ΤΟ Α Κ Α Ν Θ Ι Ν Ο Σ Τ Ε Φ Α Ν Ι

« Ε μ ο ι μη γενοιτο καυχάσθαί ε ί μη εν τω σταυρω τού Κυρίου ημών ’Ιησού

κοσμος εσταυρωται κάγώ τω κόσμω» (Γαλ. 6, 1ά).

Ταχυδρ. Διεύθυνσι: Τ.Θ. 3415, (Κ.Τ.Α.) 102 10 ΑΘΗΝΑ Μ Η Ν ΙΑ ΙΟ Ν Π ΕΡ Ι0 Δ ΙΚ 0 Ν 0 Ρ Γ Α Ν 0 Ν Ο Ρ 0 Ο Δ Ο Ι Ο Υ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦ ΟΤΗΤΟΣ

« Κ α ί πλέξαντες στέφανον έξ άκανθων »έ π έ θ η κ α ν έ π ι την κ εφ α λή ν α ύ τ ο ΰ » (Μ α τ θ . 2 7 ,2 9 )

Δημόσια τελετή. ’Άπειρο πλήθος. Ό σαλπιγκτής σαλπίζει. Προσοχή! Ό κήρυκας φωνάζει: Κατάθεσι στεφάνων. Έφ θα σε ή ώρα να καταθέ- σωμε και έμεϊς τό στεφάνι μας. Που, καί σέ ποιόν; Περιμένετε ολίγο και θα δήτε. Κατάθεσι στεφάνων. Τό στεφάνι ήταν και είνε έκδήλωσι τιμής πρός έξέχοντες άνδρες, που ύπη- ρέτησαν τήν Πατρίδα. Άπό άρχαιοτάτης εποχής ή άνθρωπότητα αποδίδει στεφάνια στους ήρωές της. Ποιοί τά λαμβάνουν; Ποιητές, ρήτορες, ζωγράφοι, γλύπτες, άθλητές διαφόρων άγωνισμά- των, νομοθέτες, πολιτικοί άρχοντες, στρατηγοί, βασιλείς, πού επιστρέφουν νικητές άπό τά πεδία τών μαχών, στεφανώνονταν δημοσίως, και τήν στιγμή, κατά τήν όποία έλάμβαναν τό στεφάνι, σειόταν ό τόπος άπό τις ζητωκραυγές, τις έπευφημίες και τά χειροκροτήματα.

Και στον Ίησοϋ Χριστό θά έπρεπε νά δοθή στεφάνι. Ποιός έχει άντίρρη- σΐ; Ό κόσμος, άν ήταν δίκαιος καί άντάμειβε τον καθένα κατά τήν αξία του, στο Χριστό, ό όποιος ύπερέβη τούς πάντες στά μεγάλα καί θαυμαστά έργα, σέ έργα πρωτοφανή, καί τού οποίου ή άρετή έκάλυψε καί αυτούς τούς ούρα- νούς, στον Χριστό ό κόσμος έπρεπε νά δώση τό τιμιώτερο στεφάνι, -τί λέω;-, έπρεπε νά δώσή όλα τά στεφάνια του. Έπ ρεπ ε νά έλθουν οί διάσημοι ποιητές τών αιώνων καί νά πουν στον Χριστό: Κύριε, ό κόσμος μάς βράβευσε, μάς στεφάνωσε γιά τά ποιήματά μας, τά όποια θεωρεί εξοχα. Άλλά τις ώδές

Δ εκατρ ία ερω τήματα ζητούν άττάντησι

Τόν περασμένο μήνα δημοσιεύθη- κε άπό τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Νικόλαο επίκαιρο άρθρο μέ τίτλο «Ποιός θά μας ά- παντήσει;», πού έγραφε τά έξης:

«Μέσα στήν παραζάλη κα'ι σύγχυση τής περιόδου αύτής γιά τήν πατρίδα μας, αυθόρμητα ανεβαίνει στα χείλη κάθε πολίτου ένα ισχυρό και κραυγαλέο “Γιατί;".

Γιατί άπό τήν ευημερία και ευτυχία έφθάσαμε στήν φτώχεια και στήν δυστυχία;

Γιατί ή ένδοξη κοιτίδα τής δημοκρατίας κα'ι τού πολιτισμού κατάντησε χώρα ασυδοσίας κα'ι διαφθοράς;

Γιατί ή γηρασμένη αυτή πατρίδα, που χρειάζεται νέο αίμα γιά νά ζήσει, σκοτώνει κάθε χρόνο 350.000 παιδιά της μέ τ'ις έκτρώσεις;

Γιατί έξαπλώθηκε σέ κάθε χωριό και γειτονιά τό πάσης φύσεως έγκλημα και άφέθησαν οί κακοποιοί νά ληστεύουν, βιάζουν, δολοφονούν και νά καταστρέφουν τά πάντα στο πέρασμά τους;

Γιατί απογυμνώνεται ή χώρα άπό τό νεανικό δυναμικό μέ μιά νέα μετανάστευση τών παιδιών της, που ζητούν δουλειά γιά νά οικοδομήσουν τό μέλλον τους;

Γιατί οί πολιτικοί μας συναινοΰν στήν δημιουργία κατά τά πρότυπα τής Ευρώπης ένός άθρησκου κράτους, που άποχριστιανίζει τήν παιδεία, παραμερίζει τήν Εκκλησία, δηλητηριάζει τόν πατριωτισμό και άλλοτριώνει τήν Ελληνορθόδοξη παράδοση τού Γένους;

Γιατί περισφίγγεται στο λαιμό τής φτωχολογιάς ό βρόχος τής αβάσταχτης φορολογίας καί άπελπισίας, πού οδήγησε 3.500 άδελφούς μας στήν αυτοκτονία;

Γιατί ή παροχή υπηρεσιών άπό τό κράτος συνεχώς μειώνεται μέ άποτέλεσμα νά κρέμεται όλος ό κόσμος άπό τήν φιλανθρωπία τής Εκκλησίας;

Γιατί χάθηκε άπό τόν "Ελληνα τό χαμόγελο κα'ι ή έλπίδα και τήν θέση τους πήραν ή θλίψη και ή μελαγχολία;

Γιατί τόσο μένος κατά τής πατρίδας μας άπό φίλους και έχθρούς; Γιατί τόση δυσφήμηση; Γιατί τόση κοροϊδία; Γιατί τόση υποκρισία;

Υπάρχει κάποιος που θά μάς δώσει μιά καθαρή άπάντηση;

Κάθε "Ελληνας ζητεί νά μάθει πρώτα τήν άλήθεια καί υστέρα νά ύποστεϊ κάθε θυσία γιά τήν πατρίδα, γιατί κύριο γνώρισμα τής φυλής μας είναι τό γενναίο κα'ι φιλότιμο φρόνημα».

Διάγνωσι τή ς ά σ θενεία ς ά νευ θεραπ είας;

Τό πιό πάνω δημοσίευμα έχει δύο χαρακτηριστικά στοιχεία, ένα θετικό και ένα άκρως άρνητικό. Τό θετικό στοιχείο είναι, άτι σέ λίγες γραμμές διαπιστώνονται και έπιση-