3 minute read
«Ο ΣΤΑΥΡΟΣ» ΙΟΥΛΙΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012
«'Εμο'ι μη γ έ ν ο ιτ ο χαυχάσθαι εί μή έν τ φ σταυρώ τού Κι>ρ ίο υ ήμών Ί η σ ο ϋ
Advertisement
0 1 Ο Ρ Ω Ν Τ Ε Σ . . .
Στην Αλεξάνδρεια, αγαπητοί μου, στην Αλεξάνδρεια, μία άπό τις πιο μεγάλες πόλεις τοϋ αρχαίου κόσμου, πόλι γραμμάτων και επιστημών, στις άρχές τοΰ 4ου αίώνος γεννήθηκε ένας άνθρωπος πού (ονομάσθηκε Δίδυμος. Στην παιδική ηλικία του επαθε σοβαρό άτύχημα. Έ χα σ ε τό φως του. Τυφλώθηκε. Δεν έβλεπε πια τίποτε. Δυστυχής; Οί περισσότεροι άνθρωποι, όταν πάθουν τέτοιο σοβαρό δυστύχημα, θεωρούν τον εαυτό τους πλέον άχρηστο και βυθίζονται σε μελαγχολία.
Άλλ’ ό Δίδυμος ήταν άνθρωπος πίστεως. Πίστευε άκράδαντα στον Κύριο ημών Ίησοϋ Χριστό. Φλεγόταν άπό τον πόθο νά γνωρίση και ν’ άγαπήση περισσότερο τό Χριστό. ’Άν και τυφλός, παρακολουθούσε τακτικά τά μαθήματα πού γίνονταν στήν περίφημη Κατηχητική Σχολή τής Αλεξάνδρειας. Έ μ α θε άπ’ έξω όλη σχεδόν τήν άγία Γραφή. Καί όχι μόνο τήν άποστήθιζε, άλλά καί φωτιζόμενος άπό τό Πνεύμα τού Θεού τήν έρμήνευε.
Όλοι έμεναν κατάπληκτοι μπροστά στό φαινόμενο αυτό. Ό τυφλός αυτός άνθρωπος ήξερε άσυγκρίτως περισσότερα άπ’ αυτούς πού βλέπουν, άλλά δεν ένδιαφέρονται νά γνωρίσουν τό μεγαλείο τής πίστεώς των. Τυφλός βλέ- πων!
Σέ λίγο άπό μαθητής έγινε διδάσκαλος στήν περίφημη σχολή τής Αλεξάνδρειας καί άπό παντού έρχονταν νέοι, για ν’ άκούσουν καί θαυμάσουν τον τυφλό δάσκαλο καί καθηγητή.
Μιά μέρα συνάντησε τον Δίδυμο ό άγιος Αντώνιος. Ό Μέγας Αντώνιος, πού γνώριζε τήν πίστι, τήν άρετή καί τή μάθησι τοΰ Διδύμου, τοΰ είπε:
Αγωνία γιά τά φάρμακα
Μεγάλη κοινωνική άναστάτωσι προκάλεσε πρό μερικών εβ δο μάδων ή κινητοποίησι τών φαρμακοποιών τής Αθήνας, μέ αίτημά τους τήν τακτοποίησι τών οφειλών τών Α σφαλιστικών Ταμείων πρός τον κλάδο τους, άλλά καί τή διασφάλισι τής χρηματοδοτήσεως τού Εθνικού Όρ- γανισμοΰ Παροχής Υπηρεσιών Υ γείας (ΕΟΠΥΥ). "Εξω άπό τά φαρμακεία τοϋ Πειραιά σχηματίζονταν έπί άρκετές ήμερες άτελείωτες ουρές ταλαιπωρημένων άσφαλισμένων, κυρίως ήλικιωμένων, πού περίμεναν υπομονετικά κάτω άπό τόν καυτό ήλιο καί μέσα στή ζέστη, προκειμένου νά προμηθευτούν τά άναγκαΐα γιά τή ζωή τους φάρμακα. Λόγφ τής κατα- στάσεως, παρατηρήθηκε έλλειψι βασικών φαρμάκων γιά τήν καρδιά, τόν καρκίνο καί τό διαβήτη, μέ άποτέλε- σμα πολλοί συνάνθρωποί μας νά βρεθούν σέ άπόγνωσι καί ν’ άγωνι- οϋν γιά τήν ύγεία καί τή ζωή τους.
Φυσιολογική καί άπολύτως δικαιολογημένη ή αγωνία τους, διότι ή υγεία είναι τό ϋψιστο φυσικό άγαθό τοϋ άνθρώπου, ή δέ μέριμνά μας γι’ αύτή είναι επιβεβλημένη, διότι τό σώμα μας είναι ιερό, είναι ναός τοϋ 'Αγίου Πνεύματος, καί ώς τοιοϋτο πρέπει νά τό φροντίζωμε, ζώντας ύ- γιεινά, άποφεύγοντας τις καταχρήσεις, έπισκεπτόμενοι τούς ιατρούς, ύπακούοντας στις οδηγίες τους καί λαμβάνοντας τά φάρμακα, πού μάς χορηγούν γιά τή θεραπεία τών διαφόρων παθήσεών μας. Αδιαφορία γιά τό σπουδαιότερο φάρμακο
Γενναται όμως ένα ερώτημα. Πόσοι άνθρωποι σήμερα άγωνιοϋν γιά τήν άπόκτησι τοϋ φαρμάκου, πού θεραπεύει όχι τό θνητό τους σώμα, άλλά τήν άθάνατη ψυχή τους; Πόσοι μεριμνούν καί φροντίζουν τήν πληγωμένη άπό τις άμαρτίες καί νοσούσα άπό τά πάθη ψυχή τους, μέ τήν ίδια φροντίδα καί έπιμέλεια, πού φροντίζουν τή σωματική τους ύγεία; Πόσοι άπό τούς ήλικιωμένους αυτούς άδελφούς μας, οί όποιοι εύρί- σκονται εις τάς δυσμάς τοϋ βίου των, καί τούς όποιους βλέπαμε νά σχηματίζουν άπό τά ξημερώματα ού- ρές έξω άπό τά φαρμακεία, πόσοι άραγε θά ήσαν διατεθειμένοι νά περιμέ ν ο υ ν στήν ούρά κάτω άπό τόν καυτό ήλιο έξω άπό ένα άλλο «φαρμακείο», πού ονομάζεται Εκκλησία, γιά νά προμηθευτούν ένα άλλο, ά- πείρως άνώτερο καί άναγκαιότερο «φάρμακο», πού ονομάζεται άφεσις άμαρτιών, καί τό όποιο χορηγείται όχι μέ πληρωμή ή μέ πίστωσι, όπως συμβαίνει μέ τά άλλα φάρμακα, άλλά εντελώς δωρεάν άπό τόν μεγάλο ιατρό τών ψυχών καί τών σωμάτων Κύριο Ιη σ ο ύ Χριστό, στό πλαίσιο τής σωτηριώδους θεραπευτικής άγωγής, πού δίδει σέ όλους τούς άνθρώπους,
