ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟ

«Έ μ ο ί μη γένοιτο καυχάσβαι εί μη έν τώ σταυρώ τού Κυρ ίου ημών ’Ιησού Χριστού, δ ί ' οό έμοί κόσμος έσταόρωται κάγώ τώ κ ό σμ ω » (Γαλ. 6, 14).

Μ Η Ν ΙΑ ΙΟ Ν ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ ΟΡΓΑΝΟΝ 0 Ρ Θ 0 Δ 0 Ι 0 Υ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ

Α’γαπητοί μου χριστιανοί! Ώς επίσκοπος θά σάς απευθύνω λίγα λόγια για τό καλό των παιδιών σας, και σας παρακαλώ νά δώσετε ιδιαίτερη προσοχή, αν θέλετε να μή κλαύσετε αύριο και νά μή θρηνήσετε για την έξέλιξι τών παιδιών σας. Τά παιδιά σας είνε ό θησαυρός σας. Υ λ ι κούς θησαυρούς δεν εχετε σείς. Διότι σείς είσθε ώς επί τό πλεΐστον πτωχοί άνθρωποι. Είσθε τά εύλογημένα πτωχαδάκια τού Κ υ ρίου ημών ’Ιησού Χριστού. Άλλά καί ολικούς θησαυρούς αν έχουν μερικοί από σάς, οί υλικοί θησαυροί είνε μικροί καί ασήμαντοι μπροστά στά παιδιά. Τί νά κάνης τούς υλικούς θησαυρούς, δταν δεν εχης παιδιά, ή εχης παιδιά, άλλά τά παιδιά αύτά εΐ- νε άσεβή καί άσωτα; Ό ταν στην άρχαία Ρώμη ρώτησαν μιά ύπέροχη γυναίκα, άν εχη θησαυρούς, εκείνη άπάντησε: Περιμένετε! Καί δταν έ- πέστρεψαν τά δυο εκλεκτά παιδιά της άπό τό σχολείο, τά εδειξε καί είπε: Νά, οί θησαυροί μου! Κ α ί πράγματι, τά δύο εκείνα παιδιά τής Ρωμαίας γυναίκας άπεδείχθησαν θησαυροί άνεκτίμητοι, καί γιά την μητέρα τους καί γιά την Ρώμη ολόκληρη. Διότι, δταν μεγάλωσαν, εγι- ναν οί πλέον δίκαιοι καί ευεργετικοί άρχοντες της πόλεως.

Τά παιδιά, λοιπόν, είνε ό θησαυρός σας. Ά λ λ ’ ό θησαυρός σας κινδυνεύει. Έ χ ε τ ε άράγε σκεφθή δλοι οί γονείς, πόσοι κίνδυνοι άπειλοϋν σήμερα τά άγαπημένα σας παιδιά; ’Αλλοίμονο! Γέμισε ό κόσμος άπό παγίδες. Οί κακοί φίλοι μέ τούς αισχρούς λόγους καί τά αισχρά παρα-

"Ω τ η ς υ π ο κ ρ ισ ία ς συγχρόνω ν Ε λ λ ή ν ω ν ! έγας θόρυβος, ιδίως άπό τά μέσα τής δημοσιότητας, γίνεται έπί πολλές ή μέρες γιά τό φόνο μέ μαχαίρι ένός 'Έλληνα άπό άλλον 'Έλληνα. Στυγερό έγκλημα, πού προκάλεσε άποτροπιασμό καί λύπη σέ κάθε εύαίσθητη ψυχή. Μόνον άναίσθητοι δέν λυπούνται, όταν διαπράττωνται έγκλήματα. Μόνον άπάνθρωποι δέν συγκι- νοΰνται, όταν σκοτώνωνται συνάνθρωποι. 'Ως χριστιανοί εύχόμεθα ν’ άναπαύση ό Θεός τήν ψυχή τοϋ φονευθέντος συμπολίτου μας, νά παρηγορήση τούς οικείους του καί νά δώση ειλικρινή μετάνοια στον φονιά.

Μέγας θόρυβος γιά ένα φόνο. Ά λ λ ’ όσοι έχουν εύαισθησία καί αίσθημα δικαιοσύνης έρωτοΰν: Γιά τό φόνο άπό έγκληματικά στοιχεία τεσσάρων άνθρώπων στήν Τράπεζα Μαρφίν στήν όδό Σταδίου στήν ’Αθήνα γιατί δέν έγινε τόσος καί μεγαλύτερος θόρυβος; Γιά τό πλήθος φόνων, πού γίνονται στον τόπο μας τά τελευταία έτη άπό ληστές, ιδίως άλλοδαπούς, γιατί δέν γίνεται άνάλογος θόρυβος; Γιά τις χιλιάδες αύτοκτονίες λόγψ οικονομικής κρίσεως, τήν όποία δημιούργησαν άλλου είδους ληστές καί έγ- κληματίες, πολιτικοί, γιατί δέν γίνεται μεγάλη άναστάτωσι πνευμάτων, καί μάλιστα τοϋ δημοσιογραφικού κόσμου; ’Ιδιαιτέρως πρέπει νά μνημονεύσωμε φονικό έγκλημα άπίστευτης έκτάσεως. Μέ νόμο, τόν όποιο ψήφισαν καί συντηρούν πάνω άπό είκοσι έτη άνάξιοι πολιτικοί, άνθέλ- ληνες καί άντίχριστοι, τό νόμο περί έκτρώσεων, κάθε έτος στήν ταλαίπωρη Ελλάδα σφάζονται καί κατα- κρεουργούνται μέσα στις κοιλιές τών γυναικών μέ έπιστημονικά μαχαίρια έκατοντάδες χιλιάδες άθφα παιδιά. "Αν αύτά τά Ελληνόπουλα δέν φονεύονταν, ή Ελλάδα σήμερα θά ειχεν Ελληνικό πληθυσμό διπλάσιο, ένω τώρα έχει τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα. Καί έπειτα άπό μερικές δεκαετίες οί άλλο- δαποί στήν Ελλάδα, οί όποιοι αύ- ξάνονται καί πληθύνονται, θά κα- τακυριεύσουν γής Ελλάδος καί θά κυβερνήσουν τήν Ελλάδα, ’ίσως δέ καί θά άλλάξουν τό όνομα Ε λ λάς... Έρωτούμε έντονώτατα: Γιά τόσο έκτεταμένο φονικό έγκλημα, έγκλημα έθνοκτόνο, γιατί δέν γίνεται μέγας καί συνεχής καί άκα- τάπαυστος θόρυβος; Γιατί σιωπά ό δημοσιογραφικός κόσμος; Γιατί δέν ύψώνονται φωνές μέχρι τά άστρα; Γ ιατί δέν γίνονται συλλαλητήρια καί δέν σείεται ή γή τής αιματοβαμμένης Ελλάδος;