ΟΣΙΑΥΡΟΣ

22,

ὭσεΕεερ»οποπῖπ»νΜ»

«Ἐμοὶ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαιεἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυ.ρίου ἡμῶν Ἰησοῦ “Χριστοῦ. δι᾽ οὗ ἐμοὲ κόσμος ἐσταύρωται κἀγὼ τῷ κόσμῳ» ([Γαἀλ. 6.14).

Ταχυδρ. Διεύθυνσι: Τ.Θ. 3415, (Κ.Τ.Α.) 102 10 ΑΘΗΝΑ

«Αὐτοὶ ἀπολοῦνται, σὺ δὲ διαμένεις... Σὺ δὲ ὁ αὐτὸς εἶ, καὶ τὰ ἔτη σου οὐκ ἐκλείψουσι» (Ἐθρ. 1, 11-12)

οὔμε, ἀγαπητοί, ζοῦμε μέσα σ᾽ ἕνα ὄμορφο κχόσμο. Ὁ ὄμορφος αὐτὸς κόσμος, ποὺ βλέπουμε καὶ ἀπολαμβάνουμε, εἶνε ἕνα θαυμάσιο πανόραμα. Εἶνε, καὶ τί δὲν εἶνε! Εἶνε οἱ κάμποι καὶ τὰ βουνά. Εἶνε οἱ ποταμοί, οἱ λίμνες καὶ οἱ θάλασσες. Εἷνε τὰ ἜΞΤΥΨ δι... ᾿ ᾿ φυτά, τὰ ἄνθη, τὰ δέντρα. Εἶνε τὰ φάρια, τὰ πουλιά, τὰ ζῶα. Τὸ καθένα ἀπ᾽ αὐτά, δηλαδὴ τὰ δέντρα, τὰ πουλιὰ καὶ τὰ ζῶα, περιέχει χιλιάδες εἴδη. Ἂν πάρουμε π.. τὰ πουλιά, θὰ δοῦμε, ὅτι εἶνε μιὰ θαυμαστὴ ποικιλία. Ὥ, πόσα εἴδη ἀπὸ τὸ σπουργίτὴ μέχρι τὸν ἀετό! Τὰ διάφορα εἴδη τῶν πουλιῶν διακρίνονται μεταξύ τοὺς ἀπὸ τὴ φωνή, τὸ χρῶμα, τὸ ράμφος, τὸ πέταγμα, τὸ μέρος ποὺ χτίζουν τὶς φωλιές τοῦς, τὶς συνήθειές τους, τὴ διάρκεια τῆς ζωῆς καὶ ἄλλα. Αὐτὸ συμβαίνει καὶ μὲ ἄλλα ζῶα, μὲ τὰ φυτά, μὲ τὰ ἄνθη, μὲ τὰ δέντρα. Ὅλαδὲ εἶνε κατασκευασμένα μὲ τέτοια τελειότητα, ποὺ τὰ θαυμάζουν καὶ οἱ μεγάλοι ἐπιστήμονες. Τὸ καθένα εἶνε καὶ ἕνα ἐργοστάσιο, ποὺ ἐργάζεται μὲ ἀκρίβεια θαυμαστή. Τί εἶνε π.χ. ἕνα ἀηδόνι, ποὺ τὸ περιμένουμε νὰ κελαηδήσῃ τὴν ἄνοιξι; Ἂν τὸ ζυγίσουμε, δὲν θὰ εἶνε παραπάνω ἀπὸ 30 γραμμάρια. Καὶ ὅμως ἣ ἐλαχίστη αὐτὴ ποσότητα ὕλης εἶνε μιὰ μικρὴ μηχανή, μηχανὴ ὄχι νεχρή, ἀλλὰ ζωντανή, μηχανὴ μὲ ὅλα, ὅσα χρειάζονται γιὰ νὰ κινῆται καὶ νὰ ἐργάζεται. Ἔχει ἐπίσης στὸ λάρυγγά τοὺ κάτι λεπτὲς χορδές, ποὺ ὅταν τίς ΕΤΟΣ ΝΘ’ Β' ΑΘΗΝΑΙ Ηὶ ΜΑΡΤΊΟΣ2011 ΜΙ ΑΡΙΘ.ΤΕΥΧΟΥΣ 565

χους (καὶ ὀρθῶς πράττουμε), ταυτοχρόνως δὲ σημαίνουμε συναγερμὸ καλώντας ἄμεσα σὲ συνάντησι τὰ φιλοζωικὰ σωματεῖα καὶ ὅλους τοὺς συναρμοδίους φορεῖς (δὲν διαφωνοῦμε), ἀλλὰ σιωποῦμε οἱ ἄθλιοι γιὰ τὸν ἀποτρόπαιο καὶ φρικώδη σφαγιασμὸ μὲ τὶς ἐκτρώσεις ἑκα-

λοι πιστοὶ τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ. Αδδβιασαν τὰ ταμεῖα μας, χρδοκοπήσαμε. ᾿Αξιον καὶ δίκαιον τὸ πάθημά μας, διότι τὰ ταμεῖα αὐτὰ χρηματοδοτοῦσαν τὶς ἀμθλώσεις μας! Χάνουμε τὶς δουλειές μας, μένουμε ἄνεργοι, δὲν ἔχουμε πλέον χρήματα στὰ χέρια μας. Λησμονοῦμε ὅμως, τοντάδων χιλιάδων ὅτι πολλὰ ἀπὸ τὰ χέ παιδιῶν ἐτησίως ἮΝ ρια αὐτὰ στάζουν στὴν Ελλάδα καὶ αἷμα. Καθημερινῶς δεκάδων ἑδκατομ- χιλιάδες Ἕλληνες μυρίων στὸν ὑπό- ῃ ἀπεργοῦν, διότι θίλοιπο κόσμο! Ὁποί- γονται τὰ κεκτημέα εὐαισθησία γιὰ τὴ να δικαιώματά τους. δηλητηρίασι σκύλων, γατῶν καὶ πδ᾿ριστεριῶν, ὁποία δὲ ἀναισθησία καὶ πώρωσι γιὰ τὴν ἐν ψυ- ἃ Ἂν δὲν εἴχαμε τόσο φιλάνθρωπο Θεό, θὰ ἀπεργοῦσε καὶ ὁ ἥλιος ἀκόμη, ἀρνούμενος νὰ μᾶς χρῷ δολοφονία καὶ στείλῃ τὶς ἀκτῖνες μαζικὴ γενοκτονία ἀθώων ἀν- του, διότι καὶ ἐμεῖς ἀρνούμεθα θρωπίνων ὑπάρξεων, ζωντανῶν δεκαδτίες ὁλόκληρες τώρα σὲ εἰκόνων τοῦ Θεοῦ! Γίναμε πιὸ ἑκατομμύρια ἀπογόνους μας τὸ ἄγριοι καὶ ἀπὸ τὰ ἄγρια θηρία, ἀναφαίρετο δικαίωμά τοὺς νὰ φονεύουμε τὰ παιδιά μας, δολο- ἰδοῦν τὸ φῶς του. φονοῦμε τὸ μέλλον τῆς Πατρί- ᾿Αδελφοὶ Ἕλληνες, ἂς τὸ παδος μας, ἐξελισσόμεθα σὲ τρα- ραδεχτοῦμε, σπείραμε ἀφειδῶς γικοὺς νεκροθάπτες τοῦ ἱστορι- ἀνέμους. Τί πιὸ φυσικὸ νὰ θερίκοῦ μας Ἔθνους. Κύματα ἀλλο- ζωμε τώρα θύελλες; Πολὺ δὲ γενῶν καὶ ἀλλοθρήσκων λαθρο- φοθούμεθα, ὅτι ἔρχονται καὶ μεταναστῶν κατέκλυσαν τὴν ἀκόμη χειρότερα, διότι δὲν ὑπ-

Ἑλλάδα. Εἶναι ἡ τιμωρία μας γιὰ ἀῤχει μετάνοια. Οἱ οὐρὲς στὸν τὴν ἐξόντωσι τῶν δικῶν μας παι- ΟΑΕΔ καὶ τὰ συσσίτια θὰ παύδιῶν. Ὑποδουλωθήκαμε στὴν σουν μόνον, ὅταν ὑπάρξουν

«Τρόϊκα» καὶ στοὺς ξένους δα- οὐρὲς στὰ ἐξομολογητήρια. Ὁ νειστάς μας. Προηγουμένως Θεὸς νὰ μᾶς λυπηθῇ. ὅμως παύσαμε νὰ εἴμαστε δοῦ-