Ε Ν Ο Μ Ι Ζ Ε Τ Ο

ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ «Καὶ αὐτὸς ἦν ὁ ᾿Ιησοῦς ὡσεὶ ἐτῶν τριάκοντα ἀρχόμενος, ὤν, ὡςἐνομίζετο, υἱὸς ᾿Ιωσήφ, τοῦ ῾Ηλί»

Λουκάς 3:23

Το παρόν εδάφιο είναι ένα από τα πλέον παρερμηνευόμενα της Αγίας Γραφής. Σε άλλη μας μελέτη είχαμε αναφερθεί στην παρερμηνεία της λέξεως «ωσεί» του εδαφίου αυτού (Η ΜΕΤΡΗΣΗ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ). Στο παρόν άρθρο θα ασχοληθούμε με την παρερμηνεία της λέξης «ἐνομίζετο».

Οι πλείστοι των μεταφραστών – ερμηνευτών της Βίβλουθεωρούν ότι η λέξη «ἐνομίζετο» σημαίνει «νομίζονταν», «θεωρούνταν», ότι δηλαδή οι ανθρώποι νόμιζαν,

είχαν την γνώμη ότι ο Ιησούς ήταν υιός του Ιωσήφ.Αυτή η άποψη είναι εσφαλμένη ! Σύμφωνα με το Εκκλησιαστικό κείμενο της Καινής Διαθήκης η λέξη «ἐνομίζετο» υπάρχει δύο φορές. Η πρώτη φορά είναι το εδάφιο που μνημονεύσαμε ανωτέρω. Η άλλη περίπτωση είναι το εδάφιο Πράξεις 16: 13 – «τῇ τε ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων ἐξήλθομεν ἔξω τῆς πόλεως παρὰ ποταμὸν οὗἐνομίζετοπροσευχὴ εἶναι, καὶ καθίσαντες ἐλαλοῦμεν ταῖς συνελθούσαις γυναιξί». Το δεΚριτικό Κείμενοπαραθέτει ως εξής το εδάφιο Πράξεις 16:13 : «τῇ τε ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων ἐξήλθομεν ἔξω τῆς πύλης παρὰ ποταμὸν οὗἐνομίζομενπροσευχὴν εἶναι, καὶ καθίσαντες ἐλαλοῦμεν ταῖς συνελθούσαις γυναιξίν». Παρατηρούμε ότι ανάμεσα στα δύο κείμενα ( Εκκλησιαστικό / Κριτικό) υπάρχουν δύο σημεία όπου αυτά διαφοροποιούνται. Η πρώτη διαφορά που είναι ήσσονος σημασίας και δεν θα μας απασχολήσει εδώ, είναι ότι το Εκκλησιαστικό κείμενο έχει την λέξη «πόλεως» ενώ το Κριτικό κείμενο έχει την λέξη «πύλης». Η δεύτερη διαφορά είναι ότι το Εκκλησιαστικό κείμενο έχει την λέξη «ἐνομίζετο» ενώ το Κριτικό κείμενο έχει την λέξη «ἐνομίζομεν». Με αυτή την σοβαρή διαφορά θα ασχοληθούμε.

ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΟ ΚΡΙΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

Κριτικό κείμενο: «τῇ τε ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων ἐξήλθομεν ἔξω τῆς πύλης παρὰ ποταμὸν οὗἐνομίζομενπροσευχὴν εἶναι, καὶ καθίσαντες ἐλαλοῦμεν ταῖς συνελθούσαις γυναιξίν» Πράξεις 16:13 Σύμφωνα με το Κριτικό κείμενο που ακολουθούν πολλές αιρετικές μεταφράσεις ( διάβαζε παραφράσεις), ο Ευαγγελιστής Λουκάς, συγγραφέας των Πράξεων και συνοδοιπόρος του Αποστόλου Παύλου, λέγει ότι «ἐξήλθομεν ἔξω τῆς πύλης παρὰ ποταμὸν οὗἐνομίζομεν προσευχὴν εἶναι». Δηλαδή ότι βγήκαν έξω από την πύλη της πόλης και πήγαν δίπλα σε έναν ποταμό όπου ΝΟΜΙΖΑΝ- ο Απόστολος Παύλος και οι ακολουθούντες αυτόν- ότι υπάρχει τόπος προσευχής (Συναγωγή) ! Και ….τί σύμπτωση !!! Πράγματι ήταν τόπος προσευχής!!! Αστεία πράγματα… Το αν κάποιος τόπος είναι ή όχι τόπος προσευχής δεν είναι ζήτημα γνώμης. Το περιστατικό αυτό που αναφέρεται στο 16οκεφάλαιο των Πράξεων αφορά την επίσκεψη του Απ. Παύλου στην πόλη των Φιλίππων. Στην οποία πόλη, ο Παύλος και η συνοδεία του έμεινε μερικές ημέρες - «῏Ημεν δὲ ἐν αὐτῇ τῇ πόλει διατρίβοντες ἡμέρας τινάς» Πράξεις 16:12. ΠΡΙΝ την ημέρα του Σαββάτου έμειναν εντός της πόλεως για μερικές ημέρες και κατόπιν την ημέρα του Σαββάτου βγήκαν από την πόλη – « εἰς Φιλίππους, ἥτις ἐστὶ πρώτη τῆς μερίδος τῆς Μακεδονίας πόλις κολωνία. ῏Ημεν δὲ ἐν αὐτῇ τῇ πόλει διατρίβοντες ἡμέρας τινάς, τῇ τε ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων ἐξήλθομεν ἔξω…» Πράξεις 16:12-13. Ασφαλώς ο Απόστολος Παύλος ο οποίος πήγε στην εν λόγω πόλη για Ιεραποστολή και όχι για εκδρομή, φρόντισε να μάθει τις ημέρες που προηγήθηκαν του Σαββάτου, ΠΟΥ ήταν ο τόπος προσευχής ! ΠΟΥ θα πήγαινε να διδάξει το Σαββάτο. Δεν ήταν λοιπόν σύμπτωση το ότι πράγματι δίπλα στον ποταμό υπήρχε τόπος προσευχής, ήταν αποτέλεσμα πληροφορίας. Ο Παύλος και η συνοδεία του ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΑΝ αλλά ΗΞΕΡΑΝ που πηγαίνουν !

Άρα η λέξη «ἐνομίζομεν» του Κριτικού κειμένου είναι λάθος. Σωστή είναι η λέξη «ἐνομίζετο» του Εκκλησιαστικού κειμένου.ΕΝΟΜΙΖΕΤΟ = επιτρεπόνταν από τον νόμο- ήταν

νόμιμο.Επειδή η πόλη των Φιλίππων ήταν «πόλις κολωνία» = αποικία (Ρωμαϊκή) δεν επιτρεπόνταν από τον νόμο να υπάρχει εντός των ορίων της Συναγωγή. Γιαυτό όταν ήλθε το Σάββατο, ο Απ. Παύλος βγήκε έξω από την πόλη, σε τόπο στον οποίον «ἐνομίζετο» = ήταν νόμιμο, να υπάρχει τόπος προσευχής για τους