Αντιφάσκουν οι Ευαγγελιστές ; Χρήστος Σαλταούρας

ΑΝΤΙΦΑΣΚΟΥΝ ΟΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΕΣ ;

Χρήστος Σαλταούρας Επειδή εισερχόμεθα στην Αγία και Μεγάλη τεσσαρακοστή και οδεύουμε προς τον εορτασμό του Ορθοδόξου Χριστιανικού Πάσχα, κρίναμε σκόπιμο να παρουσιάσουμε αυτή την μικρή μελέτη αναφορικά με το τελευταίο Δείπνο του Κυρίου με τους μαθητές του και να ξεκαθαρίσουμε ορισμένες ανακρίβειες και συκοφαντίες που εκτοξεύονται ενάντια στον Μυστικό Δείπνο και την Αγία Γραφή από αθέους, Νεο-παγανιστές και Αιρετικούς Προτεστάντες και Παπικούς.

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΔΕΙΠΝΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Οι πάσης φύσεως Άθεοι κατήγοροι της Βίβλου συκοφαντούν αυτή ότι δήθεν έχει αντιφάσεις και άρα δεν είναι θεόπνευστη. Μία συνηθισμένη κατηγορία/ συκοφαντία ενάντια στην Αγία Γραφή είναι και η εξής : Οι συνοπτικοί Ευαγγελιστές (Ματθαίος, Μάρκος, Λουκάς) παρουσιάζουν τον Ιησού στο τελευταίο του δείπνο να τρώγει Νομικό Πάσχα κάνοντας συνεπώς χρήση Αζύμου άρτου. Από την άλλη πλευρά ο Ευαγγελιστής Ιωάννης παρουσιάζει το τελευταίο δείπνο του Ιησού να λαμβάνει χώρα πριν το Πάσχα άρα να μην είναι το γεύμα αυτό το Νομικό Πασχάλιο δείπνο ! Υπάρχει λοιπόν αντίφαση που κατά την θλιβερά γνώμη των εχθρών της Γραφής αποδεικνύει την μη θεοπνευστία αυτής! Ασφαλώς αν υπήρχε πραγματική αντίφαση ανάμεσα στους Ευαγγελιστές αυτό θα σήμαινε πράγματι μη θεοπνευστία. Αλλά κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει όπως θα δούμε.

ΟΙ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΣΕΩΣ

Απροσδόκητοι σύμμαχοι των αθέων στην μάχη τους ενάντια στην Βίβλο, αποτελούν οι αιρέσεις (ή μάλον παναιρέσεις) του εωσφορικού Παπισμού και του πολυκέφαλου εκτρώματος της Διαμαρτυρήσεως.Οι αιρετικοί αυτοί με την

κακοδιδασκαλία τους περί Αζύμου άρτου και βρώσεως από τον Χριστό κατά το τελευταίο δείπνο Νομικού Πασχαλίου γεύματος, στην ουσία επικροτούν την θρυλούμενη από τους αθέους δήθεν αντίφαση ανάμεσα στον Ευαγγελιστή Ιωάννη και τους Συνοπτικούς Ευαγγελιστές !!!

Και εδώ ακριβώς βρίσκεται η υποκρισία των αιρετικών διαστροφέων της αληθείας. Διότι ενώ παρουσιάζονται ως δήθεν Χριστιανοί, ως μελετώντες και σεβόμενοι την Αγία Γραφή και υποστηρίζοντες την θεοπνευστία και το αλάθητο αυτής, συγχρόνως με την κακοδιδασκαλία τους γίνονται οι πλέον ύπουλοι υπονομευτές του κύρους της Βίβλου ! Και όταν βρεθεί Ορθόδοξος Χριστιανός να τους ασκήσει κριτική….τότε….από τα απύλωτα στόματά τους ξερνάνε χολή και ύβρεις !!! Αυτοί είναι οι αιρετικοί που αν δεν τους ασκείς κριτική φορούν την μάσκα της ψευδοαγάπης και ομιλούν με γλυκό τρόπο και ρητορείες για την Αγάπη, την Αγία Γραφή, τον Ιησού, τους άλλους ανθρώπους….Μόλις όμως τους ξεσκεπάσεις και με επιχειρήματα τους φιμώσεις….τότε αρχίζουν οι λοιδορίες, τα ψεύδη, οι συκοφαντίες, οι αποκλεισμοί, η άρνηση του διαλόγου….η μάσκα πέφτει και το

αληθινό πρόσωπο των εχθρών της Αγίας Γραφής φανερώνεται σε όλη την ασχήμια του. Γιαυτό απαιτείται μεγάλη προσοχή. Κανείς να μην πλανηθεί από τους φορείς του πνευματικού δηλητηρίου της αιρέσεως.

Η ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΑΖΥΜΟΥ ΑΡΤΟΥ

Η Ορθοδοξία διδάσκει ότι ο Ιησούς δεν έφαγε Νομικό Πάσχα στο τελευταίο του Δείπνο αλλά συνέστησε το ΚΑΙΝΟ ΠΑΣΧΑ, το Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας. Για να καταλάβουμε το λάθος των αιρετικών και το μέγεθος της διαστροφής της αληθείας εκ μέρους των, απαιτείται να δούμε πολύ προσεκτικά αρκετά ζητήματα.

Η ΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

Σύμφωνα με την Αγία Γραφή η ημέρα αρχίζει με την Δύση του Ηλίου και τελειώνει με την επόμενη Δύση. Παράδειγμα: « Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων· καὶ τῇ δεκάτῃ τοῦ μηνὸς τοῦ ἑβδόμου τούτου ἡμέρα ἐξιλασμοῦ, κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν, καὶ ταπεινώσετε τάς ψυχὰς ὑμῶν, καὶ προσάξετε ὁλοκαύτωμα τῷ Κυρίῳ. πᾶν ἔργον οὐ ποιήσετε ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ· ἔστι γὰρ ἡμέρα ἐξιλασμοῦ αὕτη ὑμῖν, ἐξιλάσασθαι περὶ ὑμῶν ἔναντι Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν. πᾶσα ψυχή, ἥτις μὴ ταπεινωθήσεται ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ, ἐξολοθρευθήσεται ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆς. καὶ πᾶσα ψυχή, ἥτις ποιήσει ἔργον ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ, ἀπολεῖται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆς. πᾶν ἔργον οὐ ποιήσετε· νόμιμον αἰώνιον εἰς τὰς γενεὰς ὑμῶν ἐν πάσαις κατοικίαις ὑμῶν. σάββατα σαββάτων ἔσται ὑμῖν, καὶ ταπεινώσετε τὰς ψυχὰς ὑμῶν· ἀπὸ ἐνάτης τοῦ μηνός, ἀπὸ ἑσπέρας ἕως ἑσπέρας σαββατιεῖτε τὰ σάββατα ὑμῶν» Λευϊτικό 23: 26-32 Σύμφωνα με την Αγία Γραφή η ημέρα του Εξιλασμού εορτάζονταν την 10η ημέρα του Εβδόμου μηνός. Η εορτή αυτή είχε διάρκεια ΜΙΑΣ ημέρας (10η του Εβδόμου μηνός) και άρχιζε από το εσπέρας της 9ης του μηνός και τελείωνε το εσπέρας της 10ης του μηνός . Η εορτή κρατούσε ΜΙΑ ημέρα από εσπέρας έως εσπέρας. Το εσπέρας δηλαδή με το οποίο τελείωνε η 9η του μηνός άρχιζε η 10η του μηνός. Κάθε ημέρα αρχίζει με το εσπέρας και τελειώνει με το εσπέρας. Το εσπέρας με το οποίο αρχίζει μία ημέρα είναι ταυτόχρονα το εσπέρας με το οποίο τελειώνει η προηγούμενη της. Το επόμενο εσπέρας, με το οποίο τελειώνει μία ημέρα είναι ταυτόχρονα το εσπέρας με το οποίο αρχίζει η επόμενή της. Δηλαδή μία ημέρα ορίζεται ως το χρονικό διάστημα από ένα εσπέρας έως το επόμενο. Αυτό συγκρατείστε το στο μυαλό σας.

ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΣΑΒΒΑΤΟ

Στην Αγία Γραφή γίνεται διάκριση ανάμεσα στα Εβδομαδιαία Σάββατα και στα Ειδικά Σάββατα. Εβδομαδιαίο Σάββατο : « ἓξ ἡμέρας ποιήσεις ἔργα, τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ σάββατα ἀνάπαυσις κλητὴ ἁγία τῷ Κυρίῳ· πᾶν ἔργον οὐ ποιήσεις, σάββατα ἐστι τῷ Κυρίῳ ἐν πάσῃ κατοικίᾳ ὑμῶν» Λευιτικό 23:3 Ειδικό Σάββατο : « καὶ τῇ δεκάτῃ τοῦ μηνὸς τοῦ ἑβδόμου τούτου ἡμέρα ἐξιλασμοῦ, κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν….. πᾶν ἔργον οὐ ποιήσετε ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ…… σάββατα σαββάτων ἔσται ὑμῖν, καὶ ταπεινώσετε τὰς ψυχὰς ὑμῶν· ἀπὸ ἐνάτης τοῦ μηνός, ἀπὸ ἑσπέρας ἕως ἑσπέρας σαββατιεῖτε τὰ σάββατα ὑμῶν» Λευϊτικό 23:27-28,32 Η ημέρα του Εξιλασμού που εορτάζονταν σε σταθερή ημερομηνία είναι Ειδικό Σάββατο όχι εβδομαδιαίο. Αυτό σημαίνει ότι η 10η ημέρα του εβδόμου μηνός δεν πέφτει πάντα ημέρα Σάββατο αλλά μπορεί να είναι μία οποιαδήποτε ημέρα της εβδομάδος και όχι απαραιτήτως η έβδομη ημέρα της εβδομάδος. Αν ένα Ειδικό Σάββατο έπεφτε ημέρα Σάββατο, τότε ονομάζονταν Μεγάλο ή διπλό Σάββατο- « Οἱ οὖν ᾿Ιουδαῖοι, ἵνα μὴ μείνῃ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ τὰ σώματα ἐν τῷ σαββάτῳ, ἐπεὶ παρασκευὴ ἦν· ἦν γὰρ μεγάλη ἡ ἡμέρα ἐκείνη τοῦ σαββάτου· ἠρώτησαν τὸν Πιλᾶτον ἵνα κατεαγῶσιν αὐτῶν τὰ σκέλη, καὶ ἀρθῶσιν» Ιωάννης 19:31

ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ Η ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΖΥΜΩΝ

«Είπε δὲ Κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ ᾿Ααρὼν ἐν γῇ Αἰγύπτου λέγων. ὁ μὴν οὗτος ὑμῖν ἀρχὴ μηνῶν, πρῶτός ἐστιν ὑμῖν ἐν τοῖς μησὶ τοῦ ἐνιαυτοῦ. λάλησον πρὸς πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν ᾿Ισραὴλ λέγων· τῇ δεκάτῃ τοῦ μηνὸς τούτου λαβέτωσαν ἕκαστος πρόβατον κατ᾿ οἴκους πατριῶν, ἕκαστος πρόβατον κατ᾿ οἰκίαν. ἐὰν δὲ ὀλιγοστοὶ ὦσιν ἐν τῇ οἰκίᾳ, ὥστε μὴ εἶναι ἱκανοὺς εἰς πρόβατον, συλλήψεται μεθ᾿ ἑαυτοῦ τὸν γείτονα τὸν πλησίον αὐτοῦ κατὰ ἀριθμὸν ψυχῶν· ἕκαστος τὸ ἀρκοῦν αὐτῷ συναριθμήσεται εἰς πρόβατον. πρόβατον τέλειον, ἄρσεν, ἐνιαύσιον ἔσται ὑμῖν· ἀπὸ τῶν ἀρνῶν καὶ τῶν ἐρίφων λήψεσθε. καὶ ἔσται ὑμῖν διατετηρημένον ἕως τῆς τεσσαρεσκαιδεκάτης τοῦ μηνὸς τούτου, καὶ σφάξουσιν αὐτὸ πᾶν τὸ πλῆθος συναγωγῆς υἱῶν ᾿Ισραὴλ πρὸς ἑσπέραν. καὶ λήψονται ἀπὸ τοῦ αἵματος καὶ θήσουσιν ἐπὶ τῶν δύο σταθμῶν καὶ ἐπὶ τὴν φλιὰν ἐν τοῖς οἴκοις, ἐν οἷς ἐὰν φάγωσιν αὐτὰ ἐν αὐτοῖς, καὶ φάγονται τὰ κρέα τῇ νυκτὶ ταύτῃ· ὀπτὰ πυρὶ καὶ ἄζυμα ἐπὶ πικρίδων ἔδονται. οὐκ ἔδεσθε ἀπ᾿ αὐτῶν ὠμὸν οὐδὲ ἡψημένον ἐν ὕδατι, ἀλλ᾿ ἢ ὀπτὰ πυρί, κεφαλὴν σὺν τοῖς ποσὶ καὶ τοῖς ἐνδοσθίοις. οὐκ ἀπολείψετε ἀπ᾿ αὐτοῦ ἕως πρωΐ καὶ ὀστοῦν οὐ συντρίψετε ἀπ᾿ αὐτοῦ· τὰ δὲ καταλειπόμενα ἀπ᾿ αὐτοῦ ἕως πρωΐ ἐν πυρὶ κατακαύσετε. οὕτω δὲ φάγεσθε αὐτό· αἱ ὀσφύες ὑμῶν περιεζωσμέναι, καὶ τὰ ὑποδήματα ἐν τοῖς ποσὶν ὑμῶν, καὶ αἱ βακτηρίαι ἐν ταῖς χερσὶν ὑμῶν· καὶ ἔδεσθε αὐτὸ μετὰ σπουδῆς· πάσχα ἐστὶ Κυρίῳ. καί διελεύσομαι ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἐν τῇ νυκτὶ ταύτῃ καὶ πατάξω πᾶν πρωτότοκον ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους καὶ ἐν πᾶσι τοῖς θεοῖς τῶν Αἰγυπτίων ποιήσω τὴν ἐκδίκησιν· ἐγὼ Κύριος. καὶ ἔσται τὸ αἷμα ὑμῖν ἐν σημείῳ ἐπὶ τῶν οἰκιῶν, ἐν αἷς ὑμεῖς ἐστε ἐκεῖ, καὶ ὄψομαι τὸ αἷμα καὶ σκεπάσω ὑμᾶς, καὶ οὐκ ἔσται ἐν ὑμῖν πληγὴ τοῦ ἐκτριβῆναι, ὅταν παίω ἐν γῇ Αἰγύπτῳ. καὶ ἔσται ἡ ἡμέρα ὑμῖν αὕτη μνημόσυνον· καὶ ἑορτάσετε αὐτὴν ἑορτὴν Κυρίῳ εἰς πάσας τὰς γενεὰς ὑμῶν· νόμιμον αἰώνιον ἑορτάσετε αὐτήν. ἑπτὰ ἡμέρας ἄζυμα ἔδεσθε, ἀπὸ δὲ τῆς ἡμέρας τῆς πρώτης ἀφανιεῖτε

ζύμην ἐκ τῶν οἰκιῶν ὑμῶν· πᾶς ὃς ἂν φάγῃ ζύμην, ἐξολοθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐξ ᾿Ισραὴλ ἀπὸ τῆς ἡμέρας τῆς πρώτης ἕως τῆς ἡμέρας τῆς ἑβδόμης. καὶ ἡ ἡμέρα ἡ πρώτη κληθήσεται ἁγία, καὶ ἡ ἡμέρα ἡ ἑβδόμη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν· πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε ἐν αὐταῖς, πλὴν ὅσα

ποιηθήσεται πάσῃ ψυχῇ, τοῦτο μόνον ποιηθήσεται ὑμῖν. καὶ φυλάξετε τὴν ἐντολὴν ταύτην· ἐν γὰρ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἐξάξω τὴν δύναμιν ὑμῶν ἐκ γῆς Αἰγύπτου, καὶ ποιήσετε τὴν ἡμέραν ταύτην εἰς γενεὰς ὑμῶν νόμιμον αἰώνιον. ἐναρχόμενοι τῇ

τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου ἀφ᾿ ἑσπέρας ἔδεσθε ἄζυμα ἕως ἡμέρας μιᾶς καὶ εἰκάδος τοῦ μηνός, ἕως ἑσπέρας. ἑπτὰ ἡμέρας ζύμη οὐχ

εὑρεθήσεται ἐν ταῖς οἰκίαις ὑμῶν· πᾶς ὃς ἂν φάγῃ ζυμωτόν, ἐξολοθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ συναγωγῆς ᾿Ισραήλ, ἔν τε τοῖς γειώραις καὶ αὐτόχθοσι τῆς γῆς· πᾶν ζυμωτὸν οὐκ ἔδεσθε, ἐν παντὶ δὲ κατοικητηρίῳ ὑμῶν ἔδεσθε ἄζυμα. ᾿Εκάλεσε δὲ Μωυσῆς πᾶσαν γερουσίαν υἱῶν ᾿Ισραὴλ καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· ἀπελθόντες λάβετε ὑμῖν αὐτοῖς πρόβατον κατὰ συγγενείας ὑμῶν καὶ θύσατε τὸ πάσχα. λήψεσθε δὲ δέσμην ὑσσώπου, καὶ βάψαντες ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ παρὰ τὴν θύραν καθίξετε τῆς φλιᾶς καὶ ἐπ᾿ ἀμφοτέρων τῶν σταθμῶν ἀπὸ τοῦ αἵματος, ὅ ἐστι παρὰ τὴν θύραν· ὑμεῖς δὲ οὐκ ἐξελεύσεσθε ἕκαστος τὴν θύραν τοῦ οἴκου αὐτοῦ ἕως