35 minute read
Gevat in vijf woorden
Als de administratie spaak loopt
© Guy Puttemans
Van 27 februari tot 6 maart zetten we duizenden vrijwilligers in de bloemetjes tijdens de week van de vrijwilliger. Ook Luc Keustermans (67) uit Herent die zich al twee jaar lang engageert voor CM-Spaak: de vrijwilligerswerking van CM die administratieve hulp aan huis verleent.
‘Ik had eigenlijk een technische managementfunctie, dus veel ervaring in de sociale sector had ik niet. Toch wilde ik na mijn pensioen een zinvolle vrijetijdsbesteding. Toen ik een oproep in de Leef zag staan, greep ik mijn kans: ik wilde mij graag inzetten voor mensen die het wat moeilijker hebben. Bovendien werd ik goed opgeleid door CM, waardoor mijn gebrek aan ervaring geen punt was.’
Voldane vrijwilliger
Luc helpt momenteel vier kwetsbare personen die administratieve en financiële problemen hebben en legt zelf zijn afspraken vast. Zo kan hij zijn vrijwilligerswerk goed rijmen met zijn persoonlijke agenda. ‘Ik breng orde in de papierwinkel en help met betalingen. Veel administratie wordt tegenwoordig digitaal verwerkt, maar niet iedereen kan werken met een smartphone of laptop. Ook een sociaal netwerkt ontbreekt meestal, waardoor ze op niemand terug kunnen vallen, zelfs de zorginstanties bieden hier geen soelaas.’
Orde in de chaos
CM-Spaak-oprichtster Delphine Peel kan dit bevestigen. ‘Het idee ontstond na signalen van onder meer de dienst Maatschappelijk Werk. Zij krijgen heel vaak administratieve vragen, maar dat is eigenlijk niet hun kerntaak. Ook andere sociale diensten hebben hier amper tijd voor. Er is dus sprake van een soort lacune. CM-Spaak-vrijwilligers vullen die leegte op. Ze zijn een grote meerwaarde in het zorglandschap!’
Vrijwilligers troef
Luc haalt veel voldoening uit zijn vrijwilligerswerk. ‘De mensen zijn je vaak heel dankbaar voor de praktische hulp, maar ze vinden het ook fijn om af en toe een praatje met me te slaan. Ik zou het niet meer kunnen missen!’
~ Zelf CM-Spaak-vrijwilliger worden? Stel je kandidaat via zorgendvrijwilligerswerk.smb@cm.be. Of zin om je op een andere manier te engageren als vrijwilliger bij CM? Neem een kijkje op www.cm.be/vrijwilligers.
Na Renault was niemand nog veilig
© Bart Dewaele
25 jaar geleden, op 27 februari 1997, kondigde de Franse directie van autoconstructeur Renault de sluiting aan van de Renault-fabriek in Vilvoorde. In één klap verloren 3100 mensen hun job. Franky Van Rode, die sinds 1977 bij Renault werkte en er afgevaardigde was van ACV Metea, blikt terug op deze bewogen periode.
Hadden jullie de bui zien hangen?
‘Absoluut niet. De druk op de ketting werd wel steeds groter, er werd bespaard, maar wij dachten dat er een reorganisatie aan zat te komen. Die 27ste februari begon gewoon, als elke andere dag. Tot die ochtend iemand meldde dat ze auto’s van de parking aan het halen waren. Toen wisten we dat we ons zorgen moesten maken. We zijn meteen naar de parking gereden om die transporten te blokkeren.’
‘Pas om 17 uur deelde de directie op de ondernemingsraad mee dat Renault Vilvoorde zou sluiten. Een uur eerder had ze in het Hiltonhotel de pers al op de hoogte gebracht. De journalisten stonden al op de Renault-site, nog voor het personeel en de vakbondsafgevaardigden het nieuws hoorden.’
Hoe reageerden de werknemers?
‘Vooral heel kwaad. Ons arbeidssysteem was nog maar enkele jaren ervoor gewijzigd, tot grote onvrede van het personeel. Het was te nemen of te laten. Anders zou de fabriek gesloten worden. De mensen hadden dat tegen hun zin aanvaard en dan werd de fabriek toch gesloten. Er was ook heel veel schrik natuurlijk.’
‘De werknemers hebben het werk direct neergelegd. We hebben ze zo goed mogelijk ingelicht en zijn meteen gestart met acties. Die avond stonden we in het stadhuishuis van Vilvoorde, om ons ongenoegen te laten blijken.’ ‘We waren echt niet voorbereid op het scenario van een sluiting. Die eerste weken hebben we nooit overlegd over wat er bij een sluiting moest gebeuren. We geloofden echt dat we de directie op andere gedachten konden brengen. Onze acties waren daarop gericht.’
Welke acties hebben jullie ondernomen?
‘Te veel om op te noemen. We zijn in Amsterdam geweest, in Straatsburg, in Parijs, we hebben parkings bezet in Frankijk, we hebben bijna honderd bussen ingelegd om in Parijs te gaan betogen. De grote betoging in Brussel, 70.000 man van over gans Europa, stond in het teken van Renault. En vooral van de manier waarop het gebeurde. Na Renault was niemand nog veilig. Als zo’n groot bedrijf in één keer zo’n klap kan uitdelen, dan moest iedereen schrik hebben, van de kleinste tot de grootste onderneming.’
Voelden jullie je gesteund door de bevolking, de politiek?
‘Door de bevolking? Absoluut! Bakkers brachten gratis pistolets, beenhouwers schonken vlees, mensen brachten soep naar de piketten, schoolkinderen kwamen langs, koren... Er werd aan de mensen van Renault gedacht, de sympathie was enorm. Dat gaf ons moed.’
‘De politici liepen wel mee in een mars, maar of daar veel steun uit kwam? Neen. In het begin waren ook zij verontwaardigd, maar later veranderde hun taalgebruik. Het algemeen belang, de economie mag niet stilvallen, de andere autobedrijven moeten blijven draaien…’
‘Vanuit Frankrijk bleef het “Non”. Heel frustrerend, maar we gingen door. Tot we in de bus, op de terugweg van de grote betoging in Parijs, Schweitzer op de radio hoorden verklaren: “Ik blijf bij mijn beslissing, Vilvoorde gaat niet meer open.” Toen is er iets geknakt. Toen hebben we geschakeld en zijn we de nadruk gaan leggen op onze eisen bij de sluiting.’
‘Er is dan een, voor die tijd goed, sociaal begeleidingsplan gekomen. Zo’n 500 mensen konden op brugpensioen. Dat leek ons de beste oplossing. Het was toen niet makkelijk om werk te vinden, zeker niet voor 50-plussers. Maar wie van zijn 50ste tot 65ste alleen werkloosheid en een kleine bijpassing krijgt, verarmt wel. Financieel was het toch een serieuze aderlating.’
‘Wie niet op brugpensioen kon en geen ander werk vond, kreeg individuele begeleiding. Er was ook een financiële vergoeding op basis van anciënniteit. En de directie zou op de site van Renault 400 banen creëren, met behoud van loon.’
Wat heb jij als délégué kunnen doen voor de werknemers?
‘Er werkten veel laaggeschoolde mensen, zonder enig diploma, bij Renault. Door de connecties die ik als délégué doorheen de jaren had opgebouwd, heb ik fabrieken kunnen rondbellen, of zij iemand zochten. Zo hebben we behoorlijk wat mensen aan een job kunnen helpen.’ ‘Er zijn veel mensen in de miserie geraakt. Sommigen vonden geen werk, of sukkelden van de ene kleine job in de andere, een weekje hier, een weekje daar. Mensen kregen financiële problemen omdat ze hun lening niet meer konden afbetalen, raakten aan de drank, kregen huwelijksproblemen… Je probeert die mensen te helpen, maar soms moet je ze doorverwijzen naar externe hulp.’
‘Zelf heb ik opleidingen gevolgd tot chauffagist en brandertechnieker. Ik heb gelukkig nieuw werk gevonden in een bedrijfje op 10 km van mijn deur. Ik miste wel mijn rol als délégué, tussen de mensen.’
WERK JIJ IN EEN KLEINE ONDERNEMING?
Hoe gezond en veilig is jouw werkplaats?
Dat veilig werken belangrijk is, lijkt vanzelfsprekend. Toch blijkt uit verschillende bronnen dat er in kleine bedrijven nog opvallend meer ongevallen op de werkvloer gebeuren dan in grote bedrijven. Ook het welzijn van de werknemer staat in kleinere bedrijven meer onder druk.
Als ACV zijn wij begaan met al onze leden, in wat voor onderneming ze ook werken. Om een beter beeld te krijgen van de werksituatie in kleine ondernemingen, willen wij graag jouw hulp vragen. Werk je in een kleine onderneming? Vul dan zeker onze enquête in. Het invullen duurt zo’n tien minuutjes.
Met de resultaten uit deze enquête zullen we op 28/04 (Internationale Dag voor Veilig en Gezond Werken) voorstellen formuleren om de werksituatie voor werknemers in kleine bedrijven veiliger en gezonder te maken.
Alle antwoorden worden anoniem verwerkt en jouw gegevens worden niet doorgegeven aan derden.
~ Vul onze enquête in en maak kans om een van de 25 duo-cinematickets te winnen.
WEBINAR
MSA… wasda?
MSA (musculoskeletale aandoeningen) is een verzamelnaam voor problemen (pijn, jeuk, krampen,..) van o.a. de spieren, pezen en gewrichten. Pijn aan de rug, de polsen of de ellebogen zijn de meest voorkomende klachten.
Een nationaal onderzoek bij 4.000 werknemers toonde aan dat: • nagenoeg de helft van de actieve bevolking al te maken heeft gehad met rugpijn (44%). • vier werknemers op de tien al geconfronteerd werden met pijn ter hoogte van de bovenste ledematen. Dit komt relatief meer voor bij vrouwen dan bij mannen (45% tegenover 36%).
Nu werknemers langer moeten werken, zal het risico op deze aandoeningen alsmaar stijgen.
Als ACV vinden wij het belangrijk om hier aandacht aan te besteden en zoveel mogelijk in te zetten op preventie. Daarom organiseren wij op 27/04 een webinar rond deze aandoeningen.
Wil jij alvast een uitnodiging krijgen voor ons webinar van 27/04 (avond)? Of heb je zelf goede ervaringen op de werkvloer (opleiding, preventiebeleid, ..) die je wilt delen?
Geef ons dan een seintje via wendy.govaerts@acv-csc.be of via deze QR-code:
CONTACTEER JOUW REGIO vbb@beweging.net
Vind alle opleidingen via www.cm.be/agenda, als vereniging kun je een opleiding aanvragen via www.gezondebuurt.be. Meer info over individuele coaching via www.cm.be/coaching.
In 2022 maakt CM van mentaal welzijn een hoofdzaak. Meer informatie via www.cm.be/mentaalwelzijn.
Mentaal welzijn komt op de eerste plaats
‘Het thema ‘mentaal welbevinden’ is duidelijk uit de taboesfeer gehaald tijdens de coronaperiode’, steekt CM-welzijnscoach Lies Vandebriel van wal. Heb je mentale zorgen en wil je professionele hulp zoeken? CM helpt je op pad.
¬ Tekst Cathelijne Jennes ¬ Foto Mine Dalemans
‘Tijdens interactieve workshops en opleidingen kan het gaan over piekeren, veerkracht, digitale stress … Onderwerpen waarvan ik merk dat er momenteel veel nood aan is.’ Lies vertrekt telkens vanuit een theoretisch kader en vult aan met praktische tips en tricks. ‘Ook loopbaanbegeleiding en stress- en burn-outcoaching zijn zaken waar ik me mee bezighoud.’
Bij iedereen
‘Ik vergelijk de mentale draagkracht graag met ‘aan het stuur van je eigen leven zitten’. Zit jij nog altijd aan het stuur, of zit je achteraan? We helpen mensen om terug hun plekje vooraan te claimen.’
‘Voor de pandemie ging de maatschappij ervan uit dat de gemiddelde mens mentaal gezond was en werd het enkel geassocieerd met bepaalde groepen. Vandaag beseffen we allemaal dat een positief welbevinden voor iedereen van belang is. Toch is in deze coronaperiode ons gevoelsleven wat afgevlakt, want alle dagen beginnen op elkaar te lijken’, vertelt de coach.
Meer weten?
Delen
‘De voorbije twee jaren leefden we met ons allen in een onduidelijk situatie. Bepaalde vanzelfsprekendheden zijn er niet meer. Het is moeilijk om nieuwe plannen te maken of erover te dromen. Voor veel mensen weegt dat enorm zwaar op hun mentaal welzijn. We missen het om kleine en grote momenten met elkaar te delen.’
‘Aan de hand van coaching en vormingen helpen we mensen om niet weg te vluchten van hun gevoelens. Alle emoties hebben betekenis, ook boosheid en verdriet. Laat ze toe, deel ze met anderen en geef jezelf wat rust. Dat hebben we nodig’, besluit Lies.
WEBINAR
Burn-out, stress of depressie?
Burn-outs maken momenteel 7% uit van de langdurige afwezigheden op het werk. Ruim 1 op de 5 werknemers zit tegen een burn-out aan. Ondertussen kampt 36% van de werknemers met meer werkstress en doet 42% het werk met minder plezier. Hoe weet je of je tegen een burn-out aanloopt dan wel dat er sprake is van stress of depressie? Hoe herbron je na een minder goede mentale periode? Hoe voorkom je een burn-out of een terugval?
Schrijf je gratis in voor de (heruitgezonden) webinars van ACV innovatief!
~ http://activiteiten.acv-limburg.be
DUOWERKING
Samana zoekt buddy’s
Vind je het moeilijk om contacten te leggen of voel je je vaak alleen? Wil je je vrije tijd vullen met leuke activiteiten met iemand waarmee het goed klikt? Dat kan! Samana-duowerking verbindt twee mensen met elkaar. Mensen met een zorgnood of chronische ziekte zoeken vrijwilligers voor een warm contact.
~ Meer info via www.samana. be/duowerking, annemarie. schwenk@samana.be of 011 28 02 40.
VERHUISD
Nieuwe locatie ACV Sint-Truiden
Het ACV-kantoor in Sint-Truiden verhuisde recent naar zijn nieuwe locatie op de Naamsevest 83 B0.02. Let op: ook de ACV-brievenbus verhuisde mee!
Verdubbeling sinds start corona
‘Het mentaal welzijn van de Limburgse jongeren staat onder druk. Nooit deden meer Limburgse jongeren een beroep op ons, een verdubbeling van het aantal sinds het begin van corona’, vertelt Koen Albregts, coördinator bij JAC Limburg.
¬ Tekst Bart Bynens ¬ Foto Mine Dalemans
Koen Albregts: ‘Naast jongeren die al kwetsbaar waren, zien we nu ook een groep die pre-corona geen nood aan hulp had.’
De coronacrisis maakt jongeren extra kwetsbaar. Sinds de start in maart 2020 zag JAC Limburg het aantal hulpvragen van jongeren verdubbelen, van 1200 naar 2400. De grote coronabevraging laat zien dat het mentaal welzijn van jongeren tijdens de hele pandemie slechter was dan van iedere andere bevolkingsgroep.
Koen Albregts: ‘Ze missen hun vrienden en hebben moeite met het thuisonderwijs. Ze zijn angstig, onzeker, hebben minder energie en er is ook meer intrafamiliaal geweld. Meer dan de helft van de kwetsbare jongeren voelt zich niet meer goed in hun vel.’
‘Elk verhaal is anders, maar uit de praktijk leren we dat corona een zware impact op jongeren heeft’, vervolgt Koen. ‘Jongeren die al kwetsbaar waren, zien hun problemen toenemen. Daarnaast zien we ook een groep die pre-corona geen nood aan hulp had. De meest voorkomende vragen gaan over hun zelfbeeld in de ruime zin van het woord, daarna volgen de conflictueuze thuissituaties en de jongeren die het thuis niet meer aankunnen en de vraag stellen naar ondersteuning bij het alleen gaan wonen.’
Praat erover
‘Jongeren mogen beseffen dat het heel normaal is dat ze nu meer gevoelens van stress en spanning ervaren. Het is belangrijk erover te praten en vaak kunnen ze terecht bij vrienden en familie. Maar als het helemaal niet meer lukt, kunnen ze bij ons terecht.’
Aandacht voor de mens zelf is weg
¬ Tekst Vicky Jans¬ Foto Fatma Aghanif
Teleurgesteld
Fatma werkte jarenlang in de zorgsector. ‘Ik begon mijn carrière in het UZ in Gent, een droom om te werken. Er was voldoende personeel, de dokters kenden je bij naam, je werd overal bij betrokken. Als personeelslid telde je en maakte je het verschil.’ Na 5 jaar begon de afstand tot haar familie door te wegen. Fatma verhuisde naar Limburg en ging dichter bij huis aan de slag. ‘Ik was onmiddellijk teleurgesteld. Je ging van kamer tot kamer, je voerde je opdrachten uit en daarmee was de kous af. Je werd verder niet betrokken bij de patiënten. Dokters kenden je niet bij naam. Je was een personeelslid, geen collega.’
Rode draad
Dat werd vanaf dan de rode draad doorheen de jobs die Fatma in de zorgsector had. ‘Wie mijn CV bekijkt, moet denken dat ik een jobhopper ben terwijl ik nooit ergens ging werken puur voor de centen. Dat ik nu administratief werk doe voor Fedris, het federaal agentschap voor beroepsrisico’s, zegt voldoende. Ik geloof wel heel sterk in de levenswijsheid ‘love it, change it or leave it’. Ofwel doe ik mijn job graag, ofwel probeer ik een onaangename situatie te veranderen, ofwel stop ik ermee.’ En dat laatste heeft Fatma dus heel vaak gedaan.
Bandwerk
‘Wij zijn thuis met zes zussen die allen in de verpleegkunde werken en ervaren allemaal hetzelfde: kwantiteit werd belangrijker dan kwaliteit. Er is geen aandacht meer voor de mens zelf, geen ruimte meer voor een luisterend oor of bijzondere aandacht. Time is money. Ik leek meer bandwerk te doen dan te zorgen voor mensen en dat wrong me enorm. Daarvoor had ik niet gestudeerd.’ De coronacrisis gaf dan ook de spreekwoordelijke nekslag. ‘Die crisis heeft aan mij gevreten. De constante
JAC op maat
Het JAC is niet alleen bereikbaar op locatie, per telefoon of online, de hulpverleners zoeken jongeren ook op in hun leefomgeving. Koen: ‘We zijn hoofdpartner in de 7 Overkophuizen in Limburg, we zijn de afgelopen twee jaar van 8 naar 18 JAC’s gegaan en we hebben een innovatief project in 7 scholen in Limburg, waarbij we met onze laagdrempelige hulpverlening in de leefwereld van de jongeren stappen. Nabijheid en bereikbaarheid is cruciaal om de jongeren te bereiken. In principe zou het goed zijn als elke gemeente zo een plaats kon aanbieden waar jongeren zich veilig voelen, waar ze hun verhaal kunnen doen en met hun vragen aan de slag gegaan wordt. Dat verdienen ze!’
~ www.caw.be/jac
schrik om besmet te geraken, familieleden die patiënten niet mochten bezoeken, mensen die moederziel alleen stierven … neen, ik kon dat niet meer.’
Leeggezogen
Ik heb veel aan de zorgsector gegeven maar weinig teruggekregen. Ik werd leeggezogen ten koste van mijn werkvreugde en mijn gezin. Gelukkig trok ik tijdig aan de noodrem. Heel wat mensen zullen zich in deze situatie herkennen. Natuurlijk heeft niet iedereen de luxe om zo maar van job te veranderen. Rekeningen moeten betaald worden, je moet tijd hebben om te solliciteren, de arbeidsmarkt is er niet altijd naar … Toch blijf ik ervan overtuigd dat je werk je leven beter moet maken en niet ten nadele van jezelf, je collega’s, je klanten of je gezin mag zijn. En wat de zorgsector betreft: het is hoog tijd dat de mens terug op de eerste plaats wordt gezet. En dan bedoel ik zowel de patiënten als het personeel’, aldus Fatma. ‘Blijf niet met je problemen zitten. Ik ben naar een psycholoog geweest en dat heeft me enorm geholpen.’
OKRA organiseert activiteiten om je mentaal welzijn te verbeteren. Workshop ‘Piekeren’ met Lies Vandebriel, dinsdag 8 maart om 10 uur in Riemst. Meer info via linsey.tiri@okra.be. Lezing ‘Mag het nog: kwetsbaar zijn?’, dinsdag 22 maart om 09.30 uur in Kiewit Meer info via 011 26 59 30.
65-plussers zoeken een nieuw evenwicht
Eén op de vijf ouderen worstelt met mentale problemen door ingrijpende levensgebeurtenissen. Ben* uit Bocholt is 69 jaar en zoekt sinds zijn pensioen naar een nieuw evenwicht. ‘Ik ben niet in een zwart gat gevallen, maar het is een hele aanpassing. Dat merk ik ook bij mijn leeftijdsgenoten.’
Tekst ¬ Cathelijne Jennes ¬ Foto Pexels.com
‘Voor mijn pensioen haalde ik veel voldoening uit mijn werk. Nu zoek ik dat ergens anders. Mijn hobby’s zijn gelukkig een groot hulpmiddel om me beter te voelen. Ik kan mezelf uren bezighouden met een klein werkje. Zo voel ik me nuttig en dan is het fijn om te merken dat je nog iets hebt kunnen afwerken’, vertelt Ben.
Net als andere 65-plussers heeft Ben soms schrik dat hij binnenkort zijn hobby’s niet meer kan uitoefenen. ‘Ik probeer niet te veel stil te staan bij mijn gezondheid die achteruitgaat. Aan het begin van de coronaperiode was die angst wel groter. Ik zag veel mensen rond me ziek worden. Een goede lichamelijke gezondheid is een belangrijke factor voor de mentale weerbaarheid. Toch probeer ik steeds een optimistische ingesteldheid te hebben.’
Geen taboe
‘Daarom vind ik het belangrijk dat je niet met je problemen blijft zitten. Ikzelf ben ook al naar een psycholoog geweest en dat heeft me enorm geholpen. Ik raad het iedereen aan die het nodig heeft’, geeft Ben mee.
Is het bespreken van mentale problemen dan een taboe bij ouderen? ‘Ik heb de indruk van niet. Ik merk dat mijn leeftijdsgenoten niets achterhouden voor elkaar. Ze durven te zeggen wat er op hun maag ligt of vertellen als ze zich slecht voelen. Ik verzwijg mijn bezoek naar de psycholoog ook niet. Het is geen schande’, besluit Ben.
*Omwille van de privacy wordt er een andere naam gebruikt.
Workshop en lezing
CONTACTEER JOUW REGIO limburg@beweging.net
Nieuwkomers integreren via vrijwilligerswerk
Wat krijg je als je een Russische, Oekraïnse, Kazachse, Portugese en SintNiklazenaar op een podium zet? Neen, dit is niet het begin van een mop, maar het gevolg van een mooie samenwerking tussen nieuwkomers en ‘oud’-komers, Vlamingen met en zonder migratieachtergrond in Sint-Niklaas.
¬ Tekst Lies Moors*, Anastassiya Kramer** ¬ Foto’s Kristina Abdigapova
* regiocoördinator IC, ** educatieve medewerker IC, voorzitster vzw Milana
IC
Het Internationaal Comité (IC) ondersteunt 350 verenigingen opgericht door mensen met een migratieachtergrond in Vlaanderen en Brussel. Samen willen zij op die manier mensen actief integreren in de maatschappij en vanuit vrijwillig engagement een positieve bijdrage leveren aan een diverse en interculturele samenleving.
Dit initiatief kadert in een proefproject rond het vierde en bijkomende luik van het inburgeringstraject van nieuwkomers. Naast Nederlands leren, trajectbegeleiding en maatschappelijke oriëntatie. Het is een samenwerking tussen het IC, Welzijnshuis Sint-Niklaas, Refu Interim en het Agentschap Inburgering&Integratie.
Samenwerking
Samen maakten een groep vrijwilligers en nieuwkomers uit Sint-Niklaas een poppentheater gebaseerd op het sprookje van het lelijke eendje. Het proces van idee, knutselen van poppen, uitschrijven van teksten, repeteren met licht en aangepaste muziek lag helemaal in handen van deze diverse groep, jong & oud. Onder artistieke begeleiding van Ekaterina Barysheva van Milana vzw en professionele omkadering van Internationaal Comité vzw (IC).
Het idee kwam van een inburgeraar die in het kader van haar inburgeringstraject vrijwilligerswerk doet bij het IC. Integreren doe je niet alleen, daarvoor heb je mensen en een netwerk nodig. Het verenigingsleven leent zich hier uitstekend voor, vindt het IC. Dit project laat zien dat er verschillende mogelijkheden zijn om je talenten te ontwikkelen en jezelf te ontplooien. Dit project werd opgevat als een verenigend en gezamenlijk werk voor nieuwkomers waarbij zij via toneel hun sociaal netwerk opbouwen en op creatieve manier Nederlands oefenen. Het poppentheater is niet zomaar een sprookje. Het publiek wordt meegenomen in een verhaal van vooroordelen, anders zijn en erbij willen horen. De makers proberen zo – vanuit hun eigen levenservaringen – een zaadje van tolerantie te creëren en in de ziel van alle kijkers planten.
~ Op 8 mei wordt de voorstelling hernomen in het museumtheater van CC Sint-Niklaas. Wie graag wil komen kijken, mag een mailtje sturen naar anastassiya@icvzw.be.
ENERGIEPRIJZEN
Lokale energie, haalbaar en noodzakelijk
Je kan er niet omheen … de prijzen voor onze elektriciteit en aardgas swingen de pan uit. Maar kan het anders? In Oost-Vlaanderen zijn er heel wat mensen die geloven dat het antwoord op deze vraag ‘JA’ is en die zich verenigen in een burgercoöperatie. We legden even ons oor te luister bij Frauke Van Goethem, actief bij de coöperatie MegaWattPuur uit het Waasland.
¬ Tekst Tom Van Lierde ¬ Foto’s MegaWatt en Energent
Een burgercoöperatie voor hernieuwbare energie?
FRAUKE ¬ ‘In een burgercoöperatie bundelen gewone mensen hun krachten en steken ze de handen uit de mouwen om lokaal duurzame energie op te wekken. Dit is nodig want vandaag wordt het merendeel van de energie opgewekt door het verbranden van fossiele brandstoffen. Dit is erg vervuilend en draagt sterk bij aan de klimaatsverandering. Samen met tal van soortgelijke burgerinitiatieven is MegaWattPuur lid van REScoop Vlaanderen, de Vlaamse federatie van burgercoöperaties voor hernieuwbare energie, die werken volgens de internationaal erkende principes van coöperatief ondernemen.’
Kan het lokaal produceren van energie helpen tegen plots stijgende energieprijzen?
FRAUKE ¬ ‘Deels wel. Hoe minder fossiele brandstoffen we nodig hebben, hoe minder afhankelijk we worden van buitenlandse multinationals die zoveel mogelijk winst willen maken. Door samen te investeren en lokaal beschikbare energiebronnen (zon, wind, water en biomassa) te gebruiken kunnen we dit een halt toeroepen! Zo wordt onze energieproductie CO2-neutraal en is onze energiefactuur niet langer afhankelijk van internationaal opgelegde aardgas- en olieprijzen.’
In de lente van 2021 plaatste MegaWattPuur 214 zonnepanelen op GC De Route in Sint-Gillis-Waas.
Is lokaal geproduceerde energie dan goedkoper?
FRAUKE ¬ ‘Daarom niet, maar de prijs is wel eerlijker en stabieler. Als burgercoöperatie produceer je energie voor je coöperanten. Als coöperant ben je zowel investeerder als gebruiker. Een REScoop streeft daarom naar een correct evenwicht tussen opbrengst voor jezelf als investeerder en de prijs die je betaalt voor de energie die je gebruikt. De factuur voor de coöperant is dus niet afhankelijk van de schommelende marktprijs maar van de productiekost. Voor het leveren van stroom werken de REScoops samen met Ecopower als distributeur. Ook een coöperatie die werkt volgens dezelfde principes en die levert aan kostprijs.’
‘Burgercoöperaties investeren vaak niet enkel in de productie van energie maar kiezen er bewust voor om in te zetten op het verlagen van het energieverbruik. Want de goedkoopste energie is de energie die je niet verbruikt. Zo zet bijvoorbeeld Energent in op doorgedreven renovatieadvies en -begeleiding bij energiebesparende maatregelen en organiseren ze een samenaankoop van (spouw)muurisolatie, isolerende beglazing, zonnepanelen en thuisbatterijen (Zonnestad.be). Bij MegaWattPuur loopt momenteel ook de actie ‘Zonnig Waasland’ (Zonnigwaasland.be) waarbij iedereen onafhankelijk advies kan krijgen over het plaatsen van zonnepanelen. Maar daar blijft het niet bij want voor velen is de stap om zelf aannemers aan te schrijven te groot. Wie instapt in een samenaankoop bij een lokale burgercoöperatie kan niet enkel rekenen op een faire prijs maar ook op verdere begeleiding bij de werken.’
Dus lid worden van een energiecoöperatie is een goed idee?
FRAUKE ¬ ‘Sowieso, maar let wel een beetje op bij welke coöperatie je jezelf lid maakt en investeert’, vervolgt Frauke. ‘Een REScoop is niet te vergelijken met de cooperaties opgericht door grote energiebedrijven. Enkel bij de burgercoöperaties ben je als coöperant echt mede-eigenaar van de geplaatste installaties en telt je stem daadwerkelijk mee. Wie hier meer info over wil neemt best een kijkje op www. rescoopv.be.’
Is coöperant worden duur?
FRAUKE ¬ ‘Mee investeren in hernieuwbare energie doe je door minstens één aandeel te kopen. Een aandeel heeft meestal een waarde tussen 100 en 250 euro. Ongeacht het aantal aandelen krijg je 1 stem op de algemene vergadering van die coöperatie. Het maximumdividend dat je kan krijgen is wettelijk geplafonneerd op 6 % bruto. Vergeet niet dat een burgercoöperatie ook een economisch bedrijf is en dus failliet kan gaan. Dit kan in het slechtste geval betekenen dat je jouw volledige inleg kan verliezen.’
In Oost-Vlaanderen zijn volgende REScoops actief. Neem een kijkje op hun website voor meer info: ~ Ampère: Amperecv.be ~ Denderstroom: Denderstroom.be ~ Energent: Energent.be ~ MegaWattPuur: Megawattpuur.be ~ Stroomvloed: Stroomvloed.be ~ Volterra: Volterra.be
OPLEIDING
Cursus ‘mijn digitale overheid’ in Zele
Om iedereen digitaal mee te krijgen organiseert het centrum voor basiseducatie Ligo met medewerking van de gemeente Zele en de verenigingen De Schooltas en De Kolleblomme twee cursussen. De eerste cursus gaat over het leren werken met de computer. Deze cursus start op 8 maart en loopt tot 17 mei. Aaneensluitend start de cursus ‘Mijn digitale overheid’ waar je leert een online afspraak maken, je e-ID en kaartlezer gebruiken, de itsme-app gebruiken, persoonlijke documenten raadplegen en online formulieren aanvragen en/of downloaden. Deze cursus start op 24 mei en loopt tot 21 juni.
Beide cursussen vinden op dinsdagnamiddag plaats in Zele. De plaatsen zijn beperkt, wees er dus snel bij.
~ Voor info en inschrijving kan je bellen naar Ligo Waas en Dender 052 25 82 78 of naar De Schooltas 03 765 21 63. Of stuur een e-mail naar deschooltas@gmail.com.
SAMANA
Webinar: Veranderende relaties bij ziekte en pijn
Als er iemand uit je directe omgeving ziek wordt, heeft dit ook een directe weerslag op zijn of haar omgeving. Ook je relatie met deze persoon loopt misschien wat anders. Als mantelzorger merk je deze veranderingen ongetwijfeld op. In deze informatiesessie gaan we op zoek naar wat er verandert, en hoe jij en de persoon voor wie jij zorgt hiermee kunnen omgaan. Waar: online Info en inschrijven: www.samana.be/vorming, 09 267 53 53 of oostvlaanderen@ samana.be Doelgroep: mantelzorgers Prijs: 5 euro, CM-leden 3 euro, CM-leden met verhoogde tegemoetkoming 2 euro
INFODAGEN
Assistentiewoningen Dendermonde
Wil jij ook zo lang mogelijk thuis blijven wonen, maar is je woning niet meer aangepast aan jouw noden? Wil je graag zorgeloos genieten in een aangenaam kader, met beschikbare zorgverlening op maat? Ben je op zoek naar meer warm en sociaal contact? Dan is een assistentiewoning misschien wel iets voor jou. Je woont zelfstandig, net als thuis. Een assistentiewoning voldoet aan alle moderne comfort en is helemaal aangepast aan mogelijke zorgnoden. Je combineert privacy en gezelligheid met ruimte voor ontmoeting en warme sociale contacten.
Interesse? Kom een kijkje nemen tijdens de infodagen op zaterdag 19 en woensdag 23 februari en maak kennis met Residentie Christiana en Residentie Augustijnen, gelegen in het hart van Dendermonde. Er zijn nog slechts enkele vrije assistentiewoningen! Elk bezoek verloopt individueel en na afspraak. Bel 052 25 81 02 of stuur een mailtje naar info@ikoo.be. De woonassistent van IKOO vzw neemt contact met je op.
~ Meer info: www.ikoo.be/assistentiewoningen_voorstelling of www.zorgbeheer.vlaanderen
CONTACTEER JOUW REGIO ACV Oost-Vlaanderen 09 244 21 11 ¬ beweging.net Midden-Vlaanderen 09 269 96 69 ¬ beweging.net Waas en Dender 03 760 13 51 ¬ CM Midden-Vlaanderen 09 224 77 11 ¬ CM Waas en Dender 03 760 38 11
ACV WAARSCHUWT VOOR TOEKOMSTIGE TEWERKSTELLING IN DE GROENTESECTOR
Kost het klimaat West-Vlaamse jobs?
Bij klimaatverandering denken we vaak aan gevolgen op lange termijn zoals grote overstromingen door de stijgende zeespiegel. Ook de waterbom van vorige zomer ligt nog vers in het geheugen. Maar het veranderende klimaat zet nu al druk op tewerkstelling in sommige sectoren. Daarom vraagt het ACV om die bedreiging in kaart te brengen en de krachten te bundelen.
¬ Tekst Jeroen Pollet ¬ Foto James Arthur
De zomers van 2018 t.e.m. 2020 waren droog. De zomer van 2021 was nat. Een probleem dat zich duidelijk liet voelen in de groenteteelt. Voor de diepvriesgroentensector bleek dit een uitdaging.
Kortere seizoenen, mindere kwaliteit
Sam Priem werkt al zeventien jaar bij Ardo (Ardooie). Hij zag doorheen de jaren een impact op de productie. ‘Vorig jaar waren de erwten te hard en was het bonenseizoen twee weken korter. Doordat het te nat was, hebben de landbouwers een deel van de oogst moeten laten rotten op het veld. En ook de zomers ervoor waren de oogsten vaak kleiner. Vroeger was de aanvoer veel regelmatiger.’
Weekendploeg afgebouwd
‘We merken dat er minder werknemers aanwezig zijn. Onlangs is een deel van de weekendploeg afgebouwd. Dat heeft te maken met de arbeidsmarktkrapte en coronacrisis, maar als er minder aanvoer is, is er ook minder productie en dus minder werk. Ardo is lokaal verankerd en zie ik niet snel delokaliseren. Het bedrijf zet trouwens hard in op de begeleiding van zijn leveranciers en legde o.a. een irrigatienetwerk en waterspaarbekken aan. Dat een deel van de teelten en dus de jobs op termijn verhuist, zou mij echter niet verwonderen’, besluit Sam.
Klimaat is niet enkel een landbouwprobleem, het gaat veel breder.
¬ DIETER DEVOS
ACV Voeding en Diensten
Diepvries van Europa?
De evolutie baart het ACV zorgen. ‘West-Vlaanderen noemen we soms de diepvries van Europa, omdat de diepvriesgroentensector verantwoordelijk is voor heel wat jobs in onze provincie. Het klimaatprobleem wordt vaak gezien als een landbouwprobleem, maar de sociaaleconomische impact ervan gaat veel breder. Daarom willen we dit probleem op alle beleidsniveaus aankaarten en de krachten bundelen om dit samen met de andere sociale partners aan te pakken’, vertelt Dieter Devos, secretaris van ACV Voeding en Diensten.
Waterplan
Het ACV West-Vlaanderen klopte o.a. al aan bij Minister van Werk en Landbouw Hilde Crevits en bracht dit ook op het provinciaal socio-economisch overleg. Daarnaast was er een gesprek met de Gedeputeerde voor Landbouw. ‘West-Vlaanderen is al jaren bezig met het waterprobleem. Vroeger ging het vooral over waterbeheersing, ondertussen is het geweer van schouder gewisseld. Met de opmaak van een heus waterplan zijn er stappen in de goede richting gezet’, zegt provinciaal ACV-voorzitter Wim David.
Sociaaleconomisch klimaatplan
Het ACV West-Vlaanderen vraagt dat de provinciale ontwikkelingsmaatschappij (POM) de bedreiging van het klimaat op onze economie in kaart brengt. Wim David: ‘Toen de harde Brexit dreigde, heeft de POM duidelijke berekeningen gemaakt over wat de impact op onze economie kon zijn. Dit leidde tot een stevig plan om ervoor te zorgen dat geen West-Vlaamse jobs verloren gingen. Wij vragen eenzelfde aanpak voor dit probleem, een sociaaleconomisch klimaatplan.’
‘We merken dat de teelten de voorbije jaren vaak minder waren. Vroeger was de aanvoer veel regelmatiger’, zegt ACV-afgevaardigde Sam Priem van Ardo.
CM MAAKT VROEGTIJDIGE ZORGPLANNING BESPREEKBAAR
Wacht niet tot morgen om te praten over de dag die komt
Geen mens ontsnapt aan het laatste hoofdstuk van het leven. Het is het ogenblik waarop onderwerpen als orgaandonatie, palliatieve zorg, euthanasie en medische zorg op tafel komen. Vooraf je keuzes en wensen kennen, kan je familie helpen bij het nemen van moeilijke beslissingen. Om dit thema met je naaste omgeving bespreekbaar te maken, zorgt CM voor ondersteuning met het project ‘Vroegtijdige zorgplanning’.
¬ Tekst Marc Beke
Actrice Elise Bundervoet is met haar theatermonoloog ‘De dag die komt’ te gast op 24 maart in Bredene en op 26 april in Ieper.
Het is geen gemakkelijk gespreksonderwerp, maar het kan voor de nodige gemoedsrust zorgen bij zowel je zelf als bij je partner en je naaste omgeving als vooraf bepaalde zaken zijn uitgeklaard’, opent Marian Deputter, het CM-aanspreekpunt in West-Vlaanderen voor het project ‘Vroegtijdige zorgplanning’. Een ernstig ongeval, een zware beroerte of hersenbloeding zijn slechts enkele van de voorbeelden die het leven grondig overhoop kunnen gooien. Het zorgt ervoor dat anderen vaak ingrijpende beslissingen voor jou moeten nemen. Voor de familie is het in dergelijke emotionele omstandigheden een loodzware taak om hierin knopen door te hakken. De zaken kunnen een stuk vergemakkelijkt worden als je vooraf je toekomstige wensen in dergelijke gevallen te kennen gaf.
Ondersteuning
‘En dat is net de bedoeling van ons project. Met dit CM-initiatief willen we het onderwerp onder de aandacht brengen en de mensen ertoe aanzetten om op een rustig moment hierover na te denken, met de familie erover te praten en eventueel de nodige schikkingen te treffen,’ verduidelijkt Marian. CM reikt hierbij heel wat informatief ondersteuningsmateriaal aan om het onderwerp bespreekbaar te maken. Zo zijn er de levenswenskaarten,
Samana vraagt meer aandacht voor voetpaden!
¬ Tekst en foto Luc Piot
Ben je goed ter been, dan let je er amper op. Ben je dat niet en verplaats je je bv. met een rollator of rolstoel, dan ondervind je het wél elke dag. Onze voetpaden liggen vol hindernissen…
Recent stuurden Samana Onze-LieveVrouw, St.-Pieter en St.-Jan samen met beweging.net Ieper een opmerkelijk rapport naar beleid en pers. ‘Tijdens drie wandelingen markeerden we alle ongemakken. Verzakkingen en losliggende tegels (Anjelierenlaan, D’Hondtstraat, Pannenhuisstraat, Briekestraat…), obstakels die de doorgang bemoeilijken zoals elektriciteitskasten, verkeersborden, verlichtingspalen (Pilkemseweg…) en zelfs een bushokje (Rijselseweg)... Er ontbreken hellende oprijvlakken en soms is er niet eens een voetpad’, somt Paul Vandeputte op. Ria Coulembier vult aan: ‘Ook burgers zijn er zich soms niet van bewust dat ze het voetgangers moeilijk maken. Vuilnisbakken op de stoep, fietsen tegen de gevels, oplaadkabels voor de elektrische auto, te brede hagen…’
‘Maar mensen behelpen zich’, lacht rolstoelgebruiker Jean-Pierre Verhelle, ‘Draai ik een straat in, dan kijk ik zo ver mogelijk vooruit. Zie ik een obstakel, dan kies ik een ander traject. Op een voetpad draaien is niet evident. Achteruitrijden al helemaal niet…’. ‘Als je het onderwerp aansnijdt, komen de tongen echter los en regent het signalen. Vraag is of ze wel steeds op de juiste plek, bij de stadsdiensten, terecht komen. En hoe ze opgevolgd worden’, merkt Patrick Vandermeersch op.
Burgers en beleid wakker houden
Iedereen begrijpt dat een oplossing niet altijd eenvoudig is. Soms zelfs onmogelijk. ‘Maar meer én permanente aandacht is echt wel nodig. Zelfs bij nieuwe voetpaden merk je nog verbeterpuntjes. En kleine mankementen kunnen wellicht sneller aangepakt worden’, benadrukt Patrick.
die in samenwerking met de VUB werden ontwikkeld. Deze levenswenskaarten, te koop in de Goed thuiszorgwinkels, bevatten inspirerende vragen en mogelijkheden voor het aangaan van het gesprek. Voor een workshop over deze levenswenskaarten kan je op 10 mei terecht in zaal Schottenburg in Oostende. Ook de theatervoorstelling ‘De dag die komt’ kan voor een verrijking zorgen bij een gesprek. Actrice Elise Bundervoet werkte vijf jaar op de palliatieve afdeling van een ziekenhuis en verpakte haar ervaringen en emoties in deze warme en pakkende theatermonoloog. CM organiseert deze voorstelling op 24 maart in het MEC Staf Versluys in Bredene en op 26 april in de Stadsschouwburg van Ieper. In het CM-aanbod steekt verder nog een infosessie ‘Vroegtijdige zorgplanning’ door een LEIF-vrijwilliger op 31 maart in LDC Zonder Zulle in Hooglede en op 28 april door een medewerker van Palliatieve Zorg Westhoek-Oostende in het CM-kantoor van Oudenburg.
~ Info en contact: www.cm.be/wachtniettotmorgen en gezondheidenparticipatie. westvlaanderen@cm.be
Samana West-Vlaanderen lanceerde twee jaar geleden een campagne. Projectverantwoordelijke Evelyn Geerdens (kleine foto) verduidelijkt: ‘Meer dan 30 afdelingen deden mee. Al zouden het er dubbel zo veel geweest zijn, had het coronavirus ons geen parten gespeeld. Obstakelvrije voetpaden van minstens 1,20 m breed zijn voor ons dé norm. We stellen vast dat er veel mankementen zijn, al merken we geen politieke onwil. De meeste gemeenten investeren sterk in veilige voetpaden, maar we merken dat niet iedereen weet waar hij met opmerkingen terecht kan. En er zijn nog wel punten. Eind april, tijdens de Week van de valpreventie, pakken we uit met een globaal dossier.’
ACTIE KWB ZEDELGEM
Truffels en lukken voor de MUG-helikopter…
Ondanks de coronabeperkingen organiseerde kwb ook dit jaar een truffel- en lukkenverkoop. Het werd een uitzonderlijk succes met maar liefst 1 070 verkochte dozen en een opbrengst van 3 340,63 euro. De cheque wordt eind februari overhandigd.
DE WARMSTE WEEK
Mooi resultaat van de Kazou-actie
Kazou – regio Oostende kon een mooi bedrag van 3 465 euro overmaken aan het Fonds van de Warmste Week van Studio Brussel. Dit fonds steunt projecten die werken rond het thema ‘Kunnen zijn wie je bent’. Het knappe Kazou-resultaat kwam er, ondanks de coronaperikelen, door de verkoop van zowat 450 t-shirts, sweaters en hoodies met de leuke bedrukking ‘Kzien ier gern!’.
Contact. West-Vlaanderen
CM West-Vlaanderen
Voor je ziekenfondszaken bel of mail naar de CM-consulenten: 050 44 05 00 of westvlaanderen@cm.be
Vragen over (thuis)zorg en maatschappelijk werk? Bel of mail de Zorglijn: 050 20 76 76 of zorglijn.westvlaanderen@cm.be
Alle informatie over de CM-dienstverlening in coronatijden vind je op www.cm.be/coronavirus.
ACV West-Vlaanderen
Contacteer het ACV via: - afspraak (telefonisch of op kantoor): www.afspraakACV.be - www.hetACV.be/contact - 051 23 58 00 ACV-kantoren zijn enkel na afspraak toegankelijk. Een overzicht van alle contactmogelijkheden (incl. ACV-brievenbussen) vind je op www.acv-west-vlaanderen.be
Regioredactie
Beweging.net West-Vlaanderen, 051 24 04 44, westvlaanderen@beweging.net
V.l.n.r. Jean-Pierre Verhelle, Paul Vandeputte, Patrick Vandermeersch en Ria Coulembier in de St.-Jacobsnieuwweg: ‘We volgen op wat er met onze signalen gebeurt. Een boosterprik zal ook hier ongetwijfeld nuttig zijn…’.
Titus Acteur
De Voogdt
gevat in 5 woorden
Antiek
‘Ik ben lang een verwoede verzamelaar geweest. Mijn huis stond op een bepaald moment zo vol dat ik zelfs een container moest laten komen om een deel van de spullen weg te gooien. Ik schuim nog steeds graag rommelmarkten af op een doordeweekse dag, zoals die op het Vossenplein in Brussel. Als er dan een beetje zon is en je kunt ’s middags een plat eten op een terrasje op het plein, dat vind ik echt fantastisch. Ik kan nooit met lege handen naar huis komen, ik moet altijd minstens één of twee dingen kopen. Maar ik hou mij nu wel meer in dan vroeger.’ (lacht) Jachtigheid
