Lista “Książek z kluczem” Czerwiec 2017
Noc
większej układanki: mogą istnieć tylko jako elementy większej całości. Siła „Nocy wyroczni” Paula Austera tkwi w warstwie językowej powieści, w mistrzowskim zagęszczaniu akcji, wielowątkowości, subtelnej grze prowadzonej z czytelnikiem [kafeteria.pl].
1. Nocne cienie, Trine Angelsen (2010) Elizabeth pragnie kolejnego dziecka, lecz powoli traci nadzieję, że jej marzenie kiedykolwiek się spełni. Pewnego zimowego dnia w Dalsrud zjawia się biedny, kilkuletni chłopiec o imieniu Christen. Zmarznięty i wychudzony, chce się nająć do pracy. Elizabeth robi wszystko, by mu pomóc. Z czasem przywiązuje się do niego tak bardzo, że sytuacja zaczyna wymykać się spod kontroli. W tym samym czasie w Dalsrud, pod osłoną nocy, dochodzi do serii tajemniczych wydarzeń. Elizabeth czuje narastający niepokój... [lubimyczytac.pl]. 2. Noc wyroczni, Paul Auster (2004) Akcja powieści rozgrywa się w dużej mierze na nowojorskim Brooklynie, a szereg następujących po sobie, niezwykłych wydarzeń zapoczątkowuje, jak to zazwyczaj dzieje się w tekstach Austera, zdarzenie zupełnie przypadkowe. Auster tak misternie splata wątki, miesza je ze sobą, urywa i pozostawia bez wyjaśnienia, że trudno czasami znaleźć granicę, gdzie kończy się realne życie Sidneya Orra, a zaczyna fikcyjne istnienie stworzonej przez niego postaci. Nie wiadomo, gdzie kończy się prawda, a zaczyna zmyślenie. Te dwie sfery, jak to często u Austera bywa, przenikają się wzajemnie. Jednocześnie cała historia ułożona jest z elementów, które przynależą do świata realnego, i opisywane przez pisarza wydarzenia sprawiają wrażenie niezwykle wiarygodnych. Są logicznie wytłumaczalne i stanowią, jak puzzle, cześć
3. Noc wiary, Krzysztof Kamil Baczyński (1997) Do historii i legendy przeszło słynne zdanie prof. Stanisława Pigonia, który dowiedziawszy się, że Krzysztof Kamil Baczyński wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych, powiedział: “Cóż, należymy do narodu, którego losem jest strzelać do wroga z brylantów”. Młody poeta konspiracji warszawskiej poległ w czwartym dniu Powstania Warszawskiego, zaś cała jego twórczość trwała niespełna sześć lat. A mimo to pozostał jednym z najbardziej wyrazistych i trwałych zjawisk liryki polskiej XX stulecia. Jego utwory cieszą się niesłabnącym zainteresowaniem coraz to nowych pokoleń czytelników i uznaniem badaczy literatury. Nie przeszkodziły temu nadużycia interpretacyjne, próby przypisywania Baczyńskiemu obowiązującej do niedawna ideologii, bądź - we wcześniejszym okresie - przemilczanie jego poezji z powodu przynależności autora do Armii Krajowej. Dzisiaj, gdy minęło już ponad pół wieku od śmierci poety, a sytuacja w Polsce pozwala wreszcie na bezstronne ustalenia krytycznoliterackie, zupełnie wyraźnie rysuje się profil światopoglądowy Baczyńskiego, który w jednym z ostatnich wierszy napisał: “Bogu podamy w końcu dłonie / spalone skrzydłem antychrysta / i on zrozumie, że ta młodość/ w tej grozie jedna była czysta”. Autor wyboru, opatrzonego mottem ze słynnego “Jeźdźca” Jerzego Liberta, mógłby powtórzyć za swoim mistrzem, Cyprianem Norwidem “Jestem artystą religijnym”.[Instytut Wydawniczy Pax]. 4. Noc błędu, Desmond Bagley (1993) Morze i jego sekrety fascynują braci Trevelyanów, Marka i Mike’a. Podczas wyprawy na odległy atol Pacyfiku Mark umiera. Niejasne okoliczności jego śmierci oraz wizyta uzbrojonego włamywacza skłaniają Mike’a do podjęcia śledztwa. W rzeczach brata znajduje odłamek manganitu oraz zaszyfrowaną informację. Organizuje ryzykowną ekspedycję... [lubimyczytac.pl].
5. Noc nad Samborzewem, Wiesława Bancarzewska (2015) Wrzesień 1939. Mąż Anny idzie na wojnę, a w Annopolu pojawia się nowy niemiecki “właściciel”. Anna z córeczką znajdują schronienie w skromnym mieszkaniu w Samborzewie, naprzeciwko stacji kolejowej. Kobieta musi pogodzić pracę z prowadzeniem domu i walką o przetrwanie w czasach, kiedy każdy kolejny dzień jest niepewny. Na szczęście mieszkańcy kamienicy trzymają się razem, a Anna zaprzyjaźnia się z Dominikiem, byłym naczelnikiem stacji. Trudne przejścia coraz bardziej ich do siebie zbliżają… “Noc nad Samborzewem” stanowi kontynuację “Powrotu do Nałęczowa” i “Zapisków z Annopola” opisujących losy Anny Duszkowskiej. To poruszająca i sugestywna opowieść o wojnie, miłości, cierpieniu i tęsknocie [empik.com].
6. Noc puszczyków, Gilbert Bordes (1994) Starszy mężczyzna z silnymi dłońmi. Trochę przygarbiony, z twarzą pooraną zmarszczkami. Ma na imię Cyprian. Zwykły człowiek, prawda? Żył spokojnie wraz z żoną i dziećmi, od rana do nocy pracując. Tak jak jego ojciec i dziadek, robił meble. I może wydawać się to czymś bardzo nużącym i nudnym, jednak dla tego mężczyzny był to największy skarb. Gdy mógł wydobywać z drzewa jego piękno ukryte pod korą, czuł, że żyje. To jednak przeszłość. Teraz Cyprian jest wdowcem, który żyje samotnie w małym domku na wsi. Bez centralnego ogrzewania, bez komputera. Żyje tak jak wtedy, gdy był mężczyzną w pełni sił. Do momentu, kiedy ma atak serca. Udaje się go uratować, jednak wyrok lekarzy jest dla tego staruszka okrutny. Nie może mieszkać sam, bo każdy kolejny atak może go zabić. Nie może pracować. On, którego życiową pasją była praca, musi pożegnać się z nią na zawsze. Dzieci, już dorosłe, mają swoje życie, swój świat. Co więc czeka Cypriana? Czy dom spokojnej starości, gdzie ludzie, traktowani jak zwierzęta, ulegają apatii i powoli umierają za życia? Czy będzie mieszkał dalej samotnie, aż kolejny atak zabierze go do żony? A może postanowi oszczędzić zachodu wszystkim wokół i przyspieszy tylko to, co nieuchronne? [biblionetka.pl]. 7. Noc i ciemność, Agatha Christie (1997) “Jedni się rodzą dla jasności, inni dla nocy i ciemności”. Ten wyjątek z wiersza Williama Blake’a, śpiewany przez Ellie, bohaterkę powieści, jest leitmotivem, który przewija się przez tę całą nietypową w dorobku Królowej Kryminału książkę z 1967 roku. Dla mnie jest to kryminał doskonały, począwszy od wyśmienitego tytułu, przez wielość cytatów, po konstrukcję i nawiązania do gotyckiego romansu grozy. [portalkryminalny.pl]. 8. Noc w obiektywie : kreatywna fotografia, Harold Davis (2010) Jeśli chcesz wyruszyć na nocne łowy, aby zdobyć wspaniałe zdjęcia, musisz się doskonale przygotować. Powinieneś zadbać o własne bezpieczeństwo i odpowiedni sprzęt oraz posiadać określone umiejętności. Uprawianie nocnej fotografii wiąże się bowiem z pewnymi utrudnieniami, które nie występują przy wykonywaniu zdjęć w ciągu dnia. W tej książce znajdziesz pełen pakiet niezbędnych
9. Noc nad Jeruzalem, Sven Delblanc (1993) „Noc nad Jeruzalem” Svena Delblanca to ciekawa powiastka filozoficzna ilustrująca tezę, że rozum zawsze przegra z przesądami. Narrator nazywa się Filemon z Megary. Jest greckim filozofem służącym Tytusowi Flawiuszowi. Najchętniej zajmowałby się astronomią oraz badaniem przyrody, ale musi brać udział w wojnach żydowskorzymskich i już piąty rok koczować w namiocie wokół Jerozolimy, czekając na przegraną Żydów. Ci jednak, choć puchną z głodu, nadal się bronią. Nieliczni próbują uciec. Najczęściej zostają złapani i po przesłuchaniu przybici do krzyży. Wokół obozowiska wciąż unoszą się krzyki torturowanych i umierających, co denerwuje nielubiącego przemocy filozofa [koczowniczkablo.blogdpot.com]. 10. Widok ziemi obiecanej ; Noc świętojańska, Georges Duhamel (1993) Wielowątkowa opowieść o paryskiej rodzinie. Niespodziewany spadek stał się punktem zwrotnym w jej życiu. Dzięki spadkowi jej los zmienił się na lepsze. Niektórzy z rodu stają się potentatami finansowymi. Pieniądze, choć podwyższają status społeczny Pasquierów, zmieniają ludzkie serca, stając się przyczyną sporów, waśni i nienawiści. Bogate tło obyczajowe. Paryż na przełomie wieków [lubimyczytac.pl].
informacji, począwszy od doboru odpowiedniego aparatu, a na obróbce komputerowej nocnych fotografii skończywszy. W książce “Noc w obiektywie. Kreatywna fotografia” znajdziesz instrukcje i porady ilustrowane niezwykłymi zdjęciami autora, które poprowadzą Cię przez tajemnicze krajobrazy nocnego miasta. Dzięki temu podręcznikowi dowiesz się, jak najlepiej wybrać temat zdjęcia i twórczo skomponować obraz, jak dobrać odpowiedni sprzęt i w jaki sposób go używać, a także jakie techniki fotograficzne stosować, pracując w ciemności. Nauczysz się tak ustawiać ostrość i ekspozycję, aby zarejestrować wspaniałe barwy nocy, a potem udoskonalić fotografie na swoim komputerze [helion.pl].
11. Noc nad oceanem, Ken Follett (1996) To miał być dla nich bilet do wolności. Mieli tylko przeżyć noc i rozpocząć nowe życie – w nowym świecie, nieogarniętym wojną. Ale nigdy nie można być pewnym, kto siedzi na siedzeniu obok…We wrześniu 1939 roku, kilka dni po napaści Niemiec na Polskę, luksusowy hydroplan Boeing 314 linii Pan American wyrusza w swój ostatni rejs pasażerski przez Atlantyk. Na jego pokładzie znajduje się grupa ludzi, którzy uciekają przed wojną oraz własną przeszłością. Jest wśród nich brytyjski arystokrata – zwolennik Hitlera – i jego ekscentryczna rodzina, rodzeństwo walczące o kontrolę nad firmą, przystojny młody złodziej, agent FBI eskortujący groźnego gangstera, niemiecki fizyk atomowy, który nie chce wpaść w ręce nazistów, i amerykański biznesmen. W trakcie trwającego blisko trzydzieści godzin rejsu napięcie w kabinie samolotu sięga zenitu. Pasażerowie i załoga stają w obliczu śmiertelnego zagrożenia [wydawnictwoalbatros. com].
planie, bo nie to uznał za najważniejsze. Gilbert w swojej „Nocy kryształowej. Preludium do zagłady” jest dyskretnym narratorem, który prowadzi czytelnika poprzez kolejne wydarzenia tego posępnego spektaklu, oddając głos bitym i poniżanym. Ukazuje bezsilność ludzi, których majątek życia płonął na oczach obojętnych sąsiadów, ludzi próbujących wydostać się z kraju, w którym z dnia na dzień stali się obcy. [histmag.org].
12. Noc amerykańska, Christopher Frank (1994) Druga z kolei powieść Christophera Franka - nagrodzona została w 1973 roku Prix Renaudot.. “Noc amerykańska” to nazwa techniki filmowej pozwalającej na uzyskiwanie efektu nocnych zdjęć przy dziennym świetle, a polegającej na niedoeksponowaniu taśmy oraz koncentrowaniu na aktorach światła silniejszego niż światło dzienne. Niesamowity klimat opowiadanej, a właściwie leniwie snutej historii. Coś rodem z poprzedniej przed komputerowej i komórkowej epoki, w której dominuje gramofon, magnetofon szpulowy lub kasetowy, a główny bohater - fotograf - posługuje się “analogową” lustrzanką. Świetnie budowane napięcie między nim, a jedną z modelek, z którą spotyka się na sesji, by potem stracić ją z oczu na czas dłuższy. Już przy pierwszym spotkaniu wyczuwa się coś głębszego między tą parą. Jakiś wibrujący erotyzm, uczucie, chemię. Świetna książka o miłości, bez epatowania wszechobecnym dziś pornograficznym zacięciem do uwypuklania detali i szczegółów pożycia... [lubimyczytac.pl]. 13. Noc kryształowa : preludium do zagłady, Martin Gilbert (2010) Książka, którą otrzymujemy do ręki jest próbą rekonstrukcji nieludzkich wydarzeń z listopada 1938 r. W nocie od wydawcy czytamy, że najnowsze dzieło znanego i cenionego historyka Martina Gilberta jest: „połączeniem pracy historycznej i reportażu”, oraz że „zasadniczą częścią publikacji są budzące grozę relacje naocznych świadków”. (…) autorowi należą się słowa uznania. Stworzył on bowiem opowieść, w której nie chce być na pierwszym
14. Nocne prządki, Lucretia W. Grindle (2004) Siostry bliźniaczki Marinę i Susannah łączy niezwykła więź. Od dzieciństwa potrafią porozumiewać się telepatycznie. Po niewyjaśnionej śmierci Mariny w życiu Susannah zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Ktoś przysyła jej żałobną wiązankę, w mroku piwnicy słyszy piosenkę zapamiętaną z dzieciństwa, pewnego ranka budzi się i znajduje kosmyk swoich włosów przylepiony do lustra. Kim jest nieznajomy prześladowca? Czy budzące grozę zdarzenia mają związek ze śmiercią jej ukochanej siostry? Susannah rozpoczyna własne śledztwo. Napięcie rośnie wprost proporcjonalnie do liczby przeczytanych stron. Nie ma w tej książce ani jednego zbędnego słowa [gandalf.com].
15. Noc jaguara, Michael Gruber (2008) Prawda czy koszmarny sen? Blady strach pada na Miami, gdy wpływowi biznesmeni zaczynają umierać w przerażających okolicznościach. Jedyne, co policja znajduje w miejscu każdej zbrodni, to niezliczone odciski jak gdyby kocich łap. Wielkie koty z tropikalnej dżungli zaczynają też nękać w snach detektywa Jimmy’ego Paza, jego żonę i córeczkę. Sprawa, z którą przyjdzie mu się zmierzyć, zagraża zarówno bezpieczeństwu świata, jak i jego najbliższych... Gruber po mistrzowsku kreuje nastrój tajemniczości, opowiadając zdumiewającą historię, łączącą egzotyczną religię z wielkimi problemami naszej cywilizacji i traktatem o niebezpiecznej, chciwej i zawistnej naturze człowieka. Niesamowity thriller kończący bestsellerową trylogię, na którą składają się jeszcze „Zwrotnik nocy” i „Dolina kości” [granice.pl]. 16. Noc zapada nad Babilonem, Klaus Herrmann (1983) Autor przenosi czytelnika do Babilonu, gdzie wiosną 323 roku p.n.e. dobiega kresu życie Aleksandra Wielkiego, władcy królestwa sięgającego od Libii do Indusu i od Rodopów po Zatokę Perską. Przed naszymi oczyma pojawia się z niezwykłą plastycznością obraz starożytnego świata, pełnego sprzeczności, oszałamiającego i tajemniczego, jak sny w świątyni Baala-Marduka. Ponure wierzenia i niezwykłe praktyki kultowe Wschodu, helleński sceptycyzm i pogoda ducha, intrygi dworskie, walka diadochów o sukcesję po umierającym królu, miłosne noce w mieście nad Eufratem - wszystko to składa się na pełną historycznego autentyzmu atmosferę powieści, będącej jeszcze jedną próbą spojrzenia na wielkiego bohatera starożytności. [lubimyczytac.pl].
17. Noc lisa, Jack Higgins (2002) Niemcy w latach II wojny światowej rzeczywiście okupowali brytyjskie wyspy na kanale La Manche – Channel Islands, czyli Wyspy Normandzkie. Książka ta jest jednak dziełem wyobraźni autora, a występujące w niej postacie są całkowicie fikcyjne, choć autor wspomina polityków i dowódców, którzy żyli i działali w latach, w jakich rozgrywa się przedstawiona tu akcja [granice.pl] 18. Nocny koncert, Elżbieta Jackiewiczowa (1974) Jest to współczesna powieść obyczajowo-psychologiczna o rozwodach, problemach rozbitych rodzin i wynikających z tego konfliktach, które wpływają na stosunki między rodzicami a dziećmi. Narrację prowadzi starsza osoba, która współczesne sobie czasy widzi z innej perspektywy, a jednocześnie w licznych retrospekcjach wraca do czasów swojej młodości, przypadającej na lata przedwojenne i wojenne. Subtelna tęsknota za tym, co minęło i pogodzenie z tym, co nastało. Przy tym wszystkim ładna, literacka polszczyzna [biblionetka.pl].
19. Noc szybko nadchodzi : zrozumieć samobójstwo, by mu zapobiec, Kay Redfield Jamison (2004) Kay Redfield Jamison, autorka bestsellerowych wspomnień Niespokojny umysł, opublikowała pierwszą od ćwierćwiecza ważną książkę poświęconą samobójstwu, a zwłaszcza jego strasznej atrakcyjności wśród ludzi młodych. Dr Jamison, międzynarodowy autorytet od chorób depresyjnych, zna samobójstwo z pierwszej ręki: po latach zmagań z psychozą maniakalno-depresyjną, w wieku dwudziesto ośmiu lat usiłowała odebrać sobie życie. Między rozdziały analizujące historyczne i naukowe aspekty samobójstwa autorka wplata napisane w osobistej tonacji eseje o pojedynczych przypadkach, wnosząc w analizę tego tragicznego zjawiska nie tylko niezwykłą empatię i znakomity styl literacki, ale również rozległą wiedzę naukowo-badawczą. Książka ta pomaga zrozumieć psychikę samobójcy, zidentyfikować i przyjść z pomocą osobom zagrożonym oraz uświadomić sobie, jak głęboko samobójcza śmierć odciska się w duszach osieroconych [sklep.zysk.com]. 20. Noc długich noży, Hans Hellmut Kirst (2000) To nie jest łatwa ani zabawna powieść. Niby powieść a człowiek traktuje ją niczym dokument. Surowy, pozbawiony emocji zapis policyjnego dochodzenia w pewnym morderstwie dokonanym na starszym panu zamieszkałym w Lugano. To nie jest także powieść sensacyjna jaką czyta się jednym tchem nie nadążając przewracać kartek. Wręcz przeciwnie, człowiek ociąga się bo przeczuwa co będzie dalej ale mimo okropności o jakich czyta (a może właśnie dlatego) wraca do tej książki. Na dalszych stronach powieści odkrywamy mroczną przeszłość zamordowanego mężczyzny. Jesteśmy anonimowymi świadkami jak powstawały obozy zagłady i “tresury” ludzi na pozbawionych emocji morderców. Śmierć jest obdarta z godności a oprawcy z uczuć. Wspólnicy zbrodni zgodnie odwracają głowy żeby nie widzieć dramatu ofiar a potem móc “z czystym sumieniem” powiedzieć, że o niczym nie mieli pojęcia. To książka, która wprawia także w zadumę i każe zastanowić się jak to możliwe, że tylu zwykłych obywateli poddało się nazistowskiemu praniu mózgów i z dnia na dzień stworzyli piekło sąsiadom, z którymi przez setki lat żyli w jako takiej harmonii... [lubimyczytac.pl].
21. Nocne dreszcze, Dean R. Koontz (1993) Nocne dreszcze, początkowo uważane za objawy grypy, stały się prawdziwą zmorą mieszkańców spokojnego, niewielkiego miasteczka. Zostali oni nieświadomie narażeni na poważne niebezpieczeństwo spowodowane naukowymi eksperymentami. A wszystkiemu winna chęć władzy, chęć opanowania świata.. Ogden Salsbury bardzo skutecznie wykorzystał techniki dostarczone przez podświadome reklamy, by zadziałać na psychikę ludzi. Dean Koontz połączył w swoim dziele tajemniczość, niepewność, oraz podniecenie. Książka, mimo tego iż została napisana w 1976 roku, porusza pytania o jakże ważne i rzeczywiste problemy. Po przeczytaniu zastanawiamy się, czy nasza podświadomość również jest wykorzystywana w codziennym życiu, czy multimedia są w stanie zawładnąć naszym umysłem. Autor wprowadził kawałek rzeczywistej historii manipulacji i reklamy podświadomej, by poinformować czytelników, że choćby nawet historia ta była fikcją to owa teza jest realna i wiarygodna. Powieść jest próbą odkrycia drogi pracy mózgu i poprzez wstrząsające, lecz realistyczne obrazy ukazuje jak bardzo specyfik ten może być tragiczny w skutkach [horror.com.pl].
22. Nocny recepcjonista, John Le Carre (1995) Jonathan Pine, obecnie pracownik luksusowego hotelu w Zurichu, a w przeszłości żołnierz oddziałów specjalnych w Irlandii Północnej, jest częścią operacji brytyjskich służb specjalnych, skierowanej przeciwko Richardowi O. Roperowi ‒ bezwzględnemu handlarzowi broni z licznymi koneksjami. Jego zadaniem jest przeniknięcie do organizacji Ropera i dostarczenie dowodów, pozwalających na jego schwytanie. Prawdziwe niebezpieczeństwo pojawia się jednak wówczas, gdy trafia w sam środek rywalizacji między różnymi organizacjami wywiadowczymi, które tylko formalnie działają po tej samej stronie. Upadek ZSRR pozbawił je naturalnego wroga i sensu istnienia. Odtąd robią wszystko, by zachować swoje wpływy i uniknąć kontroli ze strony instytucji demokratycznych, nie wyłączając sabotowania operacji sojuszniczych agencji [empik.com]. 23. Noc księżycowa, Stanisław Lem (1963) Zbiór opowiadań i scenariuszy spektakli telewizyjnych Stanisława Lema. Po raz pierwszy wydany nakładem Wydawnictwa Literackiego w roku 1963. Dziwny gość profesora Tarantogi – widowisko telewizyjne Mimo tytułu, zbiorek ten nie zawiera utworu Noc księżycowa, które zostało opublikowane w 1979 w zbiorze „Powtórka”.
24. Noc bez brzasku, Alistair MacLean (1991) „Noc bez brzasku” jest świetnym, klasycznym thrillerem, który ze względu na ograniczoną liczbę odizolowanych bohaterów wśród których ukrywa się morderca, bardzo przypomina także typowy kryminał. Na Grenlandii rozbija się pasażerski samolot z kilkunastoma osobami na pokładzie. Na ratunek śpieszy im trójka badaczy arktycznych, jedynych ludzi w promieniu kilkuset kilometrów kwadratowych. Temperatura spada do minus pięćdziesięciu stopni, panuje wieczna ciemność, kurczą się zapasy żywności i każdy najmniejszy błąd może kosztować życie. Rozbitkowie muszą jednak zaryzykować wszystko i wyruszyć w kilkudniową przeprawę, całą nadzieję pokładając w starym traktorze i doświadczeniu doktora Masona i Eskimosa Jackstrawa. To jednak nie wszystko, szybko okazuje się bowiem, że wśród nich znajduje się morderca odpowiedzialny za całą katastrofę, który w każdej chwili może uderzyć ponownie [recenzja-ksiazka-ja. blogspot.com]. 25. Noc żywych Żydów, Igor Ostachowicz (2012) Książka nie jest ani horrorem, ani powieścią sensacyjną, to właściwie gorzka komedia o traumie. Jeśli już szukać pokrewieństw, to znajdziemy je w kinie Tarantino. Warszawa jest wielkim cmentarzem, o czym w literaturze pisano, ale zazwyczaj w tonie poważnym. Ostachowicz poważny nie jest. Bohater razem ze swoją dziewczyną mieszka na warszawskim Muranowie, w dzielnicy zbudowanej na gruzach getta. Wielu warszawiaków myśli, że nie da się bezkarnie żyć w takim miejscu, i rzeczywiście przez otwartą klapę w piwnicy pewnego dnia wychodzą martwi Żydzi w podartych jesionkach. Lawinę zdarzeń uruchamia przedmiot – srebrne serce skradzione Żydom, od którego zależy ich powodzenie lub klęska. Ten przedmiot magiczny wprowadza wątki rodem z fantasy, które – podobnie jak konwencja horroru – są sparodiowane. Bo oto Żydzi zapełniają warszawskie ulice, w pewnym momencie jest ich więcej niż żywych. Najchętniej spędzają czas w centrum handlowym Arkadia [polityka.pl].
26. Nocne cienie tunturi opowieści lapońskie, Samuli Paulaharju (1972) Niesamowite, a często ponure są opowieści zebrane przez Samuliego Paulaharju, ale bo też ten pisarz-etnograf wcale nie starał się upiększyć zasłyszanych i notowanych skrzętnie opowieści, zrobić je “lżej strawnymi” dla ludzi, którzy odeszli od prawdziwego folkloru i uznają go w najlepszym przypadku jako ozdobę mieszkania. Wręcz przeciwnie, powściągał własne ambicje literackie i oddawał zgromadzony materiał w jego surowej formie, co stanowi główny urok tych opowieści z lapońskiej głuszy [lubimyczytac.pl]. 27. Nocą pod kamiennym mostem, Leo Perutz (1992) W tej książce, uznanej przez krytykę za najlepsze dzieło Perutza, realizm stapia się z subtelną fantastyką, historia z tym, co wieczne w ludzkiej psychice, świetny humor z dramatyzmem, nad wszystkim góruje jednak kunszt narracyjny pisarza, umiejętność ciągłego zaskakiwania czytelnika. Rzecz dzieje się w Pradze na przełomie XVI i XVII wieku. Są tu dwie postacie centralne: cesarz Rudolf II i jego najbogatszy poddany, Żyd Mordechaj Meisl. Cesarza i żonę Meisla, piękną Esterę, łączy miłość – dziwna miłość, trudno bowiem orzec, co jest w niej jawą, a co snem. Między obu mężczyznami tworzy się osobliwa, bardzo skomplikowana sieć wzajemnych relacji. Czytelnik znajdzie tu także całą galerię barwnych postaci reprezentujących różne stany: wielkich panów, dworaków, rycerzy, uczonych, artystów, szarlatanów i nędzarzy, uwikłanych w niezwykłe sytuacje i wydarzenia [granice.pl].
28. Nocny łowca, Timothy Rizzi (1996) Podczas rutynowego lotu nad Sachalinem zostaje zestrzelony amerykański samolot RF-117C. Podczas analizy incydentu okazuje się, że Rosjanie dysponują superradarem nowej generacji, który jest w stanie wykryć amerykańskie samoloty stealth. Równowaga sił pomiędzy mocarstwami staje pod znakiem zapytania... Ostatnią nadzieją USA pozostaje zniszczenie tajnego ośrodka badawczego w Ramieńskoje pod Moskwą. W przestrzeń powietrzną Federacji Rosyjskiej, w ramach operacji Nocny Łowca wysłany zostaje B-2 prototypowy bombowiec niewidzialny dla radaru... [lubimyczytac.pl]. 29. Nocny ptak; O dniu wczorajszym, Ulla Ryum (1974) Na tle duńskiej literatury lat sześćdziesiątych proza Ulli Ryum jest oceniana jako oryginalna i dojrzała. Cechuje ją drobiazgowa i trafna obserwacja psychologiczna, liryzm i zaangażowanie w sprawy ludzi uwikłanych w konflikt z otaczającym światem. Ukazani wielostronnie, z różnych punktów widzenia, bohaterowie jej to ludzie samotni, żyjący na uboczu, często z marginesu społecznego (“O dniu wczorajszym”). “Nocny ptak”, powieść uznana za najlepszą w dotychczasowym dorobku pisarki, jest literackim studium kobiety niezmiernie wrażliwej, którą zawiodło życie i miłość, lecz która pragnie potwierdzić swą godność poprzez psychiczną izolację od otoczenia, dopełniając tym miary swojej samotności [biblionetka.pl].
30. Noc : słowiańsko-germańska tragifarsa medyczna, Andrzej Stasiuk (2005) Fabułę sztuki Andrzeja Stasiuka Noc nie jest trudno streścić. Oto młody złodziej z Polski ginie podczas napadu w Niemczech zastrzelony przez właściciela sklepu jubilerskiego. Serce chłopaka, wycięte nielegalnie w czasie sekcji zwłok, zostaje przeszczepione jubilerowi. I to już właściwie wszystko. Niby niewiele, ale atrakcyjność tekstu Stasiuka wcale nie zasadza się na obfitującej w wydarzenia fabule. Autor Białego kruka – jak sam podpowiada w dołączonym do sztuki wywiadzie – napisał „coś w rodzaju seansu spirytystycznego połączonego z seansem terapeutycznym”. Wydarzenia w sztuce stanowią zaledwie impuls do spirytystyczno- terapeutycznego seansu. O jaką terapię w tym przypadku chodzi? Stasiuk w gorzkiej, choć nie pozbawionej humoru – w końcu to, było nie było, farsa – rozprawia się ze stereotypami, obłędnymi mitologiami, których aż nadto jest we wciąż pokomplikowanych relacjach polsko-niemieckich [instytutksiazki.pl]. 31. Nocna zamieć, Johan Theorin (2010) Joakim i Katrine Westinowie przeprowadzają się ze Sztokholmu na północną Olandię. Zmęczeni życiem w mieście, kupują stary drewniany dom, niegdysiejszą siedzibę latarników, nieświadomi, że kryje on wiele ponurych tajemnic – nieopowiedzianych historii z przeszłości. Gdy na rodzinę Joakima spada nieszczęście, mężczyzna musi stawić czoło zarówno własnym demonom, jak i duchom tego miejsca. W drugiej części swego mrocznego kwartetu olandzkiego Johan Theorin po raz kolejny udowadnia, że jest mistrzem w łączeniu wciągającej fabuły z pasjonującym opisem historii lokalnej społeczności. Prawdziwa uczta dla wielbicieli skandynawskich kryminałów. Za Nocną zamieć Theorin otrzymał w 2009 roku Szklany Klucz – nagrodę literacką przyznawaną corocznie przez członków Stowarzyszenia Twórców Kryminałów pisarzom z krajów nordyckich. Książka otrzymała również nominację do tytułu Najlepszy Szwedzki Kryminał 2008 roku [czarne. com.pl]
32. Noc po balu, Włodzimierz Tiendriakow (1976) Przeplatające się wątki, których bohaterami są młodzi chłopcy i dziewczęta, wczorajsi maturzyści, i dorośli ludzie, ich nauczyciele i wychowawcy, ukazują czytelnikowi, jak ważkie są problemy wyboru przyszłej drogi życiowej i zapatrywań, a także ocena życiowych dokonań z perspektywy czasu, w konfrontacji z wymogami rzeczywistości [okładka]. 33. Noc kapłanów, Krzysztof Kotowski (2007) Powieść fantastyczno-przygodowa, niezwykłe przygody księdza, który przeżył całą historię świata , spisek groźnej sekty, realizującej odwieczny plan Ksiądz Krzysztof Lorent od kilku tygodni jest pacjentem szpitala psychiatrycznego w Warszawie. Twierdzi, że... przeżył całą historię świata: był m.in. rzymskim żołnierzem, wikingiem i pułkownikiem Władysława IV. Nagle zaczął też mówić w kilkudziesięciu językach i stał się fenomenalnym karateką. Gdy jego przypadkiem zaczynają interesować się tajemniczy i groźni ludzie z zewnątrz, ksiądz postanawia uciec ze szpitala... [merlin.pl].
34. Nocowała ongi chmurka złota, Anatolij Pristavkin (1990) Nocowała ongi chmurka złota w dużym stopniu oparta jest na biografii jej autora. Autentyczność opisywanych w książce wydarzeń podkreśla narracja, miejscami przechodząca z trzeciej w pierwszą osobę. Nocowała ongi chmurka złota, to początkowo pogodna opowieść o dwóch sympatycznych urwisach, którzy mimo trudnych czasów i okoliczności, zdają się świetnie sobie radzić. Później następują wydarzenia, do których nie przygotowuje nawet wcześniej uświadamiany, wy-czuwalny przez czytelnikowi klimat czającego się niebezpieczeństwa. Całość daje efekt mocnej, wstrząsającej książki o wyrazistej antywojennej wymowie. Obrazy ludzi poranionych przez wojnę, fizycznie i psychicznie, los osieroconych dzieci, głodnych, spragnionych miłości i troski rodzicielskiej, muszą przemówić do wyobraźni każdego [wycieczkiliterackie.blogspot.com].
35. Noc na Kremlu, Ksawery Pruszyński (1989) Książę reporterów polskich - Ksawery Pruszyński. Był zawsze tam w Europie, gdzie działy się rzeczy najciekawsze. Na początku wojny rosyjsko-niemieckiej znalazł się w Moskwie: spotkał rodaków wychodzących z łagrów, był z generałem Sikorskim na przyjęciu u Stalina, odwiedzał obozy armii polskiej tworzące się w orenburskim stepie. W tej książce zawarł takie spostrzeżenia, refleksje i opisy wydarzeń, jakich dotąd nie czytali-śmy w kraju...
36. Nocne dumania i inne utwory, Wasilij Szukszyn (1981) W tomie tym czytelnik znajdzie najlepsze opowiadania Szukszyna napisane w ostatnim 10-leciu, a także powieść filmową “Matka i syn”. Pracując nad tą powieścią autor marzył o tym, żeby zagrać w niej rolę “wujka Wołodi”. Nie zdążył zrealizować tego filmu i nie zdążył w nim zagrać. Powieść jednak została, żyje - w kinie (film wszedł na polskie ekrany w 1978 roku pod tytułem “Wezwij mnie w świetlistą dal”) i w literaturze [biblionetka.pl]. 37. Noc po balu, Włodzimierz Tiendriakow (1976) Przeplatające się wątki, których bohaterami są młodzi chłopcy i dziewczęta, wczorajsi maturzyści, i dorośli ludzie, ich nauczyciele i wychowawcy, ukazują czytelnikowi, jak ważkie są problemy wyboru przyszłej drogi życiowej i zapatrywań, a także ocena życiowych dokonań z perspektywy czasu, w konfrontacji z wymogami rzeczywistości [Okładka]. 38. Nocna dorożka, Vlada Urosevic (1985) Vlada Urošević - jeden z najbardziej interesujących współczesnych pisarzy jugosłowiańskich - zaprasza nas do odbycia “Nocną dorożką” trochę niesamowitej podróży w czasie, którego mechanizm kryje w sobie wiele zagadek i tajemnic. Zmusza czytelników do zastanowienia się, czy żyjąc dzisiaj mają absolutną pewność, że nie żyli już kiedyś, przed laty; narzuca przypuszczenie, iż w jakiejś jednej chwili mogła utrwalić się niezliczona ilość chwil jej po-dobnych [Okładka].
39. Nocą z białymi końmi, Paweł Weżinow (1977) Paweł Weżinow (ur. 1914 r.) jest wybitnym prozaikiem bułgarskim. W czasie II wojny światowej był korespondentem wojennym i doświadczenia z tych lat stały się tematem wielu jego późniejszych utworów. Jest autorem licznych tomów opowiadań i powieści. W Polsce ukazał się tom jego opowiadań “Zapach gorzkich migdałów” (PIW, 1970) oraz mikropowieść “Bariera” [biblionetka.pl]. Akcja powieści Weżinowa “Nocą z białymi końmi”, której pierwsze polskie wydanie ukazało się w roku 1977, rozgrywa się w środowisku naukowców sofijskich. Autor przeprowadza w niej konfrontację rozmaitych postaw życiowych i moralnych starszego i młodszego pokolenia bułgarskiej inteligencji. 40. Nocny atak, Eraclio Zepeda (1979) “[...] kanwę opowiadań pisarza stanowią jego własne przeżycia. Obserwacja życia przepuszczona przez sito wyobraźni sprawia, że na pozór nieistotny fakt przeradza się w opowiadanie.” [archiwumalle.pl].