Galeria Wieży Ciśnień – Muzeum Wodociągów

13 lipca – 4 września 2020, w godzinach otwarcia muzeum, ul. Filarecka 1

„Współistnienie” i „Chwila” – dwie wystawy w jednym czasie

Monika Rak, fragment pracy pt. Skrawki (1) z cyklu Skrawki, technika: rysunek szyty, akryl, tkanina, rozmiar: 130×95 cm Marcin Jędrzak, Chwila 1 Muzeum Wodociągów zaprasza do Galerii Wieży Ciśnień na wystawy Moniki Rak pt. „Współistnienie” i Marcina Jędrzaka pt. „Chwila” dostępne do 4 września. W jednym czasie prezentujemy dwie indywidualne koncepcje artystów, na co dzień związanych z Katedrą Wzornictwa na UTP w Bydgoszczy. Ekspozycja pt. „Współistnienie” to propozycja Moniki Rak, która specjalizuje się w technice rysunku szytego na tkaninie. Pokazuje potencjał skryty w liniach i zwraca uwagę na relacje, jakie zachodzą między nimi. Linearne ślady wyszyte na płótnie jedwabnymi bądź bawełnianymi nićmi tworzą różnorodne zależności pomiędzy pozostałymi elementami składowymi całej pracy. Na wystawie prezentowane są dwa cykle rysunków szytych i haftowanych na tkaninie. Z kolei ekspozycja pt. „Chwila” Marcina Jędrzaka to seria grafik, w dużych formatach, ukazująca chwile, przebłyski codzienności, coś co możemy momentalnie zauważyć, a co zaraz w zmieniającym się świecie znika. Obraz ten już

nigdy nie wystąpi, zniknie na zawsze, a wszystko po nim będzie inne. Czasem na początku podobne, ale z czasem coraz bardziej odległe.

Wstęp do Galerii Wieży Ciśnień możliwy jest po zakupieniu biletu do muzeum (bilet normalny w cenie 5 zł, ulgowy w cenie 2 zł). 18 września – 9 października 2020, w godzinach otwarcia Muzeum, ul. Filarecka 1

Kucewicz-Wasilewskiej

„Na stacji” – wystawa dr Aleksandry

Aleksandra Kucewicz-Wasilewska, fot. Justyna Jułga

Wystawa pt. „Na stacji” to kolejny intermedialny, indywidualny pokaz prac Aleksandry Kucewicz-Wasilewskiej. Tym razem otwarciu wystawy obrazów towarzyszyć będzie performance muzyczny. Jest to owoc współpracy artystki z wybitnymi muzykami – przyjaciółmi. Na wystawie będziemy mogli zobaczyć, niepokazywany dotychczas w takiej skali, cykl portretów, „masek”, jak o nich mówi sama autorka. Te powstające nieco na uboczu innych projektów obrazy to tak naprawdę spójny cykl, który tworzył się od 2016 roku. Łącznikiem obrazów jest nie tylko temat – twarz, głowa, portret, są to obrazy malowane ekspresyjnie, samo ich powstawanie ma charakter performatywny. Szybkie notatki ulotnych chwil, często pod wpływem spotkanej osoby lub impulsu płynącego z życia. Obrazy malowane „pod napięciem”, z dużym ładunkiem energii, muszą, siłą rzeczy, tą energią emanować. Drgania powietrza wywołane dźwiękiem instrumentów skrzyżują się z wibracją kolorów. dr Agnieszka Zawisza