Refleks maandelijks infoblad van vtbKultuur fotoclub BLANDIA
foto: zelfontspanner
35ste jaargang — nummer 342— mei 2015
Jaarthema
MACRO
en
dichtbij
Woensdag 20 mei 2015—20u00—de Kerkewegel
kalender
Projectie opdrachten. Jurering jaarthema.
Woensdag 10 juni 2015—20u00—de Kerkewegel
Projectie opdrachten. Selectie foto’s tentoonstelling.
Dinsdag 21 juli 2015
of zaterdag 15 augustus 2015
Blandia’s fotorally
Zarterdag 5 en zondag 6 deptember 2015
Jaarlijkse fototentoonstelling in de St. Amanduskerk.
Woensdag 9 september 2015—20u00—de Kerkewegel
Eerste vergadering van het nieuwe werkjaar
Woensdag 20 september 2015—20u00—de Kerkewegel
Vrije projectie
refleks 342 mei2015
editoriaal
H
et leven kan toch mooi zijn!
Zeker als je leert tevreden te zijn met simpele dingen. Die simpele dingen zijn de mooie foto’s die wij de laatste vergaderingen bij Blandia te zien krijgen. Het is ooit anders geweest. In lang vervlogen dagen kregen wij echt zaken te zien waarvan je je afvroeg hoe de projector zoiets kon doorlaten. Maar dit ding is commercieel zo geprogrammeerd dat het alles wat het achteraan binnenkrijgt het er ook vooraan uitspuwt. Gelukkig zijn er betere tijden aangebroken. Veel leden van Blandia hebben de laatste jaren enorm veel vooruitgang geboekt op het gebied van fotografie. Wij krijgen beelden te zien waarvan ik denk “ik wenste dat ik ze zelf gemaakt had”. Het geeft een goed gevoel vast te kunnen stellen dat regelmatig naar de vergaderingen komen en ook bewust gaan fotograferen voor de verschillend opdrachten leidt tot onverwachte schitterende resultaten. In dit verband ben ik echt benieuwd wat wij te zien zullen krijgen als foto’s voor het jaarthema. Hopelijk hebben veel leden de handschoen opgenomen en de wereld om zich heen van dichtbij bekeken en gefotografeerd. Het jaarthema was duidelijk “macro en dichtbij” zodat je over geen specifieke macro lens moest beschikken om met je foto’s deel te nemen. Dus gelijke kansen voor iedereen. Freddy
refleks 342 mei 2015
jaarthema
O
p 20 mei jureren wij de foto’s van het jaarthema “macro en dichtbij”. Iedereen die daaraan wil deelnemen mag maximaal vijf foto’s voorstellen. Minder mag dus ook.
Deze foto’s moeten in een afzonderlijke map zitten die als volgt gelabeld is: “lidnummer” spatie “voornaam” spatie “jaarthema”. Voorbeeld: 702 freddy jaarthema
Iedere foto moet ook afzonderlijk gemerkt zijn met “lidnummer”, spatie“voornaam”spatie“macro(1), (2), (3), (4), (5)”. Voorbeeld: 702 freddy macro1 De beoordeling zal zoals gewoonlijk gebeuren door alle aanwezige leden. Die geven punten van 1 tot en met 9. De foto die het meeste punten behaalt wint de wedstrijd. Er is ook een prijs voorzien voor de tweede en de derde plaats. Dus het is niet zoals bij de rally, waar de winnaar diegene is die met al zijn beelden samen de meeste punten behaalde, maar wel de individuele foto met de meeste punten. De drie beste foto’s zullen afgedrukt worden op kosten van de club en te zien zijn op de tentoonstelling in september. Wij hopen dat veel leden ons zullen verbazen met hun prachtige, originele en verbluffende dichtbij opnames.
refleks 342 mei2015
rotterdam
refleks 342 mei 2015
column
B
landia is op reis geweest naar Rotterdam en ze zullen het daar geweten hebben. Niet dat wij er de boel op stelten gezet hebben of er hooliganstreken uithaalden, nee, maar af en toe was er toch een klein akkefietje wat ze daar niet gewoon zijn. Neem nu het reizen met de metro. De metro in Rotterdam telt vier lijnen die als een kruis over de stad liggen. Nederlandse no nonsens efficiëntie, ware het niet van de klapdeurtjes waar je telkens doorheen moet. Zo’n deurtje doe je open met, in ons geval, een driedaagse “O V chipkaart” die je voor een sensor houdt. Meer dan een miljoen Rotterdammers, zelfs ouderlingen, doen het dagelijks zonder problemen. Voor één van onze medereizigers bleek dit echter een onmogelijke opdracht en een onoverkomelijke hindernis. Hoe hard hij ook zijn best deed om met het kaartje de sensor te prikkelen, de deurtjes bleven hermetisch gesloten. Zelfs toen hij eigenmondig “tjiep,tjiep” probeerde bleven de ondingen roerloos. Had Willy Vandersteen nog geleefd, hij had er een stripverhaal van getekend “De Mysterieuze Metrodeur”. De enige oplossing om binnen te raken was de “lepeltje-lepeltje” houding. Zonder bagage was dit al een heksentoer, maar als je dan nog twee grote reistassen en een rugzak meezeult wordt dit een uiterst hachelijke onderneming met klemzitten en alarmen tot gevolg. Wanneer je dan uiteindelijk binnen geraakt, zit je met een hartstikke reuzengroot probleem want je bent er eigenlijk niet echt in, je bent niet “ingecheckt”. Wil je er nadien weer uit dan gaat dit evenmin, aangezien je er niet in bent. Nederlanders denken rechtlijnig en laten niet met zich sollen, weet je wel. Ten einde raad werd aangeklopt aan een glazen kooi waar een anders gekleurde medewerker van O V Rotterdam huisde. De brave borst deed alsof hij de situatie begreep, verklaarde de chipkaart als “doet het niet meer” en schreef eigenhandig een nieuw vervoerbewijs uit dat, tot ieders verbazing, nog werkte ook. Allen gelukkig en blijgezind naar het hotel en naar bed (of bar). refleks 342 mei2015
Helaas “het geluk duurde slechts één nacht”. (Weer een titel voor een roman, dit keer van Hedwig Courths-Mahler) (zie wikipedia). s ’Anderendaags ‘s morgens moest de tram genomen worden. De Rotterdamse O V chipkaart zit zo vernuftig in mekaar dat hij naast het reizen met de metro ook het vervoer met de tram toelaat. Daar ook moest de O V chipkaart voor een sensor gehouden worden bij het opstappen. Dit toestelletje zei dan bescheiden “piep”. Toen het handgeschreven kaartje aangeboden werd weerklonk een luid en ononderbroken “piep, piep, piep, piep…..”. Alle ogen van de tramreizigers richtten zich als pijlen op de snoodaard die het aandurfde het O V Rotterdam te bedriegen. Tot overmaat van ramp kwam uit het niets en bij toeval een controleur opdagen. Dat kan geen toeval geweest zijn. Er moest een signalement verspreid zijn om de zwartrijder op heterdaad te betrappen. De vorige dagen hadden wij in geen velden of wegen een controleur gezien. De valsspeler dreigde op staande voet van de tram gezet te worden, want wat bleek: het handgeschreven kaartje was slechte één uur geldig. Het driedagenticket was gereduceerd tot één uur. Is dit de Nederlandse manier om het openbaar vervoer uit de rode cijfers te houden? Verbolgen sprongen alle Blandianen hun onfortuinlijke medereiziger verbaal ter hulp. De controleur begreep ons beste Nederlands aan geen kanten, koos eieren voor zijn geld en liet de zaak blauwblauw tot de volgende halte waar wij toch moesten uitstappen. Hoe wij toch thuisgeraakt zijn? Moe gelachen en met een officieel uit een automaat gehaald peperduur ticket. Uw milde bijdrage in de kosten wordt met dank aanvaard. refleks 342 mei 2015
mededelingen Op 20 mei verwachten wij de opdrachten van volgende leden: Luc Baes Eric Ongenae Filip Van Cappel Marc Mortier Jean Pierre Simoens Eric Ongenae RikeaVandenbroucke Jean Pierre Simoens
avondfotografie avondfotografie avondfotografie actie/beweging actie/beweging actie/beweging avondfotografie kinderen
5 5 3 5 5 3 3 3
Op 10 juni verwachten wij de opdrachten van volgende leden: Marc Van Iseghem Ronny Vervaecke Daniël Van Troyen Bervoet Jan Bernard Bode André Vancuyl
sfeerlicht sfeerlicht sfeerlicht landschap landschap landschap
5 5 3 5 5 3
Je hoeft niet “op facebook te zitten” om toch even te surfen naar https://www.facebook.com/fotoclubblandia.
Daar zijn heel interessante zaken te vinden.
refleks is een erkend tijdschrift door vtbKultuur
verschijnt maandelijks behalve in juli en augustus
verantwoordelijke uitgever: jaak schaeverbeke, koning albert-I laan 68, 8370 blankenberge
web site: www.blandia.com
facebook.com/fotoclubblandia refleks 342 mei2015