excuse me
excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusem excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcus excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexc excusemeexcusemeexcusemeexcusemee excusemeexcusemeexcusemeexcusem excusemeexcusemeexcusemeexcuse excusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeex excusemeexcusemeexcusemee excusemeexcusemeexcusem excusemeexcusemeexcus excusemeexcusemeexc excusemeexcusemeex excusemeexcusemee excusemeexcusem excusemeexcus excusemeexc excusemeex excusem excuse excu exc e
quarterlife
usemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme xcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusem meexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexc usemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemee cusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusem eexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcus meexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeex usemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemee xcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusem eexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcus meexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeex cusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusem eexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcus meexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexc usemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemee xcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusem excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuse excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeex excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusem excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuse excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexc excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemee excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusem excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexc excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeex excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuse excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexc excusemeexcusemeexcusemeexcusemee excusemeexcusemeexcusemeexcusem excusemeexcusemeexcusemeexcus excusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeex excusemeexcusemeexcusem excusemeexcusemeexcuse excusemeexcusemeexcus excusemeexcusemeexc excusemeexcusemee excusemeexcusem excusemeexcusem excusemeexcus excusemeex excusemee excusem excuse exc e
excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu editor-in-chief hanne jensen layout editors bo erickson zac parker copy editor karah kemmerly staff sarah adler hannah bauer haverty brown bo erickson gabriella friedman karah kemmerly tyler king zac parker tyler schuh staff artists tyler schuh natalie stevens
7
volume issue March 2013
3
quarterlife is a literary journal published four times a year that features poetry, short fi ction, drama, creative nonfi ction, analytic essays, alternative journalism, and any other sort of written work Whitman students might create. Each issue is composed around a given theme that acts as both a spark for individual creativity and a thematic axis for the issue. quarterlife is an exercise in creative subjectivity, a celebration of the conceptual diversity of Whitman writers when presented with a single theme. Each quarterlife theme acts as the proverbial elephant in the room, fragmented by individual perception: each portion is ostensibly unconnected but ultimately relevant to the whole. Every piece illuminates a different aspect of the theme. In this way, quarterlife magazine participates in the writing process. The magazine is not an indifferent vehicle by which writing is published, but rather is a dynamic medium with which writing is produced. whitman.edu/quarterlife
excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu
eexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusexcuseme eexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusexcuseme eexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusexcuseme eexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusexcuseme
letter from the editor
expulsion
Writing is an unavoidably personal experience. Everything written is an imprint of the thoughts, perspectives, and emotions which make up a person. It might be a sonnet, spoken word poem, or a play, which, as soon as it hits paper, it exists outside of a deeply personal conciousness. It exhales its own life. In German, “excuse me” is entshuldigung. A brief venture into etymology exposes ent- (a prefi ex connoting an expulsory action), schuldig (guilty), and -ung (an event in which action is carried out). So, “excuse me” is “expel my guiltiness,” casually muttered when running into someone in a train station, smiled when pushing forward through a crowd, clearing a space in the hustle and bustle to make your voice heard. Take away my guilt, pardon my existence, allow my voice. Enclosed in this issue, you will fi nd a myriad of voices, a plethora of experiences, a multitude of imaginings. Each piece contained within is an expulsion of persona, some more centrally personal than others, but all penned by a living, breathing person. So enjoy these pieces, these voices, pushing their way forth to be considered.
eexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusexcuseme eexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusexcuseme eexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusexcuseme eexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusexcuseme
emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeex emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeex emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeex emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeex emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeex emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeex
contents
Sarah Cornett
Train on 65th
Cameron Young
The Heart of Asthma
Elizabeth Hambleton
untitled
Josh Tacke
Murder Lyric
Tyler Schuh
from MINCEMEAT
Hannah Bauer
Practice
Meritt Salathe
Dirt— a one syllable commentary
Karah Kemmerly
Between any two points is a set of infi nities
08 10 12 14 16 28 30 32
meexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu meexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu meexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu meexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu meexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu meexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu
Hannah Bauer
Bolted
anonymous
Curiosities
Molly Emmett
Closing the Gap
Melissa Schaffer
It’s Always About the Capers
Matthew Morriss To Osculate Hannah Bauer
Bitches Be Crazy
Sarah Adler
distinct
34 36 47 49 51 54 56
Cover Art by Natalie Stevens
Train on 65th
emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme Sarah Cornett useme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexc emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme
me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me
Fleshy skin ripped apart yielding what Lord Byron called stew She was taking a photograph when struck A photograph of the train that struck her Maybe she couldn’t move fast enough Did her body fall under the train or was it thrown, like a paper plane? Who had to retrieve her Or what was left of her A consolation Mass won’t comfort me Because now I know what I look like without my skin.
9
Cameron Young
emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme
The Heart of Asthma
me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me
Balls of rain beat, my Umbrella dripped around the tops of my feet as I looked up the steps, anticipating the door opening one fi nal time. If she would let me taste her lips of lavender— My feet would no longer be made of cement. I stood in 98 degrees, the warmest ever in the month of December, but why wouldn’t it be for a queen? My heart dropped like the seasons changing, summer fell to the cold winter breath and frosted tips of grass. I was hot. I sweat in a down jacket. The weather was not suited for romance and neither was I. A lavender and comfort candle suffi ced, then entered my body a chain-smoking poltergeist.
11
emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme Elizabeth Hambleton useme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexc emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme
When Committees Fail
me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me
Take Five bars taste of salt and indecision. Pretzels, caramel, peanuts, peanut butter (redundant), and chocolate – More like alltheseingrediantsaredeliciousbutwhatthehellisthismonstrosity, Hershey?! The allergists’ nightmare, the sweet & salty lovers’ dream, and the acid trip of candy eaters every where. Don’t pawn that off to me as the most decadent thing you’ve ever eaten. Decadence is last decade’s fashion and you’re fashioning fascist decay. As you can see, just because words sound good and sound alike doesn’t mean they should be slapped together with some syntax to keep the pretentious ivory tower dwellers from cringing. Pretzels, peanuts, peanut butter (why not the crème in Milky Way bars?), and chocolate – Take Five bars taste of unfortunate choices.
13
emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme Josh Tacke useme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexc emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme
Murder Lyric
me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me
Where you’ll go Iago, ‘till death do us part, impetus to examine crooked boughs of my heart. All the meadow’s devils pant and thaw the snow; the grass grows up green standing sickly on its toes. “April is the foolish month,” twiddle dees my soiled clothes. Standing atop a crucifi x: your seed hangs buried below.
15
Tyle Schuh
emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme
from MINCEMEAT
me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me
STEP 1 Patty & Denny are in love. Patty & Denny sit on a picnic blanket on a lawn dotted with pink and blue begonias. Patty unpacks a basket. Patty: Denny: Patty: Denny: Patty: Denny: Patty: Denny: Patty: Denny: Patty:
This is for you. What is it? It’s Salisbury steak. What? Salisbury steak. Steak? Salisbury steak When did meat have a fi rst name? It’s just called that. Salisbury is a last name. Sure is.
Patty plops it on a paper plate. Denny: Patty: Denny: Patty: Denny: Patty: Denny:
What happened to just steak? Damn it, Denny. What? Nothing. Here. I’m not eating that. Excuse me. I’mm. Nott. Eatingg. Thatt. 17
Patty: Denny: Patty: Denny:
I heard you. Why? Why what? Why won’t you eat the friggin’ steak? Salisbury steak.
Patty fumes. Denny: It looks like a smoker’s lung. Patty: You could of just said no thank you, or better yet grunt instead of stringing along a—forget it. I’m sorry. No—I am not sorry. Why am I always sorry? Why am I the only one saying sorry? Denny: No thank you. Patty: What? Denny: No thank you, Patty. I do not want your Salisbury steak. Patty: THAT’S FINE! Denny: Sorry. Patty: You should be! Long silence. Patty: Denny:
Carrots? Sure.
The crunching of carrots. 18
Patty: Denny: Patty: Denny: Patty: Denny:
It was a frozen dinner; Marie Callender’s. I won’t buy it again. What? . . . The carrots? The steak. The Salisbury steak. Oh.
Patty peels back and licks the plastic wrapper off a tub of ranch. Denny:
I got something for you.
Denny pulls out a clunky necklace that looks like a child’s mobile. Patty: Oh, wow. That’s just . . . really interesting. How much for this? Denny: It was like 400 somethin’. Patty: Four hu—oney. Denny, where did you get 400 dollars? Denny: I found it. Patty: You found it? The necklace? Denny: No, just a nameless envelope stuck there in one of those longer cracks in my driveway. 19
Patty: Denny:
Well. Mhm. Thank you. You’re welcome, Patty.
Pause. Patty: Did it have Banner on it? Denny: The envelope? Yah, it did. Patty: And corners folded down? Denny: How’d yah know? Patty: Denny, that’s my deposit! Denny: Your deposit. Patty: Thank God you found it! Denny: What a small world. Patty: It must have fallen out of my purse when I came to drop off those begonias. I’ve been kicking myself in the ass for days. Denny: That must hurt, Patty. Well, now we know what happened to it. Patty: You can return this right? Denny: Return what? Patty: . . . This necklace. Denny: Why would I return your necklace? [beat] Patty: Denny this was super nice, but it was a mistake. Denny: I don’t understand. Patty: How do I put this? That was my money. 20
Denny: This was a gift. Patty: Sure Denny, but if you really think about, it’s not a gift. Sure it’s like the thought that counts, but you— Denny: —is money a problem? Patty: What? No. Denny: Then why is this a problem? Patty: Because you spent 400 dollars on an ug(she doesn’t want to wound his courtesy) ahh necklace! [beat] Denny: Ugahh? Patty: . . . ugly. Denny: You could of just said that instead of stringing me along. Patty: Denny, please. [beat] Denny: Well if it helps, it looks beautiful on you. Patty: It looks like the stomach record of a curious child. silence. Denny: Patty: Denny: Patty:
Jodie picked it out. Jodie. Of course, Jodie did. She doesn’t hate you. She doesn’t know me. 21
Denny: Why does she have to? Patty: Because then she’ll learn to hate me— and pick out decent jewelry. Denny: Why are you fussing so much? Don’t scorn her for doing her job. Patty: I just thought you got over the habit of picking scabs. Denny: Do you want me to pork with a complete stranger? Patty: Don’t say pork. Denny: Well do you? Patty: No. Denny: She’s a high school crush. Patty: Mhm. Puppy-mill-love. Denny: An old-flame, if even. She has nice eye brows and she’s our only option. Patty: She’s a juvenile act of arson. Denny: Arson? Patty: It was just a witticism, Denny. Denny: What is it now? Patty: What is what now? Denny: Arson. Patty: Jesus, you don’t know what arson is? It’s when someone burns up someone else’s shit excuse me, I mean property. Denny: Oh, right I know that. I sometimes have trouble remembering 22
words for what they actually are. Like amber alert. I get stuck on the word ‘amber’ like the color, or the prehistoric maple syrup with a bug in it. And that bug is special. ‘Cos if that bug is a tick or a mosquito, blood can be extracted from it to get dinosaur DNA to sell to phar maceutical companies. Add ‘alert’ and it makes it sound like it’s a molasses sale at a grocery mart. Amber alert! Amber alert! Get it before it’s gone. But really, a child has been kidnapped. Patty: Yah. Denny: Why do they really call it amber alert? Patty: Because that was the name of the girl who was kidnapped. Denny: . . . I personally like the name Sarah. There’s no confusion in Sarah, with the ‘h’ mind you. Did they ever find her? Patty: What are you talking about? Denny: Amber. Did they ever find Amber? Patty: I don’t know. Denny: Well, what do you think? [beat] Patty: I don’t think they ever found her. She’s stuck somewhere, crippled in child’s pose 23
in the sap of a tree trunk. Denny: And as for arson, Jodie has never burnt anything. Not even a casserole, and especially not property. Could you define ‘witticism’? Patty: She makes you casserole? Denny: Yes. Patty: She’s living in your house? Denny: I’m pretty sure it’s casserole. Patty: Denny, answer me! Denny: I’m living at her place. Patty: Why are you living at her house? Doesn’t that slaughter the purpose of me moving in? Denny: I should rephrase. I am sleeping with her at her place. Patty: Don’t use that word. Denny: What word? Sleeping? Patty: Sleeping with. It makes it sound dirty. Denny: What word should I use then? Patty: Use . . . copulate. Denny: I don’t know what that word means. [beat] Patty: It means to sleep with. Denny: Oh. Jodie and I copulate. Patty: At her place, and she makes you casseroles? 24
Denny: Patty: Denny: Patty: Denny: Patty: Denny: Patty: Denny: Patty: Denny: Patty: Denny: Patty: Denny: Patty: Denny: Patty: Denny: Patty: Denny: Patty: Denny:
Yes, for breakfast. For breakfast? Yes. That poor girl. And dinner. Denny, I’m not sure about this. About the casseroles? No, about Jodie. What’s wrong with Jodie? I know you’re doing your part, but can’t you see she’s trying too hard to please you? With her casseroles? With her, you know, pretend-to-be- housewife-kink. Believe me, Denny, I know desperate when I see it. I don’t think you’ve even met Jodie. I don’t really have to, Denny. She sounds like a real tart. She’s actually a real treat. Denny. Patty, Jodie is a stove. . . . a stove? A stove. What’s that supposed to mean? It means she’s controllable. Oh, please. Dependable. 25
Patty snaps a carrot in half with her teeth. Denny: Safe. Patty: (her mouth is full of carrot) What am I then, the microwave? Denny: You are my fiery, fickle passion, Patty. Patty: Please, Denny. Since when do you know what friggin’ ‘fickle’ means? Denny: It means you are the surprise-spice in my life. Patty: You think I’m fickle? Patty leans in to kiss Denny. Patty: Denny: Patty:
(fretted) You think I’m fickle! In a sexy way. Mm. Ok.
Patty begins necking. Denny: I heard that word on a Hanes advertisement. A woman found her ride- up to be just fickle. Patty: Shut up, Denny. Denny is sitting crisscross-apple sauce and Patty has 26
popped one of her legs over his shoulder. She moves to lips. Patty: Denny: Patty: Denny:
Can [smooch] you [smooch] return [smooch] the [smooch] necklace? Wear it first to dinner. [smooch] Dinner? The one I arranged with Jodie.
Patty staggers back, loses balance and lands butt-first in the Salisbury steak.
27
emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme Hannah Bauer useme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexc emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme
Practice
me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me
The angst of a mandolin falls slowly into grinding teeth and pursed lip frustration. Someone’s home phone just rang.
29
emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme Meritt Salathe useme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexc emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme
Dirt— a one syllable commentary
me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me
I had to eat dirt. You said, try this it is good, so so damn good. But fuck it, I said, I bow down to no one. Like those cows we saw all in the fi eld, the green spring fi eld. Those cows are not ours. They are fat and eat grass. If we eat them, we act like they are grass when we just eat pills, the pills Those Men give to pigs for lunch to make them fat and good for us, for our souls that aren’t souls but black, black and burnt. The crisp skin of our souls that shrinks in the fi re. This is our pig and cow love. When I was next to dirt I was dirt; when I was next to you I was scared. You held my hand on the knife, brought the fork to my mouth and said, eat. These are gifts from God, trans-fat and fi lth. These are gifts from God –fi ve runts and their ring-worm, you said eat and I said no. I said no since you weren’t worth screams and salt rape. I would hold you over the fi re. For you I’d eat rice, plain raw white rice grown from dirt not sin or fi lth or the wet screams of pigs and cows.
31
emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme Karah Kemmerly useme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexc emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme
Between any two points is a set of infi nities
me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me
He only lingers long when I press him into pages, these indifferent graves where we dry out old weeds, but force old lives to keep living. My kidnapped phrases in fi brous cages are now his vacation home. We are not meant to be means but ends, and yet— I no longer hold on to mementos to help me remember, but form all my memories to justify the tokens.
33
emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme useme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexc Hannah Bauer useme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexc emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme
Bolted
me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me
Conifers in a concrete wood splashed with gentle lacings stand straight, stand tall, not yet petrifi ed.
of gum strands
Struck down by lightning, they crack into minute pencils, chalked with graphite, charged heavy tarnished might. I howled when the bolt hit me and my insides turned to stone. My roots let go of the dirt and my limbs waved frightened in the eerie still. Waves of red rolled out before my eyes in blasphemous regality until I shuddered closed. Planted with a plaque: In Memory. 35
Anonymous
emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme
Curiosities
me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me
(Trigger warnings: explicit content, self harm, sexual assault) I. The fi rst time I know you didn’t ask, but the fi rst time was like vinegar and rot. Everyone seemed so bright, so dazzlingly beautiful, so I tipped back the mug to avoid seeming so dumb, so dull. It seemed bottomless; the room was dimly lit, he was constantly refi lling my half, quarter, third empty mug with mediocre wine. I lost track. I didn’t know how or when, but somehow everyone else had left. Somehow, I was on his bed and he was holding me there and I couldn’t move and my skull was throbbing. Somehow, he’d undone his zipper and shoved my underwear to the side and I wanted to be in my own room with my own mug, but with 37
sleepy time tea, with my door locked, and his fingers were stabbing into me and why couldn’t I move and why was my vision so blurry? And there was a sharp tear, burning. I didn’t know how, but somehow I escaped his hands, slid to the floor, and curled tightly around my core and shook and shook and the whole room shook. I tried to tell you once— how everything hurt, everything burned. Everything, you insisted, was my fault. I agreed with you, mostly to make you stop, and curled tightly around my core. II. October I know you didn’t ask, but sometimes the good ones, the really good ones, 38
are synesthetic. My back arches fiercely and I am floating but deep. Once, I could taste saltwater. Another time, I could smell winter jasmines bursting open, which was surprising because when the good ones come, the really good ones, I can’t breathe. My everything responds to the attuning of bodies, the balance of tension and embrace: the tightening, clenching, dizzying breathlessness followed by buzzingly sweet, complete release: my whole bodied response, which, someone recently reminded me, “is fucking sexy.� You almost saw it once. The floodgates began to open and I felt that anticipatory rush, breath growing thin, body winding up, but you seemed so afraid, so I slammed shut. Breath rushed in, displacing the blossoms.
39
III. December I know you didn’t ask, but the scar was fresh. I tried to tell you about it but you pressed your foot against my crotch and grinned and changed the subject. But on the night you didn’t want to hear about, I had been thinking about how I was inadequate and I was the only thing I could control. (You taught me that.) That night that you didn’t want to know about, I pressed my nail into my chest and dragged against the rib again and again and... I watched it turn raw, pink then red, past blushing to burning to numb... The night after the night you didn’t to know about, he turned the lights back on and worried he might have scratched me. He laid his head against my thigh, gently traced the jagged path, 40
and waited. He waited for me and I, I explained how and why I wound easily. He kissed my soon-scar and I turned out the lights and we picked a safe word. When I first asked you what you were into, you said “being strangled.” I was surprised because it seemed so unlike you and because it seemed so like me. You quickly said it was a joke, like it was just funny, like it was just ridiculous, but you should know that I think it’s just exquisite. On that night, the one after the night you didn’t want to know about, it was exquisite. I turned out the lights and we picked a safe word and he asked and I said yes and he grasped my throat and clenched, pressed up, slow, hardly softly, watched my back arch fiercely, made me utterly 41
breathless. Just before my lungs rattled back to fullness and just as that deep, muscled yearning reached the almost-infinite, it felt like warm petals and smelled like iron. He taught me my own deep taste and he said I was delicious, I was fun, I was beautiful. When the sun rose, it showed the bruises, scratches, and bites that I’d raised on his neck, chest, and thighs, and the bright handprints he had carefully placed on my ass. They faded before you saw me, before you didn’t even ask about the scar. IV. January I know you didn’t ask, but the second time was like rotten plums. I tried to tell you these stories, but you pressed your foot against my crotch and 42
grinned and changed the subject. You repeated how much you wanted to go to my room. I said I didn’t want to. You repeated. I said I didn’t want to. You repeated. I wasn’t ready, but I said “well, okay.” You put your head between my legs for the first time and you didn’t ask, but I told you anyway that I was so afraid that you might judge me. I thought to myself that you would think I wasn’t enough, \ that you would think you weren’t enough, that you would need me to be the stronger one and since you’d never really asked, you couldn’t know why I couldn’t be, how and why I wound easily. You closed your eyes and held your breath and for the whole eleven seconds, I felt like an ordeal, I felt unfucking sexy, I felt alone, I felt 43
like I wanted to leave. You didn’t ask, but you did roll on a condom. For the rest you had to close your eyes, but for this you could look: the pain of entry. But then an awkward angle like a punch, a tear. Burning. I recoiled, sharply. After barely-blinking minutes, after telling you I was triggered, after waiting for you to ask if I was alright, if I needed anything, if I wanted to talk, I knew you weren’t going to ask. I slowly unfurled and moved to leave. You grabbed at me and tried to hold me on the bed but I escaped your hands, favoring my core.
44
V. February I know you didn’t ask, but I did. I asked him what his fantasy was, and he told me and we lived it. Then, as we caught our breath, he asked what I would like. I explained that I wasn’t quite sure, that I was nervous, that I had been with someone who didn’t ask, who didn’t look, who wasn’t curious about me. He looked like he might cry, but instead he asked if he could kiss me. He kissed me with open eyes. He asked if he could kiss my shoulder, my ribs, my navel, the tops of my hipbones. He gasped near my pubic bone and asked if he could kiss me there. He said that I tasted so sweet, that I 45
was beautiful, I was strong, I was distinctly me— I came close to crying, I felt so full and warm, and he held me and we were safe. Floating, but deep. VI. Now I know you didn’t ask, but you should know that I needed you to, in order to open. Now, under new suns, I will blossom and climb— asked and deeply me.
46
ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex
excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu Molly Emmett eexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusem excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu
Closing the Gap
four feet take step after step. hands a foot apart. arms swing foreword, backward, no words exchanged; at their sides, side by side, asking to be grasped.
extremities
tense, tingling, the magnetic pull, the poles of the palms pull the bodies together. one takes the chance, opens and searches for the other. Hangs in mid-air. motion is frozen while it waits for its pair. fi ngers fi nd fi ngers no visual cues just the genetic attraction of touch to touch hand to hand hand in hand they walk 48
ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex
excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu Melissa Shaffer eexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusem excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu
It’s Always about the Capers
Listening takes practice. Sometimes if you nod your head and mouth “ya” enough times, Even you can believe you possess the power. But talking takes practice too. You have to believe that people want to hear your opinion. There’s a balance. Are you the type of person who can yell EXCUSE ME EXCUSE ME I HAVE SOMETHING TO SAY You better have something damn good to say. Or are you the person who doesn’t ever send their food back. Who eats it even with the capers.
50
ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex ex x
Matthew Morriss
excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu excusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu xcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcu
To Osculate
I kiss a lot: in alleys, in closets, in bedrooms, in study rooms, in the quiet room, on tables, in chairs, in backyards, in tents, in yurts, and too many more places to count. I kiss: while skiing, while biking, while walking, while snoozing, while cuddling, while eating, and even while sneaking into unlocked classrooms. From my first kiss to my last kiss, I have always and will always meet a kiss with a smile. I kiss for love and lust and fun. Through lips, I feel connected to a person, their being, their heart, their feelings, their longings, and their hunger. I kiss because it is fun. Sure there’s hugging, and grinding, and canoodling, and even cuddling; there’s sex, and fucking, and making love, and endless combinations of all of those, but intimacy can be a simple, careful thing: a kiss. I kiss because it will always be different. The texture their lips, taste of their breath, and drive for their mouth to meet mine are never the same. A few hairs of stubble on the upper lip – oh so fun – so … spicy! Lips as soft as the nape of her neck – so refreshing and relaxing – so … intense. Be it Bromance or Romance, I kiss because a kiss is best when shared. Dillon and Adam and Sarah and Carrie and Anna and Lisa and Alex all agreed. A kiss is best with shared with friends, not strangers Elliot and Rachelle and Spencer and Nicholas and Nathan and Madelyn all agree. A kiss doesn’t have to represent 52
whoring oneself out salaciously, but felicity and intimacy with someone you love. I have kissed a lot of people: in long-term relationships, with lovers, with friends, at parties, and as a younger teenager unsure of everything, and every single kiss was different. The best kissers are the ones who don’t try too hard. The ones who don’t expect too much. For them, the kiss is something they also want to enjoy without an agenda. The worst kissers are overindulgent youths who try to eat your face off. That’s not fun… I kiss for those patient people. The people who leave a lingering hunger after parting. Something stirs in my chest with a kiss that’s just not long enough. I kiss a lot, but those kisses are the ones I remember and dream about.
53
emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme Hannah Bauer useme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexc emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme
Bitches Be Crazy
me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me me
There are ghosts in my life too– pretty women who tap dance across my heart strings and sensibility. Every night, they tend to their gardens, sowing bitter seeds only to tear them up at daybreak. Every day, they brush their hair one hundred strokes, caught somewhere between antiquity and the pages of Vogue. Nagging whispers of fi ghts long extinguished fl oat into silent car rides and daydreams. I roll over and over, still holding passionate words that trickle out through my fi ngers like tar oil blood and other things I’m tired of having on my hands.
55
emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme
Distinct Sarah Adler
emeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcusemeexcuseme
me
That shit cray mothafuckers can’t touch this this ain’t even a poem BEATS ARE DROPPING EVERYWHERE COOKIES AND BEER hello child, i will provide for you
me 57
The Troll Issue deadline: Friday, April 26th at midnight Be a troll, Hate the trolls, Troll the trolls, Write us a fairytale. Y’know.
Opposite: Please enjoy an excerpt from “Prison Boat,” a Major Motion Movie by Benjamin Warwick and John Moesner. (p. 7-8)
***** Wemtwo serves the ball, and hits it with such great force that the chain breaks, sending the ball ying into the air. As the ball sails, it makes contact with the seagull from the previous shot. (see Figure 1b)
The seagull screams as the ball hits its fragile, hollow bone structure. It’s right wing shatters and it plummets towards the deck. Okonkwo: WOW YOU HIT THAT BALL HARD Wemtwo: Hardcore Okonkwo: Yes *****
Thanks quarterlife would like to thank the Associated Students of Whitman College (ASWC) for their financial support, without which the production of this magazine would not be possible. Our utmost gratitude goes to John Sasser with Integrity Design, The Whitman College Pioneer, blue moon, and our advisor Professor Gaurav Majumdar. All work featured in quarterlife magazine or on the website is displayed by express permission of the author or artist, who holds all relevant copyrights to her or his work.
This magazine has been printed on paper from 100% post-consumer waste.