Democratie vraagt om religie

Vlijmscherpe analyse van onze moderne tijd door de spraakmakende socioloog

Hartmut Rosa.

Welke plaats heeft religie in onze moderne samenleving? Christelijke kerken in het Westen kampen niet alleen met schandalen, ze zien ook al jaren een daling van het aantal leden. Maar wat als religie als geheel geen weerklank meer vindt in de democratische samenleving?

Op zijn gebruikelijke vlijmscherpe wijze analyseert Hartmut Rosa onze moderne tijd, ditmaal vanuit de prangende vraag wat er gebeurt als het ideeënreservoir van eeuwenoude religies verloren gaat in onze moderne samenleving.

Voor de Nederlandse editie schrijft Ronald van Raak een voorwoord.

‘Hartmut Rosa ontvouwt over verschillende boeken een grote visie op de moderniteit en haar gebreken. Hij doet niet alleen aan probleemanalyse, maar put zich ook uit in het zoeken van oplossingsrichtingen voor de breed gedeelde gevoelens van onmacht en onvrede met het huidige bestel.’ – De Groene Amsterdammer

‘Met onze blik neerwaarts op de smartphone hebben we de draad doorgesneden met de wereld rondom. Hartmut Rosa pleit voor “resonantie”: voor een open ontmoeting met het verrassende en het onbeheersbare.’

– De Standaard over Onbeschikbaarheid

Onbeschikbaarheid

9789024448265 | ¤ 22,90

Leven in tijden van versnelling

9789089534651 | ¤ 24,90

PROMOtie

• Lees- en recensie-exemplaren beschikbaar

• Auteursbezoek in november

Hartmut Rosa (1965) is een van de spraakmakendste Duitse sociologen van de afgelopen jaren. In Duitsland noemt men Rosa ook wel de ‘onthaastingsgoeroe’, omdat hij zich in zijn onderzoek richt op de gejaagdheid en de continue haast van de moderne mens. Eerder verschenen Leven in tijden van versnelling (2016) en Onbeschikbaarheid (2022).

ISBN 9789024458288 | NUR 730 | ¤ 14,90 | Demokratie braucht Religion | vertaling Huub Stegeman | november | 80 pp | 11 x 19 cm | paperback

Dimitri Goossens is filosoof en historicus. Hij is als docent verbonden aan het Koninklijk Conservatorium Antwerpen. Zijn onderzoek richt zich op de relatie tussen doodsbesef, kunst en cultuur, en religie. Hij verkent daarbij noties als transgressie, het sublieme en het abjecte. Als de ‘horrorprofessor’ is hij een veelgevraagde gast in de media.

– de Volkskrant