Opgroeien in
vrijdag 15 december 2017
Dit is een commerciële bijlage bij De L imburger. Deze bijlage valt niet onder de verantwoordelijkheid van de hoofdredactie van De L imburger.
”Som s m oetje nee zeggen.” W 8 9
Beeld: Moniek W egdam
O p de ac h terbank, of ruimte v oor zelf standigh eid?
MIRA stopt en wordt per 01-01-2018: Mirre zorg (in Heerlen en Sittard) Gastouderopvang
Er wordt steeds meer voor gastouderopvang gekozen. Voor ouders is het heel fijn om hun kind naar een leuke kleinschalige en vertrouwde opvang te brengen met steeds hetzelfde vertrouwde gezicht. In deze vorm van opvang wordt persoonlijke aandacht gecombineerd met een optimale ontwikkeling van het kind. De gastouderopvang is ideaal vanwege de flexibele breng- en haaltijden.
Bij Mirre zorg kijken we, vanuit de antroposofische visie, naar het groeien en ontwikkelen van het kind en gezin. Dit doen we samen met u als ouder(s). De eigenheid en samenhang van uw gezin vormt hierbij het fundament.
www.mirrezorg.nl Antroposofische zorg voor kind en gezin
Als opgroeien niet vanzelf gaat
Waarom gastouderbureau Bengels?
Bengels Gastouderbureau is een erkend, geregistreerd gastouderbureau. Wij ondersteunen en begeleiden ouders en gastouders om de wettelijke kwaliteits- en veiligheidseisen te bereiken zodat de ouders het recht hebben op kinderopvangtoeslag. Wij willen ervoor zorgen dat de drempel laag blijft. Door ons persoonlijk contact is communiceren heel makkelijk. Wij staan altijd klaar om je te helpen.
Voordelen voor de vraagouder
Wij hanteren lage bureaukosten. De kosten zijn â‚Ź 35,- per gezin per maand, ongeacht het aantal kinderen en uren. Verder zijn er geen enkele kosten!
Voordelen voor de gastouder
Gastouderbureau Bengels organiseert 2 keer per jaar (kosteloos) leuke leerzame workshops voor de gastouders, om zo de kennis en professionaliteit van de gastouders hoog te houden. Gastouders kunnen zich kosteloos aanmelden. Wij bieden hulp bij ernstige opvoedings- en opgroeiproblemen aan kinderen en jongeren van 0 - 23 jaar en hun ouders/verzorgers.
www.xonar.nl
Contact
Bengels Gastouderbureau | Sanderboutlaan 27 | 6171 BA Stein Doreen Stijnen en Vivian Savelkoul | info@bengelsgastouderbureau.nl www.bengelsgastouderbureau.nl (Hier vindt u ook onze gastouders)
Uitlaatklep. Pleziermaker. Hersenstimulans. Fithouder. Concentratieoefening. Muziek en dans maken verschil. artamuse.nl
Opgroeien in
3 vrijdag 15 december 2017
Direc teu r J o h an v an d en B eu c k en v an N ieu w esc h o o l:
‘ E igentijds onderw ijs is een permanente zoektoc h t’
”V
H oe ziet de basis school van de toe komst eruit? D ie vraag stelden we aan Johan van den Beucken, directeur van Nieuweschool in Panningen, een basisschool die een schoolvoorbeeld is van eigentijds onderwijs.
Tekst: John H uijs Beeld: S tefan Koopmans
roeger ging leren over het geven van antwoor den, tegenwoordig veel meer over het stellen van vragen. De veranderin gen volgen elkaar in hoog tempo op. Daardoor is het moeilijk te voorspellen hoe een school er over vijf jaar, laat staan over tien jaar uit moet zien. De enige manier om invulling te geven aan eigentijds onderwijs is door rekening te houden met (onverwachte) nieuwe ontwikkelingen, ofwel zekere onzekerheden. Veel scholen denken dat ze eigentijds lesgeven door digitale middelen in te zetten. Maar een goede leerkracht is nog altijd meer waard dan honderdduizend iPads. Scholen die nu enorm investeren in digitaal onderwijs, slaan de plank mis, want dat digitale krijgen de kinderen thuis al mee en school moet juist dat bieden wat thuis niet aanwezig is.’ Nieuweschool startte 1 augustus 2014, tegelijk met het veelbespro ken passend onderwijs. Een belachelijke term, want eigenlijk zeg je daarmee dat het onderwijs van tevoren nooit heeft gepast. Wij zijn hier dagelijks bezig met het passend maken van onderwijs. Nieuweschool heeft een diverse populatie. Als je uitgaat van diversiteit, en dat is heel wat anders dan omgaan met diversi teit, moeten we onderwijs bieden dat aansluit bij datgene wat het kind aankan, ongeacht de nationa liteit. Klassikaal les geven is dan grotendeels achterhaald. Kinderen worden geboren met hun talenten en aandachtspunten en daar heeft het onderwijs rekening mee te houden, zonder te denken ‘oei, dat is lastig voor ons’. Natuurlijk kan het soms lastig voor ons zijn, maar daar moeten we het kind niet mee opzadelen. Elke school kan kindkenmerken omzetten in onderwijsbehoeften. Want met de vrijheid in ons onderwijssysteem is niks mis. Alleen nemen veel scholen die vrijheid niet en organiseren hun zaken nog altijd zoals ze dat altijd hebben gedaan. En als je de diversiteit in klassikale lessen wilt
COLOFON Deze uitgave is tot stand gekomen onder verant woordelijkheid van Con centra Media Nederland. Opgroeien heeft een bereik van 400.00 lezers in de provincie Limburg.
J ohan van den Beucken bedienen, dan gaat het mis. Je zou misschien verwachten dat ouders van heinde en verre hun kinderen naar Nieuweschool willen sturen. Toch is dat niet zo. Ook ouders zijn vaak behoorlijk behoudend. Als ouders hier voor
’’S chool moet leuk en interessant zijn; geen straf.”
het eerst binnenkomen, is hun reactie soms dat het wat onover zichtelijk is omdat de kinderen ‘overal’ aan het werk zijn. Ouders associëren dat soms met het ontbreken van structuur. Er zit juist heel veel structuur achter deze werkwijze, die kennis en vaardigheden combineert. Anders zou het janboel worden. Klassikaal onderwijs is overzichtelijker en gemakkelijker te organiseren, maar komt onvoldoende tegemoet aan datgene wat het individuele kind nodig heeft.
CO NT ACT Opgroeien Postbus 5100 6130 PC SITTARD els.spronk@concentrame dia.nl AD VE RT E NT I E VE RKO O P Borgerpark Media
Er staat geen hek om onze school en de deur is niet op slot tijdens schooluren. Toch lopen kinderen niet weg, omdat ze het hier naar hun zin hebben. School moet leuk en interessant zijn; geen straf. Ook voor de leerkrachten natuurlijk. Ik geef teamleden veel eigen verant woordelijkheden, maar ook veel vrijheid. Het gemiddelde ziekte percentage in het onderwijs ligt tussen de 5 en 6 procent; bij ons was dat vorig jaar 0,2 procent. Of onze manier van werken aansluit op het voortgezet onder wijs? Onze leerlingen komen daar als rijke personen aan; ze kennen hun talenten en tekortkomingen, kunnen plannen en beschikken over een arsenaal aan vaardighe den en kennis. Bovendien is het voortgezet onderwijs ook steeds meer aan het veranderen. Als wij ons conformeren aan datgene wat het voortgezet onderwijs wil, verandert er nooit iets. Ik verwacht dat de school van de toekomst gewoon een postbus nummer is. En dat leerlingen in een open setting, maar vooral in hun hele omgeving bezig zijn met leren, samen met ouders, het bedrijfsleven, waar het maar kan. Een stukje kennisoverdracht kan in een klas plaatsvinden, maar in
RE D ACT I E Meyke Houben John Huijs Peter Swelsen Nicolien Bout Ingrid Beckers Katja Waltmans Willy Janssen Marjolein Bongers
E I ND RE D ACT I E Maurice Ubags F O T O G RAF I E / BE E L D Moniek Wegdam Stefan Koopmans Petra Niessen Sjef Frijns Arnaud Nilwik Lé Giesen
een ideale onderwijsomgeving zoek je altijd waar je kunt verbin den met de echte maatschappij. Eigentijds onderwijs is een voortdurende zoektocht naar verbetering en vernieuwing, zonder de goede waarden van het traditionele onderwijs overboord te zetten. Maar je moet het wel stap voor stap doen. Als we nu helemaal los zouden gaan, verlie zen we de ouders. Je moet hen langzaam meenemen. Over pakweg vijf jaar kunnen we alweer een hele grote stap in de richting van het onderwijs van de toekomst gezet hebben. Een remmende factor zijn school gebouwen. Die worden voor veertig jaar gebouwd, terwijl we niet eens weten wat we over vijf jaar voor schoolgebouw nodig hebben, laat staan over veertig jaar. Semipermanente schoolge bouwen zijn een deel van de oplossing. In de huidige scholen zijn vaak de ramen afgeplakt om te voorkomen dat de kinderen naar buiten kunnen kijken. Dan denk ik: doe even normaal! Zorg voor een interessante les of laat kinderen anders alsjeblieft naar buiten kunnen kijken. Anders is het wel heel saai.”
Anne Lefevre Charlotte Heynen Bas Quaedvlieg iStock VO RMG E VI NG Wendy Beugels BU RE AU CO Ö RD I NAT I E Els Spronk
Opgroeien in
4 vrijdag 15 december 2017 wm mh
M I K K ind ero p v ang : Z eker als het om de eerste gaat, kan het best even span nend zijn om je kindje naar de opvang te brengen. V oor de allerklein sten biedt M IK Kinderopvang de veilige haven die ze juist in het begin zo hard nodig heb ben.
Tekst: Ingrid Beckers Beeld: A nne L efevre
E en v eilige h av en v oor de allerkleinsten
“O
uders geven bij ons hun goud af, hun allerdier baarste bezit”, weet Esther Glaasmaakers (47) van MIK Kinderopvang. Zij is een van de zes pedagogisch medewerksters op kinderdagver blijf ‘t Boemeltje in Born. Werken met baby’s is voor Esther en collega’s een roeping. “Vanaf het moment dat een kindje binnen komt, bieden wij dezelfde veiligheid, rust en regelmaat als thuis. Veilig heid vormt de basis voor een gezon de hechtingsfase. Dat vinden wij bij MIK heel belangrijk. Pas als een kind zich geborgen voelt, kan het vanuit dat gevoel de wereld verder ontdekken.” Voor de groep kinderen van 0 tot twee jaar staat of valt een goede eer ste hechtingsfase met aandacht en verzorging van enkele vertrouwde gezichten. MIK hanteert daarom
het beleid van één, maximaal twee vaste pedagogisch medewerksters per kind. Dit is geheel in lijn met de nieuwe wet IKK. Doel van deze wet is de kwaliteit van zorg in babygroe pen verbeteren. Een vast gezicht geeft kinderen rust. Maar ook voor ouders werkt één pedagogisch me dewerker als vast aanspreekpunt prettig. Pedagogisch medewerker Linda Schoonen (36) vult aan: “Bij MIK heet het vaste gezicht de mentor. Zij zorgt niet alleen dat het kindje goed slaapt, drinkt en tijdig wordt ver schoond. Ze bouwt ook echt een persoonlijke band met de baby op. Houdt tevens de sociaalemotionele en motorische ontwikkeling nauw lettend in de gaten. Hoe reageert een kind na het afscheid? Maakt het contact met anderen? Via het digi tale ouderportaal houden we ou ders op de hoogte met actuele fotoo tjes en berichtjes. ” Esther en Linda hebben een dijk aan
ervaring. Toch volgen ze samen met tien collega’s van MIK de aanvullen de Opleiding Babyspecialist in Kin deropvang. De cursus leidt pedago gisch medewerkers op tot een Ba byspecialist, die weet te anticiperen op de specifieke behoeften van de al lerkleinsten. Esther: “Het is leuk en zinvol om ba bysignalen en taal nog beter te kun nen duiden en zo in te spelen op de behoeften van het kind. Aan de ma nier van huilen kun je bijvoorbeeld horen of een kind moe is of honger heeft. Ook leren we stress reduce ren bij baby’s. Deze extra kennis van pedagogisch medewerkers komt
ook ouders ten goede.” Een kind leert spelend, luidt de filo sofie van MIK. Vanuit dat idee is on langs ook de tuin van locatie Born heringericht met speeltoestellen voor 0 tot 2jarigen. Als ouders dat willen, kunnen baby’s buiten in de tuin slapen in veilige, afgesloten, hoge bedjes. Linda: “Buiten slapen zie je steeds meer in de kinderop vang, er is veel vraag naar. In Scan dinavië doet men niet anders. Dut ten in de buitenlucht is gewoon su pergezond.”
Hulp bij slecht eten of overgewicht Maak je je zorgen over het eetpatroon van je kind? Eet hij niet goed of juist
te veel en ongezond? Het Laurentius Ziekenhuis biedt zorg op maat bij eetproblemen van kinderen. Orthopedagoog Marlies Reijnen vertelt meer over de eetpoli en het Obesitas Centrum en geeft tips waar je als ouder op kunt letten.
Niet goed eten “Als ouder wil je graag dat je kind goed eet. Als dat niet lukt, kun je je daar zorgen over maken. Vaak is niet goed eten bij kinderen tijdelijk van aard, en komt het vanzelf weer goed. Geef als ouder het goede voorbeeld, eet gevarieerd en eet samen met je kind aan tafel. Zorg ook dat het eten een leuk, gezellig moment is en betrek je kind bij het koken of de tafel dekken. Soms gaat het probleem echter niet vanzelf over en is hulp van de huisarts of het consultatiebureau ook niet voldoende. Bij de eetpoli ben je dan aan het juiste adres. We zien hier kinderen van 6 maanden t/m 12 jaar die om verschillende redenen ‘niet goed eten’. Het gaat hierbij bijvoorbeeld om kinderen die maar niet kunnen wennen aan vaste voeding. Of kinderen die erg weinig eten, veel spugen of sondevoe-
ding hebben (gehad). Soms ontstaan moeilijkheden na ziekte of is er een lichamelijke oorzaak voor het slechte eten. Bij de eetpoli zijn een kinderarts, diëtist, orthopedagoog en pre-logopedist betrokken.” Overgewicht en obesitas “Naast kinderen die niet goed eten, zijn er ook kinderen die juist te veel of te ongezond eten en een ongezonde leefstijl hebben of ontwikkelen. De afgelopen 20 jaar is het aantal kinderen dat te zwaar is verdubbeld. Gelukkig is er steeds meer aandacht voor dit probleem en is hulp hierbij mogelijk. Het Obesitas Centrum van ons ziekenhuis biedt een uitgebreid behandelingsprogramma voor kinderen en jongeren tot 17 jaar met ernstig overgewicht, inclusief begeleiding aan hun ouders.”
Tips van Marlies om overgewicht te voorkomen • Eet samen aan tafel, zonder afleiding van TV, tablet of telefoon. Zo eet je veel bewuster, proef je beter en ben je sneller verzadigd. • Breng regelmaat in het eten van je kind. Zorg altijd voor ontbijt, lunch en avondeten met 2x een tussendoortje. • Kijk kritisch naar wat en hoeveel je kind eet. Frisdrank en sapjes zijn vaak ‘verborgen boosdoeners’ met grote hoeveelheden suiker. • Op het gebied van bewegen is het belangrijk dat je kind hier plezier in heeft. Zoek een activiteit of sport die hij/zij echt leuk vindt en graag doet. • Voorkom dat je kind veel uren op de dag alleen maar zit of passief is. Maak over ‘beeldschermtijd’ goede afspraken en spreek vaste momenten daarvoor af. Meer informatie? Heeft u vragen over de eetpoli of het Obesitas Centrum? Neem contact op met de poli kindergeneeskunde via tel. 0475-382025 of mail obesitascentrum@lzr.nl. Voor beide poli’s heeft u een verwijzing nodig van huisarts of consultatiebureau.
Opgroeien in
5 vrijdag 15 december 2017
V elasc a M u llend ers, o p g eb lo eid d o o r d e j u iste b eg eleid ing
Van w erkleertrajec t naar een baan en zelf standig w onen van MTB, waar ze haar werk heel goed uitvoerde. Helaas bleek de volgende plaatsing niet zo succes vol hetgeen te wijten was aan gebrek aan begeleiding. Velasca: “Ik was toen nog niet zo mondig en moest veel zelf uitzoeken. Dat vond ik moeilijk en daarom ging het niet zo goed.” Velasca werd terugge haald naar MTB waar ze kon kiezen tussen werken in de horeca of schoonmaak. Velasca: “Ik wist het meteen. Schoonmaak bij MTB natuurlijk. Maar het duurde niet lang, want Asito zocht personeel. En zo kreeg ik via MTB mijn Tekst: Nicolien Bout | Beeld: S jef F rijns eerste baan. Dat vond ik heel dubbel. Ik had het naar mijn zin bij MTB en in het traject. Nu moest ik weg naar werk. Om dat te bereiken afscheid nemen van mijn vriendin ocente hebben we samen geïnvesteerd in nen en mevrouw Driessen. Het Edith ‘geloven in jezelf’, ‘ontwikkelen van sollicitatiegesprek was ook Driessen: spannend. We gingen op de fiets zelfvertrouwen’ en ‘het benutten “Vanaf het naar het Provinciehuis. Ik moest van eigen kansen’. Velasca heeft allereerste hieraan hard gewerkt, met succes lachen, want de fiets van mevrouw moment Driessen was te klein, maar ik dat Velasca momenten en teleurstellingen, wilde niet ruilen. Dus ze heeft best maar met als resultaat een baan na school hard moeten trappen.” bij Asito Limburg Zuid.” instapte in het traject ‘voordeel Jobcoach Esther Coenen van Voor het zo ver was, startte leerlingen’ bij MTB, hebben we Asito: “Mensen zoals Velasca gewerkt aan één doel, helpen in de Velasca in het bedrijfsrestaurant
V elasca M ullenders, oudleerlinge van de Jan Baptist school in M aastricht woont in een woonvorm. V ia het traject ‘ voordeel leerlin gen* ’, een werkleertraject van de M aastrichtse Toeleverings Bedrijven ( M TB) , lukte het haar door te groeien naar een baan bij schoonmaak bedrijf A sito L imburg. S inds een half jaar werkt V elasca in het voornaamste gebouw van M aastricht, het Provinciehuis, en komt ook zelfstandig wonen in zicht.
D
*H et project ‘voordeel leerlin gen’ richt zich op jongeren met sociale, emotionele, ontwikke lings en of gedragsproblemen. Provincie en bedrijven slaan de handen ineen om te werken aan hun toekomst. Valesca Mullenders
hebben een innerlijk probleem. Door te blijven praten, kun je veel problemen aanpakken en oplos sen. Om dat goed te kunnen doen, heb ik zelf een cursus gevolgd (www.ikbenharrie.nl). Ik zou het toejuichen wanneer ook andere werkgevers en leidinggevenden
’’V alesca bloost van de regen aan complimenten.”
zich laten coachen, al is het maar om meer begrip te kweken en onbegrip terug te dringen. Natuur lijk hebben ook wij gewikt en gewogen, onszelf de vraag gesteld ‘kunnen we dat, halen we dat?’ Maar het is gelukt en daar zijn we enorm blij mee.”
Na een aantal maanden te zijn ingewerkt, en waarbij een vast werkschema wordt gehanteerd om Velasca zo veel mogelijk duidelijk heid te bieden, wordt naar een voor Velasca geschikte afdeling gezocht. Esther Coenen: “En dat is weer het voordeel van het Provin ciehuis, want het is groot zat.” Velasca knikt. “Het gebouw is inderdaad heel groot maar na één dag wist ik toch maar mooi de weg!” Esther Coenen: “Het is fantastisch om te zien hoe Velasca zich ontwikkeld heeft. Van een verle gen, in zichzelf gekeerd meisje staat hier nu een jongedame met veel meer zelfvertrouwen. Sterker nog, Velasca is dermate gegroeid dat ook zelfstandig wonen een onderwerp op de agenda is geworden, waarmee ze de stap van wonen in een woonvorm naar nog meer zelfstandigheid kan gaan zetten.” Velasca bloost van de regen aan complimenten.
Jee eee gespecialiseerd in autisme warm, persoonlijk, kleinschalig individuele aandacht en een vaste structuur behoeften van het kind en het gezin staan centraal ontdekken, spelen en beleven groepsbegeleiding, groepsbehandeling, logeren
W hai-5.nl @ info@hai-5.nl T 06-28743324
Pastoor Lanckohrstraat 2, 6225 BG Maastricht
Opgroeien, de weg vinden naar volwassenheid, gaat voor iedereen met vallen en opstaan. Dat lukt niet iedereen helemaal op eigen kracht. Sommige kinderen, jongeren en volwassenen hebben daarbij hulp nodig. Somnium is gespecialiseerd in jeugdhulpverlening en WMO Begeleiding en helpt je graag op weg met individuele begeleiding, hulp en sturing. We kijken daarbij heel goed naar jou. Wat heb jij nodig? Waar ligt jouw eigen kracht? Hoe kun jij die kracht gebruiken?
Om jou goed op weg te kunnen helpen heeft Somnium allerlei nieuwe bouwstenen ontwikkeld. SAM, Sport als middel bijvoorbeeld en BOB, Buiten op je Best. Die bieden echt een regenboog aan mogelijkheden om jou te helpen je doelen te bereiken. Ook onze website is in een nieuw jasje gestoken. Met trots verwijzen wij u graag naar onze nieuwe website:
www.somniumonline.nl WERKEN BIJ SOMNIUM! Somnium blijft volop in ontwikkeling en daarom zoeken we professionals die ons team willen komen versterken. Op dit moment hebben we plaats voor een Gedragswetenschapper A en een Gedragswetenschapper B. Somnium heeft ook regelmatig vacatures voor Individueel Begeleiders en Trajectbegeleiders. Kijk voor meer informatie op onze website!
Opgroeien in
7 vrijdag 15 december 2017 wm
Dyslexie in transitie
Vooruitgang bij leesen spellingproblemen, zonder etiketje In de jeugdzorg en het onderwijs is veel ver anderd. Gemeenten zijn verantwoordelijk voor Jeugdhulp en door de wet Passend onderwijs ligt de zorg plicht bij scholen. Een goede samenwerking tussen onderwijs en jeugdhulp is noodza kelijk. Tekst: Katja Waltmans Beeld: Petra Niessen
I
n de Westelijke Mijn streek werden innovatie gelden vanuit de gemeen te succesvol ingezet voor een pilotproject rondom dyslexiezorg. Weten schappelijk dyslexie experts dr. Ria Kleijnen en prof. dr. Wied Ruijssenaars ontwikkelden een interprofessionele aanpak voor regionale samenwerking. De eerste resultaten van dit preven tieve behandeltraject, ingezet op 30 scholen binnen Stichting Kindante, zijn na ruim twee jaar goed merkbaar. De werkwijze is betrouwbaar en werkt kruisbe
Nooit afwachten! Na publicatie van het adviesrap port Dyslexie vanuit de Gezond heidsraad in 1995, kwam een grote machinerie op gang van protocollen, regelingen en vergoedingen voor de onderken ning en aanpak van dyslexie. Ik gaf aan dat veel nadruk moest liggen op een zo vroeg mogelijke signalering van en hulp bij dreigende problemen, al binnen enkele maanden na de start van het onderwijs in groep 3. Helaas ontstond in de praktijk meer aandacht voor diagnostiek en behandeling als er al problemen zijn. In het project Dyslexie in transitie hebben we het ideaal van ‘nooit afwachten, maar meteen elk signaal serieus nemen’ succesvol kunnen uitwerken. In een goed georgani seerde samenwerking tussen school, ouders en dyslexie experts uit de zorg lukt het om een belangrijk deel van de ernstige problemen te voorko men. Alle betrokkenen profite ren van elkaars expertise in het belang van de leerlingen. Prof. dr. A.J.J.M. (Wied) Ruijssenaars, hoogleraar Orthopedagogiek RUG en medegrondlegger van Dyslexie in transitie.
stuivend. Kortom: het loont om van meet af aan de krachten de bundelen. Begin dit schooljaar werd moeder Monique door Margo Schmitz, intern begeleider van basisschool Leyenbroek, geïnformeerd dat haar zoon Mees (7) in aanmerking kwam voor het project Dyslexie in transitie. Na heldere uitleg, zag moeder kansen. “Met deze aanpak is het mogelijk om Mees vroegtij dig te volgen en te bepalen wat Mees nodig heeft om de achter stand in te halen. Als ouder word ik nauw betrokken en overleg ik met behandelaar en leerkracht wat we thuis kunnen doen om Mees te ondersteunen.” Na een aantal weken, waarin ook thuis werd geoefend met diverse (digitale) hulpmiddelen, is de vooruitgang reeds zichtbaar. “Mees maakt een persoonlijke groei door.” Christa Boom is vanuit Amalexis, als behandelaar in de klas actief op deze school. “Dat is een grote verandering ten opzichte van de klassieke behandeling, waarbij het kind uit de klas werd gehaald. Groot voordeel van behandeling in de klas is, dat je meteen aandacht en advies aan de kinderen kunt geven tijdens de klassikale instruc ties. Daarbij kijk ik verder en zie ook de andere leerlingen. Ik kan vroegtijdig signaleren en de leerkracht praktische tips geven. Zo hebben we korte lijnen en
kunnen we zaken samen oppak ken.” Anke, leerkracht in combina tiegroep 34 is enthousiast. “Christa is mijn vraagbaak bij twijfel over de inzet van een aanpak. Het is een wisselwerking, die zich als een olievlek door de hele school verspreidt. Collega’s komen weer bij mij in de klas op consultatie, om te kijken hoe ik specifieke problemen aanpak. Zo leren we van elkaar.” Op deze manier is er sprake van professio nalisering on the job.
Preventief Juist die vroegtijdige signalering en preventieve benadering is een van de grote voordelen van Dyslexie in transitie. Margo Schmitz legt uit: “In de klassieke aanpak bouwde je tot eind groep 4 of 5 een dossier op. Nu kunnen we een intake voor een preventief traject aanvragen en zijn daardoor de frustratie bij een kind vóór.” Marika de Bruijn, senior adviseur onderwijs bij Kindante, haakt daarop in: “Je ziet een stijging van het aantal leerlingen met kenmer ken (doordat ze eerder gesigna leerd worden), maar een daling van het aantal diagnoses dyslexie. We boeken nu voortgang zonder dat we eerst onnodig etiketjes hoeven te plakken!” Bert Kamphuis, wethouder Onderwijs en Jeugdbeleid van gemeente SittardGeleen, kwam vlak na zijn installatie in contact
V.l.n.r.: Anke Hoorens, Margo Schmitz, Bert Kamphuis, Monique Cremers, Ria Kleijnen, Christa Boom en Marika de Bruijn. met dit pilotproject. “De insteek om kinderen uit dure zorgtrajec ten te kunnen houden is veelbelo vend. Het is goed voor het kind, de ouders, school èn de gemeenten. In de vier gemeenten van de Westelij ke Mijnstreek (SittardGeleen, Stein, Beek en Schinnen) wordt maatwerk geleverd. Dit past bij de doelstellingen van de gemeenten.”
Kostenbesparend Een preventief behandeltraject kost ongeveer 2000 euro aan zorggelden. Een klassiek traject zo’n 5000 euro. Per kind dat niet doorverwezen hoeft te worden, levert dit dus een besparing op van 3000 euro. Doorverwezen kinde ren doorlopen een verkort, dus goedkoper diagnostiektraject en door de interprofessionele samen werking worden onterechte doorverwijzingen voorkomen. “Binnen de wet Passend onderwijs worden diverse zorgniveaus onderscheiden. Bij zorgniveau
drie, waarbij specifieke interven ties moeten worden uitgevoerd, lopen scholen vaak vast. Met hulp van het preventieve traject, in samenwerking met de dyslexie behandelaar, lukt het wel. Wij hopen daarom dit traject uiteinde lijk op te kunnen schalen naar meer scholen, gemeenten en dyslexieaanbieders”, besluit projectleider Ria Kleijnen.
’’Transformatie in de dyslexiezorg gebeurt door vroegtijdig en preventief te investe ren in kind en onderwijs.” Monique Vloet, manager Taal Zuid, Audiologie & Communicatie Adelante
Opgroeien in
8 vrijdag 15 december 2017
Van ac h terbankgenera naar h angmatouder A ls het gaat om onze kinderen, is alleen het aller beste goed genoeg. We overstelpen ze met speelgoed, geven ze onze onverdeelde aan dacht en lossen het liefst alle pro blemen voor ze op. Perfecte ouders willen we zijn, met perfecte kinderen. M aar er klinkt ook een tegengeluid, dat ruimte biedt aan de zelfstan digheid van het kind.
Tekst: M eyke H ouben Beeld: M oniek Wegdam
jes hielpen met het strikken van heid van ouders – wat niet per se veters, of legden de schoolspullen de fy sieke aanwezigheid hoeft te klaar. Ik herinner me dat de zijn is wel belangrijk om bij te kraamverzorgster van Twan sturen of te begrenzen en veilig boterhammen wilde smeren voor heid te bieden. De hersens van de oudste twee. Ik heb haar gezegd kinderen zijn namelijk pas in de dat de kinderen alles wat ze begin twintiger jaren volledig konden, zelf deden en dat zij vooral ontwikkeld. K inderen en pubers leuke dingen met ze moest doen. reageren vooral vanuit emotie in Veel later vertelde ze me dat ze dat plaats vanuit ratio. Zij zijn nog niet altijd heeft onthouden.” in staat om hun eigen acties en de K inderen leren er niets van, als je gevolgen daarvan te overzien.” ze alles voorkauwt, meent Cindy . Het is de kunst om een goede Het is zoals de balans te vinden Amerikaanse tussen je kind psy chothera vrijlaten en peut Jean grenzen stellen, Liedloff be meent de psy cho schrijft in haar ’’S oms moet je nee loge. “Voortdu boek ‘Op zoek zeggen tegen je kind.” rend de wensen naar het van je kind verloren geluk’, inwilligen, kan waarin ze laat leiden tot grenze zien hoe loos gedrag. Een kinderen uit de goede opvoeding Y eq uanastam al jong zelfredzaam is een opvoeding waarin een kind zijn, initiatieven nemen en zich ook ‘nee’ te horen krijgt. Het is bijna nooit bezeren. Liedloff belangrijk dat je kind leert om te schrijft: “Iemand wiens initiatief gaan met eventuele frustratie als Z elfredzaam voortdurend wordt overgenomen het zijn zin niet krijgt. Ook voor Zelf werd Cindy vrij streng door welwillende vaders en later: je kind gaat als volwassene in opgevoed. “Bij ons thuis was het moeders kan zich niet tot een een maatschappij functioneren die altijd ordelijk, spontaniteit was niet vanzelfsprekend. Dat probeer zelfbewust en zelfstandig persoon vaker dan eens nee zal verkondi ontwikkelen.” gen.” ik nu anders te doen. Natuurlijk, Cindy draagt een voorbeeld aan, met vijf kinderen is het druk, maar dat beide aspecten combineert. ook gemakkelijk. Ze vermaken Balans “Onze kinderen krijgen pas in de zich samen en de jongsten trekken Manon Budy , psy choloog en tweede klas van de middelbare zich op aan de oudsten.” Van meet gedragswetenschapper bij BOEI school een mobieltje. Ik gun ze hun af aan heeft Cindy haar kinderen Limburg, weet hoe ouders soms geleerd zelfstandig te zijn. “Al vrij worstelen met de opvoeding. Zij is vrijheid, vroeger wist je als ouder immers ook niet altijd waar je kind vroeg liepen ze samen naar school. het ermee eens dat kinderen de was. Als het echt dringend is, is er En toen de jongsten negen waren, vrijheid moeten krijgen om altijd wel een manier gingen ze met mijn pinpas alleen ervaringen op te doen. waarop ze ons kunnen naar de supermarkt. Ik merkte wel “De aanwezig bereiken. Tegelijker het verschil met tijd leren ze zo, dat andere kinderen. je niet alles hoeft Ouders van te hebben wat vriend anderen ook hebben.”
edereen voedt zijn kind op zoals hij of zij denkt dat het goed is. Maar terwijl onze generatie er meestal op vertrouwt dat het vanzelf wel goed komt, zoeken jongere ouders werkelijk alles op via internet. Dat gaat mij te ver”, vindt Cindy Bastiaens (4 4 ), moeder van vijf kinderen. “Ik was 2 6 toen ik onze zoon Daan (nu 1 8 ) kreeg. Daarna volgden F leur (1 6 ), Twan (1 2 ) en de tweeling Josje en Jolie (1 0 ). Ik heb altijd gezegd dat ik vijf kinderen wilde. Maar dat heeft mijn man Jos en mij er nooit van weerhouden om de dingen te doen die we graag wilden doen. Al toen ze nog baby ’s waren, reden we met de kinderen in de auto in één ruk naar Barcelona. Dat ging prima.”
“I
Regels Dat klinkt dan weer best streng. K lopt, zegt Cindy , in het gezin Bastiaens gelden zeer duidelijke regels. “Op een krijtbord in de keuken schrijf ik de taken die iedereen die week moet uitvoeren. Dat varieert van de afwasmachine inrui men tot de dieren verzorgen. Vanaf hun vijftiende moeten de kinderen een bijbaantje nemen. Zo leren ze wat de waarde van geld is en ook om zich staande te houden in deze maatschappij. Dat is veel moeilijker als je door je ouders altijd als prins of prinses bent behan deld.” Zien de kinderen dat ook zo? Zin om te helpen heeft hij niet altijd, geeft zoon Daan toe. “Mijn vrienden komen uit kleinere gezinnen. Daar ruimt de moeder bijvoorbeeld hun kamer op, waardoor zij meer vrije tijd hebben. Bij ons thuis helpen we allemaal mee, anders is het niet te doen. Als ik dan wil afspreken is dat niet fijn, maar aan de andere kant erger ik me ook als het thuis een puinzooi is.” Een enkele keer merkt Cindy wel dat niet ieder een haar manier van opvoeden begrijpt. Lachend: “Mensen met meer kinderen snappen het vaak beter.” Laat je daar vooral niet door beïnvloeden, vindt Manon Budy . “Het voornaamste is dat je kind zich goed ontwikkelt bij jouw opvoedings stijl en dat jij je er ook goed bij voelt. Opvoe den is een zoektocht, zeker met alle uitdagingen van de huidige tijd. G un je daarin ook de ruimte om te sparren met anderen die in hetzelfde schuitje zitten.”
Opgroeien in
9 vrijdag 15 december 2017
atie
Colum n P u b erc u rsu s Pubers moeten nog veel leren. Ouders en/ of verzorgers van pubers ook. Ik heb zelf geen kinderen maar kreeg er zes jaar geleden twee bij van toen 12 (L isa) en 10 jaar (Jason). De gemeente Opmeer bood mij en andere ouders met pubers aan om – gratis – een pubercursus te volgen. Ik kon de cursus wel gebruiken gelet op mijn moeilijke start met L isa. E n ik ben leergierig. Dus ik kreeg zes avonden uitleg van deskundigen op het gebied van het puberbrein en pubergedrag. Wat ik onthouden heb: de neocor tex bij pubers is nog niet volgroeid, zodat een puber er geen gevaar inziet om op een opgevoerde brommer zonder helm allerlei stunts te gaan uithalen. Nog meer: pubers hebben op de gekste momenten veel slaap nodig. L aat ze daarom rustig op de bank liggen, ook als het klaarlichte dag is. Pubers worden onzeker over zichzelf, bijvoorbeeld als ze jeugd puistjes krijgen. B elangrijk was de les dat je met pubers kunt onder handelen. “Wat doen we als je weer te laat thuiskomt? Dan spreken we af dat je je mobiele telefoon twee uur inlevert. OK ? ” Dat idee. Dan hebben pubers vooraf al zelf voor een sanctie gekozen en kunnen ze een afweging maken. Idem met zakgeld: laat ze er gerust mee experimenteren en laat ze vooral fouten maken. De telefoon inleveren was een sanctie die ik overigens zelf al had uitgedacht. B ijzonder effectief. E en puber kun je niet treffender straffen dan hem of haar verplicht digitaal te laten afkicken. E n – zeker voor deze column – de alleraardigste les was dat je als ouder grenzen moet stellen. Pubers moeten hun eigen identiteit ontwikkelen en dat doen ze onder meer door zich af te zetten tegen het ouderlijk gezag. Als er geen grenzen zijn, hebben ze niks om zich tegen af te zetten. Dus is het goed om te zeggen: tot hier en niet verder. E n dan is het dus ook goed als pubers de grenzen opzoeken of erover heen willen gaan. Want anders weten ze nooit waar de grens ligt. T oen ik een van de cursusavonden thuiskwam paste ik dit laatste inzicht meteen toe, toen dochterlief weer eens rebelleerde. “L isa, wat je nu doet: perfect! Ik kom net van de cursus en heb geleerd dat pubers zich moeten afzetten tegen hun ouders. Jij doet dat geweldig. We hebben de perfecte puber in huis. Ga zo door. Dat is goed voor je! ” Haar antwoord was verrassend kort: “What the fuck is this? ” Jaren later – L isa is nu bijna 19 – kan ik zeggen dat de cursus enorm geholpen heeft. De sfeer in huis is uitstekend. Onthoud: Alle begin is moeilijk, ook met pubers. Maurice Ubags Cindy Bastiaens met haar 5 kinderen F leur, T wan, J osje, J olie en D aan.
Voor meer zorg dan anderen kunnen bieden: SJSJ
SJSJ Ambulant Het is belangrijk om te werken aan de toekomst en aan de tijd na SJSJ. De stap van de veilige SJSJ- omgeving, terug naar de buitenwereld, is voor veel jongeren erg groot. Een zachte landing is dan heel belangrijk. Met SJSJ Ambulant werken we aan deze zachte landing. We ondersteunen de jongeren en hun ouders of verzorgers thuis en werken samen aan een duurzame toekomst. Het ambulante traject van SJSJ is voor alle jongeren met complexe gedragsproblemen toegankelijk. Ook zonder eerder intern traject bij SJSJ. Heeft u een zorg-/begeleidingsvraag over een jongere? Neem dan contact met ons op. Wij denken graag met u mee.
Samen met jou SJSJ biedt specialistische jeugdzorg in Zuid Nederland. Wij staan klaar voor jongeren met complexe gedragsproblemen, al dan niet in combinatie met psychiatrische problematieken of een licht verstandelijke beperking. Onze medewerkers zien deze jongeren niet als probleemjongeren maar gaan samen met hen op zoek naar de mogelijkheden en dingen die wél goed gaan en die wél kunnen. Jongeren worden bij ons geplaatst via een kinderrechter. Jongeren ervaren SJSJ als een veilige omgeving. Medewerkers werken met een grote betrokkenheid samen met de jongeren. Wij betrekken ouders nauw bij het traject van hun kind. Bij SJSJ wordt de zelfstandigheid van jongeren geleidelijk opgebouwd en leren de jongeren van hun (succes)ervaringen. Want ook in probleemsituaties is veel mogelijk. De medewerkers van SJSJ staan klaar voor de jongeren én voor de mensen om hen heen.
Meer informatie? Kijk op: www.sjsj.nl Pater Kustersweg 8 6267 NL Cadier en Keer 043 4077150 info@sjsj.nl
jeugdzorg plus
Onderdeel van SJSJ
Opgroeien in
11 vrijdag 15 december 2017
Vast patroon h elpt puber bij h et leren D e overgang van de basisschool naar de middelbare school vraagt nogal wat van leerlingen. O p eens krijgen ze te maken met uurroos ters, verschillende docenten, toetswe ken. En – voor som migen helemaal nieuw – bergen huis werk. H oe ga je daarmee om? En hoe leer je eigenlijk leren?
Tekst: M eyke H ouben Beeld: M oniek Wegdam
H
oeveel boeken er ook al over geschre ven zijn, het puber brein stelt ons nog steeds voor verrassingen. Kunnen leerlingen in de hoogste klassen van de basis school vaak heel gestructureerd werken en netjes hun weektaak inplannen, zodra de puberteit toeslaat, lijkt alle zelfdiscipline op slag verdwenen. Op de rangorde van belangrijke zaken bungelt huiswerk maken zo’n beetje onderaan. Alle interesse gaat uit naar vrienden/vriendinnen, social media en vrije tijd. En áls er al wordt geleerd, dan vaak met muziek erbij en telefoon/tablet/tv in de aanslag. Want kom op, multitasken weet je wel. “Onzin”, zegt Hans Coumans, teamleider 36 vwo van het Graaf Huyncollege (GHC) in Geleen. “Multitasken werkt niet. Als je huiswerk gaat maken, is het belangrijk om je telefoon weg te leggen. Zeker prikkelgevoelige pubers moeten de afleiding zo veel mogelijk beper ken.” Coumans weet dat dat voor veel jongeren lastig is. “Ouders
kunnen hun kind daar bij helpen. Een puber kan niet alles zelf. Het puberbrein is pas rond het 25ste levensjaar volledig ontwikkeld. Dus het is gelegitimeerd om ook je kind van 15 of 16 te ondersteunen bij schoolwerk.” “Of en hoe een kind studeert, is mede afhankelijk van de thuissitu atie”, vult directeur Marcel Janssen aan. “Niet elk kind heeft een eigen kamer of een plek in huis waar het rustig kan werken. Op ons vmboplein zitten sommige leerlingen al om kwart voor acht in de ochtend te studeren. Zij hebben zelf de omstandigheden gecreëerd waaronder ze het beste functione ren.”
Z es- stappenplan Omdat de docenten op het GHC merkten dat de leerlingen wel wat hulp konden gebruiken bij hun studievaardigheden, heeft de school enkele jaren geleden een zesstappenplan geïntroduceerd. Met dat model als uitgangspunt kunnen de leerlingen hun werk via een vast patroon organiseren. Coumans: “De eerste stap is plannen. In de brugklas starten de leerlingen bijvoorbeeld met het maken van een weekplanning. Door in te kleuren wanneer ze
verplichtingen hebben, zien ze meteen wanneer ze niet kunnen studeren. Zo leren ze vooruit te denken. De tweede stap is het verkennen van de stof, gevolgd door het onderdeel lezen en begrijpen. Als ze de stof niet snappen, kunnen ze direct actie ondernemen. Dan begint het verwerken, bijvoorbeeld aan de hand van een samenvatting. Daarna komt het lastigste onder deel, controleren en reflecteren.
’’Geen huiswerk bestaat niet.”
Dat vereist discipline. Kom je er achter dat je de stof niet goed genoeg kent, dan moet je hem herhalen.” Vooral dat laatste is belangrijk. “Meerdere keren achter elkaar kort leren levert veel meer op dan twee keer lang leren.”
O uders Voor leerlingen is het prettig dat ze een vast patroon hebben, dat hun helpt het huiswerk te organi seren. Coumans: “We oefenen het model niet alleen in het mentoruur, maar hebben het ook doorgevoerd in een groot aantal vaklessen. En we betrekken de ouders erbij, omdat we merken dat ook zij worstelen met dit thema. De ouderavonden die we recent hebben gehouden, waren zo drukbezocht dat we nu overwegen om volgend jaar ouders een cursus ‘leren leren’ aan te bieden.” Of leerlingen daadwerkelijk met het model aan de slag gaan, hangt af van het resultaat. Janssen: “Een puber kijkt vooral wat het hem oplevert als hij de zes stappen volgt. Meestal valt het kwartje wel, omdat hij merkt dat het leren hem minder tijd kost. Daardoor neemt de motivatie toe.” “Soms zeggen leerlingen wel eens dat ze geen huiswerk hebben”, zegt Coumans. “Dan help ik ze meteen uit de droom: geen huiswerk bestaat niet. Je kunt immers altijd de stof herhalen. Uiteindelijk doen ze dat dan ook, herhalen is de moeder van het leren…”
Opgroeien in
12 vrijdag 15 december 2017 ml zl
O uders aan zet bij ‘ K inderen uit de K nel’ Een vechtscheiding is voor de ouders al geen pretje, nog veel moeilijker wordt het als er kinderen bij betrok ken zijn. A maC ura in Geleen, een sa menwerkingsver band van ervaren professionals op het gebied van gees telijke gezondheids zorg, biedt kinde ren én ouders per spectief met het programma Kinde ren uit de Knel.
Tekst: M eyke H ouben Beeld: A maC ura
K
inderen die te maken hebben met een vechtscheiding van hun ouders, doen het op allerlei fronten minder goed. Ze worden verscheurd door loyaliteitsgevoelens voor beide ouders. Dat is slecht voor hun identiteit. Hun stressniveau is constant te hoog, waardoor ze problemen krijgen. Sommige kinderen worden boos of opstan dig, anderen juist teruggetrokken of ex treem verdrietig. In het verleden gingen we dan met het kind aan de slag om te probe ren het weerbaarder te maken. Maar dat helpt niet, weten we nu. Ook de ouders en het netwerk rond het gezin spelen immers een belangrijke rol. Daarom betrekken we bij Kinderen uit de Knel alle partijen. Het kind staat centraal, maar de ouders gaan aan het werk. Doel van Kinderen uit de Knel is het creëren van een veilige omge ving voor de kinderen, waarin zij zich optimaal kunnen ontwikkelen. De ouders moeten samen naar de intake komen en samen deelne men aan het programma. Ook moeten eventuele juridische procedures worden gestopt of gepauzeerd. Voor sommige ouders
is het een stap te ver om zichzelf aan te melden. Maar als de situatie dat vereist, kunnen zij door de (toegang)teams Jeugd van de gemeenten, de R aad voor de Kinderbescherming of de recht bank worden verplicht c.q . geacti veerd om mee te doen aan Kinde ren uit de Knel. “ Kinderen helpt het enorm als hun ouders zich aanmelden”, zo leert de ervaring van Maya Magnus (psychodynamisch kinderthera peut/ kinder en jeugdpsycholoog) en Karolien C elis (psychiater). Zij zijn als hulpverleners binnen AmaC ura betrokken bij Kinderen
kinderen elkaar tips geven en hun ervaringen kunnen delen. Tijdens de zesde sessie maken ze voor hun ouders een boodschap over de scheiding in de vorm van een brief, een filmpje of een tekening. Dat helpt hen, maar is ook voor de ouders vaak een eyeopener.” Kinderen uit de Knel boekt betere resultaten dan andere therapieën. “ Een derde van de deelnemers kan na het programma op eigen kracht verder, een derde komt in een nazorgtraject terecht en een derde beweegt niet”, blijkt uit onderzoek volgens Karolien C elis. De thera peuten realiseren zich dat de drempel voor deelname bij veel ouderparen hoog is. “ Het vraagt lef van ouders om hun kwetsbaar heid te tonen”. “ Maar het is belangrijk dat ze hier komen als ouders, niet als ex partners.”
uit de Knel. “ Het is een eerste stap om een kind te laten zien dat hun ouders iets voor ze doen.” Het belangrijkste is, dat wij niet gaan vertellen hoe de ouders het moeten doen”. Maya Magnus geeft Meer informatie over Kinderen uit aan: “ Wij observeren vooral en de Knel en het verdere aanbod van laten ze oefeningen doen. Doordat AmaC ura : www.amacura.nl. we met meerdere ouderparen tegelijk werken, leren de deelne mers patronen te herkennen en kunnen ze elkaar ook steunen” Tijdens de bijeenkomsten worden de kinderen (in de leeftijd van 4 tot 18 jaar) opgevangen in een eigen groep met enkele therapeuten. Het voordeel van de groep is, dat de
D é h arddrugs v an dit moment: soc ial media H et lijkt zo ongevaar lijk en verrijkend: social media. D ankzij deze handige tools verliezen we familiele den niet uit het oog, weten we perfect wat oudklasgenoten van groep 8 tegenwoordig uitspoken en zijn we meer met elkaar ver bonden dan ooit. D en ken we. M aar tijdens dat eindeloos scrollen door Instagram feeds bombarderen we ons zelf ook met perfecte plaatjes van fitgirls, feestjes en healthy bowls en volgens on derzoek worden we daar in hoog tempo afhankelijk én doodon gelukkig van.
Tekst: M arjolein Bongers
S
ocial Media zijn zo snel en massaal ons leven binnengeko men, dat ze niet alleen een enorme invloed hebben op ons dagelijks leven, maar ook steeds vaker onderwerp worden van wetenschappelijk onderzoek. U it nieuwe Britse resultaten blijkt dat social media verslavender zijn dan alcohol en sigaretten.
Slechte invloed Oké, het kost bakken met tijd om al die social media feeds dag in dag uit bij te houden en we zijn bang om iets te missen, maar is dat dan zo erg? Absoluut, want het gevaar zit ‘m niet eens in dat enorme aanbod dat we dagelijks tot ons nemen, het zit vooral in de aard van die posts. Want door het zien van plaatjes die bewerkt zijn met tig filters lijkt het alsof onze social media vrienden een perfect leven hebben. Een mooier leven dan dat jij zelf hebt. En daar gaat het mis. Want het is menseigen om onszelf met anderen te vergelijken en dankzij deze kanalen krijgen we niet alleen een veel scherper inkijkje in het leven van onze omgeving, het is ook nog eens een geromantiseerd beeld van de werkelijkheid dat we voor waar aannemen. Met name bij jongeren leidt dit vergelijkingsgedrag vaak
tot depressieve gedachten en zorgt hun social media gebruik eerder voor een ongelukkiger leven, omdat ze zien dat anderen het beter hebben en omdat ze zich zelden realiseren dat het leven dat we massaal delen op social media uiteraard geen afspiegeling van de werkelijkheid is. Vooral meiden in de leeftijd van 1 4 tot 24 jaar vinden het onderscheid tussen ‘echt’ en ‘gemaakt’ lastig en krijgen een laag zelfbeeld van al die perfecte foto’s. Het is dan ook geen verrassing dat het aantal jongeren met angstige of depres sieve gevoelens dankzij social media met 70% is gestegen. Omdat het effect juist bij jongeren zo sterk is en ouders vaak geen idee hebben waar hun kind online uithangt, is controle hierop lastig. Want waar leg je – voor jezelf én je kind – de grens? Hoeveel toegang geef je je kids tot social media en vanaf welke leeftijd? Hoe ga je samen om met de risico’s en help je hen om foto’s in perspectief te zien. De gevolgen van internet – denk aan sexting – worden immers steeds explicieter.
F O MO en Nomophobia Waar pijn vaak de drijfveer is tot vooruitgang, zorgt angst juist voor het gebrek daaraan. En juist die angst ligt aan de oorsprong van twee nieuwe trends: F OMO en
N omophobia. F OMO, de afkorting voor F ear Of Missing Out, is iets waar jongeren veel last van hebben. Ze willen alles zien en meemaken. Door het grote aanbod is dat echter niet realistisch: je kunt niet iedere foto, ieder filmpje en iedere post zien als je daarnaast ook nog een normaal leven wil leiden. Het aanbod is simpelweg te groot. Bedrijven spelen op deze nieuwe angst in: zo is content op Snapchat of Instastories slechts tijdelijk beschikbaar én moet je wel acuut kijken om het filmpje niet aan je voorbij te laten gaan. Dit zorgt ervoor dat jongeren dwangmatig social media blijven checken, slechter slapen, minder goed eten, zich gestresster voelen en een minder goed zelfbeeld ontwikkelen. N omophobia is iets dat hiermee te maken heeft. N omophobia staat voor ‘N o Mobile Phobia’ en daar wordt de stress en angst mee bedoeld die jongeren ervaren als ze hun mobiele telefoon niet bij zich hebben. Een bekend probleem? N iet voor 40% van de ouders van deze jongeren die niet eens van het bestaan van deze angsten afweet. Is Instagram dan de enige boos doener in het social media land schap? Zeker niet. N aast Insta gram is deze slechte invloed op jongeren ook sterk zichtbaar op Snapchat en F acebook. Bij Y outu be valt de ‘schade’ vaak juist mee.
De verklaring daarvoor ligt voor de hand: de wereld op het video platform is een stuk minder gepolijst en populaire vloggers laten naast hun ‘fortune and fame’ook regelmatig hun ‘strug gles’ en mindere momenten zien.
E n nu? Moeten we social media dan volledig uitbannen om weer een stressvrij leven te krijgen? N atuur lijk niet, maar het aloude ‘gebruik, maar gebruik het met mate’ helpt wel. Daarnaast is het zinvol om jezelf er regelmatig aan te herinne ren dat je jouw echte leven nooit kunt vergelijken met het socialme dialeven van anderen. Social media zijn geen afspiegeling van het echte leven, het zijn etalages. Kun je zelf af en toe prima relative ren en heb je kinderen of neefjes of nichtjes? C heck dan eens samen hun Instagram tijdlijn, praat samen over wat je ziet en draag deze boodschap uit. Dan wordt social media weer waar het ooit voor bedoeld was: tools om je leven mee te verrijken.
Opgroeien in
13 vrijdag 15 december 2017
N iet sw ipen, maar sporten Klimmen, rennen, springen: kinderen hebben er steeds vaker moeite mee. Initi atieven om scholieren meer te laten be wegen, boeken mondjesmaat resultaat. “ H et mobieltje is heilig, dat nemen ze het liefst mee de gymzaal in.” Tekst: M eyke H ouben | Beeld: M oniek Wegdam
Maurice G oes
“M
et de motoriek van veel leerlin gen is het schrikbarend slecht gesteld. Een bal vangen of een koprol maken, krijgen ze niet voor elkaar. Terwijl dat toch basisvaardighe den zijn.” Aan het woord is Mauri ce Goes, docent lichamelijke opvoeding aan Vmbo Maastricht. Hij ziet de achteruitgang met lede ogen aan. “De interesses van kinderen zijn veranderd. In plaats van naar buiten te gaan, zitten ze liever achter een schermpje te Netflixen, te gamen of te Snap chatten.” Volgens de nieuwste beweegricht lijnen, die de Gezondheidsraad enkele maanden geleden presen teerde, zouden kinderen tussen 4 en 18 jaar zich dagelijks minstens een uur matig intensief moeten inspannen. Daarnaast zouden ze minimaal drie keer per week spier en botversterkende activiteiten
moeten doen. Dat betekent niet dat elk kind het krachthonk in moet duiken. Ook touwtjesprin gen, rennen, dansen of klimmen op een klimrek zijn prima oefeningen. Daarnaast adviseert de Gezond heidsraad om de tijd dat een kind achter de televisie, computer, telefoon of tablet zit, te beperken tot maximaal twee uur.
GGD, Fontys Sporthogeschool en het AZM. Goes legt uit wat het programma inhoudt: “In de brugklas meten we lengte, ge wicht, handkracht, lenigheid en buikomvang. Door middel van de shuttle run testen we de conditie en het uithoudingsvermogen van de brugklassers. De volgende schooljaren krijgen de leerlingen twee keer per jaar een health check. Buiten de normale gymles Health check sen van een blokuur per week, Te weinig bewegen is, naast lopen we met leerjaar 1 en 2 aan ongezonde voeding, de belangrijk het eind van het schooljaar de vijf ste oorzaak van overgewicht. Het Centraal Bureau voor de Statistiek kilometer van de hardloopwed berekende dat in 2016 10,6% van de strijd Maastrichts Mooiste. In 2018 doen we voor het eerst ook mee kinderen en adolescenten (420 aan de Alpe d’Huez. Wie wil en jaar) matig overgewicht heeft en genoeg doorzettingsvermogen 2,7% ernstig overgewicht. “Ik heeft, kan mee om te fietsen, te verwacht dat er een keerpunt wandelen of te rennen.” komt, want dit kan niet zo blijven doorgaan”, meent Goes. Op zijn O uders eigen school is vier jaar geleden Hartstikke is ook onderdeel van het gezonde leefstijlprogramma de biologieles, waar het thema Hartstikke geïntroduceerd, voeding aan de orde komt. Goes: waarin Vmbo Maastricht samen “Eerstejaars maken onder meer werkt met Maastricht Sport, de
een maaltijd en nodigen daarvoor hun ouders uit. Al etend vertellen ze over het belang van gezonde ingrediënten.” Daar heeft de docent meteen een heikel punt te pakken, want de steun van de ouders is cruciaal bij het aanleren van een gezonde leefstijl. “Te zware kinderen zoeken vaak een excuus om niet mee te hoeven sporten of een health check te doen. Ze schamen zich, voelen zich onzeker. In die gevallen praten we met de ouders en stellen we voor om het kind door te verwijzen naar Coach, het centrum voor kinderen en jong volwassenen met overge
wicht. Maar als de ouders dat niet willen, stopt het traject.” “Ouders, en later rolmodellen, hebben een grote invloed op de leefstijl van kinderen”, weet Goes. “Het is belangrijk dat ze zich daarvan bewust zijn. Mijn tip: geef het goede voorbeeld qua voeding. En betrek je kind van jongs af aan bij het sporten, laat zien hoe leuk dat is.” De gymdocent realiseert zich dat er nog een wereld te winnen valt. Maar er zijn licht puntjes: “Sinds we vier jaar geleden begonnen met Hartstik ke, zien we een kleine positieve verandering.”
Opgroeien in
14 vrijdag 15 december 2017 p l wm
H et volgen van onderwijs lijkt vanzelfsprekend. O nderwijs bied je kennis en vaardig heden om actief te kunnen deelnemen aan de maatschap pij. Kinderen en jongeren met ern stige gedrags of opvoedkundige problemen kunnen vastlopen in het reguliere onder wijs. R esultaat is demotivatie of verlies van zelfver trouwen, met als gevolg dat jonge ren uitvallen en thuis komen te zitten. Tekst: Katja Waltmans Beeld: A rnaud Nilwik
D enken in mogelijkh eden, niet in beperkingen
S
peciaal onderwijs biedt een vangnet met extra onder steuning en zorg. Stichting Alterius gaat nog een stap verder. In een gestructureerde en veilige leerom geving, waar zorg en onderwijs worden geïntegreerd, staat het perspectief van de leerling cen traal. Door het aanbieden van de juiste mix van praktisch en theoretisch onderwijs werkt de leerling, samen met docenten en behandelaars, aan een persoonlijk doel. Het behalen van deelcertifi caten of diploma’s maakt dat leerlingen een extra boost krijgen. Hierdoor blijven ze gemotiveerd en stijgt het zelfvertrouwen. “Ik heb een diploma behaald!” Stichting Alterius heeft een breed aanbod van praktisch en theore tisch onderwijs voor leerlingen in de leeftijd tussen 4 en 20 jaar, waarin zij zich sociaal, emotioneel en cognitief kunnen ontwikkelen. Met de drie uitstroomprofielen dagbesteding, arbeid en vervolg onderwijs, is de kans op succes groot. Het onderwijs vindt plaats op diverse locaties van de Buiten hof in Heerlen en Maastricht en St. Jozef in Cadier en Keer en Urmond. Hiertussen kan makke lijk geschakeld worden als blijkt dat een leerling andere zorg of begeleiding nodig heeft.
Z org op maat Bijzonder is de zorg op maat bena dering van Alterius, waarbij onder wijs en dagbehandeling in elkaar overvloeien. “Wij laten vaste routes
los en kijken naar de individuele leerling. Wat wil jij bereiken? Waar nodig werken we 1 op 1, samen met vaste mentoren en behandelaars aan een persoonlijk portfolio. Hier in staan alle competenties benoemd die de leerling heeft opgedaan.” Aan het woord is een enthousiaste Björn Malik, coördinator van het Onder wijs Dag Programma (ODP) van Koraal Gastenhof in Urmond. De meest voorkomende uitstroom hier is begeleide en zelfstandige arbeid in bijvoorbeeld horeca of zorg. De leerlingen zijn grotendeels intern en volgen het ODP met intensieve zorg en begeleiding. “We regelen stageplekken waarin vaktechni sche, maar ook sociale vaardighe den worden opgedaan. Aan het ein de van het traject is de jongere klaar voor een baan.” Sterker nog: meest al gaan ze ook daadwerkelijk aan de slag. Een soortgelijk verhaal schetst Bert Hendriks, coördinator van Prak
tech in Cadier en Keer. Praktech biedt een aangepast traject aan, ge baseerd op specifieke vragen vanuit de arbeidsmarkt. Hierdoor stijgt de kans op het vinden van een baan. Er wordt nauw samengewerkt met de gemeente en UWV Maastricht. Onze leerlingen stromen intern door, komen vanuit een werkeloos heidssituatie of hebben eerdere op leidingen niet afgerond. Hier volgen zij een praktijkgerichte (om)scho ling, waarna plaatsing in een bedrijf of vervolgonderwijs tot de mogelijk heden behoren. “Onze leerlingen hebben een achtergrond met nega tieve ervaringen. Gevoelsmatig staan zij voor gesloten deuren. Wij houden die deuren open en vullen hun rugzak met succeservaringen, zelfvertrouwen en competenties.” Met de juiste begeleiding is ook (re gulier) vervolgonderwijs mogelijk. Minke van Roekel is mede verant woordelijk voor de reguliere boven bouwklassen en de schakelvoorzie
ning van de Buitenhof. In het laatste geval krijgen leerlingen de tijd en begeleiding om binnen een jaar te schakelen met het reguliere ver volgonderwijs. “Wij begeleiden jon geren in kleine groepen.
’’Wij laten vaste routes los en kijken naar de individuele leerling. Wat wil jij bereiken? ”
We zorgen voor rust en regelmaat, hebben geen lesuitval of wisselende lesroosters. Er is een vaste mentor per groep. Een intern begeleider is altijd aanwezig. De ene leerling werkt voor een diploma op havo, vmbo kader of vmbot niveau. Een ander behaalt een MBO Entree ni veau 1 opleiding of wordt, met hulp van branchegerichte opleidingen, begeleid naar arbeid.” Samen met (zorg)partners ver zorgt Alterius optimaal onderwijs. Daarbij wordt vooral gedacht in mo gelijkheden en zeker niet in beper kingen. S tichting A lterius De Buitenhof St. Jozef www.stichtingalterius.nl
Opgroeien in
15 vrijdag 15 december 2017 nm wm mh
Financiële tips voor ouders Duidelijk is dat kinderen een financiële factor van belang zijn. Het opvoeden van meerdere kinderen is voor de meeste mensen zelfs de allergrootste kostenpost. Het is dus belangrijk om je daar van te voren op in te stellen. Met de volgende tips kom je een heel eind.
1. Budgetteer Begin al voordat de eerste baby er is met het maken van een serieus budget. Op Nibud.nl kun je precies zien wat een baby kost. Denk aan duizend euro voor de spulle tjes (als je die nieuw koopt), maar let ook op inkomensver lies als één van de partners minder gaat werken of als er kinderopvang nodig is.
2. Maak een spaarplan Studeren is door het ontbre ken van een basisbeurs steeds duurder geworden. Geld opzij zetten voor de studie van zoon of dochterlief is dan ook geen overbodige luxe. Banken hebben zowel voor kleine als grotere kinderen interessante spaarplannen, die vaak ook nog een relatief hoge rente bieden. Bepaal eerst je gewenste spaarbedrag, kies de juiste rekening en houdt vooral vol!
3. Stel eisen
U iteraard willen we onze kinderen niet missen, want ze zijn onbetaal baar. Na een nuch tere analyse blijkt dit niet alleen fi guurlijk zo te zijn maar ook in letter lijke zin... M et name aan pubers blijkt een wel heel fors prijskaartje te hangen. H oe snel ze precies je beurs leegtrekken, wordt hier op een rijtje gezet. Tekst: Peter S welsen Beeld: iS tock
P rij sk aartj e p u b er is niet m isselij k
‘Reken op €7.000,- per jaar!’
I
n een van rendement doortrokken maat schappij ga je als ouder natuurlijk niet de hele dag uitrekenen wat je kinderen nu eigenlijk kosten. Dat zou behoor lijk ongezond zijn, want het ‘krijgen van kinderen’ is niet in de eerste plaats een economische keuze. Het gaat vooral om liefde, gezelligheid en familieverbanden. Toch? Maar eerlijk is eerlijk: ook
Wat kost me dat? Puber 1319: €7.000, per jaar Opvoeding tot 18: 100.000 euro Eén kind: gemiddeld 17% van besteedbaar inkomen Twee kinderen: gemiddeld 26% van besteedbaar inkomen Uitwonende student: gemiddeld plusminus € 1.219 (inclusief collegegeld) per maand. Hoeveel zo’n student jou daadwerkelijk kost, ligt uiteraard aan het bedrag dat hij of zij gaat lenen.
aan het krijgen van kinderen zit net als aan de meeste andere aspecten van het leven wel degelijk een economische compo nent. Het opvoeden van kinderen kost in de praktijk echt klauwen vol geld. Ga er heel voorzichtig maar eens even van uit dat je in ieder geval plusminus 100.000 euro nodig hebt voor het opvoeden van een kind tot zijn of haar 18e levensjaar. Uiteraard is dit slechts een gemiddelde. Wat een kind precies kost ligt onder meer aan het besteedbaar inkomen in jouw huishouden, persoonlijke keuzes en ook aan het aantal kinderen dat je hebt. Naarmate je er meer hebt, worden ze per stuk gelukkig relatief goedkoper. Het CBS heeft becijferd dat één kind gemiddeld 17 procent van het besteedbaar inkomen kost. Je besteedbaar inkomen bestaat uit al je inkom stenbronnen bij elkaar opgeteld. Tel als je dit wil berekenen dus niet alleen alle nettoinkomens in je huishouden op, maar denk ook aan vakantiegeld, dividend, kinderbij
slag en andere toeslagen. Twee kinderen kosten gemiddeld 26 procent van het besteedbaar inkomen, drie kinderen 33 procent en vier kinderen 40 procent. Twee kinderen snoepen zo al snel gemiddeld tussen de vierhonderd en twaalfhonderd euro netto per maand van een huishouden op. Dit gaat dan alleen nog maar over het gemiddelde kind. Een baby zal in eerste instantie duurder uitpakken omdat je allerlei extra spulletjes en luiers en dergelijke moet kopen. Kinderen van een jaar of acht zijn relatief goedkoper, als je tenminste geen hoge kosten voor kinderop vang moet maken. Aan pubers hangt gemiddeld het allerhoogste prijskaartje. Uit onderzoek blijkt dat pubers tussen de 13 en 19 jaar hun ouders ruim €7.000, per jaar kosten. Het meeste geld gaat op aan dagelijkse dingen als eten en drinken.
Geven is goed. Maar stel ook eisen aan je kind, want dat doet de maatschappij straks ook. Beloof je puber bijvoor beeld die mooie smartphone, maar eis wel dat hij of zij minstens vijftig euro per maand zelf gaat verdienen in een bijbaantje en het abonne ment volledig zelf gaan betalen vanaf een bepaalde datum. Daar leren ze enorm van.
4. Geef zélf het goede voorbeeld Uit onderzoek blijkt dat kinderen die al jong hebben leren omgaan met geld het later op financieel vlak beter doen. Vooral tussen zes en twaalf jaar wordt hiervoor de basis gelegd. Leer ze in ieder geval zakgeld tellen en uitstellen. Laat ook zien dat je zelf spaart voor grote uitgaven en niet op de pof leeft.
5. Zakgeld en kleedgeld Zakgeld en – op latere leeftijd – kleedgeld, zijn erg nuttig om kinderen te leren budgetteren. Doen dus!
6. Op = op Kom afspraken over geld na. Als een kind opeens niet meer genoeg geld heeft, moet je dat niet zo maar aanvullen. Ze moeten leren dat op ook echt op betekent.
7. Bespreek kosten huishouden Hou niet alles weg bij je kinderen. Laat ze zien wat het huis, de auto, energie en verzekeringen kosten. Het is belangrijk dat ze een idee hebben van wat er in een huishouden financieel gebeurt. Transparantie is goed voor hun financiële ontwikkeling.
webshop
In 2018 elke dag een glimlach
Bestel nu de nieuwe Toos & Henk scheurkalender
€ 14,95
Gun uzelf komend jaar weer een dagelijkse lach van het populaire duo Toos en Henk. Plezier verzekerd tot in het kleinste kamertje.Bestel twee kalenders voor € 24,95 (zonder verzendkosten) en geef de tweede kalender cadeau aan een vriend of familielid. Totaal is het setvoordeel € 8,45! > delimburger.nl/webshop of bel 088-7766550
webshop
€ 19,95
€ 39,95
€ 19,95
Spaarpot en beurs
Vintage wereldkaart
Herenparaplu
Avontuurlijk sparen
Voor de ontdekkingsreiziger
Met wereldkaart-print
Sparen voor je volgende reis was nog nooit zo leuk als met deze terracotta spaarpot in de vorm van een reiskoffer. Bewaar je kleingeld in de handzame portemonnee.
Geef aan waar u allemaal bent geweest op deze klassieke wereldkaart met vintage look. Heeft een handig ophangsysteem met houten latjes en koord. De afmeting is 100 x 73 cm.
Een stevige herenparaplu met een diameter van 110 centimeter die met één druk op de knop de hele wereld opent. Voorzien van metalen baleinen en een houten handgreep.
> delimburger.nl/webshop of bel 088-7766550