Opgave

Picknickend in het landschap met uitzicht op de mijncentrale. Blijdschap bij de bewoners door een nieuw tijdperk dat elektriciteit en warmte in de stad mogelijk maakt. Op het schilderij van James Wilson uit 1843 zie je de viering van de opening van een mijncentrale in Engeland. Het is een anekdote over hoe we de energiecentrales vieren in deze tijd. Dit staat in contrast met onze hedendaagse energievoorzieningen, waarin we het verkrijgen van energie als vanzelfsprekend zien en deze bouwwerken zo ver mogelijk van ons dagelijks leven vandaan willen situeren

Fossiele brandstoffen zijn niet meer van deze tijd. Om het gestelde doel bij het klimaatakkoord van 95 % minder CO2 uitstoot te behalen, moeten we drastische veranderingen maken in onze energieopwekking Kolen- en aardgascentrales maken plaats voor windparken en zonnevelden. Een positieve verandering in onze energietransitie. Niet alleen de Nederlandse plattelanden, maar ook onze steden krijgen te maken met deze onontkoombare verandering.

Deze energietransitie geeft ons de kans om de generatie van ontoegankelijke en belemmerende energiecentrales, ver buiten onze stad, te herzien. Waarin de energiecentrales van de toekomst als architectonische opgaves gezien moeten worden.

OPGAVE

Waar we jaren lang onze energiecentrales buiten de stad plaatsten, is het mijn doel om de centrales als onderdeel van de stad te ontwerpen en deze tegelijkertijd bij de nabije duurzame bron te situeren. We spreken dan niet meer over één hoofdcentrale die de hele stad voedt, maar verspreid over de stad lokale energiecentrales dicht bij de bron en de buurt. Op deze manier worden de diverse centrales zichtbaar en bruikbaar voor de bewoners en gebruikers.

Door de verspreiding worden grote centrales opgedeeld in kleinere gebouwen welke meer in de menselijke schaal passen.

Het doel is om van afgeschermde installaties, omsloten door hekken te transformeren naar openbare toegankelijke plekken in de stad. Waar we het niet alleen een publieke maatschappelijke functie krijgt, maar waar we ook de energie met al onze zintuigen kunnen waarnemen. De centrale wordt weer een icoon van de stad.

De grote centrale wordt opgedeeld in kleinere centrales welke passen in de schaal van de stad.

De centrale wordt niet langer meer afgeschermd.

De centrale krijgt een publieke functie De centrales nemen dezelfde verschijningsvorm aan en vormen een familie.

De energie in de centrale wordt tastbaar gemaakt voor de bezoeker.

De nieuwe centrale wordt het icoon van de buurt.