Οδηγιες χρησης
Σε αυτό το Escape Book καταγράφεται η ζωή του πιο ξακουστού μάγου, του Χάρι Χουντίνι, από τα παιδικά του χρόνια στο Ουισκόνσκιν, τη δεκαετία του 1870, μέχρι και τις τελευταίες του παραστάσεις, λίγες μέρες πριν τον θάνατό του το 1926. Και ποιος άλλος θα μπορούσε να διηγηθεί καλύτερα την ιστορία του Χουντίνι εκτός από τον ίδιο φυσικά;
Έτσι, κάθε κεφάλαιο αυτού του ημερολογίου αντιστοιχεί σε μια συγκεκριμένη ημερομηνία της ζωής του μεγάλου μάγου… Ένας βίος γεμάτος
προκλήσεις, μυστικά και μυστήρια, με τα οποία θα βρίσκεστε διαρκώς
αντιμέτωποι από τη μια σελίδα στην άλλη. Καθώς θα διαβάζετε το βιβλίο, σε κάθε κεφάλαιο, θα σας περιμένει ένα αίνιγμα που πρέπει να λύσετε για να μπορέσετε να ανακαλύψετε τη συνέχεια της ιστορίας.
Κάποια από αυτά τα αινίγματα μπορούν να λυθούν ως μεμονωμένοι γρίφοι. Άλλα πάλι απαιτούν να μελετήσετε τις αναμνήσεις του Χάρι Χουντίνι: θα κληθείτε λοιπόν να ανατρέξετε σε άλλα κεφάλαια της ζωής του μετρ των ψευδαισθήσεων, σε ένα φλας μπακ που θα σας δώσει τα απαραίτητα κλειδιά για να προχωρήσετε την έρευνά σας.
Η ιστορία του Χάρι Χουντίνι είναι πολύπλοκη, γι’ αυτό και το ημερολόγιό του δεν διαβάζεται με χρονολογική σειρά. Για να κατανοήσετε τη ζωή και την προσωπικότητά του, θα χρειαστεί να ταξιδέψετε στον χρόνο, με όχημα τις αναμνήσεις του!
Λέγεται συχνά ότι δεν υπήρχε τίποτε επί της Γης που να κρατά δέσμιο τον Χάρι Χουντίνι… Άραγε, θα καταφέρετε να αντιμετωπίσετε τόσες προκλήσεις όσες και ο διασημότερος μάγος όλων των εποχών και να... δραπετεύσετε από αυτό το βιβλίο;
Αν αισθάνεστε έτοιμοι, εφοδιαστείτε με μερικά φύλλα χαρτί και ένα μολύβι για να κρατάτε σημειώσεις, καθώς θα συνεχίζετε την ανάγνωση. Αρχίστε διαβάζοντας την εισαγωγή του μυστικού ημερολογίου στη σελίδα 8 και αφήστε τον Χάρι Χουντίνι να γίνει ο οδηγός σας σε αυτό το συναρπαστικό ταξίδι.
ΘΑ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΕΤΕ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΑΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΕΦΑΛΑΙΟ;
Στην ενότητα «Επαλήθευση απαντήσεων» αυτού του βιβλίου (σελίδα 118), θα βρείτε έναν πίνακα που σας επιτρέπει να ελέγξετε την ορθότητα της απάντησής σας σε κάθε αίνιγμα.
Αρχίστε αναζητώντας την απάντησή σας ανάμεσα στις κωδικές λέξεις της πρώτης στήλης αυτού του πίνακα.
☞ Αν η κωδική λέξη δεν εμφανίζεται στον πίνακα, δυστυχώς η απάντησή σας είναι λανθασμένη. Ξαναπροσπαθήστε ή αναζητήστε μια ένδειξη!
☞ Αν εμφανίζεται, κοιτάξτε το εικονόγραμμα στο κουτάκι που σχηματίζεται από την τομή, ανάμεσα στη γραμμή που αντιστοιχεί στην απάντησή σας και στη στήλη του εκάστοτε κεφαλαίου.
☞ Εάν το σύμβολο του τραπουλόχαρτου είναι ανεστραμμένο, τότε η απάντησή σας είναι λανθασμένη, διαφορετικά, αν το σύμβολο φαίνεται μη ανεστραμμένο, τότε η απάντησή σας είναι σωστή.
Σωστή απάντηση: μπορείτε να ανακαλύψετε τη συνέχεια του κεφαλαίου.
Λανθασμένη απάντηση: ξαναπροσπαθήστε ή συμβουλευτείτε τις ενδείξεις.
Ονομάζομαι Χάρι Χουντίνι.
Γεννήθηκα το 1874 σε μια μικρή πόλη, το Άπλτον στο Ουινσκόνσιν, στις Ηνωμένες Πολιτείες, από γονείς ουγγρικής καταγωγής και είμαι απλούστατα ο μεγαλύτερος μάγος που γνώρισε η Ιστορία. Κανείς δεν θα μπορέσει ποτέ να ισχυριστεί το αντίθετο, σας διαβεβαιώ! Αγαπώ την περιπέτεια, τις έντονες συγκινήσεις και προπαντός… την επιτυχία! Από παιδί ονειρευόμουν να διασκεδάζω τα πλήθη και να κάνω το κοινό να ανατριχιάζει, καθώς παρακολουθεί τα μαγικά κόλπα μου και τις καλλιτεχνικές μου αποδράσεις.
Ολόκληρη η ζωή μου ήταν γεμάτη προκλήσεις. Για να με γνωρίσετε καλά, λοιπόν, και για να καταλάβετε ποιος είμαι στ’ αλήθεια, σας προσκαλώ, αγαπητοί αναγνώστες, να ταξιδέψετε στον χρόνο μέσα από τις σημαντικές δοκιμασίες που σημάδεψαν την ύπαρξή μου και μέσα από αναμνήσεις που με οδήγησαν στις μεγαλύτερες επιτυχίες μου.
Την πρώτη μεγάλη πρόκληση, που επηρέασε σημαντικά την πορεία μου, την αντιμετώπισα στις 13 Ιουλίου του 1899, στο Αστυνομικό Τμήμα του Σαν Φρανσίσκο. Χάρη σε κάποιες γνωριμίες καίριας σημασίας, η σταδιοδρομία μου ως μάγου άρχισε να απογειώνεται, ύστερα από περίπου δέκα χρόνια δισταγμών και αμφιταλαντεύσεων. Εκείνη τη μέρα, αποκαλύφθηκα επιτέλους στο ευρύ κοινό, η φήμη μου εκτοξεύτηκε και κατέκτησα οριστικά την επιτυχία.
Αγαπητοί αναγνώστες, καλώς ορίσατε στην ιστορία του μεγάλου Χουντίνι! Καθίστε αναπαυτικά και αφήστε με να σας διηγηθώ πώς άρχισαν όλα…
ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ:
☞ 13/07/1899: ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ:
Η απόδραση από το Αστυνομικό Τμήμα του Σαν Φρανσίσκο
Ο ΜΑΘΗΤΕΥΟΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΧΑΝΑΟΥΕΡ
Σε ηλικία έντεκα ετών, εργαζόμουν ως μαθητευόμενος κλειδαράς στο Άπλτον, τη γενέτειρά μου, στο Ουινσκόνσιν.
Ο
Τζον Χάναουερ, γιος κλειδαρά, είχε ένα μαγαζάκι στο οποίο πουλούσε λουκέτα και πυροβόλα όπλα μαζί. Το κατάστημα βρισκόταν σε απόσταση αναπνοής από το σπίτι μας και συνήθιζα να πηγαίνω στο κλειδαράδικο από πολύ μικρός. Δεν με ενδιέφεραν, όπως καταλαβαίνετε, τα περίστροφα (ποτέ δεν με τράβηξαν τα όπλα, για να πω την αλήθεια). Εξ απαλών ονύχων με γοήτευαν βέβαια οι κλειδαριές, που ασκούσαν επάνω μου, αλλά και στη φαντασία μου, μια έλξη σχεδόν μαγνητική. Ήδη από τότε ένιωθα αυτή την ακατανίκητη και ενστικτώδη ανάγκη να μάθω τα πάντα για τις κλειδαριές: για τα διαφορετικά σχήματα, τους μηχανισμούς, την κατασκευή τους… Πώς λειτουργούσαν τα κλειδιά, πώς εφάρμοζαν, πώς συνδυάζονταν για να ανοίξουν ένα λουκέτο. Κοντολογίς, όλα τους τα μυστικά.
Στο σπίτι έκανα εξάσκηση δοκιμάζοντας να ξεκλειδώσω ντουλάπια και συρτάρια με τη βοήθεια ενός μικρού μεταλλικού γάντζου και έγινα διάσημος σε ολόκληρη την πόλη, όταν κατάφερα μέσα σε μία νύχτα να ανοίξω με αυτό το απλό εργαλείο όλες τις πόρτες των εμπορικών καταστημάτων της Λεωφόρου Κόλετζ.
Οι γονείς μου, αντί να με τιμωρήσουν, αποφάσισαν τότε να με στείλουν να δουλέψω παραγιός στου κυρίου Χάναουερ. Τι υπέροχος τρόπος να τελειοποιήσω τις γνώσεις μου στα λουκέτα και τα κλειδιά!
Στις 15 Μαρτίου 1903, προς το μεσημέρι, -είχα μονάχα λίγες μέρες στο μαγαζί- μας επισκέφθηκε στο εργαστήριο ο σερίφης της κομητείας, συνοδευόμενος από έναν κρατούμενο με χειροπέδες. Ο φυλακισμένος, θεόρατος σαν κολοσσός, πρέπει να ήταν το πιο τρομακτικό άτομο που είχα γνωρίσει μέχρι τότε. Το πρόσωπό του ήταν χαρακωμένο από μια μακριά ουλή. Τα ορθωμένα γένια του και το σκοτεινό βλέμμα του με έκαναν να ανατριχιάζω.
Ο σερίφης εξήγησε την κατάσταση στον κύριο Χάναουερ:
«Για κάποιο λόγο που με ξεπερνάει, ο δικαστής το αθώωσε αυτό το κάθαρμα. Ελλείψει αποδείξεων, απ’ ό,τι φαίνεται… Πρέπει λοιπόν να του βγάλω τις χειροπέδες, αλλά βλακωδώς το κλειδί μου έσπασε μέσα στην κλειδαριά. Μπορείς να μου τις κόψεις με σιδεροπρίονο, κύριε Χάναουερ;»
«Για να δούμε… Ωχ, πλησιάζει η ώρα για το μεσημεριανό μου, σερίφη! Θα
τα κανονίσει όλα ο παραγιός μου. Έρι! Άντε να φέρεις ένα σιδεροπρίονο από την αποθήκη για να κόψεις τις χειροπέδες. Εμείς, με τον σερίφη, πάμε να πιούμε ένα ποτηράκι, όσο εσύ θα περιποιείσαι αυτό το παλιόμουτρο…»
Ήταν κάπως σαν βάπτισμα του πυρός για μένα. Το αναγνωρίζω: δεν ένιωθα καθόλου ασφαλής μένοντας μόνος με αυτό το μεγαθήριο, μέσα σε ένα κατάστημα γεμάτο πυροβόλα όπλα, παρόλο που ο κακοποιός φορούσε χειροπέδες… Όμως ήθελα πολύ, παρά τα έντεκα χρόνια μου, να αποδείξω στον κύριο Χάναουερ την αξία και την αφοσίωσή μου. Προσπάθησα λοιπόν να πριονίσω τις χειροπέδες υπό το καχύποπτο βλέμμα του κολοσσού. Περιθώρια λάθους δεν υπήρχαν…
Παιδεύτηκα μισή ώρα, αλλά η λάμα του πριονιού μόλις που είχε χαράξει το μέταλλο. Ο κύριος Χανάουερ και ο σερίφης θα επέστρεφαν σε λίγο. Ήξερα ότι δεν θα κατάφερνα να ανοίξω τις χειροπέδες με αυτόν τον τρόπο. Τότε, ξαφνικά, μου ήρθε κάτι σαν επιφοίτηση! Αποκαλύφθηκε μπροστά στα μάτια μου ολόκληρη η μελλοντική μου καριέρα!
Άρπαξα ένα σύρμα και το τσάκισα μέχρι να πάρει το κατάλληλο, κατά τη γνώμη μου, σχήμα για την κλειδαριά. Με τρεμάμενα χέρια, έβαλα μέσα αυτό το αυτοσχέδιο εργαλείο και το οδήγησα στην καρδιά αυτού του μεταλλικού λαβυρίνθου.
Ποια είναι η κωδική λέξη που συμβολίζει το άνοιγμα των χειροπεδών του σερίφη;
ΜΗ ΓΥΡΙΣΕΤΕ ΣΕΛΙΔΑ!
Για να μπορέσετε να διαβάσετε τη συνέχεια αυτού του κεφαλαίου, πρέπει προηγουμένως να λύσετε το παραπάνω αίνιγμα.
10 10
Τους μήνες που ακολούθησαν, συνέχισα με επιμονή τη μαθητεία μου δίπλα στον κύριο Χάναουερ, πριν καταφέρω να το σκάσω επιτέλους από το Άπλτον. Μια «απόδραση» που υπήρξε ίσως η πιο καθοριστική σε όλη μου τη ζωή!
Ένα λεπτό αργότερα, ο κρατούμενος είχε απαλλαγεί από τις χειροπέδες του! Χωρίς να βγάλει λέξη, μου έριξε εντυπωσιασμένος ένα βλέμμα ευγνωμοσύνης. Μετά την Μπέσι και τον Ντας, νομίζω ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν ο μόνος που ήξερε ένα από τα μυστικά μου! Ο κύριος Χάναουερ και ο σερίφης ξαναφάνηκαν λίγα λεπτά μετά. Ο μάστορας και δάσκαλός μου διαπίστωσε αμέσως ότι οι χειροπέδες ήταν άθικτες και μου έδωσε περιχαρής πολλά συγχαρητήρια. Είχα παραβιάσει την κλειδαριά ακριβώς με την ίδια τεχνική που θα χρησιμοποιούσα κάμποσα χρόνια μετά, για να ανοίξω τις χειροπέδες στις περισσότερες παραστάσεις μου. Χωρίς αντικλείδι (όπως συνήθιζαν να κάνουν άλλοι δήθεν μάγοι), αλλά με ακρίβεια και επιδεξιότητα.
Tεχνικές παραβίασης
ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ
Εκείνη τη μέρα του Ιουνίου του 1890, ένα αθλητικό κέντρο της 67ης Οδού στη Νέα Υόρκη φιλοξενούσε μια διοργάνωση με πολλά αθλήματα που σηματοδοτούσε το τέλος της προπονητικής περιόδου.
Είχα γραφτεί πριν από δύο χρόνια στο Pastime Athletic Club κι έκανα διάφορα σπορ. Ανάμεσά τους η πυγμαχία, ο αγώνας δρόμου και η κολύμβηση. Παρά το μικρό μου ανάστημα (ήμουν ένα και εξήντα πέντε), έκανα προπόνηση με τέτοιο πείσμα και τέτοια αφοσίωση, που μπορούσα να συναγωνίζομαι αθλητές με σκαρί πολύ πιο βαρύ από το δικό μου. Επιπλέον, η επιδεξιότητα και η ευελιξία μου αποδεικνύονταν εξίσου θαυμαστά προτερήματα στους αγώνες. Ήδη από εκείνη την εποχή, ήθελα να αριστεύω σε όλα τα αθλήματα: δεν έπρεπε να μου ξεφύγει ούτε ένα μετάλλιο!
Στα χρόνια που πέρασα στο Pastime Athletic Club, μου δόθηκε η ευκαιρία να κάνω μια γνωριμία αποφασιστικής σημασίας για την υπόλοιπη ζωή μου. Αρχηγός του συλλόγου ήταν ο Τζόζεφ Ριν, έξι χρόνια μεγαλύτερός μου. Ο Τζο, εκτός του ότι ήταν φτασμένος αθλητής, είχε αρχίσει να σταδιοδρομεί ταυτόχρονα ως επαγγελματίας ταχυδακτυλουργός… Εκείνος, λοιπόν, ήταν ο πρώτος που με μύησε στη μαγεία, λίγους μήνες προτού αφοσιωθώ στην ανάγνωση των Απομνημονεύματων του Ρομπέρ Ουντέν.
Με επέβλεπε ως προπονητής επί δύο σεζόν. Αναπτύξαμε γρήγορα ισχυρούς φιλικούς δεσμούς. Γυμναζόμουν σκληρά για να αποκτήσω σωματική ρώμη και ταχύτητα, και ο Τζο καταλάβαινε πόσο πολύ προσπαθούσα και πόσο αφοσιωμένος ήμουν.
Συχνά, μετά τις προπονήσεις, επιστρέφοντας από τον σύλλογο στο σπίτι, περπατούσαμε μαζί για λίγο, κι εκείνος μου έλεγε χοντροκομμένα αστεία για τον κόσμο της μαγείας, μου αποκάλυπτε κάποια κόλπα και μου μιλούσε για τις πρώτες του παραστάσεις. Μαζί πήγαμε και στις πρώτες μου πνευματιστικές συνεδρίες και διασκεδάζαμε από τότε, απομυθοποιώντας αυτούς τους τσαρλατάνους, τα μέντιουμ… Σε εκείνους τους αγώνες του Ιουνίου του 1890, στους οποίους είχα δηλώσει συμμετοχή σε αρκετά αγωνίσματα, μοιράστηκα για πρώτη φορά με τον Τζο Ριν το όνειρό μου να ασχοληθώ με τη μαγεία:
«Θα θέλαμε με τον αδερφό μου, τον Ντας, να ανεβάσουμε μια παράσταση, αλλά δεν έχουμε ακόμη τον αναγκαίο εξοπλισμό…»
«Άκου, Βάις… Αν κερδίσεις τρία μετάλλια σήμερα, μπορείς να βασιστείς πάνω μου. Θα σου κάνω δώρο τα απαραίτητα αξεσουάρ για το ντεμπούτο σου. Αυτή θα είναι η ανταμοιβή σου για τη φετινή προπονητική σεζόν!» Η καλοσύνη του Τζο με συγκίνησε τόσο πολύ, που έπαψα πια να προσέχω ποιοι αθλητές τερμάτιζαν στον μαραθώνιο εκείνη τη στιγμή. Ήξερα, όμως, ότι συμμετείχαν τέσσερις συναθλητές μου από τον σύλλογο: ο ΚΡΕΪΓΚ, ο ΧΑΡΝΤΙ, ο ΜΑΡΚ και ο ΓΟΥΝΤΣ. 6 6
D D
Χαμένος στις σκέψεις μου, παρατήρησα μόνο ότι:
1. Ο ΧΑΡΝΤΙ είχε κόψει το νήμα του τερματισμού πριν από τον ΚΡΕΪΓΚ.
2. Αυτός που είχε τερματίσει στην τέταρτη και τελευταία θέση, ο αθλητής με την μπλε φανέλα και ο ΜΑΡΚ ήταν τρεις αθλητές που είχαν ξεχωρίσει.
3. Ο ΚΡΕΪΓΚ βρισκόταν δύο θέσεις μπροστά από τον αθλητή με την κόκκινη φανέλα.
4. Ο αθλητής στην πρώτη θέση φορούσε κίτρινη φανέλα.
Καθώς ονειροπολούσα, βλέποντάς με ήδη ντυμένο μάγο, μου ήταν αδύνατον να θυμηθώ ποιος φορούσε κίτρινη, μπλε, πράσινη ή κόκκινη φανέλα…
Ποιος αθλητής φοράει μπλε φανέλα στον μαραθώνιο;
ΜΗ ΓΥΡΙΣΕΤΕ ΣΕΛΙΔΑ!
Για να μπορέσετε να διαβάσετε τη συνέχεια αυτού του κεφαλαίου, πρέπει προηγουμένως να λύσετε το παραπάνω αίνιγμα.
Εκείνη τη μέρα, κέρδισα τρία μετάλλια. Και ο Τζο Ριμ κράτησε τον λόγο του. Μου έκανε δώρο το πρώτο μου σετ ταχυδακτυλουργίας, ώστε να μπορέσω να στήσω κάποιες παραστάσεις για φίλους. Δεν ονειρευόμουν ακόμη να γίνω επαγγελματίας μάγος, αλλά είχα ανοίξει δειλά την πόρτα ενός νέου σύμπαντος, γοητευτικού και μυστηριώδους.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΓΩΝΩΝ Αυτό το ηλιόλουστο, σαββατιάτικο απόγευμα του Ιουνίου, οι αθλητές του Pastime Athletic Club συγκεντρώθηκαν στο προπονητικό κέντρο της 67ης Οδού στο πλαίσιο μιας συναρπαστικής ημερίδας.
Από τους αξιόλογους συμμετάσχοντες ξεχώρισε ιδιαίτερα ο 16χρονος Έριχ Βάις, που κέρδισε μετάλλια σε τρία αθλήματα: στην πυγμαχία, την κολύμβηση και στον αγώνα δρόμου.
Αυτές οι δύο σεζόν που πέρασα στον αθλητικό σύλλογο στίβου, εκτός του ότι μου επέτρεψαν να αναπτύξω σημαντικά τη σωματική μου δύναμη και την αντοχή μου, διαμόρφωσαν μέσα μου αυτή τη λυσσαλέα ανταγωνιστικότητα που θα με συνόδευε σε όλη μου τη σταδιοδρομία. Μια δύναμη τρομακτική που με οδήγησε στις μεγαλύτερες επιτυχίες μου, αλλά και ταυτόχρονα μια αδυναμία, που μια μέρα θα αποδεικνυόταν μοιραία…
ΣΤΑΥΡΟΛΕΞΟ
ΟΙ