Wouter Sijssens, alumnus in Zwitserland/Frankrijk

Tekst: Bert Platzer

Als student koos Wouter Sijssens voor Groningen om niet al te dicht bij het ouderlijk huis te wonen. Ook in zijn professionele carrière was de wereld zijn oester. Na tweeënhalf jaar Amerika vertrok hij met zijn vrouw naar Zwitserland.

‘Groningen was ver weg van mijn ouders in Utrecht’, herinnert Wouter Sijssens zich. ‘Ik wilde echt op mezelf wonen en niet elk weekend met de was naar huis gaan.’ Aan de RUG behaalde hij een bachelor en master Industrial Engineering (2004-2010) – technische bedrijfskunde. ‘Na mijn afstuderen heb ik op vier functies gesolliciteerd en ik kon in alle vier beginnen.’

Wouter koos voor een international in Noord-Brabant die glazen en metalen verpakkingen produceert, deed een internationaal management traineeship in Parijs en werkte tweeënhalf jaar in de VS. ‘Nadat we terugkwamen in Nederland, kreeg mijn vrouw een functie aangeboden in Zwitserland. Toen dachten we: dat is leuk, daar gaan we heen. Ik heb rustig rondgekeken naar een nieuwe functie in Zwitserland en kwam in 2019 terecht bij Jabil.’

Sinds twee jaar is Wouter senior Innovations Solution Manager. ‘De afgelopen twee jaar ben ik verantwoordelijk geweest voor het uitrollen van een nieuwe advanced planning tool binnen onze health care-tak. Dat is een nieuw systeem dat onze fabrieken helpt om een zo efficiënt mogelijke langetermijnplanning te maken.’

‘Vaak begin ik in het donker en zie ik halverwege de zon opkomen’

Hoewel Wouter werkt in een dorp op drie kwartier rijden ten zuiden van Bazel, woont hij in het Franse Saint-Louis, dat tegen Bazel aanligt – de grens is zo goed als open. Daardoor ervaart hij de bekende ‘Franse slag’ nu aan den lijve. ‘In Zwitserland is alles perfect geregeld. De treinen rijden bijvoorbeeld altijd op tijd. Vertraging is echt een uitzondering. Anderhalf jaar geleden zijn we naar Frankrijk verhuisd en we hebben pas een maand geleden onze Franse rijbewijzen gekregen. Toen we in Zwitserland woonden, was dat binnen een maand geregeld.’

Naast zijn werk kan Wouter zich ook op de sport storten die hij in Zwitserland ontdekte: triatlon. ‘Ik fietste al wel, maar in Zwitserland ben ik dat meer gaan doen, omdat de omgeving zo mooi is. Toen kwam ik twee vrienden tegen, waarvan één oud proftriatlete is. Zij waren elke dag aan het fietsen, hardlopen en zwemmen. Ik verklaarde ze toen voor gek, maar ik ben ook aangestoken door dat virus.’

Het bracht Wouter twee jaar geleden naar het WK Ironman op de halve afstand in de VS. In 2023 werd hij op het WK Ironman in Nice op de volle afstand vijftiende in zijn leeftijdscategorie en 180e overall. Als dit artikel verschijnt, zal hij zich ook weer op een andere hobby hebben gestort: het toerskiën. ‘Daarbij wandel je met vellen onder je ski’s omhoog de berg op, dus je gaat niet met de lift. Dat is beter voor de conditie. Boven haal je de vellen eraf en ski je naar beneden. Vaak begin ik in het donker en zie ik halverwege de zon opkomen. Als het licht is, ski ik naar beneden, als alles nog hartstikke rustig en heerlijk stil is.’