ស្នេហាមួយ

េរឿង “េសន

មួយ”

ភគ ១ ្រពលឹម្រ

ងៗេម៉ ង្របមណជ៦្រពឹកេន

ថ នីយ៍រថយន្ត្រកុងមនមនុស មនអ៊ូរអរ។

អនកដំេណើរខ្លះក៏េរៀបចំចកេចញ េហើយអនកខ្លះេទៀតក៏េទើបែតេធ្វើដំេណើរមកដល់ផងែដរ។ សថិត េនកនុងរថយន្ត្រកុងមួយ

្រសស់ថ្ល ។

េគសេងកតេឃើញមនេកមង្របុសកេម្លះមនក់ែដលមន

ចជកូនកច់េចចិនផងេនអងគុយេនេកអី ខងេ្រកយៃនរថយន្ត អងគុយេនកនុងរថយន្ត្រកុងេ

ែផ្អកខនងេទនឹងេកអី កស សងខងេ

យគមនេអើរេពើរនឹងអនក

គឺ ជកូន្របុសែតមនក់

រអនកជំ នួញែដលមនមុខមត់មួយេនកនុងេខត្ត។ ែតជអកុសលមុខជំនួញនិង

េសសសល់ និង មនកមមករ

និង

ក ័យធន់បនទប់ ពីេ ងច្រក្រតូវេភ្លើងេឆះគមន

្ល ប់េទៀតផង។ ្របក់ែដលតមកល់េនធនគរទំងប៉ុនមន្រតូវបន

ដកយកមកសងភគី និង ៃដគូជំនួញ េបើកេ

យៃថ្លឈួលកមម ម ករ និង ប៉ះប៉ូវចុះចំេពះ្រកុម

រកមមករែដលបត់បង់ ជីវ ិត។ ្រទពយសមបត្តិែដលេនេសសសល់មួយចំនួន្រតូវបនរ

បត់បង់អស់គមនសល់កុងរយះេពលែតប៉ ន ុនមនែខប៉ុេ ចំែណក ម៉ ក់

ខិ តខំសះ ្វ ែស្វងរក្របក់

ជីវភព្របចំៃថង។

ៃថងមួយប៉ ម៉ ក់

េពលសងបំ ណុល ប

្ត លេ

យ

្ត ប់ចេ្រម ងេនជប់នឹង្រតេចៀកទំងសងខង ែភនកបិទ ៃដទំង

កររកសុីរបស់ពួកេគ្រតូវបនដួលរលំ

្រគួ

មនក់េនះគឺ

ទំងអស់ េគអងគុយេ

ប្របអប់ មួយែដលេគដឹងថេនះគឺជ្របអប់ វ ីយូឡុង។

របស់្រកុម្រគួ

ច់ឈម

េដើមបីេ

្ណ ះ។ប៉ របស់

ចប់េផ្តើមធ្លក់ខួនឈឺ ្ល

ះបំណុលែដលេនសល់ និង ផគត់ផគង់

បនេទជួបមចស់បំណុលកនុងេគលបំណងេដើមបីពនយរ

ែតជអកុសលេ

យ បត់ បង់ជីវ ិត ។េនសល់ែត

កទំងពីរបនជួ បនឹងេ្រគះថនក់រថយន្តែដល ែដល្រតូវេ

ិ៍ ្ត ងេ្រកយរបស់ប៉ម៉ ក់ មយ៉ ងគត់ គឺលក់ ផទះែដល ជ េករចុ ែដលអនកទំងពីរ ចង់បនគឺ ចង់េ

យ

យកូន បន្តករសិក េ

យបញ ្ហ ទំងអស់ វ ិធីែត

ះ្រ ។

យបនចប់

ប

្ដ ំ ចុងេ្រកយ

ដូចេនះ

្រតូវេធ្វើ

ដំេណើរមកទី្រកុង េដើមបីមក រស់េនជមួយអនក្រសីវ ិជជនីែដលជមិត្តភក្តិដ៏លរ្អ បស់ម៉ក់

។

េម៉ ង្របមណ៧្រពឹក រថយន្តបនេចញដំេណើរ។ សថិតេនកនុងរថយន្ត្រកុងេគសេងកតេឃើញថ ក់ដូចជមនភពសងប់

េ

ង ត់បនទប់ពីរថយន្ត្រកុងបនេធ្វើដំេណើរចកេចញផុតពី ទី្រកុង។

យេមើលេឃើញថមនអនកដំេណើរខ្លះក៏សមងំស្រមក

អនកខ្លះេទៀត

ក៏បែណ្តត េយើងវ ិញ

្រកេឡកមកេមើលកេម្លះ េបើែភនកទំងសង ល្រសូវ

រ ំៃព

រុកខជតិ

អនកខ្លះ រមមណ៍េទ

មធមមជតិេន

េទកន់េទសភពដ៏្រសស់្រតកលេនងរដូវ្របំង។ េន

មដងផ្លូវ។

េ្រកយពីករស្រមកជេ្រចើនេម៉ ងេនេលើរថយន្ត្រកុង

មដងផ្លូវ

ចដឹ ងបនថេគកំពុងែតគិតែវងឆងយ

លែ្រស

ក់បីដូចកំពុងឈរត្រមុងជួរគន

្វ គមន៍ៃនករេធ្វើដំេណើរេទនឹងមករបស់អនកដំេណើរទំងអស់។ េយើង

្ត ប់ ចេ្រម ងេហើយ

េបើេមើលេទទឹកមុ ខ

រមមណ៍អែណ្តតអណូ្ត ងេ

យមនេរឿងអ្វីមួយ

ក់េនកនុងចិត្ត។ មុខមត់្រសងូត្រសងត់ែភនកសំឡឹងេទឆងយៃដទំងសងកន់វ ីយូឡុងយ៉ ង

ែណន។

េពលខ្លះេយើងេមើលេឃើញថ

កេម្លះដ៏កំសត់មនក់េនះេតើេទជយ៉ ង េម៉ ង៥ ្ត យ

លួចស្រមក់ ទឺកែភនក។

?

ង ចរថយន្ត្រកុងបនមកដល់ចំណត។ ចុះពីរថយន្ត ៃដកន់វ ីយូឡុង ឯខនង

ក់កដូមួយយ៉ ងធំ

ែភនករ ំៃពេមើលេឆ្វង

៥០ប្លយៃដមខងកន់រប ូ ថត និង មខងេទៀតមកទះ នេ

យ្រគួ

- «បទ បទ ខញំុ -«អនក្រសីវ ិជជនីេ ក់

្ត ំរ ំេពចេនះក៏មនបុរសមនក់ ម

យុ្របមណ

គត់េឈមះ េឈឿន ជអនកេបើក

រអនក្រសីវ ិជជនីអស់ជេ្រចើនឆនំមកេហើយ។

- «អត់េទស េតើអនក្របុសេឈមះ

េទ

ឱ សនរបស់េកមង្របុស

ន»

ែមនេទ?»ពូេឈឿនបនសួរេទកន់

» យខញំុបទមកទទួលអនក្របុសេទផទះ ឯ

ខ្លះរបស់របរ ខញំុជួយ យក

ពូេឈឿននិយយេទកន់

។

-«អត់អីេទអំ ខញំុគមនអ្វីេ្រចើនេទ ខញំុ -«អូ អញចឹងេយើង្របញ៉ ប់េទេ ចំ

ក្របុស អនក្រសីវ ិជជនីេនរង់ចំ»

យេពលែត៣០នទី ពូេឈឿន បនេបើ ករថយន្ត នំអនកកេម្លះ

្រគឹះដ៏ធំសឹម ក ៃសកមួយ។ ថយន្ត។

ចកន់ខួនឯងបន» ្ល

ពូេឈឿនបនចតរថយន្តេននឹងមុខេក្លងទ្វរបង

បន្តិចេ្រកយមកក៏មន

េកមង្រសីមនក់

មន

យុ្របមណ

និង

មកដល់ភូមិ បន្លឺសុី

េភ្លរ

១៨ឆនំបនរត់មក

េបើកទ្វរបង នងេឈមះចន់ គឺជេកមងបំេរ ើេនផទះអនក្រសីវ ិជជនី ចន់ មនចរ ិកេកមងខចី និយយ េ្រចើន និយយអ្វីែដលបនេឃើញនិងមិនេចះ បនេបើកេដើមបីអនុញញតេ

ក់េលៀម េគជេកមងខជិលបន្តិច។ រនំងទ្វរដ៏ធំ

យរថយន្តបន្តដំេណើរចូលេទកនុង។ ពីេក្លងទ្វរបងរហូតេទដល់មុ

ខភូមិ្រគឹះមន្របែវង្របែហល១០០ែម្រត។ ពណ៍

មនរុកខជតិលំអរតូចធំ

បនឆ្លងកត់។

ំេ

េន

មដងផ្លូវមន

ំលំអរេទេ

យបុបផចំ រះ ុ

យមនរេបៀបេរៀបរយជទីទក់ ទញែកវែភនកៃនអនកែដល

ប៉ុនមននទីេ្រកយមករថយន្តបនេទចតេនខងមុខភូ មិ្រគឹះ។

រថយន្តពូេឈឿននិយយទំងញញឹមេទកន់ -«អនក្របុសេយើងមកដល់េហើយបទ!

េបើកទ្វរ

។ សូមអេញជើញេចញមកេ

ក្រសីកំពុងរង់ចំេន

ខងកនុង» ពុំបននិយយអ្វីតបេទអំេឈឿនវ ិញេទ។ របស់េគេឡើយ។ រេ

ពូេឈឿនបនេ

ង្រសិលេ្រប បបននិងកញចក់្រគី

្រគប់េព្រជ ប់

្ត ល េនេលើពិ

េចះែតេបះែភនកេចះែតរ ំៃពេមើល្រគប់្រជុងេ្រជយ

យពុំេភ្លចនូវវ ីយូឡុង

េទជួបអនក្រសីវ ិជជនី។

យនងចន់នំ

ន្រគប់ សីតុណ្ហភព្រតជក់

ដល់បនទប់ទទួលេភញ វ

េគចុះពីរថយន្តេ នលំអរេទេ

យអំពូលដូចជចេងកម

ក់បីដូចជេនអឺ រប ុ ៉ នសិរសិរដូវ។ ជំ មួយជំ

នេទមួយជំ

ែដលេនទីេនះអនក្រសីវ ិជជនីកំពុងអងគុយរងចំ

នបននំ

្ត ងេព្រជ

សក់បួងេឡើងេទេលើ

ៃដកន់េតេលទូរទស ន៍

្រមមៃដចំងេ

េព្រជ ែភនកបញ់េទរកផទំងកញ្វក់ ទូរទស ន៍ដ៏ធំមួយែដលពយួរេននឹងជញ ជ ំង។ ជ៤០ឆនំអនក្រសីវ ិជជនីេនែតមនស្រមស់្រសស់

ន េទ

បនទប់ទទួលេភញ វ

េ្រប បបននិងបនទប់ខុនដូដ៏ធំមួយ។ ពក់រប ូ ៉ ពណ៍្រកហមក លបន្តិចរ ំេលចេទេ បេ

កំ លឥដ្ឋ

យែខ ក យជេញច ន យុ្របមណ

្អ ត និង ៃថ្លថូរ។ ន អនក្រសីគឺជអនកជំនួញមនក់

ិ៍ ្ត ែដលមនេករេឈ ម ះលបីេហើយអនក កនុង្របេទស។ េពញេទេ

ៗក៏

គ ល់។

គត់ជមនុស រួស យរ ឹងបុឹង

យេសចក្តីសបបុរស។

គត់ គឺជមចស់ៃនស

្ឋ គរដ៏ធំបំផុតេន

មនសន្តនចិត្តល្រ្អ បៃព

និងជមនុស េពរ

គត់ជ្រស្តីេមម៉ យ

ំងពី

្វ មីរបស់គត់បនចកេ

ក

េទ២០ឆនំមុន។ -«េ

ក្រសី!េ

ក្រសី!អនក្របុស

បនអេញជើញមកដល់េហើយច។»

នងចន់បននិយយេទកន់អនក្រសីវ ិជជនីអនក្រសីបន្រកេឡកែភនកទំងសងត្រមង់មក រក

យឡំេ

យ

-«អឺ មកដល់េហើយ េពល

ង ចេទ។

ន មញញឹម។ ្អ ស់

ចន់ឯងេទ្របប់មីងសយេ

គត់និយយេ

យេ្រត មេរៀបចំ

យករវ ិករ្របញ៉ ប់្របញល់។

សយគត់គឺជចុងេភ្របចំេនភូមិ្រគិះអនក្រសីវ ិជជនី។ អនក្រសីវ ីជជនីបនទញៃដ កត់បន

យេទអងគុយេនេលើ

កសួរពីករេធ្វើដំេណើររបស់

្រកុមហ៊ុននិងករ

្ល ប់របស់ប៉ម៉ ក់

-«មីងពិតជមនករេ ្រគួ

េ

រ

ក

។ កុំគិតេ្រចើនអី

តេទ។ ចំែណកកររស់េន

និង ករេ

ក

និយយពីមីង

ឡុងមួយេនជិតនិ ងគត់។

្ត យចំេពះករបត់បង់េ ងច្រក

។ ្ត យ

ស់ចំេពះេរឿង ៉ វែដលបនេកើ តេឡើងចំេពះ

កមួយ្របុស ឯង

ន ក់

ចចត់ទុកមីងជម្តយឯងេពលពីេនះ

្រស័យចត់ទុកផទះដូ ចជផទះ

េទ ឯករចំ

ទំងប៉ុនមនចូលកុំបរមភមីងជអនកចំនយ ខ្វះខតអ្វី្របប់ មីងចុះ េហើយ ថ

េមើលែថគនផង។េតើ -« េ

ជមួយវ ិសុទធកូនមី ង

គួរែតសិក

គិតយ៉ ង

យ មីងគិត

េ្រពះងយ្រសួលេទជមួយគននឹង

ែដរ?

មែតអនកមីងជអនកសេ្រមចេទចុះ។

ក្រសីវ ិជជនីញញឹម“ឯ

រ

តប។»

ចន់ ជួយេទេ

វ ិសុទធេ

យមកេនះបន្តិច”។

-ចស!អនក្រសីអនក្របុសតូចកំពុងេលងGameេនកនុងបនទប់។នងចន់ តប។ េ មន

ក្រសីវ ិជជនីមនកូ ន្របុសែតមនក់គត់

យុ២៥ឆនំ គឺបង

េគេឈមះវ ិសុទធ។

វ ិសុទធជេកមង្របុសកេម្លះ

១ឆនំ។ េគមនរូច ងខពស់្រសឡះ សមបុរស ែភនកែបបកូនកត់ចិន

មនមនុស ្រសីជេ្រចើន រជបន្តបនទប់ែដរេ

ម្រស

យ

ញ់េគ

េហើយេគក៏ជមនុស ែដលែតងែតដូរសង

រែតភពសង្ហ

ភពសុីវ ិល័យរបស់េគ។

និង

វ ិសុទធជមនុ ស

មនចរ ិក រ ឹសរួស ្រកអឺត្រកេទម េសពគប់មិត្តភត្តិមិនល្អ និងមិនសូវជចូលេរៀនប៉ុនមនេទ។ សិស មួយចំនួនមិនសូវជចូលចិត្តេគេទ។ េឡើយ េពលខ្វះមិនែដលចូលផទះមួយ

េនកនុង្រគួ

ទិតយក៏ មន។ េ

រវ ិញេគពុំសូវខ្វយខ្វល់ពីអនក

យ្រស

ស្រមប់អប់ រ ំកូនផងេនះអនក្រសីវ ិជជនីែតងែតផ្តល់្រគប់ែបបយ៉ ងេ េវ

ែដលអនក្រសីពុំ -«ម៉ ក់េ

ចផ្តល់េ

យេទ

ជំនួសេពល

យកូនបន។

ខញំុមកមនករអី?»

វ ិសុទធនិយយេទកន់ម៉ក់េគ េ

ញ់កូន និ ង ពុំមនេពល

េ

យែភនកសំឡឹងេទរក

។

ឯ

វ ិញ

បន្រតឹមែត

នមុខចុះ។ -«

គ ល់បូនេទកូ ្អ ន េពលេនះកូនឈប់អផ ុ កេទៀតេហើយ

េយើង្រតូវេចះ្រស

ញ់គន

េនះគឺ ជវ ិសុទធកូន្របុសមីង។»

កូន។

នឹងមករស់េនជមួយ

-«ជំ បសួរបង។» និយយនិងេលើកៃដសំពះេទកន់វ ិសុទធ។ -«ខញំុអត់ចង់ បនបងប្អូនអីេទ

េហើយ។

វ ិសុទធនិយយេ េហើយេដើរមកជិត

េហើយខញំុក៏មិនែដលអផ ុ កែដរ

យសម្តីខ្លំងៗរួចក៏េដើរេចញេទ។អនក្រសីវ ិជជនីបន្រតឹ មែត្រគវ ីកបល រួចយកៃដអែង្អល

ម

េ

យែថ្លងថ កុំយកសម្តីេគមកគិ តអី

េគែតប៉ុណឹ ្ណ ង ែតចិត្តេគមិនែមនែបបនឹងេទមី ងដឹងចិ ត្តេគចបស់ េទ មុជទឹកនឹង ្រពលឹម្រ

េបើអស់ករអីេហើយខញំុេទ

លមកញ ុ ំបយ មីងេ ងៗ ្រពះ

យចន់េរៀបបនទប់េ

ស់។ េ

ះេឡើងេទបនទប់

យរួចេហើយ។

ទិតយរះពីទិសខងេកើ តែដលជសញញ្របប់ថៃថងថីប ម នចូលមក

ដល់។ ឆកជីវ ិតមនុស ពិតជពុំេទៀងទត់េឡើយ ម្តងសុខម្តងទុកខ ម្តងស្អប់ម្តង្រស អស់េនះេគេ

ថជីវ ិត។ ចុះជីវ ិតអនកកេម្លះ

េ្រកមដំបូលផទះអនក្រសីវ ិជជនីែដលមនចិត្ត្រស

ញ់ ទំង

នឹងមនអ្វីេកើតេឡើងេ្រកយេពលបនេទេន ញ់

និង

ចត់ ទុកេគដូចជកូន្របុសបេងកើត

របស់ខួន ្ល និង ជមួ យនឹងកេម្លះវ ិសុទិធែដលជមនុស មនក់ែដលយល់ែតចិត្តខួនឯង ្ល និ ង ដូចជមិនសូវេពញចិត្តនឹងវត្តមន បង្ហញេ

យបនដឹងជបន្តបនទប់។

េម៉ ង្របមណជ៦ ្រពឹក េ្រកសំ ្រស

េនកនុងផទះជមួយគនផងេនះ?

បនភញក់ពីដំេណកេ

េទ្វរដង។

យេរៀបចំបនទប់េគង និង េចញមក

គត់បនេ

េ

យេទជួប

និង

បន្របប់េគថកុំេ

េធ្វើកិចចករទំងេនះ ពិេ្រពះែតមនអនកេធ្វើេហើយ។ េហើយគត់បនេ នឹង

លេទេ្រកេដើមបីនឹងរកទិញសំេលៀកបំពក់ រួមទំង្រប ក៏េធ្វើមននូវអ្វីែដលអនក្រសីវ ិជជនីបន្របប់។

។

េ រទិ៍ ខងស

្ឋ គរបនខលមក្របប់ថេនឯស

។គត់ក៏បនេទ្របប់វ ិសុទធេ

អ្វីទំងអស់នឹង្រតូវបន

ចទឹកផក។ អនក្រសីវ ិជជនីបនេឃើញដូចេនះក៏មនចិ ត្ត

តបរ ិេវណភូមិ្រគឹះ និង េ្រ ញ់

ក់

យជួយជូន

យ

េទេស្ល កពក់

ប់េ្របើ្របស់ និងសិក ស្រមប់

ែតៃចដនយទូរស័ពទអនក្រសីវ ិជជនីបន

្ឋ គរមនេរឿង្រតូវេ

េទផ រ។

យ

ះ្រ

យជបនទន់

េម៉ ង្របមណជ៨្រពឹកេទេហើយ

កេម្លះវ ិសុទធពុំទន់ភញក់ ពីេគងេនេឡើយ។អនក្រសីវ ិជជនីបនឈរេនមុខបនទប់ េគះទ្វរ្រពមទំង ែ្រសកេ

េ

យវ ិសុទធេបើកទ្វរ។

-«វ ិសុទធ វ ិសុទធកូនម៉ ក់ ភញក់ពីេគងេនកូន? ម៉ ក់មនេរឿងមួយចង់ ពឹងកូនេ ឆប់ប់កទ្វរេ

យម៉ ក់វ ិសុទធ។»

៥នទីេ្រកយវ ិសុទធបនេបើទ្វរេ

េក្ល កពណ៍សេចញមកេ

យេស្ល កេខខ្លីពក់ក

្ត លេភ្ល និង ពក់

យជួយ វ ល

យសភពមនុស មិ នទន់អស់ងងុយ។

-«ម៉ ក់មនករស្អីេទៀតេហើយជមួយកូនទំង្រពលឹមម៉ ក់ ?» វ ិសុទធសួរេទអនក្រសីវ ិជជនី -«ម៉ ក់គមនេរឿងអ្វីសំខន់េទ ្របស់បន្តិច។

រមត់

ង បេទជមួយ។

ែតម៉ ក់ចង់េ

ពីេ្រពះម៉ ក់មិន

យកូនជូន

ចជូនេគេទបនេទ

បនទន់។» និយយមិនទន់ទំងចប់្រសួលបួលផងវ ិសុទធតប

េទផ រេដើមបីទិញរបស់េ្របើ ម៉ ក់្រតូវេទស

្ឋ គរជ

-«ម៉ ក់!

ខញំុមិនែមនជអនកបំេរ ើនយមនក់េនះេទ

េហតុអីអ ្វ នកជូ នេទ្រតូវជខញំុេទវ ិញ?

មនុស ជេ្រចើនេនកនុងផទះេនះេហតុអីមិនេ្របើ ? េហើយនយមនក់េនះក៏អញចឹងែដរ េគធំេហើយ មិនបច់មនអនក

ជូនេទេទេគ

-«ែត

េគមិន

កុំគិតថេគជអនកដៃទអី

ចេទខ្លួនឯងបនេហើយ។

គ ល់ទី្រកុងេទកូន

េហើយ

េគក៏ជប្អូនឯងមនក់ែដរ

កូន។»

-«ខញំុបន្របប់ម៉ក់ម្តងរួចេហើយថ ខញំុគមនប្អូនេទ េហើយខញំុក៏គមនៃថងទទួល

គ ល់ទទួល

េគជប្អូនខញំុែដរ។បនេហើយម៉ ក់ខំុញ្រតូវករសំ កម៉ ក់េទវ ិញចុះ។»

្រគន់ែតនិយយចប់វ ិសុទធក៏ទញទ្វរបិទ េហើយចូលេទកនុងបនទប់បត់។ ចំែណកអនក

្រសីវ ិជជនីគមនពកយអ្វីនិងតបបន្រតឹមែត្រគវ ីកបលប៉ុេ រមមណ៍មួរេម៉ជខ្លំង។

េគមន

្ណ ះ។ អងគុយេលើែ្រគកនុងបនទប់វ ិសុទធមន

រមមណ៍កន់ែតមិនេពញចិត្តចំេពះ

ែណន។ េគអងគុយបេណើ្ត រគិតបេណើ្ត រ រ ំេពចេនះ

េ

ន មញញឹមេពរេពញេទេ

ខ្លចេហើយេគក៏សុះេចញេទេ្រកបនទ ទ ប់នឹងែ្រសកេទកន់អនក្រសីវ ិជជនី:

យេសចក្តី្រច

យភពគួរេ

យ

-«ម៉ ក់! ម៉ ក់! មិនអីេទចំកូនជូនេគេទ េ្រពះកូនេទើបនឹ កេឃើញថកូនក៏ ្រតូវទិញរបស់ េ្របើ្របស់ខ្លះែដរ។» -«ល្អេហើយកូន ្រតូវេចះ្រស

ញ់គន និងេមើលែថគន ពីេ្រពះ

េគមិនែដល

គ ល់ទី

្រកុងេទ។» អនក្រសីវ ិជជនីនិយយេ នក់្របកដ េទ

យញញឹមេ

យករសបបយចិត្ត។ កនុងចិត្តគិតថពួកេគទំងពីរ

ស់និងក្លយជបងប្អូនដ៏ល។ ្អ េហើយអនក្រសីក៏បនេដើ រេទរថយន្តនិងបន្របប់

ែដលរងចំេនទីេនះថ:

-«មីងមិនបនជូនឯងេទេទ េ្រពះែតមីងមនករបនទន់េនស

េ

្ឋ គរ។ ែតមីងក៏បន

យវ ិសុទធជូនឯងេទ េហើយេគក៏យល់្រពមែដរ។ េពលេនះេគកុំពុងែតេស្ល កពក់

ជមួយវ ិសុទធចុះ

មី ងេទស

េទ

្ឋ គរសិនេហើយ។»

គមនពកយអ្វីតបេ្រកពីពកយ«បទអរគុ ណអនកមីង»។ េដើរេចញមក េមើលេទេគដូចជសបបយចិត្តខុសែប្លកពីធមម

។ ៃដ

បន្តិចេ្រកយមកវ ិសុទធបន ្ត ំ្រគវ ីេ

រ

ន ៃដេឆ្វង

ក់ចូលេទកនុងេ

េប៉េខខូវប៊យ ែដលេលងម៉ូតរែហកេលើេភ្លទំងសងខង អមេទេ

ករហ៊ួចផងេនះេធ្វើេ

យកេម្លះវ ិសុទធកន់ែតមនភពសង្ហ។

-«បនេហើយេឡើង

នេទខញំុនំេទផ រ។»

វ ិសុទធនិយយេទកន់ ចបស់

េ

ស់ែដលសម្លឹងេទរក

ចូលែតប៉ុេ

យ

ន មញញឹម និង ែកវែភនកបងកប់េទេ

។ ចំែណក

បន្រតឹមែតេ

យភពមិន

នមុខចុះ នឹងេបើកទ្វរ

ន

្ណ ះ។ សថិតេនកនុងរថយន្តេពលេធ្វើដំេណើរវ ិសុទធបនេបើកនូវចេ្រម ង្របេភទKPOP

ពីមួយបទេទមួយបទ។ េ ទូរស័ពទពីកុនងេ

យមិនសូវជេពញចិត្តនឹងត្រន្តីទំងេនះ

េប៉មក

ក់្រតេចៀកេ

េហើយក៏បែនថមសេម្លងត្រន្តីេទៀត។ ែត ។

យ

ទេង្វើែបបេនះកន់ែតេធ្វើេ

យេធ្វើ្រពេងើយ។

េនែតេធ្វើ្រពេងើយ

យវ ិសុទធមន

្អ តមនក់បនេចញមក

េ

វ ិសុទប ធ នេដៀងែភនកេមើល

ក់បីដូចជជគមនអ្វីេកើតេឡើង

រមមណ៍កន់ែតេក្ត្រក

។ មួយសនទុះេ្រកយមករថយន្តវ ិសុទធបនេទចតេនមុ ខវ ី យេស្ល កសំពត់ខីព ្ល ក់ ក

ក៏បនដកយកកស

យែថមមួយក្រមឹតេទៀត

ទំេនើបមួយ រ ំេពចេនះនរ ី្រសស់ ្ត លេភ្លពណ៏្រកហម

វ លេក្ល កពណ៏េខៀវ និងែសបកេជើងែកងេចតពណ៏េខម េមើលេទេគ

អមេ

យ

ចដឹ ងថនងគឹ ជ

នរ ីទន់សម័យមនក់ នងេឈមះឆវ ី គឺជសង រថមីរបស់វ ិសុនិងចកូ នរបស់ឯកឧត្តមមនក់ ផង។ -«ចង់េដើរេលងេហតុអី្វេទើបែត្របប់អូន

ឆវ ីនិយយេទកន់ -«បង្រ

។

ដឹ ងេទអូនមិ នបនេរៀបចំខួនទុ ្ល កជមុ នេទ?»

ប់ែតនឹកអូនក៏ខល្របប់អូនែតម្តងេទ»វ ិសុទធតប។

-«ឯងចុះេទេហើយេទអងគុយេនខងេ្រកយេទ។» វ ិសុទធនិយយេទកន់

្រពមជមួយនិងែកវែភនកដ៏មុតមំ។

េហើយក៏េទអងគុយេនេកអីខងេ្រកយ។ ឆវ ីសម្លឹងេមើលេទ មិនសូវជេពញចិត្តចំេពះវត្តមន -«េតើេគជអនក

។េបើទ្វ

េ

បនេបើទ្វរ

យ្រកែសែភនកចមងល់ និ ង

នចូលឆវ ីចប់េផ្តើងសួរេទវ ិសុទធ។

បងវ ិសុទធ?េហតុអីេ្វ គ្រតូវេទជមួយេយើង?»

-«កុំខ្វល់ជមួយេគគិតែតេរឿងេយើងបនេហើយ។េតើអូនចង់ េទ

នចុះ

ខ្លះៃថងេនះ?»

វ ិសុទធបនសួរេទកន់ឆវ ី ែតែភនកបញ់េទរក

កនុងន័ យចំអក និ ង ឌឺ។ ែត

េនែតមិនខ្វល់ពីទេង្វើរបស់វ ិសុទធ។ រថយន្តបនេទសំចតេនផ រទំេនើមួយ។ ឆវ ីេដើរេ វ ិសុទធ ឯ បនេ

េដើរពីេ្រកយ។ ពួកេគបនចូលេទេភជនីយ ្ឋ នមួយ អងគុយរងចំ

យលុយេទ

េហើយបន្របប់េទ

េ

-«េនះលុយយកេទ ជួយេទទិញសំបុ្រតេ យកេទទិញស្អីទិញេទ។ែត្រតូវេទទិញសំបុ្រតកុនេ

យពួ កេគ

យខ្លួនឯង។

យេយើង២មក េហើយលុយែដលេនសល់ យេយើងសិន។»

បង? ែតេបើេគេទក៏លែ្អ ដរ។ឆវ ីនិយយេទកន់វ ិសុទធ

-«ែតេគមិនទន់បនញ ុ ំអីេទ

។»

រ វ ិសុទធ

យជួយេទទិញសំបុ្រតកុនេ

២ផងេហើយលុយទំងប៉ុ នមនយកេទទិញរបស់េ្របើ្របស់េ

បៃដ

មិនបនតបេទ ្រគន់ែតទទួលយកលុយេហើយ ក៏េដើរេចញេទ។ ែកវែភនកវ ិសុទធ បនសម្លឹងេមើលេទ

រហូតដល់

េដើរបត់េទឆងយ។

ក៏្រតឡប់មកវ ិញរួចហ៊ុចសំបុ្រតេ

មួយសនទុះេ្រកយមក

ឆវ ីក៏ សម្លឹងេទេមើលវ ិសុទធែដរ។

យេទវ ិសុទធ។

-«េនះគឺជសំបុ្រតកុនបង្របុស។» -«កុំេ

េយើងថបង្របុសេយើងមិនែមនជបង្របុសឯងេទ។េហើយេយើងក៏គមនជប់

ច់ឈមនឹងគនែដរ។» -«បទ!សុំេទសេ

កវ ិសុទធ។»

-«Ok បនេហើយឯងេទ

េទេទ ចំ២េម៉ ងេ្រកយចំមកជួបគនេនទីេនះ។»

និយយមិនទន់ទំងចប់្រសួលផង វ ិសុទធបនទញៃដឆវ ីេដើរេចញេទ។ ចំែណក

វ ិញមិនដឹងេទ

េទ េគេដើរេរេទេរមកេនែតកែន្លងដែដល។ េគក៏ សេ្រមចចិត្តេដើរចកេចញ

េទ។ េនេពលែដលេដើរ

បនជួបនឹង

េសៀវេភមួយកបលែដលជេសៀវេភ្របេ ១២

ៃថង្រតង់េពះ

ក៏េដើរត្រមង់ េទ

ងលក់េសៀវេភមួយ េគក៏ េដើរចូលេទចប់យក េ

កេរឿង Romeo and Juliet. េម៉ ង្របមណ

បនបន្លឺនូវសេម្លងែដលបញ ជ ក់្របប់ថ ង

្រកពះ្រតូវករ

រែដលេនែកបរេនះ ហូតដកយកកបូបលុយពីេ

ែតេពលេនះមនេកមង្របុសតូចមនក់

យុ្របមណ១០ឆនំបនឆក់ កបូបលុយ

រ។ េប៉េដើមបីេមើល និងរត់េគច

បត់។

ែ្រសកេចរ េចរ ែត

រូប ងកយក៏អស់កម្លំង

ក់ដូចជគមនអនក

ខ្វល់ពីេគេឡើយ។ ្រកពះក៏ែ្រសកឃ្លន

េហើយក៏មិនដឹ ងថនិងេទទី

េទៀតេ្រពះេនកនុងខ្លួនគមនលុយ

បនេដើរេទអងគុយរង់ចំវ ិសុទធ និង ឆវ ីេនកែន្លងែដលបន

សមបីែតមួយេសន។

អងគុយចំពីមួយេម៉ ងេទមួយេម៉ ងេនែតមិនទន់េឃើញពួកេគទំងពីរមកេទៀត ដឹងខលេទ

េ្រពះគមន

គ ល់េលខអនក

មនក់។

អងគុយេ

រងចំយ៉ងអនទះ ។ ្រគប់ េ

ទូរស័ពទក៏មិន

យសភពេ

ៃដទំងពីរខទប់េពះ អស់ពីអងគុយក៏េងើប អស់ពីេងើបក៏ អងគុយេនះបង្ហញេ

ះក្រកុស

យេឃើញពីករទនទឹង

។ េម៉ ង១០យប់េទេហើយវ ិសុទធ និង ឆវ ីេនែតមិនទន់្រតឡប់មកវ ិញេទៀត

ងទំងអស់ចប់េផ្តើមបិទទ្វរ កំពុងលង់លក់េនេលើេកអីមួយ

យភញក់េ

ត់ ។

យបុរសមនក់ែដលេគ

្រតូវបន

ស់

គ ល់ចបស់ថជសន្តិសុខ្របចំផ រ?

-«អត់េទស! ប្អូន្របុសេពលេនះផ រ្រតូវបិទេហើយ។» បុរសសន្តិសុខនិយយេទកន់

។

-«បទ!បទ!សុំេទសបង្របុស។

មតបេទវ ិញ។

ៃដ្រស ៉ កន់េសៀវេភរួចក៏េធ្វើដំេណើរចក់េចញេទ។ គមនេគលេ

េឡើយ

មនក់ែដរ។

ពីេ្រពះ

េមឃក៏ងងឹត

មិនបន

សបបយេពលយប់ និ ង បំេរ ើរករកំ

នេវ

ជពិេសសបុរសៗេចញចូលមិន ន ក់

មនគូសង រមួយៗអងគុយ េសន េ

េភ្លើងមួយ។

រ ីឯេនេ្រកម

សងគនេន

មបង់

ក់ដូចជ គ ល់នរ

មដងផ្លូវមនរថយន្តេបើកបរ

េពលហនឹងមនែតអនកែដលែស្វងរកករ

្រស័យដ៏មនក្តីសុខបំផុត។

ក់ដូចជមិនចង់េទមុខ

យសភពអស់កម្លំង

េន

េហើយក៏ពុំបន

្ណ ះ។ េន

េស្ល កពក់្រសស់េឆើតឆយ

ច់។

េ្រកមពន្លឺៃនអំ ពូលអគគីសនី ។

ដំេណើរមួយៗ

ង ត់

ន្តេពលយប់ែតប៉ុ េ

នរ ីេកមងៗជេ្រចើនអងគុយត្រមបគនជជួរ នំគនយកេធ្វើជកែន្លង

គ ល់ទី្រកុងេនះ

ច ចរណ៍ក៏ចប់េផ្តើម

ជហូរែហរែតមិនដូចជេនេពលៃថងេទ។

ករចក់េចញពីផ រ

ម និង

ងេគេឃើញមន មនមនុ ស មន

ព នេគេឃើញមនជនអនថមួយចំនួន ចំែណកេន

មសួនចបរេគេឃើញ

ឯអនកខ្លះក៏េដើរជែជកគនេផ្តះផ្តង ចរ

ចំែណកឯអនកកេម្លះដ៏កំសត់របស់េយើងវ ិញេដើរេ ៃដមួយខទប់េពះ

ក៏អងគុយេនបង់មួយែដលេនឆងយ

យ

ឯៃដមួយេទៀតកន់េសៀវេភ។ ច់ពីេគេនេ្រកមបេងគល

េមឃចប់េផ្តើម្រគហឹមគ្រមមដល់មនុស មនទំងអស់េ

យបនដឹងថ្រពះភិ រណ ុ

និងបង្អុលេភ្ល ងនេពលបន្តិចេទៀត។ េ្រកយសេម្លងគ្រមមរបស់េមឃ មនុស មនចប់េផ្តើម រត់រកទិសេ

របស់ខួន ្ល

ដំេណើរេទកែន្លងកំ គមនេគលេ

េ

ន្តេផ ងេទៀតែដលេគចង់េទ។ ែតកំសត់ែតអនកកេម្លះ

ថនិងេទទី

ចំេពះមនុស គមនទី

យអនកខ្លះត្រមុងេទកន់ យនយន្តរបស់ខួនេដើ ្ល មបីេទផទះឫបន្ត

ន ក់

េឡើយ បន្រតឹមែតេងើយេមើលេមឃដ៏ែសនខពស់ និង គមនេម ្ត ្រស័យដូចជរូបេគ។ េមឃចប់េផ្តើមេភ្ល ង

េ្រកមសំយ៉ប់េភជនីយ ្ឋ នមួ យ េ មនលំនឹង េ

េ

យករខ្វះ

យ

េយើងេទ េគ

យេ

បនរត់េទ្រជកេន

បេសៀវេភេននឹងេដើម្រទូង េជើ ងទំងពីរញ័រែលង

រែតរងរៃនឥទធិពលទឹកេភ្ល ង។

រមកឧបតថមភអស់េពលមួយៃថង

ងកយដ៏មំមួន្រតូវបនចុះថបថយ

រួមជមួយនឹង្រតូវេភ្ល ងផងេនះ ងកយ

ក់ដូចជែលងទប់ទល់បន។

េរឿង “េសន

មួយ”

ភគ ២ ែថ្លងពី វ ិសុទធ េគពុំបនេទេមើលកុនជមួយឆវ ីេឡើយ បនទប់ពីចកេចញពី បន្រតឡប់េទផទះវ ិញែតម្តង

េ

យមនគំេ ងករណ៍ចង់ ទុកេ

បនទប់ពីជូនឆវ ីេទដល់ផទះេគក៏្រតឡប់េទផទះវ ិញែដរ បនទប់របស់េគេ

យេធ្វើ្រពេងើយ

យ

គឺពួកេគ

េចលែតមនក់ឯង។

េ្រកយេទដល់ផទះវ ិសុទធបនចូលេទ

ក់ដូចជគមនអ្វីេកើតេឡើង េទះបីជ ពូ េឈឿន និង មីង

សយ សួរក៏េគមិន្រពមេឆ្លើយែដរ េហើយែថមទំងែ្រសកគំ មែថមេទៀតផង។ -ពូេឈឿន: «េ

ក្របុសតូចវ ិសុទធ ឯ

-មីងសយបេនទរពី េ្រកយ: «ែមនេហើយេ

េ

ក្របុសតូច ក្របុសតូចឯ

ែ្រកងេទជមួយគន?» េ

ក្របុសតូច

?»

វ ិសុទធឈប់ឆងក់ ែភនកសម្លក់េទកន់មចស់សំនួរទំងពី រ និងសែម្តងនូវទឹកមុខដ៏គួរេ ខ្លចដូចជសត្វេ

សម្លឹងេទកន់ កូនក្តន់ េធ្វើេ

យអនកទំងពីរេ

នមុខចុះ។

យ

-«េតើេនកនុងផទះេនះមនេ

េនះថេ

ក្របុស?

នយមនក់េនះេគេទ េ

េហើយអនក

្រតូវចំកុងខួ ន រថកនុងផទះេនះមនេ គឺជេរឿងរបស់េគ

ះេបើមិនចង់ អត់ករងរេធ្វើ។

្រសស់េ

ក្របុសប៉ុនមននក់?

យេ

នយមនក់

ក្របុសែតមនក់គត់។

េហើយេរឿង

កុំមត់ែវងឆងយយកេទ្របប់អនកម៉ ក់េ

បនេហើយខញំុេទស្រមកេហើយ

យខញំុមួយែកវផង េហើយអំេឈឿនជួយយក

- «បទ ចស េ

េ

យ

មីងសយជួយយកទឺក្រកូច

នេទទុកផង។»

ក្របុសតូច។» ពូេឈឿន និង មីងសយនិ យយតំ

លគនទំង

សំេលងញ័រ។ វ ិសុទធក៏េដើរចកេចញេទ ត្រមុងេទកន់បនទប់េគ។ ចំែណកពូេឈឿន និង មីងសយ ក៏ ែបកេជើងគនេទបំេពញតួនទីជូនេច េម៉ ង្របមណជ៩

្វ យតូចរបស់ពួកេគ។

យប់េទើបអនក្រសីវ ិជជនី្រតឡប់ មកពី ស

្ឋ គរវ ិញ។

្រគន់ែតមក

ដល់ភ្លមមីងសយបនរត់យ៉ង្រតេហប្រតហបមកជួបអនក្រសីវ ិជជនី។ -មីងសយ: «អនក្រសី អនក្រសី េ

ក្របុសតូច……»

-«មីងសយមនអីេធ្វើេទេធ្វើេទ កុំនិយយេ្រចើនេពក។ េហើយម៉ កគួរែតឆប់ចូលបនទប់ េហើយចូលស្រមកេទ េ្រពះេធ្វើករមួយៃថងេទេហើយ។» វ ិសុទធបនមកដល់រច ួ ក៏និយយកត់មីងសយេ េ

យែភនកសម្លក់េទកន់គត់។ មីងសយ

នមុខចុះ រួចក៏េដើរេចញេទ។ -«ច អរគុណកូនដ៏ លរ្អ បស់ម៉ក់ែដលខ្វល់ពីម៉ក់ ្រគន់ែតបនលឺសម្តីកូននិយយែបប

េនះគឺេធ្វើេ

យម៉ ក់អស់នូវភពេនឿយហត់កលពីៃថងអស់រលីង។ កូនដឹងេទ កូនគឺ ជែកវែភនក

ែតមួយគត់របស់ម៉ក់ ម៉ ក់េធ្វើអី្វ្រគប់យ៉ងសព្វៃថងក៏េ្រពះែតកូន។ ម៉ ក់ចង់ បនែតមយ៉ ងគឺ ចង់ េ

យកូនម៉ ក់េធ្វើជមនុស ល្អ និង

្ត ប់ដំបូនមនចស់ទុំនិងមិនេដើរផ្លួវខុស

កូន។»

-«បទ ម៉ ក់។ វ ិសុទធតបេ

យសម្តីខីែ្ល តប៉ុ ណឹ ្ណ ង។»

-«អញចឹងម៉ ក់េទងូតទឹកសិនេហើយ េ្រពះអត់ងូតមួយៃថងេទេហើយ។ អូ និយយចឹ ង កូនបននំ

ប្អូន្របុសឯងេទផ រកលពី្រពឹកមិញេតើបនអី ខ្លះ កូន?»

្រគន់ែតបនលឺអនក្រសីវ ិជជនីរ ំលឹកពី េឈមះ ្រក

េធ្វើេ

យភ្លមមួយរ ំេពច។ -«េហតុអីក៏ម៉ក់ចប់

កូនដូចេគេ ផទះេនះេ

រមមណ៍ពីនយមនក់ហឹង ន េម៉សម៉ ក់?

ះ។ េហតុេហតុអីបនជម៉ ក់េ េគថេ

ក្របុសែដរ? មិនែតប៉ុេ

េធ្វើមិនបនេទ េហើយខញំុក៏ធ្លប់្របប់ ម៉ក់

ម៉ ក់ដូចជមិនែដលខ្វល់ពី

យតំែណងេគេសមើនឹងខញំុ េ ្ណ ះេនេ

ំងពីេ

កប៉ ែចក

យអនកេនកនុង

នេទថខញំុមិនចង់ បនប៉ ឫ ក៏

-«វ ិសុទក ធ ូន េហតុអីក ្វ ូនមនចិត្តចេង្អ តចង្អុលយ៉ ងេនះ? ស់ ប៉ ម៉ ក់េគបន

យេ

យខញំុចត់ ទុកេគជប្អូនេទៀត ខញំុពិតជ

ប្អូនេទៀតេនះេទ េហតុអី្វម៉ក់មិនយល់ពីកូន?»

ណិត

វ ិសុទធមនរមមណ៍ខឹងេក្ត

យ

េគគឺជេកមងគួរេ

្ល ប់េចលេគអស់េហើយ េហើយេគក៏គមន

ច់ញតិឯ

ម៉ ក់ែដរ ពីេ្រពះម៉ ក់ ធ្លប់បនសនយជមួយម្តយេគេហើយថនិងែថរក េគេ

យ េ្រកពី

យបនល្អ និង

ចត់ទុកេគដូចជកូន និង ប្អូនកូនបេងកើតអញចឹង។ េហើយេតើកូនបនេធ្វើអី្វេទេលើេគខ្លះ?កូន ម៉ ក់ សុំចិត្ត

កូនកុំេធ្វើបបេគ េគជេកមងគួរេ

យ

ណិត

វ ិសុទធបនែ្រសកទំងកំហឹងេទម៉ ក់របស់េគ ទល់ែតេ

េ

យករមិនេពញចិ ត្តនិង

ះនូវអ្វីែដលអនក្រសីវ ិជជនីបននិយយ្របប់េគ។

ខ្លចបត់បង់ េធ្វើេ -

ស់។»

យវ ិសុទធបេងកើនេសចក្តីសប ្អ ់ មួយម៉ ត់

េ

យ

្ត ប់មិនចូល

រែតករ្រចែណន

និ ង

ពី មួយក្រមឹតេទមួ យក្រមឹតេទៀត។

«េហើយ មួយម៉ ត់

ក៏

ក៏គួរេ

យ

ណិត ចុះខញំុេនះម៉ ក់ែដល

គិតពីខំុេញ ទ? គមនប៉

ំងពី តូច េហើយម៉ ក់ក៏មិនែដលខ្វល់ពីខំុញេទៀត បនែតនិ យយ

ថ េធ្វើអី្វ្រគប់យ៉ងេដើមបីខំុញ ែតខញំុ ដូចជមិនែដលទទួលបនេ

ះ។

ំងពី តូចដល់ធំ

យខ្លួនឯងមិនែដលម៉ ក់បនជូនេទម្តងេទ។ ៃថងេបើកវ ិស មកលមន

ខញំុេទេរៀនេ

ែតមីងសយ និងអំេឈឿនែតប៉ុេ

្ណ ះែដលជូនខញំុេទ។ សូមបីែតេពលញ ុ ំបយ និង

ខួបកំេណើតខញំុក៏ម៉ក់គមនេពលែដរ។»

្រគន់ែតនិយយចប់វ ិសុទធក៏រត់េចញត្រមង់ េទកន់រថយន្ត េហើយក៏េបើកេទេ្រកបត់ ។ ចំែណកអនក្រសីវ ិជជនីបន ែតរត់េទឃត់កូនែតឃត់មិនទន់។ ទឹកែភនកអនកម្តយមនក់េនះបន រមលធ្លក់េចញពី ដួងេន្រ េដើម្រទូងអួលឈឺចប់េ េលើ

ទំងគូ េ

យ

ឡុងែដលេនែកបរេនះ

េទពិតជគួរេ

-«កុំគិតេ្រចើនេពក

ក្រ

រែតសម្តីកូន្របុសបណូ្ត លចិត្តែតមួយ។ អនក្រសីវ ិជជនីយកៃដខទប់មុខយំ។

យសែង្វកខ្លំង

ៗបង្ហញពីករយកចិត្តទុក

យហួរ្របេដញគនអត់ ្រ

េ

រមមណ៍ក្តុកក្តុល

ស្រមូតខ្លួនអងគុយេទ

សភពៃន្រស្តីមនក់េនះេមើល

រ ំេពចេនះមនៃដមកអែង្អលខនងអនក្រសីវ ិជជនីថនម

ស់។

ក់និងករយល់ពី អនក្រសី

ន្ត។

រមមណ៍។

ក្របុសតូចវ ិសុទធេគេនេកមង

េគមិនទន់បនគិតែវង

ឆងយេទ។ បន្តិចេទៀតេគនិងបនយល់ពីទេង្វើរបស់អនក្រសី ថេតើទឹកចិត្តម្តយែដល្រស កូនមនទំហំប៉ុ

្ណ ។ េហើយអនក្រសីក៏គួរែតេ្របើេពលេវ

ភពកក់េក្តពីអនក្រសី

ញ់

ខ្លះជមួយេគ ពី េ្រពះេគពិតជខ្វះ

េគចង់ទទួលបនភពកក់ េក្តែដលកូន្រគប់រប ូ ែតងែតចង់ទទួលបន។

ករផ្តត់ផគង់សមភរះខងេ្រកមិន្រគប់្រគន់េនះេទ

ែត្រតូវផ្តល់នូវករយកចិត្តទុក

ចិត្តផងែដរ។ » មីងសយនិយយបេណើ្ត រៃដមួយជួយជូតទឹកែភនក

ក់ខងផ្លូវ

ឯៃដមខងេទៀតអែង្អលខនងអនក្រសី

វ ិជជនី។ -«អរគុណ នូវចំណុចេនះែមន។»

ស់បងសយ ែដលែតងែតផ្តល់គំនិតល្អដល់ខំុញ ខញំុ ពិតជពុំបនេមើលេឃើញ

-«េណើ្ហ យបនេហើយ េហើយមិនដឹ ងជយ៉ ង

េពលេនះមិនដឹងជេនទី

មិនទន់្រតឡប់ មកវ ិញេទ? ែ្រកងេគេទមួយវ ិសុទធ?»

េទគឺេទជមួយអនក្របុសតូចវ ិសុទធ

ែតេពលមកវ ិញគឺ អនក្របុសតូចវ ិសុទធមក

ែតមនក់ឯងេទ េហើយខញំុសួរក៏អនក្របុសតូចមិនបន្របប់ែដរ ខញំុបរមភ ‐«េតើេយើង្រតូវេទរក េគេទស្រមកេនឯ

េទ

េនះេទ។»

-«ថេម៉ច បងសយ?

-«ច!

វ ិញ

េយើងគិតពីអនក្របុស

េនឯ

េបើេគមិន

ស់។»

េទ? េពលេនះេមឃេភ្ល ងខ្លំង

គ ល់នរ

មនក់ ផងេនទីេនះ

ស់បងសយ? េតើ

េហើយ យប់

ស់េហើយ

េនះ?» អនក្រសីវ ិជជនីបនេងើបឈរ បន្របប់េ

យពូេឈឿនយក

េដើរចុះេដើរេឡើងេ នេចញ

បនេបើកកត់តំណត់េភ្ល ង បរយ េ

និ ង

យសែម្តងនូ វ

រមមណ៍អនទះ

ជូនគត់េទរក

ន្រគប់េដើមបីេទែស្វងរក

យពូេឈឿនជូនអនក្រសីេទផ រទំេនើបែដលវ ិសុទធនំ

។ ។

។

គត់

រថយន្តអនក្រសីវ ិជជនី ជដំបូងអនក្រសីបន

េទ។ ែត គមន្របេយជន័េនះេទ

ពីេ្រពះែតេពលេថមើរហនឹងផ រ្រតូវបនបិទគមនេសសសល់េឡើយ។ ‐«អនក្រសី!

េតើេយើងេទរកេ

ក្របុសតូច

េនឯ

េទេបើទី្រកុងេនះធំ

ស់

េហើយយប់ក៏កន់ែតេ្រជេទៀត? ពូេឈឿនសួរេទកន់អនក្រសីវ ិជជនី។» ‐«េចះែតេបើកៗេទពូ។ េបើេយើងប្តឹងប៉ូលីសយ៉ ងេម៉ចែដរពូ ?» ‐«បទ គំនិតល្អ

ស់អនក្រសី។»

‐«អញចឹងេបើកេទកន់ប៉ុសិ៍ប ្ត ៉ូលីសេទ។» ពូេឈឿនបនេបើករថយន្តជូនអនក្រសីវ ិជជនីត្រមង់េទកន់ប៉ុសិ៍ប ្ត ៉ូលីស។ ែភនកទំងគូរបស់ អនក្រសីេរចុះេរេឡើងមិនឈប់

ងកេឆ្វងងក

្ដ ំ

េដើមបីែស្វករក

ែតេនែតមិនេឃើញ។

រថយន្តបនេទដល់ប៉ុសិ៍ប ្ដ ៉ូលីសេនេម៉ ង្របមណ១យប់េទេហើយ។ យប់េនះេនប៉ុសិ៍ប ្ដ ៉ូលីស

ក់ដូចជមនសភពមមរញឹកខុសពីធមម

។ មនរថយន្តធំៗចំនួន២េទ៣បនមកដល់ពី

េ្រកយករមកដល់របស់អនក្រសីវ ិជជនី អនក្រសីមិនខ្វល់ពីរថយន្តទំងេនះេទ គត់ត្រមង់ េទរក ែតម្រន្តីប៉ូលីស។

ចូលេទដល់គត់បនជួបនិងម្រន្តីប៉ូលីសមនក់ែដលអងគុយរង់ចំេនទីេនះ

គត់បនសទុះេទរកម្រន្តីប៉ូលីសមនក់ េនះ េហើយេរៀប ប់ ពីដំេណើរេរឿង។ ‐អនក្រសីវ ិជជនី: «អត់េទសេ

ក ខញំុចង់ មកប្តឹង ខញំុបនបត់កូន្របុសមនក់។»

‐ម្រន្តីប៉ូលីស: «េតើេគេឈមះអ្វី?

យុប៉ុនមន? េហើយរូប ងយ៉ ង

‐អនក្រសីវ ិជជនី: «ច! េគេឈមះ វង រតន៍

មន

យុ្របមណ២៤ឆនំ មនសមបុរស

កំពស់្របមណមួយែម្រតចិតសិប។» ម្រន្តីប៉ូលីសសួរបេណើ្ត រនិងកត់្រ

បេណើ្ត រ។

ែដរ?»

រ ំេពចេនះមនម្រន្តីប៉ូលីសមនក់េផ ង

េទៀតបនេដើរចូលមករូច្របប់ម្រន្តីប៉ូលីសែដលកំពង់ កត់ ្រ

េ

យេទជួយ

េធ្វើ្របវត្តិរប ូ ជន

អនថែដល្រកុមម្រន្តីប៉ូលីសេទើបែត្របមូលមក។ អ្វីែដលនឹក

ម នមិនដល់េនះគឺម្រន្តីប៉ូលីស

ពីរនក់បនេ្រគ រេកមងកេម្លះមនក់ ែដលមនសភពេស្លក

រូប ងកយញ័រដូចជកូនសត្វ

េ

យ

រ្រគប់េភ្ល ង បបូរមត់

ក់ដូចជគមនឈមមួយដំណក់ ែភនកទំងគូេបើកេសទើរែតមិន

រួច្រពិលរកេមើលអ្វីមិនយល់ េជើងទំងគូ ទន់ដូចសំលី េឃើញ

េធ្វើេ

យអនក្រសីវ ិជជនី

យសែង្វគមនក់េនះគឺជ

។

តជនអនថនំមកជមួយនឹងជនអនថជេ្រចើន

េទៀត។ ្រគន់ែតបនេឃើញភ្លមេបះដូងអនក្រសី មកេ្រកម្តងៗ។ទឹកែភនកហូរកត់ែផនថពល់ដ៏្រសស់

‐«

ក់បីដូចជគមនឆ្អឹង។ ្រគន់ែត្រកេឡក

គ ល់ភ្លមថេកមង្របុសដ៏គួរេ

្រតូវបន្រកុមម្រន្តីប៉ូលីសេបសសំ

ណិត ្រស

្ល ំ

ក់បីចង់គំងែលងដំេណើរករ និង ផទុះេចញ ្អ តរបស់្រស្តីចំ

ស់មនក់ េនះ

េ

យក្តី

ញ់និងេខ្លចផ ជទីបំផុត។ !

! េតើកូនយ៉ ងេម៉ចហនឹង? េតើមនអ្វីេកើតេឡើងចំ េពះកូន? េតើអនក

េគេធ្វើអី្វ

កូន?» អនក្រសីវ ិជជនីបនសទុះេទេ

បនេឆ្លើយេឡើយេ

យ

ប

និងបនែ្រសកសួរសំនួរជេ្រចើនេទ

រែតេពលេនះេគបនបត់ បង

ម រតីេទេហើយ។

ែត

មិន

ប៉ូលីសបន្របប់

អនក្រសីថពួកេគបនេឃើញ

េដកេន

មសំយ៉បៃនេភជនីយ ្ឋ នមួយ

ពួកេគក៏បន

នំមកកន់ទីេនះ។ ‐«សុំេទស! ខុសធងន់

េ

យម៉ ក់សុំេទស

ែដលេធ្វើេ

យឯងក្លយជែបបេនះ។

ម៉ ក់ ពិតជ

េទកនុងរថយន្ត និង េ

យពូេឈឿន

ស់ចំេពះឯង និងប៉ ម៉ ក់ឯង។»

អនក្រសីបនេសនើរសុំេ នំេទមនទីរេពទយ។ បញ ជ ក់្របប់ថ

យម្រន្តីប៉ូលីសជូនយក

េនកនុងមនទីរេ

ក្រគូេពទយបនមកពិនិតយ

មិនមនអ្វីធងន់ធងរេទ េគ្រតូវករស្រមកេ

ងកយេគចុះេខ យយ៉ ងខ្លំង។ ផទះបនេហើយ។

េពល្រពឹកែស្អក

អនក្រសីវ ិជជនីមន ញញឹម

ស្រមកេនមនទីរេពទយកំដរ

យបនេ្រចើនេ

យ

រែតរូប

ចេចញពី មនទីរេពទយេទស្រមកេន

រមមណ៍ធូរេសបើយយ៉ ងខ្លំងពី ភព

មុនេនះ។ គត់បនេទអងគុយេលើែ្រគជិត

យកៃដេទអែង្អលកបល

េ្រកយពិនិតយ្រគូេពទយបន

ន

ែដលេដកស្តូកស្តឹងគមនដឹងអ្វីេ

យលំនឹងទឹកែភនក។

ំងកលពីេពល ះ អនក្រសីបន

េហើយេនយប់េនះែដរគត់បន

រហូតដល់្រពឹក។

េ្រកយពី ចកេចញពី ផទះវ ិសុទធបនេបើករថយន្តរបស់េគយ៉ ងេលឿន ចកេចញេទ។ កំ េ

ៃនកំហឹង

ែដលេកើតេឡើងពីករ្រចែណនបនដុតេ លរូប ងកយ

វ ិសុទធ។ វ ិសុទធបនេទកន់កិប ្ល កំ ែដលធ្លប់

េទៀត។

េបះដូងរបស់

ន្តមួយ េនទីេនះេគបនជួបនិងមិត្តភក្តិចស់ៗមួយចំនួន

គ ល់គនកលេនវ ិទយល័យ។ ពួកបនផឹក្រ

ក៏បនបន្តេទកន់KTV

និង

េបៀរជេ្រចើនរហូតដល់្រសវ ឹង េហើយ

មិត្តភក្តិវ ិសុទធបនវង្វក់

ម រតីរបស់វ ិសុទធេ

យវែង្វងនិងករ

សបបយេភ្លចខ្លួនរហូតដល់េ្របើ្របស់េ្រគ ងេញ ន និង ្រប្រពឹត្តអំេពើែដលសងគមស្អប់េខពើមែថម េទៀត។ វ ិសុទធបនចប់េផ្តើមេដើរចូលេទកនុងរេ

្ដ ៃនេ្រគ ងេញ ន និង អំេពើ

៉ ែសេ

យមិ ន

ដឹងខ្លួន។

្រពះ

ទិតយចប់បនរះបំភឺ្លែផនពសុភពែដលជទីឃ្លំងផទុកនូវេសចក្តីសបបយរ ីក យ

ទុកខលំបកករ្របកួត្របែជង

ករ្រចែណនឈននីសមិនេចះចប់ មិនេចះេហើយ។

មនករផ្លស់បូរជេរៀង ្ត ល់ៃថង

េទ

មដំេណើរវ ិវត្តន៍ៃនជិវ ិតរបស់មនុស េ

ជីវ ិតមនុស

កនវស ដ៏ ធំ

វ ិញ េ្រកយពីបនស្រមកេនមនទីរេពទយអស់េពលមួយយប់

ល្វឹងេល្វើយេនះ។ និ យយពី

េ្រកយមក ក៏បន្រតឡប់មកផទះអនក្រសីវ ិជជនីវ ិញ។ មកដល់ផទះវ ិញអនក្រសីវ ិជជនីបនេ សយេរៀបចំ

រេដើមបីបំប៉នសុខភព

េ

-អនក្រសីវ ិជជនី: «ស្រមក និង ញ ុ ំេ ទិតយេ្រកយ។

យបន្របេសើរេឡើងវ ិញ។

យបនេ្រចើនេទ

នឹងឆប់បនេទេរៀនេន

ចំែណកេរឿងែដលេកើតេឡើងកលពី ម ិលមិញេ

យម៉ ក់សុំេទស

េហើយ

យវ ិសុទធមកសុំេទសកូន នូវអ្វីែដលេគបនេធ្វើមកេលើកូន។»

ម៉ ក់នឹងេ

-«កុំអីអនកមីង

មិនែមនជេរឿងធំដុំអីេទ

េហើយខញំុបទក៏ សូមអរគុណនូវទឹកចិត្តសេ មីងមកេលើរប ូ ខញំុ ែដរ។» វ ិញបនតបេទ

កុំេ

យ មនបញ ្ហ េ្រចើនជងេនះេទៀត។

្ត សេ្របស្របណី

ដ៏មនទឹកចិត្តេ

យករេលើកៃដសំពះចំេពះអនក្រសីវ ិជជនី។

និយយបេណើ្ត រអមេ

ម ះរបស់អនក

ចំែណកអនក្រសី

ថ:

-«បនេហើយ ឈប់េ

ខញំុថមីងេទៀតេទ

េពលេនះតេទេយើងនឹងក្លយជម្តយនឹងកូន។ េគ។ េ

យមីង

ះ ស្រមកេទ

ចត់ ទុកខញំុ ជម៉ ក់របស់ឯងេទ ចប់ពី

ចំេពះេរឿងវ ិសុទធវ ិញម៉ ក់សូមអរគុណជំនួស

ម៉ ក់ឈប់រ ំបនេហើយ ម៉ ក់េចញេទវ ិញេហើយ និងេទរកស្រមក

ែដរ។» -«បទ ម៉ ក់។» សម្តីមួយម៉ ត់េនះេធ្វើេ េពះ

យ

ន មញញឺមបនេលចេឡើងេនេលើវង់ភ័្រក្តអនក្រសីវ ិជជនី ែតចំ

វ ិញដូចជេនរ ឹងៗបន្តិច។

អនក្រសីបនចកេចញពីបនទប់

ចំែណក

វ ិញមិ នបន

ស្រមកេទ េគេនគិតពីេហតុករណ៍ែដលបនេកើតេឡើងចំេពះេគកលពីម ិលមិ ញ។ េគគិត កនុងចិត្តថ

“េតើមូលេហតុអី្វែដលេធ្វើេ

េពះេគែមនេទ? ែតខញំុនឹងេគេទើបែត

យេ

កវ ិសុទធសប ្អ ់ខំុយ ញ ៉ ងេនះ?

គ ល់គនបនប៉ុនមនែថងប៉ុេ

្ណ ះេគ

េតើខំុធ ញ ្ល ប់េធ្វើអី្វខុសចំ

នេធ្វើបបខញំុ យ៉ងេនះ

េតើខំុន ញ ឹង្រតូវរងអំេពើអី្វខ្លះេទៀតពីេគ?

េចញេតើខំុម ញ នកែន្លងឯ ែដល

ែដល្រតូវេទ

បនេចទសួរខ្លួនឯង

េឡើយ

ខញំុពិតជ្រតូវ្រទំរស់េនទីេនះរហូតែមនេទ? េបើគមន

ច់ញតិមនក់ផងេនះ?”

ែតសំនួរទំងេនះគឺគមនអនក

មនែត សនេទែដលដឹង។

េ

ែតេបើចក

សំនួរជេ្រចើន

ចេឆ្លើយស្រមប់

យភពហត់ េនឿយផងេនះ

បន

ក៏បិទែភនកសមងំេគង

លក់េទ។ េម៉ ង្របមណ១២ៃថង្រតង់ វ ិសុទធបន្រតឡប់ មកផទះវ ិញ។ េដើរត្រមង់េទកន់បនទប់របស់េគយ៉ ងេលឿន

អនក្រសីវ ិជជនីបនេឃើញវ ិសុទធ

េឃើញដូចេនះអនក្រសីវ ិជជនីមនេដើរេទ

មវ ិសុទធ

ពីេ្រកយ។ េទដល់មុខបនទប់េរៀបនិងេបើកទ្វរ អនក្រសីបននិយយេទកន់វ ិសុទធ: -«វ ិសុទធ ឈប់សិនកូន ម៉ ក់មនេរឿងខ្លះចង់ និយយជមួយកូន េ

ះចូលបនទប់េទ។»

-«ែតខញំុ គមនេរឿងអីនិយយជមួយម៉ ក់េទ។ ខញំុ ្រតូវករស្រមក សូមម៉ ក់កុំមករ ំខនខញំុ។» វ ិសុទធបនេបើកទ្វនិងេដើរចូលេទ។ ចំែណកអនក្រសីវ ិជជនីក៏បនចូលេទ

មែដរ។ េទ

ដល់បនទប់វ ិសុទធបន្របស់ខួនេទេលើ ្ល ែ្រគ ឯអនក្រសីវ ិជជនីបនេទអងគុយេនជិតេនះ។ -

«វ ិសុទធ ម៉ ក់ពិតជសុំេទសែដលម៉ ក់បេ ម៉ ក់គិតថ ម៉ ក់នឹងខិតខំ យ៉ង ្របុសម៉ ក់មិនេ

្ត យេ

េដើមបីរកលុយេ

យខ្វះខតេឡើយ។ កូនចង់បន

យកូនក្លយជែបបេនះ។ ដំបូង យបនេ្រចើនេដើមបីផគត់ផគង់កូន ន ម៉ ក់ទិញ

នេ

ចង់បនទូរស័ពទទំេនើប របស់េ្របើ្របស់ទំេនើបទន់សម័យ េរៀនេន គឺម៉ក់

ចបំេពញបំ ណងេ

យកូន្របុសម៉ ក់បន

ម៉ ក់ពិតជឈ្លក់វែង្វងនឹងករងរ

ម៉ ក់មិនបនបំេពញនូវ

យម៉ ក់សុំេទស ម៉ ក់សនយថម៉ ក់ នឹងបំ

េពញនូវចំណុចខ្វះខតននតបសនងេទកូនវ ិញ។ ចំែណកេរឿង មិញេគ្រតូវេគង

លេភ្ល ងមួយយប់េ

ែដលៃថ្ល

េនះគឺជេសខក្តីសុខេហើយ។

េភ្លចខ្វល់ពីទឹកចិត្តកូន

ភពកក់ េក្តខងកនុងៃនេបះដូងកូន។ េ

យ កូន

យអត់

រកនុង្រកពះ

កូនដឹងេទយប់ ំងពី្រពឹករហូត

ដល់យប់ េហើយ្រតូវបនប៉ូ លីសនំយកេទប៉ុសិ៍ប ្ត ៉ូលីសេទៀត គង់ ែតម៉ ក់ េទជួបេគ េនទីេនះមិ នដឹងជយ៉ ង េ

េនះេទ។ កូនេធ្វើ

យមនេរឿនេនះេកើតេឡើងេទៀត

ក់េគែបបេនះដូចជ្រជុលេពក កុំ

កូន។

ជេកមងល្អ

ស់ កូនេធ្វើបបេគ

ប៉ុណឹ ្ណ ងេហើយ េគេនមិន្របកន់ េទសអូសដំ េណើរនឹងកូនេទៀត។ េគជេកមងក្រមរក បន

ស់ ម៉ ក់េមើលមនុស មិនខុសេទ មយ៉ ងេទៀតេគជមនុស មនអធយ្រស័យ

ល្អកត់េទរកប៉ ម៉ ក់ េគ។ េហើយកូ នកុំ បរមភថ េសចក្តី្រស ចំេពះកូន្រតូវែបងែចកេទ គមនៃថងែ្រប ឯ េនះកូន្រតូវនំ

េ

ម៉ ក់ក៏្រស េទ

វ ិសុទធកូនម៉ ក់ចបស់

ម៉ ក់េនែត្រស

ញ់កូនដូ ចេដើម

ញ់រប ូ េគដូចជកូនម៉ ក់មនក់ែដរ។ ៃថងច័នទសប្តហ៍ ញ់និង េមើលែថគន។ ម៉ ក់

ស់ េគគឺជកូនល្អ គមនចិត្ត

យ្រស

ញ់។

សម្តីែដលេចញមកេ្រក។

គ ល់

វ គមនធមមេម ្ត េនះេទ។

យេឃើញនូវ្រកញ ុ ំខ្លដ៏

កនុងេគជកូនទន យមួយដ៏គូរេ និង

ះ។

េហើយ្រតូវេចះ្រស

េទះបី ខងេ្រកេគបេញចញេ

នឹងទេង្វើ

យេ

ញ់ែដលអនកម៉ ក់មន

វ

ែតធតុពិតេនខង

រមមណ៍របស់េគខុស

ច់ ្រសឡះ

ម៉ ក់សងឃឹមថកូននឹងយល់ពីអី្វែដល

ម៉ ក់បននិយយ។ អញចឹងេគងចុះម៉ ក់ឈប់រ ំខនេហើយ េគងេ

យសកប់សល ក ់

កូន។» អនក្រសីវ ិជជនី អែង្អល និង េថើបកបលវ ិសុទធ រួចក៏បនេងើបេដើរចកេចញេទ។ វ ិសុទធេធ្វើជ េគងលក់េនេពលែដលអនក្រសីវ ិជជនីកំពុងនិយយ លក់ែដរ។

េនេពលែដលអនក្រសីវ ិជជនីបននិយយេរៀប ប់ ពី

ខឹងនិងម៉ ក់ េគែដរ

ែតដល់ពីគិតយូរេទក៏ មន

គប់បីែមន។ ែតេគេនែតមន -វ ិសុទធ េ

េហើយអនក្រសីក៏ដឹងថវ ិសុទធមិនទន់េគង

“ចំេមើល

មមណ៍មួយេនគិតចង់េធ្វើបប

?”

រមមណ៍ថ

រមមណ៍ថខ្លួនពិតជបន្រប្រពឹត្តនូវអំេពើមិន

េកមង្រសុកែ្រសហនឹង ពូែកប៉ុ

ក្របុសតូចវ ិសុទធថជអនក

ដំបូងវ ិសុទធមន

្ណ ?

ដែដល។

េយើងនិងេធ្វើេ

យឯង

គ ល់

ៃថងវ ិស មកលបនមកដល់ ចូលេរៀនៃថងដំបូង។ បយ។ េចលេ

្រពលឹម្រ

បនទប់ ពីេរៀបចំ ខួនរួ ្ល ចេ្រសច

េនកនុងផទះបយ

បនេរៀបចំខួនជេ្រសចស្រមប់ ្ល ករ

េគបនចុះមកេ្រកយនិងចូ លេទកន់ផទះ

បនេឃើញមីងសយកំពុងែតចំអិន

រេពល្រពឹក។

េដើរ

យថនមៗ ែកវែភនកត្រមង់េទកន់មីងសយ។ -«មីង កំពុងេធ្វើអីហឹង ន ? មនអីេ -«អូ េ

េ

ងៗ

ក្របុសតូច

ក្រសី ជពិេសសេ

យខញំុជួយេធ្វើ?»

េទហ្អ?

ម នថអនក

ក្របុសតូចវ ិសុទធចូលចិត្ត

ចស ខញំុ កំពុងែតេធ្វើបបរ្រតី

ស់។ េ

ក្របុសតូច

េចះ

ករងរផទះបយែដរ?»

-«បទ បទ ខញំុេចះតិចតួ ចែដរ

ចេធ្វើស្រមប់ខួ្លនឯងេកើត ែតមិន្របសប់េទ។

និយយផងៃដេចះែតជួយជូតចន និង េរៀបចំតុ វ ិជជនីក៏មកដល់ េឃើញ -« ឯេ

រ។ កំពុងែតេរៀបចំដូស

ក់ចនអនក្រសី

េនទីេនះគត់មនរមមណ៍ដូចជភញក់េផ្អើលបន្តិចែដរ។» េម៉ចក៏ េ្រកកេលឿនេម៉សកូន?

េគចប់េផ្តើមចូលេរៀនេនេម៉ ង៨

ះ។» -«បទ មិនអីេទអនកម៉ ក់ ជទម្លប់ខំុញេទេហើយ។» -«ចុះវ ិសុទេធ គមិនទន់ចុះមកេទ?

នឹងញ ុ ំ

មីងសយជួយេទេ

កូនវ ិសុទធេ

យចុះមក

រេពល្រពឹកទំងអស់គន។»

-«មិនបច់េទម៉ ក់ ខំុម ញ កដល់េហើយ េហើយខញំុក៏អត់ ចង់ញ ុ ំែដរ ចំេនញ ុ ំជមួយ

មិត្តភក្តិ។ (វ ិសុទធបនមកដល់និងនិយយេទកន់អនក្រសីវ ិជជនី)។» -មីងសយ: «ែត្រពឹកេនះមនបបរ្រតីែដលេ

ក្របុសតូចចូលចិត្ត

។»

វ ិសុទធមិននិយយតបអ្វីទំងអស់ សម្លក់េទ

េ្រពះដឹងថវ ិសុទធមិនសូវជេពញចិត្តនឹង

រេពល្រពឹកជមួ យេគេនះេទ។

ឯអនក្រសីវ ិជជនីបន្រតឹមែត្រគវ ីកបលែដល

ឯ

ក៏េចះែតេ

េនះគឺជទម្លប់របស់គត់េទេហើយ។ គត់បនេដើរ

យេ្របើទឹកមុខមំ អនក្រសីវ ិជជនីបនេ -

«្រតូវេចះេមើលែថទំងគន េពក េហើយកុំេភ្លចញ ុ ំ

ក៏ េដើរ

មេ្រកយ

យ

េឡើងចូ ល

កូន។ េបើក

នេ

ន

នជមួយនឹងវ ិសុទធ។

យ្របយ័តន្របែយង កុំេបើកេលឿន

រេពល្រពឹកផង េ្រពះ

មិ នទន់បនញ ុ ំអីេទ។»

អនក្រសីវ ិជជនី និ ង មីងសយ។ រថយន្តវ ិសុទធបនេបើកេចញេទយ៉ ង

បនសំពះ េលឿន។

មេ្រកយវ ិសុទធ ឯ

នវ ិសុទធេនមុខផទះរួចជេ្រសច។ វ ិសុទធបនេដើរចូលេទចំកុង ន

ែដរ ពូេឈឿនបនចត េ

្រពមទំង

នមុខចុះ

។

ករបរ ិេភគ

េគ្រគន់ែតេដើរេចញេទយ៉ ងេលឿន

វ ិសុទធេមើលមុ ខ

ឯ

ក៏ ្រកេឡកេមើលមុ ខវ ិសុទធ

ពួកេគទំងពីរនក់គមនបន

និយយអ្វីេឡើយ។ មិនបនប៉ុនមនផងរថយន្តវ ិសុទធបនេទដល់សកលវ ិទយល័យ។ ជសកលវ ិទយល័យលំ

សកលវ ិទយល័យេនះ

ប់អន្តរជតិ ែដលមនែតកូនអនកែដលមន្រទពយសមបត្តិ កូនម្រន្តីធំៗ

និងជនបរេទសេទែដលមកេរៀនេនទីេនះ។ ្រគន់ែតរថយន្តចតភ្លម មនមិត្តភក្តិវ ិសុទធជេ្រចើន មន្របុសមន្រសីបនមក ពក់្រកវ ិល ខ្លះេលង

្វ គមន៍ វ ិសុទធ។ េ

យអនកខ្លះមនសក់ែវង ខ្លះសក់ខី្ល ជ្របុសែត

ទ យស៍កូេរ ៉ ឯខ្លះេទៀតេលង

ទ យស៍

មែបបអឺរប ុ ៉ ពិតជ

ជតិែមន។ េបើេមើលពីសភពខងេ្រកេគ្របកដជគិតថវ ិសុទធជសិស ែដលមនេគ ប់ េ្រចើ

ស់ ែត

ជំនួញលំ ែដលសុំ

អន្តរ ន

មពិតេគមនមិត្តភក្តិែតប៉ុនមននក់េទ ពួកេគសុទធែតជកូនម្រន្តីធំៗ និង អនក

ប់កំពូលេនកនុង្របេទស។

្រស័យ េ

ងេជើងេខែតប៉ុេ

ឯមនុស មួយចំ នួនែដលេនជុំវ ិញេគ្រគន់ែតជអនក ្ណ ះ។ វ ិសុទធក៏មិនែមនជសិស ពូែកែដរ េគមិនសូវជ

ចូលេរៀនេឡើយ េគែតងែតយកេម៉ ងសិក េទេដើរែលងជមួយមិត្តភក្តិេគ។ មិត្តភក្តិជេ្រចើន

បនសួរនំអំពី្របវត្តិ និយយថជអនក

ថេតើ ន ក់

្រស័យជមួយ។

បនទប់ ពីចូលេរៀនៃថងដំបូង េនពក់ក

្ត លផ្លូវេ

បនយកេលសេ បញឆះម៉ សុីន

? ែតវ ិសុទធមិនែដលនិយយេឡើយ េគ្រគន់ែត

ជអនក

ែតងែត្រតូវវ ិសុទធេធ្វើបប។ វ ិសុទធែតងែតេ

ចុះេដើរ

យយកេលសថ េគ្រតូវេទយកសង រ ឬ ក៏មិត្តភក្តិេគ។ ៃថងមួយេគ

យ្របប់ថ

នខូច

េ

យេ

យ

រុញ

នជេ្រចើនរយែម្រតេទើប

ន។ េគមនករសបបយរ ីក យេនេពលែដលបនេធ្វើែបបេនះ។ ចំេពះ

វ ិញេគេនែតអត់្រទំ ខំមត់សងកត់ចិត្តជនិចចេ និងក្តី្រសៃមចុងេ្រកយរបស់ម៉ក់ ប៉របស់េគ។ កញចប់ េនកនុង

យមិនេ

យគិតកនុងចិត្តថ នឹងពុះពរេដើមបីចំេណះដឹ ង ៃថងមួយ

បនេឃើញកញចប់ថនំេញ នមួយ

នវ ិសុទធែដលកនុងេនះមនថនំចំនួន៥្រគប់។

េ្របើ្របស់េ្រគ ងេញ ន វ ិសុទធេ

យ

ចប់

ចប់េផ្តើងសង ័យថវ ិសុទធ

ំងពី េពលេនះមកេគែតងែត

ម

ន្រគប់ សកមមភពរបស់

យវ ិសុទធបនដឹងខ្លួនេឡើយ។

េនេពលេនះវ ិសុទធកំពុងែតងប់ងល់និងេ្រគ ងេញ នខ្លំងែមនែទនេហើយ។ េគឈប់េទ េរៀនេ

ះែតម្តង េហើយែតងែតគ្រមម

ដល់អនក្រសីវ ីជជនីេគនឹងសម្លប់

មិ នេ

យ្របប់អនក្រសីវ ិជជនីេទៀត។ េបើ

េចល។ ករគ្រមមែបបេនះមិនបនេធ្វើេ

្រពួយបរមភ ឬ ភ័យខ្លចអ្វីេឡើយ ែតផទុយេទវ ិញេគែបបជ ពយយមចូលជិតវ ិសុទធ

ចំែណកវ ិសុទធែតងែតរុញ្រចន

េ

ថនំេនកនុង

េទផទះ និង េទ

េនះភពខមស់េអៀន ណិត និង ្រស

្របស់េ្រគ ងេញ ន។

នចក់ បញូច ល

ក៏ មន។ េនេពល

ភ័យខ្លចបនបត់ បង់គមនេសសសល់េនកនុងខ្លួនវ ិសុទធ។

ញ់ចំេពះវ ិសុទធ

មនបំណងនិងពនយល់្របប់វ ិសុទធេ

ៃថងមួយមុនេពលបយៃថង្រតង់

បំណងយកសំបុ្រតែដលនយក

េផញើេ

យវ ិសុទធ

មនករ

យេទឆងយពីេគ

េពលខ្លះេគែថមទំងឈប់

នជូន

យ

ណិតវ ិសុទធេទវ ិញ។ េគែតងែត

ែតងែតបនេឃើញវ ិសុទធ្រតូវថនំេធ្វើទុកខជញយដង ច់កំឡុងេពលែដលេបើក

៊ នែតលឺ

េ

យករ

យឈប់េ្របើ

បនេគះទ្វបនទប់វ ិសុទធកុងេគល ន

ែតេទះជេគះយ៉ ង

ក៏វ ិសុទធមិន

េបើកទ្វែដរ។ េ សភពបនទប់

យេឃើញែបបេនះ

បនសេ្រមចេបើកទ្វចូល េនេពលចូលេទដល់បនទប់

ក់បីដូចជមនអនក

្របយ័តន។ អ្វីែដល

រុះេរ ើ ពីមួយជំ

នេទមួយជំ

លូកៃដថនមៗេទចប់ៃដវ ិសុទធ េគៀនែ្រគ។

ថនំេញ នអូសទញេ អនកម៉ ក់េ

បកបលជងគុងញ័រេន

ក្របុសក្លយខ្លួនដល់ថនក់ហឹង ន ? េហតុអីប ្វ េ

កបន? ឈប់េទ

េបើមិន

យគត់អស់សងឃឹមេ

វ ិសុទធមិនបន

យេ

្ត ប់សម្តី

និង េចញេទវ ិញខង

យ

រេ

ក អនគតេ

្ត យេ

យ

ណិតខ្លួនឯងេទ

ណិត

កេនែវងឆងយ

ស់ កុំ

កផងគត់ខិតខំ ល់ៃថងេដើមបីែតកូនែតមនក់របស់គត់ គឺ េ

បញចប់ ្រតឹមហនឹងេ

-

យ្របុង

បនេដើរចូលេទជិតវ ិសុទធ េគ

ែដលវ ិសុទធេពលេនះកំពុងែតអងគុយេ

«វ ិសុទធ េហតុអី្វបនជេ

េធ្វើេ

េដើរេ

បនេឃើញេនះគឺបុរសែដលែតងែតរ ឹងមំ ែបបជមនសភពភ័យខ្លច

ខ្លួន្របណទំងមូលញ័រក្រន្តក់បីដូចជកូនមន់ធ្លក់ ទឹក។

-

ន

ក។ សូមកុំ

ះ។» េឡើយ

សម្តីទំងប៉ុនមនបន្រតឹមែតចូល្រតេចៀកខងេឆ្វង

្ត ំ។

«េចញ េចញ េចញេទ េចញេ

យឆងយពីេយើងេទ េយើងមិនចង់

្ត ប់អីទ ្វ ំង

អស់។» វ ិសុទធបនែ្រសកសនធប់ េទកន់

វ ិសុទធបនសទុះេទ

យ

េចញ។ ែត

េនែតមិនេចញ

ុង ំ និ ង ថនំែដលវ ិសុទធបនកន់េននិងៃដ។ ករ្របទញ្របទង់ចប់

្រពមទំងកញឆក់យក េផ្តើមេកើតមនេឡើង

េដើមបីេ

េ ល់

យមនក់ៗបេញចញនូវថមពលអស់ពីខួន។ ្ល មួយៃដ

ែដលេធ្វើេ

យ

មត់។

វ ិសុទធបនបង្អក់សកមមភព្របមណ៣០វ ិនទី

េឃើញ

ហូរឈមេចញពី មត់ ែតេគក៏កញឆក់ថនំនិង

េ

យទញមិនឈនះ

ដួលេទនិ ងឥដ្ឋ

ឈមហូតេចញពី

េ

ំងកំងេ

យឈរ្រស ុង ំ ពី

យេមើ ល

នឹងបនរត់េចញពី េ្រក

បនទប់េបើករថយន្តេចញបត់េទ។ បនទប់ ពីវ ិសុទធចកេចញេទ មីងសយបនមកដល់ េហើយ អនក្រសីវ ិជជនីក៏បនមកដល់ -

«

មេ្រកយ។

េតើមនេរឿងអ្វីេកើតេឡើង កូន?»

អនក្រសីវ ិជជនីបនែ្រសកសួរ េ េ

យអងគុយេទេលើែ្រគ។ យទប់

ទំងសេម្លងតក់សត ្ល ់ និង បនសទុះេទេ្រគ រេលើក

ក៏ បន្របប់េរឿង ៉ វទំងប៉ុ នមនេទកន់អនក្រសីវ ិជជនី

ចំ ែណក

ម រតី និង ្រទំ្រទនឹងេរឿងេនះមិនបនអនក្រសីវ ិជជនីក៏បនដួលសន្លប់េនេពលេនះ

េទ។ ែថ្លងពី វ ិសុទធម្តង េ្រកយពីបនចកេចញពី ផទះេគបនេទរកមិត្តភក្តិរបស់េគែដលបននំ គនរស់េនជ្រកុម។ ្របកដ

ស់េពលេនះវ ិសុទធ េគបនក្លយខ្លួនេទជសមជិកៃនជនេ្រក

សងគម និង ជជនរងេ្រគះមនក់ េ

រឥទធិពលៃនេ្រគ ងេញ ន។ ជដំបូងវ ិសុទធបនដក

យ

្របក់ពីគណេនយយធនគររបស់េគគមនេសសសល់សូមបីមួយេសន។

សមភរះែដលមនេន

ជប់នឹងខ្លួនទំងប៉ុនមនែដលរួមមន ចិេញជ នេព្រជ ែខ ៃដ ែខ ក នឡិក ទូរស័ពទ និង រថយន្ត ្រតូវបនវ ិសុទធនឹងមិត្តភក្តិេគលក់ជបន្តបនទប់រហូតអស់ពីខួន។ ្ល េពលេនះវ ិសុទធេនសល់ែតខ្លួន

េទ រូប ងកយចុះសគមយ៉ ងខ្លំង ែភនកេគេឡើងរូងេទកនុង ែសបកែដលធ្លប់្រសស់ថ្លែបែ្របជ ប់្រសេពនគមនទឹកដម

េស្ល កសេម្ល កបំពក់ ែដល

សេម្ល កបំ ពក់ែដលធ្លប់ ែតេស្ល កមនរេបៀបេរៀបរយែបេទជ

ក់បីដូចជជនអនថ។

េនេពលអស់លុយអ្វីៗក៏ែ្រប្របួលែដរ

មិត្តភក្តិវ ិសុទធចប់េផ្តើមសុះអេងគើយនឹងវ ិសុទធ «អស់លុយ គឺអស់ថនំ» ពកយេនះគឺជអ្វីែដលវ ិសុទធ ទទួលបនពីមិត្តភក្តិរបស់េគ។

ជេម្លះរ ងពកយសម្តីនិងកម្លំងបនេកើតមនេឡើងជេរ ើយៗ

េសទើរែត ល់ៃថង វ ិសុទច ធ ង់វ ិល្រតឡប់េទកន់ផទះវ ិញែតេគមិ ន េទផទះប៉ុែន្តកុងេគលបំ ន ណងេទយកលុយ ប៉ុេ

្ណ ះ ែតេទដល់របងទ្វេគែបជមិន

៊ ន ៃថងមួយេគបនសេ្រមចចិត្ត

និ ង្រទពយសមបត្តិមនតៃម្លមកលក់េដើមបីទិញថនំែត

៊ នចូល។

ចំែណកអនក្រសីវ ិជជនីវ ិញបនខិតខំ សះ ្វ ែស្វងរកកូន្របុសែតមួយ្រគប់ ្រចក់លក ្ហ គមនេពល ស្រមក គត់បនទុកករងរេទមួយែឡកសិនេហើយឈប់ខ្វល់ពី ។ ចិ ត្តមួយចង់បឹ្តងប៉ូ លីស

េ

យជួយែតចិត្តមួយេទៀតខ្លចប៉ូលីសចប់កូន ដូេចនះេហើយជេហតុេធ្វើេ

ជួលអនកែស្វងរកជលកខណះឯកជន ប៉ុនមនែខពីផទះគឺគមនដំណឹងទល់ែតេ

េ

យពក់ពន់ នឹងផ្លូវចបប់។ បត់វ ិសុទធអស់

យមិ នេ ះ

ទូរស័ពទេគក៏្រតូវបនបិទ

ចំែណករថយន្តរបស់េគ

យ្របព័នធGPSក៏្រតូវបនវ ិសុទធលក់បត់ ែដលជេហតុេធ្វើេ

ែដលបំពក់ េ

យអនក្រសីសេ្រមច

យករែស្វករកវ ិសុទធ

មនករលំបក។ មនៃថងមួយវ ិសុទធបនcallមកអនក្រសីវ ិជជនីេដើមបីទរ្របក់ េគបនេ ្រសីវ ិជជនីេផទរ្របក់ចូលគណេនយយធនគររបស់េគ ែតអនក្រសីបនសុំអង្វរកូនេ មកវ ិញលះបងេ្រគ ងេញ នទំងេនះេចលេ

វ ិសុទធនិយយេ គឺវ ិសុទធ”

ស់សូមម៉ កេផទរ្របក់ចូល

្ល មកម៉ ក់។»

យសេម្លងញ័រៗេសទើរែត

ដឹងថវ ិសុទធcallមកគត់មន

យវ ិល្រតឡប់

យអស់។

‐«ម៉ ក់ ម៉ ក់ខំុញគឺវ ិសុទធ េនេពលេនះខញំុ្រតូវករលុយខ្លំង

គណេនយយធនគររបស់ខំុច ញ ំ នួន៥០០០ដុ

យអនក

្ត ប់មិនបន។

ចំែណកអនក្រសីវជជនី្រគន់ែត

មមណ៍សបបយរ ីក យជខ្លំង។ ្រគន់ែតបនលឺសេម្លង “ម៉ ក់ខំុញ

ទឹកែភនកអនកម្តយមនក់េនះបនហូរធ្លក់មកមិនឈប់រកពកយអ្វីនឹងតបេទវ ិសុទធមិន

បន។ ‐«វ ិសុទធកូន្របុសម៉ ក់ េដើមបីអនក

?

អ្វីៗក៏ម៉ក់

្រតឡប់មកផទះវ ិញមក អស់ ម៉ ក់នឹងចំ

េហតុអីក ្វ ូនេធ្វើែបបេនះ?

កូន

យេពលេ

ចេ

យកូនបនែដរ

ម៉ ក់ខិតខំ េធ្វើករទំងយប់ ទំងៃថងេតើ ែតេហតុអីបនជកូនមិនមករកម៉ ក់?

ម៉ ក់មិនខឹងនឹងកូនេឡើយ

កូនចង់បនអ្វីម៉ក់្រពមេ

យទំង

យបនេ្រចើនជងេពលមុនេដើមបីេនជមួយកូ ន ម៉ ក់ នឹងេធ្វើជ

ម្តយដ៏លម ្អ ន ក់ស្រមប់វ ិសុទធកូនែតមនក់ របស់ម៉ក់។» ‐«សុំេទសម៉ ក់ខំុញបន្រជុលខ្លួនេហើយ ខញំុមិន

ច្រតឡប់ ថយេ្រកយបនេទ។»

និយយចប់ វ ិសុទធបនបិ ទទូរស័ពទ ទឹកែភនកវ ិសុទធបនធ្លក់ចុះមកេ ក្តុកក្តួលចំេពះសម្តីនិងទឹកែភនករបស់អនកមនគុណនិងបនដឹងនូវកំហុស

េធ្វើខុសកលពីេពលមុន។

ជួបនូវបញ ្ហ ទំងអស់េនះ។

យ

រែត

រមមណ៍

ទេង្វើែដលខ្លួនបន

េនះេហើយគឺជឥទធិពលៃនេ្រគ ងេញ នែដលេធ្វើេ

យ្រគួ

រមួ យ

វ ិញក៏បនខិតខំសះ ្វ ែស្វងរកវ ិសុទធែដរ

ចំែណក វ ិសុទធធ្លប់េទ

េគបនេទរក្រគប់ េទកែន្លងែដល

កសួរមិត្តភក្តិែដលធ្លប់េរៀនជមួយវ ិសុទធែតេនែតមិនបនេឃើញ។ េ្រកយពី

បនដឹងដំណឺងថវ ិសុទធបនកំពុងែតរស់េនកនុងតំ បន់

សេ្រមចចិត្តcallេទ្របប់អនក្រសីវជជនីពីទី េនះ។

ធិបេតយយមួយ

ំងែដលវ ិសុទធកំពុងេននិងបនេទរកវ ិសុទធដល់ទី

េនេពលែដលបនឈនេជើងចូលេទកន់ទីេនះែតមនក់ឯង

ខ្លច ែតេគេនែត

មនុស េនទីេនះេគរស់េនជ្រកុមេពលៃថងេគស្រមក

ែលបងសុីសង ផឹក្រ រកសុីេរៀងៗខ្លួន។

បនេដើរ

កែន្លងេនះេពលជិតេទដល់េ

េកមង្របុសមនក់

អនកខ្លះក៏េលង

យុ៧ឆនំែដលជអនកនំផូវ្ល ពួកេគបនចូល

៊ នេទេទ

គឺេ

យ

េគបនសទុះេទយ៉ ងេលឿន។

បនេឃើញវ ិសុទធកំពុងែត្រប ៉ យ្របតប់ ជមួយបុរសមនក់

គ ល់ែដរថជមិត្តភក្តិវ ិសុទធ េគេឈមះសី គនយ៉ ងេពញទំហឹង េ

យពួកេគ យគនេ

ឃត់មិនឈនះេឡើយ សី

យកខ្លួនេទពំងវ ិសុទធ ឈមបនហូរេ្រ បនិងខទប់កបល

ែដល

បន េន ក៏បន

និង វ ិសុទធបនេបើ កឆកឈុត្របយុទធ

យៃដេទមកេទមក។

កញឆក់បនដំបងមួយយរសំេ

បនផ្តួលខ្លួនេទរងជំនួសវ ិសុទធ។

បនសន្លប់បត់បង

។ សី

នូ វ

េទែតមនក់ ឯង។

បនលឺសេម្លងេឈ្លះ្របែកកគនយ៉ ងខ្លំង

គ ល់យ៉ងចបស់ថសេម្លងេនះគឺជសេម្លងរបស់វ ិសុទធ

សភព

ក់បីដូច

ន ក់េន។ េកមង្របុសតូ ចបនចង្អុល្របប់

យេកមងេនះមិន

បនេដើរេទេនេពលជិតេទដល់

បនេ

រមមណ៍ភ័យ

និង េ្របើ្របស់េ្រគ ងេញ ន។ េហើយេនេពលយប់េគែចកេជើងគនេទ

ម្រចកមួយេដើមបីេទកន់កែន្លងែដលវ ិសុទធ

េនះ

មន

៊ ន្របថុយេទ។ េនទី េនះមនុស មនបន្រកេឡកមកេមើល

ជមនុស ចំ ែណក។

េពលេទដល់

បន

បនចូលេទឃត់ ែត

េទកន់វ ិសុទធ េ

យេឃើញែបប

ផំង!សេម្លងេនះបនលឺេឡើងេ្រកយេពលែដល ចេពញកបល

និង ៃដវ ិសុទធ។ េពលេនះ

ម រតីេទេហើយ ចំែណកវ ិសុទធមនករតក់ សុតជខ ្ល ្ល ំង ៃដេគទំងពីរ េហើយមត់េ

េឈមះ

រហូត។ ឯសី

ែបបេនះេគក៏បនរត់ចកេចញពី ទីេនះេទ។ េ្រកយសី

េ

យបនេឃើញនូវ

ចកេចញ អនក្រសីវ ិជជនី

និង ពូេឈឿនបនមកដល់ ពួកេគមនកររនធត់និងតក់ សុតឥតឧបមេ ្ល

យ

រែតេឃើញហូរ

េជគទងខ្លួន និង េនេលើកំ លឥដ្ឋ។ ‐អនក្រសីវ ិជជនី:« វ ិសុទធ

មនេរឿងអីេកើតេឡើងកូន? េហតុអី្វក៏ឈមេ្រចើនយ៉ ងេនះ?»

‐ពូេឈឿន: «កុំទន់សួរេ្រចើនអនក្រសី

េពលេនះេយើងឆប់នំយកអនក្របុសតូច

េទ

កន់មនទីរេពទយេទ។»

េអ៊ៀវ េធ្វើេ

វ ិសុទធសុះេងើ ទ បេឡើង ឯពួ េឈឿនក៏បនជួយេលើក សំេ

េទកន់ រថយន្តែដលចតេនចំ។ េ

យ

ក់ េទេលើខនងវ ិសុទធ។ វ ិសុទធបន រែតកម្លំងៃនករភ័យខ្លចបន

យអនក្របុសកេម្លះវ ិសុទធែដលេពលេនះមនរូប ងសគមមនែតែសបកដណ្ដប់ឆឹង ្អ មន

កម្លំងេអ៊ៀវ

េ

យគមនដឹងថធងន់បន្តិចេឡើយ។ ឈមបនហូរមកេជគខនងរបស់វ ិសុទធ ចំ

ែណកអនក្រសីវ ិជជនីបនរត់យំពីេ្រកយវ ិសុទធ ទិដ្ឋភពេពលេនះគួរេ

េរឿង “េសន

យេខ្លចផ រជទីបំផុត។

មួយ”

ភគ ៣ េ្រកយពី បនយក

ក់េទកនុងរថយន្តរច ួ មក

េឈឿនជអនកេបើក។ វ ិសុទធបនេផ្តកកបល េឆ្វងេ

េទេលើ

ទឹ កែភនកវ ិសុទធបនហូរកត់

ប

យពូេឈឿនេបើ

នេ

យេលឿន

ែតប៉ុេ

្ត ំខទប់កបល

យពូ ឯៃដ

ក់េនេលើថពល់របស់េគ។

ក៏ េចះែតហូរឈមខ្លំងេឡើងៗ វ ិសុទធេចះ េហើយពូេឈឿនក៏ខំេបើកេលឿង

ឯអនក្រសីវ ិជជនីវ ិញគត់អងគុយេនខងមុខជមួយពូេឈឿន េនះមនែតេលើកៃដទំងពីរ្របណមយបួងសួងេ

ម របស់េគ ៃដ

ន មឈមែដល្រប

កនុងចិត្តវ ិសុទធេសទើរែតសទះេទេហើយ ចំែនកកបល

ែតជំរញ ុ េ

រថយន្តបនេបើកេចញេទេ

យេទវ

ស់ែដរ។

អ្វីែដលគត់ េធ្វើបនេនេពល ជួយែថរក ជី វ ិតរបស់

្ណ ះ។ មួយសនទុះេ្រកយ

នបនមកដល់មនទីរេពទយ

ក់េទេលើខនងរបស់េគ រួចេអ៊ៀវ

សុំជំនួយពី្រគូេពទយផង។

វ ិសុទធមិនបនបង្អង់យូរេឡើយេគេលើក

ត្រមុងេទកន់្រគូេពទយ េអ៊ៀវ

េ

យរត់ផង ែ្រសក

មនុស មនជេ្រចើនបនេចលែភនកមកកន់ វ ិសុទធនិង

េ

យ

រ

សែ្រមកែ្រសករក្រគូេពទយេដើមបីសេ្រងគះជីវ ិត

សេម្លងេនះបនេធ្វើេ

យអនកែដលបន

្ត ប់

្រគប់គនមនេសចក្តីសែង្វគជពន់េពក។ ្រគូេពទយបន បនទន់។ វ ិសុទធរត់

ក់ េ

យ

មែ្រគេ

េគងេនេលើែ្រគរួចក៏ រញ ុ ែ្រគេនះេទកន់ បនទប់សេ្រងគះ

យៃដទំងពីររបស់េគកន់ៃដ

យ៉ ងែណន ទឹកែភនកវ ិសុទធដូច

ជមិនេខ ះេ

ះ េចះែតហូរមករហូត។ េពលចូលេទដល់បនទប់សេ្រងគះបនទន់្រគូេពទយមិន

បនអនុញញតិេ

យវ ិសុទធឬនរ

មនក់េ្រកពី្រគូេពទយេនះេឡើយ

យវ ិសុទធនិង អនក្រសីវ ិជជនីរងចំេនខងេ្រក។

េ

ទំងគូរខទប់មុខ េជើងទំងពីរញ័រគមនកំ

បនែផ្អកខនងរបស់េគេទនឹងជញ ជ ំង ៃដ

បេង្ហើបសម្តីតិចៗ”េ េទ

យវ ិសុទធស្រមូត

ំងនឹងឈរបនេទៀត ជេហតុេធ្វើេ

ខ្លួនអងគុយេទេលើឥដ្ឋផទល់ែតម្តង។ សេម្លងយំខ ិបខ ួ លអួល បននឹងកេឃើញទំងអស់នូវអំេពើទំង

្រគូេពទយបនេសនើរសុំ

ក់ ែណនេពញេដើម្រទូង វ ិសុទធ

យែដលេគបនេធ្វើបបេទេលើ

។

វ ិសុទប ធ ន

យខញំុសុំេទស កំហុស្រគប់យ៉ងគឺមកពីខំុ”ញ និ យយបេណើ្ត រវ ិសុទធបនសទុះ

ល់ជញ ជ ំងជេ្រចើនៃដ។

អនក្រសីវ ិជជនីេឃើញកូនមនសភពែបបេនះមនចិត្តេខ្លចផ រ

ណិតកូនជខ្លំង ក៏បនសទុះេទទញៃដកូន េ

បកូនយ៉ ងែណន ឯទឹកែភនកក៏េចះែតហូរមក

ែដរ។

-

«កុំបេនទសខ្លួនឯង

កូន អ្វីែដល នឹងេកើត គង់ ែតេកើតេទ។ ចំែណក

្របកដជមិ នអី េទ េ្រពះម៉ ក់បនេ

យ្រគូេពទយល្អមកជួយសេ្រងគះេគ

េន

កូន។»

មែថរក េគ ឈប់បរមភេទ -

ទូ

«ម៉ ក់េ

យចំេពះ

យខញំុសុំេទស កំហុស្រគប់ យ៉ងេបើខំុញ

្របែហលជគមនេរឿនេនះេកើតេឡើងេទ។»

្ត ប់

េគ

ជេកមងល្អ្រពះនឹ ង

មម៉ ក់ និងេបើកចិត្តេ

យ

-

«គមនអនក

ែដលមិនេចះខុសេនះេទ

មនគំនិតចង់ែកែ្របកំហុសេនះែដរឬេទ។

កូន

មិន្រតូវេ

សំខន់េតើេគទទួ ល

យកំហុសដែដលៗេកើតេឡើងចំ េពះ

េយើងេនះេទ ្រតូវេចះែកនិងអភិវឌ ន៍ខួនេនះជិ ្ល វ ិតនឹងបន្របៃព េជឿសម្តីម៉ក់ េទ បនលឺសម្តីអនក្រសីវ ិជជនី វ ិសុទធ្រស ៉ េ

គ ល់និង

កូន។»

បគត់ យ៉ងែណន ទឹកែភនកម្តយនឹងកូនេពល

អនក្រសីវ ិជជនីបនយកៃដរបស់គត់មកជូ តទឹកែភនកវ ិសុទធែដលកំពុង

េនះបន្របែជងគនហូរ។

ហូរ្រសក់ចុះដូចទឹកបក់ ទំនប់។ ប៉ុនមនេម៉ ងេ្រកយមកេ ្រសីវ ិជជនីសុះយ៉ ទ ងេលឿនេទរកេ េសចក្តី ម

ក្រគូេពទយបនេចញពីបនទប់សេ្រងគះបនទន់។ វ ិសុទធ និង អនក ក្រគូេពទយ។

េ

ក្រគូេពទយបន្របប់ថ

្ល ប់េហើយ ែត ងកយេគទន់ េខ យខ្លំង ្រតូវស្រមកេ

ន

ករះរបស់

េបើគមនអ្វីែ្រប្របួលេទ

ែតកនុងេពល១

“

បនរួចពី

យបនេ្រចើន ្រគូេពទយនឹ ង ទិ តយ

ចេចញេទផទះ

បនេហើយ”។ និយយែតប៉ុណឺ ្ណ ង្រគូេពទយក៏េដើរេចញេទ។ វ ិសុទធ និង អនក្រសីវ ិជជនីមនេសចក្តី សបបយរ ីក យយ៉ ងខ្លំង ទឹកែភនករបស់ពួកេគចប់ េផ្តើមដេណើ្ត មគនហូរ្រសក់េទៀត ែតេលើក េនះគឺខុសពីេពលមុនទឺកែភនកេលើកេនះគឺបនហូរឆ្លងកត់ នូវ

ន មញញឹម និង េសចក្តីរ ំេភើប។

្រតូវបនរុញេចញមកេ្រកវ ិញ េគេគងេនេលើែ្រគ និង បំ ពក់េទេ គមនករឈឺចប់ ែតរូប ងកយេគពិតជមនសភពេស្លក ក

្ត លេទេហើយ។

រម ៉ូ

្ល ំង

្រតូវបននំេទកន់បនទប់អនកជំអឺធមម

េគងេនេលើែ្រគស្តូកស្តឹង អនកកេម្លះ ឯេននិងមុខបំពក់េ

េមើលេទគួរេ

យអុកសុីែសន

យ៉ ងែណន

។ យ

វ ិសុទធបនេលើកៃដ

មក

ក់ជប់និងេដើម្រទូងរបស់េគ

ណិត

ចំែនកឯកបលវ ិញរុេំ

ចំែណកឯែភនកសម្លឹងេមើលេទមុខ

ក់

ចនិយយបនថេខមចពក់

ចុះចំែណកឯៃដេឆ្វង? អងគុយេនេលើេកអីែកបរែ្រគ និង ជប់ខួន ្ល េឆ្វង

យអុ កសុីែសន

មិន

ស់ ៃដ

្ត ំជប់

យបង់ររបួ ុ ំ ស។

គឺវ ិសុទធ។ វ ិសុទធកន់ៃដ ក់ែភនកេឡើយ។

េពលខ្លះ

េពលខ្លះ

ក់ជិតនិងបបូរមត់និង

្រចមុះរបស់េគ េហើយេពលខ្លះេគក៏បនយកៃដេទអែង្អលថនមៗេទេលើថពល់ និង ៃដ

ផង

ែដរ។ ទឹកមុខេ្រក ម្រកំ រូប ងកយេស្លក អនក្រសីវ ិជជនីមនេដើរចូលមកេ

្ល ំង សេម្ល កបំពក់ េនឆ្អបេឆ្អះឈមេនេឡើយ។

យកន់សេម្ល កបំ ពក់មួយកំេភ្លមកជមួយផង។

វ ិសុទធបនស្រមួលឥរ ិយបថេ្រកយេពលែដលដឹងថម៉ ក់េគមកដល់

េ

ចំែណក

យទម្លក់ៃដ

ចុះ។ -

«វ ិសុទធកូន

កូនដូចជេនឿយហត់មួយៃថងេហើយ

េទមុជទឹកេហើយស្រមកចុះកូន

ចំែណក

ទុកេ

វកូនយកេទផ្លស់សិនេទ។»

យម៉ ក់េនកំដរេគ។ េនះេខ

និយយបេណើ្ត រអនក្រសីវ ិជជនីបនហ៊ុចេខ -«បទ មិនអីេទម៉ ក់ខំុញ

វេទេ

ចេនកំដរេគបន ម៉ ក់េទផទះស្រមកចុះទុកេ

ែតមនក់ឯងបនេហើយ។ េ្រពះម៉ ក់ក៏ហត់ េនឿយ េ្រចើន

ស់ េ

យកូនសុំេទស។»

-«គមនម្តយឯ

េនកនុងេ

កេនះ ែដល

យខញំុ េនកំដរ

ស់ែដរ ខញំុមិនេនផទះប៉ុនមនែខ ម៉ ក់សម គ

មចប់កំហុស និង មិនអត់េទសចំ េពះ

កូនេនះេទ។ ទឹកចិត្តម្តយ្រគប់រប ូ ែតងែតមនចិត្តសេ េទះបីជកូនខុសឆគងយ៉ ង

យវ ិសុទធ។

្ត សេ្របស្របណីចំេពះកូន្រគប់ រប ូ ។

កូនក៏េនែតជកូនរបស់ម៉ក់ជនិចច។»

វ ិសុទធបនលត់ជងគង់្រកបសំពះបតេជើង អនក្រសីវ ិជជនី។ ចំែណកអនក្រសីវ ិជជនី បនយក ៃដទំងគួេទ្របេគៀក -

ម វ ិសុទធេ

«ឈប់េធ្វើខុសេ

យេងើបេឡើង និង យកៃដអែង្អលកបលកូន។

យម៉ ក់ពិបកចិត្តេទៀត

កូ ន។

ម៉ ក់ ចង់ េ

យកូ នក្លយជកូ ន

ល្អរបស់ម៉ក់ជេរៀងរហូត។» និយយចប់ អនកទំងពីរក៏េ

បគនម្តងេទៀត។

រមមណ៍អនកម្តយេពលេនះពិតជរកអ្វីនឹង

ែថ្លងមិនបន មនែតអែង្អលកបលកូនបង្ហញពីេសចក្តីេម ្ត ចំេពះកូន។ េ្រកយមកវ ិសុទធ

អនក្រសីវ ិជជនីេទមុជទឹក និង ផ្លស់បូ្តរសេម្ល កចំពក់។ ចំែណកអនក្រសីវ ិជជនីេនេមើល

ក៏បន

ទ្រមំែតវ ិសុទធ្រតឡប់មកវ ិញ។ េពលេវ

កន្លងេទមួយយប់េទេហើយ

ទនទឹងរងចំករដឹងខ្លួនរបស់ េរឿយៗ

ពិតជអនទះ

េនែតមិនទន់ដឹងខ្លួន។ ចំែណកអនកែដល

រខ្លំង

ស់។

ែត្រតូវបន្រគូេពទយពនយល់ថេនះជេរឿងធមម

ពួកេគែតងែតេទ

េទ

កុំេ

កសួរជ

យបរមភអី១ៃថងេទៀត

្របកដជបនដឹងខ្លួនេហើយ។ អងគុយេនេលើេកអីមួយែកបរែ្រគ

េ

យយកកបល

និយយបនថ ករេគងអងគុយេនះវ ិសុទធបនកន់ ៃដ

យ៉ ងែណន

ចកេចញេទ

េឡើយ វ ិសុទធេគងលក់យ៉ងសកប់សល ក ់។

ចប់េផ្តើមកំេរ ើក

វ ិនទីែដល

មនករភញក់េផ្អើលតិចែដរ

េបើកែភនក

ក់មិនចង់ េ

ច

យេគ

បនេបើកែភនកេឡើងតិចៗ ៃដ

មនុស ដំបូងែដល

បនេឃើញគឺវ ិសុទធ

ែតេគក៏សបបយចិត្តមិនតិចែដរែដលបនេឃើញវ ិសុទធយកចិត្តទុក សម្លឹងេមើលេទមុខវ ិសុទធេ

ក់ និង ខ្វល់ខ្វយពីខួ្លនយ៉ ងេនះ។

េពញចិត្ត េគមិន

ក់េទេលើែ្រគែដលេយើង

យ

ន មញញឹមនិងករ

៊ នដកៃដេចញេឡើយេ្រពះខ្លចវ ិសុទធេគភញក់ ៃដេគមួយចំេហៀងេទៀត បន

យកមកអែង្អលថពល់វ ិសុទធថនមៗ។ ពិតជមនេសចក្តីសុខ

ទឹកែភនកហូររ ឹមៗចកែផនថពល់ដ៏ម៉ត់រេ

ស់។ កំ ពុងែតេផ្តត

របស់វ ិសុទធ ទ្វរបនទប់ក៏បនេបើក

ងរបស់

រមមណ៍ជមួយនឹងវង់ភ្រក្តដ៏្រសស់ផូរផង

បនដក់ៃដេចញពី ថពល់វ ិសុទធយ៉ងរហ័ស ចំែណកវ ិសុទធក៏

បនដឹងខ្លួន្រសបេពលេនះែដរ។ ‐

បនដឹងខ្លួនេហើយកូន?

ម៉ ក់ពិតជមនករសបបយរ ីក យ

ស់ែដលបន

េឃើញកូនម៉ ក់ទំងពីរ្រតឡប់មករកម៉ ក់ វ ិញ។ អនក្រសីវ ិជជនីបននិយយទំងទឹកែភនកនិង ចំែណកវ ិសុទធក៏មន ឯ

្រពមទំងរត់េទេ

ប

។

ន មញញឺមេនេលើបបូរមត់ដ៏េ្រក មេ្រកះេនះែដរ វ ិសុទធសម្លឹងេមើលមុខ

ដូចជេអៀនបន្តិចេគបនងកមុខេចញ។

េឡើង្រសបេពលជមួយគន ស់។

ន មញញឹម

ន មញញឹមរបស់ពួកេគទំងបីបនផុស

េបើេគេមើលេទពិតជ្រគួ

រមួយែដលមនសុភមងគលខ្លំង

េនមនទីរេពទយ វ ិសុទធែតងែតេនែកបរ និង េមើលែថ

កនុងកំឡុងេពលែដល

រែតអនក្រសីវ ិជជនីមនកិចចជប់រវល់និងករងរស ជូតសំ

តខ្លួន្របណ

អងគុយេនេលើរេទះេដើមបីេទ្រសូបខយល់

េ

កសខងេ្រកបរ ិេវណមនទីរេពទយ។

ពីរដូចជមនករជិតសនិតជងមុន ករយកចិត្តទុក

យ

្ឋ គរ។ ជ ង ល់្រពឹកវ ិសុទធែតងែតជួយ

រ េហើយេពលខ្លះវ ិសុទធក៏បនរុញ

បញុច ក

េ

យេ

យ

ពួកេគទំង

ក់ េមើលែថរក

ក់បីដូចជគូេសនហ៍

បន្របេសើរេឡើងវ ិញ

្រគូេពទយបនអនុញញតិ

មួយគូែដលេទើបចប់ េផ្តើមពន្លកេសនហ៍ន្រគដំបូង។ មួយ េ

យ

ទិតយេ្រកយមក

សុខភព

្រតឡប់េទកន់ផទះវ ិញ

ែត្រគូេពទយបនផ្តំថ វ ិសុទធបនយក

ថ នភពកបលរបស់េគជេរៀង ល់ែខ។

ផទះពួកេគនិយយេផ្តះផ្តងគនពីេនះពីេនះមិនេចះចប់ សម្លឹងគនរហូតដល់ផទះ។

េពរេពញេទេ ពិ

និង

យភពេ

យសុភមងគលែដលមិន

មកពិនិតយេមើល ្រតឡប់េទ

យមីងសយេរៀបចំ រេពល

រេពល ចកត់ ៃថ្ល

និង

រជ

ង ចជមួយនិ ង

រេនះបនេកើតមនេឡើង។

ះកេ្រកះ គមនសុភមងគល សងប់

យសំេណើចេសើចក្អកក្អយ។

អមេ

នមកទទួល

និងវ ិសុទធ។ ករទទួលទន

រែដលមិ នែដលមនពីមុនមកេនកនុង្រគួ

មួយែដលេពរេពញេ

យ

មិ នដូចជេពលមុនែដលែតងែតសម្លក់

េពលេទដល់ផទះអនក្រសីវ ិជជនីបនេ

េ្រសចទុកទទួលករមកដល់របស់ ករជួបជុំ្រគួ

្រតូវេ

្រគួ

ង ត់ ែតេពលេនះែបជ

ង ចែដលមនរសជតិឆងញ់ បំេភ្លចបន។

គមនករជួបជុំ

ែដលសបបយរ ីក យ និង ជទីគួរចងចំអស់មួយជីវ ិតជងករេ្របើ្របស់េពលេវ មួយមនុស ែដលេយើង្រស

រ

ជ

ញ់េឡើយ។

ែថ្លងពី វ ិសុទធវ ិញ វ ិសុទម ធ ិនទន់ បនផ្តច់ករេ្របើ្របស់េ្រគ ងេញ នេនេឡើយេទ។ េគ អនក្រសីវ ិជជនីបននំវ ិសុទធេទពិេ្រគះជមួយអនកជំ

េនែតមនចំណង់កុងករេ្របើ ន ្របស់ ។

នញខងបន បេ្រគ ងេញ ន។ ពួកេគបន្របប់អនក្រសីវ ិជជនី និង វ ិសុទធថ វ ិសុទធេគ្រគន់ែត េ្របើ្របស់ថនំេញ នកនុងក្រមឹតដំបូងប៉ុេ េនេឡើយេទ។ សមជិក្រគួ

្ណ ះ

មិនទន់ ធ្លក់ចូលេទកន់ក្រមឹ តមួយែដលធងន់ធងរ

េដើមបីផ្តច់េ្រគ នេញ នបនគឺ្រតូវមនករសហករពីបុគគលែដលេ្របើ្របស់

រ និង អនកែដលេនជុំវ ិញ។ ពួកេគបនផ្តល់នូវដំបូនមន និង វ ិធី

ដល់វ ិសុទធកុនងករផ្តច់ករេ្របើ្របស់េ្រគ ងេញ ន។ ចំែណកឯវ ិសុទធវ ិញក៏បន

្រស្តជេ្រចើន ំងចិត្តថ និ ង

ផ្តច់េ្រគ ងេញ នេ

យបន។

េញ ន្រគបដណ្តប់េហើយ ែតករ

ជករពិត

យកំ

ំងចិត្តពីសំ

យ

រែតេនកនុងផទះមនបនទប់

ត់្របណដ៏ធំមួយ

ែដលបន

្ត ប់ទទួល

ែដលមន

ងកយែដលេខ ះេខ យែបជមំមួន

ែតងែតកូដវ ីយូឡុងេ

ច់ដុំេ្រប បបនេទនឹង

កូដវ ិយូឡុងេ

បង្ហញ យ

បេ្រង នេគេទៀតផង ែតេ

បនេធ្វើេ

រែត

យ។

្ត ប់ េដើមបីបន្លប់

ងច ្ត ប់

យអនកទំងអស់គន

្រគប់ ៗគន ជពិេសសអនក្រសីវ ិជជនី ចំែណកឯ

េគបនឈ្លក់វែង្វងនិងមន្តសណំ្ត ៃនសេម្លងវ ិយូឡុងរបស់

្ត ប់មិនេចះជិន

យវ ិសុទធ

សូវចប់បនេ

ច់

យអនកេនកនុងផទះទំងអស់គន

ន ៃដៃនករកូដវ ិយូឡុងរបស់

គ ល់នូវទឹកៃដរបស់

វ ិសុទធក៏មិនណយែដរ យេគ

ង ច ពូក

ចនិយយបនថ ពូែក និង ជំនញខងវ ីយួឡុង េនេពល

មិនែដលខកខនេឡើយ។

ែដលជ

ជពិេសសេនេពលែដលថនំេធ្វើទុក

រមមណ៍។ មិនែតប៉ុេ

្ណ ះវ ិសុទធបនេសនើរេ

យគមនេទពេកសលយកនុងករេលងវ ិយូឡុង វ ិសុទធ

ែតងែត យ

ក់ដូចជមិ ន

ះ ែតេគេនែតពយយមជនិ ចច។ ចំណងមិត្តភព និង ករជិ តសនិតរ ង ក់ដូចជមនករកន់ែតេកើនេឡើងជ ង ល់ៃថង ពួកេគពិតជមនករេពញចិ ត្ត

និងអ្វីែដលពួកេគទទួលបនខ្លំង ពួកេគែតងែតចំ ផ្តច់

ត់្របណេរៀង ល់្រពឹក និង េពល

្អ ត។ េយើងមិនគួរេមើលរ ំលងចំ ណុចពិេសសមយយេទៀតេឡើយ េ

បនទប់េពលញ ុ ំបយរួច

និង វ ិសុទធ

ែតងែត

ន្ត។ ពួកេគែតងែតនំគនេទេមើល

ងកយែដលសគមបនែ្របក្លយជមន

ជមនុស មនក់ែដល

េហតុេធ្វើេ

រ និង េដើរកំ

ត់្របណមិនេចះខ្វះ និង ទំេនើប។

ម៉ូតដ៏្រសស់

យវ ិសុទធបន

កំឡុងេពលែដលវ ិសុទធសិត ថ េន

គួររ ំលឹកផងថ

ន្តជេរៀង ល់ចុងសប្តហ៍។

ឈម្រសស់ថ្ល

េនះេធ្វើេ

ជបុគគលមួយរូបដ៏សំខន់កុងករជួ ន យវ ិសុទធ។

ត់្របណ ញ ុ ំ

េគមនភពងយ្រសួលេ ឧបករណ៍

រ

យមនសតិ្របុង្របយ័តន និ ង ភញក់រលឹក េហើយេគែតងែតេនែកបរវ ិសុទធជ

និចច ដូចជេនេពល កុន និង េដើរកំ

រនិងជវ ិេសសគឺ

ក់ ្រគួ

ក់កលផ្តច់េ្រគ ងេញ ន ស់េតឿនវ ិសុទធេ

យ

និងមិនេបះបង់េចលេនេគលបំណងរបស់េគ ្រពមជ

ផ្តច់េ្រគ ងេញ នទទួលបនេជគជ័យ។ កំ

ស់។ ចំេពះវ ិសុទធ េ

ពិតជពិបកកនុងករបញឈប់

ំងចិត្តដ៏ ង ំ មំគមនៃថងរញ ុ

មួយនិងករេ

ស់េនេពលែដលបុគគលមនក់្រតូវបនេ្រគ ង

ស់។

ចំែណកឯអនក្រសីវ ិជជនីក៏មន

យេពលជមួយគនេ្រចើនជងេពលមុន។

រមមណ៍ែបបេនះែដរ

ប៉ុនមនែខេ្រកយមកវ ិសុទធបន

រធតុេញ នេនកនុងខ្លួនបន១០០ភគរយ។ បនទប់ពីករេធ្វើេតស្តឈម េធ្វើេ

យពួក

េគសបបយរ ីក យជៃ្រកែលងរកអ្វីនិងៃថ្លងមិនបន។ េ្រកយមកវ ិសុទធ និង

បន្រតឡប់

េរៀនវ ិញ េទះបី ជមនអនកខ្លះនិយយមិនល្អពីសកមមភពមិនល្អជេ្រចើនែដល

េទកន់

ខ្លួនបនេធ្វើកន្លងមកក៏ េ ទំនងរ ងវ ិសុទធនិង ែប្លកពីេសន

ករ្រស

យចុះ

ែតវ ិសុទធេនែតខិតខំ ជំនះមិន

កន់ែតបង្ហញេ

យេឃើញពីករ្រស

រស្តីតតបអ្វីេឡើយ។ ញ់គនដ៏្រជលេ្រជ

ញ់េភទដូចគន

សង រមួយគូ។ ែត្រតូវបន

ក់ខុស

ញ់រ ងបង្របុស និ ង ប្អូន្របុស ឬរ ងមិត្តភក្តិ។ ពកយចរចម

េចះែតេលចលឺេនកនុងថនក់ក៏ដូចជកនុងសកលវ ិទយល័យទំងមូលថ

មនុស ្រស

ទំនក់

េហើយពួកេគមិនែមនជបងប្អូនធមម

វ ិសុទធ

េនះេទ

និង

គឺ ជ

ែតពួកេគគឺជគូ

វ ិសុទធមន្របតិកមម្រចេ

េ្រកយពីបនលឺនូវពកយទំងអស់េនះ

ម

តជខ្លំង

ឃត់។ ពួកេគចប់េផ្តើមគិតពីទេង្វើ និង ទំនក់ទំនងរបស់ពួកេគ េតើ ្រគន់ែត

ជមិត្តភពរ ងបងប្អូន ឬ ក៏សង រ។ ពួកេគ

ក់ដូចជមិនទន់យល់ចបស់ពី

រមមណ៍របស់

ខ្លួនេគេនេឡើយេទ។

េ្រកយពី គិតអស់េពលមួយយប់ េភទដូចគន េហើយមនុស ែដល គំនិតថ

បនទទួល

្រស

គ ល់ថខ្លួនជមនុស ែដល្រស

ញ់គឺវ ិសុទធ។ ចំែណកវ ិសុទធវ ិញ េគេនែត្របកន់

េគមិនែមនជ្រកុមមនុស ្រស

ញ់េភទដូចគនេឡើយ។

េគជមនុស ្របុសសុទធ

១០០%។ េគរ ំលឹក្របប់ខួនឯងថ ្ល ពីមុនេគជមនុស ្របុសមនក់ ែដលខិលខ្លំង សង រជមនុស ្រសីេ្រចើន ប់មិនអស់ ដូរពីមួយេទមួយមិន្រ ្រសីវ ិញមិនបច់និយយេទ គឺ មិន

ញ់

ក្រ

ស់ មន

ន្ត េហើយេបើេគងមួ យ

ចេរៀបបន ចុះេហតុអីេគថខ្លួនជមនុស ្រស

ញ់េភទ

ដូចគន? វ ិសុទធេនែត្របកន់គំនិតថ េគមិនែមនជមនុស េខទើយ។ ែស្អកេឡើងេពលេទ ែដលសែម្តងនូវកយវ ិករែប្លកៗ ៊ នេមើលមុខ ជូតេ

យ

េ

ដូចមុនេទ។

ខុសែប្លកែតវ ិសុទធ

ក់ចង់ បិតបំងអ្វីមួយ។ េនេពលនិយយជមួយ េឃើញវ ិសុទធែបកេញើសេនេលើថងស

យសកមមភពេនះជេរឿងធមម

ែតេពលេនះវ ិសុទធបនេគៀសៃដ េសង ម។ វ ិសុទធ

បននិយយេទកន់វ ិសុទធជធមម

េចញ

ក់ដូចជដកខ្លួនេចញពី

បនយកកែន ងេទ

ែដលពួកេគែតងែតេធ្វើរ ងគននឹងគនកន្លងមក។

េឃើញែបបេនះ

គនជេរៀង ល់ចុងសប្តហ៍្រតូវបនកត់បនថយ

េគមិ ន

ក៏ ដកៃដេចញេហើយអងគុយេន

បន្តិចម្តងៗ ទម្លប់ ែដលធ្លប់េទេមើលកុនជមួយ ភពជិតសនិតនិងែផ្អមែល្ហមពីមុនក៏ែ្រប្របួល

វ ិសុទធចប់ េផ្តើមទក់ទងមនុស ្រសីេដើមបីបេងកើតេសន

ែដរ។ េ

យ

ក់ដូចជមិនេពញចិត្ត

េ

យមនករនិយយពីទំនក់ទំនង

េក្ត្រក

យផងែដរ េគបនេសនើរេ

ទក់ទងគនេទ។ ជដំបូង ្រស េធ្វើេ

ញ់ យ

ែតេ

ដូចកល្រគេដើម។

យមិនដឹ ងេធ្វើយ៉ង

ក៏ េចះែតបេ

និង វ ិសុទធកន់ែតខ្លំង េធ្វើេ យ

ក៏មនករ

្របកសជ

ទេង្វើេនះេធ្វើ ្ត យេទ។

យវ ិសុទធក៏កន់ ែតខឹង

ធរណះថ េគនិង

គមនអ្វី្រតូវ

ទ ក់េសទើរែដរ ែតេដើមបីបំេពញបំណងមនុស ែដលខ្លួន

ក៏ សុខចិត្ត។ ករនិយយអ្វីែដលខុសពី ករពិត និង កបត់េបះដូងរបស់ខួ្លនពិ តជ

មនករឈឺចប់ខ្លំង

បនទប់ទឹក ចំែណកវ ិសុទធបនេឃើញ ែដលេឃើញវ ិសុទធេ េចញែថមទំង

យក្តី្រស

ញ់

ល់មួយៃដែដលេធ្វើេ

ស់។

បនរត់េទសមងំពូនយំែតមនក់ ឯងេនកនុង

កនុងសភពែបបេនះ ក៏រត់េទ បនសទុះេទេ

យ

មេ្រកយ។ េនេពល

បវ ិសុទធ

ែត្រតូវវ ិសុទធរញ ុ ្រចន

ដួលេទេលើឥដ្ឋ

េ

យេពលពកយ

“ឯងឆកួតេទអី េយើងមិនែមនជេខទើយេទ”។ និ យយែតប៉ុណឹ ្ណ ងេគក៏រត់េចញេទ។ ចប់ េពលេនះមកទំនក់ ទំនង

និ ង វ ិសុទធកន់ែតមនភពឃ្លតឆងយពីគន។ ចំែណកវ ិសុទធ

េ្រកយេពលែដលេធ្វើែបបេនះេទេលើ ឯង ចំែណកេសន

េគែបជមន

រ ងេគនិងសង រ្រសីៗរបស់េគ

ចប់េផ្តើមសេងកតខ្លួនឯង េគមន

រមមណ៍េ

ក

្ត យនូវកំហុសខ្លួន

ក់ដូចជមិនមនភពល្អ្របេសើរ វ ិសុទធ

រមមណ៍ថ េនេពលែដលេគេនជមួយ

របស់េគពិតជមនភពកក់េក្តែដលេគមិនែដលទទួលបនពី មនុស ្រសី េហើយេនេពលែដលេគបនឃ្លតឆងយពី នឹក េគខ្វល់ បរមភ និង មន

េបះដូង និង ចិត្ត មនក់ ពីមុនមក។

េបះដូង ្របម៉ ត់េគពិតជឈឺចប់ខ្លំង

ស់ េគ

មមណ៍េផ ងៗេទៀតជេ្រចើនបនរូមបញូច លគនែដលេធ្វើេ

ពិបកនិងយល់ពីខួនេគ។ ្ល េពលខ្លះវ ិសុទធសួរខ្លួនឯងថ “េតើខំុញពិតជ្រស

ញ់

យេគ

ែមនេទ? េបើ

អញចឹងខញំុគឺជេខទើយ? េទខញំុ មិនែមនជេខទើយេទ?” សួរខ្លួនឯង េឆ្លើយខ្លួនឯង ែតចេម្លើយ មិនបំេពញនូវករពិតេ

ំងពី

ក់ដូចជ

ះ។

អងគុយ្រតម៉ុង្រតេម៉ ចែតមនក់ឯងេនកនុងបនទប់ទទួលេភញ វ

ពូេឈឿនបនចូលមកេហើយ

‐«្រតូវែតែស្វងយល់ពីេបះដូងខ្លួនឯងេ

េ

យកៃដអែង្អលខនងវ ិសុទធ។

ចរស់េនេ

យបនចបស់

យបិទបំងេបះដូងនិងធតុពិតរបស់ខួន ្ល

េបើេយើង

ក្របុសតូច

េយើងមិន

គ ល់ខួនឯងចបស់ ្ល េហើយ

េយើងងយ្រសួលកនុងកររកេសចក្តីសុខ

្រស

ក់ ខួន។ ្ល

កុំខ្លចនិងបង្ហញេបះដូងរបស់ខួនឯង ្ល

ញ់មនុស មនក់ និង ទទួលយកករ្រស

េយើង្រតូវករ ភ្លមេម្លះ

មិនែមនជកំហុសេឡើយ។ ខញំុ

ដូេចនះខញំុយល់ពី

រមមណ៍េ

ញ់ពីមនុ ស មនក់ ែដលេយើងគិ តថេបះដូង

គ ល់េ

ក្របុសតូច ទំងពី េ

ក្របុសចបស់

រមមណ៍ពិតេឡើយ េបើេយើងពយយម

ក់

ក្របុសេកើតមក

ស់។គមនអ្វីែដលពិបកជករ

ក់

ក់ដូចជេយើងពយយមបំបត់េសរ ីភព និ ង

េសចក្តីសុខខ្លួនឯង។» និយយែតប៉ុណឹ ្ណ ងពូេឈឿនក៏េងើបេដើរេចញេទ។ សម្តីរបស់ពូេឈឿន

េគ

ចំែណកវ ិសុទធភំង

យ

រ

ក់ដូចជ្រសឡះេនកនុងខ្លួនេពលែដលបនេលើសម្តីែបបេនះ។

េគ

ខិតខំសះ ្វ ែស្វងេដើមបីែស្វងយល់ពី

ម រតីេ

រមមណ៍ពិតរបស់េគ េហើយេគក៏បនដឹងថេបះដូងរបស់េគ

ពិតជ្រតូវករមនុស មនក់មក្រគប់្រគងនិងែថរក យ៉ ងពិត្របកដ មិនែមនជេសន

ែដលជ

ករបន្លំែភនកអនកដៃទ និង ខ្លួនឯងេនះេទ។ វ ិសុទធបនេបើកែភនកធំៗ េ្រកកឈរេឡើង េធ្វើទឺកមុខ

យ៉ ងក្ល

ន រួចរត់េទយ៉ ងេលឿននិង

។ េគេបើកេគះទ្វរបនទប់ ភ្លមេគសទុះេទេ

ប

្វ

ចំែណក យ៉ ងែណន។

ប់ មិនបនមួយនទី ផងវ ិសុទធបនេទដល់បនទប់ ក៏ បនេបើកទ្វ ្រគន់ែតេបើក វ ិសុទធបនេឃើញ ចំែណក

ភំងេ

យឈរឆកឹងដូ ចរូបចម្លក់

េហើយេបើកែភនកធំៗ។ ‐«

េយើងពិតជ្រស

ញ់ឯង

ស់។»

វ ិសុទធនិយយែតមួយ្របេយគេនះដែដលៗ ថនំសណំ្ត រេវុរើ យ។ ចំែណកឯ

រេទ

វ ិញមនករភញក់េផ្អើល និង េពញចិត្តចំេពះ្របេយគមួយ

ស់ េទះបីជវ ិសុទធនិយយដែដលៗ ប់ រយដងក៏េ

េនះ

សម្តីមួយ្របេយគេនះែដរ។ វ ិសុទធបនរុញ េ ។

យេងើយេឡើងេដើមបីេ

រមកដូចមនុ ស ្រតូវ យ ក៏េគ

េចញពី េគបន្តិច រួចេ

ក់មិនធុញ្រទន់និង

នកបលចុះ និង ចប់មុខ

យបបូរមត់របស់េគេទប៉ះនិងបបូរមត់ដ៏ទន់េលមើយរបស់

េបើកែភនកកន់ែតធំ ែតេគមិនេរ ើបំ រះឬនិយយអ្វីេឡើយ េគតបេទវ ិសុទធវ ិញេ

កយវ ិករេពញចិត្តជទីបំផុត។

បនទប់ ពីសែ្រមកៃនករ្រស

ញ់បនបេញចញ

យ

មកយវ ិករ

េនះមក

ចប់េផ្តើមមនចមងល់ថេតើេហតុអីប ្វ នជមនុស ្របុសែដលរ ឹងរួស ិញ? ញ់ខួនេទវ ្ល

េ្រចើនែដលសុទធែតមនុស ្រសីេនះ ែបមក្រស ‐«េហតុអីប ្វ នជ្រស

ញ់ខំុញ ែ្រគងថជមនុស ្របុស១០០%?»

បនសួរេទកន់ វ ិសុទធេ មពិតេទ

‐«

ចបស់ពី ែតប៉ុេ

្ណ ះ។

មនសង រជ

យករអឹមេអៀន ែកវែភនកទំងគូរសម្លឹងេទកន់ែកវែភនកវ ិសុទធ។

ខញំុមន

រមមណ៍ែបបេនះយូរ

ខញំុែតងពយយម

ពយយមទក់ទងមនុស ្រសីេដើមបី

ក់

ស់មកេហើយ

្រគន់ែតខញំុ មិនបនដឹង

រមមណ៍និងេបះដូងខ្លួនឯងរហូតមក។

ក់បំង និង បំបត់

ខញំុ

រមមណ៍ែបបេនះ។ ែតេនេពលែដល

ខញំុទក់ទងនិ ងេនជមួយពួកេគខញំុគមនេសចក្តីសុខេនះេឡើយ

ែតជេហតុខំុញែតងែតផ្លស់បូរ្ត

សង រជញឹកញប់ ពីេ្រពះខញំុ គិតថ ខញំុមិនទន់បនជួបនិងមនុស ែដលខញំុេពញចិត្ត និង េបះ ដូងខញំុ្រតូវករ ែត េនែតមិនបនជួ ប។ រហូតដល់េពលែដលបនពួបនិងឯងេលើកដំ បូង េបះ

ដូងខញំុេ

តខុសធមម

ស់ ែតេ

យខ្លច

េចញឆងយពីខំុ។ ញ ឈឹចប់ខ្លំង ខញំុពិតជ្រស

េហើយេពលែដលខញំុបនេនែកបរឯង ខញំុពិតជមន

រមមណ៍េនះកន់ែតេកើនេឡើង ខញំុបនេធ្វើ្រគប់ យ៉ងេដើមបីេ

ែតេនេពលែដលខញំុេធ្វើែបបហនឹង

ខញំុ មន

ស់។ ែតេនេពលេនះខញំុបនដឹ ងចបស់

ញ់

ខ្លំង

េនេពលែដលលឺសម្តី

ស់។»

និយយែបបេនះ

ស់ពកយចស់ែតងែតនិយយតំ

មនគូ េខមគូនឹងស ល្អគូនឹង

េ្រកយពីវ ិសុទធបន មួយេនះេ គូេនះ្រស

។

បវ ិសុទធទំងទឺកែភនក។

យ៉ ងស្អិតរមួតេលើសេដើម។ លតៗគនថ ្រគប់សភវះទំងអស់សុទធែត និង

ញ់េគេកើត?

រភពេសនហ៍ចំេពះមុខ

យចក់្រគឹះយ៉ ងមំេនកនុង្រកេ

ពិតជ

ស់ថេបះដូងរបស់ខំុញ្រតូវករ

្រកក់ ទឹកគូ នឹងដី ្រសីគូនឹង្របុស។ ចំែឡកែតេសន

វ ិសុទធេគជ្របុសដូចគន េហតុអីព ្វ ួកេគ្រស

យឯងចក់

រមមណ៍កន់ែតឈឺចប់

បនសទុះេទេ

ចប់េពលេពលេនះមកពួគេគបន្តទំនក់ ទំនងេសន ពិត

រមមណ៍កក់ េក្តខ្លំង

ពួគេគទំងពីរបនក

ៃនេបះដូងដ៏ល្អ

ញ់គនចក់ទឹកមិនលិច ពួកេគែតងែតេទ

មក

ងេសន

្អ តរបស់ពួកេគ។ គូេសនហ៍មួយ ជមួយគនរហូត េរៀនក៏េន

ថនក់ជមួយគន អងគុយេកអីជប់ គនេទៀត ឯបនទប់េគងវ ិញវ ិសុទធបនេរ ើបនទប់មកេនជមួយ េ

យរស់េនដូចជប្តី្របពនធេទេហើយេ

យគមនខ្វយខ្វល់ពី្រកែសែភនកជេ្រចើនែដលែតងែត

ចំណងេសនហ៍េនះ្រតូវបនវ ិញចូលគនយ៉ ងែណនពីមួយៃថង

លួចសម្លឹងមករកពួកេគេឡើយ។

េទមួយៃថងរហូតដល់ពួកេគទំងពីបញចប់ ករសិក ចំេពះករសិក របស់ពួកេគ

ែដលេធ្វើេ

យអនក្រសីវ ិជជនីមនេសចក្តីេពញចិត្តជៃ្រកកន្លង។

គត់បន្របគល់តំែណងនយក្របតិបត្តិស ចំែណក

្ឋ គរេ

ដឹងអំពីទំនក់ទំនងេសន ែតមនេពលេវ

របស់វ ិសុទធនិង

យេមើលេឃើញថពួកេគជបងប្អូន

្ឋ គរទំងមូល។ អនក្រសីវ ិជជនីពិតជមិនបន

េឡើយ ែដលជេហតុេធ្វើេ

យពួកេគទំងពីរកន់

កន់ែតេ្រចើនេនជមួយគន។

ករងរ និង េសន ជេ្រចើនែដលស

េចះែតមនភពល្អ្របេសើរ។ វ ិសុទធ និង

្ឋ គរបនកំណត់

យល់ចិត្តេថ្លើមគនជលំ ជំនួយករ

យេទវ ិសុទធែដលជកូន្របុសែតមួយ

វ ិញបនក្លយជជំនួយករផទល់របស់វ ិសុទធ េ

និង ជៃដគូដ៏លស ្អ ្រមប់ករព្រងឹងនិងព្រងីកស

េ

ពួកេគទំងពីរបនទទួ លលទធផលដ៏ ល្អ

ឯេសន

ពួកេគក៏ េចះែតមនករ្រប្រស័យទក់ទង

ប់។ ទំនក់ទំនងរបស់ពួកេគេនកនុងស

ចំែណកេនផទះជបង

និង

ប្អូន។

បនសេ្រមចនូវេគល

្ឋ គរ្រគន់ែតជនយក និ ង

ែតេនខងេ្រកពួកេគបនលួចបេញចញនូវ

រមមណ៍និងទំនក់ ទំនងពិត្របកដរបស់ពួកេគ។ េពលេទេមើលកុនពួកេគែតងែតេដើរកន់ៃដ គន ្រស

េពលញ ុ ំ

រែតងែត

ចប់េ

យគន

ទេង្វើ្រគប់ យ៉ងគឺបង្ហញេ

ញ់ ករខ្វល់ខ្វយ យល់ចិត្ត េយគយល់គនដូចនឹងេសន ដូចពកយចស់េពលែមន ្រក

ពួកេគ្រតូវបនបង្ហញបន្តិចម្តងៗ។ ក់របស់ពួកេគ វ ិសុទធលួងេ

ម។

ជដំបូង

ស់មិន

រ ងបុរសនិង្រស្តីែដរ។

ចខចប់េភ្លើងបនេទ។ ទំនក់ ទំនងែក្លងបន្លំរបស់

ពួកេគែតងែតេលចលឺពកយចរចម

ពិតជមនករ្រពួយបរមភចំេពះេរឿងេនះ

េរឿងេសន

យេឃើញនូវករ

មពីេសន

លួច

ស់ែត្រតូវបន

របស់ពួកេគ្រតូវបនែបកែខញកពី មត់មួយេទមត់មួយ

េពញស

្ឋ គរ។ ែថងមួយពួកេគបនេដើរេទបនទប់្របជុំទំងពីរនក់ ក៏ េពើប្របទះនិងបុគគលិក

ពីរបីនក់កំពុងែតនិយយពីទំនក់ ទំនងខុសធមម -

របស់ពួកេគ។

បុគគលិក១: «ែនក ខញំុលឺថេ

្របុសដូចគនជមួយជំនួយករផទល់ខួនឯងគឺ ្ល េ

កនយកវ ិសុទធ មនទំនក់ទំនងេសន

ក

។»

-

បុគគលិក២: «ឯងឆកួតេទអី ពួកគត់ទំងពីរគឺ ជបងប្អូននឹងគន

-

បុគគលិក៣:«េបើឯងមិនដឹ ងសួរគន

េហើយពួកគត់ពិតជ្រស

ញ់គនែមន

ែល្ហមអញចឹង។ េគនំគននិយយេពញទំងស

រនទះបញ់េទ េសន

្អ តម៉ គំនរមិន្រស

ញ់េទែបជ្រស

ញ់្របុសដូចគន មិនខ្លច

ខុសធមមជតិែបបហនឹង?» ។

េធ្វើមុខ្រសពប់្រសេពនេនេពល

េគែថមទំងចង់ េទ្របប់បុគគលិកទំងេនះេ

វ ិសុទធចប់ៃដជប់។ វ ិសុទធបនចប់ៃដ េទដល់ទីេនះ វ ិសុទធបនទញ ៃដវ ិសុទធទំងពីរចប់កន់ -

កន់ៃដគនដូចសង រមួយគូ ដ៏ែផ្អម

្ឋ គរេទេហើយេពលេនះ។ េហ្អើយ សម័យេនះ

ពួកេគនំគននិយយជេ្រចើនពី វ ិសុទធ និង ែដលលឺេរឿងេនះ

ពួកគត់មិនែមនជបងប្អូនបេងកើតេទ

ខញំុបនេឃើញពួកគត់េថើបគនជេ្រចើនដង។

េហើយមិត្តភក្តិខំុញបនេឃើញពួកេគបេណើ្ត រគនេទេមើលកុន

ផ្តស់បូរអស់ ្ត េហើយ ្រសីៗ

។»

វ ិសុទធ: «េតើឯង្រស

វ ិសុទធសួរេទកន់

េ ម របស់

យឈប់និយយែត្រតូវបន

យ៉ ងែណន និង អូស

េទេលើដំបូលស

្ឋ គរ

យែបមុខនិងខ្លួនមករកេគ ែភនកវ ិសុទធបញ់េទរកែភនក ។

ញ់េយើងេទ? » េ

យមិនព្រពិចែភនកទំងគូ ចំែណកឯ

ឆងល់និងសំណួរមួយេនះរបស់វ ិសុទធ េគ

វ ិញ

ក់ដូចជេងឿង

ក់ឈរធមឹងមិ ននិយយ។

-វ ិសុទធ:« េហតុអីមិនេឆ្លើយ? ឯងមិន្រស

ញ់េយើងេទ? និយយែតមួយមត់មក។»

-“បទ បទ ្រស របស់វ ិសុទធ។

ស់” េនះជសម្តីរបស់

ស់ែតសំណួរេនះ្រគន់ែតចង់បញ ជ ក់ និ ង រ ំលឹក ថេយើងនិងកន់ៃដគនេ

យ ខញំុសូមសបថថនឹងកន់ៃដឯងមិនែលងជ

ែលងៃដខញំុេឡើយ។

ជំនះេ

ខញំុដឹងថេសន

េយើងេធ្វើអី្វ

យ៉ ងែណនេដើមបី

ែតប៉ុេ

ពិតជ្រស

ញ់

្ណ ះ។»

យជប់េទះបីមនបញ ្ហ អ្វីេកើតេឡើងក៏

ច់ខត េហើយឯងក៏្រតូវសបថែដរថ និងមិន ស់

ែតេយើងនឹងនំគន

ចបំែបកបំបក់ពួកេយើងទំងពីរបនេឡើយ។ កុំខ្វល់ពី

និយយអ្វីេ

យេគនិយយេទចុ ះ

មេបះដូងេយើង្រតូវករ

ធមមជតិជអនកបេងកើតពួកេយើងេ

សំខន់គឺេបះដូងរបស់ពួកេយើង

េហើយ ក៏មិនែមនជេសន

យមន

រមមណ៍ែបបេនះ

អ្វី្រគប់យ៉ងរួមទំងេបះដូងេយើងគឺធមមជតិ ជអនកបេងកើត េយើង្រស

ប

េយើងពិតជមនឧបសគគេ្រចើន

យទល់ែតបន គមនអនក

អនកដៃទេទះបីអនក

តបេទនឹងសំណួរ

ករពិតវ ិសុទធបនដឹងយ៉ ងចបស់ថ

។

-វ ិសុទធ:“សនយ េ

ញ់ខ្លំង

ចំែណកវ ិសុទធេពលែដលបនលឹសម្តីេនះេគ្រស ៉ េ

ផ្តល់ភពកក់េក្ដេទ េគ

ញ់ ្រស

ខុ សធមមជតិ ែដរ េ

យេយើង្រស

េ្រពះថ ញ់គន

ឈប់គិតអ្វីទំងអស់ែត្រតូវចំថពួក

ញ់គន មិនេចលគន មិនែបកគន និង កន់ ៃដគនជេរៀងរហូត”។

បនលឺសម្តីេនះេចញពីមត់វ ិសុទធ េធ្វើេ

យ

មនចិត្តរ ំេភើបយ៉ ងខ្លំង។ េគ្រគន់ែត

បនងក់កបលែដលជសញញបញ ជ ក់ពីករទទួ លយល់្រពមអ្វីែដលជសំណូមពររបស់វ ិសុទធ។ បនទញយកៃដវ ិសុទធមកកន់យ៉ងែណន។ ពួគេគញញឺមេទរកគននិងផ្តល់កីស ្ត ងឃឹមនឹង ទំនុកចិត្តរ ងគននឹងគនេទវ ិញេទមក។ ៃដេឆ្វង េទេលើ “ខញំុ្រស

ញ់ឯង វ ិសុទធ” “េយើងក៏្រស

េមឃ។ បនទប់ពីែ្រសកពួកេគសម្លឹងេមើលមុខគនេ

កន់ ៃដ ញ់ឯងែដរ យ

េ្រកយពីករសនទន ករផ្តល់ទំនុកចិត្ត និង កំ ពីរបនបេណើ្ត រគនេទកន់បនទប់្របជុំ។

្ត ំរបស់វ ិសុទធយ៉ងែណនរួចេលើក ” ពួកេគែ្រសកខ្លំងេទេលើ

ន មញញឹមនិងភពេជឿជក់។ ំងចិត្តេ

យគនរួច ល់មកពួ គេគទំង

ៃថងេនះគឺជៃថងពិេសសែដល្រគប់ មចស់ភគហ៊ុនទំង

អស់្រតូវចូលរួមកិចច្របជុំេដើមបីបូកសរុបលទធផលករងរ។ កិចច្របជុំ ចប់េផ្តើមេនេម៉ ង៩ ្រពឹក

ដូេចនះមចស់ភគហ៊ុន និង ្របធនែផនកនន្រតូវចូលរូមកនុង

វ ិសុទធ និង កនុង

េដើរចូលេទកន់

ល្របជុំជធមម

ល្របជុំមនសម្លឹងមករកពួកេគ

លួចខ ិបគនេទៀតផង។

ែតអ្វីែដលែប្លកគឺែកវែភនកអនកែដលេន

កិចច

្វ គមន៍

េហើយមនអនកខ្លះ

យពួកេគទំងពីរនក់ដូចជរ ឹងខ្លួន

និង ញក់ែភនកជសញញេ

បនទប់ពីេទកន់កែន្លងអងគុយែដលេគបនេរៀបជេ្រសចេនះ ហ៊ុនដ៏ធំេនកនុងស

យបនមុនេម៉ ង៩។

ក់បីដូចជមនុស ចែម្លក

ទេង្វើែបបេនះេធ្វើេ

េ្រប ន។ វ ិសុទធ បនយកៃដេកះ

ល្របជុំ េ

និង ក់ ទក់គនមកកិចច្របជុំក៏ចប់េផ្តើមេ ក

វ ិជជនី េនកនុងជំនូបជឯកជនេនះ។ េ

យេទកន់េកអីអងគុយ។

អនក្រសីវ ិជជនីែដលជមចស់ភគ

សតយ ជ

យរលូន។

េ្រកយពីកិចច្របជុំអនក្រសី

ែដលជមចស់ភគហ៊ុនធំបនទប់ ពីអនក្រសី

កសតយ ជ ក៏ បនេលើកេឡើងពី កូន្រសីរបស់េ

ែដលេទើបែតបញចប់ករសិក េន្របេទសស្វីស ែដលមន

របស់នងគឺេទរកពួកអឺ រប ុ៉ ។ េ

ក សតយ ជ ចង់ បង្ហញពីគំនិតភជប់

ចំែណកអនក្រសីវ ិជជនី

ែតគត់ក៏បនយក េទពិចរ រ ងវ ិសុទធ

ក

យុ្រសបលេទនឹងវ ិសុទធែដរ នង

េឈមះ ដូរ ីក។ ដូរ ីក គឺជេកមង្រសីែដលឆ្លត និង មនរូបសមបត្តិ្រសស់

េសន

េអៀន

្ឋ គរបនមកដល់ រួមជមួយនិងមចស់ភគហ៊ុនជេ្រចើនេទៀត។ បនទប់ ពី

វ ិជជនីបនជួបពិភគ ជមួយនិងេ

អនកទំងពីរ។

និង

្អ ត េហើយផនត់គំនិត ច់ឈមរ ង្រគួ

ក់ដូចជេសទើរ

ទ ក់ចំេពះគំនិតរបស់េ

បនរ ីកសុះ

យេពញទំងស

រ

កសតយ ជ

ែដរ។ និង

្ឋ គរ

មរយះករ

និយយខ ិបខ វពីមត់មួយេទមត់មួយ រហូតេទដល់អនក្រសីវ ិជជនី។ ជដំបូងគត់ដូចជមិ ន សូវជចប់

រមមណ៍ និង េជឿពីពកយចរចម

មនេគនិយយេ្រចើនេឡើងៗេធ្វើេ

ង ចមួយេ្រកយពីបយ វ ិសុទធពីេគលបំណងចង់េ េ

និង

េពលបចចុបបនន

មករសេងកតនិងករ

ង ចរួច អនក្រសីវ ិជជនីមនេ

វ ិសុទធមកជួប។ គត់បន្របប់

យវ ិសុទធេទបន្តករសិក េន្របេទសប ង ំ េ

េទះជយ៉ ង

រែតេចះែត

យអនក្រសីវ ិជជនីមនករសង ័យ។

យេគបញចប់ថនក់បណិ្ឌ តេនទីេនះ។ ែតធតុពិតគឺចងេ

ឆងយពីគន។

យ

យគត់មនករចប់របស់ និង សេងកត។ គត់សេងកតពីទេង្វើ

ពួកេគទំងពីរនក់ែដលធ្លប់េធ្វើពីេពលមុខមក និយយតៗគនរបស់បុគគលិកេធ្វើេ

មទំងេនះប៉ុនមនេទ ែតេ

ក៏ េ

យគំនិតថចង់ េ

យមូលេហតុចង់

យគន្លតពី វ ិសុទធ និង

េន

យវ ិសុទធេទបន្តករសិក ្រតូវបន

បដិេសដ េ

យវ ិសុទធយកេលសមិនចង់េទ

ចបស់ពីចំណងទក់ទងរបស់វ ិសុទធ មួយេគ ែតេបើ េន ែតេបើ ចំេ

ឆងយពី អនក្រសីវ ិជជនី។ អនក្រសីវ ិជជនីកន់ែតដឹង េ្រកយេពលែដលវ ិសុទធេសនើរេ

និង

េទ វ ិសុទធេន េ្រពះមិន ះ្រ

អនក្រសីវ ិជជនីជអនកចញ់។ ទំងពីរ គត់ពិតជមន

ចេទេចលស

្ឋ គរទំងពីរអនកបនេឡើយ។

យរ ងម្តយនិងកូនបនេកើតមនេឡើងជងមួយេម៉ ង លទធផល

ែដលទទួលបនគឺ វ ិសុទធមិន្រពមេទបរេទសេ

យយកេលសមិនេចះចប់ េ

យបញ ្ហ មួយេនះ

េ្រកយពីបនដឹងចបស់ពីទំនក់ទំនងខុ ស្រប្រកតីរបស់កូន្របុស រមមណ៍ពិបកចិត្ត និង ទទួលយកមិនបន។ គត់ េសទើរែតមិនេជឿនូវអ្វី

ែដលគត់បនលឺ និង បនេឃើញ ែតេទះជយ៉ ង

ជករពិត។

គឺជៃថងខួបកំេណើតរបស់អនក្រសីវ ិជជនី។ េន

ង ចៃថងេនះេនផទះមន

រដ៏ តូចមួយេនះ េនតុបយមនអនក្រសីវ ិជជនី វ ិសុទធ

មីងសយ និង ពូ

ៃថងទី១១ ែខកកក

េឈឿន។ ករចប់េផ្តើមៃនកមមវ ិធីពិតជសបបយរ ីក យ និង េសចក្តីសុខខ្លំង បនសថិតេ្រកយ

េទជ

មិនេទេគក៏មិនេទែដរ។ ចំែណកអនក្រសីវ ិជជនីបននិយយថេបើវ ិសុទធេទ

ទ និង ករេ

កមមវ ិធីជួបជុំ្រគួ

យ

វ ិសុទធបនយកអំេ

ន មញញឺមៃនអនកចូលរួមទំងអស់គន។

ែដលជដេងក បសក់ មួយដ៏្រសស់

្អ តែដលមន

ំេទេ

ស់ ែដល យរបស់េគ

យអនក្រសីវ ិជជនី

យតបូងេព្រជេទេ

ចំែណក

វ ិញ បនយកអំេ

្រសិលដូច

្ល បេកងកមស។ បទចេ្រម ងជូ នពរខួបកំេណើត្រតូវបនបញចប់ ករជូនពរក៏ បន

យែដលជកែន ងសូ្រតមួយដ៏្រសស់

្អ ត ពណ៌ភ្លឺរេ

ង

បន្លឺេឡើងពីមនក់េទមនក់ចំេពះអនក្រសីវ ិជជនី។ អនក្រសីវ ិជជនីបននិយយថ “ម៉ ក់មិនចង់ បនអ្វី េទ ម៉ ក់ចង់បនគឺេ េ្រចើនេ

យពួកឯងទំងពីរនក់ េរៀបករជមួយមនុស ្រសីដ៏ល្អ និង មនេចជ

យម៉ ក់”។ ្រគន់ែតបនលឺសម្តីេនះភ្លម វ ិសុទធ ្រកេឡកមកេមើ លមុខ

យ៉ ងជប់។ ជមនុស ្រសីឆ្លត

អនក្រសីវ ិជជនីបនបន្តេទៀតថ

“កូន្រសីេ

កសតយ ជ

កសមនិងវ ិសុទធកូនម៉ ក់ េហើយម៉ ក់និងេ

ផគូផគងកូនទំងពីរ េតើកូនគិតយ៉ ង

ែដរ?”

‐«អត់ េទម៉ ក់កូនមិនចង់េរៀបករេនេពលេនះេទ។»

្អ ត

ឯៃដកន់ៃដ ស់

នង

កសតយ ជ មនគំ េ ងនិង

វ ិសុទធតបេទម្តយវ ិញេ

យសម្តីមិនសូវជេពញចិត្តនឹងេទនិងសំេណើររបស់ម្តយ។

ចំែណកឯអនក្រសីវ ិជជនីរ ឹតែតេគៀបសងកត់វ ិសុទធេនេពលែដលវ ិសុទធកន់ែត្របែកក បនទំងសុំេ បនបញចប់េ

យ យភព

មិនេពញចិត្ត និង េ

ជួយនិយយបញុច ះបញូច លវ ិសុទធែថមេទៀតផង។

េហើយគត់

ពិ ធីខួបកំេណើត្រតូវ

នតឹងៃនករជែជកែវកែជកគន វ ិសុទធបនេដើ រេចញពីតុបយេ

យករ

អនក្រសីវ ិជជនី មីងសយ និង ពូេឈឿនេមើលមុខ

ហមង បន ល់ទុកែត

គន។ េ្រកយពីៃថងខួបកំេណើតអនក្រសីវ ិជជនីបនបញចប់ េដើមបីេ

យវ ិសុទធេរៀបករ និង ផ្តច់ទំនក់ ទំនងេសន

អនក្រសីវ ិជជនីបនរ ិះរកវ ិធីជេ្រចើន ជមួយ

វ ិសុទធេទជួបដូរ ីកជញឹកញប់ែត្រតូវបនវ ិសុទធបដិេសដ

។ គត់ែតងែត

ែតេពលខ្លះក៏មិន

ត់ េ

យ

ចបដិេសដបន

ែដរ។ វ ិសុទធ និង ដូរ ីក ដូចជគមនអ្វីចប់ េផ្តើមនិង រ ីកចេ្រមើនេឡើយរ ងទំនក់ទំនងេគទំងពីរ ពីេ្រពះែតវ ិសុទធេចះែតរកេលសេគចេចញពី ដូរ ីករហូត។

េរឿង “េសន

មួយ”

ភគ ៤

អងគុយេនកនុងកររ ិយល័យេធ្វើករ អនក្រសីវ ិជជនី

ក់ដូចជកំពុងែតគិតែវងឆងយ។ ៃដ

ទំងពីររបស់គត់េពលខ្លះក៏យកមកេ្រជងសក់ និង េពលខ្លះក៏ យកមកខទប់មុខ។ គត់ កំពុងែត គិតពីកូនសម្លញ់ទំងពី ររបស់គត់ គត់ពិតជមនករ្រពួយបរមភចំេពះពួកេគទំងពីរខ្លំង ស់ េ្រពះែតេសចក្តី្រស

ញ់ េសចក្តី

ិ៍ ្ត ណិត កិតិយ ្ត ស េករេឈ ម ះ ភពៃថ្លថូរន

្របៃពណីទំេនៀមទម្លប់ និង ករបន្តពូជពង ្រគួ

រ បនេធ្វើេ

យអនក្រសីវ ិជជនីមន

រមមណ៍

វ ិលវល់ពិបកនិងរកដំេ

ះ្រ

យចំេពះេសន

និង វ ិសុទធ។ ែតជលទធផលចុង

រ ង

េ្រកយគត់េនែត្របកន់គំនិតថ និងបំែបកពួ កេគទំងពីរ។ េនេពល

ររួចអនក្រសីវ ិជជនីបនេ

ង ចេ្រកយទទួលទន

កនុងបនទប់របស់គត់។ េនេពលេនះអនក្រសីវ ិជជនីមនគំេ ងចបស់ និយយេ េ

យេបើកចំហរពីេសន

និ ង វ ិសុទធ ចំេពះ

របស់

េ

យ

េទជួបេន

ស់េហើយថគត់និង ។ គត់មនគំនិតថនឹងសុំ

េដើរចកេចញពីវ ិសុទធ គត់យល់ថេបើគត់និយយេរឿងេនះេទកន់

យ

ក់មន

ភពងយ្រសួលជងនិយយជមួយនឹងវ ិសុទធ ពីេ្រពះគត់បនដឹងចបស់ពីចរ ិករ ឹសរួស មនះ របស់វ ិសុទធ។

បនចូលមកដល់កុងបនទ ន ប់របស់អនក្រសីវ ិជជនី អនក្រសីវ ិជជនីបនេ

អងគុយជិត ៃដមខងគត់ វ ិញ

ក់េទេលើ

ក់បីដូចជមន

-«

ម របស់

និង មខងេទៀតអែង្អលកបល

រមមណ៍ថែប្លក ែតេគមិនសូវជចប់

ម៉ ក់គិតថកូនដូចជមន

យុកន់ែតេ្រចើន

គួរែតដល់េពលរកគួ្រសករេហើយ េតើកូនមនបនចប់

យ

មក

។ ចំែណក

រមមណ៍ប៉ុនមនេទ។

ស់េហើយ េហើយម៉ ក់គិតថកូន

រមមណ៍េទេលើនរ ីមនក់

េហើយ

ឬេន?» អនក្រសីវ ិជជនីបនសួរសំណួរេនះេទកន់ ទំនក់ទំនងេសន

ទំងបនដឹងេហើយថ

យ៉ ងែផ្អមែល្ហមជមួយវ ិសុទធេនះ។ ចំែណកឯ

េផ្អើលនិងសំណួរេនះ េគអងគុយេនថមឹងមួយសនទុះ រួចក៏េឆ្លើយេ

វ ិញ

យសម្តី

កំពុងែតមន ក់មនភពភញក់

ទ ក់េសទើរនិង ញ័រៗេទ

កន់អនក្រសីវ ិជជនី។

េពលេ

-«ម៉ ក់ េហតុអីក៏ម៉ក់សួរខញំុពីបញ ្ហ េនះ? ខញំុមិនទន់គិតពីេរឿងេនះេទ ខញំុចងចំ យបនេ្រចើនេដើមបីេនជួយម៉ ក់ និង ស

-«ចំេពះម៉ ក់ និង ស េពលេរៀបកររួចកូនក៏េនែត

យ

្ឋ គរសិន។»

្ឋ គរកូនកុំបរមភ េ្រពះម៉ ក់េនមនវ ិសុទធមនក់េទៀត េហើយ ចជួយម៉ ក់ បនដែដល។ ចំែណកឯវ ិសុទធវ ិញម៉ ក់បនផគូផគងេគ

ជមួយនឹងកូន្រសីេ

កសតយ ជរួចេហើយ េហើយម៉ ក់ក៏មនគំេ ងេ

យេគេរៀបករេន

េពលឆប់ៗេនះ។» ្រគន់ែតបនលឺសម្តីែបបេនះេធ្វើេ

យេបះដូងរបស់

េសទើរែតគំងែលងេដើរ េហើយ

េពលខ្លះក៏ចង់ផុះេចញមកេ្រកម្ត ទ ងៗផងែដរ។ ទឹកមុខេគចប់េផ្តើមែ្រប្របួលេទជេស្លក

្ល ំង

េញើសចប់េផ្តើមហូរេចញពីថងស់។ ចំែណកអនក្រសីវ ិជជនីវ ិញបនសេងកតនិងបនដឹងយ៉ ងចបស់ ពី្របតិកមមរបស់ -«

គត់បនសួរេទកន់

ភ្លម។

េតើកូនមិន្រសួលខ្លួនែមនេទ? មុខមត់ កូនដូចជេស្លក

-«បទ បទ ម៉ ក់កូនមិនអីេទ កូនធមម

្ល ំងខ្លំង

ស់។»

សម៉ ក់»

-«បនេហើយ េទស្រមកេទអញចឹង ម៉ ក់េមើលេទកូនដូចជមិន្រសួលខ្លួនេហើយ ឆប់

ចូលេគង េហើយេបើមនបញ ្ហ អី ្របប់ម៉ក់ ម៉ ក់មនែតពួកឯងពីរនក់ណឹងេទ ែដលជអនក ិ៍ ្ត បន្តករងរេករេឈ ម ះ្រកុម្រគួ េហើយក៏មិនចង់ បត់បង់ នរ ជមួយម៉ ក់ រហូត ែត មិន

រ និង ស

្ឋ គរទំងមូល ម៉ ក់ពិតជចង់ បនេចខ្លំង

មនក់ រ ងពួកកូនទំងពីរែដល ម៉ ក់ចង់ េ ចេទពួកកូន្រតូវែតមន្រកុម្រគួ

ស់

យពួកឯងទំងពីរេន

រផទល់ខួន ្ល ក

ង្រគួ

រមួយ

ែដលមនសុភមងគល មនប្តី្របពនធ និង កូន។ ហឹម ម៉ ក់ដូចជនិយយេ្រចើនេពកេហើយេទ ស្រមកចុះកូន ម៉ ក់ ក៏ចង់ស្រមកែដរ។» អនក្រសីវ ិជជនីនិយយេទកន់

េ

យបងកប់េទេ

យមនន័យេ្រជែដលេធ្វើេ

មនករេងើងឆងល់ និង មនទិលេនកនុងចិត្ត។ ចំែណកអនក្រសីវ ិជជនីវ ិញ

មិនទន់អស់េសចក្តីគត់ដូចជេនមនេរឿងជេ្រចើនែដល និយយេចញមកេ្រកបន្តិចអត់បន្តិច។ និយយ

ឯ

ក់េនកនុងចិត្ត

យ

ក់ដូចជនិយយ េហើយដូចជចង់

វ ិញេ្រកយពីអនក្រសីវ ិជជនីនិយយចប់េគក៏

េទេគងេទកន់អនក្រសីវ ិជជនី េហើយេគក៏េងើប្របុងនឹងេដើរេចញេទ េរៀបនឹងចក

េចញេទេហើយអនក្រសីវ ិជជនីបនចប់ៃដ

ជប់ រួចសម្លឹងេមើលមុខ

ដូចជភញក់េផ្អើលបន្តិចេហើយក៏បនេមើលមុខអនក្រសីវ ិជជនីវ ិញេ

ែដលេគ្រគប់គននិយយែមនេទ?្របប់ម៉ក់េ ្រគន់ែតបនលឺនូវសំណួរេនះភ្លម ឯជងគង់វ ិញញ័រ

ទំងពីរសពឹក ខនងេជគ

វ េបះដូងេ

យ្រតង់មក ឈប់

ក់ឈរែលងចង់នឹង

ក់បំងនឹងម៉ ក់េទៀត។ >

េញើសកន់ែតហូរេចញពីថងស

តញប់ខុសពី ្រប្រកតី ប់ រយ

ក់ដូចជេរៀបនឹងផទុះស្រងគមេ

ជមួយគនដូចអ្វី

េសទើរែតេភ្លចផុតដេង្ហើម ែភនកទំងគូរេបើកធំៗ េជើង និង

នដង ចំ ែណកខួរកបលខំគិតថនឹង

នឹងេឆ្លើយតបចំេពះសំណួរអនក្រសីវ ិជជនី

រកចេម្លើយែបប

ក់

យក្តីចមងល់។

េតើ កូន និង វ ិសុទធពួកឯងទំងពីរពិតជមនទំនក់ទំនងេសន

-<

មូល

ចំែណក

េនេពលេនះ

កេលើកទី ៣ ែផនដី្រតូវ្រក

ថ នករណ៍ទំង

ប់ចក់ ចំែណក

ដូ ច

ជេឈ្លើយសឹកស្រងគមមនក់ ែដល្រតូវបនេគចប់មកសួរចេម្លើយ។ ចំែណកឯអនក្រសីវ ិជជនី

ក់

បីដូចជ ជសីែដលកំពុងែតែ្រសក្រគហឹមគំ មេទកន់កូន្របឹសដ៏តូចមួយដូេចនះែដរ។ -«ម៉ ក់ ម៉ ក់ េម៉ចម៉ ក់សួរែបបេនះ? េហើយម៉ ក់បនដឹងមកពី ែដលម៉ ក់និយយេទ។» -«បនេហើយ េហើយ

កូនម៉ ក់ ឈប់កុហកម៉ ក់េទៀតេទ ម៉ ក់បនដឹងេរឿង្រគប់យ៉ងអស់

េហើយម៉ ក់ក៏មិនបេ

្ត យេ

យកូនម៉ ក់ ទំងពីរេធ្វើខុសែបបេនះេទៀតែដរ

អនគតេទ

កូន។

ខុសធមមជតិ

េហើយែដលមនុស ្រគប់គនេគេខពើមរេអើមតេទេទៀត

សបបយចិត្ត

? ខញំុមិនយល់ពីអី្វ

ចប់ពីេពលេនះតេទម៉ ក់សុំេ

យ

ផ្តច់ទំនក់ទំនងេសន េបើកូនជ្រសី

ស់ េហើយម៉ ក់រ ីក យនឹងទទួលយកកូន ែតេនះ មិន

គមន ែដល

ម៉ ក់ពិតជ

ចេទ កូននិងវ ិសុទធគឺ

ជមនុស ្របុសដូចគន។ ម៉ ក់សងឃឹមថកូននឹងបនយល់ពីទឹកចិត្តរបស់ម៉ក់។» និយយបនដល់ចំណុចេនះវ ិសុទធបនេបើកទ្វរបនទប់ចូលមក ែដលេធ្វើេ អនក្រសីវ ិជជនីភំង

យ

ម រតីេធ្វើែភនកស្លឹងមួយសនទុះចំ េពះវត្តមនរបស់វ ិសុទធេនេពលេនះ។

និ ង

-«ម៉ ក់ចង់េ

យពួកខញំុយល់ពីទឹកចិត្តនិង

ពួកខញំុេទ? ថេតើពួកេយើង្រតូវករអ្វី? ពួកខញំុ េធ្វើអី្វ

្រគួ

រនិង្រតូវ

េយើងនឹង្រតូវ ពួកេយើង? េសន

ែបបេនះ ប់េ

ម៉ សប៉ុ

មេបះដូងរបស់េយើងទមទរ េហើយមិនបន

ខុសពីធមមជតិ សងគមមិនទទួល

គ ល់ េគស្អប់េខពើម កិតិយ ្ត ស

នបត់បង់ភពៃថ្លថូនរេនេពលែដលមនុស ្រគប់ គនបនដឹង ្ណ ? ចំ ណុចែដលសំខន់ ថេតើមនអនក

េហតុអីម៉ក់ នឹងមនុស ្រគប់គនយល់ថេសន

និង ចរ ិកលកខណះ ធមមជតិ បេងកើតពួកខញំុ េ យខ្លួនឯងេឡើយ។

េនះជេសន

យ្រស

ញ់ រូប ងកយ

ញ់គនមនចិត្តដូចគន មិនែមនខញំុ ជអនក

េហើយធមមជតិក៏មិនបន

មេ

យ

រែតពួកេគមិ នទន់ បនយល់ពីពួកេយើង

យពួកេយើងមិន

ច

េហតុអី្រតូវស្អប់េខពើមពួ្ េយើង?

ពួកេយើងជមនុស ដូចគន មិនបន្រប្រពឹត្តអំេពើទុចចរ ឹតេឡើយ ពួកេយើង បេងកើតជ្រគួ

ខញំុមិនខ្វល់េឡើយ

យ្រគួ

ចេធ្វើករ េរៀនសូ្រត

ិ៍ ្ត រមួយែដលមនសុភមងគលដូចមនុស ទូេទែដរ។ ចំេពះកិតិយ ្ត ស េករេឈ មះ ខញំុខ្វល់ែតេធ្វើយ៉ង

សុភមងគល ឯករបន្តពូជពង ្រគួ េធ្វើេ

ខុ សធមមជតិ?

ញ់គនែដរ ដូេចនះពួកេយើងគមនកំហុស និង េធ្វើខុសពីធមមជតិេឡើយ។ ចំែណកករស្អប់

េខពើមពីសងគមេ

វ ិញ

រ

បន្តពូជពង វង ្រតកូល

ធមមជតិជអនកបេងកើតរូបេយើង្រគប់ គន ធមមជតិ ជអនកបេងកើតេបះដូង ករ្រស

្រស

េតើ្រគួ

ែបបេនះគមនអនគតេទកូន ពួកឯង្រតូវែតបញឈប់ ។>

-«ម៉ ក់

បេងកើត េ

រមមណ៍

មនក់េឡើយ។» វ ិសុទធបននិយយេទកន់អនក្រសីវ ិជជនី។

្រប្រពឹត្តកំហុសឆគងេទេលើអនក -«ែតេសន

រមមណ៍របស់ម៉ក់ ែតម៉ ក់មនគិតពី

េ

យពួកេយើងមនេសចក្តីសុខរស់េនកនុង

រវ ិញ េទះបីជពួកេយើងមិន

ចមនកូនែត ពួកេយើង

ច

រ និង មុខជំនួញមួយេនះមនភពរុងេរឿងបន។ មយ៉ ងេទៀតមិនខ្វះេទ អនកែដល

បនេរៀបកររ ង្របុស្រសី ែតពួកេគគមនកូន ែតេគេនែតរស់េនមនសុភមងគលនឹងគន។ ខញំុ មិនចង់រស់េនេ

យ

ក់ពី

រមមណ៍ខ្លួនឯងអស់មួយជីវ ិតេឡើយ

ដូចម៉ ក់បនដឹងេហើយថ ខញំុបនខិតខំ ២០ឆនំែដលខញំុមិនទទួល

គ ល់ថខញំុ្រស

ក់

ពិតជពិតបក

ស់។

រមមណ៍ និង េបះដូ ងរបស់ខំុញអស់រយះេពលជិត

ញ់មនុស ្របុសដូចគន ែតេ្រកយេពលែដលខញំុ

គ ល់

េធ្វើេ

យខញំុបន

គ ល់ពីធតុពិត និង េបះដូងពិតរបស់ខំុញ ខញំុ

គ លថខញំុជនរ

ជពិបកណស់ែដលេយើងរស់េនជមួយមនុស ែដលេយើងមិនបន្រស េហើយ ពិតជគមនេសចក្តីសុខេឡើយ ខញំុចង់ ចំ ែដលខញំុ្រស

ញ់

េហតុអីខំុ្រញ តូវចំ

យេពលេវ

ពិត

ញ់អស់មួយជិវ ិត

ែដលេនសល់ជមួយមនុ ស

យឆកជី វ ិតខញំុទំងមូលជមួយមនុស ែដលខញំុ មិនបន

ញ់? េហើយ្រតូវកបត់និងសតិខួនឯងអស់ ្ល មួយជីវ ិតេនះ? េតើ មិនែមនជទណ្ឌកមមជីវ ិត

្រស

មួយដ៏ធងន់េពកេទស្រមប់ខំុ? ញ ម៉ ក់ពួកខញំុទំងពីរនក់្រស

ញ់គនខ្លំង

ថម៉ ក់នឹងយល់ពីពួកេយើងបនខ្លះ។>

េ

។

ស់ េហើយខញំុសងឃឹម

-«វ ិសុទធ កូនកំពុងែតនិយយស្អីណឹង? ពួកឯងទំងពី រឆកួតេហើយែមនេទ? ពួកឯងេធ្វើ

យម៉ ក់ឆួត ក

មពួកឯងេហើយ។

េតើកូនៗែដលធ្លប់ែតផ្តល់កីស ្ត ងឃឹមមកេ

យម៉ ក់េគេទ

អស់េហើយ? ម៉ ក់មិន្រពមទទួលយកនូវអ្វីែដលពួកឯងបនេធ្វើេឡើយ ម៉ ក់ទទួលមិនបន។

ៃថងែស្អកម៉ ក់នឹងនំពួកឯងេទេ្រ

ចទឺកេចញ កុំេ

យគិតអ្វីែដលឆកួតៗែបបេនះេទៀត េហើយ

កសតយ ជបញ ជ ក់ពីៃថងភជប់ពកយរ ងវ ិសុទធ និង ដូរ ីក។ ពួកឯងគមន

ម៉ ក់នឹងCall េទេ សិទធជំទស់េឡើយ។»

េនេពលេនះអនក្រសីវ ិជជនីគត់ េពះទេង្វើរបស់ ្រសីវ ិជជនី េ

យ

សែម្តងេ

យេឃើញពីករមិនេពញចិត្តចំ

និង វ ិសុទធ។ គត់ខឹងខ្លំងែមនែទន ឈម្រកហម្រចលេនេលើៃផទមុខអនក

គត់និយយេទកន់ពួកេគទំងពីរេ

យសម្តី

ច់ អហំកែតម្តង។

ែដលេធ្វើ

ជពិេសសវ ិសុទធ មនករមិនេពញចិត្តចំេពះសម្តីនិងទេង្វើរបស់ម្តយរបស់ពួកេគ។

ែតលទធផលេនះពួកេគបនគិតទុកជមុនរួចេទេហើយ

ថ នឹងេកើតមនេឡើងេនៃថង

េហើយ ក៏បនេកើតេឡើងែមន។ វ ិសុទធបននិ យយេទកន់អនក្រសីវ ិជជនីេ

យសម្តី្រ

មួយ លៗនិ ង

ទឹកមុខេ្រក ម្រកំ: -«ម៉ ក់

ករពិតកូនមិនបនឆកួតេទេនេពលេនះ

កូនេនមនសតិ្រគប់ ្រគន់កុងករ ន

គិតដឹងថអ្វីែដល្រតូវេធ្វើេហើយអ្វីែដលមិន្រតូវេធ្វើ។ វ ិសុទធកលពី៥ឆនំមុនបនជមនុស ឆកួត េគ

ឆកួតនឹងខ្លួនឯង ឆកួតមិត្តភក្តិ ្រទពយសមបត្តិ សមភរះនិយម ឆគួតនឹងេ្រគ នេញ ន េបះបង់ ករ

សិក

មិនែដលចូលេរៀនសូ្រត

រហូតដល់ែលង

គ ល់ថខ្លួនជនរ

ឈ្លក់វែង្វងនិងករេដើរេលង

។

ែតេ្រកយេពលែដលខញំុបន

ែ្របក្លយេទជមនុស មនក់េផ ង ខញំុបនដឹ ងថខញំុ ជនរ

្របស់េ្រគ ងេញ ន ចូលេរៀន េធ្វើខួនជមនុ ្ល ស ល្អេនកនុង្រគួ សងគម េសន

ទំងអស់េនះគឺបនមកពីេសន

ខុសធមមជតិ េសន ស់ េហើយខញំុនឹងមិនេធ្វើេ

ឆកួតលី

ករសបបយ

េសន

គួរេ

គ ល់

ខញំុឆួកត

ខញំុបនែក

េបះដូងខញំុ្រតូវករអ្វី ខញំុឈប់េ្របើ រ

ែដលម៉ ក់

និង

េរៀន និង េនកនុង

អនក្រគប់ គនគិតថជ

យេខពើមរេអើម ែតចំេពះខញំុ ពិតជមនតំៃលខ្លំង

យ បត់បង់ េឡើយេទះបី ជ្រតូវលះបង់ អីក ្វ ៏េ

យ។>

-«សូមបីែតម៉ ក់?» អនក្រសីវ ិជជនីសួរសំណួរេនះេទកន់វ ិសុទធទំងទឹកែភនក។

េទ

-«អត់េទ ខញំុមិនេបះបង់ ម៉ក់េទ ខញំុេនែត្រស

មេបះដូងរបស់ខំុ។ ញ េ -«ល្អ

ល្អ

ឆងយេទ កុំេ

យកូនសុំេទស។»

ឯងនិយយបនល្អ

េហើយេតើពួកឯងដឹងេទ?

ញ់ េគរពម៉ ក់ ជនិចច ែតខញំុ្រគន់ែតេធ្វើអី្វ

ស់

សម្តីេនះេធ្វើេ

េបើពួកឯងេនែត្របកន់ ជំហែបបេនះេទៀត

ពួកឯងេចញេ

យម៉ ក់បនេឃើញនូវទេង្វើរបស់ពួកឯងេទៀត ម៉ ក់សប ្អ ់ពួកឯង

ម៉ ក់នឹងចំេមើលថេតើពួកឯងពូែកដល់េពល ែដលឯងេ្រជើសេរ ើសយកជេ្រមើសេនះ

េទៀត

បនលឺសម្តីែបបេនះេធ្វើេ

យ

ពួកឯងនឹង

េហើយម៉ ក់ក៏មិន

ទំងពីរនក់ ែដរ។> មន

ម នថនឹងបនលឺនូវពកយសម្តីទំងអស់េនះ។ បងកេ

យម៉ ក់េសទើរែតក្អួតឈមេទ

ស់ េចញេទ

្ត យេ្រកយេនេពល

្ត យេ្រកយកនុងករបត់បង់ ពួកឯង

រមមណ៍ក្តុកក្តុលយ៉ ងខ្លំង េ

យ

េគមិនែដលនឹក

យគិតថខ្លួនជអនកទីបី

នឹងជជន

យវ ិសុទធ និង អនក្រសីវ ិជជនីមនទំនស់គនរហូតបេណ្តញវ ិសុទធ និង ខ្លួនចកេចញពី ផទះ។

េគបនលុតជងគង់បង្ហូរទឹកែភនក

សុំកីអ ្ត នុេ្រគះពីអនក្រសីវ ិជជនី

េ

យសុខចិត្តដកខ្លួនេចញែត

មនក់ឯង។

ែតសំេណើរេនះ្រតូវបនវ ិសុទធជំទស់

រហូតអស់មួយជិវ ិត។ វ ិសុទធបនអូ សៃដ ្រសីវ ិជជនី។ វ ិសុទធបនេ

យ

េហើយវ ិសុទធសុខចិត្តេដើរកន់ៃដ

ជេរៀង

េចញ េនេ្រកម្រកែសែភនក និង ទឹ កែភនករបស់អនក

េរៀបចំេខ

វេទែតបន្តិចបន្តួចេ

យមិនត្រមូវេ

វេគ និង វ ិសុទធមួយចំនួនតូចេទកនុង

េផ ងេឡើយ។

េរៀបេខ

និង វ ិសុទធមួយ

េគមិនបនេភ្លចវ ីយូឡុងរបស់េគេទ។ វ ិសុទធ និង

យយកអ្វី

ក់កដូស្រមប់េគមួយ បនចូ លេទជួបអនក

្រសីវ ិជជនីជេលើកចុងេ្រកយ ចូលេទដល់បនទប់អនក្រសីវ ិជជនីកំពុងអងគុយេនេលើែ្រគ វ ិសុទធបន ក់េសៀវេភធនគរ

កតATM

និង្របក់មួយចំនួនែដលជរបស់េគនឹង

េនេលើែ្រគ

ែកបរអនក្រសីវ ិជជនី េហើយពួកេគបន្រកបសំពះបតេជើងអនក្រសីវ ិជជនី។ ចំែណកអនក្រសីវ ិជជនីវ ិញ ខំទប់ទឺកែភនកមិនេ េ្រក ឯបបូរមត់ចង់

យហូត្រសក់ គត់េធ្វើជរ ឹងមំ ែតធតុពិតេបះដូងគត់េសទើរែតផទុះេចញមក

េ្រកយពី្រកបសំពះ

រឃត់ពួកេគទំងពីរ ែត្រតូវបនគំ នបៃនករមនះខទប់មត់គត់ ជប់។

អនក្រសីវ ិជជនីរច ួ មក

មនក់ៗគមនរបស់មនតំៃល

ឬ

ពួកេគទំងពីរបនដឹកៃដគនេចញេទេ

ក៏លុយមួយេរៀលជប់ខួនេឡើ ្ល យ។

ចំែណកអនក្រសីវ ិជជនី

វ ិញេ្រកយេពលែដល កូនសម្លញ់ទំងពីរេចញេទគត់បន្រតឹមែតែ្រសកយំែតប៉ុេ មិនបនយល់សុីជេ្រមពីេសន េ

ចកេចញពី ម្តយែដលជអនកមនគុណ ្រគួ ពូេឈឿន និង មីងសយ បនឈរចំ

យពួកេគេទ

វ ិសុទធេទកន់

និង វ ិសុទ្រធ តូវបន

រែដលធ្លប់ែដលផ្តល់ភពសុខ

ន្ត។

និង វ ិសុទធេននឹ ង្រចកទ្វរេចញ ពួកគត់ទំង

ពីរមនសភពទឺកមុខ្រសងូត្រសងត់ េពរេពញេ

េ

្ណ ះ។ ករ

េភទដូចគន កររ ឹងមនះ គំនបសងគម និង ្របៃពណី បនេធ្វើ

យអនក្រសីវ ិជជនីបត់បង់ កូន្របុសដ៏លដ ្អ ល់េទពីរនក់ ចំែណកឯ

វ ិសុទធ។ ពួកគត់ ដឹងថ

យ

យេសចក្តី

ណិត

សូរចំេពះ

និង

និង វ ិសុទធគមនកែន្លងនឹ ងេទេឡើយ ដូេចនះពួកគត់ក៏បន្របប់

ន ក់េនផទះពូេឈឿនែដលេនឯមត់ សមុ្រទ។ ថ នីយ៍រថយន្ត្រកុងទំងយប់ ក

ពួកេគ និង បនសូកលុយេទកនុងេ

៊ េប៉

្ត ល។

ពួេឈឿនបនជូន

ពួេឈឿនបនេ

ចំនួន១០០ដុ

្ល

េ

យ

និង

ស័យ ្ឋ នេទ

យគត់ដឹងថពួកេគទំង

ពីរគមនលុយមួយេសនេឡើយ។

និងវ ិសុទធបនេចញដំេណើរទំងយប់ េទកន់ផទះពូ េឈឿន

ែដលេនឯមត់សមុ្រទជទីែដល

និង វ ិសុទធចូលចិត្ត និង ្រតូវរស់េន។

េម៉ ង្របមណជ១២យប់េទេហើយ ជេពលែដលយប់្រគប់ គនកំពុងែដលលង់លក់ េទ េហើយ។ ទី្រកុងែដលធ្លប់ែតមមរញឺកនិងកកសទះច ចរណ៍ ែ្របេទជសងប់

ង ត់មិន្រតូវមន

ច ចរណ៍េឡើយ។ រថយន្ត្រកុងបនេចញដំេណើរេទកត់ៃសបអនធកល វ ិសុទធ និង េនេកអីខងេ្រកយ។ ពួកេគកន់ៃដគនរហូត ចំែណកឯែភនក ្រពះច័នទែដលរះេនឯេលើេវ ជនិចចេ

អងគុយ

េចះែតសម្លឹងេមើ់លេទដួង

ដ៏ខពស់េឈងចប់មិនដល់ ែត្រពះចនទេនែតរត់

យម្តងេនពី េ្រកយ េហើយម្តងេនពី មុខ និង ពី ចំេហៀង។

មរថយន្ត្រកុង

េចះែតគិតពី ដំេណើរជី

វ ិតរបស់េគ និង វ ិសុទធចំេពះបញ ្ហ ែដលកំពុងែតេកើតេឡើង និង ្រតូវេកើតេឡើងេនេពលខង មុខ។ េ

យយល់ពី

ទញកបល

េ

វ ិសុទធបនយកៃដអែង្អលកបល

រមមណ៍និងករគិតរបស់

យែផ្អកមកេលើ

ម របស់េគ។

កបល

បនេកើយេទេលើ

និង

ម ដ៏ែសនកក់

េក្ត េដើម្រទូងនិងេបះដូងដ៏បរ ិសុទធរបស់វ ិសុទធ ឯរូបកយ្រតូវបនទទួ លភពកក់ េក្តែដលេចញ ពីវង្វង់ៃដទំងពីរែដលេ េសចក្តីេ

ក

បយ៉ ងែណនរបស់វ ិសុទធ។

ចំ េពះវ ិសុទធវ ិញ

េគ

ក់ដូចជគមន

្ត យ ឬ ក៏្រពួយបរមភចំេពះករសេ្រមចចិត្តរបស់េគេឡើយ។ ែតេគែបជមន

រមមណ៍មួយថ េគកន់ែតមនេសរ ីភព ភពកក់ េក្ត និង ករេជឿជក់ចំេពះេសន

របស់

េគ។ េហើយេគគិតថ ករេ្រជើសេរ ើសផ្លូវេដើរមួយេនះពិតជ្រតឹម្រតូវបំផុតស្រមប់រប ូ េគ។ រថយន្ត្រកុងបនេធ្វើដំេណើរឆ្លងកត់ពីេខត្ត្រកុងមួយេទកន់េខត្ត្រកុងមួយេទៀត។

0

ចំែណកឯអនកដំេណើរក៏បនេដកលង់លក់ គនសល់មនក់។ េ

បគនយ៉ ងជប់ ្រពមជមួយនឹងកស

បនដឹងចបស់ថពួកេគកំពុងែត

ចំែណកអនកកេម្លះេយើងទំងពីរេគង

្ត ប់ចេ្រម ងមខងមនក់ េនជប់នឹង្រតេចៀក ែដលេគ

្ត ប់បទ Tonight, I celebrate my love របស់ Peabo Bryson

& Roberta Flackនិង បទចេ្រម ងមួយបទេទៀតគឺ The power of love ែដលេ្រច ងេ Dion។ បទទំងពីរេនះគឺជបទែដលពួកេគែតែត

យ Celine

្ត ប់ ពួកេគពិតជចូលចិត្តបទេនះខ្លំង

ស់

េហើយបទេនះែដរ ែដលបំេពរេ ទំង

យពួកេគេគងលក់យ៉ងសកប់សល ក ់្រពមទំងបំេភ្លចនូវទុកកង្វល់

យែដលកំពុងែតេកើតមនេឡើងចំេពះពួកេគ

ក៏ដូចជករហត់ េនឿយទំង

ែដលេបៀតេបៀនេលើរប ូ ងកយ និ ង េបះដូងរបស់ពួគកេគេ េ

1

យ

រែតដំេណើរផ្លស់បូរៃនធមម ្ត ជតិបនេធ្វើេ

្រសទន់ស្រមប់ បំភឺដ ្ល ល់ភពែផនដីនិងមនុស

យរ

យ

ត់ឆងយពីពួកេគែដរ។

យ្រពះចនទែដលបនបេញចញពន្លឺដ៏

សត្វទំងអស់

រ ំកិលខ្លួនបន្តិចម្តងៗេទសមងំពួនេននឹង្រជលងភនំ ែដលេធ្វើេ

កនុងរយះេពលមួ យយប់ េនះបន

យ្រពះ

ទិតយបនបង្ហញខ្លួន និង

ផុសេចញពីៃផទទឹកសមុ្រទបន្តិចម្តងៗ េដើមបីបំភឺ្លែផនដីជំនួស្រពះចនទម្តង។ សូរយែសង និ ង កំ េ ៃន្រពះទិនករបនេធ្វើេ

យអនកដំេណើរមួយចំនួនភញក់ពីដំេណក ែតក៏មនអនកខ្លះេនែតលង់លក់

េនេឡើយែដរ។ េនកនុងចំេ

មអនកែដលមិនទន់ េ្រកកពីេគងក៏មន

្របែហលជ៧ ្រពឺករថយន្ត្រកុងបនេទដល់ចំណត វ ិសុទធ និង ពួកេគ

េទើបែតេបើែភនកភញក់ពីេគង

ក់បីដូចជភញក់ខួនេនេពលែដលេបើ ្ល កែភនកេឡើងមនែភនកជេ្រចើនបនបញ់មករកពួក

េគទំងពីរនក់េ

យ្រកែសែភនកចែម្លក េ

យករសម្លឹងេនះកនុងន័យមួយចង់បញ ជ ក់ថពួកេគជ

មនុស ចែម្លកដូេចនះែដរ។ ករេចល្រកែសែភនកពីសំ េ

និង វ ិសុទធែដរ។ េម៉ ង

យ

រែតពួកេគបនេឃើញ

និង វ ិសុទធេគងេ

បគនដូចជគូសង រឬប្តី្របពនធែដលេទើប

ែតេរៀបកររួចេហើយេធ្វើដំេណើរមកេ្រកបទឹកឃមុំេនមត់ សមុ្រទ ែដលជេហតុែដលេធ្វើេ

និង វ ិសុទធ

ក់អនកដំេណើរមកកន់

យមនអនកដំេណើរ្រគប់គនេគចប់

ែតពួ កេគជមនុ ស ្របុសដូចគន និង វ ិសុទធក៏

រមមណ៍។ ចំែណក

មនករភញក់េផ្អើល និង ខមស់េអៀនចំេពះករសម្លឹង និ ង មនអនកខ្លះនិយយថ “ពួក េ្រចើនសនធឹកមិនេទ្រស

ញ់មក្រស

អនកខ្លះនិយយជករេលងេសើច។

ញ់្របុសដូចគន។” អនកខ្លះេគនិយយេ ែតវ ិសុទធ

ក់ដូចជមិនសូវខ្វល់

ពីរថយន្ត្រកុង តំរង ុ េទកន់ ទីកែន្លងែដលពូេឈឿនបន្របប់ េ េនជិតេនះែដរ េហើយពួកេគក៏ចង់ សន ំករចំ េធ្វើដំេណើរេ

2

េគែស្វងរក។

េខទើយ ្រសី

យចំអក េហើយ

េគបនអូសៃដ

េចញ

យេថមើរេជើង ពី េ្រពះអី ផទះេនះក៏

យផងែដរ។

យេជើងបន្របមណជ៣០នទី

និង វ ិសុទធបនេទដល់ទី

ំងែដល

និង វ ិសុទធពិតជមនករភញក់េផ្អើលជខ្លំនេនេពលែដលពួ កេគបនេទដល់

កែន្លងែដលេគែស្វងរក

និង

ភញក់េផ្អើលចំេពះេ

បរ ិយយកសេនជុំវ ិញ។ ផទះេនះគឺជផធះែដលក ផទះែដលក៏ បង់េចល

ងេឡើងស្រមប់េ រហូតដល់ជិ

េឈឿនគឺជអនកេបើក

ភណ្ឌភពដ៏ ្រសស់ ងេឡើងេនសម័យ

យពួកអភិ ជនប ង ំ

ន ក់េនកំ

ពួកេគក៏្របគល់ផទះេនះមកេ

យប ង ំ េនសម័យេនះ។ យគត់។

េហើយជី

ពូេឈឿន ែតគត់មិនបនមករស់េនេឡើយគឺទុកេ

េលមើយ។

ជ

ែត ្រតូវបនេបះ េ

យ

រែតជី

ពូ

រហូតដល់ប ង ំ ្រតឡប់ េទ្រសុកវ ិញ ពូេឈឿនក៏បនែចកផទះេនះមកេ

យ េនទំេនរ។ ផទះេនះមនទី

នឹងមត់សមុ្រទ។ េនពីមុខផទះគឺ ជសមុ្រទ និង េនពី េ្រកយផទះគឺ ជភនំ។ ពីេឆនរត្រមុងចូលមកផទះ

និង

នីគមប ង ំ

ន្ត។

ពូេឈឿនទទួ លបនកមមសិទធរបស់េនផទះេនះ

នេ

្អ តរបស់ផទះ

យ

ំងេនជប់

និង វ ិសុទធបនេដើរ

េដើរពីេនះមកពួគេគបនេដើរកត់េឆនរខ ច់ ដ៏សេកបះ

និង

ម៉ត់ទន់

បនទប់ ពីេដើរកត់េលើេឆនរខ ច់ ពួកេគមកដល់មុខផទះេនកំជេណើ្ត រទីមួយែដលមន៣

កំស្រមប់ងយ្រសួលចុះេទកន់េឆនរ។ េនែកបរេនះេគម យ៉ ងល្អ

ំេដើមដូង និង ្រសស់ត្រមបជជួ រ

មនេដើមដូង៣េទ៤េដើមែដលេទរេ្រតតេទរកសមុ្រទែដលជភពងយ្រសួលកនុងករ

ចងអ្រងឹងស្រមកេលង។

បនទប់ពីេឡើងផុតដំ

េ្រកះគមនេសសសល់អីេ្វ ្រកពីេ

ម

ក់ ទីមួយេគេដើរមកដល់សួរចបរែដលេ្រក ម

ែតេគេនែត

គ ល់ចបស់ថេនះជសួរចបរ ពីេ្រពះែតេន

មនេផើងផកែដលេនសល់ និង កូ

បមួយគុមភេនទី េនះ។ េនេកៀនខងេឆ្វងៃនផទះមនេដើម

ធុេរនមួយេដើមយ៉ ងធំែត គមនែផ្លេទ

មនែតែមក

ៃនផទះមន រ ីកសកុះ

ខែតប៉ុេ

្ណ ះ។

ចំែណកេកៀនខង

្ត ំ

កេញ ច ះអងគុយេលងតូចមួយែតេនជិតេនះមនេដើ មផកចំបុីមួយេដើមែដលមនផក

គ យក្លិន្រកអូបសព្វទិសទី។ ពី មួយជំ

នេទមួយជំ

ន េនេលើករូ ៉

ែដលេគបន

េរៀបជផ្លូវេដើរេនះពួកេគបនេទដល់កំជេណើ្ត រេឡើងផទះែដលមន៤កំ

ផទះេនះសង់ ជប់និងដី

ពូេឈឿនេ

យគមនករភ័យខ្លចអ្វី

ែដលមនកំ ពស់ពីរជន់ែដលេធ្វើពីថមយកគំរូ

េឡើយ។

មែបបបសចឹម្របេទស។ វ ិសុទធបនយកេ

យយកមកចក់េបើកទ្វរ ទ្វរបនរេបើកពួកេគេដើរចូលេទេ េ

យ

រែតករទុកេចលយូរឆនំេធ្វើេ

ធូលីដីេនជន់ ទីមួយជបនទប់ទទួលេភញ វែដលមនែត

រែដល

យេនេលើកំ លឥដ្ឋេពរេពញេទេ ឡុងែដលេធ្វើអំពីេផ្តមួយែតប៉ុេ

យ ្ណ ះ។

ពួកេគបនត្រមុងទីកន់ជន់េលើកុងបំ ន ណងែស្វងរកបនទប់េគង និង ប

សមុ្រទ។

លមួយែដលមនកូនតុអងគុយេលងស្រមប់ កំ

ន្តេពលៃថងលិច

េ្រកយពីបនពិនិតយ្រគប់្រជុងេ្រជយអស់េហើយ

តែផនកខងេ្រកម។ ពួកេគបេញចញកំ

និងេរៀបចំបនទប់េគងរួចេ្រសចមក

េទអងគុយេនជិតវ ិសុទធ

ចូលេទថនមៗ

យ

សំ

វ ិសុទធែដលមន

យ

ឡុងេផ្តេ

យ

ត

រករអស់កំ

សម្លឹងេមើលេទមុខវ ិសុទធេ យ្រស

ំង។ យករ្រស

េដើរ ញ់

ញ់ ថងស់និងសក់

ន មញញឺមនិងករេពញចិត្ត។ បនទប់មកេគក៏្រកេឡកមកេមើលៃដរបស់

ន ម្រកហម មន

ណិតវ ិសុទធខ្លំង

តបនទប់ែផនកខងេលើ

មកដល់ជន់ខងេ្រកមេគបន

ណិត និង អស់សំេណើច។ េគយកៃដេទអែង្អលេលើមុខដ៏គួរេ របស់វ ិសុទធថនមៗេ

េមើ លទឺក

ំងអស់េពញមួ យ្រពឹក។ េ្រកយពីសំ

ក៏ ចុះមកជន់ ខងេ្រកម

េឃើញវ ិសុទធកំពុងែតេគងលក់្រសួលេននឹង

និង

េពលេនះជេពលែដលពួកេគចប់

េផ្តើមេធ្វើពលកមមេហើយ។ ពួកេគបនែបងែចកករងរគនេធ្វើេ ឯវ ិសុទធសំ

េនទី េលើមនបនទប់េគងចំនួនពីរ

ន មពង និ ង ែបកៃដេ

យ

រែតករសំ

ស់េនេពលេនះ។ ចំែណកវ ិសុទធវ ិញេគបនដឹ ងខ្លួន

តផទះ

ពី តជ

ំងែតពីេពលែដល

មកដល់េម្លះ ែតេគេនែតេធ្វើជេគងលក់ េគេពញចិ ត្តនឹងករអែង្អលថនក់ថនមពីៃដដ៏ែសនកក់ េក្តរបស់

ខ្លំង

វ ិសុទធថនមៗ

ស់។

ក់មិនបីចង់េ

េ យជប់

នតិចៗេ

ន ម។ េ្រកយពី េថើបរួច

នឹងចកេចញេទវ ិសុទធបនចប់ និ ង កញឆក់ ៃដ េលើវ ិសុទធ។ េនេពលេនះ

យយកបបូរមត់ ដ៏ទន់េលមើយេទេថើបេលើថងស់ បនេងើបេដើរេចញ ែតប្រមុង

យ៉ ងជប់ែដលេធ្វើេ

យ

ដួលេ្រទបេទ

ដូចជភ័យបន្តិច េអៀនបន្តិច។ ចំែណកឯវ ិសុទធវ ិញបនបេញចញ

ន មញញឺមតិចៗេនេលើបបូរមត់រច ួ សួរេទកន់ -«អំបញ់មិញអនក

េគលួចេថើ បបង? លួចេថើបេគេហើយេនចង់ រត់េទៀត េនះគួរែត្រតូវ

ពិន័យេហើយ។» ចំែណក

4

វ ិញមិនបនតតបភ្លមៗេឡើេគេនេសង មបន្តិចរួចតប

-«មិនបនេថើបេទ កុំេចះែតនិយយ មុខ េហើយកុំនិយយេ្រចើនចង់ ញំបយអត់?»

្រកក់ យ៉ងណឹង អនក

េទេថើបេកើត? បន

-«កុំ្របែកក ្រកក់ចឹង្រស

េនមត់រ ឹងេទៀតេថើបេគេហើយេនថអត់ េទៀត?

ញ់បងអត់?»

វ ិសុទធនិយយែតប៉ុេណ្ណ ះេធ្វើេ

7

ញញឹមវ ិសុទធក៏បនេ

េពល

េហើយចុះេបើមុខ

យ

គំងសម្តីបនែតញញឹមេ

េទេថើបថពល់

យករេអៀន។

េរៀប្របុងនិងេថើបមត់

េឆ្ល ត

មួ យេទៀតេទ

រុញកបលេចញនឹងរត់ចកេចញេទ។ ចំែណកវ ិសុទធវ ិញបនែតញញឹម និ ង

េហើយ ែត្រតូវ ្រគវ ីកបលតិចៗ។

រេពលៃថង្រតង់ របស់ពួកេគមនែតនំបុ័ង និ ង ពងទេចៀនែតប៉ុេ

8

ជសបបយនូវអ្វីែដលពួកេគទទួលបនខ្លំង

្ណ ះ ប៉ុែន្តពួកេគពិត

ស់។ ពួ កេគញំេនេលើកូនតុមួយេ្រកមេដើមដូ ង

មួយគូនមត់សមុ្រទែដលមនខ ល់បក់ មករ ំេភើយ្រតជក់ ដល់េបះដូង។ េសចក្តីសុខែបបេនះេធ្វើ េ

យពួកេគេភ្លចនូវ្រគប់បញ ្ហ ែដលបនេកើតេឡើង

និង

េរៀបនឹងេកើតេឡើងស្រមប់ជីវ ិតពួក

េគ។ជីវ ិតពួកេគេពលេនះេ្រប បបី ដូចជសត្វបក ីែដលបនេហើររួចផុតពី្រទុង ចេ

ែដល

ះេហើរេទមនអ្វីែដលខ្លួន្រតូវករ គមនរនំងបិទបំងេទៀតេឡើយ។ េពញមួ យៃថងេនះពួក

េគសបបយរ ីក យជមួយគន េ

ករសបបយេភ្លចខ្លួនេធ្វើេ

9

រេសៀល

យគមនេនឿយហត់។

យពួកេគេភ្លចគិតពី

រែដល្រតូវញំេនេពល

និង វ ិសុទធបនកន់សច ន ក់ ្រតី

ស់េទេហើយេទើបពួកេគនឹកេឃើញពី បញ ្ហ េនះ

មួយមនក់េទចក់ ្រតីេនែកបរេនះ ែតពួកេគចក់ មិនបនេ

ង ចេនះ។

ះ។

ដូចជហត់ េនឿយ េគ

ក់

គូទអងគុយេទេលើផទំងថមធំមួយ រួចសំឡឹងេមើលេទកន់ វ ិសុទធេគគិតថ មនុស ្របុសមនក់ែដលជ មនុស រ ឹងរួស េន

េឆមើងៃឆម

ទ្រតីេនេពលេនះ។

បន្តិចែត ក៏ រ ីក យេ

យ

រស់េនកនុង្រគួ េតើ អនក

ធ្លប់គិតថេរឿងនអនកេកើតេឡើង?

រែតបនេនែកបរមនុស ែដលខ្លួន្រស

ន មញញឹមដ៏សុះកេ្រកះេទកន់វ ិសុទធ។ មកេមើល

រមួយែដលមនអ្វីទំងអស់ែតែបរជមកក្លយជអនក ដូចជេ្រក ម្រកំ

ញ់ េគញញឹមតិចៗេចញពី

ចំែណកឯវ ិសុទធេ្រកពីចក់ ្រតីមិនបនេគក៏្រកេឡក

ែដលកំពុងែតភ្លឹកេមើលមកេគែដរ។ េពលេនះវ ិសុទធបនកបង់ទឹកបច

ែដលេធ្វើេ

យ

ភញក់ពីករអងគុយភ្លឹក

ឯ

ចេទេលើ

ក៏បនចប់ បចទឹកេទេលើវ ិសុទធវ ិញែដរ។

ពួកេគបចេទកន់ គនេទវ ិញេទមកជករេលងសបបយរហូតដល់ៃថងេរៀបនិងលិច បន្រតីសូមបីែតមួយស្រមប់េធ្វើមូបេពល ្ហ េន

ង ចេនះមនែតពងទេចៀនេទ

ញំ យ្រ

ង ច។

ដូេចនះ

សន ឹមៗមុ ជេទកនុងទឹកសមុ្រទ ែដល

ចកត់ៃថ្លបន។ 10

យចង់ គយគន់ មិនគួរេ

េ

យទឹកសមុ្រទក្លយេទជ

យរ ំលងហួស។ ករហត់េនឿយ ករ

យអនកទំងពីរកន់ ែតយល់ចិត្តគនកន់ ែត

ែដលចក់េ្រសះយ៉ ងេ្រជេនកនុង្រកេ

ៃនេបះដូងៃនអនកទំងពីរពិ តជមិន

េ្រកយពី ញំបយរួចវ ិសុទធបនេទអងគុយេនមត់ សមុ្រទែតមនក់ ឯង

គន់េមើលេទទឹកសមុ្រទែដល

ខយល់

េដើរមួយៗមកឈរេនពី បចេងកះវ ិសុទធ កបលេផ្តក

បេ

បវ ិសុទធយ៉ងែណនេពញកនុងវង្វង់ៃដ។ ចំែណកវ ិសុទធវ ិញេនេសង មេ

រែតភពកក់ េក្តែដលពួកេគបនេផទរេ សូរេទកន់

ស់។

លូកៃដទំងពីរពី េ្រកយខនងវ ិសុទធេទ្រកេ

េទេលើខនងវ ិសុទធ េគេ

េគអងគុយគយ

តសនធឹងដ៏ែសនឆងយនិងធំលឹង ្វ េល្វើយដល់េជើងេមឃ។

ជំេនរសមុ្រទបកមកេល្វើយៗពិតជទី ដ៏រ ីក យខ្លំង េ្រកយខនងវ ិសុទធ

ច រយរបស់ពួកេគ

េនេពលេនះ្រពះសូរ ិយចរ

ក់ដូចជដុតកំេ

សបបយរ ីក យ ែផ្អមែល្ហម ករេនជិតគន បនេធ្វើេ ចំណងេសន

ង ចដ៏ អ

េទះបី ជញំពងទេចៀនែតពួកេគេនែតសបបយកនុងករ

េនេ្រកមពន្លឺៃន្រពះសូរ ិយែដលេរៀបនឹងអស្តងគត់

ក្រមល្រពំព៌ណមសឆ្អិនេឆ្អ គួរេ

ខ្លំង

រេពល

ពួកេគមិន

យគនេទវ ិញេទមក។

យ

វ ិសុទធបនបន្លឺសំេលងតិចៗ

:

-«េតើអូនមក

ំងពីេពល

? េហើយមកេ

បកូន្របុសេគ?»

-«បទមកយូរេហើយ គឺមករកមនុ ស មនក់ែដលខញំុ កំពុងេ

បណឹងេហើយ មិនជួយ

ង

ចនេទ េគចមកអងគុយមនក់ឯង។» 13

និយយតបតិចៗពីេ្រកយខនងរបស់វ ិសុទធ ចំែណកវ ិសុទធញញឹមទទួលសម្តីែដល

បននិយយ។ វ ិសុទធបនែ្របខ្លួនេចញពី ៃដ

េ

អែង្អលេលើថពល់ដ៏ម៉ត់រេ

វ ិញបិទែភនកសឹមៗ េទ

យែបរមុខមករក

វ ិញ េពលេនះមុខរបស់

ពួកេគេសទើរែតបះគនេទេហើយ ខយល់ដេង្ហើមេក្តតិចៗបនជះេទរកគន វ ិសុទធយកៃដទំងេទ្វរេទ ងរបស់

រ ីឯ

មៃដវ ិសុទធ។ វ ិសុទធេទ

មុខេទរកមុខ

ៃដទំងពីរចប់េផ្តើមេផងើយមុ ខរបេសើ

កក់េក្តរបស់វ ិសុទធបនេទបះបបូរមត់ដ៏ទន់ ភ្លន់របស់ ក់មិនេចះជិន មកប៉ះ្រចំង

។ វ ិសុទធេថើបបបូរមត់

យ ខយល់ជំេនរេបកបក់ទឹកសមុ្រទបងករេ

នឹង្របគុំ ជត្រន្តីដ៏ពិេ ះេ្រប បបននឹងត្រន្តីពី

មករកចំណីជគូៗ េភ្លើងព៌ណ ប់រយ

ថនមៗតិចៗ

យមនជរលកតិចៗេបកបក់

នសួគ៍

កូនក្តមតូចៗបនេចញ

សងគន ពន្លឺេភ្លើងតូចៗជេ្រចើនបនអែណ្តតេនេលើៃផទសមុ្រទដូចជ្របទីប នែសនែដលពិ ត្របកដ គឺជេភ្លើងៃនទូកអនកេន

វ ិញក៏ចប់េផ្តើមបេញចញនូវពន្លឺដ៏្រសទន់ បច ទំងមូល

ខយល់ដេង្ហើមកន់ ែតជិតគន បបូរមត់ដ៏

ទ។

ចំ ែណកឯ្រពះចនទ

ចមកេលើៃផទសមុ្រទ និ ង ែផនដី ដ៏្រសស់្រតកល

ក់ជួយអបអរៃនភពែផ្អមែល្ហមៃនគូេសនហ៍ទំងពីរ។ ពួ កេគបន

ងេសន

ដ៏ែផ្អម

ែល្ហមេនេ្រកមពន្លឺៃន្រពះចនទ និ ង ជំេនរៃនខយល់សមុ្រទ។ 14

េ្រកយពី បន

មក វ ិសុទធ និង

ងេសន

ដ៏ែផ្អមែល្ហមេនផទះឯមត់សមុ្រទបន្របមណពីពីរបី េ្រកយ

បនចប់េផ្តើមេចញេទទី្រកុងេដើមបីែស្វងរកករងរេធ្វើ។ ពួ កេគបនេដើ រ

សួរ្រគប់្រកុមហ៊ុនេពញទំងទី្រកុង ែតគមន្រកុមហ៊ុន

មួយទទួលពួ កេគេធ្វើករេឡើយ។ េ

រែត្រគប់ ្រកុមហ៊ុនែដលេនទីេនះទំងអស់្រតូវបន ទទួលយក

និ ង វ ិសុទធេធ្វើករេឡើយ។ ករ

បនខលមក្របប់វ ិសុទធ ចំែណកឯវ ិសុទធ និង

ម្របមេ

យអនក្រសីវ ិជជនីមិនេ

ម្របមវ ិសុទធបនដឹងេ

យ

ក យ

យ

រែតមី ងសយ

េ្រកយពី បនដឹ ងនូវដំណឹងេនះពួកេគក៏អស់

សងឃឹមកនុងករែស្វងរកករងរេធ្វើ។ លុយក៏អស់ចយ ករងរក៏គមនេធ្វើ ជេហតុែដលេធ្វើេ

យ

ថ នភពរបស់ពួកេគឋិតេនកនុងករលំបកមួយ ពួកេគពិបកចិត្តជខ្លំង។ ៃថងមួយវ ិសុទធបន

េទអងគុយេនមត់ សមុ្រទ ែដលេគកំពុងែតគិតរកវ ិធីយ៉ង

ះ្រ

យបញ ្ហ ែដលេកើត

េនេពលែដលេឃើញវ ិសុទធពិបកចិត្តយ៉ងេនះេគក៏ពីបកចិត្ត

េឡើង

ចំែណក

េ

រចិត្តចង់ លួងេ

យ

េដើមបីេ

មវ ិសុទធ

ខ្លួនកូដ្របគុំជត្រន្តីេដើមបីបំេពរ

និង

េនឯយ៉ខងមុខៃនបនទប់ែបរមករកសមុ្រទ

បនយកវ ិយូឡុងែដលជរបស់ជទី ្រស

លួងេ

ម

រមមណ៍របស់វ ិសុទធ។

ម

ញ់របស់

ឈរកូដវ ិយូឡុង

វ ិសុទធបនងកមករកមចស់វ ីយូឡុងេ

ញញឹម។ សេម្លងវ ីយូឡុងបនយំទួញថងូ សូរស័ពទពិេ ះអន្លង់អេន្លចេទ

ស់ែដរ។

យ

នម

មមណ៍ និង ទឹ កៃដ

ៃនអនកកូដ។ សេម្លងវ ីយូឡុងេធ្វើេ

យវ ិសុទធ នឹកេឃើញនូវអនុស វរ ីយ៍ជេ្រចើនរបស់េគនឹង

ករលំបក ករឈឺចប់ ករជួប ករខឹង ស្អប់ ្រចែណន និ ង ករ្រស បនេធ្វើេ

យពួកេគបនជួបគន។

សេម្លងវ ីយូឡុងរបស់

េ

រមមណ៍េ

េនៃថងរេសៀល្រពះ

បនេចញេទកំ

ន្ត

ណិត និង ្រស

ញ់េភទដូចគនក៏េ

ញ់ពួកេគទំងពីរនក់

យ។ េពលេទដល់ទីេនះពួកេគ

្វ គមន៍ ពីអនក្រសុកែដល្របកបរបនិងរស់េនទីេនះ។

េដើរបេណើ្ត រពួកេគសម្លឹងេមើលេទមនុស មនដ៏ េ្រចើនកកកុ ញបេណើ្ត រ។ ស់ មនទំងេភញ វអឺរប ុ ៉ និង

បនេឃើញ បុរសវ ័យក េចមេ ម យ

្ត ប់ េហើយនិងបន

អនកែដលបនឈរ

ន្តេនទីេនះ។ េដើរដល់េឆនរខ ច់មួយ េហើយមនមនុស ជេ្រចើនបនមក

េគបនទញៃដវ ិសុទធរត់េទកន់ ទីែដលមនមនុ ស

ចប់ដកវ ីយូឡុងេចញពី្របអប់ ចំែណកវ ិសុទធវ ិញេន

ពី េ្រពះែតេគមិនបនដឹងថ ្ត ប់សេម្លងវ ីយូឡុងរបស់

រែតទឹកៃដៃនករកូដបនេធ្វើេ

េនះ។ សេម្លងវ ីយូឡុងរបស់

ពិតជមនភព

ក់ លុយមួយចំនួនេទកនុងធុងមួយេនពីមុខេនះ។ ទេង្វើេនះេធ្វើ

មនគំនិតចង់េធ្វើែបបេនះែដរ។

ឈរធនឹងេមើល

យ

សុីមកកំ

្ត លមនក់កំពុងែតេលងហគី

េ្រចើនមួយែដលឆងយពីកែន្លងេនះ។

ែតេ

រមមណ៍ និង ចែម្លក

ន លរបស់ពួកេគទំងពីរនក់ ែដរ ែតដល់េពលយូរេទ ក្លយេទ

ស្រមប់ ពួកេគ។ អនក្រសុកេនទីេនះ

អ៊ូរអរខ្លំង

្ត ប់ ចំែណក

និង វ ិសុទធេទជមួយនឹងវ ីយូឡុងរបស់

យដំបូងអនកេនទីេនះក៏មនករចប់

ស់េទះបីដឹងថពួកេគជមនុស ្រស

េ

រមមណ៍ៃនអនក

រែតសេម្លងវ ីយូឡុងែដរ។

យ

ន្តសបបយ។ ៃថងេនះ

រមមណ៍ចំេពះកយវ ិកសនិត

ែតងែតទទួលបនករ

ម

យ

ែស្វងរកករងរេនទី្របជុំមួយនមត់សមុ្រទែដលជទី ែដលសំបូរ

េគ។ ពួកេគេដើរកន់ៃដគនរហូត េ

16

រែតជំេនរៃនខយល់សមុ្រទផងេនះបនេធ្វើេ

ទិ តយេរៀបនឹងលិចេចលភពែផនដី គូេសនហ៍ដ៏ែផ្អមែល្ហមរបស់េយើង

និង

យេភញ វេទសចរមកកំ

ជេរឿងធមម

យ

កន់ែតពិេ ះនិងអន្លង់អេន្លច េទ

ឯវ ិសុទធវ ិញក៏បនធូរេសបើយ 15

េ

ញ់ និង ករ្រពត់្របស់

និងេធ្វើអីេ្វ ឡើយ។

ចប់េផ្តើមកូដវ ីយូឡុង

ដំបូងេគបង្អស់េនេពលេនះគឺមនែតវ ិសុទធេទ

យេធ្វើេ

យសេម្លងវ ីយូឡុង្របគុំ

បនអនទង់ និង បរេបសអែង្អលេ

ន់លឺេពញទី

ដួងចិត្ត និង ្រពលឹង

មនុស ែដលបនលឺេ ែតេដើរមករក

យងកនិ ងេចលែភនកមករកកែន្លងែដល

បន

្ត ប់សុទធែតទះៃដអបអរ

យ

ក់បីដូចជសុំទនេគ។ យ

ក់ លុយេទកនុង្របអប់ វ ីយូឡុង

េហើយបន

ចំែណកវ ិសុទធវ ិញមុនដំបូងេគដូចជមន

ក់េនពី មុខេគ។

និង មិនយល់្រពមេ

្រពមេ

មនមនុស េចះ

្ត ប់ជបន្តបនទប់ ពីតិចេទេ្រចើនរហូតដល់កកែណន។ វ ីយូឡុងមួយបទបនបញចប់

្រគប់អនកែដលបនឈរ ែដល

ឈរ។

េធ្វើែបបេនះតេទេទៀតេទ េ្រពះគឺគិតថ េធ្វើេ ែតេ

យករអង្វរនឹងផ្តល់េហតុ ផលពី

បន្តេទេទៀត ែតេគបន

ក់ កិចចសនយថ ្រតូវេ

កូដវ ីយូឡុង េហើយេនេពលែដលេគេចះ

យ

លំបក និង

បនេធ្វើេ

យវ ិសុទធយល់

យ

្រតូវែតឈប់ រកលុយេ

រមមណ៍ខមស់េអៀន

បេ្រង នេគេ

យែបបេនះ ទុកេ

យេចះ យេគជ

អនកេធ្វើ។ 17

េ្រកយពី បន្របក់ ចំណូលពីករេដើរកូដវ ីយូឡុនេន

មមត់សមុ្រទ េធ្វើេ

យជិវ ិត

និង វ ិសុទធបនរួចផុតពីករអត់ ឃ្លន និង ទុកលំបក។ ពួកេគសបបយរ ីក យេទនឹង្របប់ ែដល ជអនកកូដវ ិយូឡុង

ពួកេគទទួ លបនជេរៀង ល់ៃថង។ េទសចរេ

យចូលមកេមើលករសែម្តងរបស់

ៃថងេទមួយៃថងែដលេធ្វើេ 18

្រពឹកមួយ

។ ពួ ក េគទទួលបន្របក់ កំៃរេកើនេឡើងពីមួយ

ស់េ

យ

បន្របប់េ

េទរត់

យវ ិសុទធេទ

ត់ ្របណេន មមនក់ឯង េ

ខ្លួនចង់េគងបន្ត។ េពលេនះវ ិសុទធក៏មនចិត្ត្រពួយបរមភចំេពះ េទេ

យ្របប់ថេគមិនអីេទ

កបល

មនកំេ

េ

បន្តស្រមកេនេលើែ្រគ

យេគ្របប់ថេគមិន្រសួល ែដរ ែត្រតូវ

េដកេនេលើែ្រគដែដល េគសទុះេទ

ខ្លំង។ េគបនយកកែន ងនិង េ

េពលែដលវ ិសុទធចង់ នំេគេទមនទីរេពទយ សភពជំងឺ

មេឆនរជមួយេគដូចសព្វ

េហើយវ ិសុទធក៏បនេទរត់ែតមនក់ឯង។

្របណវ ិញ វ ិសុទធេនែតេឃើញ

យ

េភញ វ

យជីវភពរបស់ពួគេគកន់ែតធូរធរ។

វ ិសុទធបន

មួយដង។ ែតៃថងេនះ

ចំ ែណកឯវ ិសុទធជអនកេ

បន្របេសើរដូចេដើម េគ

យ

រែត

េដញេ

យ

េ្រកយពី មកពីរត់

ត់

ទ បកបល

ំបបរនិងយកថនំេ

យ

បនដឹ ងថ ញំ។ េហើយ

្របប់ថេគមិនមនជំងឺធងន់ធងរេទ។

ែតងែត្របែកក។

េន

េ្រកយពី បនស្រមកមួយៃថង

ចេទសែម្តងដូចេដើម។ ែតយូរៗម្តងកបលរបស់េគឈឺ

េសទើរែតេ្របះ េហើយេគែតងែតពយយមេលមបថនំបំបត់ឈឺកបល។ ជដំបូងថនំេនះពីតជមន ្របសិទិភ ធ ពែតដល់េពលយូរៗេទថនំកន់ ែតអស់្របសិទិធភពេទៗ វ ិសុទធបនដឹងេឡើយគឺេគពយយម ឯងេ

យវ ិសុទធដឹងេឡើយ។

យមិ នេ

្របប់

ក់

ៃថងមួយ

យ

េបើអត់វះកត់

ចនឹង

ស់មកេហើយ ែត េទើបែតបងករជ

ធគឺមនសងឃឺមែត១០ភគរយប៉ុេ

្ល ប់កុងរយះេពល្របំ ន េទ្របំមួយែខេទៀតែតប៉ុេ

េរឿង “េសន

យ

វ ិជជបណិ្ឌ តបនបញ ជ ក់

េធ្វើករវះកត់ជបនទន់ េបើមិនដូេចនះេទ

យប៉ះពល់ដល់ជីវ ិត ែតករវះកត់ េនះេ

្ត េ

មិនបន្របប់ េ

បនលួចេទមនទីរេពទយែតមនក់

ៃថងទទួ លលទធផលបនមកដល់

ថ េគមនជំងឺឈមកកេនកនុងខួរកបលជយូរ

បញ ្ហ េនេពលេនះ ្រគូេពទយបនេសនើរេ ប

រហូត។

ែត

នឹ ង ្ណ ះ ែត

្ណ ះ។

មួយ”

ភគ ៥ សថិតេន

មដងផ្លូវមួយែដលអមេ

យេដើមរុកខជតិ ត្រមបជជួរ

មនក្លិន្រកអូបភយឈងុយឈងប់។ មនុស មនជេ្រចើនេដើរកុះករេទរកទីេ

កនុងចំេ

មមនុស ដ៏េ្រចើនសនធឹកែដលកំពុងែតេដើរេនះ

និ ង

របស់ខួនេរៀងៗខ្ល ្ល ួន

េគបនេឃើញអនកកំេ

េដើរអូសដំេណើរមួយៗដូចជមិនចង់េលើកេជើងេដើរ។ មុខេ

នឈ្លក់េទរកដី ខនង

មនក់េនះគឺ

េគេដើរ

កនុងខ្លួន

។

េដើរេនចំក

រមមណ៍រេវ ើរ យេ

្ត លៃនហ្វូងមនុស

ះេហើរេទ

មករគិតរបស់េគ។

បនឈប់

ទំងពីរខទប់មុខ វ ិបត្តិធងន់ធងរ

ស់ែដលពិបកនិងរកដំេ

យេឃើញថេពលេនះអនកកំេ

ះ្រ

យ។

ព យវ ីយូឡុង

េដើរមួយៗេពលខ្លះ

បន

្ល ំងរបស់េគ។ េដើរ

េហើយេទអងគុយេនេកអី មូយេ្រកយម្លប់េឈើ មួយដ៏ធំ េនះបញ ជ ក់េ

ះមនក់

ក់ដូចជគមនវ ិញញណេន

យកៃដមកជូតទឹកែភនករបស់េគែដលហូរមករ ឹមៗេនេលើែផនថពល់ដ៏េស្លក បនបន្តិច

មនសួនចបរ

ះ

អងគុយបនបន្តិច

េគយកៃដ កំពុងែតមន ក៏បនបន្ត

ស់េទេហើយ។ និយយពីវ ិសុទធវ ិញ ៃថងេនះវ ិសុទធ

ដំេណើរបន្តេទៀតេ្រពះ ដូចជរេសៀល

បនេទផ រទំេនើបរកទិញេ្រគ ងផ ំស្រមប់េធ្វើនំខួបកំេណើតេ

យ

េ

យេគចង់ េ

ភញក់េផ្អើលស្រមប់ៃថងខួបកំេណើតរបេសើេគ។ មិនែមនមនែតេ្រគ ងផ ំែតប៉ុេ វ ិសុទធបនទិ ញេសៀវេភែណនំពីរេបៀបេធ្វើនំផងែដរ វ ិសុទធចំ

ពីេ្រពះែតេគមិ នេចះេធ្វើ េឡើយ។

ញ់

ទីបំផុតេគក៏មនសេ្រមចៃនបំណងរបស់

ក់ដូចជពិបកេមើលបន្តិចចំេពះរូប ងខងេ្រករបស់

េយើងមិនទន់បនដឹងេឡើយ។

េម៉ ង្របមណជ៨យប់

វ ិសុទធដូចជមិនទន់េរៀបចំរច ួ ល់េនេឡើយ។ េមើលេឃើញថផទះដូចជមនសភព េនថមឹងេននឹងមត់ េឆនរសមុ្រទ សមុ្រទមិនទន់្រតលប់មកវ ិញ។ បនបំភឺ្លេឡើងេន

បនមកដល់ពីមុខផទះ

កនុងចិត្តគិតថ

្របែហលជវ ិសុទធេទរត់

េរៀបនឹងេបះជំ

និង

ត់្របណេនមត់

អក រអង់េគ្លសែដលសរេសរថ

េសង មេននឹងមួយកែន្លងញញឺមេ ផងែដរ។ វ ិសុទធបនយកនំេដើមបីេ

ចំែណកឯ

ផ្លំុ ពន្លត់េទៀន

មួយដូេចនះ

វ ិសុទធេដើរមកបេណើ្ត រេ្រច ង វ ិញេ

យក្តីរ ំេភើបេគបន្រតឹមែតឈរ

យក្តីេពញចិត្ត និ ង មនទឺ កែភនកហូរ យ

“Happy

យវ ិរបុរសកំពូលេសនហ៍របស់

យៃដកន់នូវនំខួបកំេណើតមួយ។ ន មញញឺម។

តេនេលើ

យពន្លឺៃនអំពូលេភ្លើងអគគីសនី និ ង

ងមួយរបស់្រពះបុ្រតតូចៃន្របេទស

ែដរ។ សេម្លងចេ្រម ងជូនពរៃថងកំេណើតបនបន្លឺេឡើងអមេ

យ

យបន

នេដើរេទមុខពន្លឺេភ្លើងអំពូលតូ ចៗ ប់ពន

មដងេឆនរទំងមូលេពរេពលេ

េ្រប បបនេទនិងពិ ធីជប់

បេណើ្ត រេពរេពញេ

ចំែណក

មនភពចំែលកេនកនុងចិត្តេ

មេដើមេឈើ ផទះក៏ចប់ភឺ្លែដរ ចំែណកេដើមេទៀនជេ្រចើនែដលេ

Birthday to My Love” េន

គឺវ ិសុទធបនេដើរមកេ

ចំែណកឯរសជតិវ ិញ

ង ត់្រជងំគមនមនុស េន េភ្លើងក៏មិនបនេបើក េគបនឈរ

េឆនរខ ច់្រតូវបនដុតបំភឺេ្ល ឡើងជរូបេបះដូង

ភ្លឺេទៀន

្ណ ះេទ ែត

យេពលកន្លះៃថងេដើមបីេរៀន និង េធ្វើនំ។ ម្តងនំ េខ្លច ម្តងេឆ េគពយយមេធ្វើម្តងជពីរ

ដងកនុងេគលបំណងផគប់ចិត្តមនុស ជទី្រស

េគែត

យ

យឡំមកជមួយ

សម្លឹងេមើលេទមុខវ ិសុទធេហើយ

ញញឺមតិចៗេគចប់ េផ្តើមបិទែភនកបួ ងសួង រួចក៏ផំុ្លេទៀនពន្លត់ េនេពលេនះែដរកំ្រជួចក៏ បន បញ់េឡើងេទេលើេមឃ ជះពន្លឺភឺ្ល្រចលនិងមនសេម្លងកេ្រកើកៃផទេមឃ។ េ្រកយពីពន្លត់េទៀន

រួចវ ិសុទធបនលូកកនុងេ

៊ េប៉េខយកកញចប់ កដូតូចមួយេ

យេទ

ចំែណក

ញញឹមទទួលយកកដូ ។ -«េតើបងមនអ្វីេ

យខញំុេនៃថងេនះ?»

-<អូនេបើកេមើលសិនេទ> វ ិសុទធេឆ្លើយតបេទកន់ កញចប់ កដូែដលជអំេ

្រពមជមួយនឹង

យរបស់វ ិសុទធ

ន មញញឺមមិនេចះរ ីងសងួត។

េនេពលែដលេបើករួចមក

ក៏េបើក

ពុំ មនបនេឃើញអ្វី

ទំងអស់ េគមនចំងល់ចំេពះកដូមួយេនះ។ -«េហតុអីក៏ខំុម ញ ិនេឃើញមនអ្វីេនកនុងកដូ េនះ?» សួរេទកន់វ ិសុទធេ វ ិញេឆ្លើយតបេទ -«បងមិន

វ ិញេ

យទឹកមុខេពរេពញេទេ

យសម្តីទន់ ភ្លន់និងែផ្អមែល្ហម។

ចរកកដូ មួយ

ែដល

េនះេទ មនែតកដូ មួយេនះគត់។ បងចង់េ េមឃ

ដី

សមុ្រទឬក៏ ជិវ ិតរបស់បងេឡើយ

អស់ែដលបងចង់ េ

ច

ក់ អីៗ ្វ ទំងអស់ែដលបងចង់ េ យអ្វី្រគប់ យ៉ងេ

្ល ប់។ អូន្រតូវសនយ

្រគន់ែតបនលឺសម្តីេនះភ្លមេធ្វើេ រមល្រសក់ចុះបន្តគនគមនឈប់េ

យ

យអូនទំងអស់មិនថេឡើយ

យអូនរស់េនជមួយបងអស់មួយជីវ ិត

េយើងនឹងរស់េនទីេនះជមួយគនរហូតដល់ពួកេយើងចស់ ចស់មនក់េនះរហូតដល់ៃថង

យអូ នបន

េហើយកនុងកដូេនះគឺមនអ្វី្រគប់ ែបបយ៉ ងទំង

យអូន។បងសុំែតមយ៉ ងគឺសុំេ

វ ិសុទធដកដេង្ហើមមិនរួច។

ចំែណកវ ិសុទធ

យចំ ងល់។

េហើយចង់ េ

ក

?»

រ ំជួលចិត្តយ៉ងខ្លំង

យេសចក្តីរ ំេភើប។

យអូ នេមើលែថេ

េគសទុះេ

ចំែណកឯវ ិសុទធវ ិញញញឺមេ

ទឹកែភនកេគចប់េផ្តើម

យវ ិសុទធយ៉ងែណនេសទើរែត

យករេពញចិត្ត

េគយកៃដ

អែង្អលកបល ែភនក

តិចៗ យកបបូរមត់េថើបេទេលើថងស

េហើយក៏បន្តយកៃដមកជូតទឺក

ផងែដរ។ -«េហតុអីក៏យំដូចេកមងចឹង? យំចឹងេទមិន

េទរ ឹតែត បកលួង

្អ តេទ មុខ

្រកក់ ្រ

ប់ផងដល់េពលយំ

្រកក់។ ឈប់យំេទេកមងឆ្តួតរបស់បង បងមិ នចង់ េឃើញេកមងលងង់មួយេនះយំេទ ពិ ស់»។

លឺសម្តីវ ិសុទធែបបេនះ បនជួយជូតែដរ។ ពួ កេគេសើច កត់នំែដរជ

ចប់េផ្តើមយកែដមកជូតទឺកែភនកេនេលើថពល់ ចំែណកវ ិសុទធក៏ យគន។ រ ំេពចេនះវ ិសុទធក៏បនេ

ក់គន ជូ តទឹកែភនកេ

ន ៃដរបស់ខួន។ ្ល

-«អូនដឹងេទេនះគឺជនំែដលេទវបុ្រតរបស់អូនេធ្វើេ េពលមួយៃថងេដើមបីេធ្វើ

ដឹងអត់ ឆងញ់ខ្លំង

វ ិសុទធបនយកនំ មួយដុំមកបញុច ក

ពិបកេលបបន្តិច

យ

ែតេគខំ្របឹងេលបេ

ស់

? េបើមិនេជឿ

េនេពល យ

យផទល់ៃដ

យ

កញំេទ»

ក់ ចូលមត់

រែតនំនិងេខ្លចេ

កែន្លង។ ចំែណកវ ិសុទធេពលែដលបនេឃើញទឺកមុខ

បងខំចំ

យកែន្លង

េធ្វើមុខដូចជ និ ង

េឆេ

យ

េគក៏ដឹងភ្លមថមិនឆងញ់ែតេគក៏េធ្វើជ

និយយ។

-«េម៉ចេហើយនំបងឆងញ់រហូតមិនចង់ េលបែមនេទ? បងថឆងញ់គឺឆងញ់េហើយ្របែហល ជពួកេយើង្រតូវឈប់េដើរកូដវ ិយូឡុង និង្រតូវេបើក បនលឺសម្តីែបបេនះេធ្វើេ

យ

ងនំវ ិញម្តងេហើយ»។

ទប់សំេណើចមិនបន ក៏្រពួសនំែដលេនកនុងមត់េទ

េពញមុខនឹងកបលវ ិសុទធ។ េពលែដលេឃើញមុខនិងកបលវ ិសុទធេពរេពញេ ក៏្របញប់យក្រក

សមកជូតេ

យ។

យនំែបបេនះេគ

-«សុំេទស សុំេទស អូនគមនេចតនេទ ែតទប់ សំេណើចមិនបន ចំអូនជូតេ ្អ តេ

យ

យ» -«្រគន់ែតនិ យយសុំេទស

ចរួចខ្លួនេហើយ?

េបើសុំេទសមន្របសិទធភពែបបេនះ

ែមន្របែហលជមិនមនប៉ូលីសេទ។»វ ិសុទធេធ្វើជខឹងនឹង -«ចុះបងចង់េ

។

យខញំុេធ្វើយ៉ងេម៉ច?»

-«្រតូវែត………្រតូវែត…..»

-<Ok បនេហើយខញំុយល់េហើយ។> និយយែតប៉ុណឺ ្ណ ង

ក៏យកនំមួយដុំមកប៉ តមកេលើមុខ

និង

កបលរបស់េគ។

ចំែណកវ ិសុទធេនេពលែដលេឃើញែបបេនះេគលួចញញឺម។ -«អត់េទ េនមិនទន់េពញចិត្តេទ ្រតូវ វ ិសុទធនិយយបេណើ្ត រយកនំមក វ ិញបនបេ

្ត យេ

យវ ិសុទធេធ្វើ

បេនកែន្លងេនះ និង កែន្លងេនះេទៀត»

បពីេលើមុខនិងកបល

មចិត្ត េ

យេគេធ្វើជមុខ្រកញ៉ូវមិនញញឺម។

-«បនេហើយែត្រតូវែតញញឺម និង េ

យបងេថើបមួយសិនេទើបរួចខ្លួន។»

និយយមិនទន់ចប់ផងវ ិសុទធ្របុងនិ ងេថើប នំមក

បេណើ្ត រ។

ែត្រតូវ

ចំែណក

ងកមុខេចញ និងទញបន

ក់េពញមត់ និងៃផទមុខវ ិសុទធ េហើយេគក៏្រចនមុខវ ិសុទធ និង រត់េចញេទ។ េឃើញែបប

េនះវ ិសុទធក៏អស់សំេណើចែដរ

េគយកៃដជូតនំេនេលើៃផទមុខេចញ

ពួកេគរត់្របែលងេលងជមួយគនេន បញ់បន្តគន។ េ

យ

ម

។

មមត់ េឆនរេ្រកមពន្លឺ្រពះចនទ និង ពន្លឺៃនកំ្រជួច ប់ រយ

រែតករសបបយេធ្វើេ

េឡើងចំេពះរូបេគកលពីៃថង។

េហើយក៏រត់េទ

យ

េភ្លចនូវបញ ្ហ ទំងប៉ុនមនែដលបនេកើត

ចំែណកឯវ ិសុទធវ ិញមិនបនដឹងនូវេរឿងអ្វីេឡើយេគគិតែតពី

សបបយែដលបនរស់េនែកបរមនុស ែដលខ្លួន្រស

ញ់ែតប៉ុេ

្ណ ះ។

េ្រកយពីរត់ ្របេដញគនពួកេគែបបជេដើរចប់ៃដគនេន សមុ្រទបនបក់ េបកមកតិចៗែដល េមើលេទមុខវ ិសុទធ

មមត់ េឆនរេទវ ិញ។ ទឹករលក

ចប៉ះេជើងគូរេសនហ៍ទំងពីរ។

េចះែតលួចសម្លឹង

យកៃដថនមៗេទអែង្អលមុខវ ិសុទធរច ូ េពលេទកន់វ ិសុទធទំងទឹកមុ ខ

េ្រក ម្រកំ។ -«បងដឹងេទ កំេណើតេ

យខញំុ។

ខញំុដូច ល់ឆនំ

េនះគឺជេលើកទីមួយេហើយកនុងរយះេពល១៥ឆនំេនះែដលមនអនកេធ្វើខួប កលពី១៥ឆនំមុខៃថងេនះជៃថងកំេណើតខញំុម៉ក់ ប៉បនេរៀបចំកមមវ ិធីេ

ែតឆនំេនះពួកេយើងរ ីក យខុសធមម

សញញប័្រតត្រន្តីខងវ ីយូឡុងពី្របេទសជប៉ុន ្រគប់េនេលើតុ

ខញំុគត់ថមកដល់្រព

េន

េ

យ

ង ចេនះែដរ

រែតបង្រសីខំុគ ញ ត់ទទួលបន

រនិងរបស់សំខន់ៗមន

រ ពួកេយើងរង់ចំករមកដល់របស់បង្រសីខំុញ ម៉ ក់ខំុប ញ នទូរស័ពទេទបង្រសី នយន្តេ

េយើងអងគុយចំគត់យ៉ងអនទះ

េទៀតពួកេយើងបរមភខ្លំង

ះេហើយ េហើយនិងមកដល់្របែហលជ៣០នទីេទៀត។ ពួក

អស់រយះេពល១េម៉ ងែតេនែតមិនេឃើញគត់មកដល់

ស់។ បន្តិចេ្រកយមកទូរស័ពទចប់េផ្តើមេ ទិ៍ប៉គត់ទទួលទូរស័ពទ

ប៉ូលីសបន្របប់ថបង្រសីខំុជ ញ ួបេ្រគះថនក់ច ចរណ៍េពលេនះគត់បន ខញំុទំងមូលពិតជទទួលមិនបនេឡើយនូវេរឿងទំងអស់េនះ សន្លប់េហើយខញំុក៏មិនដឹ ងជេធ្វើអី្វែដរគឺមនែតយំែតប៉ុេ

វ ីយូឡុងមួយែដលគត់្រស និចច។

ចប់

ញ់ជខ្លំងមកេ

យខញំុ

្ណ ះ។

មួយម្តងៗចប់ពីបង្រសីខំុញ

ម៉ ក់ខំុញគត់យំ

រ

យំរហូតដួល

បង្រសីខំុប ញ នបន ល់ទុកនូវ

េហើយខញំុែតងែត

ក់ ជប់នឹងខ្លួនជ

រហូតដល់ប៉ម៉ ក់ខំុញ

្ល ប់េចលបង េតើបងគិតយ៉ ង

ខញំុបនបត់បង់ មនុស ែដលខញំុ ្រស

ពួកគត់សុទធែតចកេចលខញំុ។

ញ់

ចុះេបើៃថង

?»

្រគន់ែតបនលឺេរឿង ៉ វទំងប៉ុនមនែដលបនេកើតេឡើងេលើ ចិត្តកុកក្ត ្ត ូល

្ល ប់េហើយ។ ្រគួ

ំងពីឆនំងេនះមកៃថងខួបកំេណើតរបស់ខំុែញ ្របក្លយេទជៃថងកន់ទុកខបង្រសីរបស់ខំុញ

េហើយៃថងខួបកំេណើតក៏ែលងមនេទៀតែដរ។

មួយខញំុ្រតូវ

យ

ណិតសង រសំណព្វចិត្តយ៉ងខ្លំង េគយកៃដខទប់មត់

បនេធ្វើេ តិចៗ។

យវ ិសុទធមន

-«គមនៃថងែដលអួនចកេចលបងេទ

េហើយក៏គមនៃថងែដលបងេ

ែដរ។ បងធ្លប់សនយេហើយថបងនឹងកនៃដអូនេ េរឿងអ្វីេកើតេឡើងក៏ េ េ

យជប់មិនែលងៃដអូនេឡើយេទះជមន

យ។ េហើយអូនក៏ ្រតូវសនយែដរថមិនែលងៃដបង។ ចំ ែណកេរឿងពីមុខ

យ កន្លងផុតេទចុះ េយើងចប់េផ្តើម

និងែករែ្របជីវ ិតពួកេយើងទំងអស់គនេ

រជថមី។ បងជ្រពះ ជបុ្រតជិះេសះសរបស់អូន បង យជួបែតសុភមងគល

បងេនែកបរអូនែដរ េហើយបងនឹងេធ្វើខួបកំេណើតេ សុខេ

យអូនេទេចលបង

បងសនយថេទះជបង

្ល ប់ ក៏

យអូនជេរៀង ល់ឆនំ និង ផ្តល់េសចក្តី

យអូន្រគប់ែបបយ៉ ង។> បនលឺសម្តីែបបេនះេធ្វើេ

យ

ស់េនេពលែដលបនលឺែបបេនះ។

រ ំជួលចិត្តេទៀតេហើយេគមន េហើយេគក៏មន

ចរស់េនបនយូរជមួយនិងមនុស ែដលខ្លួន្រស

ញ់

េពលែដលេនេសសសល់ទំងប៉ុនមនជមួយនិ ងវ ិសុទធ

រមមណ៍ថកក់េក្តខ្លំង

រមមណ៍ថេ

ក

្ត យែដឡេគមិន

ែតេគសចចកនុងចិត្តថនិងចំ

យ

េហើយក៏មិន្របប់ពីជំងឺរបស់េគេទ

វ ិសុទធែដរ។ ទឺកែភនកេគេរៀបនឹងហូរេទៀតេទេហើយែត្រតូវវ ិសុទធឃតទន់។

-«ែន េកមងឆកួតេម៉ចក៏យំេទៀតេហើយ? បង្របប់េហើយថមិន្រតូវយំេទ ឆប់ ជូតទឹកែភនក

េចញភ្លម។

េ

ះយប់េ្រជេហើយេទេគង

សេន ើមចប់េផ្តើមធ្លក់េហើយ

េបើេយើងេនេទៀត

្របយ័តនឈឺ។» ្របញ៉ ប់ជូតទឹកែភនគយ៉ ងេលឿនេចញពី ថពល់។ ចំែណកវ ិសុទធក៏េ េគមក្រគបដណ្តប់េ -«ហត់េនឿយ េគង។»

យ

រួចក៏ចប់ ទញៃដ

េ

ះ

វេ្រករបស់

យេងើប។

ស់ែមនេទ្របពនធសម្លញ់របស់បង់

េបើហត់

ស់មកបងេអ៊ៀវេទ

វ ិសុទធបនេអ៊ៀវ

ផ្អិប្រតេចៀកមខងេទេលើខនងវ ិសុទធ ចំែណកវ ិសុទធេបះជំ

ស់។ ្វ េ

េនេលើខនងេដើរេទផទះ។ ពួកេគេមើលេទដូចជមនេសចក្តីសុខខ្លំង

ប់គមនហត់េនឿយ យ

ក៏េ

េទះបីជេ្របើអស់េនកំ

េធ្វើេ

រង់របួសជំនួសបង។ េពលេនះបងពិតជភ័យខ្លំង ខ្លចអូនចកេចញឆងយពីបង ្រស េ

យភព

ំងកលពីៃថងេដើមបីេរៀបចំខួបកំេណើត

យ។ េគេនែតេពញចិត្តកុងករេអ៊ ន ៀវមនុ ស ែដលខ្លួន្រស

-«េនេពលែដលបងបនេអ៊ៀវអូនែបបេនះ

នមួយៗេ

ញ់ជនិចច។

យបងនឹកេឃើញេនេពលែដលអូន

ស់ បងខ្លច បងខ្លចែមនែទន គឺបង

េហើយក៏ជេពលែដលបងចប់េផ្តើមដឹងថបង្រស

ញ់ខ្លំងបំផុត។ េពលេនះបងគិតកនុងចិត្តថ េបើអូន្រតូវ

ញ់អូន

្ល ប់បង្របកដជមិនអត់េ

ន

យខ្លួនឯងេឡើយ េហើយអនកែដលសម្លប់អូនគឺ ជបង។» េនេពលេនះ

កន់មនទឺកចិ ត្ត

ណិត

និង

្រស

ញ់ចំេពះវ ិសុទធកន់ែតខ្លំង

េលើសេដើម។ េគលួចយំតិចៗេនពីេ្រកយខនងវ ិសុទធ។ េគគិតេនកនុងចិត្តែតមនក់ឯងថ (ឱបង

វ ិសុទធមចស់ជីវ ិតអូន

េនេពលែដលបងបនដឹងថេនសល់ែតប៉ុនមនែខេទៀតប៉ុេ

្រតូវចកេចញឆងយពីបងេ

យគមនៃថងនិងវ ិល្រតឡប់

ែតេហតុករណ៍កលពីប៉ុនមនឆនំមុនេនះឯង េតើេហតុអីប ្វ នជ្រពះជមចស់ តិចៗថ៖ -«ខនងបងពិតជកក់េក្ត

េហើយករចកេចញេនះគឺេ

េតើបងនិងមន

កនុងេបះដូងអស់មួយជីវ ិតេទះបីជអូន្រតូវ វ ិសុទធេសើចតិចៗមិនតបអ្វីេទ ឈប់។

យ

រ

្ណ េទ?

យសេម្លង

ស់ អូនសូមអរគុណចំេពះេរឿង ៉ វ្រគប់យ៉ងែដលបងបន

េធ្វើលម ្អ កេលើអូន េហើយអូនក៏សូមអរគុណចំ េពះកមមវ ិធីេន

េដើរេទមុខគមនេពល

រមមណ៍ឈឺចប់ប៉ុ

េគនិយយេទកន់វ ិសុទធេ

ក់េទសពួកខញំុេម្លះ?)

្ណ ះអូ ននឹង

ឯ

្ល ប់ក៏េ

ង ចេនះែដរ។ អូននិងចង់ ចំ េន

យ។»

េចះែតគិត

េនកនុងបនទប់េគងេ

ចំែណកវ ិសុទធនិងេពលេវ យ

រែតអស់កំ

ក៏េចះែត

ំងកលេពលពីៃថង

វ ិសុទធក៏េគងលង់លក់េទយ៉ ងសកប់សល ក ់ េចះចប់។ េ

យ

េនសល់ែត

េទែដលេចះែតគិតពី េនះពី េនះមិ ន

រេគងមិនលក់េគយកេសៀវេភកំណត់ ្រ

របស់េគ ែដលទុកេនលខនងទូ

យកមកសរេសរ។ េគសរេសរេរៀប ប់ពីេរឿង ៉ វែដលបនេកើតេឡើងេនកនុងៃថងេនះ។ ៃថងថីប ម នមកដល់ ្រពះ ល់ៃថងេ

ទិតយចប់ េផ្តើមរះបំភឺភ ្ល ពែផនដី

យមិនេចះេនឿយហត់េ

រជថមី។ ្រពះ

ទិតយរះជេរៀង

ះេឡើយ។េម៉ ង្របមណជ៧្រពឹកេទេហើយវ ិសុទធេនមិន

ទន់ភញក់ពីេគងេនេឡើយ មិនទន់បនេបើកែភនកផងវ ិសុទធបនលឺសំេលងវ ីយូឡុងរបស់ សូរេល្វើយៗពីេឆនរសមុ្រទ វ ីយូឡុងន្រពឹក្រព

មករបក់េបកនំមកេ

៊ មរបស់

េធ្វើេ

យវ ិសុទធលង់ សុង ្ល

បន្តេទៀត ែតេគខំ េបើកែភនករួចេដើរេទ ន ពី ន

លមុខបនទប់វ ិសុទធបនេឃើញ

សេម្លង

រមមណ៍ចង់បន្តៃនករេគងរបស់េគ

លមុខបនទប់េដើមបីសម្លឹងេមើលេទ

កំ ពុងែតកូដវ ីយូឡុងេ

ទិតយែដលកំពុងែតរះ។ សេម្លងវ ីយូឡុង

្រពះ

យជំេនរៃនខយល់សមុ្រទ។

លឺ

។ ឈរេន

យែបរមុខេទរកសមុ្រទ និ ង

ក់បីដូចជកំពុងែតកំដរ និង អបអរដំេណើរមក

ដល់ៃន្រពះទិនករ។ វ ិសុទធញញឺមតិចៗ រួចក៏េដើរ្រតលប់មកែ្រគវ ិញ ្របវ គឺជសេម្លងៃនករ និង វ ិសុទធ។ វ ិសុទធ្រកែឡកភ្លមេទរកកែន្លងែដលបន្លឺសេម្លង េគ

ធ្លក់ស៊ុមរូបថតរបស់

បនេឃើញយ៉ ងចបស់ថជស៊ុមរូបថតរបស់ពួកេគទំងពីរនក់។

វ ិសុទធេដើរត្រមុងេទកន់រប ូ

ថតនឹងបនេរ ើស ថនមៗ ផទំងកញចក់េនពីមុខ្រតូវបនែចកគមនសល់េឡើយ។ េនេពលែដល វ ិសុទធចប់េលើកស៊ុមរូចថតេចញមក េគបនេឃើញកូនេសៀវេភមួយកបល។ វ ិសុទធបនចប់ យកេសៀវេភេនះមក េ

យចប់េផ្តើម -ៃថងទី១២សី

ន

េគបនដឹងភ្លមថេសៀវេភេនះជេសៀវេភកំណត់េហតុរបស់

នពី ទំព័រទីមួយែដលមនខ្លឺម

រ៖

ឆនំ២០០៧ ជៃថងែដលេ ងច្រក និង ្រកុមហ៊ុនរបស់្រគួ

េភ្លើងេឆះគមនេសសសល់អី។ ្វ -៣០ សី

រខញំុ្រតូវបន

២០០៧ ប៉ ម៉ ក់បនសេ្រមចចិត្តលក់្រទពយសមបត្តិ និង ភគហ៊ុនទំង

ប៉ុនមនែដលេសសសល់េដើមបីសងដល់ៃដគូពណិជជកមម និ ង េបើកេ

យកមមករ។

-២ តុ

២០០៧ ប៉ ចប់េផ្តើមឈឺរហូត្រតូវចូលស្រមកេនមនទីរេពទយ ម៉ ក់ បនេទខចី

លុយពីធនគរេដើមបីពយបលប៉ ។ -១០ វ ិចឆិក២០០៧ ប៉ បនេចញពី មនទីរេពទយ។ -៧ មក

២០០៨ មចស់បំណល់ និង ធនគរបនមកទរ្របក់ពីម៉ក់ និងប៉ ែតពួកគត់

គមនលុយមួ យេរៀលេទ។ -១៥ មីន ២០០៨ ម៉ ក់និងប៉ បនេទខចី្របក់ពីមិត្តភក្តិេនទី្រកុង ែតជអកុសលពួក គត់្រតូវជួបេ្រគះថនក់ច ចរណ៍ និង បន

្ល ប់េនមនទីរេពទយ។

-១៦ មីន ២០០៨ បុ ណយសពរបស់ម៉ក់ និង ប៉ ខញំុ មនែតខញំុ អនកមីងវ ិជជនីែដលជមិត្ត

ភក្តិម៉ក់ខំុញ និង មិត្តភក្តិប៉្របមណជ១០នក់ប៉ុេ -៧ េម ្រគួ

្ណ ះបនចូលរួម។

័ិ ្ត ងេ្រកយរបស់្រកុម ២០០៨ ខញំុសេ្រមចចិត្តថលក់ផទះែដលេនសល់ជេករចុ

រខញំុេដើមបីសងធនគរ។ -៨ តុ

២០០៩ ខញំុសេ្រមចចិត្តេទរស់េនទី ្រកុងេដើមបីបន្តករសិក េ

របស់អនកមីងវ ិជជនីែដលជមិត្តភតកិរបស់ម៉ក់។ -៩ តុ វ ិសុទធ។

ន ក់េនផទះ

ង ចេនះែដរខញំុបនេទដល់ផទះគត់ ។

២០០៩ ខញំុ បនជួបជមួយកូន្របុសែតមួយគត់របស់អនកមីងវ ិជជនី េគេឈមះ

ៃថងេនះេគដូចជសែម្តងកយវ ិករ

េឡើយ។ េមើលេទេគមនុស ្រកអឺត្រកេទម និង -១២ តុ

យ

២០០៩ េ

ក់ដូចជមិនសូវេពញចិត្តនិងវត្តមនរបស់ខំុញ

យឬក

ស់។

កវ ិសុទធបននំខំុញេទទិញេខ

វ និង សមភរះស្រមប់សិក

េនៃថងេនះដំបូងេគបននំខំុញេទផទះរបស់សង រេគ រួចបន្តេទផ រទំ េនើប។ េនផ រទំ េនើបពួក

េយើងបនចូលេភជនីយ ្ឋ នមួយ េ

យេគ។ េពលបនសំបុ្រតកុនេ

ែតមិនទន់បនញំផងេគបនេ យេគ េគបនេ

យខញំុេទទិញសំបុ្រតកុន

យលុយខញំុមួយចំនួនេដើ មបីទិញសមភរះ

សិក

រួចពួកេគទំងពីរនក់បនេទេមើលកុនបត់ េ

យ

ត់ មកជួបគនេនកែន្លងដែដល។

ែតេពលែដលខញំុ្រតឡប់មករងចំពួកេគ េគមិនបនមកេទ ខញំុអស់លុយរលីងពីខួន ្ល ្រកពះក៏ឃ្លន

ភ័យក៏ភ័យេ្រពះមិនែដល

គ ល់ទីេនះ។ ខញំុចំពួកេគរហូតដល់ផ របិទ េហើយសន្តិសុខផ រ

បនេដញខញំុេចញ េពលេនះខញំុ មិនបនដឹងថ្រតូវេទ

េនះេទ ខញំុេចះែតេដើរេដើរេទ។ េម៉ ង

១២យប់េទេហើយ អត់បយមួយៃថង េពលេនះេមឃេភ្ល ងេទៀតមិនដឹងេទ្រជកទី បនេទ្រជកេភ្ល ងជមួយជនអនថ

េពលេនះ ងកយខញំុេសទើរែតដួលសន្លប់េទេហើយ។

ប៉ូលីសបននំយកខញំុនិងជនអនថមួយចំនួនេទប៉ុស័ិប ្ត ៉ូ លីស េហើយ េពលដឹងខ្លួនគឺេនមនទីរេពទយ។ -២០ តុ

-២១ តុ ចុះេដើរេទ

ែតខញំុ បនបត់បង់

រមមណ៍ថខ្លចេគ ែតចង់ យល់ពីេគ។

២០០៩ ខញំុ បនជិះ

នេទជមួយេគ ែតដល់ពក់ក

។ េគេធ្វើែបបេនះជេរៀង ល់ៃថងមកេលើខំុ។ ញ

្ត លផ្លូវេគបនេ

-១៩ មក

២០១០ ខញំុបនដឹងថវ ិសុទធបនេ្របើ្របស់េ្រគ ងេញ ន។

-២៥ មក

២០១០ ខញំុមន

ជេគធ្លប់េធ្វើបបខញំុយ៉ង

ម រតីេទ

នេទជមួយវ ិសុទធ។ ែភនក

២០០៩ ជៃថងែដលខញំុ ចូលេរៀនដំ បូង ខញំុបនជិះ

េគសម្លក់ខំុរញ ហូត ខញំុមន

េឡើយ ខញំុ

ក៏េ

រមមណ៍ដឹងថខញំុ

ណិត និង ្រស

ញ់េគខ្លំង

យ

ស់េទះ

យ។

-២ កុមភះ ២០១០វ ិសុទធបនរត់េចញពីផទះ។ -៣ កុមភះ២០១០ ខញំុបនេចញេដើររកវ ិសុទធ្រគប់ ទិសទី។ -១០ កកក

២០១០ខញំុបនដឹងពីកេន្លងែដលវ ិសុទធកំពុង

ន ក់េន។ ខញំុបន្របប់ េទអនក

ម៉ ក់វ ិជជនី។ េហើយៃថងេនះែដរជៃថងែដលខញំុ្រតូវរងេ្រគះជំនួសវ ិសុទធ។

២០១០ េនេពលែដលខញំុេបើកែភនកបនេឃើញវ ិសុទធេគងកំដរខញំុ េហើយៃដេគ

-១៤ កកក

កន់ៃដខញំុយ៉ងែណន។ ចប់ ពីេពលេនះមកវ ិសុទធែតងែតេធ្វើអំេពើលម ្អ កេលើខំុញ េហើយខញំុក៏បន ខិតខំជួយេគេដើមបីផ្តច់ េ្រគ ងេញ ន។ ខញំុ មន -៥ សី

២០១០ ១២ មនុស ែដលខញំុ្រស

-១០ សី

-៧ មក

ញ់

យេជគជ័យ។ េហើយពួកេយើងក៏

្ឋ គររបស់អនកម៉ ក់ វ ិជជនី។

-២៥ កញញ ២០១៣េសន េចញឆងយពីផទះ។

ខញំុនិងបងវ ិសុទធបនដឹងដល់ម៉ក់ បងវ ិសុទធបននំខំុច ញ ក

- ២ វ ិចឆិក ២០១៣ ៃថងេនះជៃថងខួបកំេណើតខញំុ បងវ ិសុទធបនេធ្វើេ គត់បនេរៀបចំកមមវ ិធី ខួបកំេណើតមួ យេ

បនេឡើយខញំុពិតជ្រស

ជមួយ្រគូេពទយ េ

រភពថ្រស

ស់។

២០១៣ ពួ កេយើងបនបញចប់ករសិក េ

បនេធ្វើករេនស

ញ់វ ិសុទធ។

ញ់បនយកៃដមក យខញំុ។

២០១២ មនុស ែដលែតងែតស្អប់ និង េធ្វើបបខញំុ បន

ខញំុ ខញំុពិតជមនក្តីសុខខ្លំង

ខ្លំង។

រមមណ៍ដឹងចបស់ថខញំុ្រស

យ

ញ់បង

យខញំុែដលេធ្វើេ

យខញំុភញក់ េផ្អើលយ៉ ង យខញំុមិន

ចបំេភ្លច

ស់ បងវ ិសុទធ។ ែតេនៃថងេនះែដរខញំុបនេទពីេ្រគះជំងឺ

រែតខញំុ េចះែតឈឺកបលមិនបច់េ

ះ។ ្រគូេពទយបន្របប់ខំុថ ញ ខញំុ

មនជំងឺឈមកកេនកនុងខួរកបល ្រតូវេធ្វើករវះកត់ជបនទន់ ែតករសងឃឺមមន្រតឺមែត១០ ភគរយប៉ុេ ខ្លំង

្ណ ះ

ែតេបើមិនវះកត់េទខញំុ

ចរស់បន៥េទ៦ែខេទៀតប៉ុេ

ស់ ខញំុមិនចង់ បត់បង់មនុ ស ែដលជទី្រស

េតើបងវ ិសុទធមន

រមមណ៍យ៉ ង

គត់ ឈឺចប់យ៉ង

ពីេរឿងេនះេឡើយ។

្ណ ះ។

ខញំុពិតជខ្លច

ញ់របស់ខំុេញ ឡើយ េហើយេបើខំុញ ? ខញំុ មិន

ច់ចិត្ត

្ល ប់េទ

រស្តី្របប់គត់

នចប់ដល់ចំណុចេនះវ ិសុទធេសទើរែតគំងេបះដូង។ ៃដេគទំងគូញ័រកន់េសៀវេភេសទើរ ំ េជរជន់េទេ ែតមិនជប់ ែកវភនក្រស ង

យទឺកែភនក។ វ ិសុទធេសទើរែតមិនេជឿនូវអ្វីែដលេគបន

នេ

យផទល់ែភនក េគគិតថ

្រគន់ែតចង់េលងេសើចនឹងេគ ែតេនះជករពិតែដលមិន េពលេនះវ ិសុទធទទួលបននូវ

ចបំៃភ្លបនេឡើយ។

រមមណ៍មួយថេបះដូងេគ

ចប់េផ្តើមឈឺចប់ េខទចខទំេ្របះែបកជបំែណកអស់េទេហើយ។ េសន

ែដលេគសងឃឹមថនឹង

មនេសចក្តីសុខនឹងគនរហូតដល់ចស់េរៀងខ្លួនេពលេនះកំពុងែត្របឈមនឹងករបត់បងេទ េហើយ។ េតើអនក

មួយមិនស្លុត អនក

មួ យមិនភ័យ អនក

មួ យមិនខ្លច េនេពលែដល

ញ់េសមើនិងជីវ ិតនឹង្រតូវចកេចញេ

បនដឹងថមនុស ែដលខ្លួន្រស

យគមនៃថងវ ិល្រតឡប់

េនរយះេពលែតកន្លះឆនំខងមុខ? ពិតជឈឺ ពិតជភ័យ ពិតជខ្លចខ្លំង នឹងករយកកំបិតដ៏មុតមកពុះ្រទូងរូងយកេបះដូ ងេ ្រតឹមែតស្រមុកទឹកែភនកែតប៉ុេ បងមិនេ

យេចញមកេ្រក។

ស់ េ្រប បបន េពលេនះវ ិសុទធបន

្ណ ះ េគ្រគវ ីកបលតិចៗ និ ង និយយែតមនក់ឯងថ (េទ េទ េទ

យអូនេចញពីបងេទ មិន

ចេទ អូ នបនសនយរួចេហើយថនឹងេនជមួយបង ពួក

េយើងនឹងេនជមួយគនរហូតដល់ពួកេយើងចស់ បងមិ ន្រពមែលងៃដអូនេទ។) និយយបេណើ្ត រ ទឹកែភនករបស់េគ្រសក់ចុះមកមិន

ច់

េគយកេសៀវេភកំណត់េហតុរបស់

េ

បជប់េន

នឹងេដើម្រទូងរបស់េគយ៉ ងែណន។ េ្រកយពី បន

នកំណត់េហតុែដលេធ្វើេ

យវ ិសុទធឈឺចប់េ្រប បបននឹងេគយក

កំបិតមកពុ ះ្រទូងរូងយកេបះដូងេចញមកេ្រករួចមក

វ ិសុទធបនយកេសៀវេភកំណត់

យកេទទុកេនកែន្លងដែដល។ វ ិសុទធបនេដើរេទកន់ ន

េហតុរបស់

េទៀត េគសម្លឹងេមើលេទកយវ ិករដ៏ ្វ

ប់ ប់ កុងករកូ ន ដវ ីយូឡុងរបស់

លមត់បនទប់ម្តង ពីេ្រកយខនង។

េមើលេឃើញដូេចនះទឺកែភនកវ ិសុទធបន្របែជងគនហូរ្រសក់ចុះមក េ្រប បបននឹងកំ ទឺកស៊ូ

មិ។

វ ិសុទធពិតជឈឺចប់រកពកយអ្វីនឹងែថ្លងមិនបនេឡើយ

រមមណ៍ និង យកៃដជូតទឹកែភនកែដលេចះែតហូរគមន្រ េទកន់

។

បញចប់នូវបទេភ្លងមួយបទ

កំពុងែតឈរសម្លឹងមកេគ។

បនផ្តល់នូវ

ក្រ

បនងកេ្រកយ ន មញញឺមដ៏ ្រសស់

ំងៃនរលក

េគខំពយយមរ ំងប់

ន្ត ឯែភនកទំងគូរក៏ ខំសម្លឹង ្រកែឡកមករកវ ិសុទធែដល ្អ តេទកន់វ ិសុទធ ែត

នម

តចំេបះដូងរបស់វ ិសុទធែដលកំពុងែតែ្រសកឈឺចប់េធ្វើេ

ញញឺមេនះបនចក់េ ្រតឹមែតបេញចញ

ន មញញឺមសុះកេ្រកះេទកន់

េ្រកយពីកូដវ ីយូឡុង និង បែណ្តត

វ ិញែតប៉ុេ

រមមណ៍េទ

របស់េគ។

វ ិសុទធេ

មន់មួយកបល។ ឈឺខួនតិ ្ល ចែដរ

បរ ឹត

កន់ែតខ្លំង វ ិញ

ចំ ែណក

ែតេគេនេសង ម។

ប

យ៉ ងែណនេពញេដើម្រទូង

ក់បីដូចជសត្វពស់មួយកបលែដលកំពុងរ ឹតកូន

ក់ដូចជមន

រមមណ៍ចែម្លកកនុងចិត្តបន្តិច

វ ិសុទប ធ ននិយយតិ ចេទកន់

សថិតេនកនុងរង្វង់ៃដរបស់េគ។ -«កុំែលងៃដបង

កន់ៃដបងេ

ៃដគនេទេទះបីមនអ្វីេកើតេឡើងក៏េ

បន

បនេឃើញវ ិសុទធឈរេននិងមុខេទ

វ ិសុទធក៏សុះេទេ ទ

មិនទន់ ទំងបននិយយអ្វីផង

្ណ ះ។

មសំេលងរបស់ រួចមក

្រតឡប់មកកន់បនទប់វ ិញ។ ្រគន់ែតេបើកទ្វរបនទប់ភ្លម េហើយ

យវ ិសុទធបន

េហើយក៏

កំឡុងេពលែដល

យជប់ េយើងបនសនយនឹងគនេហើយថមិនែលង

យ។»

-«មនេរឿងអី? េហតុអីបនជបងនិយយពីេរឿងេនះ?»

-«គឺ….គមនអីេទ បង្រគន់ែតចង់ រ ំលឹកអូនកុំេ វ ិសុទធនិយយេទកន់

េ

យរ

យេភ្លចសនយពួកេយើង»

ក់រអួល

េហើយៃដជូតទឹ កែភនកែដលលួចហូរ

រ ឹមៗេនេលើែផនថពល់។ -«បនេហើយ បងឃ្លនេហើយ ៃថងេនះបងនឹងេធ្វើមូបេ ្ហ វ ិសុទធនិយយែបបេនះពីេ្រពះែតេគក្រមបនម្ហូបេ

មិនែដលញ ុ ំេកើតេឡើយ។

ចំែណក

វ ិសុទធ ែតេគដូចជមិនសូវចប់ ភញក់េផ្អើល។

វ ិញេចះែតមន

យអូនញ ុ ំម្តង» យ

ញ ុ ំ

ស់

ពីេ្រពះេគេធ្វើ

រមមណ៍ែប្លកចំេពះទេង្វើែប្លកៗរបស់

រមមណ៍ប៉ុនមនេទ េ្រពះេគគិតថវ ិសុទធចូលចិតកេធ្វើអី្វេ

បនប៉ុនមនៃថងេ្រកយមកវ ិសុទធបនរកវ ិធី

យេគ

្រស្តជេ្រចើនេដើមបីរក្របក់កុងករវះ ន

។ ដំបូងវ ិសុទធបនេទ

កត់របស់

បនបញ ជ ក់ ដូចអ្វីែដល

កសួរ្រគូេពទយពី

បដិេសធនូវសំេណើររបស់វ ិសុទធ យជួយវ ិសុទធ

និង

គ ល់

វ ិសុទធបន

ែតពួកេគទំងអស់េនះសុទធែត

ពីេ្រពះែតអនក្រសីវ ិជជនីបន

ចប់

ម្របមពួកេគទំងអស់មិន វ ិសុទធពិតជអស់

ំងែតពី ពួកេគចកេចញពីផទះមកេម្លះ។

ស់ េគេដើរមួយៗេនេលើដងផ្លូវដងែវងឆងយមួយ វ ិសុទធេពលេនះ

សងឃឹមេនកនុងខ្លួនខ្លំង

ែដលេនសល់ែតរូប ងកយែតខ្វះវ ិញញណ។

េ្រប បបនេទនឹងមនុស ទីទ័លគមនេគលេ េដើរមួយៗ

េហើយ្រគូេពទយ

បនសរេសរេនកនុងេសៀវេភកំណត់េហតុដូេចនះែដរ។

ទំនក់ទំនងេទកន់មិត្តភក្តិេគទំងប៉ុនមនែដរេគធ្លប់

េ

ថ នភពជំ ងឺរបស់

េជើងដូចជេលើកមិនចង់ រច ួ

ែភនកទំងគូរសម្លឹងចុះមកដី

ខួរកបលគិតរក

នវ ិសុទធបនេងើបមុខេទេលើេហើយដងដេង្ហើមធំ។

មេធយបយ។

េដើរប៉ុ នមនជំ

េ

េទដល់ឧទយនមួយែដលមនទឹកបឹងភ្លឺដូចកញចក់ វ ិសុទធបនេទអងគុយផទល់

យគនទិសេ

នឹងដីេនមត់បឹងេនះ។ េគអងគុយេ មនក់បនយល់ពី ្រ

យយ៉ ង

មកបលជងគង់គួរេ

េ

យ

រែតករពិបក

បនេ្រកកេឡើងេហើយែ្រសកយ៉ ងខ្លំង េ េ

និង

ថេតើ ឈឺចប់

តឹងែតងកនុង

និង

េតើខំុញបន

ងបបកមមវ ិញ?

ះ

វ ិសុទធ

យៃដទំងពី រយកេទេ្រជងសក់ របស់េគ េហើយក៏

សូមកុំយកេគចកេចញពី ខំុអ ញ ី?”

យែភនកសម្លឹងេទេលើេមឃកនុងន័យែ្រសកេទកន់េទវ

ឈឺចប់របស់េគថេគឈឺចប់ក្រមឹត។

ពិ បកេ

រមមណ៍ខ្លំងេពក

តចុះេទកនុងទឹក ែដលមនជេ្រម្របមណជ្រតឹមចេងកះ “េហតុអីបនជេទវ

ខញំុេម្លះ? េ

យកំសត់ េនេពលេនះគមននរ

រមមណ៍របស់មនក់បុរសមនក់ េនះេឡើយ

។

េគបនេដើរ

េ

ក់េទស

វ ិសុទធែ្រសកេឡើង

យបនលឺពីសែ្រមកៃនករ

ែតេយើងមិនបនដឹងថេទវ

បន

្ត ប់ករអង្វរករ

របស់វ ិសុទធែដរឬេទ។ េម៉ ង្របមណជ៥ ប៉ុែន្ត ដូចជគមនឥទធិពលេ មនុស េន

ង ចេទេហើយ ែខេនះជរដូវរង ខយល់រងបនេបកបក់ មកតិចៗ។ ះេឡើយចំេពះវ ិសុទធ។

មដងផ្លូវបនសម្លឹងមកកន់វ ិសុទធេ

វ ិសុទធេដើរេទផទះទំងខ្លួនទទឺ កេជក

យបង្ហញពីករងឺងឆងល់។ ែតវ ិសុទធមិនបន

ខ្វល់ពីែកវែភនកទំងអស់េនះេឡើយ េគេចះែតេបះជំ

នេទមុខជនិចច។ ខយល់រ ំេហើយបន

បក់នំយក្រក

ស់មួយសន្លឹកមកប៉ ះនឹងេជើរបស់វ ិសុទធ វ ិសុទធបនទត់្រក

ស់េនះេចល ែត វ ិសុទធបនេរ ើសយក

្រក

ស់មួយសន្លឹកថមីមួយេទៀតក៏បនេ

ះមកប៉ះនឹងេជើងេគម្តងេទៀត។

្រក

ស់មួយសន្លឹកេនះមក

េនេពលែដលបន

្រក

ស់ែដលផ ព្វផ យពីករ្របលងេ្រជើសេរ ើសអនកែដលមនសមតថភពខងកូដវ ីយូឡុង

ន។

នេធ្វើេ

យេគបនដឹងថេគជ

េហើយ្របក់រង្វន់ក៏េ្រចើន្រគប់្រគន់ស្រមប់ករវះកត់របស់

។

រ ីក យជខ្លំងេនេពលែដលទទួលបនដំ ណឹងេនះ

េ្រពះេគសងឃឹមថេគនិ ងមន

ផ្លូវេដើមបីជួយេ្រ េ

ច្រសង់

យុជីវ ិតរបស់

។

ែតេពលេនះ

យទឹកមុ ខវ ិសុទធែ្របជ្រសពប់្រសេពនបន្តិចេទវ ិញេ

ចេទ្របកួតបនេទ

េ្រពះេគ្រតូវហ្វឹក

េលើកទីមួយេហើយែដលវ ិសុទធេទ

េ

រែតេគគិតថ ែតសុខភព

យមិនបនផ្តល់ដំណឹង។

បនេរៀបចំជេ្រសចេនេលើតុស្រមប់

រេពល

បន្តិចេ្រកយមកទ្វរខងមុខផទះបនបន្លឺេឡើង

ពីតជមិន ពិតជមិ ន

ង ច។

មនករ្រពួយបរមភ

ចទក់ទងបនេឡើយ។ ម្ហូប

អងគុយចំវ ិសុទធទំងអនទះ

្របញប់្របញ៉ ល់េទេបើកទ្វរ។

យសភពទទឺកេជក និ ង រូបកយដូចជេស្លក

រ

េគ

្ល ំង។ េឃើញដូេចនះ

យចូលេទកនុង។

-«េតើបងេទើបមកពី បនេទៀត ដឹងេទខញំុបរមភ?»

-«សុំេទស

រមមណ៍មួយេទៀតក៏បនេធ្វើ

បន្តេទៀតេទ?

ចំេពះវ ិសុទធជខ្លំង េគបនខលេទវ ិសុទធប៉ុែន្តទូរស័ពទមិន

្របញប់ចប់ៃដវ ិសុទធេ

រមមណ៍

េនែតមិនទន់េឃើញវ ិសុទធ្រតឡប់មកផទះវ ិញេទៀត។ េនះជ

េម៉ ង៨យប់េទេហើយ

បនេឃើញវ ិសុទធេ

យ

ត់ស្រមប់ករ្របកួត

ច្រទ្រទង់បនេឡើយ។ េតើវ ិសុទធគិតេធ្វើយ៉ង

ជដំ បូងេគមន

? េហតុអីខួ្លនទទឺកេជក? េហើយទូរស័ពទក៏មិន

បងរវល់ជួបជមួយមិត្តភក្តិេហើយទូរស័ពទបងក៏អស់ថម

មកផទះេមឃក៏េភ្ល ងេទើបបងទទឺកដូេចនះ។ េ

យបងសុំេទសែដរេធ្វើេ

ចទំនក់ទំនង

េពលែដលេដើរ

យអូនបរមភ។»

េនេពលែដលវ ិសុទធនិយយែបបេនះេធ្វើេ េទ

ទ បកបលរបស់វ ិសុទធថនមៗ រួចក៏ េ

យ

ដូចជសងប់ចិត្តបន្តិច។

េគយកៃដ

យវ ិសុទធេទប្តូរសេម្ល កបំពក់។

-«កបលបងដូចជមិនេក្តេទ ្របែហលជមិនអីេទ។ េទមុជទឹកប្តូរសេម្ល កពក់េទនិង

លមកញ ្ហ លចិត្ត។» ុ ំបយ អូនេធ្វើមូបែដលបងចូ

បនទប់ ពីមុជទឺកនិងប្តូរសេម្ល កបំពក់រច ួ មក

អងគុយរងចំជេ្រសចេននឹងតុ វ ិសុទធេដើរចុះពីជេណើ្ត រ ញញឺមេ ចូលចិត្ត

វ ិសុទប ធ នចុះមកញ ុ ំជមួយនិង

ញញឺមេទកន់វ ិសុទធេនេពលែដលបនេឃើញ

រ។

េគ្របញ៉ ប់ដូសបយ

ក់ចនទុកេ

យវ ិសុទធ

ចំែណកវ ិសុទធក៏

ិសុទធែតងែត បនចប់ មូបែដលវ ្ហ

យសងួតនិងេដើរត្រមង់ មកកន់ េកអីអងគុយ។ ិសុទធ។ ក់កុងចនវ ន

-«ញ ុ ំេ

ែដល

យេ្រចើនេទ េនះជម្ហូបែដលបងចូលចិត្ត ខញំុ េធ្វើ េ្រចើន

ស់»

-«បទ អរគុណអូន»

ែដល ពីអ

វ ិសុទធដូសម្ហូបបន្តិចពី កុងចន ន ធ្លប់េធ្វើេ

យ

ញ ុ ំេឡើយ។

ក់េទកនុងមត់។

ែតមកពីវ ិសុទធបនដឹងថ ទំង

គមនរសជតិទល់ែតេ

្ត តរបស់វ ិសុទធេឡើយ ែតេនះមកពីករេធ្វើរបស់

េទកនុងមត់េគេសទើរែតទប់ទឹកែភនកមិនបន រមមណ៍អូល

ក់។

ែត

រេពលេនះមិនដូច ះ

េនះមិ នែមនមក

។ េនេពលែដលវ ិសុទធ

េនះមិនែមនមកពី

រ។ -«យ៉ ងេម៉ចែដរ ឆងញ់អត់?»

ក់

រ

រមនរសជតិហឹរេនះេទ

ជំងឺរបស់របស់វ ិសុទធមនសភពកន់ែតធងន់ធងរេហើយ ចំែណក

រ

េគខំេលប

វ ិញអងគុយសម្លឹងេមើលេទមត់វ ិសុទធែដលកំពុងទំពរ

សួរេទកន់វ ិសុទធជមួយនឹង

ន មញញឺម និង ភពេជឿជក់។ ចំែណកវ ិសុទធវ ិញ

េនេពលែដលបនលឺសម្តីេនះេគបនសទុះមកេ -«ឆងញ់

ស់ បងចង់េ

ប

ែដលេធ្វើេ

យ

មនករងឺងឆងល់។

យបងចំអស់មួយជីវ ិត បងនឹ ងមិនធុញ្រទន់

យអូនេធ្វើ េ

នឹងញ ុ ំ េទ» េនេពលែដលបនលឺសម្តីវ ិសុទធេធ្វើេ ឈឺចប់ខ្លំង

ស់

យ

ទប់ ទឹកែភនកមិនបនេឡើយ។

េ្រពះេគបនដឹងថេគនឹងមិន

ចចំអិន

រេនះេ

េគពិតជ

យវ ិសុទធញ ុ ំអស់

មួយជីវ ិតេឡើយ េ្រពះេគនិង្រតូវចកេចញេទទីកែន្លងមួយែដលគមនវ ិសុទធ េហើយែដលវ ិសុទធ មិន

ចេទរកេឃើញ។ េ្រកយពី ញ ុ ំ

រេពល

បនទញៃដរបស់វ ិសុទធយកមកេកើយ ឯវ ិសុទធបនបិទែភនកេគង

ង ចរួចមកពួកេគក៏បននំគនេទចូលេគង។ េហើយៃដេគយកេទអែង្អលេលើថពល់វ ិសុទធ។

ែតេគមិនទន់េគេនេឡើយេទ។

បនយកកបលរបស់េគេទ

េ្រទបេលើេដើម្រទូងវ ិសុទធ។ -«វ ិសុទធ បងដឹងេទ? បងពិតជសង្ហ ខញំុគិតថខញំុជមនុស មនក់ែដលសំ ខញំុេនសល់េពលេវ េ្រកយេ

ស់ េដើម្រទូងបងពិតជកក់េក្ត ែដលេធ្វើេ

ងបំ ផុតែដលទទួលបនភពកក់ េក្តែបបេនះ។ េទះបី ជ

តិ ចតួចក្តីែតខញំុ ពិតជេពញចិត្តខ្លំង

ស់

ខញំុមិនែដលគិតថ

ះេឡើយែដលខញំុេ្រជើសេរ ើសេដើរផ្លូវមួ យេនះ។ ែតអូនក៏សុំេទស ែដលអូនមិន

ម្ហូបែដលបងចូលចិត្តញ ុ ំេ សម្តីែដល

្ត យ ចេធ្វើ

យបងអស់មួយជីវ ិត សុំេទសបងសម្លញ់។»

បននិយយទំងប៉ុនមនវ ិសុទធចំគមនចេន្លះមួយពកយ

ែភនកសមងត់ របស់េគបនរេមៀលធ្លក់ចុះមកេ

យមិនដឹងខ្លួន។

េឡើយ។

េ

យមិនេ

ដឹងេឡើយ។ ៃសបងងឺតៃន ្រតីអនធកលបន្រគប់ ដណ្តប់ភពែផនដី និង េបះដូងអនកកំេ យទុកខ្រពួយវ ិសុទធ។

ទឹ ក

េពលេនះេគសេ្រមចចិត្តថ

េគនិង្រតូវេទចុះេឈមះចូលរួមករ្របកួតេជើងឯងវ ីយូឡុងេនៃថងែស្អក សង្ហ ែតេពរេពញេទេ

យ

យ ះរូប

ៃថងថីប ម នមកដល់ វ ិសុទធេ្រកកពី្រពលឹម្រ បនេឃើញវ ិសុទធេនេលើែ្រគេឡើយ។ េនះ។

ងៗខុសពីធមម

េគបនេដើរេទកន់បនទប់ទឹក

បនយកៃដេគទំងពីរេទ្រកេ

បេ

ំងខ្លួនែដលេនពីេ្រកយវ ិសុទធ

បនចប់េផ្តើមេធ្វើទុកខ

្រគប់ែបកែដលេរៀបនឹងចង់ ផុះ ទ

េ

កបលេគ្រ

យវ ិសុទធ។ កំពុងែតចប់េផ្តើម

ប់ែតចប់េផ្តើមឈឺខ្លំងេឡើងដូ ចជ

ដងេករបនរបូតេចញពីៃដ

េហើយៃដេគទំងពីរយក យមិន

ចំែណកវ ិសុទធវ ិញេនេពលែដលបនេឃើញសភពរបស់

ភិតភ័យយ៉ ងខ្លំងៃដរបស់េគចប់េ

បរូប ងកយ

បនទប់មកេគក៏សុះេទយកដបថ ទ ន ំែដល

េ្រកយពី

បនេលបថនំ

វ ិសុទធបនេសនើរេ ែតេទះជយ៉ ង

យ ក៏េ

និង

ែបបេនះេគមន

និង ្របញប់េ្រគ រ

សមងំេគងបនបន្តិច

្អ តបតេដើមបីជូន

រមមណ៍

េទកន់ែ្រគ

យ

េលប។

ករះរបស់េគក៏ បនធូរេសបើយបន្តិច។

បដិេសធេ

្រតូវបនវ ិសុទធបងខំេ

្រពឹកេនះែដរវ ិសុទធបនេរៀបចំខួន ្ល

៊ នែ្រសកសូមបីមួយ

បនទុកេនកនុងថតទូយកមកេ

េទមនទីរេពទយ ែត្រតូវ យ

យ។»

យេទេនពី មុខវ ិសុទធវ ិញម្តង។

មកខទប់កបលយ៉ ងជប់។ េគខំអត់្រទំពីករឈឺចប់យ៉ងខ្លំងេ ម៉ ត់។

ក៏បនេឃើញវ ិសុទធេនទី

យអូនេករេ

េហើយេគចប់យកដងេករពីៃដរបស់វ ិសុទធ រួចក៏ ចប់េផ្តើមេករេ េករបនបន្តិចជំងឺ

មិន

បចេងកះ កបលេផ្តកេទេលើខនងរបស់វ ិសុទធ។

-«េតើបងកំ ពុងេធ្វើអីណឺង? េករពុកមត់ែមនេទ? ចំេ បនប្តូរទី

។ េ្រកកពីេគង

យេគនិយយថ េគមិនអីេទ។

យេទពីេ្រគះជមួយ្រគូេពទយ។ េទមនទីរេពទយ

និង

េឆ្ល តេទ

េន ក់

ពកយចូល្របកួតវ ីយូឡុង។

េនមនទីរេពទយៃថងេនះមនមនុស មនជេ្រចើន ្រគូេពទយអស់រយះេពលជងមួយេម៉ ង។ មនក់ឯង េ

យេគបន្របប់

និង

េទើបវ ិសុទធសេ្រមចចិត្តេ

ថេទទិញរបស់ញ ុ ំបន្តិច េ

យ

យ

វ ិសុទធបនអងគុយរងចំ

េនចំ្រគូេពទយែត

រែតកែន្លងទទួលពកយ

្របកួតក៏េនជិតេនះែដរ។ េពលែដលវ ិសុទធបនេចញេទមួយសនទុះ ្រគូេពទយក៏បនអនុញញតិ

េ

យ

ចូលេទពិនិតយជំងឺ។ េនកនុងបនទប់ពិេ្រគះជំ ងឺ្រគូេពទយបន្របប់

ថ សុខភពេគ

មនករចុះេខ យខ្លំង

ស់ េបើមិន្របញ៉ ប់ទទួលករវះកត់េទ

េពលេវ

ក៏មនកររនធត់ែដរេនេពលែដល្រគូេពទយ និយយែបបេនះ។

។ ចំែណកឯ

-«េ

ក្រគូេពទយ

េតើខំុញ

ចរស់បនកនុងរយះេពល៤ែខេទៀតេទ

ទទួលយកករវះកត់? េ្រពះខញំុមិន ខញំុផង ខញំុខ្លច

្រស

-«សុំេទស

ខញំុមិន

ប្អូនទទួលករវះកត់ក៏េ

្ល ប់។»

េនេពល៤ែខខងមុខ។

សេ

េសទើរែតគំងេបះដូង

េគសងឃឺមថ

ចបំេភ្លចបន

េហើយេទះជ

៊ នសនយពីក្រមឹតេជគជ័យៃនករវះកត់ែដរ

ពី េ្រពះបំណង្របថនចុងេ្រកយ

្រគន់ែតករេធ្វើពិធីខួបកំ េណើតេ

ែដលសថិតេនេ្រកមកំណត់្រពះ និយយអង្វរេ

េបើបូនមិ ្អ នទទួលយកករវះកត់

យអស់ពីសមតថភព េហើយប្អូនក៏មិន្រតូវអស់សងឃឺមែដរ។»

យ

ែដលេគ្របថនចុងបនគឺ

ក្រគូេពទយ សុំជួយ

្ល ប់េនេពលេនះេទ ខញំុ្រតូវបំេពញបំណងមនុស ែដលខញំុ

យក៏ពួកេយើងមិន

សម្តី្រគូេពទយបនេធ្វើេ

្ល ប់បន្រគប់

្របសិនេបើខំុញមិន្រពម

្ល ប់មុនេពលេនះេទ ខញំុសុំអង្វរេ

ចធនបនេទ

ពួកេយើងសនយថនិងពយយមេ

ែដលពួកេគមិន

ច

ស់ ខញំុមិនទន់ចង់

ញ់សិន មុននិងខញំុ ្រតូវ

ចនឹង

េគនិងេធ្វើេ

យខួបកំេណើតរបស់វ ិសុទធជេពលេវ

ែតេពលេនះក្តីសងឃឺមរបស់េគ ទិតយៃនម

ក់បីដូចជទឹកមួយដំណក់

សមុ្រទខ ច់ែដលេរៀបនិងហួតេទបត់។

ក្រគូេពទយទំងទឺកែភនករបស់េគហូររ

ម

្ត សេ្របស្របណីពី្រគូេពទយ។ ្របវ…សេម្លងបនបន្លឺេឡើង

ទ្វរែដលជកែន្លងែដលជ្របភពៃនសេម្លង។

យវ ិសុទធែដលនិងមកដល់

ដំបូង

ៃដទំងគូេលើកសំពះសុំករ បន្រកេឡកេទកន់

បនេមើលេឃើញែផ្ល្រកូច្របមណ១០

ែផ្លបនរេមៀលេពញេលើឥដ្ឋ េនេពលែដលេគសម្លឹងេទេលើេគេមើលេឃើញយ៉ ងចបស់នូវបុរស មនក់ែដលឈរធមឹងេ្រប បបននឹងមនុស រុកខជតិែដលគមនដេង្ហើមេចញចូល

បុរសមនក់េនះគឺ

វ ិសុទធ។ វ ិសុទធបនមកដល់

ថ នភពជំ​ំងឺរបស់

ំងែតពី េពលែដល្រគូេពទយចប់េផ្តើមនិយយពី

មកេម្លះ។ សម្តី្រគប់ពកយែដល

និ ង ្រគូេពទយនិយយគន ្រតូវបនវ ិសុទធ

្ដ ប់លឺទំង

អស់។ ពកយសម្តីែដលបញ ជ ក់្របប់ថ

ចនិង

្ល ប់្រគប់ េពលេវ

វ ិសុទធេសទើរែតគំង។ េលើសពីេនះេទេទៀត សម្តីចុងេ្រកយរបស់

បនេធ្វើេ

ែដលអង្វរសុំជីវ ិតរស់េន

ស្រមប់ែតបំេពញបំណងចុង់េ្រកយែដលនឹងមកដល់េនេពល៤ែខេទៀតេនះ បនដឹងថៃថងែដល េជើងឈរមិនដឹង

រងចំគឺជៃថងខួបកំេណើតរបស់េគ បនេធ្វើេ ៃដែដលកន់ថង់្រកូចក៏របូតចុះមកេ្រកម។

ែដលបនេឃើញវត្តមនរបស់វ ិសុទធ េធ្វើេ

យេគមន

េហើយេគក៏

យវ ិសុទធេសទើរែតផុតដេង្ហើម វ ិញេនះេពល

ចំែណកឯ

រមមណ៍រនធត់ និង ក្តុកក្តូលជខ្លំង ែភនក

េគេបើកឆកឹងសម្លឹងេទរកវ ិសុទធ ទឺកែភនកហូរដូ ចជទឺកេ្រជះធ្លក់ពីេលើកំពូលភនំ។ េទចប់ៃដវ ិសុទធអ្រងួនខ្លំងៗ។ -«វ ិសុទធ

សម្តីទំងប៉ុនមនែដលបងបនលឺមិនែមនជករពិតេទ

េទ្រគូេពទយ្រគន់ែតចង់ែលងេសើចនឹងេយើងេទ ខញំុមិន

្ល ប់េទ ខញំុមិន

ច

វ ិសុទធឈរេសង មដូចអត់វ ិញញណ ទឹកែភនកេគក៏េចះែតហូរ។ ចំែណក ជូតទឺកែភនកវ ិសុទធែដលបន្តេចះែតហូរេ បញ ជ ក់េ

យវ ិសុទធេជឿ

-«េហតុអីក៏បងយំ? ខញំុមិន

សួរគត់េទថខញំុមិន

យគមនភពេនឿយហត់ទល់ែតេ

បនសទុះេទរក្រគូេពទយ េ

េព្រទ។

្ល ប់េទ។ េ

ច

ឈរេសង ម េ

ក្រគូេពទយេ

ចំែណក

បនសទុះ

ករពិត

្ល ប់េចលបងេទ»។ បនយកៃដេទ ះ។

យៃដទំងពីរចប់ អ្រងួន

េដើមបី ម របស់្រគួ

្ល ប់េទ ្រគូេពទយែលងេសើចនិងេយើងេទ េបើបងមិ នេជឿ

ក្រគូេពទយ្របប់គត់េទថេ

ខញំុគមនជំងឺអីេទ ្របប់គត់េទ េហើយអីបនជេ អង្វរេ

យេបះដូង

ក្រគូនិយយេលងេសើចេទ

ក្រគូេពទយមិននិយយ?»

យនិយយ ែត្រគូេពទយមិនបននិយយអ្វីទំងអស់។ គត់

បនទន់ជងគង់ក៏អងគុយផទល់េទេលើឥដ្ឋេហើយៃដេចះែតអ្រងួនេជើង

ក្រគូេពទយតិចៗ។ េឃើញសភព

ែបបេនះ េធ្វើេ

យវ ិសុទធឈឺចប់េសទើរ្រទំមិនបន េគ

ចប់េផ្តើមជូតទឹកែភនក េហើយរត់េទរក េ

េគចប់េ

ពី េ្រកយេ

យនិយយលួងេ

ម

យេគសងប់ចិត្ត។ -«បទេហើយ បងេជឿអូនេហើយ

េ

ប

បងគមនេរឿងអ្វីេទ។ េបើេទះបីជអូនមនជំងឺដូច

ក្រគួេពទយនិយយែមន បងនឹងរកលុយេដើមបីេ

យអូនវះកត់ េហើយពួកេយើងនឹងរស់េន

ជមួយគនរហូតដល់ចស់ដូចអ្វីែដលពួកេយើងបនសនយនឹងគន េយើងនំគនេទផទះេយើងវ ិញ»។ វ ិសុទធបនេ្រក រ

េចញពីបនទប់ពីេ្រគះជំងឺ និង ្រតឡប់េទផទះវ ិញ។ េ្រកយពី ្រតឡប់

មកវ ិញវ ិសុទធបនចប់េផ្តើមហ្វឹក េ

ះ ែតេគេនែតពយយមេ

រហូតេធ្វើេ

ករចប់េផ្តើមរបស់េគដូ ចជមិនសូវល្អ

យមិនបនឈប់ស្រមកេឡើយ។ េគពយយមទំងយប់ ទំងៃថង

មនករ្រពួយបរមមណ៍ េគមនករសង ័យពីករខិតខំរបស់វ ិសុទធ ពីេ្រពះ

យ

ែតករហ្វឹក

ត់េលងវ ីយូឡុង។

ត់របស់េគ ល់ដងមិ នដូចជេលើកេនះេទ។

ចុងបញចប់វ ិសុទធក៏

េហតុផលៃនករខិតខំ្របឹងែ្របងរបស់េគេដើមបីទទួលបន្របក់វង្វន់យកមកចំ វះកត់របស់

។ វ ិសុទធ្រពមទំងបន្របប់

មូលេហតុៃនជំងឺ

រ្របប់

ពី

យេលើករ

ពី េរឿងែដលេគបនដឹងពីជំងឺរបស់

និ ង

មុនេពលែដលេគបនដឹ ងេរឿងលំអិតេនមនទីរេពទយមកេម្លះ។ចំែណក

មនកររ ំជួលចិត្តយ៉ងខ្លំងេនេពលែដលបនលឺវ ិសុទធនិយយែបបេនះេទកន់រប ូ េគ។ ពិតជមនករភញក់េផ្អើលចំេពះក្តីេសន

អំេ

និង

េគ

ករលះបង់ ដ៏ធំេធងរបស់វ ិសុទធមកេលើរប ូ េគ។

បនសេ្រមចចិត្តខិតខំ្របឹងែ្របងជួយបេ្រង នវ ិសុទធេលងវ ីយូឡុងេទះមិនសុខភពមិន យទនយ៉ ង

ក៏េ

យ ចំែណកវ ិសុទធវ ិញបនខិតខំហឹក ្វ

ត់មួយេទ្វជ១០ េ

យក្តី

បំណងគិតកនុងចិត្តថនឹងទទួលបនជ័យជំនះពីករ្របកួត។ ៃថង្របកួតបនមកដល់ មនេបកខជនចូលរួម្របកួតជេ្រចើននក់ េហើយទស និកជនចូល រួមទស នក៏មន ប់រយនក់ និង មនករផ យបន្តផទល់េន វ ិសុទធែតងខ្លួនេ្រប បបននឹងអនកសែម្តង ជបុ្រ

មួយអងគនេពលេនះ។

ជីព

ចំែណក

មកញចក់ ទូរទស ន៍ផងែដរ។

េគពិតជមនរូប ងសង្ហ

ក់បីដូចជ្រពះ

អងគុយរងចំេមើលករសែម្តងរបស់មនុស ែដល

ខ្លួន្រស

ញ់បេញចញសមតថភព។ េ្រកយពីមនេបកខជនេចញមកបង្ហញសមតថភពជេ្រចើន

នក់រច ួ មក

ែដលវ ិសុទធ្រតូវបង្ហញខ្លួនម្តង។

ជេពលេវ

េភ្លើងទំងអស់

ពន្លឺភឺ្ល

្វ ដ៏ធំមួយបនេបើកេឡើង

វ ិសុទធឈរយ៉ ងសង្ហ ែដលេពរេពញេទេ ខ្លួនឯង េ្រប បបននឹង ទ

និង

យភពអង់

េនកនុង

លសែម្តង្រតូវបនបិទ

បញ់ត្រមង់ េទេលើឆកសែម្តង។

ច ក្ល

ន និង មនទំនុកចិត្តេលើ

នមនក់ែដលេ្រត មខ្លួនរួចជេ្រសចេដើមបីចូលសមរភូ មិ្របយុទធ ែត

វុធកនុងករ្របយុទធរបស់វ ិសុទធេនេពលេនះគឺ

ែដលបនេឃើញរូប ងដ៏ែសនសង្ហរបស់វ ិសុទធ។

វ ីយូឡុង។

ទស និកជននំគនទះៃដេនេពល

វ ិសុទធចប់ េផ្តើមកូដវ ីយួឡុងពីរបទែដល

មនចំណងេជើងថ “The Sound of an Angel” និង បទ “My Silent Cry” ្រគន់ែតសេម្លង វ ីយូឡុងចប់េផ្តើមបន្លឺេឡើងបនេធ្វើេ េផ្តកផ្តួល

រមមណ៍េទ

យទស និកជនេសទើរែត្រគប់គនមនករេពញចិត្ត

និ ង

ក់មេនសេញចតនរបស់វ ិសុទធែដលេធ្វើេ

យអនក

មបទេភ្លង និង ករ

ទស នមួយចំនួនបន្រសក់ទឹកែភនកផងែដរ។ ចំែណក ទឹកែភនកេគចប់េផ្តើមហូរ្រសក់កត់ែផនថពល់ដ៏ម៉ត់ៃខ

េ

យ

រថកររ ំេភើប េធ្វើេ

យូរៗម្តងេគេមើលេឃើញថ

យ

យកៃដ

ជូតទឹកែភនករបស់េគែដលេចះែត្រសក់ចុះមក។ េ្រកយពី បនបញចប់ ករ្របគុំវ ីយូឡុង២បទេនះ

ទស និកជនបនករអបអរ

ទរជខ្លំង ពួកេគពិតជេពញចិត្តនិង ករសែម្តងរបស់វ ិសុទធ។

ករជំរះ ុ ក៏មនជបន្តបនទប់េន ្រតីេនះ

េហើយវ ិសុទធក៏េចះែតមនវត្តមនេទមុខេទៀតរហូត

ដល់ជេ្រមើស៥នក់ ចុងេ្រកយ។ គណកមមកបន្របកសលទធផលចុងេ្រកយ គឺរង្វន់េលខ មួយមិនទទួលបនេទេលើវ ិសុទធេឡើយ ចំ

ជលទធផលវ ិសុទធទទួលបនចំ

ត់ថនក់ េលខ៣។

ត់ថនក់េលខប៉ុនមនមិនសំខន់េឡើយស្រមប់វ ិសុទធេនេពលេនះ ែតអ្វីែដលសំខន់េនះ

គឺ្របក់រង្វន់។

ចំ

វ ិសុទធទទួលបនែត្របក់បន្តិចបន្តួច

ែដលមិ ន្រគប់

បនឈររង់ចំវ ិសុទធេនខងេ្រកយឆក។

វ ិសុទធេដើរ

ត់ ថនក់េលខ៣

ស្រមប់ករវះកត់ និង ពនរង្វន់មួយែតប៉ុេ េ្រកយពីចប់ករ្របកួត េចញមកេ

្ណ ះ។

យៃដមខងកន់ពនរង្វន់ និង មខងេទៀតកន់វ ីយូឡុង េគេដើរេចញមកេ

យក្តី

អស់សងឃឹម។ េនេពលែដលេឃើញវ ិសុទធេដើរេចញមក កន់វ ិសុទធ ែតវ ិសុទធវ ិញបនសទុះមកេ -«សុំេទស េ ស្អប់ខួនឯង ្ល

ប

ឈនះ។»

ន មញញឹមេទកន់

ទំងទឹកែភនក។

យបងសុំេទស ែដលបងេធ្វើមិនបនល្អ បងពិតជអន់ខ្លំង

ស់ បង

ស់»

-«អត់េទ បងពិតជេធ្វើ បនល្អ និងេទ

បនផ្តល់េន

ស់ ខញំុមិនែដលនឹក

ខញំុពិតជមនេមទនភពចំេពះបង។

-«ែតេលើកេនះពិតជសំខន់

ម នថបងេធ្វើលប ្អ នដល់ថនក់

េទះបី េលើកេនះមិនឈនះែតេលើកេ្រកយនឹង

ស់ េ្រពះបង្រតូវករ្របក់េដើមបីេ

យអូនវះកត់ េតើ

អូនយល់ពីបំណងរបស់បងេទ?» មិនបនតបអ្វីេទនឹងវ ិសុទធវ ិញេឡើយ

ពួកេគបន្រតឹមែតយំេ

បគនែតប៉ុេ

្ណ ះ។

ភពប ជ័យរបស់វ ិសុទធេលើកេនះគឺជករប ជ័យដ៏ ធំបំផុតមួយស្រមប់រប ូ េគ។ ករខិតខំ្របឹង ែ្របងរបស់េគគឺ គមនតៃម្លេសមើនឹងអ្វីែដលេគពយយមេឡើយ

េហើយេគក៏ មិនេពញចិត្តនឹងលទធ

ផលែដលទទួលបនេឡើយ។

េរឿង “េសន

មួយ”

ភគ ៦

យប់េ្រជ

ស់េទេហើយ

េ្រកយពីបញចប់ករ្របកួត

វ ិសុទធមនករខកកនុងចិត្តជខ្លំង។ វ ិសុទធ និង

េ

ដូចជគមនវ ិញញណ

និង

បនដឹងពីលទធផល

បនេដើរ្រតឡប់េទផទះវ ិញេ

េនេ្រកមពន្លឺ្រពះចនទនយប់ េពញបូរណ៍មី

េល្វើយៗ សេម្លងរលកលឺសូរតិចៗ េ្រប បបននឹងសេម្លងត្រន្តីពី

យភពេ

ក

ខយល់សមុ្រទបកមក

នសួរគ៍។ វ ិសុទធេដើរមួយៗ

មុខឈងក់េទនឹងដី ចំែណកៃដកន់វ ីយូឡុងយ៉ ងែណន។ េគសម្លឺងេមើលេទវ ិសុទធេ

ជែម៉្រត

មវ ិសុទធ

ឯងេ

ស់

ែត

យេគេនសងប់

ញ់េឡើយ។ េតើអនក

កេ

េសង មមួយកែន្លងដូចមនុស រុកខជតិ ចំែណក េនះវ ិសុទធចប់េផ្តើមមន ឈឺចប់របស់េគ ថមែដលេនែកបរេនះ។ ម រតីមួយ្រគ

យ

រ

ស្រមប់គូេសន

ង ត់មនក់

ច្រទំេមើលមនុស ខ្លះែដលមិនឈឺ?

មួយគូេនះបនេធ្វើេ

េពលេទដល់មុខផទះវ ិសុទធបនឈប់ដំេណើររបស់ខួនេ ្ល

េទដល់មុខផទះ។

ដែដល។

ចង់េ

ញ់េសមើនឹងជីវ ិតសថិតកនុងសភពឈឺចប់ែបបេនះ? េតើអនក

ដំេណើរមួយៗឆ្លងកត់ៃសប ្រតីដ៏ែសនេ

េគ។

កនុងសភព្រពួយបរមភេ

រមមណ៍មួយេទៀតគិតថ

យចិ ត្តមិនចង់ រ ំខនមនុស ែដលខ្លួន្រស

ែដលខ្លួន្រស

ក់ែភនក

រមមណ៍របស់វ ិសុទធសិត ថ កនុងសភពែបបេនះ។ េពលេនះេគចង់ េទ

ែតសភពរូប ងកយនិង លូងេ

យមិន

េដើរពីេ្រកយវ ិសុទធ ្របមណ

យេគ

យឈរេននឹង

ក៏ បនឈប់េនពីេ្រកយវ ិសុទធែដរ។ ែតរ ំេពច

ករះចែម្លកផទុះេឡើង

េគែ្រសកយ៉ ងខ្លំងេ

យបង្ហញពី ករ

រួចក៏បនយកវ ីយូឡុងែដលេននឹងៃដយកេទ យកំេទចេចលនឹងផទំង េ្រកយបនេឃើញសភពរបស់វ ិសុទធែបបេនះ េគ

ចំែណកឯវ ិសុទធវ ិញេចះែតបន្ត យកំេទចវ ីយូឡុងេទ

បនសទុះេទឃត់វ ិសុទធ បនេទេ

ប៉ុែន្តវ ិសុទធបនបន

ក់ដូចជភំង

មចិត្តេ្រកធខឹងរបស់

្ត ប់េឡើយេគេនែតបន្ត យបំផ្លញ

បវ ិសុទធពីេ្រកយខនងទំងទឺកែភនកហូររ

ម

រូចែថ្លងេទកន់

សំណព្វចិត្ត÷ ‐

«េហតុអី្វ បងេធ្វើែបបេនះ? បងេធ្វើែបបហនឹងេ្រប បបននឹងយកកំបិតមកចក់ចំេបះ ដូងរបស់ខំុញ ដឹងេទថខញំុឈឺចប់ ែបបេនះ។ ែដរ។»

េទះបីជខញំុ្រតូវ

្រគន់ែតលឺសម្តីរបស់ េ

យឈរេនេសង ម

ស់េនេពលែដលេឃើញបងសថិតេនកនុងសភព

្ល ប់ក៏មិនចង់េមើលេឃើញបងេនកនុងសភពែបបេនះ

និយយែបបេនះេធ្វើេ

្ល ប់សម្តីែដល

និយយ។

យវ ិសុទធផ្អកសកមមភពរបស់ខួន ្ល

េគពិតជឈឺចប់ខ្លំង

ស់

ទឺកែភនក

របស់េគបនហូរកត់ែផនថពល់ទំងសងខង

ទឹកែភនកែដលេពរេពញេទេ

ករខកចិត្ត និង ករភ័យខ្លច។ វ ិសុទធបនងកេ្រកយសម្លឹងមកកន់ ពីរកំពុងែត្របែជងគន្រសក់គមន្រ

ន្ត។វ ិសុទធេដើរពីរជំ

ក្រ

សងរបស់េគេទជួតទឹកែភនករបស់

យករឈឺចប់

ទំងទឹកែភនកអនកទំង

នេទកន់

េគយកៃដទំង

ែដលកំ ពុងែតហូរចុះមកដូចទឹកបក់ទំនប់

េ

យមិន

បនខ្វល់ពីទឹកែភនករបស់ខួនែដលកំ ្ល ពុងែតហូរ្រសក់ចុះេនះេឡើយ? ‐

«េ

យបងសុំេទសែដលបងេធ្វើបបអូន ស់ បងខ្លច ខ្លចៃថង រមមណ៍របស់បងែដរេទ?

បងពិតជឈឺចប់

ស្អប់ខួនឯង ្ល

មួយអូន្រតូវចកេចញពីបង។ េតើអូនមនបនយល់ពី េតើ អនក

ច្រទំចំេមើលមនុស ែដលខ្លួន្រស

េ្រប បបនេទនឹងជីវ ិតរបស់េគរងចំៃថង េ្រកយពី វ ិសុទធបននិយយចប់

ញ់

្ល ប់េនះ?»

បនយកៃដរបស់េគ យកេទចប់ៃដរបស់វ ិសុទធ

ែដលកំពុងែតជូតទឹកែភនកែដលហូរេលើថពល់របស់ខួន ្ល

រកគនេ

និង

េហើយែភនករបស់ពួកេគបញ់សម្លឹងេទ

យមិនព្រពិច÷

‐

«អូនដឹង ថបង្រស របស់អូនេទេទៀត។

ញ់អូនខ្លំង

បងដឹងេទអ្វី្រគប់យ៉ង្រពហមលិត

េទះបីជពួកេយើងពយយមយ៉ ង ្រពហមលិខិតក្រមឹតេ

យអូន

ក៏ មិន

និង

សនជអនកក្រមឹ ត

ចែកែ្របបនេឡើយ។

េទះ

្ល ប់េនប៉ុនមនែខខងមុខ ឬ ៃថងែស្អកក៏ េ

េពញចិត្តនឹងទទួលយកែដរ អូនមិនែដលេ បង និង បនដឹងថអ្វីេទជេសន

ពិត េសន

េភទ។ មនុ ស ជេ្រចើនបនគិតថ េសន បនេធ្វើេ

ញ់បងេលើសពី ជីវ ិត

ស់ េហើយអូនក៏្រស

ក

្ត យេឡើយ េ្រពះអូនបន

គ ល់

ែដលមិន្របកន់វណ្ណ ះ ជពិេសសគឺ

្របុសនិង្របុសគមនេសន

យអូនបនយល់ចបស់ថ ពិតជមនេសន

្រសីែដរ។ មនុស ្រគប់ រប ូ ែតងែត្របថនចង់ បនេសន េបះដូងពិត្របកដ មនុស ជេ្រចើនបនចំ

យក៏អូន

ពិតេទ ែតបង

ពិតដូចគូេសន េ

យេពលេវ

ម ះ េសន កំ

្របុសនិង ែដលេចញពី

ំងចិត្ត កយ និង

េពលេវ

ជេ្រចើនេដើមបីែស្វងរកេសន

នឹងចិត្តប៉ង្របថនរបស់ពួកេគ។ បន

គ ល់ថអ្វីេទជេសន

េហើយថេនះគឺជេសន េសន

េ

ពិត។

េទះបី អូន

ក

មិនែមន

្ល ប់េទេ

យេ

ជេ្រចើនបនរះបង្អួត ងគន

វត្តមនរះកំដរ្រពះចនទេទៀតេឡើយ។ កសេ្រងង ែតៃថង

េនយប់

ែដលបត់ពន្លឺជក់ជមិនខនេឡើយ។

្ល ប់េទជមួយ

យបនយូរជងេនះ ចជួយសេ្រមចបំណង

េនេលើេមឃដ៏ ធំលឹង ្វ េល្វើយ

មួយ

មួយេនះនឹងមិនមន

េទះបីដឹងថ្រពះចនទនឹងេ

មួយនឹ ងមន

េផ ងមកលូងេ

កេ

ែតេទះជយ៉ ង

«អូនកំពុងែតនិយយស្អីហឹង ន ? អូនឆកួតេទ? អូនមិន

រងទុកខ

មថនក់ថនមជំនួស មួយេនះនឹងមិន

េភ្លច្រពះចនទេឡើយ េនែតចងចំពន្លឺដ៏្រសទន់ របស់្រពះចនទគមនៃថងអវ ‐

គ ល់

បយកភពឯកេនះ

្ត យគឺអូនមិនបនេមើលែថបងេ

របស់បងែដលចង់ រស់េនជមួយគនរហូតដល់ចស់។

េ

គឺពួកេយើងបន

្ល ប់ក៏អូនបន

មិនបនរស់េនកនុងវង្វង់ៃដដ៏ែសនកក់េក្តរបស់បង អូនមិន មន

មមិនបនសម្របកប

្ល ប់េទេហើយក្តីេនែតមិន

ែតចំែណកពួកេយើង

ពិត

អ្វីែដលអូនេ

ែតពួកេគេន

ឯងអនកខ្លះេទះបីខួន ្ល

ម ះែដលសមបំណង

េឡើយ។

ពិត

ន្ត។ »

ចេទេចលបងបនេទ អូន

្រតូវែតជួយសេ្រមចសុបិន្តរបស់បងសិន

បងមិ នេ

េលើេ

សនអ្វីេទ អ្វី្រគប់យ៉ងគឺេយើងជអនក

កេនះគមេនះគមន្រពហមលិខិត ឬ

កំណត់

យអូនេទ

េហើយបងជអនកកំណត់ថអូន្រតូវែតេនែកបរបង មិន

ជ

ច់ខត

ចចកេចលបង

បនេទ អូ ន្រតូវែតចំ។ បងនឹងរកវ ិធី្រគប់ យ៉ងេដើមបីជួយអូនេទះបីជបង្រតូវេ ដូរជីវ ិតរបស់បងក៏េ ‐

<បងដឹង្រ

យ បងសុំសមបថថបងនឹងេធ្វើ េ

ះ

យបន»។

ប់េហើយ េទះបីជយប់េនះបងបនឈនះ នឹងទទួលបនរង្វន់ែដលជ

ទឹក្របក់្រគប់្រគន់ស្រមប់ករវះកត់របស់ខំុញ ែតបងេភ្លចេហើយថ ភគរយៃនករ េជគជ័យ មនតិច

ស់

េហើយអនកជំងឺជេ្រចើន្រតូវបន

ដូេចនះពួកេយើងដូចជគមនសងឃឹមេទ>។

្ល ប់េ្រកយករវះកត់

‐

«អត់េទ ពួ កេយើង្រតូវែតមនសងឃឹម េទះជភគរយតិចយ៉ ង រកវ ិធីរក្របក់េដើមបីេ

យអូនវះកត់

ជមួយបងេទៀត

ក៏ េ

យបងនឹ ង

េហើយឈប់និយយពីេរឿងែដលអូន្រតូវ

បងមិនចូលចិ ត្តេទ

្ល ប់

េហើយេបើអូនេនែតនិយយបងនឹងខឹ ង

អូនេហើយ េតើអូនយល់េទ?» ្រគន់និយយបនប៉ុ ណឺ ្ណ ងវ ិសុទធក៏បនរត់េចញេទទំងទឹកមុខមំ

ៃដមខងកន់វ ីយូឡុង

ែដលែបកបក់េសទើរែតគមនរូប ង ឯៃដមខងេទៀតលួចជូតទឹកែភនកែដល្រសក់ចុះមក។ ចំែណក វ ិញគមនពកយអ្វីនឹងតបេទកន់វ ិសុទធេឡើយ ណិតចំេពះេសចក្តី្រស

ញ់ និង េសន

េគបនែតស្រមក់ ទឹកែភនកេ

យ

ទឹកែភនក ប់

សេកបះ ្រគប់ខ ច់ ប់រយ

ប្រតបក់យកទឺកែភនករបស់

ៃដ

ទន់ ដូច

ដួលេទេលើខ ច់ ៃដទំង

គូរបស់េគក្ដប់ខ ច់ យ៉ងែណន

ែ្រសកេទកន់េមឃ

រែតករ

ម ះរបស់វ ិសុទធ។ េជើងទំងពីររបស់

េ

អត់ឆឺង ្អ ែដល្រទ្រទង់រប ូ ងកយេគេលងបន នឹងបនេធ្វើេ

នបន

យ

នដំណក់បន្រសក់េទកនុងខ ច់ែដល ។ “េហតុអី…..?”

ល់េទេលើខ ច់ េដើមបីបេញចញកំហឹងែតខ ច់ េនែតេធ្វើ្រពេងើ យ

ឯេមឃក៏មិនបនេឆ្លើយនូវសំណួររបស់

ែដរ។

និយយពីវ ិសុទធវ ិញ

េគបនកន់ វ ីយូឡុង

ែដលបក់ែបកេទកន់បនទប់ទំងទឹ កែភនក េទដល់បនទប់េគអងគុយេទេលើែ្រគ េហើយទញយក

វ ីយូឡុងែដលកន់នឹងៃដយកមកេមើលទំងៃដញ័រទេ្រទើក ទឹកែភនកែដលហូតមិនេចះេខ ះបន

ហូរធ្លក់េទេលើវ ីយូឡុងែដលែបកបក់េ

បនយកមកេផ្អបនឹងេដើម្រទូងរបស់េគ។ េនះេទ េ

យ

“

រ

ន ៃដវ ិសុទធ េគេ

បងមិនមិនបេ

នេថើបវ ីយូឡុងថមមៗ រួចក៏

្ត យេ

បញ ្ហ ទំងេនះបងជអនកបេងកើតេហើយេពលេនះបងជអនកេ

យអូនេទេចលបង

ះ្រ

យ

បងនឹងេធ្វើ

យវ ីយូឡុងែដលបនបក់ែបកមួយេនះ្រតឡប់មកកូ ដលឺសូរសេម្លងពិេ ះដូចេដើម

ជបង្រតូវលះបង់អី្វ្រគប់យ៉ងែដលបងមន។

េទះបី

េពលមុនបងបនលះបង់អី្វ្រគប់យ៉ងរបស់បង

េដើមបីអូនម្តងរួចេទេហើយ េហើយេពលេនះបងនឹងមិនខ្លចញេញើតនឹងេធ្វើអី្រ្វ គប់ យ៉ងេដើមបីអូន េឡើយ” ្របកដ

វ ិសុទធនិយយេទកន់វ ីយូឡុងែដលកំពុងែតេ

បផ្អិបជប់នឹងេដើម្រទូងយ៉ នែណន។

ស់ ពិតជលំបក េនេពលែដលេយើងដឹងថមនុស មនក់ ែដលេយើង្រស

ញ់និង

្រតូវចកេចញពីេយើងេ កំហុសរបស់េយើង។

យគមនៃថងវ ិល្រតឡប់

េហើយករចកេចញេនះគឺេ

មិនែមនជេរឿងងយេទ

ែដលឃត់មនុ ស មនក់មិនេ

យ

រែត

យឈឺចប់

េហើយក៏មិនងយែដលែដលពយយមជួតទឹកែភនកេគទំងទឹកែភនកខ្លួនឯងកំពុងែត្រសក់ចុះ។

េតើអនក

ជអនកកំណត់ សនរបស់ពួកេគទំងពីរ?

ៃនចំណងេសន យ៉ ង

េទ?

េតើ វ ិសុទធនឹង្រតូវេធ្វើអីខ ្វ ្លះេទៀតេដើមបីរក

ែដលកំពុងែតសថិតកនុងចងកូមមចចុ ជែបបេនះ? េតើជីវ ិតេសន

្រតីដ៏ែសនេ

កេ

្រតូវបនរ ំលងផុត។

លិចេទបត់េនទិសខងលិច។ ឯ្រពះ

្រពះ

ទិតយរះពីទិសខងេកើត

្រពលឹម្រ

ងៗ

េហើយនឹង

ទិតយ និង ្រពះចនទែដលជគូគប់ េម្រតីនឹងគនសុខចិត្ត

ផ្លស់បូរេវនគ ្ត ន េដើមបីបំេរ ើក្តីសុខអនកដៃទ េនះេហើយែដលែគេ ធម៌ជតិ។

ពួកេគនឹងេទជ

ថ្រពហមលិខិត និ ង

បនេ្រកកពី ដំេណកដូចសព្វមួយដង

សនៃន

ជទម្លប់េគែតង

េ្រកកមុនវ ិសុទធ ែត្រពឹកេនះេពលែដលេគេបើកែភនកមកមិនបនេឃើញវ ិសុទធេឡើយ។ ្របែហលជវ ិសុទធេទរត់

កនុងចិត្តថ

ត់្របណបត់េហើយ។

គិត

ដូេចនះេគមិនសូវជចប់

រមមណ៍េទ េហើយករេទបំេពញករងរដូចជេរៀង ល់្រពឹក។ រយះេពលេពញមួយៃថងែដល

វ ិសុទធបត់េចញពី ផទះ

ទូរស័ពទក៏្រតូវបនបិទខលេទមិនចូល

ជេហតុេធ្វើេ

យ

មនករ

្រពួយបរមភយ៉ងខ្លំង េគខិតខំែស្វងរកវ ិសុទធ្រគប់ ទីកែន្លងែដលវ ិសុទធធ្លប់ េទ ទូរស័ពទសួរអនក ែដលធ្លប់

គ ល់ក៏គមនអនក

ដឹ ងែដរ។ េពញមួយៃថង

គមនបនស្រមកេឡើយ េគមនករ

ភិតភ័យនឹង្រពួយបរមភយ៉ងខ្លំង។ រេសៀល

ស់េទេហើយ

េនែតមិនបនដឹងពីដំណឺង

ៃនករបត់ខួនរបស់ ្ល វ ិសុទធដែដល

រែតករលួងេ

មពីមិត្តភក្តិនិងអនកែដលធ្លប់

គ ល់បនេធ្វើេ

យ

េ

យ

េដើរ្រតឡប់មកផទះវ ិញ។ េដើរមកផទះបេណើ្ត រែភនក

េចះែតរ ំៃពរកេមើល

វ ិសុទធបេណើ្ត រេនកនុងហ្វូងមនុស ជេ្រចើនែតេនែតមិនបនេឃើញវ ិសុទធ។ េពល្រពលុបេទើប

មកដល់ផទះ េគរ ំពឹងថេពលមកដល់ផទះនឹងបនេឃើញវ ិសុទធេនផទះ ែតេពលមកដល់មុខផទះបន េធ្វើេ

យ

ដូេចនះេធ្វើេ

ខកចិត្ត យ

េ

យ

រែតផទះេនកនុងសភពងងឹតគមននរ

បនដឹងថវ ិសុទធមិនបនមកផទះេឡើយ។

មនក់េបើកេភ្លើងេឡើយ

េបើកទ្វរចូលេទកនុងផទះេ

យ

អស់សងឃឺម

ទឹកមុខេស្លក

្ល ំង

រូប ងកយ្រទុឌេ្រទម។

ចូលេទដល់កុនងបនទប់េគង

បនេឃើញសំបុ្រតមួយចបប់ េនេលើតុែដលមនែកវទឹកមួយសងកត់ពីេលើ។

មន

រមមណ៍ែប្លកេនកនុងចិត្ត និង ភ័យខ្លចកនុងករយកសំបុ្រតមួយចបប់ េនះមក

ថនមៗេទចប់យកសំបុ្រតមក

នទំងចិត្តមនទិលសង ័យេនកនុងចិត្ត។ ចប់

បនដឹងថសំបុ្រតេនះគឺជរបស់វ ិសុទធ កនុងខ្លឹម

ែដរេធ្វើេ

ន។ េគយកៃដ នភ្លមេធ្វើេ

រេសចក្តីថ “សួរស្តីេកមងលងង់ សុំេទស

យអូនបរមភេនៃថងេនះ បងមនេរឿងែដល្រតូវេធ្វើជបនទន់ ។ េដើមបីជករសុំេទសៃថង

ែស្អកបងនឹងេនចំអូនឯមត់េឆនរែដលេយើងែតងែតេទ េនេម៉ ង៧្រពឺក កុំ េភ្លច អូនេទទីេនះ”។ ធូរ្រ

យ

លចិ ត្ត

នចប់េសចក្តីៃនសំបុ្រតរបស់វ ិសុទធមក

េ្រកយពី បន

មន

ែតក៏មនករងឺងឆងល់ពីអតថន័យនឹងទេង្វើរបស់វ ិសុទធែដរ

ថវ ិសុទធនឹងេធ្វើអីេ្វ នះែដរ។

ចំេ

របស់េគ ែតេនែតគមនអនក

ទេនកនុងចិត្តរបស់

េគែតងមកអងគុយេលង

េចះែតេកើតមនេឡើងេនកនុងចិត្ត

ត់។

បនេទដល់ទី

ច់កនទុយែភនក។

យេគ

េដើរចុះេដើរេឡើង ែភនកសម្លឹងេមើល

េទជួបវ ិសុទធ។ េម៉ ង្របមណជ៥ទបភ្លឺ

បេញចញរសមីចំងេទេលើៃផទសមុ្រទែដល្របឌិតេ តសនធឹងែវងឆងយ

េគមិនបនដឹ ង

េគងមិនលក់េឡើយ េគបរមភអំពីវ ិសុទធជខ្លំងេ

គិតខ្លចែ្រកងមនេរឿងមិនល្អេកើតេឡើងចំ េពះវ ិសុទធ។

រងចំវ ិសុទធេនកែន្លង

រមមណ៍

ចេឆ្លើយបនេឡើយមនែតរង់ចំេនៃថងែស្អក។

កនុងរយះេពលមួយយប់េនះ

ែតនឡិក រង់ចំេពលេវ

បងរង់ចំ

េរៀបចំខួនេដើ ្ល មបីេទ

ត់េនេម៉ ង៦្រពឹក្រពះ

ទិ តយចប់េផ្តើមរះ

យក្លយេទជក្រមល្រព៉យក ពណ៌មស

អងគុយរងចំវ ិសុទធេនេលើផទំងថមមួយដ៏ធំែដលពួក

មុខែបរេទរកសមុ្រទ។

េគរងចំវ ិសុទធទំង

រមមណ៍នឹងកយវ ិករ

តក់្រកហល់។

េចះែត្រកេឡកេទេមើលនឡិកែដលេគពក់ នឹងៃដ េម៉ ង្របមណជ៧

្រពឹកេទេហើយ

ែតេនែតមិនទន់េឃើញវ ិសុទធមកដល់េទៀត។

សេម្លងេល្វើយេ

េឈមះេគពីេ្រកយខនងេគ

ចបស់នូវមចស់សេម្លង គឺជេកមង្របុសកូនអនកេន ែតមកេលងជមួយ

និង

ងកេ្រកយេធ្វើេ ទមនក់ ែដលមន

វ ិសុទធជញឹកញ៉ ប់។

រ ំេពចេនះ

បនលឺ

យេគបន

គ ល់យ៉ង

យុ៧ឆនំ ែដលេគែតង

ញញឺមេទកន់េកមង្របុសកូនអនក

េទ

ទ។

ចំែណកកូនេកមងេនះបនរត់េទទញៃដ

នឹងេទជមួយេគ។

បនេទ

េន

ទបននំ

ភនំ

បនេឃើញ្រពះវ ិ

េនះ ្រពះវ ិ

េទកន់ចំេ

កំពុងឈររង់ចំទំង ជេ្រសច លម្អេ

យផកកូ

ក

រចនម៉ូ ត

ទេ

គ ល់គត់យ៉ង

និង ្រគប់ ្រគងេនទីេនះ។

យសន ឹមៗ

មករដឹកៃដពីសំ

េដើរេបះ ក់កូនអនក

យបង្ហញនូ វទឹកមុខពីភពមិន្របកដនិយម។ ចំែណកឯអនកដឹកៃដញញឹមបិទមត់

រួចក៏ហ៊ុចេទេ

យ

យេទវ ិសុទធ

េទដល់កែន្លងែដលវ ិសុទធអងគុយរង់ចំ វ ិសុទធផ្តល់

េគេ្រកកឈរេឡើងជមួយនឹងបច់ផកកូ

ឯវ ិសុទធបនេធ្វើខួនកូ ្ល នជ្រពះ ជបុ ្រតេ

ឆងយ។ «បងេធ្វើអីហឹង ន ? េ

នម

ប្រកហមេននឹងៃដ

។ េពលេនះអនកដឹកៃដដ៏េឆនើមបនអស់តួរនទីេហើយេគបន្របគល់ៃដ

វ ិញេមើលមុខវ ិសុទធទំងករងឺងឆងល់

ចំែណក

‐

ក់ អមសងខងជផ្លួវេដើរេឆពះេទកន់រប ូ

ែដលមនបុរសមនក់ឈររង់ចំេនទីេនះែដលេគ

ចរយែដលជអនកេមើលែថរក

ញញឹមដ៏កក់េក្តេទកន់

‐

បនេមើលេឃើញវ ិសុទធយ៉ងចបស់ែដល

ប្រកហមែដលេគបន

មិនជិតេឡើយ។ អនកដឹកៃដបននំ

េ

មករនំរបស់េកមងមនក់

មែបបបសចឹម្របេទស ែត េនែតរក បននូវ

របនេបើក

នឈនេជើងេលើក្រមល្រពំចូលេទេ

េន

បនេដើរចូលេទ

េទដល់េលើកំពូល

ន មញញឺមដ៏្រសស់ថ្ល។ ក្រមល្រពំពណ៌្រកហមេឆ្អបន្រកលជផ្លូវរួច

ក់េឈើ ឆកងដ៏ធំមួយ

ចបស់ថជេ ជំ

រកតូលិកតូចមួយ

្អ ត។ ្រកន់ែតទ្វរ្រពះវ ិ

យេ្រកកេឡើង

ំងែដលេកមង្របុសមនក់េនះនំ។ េកមង្របុសកូនអនក

តភនំមួយែដលេនមិនឆងយពីទីេនះ។

រដូចជចស់បន្តិច

ភព្រសស់

សំ

មទី

កនុងេគលបំណងេ

ខញំុ ដូចជមិនយល់េទ

យខញំុេទជួបេនកែន្លងចស់?»

«អូនមិនដឹង ឬ េធ្វើេពើជមិនដឹង? វ ិ

យ

េ

មៃដេឆ្វងរបស់េគ។

ដូចជកំពុងែតសថិតេនកនុងសុបិន្តមួយដ៏ែវង

េហើយេហតុអីបនជមកេនទីេនះ

ែ្រកង

រេនះជកែន្លងែដលេគេរៀបករ េហើយកែន្លង

ែដលេយើងឈរេនះគឺស្រមប់កូនកេម្លះកូន្រកមុំ។

ៃថងេនះជៃថងេរៀបករពួកេយើង

េហើយ េទះបីមិនមនអនកចូលរួមេ្រចើនែត ជេមទនភពបំផុតែដលេ

ក

ចរយ

បនអនុញញតេ

យពួកេយើងបនេរៀបករេនទី េនះ េហើយបងក៏ សុំេទសែដលបង

មិនបនេរៀបចំ េ

យបនល្អ ែតបងពយយមអស់ពីសមតថភពេហើយ។»

េ្រកយពីបនលឺសម្តីេនះ េចញេ

យ

េឡើងចំេពះ

រែត

មនករភញក់េផ្អើលយ៉ ងខ្លំង េគ

្ល ក់ទឹកែភនក។

រមត់មិននិយយបន

រមមណ៍រ ំេភើប ករភញក់េផ្អើល និង ករខមស់េអៀនបនេកើ ត

េនេពលេនះ។

ទទួលយកបច់ ផក និង បនលូកៃដេទេ

បៃដេឆ្វង

របស់វ ិសុទធ។ ពួកេគទំងពីរបនេដើរេទេលើក្រមល្រពំពណ៌្រកហម និង មនករបចផកចំបុីស ជសំ

ក់ កូនកមកេ

ះតូចែដលជកូនអនកេន

ទ។

បនដក់យកចិេញជ នែដលេនកនុងេខេប៉យកមកបំពក់ េ

ចិេញជ នមួយេទៀតបំពក់េ េហើយ

ពហ៍ពិពហ៍

យេគវ ិញែដរ។

មែបប

េនចំេពះមុខេ យ

ពួកេគបនេធ្វើ

េហើយេគក៏េ

ករឈឺចប់

ផកចំបុីសេកបះបនេបះេ្រ

ចេទេលើគូេសន

របស់េកមង្របុសកូនអនកេន

ទមនក់។

ដល់។

ពិធី

វ ិសុទធ

យ

យក

ក

សនកតូលិកបន្រប្រពឹត្តេទេ្រកមករេរៀបចំរបស់េ

ែដលេកើតេឡើងេ្រកមដំណក់ទឺកែភនក

ស់ ែតចំេពះ

ចរយ

មករែណនំរបស់េ

ចរយ ែដលមនករចូលរួមជេភញ វែតមនក់គត់ គឺេកមង្របុសកូនអនកេន

េ្រកះ

ក

ក

ទ។ ករពហ៍ពិពហ៍

រ ីក យ

្រតូវបនេធ្វើេឡើង។

ែដលកំពុងែតេរៀបករ និងបនេបះេចញពីៃដ េបើេមើលេទ

និង វ ិសុទធ គឺជពិធីដ៏អ

ពហ៍ពិពហ៍គួ

កររ ំេភើប

ចរយ

ពហ៍ពិពហ៍េនះដូចជេ្រក ម

ច រយមួយែដលពួកេគមិនែដលនឹក

្វ មីភរ ិយមួយគូេនះ្រតូវបនបញចប់ ទំង

មន

ន មញញឺមនឹង

សុភងគល។ េ្រកយពីបញចប់កមមវ ិធី មួយករជួនពរពីេ

ក្រគូ

ពហ៍ពិពហ៍ គូ

ចរយ និង េ

្វ មីភរ ិយថមីបននំគន្រតឡប់ េទផទះវ ិញរួមជ

យក្តីរ ំេភើបរ ីក យ។ ករពិត

ស់

ពហ៍ពិពហ៍គឺ

ជៃថងជ័យសិរ ីមងគលមួ យែដលមនុស ្រគប់រប ូ ែតងែតមនបំណងប៉ង្របថនថនឹងបន េរៀបមងគលករជមួយនឹងមនុស ែដលខ្លួន្រស ្រស

ញ់េភទដូចគន ពិបកនឹងេកើតេឡើង

ញ់។

ប៉ុៃន្តមងគលករស្រមប់មនុស

ស់ពីេ្រពះែតបុគគលខ្លួនឯង

្រគួ

រ

និង

សងគម។ ចំេពះគូេសនហ៍វ ិសុទធ និង

េ

្រគប់យ៉ង រួមផ ំជមួយនឹងេសចក្តីក្ល េន

យ

រែតេសចក្តីេសន

នបនេធ្វើេ

ម ះ្រតង់ ធំេលើសអ្វីៗ

យពួកេគទំងពីរឈនមកដល់ៃថងេនះ។

ង ចៃនៃថងេរៀបករពួកេគបនេរៀបចំពិធីជប់

ពីរនក់េនឯេឆនរសមុ្រទខងមុខផទះ។

ដ៏េ

ងដ៏

មញញ មួយស្រមប់ពួកេគទំង

តុតូចមួយរួមនឹងេកអីពីរែដលមនក្រមល្រកល

ពណ៌សបនេរៀបចំរច ួ ជេ្រសច។ េនេលើតុមនេទៀនមួយេដើម និង ចន ទឹកពីរ

េនជិតនឹងតុ ពួកេគបនបងកត់ជភនក់េភ្លើងមួយែដលេឆះតិចៗ។

៧យប់េទេហើយពួកេគអងគុយ

សងេសន

សមុ្រទដូចជសងប់ែដលជេហតុអំេ ក

ក លតុ

ដូចគូេសន

េម៉ ង្របមណជ

ែដលមកេ្រកបទឹកឃមុំ។

ខយល់

យទនដល់េទៀនមួយេដើមែដលកំពុងែតេឆះេននឹង

រលកសមុ្រទេបកបកមកតិចៗប៉ះនឹង្រចំងបេងកើតេទជសេម្លងត្រន្តីកំដរដ៏ ែសន

ពិេ ះជប់ចិត្តបំេភ្លចមិនបន។ ពរជ័យគូេសនហ៍មួយគូ េនះែដរ

ចំែណកឯៃផទេមឃ្រសឡះល្អ េ

យពពកបនរ

ែដលចូលចិ ត្តគយគន់េមើលេទដួង

ក់ដូចជជួយអបអរេ

ត់បត់េទអស់ែដលជេហតុេធ្វើេ

ែតរះេនេលើេមឃែតមួយ។ ចំែណក

«វ ិសុទធ អូនពិតជអរគុណបងខ្លំង អូនពិតជ្រស

េ្រកយបងនឹងមនអ្វីមកេធ្វើេ

យអនក

រយពន់ែដលកំ ពុង

ក់រះបង្អួតពន្លឺយ៉ងចញ ច ចនេពល ្រតី េនះ

គមនខ្វល់ខ្វយអ្វីេឡើយ។

រ ំេភើបចិត្តជនិចច

យ

ងយ្រសួលកនុងករេមើល។ ដួង្រពះច្រនទយប់េនះរះមិន

សូវជមនពន្លឺេឡើយែតេនែតខំបេញចញនូវពន្លឺរបស់ខួនេដើ ្ល មបីកំដរដួង

‐

រចំនួនពីរ ែកវ

ស់ បងែតងែតេធ្វើអី្វេ ញ់បងខ្លំង

ស់។

យខញំុភញក់េផ្អើលេទៀត?

ក់

យអូនភញក់េផ្អើល និង ចង់ដឹង

ស់េតើេនៃថង

េតើឈប់េលងែបបេនះេទៀត

បងដឹងេទ េនេពលែដលបងេទមិ នបន្របប់អូនមួយម៉ ត់ែបបេនះ អូនពិតជភ័ យ និង បរមភខ្លំង ‐

ស់ អូនខ្លចបងចកេចញពីអូនទុ កេ

<េកមងលងង់ អូនេនែតលងង់ បង្រស ចូលបនេទ?»

យអូនេនមនក់ឯង។>

ញ់អូនយ៉ ងេនះេធ្វើេម្តចេ

យបងេបះបង់អូន

វ ិសុទធតបេទកន់ ឯ

ទំង

ន មញញឺមតិចៗ ដូចជមិន្រសឡះេនកនុងចិត្ត។ ចំែណក

វ ិញមនករេពញចិត្តនឹងសម្តីរបស់វ ិសុទធខ្លំង ‐

ស់។

«បងមនេរឿងមនែដលមិនទន់្របប់អូន ៃថងែស្អកពួកេយើងនឹង្រតួវ្រតឡប់េទកន់ ទី្រកុងវ ិញ។

េ្រពះបងបន

ត់ ្រគូេពទយេដើមបីពិនិតយសុខភព

និង

កំណត់ៃថង

វះកត់របស់អូន។» ‐

«បងនិយយថេម៉ច “វះកត់”? េតើ បងបន្របក់មកពី និយយេទកន់វ ិសុទធទំង

រមមណ៍ភញក់េផ្អើល

ចំែណកឯវ ិសុទធបនេងើបេចញពី េកអីេទ្រកេ ក់េនេលើ ‐

ម របស់

? េហើយអូន អូន…….»

បេ

ប

យឡំនឹងករភ័យខ្លច។ ពីេ្រកយេ

យកបលរបស់េគ

។

«េរឿង្របក់អូនកុំបរមភ បងបនជួ បមិត្តភក្តិបងែដលេគេទើបមកពី បរេទស េគបន េ

យបងខចី្របក់របស់េគស្រមប់ចំ

និង

ពយបលជំងឺ

របស់អូន។ សូមអូនកុំបរមភ បងសនយេហើយថ បងនឹងរក្របក់េ

យអូនវះកត់

ជក់ជមិនខន។

យេលើ ល់ករវះកត់

េហើយអូនកុំបរមភពីករវះកត់្រពះបងបនេទជួ បនឹង្រគូេពទយ

ែដលមនជំនញខងេនះ េហើយគត់ក៏មនេឈមះលបីមកពី េ្រក្របេទសែដរ។» វ ិសុទធែបរមកេថើបក េ

មួយដេង្ហើមយ៉ ងែវង។ ចំែណក

ក់ភំងបន្តិច េគសែម្តង

យេឃើញពីករមិនសបបយចិត្ត េសចក្តីភ័យខ្លចេពលេនះបន្រតឡប់ មករុព័ ំ ទធរប ូ ងកយ

និង េបះដូងរបស់

ម្តងេទៀត។

ពិតជមនករភ័យខ្លច

បនេជគជ័យេ្រពះករេជគជ័យមនតិចតួច ន័យថ

នឹង្រតូវ

្ល ប់។ េតើមនអនក

ស់

ស់ េគខ្លចករវះកត់មិន

េហើយេបើមិនទទួលបនេជគជ័យមន

ែដលមិ នខ្លច មិនបរមភ និង មិនរនធត់?

- «អូនកុំ បរមភ និង ភ័យខ្លចេ អូនេ

យេ

ះមិនមិនេ

យអូ នេទ

េទ បងនឹងកន់ៃដ

យជប់ ពួកេយើងនឹងតស៊ូរជមួយគន អូន្រតូវសនយថនឹងមិនែលងៃដបងជ

ច់ ខត

អូនដឹងអត់?»

- «បទ បទ អូនសនយថអូ នមិនែលងៃដបងេទ េហើយក៏គមនេរឿង

្រកក់េកើតេឡើង

ចំេពះអូនែដរ» ទឹកែភនករបស់ពួកេគចប់េផ្តើមហូរ្រសក់មកេទៀតេហើយ។

ងកេ្រកយេ

េនកនុងវង្វង់ៃដយ៉ ងែណន។ ចំែណកវ ិសុទធយកៃដអែង្អលកបល និ ង ខនងរបស់ ‐

«បង្រតូវែតសនយថេទះបីជមនេរឿងអ្វីេកើតេឡើងក៏ េ

បវ ិសុទធ

។

យបងមិន្រតូវយំេទចប់ពី

េពលេនះតេទ។» ‐

«បទ បងសនយ។» យកៃដេទជូតទឺកែភនករបស់វ ិសុទធែដលកំ ពុងែតហូរ្រសក់ ចំែណកវ ិសុទធក៏បនជួយ

ជូតទឺកែភនក

ផងែដរ។ ពួកេគបេញចញ

-«សេន ើមចប់េផ្តើមធ្លក់េហើយ

ន មញញឹមេទរកគនទំងទឹកែភនក។ ពួកេយើងគួរចូលេទកនុងផទះស្រមកយកកម្លំង

េ្រពះៃថងែស្អកពួកេយើង្រតូវេធ្វើដំេណើរមួយៃថងេទៀត វ ិសុទធបននិ យយេទកន់ េដើមបីេទផទះ។ េន

«អូនធងន់អត់ ?»

‐

«អត់េទ អូនគួរែតខំ ញ ុ ំេ

ស់»

រួចក៏បនេ

ជិ ះេនេលើខនងរបស់េគ

យ

យបនេ្រចើនជងេនះ បងមិនចូលចិត្តមនុស សគមៗេទ

េបើមិនខំញ ុ ំេទ្របយ័តនបងរត់េចល។» «េបើ

ជផ្លូវែវងឆងយ

មផ្លួវេទផទះពួកេគនិយយគនពីេនះពីេនះមិនឈប់។

‐

‐

ពី

៊ ន ខញំុហឹង ន ហនឹង……………………..»

‐

«ហនឹងអី? និ យយេចញភ្លមមក!»

‐

«គឺខំុញហឹង ន ហនឹងចក់្រកេឡកបងេ

ក់

្ល ប់»

យកៃដេទចក់ចេងកះរបស់វ ិសុទធែដលេធ្វើេ

និយយចប់ ទំ

យ

េសទើរែត

ពីេលើខនងេទេហើយ។ ពួកេគេសើចសបបយេដើមបីបន្លប់ទុកខទំងអស់គន។ «OK បនេហើយ បនេហើយ បងរេសើប

‐

ស់ បងមិនរត់ េចលអូនេទ

ក៏ បនឈប់ចក់្រកេឡកវ ិសុទធេហើយៃដទំងគូេ េចះែតេបះជំ

នបន្តដំេណើរេទមុខេទៀត។

េទះបីជមនបញ ្ហ ខ្លះមក ្រពលឹម្រ

ងៗ ្រពះ

ង ំ ក៏េ

បកវ ិសុទធយ៉ងជប់ ឯវ ិសុទធវ ិញក៏

ទិតយែដលមនតួនទីរះបំភឺភ ្ល ពែផនដី ក៏ដូចជមនុស

ះេហើរចក្រទនំែដលជទីសុខ

ះេហើរ ឆបចុះ ឆបេឡើងជគូៗេគ

ពន្លឺៃន្រពះ

សត្វទំង

ទិតយបនេធ្វើេ

យៃផទ

អស់សត្វបក បក ីទំងពួង

ន្តេដើមបីែស្វងរក

របំេពញ្រកពះ។

ក់បីដូចជគមនទុកខ្រពួយអ្វីេឡើយេនកនុង

ពួកេគ រមមណ៍។

ចំែណកឯកសិករវ ិញក៏មិនចញ់ហូងបក ្វ បក ីែដរ ពួកេគនំគនេទដល់ លែ្រស ចំករ មន់រងវមកេម្លះ កនទុយែភនក

ពីេ្រពះែតរដូវេនះជរដូវប្តមូលផល។

តសនធឹងរហូតដល់េជើងេមឃអមេ

យក្លិនពិេ

រ្រកអូបៃនែផ្ល្រសូវទុំ។

ែដលលំអរេនេលើកំ ល្រពំមស។ រថយន្ត្រកុងបនេបើកកត់ ពុះែ្រជក លែ្រស

េ

យ

ង។ អឺត

ន មញញឺម។

មបង្អូតរថយន្ត េគេឃើញកសិករកំពុងែត ចំែណកអនកដំេណើរ

ំងពី

លែ្រសដ៏ធំលឹង ្វ េល្វើយេមើល

្រកហមេ្រប បបននឹងកំ ល្រពំពណ៌មស ភ្លឺែ្រសែដលខ្វត់ែខ្វងេ្រប បបនេទនឹង្រក

យ៉ ងភ្លឺងរេ

ស់

យ។

េមឃពណ៌សែ្របក្លយេទជពណ៌មស្រកហមេឆ្អដូចេគដុត។ បនមនីមនេ

េទ»

ទិដិ្ឋភពេពលេនះពិតជែផ្អមែល្ហមខ្លំង

យបនបង្ហញរូប ងកយឯនយេជើងេមឃ។

េ

យវ ិសុទធរេសើប

ក់ដូចជេសង ម

្វ ង ត់េ

ច់

លែ្រស េគម

មផ្លូវេកស៊ូ

ប់កុងករ្របមូ ន លផល

យ

រករអស់កម្លំង

អងគុយេនេកអីខងេ្រកយវ ិសុទធអងគុយេនែកបរបង្អួច ែភនកសម្លឹងេទេមើលេជើងេមឃែដលេន

ែសនឆងយមិន

ចេទដល់

ទឹ កមុខេពរេពញេទេ

េនខងេឆ្វងៃដវ ិសុទធគឺ េស្លក

េគេគងេលើ

្ល ំ ចំែណកបបូរមត់

យទុកខ្រពួយរកេ

ះ្រ

ម វ ិសុទធ និងយកៃដវ ិសុទធេធ្វើជេខនើយេ

យមិនបន។ ប។ ទឹកមុ ខ

ក់ដូចជគមនឈម រូប ងកយរបស់េគដូចជ្រទុឌេ្រទមខ្លំង

ស់។ រថយន្ត្រកុងេចះែតបន្តដំេណើរេទមុខគមនឈប់ឈរ ឆ្លងកត់ពី្រជលងភនំមួយេទភនំ មួយេទៀត ពីៃ្រពចូលដល់ទី្របជុំជន ពី ទី្របជុំជនចូលដល់ លែ្រសចំករ។ រថយន្ត្រកុងបន េទដល់ចំណតេនេម៉ ង្របមណជ៤រេសៀល។ ពួកេគមិនបង្អង់យូរេឡើយ ពួកេគក៏ បនបន្ត ដំេណើរេទកន់មនទីរេពទយេ េនកនុង

ក់ សុី

យជិះ េ

ក់សុីបន្តេទៀត។

បៃដវ ិសុទធយ៉ងែណន េគសែម្តងនូវទឺកមុខេពរេពញេទេ

យ

ករ្រពួយភ័យ េសចក្តីភ័យខ្លច និ ង ករតក់សុត។ ្ល ចំែណកឯវ ិសុទធវ ិញេគបនយកៃដអែង្អល កបល

ថមមៗ េ

បរមភ ែតេគ

យបញ ជ ក់ពីករយកចិត្តទុក

ក់ ករ

ណិត

សូរ អមជមួយករ្រពួយ

ក់ចង់សែម្តងភះរ ឹងមំ េដើមបីផ្តល់ទំនុកចិត្ត ភពេជឿជក់ និង ភពកក់ េក្តដល់

។ ‐

«កុំភ័យខ្លច

មិនមនេរឿងអីគួរេ

ឈឺេទ។ េធ្វើេ

យរ ឹងមំដូចកលពី្រគែដលអូនជួយបង យកខ្លួនេទរងដំបងេនះអី

កលេនះអូនពិតជក្ល បងភ័យ

ន

ស់ដឹងអត់ េហើយេពលែដលអូនេគងេនមនទីរេពទយ

ស់ខ្លចបត់អូន បងេគងកន់ៃដអូនរហូត ែតបងដឹងថអូនហនឹងមិនេទ

េទ េហើយអូនក៏ មិនបនេទ ‐

«ចឹងបង្រតូវែតសនយ ែតអូនមិន

‐

ែមន គឺ េបើកែភនកមកេឃើញបងភ្លម។»

ថហនឹងមិនេទ

េទ រហូតដល់អូនដឹងខ្លួន។ អូនខ្លច

ចដឹងខ្លួនជ ងរហូត ឬ ភញក់ដឹងខ្លួនមកមិនេឃើញបងេនែកបរអូន។»

«េកមងលងង់ េតើដល់េពល េហើយ

យខ្លចេទ បងសួរ្រគូេពទយរួចេហើយគត់ថមិ ន

េទើបអូនឆ្លតដូចេគ? បងចបស់ជេនជមួយអូនរហូត

េហើយអូនចបស់ជដឹងខ្លួនមកវ ិញជក់ជមិនខនេឡើយ។

េ្រកយេពល

ែដលអូនវះកត់រច ួ ពួកេយើងហនឹងេធ្វើពីធីខួបកំេណើតបងេនផទះរបស់ពួកេយើង។»

ពួកេគញញឺមេទរកគនទំង ភ័យខ្លច មកេ

និង

ន មញញឺមសុះកេ្រកះ

េសចក្តីេ្រក ម្រកំបន្តិចែដរ។

វ ិសុទេធ

ែតថ

នេថើបេលើថងសរបស់

បកនុងរង្វង់ៃដផ្អិបជប់នឹងេដើម្រទូងយ៉ ងែណន

េដើមបីបេញច សទឹកែភនកែដលបំរង ុ នឹងហូរធ្លកក់ចុះ។

ក់ដូចជជួយបំបត់ករ រួចទញ

ែភនកេគេងើយសម្លឹងេទេលើ

្របមណជ២០នទីពួកេគក៏បនេទដល់

មនទីរេពទយដ៏ ធំ និង លបីមួយេនកនុង្របេទស ែដលមនវ ិជជបណិ្ឌ តមនជំ នញចបស់ បញចប់ករសិក

និង ទទួលបនបទពិេ

កន់ៃដវ ិសុទធយ៉ងែណន

ធន៍ ជេ្រចើនេនេ្រក្របេទស។ ចុះពី

ៃដេគបេញចញេញើសៗតិចៗ

េងើយសម្លឹងេមើលេទកន់

េនេលើថងសក៏មនេញើសតិចៗែដរ។

ម នញញឺម និង ភពេជឿជក់េទកន់

ធំ េហើយបង្ហញនូវទឺកមុខែដលេពរេពញេទេ េទ។ េនេពលែដលេដើរចូលេទកនុងមនទីរេពទយ េទកន់ពិភពថមីមួយែដលេគមិនែដល

គ ល់។

យថមពល រួចក៏ េបះជំ មន

រមមណ៍ថេគ

។

ដកដេង្ហើម

នឈនេជើងចូល ក់បីកំពុងែតេដើរចូ ល

៥នទី េ្រកយពួកេគបនេទដល់បនទប់ពិេ្រគះ

ក្រគូវ ិជជបណិ្ឌ តែដលកំពុងអងគុយរងចំេនជេនះេ្រសច។ បនទប់

ពីពិភគ ជមួយវ ិជជបណិ្ឌ តរួច យតៃម្លេ

ក់សុី

គរមនទីរេពទយមុននឹងេដើរចូលេទ បនទប់មកងកមកេមើ លមុ ខ

វ ិសុទធ ចំែណកវ ិសុទធបនផ្ដល់នូវ

និង ពិនិតយជំងឺែដលមនេ

ស់ែដល

យកន់ែតចបស់ពី

េ

កវ ិជជបណិ្ឌ តត្រមូវេ

ថ នភពៃនជំងឺ។

យ

េធ្វើករែសកនខួរកបលេដើមបី

េ្រកយពីករពិនិតយរបស់វ ិជជបណិ្ឌ ត

គត់

និង វ ិសុទធស្រមកេនមនទីរេពទយ និង រងចំទទួលករវះកត់េនៃថងែស្អក

ត្រមូវេ

យ

េ្រពះ

ថ នភពជំងឺរបស់

មិន

ចបង្អង់ទុកបនយូរេទៀតេទ

បនទន់។ មួ យ ្រតីមុនករវះកត់មកដល់

្រតូវែតេធ្វើករវះកត់ ជ

និង វ ិសុទធកំពុងែតសថិតេនេលើែ្រគមួយេនកនុង

បនទប់មនទីរេពទយ។ កនុងបនទប់មិនបនេបើកេភ្លើងេឡើយ ែត មនពន្លឺ្រគប់្រគន់េ

ៃន្រពះចនទែដលបច

ចចូលមក

េគងេកើយេលើៃដរបស់វ ិសុទធ

យ

រែតពន្លឺ

មបង្អួចែដលេនជប់នឹងកបលែ្រគរបស់ពួកេគ។

ែភនកេគទំងសងសម្លឹងេទកន់ៃផទមុខដ៏ ្រសស់ផូរផង់និងមន

មន្តេសនហ៍របស់វ ិសុទធ េគញញឹមតិ ច េហើយយកៃដេទ

ទ បអែង្អលពីចងក ថពល់ បបូរមត់

្រចមុះ ែភនក ជេញជើម ថងស សក់ និង ្រតេចៀករបស់វ ិសុទធថនមនិងេ

យហមត់ចត់ និ ង ល្អិតល្អន់

បំផុត។ ‐

«េពលេនះអូនបនគូររូបបងទុកេនកនុងេបះដូ ងរបស់អូនរួច ល់េហើយ ជពិេសសគឺ

ៃផទមុខដ៏មនមន្តេសនហ៍របស់បង េទះបីជៃថងែស្អកអូនេគងេទរហូតក៏អូនេនែតចង់ ចំរប ូ បងេនកនុងេបះដូងរបស់អូនជនិចច

ចងកែវង្រសួច ថពល់ទំងសងខងរេ ផ្តល់េន

ន មញញឺមមិនេចះរ ីងសងួត

ជេញជើម្រកស ថងសទូ នឹង ‐

អូននឹ ងចំមុខរបស់បុរសមនក់ែដរមន ងម៉ត់ បបូរមត់្រកហមមនមន្តេសនហ៍ែដល ្រចមុះ្រសួច

ែភនកតូចដូ ចកូេរ ៉

យ ស្លឹក្រតេចៀកទន់ េលមើយ និង សក់េខមរេ

ងេ្រប បបន

្ល បែក្អក។»

«េហតុអីអូន្រតូវគូររូបបង េបើបងែតងែតេនែកបរអូនជេរៀងរហូតេនះ? េហើយអូនក៏ មិន្រតូវេទ

ែដរ ដូចអ្វីែដលបង្របប់អូនពីមុនមកគឺ ពួកេយើងហនឹងរស់េនជមួយ

គនអស់មួយជីវ ិតរហូតពួកេយើងចស់េរៀងខ្លួន។» ‐

្អ ត

«និយយ្របប់អូន

ម្រតង់ មក េតើបងខ្លច

ស់ែមនេទ? គឺបងខ្លចជងអូនេទ

េទៀត។» ‐

«អត់េទ បងអត់ ខ្លចេទ េ្រពះបងេជឿជក់េលើអូន និង ្រគូេពទយ ថពួកេយើងនឹង

ច

យកឈនះេលើ បន។» ‐ ‐

«បងកំពុងែតកុហក់ ខំុេញ ហើយ េពលេនះបងេចះកុហក់ េហើយ។»

«បនេហើយឈប់និយយពីេរឿងេនះេទ អូនគួរែតឆប់េគង ្រតូវយកកំ

ំងេដើ មបី

្របយុទធេនៃថងែស្អក។» វ ិសុទធបនយកៃដេគេ អែង្អលកបល

ប

ផងែដរ។ ចំែណក

េទមុខរបស់វ ិសុទធដែដល។

ជប់នឹងេដើម្រទូងយ៉ ងែណន

េហើយៃដមខងេឆ្ល ត

វ ិញេគេគងមិ នលក់ េឡើយ ែភនកេគេនែតសម្លឹងេមើ ល

‐

«បង

្អ ស បង?»

‐

«បទ មិនេគងេទអី»

‐

«េហតុអីបនជបង្រស

‐

«បង្រស

‐

«ឡប់ អូនបនមិនេ

‐

«

ញ់អូនេ

ក់អនទក់ េ

្រស

យ

រែតអូ នេ

ងបងេទ

ញ់អូន

ំងែតពី េពល

ងបងជប់េពកហនឹង

អនក

ថអូនេ

ងេគេហើយថអត់ េទៀត?

?»

។»

ងបង?»

ចុះេគេធ្វើបបប៉ុ ណឹ ្ណ ងេហើយេម៉ចក៏ េនែត

ញ់េគេទៀត? េនេមើលែថ ផ្តល់ភពកក់េក្តែដលេគមិនធ្លប់មន យកចិត្តទុក

ក់ ជពិេសសេធ្វើេ «ែមនេហើយ

‐

ញ់អូន? េហើយ្រស

គមនេរឿង

យេគ

គ ល់ពី

រមមណ៍ និង េបះដូងពិត្របកដរបស់េគ។»

េបើេពលេនះអូនចកេចញេទេ

យឆងយ

្របែហលជ

្រកក់ជេ្រចើនបនេកើតេឡើងេឡើយ។»

‐

«អូន

្ត យេ្រកយែមនេទែដល្រស

‐

«គមនពកយថ

ញ់បង?»

្ត យេ្រកយេឡើយស្រមប់អូន េ្រពះអូនមនបង បងេធ្វើេ

បន

គ ល់អីែ្វ ដលជេសន

ពិត

េសន

ពិតេឡើយេនេលើែផនដី មួយេនះ

យអូន

ែដលមនុស ជេ្រចើនបនគិតថ មិ នមន ែតបងជអនកេធ្វើេ

យ េកើតេឡើង

ចំេពះពួកេយើង បងជវ ិរបុរសរបស់អូន។ អូនសងឃឹមថមនុស ្រគប់ រប ូ ហនឹងទទួល បនេសន េ

មួយែដលពិត្របកដេហើយសមបំ ណងដូចជពួកេយើង េពលេនះពិភព

កមួយេនះនឹងេពរេពញេទេ

យករ្រស

«បទ េគងេទ បងងងុយេគងេហើយ

‐

ញ់ជក់ជមិនខនេឡើយ។»

»

ពួកេគទំងពីរក៏បនបញចប់ករសនទនរបស់ពូកេគនេពលេនះេទ។ ប៉ុែន្តពួគេគទំងពីរ សុទធែតមិនបនេគងេឡើយ។ វ ិសុទធមនករ្រពួយបរមភពីៃថងែស្អកយ៉ ងខ្លំង េគខ្លចៗដូចសម្តី របស់

ែដលថេគ

ខ្លួនេឡើយ

ចហនឹងេគងេទជេរៀងរហូត។ ចំែណកឯ

ែតេគេទជ្រពួយបរមភពីវ ិសុទធវ ិញ។

េមើលែថវ ិសុទធ ចុះអនក

ហនឹងេធ្វើខួបកំេណើតេ

វ ិញែបជមិន្រពួយបរមភពី

េគគិតថេបើសិនជេគ

្ល ប់េទេតើមនអនក

យេគេនេពលខងមុខឆប់ៗេនះ? ចុះ

េតើវ ិសុទធឈឹចប់យ៉ង េ

េពលែដលបត់ បង់

តេពញខួរកបលរបស់

បំពក់ចូលវះកត់។ កំ រម ូ៉

តយ៉ ងែណន

ត់សមួយផទំងបនយកមក្រគប់ដណ្តប់ ពក់ក

ចំែណកវ ិសុទធេនខងេឆ្វងៃដ

។

ចំែណកែភនករបស់េគសម្លឹងេទកន់ែភនក

េជឿជក់របស់េគេទកន់

េ

្ត លខ្លួន ៃដ

ក់ដូចជញញឺមេដើមបីបន្លប់

ៃផទមុខវ ិសុទធបនបង្ហញពី ភព

កុំ ភ័យេ

យេ

រមមណ៍ខ្លួនឯងែតប៉ុេ

«អូន្រតូវែតរ ឹងមំ

‐

«កុំបរមភេ្រចើនេពក អូនមិនអីេទ សនយ

្ត ំង

វ ិសុទធយកៃដេគទំងពីរកន់ៃដ

េគញញឺម និង ងក់កបលតិចៗជសញញបញ ជ ក់្របប់ថេ

‐

យ

េគក៏ ញញឺមតបេទ ្ណ ះ។

ះអ្វីៗ ហនឹង្របេសើរ បងហនឹងេនរង់ចំអូន»

េនែកបរអូន។» ‐

យសេម្ល ក

ក្រគូេពទយមនក់េទៀតរុញែ្រគ

មនជំេនឿចិត្ត និង េជឿជក់េលើខួនឯង ្ល និង ្រគូេពទយ។ ចំែណក

វ ិសុទធវ ិញែដរ េគ

នសំនួរបនសួរចក់

េគងេនេលើែ្រគែដលបន្រគងេ

អនក្រគូេពទយមនក់ទញែ្រគេនខងកបល

េនឯចុងេជើង

សំនួរ ប់

ែត េនែតគមនចេម្លើយេឆ្លើយតបេឡើយ។

សនូរៃនកង់របស់ែ្រគបនបន្លឺេឡើង

មនជប់

េនះ?

ថេពលែដលអូនដឹងខ្លួនេឡើងបងហនឹង

«បទ បទបងសនយ» ្រតូវបន្រគូេពទយរុញចូលេទកនុង វ ិសុទធកន់ ៃដ

ទ្វរបនទប់វះកត់បនេបើក សម្លឹងេមើលេទមុខ

េ

យមិនព្រពិចែភនក

យលំជមួយនឹង

បនទប់្រតូវបនបិទៃដអនកទំងពីរក៏្រតូវបនរេបះេចញពី គន គនេទកែន្លងមួយែដលឆងយ

ច់

ក់ដូចជមនអ្វីមួយចក់េ

េនែតមិនទន់បញចប់។ តេគេ

រហូតដល់ទ្វរ

ក់បីដូចពួកេគទំងពីរកំពុងែត

ល័យ។

ករវះកត់ចប់េផ្តើមេនេម៉ ង្របមណជ៧្រពឹក។ េទេហើយករវះកត់របស់

ន មញញឹម

និង

អស់រយះេពល្របមណជ២េម៉ ង

ចំែណកវ ិសុទធវ ិញេគេនមិនសុខេឡើយ

យេនមិនេសង ម។

េគេដើរចុ ះេដើរេឡើងេនមុខបនទប់វះ

កត់ ម្តងេគអងគុយផទល់េទេលើឥដ្ឋ ម្តងេគអងគុយេទេលើេកអី េហើយេពលខ្លះឈរែផ្អកជញ ជ ំង

េ

យសែម្តងេចញមកនូវសភពអនទះ

។ ករវះកត់កន្លងបន៣េម៉ ង ករវះកត់ក៏េនែត

មិនទន់បញចប់ ចំែណកឯវ ិសុទធេបះដូងេសទើរែតផទុះេចញមកេ្រកេទេហើយ កនុង

េគេ្រប បបននឹងកំពុងែតឈរេនចេន្លះ្រជលងមរណះ ក់ដូចជកំពុងែតតៃថ្លជមួយនឹងយម ជ នឹងមនជីវ ិតបន្តរស់េទមុខេទៀត េម៉ ង១២ៃថង្រតង់ ចបស់។

‐

ែតេបើករវះកត់ ប ជ័យេនះ

«េ

យៃដេគទំងពីរចប់ៃដេ

យសម្តី្រ

«សូមេ

ក

ំង

ែភនករបស់វ ិសុទធបនដឹងយ៉ ង

កេវជជបណិ្ឌ តកណំពុងែតេដើរេចញមក កេវជជបណិ្ឌ តរ

ក្រគូេពទយ េតើករវះកត់បនលទធផលយ៉ ង

េហើយ

រមមណ៍េ

ក់តិចៗ

ែភនកសម្លឹង

េហើយ? ទទួលបនេជគជ័យ

ក!»

យបនសងប់ ពួកេយើងបនពយយមអស់ពីសមតថភព

េហើយលទធផលគឺ ពិតជខុសហនឹងអ្វីែដលពួកេយើងគិតទុកជមុខេ្រពះថ

ករវះកត់ដំេណើរករបនយ៉ ងល្អ

អនកជំងឺេពលេនះទទួលបនករវះកត់យ៉ង

េជគជ័យបំ ផុត

ែដលមនសំ

ក្រមមនអនកជំងឺ

ចូលរួមេ្រតកអរផង។ ែតសូមេ

សុំ

ម

សិនេហើយ»

«បទ អរគុណេ

ក្រគូេពទយ អរគុណខ្លំង

្រគន់ែតបនលឺសម្តីែដលេ

ងែបបេនះ

ស់

ខញំុ សូម

កកុំ ទន់សបបយចិត្តេពក េ្រពះេពលេនះអនកជំងឺ

មិនទន់ដឹងខ្លួនេឡើយ ពួកេយើងនឹង

‐

និង

នឹងេគងលក់ រហូត។

លៗ និង រេនថើនេទកន់ េវជជបណិ្ឌ ត។

េហើយែមនេទ? ឆប់បប់ខំុញភ្លមមកេ ‐

្រតេចៀក

េគបនសទុះេទកន់មត់ ទ្វរែដលមនេ

េហើយសួរសំណួរេ

េពលេនះ

េ្រពះថេបើករវះកត់បនសេ្រមចមនន័ យថ

ទ្វរបនទប់វះកត់ បនរេបើក

វ ិសុទធរត់ចូលេទជួបគត់េ

ចំែណកឯជិតរបស់

រមមណ៍របស់

ន

ថ នភពអនកជំងឺបន្តេទៀត។ ដូេចនះខញំុ ស់»

កេវជជបណិ្ឌ តេឆ្លើយតបនឹងសំណួររបស់េគ េហើយបញ ជ ក់

្របប់ថករវះកត់ទទួលបនេជគជ័យេបះដូ ង វ ិញញណ និង រូប ងកយរបស់វ ិសុទធេ្រប ប

បននឹងកំពុងែតេ គេ

ះេហើរេលើេវ

កេវជជបណិ្ឌ តទំង

វ ិសុទធថនមៗ កត់។ េ

ន មញញឺម

ចហនឹងែថ្លងេចញមកបន។

ជីព

ប

យជមួយនឹងទឺកែភនកែដលហូរចកថពល់េ្រពះែតករ

ក៏ ដូចជករជួយសេ្រងគះជីវ ិតរបស់មនុ ស វ ិសុទធេទស្រមកេ្រពះបនចំ

រួចក៏

បនទប់មក

គត់យកៃដអែង្អលខនង

យកម្លំងជង៥េម៉ ងេដើមបីេធ្វើករវះ

្រតូវបន្រគូេពទយពីរនក់រញ ុ េចញពីបនទប់វះកត់េទកន់បនទប់ពយបល

យសភពេគងសកប់សល ក ់មិនដឹងខ្លួន ៃដជប់នឹង

យទឺ កែភនកែដលហូរមិនេចះរ ីងសងួត។

ចូលេទដល់

េទរក

ន មញញឹម

បនទប់្រគូេពទយមិនបនអនុញញតិេ

យបង់ ររបួ ុ ំ ក ចំែណកឯង េគក៏បនរត់

យឧបរករណ៍ជំនួយដេង្ហើម។ អមេ

រម ូ ៉ កបលរុេំ

វ ិសុទធវ ិញបនេឃើញដូេចនះ

្រចមុះបនបំពក់េ

ជមួយ

វ ិសុទធរត់េទេ

ចំែណកេវជជបណិ្ឌ តវ ិញក៏មនករេ្រតកអរផងែដលចំេពះករទទួលបន

រ ំេភើបនិងេ្រតកអរ េជគជ័យេនកនុង

ែដលមិន

យវ ិសុទធបនជួប

ភ្លមៗេឡើយ

េ្រពះចង់ េ

យអនកជំងឺ

បនស្រមក។ ក់ េវជជបណិ្ឌ ត វ ិសុទធបនចូលេទផ្តល់ករែថទំ

បនទប់ ពីទទួ លបនករអនុញញតិ ពីសំ ដល់ េទ

កនុងកំឡុងេពលែដល

ឆងយពី

េឡើយ។

េធ្វើជមួយគន្របប់េទ

មិនទន់ដឹងខ្លួន។ វ ិសុទធែតងែតេនែកបរ

ជនិចចមិន

៊ន

េគបននិយយេរៀប ប់ពីអនុស វរ ីយ៍ជេ្រចើនែដលពួកេគបន

។ កន្លងផុតេទពីរយប់ពីរៃថងេហើយ

បនករបរមភជខ្លំងែត្រតូវបនេវជជបណិ្ឌ ត្របប់ថសុខភពរបស់

េនែតមិនទន់ដឹងខ្លួន វ ិសុទធ មិនអីេទ េគនឹង

ចដឹង

ខ្លួនេនេពលឆប់ៗេនះ។ េន ្រតីទីបីបនចូ លមកដល់ េម៉ ង១២យប់េទេហើយវ ិសុទធេនែត មិនទន់េគងេទៀត

យប់េនះជយប់ែខរេនចគឺ គមនពន្លឺ្រពះចនទេឡើយ

មួយែកបរែ្រគរបស់

ៃដរបស់េគ្រកេ

ែកបរនឹងខ្លួនេគមនម៉ សុិនថតសេម្លងមួយ

បេ

បៃដ

យកមកផ្អិបជប់នឹង្រចមុះេគ។ េន

េហើយនឹងវ ីយូឡុងចស់និងបក់ែបកមួយែដលេគ

បន យកំេទចេចលកលពី្រគមុន ែតេពលេនះវ ិសុទធបនជួសជុល មន

ន មែបកែបកក៏េ

េ្រចើន្របប់េទ

យ។

វ ិសុទធអងគុយេនេកអី

េន ្រតីដ៏ែសន

ង ប់មួយេនះ

រជថមីេទះបីជេន

វ ិសុទធបននិយយេរឿង ៉ វជ

េហើយេគក៏បនេលងវ ីយូឡុងែដលបក់ែបកេនះផងែដរ។

្រតី ដ៏ែសន

មេនរមយ

ខយល់បក់តិចៗប៉ះស្លឹកេឈើ ែដលេរ ៉្រប៉ក់ែកបរមត់ បង្អួច

្រកឡួចេពលែដលអនក

បន

្ត ប់គឺសុទធែតបនបែណ្តត

មេនសេញចតនដ៏ ែសន្រជលេ្រជរបស់អនកែដលបនកូដ ។ ្រតីមួយ្របកបេ ចំងចូល ែដកេឈើ

មមត់បង្អួច

សេម្លងវ ីយូឡុងដ៏ែសន

រមមណ៍អន្លុងអេន្លចេទ

យភព្រសពិច្រសពិលបនកន្លងផុតេទ។ ពន្លឺៃន្រពះ

ម

ទិតយបនរះ

សេម្លងេខញ វខញវៃនពពួកបក ីតូចៗបនែ្រសកេ្រច ងកងរ ំពងេនេលើ

និង បង្អួច។ វ ិសុទធេគងេ្រទបេទេលើែ្រគរបស់

េ

យសភពេគងអងគុយ ៃដ

ដ៏ទន់េល្វើយមួយបនមកប៉ះនឹងកបលរបស់វ ិសុទធេហើយបនអែង្អលនឹងែវកសក់ថនមៗែដល បនេធ្វើេ

យវ ិសុទធបនដឹងខ្លួន។

ន មញញឺមដ៏្រសស់ថ្លរបស់ ន មញញឹមេ

យ

្ណ ?

។

ន មញញឺមេ

យ

រែតករែដលបនេឃើញមនុស ែដលខ្លួន្រស

េមើលែថទំខួនែបបេនះ ្ល េតើអនក ប៉ុ

អ្វីែដលវ ិសុទធបនេមើលេឃើញដំបូងបនទប់ពីេបើកែភនកេនះគឺ

ខ្លះបនដឹងថេសចក្តីសុខរបស់

ចំែណកឯវ ិសុទធក៏សែម្តងនូវេសចក្តីរ ីក យ

រកររួចផុតពីេសចក្តី

្ល ប់

ញ់េសមើរនឹងជីវ ិតេន េនេពលេនះមនទំហំ

ស់ែដរេនេពលែដលបនដឹងថ

បនដឹងខ្លួនមកវ ិញ។ ‐

«អូនពិតជមនចិត្តរ ំេភើបរ ីក យ

ស់ែដលអូន

ចេមើលេឃើញបងម្តងេទៀត

ជពិេសសអូនសូមអរគុណែដលបងមិនបនកបត់សនយគឺបងេនែតកន់ៃដអូន េមើលែថអូន េហើយេពលែដលអូនដឹងខ្លួនគឺ មនបងេនែកបរ។» ‐

«បងពិតជមនចិត្តេ្រតកអរ ឈនះឧបសគគទំង

‐

េហើយអូនក៏

ចេធ្វើបនគឺយក

យ។»

«ចប់ពីេពលេនះតេទគនអនក មួយគនយ៉ ងសុខ

ស់ែដរអូនមិនអី

មកបំែបកេយើងបនេទ

ពួកេយើងនឹងរស់េនជ

ន្តដូចកលពីមុន េពលេនះអូនេលងចង់ បនអ្វីេហើយគឺអូនចង់

បនែតបងមនក់គត់។ េពល នឹកសមុ្រទ នឹកខ ច់ នឹ កភនំ។»

ពួកេយើង

ចេទផទះេយើងបន? អូននឹកផទះ

ស់

វ ិសុទធមិនបនតបនឹងសំណួរបស់

េឡើយ

េបើេទះបីជវ ិសុទធខំទប់យ៉ង

ដំណក់ទឹកែភនកែដលបនហូរចកេន្រ វ ិញ

េគ្រគន់ែតញញឹមតិចៗ ក៏ េ

យលំនឹង

យ។ ចំែណក

ក់បីដូចជមនចំងល់ចំេពះកយវ ិកររបស់វ ិសុទធ។

‐

«មនេរឿងអី? េហតុអីបនជបងយំ? បង្របប់អូនមក!»

‐

«េកមងឡប់ បងយំក៏េ្រពះថបងរ ំេភើប នឹង សបបយចិត្តេពក។ អូ នកុំ និយយេ្រចើន េពកស្រមកេទ ចំបងេទរកអីេ

ចំែណក បន្របប់។

ក៏ មិនបនជចប់

យញ ុ ំ»

រមមណ៍នឹងសម្តីរបស់វ ិសុទធែដរ េគេធ្វើអី្វ

េគក៏បន្របះខ្លួនេគងេទេលើែ្រគ

រួចក៏បនេដើរេចញេទេ្រកេដើមបីទិញចំណីេ

យ

ចំែណកឯងវ ិសុទធក៏បនេ

មែដលវ ិសុទធ

នេថើបថងស់

េចញមកដល់េ្រកបនទប់វ ិសុទធក៏

។

បនយកៃដទំងពីរខទប់មុខរបស់េគយំ ខនងែផ្អកេទនឹងទ្វរ រួចក៏ស្រមូតខ្លួនអងគុយេនផទល់នឹង សេម្លងយំខ ិបខ ួ លបនបន្តេកើតេឡើងចំេពះវ ិសុទធ

ឥដ្ឋ។

េ្រប បបននឹងទឹកបក់ ទំនប់

ពុះ្រទូងរូងយកេបះដូងខ្លួនឯងេ ២ៃថងេ្រកយមក

េដើម្រទូងេសទើែត្របះែបករែហកជពីរ យឃ្លតឆងយពី្រទូង។ េតើអនក

ថ នភពជំងឺ

ក៏មំទំជងមុន។ េម៉ ង៧្រពឹក

ទឹកែភនកេចះែត្រសុកហូរចុះមក

មិនឈឺចប់?

បនកន់ ែត្របេសើរ

មនទឹកមុ ខ្រសស់ថ្ល កម្លំ

បនេ្រកកពី េគង ្រពឹកេនះ

ពីេ្រពះែត ល់្រពឹកេនេពលភញក់ ពីេគង វ ិញ្រពឹកេនះមនមនវត្តមនវ ិសុទធេឡើយ

េ្រពះ្រតូវយកកំបិតមក

ក់ដូចជខុសពី្រពឹក ល់ដង

ែតងែតេឃើញវ ិសុទធេនែកបខ្លួនរបស់េគ

ែតជំនួសមកវ ិញេ

ផទុយេទ

យមីងសយែដលជអនកបំេរ ើេន

ផទះអនក្រសីវ ិជជនី។ េមើ លេទមុខមីងសយដូចជមិនសូវសបបយចិត្តប៉ុនមនេនះេទ គត់ដូចជ មនេរឿងអ្វីមួយ ‐

«េ

ក់បំងេនកនុងចិត្ត។ ក្របុសតូច

ែដលេ

ភញក់ពីេគងេហើយែមនេទ? ល្អេហើយខញំុេទើបែតយកបបរេ្រគ ង

ក្របុសចូលចិ ត្តមកេ

យេ

ក្របុសញ ុ ំ

ែតេនះជបបរ្រតីេទ

មិន

ែមនេ្រគ ងសមុ្រទែដលេ ថ្រគូេពទយមិនេ

យេ

ក្របុស

«<មីងសយ ចុះវ ិសុទធេតើគត់េទ ‐

ស់

‐

ញ ុ ំេ្រគ ងសមុ្រទេទ។» ? េហតុអីមិនបន្របប់ខំុ? ញ »

ក្របុសវ ិសុទធមនរវល់េនខងេ្រក ដូេចនះគត់ក៏បនេ

«ចស គឺ….អឺ……គឺ េ ខញំុមកេមើលែថេ

ក្របុសតូច។

កុំបរមភអី

េម៉ ញ ុ ំបបរសិនេទឆងញ់

«អត់េទ អរគុណមីង ខញំុ មិនទន់ឃ្លនេទ។ បងវ ិសុទធមិនែដលេធ្វើែបបហនឹងេទ េតើគត់ គត់្រតឡប់មកវ ិញេទមីង?!»

‐

«អឺ…..អឺ …….អឺ…..្របែហលជេពល

‐

«មីងជួយយកទូរស័ពទេ

‐

«េ

‐

«យកមកខញំុខលេទរកបងវ ិសុទធ។»

យខញំុបន្តិច

ង ចគត់្រតឡប់ មកវ ិញេហើយ!» !»

ក្របុសតូចយកេធ្វើអី?»

បនទូរស័ពទេទរកវ ិសុទធែតវ ិសុទធមិនបនទទួលេឡើយ។ េ្រចើនដងែតទូរស័ពទក៏្រតូវបនបិទ។ បរមភចំេពះវ ិសុទធ

េគពយយមខលេទជ

មនករខកចិត្តយ៉ងខ្លំង េហើយេគក៏មនករ្រពួយ ែតចិ ត្តមួយគិតកនុងចិត្តថ្របែហលជវ ិសុទធគិតរកេធ្វើអីែ្វ ដល

ស់ែដរ

យេគភញក់េផ្អើលេទៀតេហើយេ្រពះវ ិសុទធែតងែតបេងកើតេរឿងភញក់េផ្អើលស្រមប់

កនុងកំឡុងេពលមួយៃថងេពញ េ

មិ នបនស្រមកេឡើយ

យ េគេគងេនមិនសុខេចះែតមន

េនេពលែដលបនេឃើញសភព េពក។ េម៉ ង៥ ណិត

យ

»

មនករអ្វី? ចុះេពល

េ

ក្របុសវ ិសុទធបនផ្តំ

ក្របុសចូលចិត្តេនះេទ េ្រពះេ

្រស

បនេដើរចូលមករក

និង

េទះបីមនករអង្វរពីមីងសយក៏

រមមណ៍មិនល្អេកើតេឡើងចំេពះេគ។ ចំែណកមីងសយ

ែបបេនះគត់មនចិ ត្ត

ង ចេទេហើយវ ិសុទធក៏េនមិនទន់ មក ញ់

ជនិចច។

មេនសេញចតនបនេធ្វើេ

ទំងទឹកមុខេ្រក ម្រកំ េ

ណិត

និង

ចប់ េផ្តើមអនទះ

បរមភពី

ជពន់

ជខ្លំង ទឹកចិ ត្ត

យមីងសយទប់ ចិត្តមិនបន។

គត់

យៃដេឆ្វងកន់ម៉សុិនថតសេម្លង េហើយៃដ

្ត ំកន់វ ីយូឡុងែបកបក់។

េនេពលែដលបនេមើលេឃើញកយវ ិកររបស់មីងសយែបបេនះ

មនករងឺងឆងល់យ៉ងខ្លំង។ មីងសយបន្របគល់វតថុទំង២េទេ ‐

«េ

ក្របុសវ ិសុទធេ

ក្របុសតូចេនះជរបស់ែដលេ

្របុស។ គត់បន្របប់ខំុញថចំ្របគល់េ េមើលសភពេ ្របគល់ េ

ករចង់ដឹង

យេ

។

យខញំុ្របគល់េ

យអនក

ក្របុសតូចេនៃថងែស្អក ែតខញំុពិតជ្រទំ

ក្របុសេនេពលេនះមិនបនេទ ខញំុពិតជពិបកខ្លំង ក្របុសេនេពលេនះ។»

ទទួលយកម៉ សុីនថតសេម្លង និង វ ីយូឡុង េ េគចប់យកវ ីយូឡុងេ

សេម្លង។

យ

យេ្របើៃដថនមៗ

“សួរស្តី្របពនធសំណព្វចិត្តរបស់បង

េ

យក្តីកុកក្ត ្ត ួ ល

ស់ េទើបខញំុ

យលំជមួយនឹង

រួចក៏ចប់េផ្តើមេបើ ក

្ត ប់ម៉សុីនថត

យបងសុំេទសែដលបនគមនភពក្ល

្របប់អូនផទល់មត់។ ដូ េចនះបងមនែតថតជសេម្លងទុកេ

ន

យអូន បងសងឃឹមថអូ ននឹងចបស់

ជមិនខឹងនឹ ងបងេទ េហើយពិតជយល់ថេហតុអី្វបងសេ្រមចេធ្វើែបបេនះ។ ្របពនធសម្លញ់េន េពលែដលអូនបន ជេរៀងរហូត កបត់សនយ

្ត ប់ែខ

ត់សេម្លងមួយេនះ

សនបនត្រមូវេ

បងបនឃ្លតឆងយពីអូនេហើយគឺឃ្លតេទ

យេយើងជួបគនែតប៉ុណឹ ្ណ ង។

បងែលងៃដអូន

ចស់េរៀងៗខ្លួន េនះេ្រពះែតបង្រស

េ

យបងសុំេទសែដលបង

បងមិនបនកន់ៃដអូនេដើរដល់េពលែដលពួកេយើង ញ់អូនខ្លំងេពក។ បងមិន

ច្រទំឈរេមើលអូន

បនេទ គឺបងពិតជេធ្វើមិនបន។ បងបនសនយរួចេហើយថ េទះជេ្របើមេធយបយ

េ

យក៏បងជួយអូនេ

យបន េហើយេពលេនះគឺបងពិតជ

មនមនុស មនក់េគ្រតូវករ្រកេលៀនេដើមបីពយបលជំងឺ្របពនធេគ

សេ្រមចចិត្តថនឹងវះកត់បូរ្រកេលៀនេ ្ត

ក៏

ចជួយអូនែមន។ អូនដឹងេទៃថង

មួយែដលបងបនេចញពីផទះេទទី្រកុងមិនែមនបងេទខចីលុយមិត្តភក្តិបងេទ។ ដំណឹងថ

្ល ប់

បងបនទទួល េពលេនះបងក៏

យេទេគជថនូរនឹងករវះកត់ពយបលជំងឺរបស់អូន។

ែតជអកុសលេរឿងេនះ្រតូវបនដឹងដល់ប៉ូលីស

ពួកេគក៏បនចុះមកប្រងបេ

យេចទពួក

េយើងថេធ្វើករជួញដូរ្រកេលៀនេ

យខុសចបប់។

ប៉ូ លីសបនចប់បង

េហើយដំណឹងក៏

បនេទដល់ម៉ក់ ម៉ ក់បនេទយកបងេនប៉ុសិ៍ប ្ត ៉ូលីស េហើយក៏បនដឹងពីមូលេហតុែដលបង លក់្រកេលៀន។

េពលេនះម៉ ក់គត់មនចិត្តរនធត់ជខ្លំងេនេពលែដលបនដឹងអំពីេរឿងពួ ក

េយើង។ ម៉ ក់បន្របប់បងថ េបើបងេធ្វើ

មគត់ េនះគត់នឹងចំ

លកខខណ្ឌគឺ បង្រតូវេរៀបករជមួយដូរ ីក។ េទ េនះនឹងគមនវ ិធី

យេលើករវះកត់របស់អូន

េពលេនះបងអស់ផូវេដើ ្ល រេហើយេបើបងមិនេរៀបករ

ចជួយអូនបនេឡើយ។ ដូេចនះបងក៏ សេ្រមចចិត្តេ្រជើសេរ ើសយកផ្លួវមួ យ

េនះ។ សូមអូនកុំខឹងនឹងបង េហើយនឹងអនកម៉ ក់ គត់ក៏មនចិត្ត

ណិត្រស

ញ់ពួកេយើងទំង

ពីរដូចគន។ ែតេនះេដើមបីជ្របេយជន៍ទំងអស់គនគឺ អូនបនទទួលក៏វះកត់ េហើយបងក៏ ជួយអូន េហើយអនកម៉ ក់ក៏បនសេ្រមចបំណងេ ែដរ។ គមនម្តយឯ

មិន្រស

របស់ពួកេយើងទំងពីរ។ ជូសជុស រូចេហើយ

យបងេរៀបករ និង

ច

ចរក ជីវ ិតអូនផង

ញ់កូនេនះេទ ្រគន់ ែតគត់មិនបនយល់ពីេសចក្តីេសន

ចំែណកវ ីយូឡុងែដលបងបន យបំបក់ កលពី្រគមុនបងបន

េទះបីជរូប ងរបស់ ែបកបក់ែតសេម្លងរបស់ េនែតចង់ ្រពលឹងនិង

េបះដូងបងទុកេនហនឹងអូន េ្រប បបនេទនឹងរូបបងែដល្រតូវបនែបកពី អូនែតេបះដូង េថ្លើម ្របម៉ ត់បងេនជមួយអូនលុះៃថងអវ

ន្ត។ ជបញចប់ បងសុំេ

វ ិញ ែថរក សុខភពខ្លួនឯងកុំ បរមភពីបងេ

យេ

េហើយបងនឹ ងកូដវ ីយូឡុងែដលបក់ែបកមួយេនះេ

យអូន្រតឡប់ េទផទះរបស់េយើង

ះ បងេនែត្រស យអូន

ញ់អូនជេរៀងរហូត។

្ត ប់ជេលើកចុងេ្រកយ េហើយជ

បទែដលពួកេយើងែតងជមួយគនេនះគឺបទ Please Don’t forget me! ពីបង វ ិសុទធជូនចំេពះ ្របពនធដ៏កំសត់របស់បង” េនេពលែដលបន

្ត ប់េសចក្តី

ស័ពទ ប់ ប់ របស់បុរសកំពូលេសនហ៍

ែដលសមងំពូនបន្របែជងដេណើ្ត មគនហូតេចញមកេ្រក េ បនេទនឹងទឹករលកយក ស៊ូ ជគនអស់មួយជីវ ិត។

មិ

េបះដូងរបស់

ទឹកេន្រ

យហូរចកកត់ ែផនថ្តល់ េ្រប ប

ែដលបនបក់ េបកបំផ្លញក្តីប៉ង្របថនថនឹងបនរួមរស់ េសទើរែតកកសទះ

សរៃសឈមទំង

យ

ក់ែលង

ដំេណើរករ។ ៃដែដលកំពុងកន់វ ីយូឡុងែ្របជសពឹក្រសពន់ ែលងដឹងអ្វី ទឹកែភនក ប់ រយ

ន

ដំណក់បន្រសក់មកេលើវ ីយូឡុងដ៏អភ័ព្វ។ េពលេនះេបះដូង

បនឃ្លតឆងយពី

េហើយ

ែដលេទើបែតមនពន្លឺែតេពលេនះ្រតូវបនពយុះបក់មកនំយកដុំ ពពកេខមដ៏ ែសន្រកស់មក

បំងពន្លឺ

មួយដួងេនះ។

ែដលពួកេគបន ចំេពះខ្លួន។

សេម្លងវ ីយូឡុងក៏បនេធ្វើេ

ងជមួយគន។

យ

នឹ កេឃើញអនុ ស ទំងប៉ុនមន

នឹកេឃើញករលះបង់ដ៏ធំេធងរបស់បុរសជទី្រស

ឈឹចប់ចំេពះ្រពហមលិខិតែដលបនក្រមឹត សនរបស់េគេ

ែបបេនះ េហតុអីបនជ្រពហមលិខិតកំ ្ត ប់ពីករេរៀប ប់ៃនេសចក្តីេសន

របស់គូសង រមួយគូេនះមកេធ្វើេ

ទឹកែភនកែដលេកើតេចញពី េសចក្តី

្របណី និង េម ្ត បនេធ្វើេ

យមីងសយរត់េទេ

និយយេឡើយ េ្រពះេពលេនះមត់និងអ អងគុយេនេសង ម

េនះេមើលេទគួរេ

យខ្លច

យបនជួបេរឿង

ចយ៉ ងេនះ? ចំែណកមីងសយេនេពលែដលបន

កររ ំេជើបរ ំជួលយ៉ ងខ្លំង។

ែភនក។

ញ់

ប

យេបះដូងគត់ មន

ណិត

្រស

ញ់

សេន្តស

ទំងរ ំជួលចិ ត្ត។ គត់ គមនពកយអ្វីនឹង

្ត តរបស់គត់ កេ្រមើកមិនបនេឡើយ គឺ

ែភនកសម្លឹងេទកន់វ ីយូឡុងមិន

េគេ្រប បដូចជមនុស វ ិកលចរ ិក

ក់ែភនក

សភព

បត់បង់

ម រតី

្ល ក់ទឹក េពល បត់បង់

វ ិញញណ។ ែតមួយសនទុះេ្រកយមកេគបនចុះពីែ្រគ ៃដកន់វ ីយូឡុងយ៉ ងែណនបំណងរត់ចក េចញេទ េ

យេស្ល កនូវសេម្ល កបំពក់ អនកជំ ងឺ កបលរុេំ

េចញេទយ៉ ងេលឿង េទះបីមនករឃត់ពីសំ រត់េចញក៏េ

យ។

េម៉ ង្របមណជ៦ ជឧបសគគ

េពលេនះ

ង ចេទេហើយ

ង ំ ចំេពះ

យបុងរុរបួ ំ សេនេឡើយ។

ក់ មីងសយ និង ្រគូេពទយែដលបនេឃើញ

គមនគិតអ្វីទំងអស់ េមឃក៏ចប់េផ្តើមេភ្ល ង

ែត

េមឃកំពុងែតេភ្ល ងខ្លំង រូប ងកយ

េគេ

បវ ីយូឡុងរត់េចញេទ។

្រពះភិរណ ុ

ដូចជមិនខ្លចញេញើតេឡើយ។

ក់មនចិត្តបចង់េធ្វើ

េគរត់េចញេទទំង

ន មរបួសមិនទន់ជសះេនេឡើយែត

មិនឈឺចប់េឡើយ អ្វីែដលឈឺចប់បំផុតេនះគឺ របួសេបះដូង។

េរឿង “េសន

រត់

មួយ”

ភគ ៧ ចប់

ក់បីដូចជ

េម៉ ងជង៦ ពសុធ

រត់កត់ ទឹកេភ្ល ងេ

យទុកខ្រពួយ។

ចលុប

ងអនុ ស វរ ីយ៍ ប់

ច

្រទូង ក្លិនខ្លួនេនជប់នឹង្រចមុះេ

េតើអនក

ងទឺកែភនក

យក៏មិន

េហើយក៏

ងជមួយគនេឡើយ

ចពន្លិច និ ង បំែបកេបះ

យែខ និ ស ័យបនេឡើយ។េភ្ល ងេនែតបន្ត

េតើអនក

ចទប់ ទឹកែភនកបនេនេពលែដលបនដឹងថ

ញ់េរៀបករេនៃថងេនះ

សុំែថ្លងពី វ ិសុទធវ ិញ

និង វ ិសុទធបន

នែដលពួកេគ

ដូងរបស់ពួកេគែដលចង់ជប់ គនយ៉ ងែណនេ

មនុស ែដលខ្លួន្រស

យទឹកេពរេពញេទ

ងរបួសេបះដូងែដលមុតយ៉ ងេ្រជ

យលិចលង់ ែផនដីេនះក៏េ

ធ្លក់ទឺកែភនកេនែតបន្តហូរចុះ

េផ្លកបនទរភ្លឺេផ្លកេពញៃផទ

នែសនដំណត់ បន្រសក់ចុះមកេដើមបី

ទំងគូ ែត មិន

េទះបីជេមឃបង្អុលេភ្ល ងេ

ក

យឆ្លងកត់ ពីផូវមួ ្ល យេទផ្លូវមួយេទៀតេ

ទឹកេភ្ល ង ប់

ែដលបនហូរចកេន្រ មិន

្រពះភិរណ ុ បនបង្អុលេភ្ល ងមកយ៉ ងខ្លំងេនេលើែផន

េ្រប បបននឹងករបេញចញកំហឹងមកកន់មនុ ស េ

េមឃ។ េ

ង ចេទេហើយ

ែដលកលពីម ិលមិញេនេ

បជប់នឹងេដើម

ះេនះ?

ៃថងេនះគឺជៃថងសិរ ីមងគលមួយស្រមប់រប ូ េគែដល្រតូវចូលេ ងករ។

ខ្លះបនដឹងពីទឹកចិត្ត

េបះដូង

េថ្លើម្របម៉ ត់របស់កូនកំេ

ះែដលជតួឯកេនៃថង

េនះ? អងគុយកនុងបនទប់ែតមនក់ឯង វ ិសុទធកំពុងែតអងគុយគិត និង ្រពួយបរមភពីមចស់េសនហ៍ែដល

កំពុងេនមនទីរេពទយ។

វ ិសុទធពុំបនដឹងេឡើយថ

ចប់យកទូរស័ពទែដលទុ កេចលេទេលើែ្រគ សយសួរនំពី

បនរត់េចញពីមនទីរេពទយេឡើយ។

េគ

េហើយក៏បនេបើកទូរស័ពទេដើមបីខលេទមីង

។

‐

<ជំ បសួរ េ

ក្របុសតូចវ ិសុទធ េពលេនះគឺ…….>

‐

<អត់ េទស

េ

ក្របុសវ ិសុទធេពលេនះអនក្រសីវ ិជជនីេ

េ្រពះដល់េពលែដល្រតូវចុះេទទទួល

យខញំុមក

មេ

ក្របុស

្វ គមន៍េភញ វកិតិយ ្ត សេហើយ។>

មីងសយមិនទន់បននិយយ្របប់វ ិសុទធពីេរឿង

ផងក៏ ្រតូវបនេកមងបំេរ ើកនុងផទះមនក់

មកកត់សម្តី េហើយេពលេនះវ ិសុទធក៏្របញ៉ ប់បិទទូរស័ពទផងែដរ។ វ ិសុទធ

ក់ ទូរស័ពទេចលេន

េលើពូករួចក៏ េដើរេចញេទេ្រកេដើមបីេទទទួល ពិធីមងគលកររបស់េគ។ វ ិសុទធចកេចញេទេ េ

យេសចក្តីមិនេពញចិត្តគឺេ

បរមភពី

បេណើ្ត រ

្វ គមន៍ េភញ វកិតិយ ្ត សែដលបនមកចូលរួមកនុង

យមិនបនដឹងដំណឺងពី មចស់េសនហ៍ េចញេទ

យករបងខំ និង គមនជេ្រមើស។ េដើរបេណើ្ត រកនុងចិត្តវ ិសុទធគិត

«ៃថងេនះគឺៃថងែដលបង្រតូវេរៀបករ

កបត់្របពនធជទី្រស

ែដលកំពុងែតស្រមកេនមនទីរេពទយ។ មិនដឹងថេពលេនះអូនបរមភពីបីយ ្ត ៉ ង បងមិនបនេនែកបរអូនមួយៃថងេទេហើយ? េតើអូនពិបកចិ ត្តយ៉ង

ញ់របស់បង

េទ េ្រពះែត

េនេពលែដលអូនបន

ដឹងេរឿងេនះ? េតើអូនបេនទស ឬ ខឹងបងេទ? អូនដឹងេទេពលេនះបងឈឺចប់ខ្លំង េនះបងកំពុងែតធ្លក់ េនកនុងនរកទំងរស់េហើយ។ េចលេ ងករ េសន េសន

ស់ ែតបង

េ

បងនឹកអូន

ណិតម៉ ក់ ្រពះជមចស់ពិតជ

ស់

ម ះសម័្រគ ្រពហមលិខិត សងគម ្របៃពណី និង ករយល់ដឹងមិនចបស់ ះ្រ

ស់ពី

យមិនេចះចប់

ង ចេភញ វកិតិយ ្ត សមនមុខមត់ ែដលរួមមន មចស់ភគហ៊ុនទំងអស់ ្រកុមអនក

ជំនួញ ឈមួញ និង ៃដគូពណិជជកមម ម្រន្តីជន់ ខពស់ នឹងបុគគលិក

កូន្រកមុំជេ្រចើនពន់នក់បនចូលរួមអបអរ េពរេពញេ

េពលេនះបងចង់ រត់

ក់េទសខញំុែមន។ »

បនេធ្វើគូេសនហ៍មួយគួេនះបនជួបនូវបញ ្ហ ប់ ពន់បញ ្ហ ែដលេ

។ េម៉ ង៧

ស់ េពល

យ

ទរចំេពះគូ

ច់ញតិខងកូនកេម្លះ និង

្វ មីភរ ិយថមី។ េភញ វមនក់ៗសុទធែត

ន មញញឺម និ ង េសចក្តីសបបយរ ីក យ។ ចំែណកអនក្រសីវ ិជជនីក៏ដូេចនះែដរ

ែតគត់េនមនកូនចិត្ត្រពួយបរមភបន្តិចបន្តួចែដរ។

គត់បនចូលេទជួបវ ិសុទធេនេពលែដល

វ ិសុទធេដើរេចញមកេ្រក។ ‐

<ៃថងេនះជៃថងពិេសសរបស់កូន ្រតូវេធ្វើទឹកមុខេ

យសបបយមិន្រតូវេធ្វើេ

យម៉ ក់

អស់សងឃឹមេទ។ កមមវ ិធីចប់ េផ្តើេនេពលបន្តិចេទៀតេនះេហើយ កូនឆប់េទជួបកូន ដូរ ីក េហើយនំគនេទទទួលេភញ វ ម៉ ក់េទមុនេហើយ អូ! ម៉ ក់េភ្លចកូ នយប់ េនះសង្ហ ស់ ែតកុំេភ្លចញញឺម។> ‐

<បទ ម៉ ក់!>

អនក្រស្តីវ ិជជនីបនេដើរចកេចញេទ

ចំែណកវ ិសុទធក៏បនបន្តដំេណើរេទកន់បនទប់របស់ វ ិសុទធបនេឃើញដូរ ីកកំពុង

ដូរ ីកេដើមបីបេណើ្ត រជងចូលរួមពិធី។

េបើកទ្វរបនទប់េដើរចូ លេទ

អងគុយេនមុខកញចក់ែដលបន្រគងេ

យរប ូ ៉ កូន្រកមុំ ពណ៌សយ៉ ង្រសស់

‐

<រ ីក អូនរួច ល់េហើយែមនេទ? ពិធីបនចប់ េផ្តើមេហើយ។>

‐

<ចស! រួចេ្រសចអស់េហើយ។>

ដូរ ីកងកមករកវ ិសុទធទំង

ន មញញឺម

្អ ត។

នងបនេងើ បឈររួចក៏បនេដើរមករកវ ិសុទធ។

ែភនកដ៏មុតថ្លដូចកញចក់បនឆ្លុះចូលេទកន់ជេ្រមៃនេបះដូងរបស់វ ិសុទធ។

ខិតខំ

ក់

ចំែណកវ ិសុទធបន

រមមណ៍ និង េបះដូងរបស់េគពី ដូរ ីក។ ដូរ ីកចប់កន់ៃដ ែភនកសម្លឹងេទកន់ែភនក

របស់វ ិសុទធ។ ‐

<ពិបក

ស់ែមនេទ? ឈឺចប់ េគថេសន

ស់ែមនេទ? ខញំុយល់ពី

េពលេនះចបស់

ស់។

និយយ្រតូវ េសន

ពិ ត ពិតជមនឥទធិពលខ្លំង

យ៉ ងស្រមប់មនុស ែដលេយើង្រស មនុស ែដលខ្លួន្រស

េធ្វើេ

ញ់

េ

យ

យមនុស ខ្វក់ែភនក

េគេពញចិត្ត? េតើេគ

ចរស់េនេ

‐

<េតើបង

រមមណ៍មួយេនះអស់មួយជីវ ិតេទ?

េរៀបករជមួយខញំុេតើបង

ចផ្តល់សុភមងគលេ

ហនឹង្រតូវធ្លក់ចូលកនុងនរកទំងរស់េនះ?

យេយើងេធ្វើអី្វ្រគប់

៊ នលះបង់ ្រគប់យ៉ងែតែបជ

យមនក្តីសុខែដរ?>

<រ ីក េតើអូនកំពុងែតនិយយពីអី? ្វ បងមិនយល់េទ!> ក់

ចេ

ញ់? ឬ បងគិតថ ករលះបង់ របស់បងេធ្វើ

‐

ច

ស់

ែមនេហើយេគ

៊ នលះបង់្រគប់ យ៉ងេដើមបីេនែកបរ

ញ់។ ចុះេហតុអីប ្វ នជបង

្រតូវឃ្លតឆងយពីមនុស ែដលខ្លួន្រស

រមមណ៍របស់បងេន

ចុះេ្រកយេពលែដលបង

យខញំុបនេទ?

បងមិ នគិតេទថបង

ចុះបងមនែដលបនយល់ពី

មនុស ្រសីែដលេរៀបករជមួយបងេទ? េតើេគមន

ចិត្តេនេពលេនះមិនទន់ហួសេពលេទ ខញំុគំ្រទេសន

រមមណ៍យ៉ ង

រមមណ៍

? សេ្រមច

បង េហើយខញំុពិតជេកតសងប់

ែសងងចំេពះេសន ្រស ‐

<បទ!

របស់ពួកបងខ្លំាង

ញ់ខំុញដូចបង្រស

ញ់

ស់

ខញំុក៏ចង់េ

ែដរ។>

អរគុណែដលបនយល់ពីេបះដូងរបស់បង

េ្រកយបនេទ សុំេទសផង។ េ

យមនមនុ ស មនក់

ែតេពលេនះគឺខំុម ញ ិន

ចថយ

ះ ដល់េពលេចញេទេហើយ េភញ វមក្រគប់ គន

េហើយរង់ចំែតពួកេយើងេទ។> វ ិសុទធបននិ យយបន្លប់ករនិយយរបស់ដូរ ីក េ្រពះេគមិនចង់ េ ែតេ្រចើនេឡើយ។ េ

យ

រែតភពេ

ជមួយអនក្រសីវ ិជជនីបនេធ្វើេ

ម ះ្រតង់ កតញញូ កិតិយ ្ត ស្រគួ

យនងនិយយកន់ រ និង ពកយសនយ

យវ ិសុទធបដិេសធនិងគំនិតរបស់ដូរ ីក។ វ ិសុទធបនចប់ៃដដូរ ីក

េដើរេចញេទេ្រកេដើមបីេធ្វើករេគរពដល់េភញ វកិតិយ ្ត សទំងអស់។ ចំែណកដូរ ីកដូចជមនករ ខកចិត្តចំេពះទេង្វើរបស់វ ិសុទធ ែតនងេនែតយល់ពី តិចៗ

េហើយក៏បេ

្ត យខ្លួនេទ

បនរងចំអបអរអនកទំងពីរ។ ែដលរង់ចំអបអរ

ទរ។

ចំេពះករមកដល់របស់គូ

រមមណ៍របស់វ ិសុទធែដរ។ នង្រគវ ីកបល

មករអូសទញរបស់វ ិសុទធ។ ដូរ ីកបនេដើរេ

េភញ វកិតិយ ្ត ស ប់ ពន់នក់

បៃដវ ិសុទធេដើរកត់ហូងមនុ ្វ ស

េភញ វទំងអស់បនេងើបឈរ

ទះៃដអប់អរអបេ

្វ មីភរ ិយថមី។បនទប់ពីករេគរព និង អបអរ

ប់ពន់ នក់

យ

ន មញញឺម

ទរពីសំ

ក់ េភញ វ

កិតិយ ្ត សរួចមក វ ិសុទធ និង ដូរ ីក បនេទដល់េវទិកកិតិយ ្ត សេដើមបីេធ្វើករេគរព និង ែថ្លង អំណរគុណចំេពះេភញ វកិតិ្តយស។

កូនកេម្លះ្រកមុំដូចជមនទឹកមុខមិនសូវជសបបយចិត្ត

េឡើយែតពួកេគពយយមញញឹមេដើមបីបន្លប់ទឹកមុខ។

បនទប់ ពីករែថ្លងអំណរគុណរួច

មកសេម្លងវ ីយូឡុងបនបន្លឺេឡើងយ៉ ងរ ំពង ្រគលួច េចញពីខងេ្រកយខនងៃនេភញ វកិតិយ ្ត ស។

េភញ វ

និង

អនកែដលមនវត្តមនេនទីេនះទំងអស់គនបន្រកេឡកេចលែភនកេទរកទី

ែដលបន្លឺសេម្លង។

ំង

ពួកេគទំងអស់គនបនេមើលេឃើញត្រន្តីករែដលកំពុងែតកូដវ ីយូឡុងទំង

សេម្ល កបំពក់អនកជំងឺ ខ្លួន្របណទទឹកេជក កបលរុេទេ ំ

ឈមេចញមកតិចៗ រូប ងកយេស្លក

្ល ំង បបូរមត់

ទំងគូកូដវ ីយូឡុងែដលែបកបក់េពរេពញេទេ

សេម្លងពិេ ះ អន្លង់អេន្លច

្ល ប់េហើយេធ្វើេ

យ

យបុងរុរបួ ំ សែដលមន

ន មហូរ

ក់ដូចគមនឈមមួយដំណក់ ៃដ

ន មប៉ះផ រភជប់ ែតេនែត

ចបេញចញ

យ្រពឺសមបុរ្រសក់ទឹកែភនក ែដល

ចឆកឆក់

យកដូង្រពលឹងវ ិញញណអនកែដលបន វត្តមនេនទីេនះទំងអស់

្ត ប់េនេពលេនះ។ េភញ វកិតិ្តយស និង អនកែដលមន

ក់ដូចជមនករភញក់េផ្អើលចំេពះវត្តមនត្រន្តីករមួយរូបេនះ

េ្រពះែតសភពៃនរូប ងកយរបស់េគ។

ចំ ែណកវ ិសុទធវ ិញ្រគន់ែតេគបនលឺសេម្លងវ ីយូឡុង

ែដលបនកូដនូវបទ The Power of Love បនេធ្វើេ ែដលេគគឺជ

។ សេម្លងវ ីយូឡុងរបស់

េ្រពះេគមិនបននឹក

ម នថ

ក៏

យេគដឹងបនយ៉ ងចបស់ពីមចស់សេម្លង

បនេធ្វើេ

យវ ិសុទធរនធត់ និង រ ំជួលចិត្តយ៉ងខ្លំង

និងបង្ហញវត្តមនេនេពលេនះេឡើយ។

្រគន់ែតសេម្លង

វ ីយូឡុងចប់េផ្តើមបន្លឺេឡើង វ ិសុទធេសទើរែតគំងេបះដូង សរៃសឈមរត់ប្រញ ច ស់ទិស ែភនកេបើក

ឆកឹងសម្លឹងេទកន់

ដួហេន្រ

បញ ជ ក់្របប់ពីករឈឺចប់ហួស្របមណែដលគមនអ្វី

មក ស់សង ទ ់ ឬ គណនបនេឡើយ។ ចំែណកអនក្រសីវ ិជជនីក៏មនករភញក់េផ្អើលខ្លំង គត់េបើកែភនកធំៗ េបះដូងេ

តខុសចង្វក់ អ

ច

ស់ែដរ

្ត តេឡើងរ ឹងនិយយមិនេចញ។ កនុងចិត្តកំពុង

ែត្រចបូក្រចបុល ចិត្តមួយ្រពួយបរមភពីពិធីមងគលករររបស់វ ិសុទធ េហើយចិត្តមួយេទៀតមនករ ណិត និង បរមភពីសភពជំងឺរបស់ ែដលហូរេចញពី

។ ទឹកែភនកបនហូរ្រសក់ចុះមក

ន មវះកត់េលើកបលរបស់

សេម្លងវ ីយូឡុងបនបក្រ

។

ករឈឺចប់ របូសេបះដូង អនុស រវ ីយ៍ ប់

េសន

យលំនឹងឈម

នរបស់

យនូវវ ិបត្តិ

េទកន់អនកែដលបនមន

វត្តមនេទេពលេនះ។

បនេធ្វើេ

ែភនកផងែដលេនេពលេនះ

េហើយអនកខ្លះក៏បនយល់ពីអតថន័យៃនបទេភ្លងមួយបទេនះែដរ។

េ្រកយពីបទេភ្លងមួយបទែដល េលើ

ម

បេញចញ

យអនកែដលមនមេនសេញចតន្រជលេ្រជ្រសក់ទឹក

បនកូដ្រតូវបនបញចប់

ែភនកទំងគូសម្លឹងេទកន់មនុស ្របុសែដលខ្លួន្រស

ន មញញឺម

ន មញញឺមែដល

រួចេគក៏បនដួលសន្លប់បត់បង់

យលំជមួយ

េនេពលេនះ េធ្វើេ

ល្អៗែដលរូបេ

ញ់េសទើរេលប។

បនេធ្វើេ

បន

ន មឈមនឹងទឺ កែភនកេទកន់វ ិសុទធ

្ដ ប់សេម្លងវ ីយូឡុង និង សភពរបស់

យគត់មនករក្តុលក្តួលេនកនុងេបះដូង។ គមនអនក

ថអនក្រសីវ ិជជនីក៏បនលួចស្រមក់ ទឺកែភនកផងែដរ ស់។

ក់ វ ីយូឡុងេចញពី

ម រតីេនេពលេនះេទ។

ចំែណកឯអនក្រសីវ ិជជនីវ ីញ េនេពលែដលបន

ខ្លំងក្ល

បនទំ

ឥទធិពលៃនេសន

នឹក

ម នដល់

ពិតជមនវ ិ

លភព

យអនក្រសីវ ិជជនីនឹកេឃើញនូ វ ទេង្វើ ពកយសម្តី និ ង ករចង់ ចំដ៏

ក្រសី វ ិសុទធ និង

បនក

ងរួមគន។ គត់បននឹកេឃើញេនៃថងខួប

កំេណើតរបស់គត់ នឹកដល់កដូ អំេ សេម្លងវ ីយូឡុងែដល

បនកូដជូនគត់

រ ីក យបំផុតេពរេពញេទេ ទំងបីរម ួ គន

យរបស់ពួកេគទំងពី នឹក្រសេ ្ត ប់ជអំេ

េហើយទុកអនក្រសីវ ិជជនីេ

្ត ប់សេម្លងវ ីយូឡុងរបស់

េពលេវ

ដ៏

យសុភមងគលែដលពួកេគទំងបី ទទួលបនេនេពលែដលអនក

ងេឡើង។ ែត ្រតូវបនវ ិនស

ទទួលបនកលពី្រគមុន។

ន មញញឺម និ ង

យៃថងខួបរបស់គត់ ។

បសូនយេនេពលែដលវ ិសុទធ និង

ៃដគនេដើរចកេចញពី្រទនំែដលធ្លប់ បនផ្តល់េនវេសចក្តីសុខ េទៀត

ះ

យរស់រងនូវភពឯក និយយពីដូរ ីកវ ិញ បនេធ្វើេ

ន្ត

និង

េទ

បនដឹក

ង្រទនំ មួយេផ ង

បត់ បងេសចក្តីសុខែដលធ្លប់

េនេពលែដលនងបនេឃើញ

យនងមនកររ ំជួល និង រ ំេភើបចំេពះេសន

និ ង របស់

ពួកេគទំងពីរយ៉ ងខ្លំង។ នងបនែលងៃដវ ិសុទធ េហើយសម្លឹងេទកន់វ ិសុទធ: ‐

<េនះគឺ ជឪកសចុងេ្រកយេហើយរបស់បងេដើ មបីេឈងចប់មនុស ែដលបង ្រស

ញ់មកេ

បជប់ នឹងេដើម្រទូងម្តងេទៀត។ ពិបក

បនជួបេសន េឡើយ

ែដលេ

េសន

ស់ែដលមនុស ្រគប់ គន

ម ះសម័្រគែបបេនះ េទះបីជេភទដូ ចគនែតេសន

មនអតថន័យទូលំទូ

មិន្របកន់

យែដលមនុស ភគេ្រចើនេនមិនទន់បន

យល់ចបស់អំពី ។ មនុស ្រគប់គនសុទធែតែស្វងរកេសចក្តីសុខ សុភមងគល ចង់រស់ េនជមួយមនុស ែដលខ្លួន្រស

ញ់ ចំេពះបង និង ្រគួ

របងវ ិញេនេពលែដល

ទទួលបនេសចក្តីសុខ និង សុភមងគលេទេហើយ េតើេហតុអី្វ្រតូវបេ

្ត យេ

យ

េភទមកបំ ផ្លញសុភមងគលមួយេនះ? េភទគឺមិនែមនជបញ ្ហ ធំេឡើយ។ សូមបងេទ ចុះ េទរកសុភមងគលស្រមប់ជីវ ិតរបស់បង សូមកុំ េយើងជអនក្រគប់្រគង។ សូមេ និយយចប់ ដូរ ីកញញឺមេ នងយកៃដជួតទឹកែភនក និង ទះ ្រសីវ ិជជនីែដលបនឈរ

យសំ

ងល្អ

ទ ក់េសទើរនឹងេធ្វើ

េបះដូងេយើង

បង្របុស!>

យភពេជឿជក់ចំេពះេសន

របស់វ ិសុទធ

និង

។

ម របស់វ ិសុទធតិចៗ។ បនទប់មកដូរ ីកក៏ងកសម្លឹងេទរកអនក

្ត ប់េនទីេនះែដរ។

យល់ពីអីទ ្វ ំងអស់ែដលដូរ ីកបននិយយ

គត់បន

្ត ប់ទំងស្រមក់ទឹកែភនក

ែដលជេហតុេធ្វើេ

េ្រកយែដលគត់បនបេ

្ត យេ

យករេរ ើសេអើងេភទ

គនបំផ្លញសុភមងគល្រគួ

ររបស់គត់។ េ្រកយេពលែដល

គត់ បន

យគត់ស្រមក់ ទឹកែភនក

េរ ើសេអើងចំេពះេសន

្ត យ

រ ងេភទដូច

បនដួលសន្លប់ ទំង វ ិសុទធ

អនក្រសីវ ិជជនី

ដូរ ីក

មនេភញ វែដលបនចូលរួមកមមវ ិធីទំងប៉ុនមនមនកររនធត់

និង

និង

ភញក់េផ្អើលយ៉ ងខ្លំង។ វ ិសុទធងកសម្លឹកមករកអនកម្តយែដលមនគុណរបស់េគ ដូរ ីកេលងៃដ វ ិសុទធ

ចំែណកវ ិសុទធក៏សុះេ ទ ។ វ ិសុទធសុះេទេ ទ

កំពុងេចមេ ម

តចុះពី េលើឆករត់ែ្រជកហ្វូងមនុស

ប្រតកង

ពី ក្រមលឥដ្ឋ មកេ

និង បនែ្រសកយំេដើមបីែស្វងរកជំនួយ េគែហកេ

យឆប់េ

ប់រយនក់ែដល

បជប់ នឹងេដើម្រទូង

រថយន្តសេ្រងគះបនទន់េដើមបីនំ

េទកន់មនទីរេពទយ។ បន្តិចេ្រកយមករថយន្តសេ្រងគះបនទន់ក៏បនមកដល់ ្រកុម្រគូេពទយ បនេលើក

ក់េទកនុងរថយន្ត ចំែណកវ ិសុទធកន់ៃដ

មិនែលង េពលេនះវ ិសុទធេគែលង

ខ្វល់ពីមងគលកររបស់េគេទៀតេហើយ អ្វីែដលេគខ្វល់េនេពលេនះគឺ អនក្រសីវ ិជជនីវ ិញគត់មិនបនសែម្តងេចញនូវ្របតិកមមអីេ្វ ឡើយ

ែតមនក់គត់។ ចំែណក

គត់

ក់ដូចជភំង

ម រតីេន

រមមណ៍វ ិលវល់ បនែតយកៃដមខងមក

េពលេនះ ទឹកែភនកក៏ឈប់ហូរ ែភនកេបើកមិនព្រពិច ខទប់មត់ ែដលចង់ និយយែតនិយយមិនេចញ។

យមងគលកររបស់នអ និង វ ិសុទធេចល។ ចំែណកេភញ វមនករ

ដូរ ីកបន្របកលរ ំ

ភញក់េផ្អើលយ៉ ងខ្លំងចំ េពះ្រពឹតិក ្ត រណ៍េនយប់េនះ។ េទដល់មនទីរេពទយ្រគូេពទយបនេលើក

ក់េទេលើែ្រគ

េហើយក៏រញ ុ យ៉ ងេលឿនេទ

វ ិសុទធបនរង់ចំេនខងេ្រកបនទប់ទំងចិត្តអនទះ

កន់បនទប់សេ្រងគះបនទន់។

េសង មេឡើយ គឺកយវ ិករេគមិនខុសពី្រគែដល

េគេនមិន

ចូលវះកត់ ខួរកបលែដរ គឺអនទះ

្រពួយ

បរមភ និង ខ្លច។ បន្តិចេ្រកយមកអនក្រសីវ ិជជនី និង ពូេឈឿនបនមកដល់ ពួកគត់ ទំងពីរក៏ ែដរ។ អនក្រសីវ ិជជេដើរចូលេទជិតវ ិសុទធ គត់អែង្អល

មនករ្រពួយបរមភពី

ថ នភពរបស់

កបលវ ិសុទធថនមៗ

ទឹកែភនកអនកម្តយបន្រសក់ចុះមកេ

្រស

ញ់ និង ករេ ‐

ក

រែតេសចក្តី

ណិត

សូរ

្ត យចំេពះទេង្វើររបស់ខួន។ ្ល

<វ ិសុទធកូនម៉ ក់ េ

យម៉ ក់សុំេទសផង

កូន អ្វីៗេកើតេឡើងក៏េ្រពះែតម៉ ក់ គឺ

ម៉ ក់លង ង ់ ែដលមិនបនយល់ដឹងចបស់ពីអីែ្វ ដលេ មកពីម៉ក់្រស

យ

ញ់ពួកកូនទំងពី រេពក

ថេសន

? ម៉ ក់េធ្វើែបបេនះគឺ

គឺម៉ក់យល់ខុស។ម៉ ក់ គិតថេសន

ែបប

េនះគឺគមនសុភមងគលេទ គឺ មនែតករឈឺចប់ និង ករ្របមថ េមើលងយពី អនក

ដៃទ ែតេពលេនះម៉ ក់បនយល់េហើយ។ អត់ េទសេ កូនកុំបរមភម៉ក់និងេ

យម៉ ក់ផង! ចំេពះេរឿង

យ្រគូេពទយល្អៗពយបលជំងឺេគ

េហើយពួកេយើងទំង៣នក់

នឹងរស់េនមនសុភមងគលដូចពីេពលមុនេទៀត> ‐

<ម៉ ក់ កូនពិតជអរគុណម៉ ក់ខ្លំង

ស់ែដលម៉ ក់បនយល់ពីពួកេយើង កូនក៏សុំ

េទសម៉ ក់ែដលកូនមិនែដលបនេធ្វើជកូនល្អរបស់ម៉ក់ម្តង េ

េទ

កូនែតងែតេធ្វើ

យម៉ ក់ពិបកចិត្តរហូតមក។ ម៉ ក់កូនសុំេទស!> និង អនក្រសីវ ិជជនីយំេ

អនក្រសីវ ិជជនីអែង្អលខនងវ ិសុទធតិចៗ

យេឃើញពីករយល់ចិត្តគនេទវ ិញេទមក។

បគនសែម្តងេ

រូចក៏បន្តយកៃដមកជូតទឹកែភនកវ ិសុទធេទៀត។រយះេពលជិត

មួយេម៉ ងេទើប្រគូេពទយបនេចញពី បនទប់សេ្រងគះបនទន់ េ

ក្រគូេពទយបនពនយល់្របប់វ ិសុទធ

និង អនក្រសីវ ិជជនីថ

ថ នភពជំងឺ

ស់ ែតមិនមនអ្វីជបញ ្ហ សំខន់

េឡើយ។ ្រគូេពទយនឹង

ម

ចុ ះេខ យខ្លំង

នសុភព

បន្តេទៀត េបើមនបញ ្ហ អ្វីេកើតេឡើងខងមនទីរេពទយ

និងផ្តល់ជដំណឹងបន្តេទៀត។ ដំណឹងេនះបនេធ្វើេ យជខ្លំងេទះបី ដឹងថ េគ

ចរួចផុ តពីេសចក្តី

ែនបណិតយជិត េ្រកយពី ែខេ្រកយមក

ថ នភពជំងឺ ្ល ប់េហើយ។

រហូត មិន េទ

យពួកេគទំងអស់គនមនករសបបយរ ីក

មិនទន់ ល្រ្អ បេសើរក៏ េ អស់រយះេពល២ៃថងេទើប

ឆងយពី

បនដឹងខ្លួន វ ិសុទធបន ប់ េរៀប្របប់

បនេសនើរសុំវ ិសុទធេ

ែស្វងរក្រទនំដ៏សុខ របស់ខួន។ ្ល វ ិសុទធឈរេ ‐

ន្តរបស់ខួន ្ល ចំែណកឯអនកេន

ទិតយ បនឹងអស្តងគត់ ះេហើរជហ្វូង

ទ ចប់េផ្តើមបន្តដំេណើរករ ករេន

ទ

ពីេ្រកយខនង ែបរមុខេទរកសមុ្រទេដើ មបីេមើលៃថងេរៀបលិច។

<បងពិតជមនេសចក្តីរ ីក យខ្លំង

ស់ែដលពូកេយើង

ម្តងេនះបងមិនែលងៃដអូនេទៀតេទ

េទះបីជពួកេយើង

ែដរ

។ មួ យ

ងេសនហ៍ដ៏ែផ្អមែល្ហម អនុស វរ ីយ៍

យភយេពញៃផទេមឃ និង ទឺកសមុ្រទ សត្វរ ំេពរេ ប

បនដឹងខ្លួន។

យនំេគេទផទះឯមត់

ច ប់ និងបំេភ្លចបនេឡើយ។ េ្រកមពន្លឺៃន្រពះ

ពន្លឺពណ៌មសបនបច

វ ិសុទធេន

បនដឹងខ្លួន

ពីេរឿង ៉ វសព្វ្រគប់ ្របប់េទ

បនេចញពីមនទីរេពទយ

នែដលមិនមិន

ចនិយយបនថ

សូមបីមួយនទី រហូតដល់

សមុ្រទ។ ពួកេគទំង២នក់ បនេទទីែដលពូកេគបន ប់

យ ែត

បងសនយថបងនិងេធ្វើជប្តីដ៏លស ្អ ្រមប់អូន

ចមនៃថងេនះម្តងេទៀត ្ល ប់ក៏្រតូវ

្ល ប់ជមួយគន

េហើយពួកេយើងហនឹងរស់េនជ

មួយគនដល់ចស់ដូចអ្វីែដលពួកេយើងបនសនយ េកើតេឡើងេទៀតក៏ េ ‐

េទះបី ជៃថងេ្រកយមនបញ ្ហ អ្វី

យ គឺ្រតូវែតចំថ មិនែលងៃដគនជ

ច់ខត។>

<អូនគិតថអូន្របកដជបត់បង់ បង េនៃថងែដលបងេរៀបករ អូនមិនធ្លប់គិតថ មនៃថងេនះេឡើយ បងដឹងេទថអូនឈឺចប់យ៉ង

េនេបលែដលដឹ ងថបងកំបុង

ែតេរៀបករ? ‐

<ចុះអូនមិនស្អប់បងេទ?>

‐

<អត់េទ អូនមិនបនស្អប់ឬខឹងបងេឡើយ ែតផទុយេទវ ិញអ្វអូនឈឺចប់ និង បងយ៉ ងខ្លំង

េ្រពះបង

អស់មួយជីវ ិត រស់េន

ចនឹង្រតូវរស់េនជមួយមនុ ស ែដលបងមិន្រស

ក់

របស់ខួនឯង។> ្ល

‐

<បនេហើយ

េពលេនះអ្វីៗនឹ ងលិចបត់េទ

េហើយេពលេនះបងចង់្របប់អូនថ បង្រស ង

បេ្រង នេកមងៗកូនអនកេន គត់នឹងក

ងស

ញ់អូនខ្លំង

មៃថងលិច

ស់ គឺ ខ្លំងបំផុត គមន

អូនដឹ ងេទេនេពលែដលអូនមិនទន់ដឹងខ្លួន

គិតេឃើញថ បងនឹងក

ញ់

រមមណ៍ពិតរបស់ខួនអស់ ្ល មួយជីវ ិត គមនជីវ ិតែដលជ

ឈប់និយយពី េទៀត

អ្វីេ្រប បបនេឡើយ។

ណិត

បងបន

បេ្រង នវ ីយូឡុងតូចមួយេនទីេនះ ពួកេយើងនឹង

ទេនទីេនះេនចុងសប្តហ៍

េហើយម៉ ក់ក៏បន្របប់ថ

្ឋ គរមួយេនទីេនះេដើមបីផ្តល់ករងរក៏ដូចជជួយ្របជជន

េនទីេនះផងែដរ េហើយស

្ឋ គរេនះគឺមនេឈមះថ វ ីយូឡុង ។ ពួកេយើងនឹ ង

រស់េនផទះរបេសើពួកេយើងេនទីេនះ ម៉ ក់គត់ក៏មកេនជមួយពួ កេយើងែដរ។ េតើ អូនគិតយ៉ ង

?>

ែបរមុខមករកវ ិសុទធ

ែតេគេនែតសថិតេនកនុងរង្វង់ៃដវ ិសុទធដែដល។

ន មញញឺមរបស់េគេពរេពញេទេ

េទេលើថពល់វ ិសុទធ ចំែណកវ ិសុទធក៏េ

េគញញឺម

យេសចក្តីសុខ និង សុភមងគល។ ៃដទំងគូ អែង្អលថនមៗ នមកេថើមថងស់

។ ពួកេគេ

បគនឈរេមើលៃថងលិច

រហូតដល់ៃថងលិចេទបត់ និង បន្តរហូតដល់េម៉ ង៧យប់។ ខយល់សមុ្រទបក់មកតិចៗ រលក សមុ្រទក៏ចប់េផ្តើមសងប់ផងែដរ។

ភពែផនដីងងឺតេទេហើយ្រពះបត់បង់ ្រពះ

ទិ តយ

ែតចូ ល

ជំនួសមកវ ិញនូវពន្លឺេភ្លើងេទៀន ប់ពន់េដើមេនេលើេឆនរខ ច់ែដលត្រមបជអក រែដលមន

ន័យថ Happy Birthday My Love. សេម្លងវ ីយូឡុងបនបន្លឺេឡើង ត្រន្តីករេពលេនះគឺជេកមងៗ ទចំនួន៣នក់ែដលមនក់ៗសុទធែតកន់ វ ីយូឡុងេននឹងៃដកូដយ៉ ងសង្ហដូចត្រន្តី

កូនអនកេន

ជីព ពួ កេគ្របគុំ បទជូនពរៃថងកំេណើតជូនចំេពះវ ិសុទធ។ វ ិសុទធមនករភញក់េផ្អើលយ៉ងខ្លំង

ករ

េនេពលែដលបនេឃើញែបបេនះ ែដលវ ីយូឡុង្របគុំ វ ិសុទធសុះេ ទ ‐

យ

េគរ ំេភើបខ្លំងេលើសអ្វីែដលេគនឹ ក

ក៏បនេ្រច ងចេ្រម ងជូ នពរៃថងខួបកំេណើតចំេពះមុខ

តំ

លេពល

ផងែដរ។

យ៉ ងែណន។

<អរគុណ! អរគុណ បងពិតជអរគុណអូនខ្លំង ែត្រសក់ទឺកែភនកេទេហើយ។ េហើយេធ្វើេម៉ចពួកេគ

‐

ម ន។

ស់ អូនេធ្វើេ

យបងរ ំេភើបេសទើរ

ែតពួកេគេហតុអីក ្វ ៏ ដឹងថៃថងេនះជៃថងកំេណើតបង?

ចេលងវ ីយូឡុងបន។>

<េពលេនះបងក្លយជេកមងលងង់ម្តងេហើយ េហើយឈប់ថអូនលងង់េទៀត។ មុនេពល ែដលអូនេធ្វើករវះកត់ បេ្រង នពួកេគេ

អូនគិតថអូនមិន

ចរស់ដល់េពលេនះបនេទ

េទើបអូន

យេចះេលងវ ីយូឡុង េហើយបន្របប់េគថេនៃថងទី ១២ ែខ ១២

ពួកេគ្រតូវែតអុជេទៀនជអក រ Happy Birthday My Love. េហើយ្របគុំនូវបទជូនពរៃថង កំេណើត ចង់េ

េ្រពះអូនដឹងថេបើគមនពីអូនេនៃថងេនះបង្របកដជមកទី េនះ។

យបងភញក់ េផ្អើលេហើយចង់ចំអូនរហូត និង បនដឹ ងថអូនមិនេភ្លចសនយថ

នឹងេរៀបចំពិធីខួបកំេណើតេ វ ិសុទធេ អប់ អរ

ទរ

ប និង

សុខ

យបងេឡើយ។>

យ៉ ងែណនេនចំេពះមុខ្រកុមត្រន្តីករវ ័យេកមង នំគន្របគុំត្រន្តីវ ីយូឡុងបន្តេទៀត។

ន មញញឺម ភពេជឿជក់ ករេ េសន

អូន

ន្ត្របកបេ

អ្វីៗ្រប្រពឹត្តេទបនយ៉ ងល្អឥតេខចះ

ម ះ្រតង់ ករលះបង់ ភក្តីភព ្រគួ

របស់គូេសនហ៍ែដលេគ្រគប់ គនគិតថជេសន

ពួ កត្រន្តីករនំគនទះៃដ រ បនេធ្វើេ

យជីវ ិត

ខុសធមមជតិ បនរស់េនជមួយគនយ៉ ង

យសុភមងគល ភពែផ្អមែល្ហមរហូតដល់គនអវ

ចប់

ន្តៃនជីវ ិត។

Â