2 0-24 Oc tobe r
This project has been funded with support from the European Commission. This publication reflects the views only of the author, and the Commission cannot be held responsible for any use which may be made of the information contained therein.
3 0 . SKO P JE JAZ Z FE STI VA L 20-24 октомври 2011
Prefestival concerts:
17 ОКТОМВРИ
SETHSTAT (Macedonia) VASIL HADZIMANOV TRIO (Serbia/Macedonia) МОБ, 20:00
18 ОКТОМВРИ
12 POINTS – EUROPE’S NEW JAZZ:
MARI KVIEN BRUNVOLL (Norway) KAJA DRAKSLER ACROPOLIS QUINTET (Slovenia) METAL-O-PHONE (France) МОБ, 20:00
20 ОКТОМВРИ
ALESSANDRO PENEZZI & ALEXANDRE RIBEIRO (Brazil) WAYNE SHORTER QUARTET (USA) Универзална сала, 20:00
TRIO CORRENTE (Brazil) МКЦ, 24:00
21 ОКТОМВРИ
MIROSLAV VITOUS QUINTET (Czech Republic/Italy) CHARLES LLOYD NEW QUARTET (USA) Универзална сала, 20:00
FIRE! (Sweden)
МКЦ, 24:00
22 ОКТОМВРИ
GRAHAM HAYNES / HARDEDGE (USA) NILS PETTER MOLVAER (Norway) МОБ, 20:00
ILHAN ERSAHIN’S ISTANBUL SESSIONS (Turkey) ZU (Italy) МКЦ, 24:00
23 ОКТОМВРИ
VIJAY IYER TRIO (USA) THE TRIO: MUHAL RICHARD ABRAMS / ROSCOE MITCHELL / GEORGE LEWIS (USA) МОБ, 20:00
THE EX (Netherlands) МКЦ, 24:00
24 ОКТОМВРИ
PAT METHENY TRIO (USA) Универзална сала, 20:00
www.skopjejazzfest.com.mk
ALESSANDRO PENEZZI & ALEXANDRE RIBEIRO ALESSANDRO PENEZZI guitar ALEXANDRE RIBEIRO clarinet Соработката на овие двајца млади музичари испишува уште една значајна страница во историјата на бразилската музика. Алесандро дос Сантос Пенеци, роден во Барио Алто, Пирасикаба, во бразилската држава Сао Паоло, почнува да свири гитара на седумгодишна возраст. Неколку години подоцна, тој лаже дека е повозрасен, за да учи кај големиот Сержо Наполеао Белучо, кој не примал ученици под 12-годишна возраст. Освен класична гитара, Пенеци свири и на укулеле, мандолина, тенор гитара, како и на мноштво дувачки инструменти. Пишува за неколку музички списанија во Бразил и е мошне баран музичар, композитор и професор. Бележи концертни турнеи низ Русија, САД и Ангола, како и настапи со голем број истакнати музичари: Домингињос, Јаманду Коста, Zimbo Trio, Бет Карваљо, Силвио Калдас, Данило Брито и Ренато Боргети. Неговиот последен албум Cordas ao Vento, снимен во 2010та и објавен кон почетокот на оваа година, содржи 10 оригинални композиции на Пенеци, бравурозно изведени заедно со Алешандре Рибеиро, млад кларинетист којшто за многу кратко време успеа да си обезбеди место меѓу најголемите мајстори на овој инструмент. Рибеиро има соработувано со неколку големи имиња на бразилската музика: Жаер Родригез, Том Зе и Дона Ивон Лара.
A meeting between two young musicians, who adds another great page in the book of Brazilian music. Born in Barrio Alto, Piracicaba, in the Brazilian state of São Paulo, Alessandro dos Santos Penezzi began playing guitar at the age of 7. A few years later, he lied about his age to study with the great Sergio Napoleão Belluco, who would only take students who were at least the age of 12. In addition to the classical guitar, Penezzi plays the ukulele, mandolin, tenor guitar and a variety of woodwinds. He writes for various music magazines in Brazil and is a sought-after performer, composer and teacher. He has toured Russia, the United States and Angola, and performed with many noted musicians such as such as Dominguinhos, Yamandú Costa, Zimbo Trio, Beth Carvalho, Silvio Caldas, Danilo Brito, and Renato Borghetti. Recorded in 2010 and released earlier this year, his latest CD ”Cordas ao Vento” (Strings in the Wind) features 10 original compositions by Penezzi and his amazing performances with Alexandre Ribeiro, a young clarinetist who has gained a place among the best of his instrument. Ribeiro has collaborated with some great names of Brazilian music: Jair Rodrigues, Tom Ze and Dona Ivone Lara.
www.alessandropenezzi.com
WAYNE SHORTER QUARTET FEATURING BRIAN BLADE, JOHN PATITUCCI, DANILO PEREZ WAYNE SHORTER tenor & soprano saxophone DANILO PEREZ piano JOHN PATITUCCI bass BRIAN BLADE drums Вејн Шортер е жива легенда во џезот. Роден во 1933, тој не земал инструмент во рака сè до својата 16-та година, кога почнал да свири кларинет за да му удоволи на татко му. Брзо учел и неговата страст кон музиката набргу пораснала. По дипломирањето музика на Њујоршкиот универзитет во 1956 и по двете години поминати во војска, Шортер во 1959 добива професионален ангажман во оркестарот на Мејнард Фергусон, чиј член во тоа време е и Џо Завинул. Некаде во тој период се спријателува со Џон Колтрејн, често дискутирајќи за музиката. Во есента 1959 прави важен чекор приклучувајќи се на составот Jazz Messengers на Арт Блеки, со Ли Морган во поставата. Во 1964 му се придружува на Мајлс Дејвис, внесувајќи свежа крв во неговиот тогашен квинтет со Херби Хенкок, Рон Картер и Тони Вилијамс, еден од највлијателните и најиновативните состави во историјата на џезот. Истовремено, во шеесетите, Вејн снима импресивен опус за Blue Note како фронтмен. Неговата креативна инспирација е неисцрпна. Вејн, Мајлс и Херби кон крајот на шеесеттите повторно ќе ја променат инструменталната музика со нивниот отворен концепт, подоцна наречен „фјужн“. Од друга страна, Шортер и Завинул, кои умееле со помош на боја, ритам и необични пресврти да извлечат вистинска драма и убавина од музиката, во 1970 го создаваат најкреативниот и најиновативниот „фјужн“ бенд - Weather Report, којшто заедно го водат сè до 1985. На својот прв настап на Скопскиот Џез Фестивал, Шортер ќе го придружува неговиот ѕвезден бенд составен од Данило Перез, Џон Патитучи и Брајан Блејд.
Wayne Shorter is considered a living legend in jazz. Born in 1933, he did not pick up a musical instrument until he was sixteen when he started playing the clarinet to placate his father. A quick learner, his passion for music grew quickly. After earning a degree in music education from New York University in 1956 and a two year army stint, Shorter turned professional in 1959 with the Maynard Ferguson Orchestra, which also included at the time Joe Zawinul. At the same time he became close friends with John Coltrane and the two would often get together to woodshed and discuss music. In the fall of '59, Wayne made his breakthrough joining Art Blakey's Jazz Messengers with Lee Morgan. In 1964, he joined Miles Davis, pumping new blood into the Miles Davis Quintet of the time with Herbie Hancock, Ron Carter and Tony Williams, which is regarded as one of the most influential and the most innovative groups in jazz history. Throughout the sixties, Wayne also recorded an impressive body of work under his own name for Blue Note. His creative muse seemed boundless. Wayne, Miles and Herbie Hancock would again change instrumental music in the late sixties with an open-ended music that would later be called fusion. Wayne and Joe Zawinul, both of whom can draw great drama and beauty from music using color, rhythm and leaping intervals, formed the most creative and innovative of fusion bands, Weather Report, which they coled until 1985. His latest release is “Beyond the Sound Barrier” and for his first time appearance at Skopje Jazz Festival, Shorter is joined by his all-star band featuring Danilo Perez, John Patitucci and Brian Blade.
www.vervemusicgroup.com/wayneshorter
TRIO CORRENTE EDU RIBEIRO drums FABIO TORRES piano PAULO PAULELLI bass Trio Corrente е своевиден oл-стар бенд формиран во највисоките ешалони на сцената на Сао Паоло, сочинет од Еду Рибеиро - сензационалниот тапанар на Чико Пињеиро и Јаманду Коста, пијанистот Фабио Торес, кој во моментов работи со Џојс, и басистот Пауло Паулели, значајна алка во групите на Иван Линс и Роса Пасос, две историски фигури на бразилската музика. Како трио, нивната кариера е во подем, а најмногу во оние бразилски градови што му се наклонети на џезот. Нивниот истоимен деби албум Corrente (Maritaca) претставува храбро препрочитување на највисоките дострели на композиторите коишто се олицетворение на богатството на бразилската музика, од Жобим до Пишингиња, посматрано од перспектива на типично дискурзивно модерно пијано-трио. Пијаното Fender Rhodes му додава фанки зачин на целиот процес, што ја прави свирката на сите тројца екстремно агилна; аранжманите се често пати неверојатни, движејќи се низ богатиот ритмички терен на босановата, самбата и шорото, секогаш со тој бразилски талент за балансирање меѓу леснотијата во допирот и длабокиот грув, којшто ги стимулира центрите за музичко задоволство. Оваа година е преполна со нови проекти: специјалниот концерт во мај во Сао Паоло со големата американска пејачка Стејси Кент, турнејата со Пакито Д‘Ривера низ Шпанија, како и новиот албум под наслов Vol. 2.
The Trio Corrente is an all star cast from the highest echelons of the São Paulo scene that includes Edu Ribeiro, the sensational drummer for Chico Pinheiro or Yamandu Costa, while pianist Fabio Torres is currently working with Joyce and bassist Paulo Paulelli is a mainstay in the bands of Ivan Lins and Rosa Passos, historical figures both. As a trio their star is in the ascendance in this most jazz inclined of Brazilian cities. Their eponymous debut “Corrente (Maritaca)“ boldly recasts the high watermarks of composers that reflect the breadth of Brazilian music, from Jobim to Pixinguina, from the perspective of a typically discursive contemporary piano trio. Fender Rhodes lends a funky edge to proceedings and the playing for all three is extremely agile, the arrangements often breathtaking, as they move across rich rhythmic terrain of bossa, samba and choro, always with that Brazilian gift for equal parts lightness of touch and heavy grooving that stimulates the musical pleasure centers. This year is rich of new projects: a special concert in may in Sao Paulo with the great American singer Stacey Kent, another tour with Paquito D’Rivera in Spain, and a new CD called “Vol. 2”.
www.triocorrente.com
MIROSLAV VITOUS “REMEMBER WEATHER REPORT” FEATURING FRANCO AMBROSETTI MIROSLAV VITOUS bass FRANCO AMBROSETTI trumpet ROBERT BONISOLO sax AYDIN ESEN keyboards ROBERTO GATTO drums Голем број таленирани музичари започнале да свират во раното детство. Витоуш стартува со виолина на 6годишна возраст. Подоцна, на 10 години, веќе свири пијано, а кога наполнил 14 се одлучува за бас. Студира кај Франтишек Поста на Конзерваториумот во Прага. Историјата на Конзерваториумот е фасцинантна, со великани како Антонин Дворжак, кој своевремено бил и директор. Конзерваториумот има мошне стриктна програма која бара студентите да студираат 6 години и да полагаат тешки испити. Во овој период тој свири во трио заедно со својот брат Алан и со Јан Хамер. По добивањето стипендија на Музичкиот колеџ „Беркли“ во Бостон, тој заминува во САД. Една година подоцна, во 1966-та, Мирослав се сели во Њујорк кадешто соработува со музичари како Боб Брукмејер, Чик Кореа, Мајлс Дејвис, Арт Фармер, Стен Гец, Чарли Маријано и Херби Мен. Во 1970-та е дел од оригиналната постава на Weather Report со Вејн Шортер и Џо Завинул. Три години подоцна, создава своја група заедно со Џон Сурман, Кени Киркленд и Џон Кристенсен. Во 1979-та Витоуш е избран за директор на Одделот за џез на Конзерваториумот “New England” во Бостон. Во 1982-та тој повторно ги обединува Чик Кореа и Рој Хејнс и со нив настапува низ светот реализирајќи два албума за етикетата ECM. Ќе одржи и неколку концерти со Симфонискиот оркестар од Питсбург како и со бостонскиот оркестар Musica Viva. Во 1988-та тој ја напушта академијата за да ја фокусира целата своја енергија на компонирање и свирење. Во тој период се враќа во Прага и снима албум со својот брат. Во Скопје ќе го претстави својот последен проект Remembering Weather Report (2009).
Many gifted musicians start playing at an early age, and Vitous began playing the violin at the age of six. He subsequently played the piano at age 10, before settling on the bass at 14. He studied under F. Posta at the Prague Conservatory in Czechoslovakia. The history of the conservatory is fascinating, with noteables such as Antonín Dvorák serving as their director. The conservatory has a very disciplined program requiring all students to study for 6 years and pass stringent exams. During this time he played in a trio with his brother Alan, and Jan Hammer. After winning a scholarship to the Berklee College of Music in Boston, he came to the U.S. A year later in 1966, Miroslav moved to New York and collaborated with musicians such as Bob Brookmeyer, Chick Corea, Miles Davis, Art Farmer, Stan Getz, Charlie Mariano, and Herbie Mann. In 1970, the group Weather Report was formed along with Wayne Shorter and Joe Zawinul. Three years later, he formed the Miroslav Vitous Group along with John Surman, Kenny Kirkland and Jon Christensen. In 1979, Vitous became the director of the Jazz Department at the New England Conservatory in Boston. In 1982, Vitous reunites Chick Corea and Roy Haynes and tours the world, and produces 2 albums under the ECM label. There were several performances with Pittsburg Symphony Orchestra and Boston Musica Viva. In 1988, he removed himself from academia in order to focus all his energy on composing and performing. Around this time, he returned to Prague and recorded an album with his brother. In Skopje he will present his last project “Remembering Weather Report” (2009).
www.miroslavvitous.com
CHARLES LLOYD NEW QUARTET FEATURING JASON MORAN, REUBEN ROGERS AND ERIC HARLAND CHARLES LLOYD tenor & alto saxophones JASON MORAN piano REUBEN ROGERS bass ERIC HARLAND drums Роден во Мемфис, Тенеси, Чарлс Лојд почна да свири саксофон на деветгодишна возраст. Опкружен со изобилство од музички извори од типот на блуз, госпел и џез, тој во тинејџерските години свири со музичари како Џони Ејс, Хаулин Вулф и Б.Б. Кинг. Во Лос Анџелес соработува со неколку одлични музичари од западниот брег, меѓу кои и Орнет Коулмен, Дон Чери, Чарли Хејдн и Ерик Долфи, на чие место доаѓа во 1960та како музички лидер во бендот на Чико Хамилтон. Тоа претставува пресвртница во неговата кариера. Во 1964-та е поканет да се придружи на секстетот на Кенонбол Едерли, кадешто свири со Нет Едерли и Џо Завинул. Не многу подоцна, Лојд го постигнува својот најголем успех со сопствениот квартет во кој членуваат и Кит Џерет, Џек Диџонет и Сесил Мек Би. Квартетот настапува во сали резервирани за рок бендови, рака под рака со легенди како Џими Хендрикс, Џенис Џоплин, Cream и Jefferson Airplane. Одеднаш, успешниот саксофонист замолкна; Лојд се повлече од јавноста и се посвети на медитацијата, повремено снимајќи и настапувајќи со The Beach Boys и со Doors. Ова траеше се до осумдесеттите, кога младиот пијанист Мишел Петручијани, го убеди повторно да се искачи на сцената. Следуваа нови албуми како и нови турнеи. Оттогаш наваму, Лојд е повторно активен, посветувајќи се на создавањето музика и снимањето извонредни албуми за познатата џез-етикета ECM. Неговиот последен албум Mirror, кој излезе минатата година, ја восхити публиката. Во Скопје ќе настапи со истата екипа со којашто го сними овој албум: пијанистот Џејсон Моран, басистот Рубен Роџерс и тапанарот Ерик Харланд. Born in Memphis, Tennessee, Charles Lloyd began playing the saxophone when he was nine years old. Surrounded by a wealth of musical sources such as the blues, gospel and jazz, as a teenager he played with musicians like Johnny Ace, Howlin' Wolf and B.B. King. In Los Angeles he sought out West Coast musicians like Ornette Coleman, Don Cherry, Charlie Haden and Eric Dolphy, whom he was to replace in 1960 as musical leader of Chico Hamilton's band. This was his breakthrough. In 1964 he was invited to join the Cannonball Adderley Sextet and he played with Nat Adderley and Joe Zawinul. Not long afterwards he achieved his greatest success with his own quartet (Keith Jarrett, Jack DeJohnette and Cecil McBee). The quartet performed at rock venues side by side with legends like Jimi Hendrix, Janis Joplin, Cream and Jefferson Airplane. Suddenly, the successful saxophonist fell silent; Lloyd retreated from the public eye and devoted himself to meditation, occasionaly recording and performing wih The Beach Boys and Doors . This lasted until the eighties when a young pianist, Michel Petrucciani, convinced him to take to the stage again. New albums followed as well as new tours. Lloyd has since been active again for many years, dedicated to making music and recording marvelous CDs for the jazz label ECM. His latest album, “Mirror”, came out last year earning a lot of praise from critics. He will perform in Skopje with the same lineup as on this album: pianist Jason Moran, bassist Reuben Rogers and drummer Eric Harland.
www.charleslloyd.com
FIRE! MATS GUSTAFSSON saxophones, Fender Rhodes and live electronics JOHAN BERTHLING bass, guitar, organ ANDREAS WERLIIN drums and percussion Шведската супергрупа Fire! ја сочинуваат Матс Густафсон, Јохан Бертлинг и Андреас Верлин. Иако станува збор, несомнено, за џез-трио, сè што е влегува во појасот од гаражен рок до фри-џез е на менито кога оваа тројка музицира заедно. Матс Густафсон, добитникот на наградата Nordic Council Music Prize 2011, е веројатно најпознат по својот бенд The Thing, но и по соработките со Питер Броцман и Sonic Youth. Јохан Бертлинг, пак, е член на Tape, а во минатото свирел во Sten Sandell Trio и во LSB. Најмладиот во триото, Андреас Верлин е тапанар на Wildbirds & Peacedrums, а од неодамна и член на Tonbruket - новиот проект на Дан Берглунд, екс-басистот на e.s.t. Црпејќи инспирација од копањето руда, огромните мотори на камионите, шведската електро-акустична музика, како и широкиот дијапазон на креативна гараж-рок и фри-џез музика, Fire! создаваат нов јазик и нови модели на правење импровизаторска музика. Дебитираа во 2009 година со албумот You Liked Me Five Minutes Ago, а на својот втор албум, снимен во Јапонија, што излезе годинава под името Unreleased?, соработуваат со легендарниот Џим О‘Рурк на гитара. Fire! имаат свирено низ цела Европа и Јапонија, а годинава настапуваат во Јужна Америка, планирајќи и неколку концерти во Европа, вклучувајќи го и овој во Скопје.
Mats Gustafsson, Johan Berthling and Andreas Werliin make up the Swedish super group Fire!, and although this without a doubt is a jazz trio, everything from garage rock to free jazz is on the menu when these three create music together. The winner of the Nordic Council Music Prize 2011, Mats Gustafsson, is probably best know from The Thing, but he is also known for his collaborations with amongst others Peter Brötzmann and Sonic Youth. Johan Berthling is a member of Tape and also has a background from bands such as Sten Sandell Trio and LSB. Wildbirds & Peacedrums drummer Andreas Werliin is the youngest of the three, and he is currently also a member of Dan Berglund's Tonbruket. With inspiration drawn from mining, large lorry engines, electro acoustic music from Sweden and a large variety of creative garage rock and free jazz, Fire! is building up a new language and new models for how improvised music can be done. Fire! debuted in 2009 with "You Liked Me Five Minutes Ago". On the second album, recorded in Japan and released earlier this year under the name "Unreleased?", they teams up with none other than the legendary Jim O'Rourke on guitar. Fire! have played all over Europe and Japan, and this year they are set to tour South America as well as giving a number of concerts in Europe including this one in Skopje.
www.matsgus.com/archives/825
GRAHAM HAYNES / HARDEDGE GRAHAM HAYNES cornet, electronics HARDEDGE sound design Истражувајќи ја безграничноста на звукот и синтезата, музиката што ја создаваат Грем Хејнс и Хардеџ му се обраќа на оној дел од публиката што може да ја процени нејзината храбра смисла за истражување како и надреалната убавина на светот кој таа го буди. Густите музички пејсажи, неограничената слобода на движење, вибрантните сонични конструкции со богати текстури и филозофски јасна структурна подлога - е она што Хејнс и Хардеџ го испорачуваат на нивните осум досегашни албуми. Син на познатиот џез тапанар Рој Хејнс, Грем бил опкружен со џез музичари во текот на целото свое детство. Тој ја користи технологијата за создавање имагинативни, суптилни звучни амбиенти. Сепак, дури и среде електронското процесирање, неговата труба води главен збор, хуманизирајќи ги и издигнувајќи ги синтетичките звуци на повисоко ниво. Хејнс извонредно успешно ги синтетизира заразните, хипнотички звуци на трубата, експерименталните пост-техно ритмови, пулсот на музиката на светот и амбиенталните текстури. Лајв-миксот на звучниот дизајнер Хардеџ, пак, ги истражува поинтелктуалните сфери на авангардната електронска музика. Неговиот експериментален пристап кон звукот, просторот и структурата во основа ги следи основните принципи на креативците од чикашката AACM (Асоцијација за унапредување на кретивни музичари), особено нивниот револуционерен, повеќенасочен, непрогресивен пристап и употребата на тишината како музички елемент. Во корелација со уникатниот сензибилитет на Хејнс, тој создава психоделични звучни пејсажи составени од полиритми и случајни, краткотрајни фрекфенции. Нивната музика претставува надреална конструкција којашто ја стимулира имагинацијата, прекрасна хемија меѓу два бескомпромисни уметници, што е вистинска реткост во денешната музичка уметност.
The music that Graham Haynes and Hardedge create explores the inner-workings of sound and synthesis, and is intended for the listener who can appreciate its bold sense of exploration, as well as the surreal beauty of the world it evokes. Dense musical soundscapes, unrestricted freedom of movement, vibrant sonic constructions rich in textural designs, with a structural foundation that's philosophically clear, is what Haynes & Hardedge are expressing on all eight of their records to date. The son of famous jazz drummer Roy Haynes, Graham was surrounded by jazz musicians his whole childhood. He uses technology to create imaginative, subtle sonic environments. Even amidst electronic processing, his horn stands out, providing a level of expression that humanizes and elevates the synthetic sounds. Haynes intermingles compelling, hypnotic horn lines, experimental post-techno rhythms, world music grooves and ambient textures with commendable results. Sound designer Hardedge’s live-mix delve into the more intellectual elements of dark electronic music. His experimental approach to sound, space, and structure owes a lot to the fundamental principles of the Chicago's A.A.C.M. creative thinkers, especially their revolutionary multi-directional, non-progressive approach, and the use of the silence as a musical element. Paired with Haynes’ unique sensibility, he creates psychedelic-like aural landscapes, made up of polyrhythms and random, transient frequencies. Their music becomes a surrealistic construction that defies the imagination, a stunning chemistry between two uncompromising artists rarely found in today’s art of sound.
www.myspace.com/grahamhaynes
NILS PETTER MOLVAER NILS PETTER MOLVAER trumpet STIAN WESTERHUS guitar ERLAND DAHLEN drums TORD KNUDSEN light/video JOHNNY SKALLEBERG sound Норвешкиот трубач, композитор и продуцент Нилс Петер Молваер (НПМ) користи повеќе музички стилови - џез, амбиент, хаус, електроника и брејкбит, како и елементи од хип-хоп, рок и поп музиката - и без тешкотија ги прекројува во уникатни и драматични музички пејсажи со длабок интензитет. НПМ е роден во 1960 година на малиот остров Сула. Неговиот татко, Јенс Арне Молваер - џез кларинетист и саксофонист - го запознава со џезот уште во раната младост, но неговиот музички вкус ќе еволуира во повеќе насоки. Свирел во школски бендови и локални клубови сè до 1979 година кога заминува од Сула за да студира на Конзерваториумот во Трондхајм, кадешто почнал да развива сопствен стил, здобивајќи се со репутација на еден од новите растечки таленти на Норвешка. Извонредната леснотија во справувањето со често пати противречните конвенции на поп, рок, фанк и модерната џез музика, му овозможила силен афинитет едновремено и за акустичната и за електричната музика. Ваквата камелеонска способност набргу ќе го етаблира како еден од најбараните музичари во Осло, што конечно се рефлектираше врз неговата богата и шаренолика музичка биографија. За време на членувањето во џез составот Masqualero, НПМ го запознава Манфред Ајхер, кој го воведува во своето престижно ЕСМ-семејство. Покрај трите албуми на Masqualero за ECM, Молваер соработува и со голем број разновидни музичари од типот на Сидсел Ендресен, Бил Ласвел, Хектор Зазу, Робин Шулковски, Мерлин Мазур, Јон Балке и др. Неговата дискографија вклучува неколку извонредни соло албуми, како и музика за филм и театар.
Nils Petter Molvær (NPM), Norwegian trumpet player, composer and producer, takes multiple music styles - jazz, ambient, house, electronic and break beats, as well as elements from hip hop, rock and pop music - and effortlessly reshapes them into unique and dramatic soundscapes of deep intensity. NPM was born in 1960 on the little island of Sula. From an early age his father - jazz clarinetist and saxophonist, Jens Arne Molvær - introduced NPM to jazz, although his musical diet would become increasingly diverse. After playing in school bands and local clubs, he left Sula in 1979 to study music at the Trondheim Conservatory, where he began developing his singular style, and proceeded to gain a reputation as one of Norway's emerging new talents. His remarkable ease in handling the often-contrary conventions of pop, rock, funk, and modern jazz ensured a strong interest in both acoustic and electric music. This chameleon-like ability soon established him as a much sought-after musician in Oslo, which ultimately led to his colourful and diverse curriculum vitae as a sideman. During his time with acclaimed jazz combo Masqualero, NPM was introduced to Manfred Eicher, who welcomed him into his prestigious roster. Alongside the three ECM Masqualero releases, NPM recorded with artists such as Sidsel Endresen, Bill Laswell, Hector Zazou, Robyn Schulkowsky, Marilyn Mazur, Jon Balke etc. He has recorded several much-lauded solo albums and has also produced film and theater music.
www.nilspettermolvaer.info/
ILHAN ERSAHIN’S ISTANBUL SESSIONS ILHAN ERSAHIN saxophone ALP ERSONMEZ bass IZZET KIZIL percussion EDIZ HAFIZOGLU drums Istanbul Sessions е формација составена од 4 сестрани музичари – Илхан Ерсахин, Алп Ерсонмез, Тургут Бекоглу и Изет Кизил. Илхан е роден и израснат во Шведска, од страна на неговата мајка, а веќе подолг период живее и работи во Њујорк. Од татко Турчин, континуирано одржувајќи цврсти врски со Истанбул и со Турција воопшто, Istanbul Sessions беше замислен како целосно органски проект. Концептот на групата е комбинација од Илхановиот њујоршки Nubluзвук и младешкиот сензибилитет и дух на Истанбул. Се работи за бенд што ги вкрстува турските инструменти, клупските битови и џез импровизациите. Нивните концерти по правило претставуваат уникатно доживување во звуците, расположенијата и речиси трансоидната атмосфера, сето тоа отсвирено во живо, како да станува збор за ди-џеи коишто ја одржуваат публиката будна со ритмите, боите и песните што се проникнуваат една со друга додека не заврши концертот еден, два или три часа подоцна. Алп е басист на турската поп-ѕвезда Таркан. Тургут е тапанар на извонредната турска дива Сезен Аксу, додека Изет е еден од најбараните турски перкусионисти, чие музицирање може да се чуе на стотина турски изданија, но и во соработките со некои интернационални имиња како Бебел Жилберто, Наташа Атлас итн. Илхан, саксофонист, клавијатурист и композитор, е основач на њујоршкиот клуб Nublu како и на неодамна зачнатата дискографската етикета Nublu Records. Компонирал за Нора Џоунс, Бебел Жилберто и Ју-Рој, а членува и во други бендови: Wax Poetic, Love Trio, I Led 3 Lives и Nublu Orchestra. Концертот на Istanbul Sessions е совршена прилика да се слушнат свежи и нови звуци од Истанбул од поинаков, неочекуван агол.
Istanbul Sessions is a unit consisting of 4 versatile musicians - Ilhan Ersahin, Alp Ersonmez, Turgut Bekoglu and Izzet Kizil. Ilhan was born and raised in Sweden, his motherland, and since a long time now has been living and working in NYC. Having a Turkish father and always having strong ties to Istanbul and Turkey as a whole, Istanbul Sessions was conceived as a very organic project. The concept of the band is a combination of Ilhan's NYC/Nublu sound mixed with the sounds and spirits of young Istanbul. It’s a band that mixes Turkish scales, clubby beats and jazz improvisations. Their live sets are usually an experience in sounds, moods, and almost trance like vibes, all played live, almost as if they are dj's keeping the audience alert with beats, colors and songs weaving in and out until their set ends 1, 2 or 3 hours later. Alp is the bassplayer of Turkey's popstar Tarkan. Turgut is the drummer of Turkey's one and only diva Sezen Aksu and Izzet is a sought after percussionist heard on hundreds of Turkish released records, who had already performed with some international names such as Bebel Gilberto, Natasha Atlas etc. Ilhan, saxophonist/keyboards/composer is the founder of Nublu in NYC and the newly started Nublu Records. Ilhan has composed for Norah Jones, Bebel Gilberto, U-Roy and his other bands include Wax Poetic, Love Trio, I led 3 lives and Nublu Orchestra. A great way to hear fresh and new sounds from Istanbul with a different angle then is usually expected, here it is: Istanbul Sessions.
www.myspace.com/istanbulsessions
ZU LUCA MAI baritone saxophone MASSIMO PUPILLO bass PAAL NILSSEN-LOVE drums
Триото од Рим постепено ја градеше својата сегашна форма на исклучително комплексна и експериментална музика инспирирана од метал, мет, ноу-вејв, фри, ноиз, панк и џез звукот, уривајќи ги притоа тесните граници на специфичните музички жанрови и инкорпорирајќи широк спектар на влијанија во еден уникатен звук. Поттикнати од работната етика на Black Flag, Zu имаат зад себе неверојатна бројка од преку 1000 концертни настапи низ цела Европа, Америка, Канада, Азија, Русија, па дури и Африка, како и 14 издадени албуми за дискографски куќи од типот на Ipecac, Atavistic, Frenetic, Red Note, Public Guilt, јапонската Headz итн. Во контекст на нивните претходни албумски изданија, Igneo е продуциран од Стив Албини во неговото студио “Electrical Audio”, додека, пак, Radiale, снимен од страна на Боб Вестон, влезе во годишната листа на најдобри џез албуми според њујоркшкиот „Вилиџ Воис“. Zu отсекогаш биле љубопитни и отворени за соработка со голем број значајни музичари од типот на: Мајк Патон, The Melvins, Питер Броцман, Хамид Дрејк, Кен Вандермарк, Алвин Карен, Нобуказу Такемура, Дамо Сузуки, Јуџин Чедборн, Матс Густафсон, Хан Бенинк, Фред Лонберг-Холм, Џо Лали (од Fugazi), Altered States, Ејми Денио, Стив Мекеј (од The Stooges), итн. Имале заеднички концертни турнеи и ja делеле сцената со Fantomas, Lightning Bolt, The Ex, Ruins, Dälek, NoMeansNo, Vandermark 5, The Thing и многу други.
The trio from Rome, Italy gradually developed into their current form of highly intricate, experimental, metal / math / no-wave / free / noise / punk / jazz inspired work, breaking from the narrow confines of given music genres, and incorporating a wide array of influences into a unique sound. Driven by a Black Flag work ethic, Zu have played the astounding number of over 1000 gigs all over Europe, America, Canada , Asia, Russia, and even Africa, and have released 14 albums on such labels as Ipecac, Atavistic, Frenetic, Red Note, Public Guilt, Headz (Japan), etc. Talking of previous recordings, “Igneo” was enginereed by Steve Albini at his Electrical Audio. “Radiale” was recorded by Bob Weston , and went into the polls of NYC Village Voice. Zu have always been curious and open to collaborations with a vast number of great musicians as: Mike Patton, The Melvins, The Ex, Peter Brötzmann, Hamid Drake, Ken Vandermark, Alvin Curran, Nobukazu Takemura, Damo Suzuki, Eugene Chadbourne, Mats Gustafsson, Han Bennink, Fred Lonberg-Holm, Joe Lally (Fugazi), Altered States, Amy Denio, Steve Macкay (The Stooges), etc., and shared tours and stages with: Fantomas, Lightning Bolt, The Ex, Ruins, Dälek, NoMeansNo, Vandermark 5, The Thing, and many more.
www.myspace.com/zuband
VIJAY IYER TRIO VIJAY IYER piano STEPHAN CRUMP bass MARCUS GILMORE drums Греми-номинираниот пијанист и композитор Виџеј Ајер, е без сомнение еден од најоригиналните џез уметници под 40-годишна возраст. Заедно со неговите колеги, тапанарот Маркус Гилмор и басистот Стефан Крамп, тој создава моќна и современа музика со силен пулс и длабок грув, но ритмички комплексна, мошне интерактивна, суптилно импровизирачка и несекојдневно синхронизирана. Оригиналната музика на ова трио е инспирирана од гигантите на џез пијаното: Телониус Монк, Дјук Елингтон, Ендрју Хил и Сесил Тејлор. Во неа, исто така, може да се слушнат и класичните ноти на Лигети, Дебиси и Барток, како и широк спектар на стилови: од рок, соул, фанк и хип-хоп па сè до традиционалната индиска музика од неговите корени. Роден во 1971 година, а израснат во Рочестер, Њујорк, Ајер е син на Тамилски емигранти од Индија. Учи класична виолина 15 години, почнувајќи од 3-годишна возраст, а свири и пијано по слух уште од детството. Неговиот интерес за џезот расте веќе во средното училиште. По завршувањето на студиите по математика и физика на Универзитетот Јеил кога наполнил 20, Ајер докторира технологија и уметност на Калифорнискиот универзитет во Беркели. Виџеј денес живее во Њујорк, но постојано патува низ светот со своето трио, квартет или квинтет и го изведува својат опсежен опус со поетот Мајк Лед, со експерименталниот колектив Fieldwork, со новото јужно-азиско камерно трио Tirtha, како и со Raw Materials, неговиот долгогодишен дует со саксофонистот Рудреш Махантапа. Добитник е на голем број меѓународни музички награди и признанија, а беше прогласен и за музичар на годината од страна на Асоцијацијата на џез новинари.
There is no doubt that Grammy-nominated pianist-composer Vijay Iyer stands among the most daringly original jazz artists of the under-40 generation. With his colleagues drummer Marcus Gilmore and bassist Stephan Crump, he has created a powerful, cutting-edge music grounded in groove and pulse, but rhythmically intricate, highly interactive, fluidly improvisational, and uncanny synchronized. The trio’s original music is influenced by jazz piano titans like Thelonious Monk, Duke Ellington, Andrew Hill and Cecil Taylor. In it, you can also hear the classical sonorities of Ligeti, Debussy, and Bartok and a wide range of styles from rock, soul, funk, and hip-hop, to the music of Iyer's Indian heritage. Born in 1971 and raised in Rochester, New York, Iyer is the son of Indian Tamil immigrants. He had 15 years of Western classical training on violin starting at age 3 and is self taught on piano, having begun to play by ear in childhood. His high school years saw a growing interest in jazz. After completing a degree in mathematics and physics at Yale University when he was 20, Iyer received a Ph.D. from UC Berkeley in Technology and the Arts. Now based in New York, Vijay travels the world with his trio, quartet, and quintet and performs his large-scale works with poet-performer Mike Ladd, with the experimental collective Fieldwork, the new South Asian chamber trio Tirtha, and Raw Materials, his longstanding duo with saxophonist Rudresh Mahanthappa. He won a lot of international music awards and was named Musician of the Year by the Jazz Journalists Association.
www.vijay-iyer.com
THE TRIO MUHAL RICHARD ABRAMS / ROSCOE MITCHELL / GEORGE LEWIS MUHAL RICHARD ABRAMS piano ROSCOE MITCHELL alto & soprano saxophones, flute GEORGE LEWIS trombone, laptop The Trio е, без сомнение, вистинска супер-група, составена од Мухал Ричард Абрамс, Џорџ Луис и Роско Мичел, членови на Асоцијацијата за унапредување на креативни музичари (AACM). Мухал Ричард Абрамс (пијано), основач на AACM, е извонредно влијателен музичар, заслужен за значителното проширување на границите на џезот. Роско Мичел (саксофон и флејта) е познат како основач на еден од најпочитуваните состави во џезот: The Art Ensemble of Chicago. Џорџ Луис (тромбон и лаптоп), добитник на грант од МекАртур фондацијата, е извонредно влијателен во употребата на компјутерска електроника. Тројцата имаат работено многу пати заедно, во различни комбинации. Нивниот прв заеднички настап како трио се случи на Венецијанското биенале 2003 - тој концерт претставуваше поттик за повторна соработка на триото. Kако би се опишала нивната музика? „Она што го слушаме се поединечни мигови во времето, во кои импровизирачкото музичко доживување произлегува директно од манифестациите на доверба и отвореност како и од визиите за нови модели на заедница“ - вели Џорџ Луис на омотот на нивниот прв албум Streaming. „Доверба“ и „отвореност“ се двата клучни збора на кои Луис се навраќа кога го опишува процесот на создавање на нивната музика. AACM прави јасна дистинкција помеѓу „отворената“ и „слободната“ импровизација. Како што George ќе рече: „Отвореноста не е вежба, туку можност. Ако слушаш на овој начин, она што ќе го откриеш е музика со непредвидливи драматични пресврти, како оперски дијалог без клишеа“.
A true super-group by all means, The Trio is made up of Muhal Richard Abrams, George Lewis and Roscoe Mitchell all members of the Association for the Advancement of Creative Musicians (AACM). Muhal Richard Abrams (piano), a founder of the AACM, is a hugely influential musician who has been responsible for vastly expanding the boundaries of jazz. Roscoe Mitchell (saxophones and flute) is well known as the founder of one of jazz’s most recognized groups: The Art Ensemble of Chicago. George Lewis (trombone and laptop) is a MacArthur genius grant recipient who is influential in his use of computer electronics. The three have worked together many times various combinations in the past. When the trio played their first concert at the 2003 Venice Biennale, that concert provided at least part of the impetus for the three to collaborate again. So how to describe their music? As George Lewis wrote in his liner notes for their first CD ‘Streaming’, “What we hear are particular moments in time, in which improvisative musical experience proceeds directly from manifestations of trust and openness, and from visions of new models of community.” “Trust” and “open” are two words that Lewis often goes back to when describing the creative process behind this music. The AACM draws a clear distinction between improvisation that is “open” as opposed to “free.” As George said, “Open is not a practice, but a possibility. When one listens in this way, what is revealed is music with unpredictable dramatic twists and turns, like an operatic dialogue without cliches.
THE EX TERRIE HESSELS guitar, baritone guitar ANDY MOOR guitar, baritone guitar KATHERINA BORNEFELD drums, vocals, percussion ARNOLD DE BOER vocals, guitar special guest WOLTER WIERBOS trombone Уште од нивните почетоци во 1979 година, The Ex се развиваа како мешавина од различни музички стилови: ноиз, рок, џез, импровизација и етно музика, коишто се проникнуваат и се соединуваат во еден оригинален звук што низ годините доби свој назив: "Ex-music". Дисонантните, извонредно ритмични гитари, брановидниот, речиси африкански стил на свирење тапани, како и силните пораки во често пати ироничните стихови, ја прават музиката на The Ex толку посебна и оригинална. Во текот на својата 32-годишна кариера, The Ex имаат снимено / издадено 25 албуми и одржано повеќе од 1500 концерти низ Европа, Северна Америка и Африка. Игнорирајќи ги сите банални класификации на поп музиката, The Ex се во континуиран развој и движење, секогаш отворени за нови идеи и соработки со најразлични луѓе, чиј дух ја инспирира групата. Нивниот основен принцип останува непроменет: да создаваат музика со срце и душа, далеку од комерцијалните трендови и очекувања. Доследниот независен пристап на бендот и моделот според кој тие самите си ги организираат концертите и си ги издаваат и дистрибуираат албумите, претставува значаен пример во алтернативните музички кругови. Во 2011 година, The Ex се сè уште силни и модерни, движејќи се слободно во секоја можна насока.
Since their start in 1979 The Ex has developed over the years into a melting-pot of divergent musical styles: noise, rock, jazz, improvisation, and ethnic music have been interweaved under one unique umbrella: "Exmusic". Discordant, highly rhythmic guitars, the rolling, almost African drumming style, and the intense delivery of the often ironic lyrics give the music of The Ex its special character. So far, in almost 32 years, The Ex has played more than 1500 concerts all over Europe, Northern America and Africa, and made some 25 CD-albums. Never pigeon-holed into one of pop music's corny corner, The Ex is continuously in development, and always open for new ideas and collaborations with people of all kinds, people who's spirit inspires and appeals to the group. The main principle remains; to make music with heart and soul, out of reach of commercial trends or expectations. The consequent independent approach of the group and the manner in which they organize their concerts and release and distribute their records themselves, sets a significant example for the alternative music circuit. It's 2011 now, and they're still going strong, and forward, in every possible direction.
www.theex.nl
PAT METHENY TRIO PAT METHENY guitar LARRY GRENADIER bass BILL STEWART drums Повеќекратниот добитник на Греми, гитаристот Пет Метини е еден од најугледните претставници на модерниот џез. Настапувал со најразлични музички уметници како Стив Рајх, Орнет Коулмен, Херби Хенкок и Дејвид Боуви. Метини се појавува на џез сцената во 1975, приклучувајќи се на бендот на Гери Бартон и потоа снимајќи албум со Џеко Пасториус, наречен Bright Size Life. Следниот албум на Метини, Watercolors (1977), е снимен со пијанистот Лајл Мејс. Изданието што следува, пак, содржи неколку песни напишани заедно со Мејс и претставува официјализирање на ова партнерство со формирањето на Pat Metheny Group. Истоимениот албум го издаде ECM. Пет Метини поседува голем број забележителни изданија во различни постави: соло, дуо, трио и квартет, со музичари како Џим Хол, Дејв Холанд, Рој Хејнс, Гери Бартон, Чик Кореа, Чарли Хејдн, Џон Скофилд, Џек Ди Џонет, Херби Хенкок, Бил Стјуарт, Орнет Коулмен и многу други. Учествува, исто така, и во најразлични проекти како музичар и како композитор, од кои се издвојуваат албумите Song X со Орнет Коулмен, Parallel Realities со Џек Ди Џонет и Херби Хенкок, како и Jazz Baltica со Улф Вејкениус, Нилс Ландгрен, Есбјорн Свенсон и други нордиски џез музичари. Пет Метини одржува турнеи повеќе од 30 години, со годишен просек меѓу 120 и 240 концерти. Автор е на преку 200 композиции, континуирано поместувајќи ги музичките ограничувања како во компонирањето така и во изведбата. Неговата обемна дискографија од преку 70 албуми му донесе фантастични 18 Греми награди.
The multi-Grammy award-winning guitarist Pat Metheny is one of modern jazz’s most respected figures. He has performed with artists as diverse as Steve Reich, Ornette Coleman, Herbie Hancock and David Bowie. Metheny came onto the jazz scene in 1975 after joining Gary Burton's band and then recording a trio record with Jaco Pastorius called Bright Size Life. Metheny's next recording, 1977's Watercolors, featured pianist Lyle Mays. Metheny's next album formalized this partnership and began the Pat Metheny Group, featuring several songs co-written with Mays; the album was released as the self-titled Pat Metheny Group on the ECM record label. Pat Metheny also has released notable solo, trio, quartet and duet recordings with musicians such as Jim Hall, Dave Holland, Roy Haynes, Gary Burton, Chick Corea, Charlie Haden, John Scofield, Jack DeJohnette, Herbie Hancock, Bill Stewart, Ornette Coleman, and many others. Pat Metheny has also joined projects of all kinds both as a player and a writer, notably the record Song X with Ornette Coleman; Parallel Realities with Jack DeJohnette and Herbie Hancock; and Jazz Baltica, with Ulf Wakenius, Nils Landgren, Esbjörn Svensson and other Nordic Jazz players. Pat Metheny has been touring for more than 30 years, averaging 120-240 concerts a year. Metheny has written over 200 pieces and continues to push musical limits in both his composition and performance. His extensive discography of over 70 albums has earned him no fewer than 18 Grammys.
www.patmetheny.com
SETHSTAT VLADAN DROBICKI trombone VASKO BOJADZISKI saxophone ALEKSANDAR NIKOLOVSKI trumpet PANCE BUJUKLIEV keyboards PAVEL DROBICKI bass GOCE NAUMOV drums Групата третира определена област во музиката, кадешто идеите произлегуваат од модерното урбано живеење, а под силно влијание на традиционалното музичко богатство. Употребата на фолк ритми, мелодии и мотиви како подлога во градењето на музиката, наместо нивно копирање или преаранжирање, ја прави музиката на Sethstat посебна и единствена. Ова овозможува поголема слобода во изразувањето и дозволува влијанија од мноштво други музички форми како и нивно меѓусебно проникнување, сочувувајќи го во исто време силниот македонски карактер. Инструментите од релативно модерно доба (тромбон, саксофон, труба, бас гитара, перкусии, синтисајзер и пијано) и‘ даваат на музиката специфичен, особен печат. Sethstat имаат пет албуми зад себе: Seth Makes Sense (1993), Within Yourself (1996), Sethstat (2000), Rolling Garage (2004) и штотуку објавениот Korab (2011). The group is considering a particular area of the music art where the ideas are result of the modern urban living, under strong influence of the traditional music treasure. Usage of folk rhythms, melodies and motives as a background for building the music, instead of copying and rearranging them, make the whole music unique. This allows more freedom in expression and permits influences of many other music forms as well as their mix, preserving in the same time the strong Macedonian character. Instruments from relatively modern origin (trombone, saxophone, trumpet, bass guitar, percussions, synthesizer and piano) gives the music a specific, unique spirit. So far, the group has recorded five albums: "Seth Makes Sense" (1993), "Within Yourself" (1996), "Sethstat" (2000), "Rolling Garage" (2004) and just released “Korab” (2011).
www.sethstat.com.mk
VASIL HADZIMANOV TRIO VASIL HADZIMANOV piano MARTIN DJAKONOVSKI double bass ALEKSANDAR SEKULOVSKI drums Идејниот водач на овa трио е некогашниот стипендист на „Беркли” - Васил Хаџиманов, исклучителен пијанист и клавијатурист кој во својата музика соединува различни аспекти на балканскиот фолк и џез фјужн, со силен акцент врз проникнувањето на удиралките и клавијатурите. Оттаму, овој музички израз често пати е нарекуван „балканска варијанта на музиката на Завинул“ - опис којшто не е толку неточен, колку што е неправеден кон шареноликоста од стилови и уникатната хемија на бендот, што успеа да изгради свој посебен идентитет на светската џез-фјужн мапа: покрај веќе спомнатите, бендот допира и електронски, свинг и експериментални музички форми, но и фанк, соул, африканска музика, рок, фолк, кантри, фри-џез и импровизација. Музиката на Васил Хаџиманов Трио е извонредно препорачлива за слушање, особено во живо. The mastermind behind this trio is Vasil Hadzimanov - a Berklee scholar and a piano & keyboard player who fuses various aspects of Balkan folk music and jazz fusion, with heavy emphasis on percussion and keyboard tapestries. Often cited as a Balkan-focused variant of Zawinul's music - such a tag is not untrue, but it's doing injustice the band's variety of styles and it's unique chemistry, which is developing it's own identification on the world's jazz fusion map: beside already mentioned Balkan music varieties and jazz fusion, the band is dabbing with electronics, swing, experimental musical forms, funk, soul, African music, rock, folk, country and improvisational & free jazz. Their music is highly recommended, especially their live performances.
www.myspace.com/vasilhadzimanov
EUROPE’S NEW JAZZ
MARI KVIEN BRUNVOLL MARI KVIEN BRUNVOLL voice, loop station Иако допрва треба да ги заврши дипломските студии, пејачката Мари Квиен Брунвол, родум од Молде, со нејзината автентичност и оригиналност, во духот на уметниците од типот на Сидсел Ендресен, и глас што плени уште на прво слушање, веќе предизвика огромен бран возбуда на норвешката џез сцена. Таа се движи по една необична патека која опфаќа и проекти за деца и театар, а нејзината музика претставува личен поглед кон современиот џез, електро-поп и акустичен блуз. Таа не е сосема сама на сцената, користи лупови и ефекти, како и зитер и палец-пијано, за да го нијансира својот интимен, чувствителен звучен свет. Though she's yet to finish her graduate studies, Molde born singer Mari Kvien Brunvoll has already created a major ripple of excitement on the Norwegian jazz scene, for she is a genuine original in the spirit of artists like Sidsel Endressen, with a voice that immediately captivates. She's pursuing a singular path that also embraces projects for children and theatre, and her music is a personal expression that straddles jazz, electro pop and accoustic blues. She's not entirely alone on stage, and makes use of loops and pedals, as well as zithers and thumb pianos to add detail to her intimate, soulful soundworld.
METAL-O-PHONE KAJA DRAKSLER ACROPOLIS QUINTET KAJA DRAKSLER piano SANEM KALFA voice GEORGE DUMITRIU guitar MATTIA MAGATELLI bass KRISTIJAN KRAJNCAN drums Пијанистката Каја Дракслер е првиот словенечки музичар што учествувал во европскиот проект “12 Points”, но тоа не ја исцрпува приказната во целост. Нејзиниот Acropolis Quintet вклучува музичари од Турција, Романија и Италија, кои во моментов престојуваат во Амстердам. Завршувајќи ги магистерските студии по компонирање на Конзерваториумот во Амстердам, Дракслер е веќе значајна фигура на словенечката музичка сцена со 3 албуми како лидер, од кои последниот се вика Turku. Станува збор за музичко гледиште што го интегрира модернизмот на Виџеј Ајер во меланхоличните особини на традиционалната источноевропска песна, артикулирани преку пејачката Санем Калфа од Истанбул, којашто на грациозен начин ги премостува фолк и џез традициите. Гитаристот Георге Думитриу, басистот Матија Магатели и тапанарот Кристијан Крајнчан се нејзините сопатници во ова атрактивно патување низ Источниот Медитеран. Pianist Kaja Draksler is the first Slovenian artist to appear at 12 Points, but that doesn’t tell the whole story. Her Acropolis Quintet features musicians from Turkey, Romania and Italy, and what’s more they’re all currently based in Amsterdam. Currently finishing a composition masters in that city’s Conservatory, Draksler is already a substantial figure on the Slovenian music scene with three cds as leader, the latest of which is Turku. It’s a musical perspective that integrates the modernism of Vijay Iyer with the broody qualities of Eastern Europe’s song traditions, articulated here through Istanbul singer Sanem Kalfa who gracefully bridges the folk and jazz traditions. Guitarist George Dumitriu, bassist Mattia Magatelli and drummer Kristijan Krajncan are the fellow travelers on this attractive voyage to the Eastern Med.
www.kajadraksler.com
BENJAMIN FLAMENT vibraphone JOACHIM FLORENT bass ELIE DURIS drums
Дисторзија, фидбек, дилеј... некогаш, но не и денес, ексклузивна сопственост на гитаристите. Употребата на овие ефекти отвори интересни перспективи низ инструменталниот спектар. Применувајќи ги на вибрафон, Бенжамин Фламен пронашол звук, нешто диво во срцето на инструментот којшто е многу често стереотипизиран како елегантен и пристоен. Светлите бои отстапуваат пред темните, бруејќи со призвуци и со повеќезначни интензитети на тонот, поврзувајќи се духовно со наследството од далечните роднини: традиционалните јавански ансамбли, тибетанските музички ѕвонци и африканските палец-пијана. Останатите две третини од MeTaL-O-PHoNe возвраќаат соодветно - басистот Жоаким Флорен и тапанарот Ели Дурис се безмилосни во создавањето на една развиорена бура од ритми и текстури што се во совршена синхронизација со овој модифициран перкусивен пејсаж. Distortion, feedback, delay. All once the exclusive property of guitarists but no more, and their usage has opened up intriguing possibilities across the instrumental spectrum. In applying them to the vibraphone, Benjamin Flament has found sound something wild in the heart of an instrument so often stereotype as polite and mannered. The bright colours have given way to darker matter, buzzing with overtones and ambiguous pitches, and spiritually connecting the vibes back to its distant relatives like the Javanese gamelan, Tibetan singing bowls and African thumb pianos. The other two thirds of MeTaL-O-PHoNe have responded accordingly, and bassist Joachim Florent and drummer Elie Duris give no quarter in creating a swirling tempest of rhythms and textures that’s perfectly in sync with this altered percussive landscape.
www.myspace.com/metalophone
sjf new
el raval VASIL HADZIMANOV TRIO
r e c o rd s
new
korab SETHSTAT
new
letecki pekinezeri LETECKI PEKINEZERI
bioscopia ELENA HRISTOVA & GORAN TRAJKOSKI
wild flower IVAN IVANOV QUARTET
me mankas mucho BAKLAVA
division of Skopje Jazz Festival
make someone happy MARIA JAZZ TRIO
balkano nuevo ZORAN MADZIROV
incubator PROJECT ZLUST
love is the way DUKE BOJADZIEV
myau myau GEORGI SARESKI QUARTET
swinging macedonia DD SYNTHESIS
dream LABISH TRIO
one for charlie TONI KITANOVSKI TRIO
outre-mer FOLTIN
SJF RECORDS / Skopje Jazz Festival
nights of skopje DUSKO GOJKOVICH GIANNI BASSO QUINTET
Maksim Gorki 5, 1000 Skopje, Macedonia phone: +389 2 3131 090; fax: +389 2 3225 033 e-mail: sjf@skopjejazzfest.com.mk www.skopjejazzfest.com.mk
3 0 . S K O P J E J A Z Z F E S T I VA L Under patronage of:
THE MINISTRY OF CULTURE OF THE REPUBLIC OF MACEDONIA Exclusive sponsor:
MAKEDONSKI TELEKOM Sponsors:
PIVARA SKOPJE ELEM APOLLONIA GROUP AND FOUNDATION EUROLINK OSIGURUVANJE OHRIDSKA BANKA AD OHRID NEOCOM JOHNNIE WALKER and:
SKENPOINT McCANN ERICKSON SKOPJE TIKVES WINERY DHL EXPRESS MACEDONIA PORSCHE MACEDONIA NEXTSENSE LAZOV GROUP KLIPING Supported by:
THE CITY OF SKOPJE and:
EMBASSY OF THE UNITED STATES OF AMERICA ROYAL NORWEGIAN EMBASSY SKOPJE EMBASSY OF SWEDEN - SKOPJE EMBASSY OF THE CZECH REPUBLIC CENTRE CULTUREL FRANÇAIS DE SKOPJE Media sponsors:
Alfa, Telma, Antenna 5, Kanal 103, Jazz FM, Playboy, Tea Moderna, Kapital, Utrinski Vesnik, Dnevnik, Vest, karmakasha.mk, idividi.com.mk, exploringmacedonia.com Publisher: Skopje Jazz Festival For the publisher: Oliver Belopeta Poster design: Bojan Krtolica Catalogue design: McCann Erickson Skopje Print: Skenpoint
SKOPJE JAZZ FESTIVAL Maksim Gorki 5, 1000 Skopje, Macedonia phone: +389 2 3131 090; fax: +389 2 3225 033 e-mail: sjf@skopjejazzfest.com.mk www.skopjejazzfest.com.mk
EMBASSY OF SWEDEN