ISSUE # 60 Φ Ε Β Ρ /ΙΑΝ
2013
nr 60
SERENITY BOB KATBROKEN SIONIS: debut («Rest In άλμπουμ Keys») το «Commerκαινούριο cial Suicide» "Review", συνέντευξη PARTHIAN SHOT: debut EP στη σελίδα σελίδα 03 16 Συνέντευξη στη σελίδα 05/06 SACRED BLOOD: WILD OCEAN (το 2ο τους και MACHINE: MIND: πρόσφατο άλμπουμ/ (για το (καινούριο του 2012) «Alexanκαινούριο άλμπουμ) dros»: σε άλμπουμ) «2 Ready review και «II»: Re2 Live»: Ανάλυση view Review στη στη σελίδα στη σελίδα σελίδα 04 09 17 CYA«Few Against Many»: CHTHONIAN TEO NIDE4: (για ALCHEMY fm ROSS: (για το καινούριο το debut άλμπουμ) άλμπουμ) «Every Day Is «Road to A Masquerade»: Nowhere»: Review Review records: σελίδα στη σελίδα 09 σελίδα 08 -8β-
- ΕΚΡΗΚΤΙΚΕΣ Δ Ι Σ ΚΟ Κ Ρ Ι Τ Ι Κ Ε Σ
Τhe ORDER: (καινούριο άλμπουμ) «1986»: Συνέντευξη ξη η
Σελίδα : 16
Σελίδα : 07
Σελίδα : 11
Σελίδα : 18
Σελίδα : 15
α ίδ λ Σε
β8 :-
http://issuu.com/canellisjoh
SERENITY BROKEN. Για την ιστορία η μπάντα δημιουργήθηκε το 2010 σαν τρίο, αλλά στη συνέχεια έγιναν πέντε.Τόσο απλά. Με το line up να είναι έτσι:«Φωνητικά: Άρης και , Άντυ : Κιθάρες, Μάριος : Κιθάρες, Βίκτορ: Ντράμς, Λουκάς : Μπάσο» Ξαφνικά και χωρίς κάποια προηγούμενη κυκλοφορία η μπάντα κλείνεται στο στούντιο για 5 μήνες και χωρίς πολλά λόγια ολοκληρώνει τη πρώτη της αυτοχρηματοδοτούμενη δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Commercial Suicide»!Πίσω από τη κονσόλα του ήχου κάθεται ο “πολύς” Ahti Kortelainen (Sentenced,Sonata Arctica) στα Tico Tico Studio ,ο οποίος επιμελείται το mix και το mastering δίνοντας στη μπάντα ένα δυναμικό αλλά και ταυτόχρονα ιδιαίτερο και φρέσκο ήχο. Με συνθέσεις που εναλλάσσονται από τη hard rock στην alternative/nu σκηνή και πίσω στο metal αλλά και με εμφανείς grunge επιρροές, η μπάντα δίνει το στίγμα της στην ελληνική σκηνή και θέτει τις βάσεις για μια δυναμική παρουσία. Οι Serenity Broken έχουν ήδη προγραμματίσει εμφανίσεις για την προώθηση του Commercial Suicide και κινούνται προς για Serenity Broken Κατ’ αρχήν το ύφος και το συναίσθημα είναι “παραπονιάρικο’ και θλιμμένο, ακόμη και τα ξεσπάσματα είναι πένθιμα, γιατί ο συνθέτης ξέχασε τους χαρούμενους και απροβλημάτιστους ακροατές, που είναι και η πλειοψηφία στο ραδιόφωνο, κι ακόμη τα μέταλλα που εμπλέκονται με AOR και Neoclassical [;] ►Αυτό είναι κάτι που δεν έγινε σίγουρα συνειδητά, είναι απλά το feeling που βγήκε στη σύνθεση. Γενικότερα όμως δεν βλέπω και πολύ απροβλημάτιστο κόσμο εκεί έξω στο δρόμο.. Πίστεψέ με ότι σε όποιον αρέσει η μουσική μας θα βρει ένα δικό του χαρακτήρα να ταυτιστεί με τους στίχους. Aπ’ ότι βλέπω το άλμπουμ κυκλοφορεί πρός το “τσάμπα” και πρός το free ή μάλλον share music mp3. Αυτό τώρα το επιδιώκεται για να διαδοθεί, ή ξέφυγε και κατά τύχη το ανεβάζουν τα uploaders και το κατεβάζει ο κόσμος. *(μήπως και εξ’ αιτίας του πειρατικού downloading το ονομάσατε Commercial Suicide !) Τσάμπα NOT! ►Το άλμπουμ κυκλοφορεί κανονικά εκεί έξω στην.. εξωφρενική τιμή των 5€, από το site μας (www.serenitybroken. com) και τα μεγαλύτερα ηλεκτρονικά καταστήματα. Δεν ξέφυγε κάτι αλλά όλο και κάποιος θα το ανέβασε, οπότε γενικά συμβαίνει αυτό, είναι κάτι που δεν μπορεί πλέον να αποφθεχθεί και να ελεγχθεί.
3
Όποιος θέλει μπορεί να stream-άρει όλο το άλμπουμ στο bandcamp μας και αν το γουστάρει και θέλει να υποστηρίξει μία αυτοχρηματοδοτούμενη δουλειά τότε μπορεί να το αγοράσει. Το CommercialSuicideείναι ένας ειρωνικός τίτλος που αποτυπώνει στο 100% τη σημερινή πραγματικότητα στη δισκογραφία και σε όλες τις ‘ανερχόμενες’ μπάντες. Λοιπόν για να πούμε την αλήθεια, το συγκρότημα δεν είναι “metal-καραμέταλ” απλά ανήκει στον ήχο του metal, το συγκρότημα είναι κάργα “εναλλακτικό” ή μάλλον γκαζωμένο alternative, ξεκινώντας από Soundgarden, και 100% Pearl Jam, και ολίγον Melvins, κάπως έτσι λένε οι συγκρίσεις. Ακόμη το συγκρότημα έχει προσεγμένο attitude και στο στίχο και στα artworks, ακόμη λίγα τύμπανα, με μία κάσα, λίγες πεταλιές στις κιθάρες, και το βασικό φωνητικά straight γρέζα, σε φυσιολογικό τόνο χωρίς υπερβολές και άριες ή κρεσέντα λυρικής σκηνής. Γενικά στους S.B. αποφεύγονται τα”πομπώδη”, τα “τεράστια” τα “κλισέ”, οι δισολιές στα τύμπανα, οι δεικτικοί/κατηγορηματικοί στίχοι με εμπάθειες, και γενικά οι S.B. έχουν φίλτρο κατά της καφρίλας και των σκοταδιών,και χαλυβουργικές/χυτήρια ατσαλιού κλπ κλπ, κάπως έτσι δεν είναι το status της μπάντας ή πέφτω έξω. ►Τρομερή ερώτηση!Χαχαχα!! Έχεις απόλυτο δίκιο βασικά σχετικά με τον ήχο. Metalκαραμέταλ, όχι. Πολλά στοιχεία Metal όμως, ναι υπάρχουν, κοφτά riffs, χαμηλά κουρδίσματα, έντονα φωνητικά. Νομίζω ότι μ’αρέσει το γκαζωμένο alternative. Πάντως δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε έξω το metal, δεν γίνεται, είναι η μουσική που ακούω τα τελευταία 15 χρόνια,
The DOG Μουσικό φυλλάδιο Συντακτικό Team « Κος Τσίτσης: εκτύπωση » «ΥΦΑΝΤΗΣ-Βσ».(WEB pimp) *TΖΟΜΑΚΑ-Αι.(μας
τέλειωσε) ΠΑΝΤΑΖΑΤΟΥ Ευ.(μας τέλειωσε,νύχτα) και ! «ΚΑΝΕΛΛΗΣ τζόν» (big asshole) .DOG. Nr « 60 » Φεβρ/Ιαν: [Φθινόπ-Χειμερινή ύλη] (2012-2013)
Εκδίδεται,(ανευ χρημάτων)! κατα προσέγγιση 3 ή και 2 περίπ φορές ετησίως απο το project « Big Beat » To dog διανέμεται δωρεάν σε κομβικά σημεία & στέκια
DEMOS & Σοφρωνιστικά Γράμματα & promotionals, διεύθυνση: Παλαμηδίου 88 (Αγ.Σοφία) Πειραιάς ,185 45
url:www.offsetfrontpress.webs.com e-mail: «dogpress@otenet.gr» ¯daveliscave@lycos.com¯
οπότεσε συνδυασμό με ένα τεράστιο φάσμα επιρροών από τα υπόλοιπα παιδιά, δημιουργήθηκε το CommercialSuicide. Όσων αφορά τα πομπώδη και πολύπλοκα πράγματα και εδώ έχεις απόλυτο δίκιο, προτιμάμε η μουσική μας να είναι απλή και όσο το δυνατό προσβάσιμη για το περισσότερο κόσμο, είτε αυτός είναι ροκάς είτε μεταλλάς. Μας αρέσει να παίζουμε τη μουσική που θα γουστάραμε να ακούμε εμείς, οπότε το απλό και το άμεσο – straightforward παίξιμο είναι επιλογή μας. Ωραίο το σκοτάδι και οι χαλυβουργίες αλλά όχι για τους SB. (μια ερώτηση κρίσεως) Αφού (σύμφωνα με τα credits)τα mastering και οι μίξεις έγιναν στη Φιλανδία στο Kemi στα Tico-Tico studios, τα τεράστια έξοδα ποιός τα επιμερίστηκε [;] 1) ή μπάντα εκ περιτροπής, 2)γενικά κι αόριστα τα μέλη της μπάντας,3) ή κάποια από τα μέλη της μπάντας που αντέχουν και μπορούν στο όνομα της “καριέρας στη μουσική”, ελπίζοντας σε..... ►Τα έξοδα μοιράστηκαν εξ’ ολοκλήρου στη μπάντα. Είναι ξεκάθαρο ότι μοιραζόμαστε από κοινού όλα τα έξοδα στη μπάντα, από τις ηχογραφήσεις, mixing/mastering, photoshootings,artwork, video, μέχρι ότι μπορείς να φανταστείς. Είναι τρελό να ρίχνεις λεφτά κάπου από όπου και ξέρεις ότι πιθανότατα δεν θα τα πάρεις πίσω ποτέ, αλλά έτσι πάνε τα πράγματα, rock ‘n’ fuckingroll!
SACRED BLOOD: “Αλέξανδρος” Δια την ιστορίαν...το προηγούμενο άλμπουμ, (“άμα τη εγκαταστάσει των εν λόγω, εν Αθήναις”.....) ,ήταν για τις Θερμοπύλες και τους 300ακόσους, που πιθανών να το ειχαν οραματιστεί σαν κάτι συγκλονιστικό και σπαραξικάρδιο σαν το 300 (three hundred) αλλά σε epic/power/metal μάλλον, θα το ήθελαν αλλά όμως βγήκε έτσι όπως είναι πολυδιάστατο ,δηλαδή το πρώτο το debut άλμπουμ των S.B. “The Battle Of Thermopylae.The Chronicle”, ήταν κάτι μεταξύ των εγχώριων “Airged Lamh” και των Virgin Steele, καλό δημιούργημα αλλά είχε και αρκετικά κέλτικα μοτίβα (το folk που λένε) ειχε και ολίγον τι Valhala και το βασικό αρχαιοπρεπές καπάκι, καλό ήτανε αλλά[;] “Μά τον Τουτάτις” που λεει κι ο Αστερίξ έλειπαν οι Γαλάτες Το καινούριο άλμπουμ είναι κατά 100% σοβαρώτερο απ’ ότι το προηγούμενο, και απόλυτα επαγγελματικό, προσχεδιασμένο, σου κρατάει το ενδιαφέρον.Με συνάφεια και συνοχή τα κομμάτια δηλαδή είναι άν όχι σίγουρα πάντως είναι concept, κι έχει να κάνει με τον μεγάλο Στρατηλάτη. (και πάλι ανασύρονται οι αρχαίοι πρόγονοι, και η εξιστόρησι της μακεδονικής επέλασης στα Μηδικά Εδάφη κι’ η κατάκτησι τους, σπιθαμή πρός σπιθαμή, riff πρός riff). Είναι επιλογές και ιδέες του mastermind των S.B. του Πάνου Polydeyki. ( ύψιστε καλλιτέχνη, μας έρχονται σκηνές στον νού της προχριστιανικής ελλάδας κι απο την πρόσφατη ταινία του Oliver Stone με μεγαλέξαντρο τον Colin Farrel, αλλά κι απο την πολύ παλιά ταινία με μεγαλέξαντρο τον Richard Burton..αυτή κι αν είναι epic ταινία.) [*Τα καρντάσια (line-up-battle-of-thermopylae),απο Θεσσαλονίκες,Αλεξανδρούπολες, Κομοτηνές, στο αναμεταξύ έχουν γίνει κάργα Αθηναίοι, με Σάρισες, Κράνοι λοφίου,κλπ, δύο εξ’αυτών επανεμφανίστηκαν και μάλιστα με πολύ σοβαρό έργο2011/12.] Πέρασαν λοιπόν 4 ή 5 χρόνια από το The Battle Of Thermopylae τόσα που νομίζαμε ότι διάλυσαν οι S.B. Ο Πάνος ήταν αναμεμιγμένος και σε άλλα project της ελληνικής μουσικής βιομηχανίας, όπως στους “ΑTHLOS” που τυγχάνει να είναι
4
και αυτό epic/power/μεταλλικό / εθνικοφροσυνιακόιστορικοειδές δημιούργημα με πολύ folk και προσμίξεις παραδοσιακών ήχων, αλλά οι Athlos έβγαλαν ένα άψογο άλμπουμ(σοβαρά μιλάω),όχι concept ,απλό πολυσυλεκτικό .Λοιπόόοοόν απο το αρχικό σχήμα “active” έμειναν ο Πάνος κι ο ντράμερ Jim Stamatis. Αν και τα μέλη ήταν λίγα (μόνο τρείς) οι S.B.στηρίχτηκαν σε παλιούς καλούς συνεργάτες. Είχαν παρθεί αποφάσεις προ και κατα την διάρκεια ηχογραφήσεων ο δίσκος θεματικά να είναι εννιαίος και συμπαγής, όχι απλά ένα άλμπουμ, και να διακρίνεται απο μια ακαδημαϊκότητα. Οι ηχογραφήσεις έγιναν χωρίς σταματημό, ούτε διακοπές,ούτε ενδιάμεσα κενά. Δηλαδή υπήρχαν οι ενορχηστρώσεις και γράφτηκε ολόκληρο το άλμπουμ , χωρίς σταματήματα και live για να παρουσιάσουν το Demo τους, ούτε demos ούτε EP σαχλαμάρες Το άλμπουμ φτιάχτηκε στήν Ελλάδα σε ελληνικά χέρια και ελληνικά στούντιο (θετικό αυτό για την ελληνική μουσική βιομηχανία). Στο Αιγάλεω στα Fragile Studios και σαν παραγωγός και τεχνικός χρίσθηκε ο Βαγγέλης Γιαλαμάς (Fragile Vastness) που τυχαίνει να είναι και μπασίστας σε πολλά σημεία του άλμπουμ με εξάχορδο μπάσο κάτι που θυμίζει Joe De Magio ήχο Manowar, ό όγκος του ήχου γίνεται τρισδιάστατος χωρίς τριγγαρίσματα. Το περιεχόμενο,είναι μελετημένο (ας πούμε),οι στίχοι γράφτηκαν και χτίστηκαν σε μεγάλα χρονικά διαστήματα απο τον αυτουργό του πονήματος τον “Πολυδεύκη” και τον Μάριο Κουτσούκο, που τυχαίνει και συγγραφέας ( εργα του: “Η Πύλη” εκδ:Λιβάνη-”Ηλιοβασιλέματα στην Ατλαντίδα” εκδ: Modern Times) τον είχαμε συναντήσει και στο “project Athlos”πρωτοστατούντος κι εκεί του μακαριωτάτου Πολυδεύκους. Εδώ οι στίχοι έχουν παραστατικότητα αμέσου αντιλήψεως, δεν είναι πλαστικοί ούτε “abstract” ,γι’ αυτό και πρίν τους γράψουν συμβουλεύτηκαν κάποιους αρχαίους Ιστοριογράφους Στα εμβόλιμα γυναικεία φωνητικά , όπως στο 8ο New Good Rising, αλλά και στο Battlefield Aenaon,ακούγεται η Hylde Valkyrie,και ιδιαίτερα στο κομμάτι The Heart Of Ocean, όπως και άλλη μια γυναικεία φωνή σε αρκετές εισαγωγές άλλη μια σοπράνο φωνή. Τις Γκάϊντες που ηχογραφήθηκαν απο 2 διαφορετικούς οργανοπαίχτες ,αυτά τα παραδοσιακά πνευστά δίνουν αρχαίο χρονογύρισμα ένα άλλου κόσμου χρώμα (θυμίζουν In Extremo ) και δυναμώνουν τις συνειρμηκές εικόνες. Τα κομμάτια σαν tracks, είναι πολλά, κι η διάρκεια του άλμπουμ μεγάλη.Φυσικά ανάμεσα στα κομμάτια υπάρχουν εισαγωγές με samples, ήχους θάλασσας, υποβλητικά συνθεσάϊζερ, καθώς και “acapella” αφηγήσεις και εισαγωγές πεζές όχι λυρικοποιημένες, που αυξάνουν την σοβαρότηττα του ύφους και κάνουν τις εισαγωγές πιο τρισδιάστατες, αλλά και για όλους εμάς που άχουμε ακούσει και τους (Σουηδούς) Sabbaton ,τα εφέ και τα samples κάνουν το “Alexandros” πιο συναρπαστικό και πιο ποιητικό κι απο αυτούς τους Sabbaton που είναι superstars στο history-metal διεθνώς. -Το θέμα “η πορεία του Στρατηλάτη” επιλέχτηκε, γιατί για ιστοριοδίφες και μελετητές προκαλεί δέος το μικρό μέγεθος
και ο αριθμός σε σύγκριση με το μέγεθος των κατακτήσεων, ένας φόρος τιμής δηλαδή.Άρα το να τιμήσουν οι S.B. και το είδωλο και το αντικείμενο σαν θέμα τους ,αφήνοντας (στην ιστορία του HM) ένα άλμπουμ σοβαρό και με περιεχόμενο υπεράνω ψυχαγωγίας , τους <<γέμισε ψυχολογικά>> έτσι καταξιώνονται στις αναζητήσεις τους (*δεδομένω ότι πάιζουν καλά και συνθέτουν καλά στο είδος τους) Τα 3 τελευταία κομμάτια είναι λίγο στενάχωρα, 13)-Heart Of The Ocean, 14)-Macedonian Force, 15)-Legends Never Die, αναφέρονται ,’τρόπον τινά’, στον θάνατο του Μ.Αλεξάνδρου, αφήνοντας δε και ιστορικά υπονοούμενα, είναι μια επίδειξη ιστορικών γνώσεων και απόψεων και διάφορα άλλα περίτεχνα και ατμοσφαιρικά power metal riffing και μελωδία, καθώς και μελοδραματικό βιολί ή keyboards. -Συνοψίζοντας , το άλμπουμ είναι « έγκυρο διεθνοποιημένο power », καθόλου βαλκανικές μαλακίες, και.. εννιαίας θεματολογίας, κατασκευασμένο εξ’ ολοκλήρου απο ελληνικά μέσα, και και .... δεν έφυγε ούτε cents ($) έξω
WARDRUM «Desolation» απο την (ελληνική δισκογραφική) Steel Galery Το Desolation είναι το δεύτερο (ΙΙ) CD της μπάντας .Μελωδικότατο γεμάτο απογειωτικές κιθάρες και σωστά τύμπανα. Ήρθε δυο χρόνια μετά το debut άλμπουμ «Spadework» ‘οπου εκεί ακούγεται ο προηγούμενος τους τραγουδιστής ο Piero Leporale. Tωρινός τους τραγουδιστής είναι ο Γιάννης Παπαδόπουλος που συνεργάζεται παράλληλα και με τα συγκροτήματα Until Rain και Crosswind (φωνή φαινόμενο) ιδιαίτερη χροιά ήχου σε όλη την ελληνική επικράτεια. Για το καινούριο άλμπ.γίνονται φοβερά γνωστοί απ το Videoclip τους στο Utube το “Parental” εκεί θα δείτε και τον Εκφραστικότατο Γ.Παπαδόπουλο, ενώ,οι συνθέσεις και η επιμέλεια στίχων έγιναν απο τον mastermind κιθαρίστα της μπάντας Κώστα Βρετό. Ηχογραφήθηκε στα studio “Infinity” της Θεσσαλονίκης. *βλ: history( ο πυρήνας της μπάντας δηλαδή τρία μέλη τους παλιώτερα την ονόμαζαν Horizon’s End, τώρα μετονομάστηκε σε Wardrum)
Line Up: Κιθάρες: Χρήστος Μιχάλης, Κώστας Σμόνος, Ντράμς: Στέλιος the beast Παύλου, Φωνητικά : Παναγιώτης Parthos Παπαγεωργίου, Keyboards:Διαμαντής Καλαφατιάδης «Parthian Shot» με ομώνυμο τίτλο Parthian Shot What Is That: Είναι 4 κομμάτια ,Tώρα ουσιαστικά απο το συγκρότημα "χαρακτηρίζεται σαν " E.P. αλλά οι αφ'υψηλού reviewers των Major περιοδικών και sites θα το παρουσιάσουν σαν Demo. ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ: τα κομμάτια είναι (3) τρία ποικίλα κι ένα ρυθμικό. Το 1) Placebo είναι ένα ρυθμικώτατο με πολλά "φάλτσα ανεβάσματα" κι ανοίγματα progressive . 2) το Old English είναι το μοναδκό σκληρό κομμάτι ,κάτι μεταξύ Don Dokken, Brian Adams, άντε και Nickelback ,3) το Stolen Back Life και Kontro Versus είναι ρυθμικά και εντελώς progressive metal με προδιαγραφές Asia και Kansas. ΦΩΝΗΤΙΚΑ: Όλα εντάξει. Τα καλύπτει μιά υπεύθυνη φωνή,
5
του Parthos (George) έμπειρη φωνή καταρτισμένη, και θεωρητικά και στην πράξη, φωνή με υποδομές, (όχι αέρα πατέρα, τίγκα ουρλιαχτό ,"είμαι ο νέος χάλφορντ" καλυφτείτε...) Στις Ερωτήσεις Απάντησε Ο Παναγιώτης @-Επειδή είσασταν στην αφάνεια για 4 χρόνια, μετά απ’ αυτό το διάστημα εμφανίζεσται με ένα άλμπουμ με 4 τραγούδια, δηλαδή 1 τραγούδι θα μπορούσε να αντιστοιχεί σε ένα χρόνο δημιουργίας του, αλήθεια αυτός (?) ήταν ο ρυθμός παραγωγής (?) των 4σσάρων tracks του άλμπουμ μήπως είναι λίγο υπερβολικό χρονικά(;) ►Το ότι επανήλθαμε το 2007 δε σημαίνει ότι πριν δεν ήμασταν στην αφάνεια. Χαχαχα! Οπότε, όπως καταλαβαίνεις είναι από το 2005 μέχρι σήμερα σχεδόν 8 χρόνια. τι θα πει αυτό; σχεδόν 1 τραγούδι ανά 2 χρόνια! Πέρα, λοιπόν, από την πλάκα, ένας πολύ σημαντικός παράγοντας που μας έκανε να είμαστε «με το πάσο μας» είναι η ελαφριά τελειομανία μας. Δεν θέλαμε να κάνουμε κάτι που πρώτ’ απ’ όλα δε θ’ αρέσει σε εμάς. Επίσης, να υπενθυμίσω ότι είμαστε μπάντα άνευ συμβολαίου, που, όπως είπες, προέρχεται από την «αφάνεια», και στις μέρες μας που η πληροφορία και η έλλειψη πρωτοτυπίας είναι το σύνηθες, κανένας δε βάζει ν’ ακούσει σερί 7 ή 8 κομμάτια από τον ίδιο δίσκο, εκτός αν είσαι μπάντα ολκής. Ένα ΕΡ λοιπόν α)είναι φθηνότερο ειδικά αν τα βάζεις από την τσέπη σου, β)σε περίπτωση που σου κάτσει συμβόλαιο και σου πει ο άλλος «ξαναγράψε το σύμπαν από την αρχή», άλλο να το κάνεις για 4 κομμάτια και άλλο π.χ. για 8, γ) «ποιος θα πάει ν’αγοράσει δίσκο των…πως τους είπες…Parthian Shot;» .Όπως καταλαβαίνεις, όταν δε σε ξέρει ακόμα το ακροατήριο, όσο περισσότερα του δίνεις, τόσο πιο αδιάφορος είσαι. Ενώ το ΕΡ είναι και ενδεικτικό στο τι μπορεί να κάνει μία μπάντα, είναι και σαφώς πιο ευέλικτο και το κυριότερο αν αρέσει αφήνει τον ακροατή στην αναζήτηση για περισσότερο, σαν «στερητικό σύνδρομο». @-Να αναφέρουμε τις επιρροές όπως αυτές ακούγονται στο άλμπουμ στον ήχο που δίνει το άλμπουμ, απαριθμόντας ενδεικτικά 4σσερα μεγάλα ονόματα που υπο την επίρρεια τους ο ψαγμένος θα τα αναγνώριζε στον ήχο σας, μόνο τέσσερα super bands αν γίνεται, που υποτίθεται ότι έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην δημιουργία(;) ►Μάλιστα…Queen, Dream Theater, Pantera, Savatage ή Nevermore…; Φαντάζομαι… Δεν μπορέσαμε ποτέ να δούμε φάτσακάρτα τις επιρροές μας, όσο ακούμε τα κομμάτια μας. Έχουμε πάντα την αίσθηση ότι αυτό που ακούμε απλά είναι Parthian Shot. @-Το μήνυμα του εξώφυλλου είναι αινιγματικώτατο (αφού δεν δείχνει επιφανειακά τίποτα). Απλά περιέχεται το έμβλημα των P.S. ένα τόξο, ένα τόξο των προχριστιανικών χρόνων, που συνειρμικά μας πάει στους Πάρθους της Ρωμαικής εποχής.Και τώρα ρωτάμε την εξήγησι του τι θέλει να πεί ο Ποιητής με το τόξο, τους τοξοβόλους (στρατιώτες) Πάρθους, την ευστοχία, τα βέλη, και τους στόχους, αν υπάρχουν τέτοια, ή υπερβάλουμε (;). ►Credits λοιπόν για την επιτυχία του εξωφύλλου–γιατί όπως το αποκάλεσες, είναι αυτό που θέλαμε να πετύχουμε εξ’αρχήςστον Γιάννη Μαρτζούκο και τους DreamCatchers που έχουν αναλάβει εξ’όλοκλήρου την γραφιστική επιμέλεια της μπάντας. Σκέψου λοιπόν, ότι είμαστε μία άγνωστη μπάντα, όπου ο άλλος δε περιμένει να δει φάτσες ή ένα τετριμμένο φαντεζί εξώφυλλο. Άρα, το πρώτο χαρακτηριστικό μας, στο μάτι ενός νέου ακροατή, είναι το λογότυπό μας και το έμβλημα. Ταυτόχρονα η έννοια της «πάρθιας βολής» είναι ως όνομα πολεμικής τακτικής κάτι που υποδηλώνει το αναπάντεχο, το μη-αναμενώμενο χτύπημα. Όπως λοιπόν ο πάρθος τοξότης/καβαλάρης, την στιγμή που έμοιαζε ότι οπισθοχωρεί ,γύρναγε πάνω στο άλογο και έριχνε βέλη προς τα πίσω, ενώ απομακρυνόταν, μεγιστοποιώντας τις απώλειες του εχθρού με μεγάλη ασφάλεια και ευστοχία, έτσι και η μουσική μας –τα… βέλη μας, αν θες- θεωρούμε ότι είναι κάτι φρέσκο, όχι
6
αναμενόμενο από τον μέσο ακροατή καθώς έχουμε μεγάλη ποικιλία επιρροών και διαθέσεων και ταυτόχρονα θεωρούμε ότι έχουμε ακρίβεια σ’ αυτό που κάνουμε. “...You wound, like Parthians, while you fly, And kill with a retreating eye...” @-Τα θέματα (στίχοι) που καταπιανόσαστε φαίνονται εγκεφαλικά, ή μάλλον κοινωνικά, (όχι φαντασιώσεις, μυθιστορήματα, παραμύθια, σκοτάδια, μπαμπούλες). Σε γενικές γραμμές με τι θέματα καταπιανόσαστε. (;) ►Με τα θέματα που μόλις ανέφερες. Δεν είμαστε παιδάκια, δεν προσπαθούμε να σοκάρουμε με δήθεν ιστορίες τρόμου
ή να ανεβάσουμε το ηθικό με σπαθιά και με χατζάρια. Δεν έχουμε πρόβλημα με όσους το κάνουν, αλλά στην ηλικία μας και ειδικά στις μέρες μας είναι λίγο παρωχημένο και ξεπερασμένο. Εμείς βλέπουμε σαν σημείο των καιρών την κρίση στις διαπροσωπικές σχέσεις, το δίπολο μοναξιάσυντροφικότητα, την έλλειψη παιδείας και μόρφωσης, τη νέκρωση του πολιτισμού. Όλ’ αυτά είναι, εάν τα δεις με όλη τη σοβαρότητα που τους αξίζει, πολύ πιο τρομακτικά από ένα στοιχειωμένο σπίτι και η ελπίδα ή η αισιοδοξία που μπορεί να εκφραστεί απέναντί τους πολύ πιο ανεβαστική από σπαθιά και πανοπλίες.
Όπως λένε και τα δελτία τύπου ο τραγουδιστής είναι outstanding (εξωφρενικός) και η μπάντα ρυθμική και αμετανόητα δυναμική, οι στίχοι δεν είναι καθόλου εγκεφαλικοί αλλά μάλλον αλητειακοί και με το παραπάνω, άλλος θα πεί ότι κατακλέβουν τους ACDC ,... ας τους να λενε. ΚΥΡΙΕΣ και κύριοι οι ORDER απο Ελβετία, θανατηφόρο power glam και σ’ όποιον αρέσει. Η σύνθεση, Gianni Pontillo (Vocals), Bruno Spring (Guitar), Andrej Abplanalp (Bass), Mauro Casciero (Drums), κι έχουν βγάλει τέσσερα άλμπουμ , αυτό είναι το τέταρτο [DISCOGRAPHY:, 2006 Son of Armageddon, 2007 Metal Casino, 2008 Rockwolf, 2012 1986], στις ερωτήσεις απάντησε ο κιθαρίστας Μπρούνο Σπρινγκ -dog-Το προηγούμενο σας άλμπουμ ονομαζόταν the Rockwoolf ,μήπως ήταν ηχητικά ή συνθετικά διαφορετικό απο το καινούριο Πρόσφατο με τίτλο "1986" (και πώς πήγε η κυκλοφορία απο το 2009 εως τώρα). the Order: Γιά χαρά σε όλους, φυσιολογικά το άλμπουμ ονομάζεται Rockwolf κι 'οχι the Rockwoolf. Και το αναφέρεις ναι είναι κάπως διαφορετικώτερο απο το 1986, είναι λιγώτερο επικεντρωμένος ο ήχος στο Hard Rock των 80 eighties, έχει πιο πολλές pop επιρροές και κάναμε και πολλά πειράματα σ' εκείνο το άλμπουμ. Αναδρομικά μπορώ να πώ ότι δουλέψαμε κατακερματισμένα κι αποσπασματικά στο προηγούμενο κι όχι εστιασμένα και "συγκροτημένα" ακόμη έγιναν πολλοί πειραματισμοί και λίγη αυτοσυγκέντρωση. Γι αυτό θέλαμε , αν γινόταν,να φτιαχτεί ένα ομοιογενές άλμπουμ αυτή τη φορά και το πετύχαμε,σ' άυτό, για τα καλά. -dog-Γιατί εγκαταλείψατε το προηγούμενο σας label (δισ/κή) την Docdyard , τώρα υπογράψατε στην Massacre γι' αυτό το άλμπουμ. the Order:Δεν εγκαταλείψαμε το προηγούμενο label μας απλά η δισκογραφική αυτή χρεοκώπησε. Και μας χρωστάνε ακόμα πολλά λεφτά.Αλλά μετά την χρεοκωπία της Dockyard αρχίσαμε να γράφουμε τραγούδια και να ηχογραφούμε για το επόμενο μας άλμπουμ, μόλις τελειώσαμε τις ηχογραφήσεις στείλαμε το τελειωμένο άλμπουμ στον φίλο μας τον Mat Sinner (Sinner,Primal Fear), του άρεσε το άλμπουμ και το έστειλε σε
διάφορες δισκογραφικές εταιρίες. Σύντομα είχαμε προτάσεις και προσφορές για δισκογραφικά συμβόλαια ,μπροστά μας, και αποφασίσαμε να πάμε στην Massacre. -dog- Όσον αφορά τον τραγουδιστή,σας, Gianni Pontillo ακούγεται σαν φωνακλάς σοπράνο θυμίζοντας μεγάλες βραχνές φωνές όπως ο Dean Davidson των Britny Fox, ή ο Αστέρας τραγουδιστής Brian Johnson (AC/DC), ή ο Marc Storace απο τους Krokus. Μήπως αυτό είναι (συνηδειτό) αποτέλεσμα μέσω των επιρροών του (αυτά που άκουγε) ή είναι επιλογή έκφρασης που να ταιριάζει στη σύγχρονη σκηνή του Sleaze/Glam. the Order: Είναι ο τρόπος που τραγουδάει, του βγαίνει εντελώς φυσιολογικά (έτσι σαν ουρλιαχτό),και βέβαια όμως είναι επηρεασμένος απο μερικούς τραγουδιστές όπως ο Mark Storace ή ο Chris Cornell, αλλά τελικά βγάζει πρός τα έξω το στύλ του και δεν προσπαθεί να ακούγεται σαν αντίγραφο άλλων. -dog- Για πόσο χρονικό διάστημα κράτησαν το γράψιμο των τραγουδιών και οι συνθέσεις και μετά οι ηχογραφήσεις στο studio (;) the Order: Αρχίσαμε να γράφουμε τα τραγούδια την άνοιξη του 2010 και τελειώσαμε τις ηχογραφήσεις τον Δεκέμβριο του 2011, στην συνέχεια οι μίξεις έγιναν Ιανουάριο και Φεβρουάριο του 2012 -dog- Tο 9ο κομμάτι "Why Dreaming Hollywood" φαίνεται περίεργο σαν ιδέα, μήπως αυτό ήταν μια κρυφή επιθυμία και μετά απο χρόνια το μετατρέψατε σε τραγούδι.(;) the Order: Λυπάμαι (!)δεν κατάλαβα την ερώτηση(;) αλλά το συγκεκριμένο είναι ένα "πάρτυ τραγούδι" σε στύλ Van Halen με ειρωνικό στίχο -dog- Φοβερό το εξώφυλλο σας, έχει μια δελεαστική (θηλυκιά) καρικατούρα κι επίσης δίνει δυνατά μηνύματα για ένα ετεροχρονισμένο παλιό μουσικό ρεύμα, νομίζεται ότι το glam metal και το hair metal , πέθαναν απότομα μέσα σε μια νύχτα απ'ευθείας και θα αναστηθεί ξανά μεσα απο τις στάχτες του, ή κατάφερε και επιβίωσε όλα αυτά τα χρόνια (πάρ'ότι λογοκρικένο) μέσα απο τους φανατικούς του οπαδούς, και τώρα επιστρέφει πάλι να πάρει τη θέση του στο "Προσκήνιο"
7
της heavy μουσικής.(;) the Order: Το glam metal και το sleazy ποτέ δεν πέθανε και ποτέ δεν θα πεθάνει, τα 90ties ήταν εχθρικά με αυτο το είδος γιατί το σύστημα της μουσικής βιομηχανίας προωθούσε τα
grunge και τα alternative .Oι καιροί άλλαξαν , πρόσεξε μόνο την εκπληκτική επιτυχία που έχουν τα τουρνέ των Motley Crue και των Van Halen ,το hard rock επέστρεψε είναι η επιστροφή στο μέλλον
ELYSION:"Killing My Dreams" -Massacre RecordsΒασικά όλα γίνονται για το Killing My Dreams. Aυτή τη φορά έβγαλαν EP (δυστυχώς μέχρι το full length έχει πολύ δρόμο). Μετά το παρθενικό Silentt Scream του 2009 δεν άντεξαν και προχώρησαν σε καινούριο EP που δυστυχώς
FIREWIND:Few Against Many _Century Media_ Eίναι το 6ο ή 7ο άλμπουμ. ---Τυχαίνει το άλμπουμ να είναι κατασκευασμένο και επεξεργασμένο αποκλειστικά στην Αμερική ,στο Orlando στην τροπική Florida, εκεί έγιναν και οι μίξεις και τα mastering.Oπότε τυχόν αλλαγές και μοτίβα που θυμίζουν τα συγκροτήματα της Roadrunner (όπως πί-χί:Fozzy, God Forbid-ή Αugust Burns). Γι αυτό κοπήκανε και τα syntheseiser και αυξήθηκαν οι κιθάρες, κατ' εντολή του Eyal Levi,... αν και ο Levi είναι των πλήκτρων γνωστός απο το(death-industrial:"Daath"),αλλά μην ξεχνάμε ότι όλα ανήκουν στη Century Media. ---Έχουν κοπεί οι γλυκερές μελωδίες κι ο (bob) Katsionis απο πληκτράς αναλαμβάνει χρέη δεύτερου κιθαρίστα (και πληκτράς φυσικά αλλά μειώθηκε η δράση των keys). Οι συνθέσεις είναι αρχιτεκτονικά άψογες, είναι χρηματιστηριακά σωστές ,είναι υπολογισμένες με το μοιρογνομώνιο, δεν είναι όμως ευχάριστες, δεν είναι όμως ηρωϊκές, δεν είναι επικές, δεν έχουν μαγεία. Οι Firewind σκληρύνανε, έφυγαν απο το παλιομοδίτικο "power-καρά-power",τώρα αν είναι καλό θα δείξει. Το άλμπουμ αν και διεθνές το συγκρότημα παίρνει ελληναράδικη θέση/μάχης με την εγχώρια "οικονομικο/ κοινωνική κρίση" έναντι του μεγάλου αδελφού δυνάστη -"εξ ού"- και το μήνυμα "Few Against Many". Ο ολιγομελής ελληνικός κόσμος, υπόκοσμος, και διάκοσμος, οι την Γραικίαν κατοικούντες,... against [εναντίον] των Πολυπληθών αλλόπιστων και των φραστικών επιθέσεων και οικονομικών φραγμών που δεχόμεθα. Πολλοί τίτλοι χρησμοί μαντείου δελφών, πολλά μηνύματα, όπως ,τη φωτιά που καίει, καίγοντας ιδέες και η φωτιά της ιστορίας "Undying Fire" , για δόξες και τα περασμένα μεγαλεία στο "Glorius", όσο για τις αβεβαιότητες του μέλλοντος και τα δεινά που έρχονται στο
8
διατίθεται μόνο ψηφιακά (only Digital/ MassacreOnLine). Το οποίο περιέχει μόνο ένα καινούριο κομμάτι, και 2 κομμάτια σε ακουστική εκτέλεση unpluged, το ένα παλιώτερο και το ομότιτλο Killing My Dreams που συνολικά ειναι σε 3 εκτελέσεις ,στουντιακό,unpluged, και live. Καθώς επίσης κι ένα παλιώτερο κομμάτι απο demo τους το Never Forever ,και τέσσερα live κομμάτια απο συναυλίες της μπάντας, τα Never Forever/ Dreamer/Killing My Dreams/Walk Away/The Rules
"Long Gone Tomorrow" ,όλα είναι κοινωνικοποιημένα θέματα , και ακόμη πιο καίρια η στοιχομηθεία (lyrics) και η απόδοσις νοημάτων και μηνυμάτων. (...υπ' όψιν ότι στον ορίζοντα έχουν φανεί δεκάδες Ινδικά και Κινέζικα συγκροτήματα που παίζουν καραpower 80ties καλλύτερα κι απ' τον ηχογραφημένο Maalmsteen και τους Gama Ray...)
MILLION DOLLAR RELOAD: "A Sinner's Saint" -Frontiers rec/sΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Sleazy Rock & Roll (rel:06/2012).ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Belfast Βόρεια Ιρλανδία,ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:Θεωρητικά ίσως αρκετή, αλλά η καλή παραγωγή την αύξησε .ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ: για ηλικίες εκτός παραγωγής (σπουδαζοντες, νεοσύλεκτους φαντάρους) και φοιτητικό κοινό.ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:Bασικά όλα στηρίζονται στον τραγουδιστή τους Phil Coulon και στον τρόπο ερμηνείας των τραγουδιών. Το συγκρότημα πατάει σε cliche βέβαια ,αλλά οι συνθέσεις περιέχουν ευρηματικότητα ( δεν είναι copi-ες),και δεν είναι καθόλου μονότονες.Τα riffs έχουν στύλ και στοιχεία απο προκάτοχους του είδους, όπως Μottley Crue, Faster Pussycat, Guns n'Roses,Hanoi Rocks, και φυσικά Aerosmith ΚΟΜΜΑΤΙΑ: To Fight The system: είναι κάπως ανατρεπτικό, αλλά όχι και "επικίνδυνο",το Bullets In The Sky: χαχ! βαρεμένο,γρήγορο,με τρεχαλητό, Bullets In The Sky με ρεφραίν "θανάτου", το Broken φάση μπαλάντας αργό με κλαψερά σολαρίσματα, το Ι Am The Rapture,συναυλιακό κατασκεύασμα πανκίζον και up tempo
MANOWAR :« Lord Of Steel» -Magic CircleΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:1)Μετά το "Thunder in the sky" η πορεία των Manowar (στη δισκογραφία τους) επαναλαμβάνεται, το "Lord Of Steel" ,έχει δικό του ύφος (αλλά και παρόμοιο), ενώ δεν παύει να είναι η καλλιτεχνική συνέχεια των Manowar. 2)Τα ντράμς άλλαξαν χέρια και τώρα ήρθε ο άγνωστος σε εμάς αλλά γνωστός στους σχετικούς, απο το πρώτο -πρώτο debut
άλμπουμ ο Donnie Hamzik. 3)Δεν έχουμε τίποτα φοβερές εμπνεύσεις, αφού η θεματολογία είναι η ίδια και απαράλαχτη, ότι ακριβώς ζητάει ο θερμός οπαδός (ο κολλημένος) των Manowar. Ότι ζητούν οι macho φαντασιώσεις μας και τα άγρια ένστικτα μας, αυτά φροντίζουν να μας πυρπολούν. 4)Φυσικά και δεν λείπουν τα βαρέων βαρών δυναμικά ρεφραίν, και τα θανατηφόρα riffs.Όλοι οι ρυθμοί και τα tempos είναι σωστοί και μετρημένοι, καθώς και υπολογισμένα και καλοστημένα όλα τα ουρλιαχτά ιαχές απο τον Eric Adams, ενώ το "τεράστιο" μπάσο του De Majo να καταφέρνει να ξεχωρίζει ακουστικά, και στις εισαγωγές των κομματιών και στα περισσότερα κομμάτια. ΒΑΣΙΚΗ ΠΟΙΝΗ:Οι Manowar υπήρξαν απο τους πρωτεργάτες και εφευρέτες του "επικού μέταλ" σε καλότεχνο επίπεδο κι όχι groteque η ακραίο στύλ, το ίδιο συνεχίζουν και τώρα στο Lord of Steel. Έφτιαξαν κάτι βαρύ - σταθερό mid tempo άλμπουμ που κινδυνεύει να χαρακτηρισθεί κοινότυπο, ή ότι είναι τα ίδια και τα ίδια ή ότι αυτό είναι "ξαναπαιγμένα" παλιά κομμάτια.Έφτιαξαν την συνέχεια της παράδοσης με λυρικά τυποποιημένα (cliche) και πώς αλλιώς, θά πρεπε δηλαδή να ακούγονταν, όπως οι Cirith Ungol, αμ δέ, όλοι οι επικριτές του θα το λοιδωρήσουν και θα το χτυπήσουν με βασικό πρόσχημα την τυποποίηση και την επανάληψη. ΥΓ: τι κάνει με το μπάσο ο θεός De Majo, τι ήχος απο μπάσο είναι αυτός, ποτέ στην ιστορία του εμπορεύσιμου μέταλ δεν έχει ξανακουσθεί τέτοιος ήχος μπάσου
PANDAEMONIUM: «The Last Prayer» -Rock It Up,recordsΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:"Epic power" (metal)(rel:02/2012_άργησενα έρθει_ αλλά είναι must) ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:απο Italy ,ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ: ,ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ, ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:Με την κιθάρα του "Steve Volta" ταξιδεύουμε όλο το άλμπουμ. Πολλά καλά κομμάτια με ιδιαίτερα καλές συνθέσεις, ολίγον folk, αλλά ξεχωρίζει. Ερμηνεία φωνητικά απο τον "Daniel Reda": που ανεβάζει και εξυψώνει το υλικό (μέχρι ενός σημείου) πάνω απο το μέτριο ,το κάνει όπερα. Περιεχόμενο φανταστικό, με μεσσαιωνικούς περίπατους και deja vu ετεροχρονισμούς , εκεί που πατούν κι οι Rhapsody, κι ακόμη ακούγεται σχετικό πιάνο και ελεγείες,κλπ κλπ www.pandaemonium.org
WIGELIUS:« Reinventions » -Frontiers recs-
XAΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Melodic AOR (metal) [rel:07/20 12],ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Σουηδία,ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:φουσ κωμένο αλλά ακούγεται καθαρά,ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ: για ηλικίες μέχρι 30 άντε 35 ετών, ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:Κατασκευαστές είναι οι αδελφοί Anders και Erik Wigelius, και είναι και το debut τους άλμπουμ. Όλο το άλμπουμ στηρίζεται στα άψογα φωνητικά του Anders.
9
Οι συνθέσεις είναι 12 ,και είναι γεμάτες keyboards που ανεβάζουν τις μελωδίες ψηλώτερα.Από τις 12 οι 5 πέντε αντέχουν στο τέστ νεύρων και δυναμικότητας, όλα τα υπόλοιπα είναι απλά melodic music, βασικά όλο το άλμπουμ ακολουθεί formula AOR, δηλαδή με όλο το MTV 80 eighties, ΑOR τους HEAT,τους House Of Shakira,τους Mr Big, τους Nelson,τα Bon Jovi όλα. Και φυσικά ο απαραίτητος ερωτικός στίχος, όλο το άλμπουμ είναι της εκσπερμάτωσις .Υπάρχει όμως κι ένας κομβικός συντελεστής στην καρριέρα του Anders o Παραγωγός Daniel Flores (Issa,The Murder Of My Sweet, Minds Eye)
RABBITS:«Bites ,Rites» -Good To Die records/EarsplitXAΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Experimental Sludje (rel 07/2012),ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Portland/Oregon/US,ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:Αρκετή και δυναμική,ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:Σε σχετικά μεγάλες ηλικίες, σε επιστημονικό φυτώριο, κολλέγια, το πολύ 30άρηδες ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ: --Ένα τρίο δεμένο, με, (2)δύο άτομα στα μικρόφωνα o μπασίστας κι ο κιθαρίστας, ή μάλλον οι δύο κιθαρίστες ο KG είναι στα ντράμς κι ο Sethro κι ο Booze στις κιθάρες. --Έχουν ένα βαρύ flat ήχο που παραπέμπει σε punk,αλλά όμως δεν είναι punk. (Τι ωραία να μην ξέρεις μουσική), Δημιουργούν απρόβλεπτες εξελίξεις στην διάρκεια των κομματιών, και οι συνθέσεις είναι 100% του αυτοσχεδιασμού, προέρχονται σίγουρα απο το metal στο παρών project ούτε θέλουν να το ξέρουν. ---Βρίσκονται κάπου μεταξύ Sludje και old school hardcore τύπου exploited. --(βασικά το άλμπουμ έχει βγεί σε βινύλιο 33 στροφών με αside και bside) --Tο 6ο και το 9ο τελευταίο κομμάτι είναι διασκευές :το 6ο είναι απο κάποιους Spacemen και το 9ο είναι κομμάτι των Husker Du. www.rabbitusmeximus.com facebook.com/rabbitusmaximus WILD MACHINE :«II» -Perris RecordsΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ: Glam metal/ Hard Rock (06/2012) ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Αθήνα,Hellas. Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ: Οι συνθήκες της καλλιτεχνικής ζωής είναι δύσκολες για να δημιουργήσεις άρρωστο βαρύ glam metal (στην Ελλάδα) ότι βλέπεται κι ακούτε στο ΙΙ των WM είναι αυτό που μπορούσαν ...τόσο μπορούσαν και τόσο απέδωσαν. ΟΙ ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ: ούτε θα μπορούσα να συγκρίνω τις προσπάθειες των Faster Pussycat με την προσπάθεια των Wild Machine απο την Πετρούπολη Περιστερίου, και να γίνουν σχολιασμοί επί χάρτου. GENRE: Το "ΙΙ" των W.M. είναι 100 τα 100% Sleazy rock, είτε μας θυμίζουν τους AC/DC είτε δεν θυμίζουν AC/DC είτε « Jackyl ! » τον τραγουδιστή ''Nigel Dupree'',.... αυτό !! θα είναι το «sleazy metal gr» κατά 80% εν Αθήναις ενταύθα, και μη μιλάτε για Έλ-Έϊ (L.A.) ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΓΝΩΡΙΣΜΑ: το μεγάλο προσόν των W.M. είναι ο τραγουδιστής Johny Hot, το μεγάλο κεφάλαιο.
Ενώ παράλληλα με την ιστορία τους το 2010 πρός 2011 έγινε μια αλλαγή στην κιθάρα ανέλαβε ο Γιάννης Σίνης (Remember Lizzy), (κιθάρες: 1)Mario Lux, 2)John Sinnis) ΤΟ ΜΟΤΕΡ: Τα κομμάτια είναι όλα για όλα γκαζωμένα σε up tempo, δεν υπάρχουν μπαλάντες τύπου Poison και easy listening μελωδικά tracks, ούτε κάν mid tempo. Το συναίσθημα είναι επιθετικότατο πιο επιθετικό κι' από τους Britney Fox
CYANIDE4:"Every Day Is A Masquerade" -Perris records-
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Glam metal,Glam rock(rel:06/2012). ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Hellas Αθήνα, ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ: δυνατή αλλά έχουν γίνει επεξεργασίες και ακούγεται θαύμα. ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:Για 30 άρηδες, εργατικό λαϊκό κοινό ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ: 1)Xαρακτηριστικό τα κοφτά riffs σε φάση rock'n'roll και τα ξεκάθαρα solos. 2)Αυτή τη στιγμή είναι οι πρωταγωνιστές στην Glam metal σκηνή της ελληνικής επικράτειας, (κυρίαρχο στοιχείο ο επιθετικός ανδρογυνισμός και αλήτικα ναζιάρικα νιαουρίσματα, αλλά με αυθεντικότητα της διεθνούς παράδοσις στο είδος, όχι ελληνοποιημένο, ούτε βαλκανογκλάμ για το schoolwave). 3)Τα ρεφραίν είναι ευρηματικά και πιασιάρικα,(βέβαια) η απομνημόμευση τους δεν είναι και τόσο εύκολη, είναι κάπως σύνθετα, αλλά το μελωδικό σύνολο εύκολα το κρατάς. 4)Οι ρυθμοί εναλλάσονται απο τα φωνητικά ,που είναι έξυπνα τοποθετημένα, κι απο τα choruses (χορωδιακά),παράλληλα και με τις αλλαγές στις κιθάρες, ώστε να μην βγαίνουν πανομοιότυπα όλα τα κομμάτια και το άλμπουμ επίπεδο. 5)Βασικά ακολουθούν τα 80ties με πυρήνα τους Vain,και Faster Pussycat άντε και Hanoi Rocks κι ότι απομένει απο Poison και Brett Michaels.Ειδικά ο GA Sinn είναι μισός B.Michaels μπροστά στο μικρόφωνο κι αυτό είναι θετικό για την glam συμπεριφορά της μπάντας. Τα περισσότερα tracks είναι σε ταχύτητες up tempo.
αλόγων ,της υπέρβασις στα άγνωστα δημιουργείται για τα καλά σε αυτό το άλμπουμ. 3)Τα φωνητικά του Damnagora αν και βραχνά κυλάνε υπέροχα πάνω στις μελωδίες.Πολλές συνθέσεις είναι καταθλιπτικές ή στενάχωρες αλλά οι κιθάρες και τα τύμπανα δίνουν τεράστια δύναμη κι αλλάζουν την ατμόσφαιρα. 4)Το μεγαλύτερο όπλο το « βιολί του Lethieus » δεν είναι καθόλου υπερβολικό, καθόλου παράταιρο ,συμπληρώνει ή ακολουθεί όπου χρειάζεται και ανεβάζει το συναίσθημα. 5) Τα δύο κομμάτια που είναι guest O John Oliva είναι τα πιο ανεβασμένα και τα πιο εκφραστικά, ιδιαίτερα το "I'm The Monster" με τον Damnagora να συμπληρώνει το οπερατικό της υπόθεσης.Ενώ τα γυναικεία φωνητικά που συμπληρώνουν τον Damna,κάνουν τα κομμάτια πιο απόκοσμα
I AM I: "Event Horizon" -Selftitled, (Plastic Head)-
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ: power metal (rel:08/2012), ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Λονδίνο Αγγλία,big ben. Πρώτο άλμπουμ, καινούριο συγκρότημα και χωρίς label. ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ: Είναι πρός το AOR αλλά και για εκείνους που ακούνε power
συγκαταλέγονται στο παρών είδος. Οι συνθέσεις και η παραγωγή (στα studios) είναι του τραγουδιστή και αφεντικού της κατάστασης ZP Theart (πές με Dragonforce) μαζί με τον κιθαρίστα Jacob Ziemba, επίσης το mastering και τις μίξεις ο παλιός "Hellowe-νάς" Rolland Grapow μέλος των Masterplan.Όλο το άλμπουμ είναι σύνολο απο μεταλλικά riffs και μελωδίες με τις φωνητικές ικανότητες του ZP Theart. Όλα σε up-tempo ρυθμούς ,δηλ, όχι τίποτα καταιγίδες και γκάζια thrash-άδικα,απλά ογκώδεις συγχορδίες σε έξυπνες όχι βαρετές συνθέσεις- και "δίκαση ντράμς" . Ο Zp Theart είναι υψίφωνος (τσιρίζει) αλλά έχει πολεμικό επιθετικό ύφος, εφετζήδικες(με την καλή έννοια) ερμηνείες και πώς αλλιώς αφού η θεματολογία είναι "πολυσυλεκτική " και επι της πραγματικότητας με κοινωνικά ELVENKING :“Era” θέματα ,οπότε ο τραγουδιστής πρέπει να "ρίξει" θέατρο εδώ -AFMκι εκεί._ ΕΙΔΟΣ: μικροαστικό power Folk metal με μπαμπούλες και πλρφ:www.iamiofficial.com νεράϊδες παραβολικά (εκδ: 10/2012) ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Ιταλία, DOKKEN: Broken Bones Βενετία,Friuli,KATΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:για πάνω απο -Frontiers records30ντα ,40ντα αφού είναι ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ:Melodic Metal ήδη καταξιωμένο μετά απο (rel:09/2012), TI ΓΙΝΕΤΑΙ:Ο Dokken για μια 6-7 άλμπουμ.ΔΟΜΙΚΟΣ ακόμη φορά αποδυκνύει ότι δεν χρειάζεται τον ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ: 1) George Lynch. Όσο για τις παλιές καλές μέρες Θετικές μελωδίες και αρμονικά του Breaking the Chains του 84, φωνητικά (όχι υπερβολικά και του Tooth & Nail του 85, που αλλά τεχνικά),..? εδώ θα έλεγα ξαναγύρισαν μ’αυτό το άλμπουμ, ότι κάτι κάπως μου θυμίζει ο Dokken τα πάει πολύ καλά με τους Skyclad στο πιο Pop, ή τον Tony Levin στην Κιθάρα. μάλλον ότι οι El. σκληρύνανε Οι στίχοι είναι πλεγμένοι μετα το ύφος τους. προσωπικά προβλήματα και 2) Είναι το 7μο άλμπουμ κι' ο τα διλήματα .Το Broken Bones ακούγεται βαρύ ρυθμικό με ελάχιστα γκάζια. Damnagora «είναι παλι πίσω» και μάλιστα σε φόρμα, τα Riffs Την πολύ καλή παραγωγή την αποδίδουμε στον Maor Apτου Aydan και του Refarel κολάνε απόλυτα με τα folk στοιχεία pelbaum και το στούντιο του που έγιναν οι μίξεις και το Masκι έτσι το κλίμα του πισωγυ ρίσματος στο χρόνο, το κλίμα του μεσσαιωνικού της άλλοτε εποχής των σπαθιών, των θρύλων, των tering (Appelbaum studios: Halford όλα τα αλμπουμ, Angra, Therion, Yngyie Maalmsteen, Sepultura.)
10
01
02
03
04
05
06
07 07
CHTHONIAN ALCHEMY: «Beyond The Acheron» -FM recordsΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ: Gothic/Death metal (rel:2012). ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Ελληνικό, απο Αθήνα. ■ Greek προσπάθεια (Αχέροντας) σκοτάδια, ....να πλησιάσει τα Skanδιναυϊκά μοντέλα. Τα βασικά ανδρικά φωνητικά είναι δύο (2) ένα death growl/brutal, κι ένα ευθυτενές νορμάλ σε φάση αγγλικής gothic pop (φαίνεται το πήγαινε για Danzing φωνή αλλά ??! )■ Ευτυχώς ο θεός Πλούτωνας (!!όχι πλούταρχος) φρόντισε να υπάρχει syntheseiser που ανεβάζει το μελωδικό ύφος και χρωματίζονται οι συνθέσεις. Παραγωγός της μπάντας ο Γιάννης Μακρής. ■(το παρών άλμπουμ) Ξεκίνησε σαν Self Release απο το 2011 και κυκλοφόρησε δημοσίως «ώς digital». Aλλά εφέτος το 2012 υπόγραψαν στην ελληνική FM records οπότε....!
-8β-
■(* οι καλλιτέχνες credit-ίζοντες αποφεύγουν τα επώνυμα τους και καμουφλάρονται με τα μικρά τους, ο Πάνος, ο Γιάννης, ο Μιχάλης Ζ, η Mechblastess.) ■ "Ακούγεται": ήχος «Tiamat κατάσταση» σε Greek προσαρμογές more black, more death.
ZERO DOWN :« Looking To Start a Riot» -Devil Dogface rec/sΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ: Traditional Heavy Metal (rel : 12/2011*άργησε να διανεμηθεί εκτός ΗΠΑ ένα χρόνο
-8β-
μετά), ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: ΗΠΑ, Seatle. ►Eίναι το τρίτο άλμπουμ του συγκροτήματος που έχει φιλοδοξίες απ'ότι φαίνεται.►Δέν έχει "λυρισμό" ή τέχνη αλλά έχει δύναμη ,διότι, υπάρχουν πολλά "πεζά" αλλά και ωμά κομμάτια, αλλά οι στίχοι με την ωμότητα της εκτέλεσις και των νοημάτων που ακούγονται κι ότι αφηγείται, το κάνουν απογειωτικό. ►H δύναμη της παρουσίασης και της θεατρικής παράστασης πηγάζει απο τον Mark Hawkinson τον τραγουδιστή με φωνή και στύλ που θυμίζει Udo των Accept. Επίσης κάτι πολύ σημαντικό είναι η χορωδιακή παρουσία στα φωνητικά και των άλλων τριών μελών των δύο 2 κιθαριστών και του μπασίστα. Επίσης τα συντονισμένα riffs αλλά και τα απότομα και δυναμικά σολαρίσματα απο τους Matt Fox και Lenny Burnett δίνουν ιδιαίτερη δυναμικότητα στην υπόθεση απογείωσης του κάθε κομματιού.ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ: Μουσικά οι ενορχηστρώσεις παίζουν στο ετεροχρονισμένο παρελθόν. Κάτι μεταξύ Αγγλίας New Wave British HM, κάτι σαν Saxon, Raven,J.Priest, άντε και Accept και λίγο Kiss με λιγο Mottley Crue την εποχή του Too Fast For Love. Yπάρχουν όμως τα νοήματα οι απλοί βάρβαροι αργκό στίχοι, στίχοι της αλλαζονικής μαγκιάς, των νυχτερινών τσαμπουκάδων, δηλαδή, κάτι μισανθρωπικά στιχάκια δοσμένα επ' ολίγον,(όχι βέβαια black-μεταλλάδικες καφρίλες), κάτι άρρωστα εκδικητικά στιχάκια,εναντίων trendy τύπων, κάτι μηδενιστικά αλλά και κάτι αφορισμοί, όλα δοσμένα με ένα έμμετρο τρόπο σε γρήγορους ρυθμούς ,(slow,και μπαλάντες είναι αδυανόητες και ανύπαρκτες). ►Το άλμπουμ είναι δουλεμένο εφετζίδικα και πουλάει αυταπάτες αστικής αλητείας, απλά αντρίκια και τίμια, όχι με τεχνάσματα και θεατρινισμούς, τύπου glam και poser. ► Το εξώφυλλο δίνει μια S&M απεικόνιση ενός τύπου που τραγουδάει στο ομογάλακτο συγκρότημα Witchburn του Misha Kiane.■ Σαν παραγωγός χρησιμοποιήθηκε ο τεχνικός τους Rob Luvleggs. HUSSAR: «White Devils» -Stahlhelm recordsΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ: death/core+ metal (08/2012), ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Πολωνία, ■ (hussar οι Ούσαροι πολεμική φατρία στην Αυστροουγγαρία.)Βαρύ Death άλλοτε με γκάζια σε υψηλές ταχύτητες κι άλλοτε mid tempo, το περιεχόμενο είναι πολεμικών μαχητικών διαθέσεων, βλάσφημες αμφισβητήσεις, σε επίπεδο αφήγησις (Συνέχεια Στη Σελίδα 17)
Opeth, όπως Katatonia. γ)Οι συνθέσεις είναι death metal αλλά προσπαθούν να είναι Aπόλυτοι πειραματισμοί πάνω σε black metal anantgarde, δεν επιθυμούν να φόρμουλες. Κάποιος ,(πιχι) ΠΧ, προσθέτει pop ακούγονται σαν νορβηγικό black μελωδίες και αργόσυρτα χορωδιακά με βάθος, metal. (αναλυτικά) πλακώνουν "δίπλα" στα τραχιά brutal riffs του black metal. τις συγκοπάτες παύσεις σαν σταματήματα και τα μελωδικά -Ό όρος "post black metal" δεν ισχύει δεν σολαρίσματα ενδιαμέσως και αναμιγνύουν τα Brutal με τα υφίσταται. Δημιουργός είναι ένας και μοναδικός και έκανε μελωδικά νιαουρίσματα.δ).ΓΕΝΙΚΑ: το συγκρότημα είναι screaκαι δυο χρόνια να το ολοκληρώσει, ο Tim Yatras mo και βαβούρα τώρα αν κάνοντας προσμίξεις και προσθήκες κι μέλος των Austere. (και σε άλλα πολλά project). έχει βάλει πλώρη για avantgarde μπράβο του.(ΥΓ.κάπου διάβασα ότι θυμίζει κάτι μεταξύ Tool και Opeth,"μπόοιινγκκ!!!!!") (ΥΓ2 O Tim έβαλε χορευτικά beat και ψυχεδελικά χορωδιακά Inedia είναι η νηστεία των ασκητών στο δόγμα των καθολικών). πάνω σε καφρίλες black metal πλησιάζοντας τους My Dying DARKTRIBE:«Mysticeti Victoria» Bride και τους Forest of Stars.Nα το πούμε atmospheric black -Massacre recsmetal δεν κολλάει και πολύ .Απλά είναι ένα instrumental δημιούργημα που ταξιδεύει σε space rock καταστάσεις (τύφλα ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ:Melodic Power metal (rel:09/2012), νάχουν οι Camel και οι Soft Machine) απλά η βασική ιδέα έχει ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Γαλλία Νίκαια, κλαπεί απο την ψυχεδάλεια των 60ties απο τους blackmetalάδες ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:Πρόκειται για συνδιασμό μελωδίας και μυθιστορηματικής hipsters με αισθησιακούς θρήνους και σπηλαιώδεις άριες. Το φανατασίας, γρήγορο power με syntheseiser άλμπουμ είναι ταξιδιάρικο 100% και καθόλου πειραματικό ή στριφνό progressive. Aπλά ο τύπος την είδε Jean Michere Jare "που χτίζει ήχο" και το γεμίζει απο την ορφανή κιθάρα... του χεβυμέταλ. Οι συνθέσεις είναι πολύπλοκες TYGERS OF PAN TANG: «Ambush» και βασίζονται στις κιθάρες Rocksector records/Plastichead και τα synth, o τραγουδιστής ►Ξεχάστε τις μαλακίες και τους όρους New Wave of British Αntony Agnello αυτοσχεδιάζει Heavy Metal NWOBHM . όσο μπορεί καλλύτερα, με ►Όλα τα κομμάτια είναι βάση τα φυσικά του προσόντα old school heavy rock’n’roll να ανεβοκατεβάζει τις οκτάβες “Επιμεταλλωμένο”, κορυφαία αβίαστα, είναι "δυναμικός" κομμάτια τα One Of A Kind, Man τραγουδιστής όχι επιθετικός, On Fire, Speed. Ξεχάστε το Wild που τονίζει και χρωματίζει τα νοήματα των στίχων. Cat και το Spellbound του 80/81, Ακούγονται ,"στεγνά!", γρήγορα κομμάτια με όγκο στις κιθάρες τα κάνατε εκούσια και θεληματικά και τα τύμπανα, Το συγκρότημα είναι cult, και το project αυτό πλύση εγκεφάλου στον εαυτό σας. σαν Darktribe παίζει δυναμικό ρόλο και μπαίνει στο παιχνίδι με Το κομμάτι Suzie Smile του 80ντα μεγαθήρια του είδους όπως Avian, Children Of Bodom, Dunμε τον Jess Cox μικρόφωνο, έχει geon, Orden Ogan, Leviathan κλπ συνέχεια στο παρών άλμπουμ
GERM:"Wish" -Eisenwald Tonschmiede /Earsplit-
(Αmbush) σαν Hey Suzie, ξεχάστε και τον γόητα Jess Cox (εξελίχτηκε σε τηλεοπτικό ηθοποιό σε σαπουνόπερες), αφεθήτε στον Jiacopo Meile. ►Tο άλμπουμ σκίξει, μελωδικά ρυθμικά, και συνθετικά. Με την υπογραφή ήχου και mastering απο τον Chris Tsangarides μόνο που δεν είναι πια στα Μorgan studios του 80α , έχει φτιάξει δικό του studio κάπου στο Dover (ούτε υπάρχουν πια Morgan studio και τέτοια νοσταλγικά).
INEDIA :"Healing"
-SLEASZY RIDER recordsΕΙΔΟΣ: Progressive Death Metal (rel: 10/2012), ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Ιταλία, Βενετία ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ: α) Ότι είναι αναπάντεχο σαν σύνθεση κι ότι είναι απρόβλεπτο δεν μπορεί να θεωρείται και progressive β) παρόμοιος ήχος, σύμφωνα με το δελτίο τύπου_δηλαδή εννοεί επιρροές όπως Pain of Salvation, όπως
11
ALL HAIL THE YETI: «All Hail The Yeti»
-AFMΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ: Κάτι μεταξύ Sludge αλλά και σαν Groove Thrash,αλλά και metalcore που υποτίθεται ότι έχει προσθήκες southern metal,[rel:09/2012], ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Η.Π.Α ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:1). οι μουσικοί είναι δύο ειδών οι άσχετοι και οι δημιουργικοί, όσοι είναι άσχετοι προσπαθούν να πάιξουν κάτι που θυμίζει Panthera, ή Corrosion Of Comformity του 90ντα, ή Biohazard, αφού οι ίδιοι ονειρεύονται να γίνουν οι νέοι metallica στην θέση των metallica. 2).κάτι μαντράχαλοι γκαρίζουν, τα γνωστά screamo, κι έχουν μιξάρει τις γαϊδουροφωνάρες με διαβολικά riffs και γκάζια, 3).σίγουρα είναι αριστούργημα αλλά είμαστε πολύ ηλίθιοι και πολύ φλώροι για να το κατανοήσουμε!! αλήθεια????? που βρίσκουμε το θάρος και αγνοούμε τέτοια ταλέντα της σύγχρονης τέχνης.
TEN:«Heresy & Creed» -FrontiersΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ: Melodic metal/AOR?/Epic Hard Rock (rel:10/2012)ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Αγγλία,Μάντσεστερ, ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:■Mπορεί να είναι 'αρχετυπικό' AOR ή μελωδικό h.r. αλλά απο το περιεχόμενο και την ερμηνεία του Gary Hughes είναι επιθετικό με πολλά τεχνικά στις κιθάρες,
τόσο,που το φέρνει μαζί με το περιεχόμενο των στίχων στο "Epic" ,(μα γίνεται; AOR και epic), έ κατά κάποιο τρόπο epic hard rock. ■.Το μελωδιλίκι, και τα όνειρα με ήχο οφείλονται και στον "τεχνικό!" Denis Ward (ex-Pink Cream 69) που έκανε τις μίξεις και τα Mastering των ηχογραφημένων. ■ Οι στίχοι το πάνε για ρεαλισμό και κοινωνικά ζητήματα αλλά είναι τόσο συγκαλυμένοι στίχοι που και εγγλέζος να παρακολουθήσει τα λεγόμενα δεν αγγίζουν. ■ Credits φυσικά στον πληκτρά Darrel Treece Birch για την άριστη κάλυψη απο τα keyboards, το κάνει ακόμα πιο πιασιάρικο, αλλιώς θα ακούγονταν κάτι σαν τους αείμνηστους UFO ξεκούρδιστους απο μονοφωνικό. Yπ’ όψιν ότι πάρ’ όλη την ποζεριά έχει δύο κιθαρίστες
THE SCAMS: «Bombs Away» -Lightning RecordsΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ: Hard Rock/heavy rock (rel: 09/2012),ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Σουηδία ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:για μικρές ηλικίες purists 30ντα-35ντε-40ντα, μόνο για purists και ανοιχτόμυαλους. ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ: είναι το τρίτο άλμπουμ και δεν έχει ξεφύγει καθόλου σε σχέση με το προηγούμενο. Με δύο κιθάρες ,μία rhythm και μία σόλο, δημιουργούν φοβερούς ρυθμούς καλυμένους με τεράστια riffs της κιθάρας πάνω στο ρυθμικό του μπάσου και της rhythm section. Eίναι ένα μίγμα απο ρεφραίν των Rolling Stones αναμεμιγμένο με riffs των AC/DC ακούς σκληροπηρυνικό boogie βουτηγμένο στο hard rock. Τα κομμάτια είναι 10 και βασίζονται σε ένα θέμα, "στην αλητεία του rock" και μέσω του ιδιώματος και τις διακηρύξεις του, για την ζωή στον δρόμο (ταξιδεύοντας) κάνοντας τα τραγούδια , τραγούδια για γκόμενες υπόπτων ηθών, για συνευρέσεις σε (WC) με groopies, για το feeling πάνω στη σκηνή,γενικά εκμεταλεύονται το « βάναυσο βιοτικό ιδίωμα αντίδρασης των παθητικά εφησυχασμένων » . Το άλμπουμ είναι 100% δυναμικό αλλά θα λοιδωρηθεί και θα κατηγορηθεί ότι είναι αναχρονιστικό και κλέβει τα 80ties. H δεκαετία του 80ντα είναι πηγή έμπνευσης για τους Scams και χαρακτηριστικό τους. Το boogie metal τους είναι καλότεχνο και αριστοτεχνικά δουλεμένο και αποδιδόμενο.
REDLINE: «Vice» -Escape-musicΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Hard Rock/heavy metal,(rel:09/2012), ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Birmingham, Αγγλία, ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ: Γενικά υπάρχουν απομιμίσεις αλλά κερδίζουν τον θαυμασμό. Θυμίζει «Sabbath - Iommi, εποχής Tony Martin» (άλμπουμ eternal idol). Εκφραστικότατος ο frontman Kez Taylor, κρατάει το μικρόφωνο και όλο το συγκρότημα. Δημιουργεί φορτισμένη ατμόσφαιρα εως και ταραγμένη , με ελεγχόμενη
12
προτρεπτική φωνή , με οργή, ασυγκράτητος. Τα θέματα είναι άμεσα μεταξύ κεραυνών και αστραπών και απευθύνονται στο σύνολο. Ουσιαστικά είναι μια ,κατάσταση "UFO" (74/76-phenomenon-forces-lights out), με ανεβασμένες ταχύτητες, πρόκειται και για ένα ,"στυλ Saxon", τσιτωμένο και πιο βαρύ. Σε γενικές γραμμές αποδίδουν το αρχετυπικό NWOBHM ( μαλακία καθιερωμένη αυτο το νιού/νταμπλιγιού/ όου/μπί/έιτς/μί). Αλλά αποδίδουν ένα καλοήθες και καλότεχνο αντίγραφο των πρωτοτύπων τους, και των επιρροών τους, πχ: Judas Priest και Y&T,. Tα τρία πρώτα κομμάτια Πί Χί: όπου συναντάμε το χαρακτηριστικό εγγλέζικο στίγμα. 1.Battle Cry:δυναμικό γκαζωμένο με ρεφραίν κοφτερά και άγρια riffs.ήχος που το «διαχωριστικό κρύσταλο του καθωσπρεπισμού ! κομματιάζεται απο την εκκωφαντική έκρηξη! » 2.King Of the Mountain: λίγο πιο αργό , το ίδιο "ρυθμικό" με άγρια riffs, το μπάσο και η rhythm section δημιουργούν ένα συνεχόμενο ηχητικό τείχος ασταμάτητα. 3.Black Sky: Ξεκινάει με μια μακρόσυρτη εφετζίδική εισαγωγή , είναι αργότερο κομμάτι, με αιχμηρές κιθάρες και μια ιδιόμορφη μελωδική φόρμα
ORDEN OGAN: «To The End» -AFM recsΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Power Metal (rel:11/2012), ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Γερμανία,Arnsberg, ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:Υψηλή, ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ: (1.history) Τα προηγούμενα άλμπουμ ήταν τρία, το τελευταίο υπο τον τίτλο Easton Hope (2010),ήταν ακριβώς περίπου ότι κι αυτό εδώ, ένα ψιλοconcept κάπως ενιαίο αφήγημα, αλλά όχι musical opera για το Broadway. (2.the Lord) O Sebastian Leverman είναι φοβερός παραγωγός έφτιαξε έναν τέλοιο ήχο, έδωσε τέλειες συνθέσεις, αλλά είναι ένας "μέτριος" τραγουδιστής. (3.περιεχόμενο) Όλο το άλμπουμ είναι Θεατρικό-''το τέλος έρχεται''- ποιό (;) τέλος; και συντέλειες και τα ύστερα του κόσμου.Που στηρίζεται σε μελωδικώτατα ρεφραίν, κατακεραυνωτικά riffs, και συμφωνική μουσική, οι προσμίξεις της συμφωνικής μουσικής είναι πετυχημένες και μεγαλειώδεις.(4.Ακούγεται) ακούγεται σαν power metal και είναι power metal γιατί έχει 2 κιθάρες (είναι πολλές οι κιθάρες) πάντως τα riffs απο τον Tobi και τον Seeb είναι κάτι παραπάνω απο φανταστικά και καλότεχνα. (5.προσδιορισμός):Ηχούν κάτι μεταξύ Blind Guardian (εποχής far-beyond) και Symphony X, βάλε και κάτι απο παλιούς Rage,παρόμοια ακούσματα πλήν όμως έχουν την ξεχωριστή χροιά Ogan , ''ανεβαστικά'' μελωδικά κομμάτια.
AUDIO PORN:«Jezebels Kiss» -JK recordsΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ: ΑΟR melodic heavy (09/2012),ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Los Angeles, ΣΑΝ ΤΙ ΜΟΙΑΖΕΙ: ΜΟ ΟΙΑΖ ΙΑΖΕΙ: ΕΙ: Το συγκρότημα το πήγαινε για Glam αλλά δεν του βγήκε, ακούγεται κάπως σαν μελαγχολικοί KIX και κλαμμένοι Faster Pussycat και Enuf 'z' Enuf.ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:ουσιαστικά ακούς sleazy hard rock αλλά μετά το 3το και 4το κομμάτι χάνεις την μπάλα.Προσοχή στα πολύ δυναμικά Cry me A River 2o και Sweet 16 το 3ο. Η ΦΟΡΜΟΥΛΑ/ΣΥΝΤΑΓΗ:φοβερά μέταλλα!!!
έχουν την σκληράδα των Green Day !! χαχχαχαχαχ,αλλά, όταν η Sleazy Metal κουλτούρα μπασταρδεύεται με pop refrain και την διεστραμένη κουλτούρα "Ας Μην Γίνουμε Κάφροι, ας Παίξουμε Γλυκά και Απαλά", μόνο και μόνο για να διαφέρουμε, μπας και φανούμε ραδιοφωνικά τότε είναι απαράδεκτοι απο το heavy metal. ΕΝΤΟΣ: Συνθέτης και Frontman o Azriel Saint Michael που βιάστηκε με τις 10 συνθέσεις να κλείσει το άλμπουμ. Η "παραγωγή" είναι καλή έγινε απο τον κιθαρίστα της μπάντας (με την ιδιότητα του παραγωγού) ο Jeff Westlake (Hydrogyn). To κακό είναι ότι τα περισσότερα κομμάτια είναι beat-άτα και ρυθμικά αλλά δεν έχουν έμπνευση (σαχλά).
SECRET SPHERE «Portrait of a Dying Heart» -Scarlet RecordsΦοβερό Power απο Μιλάνο, μια metal opera , ένα «concept άλμπουμ» με βάση το μυθιστόρημα “She Complies With The Night” ( release: 10/2012), στα φωνητικά ο Michelle Luppi (Ex-Vision Divine/Ex-Thaurorod)
OBSESSION:«Order From Chaos» -Inner Wound recordings ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ: Power metal (10/2012), ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Connecticut ΗΠΑ, «ΤΙ (;) ΠΑΙΖΕΙ» :Το συγκρότημα το κρατάει ο Michael Vescera, που τυγχάνει παράλληλα να είναι και session-άς επαγγελματίας αλλά επανίδρυσε το 2004/5 τους Obsession.Στην Ουσία είναι το 4ο full length άλμπουμ. ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ: Οι συνθέσεις είναι 10 και αφηγούνται το συναίσθημα του τρόμου σαν να είναι thriler, προσπαθεί να ικανοποιήσει όσους κυριαρχούνται απο άγρια ένστικτα,οι ενορχηστρώσεις είναι περίπλοκες και εντυπωσιακές. Τα riffs είναι ογκώδει και βαριά και απο τους δυό κιθαρίστες, ο John Bruno και ο Scott Bolamd λειτουργούν με γρήγορες ταχύτητες αλλά όχι υπερβολές. H έμπνευση είναι horor αλλά η εκτέλεση είναι της Όπερας, απο την ψιλή φωνήν του Michael Vescera, που ακολουθεί τις συνθέσεις με μελωδικό ύφος και θεατρική εκφραστικότητα. Βαριές κουβέντες λέξεις κι εκφράσεις τις κάνει αλοιφή και τις αποδίδει σαν να είναι ερωτοτράγουδα και εφετζίδικο Glam.«ΥΦΟΣ» : τελικά είναι ένα στέρεο και έντιμο τείχος power metal με χροιά του παρελθόντος των 80ties
DIRT:«Rock’n’Roll Accident»
THE LAST VEGAS:«Bad Decision» -AFM recordsΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Glam metal/Rock (rel:09/2012), ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Chicago,ΗΠΑ,« ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ» του CHAD:όλα τα κομμάτια πάρ' ότι μελωδικά αλλά αιχμηρά και επιθετικά ,αφήνουν ένα ευχάριστο συναίσθημα. Η δουλειά ,ο σχεδιασμός και οι συνθέσεις του γατίσιου και ναζιάρικου παρουσιαστικού που θυμίζει Faster Pussycat οφείλεται στον Chad Cherry.Πρόκειται για πομπώδη τύπο με βραχνή φωνή που αρέσκεται στα blast των έγχορδων στο πνεύμα του "sex & drugs" και ένας γρήγορος ρυθμός απο up tempo και πάνω για τα περισσότερα κομμάτια σε μια θάλασσα απο riffs. ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:Το Συγκρότημα έχει Glam attitude είναι κάτι μεταξύ sleazy και Glam, σχοινοβατεί μεταξύ Hanoi Rocks ,AC/DC και Guns & Roses,κάπου εκεί υπάρχει ο ήχος τους. Ο ήχος είναι δυνατός και δυναμικός χάρις στους 2 κιθαρίστες Adam Arling και Johnny Water. Δίνουν όμως τσιτωμένα vibes ενώ η φωνή του Cherry θυμίζει Brian Johnson (AC/DC) και Vince Nail (Motley Crue) και υπόγεια χορωδιακά φωνητικά απο τα υπόλοιπα μέλη.«ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ» : Τα θέματα είναι προσιτά και street αλητείες με τις γνωστές μηδενιστικές δεοντολογίες και ασυγκράτητες sexy-στικότητες, πνευματική τροφή των ανατρεπτικών ανατροπέων ακροατών. Το υπόγειο ύφος και το beat-άτο τέμπο οφείλεται στον παραγωγό "Johnny K" (Megadeth, Disturbed, Airborne) και γενικά όλη η παραγωγή
13
Massacre records ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Sludge Doom metal (11/2012), ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Γερμανία, Schwabisch Hall,”ΙΣΤΟΡΙΑ” είναι το δεύτερο (2) άλμπουμ τους με μέλη και LineUp γιατί το debut το προηγούμενο το είχε ηχογραφήσει ο Sven μόνος του όλα τα όργανα. “ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ” υπάρχουν δέκα (10) κομμάτια δέκα συνθέσεις που στηρίζονται στην ποίηση της καθημερινότητας,τα νοήματα και τα μηνύματα προβλημάτων που δεν λύνονται, προβλήματα των καταπιεσμένων και κοινωνικά αδιέξοδα όλα σε μακρόσυρτους στίχους. “Ο ΠΟΙΗΤΗΣ” συνθέτης και στιχουργός ο ίδιος ο ερμηνευτής και μικρόφωνο των Dirt o Sven Zaklikowski, πλήν όμως ότι δίνει ουσιώδη τραγούδια (όχι ψυχαγωγικά κι’ανέμελα).”ΧΡΟΙΑ” το άκουσμα είναι κάτι σαν Alice In Chain που παίζουν Metallica ! Tο συναίσθημα είναι της κατήφειας και της οργής πάνω σε εύκολα ρεφραίν αλλά σκληρά με βαριά riffs απο δύο κιθαρίστες που δίνουν όμως μια περίεργη υπόγεια ενέργεια *(το πάει για gheto rock και τέτοια).”ΜΕΤΑΛΛΟ” κιθαρίστες ο Thiemo Hille και Florian Stallberg ακολουθούν τις μελωδίες του Zaklikowski σε mid tempo αλλά και up tempo αρκετές φορές με βαριά ασήκωτα riffs και δίνουν ατμόσφαιρα έντασης, διαταραγμένη ατμόσφαιρα, “όγκος” οι κιθάρες πλήν όμως καλοήθης και καλότεχνος.
THE KILLBILLY 5’ERS :«Wellcome To Town Now Get The Hell Out»
-No Bull recsSouth κατάσταση και καθόλου για αναπόλησι , είναι στον
ήχο των ZZ Top και των 38 Special, των Outlaws, και των Molly Hatchet, και ιδιαίτερα των Blackfoot. Προέλευση Σουηδία Vaxjo (rel: 08/2012)
BLOODBOUND:«In The Name Of Metal»
-AFM recsΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Melodic Power Metal (rel: 11/2012),ΠΡ ΟΕΛΕΥΣΗ:«Σöυηδική»►Είναι το πέμπτο άλμπουμ (5) και σαφώς το καλλύτερο απο τα προηγούμενα και το πληρέστερο. Kλασσικές εκτελέσεις του είδους "power" με βασικά συστατικά 2 κιθάρες ,2 κάσσες στα ντράμς και πλήκτρα.Ακούγονται ακριβώς στη χρυσή τομή της φόρμουλας Power μεν μέταλ δε, είναι και μελωδικοί, είναι και δυναμικοί, ενώ παράλληλα είναι και ρυθμικοί σ' όλα τα tracks.►Οι εχθροί τους θα τους λοιδωρήσουν για τυποποιημένους (και καλά) και ότι οι συνθέσεις είναι πιασιάρικες και βρωμάνε εμπορίλλα κι όλο έχουν "cliches" στα τραγούδια, και φυσικά ότι τους λείπει η έμπνευση και η φαντασία,αμ! δέ!,που είναι το αντίθετο. ►Το συγκρότημα παίζει παραδοσιακό power όπου ακολουθείς τους κανόνες και τα δεδομένα των εγχόρδων και των κρουστών, κάθε παρέκλιση θα οδηγούσε σε alternative παραφωνίες και φάλτσα και πτώση και αδυναμία της εικόνας της μπάντας πρός τα έξω. ►Το συγκρότημα είναι 6αμελές και ο συντονισμός τους σε τόσο άρτιο επίπεδο είναι επίτευγμα. ►Το μυστικό όπλο είναι το syntheseiser αυτό γλυκαίνει τα φωνητικά, σβήνει την ξεραϊλα της κιθάρας και δίνει χρώμα στους στίχους. Πληκτράς ο Fredrik Bergh που δίνει ποιότητα χωρίς να βγάζει ξεζητημένο ηχητικό στρώμα απο keys, απλά συνοδεύει (τους άλλους) και δίνει ύμνους μαζί με τις κιθάρες των «αδελφών Olson» την βάση της μπάντας.! Credits: και στον τραγουδιστή Patrick Johansson για την πολυδιάστατη φωνητική του ικανότητα. (στο εξώφυλλο η μασκώτ τους logo ο Νοσφερατού με αμφίεση κωδικοποιημένη) BLOOD ON THE DANCEFLOOR: «Anthem Of
The Outcast» °'Dark Fantasy/Plastichead'° ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Electronic/Crunkcore (rel:11/2012),ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: ΗΠΑ,Orlando. Όλα τα όργανα απο τον Dahvie Vanity,φωνητικά απο την κυρία Jay Von Monroe. Υπάρχει έμπνευση αλλά γενικά δεν έχει κάτι το σημαντικό να πούνε. ►Είναι γεμάτο programing και samples διαδοχικά και επαναλαμβανόμενα (κάτι σαν ringtones), και ευτυχώς που ο Dahvie Vanity πετάει και κάτι σολαρίσματα με ηλεκτρική κιθάρα και κάτι leads, το πιο σκληρό κομμάτι του άλμπουμ το Anthem Of The Outcast τύφλα νάχουν οι Ministry.► Ενδιαφέρει τους "χορευτικούς" metalheads μιάς κι ο
14
οικοδεσπότης ζηλεύει τους Nine Inch Nails ,βασικά έπρεπε να ήταν industrial (αλλά στην πορεία παρεξέκλινε) λόγω έλειψης μελών το γυρίσανε στο electropop, δεν παύει να έχει σκληρές διαθέσεις και street θεματολογία.►Το Anthem Of The Outcast είναι ένα "Best Of " μια επιλλεκτική συραφή απο τα καλύτερα κομμάτια των δύο τελευταίων τους άλμπουμ των Evolution και Audio Pornography, είναι ένα άλμπουμ επικοινωνιακού σκοπού για να φέρει καινούριους οπαδούς στο due-το D.Vanity/ J.V.Monroe project. GENE THE WEREWOLF: «Rock n Roll Animal» -Fontiers recsΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Sleaze Hard Rock (rel:11/2012), ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Pittsburgh (ΗΠΑ). ΤΟ-Α- και ΤΟ-Ω: Το συγκρότημα στηρίζεται σε φόρμουλες Kiss και AC/DC με έναν πολύ καλό κιθαρίστα Drew Donegan που αντιγράφει τον Brian May των Queen, έχει όλα τα κοψίματα του May και το πνεύμα των Kiss και του Paul Stanley,κι όλες τις φόρμουλες των Bon Jovi (και της glam αμερικάνικης σκηνής) Ο ΑΡΜΟΔΙΟΣ: βασικός δημιουργός και συνθέτης και τραγουδιστής ο Gene κατά κόσμον Jon Belan με συνθέσεις μελωδικές ,εύκολες να σιγανοτραγουδηθούν, ένα "βαρύ glam metal" ,τσιτωμένο boogie rock, με AOR διαστάσεις που καταλήγουν στην pop. Mιά heavy-μεταλλική pop που θυμίζει Knack και Styx έως και Cheap Trick αλλά δεν παύει να είναι heavy. Ο Gene είναι πιανίστας και αρέσκεται στο μεγαλείο, το γραφικό και το πομπώδες. Όλα τα κομμάτια είναι ευχάριστα και εντυπωσιακά. ΑΝΑΛΥΤΙΚΩΤΕΡΗ ΑΝΑΛΥΣΗ: Τα τραγούδια είναι πιασιάρικα και καλοδουλεμένα γιατί υπάρχουν ιδέες πίσω απο αυτά. (δεν είναι συνθέσεις σην τύχη με ψάξιμο και τζαμάρισμα) Οι στίχοι δένουν με τα συγκλονιστικά ρεφραίν βάση συνταγής που ακολουθεί η μπάντα , και βάσει ψαξίματος. *(θυμηθείται το Hysteria και το Adrenalize των Def Lepard, ήταν pop αλλά ηχητικά ανήκε στο heavy metal) Το συγκρότημα χτυπάει το συναίσθημα και την διάθεση του ακροατή με ένα ακόμη όπλο το keyboard του Aaron Mediate, όλη η αντίθεση του καλού απέναντι στο κακό της rock ανατρεπτικότητας γεφυρώνεται με τα πλήκτρα. ANTIMATTER: «Fear Of A Unique Identity» (Deluxe Edition) -Prophecy ProductionsΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ: Psychedelic Atmospheric Rock (rel:11/2012) Πρόκειται για «post metal» με πολλά πειραματικά στοιχεία. Όλο το άλμπουμ τόχει ηχογραφήσει ο Mick Moss μόνος του όλες τις κιθάρες και το μπάσο και τα syntheseiser, και τα samples και το πιάνο, και τραγούδησε όλα τα μικρόφωνα και φωνητικά. Τα υπόλοιπα έγιναν με guest μουσικούς, στα ντράμς ο Colin Fromont,βιολί ο David Hall, και guest φωνητικά η κυρία Vic Anselmo που παραμένει στο line up απο δω και στο εξής. Τα βασικά κομμάτια είναι 09 εννιά ,τα υπόλοιπα 6 έξη είναι remixes και δύο demo εκτελέσεις
BADMOUTH: «Heavy Metal Parking Lot» -Rambo recordsΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ: Sleazy Hard Rock (rel:10/2012),ΠΡ ΟΕΛΕΥΣΗ:Σουηδία, Στοκχόλμη (όχι τιποτα βλάχοι!!!!!!!!! πρωτεύουσα) ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΣΑΝ :Μέσα στον πολτό των παπαγάλων και των αντιγραφέων φωτοβολεί με 11 κομμάτια κύρους και ψυχωμένων συνθέσεων. «Backward» μπάντα αλλά έχει μέλλον.Είναι στο "ιστορικό και ασφαλές" ηχητικό των Judas Priest/Maiden/Saxon αλλά βέβαια στο δικό του μονοπάτι με την αισθητική του retro αλλά και τα κοψίματα των πρώϊμων Def Leppard (On Through the Night/High & Dry 80/81), ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΣ: Είναι το (2)δεύτερο άλμπουμ, αν και κυκλοφόρησε το 2011 σαν self finance απο την Rambo rec/s αλλά έφαγε τη φόλα απο Αμερική Καναδά , και , τελικά η Rambo rec/s το έβαλε μπροστά στη φτωχοευρώπη το 2012 ένα χρόνο μετά. ΦΑΓΩΜΑΡΑ: Το καινούριο line up του 12 έφερε αλλαγές , πυρήνας του συγκροτήματος ο τραγουδιστής Tom Pearson και ο lead κιθαρίστας Randy Joy (τ'αφεντικά κάποιους διώξανε και με τις αντικαταστάσεις χάσανε τη μπαλα για λίγο) ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ: Το άλμπουμ είναι πολυεπίπεδο, το επίπεδο της επιθετικότητας είναι ανεβασμένο ψηλά και δεν πέφτει σε μελωδίες και νιαουρίσματα μπαλάντες στα περισσότερα κομμάτια.Το επίπεδο της αρμονίας των μελωδιών κυριαρχεί σε όλες τις συνθέσεις χωρίς να χάνεται το στύλ και το στίγμα της μπάντας. Ενώ το επίπεδο της ποιότητας των συνθέσεων και των ενορχηστρώσεων είναι και στα 11 κομμάτια, έξυπνα ψαγμένα ρεφραίν, έξυπνα διαφορετικά riffs απο κομμάτι σε κομμάτι και δεν είναι καθόλου επίπεδο. Και γενικά το συναίσθημα του καλπασμού κυριαρχεί σε όλο το άλμπουμ.ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ: όχι πολύ βαθύ,το στιχουργικό υπόβαθρο φυσικά δεν μπορεί να βρίσκεται στον Burroughs, τον Kerouac και τον Ginsberg, οι στίχοι είναι σε φιλολογική κατάσταση cominks και κινηματογραφικής ταινίας δράσης με συγκαλυμένη εφηβική αλητεία και μηδενιστική ιδεολογία.
NUBIAN ROSE:«Mountain» -Funklord DynastyΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Melodic Hard Rock (rel:10/2012),ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Σουηδία. ►Δουλεμένο άλμπουμ, με κοφτερά τραγούδια, που στοχεύει στα charts αλλά και να σε τραβήξει πάνω του με βασικό στοιχείο τα εκρηκτικά γυναικεία φωνητικά. Όλο το show (παρουσία δραστηριότητα) το κάνει η "αειδώς" κυρία Sofia Lilja (Akerlund) με φωνή τύπου (Lita Ford/Doro/Pat Benatar) με πολλές οκτάβες βέβαια. ►Συνθέτες /δημιουργοί των ενορχηστρώσεων ο κιθαρίστας Christer Akerlund μαζί με την Sofia (together both),και εκτός απο δύο slow κομμάτια που το ένα τυχαίνει να είναι διασκευή, το "Close My Eyes 4 ever" απο Lita Ford και Ozzy Osbourne, όλα τ' άλλα είναι δυναμικά mid και up tempo κομμάτια που παραπέμπουν σε Scorpions,
15
Heart, Doro, Europe.►......!!!!!!*(το άλμπουμ ξεκίνησε "self release" το προηγούμενο έτος 2011κι αφού ναυάγησε ήρθε για διανομή -σε εταιρία-στην Funklord Dynasty στο τέλος του 2012) .........!!!!!!►Δηλαδή μετά τα «Scorpi-ονικά» riff-άκια ακολουθεί απροκάλυπτα glam-οειδές ρυθμικό μέταλ με δύο (2) κιθάρες μιάς κι' η μπάντα είναι πενταμελής. Και τα τραγούδια εντυπωσιακά και σύνθετα με απομιμήσεις αλλά καλότεχνες και εύηχες. Μεγάλος μάστορας του ήχου τους ο Mix-αδόρος και Παραγωγός τους Τobias Lindell (Europe, H.e.a.t, Hardcore Superstar) 2 φορές διακριθείς στα βραβεία Grammy.
Δ.Ο.Γ.Μ.Α: «Νεκρή Ψυχή» -FM recordsΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ: Ελληνόφωνο βαλκανορόκ (11/2012),ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Αθήνα ώρα μηδέν.■ Λές και ο Μίλτος Πασχαλίδης συναντά τους Νοστράδαμος της Δέσποινας Γλέζου, Λές κι ακούμε τους Πελόμα Μποκιού του Μπονάτσου να διασκευάζουν Σιδηρόπουλο, & μια μερίδα Πυξ Λάξ. ■ Κιθάρες χωρίς παραμόρφωση, ελάχιστα τύμπανα ίσα ίσα να υπάρχει και μια κάσα, και βαθιοί Ποιητικοί Στίχοι με υπαρξιακές προφητείες, οι ανισότητες, οι ευαισθησίες, Δηλαδή: mainstream μεγαλείο με verbal-ιστικό βάθος, ότι πρέπει για ραδιόφωνο, η cult μεταπολίτευση του 1973-80ντα σ'όλο της το μεγαλείο.(καθόλου διεθνιστές καθόλου underground στοιχεία) ■ TI ΘΑ ΓΡΑΨΕΙ Ο MAJOR TΥΠΟΣ: "φρέσκο συγκρότημα, κόβει σαν ξυράφι !!! uuuppss!! " αγγίζουν την κορυφή , μια φλόγα πηγάζει μέσα τους" !!bbooeeingg!!, (κι εμείς που κάνουμε τέτοιες δισκοκριτικές είμαστε οι εντολοδόχοι των ξένων ευρωπαϊκών δισκογραφικών, τα τσιράκια της χρυσής αυγής, διαταραγμένα άτομα αποχαυνωμένα απο το χέβυ/μέταλ,!!!!! ναί,ναί γράφτε κι άλλα)
■ Ότι δεν είναι στιχουργικά στα αγγλικά και είναι στην τοπική πατριωτική διάλεκτο δεν είναι "διεθνιστικό" , κι ότι δεν περιέχει στοιχεία σύγκρουσης (underground) γιατί να συγκαταλέγεται στο rock ας πάει στα μπουζουξίδικα σαν έντεχνο.
ASHES YOU LEAVE: «The Cure For Happiness» - Rock & Growl records ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ: Gothic Doom metal (12/2012), ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Κροατία, Ριέκα , ΕΝΤΥΠΩΣΗ: τα υποδειγματικά γυναικεία φωνητικά (που είναι και τα βασικά) απο την Giade Etro, μια σοπράνο ογκώδης φωνή αλλά το πένθιμο και θλιβερό την ρίχνει, συνοδεύεται που και που κι απο ανδρικά (black metal) φωνητικά σε αρκετά σημεία. ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ: είναι το 6 έκτο full length άλμπουμ, και η μπάντα είναι 6αμελής, με γυναίκα στα keyboards (Ana Toric) που παίζει και φλάουτο, όπως επίσης και γυναίκα στο βιολί.Το παίζουν λίγο My Dying Bride και λίγο Paradise Lost αλλά έχουν δική τους goth-άδικη ταυτότητα, εν τω μεταξύ οι συνθέσεις τους είναι πολύ στιβαρές, το ίδιο και οι ενορχηστρώσεις τους. FOLK: η παρουσία του βιολιού είναι εξωτική σε όλα σχεδόν τα κομμάτια καθώς και το φλάουτο που φέρνουν πολλά folk μοτίβα στην επιφάνεια και ισχυροποιούν το folk στοιχείο
ALPHA TIGER: « Beneath the Surface » -Century Media rec/sΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ : Traditional Pöwer metal (rel:01/2013), ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Γερμανία,Freiberg. Παραδοσιακό ευφάνταστο περίτεχνο "power" με αποδέκτες ένα κοινό που έχει ανάγκη μελωδικά leads κιθάρας και μελωδικά σολαρίσματα και συμπαγή δυνατά riffs (τηρώντας αποστάσεις απο μπάντες που θυμίζουν Greenday και Queensryche.) ■ Ο ΕΧΘΡΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ:Σύμφωνα με τους επικριτές και pop-ογράφους «...παίζουν απομιμήσεις 80ties και είναι γραφικοί οπισθοδρομικοί ετεροχρονιστές» . ►Βασικός συνθέτης τους ο Peter Langforth (ο κιθαρίστας) που ενορχηστρώνει κάπως σκληρά στα όρια του speed metal, αλλά λιτά κι έτσι ακούγονται κι όλα τα όργανα.■ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ: είναι ένα μίγμα από Γερμανικό και Αμερικάνικο power, το γερμανικό περιέχει Helloween/Rage/Gamma Ray, και το αμερικάνικο tank περιέχει Savatage και Virgin Steele. Βασικά θυμίζουν τους Steel Prophet σε γενικές γραμμές αλλά με το δικό τους copy-άρικο στύλ, είναι αυτόφωτοι αλλά στο μέτρο το δυνατόν. ■ ΦΩΝΗΤΙΚΑ: Ο Τραγουδιστής Stephen Dietrich με ψιλή φωνή, τενόρος, θυμίζει τον John Arch των πρώιμων Fates Warning, όπως και τον αμερικάνο Rick Mythiasin τον τραγουδιστή των άλλοτε Agent Steel. ■ ARTWORK: το παραβολικό εξώφυλλο είναι ανατρεπτικότατο αλλά παιδικά δεικτικό, απο τον «Ούγγρο Peter Tiko». ►Tα κομμάτια είναι ουσιώδη και κερδίζουν τον ακροατή με μεγάλα range ηλικιών απο 20άρηδες έως 50άρηδες._ BOB KATSIONIS : «Rest In Keys» Self released ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ: power metal/shred (rel: 01/2013), ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ Ελλάδα Αθήνα. ►Ο Κατσιώνης είναι πληκτράς, το προηγούμενο άλμπουμ Noemon ήταν εντελώς instrumental.Σ' αυτό το άλμπουμ φροντίζει και για την συμμετοχή κιθάρας που θα απογειώνει τις μελωδίες του, με guest όπως ο Gus G, και chris Amot, αλλά και πληκτράδες guest όπως ο Gary Wehrkamp.► Το άλμπουμ είναι ουσιαστικά instrumental αλλά έχει και τρία σημεία με φωνητικά, δηλαδή 8 instrumental κομμάτια και 3 με τργουδιστές. α) στο πρώτο κομμάτι "Οn my Own" με τον Peter Ellis πρώην White Wizzard β) στο έκτο κομμάτι 6 "Αnother World" η ελληνίς Maxi Nil τραγουδίστρια των Vision Atlantis, γ) στο ένατο κομμάτι 9 "Rendez Vous" με την νορβηγίδα Liv Kristune απο τους Leaves Eyes.►τσεκάρισμα στο σατανικό που θυμίζει industrial και Ministry το τέταρτο 4 το Epirus
Rising.► και μετά κάνει κοιλιά και βάζει κάτι ταξιδιάρικα με πιάνο (εκτός λογικής power metal) το ομώνυμο Rest in Keys εφτά7 λεπτά κομμάτι, "αμμάν αλλάχ την είδε μπάχ", και μετά πετάει ένα δωδεκάλεπτο12 με πιάνα και θρήνους το "The Four Seasons Of Love" που στην ουσία είναι τρία κομμάτια με δύο ενότητες το Being Me και το Dawn to Nostalgia. Ουσιαστικά όλο το άλμπουμ οδηγείται απο πλήκτρα κάτι που το κάνει φοβερά ταξιδιάρικο. FULLFORCE: « Next Level » -SPV/SteamhammerΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ : Power metal (rel:10/2012), ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Σουηδία, Μάλμο, ■ είναι το 2ρο άλμπουμ, πρόκειται για « Χριστιανοpöwer », εξ αιτίας ενός στελεχικού μέλους που έφυγε, του κιθαρίστα CJ Grimmark, που αναγκαστικά ήταν στα προκαταρκτικά 2011/12, και στην κατασκευή του άλμπουμ (είναι γνωστός απο τους Νarnia - christian και μέταλ ).■ Καλό σφιχτοδεμένο άλμπουμ με riff-άρες και σολαρίσματα για την εντατική. ■ Όταν τα 3 μέλη ήταν πρώην μέλη των Hammerfall τι να περιμένει κανείς γιατί ο Stefan Elmgren κι ο Anders Johansson κι ο Μagnus Rosen προήλθαν απο εκεί τι να περιμένεις.Ενορχηστρώνουν περίτεχνα και εντυπωσιακά, είναι μεγαλειώδες το συναίσθημα, εκτός κι αν προτιμάτε μινιμαλισμό, λιτότητα και alternative. TEO ROSS: «Road To Neverland» - Self Released ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ: Instrumental/Progressive metal/Shred (rel:12/2012), ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Ελλάς, Λάρισσα. ►Άλλος ένας έλληνας κιθαρίστας που βγάζει την δουλειά του πρός τα έξω. Πρόκειται για τον κιθαρίστα των Heart Attack. ►Υπάρχουν δέκα (10) διαφορετικά μεταξύ τους κομμάτια, η κιθάρα φυσικά παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο όπως και σε κάθε «instrumental guitar solo άλμπουμ»,τα περισσότερα κομμάτια είναι σε γρήγορο τεμπο. Στά keyboards κι όλα τα πληκτροφόρα ο Bob Katsionis (Firewind, Outloud).► Επίσης σε κάποια κομμάτια guest είναι ο άλλος Λαρισαίος ο Gus Drax (Biomechanical- Black Fate), κι επίσης κάπου είναι guest κι ο Ziras. Aυτά τα τρία άτομα ήταν οι βασικοί συνοδοιπόροι του Teo Ross στο Neverland. Δομικός συνεργάτης ο Katsionis με τα πλήκτρα του και τα Sound Symmetry studio. SONJA PERENDA:« Time has Come » -Self-FinancedΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ: Hard Rock Opera (rel:12/2012),ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Αυστρία.■ Απλό, κλασσικό hard rock πάνω σε συνθέσεις κλασσικής μουσικής, με ευπρεπείς συνθέσεις και επαγγελματικές εκτελέσεις. «Τραγουδάει η Sonja» με soprano οπερατική φωνή.■ Είναι λίγο opera show industry η υποτιθέμενη φάση (κάτι σαν Walt Disney productions/metalshow).■ Στην ουσία είναι 10 κομμάτια σκληρά με «evil rock attitude» κάτι σαν Nightwish σε αργή κίνηση, με σκληρό rhythm section ,βαρύ μπάσο
16
καραπαραμορφωμένη κιθάρα, βιολιά, και απλό drumming.■ Κλασσικίζει ο ήχος και οι υπόλοιποι μουσικοί δεν αναφέρονται επί του παρόντος.► Καλή δουλειά ,απλή και στημένη, καλή και η φωνή και "οι ερμηνείες της κυρίας", αγγίζει το τέλειο, αντιγράφει την Tarja Turunen.■ Ο κιθαρίστας της ??? άγνωστος για την ώρα, οι ταχύτητες των τραγουδιών είναι αργές, θετικό αυτό.
OCEAN MIND: «2 Ready 2 Live» - The Leader rec/sΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ: Shredding Stoner Rock (rel:12/2012) , ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Ελληνικό απο Αθήνα/Αιγάλεω, ■ Ο Zachary (φωνητικά-hammond) πρέπει όταν ήταν βρέφος να τον νανούριζαν με «Animals» το "House of The Rising Sun" και το "Bring it Home to Me". Είναι 100% αναβίωση της περιόδου μεταξύ Skiffle και Hard Rock, Λονδίνο 60ties, San Francisco "τα παιδιά των λουλουδιών", λές και δεν είναι παραγωγός ο Lee Popa (White Zombie, Ministry, Tool, Korn) αλλά ο Ray Manzarek των Doors.■ O Ζachary έχει καβαλήσει το hammond του και την έχει δεί Βιετνάμ και beat generation, νομίζει ότι είναι ο «Goldy» των Steppenwolf και φωνή η ίδια με τον John Kay , αφού ακούς το πρώτο (1το) κομμάτι "2Ready 2Live" και αμέσως θυμάσαι το "The Pusher" και το "Μagic Carpet Ride", η μηχανή του χρόνου δουλεύει ασταμάτητα 11 κομμάτια backward μέχρι θανάτου, οι Hamble Pie κι ο Alex Harvey αναστήνονται!!!.■ Αν λάβουμε υπ' όψιν και την κιθάρα του Παν. Πιερρακέα νομίζουμε ότι είναι κλωνοποιημένος γονιδιακός απόγονος του Michael Monarch (Steppenwolf/Janis Joplin)!!►Για να μετακομίσουν οι Ocean Mind , Από το Μαρούσι και τα "studio G", στο Los Angeles στα "Swinghouse studios", ε!ε! σίγουρα το αποτέλεσμα θα είναι κάτι παραπάνω απο τέλειο. ATTIC: «The Invocation» -Van rec/sΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ: Traditional metal (rel: 12/2012), ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Γερμανία, Geisehkirchen. ►Είναι το ντεμπούτο full lengh άλμπουμ, πιστοί στην σκοτεινή παράδοση, και στην « σκηνή της Κοπενγχάγης », με, "Mercyful Fate" (Don't Break the Oath), "Force of Evil", "Iron Fire".► Aκούγονται δυναμικά riff (τείχος απο riffs) που είναι και αρκετά γρήγορα , και, εδώ κι εκεί σκορπια leads που ξαφνιάζουν. Ευφάνταστα στιχάκια σε «ιστορίες φρίκης», φέρετρα, ο κερασφόρος άρχων , τραγούδια ανατριχίλας, με το συστατικό του αποτρόπαιου, με επαναλαμβανόμενα ρεφραίν, στην βάση της μελωδίας και του βατού.Τα keyboards είναι ο μισός ήχος. ΘΑ ΚΑΤΗΓΟΡΗΘΕΙ : για παλιομοδίτικα τραγούδια doom funeral,ανέμπνευστα, και νοσταλγία του dark metal. Σίγουρα ο King Diamond κυριαρχεί στον ήχο των Attic γι αυτό και στην παρουσίαση και ερμηνεία ο Μeister Cagliostro είναι πανομοιότυπος. ►Bασικά είναι project απο μέλη των E-Razon και των Warhammer, με βάση τον τραγουδιστή απο τους Divine Wings τον Meister Cagliostro
17
SHAKRA: «Powerplay» -AFM rec/sXΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ: "Heavy & metal & hard-rock"(rel: 01/2013), ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Ελβετία Bern, ►Δεν ονομάστηκε τυχαία Power play, αφού απο τα 12 κομμάτια που περιέχει τα 2 (δύο) είναι μπαλάντες και slow το 4 τέταρτο και το 12 δωδέκατο το τελευταίο, και τ'άλλα 10 είναι όλα γκαζωμένα στο μέτρο το δυνατό έκαστο.Κι όταν λέμε γκαζωμένα μιλάμε για up tempo δυνατό.Λές κι ακούς Bon Jovi, ή Cheap Trick, ή Dokken, τόσο μα τόσο Glamo-ειδές. Όλα τα κομμάτια είναι γεμάτα ρεφραίν υψηλού κινδύνου, ρεφραίν ευχάριστα και δουλεμένα τόσο που αποτυπώνονται εύκολα.Μα καλά ποιός έγραψε τα κομμάτια??? ο Desmond Child ??, σίγουρα όχι !!, αλλά ο Muster, ο Blunier/κι ο Prakesh, αλλά φροντίσανε να είναι περιεκτικά και κοινωνικά ερεθιστικά, και είναι μια θεματολογία που κινείται στην καθημερινότητα,κι ένας ήχος κάπως modern αφού στο ΑΟR/glam της υπόθεσης « προσθέσανε κάτι σαν Pearl Jam », κάτι σαν grunge, πάνε να ξεφύγουν απο το γλυκό της υπόθεσης Los Angeles. ►Mα καλά ποιόν βάλανε για παραγωγό τον Tom Werman, τον Bob Rock, ή τον Bruce Fairbain ??, δυστυχώς όχι !!!!! την παραγωγή την έκανε ο ίδιος ο Thom Blunier ο κιθαρίστας !!, αλλά στα πλαίσια του "speedglam/AORοειδούς" , για ένα τείχος απο riffs τόσο που να μην σκεπάζεται ο τραγουδιστής και ακόμη φωνακλάδικα ρεφραίν σε φάση hanoi rocks-michel monroe, έτσι για να διατηρήται η αιχμηρή ατμόσφαιρα του οργισμένου, αφού αυτό ζητάνε κι οι οπαδοί σε τελευταία ανάλυσι. GOLDEN RESSURECTION: «One Voice For The Kingdom» -Liljegren Records | Doolittle GroupΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ: Neoclassical power metal (rel:01/2013), ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Σουηδία, Μάλμο. ■ «White metal» δηλαδή Χριστιανικά δοσμένο μεταλλικό πεδίο με χριστιανούς.(πχ: Narnia, Divine Fire, Audio vision). Δηλαδή μια rock προπαγάνδα για να έλθη στη «μουσική του φωτός», ο κόσμος, σε αντίθεση με την άλλη μουσική που είναι rock του σκοταδιού.■ Λυρισμός : Ευαγγελικός - Βιβλικός κλπ κλπ . Ο τραγουδιστής Christian Liljegren κάνει την εκρηκτική ερμηνεία που θυμίζει Rob Rock, ή και Dio ακόμα ή και Yngwie Malmsteen, φωνή καμπάνα με πολλές οκτάβες και κινητικότητα. ■ Στη σύνθεση και τις κιθάρες ο εγκέφαλος παιδί θαύμα Tommy Reinxeed. Kομμάτια φορτισμένα γρήγορα στα πλαίσια και τους νόμους του power metal που μπορείς και το τραγουδάς παράλληλα με την ακρόαση. συνέχεια απο την σελ 8β(HUSSAR: «White Devils») απο το skin συγκρότημα Bound for Glory και brutal φωνητικά «ο Will» απο τους West Wall. Ακολουθούν την μουσική παράδοση των Before God και West Wall, σε διάφορες ταχύτητες και ποικίλες ενορχηστρώσεις, η υπόθεση μελωδία είναι
SCUM OF THE EARTH: «The Devil Make Me Do
Eίναι κατάσταση Pretty Maids αλλά και Rainbow (εποχής Dio/Blackmore) χωρίς όμως να έχει τις δυνατότητες ο κιθαρίστας να κάνει ότι έκανε ο Blackmore, απλά ακολουθεί. ■ Είναι της "φωτεινής ατμόσφαιρας", χωρίς σκοτάδια, ούτε Lucifer, ούτε satanic, αλλά μάλλον είναι ολίγον κατ'ολίγον Χριστιανοειδές, ολίγον κατ'ολίγον White Metal, αλλά το παίζουν καλά με αισθητική street μέν αλλά with God στο πλευρό τους. ►Αυτό που κολλάει στον ακροατή είναι τα τσιριχτά αλλά ψύχραιμα φωνητικά του καινούριου τους τραγουδιστή Peter Thederan, και τα καταιγιστικά riffs του Tomas Berg τυπικού παραδοσιακού χεβυμεταλίστα που "ζωγραφίζει". Όπως και τα εξυψωτικά ρεφραίν (refrain) γεμάτα κορόνες του τραγουδιστή και rhythm section απο το μπάσο και τα ντράμς δίπλα στην κιθάρα.► Η παρουσία του τραγουδιστή κομμάτι το κομμάτι γίνεται ευχάριστη αν στην αρχή ήταν μη ικανοποιητική. Μάλλον τα τραγούδια τους θα μείνουν πιθανών. CRASHDIET:«The Savage Playground» -Frontiers recordsΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ : "Gläm Metal (heavy)",(rel:01/2013),Π ΡΟΕΛΕΥΣΗ:Σουδία/Στοκχόλμη.■ Είναι αριστούργημα ή δεν είναι.Είναι φερέγγυο ή δεν είναι. Είναι έντιμο ή δεν είναι.Πείθει ή δεν πέιθει??????►Tο attitude της υπόθεσης Savage Playground είναι glamour-ιάρικο, ετεροχρονιστικό, και βρίσκεται στο "πάλαι-ποτέ" Los Angeles στην περιβόητη Sunset Strip του έτους 198-ογδόντατόσο. Τα riffs είναι πορωτικά!, SNAKECHARMER:«Snakecharmer» διεστραμένα !,μελωδικά !, και περίτεχνα, και -Frontiers recordsφροντίζει γι' αυτό ο leader και συνθέτης του ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Hard Rock Heavy (rel: συνόλου Martin Sweet ό ό! κιθαρίστας (ό 01/2013),ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: νέος Dave "The Snake" Sabo). Nομίζεις ότι Αγγλία,North Yorkshire.►Πρόκειται ακούς την συνέχεια των Skidrow/ Sebastian για το πρώην σύνολο Company Of Bach φάση "youth gone wild"■ Η ρέπλικα Snakes, που μεσουράνησε απο το που αναβιώνει τα "Big Guns", "18 and Life" 1998 μέχρι το 2004. Τώρα μετάφεραν και "Youth Gone Wild" του 1988 είναι ο το Project σαν Snakecharmer (πάλι Simon Cruz, o με βαθυστόχαστο ύφος έξω snake περιέχει το όνομα) με βασικά φωνή λυκανθρωπικής υστερίας , και κρατάει και κιθάρα και στελέχη Mickey Moody και τον βγάζει και lead-άκια ή solos►Είναι το 4αρτο άλμπουμ full Neil Murray στο μπάσο και τις length άλμπουμ Και Για Την Ιστορία « τον παλιό καλό καιρό συνθέσεις. ■ Σαν να ακούς, τους Bad Company » το συγκρότημα στηριζόταν στον Dave Lepard τον αρχικό του Paul Rodgers να διασκευάζουν επιτυχίες τραγουδιστή που όμως Απέθανε το 2006, και μετά το πένθος των Whitesnake, τα :Take Me With You/ Dont το 2009 αντικαταστάθηκε απο τον Simon Cruz. Σαν άλμπουμ: Mess With Me/Love Hunter/ ή το Ready ain' Αν υπήρχε βαθμολογία θα του βάζαμε 9,αλλά ας μείνουν οι Willing. ΄Η να ακούς τους Whitesnake του βαθμολογίες στα κωλοσχολεία/λύκεια και ΑΕΙ που στο μέλλον 79/80 να διασκευάζουν το hit « Good Lovin (Gone Bad) » θα αντικατασταθούν απο το internet και την τεχνολογία των Bad Company κάπως έτσι ακούγονται. Θυμίζουν τους SISTER SIN: «Now & Forever» Black Country Communion του Glenn Hughes.■Όταν έχεις -Victory rec/sγια δεύτερη κιθάρα τον κιθαρίστα των Wishboneash «Laurie ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Traditional Metal (rel: 10/2012), Wisefield» (τι άλλο θέλεις??) κι όταν στα πλήκτρα (keyboards) ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Σουηδία, Lerum.■ Τέταρτο 4 τον γυιό του Rick Wakeman (Yes) τον «Adam Wakeman» άλμπουμ και φαρμακερό.έχει το πνεύμα των να σου κάνει τις μελωδίες να απογειώνονται. Και τον Chris Mötley Crüe, την αισθητική των Mötorhead, και Ousey στο μικρόφωνο ,χωρίς θεατρινισμούς straight, μεσόκοπο τον ήχο των Plasmatics όταν είχαν παραγωγό τον τραγουδιστή με macho εκφραστικότητα ,μια ρέπλικα του Lou Dieter Dierks.■ Στα φωνητικά η μετεμψύχωση Gramm (Foreigner), πώς να μην θεωρείται super band.►Με της Wendy O Williams , μόνο που δεν είναι στιχομηθεία που κινείται στο ρεαλισμό της καθημερινότητας, ξανθιά, η« Liv Jagrell », ίδια φωνή ίδια έκφραση, με στίχους επιστημονικά κολλημένους. με το ένδοξο παρελθόν όχι τίποτα υστερικές φαλτσαδούρες Angela Gossow και τους και την ικανότηττα να συναρπάζουν. trash εμετούς και να πουλάει σεληνιασμό σε φάση Otep, όχι BLACK ROSE:«Turn On The Night» βέβαια. Μιλάμε για υγιεί τραχιά βαριά γυναικεία φωνητικά, -Doolitle Groupμε μαχητικότητα πάνω στην μελωδικότητα του τραγουδιού, ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ: Melodic Hard Rock (rel: μέγαιρα μεν αλλά θηλυκή δε (..μαστίγωσε με! θα είμαι 01/2013),ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Σουηδία ,Fagersta.►Τρίτο "full υπάκουος...S/M...).■ Τα κομμάτια είναι βατά με την σκληράδα length" άλμπουμ για τους αργοπορημένους B.R. με 9 tracks. των Mötorhead έχουν ουσία, μεταδίδουν ενέργεια, δεν είναι extrem It» Goombe Music/SPV ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ: Industrial metal (rel:11/2012), ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Arkansas,ΗΠΑ. Είναι ο κιθαρίστας των Rob Zombie ο Mike Riggs, αλλά και με θητεία στους Prong. ■ Ήχος Rob Zombie (αυτονόητο είναι) πολύ πιο κοντά στους Revolting Cocks (κι ότι βγάζει ο Al Jourgensen) και Ministry παρά στους Marylin Manson και τους Dope.Πρόκειται για Groove άλμπουμ. Κι όμως υπάρχουν υποβόσκουσες κιθάρες απο τον Mike Riggs και τον Nick Mason μία lead και μία rhythm και το μπάσο ,που είναι καμουφλαρισμένες. Κέντρο βάρους οι στίχοι, τα νοήματα, κοινωνικά, με μίξη σατανά, διαβολικές και λογοτεχνικές λέξεις κλειδιά και γενικά οι θεωρίες της αλήτικης "βαμπίρ" κοινότητας. Devils freak, devils roadhouse, dance the apocalypse, kneon revolution, το πάει για πάρτυ των κολασμένων, devils freakshow,κλπ κλπ■ Όλα τα κομμάτια στηρίζονται στο techno beats, με τα χαμηλα τύμπανα , ίσα ίσα ν'ακούγεται η κάσσα, και τα παραμορφωμένα φωνητικά, πειραγμένα αλλοιωμένα απ' την κονσόλα, αλλά και τα back vocals και τα χορωδιακά κι αυτά αλλοιωμένα «μηχανικές φωνές».■ Οι κιθάρες είναι πίσω, τα riffs και τα leads είναι πίσω και μπροστά ακούγεται το programming techno beat, μαζί με τις κιθάρες σ'ένα απόλυτο χάοτικό επαναλαμβανόμενο κι απο πίσω τα χορωδιακά φωνητικά ■ Ο παραγωγός που ασχολήθηκε με το programming των SOTE είναι ο Volkstrokes.
18
BOIL: « Axiom » -Vicisolum productionsXAΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:'Post Metal'/progressive (rel:
www.issuu.com/canellisjoh
GIANT-X: « I » - SPV rec/s XΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ: Traditional Heavy Metal (rel: 01/2013),ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Γερμανία /Αμβούργο►Είναι οι παλιοί Running Wild που μεταμφιέστηκαν σε «Giänt-X», το δίδυμο Peter "P.J" Jordan ο κιθαρίστας και ο τραγουδιστής Rolf Kasparek ( ή αλλιώς Rock'n'Rolf). Έφτιαξαν συνθέσεις αμερικάνικες, όλο αμερικανιές, δηλ,horny κιθάρες, slide leads, « φρονιμα τύμπανα », κι αποφάσισαν να βγάλουν κομμάτια που να θυμίζουν Toto, ή και Survivor, αλλά και Steve Miller σε power metal έκδοση, ή και Foreigner ακόμη.■ Βασικά παίζουν ένα αρχετυπικό boogie metal, 'η ένα AOR μέταλ που να θυμίζει τους Triumph. O Peter Jordan είναι ο συνθέτης παραγωγός και κιθαρίστας, που παίζει σχεδόν όλα τα όργανα στο στούντιο του, παριστάνοντας άλλοτε τον Jim Peterik (Survivor) ή αντιγράφοντας τον Steve Lucather (Toto) στα μεγαλεία τους.■ Ο Rolf αφήνει το οργισμένο ύφος των Running Wild και μιμείται τον Steve Miller σε φάση χεβυμεταλλά, ή κάνει και τον Lou Gramm (Foreigner) ,αλλά έχει ένρυνη προφορά ευρωπαϊκή και καθόλου blues χροιά.■ Αρκετά κομμάτια ακουμπάνε το συναίσθημα του rock'n'roll αλλά δύσκολα κερδίζουν τις εντυπώσεις.Το άλμπουμ είναι μελωδικό βασικά και μετά όλα τα άλλα, τα θέματα είναι εφ' όλης της ύλης «των συγχυσμένων» της «street culture, περιπέτεια! σπέρμα! ίλιγγος!». A LIFE DIVIDED: «The Great Escape» -AFM rec/sΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ: Gothic Metal (rel:01/2013),ΠΡΟ
20
LEGION: «Resurrection» -Z Rock rec/sΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ: Hard Rock/Metal (rel:12/2012),ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Αγγλία all over.► Είναι το 4ο άλμπουμ full-length το δεύτερο μέσα στο 2012. Είναι 5αμελής μπάντα με session-άδες μισθοφόρους (μεν αλλά άψογους δε) της μουσικής βιομηχανίας, με θητείες σε μπάντες όπως "Bob Catley, DIanno, Arabia, Jagged Edge and Lionsheart". Το άλμπουμ είναι όλο ερωτικό ή μάλλον γκομενικό, και γενικά επι της καθημερινότητας καταστάσεις.■ Λόγω της ιδιομορφίας και ομοιότητας της φωνής του τραγουδιστή Phill Vincent η μπάντα παραπέμπει σε Dokken,αλλά και Whitesnake και Winger.■ Όλα τα κομμάτια το περιεχόμενο οι στίχοι και οι ενορχηστρώσεις είναι Los Angeles κατάσταση , λές κα τά’γραψε ο Bruce Farbain ή ο Desmond Child, δηλαδή οι μελωδικές ϊαχές (clean vocals) του τραγουδιστή, τα «πιασιάρικά ρεφραίν» που σε κολάνε, αλλά σε βάζουν στα μηνύματα τους αφού αναφέρονται σε διαταραγμένους σεξιστές και γενικά έχει ψυχαγωγικό προσανατολισμό. ■ Παραγωγός ο ίδιος ο κιθαρίστας Vince O’Regan έχει φροντίσει για την glamorous ατμόσφαιρα του άλμπουμ, για έναν άψογο ήχο που όλα τα άργανα θα “αναπνέουν”, τα τύμπανα να μην είναι τριγγαρισμένα και να εξυψώνουν τους ρυθμούς, ιδιαίτερα όταν έχεις στα τύμπανα τον Steve Hopgood (ex Tank, exBattlezone, ex-Killers, ex-Persian Risk, ex-Chinatown) και ένα δυνατό rhythm section, το φάνατσμα των whitesnake κυριαρχεί σ’ όλη τη διάρκεια.
DOG fanzine
ΤΣΑΜΠΑ// FREE
www.issuu.com/canellisjoh
02/2013).ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Δανία, Aarhus.■ Είναι 'στενάχωρο' νυπενθές άλμπουμ, και ασχολείται με σχιζοφρενικά περιστατικά και παράλληλους πλατωνικούς κόσμους.■ Είναι avantgarde και δύσκολα προσιτό (ιδιαίτερα σε ποδοσφαιρόπληκτους) ► Δέν είναι modern metal απλά ξεπετάνε εδώ κι εκεί (πάνω σε μελετημένες συνθέσεις) grunge ήχους και electronica σε φάση Nine Inch Nails και βγάζουν 100% industrial (λές κι οι Pearl Jam διασκευάζουν metällica, σλούρπ!).■ Έχουν την 'σκληράδα' των Green Day αλλά υπάρχουν και Black metal βρυχηθμοί και «brutalιές» και extreme λαρυγγισμοί που άλλοτε είναι ξεκρέμαστοι κι άλλοτε ακολουθούν χορωδιακά φωνητικά.■ Ο τραγουδιστής (Jacob Løbner) ψάχνεται, σε μια μόνιμη καταθλιπτική εκφραστικότητα λες κι ακούς paradise lost κλαθμυρισμούς, σε μοιρολόϊ "my dying bride" και βάλε και τα ντεθμεταλλίκια στο ξεκάρφωτο,!(αντιλαβού σώσον ελέησον!). ►Οι κιθαρίστες είναι δύο (1. Stig Nielsen,2. Kenneth Avnsted) αλλά δεν ακούς ρεφραίν φάση π.χ.: judas/priest. Κι' αν ακόμη υπάρχουν riffs αυτά είναι μέτριας έντασης κι όχι παρατεταμένα κι επιδεικτικά, οι κιθαρίστες αποφεύγουν το ασυγκράτητο και επιώκουν το περίτεχνο,το σεμνό.
ΕΛΕΥΣΗ:Γερμανία,Μόναχο. ►Στην ουσία είναι το 4το άλμπουμ για τους πρώην Cydonian, και 2ρο άλμπουμ για τους μετονομασθέντες αργότερα σε Life Divited ■ Έχουμε συστοιχίες απο Riffs και άγριο drumming που περνάει απο την κονσόλα. Το Riffing βγαίνει παραμορφωμένο και πιο "άγριο" δίπλα στα κρουστά, όλα φιλτραρισμένα/ παραμορφωμένα απο το programming του Erik Damköhler, γιατί αλλιώς θα ακούγονταν κάτι σαν Judas Priest δεδομένου ότι έχουν δύο κιθαρίστες (1.Mike 2. Tony).► Είναι μια κατάσταση Ministry όπως στο House Of The Mole. Είναι ένα μιξάρισμα απο Die Krupps και το δικό τους ΑΟR, ναί! ο Jürgen Engler αντικατοπτρίζεται στα περισσότερα σκληρά τραγούδια του Great Escape, όχι ότι δεν έχουν επιρροές απο Rämmstein, κάθε άλλο.■ Είναι ένα μίγμα μεταξύ του άλμπουμ (ας πούμε ) Μutter των Rammstein και των δανών Neotek αλλά μελωδικό. Ο τραγουδοποιός Jürgen Plangger που έχει και την παραγωγή του δίσκου φροντίζει να δώσει μελωδίες, όχι μόνο «τοίχους απο κιθαριστικό blast!» Όλος ο ήχος είναι χαλύβδινος, όλο το EBM εδώ έχει όγκο δεν είναι αποσπασματικό, ούτε αμαξοστοιχία διαρκείας σε techno dance party της τρίτης λυκείου.■ Τα περισσότερα κομμάτια έχουν φοβερά μηνύματα πολιτικοποίησης και στίχους πολιτικής ανατροπής, σε ένα στύλ Biohazard και Sister Of Mercy, αναμεμιγμένο βαρύ δυναμικό ρυθμικό που φέρνει την έξαψη και πορώνει.