Tank 5

tank Studentenblad van de Arteveldehogeschool Gent V.U. Cédric Maes Rammelstraat 18A 9340 Lede Nr 5. - April 2013

Ha n n e s Va n der B ru g g e n Student Journalistiek maakt het m o o i e w e e r b i j AA G e n t

U B E R D O P E De strafste rappers van Gent banen zich een weg naar de top

T y p i s c h A rte v e l de !

“Ik wil niemand schofferen met mijn Facebookpagina”

Le c tor o n der de l oep Sandra De Wolf

Noot van de redactie Waarde lezer

INHOUD 04 BeTANKt

In navolging van de oproep tot gebed van onderwijsdirecteur Guido Galle en studentenpastor Karen Germeys, bidden we dat alle Kantienbergstudenten met veel plezier deze nieuwe TANK zullen lezen.

Na een vermoeiende Goede Week, die we als brave Arteveldestudenten uiteraard ten volle beleefden, legden we het schrijfwerk van onze enthousiaste redactie finaal in de handen van onze bevallige nieuwe lay-outster, Stien. Zoals oppertsjeef Dehaene ooit zei: “Let the beast go!”

Terwijl iets minder dan duizend studenten met Galles goedkeuring betoogden voor meer geld in het onderwijs, werkte Stien onbezoldigd artikel na artikel af. Ze plaatste een uniek interview met Uberdope in de kolommen en lachte ongetwijfeld haar tanden bloot bij de openhartigheid van de jonge Gentse hiphoppers.

Ga als lezer mee op reis naar Marokko met reporter Parsifal of ontdek hoe drie van onze redacteurs zich een week lang met tien euro door het leven schooiden. Kom te weten wat er met de mediatheek gebeurt en hoe de Vooruit haar honderdste verjaardag viert. Tot slot beTANKt de redactie Werner van de campusshop.

U vindt zijn behulpzame glimlach enkele bladzijden verder in deze TANK.

TANK gooit een bloemetje naar de vriendelijkste man van de Kantienberg

05

Masterplan voor Leeuwstraat

In 2018 een subtropisch zwembad op campus Leeuwstraat! Of toch niet?

06 Uberdope

“Ga naar de unief, want daar is de koffie goedkoper!”

12

Kantienbergstudenten

Wie zijn ze? Wat doen ze? Wat drijft hen?

14

100 jaar Vooruit

Heel wat meer dan socialistisch addergebroed

16

Typisch Artevelde

Het verhaal achter de populaire Facebookpagina

18

Vier televisieseries doorgelicht

Series, series en nog eens series

22

Nieuwe voetbaltempel in Gent

24

28

29

Dan tóch een nieuw stadion voor KAA Gent

Hannes Van der Bruggen

De jongste kapitein ooit bij voetbalclub KAA Gent studeert op de Kantienberg

Lector onder de loep

Sandra De Wolf geeft toe dat RZL geen populair vak is bij verpleegkundigen in spe

Reisreportage Marokko Onze reporter in Casablanca: alle clichés bevestigd, wollah

Veel leesplezier!

32

De hoofdredactie Kasper en Cédric

36 Column

Overleven op tien euro Het verhaal van de Schooier, de Slijmbal en de Profiteur

Kimmyboy en het mysterie van zijn eeuwig Optimisme

37 Satire

Hoofdredactie: Kasper Goethals en Cédric Maes Eindredactie: Brecht Herman Vormgeving: Stien Stessens

2

Noot van de redactie

Redactie: Mathieu De Smedt, Andreas Heyerick, Parsifal De Smet, Pablo Jossa, Eva Nowé, Yasmine De Wilde, Eva Coolman, Elke Gillis Cartoons: Yonas Seyoum, Flor Vermassen

38

39

“University of Oxford kan nog iets leren van de Arteveldehogeschool”

Ontbijten met Stuvo Degelijk en betaalbaar eten in de Kantiene: het kan!

Wat u nog niet wist over Stuvo Een gezonde portie wist-je-datjes

3

inhoud

BeTANKt Werner De Klerck!

Mathieu De Smedt

Bij TANK houden we ervan om mensen in de bloemetjes te zetten en daarom beTANKen we deze keer Werner De Klerck (53). U kent hem allemaal als de uiterst behulpzame man aan de kassa van de campusshop. Nieuwe schoolboeken nodig?

Een verkeerd boek inruilen? Of zin om een aimabel persoon te ontmoeten?

Dan is meneer De Klerck uw man!

Toen beslist werd dat er een campusshop ging komen op de campus Kantienberg heeft De Klerck het project vlijtig uitgewerkt. Eenmaal het concept vorm kreeg, besliste hij om in de winkel te gaan staan als verkoper. “Voor mij was het een unieke kans omdat ik op die manier mijn project actief beleefde en eindelijk weer het contact met de studenten kon opbouwen”, legt De Klerck uit.

Zoals we allemaal al ondervonden hebben, streeft hij er steeds naar om ons op een efficiënte manier en met een brede glimlach te helpen. “Daarnaast vind ik het fantastisch om te zien dat het project dat ik op poten gezet heb nu ook goed draait in de praktijk”, voegt hij eraan toe.

Piekperiodes We kennen allemaal de periodes in september en februari waarin het rijtje schuiven is in de campusshop. Maar ook op andere momenten heeft De Klerck genoeg werk. “In opleidingen zoals vroedkunde en ergotherapie wordt er modulair lesgegeven, waardoor ik elke zes weken nieuwe boeken moet leveren. Werk genoeg dus.”

Werner De Klerck werkt al vier jaar als verkoper in de Standaard Boekhandel. Hij is er begonnen toen de campus Kantienberg officieel geopend werd. “Voor ik in de winkel aan de slag ging, was ik verantwoordelijk voor de logistiek en de inkoop van onder andere studiemateriaal voor studenten”, verklaart De Klerck. “Daaronder viel ook al de inkoop van boeken en skeletten.” Omdat hij het klappen van de zweep al kende, was het dus maar een kleine stap naar de boekenwinkel.

4

BeTANKt

En voor de lezers die zich afvragen of er ooit al iemand een T-shirt of trui van de Arteveldehogeschool heeft gekocht … “Ja! Af en toe verkoop ik er een”, zegt De Klerck. “Dat de studenten er niet in rijen staan voor aan te schuiven, ligt volgens mij aan een slechte communicatie naar de studenten toe.”

We willen De Klerck nogmaals beTANKen voor zijn vriendelijkheid, efficiëntie en eeuwig optimisme. Hij heeft een goed draaiende winkel uitgebouwd, waar het altijd prettig is om heen te gaan.

Mogelijk nieuwe mediatheek in Leeuwstraat in 2018 Brecht Herman

Er zijn vage plannen om een nieuwe mediatheek op de campus Leeuwstraat te bouwen. Die zou de capaciteitsproblemen van de mediatheken Kantienberg, Kattenberg en Sint-Annaplein moeten oplossen.

gauw tien minuten. Om nog maar te zwijgen over de campus Sint-Annaplein. Studenten zullen niet snel tussen de lesuren naar de mediatheek kunnen gaan.

Bovendien zal ook de mentale afstand bij studenten en lectoren vrij groot worden, want je passeert niet voortdurend aan de mediatheek en moet al echt moeite doen om er te geraken.”

Het hoeft geen betoog dat de campus Kantienberg, op 21 september 2009 geopend voor 3.500 studenten, veel te krap is voor de meer dan 6.000 studenten die er tegenwoordig ronddwalen. Ook de mediatheek op het gelijkvloers barst uit haar voegen. De groepswerklokalen zijn haast permanent bezet en wie aan een van de zeventig computers wil werken, stapt best voor dag en dauw door de glazen toegangsdeuren.

“Omdat er hier, net als op de campussen Kattenberg en Sint-Annaplein, geen mogelijkheid is om de mediatheek uit te breiden, zijn er plannen om een nieuwe te bouwen”, zegt Stijn Meersseman, mediathecaris van mediatheek Kantienberg. “Die nieuwe mediatheek kan je zien als een concentratie van de drie te kleine mediatheken. Maar de plannen zijn voorlopig nog vaag.”

De meest ideale locatie voor een nieuwe mediaEen nieuwe mediatheek zal uiteraard gevolgen hebtheek lijkt momenteel campus Leeuwstraat te zijn. ben voor de bestaande mediatheken.

De Arteveldehogeschool nam daar in juli 2009 “De boekengedeeltes zouden verhuizen en gehaar intrek in de gebouwen van het voormalige centraliseerd worden op de nieuwe locatie”, zegt Crombeeninstituut. Het contrast met het nagelnieuMeersseman. Wat er met de vrijgekomen ruimte in we Kantienbergcomplex kon – en kan nog steeds – de mediatheek Kantienberg zal gebeuren, staat nog niet groter zijn. Dat de gebouwen in de Leeuwstraat niet vast. Extra groepswerklokalen of computers aan een grondige renovatie toe zijn, staat als een behoren tot de mogelijkhepaal boven water. Concrete den, maar ook een uitrenovatie- en bouwplanHuidige mediatheken breiding van de Kantiene nen werden eind 2010 Kantienberg, Kattenberg en wordt niet uitgesloten. verwacht, maar zijn er vandaag de dag nog steeds Sint-Annaplein zijn te klein Omdat de ideeën zich momenteel in een beginniet. fase bevinden, is het ook nog niet duidelijk hoe de nieuwe mediatheek er Fysieke en mentale afstand zal uitzien. “Het is wel al uitgesloten dat het enkel een bibliotheek of computerruimte wordt. Beide “Het enige waar ik bij een eventuele nieuwe mediacomponenten moeten er een plaats krijgen”, altheek in de Leeuwstraat voor vrees, is de afstand”, dus Meersseman. Het masterplan voor de campus vertelt Stijn Meersseman. “Van de Kantienberg stap Leeuwstraat zal overigens niet enkel een mediatheek je in vijf minuten naar de Leeuwstraat, maar een en klaslokalen omvatten. Ook een studiezaal en zelfs wandeling van de Kattenberg naar daar kost je al een studentenresto behoren tot de mogelijkheden.

5

Masterplan voor Leeuwstraat

In 2005 was er voor het eerst sprake van Uberdope. Hoe zijn jullie samengekomen?

Gille: “Jef en ik zaten samen op school. Hij was een beetje aan het rappen en ik was een beetje aan het doen alsof. Jef kwam dagelijks over de vloer bij Ruben. Ruben en ik werden dan ook goede vrienden. Op een bepaald moment begonnen we samen te rappen en plots hadden we een optreden, waardoor we wel verplicht waren een groep te vormen.”

Hoe is de rolverdeling binnen Uberdope? Wie schrijft de teksten, wie de muziek?

Jef: “Ieder schrijft zijn eigen strofes. Voor de refreintjes is er iemand die met een idee komt en meestal werken we dat idee dan samen uit. Alle muziek wordt geschreven door den Theo.”

TANK sprak met Uberdope, de tofste rappers van Gent

“Wij zijn ook maar gewoon een bende sukkels” Pablo Jossa

Jong, Gents en goed bezig. We hebben het over de 26-jarige rappers Theo, Dirigent en Don Jefe. Samen vormen ze Uberdope. Stap voor stap banen ze zich een weg naar de top, met onder meer een wekelijkse rubriek in Iedereen beroemd. De songteksten van de heren zitten vol humor, nonsens en zelfrelativering. Én ze blijven in uw hoofd ronddwalen. U bent gewaarschuwd.

6

Uberdope

Jullie waren nog studenten toen jullie met In de huis op de proppen kwamen. Was het moeilijk om het studentenleven en Uberdope te combineren?

Gille: “Voor mij persoonlijk was dat niet evident, maar ik heb mijn studententijd wel altijd beleefd in het teken van muziek. Mijn studies waren een soort excuus om te kunnen rappen zonder dat ik daarvoor uitleg moest geven aan de maatschappij of aan mijn familie. Dat is een zegen geweest.

Jef: “Ik denk wel dat het muzikale niveau waarop we nu bezig zijn veel moeilijker te combineren zou zijn met studies.”

Lelijk

In november vorig jaar kwam jullie tweede In 2009 verscheen In de huis, jullie eerste alalbum, Lelijk, uit. Wat zijn de grote verschillen bum. Wat denken jullie nu van die cd? met het eerste?

Jef: “Goede vraag.”

Ruben: “Op vlak van Gille: “Ik heb hem eerhebben we de “Ik ben al vaak één met artwork gisteren nog eens beluiscover van de eerste cd nog de vloer geweest” terd en ik moet zeggen dat op het laatste moment in ik een haat- liefdeverhouelkaar moeten steken. Nu Ruben ding heb met In de huis. vonden we het dus belangUiteindelijk was het toen het beste dat we konden rijk om het artwork op voorhand te laten maken. maken, maar nu is het wel redelijk hard gedateerd. Dit tweede album hebben we ook in onze eigen De eerste vier nummers vind ik nog steeds leuk, studio opgenomen. Dat hielp zeker om alles beter maar daarna zakt de cd terug.” te maken.”

Jef: “Nu staan we een heel stuk verder. Tijdens Gille: “We wisten nu vooral veel beter welke de drie jaren tussen het eerste en het tweede domme fouten we niet meer mochten maken.” album hebben we een aantal dingen meegemaakt die ons muzikaal veel volwassener hebben geOok de beats zijn een stuk beter op Lelijk. maakt.”

Ruben: “Dat is waar. Vroeger botste ik eerder toevallig op een leuke beat. Eigenlijk is dat nog Ten tijde van jullie eerste album hadden jullie altijd zo, maar er is een verschil met vroeger.” al succes met Genoeg gebleit en Tegen ons en de Jef: “Den T wil zeggen dat hij weet waarmee hij bijhorende videoclips. Hadden jullie dat verbezig is als hij tegenwoordig beats maakt.” wacht?

Gille: “Nu hebben we ook een andere keuze ge Gille: “Eigenlijk waren dat toevalstreffers, want maakt. Op het eerste album waren onze onderwerwe wisten toen niet zo goed wat we aan het doen pen extreem beperkt. Het ging er vooral over dat waren. Die videoclips waren vree wijs, dus was wij de beste en de grootste zijn en dat al de rest het leuk dat die opgepikt werden. Maar toen was suckt. Nu proberen we meer vanuit een verhaal te humor nog een element dat ontbrak.” werken.”

Jef: “Dat had onze regisseur heel goed begrepen. Hij heeft voor de humoristische insteek Lelijk kwam uit op jullie eigen label, Fake gezorgd.”

Records. Waar willen jullie naartoe met dat label?

Jef: “Ik denk dat we gestaag willen groeien naar iets dat men associeert met kwaliteit. We zullen

7

Uberdope

gehouden, terwijl ze tegenwoordig met alle genres bezig zijn.”

Jef: “Guido Belcanto …”

Gille: “… was de eerste Belg die bij dat label tekende. Elke Belgische rapper was jaloers.

Gille: “Haar moeten we op den duur al bijna beginnen weigeren.”

Ruben: “Bij Flip Kowlier zijn we via Twitter terechtgekomen. Hij had Dat komt ervan gezien en hij zag het wel zitten om een stoere, kale peet te spelen.”

Uberdope beroemd?

Welke criteria hanteren jullie om te bepalen welk liedje een videoclip krijgt?

Ruben: “Het buikgevoel is het belangrijkste. We kijken naar hoe leuk we het nummer vinden en of het nummer een beetje radiovriendelijk is. Met Dat komt ervan, het eerste nummer dat we hebben gemaakt voor ons nieuwe album, zijn we onmiddellijk naar de regisseur gestapt.”

Gille: “Hij bedenkt de hele videoclip.

Oorspronkelijk waren we van plan om een videoclip te maken van Fake, maar Nico, onze regisseur, zag dat niet zitten. Hij wou liever eerst Een met de vloer doen.”

Jullie hebben nu ook een kledingsponsor en we horen jullie muziek af en toe op Studio Brussel en MNM. Jullie zijn goed bezig.

Ruben: “Eigenlijk verloopt alles redelijk natuurlijk, wat wel leuk is. Met de kledingwinkel Slam was het wederzijdse liefde. We zijn met hen in zee gegaan als kledingsponsor en nu kijken we wat we terug kunnen doen.”

Gille: “We hebben heel lang gewacht om Lelijk uit te brengen. Het meeste materiaal was eigenlijk al even klaar, maar we hebben het juiste moment afgewacht zodat we ook genoeg tijd hadden om het album te promoten via de juiste kanalen.

Daarna kwamen we dan ook in Iedereen beroemd.

Dat heeft voor enorm veel publiciteit gezorgd en heeft heel wat deuren geopend.”

Jef: “Die mannen hadden onze videoclip van Dat komt ervan gezien. Ze zagen daar iets in en ze hebben ons gevraagd of we een idee konden maken rond Het laatste woord. Daarop hebben we hen een pilot gestuurd. Die vonden ze beestig en van het een kwam het ander.”

zeker niet overhaast nieuwe artiesten proberen te strikken. Als we echter zien dat we een artiest goed vinden en dat de muziek op een of andere manier in ons kraam past, dan kan het wel. Maar ook op persoonlijk vlak moet het klikken. We hebben wel al kwaliteitsvolle dingen binnengekregen, maar daarover kunnen we nog niet veel kwijt.”

Ruben: “Er staat heel wat te gebeuren met het label, dat is spannend. Het zou de eerste keer zijn dat we zelf een artiest uitgeven.”

Richten jullie je dan vooral op hiphop of ook op andere genres?

Gille: “Hiphop komt op de eerste plaats, maar je kan niet voorspellen hoe dat evolueert. In Nederland is er het label Top Notch dat zich de eerste twintig jaar enkel met hiphop heeft bezig-

8

Uberdope

Zijn jullie tevreden met de verkoop van jullie album?

Gille: “Eigenlijk wel. Het is niet meer zo evident om cd’s te verkopen. We hebben nu al een tweede druk. Deze tweede cd spreekt gewoon veel meer aan dan de eerste.

Jef: “Ik denk dat het ook te maken heeft met het feit dat we nu alles zelf in handen hebben. Alles is veel strakker georganiseerd.”

Gille: “We hebben nu een kleine vijfhonderd albums verkocht en met het komende festivalseizoen zullen we er nog wel wat extra verkopen.”

Zien we jullie deze zomer op veel festivals?

Ruben: “Dat is wel de bedoeling. We zijn ne vree wijze show in elkaar aan het steken.

Jef: “Het boekingskantoor waar we nu bij aangesloten zijn, is het ene optreden na het andere aan het binnenhalen.”

Gille: “Copacabana staat vast. Verder zijn er nog onderhandelingen bezig met andere organisatoren.”

Met Iedereen beroemd zijn jullie ook eens bij Jef langsgeweest toen hij ziek was. Hoe was dat?

Jef: “Mijn moeder had me wijsgemaakt dat de dokter ging langskomen. Bij deze: dank u, mama.

Toevallig hadden we het er twee weken voordien over gehad hoe we zelf zouden reageren op wat we doen in Iedereen beroemd. Op het moment zelf wist ik wel zeker dat ik het eigenlijk niet zo leuk vond.” (lacht) Flip Kowlier, Clara Cleymans en Annemone Valcke duiken op in jullie videoclips. Hoe komen jullie bij hen terecht?

Jef: “Onze regisseur heeft Clara Cleymans geregeld. Hij had al eerder met haar samengewerkt.

Het was een soort van vriendendienst van haar voor hem. En Annemone Valcke is een vriendin van ons alledrie.”

9

Uberdope

Campari orange

Zouden jullie ooit maatschappijkritische teksten schrijven zoals Rauw & Onbesproken Kan ik persoonlijke ervaringen ontdekken in onlangs gedaan heeft als antwoord op Bart De jullie teksten? Is ‘ik werd om vijf uur wakker Wever? op een pleintje in het Keizerpark’ uit het leven Ruben: “Ik denk het niet. Er zou al iets moeten gegrepen? gebeuren dat ons erg nauw aan het hart ligt. Ik Ruben: “Nee.” vind dat je je als rapper niet in de juiste positie Gille: “Dat is dan ook het enige van die hele bevindt om dingen te bekritiseren.” strofe.” (gelach) Gille: “Bart De Wever had ook totaal andere rap Ruben: “Ik ben wel al vaak een met de vloer geweest en ik heb al op vreemde plaatsen gelegen. in gedachten. Maar als je de stem van je generatie wil zijn, moet je in de Maar bij dat nummer politiek gaan. Of columns wilde ik gewoon het schrijven.”

Keizerpark eens onder Jef: “Iedereen mag zijn de aandacht brengen.” eigen muziek maken na Jef: “Wanneer Ruben Jef tuurlijk. Maar ik zie er het te veel gedronken heeft, nut niet van in om maatzwalpt hij echt zeer laag schappijkritisch te zijn. Wij rappen eerder over bij de grond.” persoonijke dingen Gille: “Twee campari’s orange en hup!”

“We kunnen onszelf goed relativeren”

Heeft de cafésituatie uit Normaal, waar twee kerels om het halfuur samen naar het toilet gaan, al plaatsgevonden? (in koor) “Ma ja gij.”

Gille: “Tegenwoordig is alles wat we schrijven zo’n beetje uit de realiteit gegrepen.”

Ruben: “We nemen zaken uit de realiteit, maar laten ze soms wel in het verhaal passen. Niet alles valt even letterlijk te interpreteren, maar het komt wel steeds ergens vandaan.”

Lelijk is een geweldig album. Zowel wat betreft de beats, melodie en tempo als de toon en insteek. Ik heb het gevoel dat jullie je goed amuseren, dat jullie jezelf niet te serieus nemen en dat jullie goed kunnen relativeren.

Jef: “Da klinkt vree wijs. Ik denk wel dat je het juist hebt. Dat relativeringsvermogen is iets dat we vaak te horen krijgen. We zijn daar nochtans niet bewust mee bezig. Ik denk eerder dat het altijd wat in ons heeft gezeten.”

Gille: “We zijn ook maar gewoon een bende sukkels.”

Jef: “Je moet de sukkel in jezelf proberen aanvaarden.”

Gille: “En zelfs proberen promoten.”

Jef: “Kijk op vrijdag naar die mannen in Iedereen beroemd. Dat zijn dutsen!”

10

Uberdope

Vinden jullie het een goed nummer? (stilte) Ligt het moeilijk omdat ze collega’s zijn?

Jef: “Wij kennen die mannen inderdaad en op persoonlijk vlak komen we echt goed met hen overeen.”

Ruben: “Je bent op zoek naar een kop voor boven je artikel hé! ‘Uberdope vindt Rauw & Onbesproken slecht’.

Jef: “Ik vrees een beetje dat ze Bart De Wever gelijk geven door een heel agressief en clichématig nummer te maken. Op die manier ontkracht je zijn stelling niet. Wij hebben een mening over hen, en zij hebben waarschijnlijk ook een mening over ons. Zij zullen vinden dat je als rapper juist wel op politiek, maatschappelijk en sociaal vlak bezig moet zijn. Wij vinden van niet. Daar stopt het.”

Stoort de hokjesmentaliteit over hiphop jullie soms?

Jef: “Op dit moment moeten we niet langer bewijzen dat wij niet stoer willen doen. Ten tijde van In de huis was dat anders. Wanneer we toen zeiden dat we een album in het hiphopgenre aan het maken waren, kregen we steeds reacties als ‘Yo yo, 50 cent’. Vandaag de dag is dat anders.”

Dat is ook wat jullie zeggen in het nummer Niets van hiphop. Met alle respect daarentegen is het nummer waar jullie het dichtst aanleunen bij dat hiphopcliché.

Gille: “Dat is waar. Dat nummer is op de een of andere manier een antwoord op de mensen die ons in de voorbije jaren gekloot hebben.”

Jef: “Alles wat we in dat nummer zeggen, is ook daadwerkelijk gebeurd. Er zijn drie mensen geweest die hebben geprobeerd ons te kleineren of in de zak te zetten. Althans, zo voelden wij het aan.”

Gille: “Het leuke aan dat nummer is dat we niemand bij naam noemen. Maar als de mensen in kwestie de tekst horen, zullen ze zich wel aangesproken voelen.”

Ruben: “Daar eindigt het dan ook. Die mensen met naam vermelden zou jammer zijn. Dan zou het te persoonlijk worden.”

Tot slot: hebben jullie nog een boodschap voor de Kantienbergstudenten?

Ruben: “Stop met studeren en maak muziek.”

Gille: “Hoeveel kost de koffie in jullie automaten?”

Zeventig cent, denk ik.

Gille: “Blijf dan vooral studeren. Of ga naar de unief, daar is het maar zestig cent.”

Zelf ben ik fan van White boy fresh.

Zoals jullie zelf zeggen: het tofste refrein ooit.

Ruben: “Het was ook zeer leuk om te schrijven.”

Gille: “Een zo dom mogelijke tekst schrijven is niet zo gemakkelijk.”

Jef: “Voor mij wel.”

Gille: “Een kwartier voor we dat nummer gingen opnemen, had Jef nog geen tekst. ‘Gasten, ik ben efkes naar beneden’, zei hij. Een kwartier later stond hij daar met de grootste nonsens ooit. Zeer veel respect.”

Ruben: “Het refrein is ook het domste uit de geschiedenis van de refreinen.”

Hebben jullie al een idee wanneer jullie met nieuw materiaal willen komen?

Gille: “Het is de bedoeling om tegen het najaar met nieuwe nummers te komen.”

Jef: “Waarschijnlijk geen volledig album, maar vijf à zes nummers.”

11

Uberdope

Excuseer!

Mag ik u iets vragen?

Mathieu De Smedt

Omdat we geïnteresseerd zijn in ons lezerspubliek, doolden we door de gangen van de Kantienberg en pikten er enkele studenten uit om hen wat beter te leren kennen. Vijf geweldige mensen vertrouwden ons meteen hun nieuwtjes, ergernissen en geheimen toe.

We beginnen onze zoektocht in de wintertuin, waar we James Paret ontmoeten. Hij zit in zijn eerste jaar bachelor Event- en Projectmanagement en zoals velen van zijn richting zou hij later graag concerten of expo’s organiseren. “In mijn vrije tijd speel ik rolstoelbasketbal en in tegenstelling tot wat je misschien zou verwachten gaat het er daar soms ruig aan toe”, vertelt hij ons.

Op het moment dat we hem tegenkomen, moet James nog vier uur en een half wachten tot zijn volgende les. Dat is voor een kleine ploeg werkmannen net genoeg tijd om het gebouw in de Leeuwstraat een beetje aan te passen, zodat het gebruiksvriendelijker wordt voor rolstoelgebruikers. Want volgens James is dat gebouw echt een ramp. “En terwijl ze bezig zijn, mogen ze meteen de muren ook een likje verf geven”, voegt hij er nog aan toe.

Even later vinden we buiten een eenzame roker die als Giovanni Masschelein door het leven gaat.

Giovanni zit in het derde jaar Sociale Verpleegkunde en later zou hij graag op een arbeidsgeneeskundige dienst gaan werken.

“Tijdens mijn eerste jaar op Artevelde zat ik in een aulales filosofie in te dutten, toen plotseling uit de luidsprekers een docent uit een andere aula te horen was. Die docent had het over seksuele opvoeding. Behoorlijk onverwacht, maar ik was wel meteen weer wakker!” weet Giovanni ons te vertellen.

Onlangs heeft Giovanni een wel heel bijzondere nieuwe hobby gevonden: “Ik bouw een fotocollectie uit van slapende of slecht geklede treinreizigers. Ik neem alle foto’s zelf en heb er nu al een twintigtal.” U bent gewaarschuwd, beste lezer. Wees voorzichtig als u een dutje doet op de trein!

12

Kantienbergstudenten

Eenmaal terug in de inkomhal komen we Aida De Jonge tegen. Hoewel ze een trein te halen heeft, wil ze toch enkele minuten vrij maken om een gesprekje met ons te voeren. “Ik volg nu mijn derde jaar AccountancyFiscaliteit en ben momenteel bezig met mijn bachelorproef.”

Binnenkort verlaat ze onze geliefde school, maar dat wil niet zeggen dat haar studententijd volledig achter de rug is. “Ik wil nog een masterdiploma handelswetenschappen behalen. En nadien zou ik graag een eigen zaak beginnen of manager worden.”

Het mooiste aan haar tijd op Artevelde zijn de vele goede vrienden die ze hier gemaakt heeft. “Hoewel ik deze campus binnenkort verlaat, zullen die vrienden zeker in mijn leven blijven. Maar nu moet ik ervandoor of ik mis mijn trein!” En weg was ze.

Even later ontmoeten we Stefanie De Mey aan de trappen. Zij zit in haar tweede jaar Ergotherapie en wil later een job in de psychiatrie. “Ik besef dat ik in die sector rake klappen kan krijgen van patiënten, maar toch wil ik het proberen”, vertrouwt ze ons toe.

“Ik ben nu onderweg naar mijn eerste les SPSS. Dat is een statistisch computerprogramma waar alle ergotherapiestudenten mee leren werken. Het klinkt nogal saai, maar ik hoop dat het meevalt.”

“De strafste stoot die ik ooit meegemaakt heb op Artevelde was toen een docent een beamer niet aan de praat kreeg in een grote aula in de Leeuwstraat. Daarom plaatste hij een stoel op een tafel, klauterde erop en probeerde met een bezem de beamer aan te zetten.” Als hij nog zulke gevaarlijke toeren uithaalt, kan hij misschien beter eens aankloppen voor een behandeling bij Stefanie.

De laatste student die we in ons TANK-net vangen, is Annie Lescouhier, een tweedejaarsstudente bedrijfsmanagement. “Ik wil wel op de foto, maar laat me eerst mijn broodje wegsteken”, zegt ze wat afwachtend.

Annie weet nog niet wat ze later wil doen met haar diploma. “Misschien word ik wel zelfstandige, maar mijn toekomst ligt nog open.”

De lessen vindt ze nogal saai en vaak droomt ze weg van verre oorden, want Annie houdt van reizen. “Een van de mooiste reizen die ik gemaakt heb, was naar Noorwegen en Zweden. Daar kon ik echt genieten van de prachtige natuur.”

13

Kantienbergstudenten

Honderd jaar Vooruit, spektakel en ambiance

Vooruit is jarig

Maar misschien ziet u ook kleinere dingen die u nog niet eerder waren opgevallen. Weet u bijvoorbeeld welk muzieknummer u zou horen als u de partituur in het glazen dakraam in Vooruit speelt? Of waar u in Gent nog socialistische opschriften vindt die de Tweede Wereldoorlog overleefd hebben? Geen idee? Dan zijn de stadswandelingen of boottochtjes zeker iets voor u.

Kasper Goethals

De Vooruit is honderd jaar oud en wil die verjaardag niet ongemerkt laten voorbijgaan. Vanaf 1 mei, de Dag van de Arbeid, volgen de workshops, tentoonstellingen, apps en activiteiten elkaar in sneltempo op. Er komt onder meer een tentoonstelling in het STAM, een 3D-game en een Restaurant Vooruit.

Honderd jaar geleden trok de Gentse Samenwerkende Maatschappij Vooruit het gelijknamige feestlokaal Vooruit op. Architect Ferdinand Dierkens ontwierp een eclectisch gebouw met elementen van de art-decostijl die je eerder zou linken aan de bourgeois.

Voor gewone arbeiders werd het een plaats om van cultuur te genieten, goedkoop te eten en natuurlijk … te drinken.

Nu, honderd jaar na de opening in 1913, is het gebouw al lang niet meer verbonden aan de socialistische zuil. Toch draagt de vzw Kunstencentrum Vooruit de geschiedenis hoog in het vaandel. Het gebouw ademt zijn rode geschiedenis nog steeds uit. Dat is te zien aan de historische foto’s aan de muren, de typische rode gordijnen en teksten in de gekleurde glasramen.

Gelukkig hoef je nu geen socialist meer te zijn om een pint te bestellen of een optreden bij te wonen. Vandaag is Vooruit een gebouw waar iedereen kan drinken, eten of genieten van een voorstelling.

Stadsmuseum Inwoners en bezoekers van Gent zullen het geweten hebben dat Vooruit een bijzondere verjaardag viert. Overal in de stad zijn activiteiten gepland. In het Stadsmuseum Gent (STAM) komt er een uitgebreide tentoonstelling over de geschiedenis van het Vooruitgebouw en de activiteiten die er de laatste honderd jaar hebben plaatsgevonden.

Dat Gent een dieprode geschiedenis heeft, hoeft geen betoog. De stad doet dan ook met plezier mee aan de viering van het socialistisch huis en organiseert stadswandelingen en boottochtjes. Op wandelingen tussen de middeleeuwse pracht van Gent wordt de geschiedenis van mastodonten als het gebouw van de Bond Moyson op de Vrijdagsmarkt ontsluierd.

14

100 jaar Vooruit

3D-videospelletjes Maar Vooruit wil niet alleen terugblikken op haar levendige erfgoed.

De vzw is mee met haar tijd. Ze heeft werk gemaakt van gratis draadloos internet in het hele gebouw, er hangen grote televisieschermen en Vooruit is hot op sociale media. Nu wil de organisatie vooruitblikken, dat is ze verplicht aan haar naam. “Er moet ook plaats zijn voor een radicale blik voorwaarts”, staat te lezen op de website. De vzw voegt de daad bij het woord. “We gaan samen met de stad Gent een smartphone-applicatie ontwikkelen, waarmee je snel historische informatie over plaatsen in Gent vindt”, zegt Mieke Renders, coördinator van het Vooruit100-project.

De app is niet het enige onlineproject waarmee Vooruit uitpakt.

De 3D-Vooruitvideogame maakt het mogelijk om in het gebouw Vooruit een spel te spelen. Hoe dat er precies zal uitzien, is nog onduidelijk.

Triomfbier In het gebouw zelf is er van alles te doen. Renders: “Klanten die naar de Vooruit komen, zullen merken dat het hele café omgebouwd wordt. Met een videoprojectie, een shop en plaats voor workshops in een coworking space ziet het gelijkvloers er binnenkort helemaal anders uit.” Restaurant Vooruit serveert gerechten van verschillende bekende en minder bekende koks. Ook de foodblog alledagenhonger.be levert recepten. Bovendien zal er in de Vooruit opnieuw zelf gebrouwen triomfbier te verkrijgen zijn. Weinig mensen weten dat de Gentse Samenwerkende Maatschappij Vooruit honderd jaar geleden zelf bier maakte.

Hoog tijd om het geheugen op te frissen met een (honderd procent biologisch) triomfbiertje. “Vermoedelijk zullen we ook opnieuw biljarttafels in het café zetten”, vertelt Mieke Renders opgetogen.

Wie regelmatig de Sint-Pietersnieuwstraat moet beklimmen, heeft de werf naast Vooruit misschien al gezien. Honderd jaar na de bouw heeft de vzw beslist een stuk bij te bouwen. Dat zal een fietsenstalling en een terras herbergen. Daar kunnen wij bij TANK alvast niet op wachten: een terrasje doen in Vooruit.

Voor wie de geschiedenis liever vanuit zijn luie zetel ontdekt, is er goed nieuws. Op 16 april wordt het eerste deel van een driedelige documentaire over Vooruit op Canvas uitgezonden. De serie is gemaakt door productiehuis De Ranconteurs dat onder meer bekend is van Meneer Burgemeester.

Op de website van Vooruit100 vindt u alle bijzonderheden terug: http://vooruit100.be

15

100 jaar Vooruit

Populaire Facebookpagina zorgt voor nodige commotie bij studenten en docenten

Typisch Artevelde!

dan een andere, dus je moet daar mee opletten. De grens tussen grappig en kwetsend is flinterdun. Dat ik op de pagina onrechtstreeks vergeleken werd met een nazi, vind ik een brug te ver. Ik werd niet met naam genoemd, maar mijn examentoezicht werd wel vergeleken met nazipraktijken.”

De anonieme paginabeheerder had niet verwacht dat ook docenten de Facebookpagina intensief zouden bezoeken.

Brecht Herman

Eind vorig jaar schoten ze als paddenstoelen uit de grond: de Facebookpagina’s die typische en opmerkelijke dingen over scholen in de kijker zetten. Op 6 januari dook plots Typisch: Arteveldehs op. Na drieduizend likes, een heleboel statusupdates en zelfs een afgeschafte les “als statement tegen de Facebookpagina” legt TANK zijn oor te luister bij de paginabeheerder en andere hoofdrolspelers in het uitgebreide Typisch Arteveldeverhaal.

“Een aantal maanden geleden maakte ik op Facebook kennis met de typisch-pagina’s van enkele universiteiten. Omdat onze hogeschool ook een heleboel typerende kenmerken heeft, maakte ik de pagina Typisch: Arteveldehs”, vertelt de paginabeheerder, die anoniem wenst te blijven.

In de beginperiode werden er soms veertig berichten per dag naar de pagina verstuurd.

“De leukste opmerkingen publiceerden we”, zegt de anonieme beheerder. Behalve statusupdates worden er ook afbeeldingen, filmpjes en e-mails gepost. Zo vond onder meer een allesbehalve foutloze mail van een lector Nederlands zijn weg naar meer dan drieduizend Facebookgebruikers.

Kwinkslagen

“De eerste dagen verliepen vrij rustig, maar op de vierde dag werd ik plots overspoeld door vindik-leuks en privéberichten. Ik stelde onmiddellijk een medebeheerder aan, want er kroop te veel tijd in de pagina.”

16

Typisch Artevelde

Het duurde niet lang vooraleer ook lectoren een kijkje namen op de populaire Facebookpagina. De ene ziet er de humor van in, de andere net iets minder. Het orgelpunt van kritiek werd geplaatst door lector Martine Smets die na een donderpreek weigerde les te geven aan eerstejaarsstudenten Journalistiek uit protest tegen de pagina.

“Ik wilde een statement maken”, zegt Martine Smets daarover. “Er zijn op de pagina berichten verschenen die echt niet kunnen. De ene persoon is een stuk gevoeliger voor zulke commentaren

suur, we houden gewoon rekening met ieders privacy en gevoelens.” Eerder gepubliceerde statussen die te aanvallend waren, werden na het telefoontje verwijderd.

Kristine De Smet beaamt dat het er nu ludiek aan toe gaat op de Facebookpagina.

“Sedert het telefoongesprek met de beheerder hebben we geen enkele keer meer moeten vragen om iets te verwijderen. Af en toe krijg ik zelfs een mail waarin iemand me een bericht van de pagina doorstuurt, vergezeld van enkele smileys. We kunnen binnen de school dus zeker lachen met sommige posts.”

Spontane docenten

“Al klinkt dat behoorlijk naïef natuurlijk. Maar ik vind dat docenten een gezonde portie zelfrelativering moeten hebben, dat zou hen sieren. Het is nooit mijn bedoeling geweest om mensen tegen elkaar op te zetten. Ook positieve eigenschappen van docenten worden op de pagina vermeld.

We schofferen niemand, we publiceren hoogstens enkele kwinkslagen.”

Omdat het in het begin niet enkel bij kwinkslagen bleef, contacteerde de school vrij snel de paginabeheerder om afspraken te maken. “Op het moment dat er een erg ongepaste en aanvallende status gepost werd, hebben we besloten om in te grijpen”, vertelt Kristine De Smet, diensthoofd communicatie van de Arteveldehogeschool. “Ik heb de beheerder een bericht gestuurd met de vraag me te bellen, wat de beheerder onmiddellijk gedaan heeft.”

De anonieme paginabeheerder bevestigt dat er contact geweest is met de dienst communicatie. “We hebben toen enkele afspraken gemaakt. Ronduit beledigende of kwetsende opmerkingen publiceren we niet. Ook grove commentaren verwijderen we van de pagina. Dat heeft niets te maken met cen-

“Het enige waar ik voor vrees, is dat docenten zich in de toekomst minder spontaan zullen gedragen tijdens hun lessen”, zegt De Smet.

“Er wordt geregeld iets gepost dat normaal gezien binnen de muren van een klaslokaal blijft. Wanneer een lector bijvoorbeeld regelmatig vertelt over zijn kinderen of de verbouwingen bij hem thuis, verwacht die dat dat binnen de klasgroep blijft. Als docenten door de pagina nu voortdurend moeten denken ‘oei, alles wat ik zeg, kan op Facebook belanden’ zullen ze zich misschien sneller inhou-

den om iets te vertellen en zullen ze voortaan enkel het handboek volgen. Zo verlies je een beetje de charme van het lesgeven.”

“Ach, dat is weer de typische mentaliteit van brave Vlamingen”, reageert de anonieme paginabeheerder. “Ik denk echt niet dat docenten zich anders gaan gedragen door enkele berichten op het internet. Het zou wel erg zijn dat je op een andere manier lesgeeft omwille van een Facebookpagina.”

17

Typisch Artevelde

Vier series voor t i j d e n s h e t b l o kk e n

Of u het nu wilt of niet: de examenperiode komt voor de meesten steeds dichterbij. Een ideale vorm van blokontspanning is natuurlijk een aflevering van een serie meepikken. Onze redacteurs tippen u alvast welke series u de komende maanden absoluut (niet) moet bekijken.

Herkauwde Sherlock Holmes zonder vergrootglas

Elementary Andreas Heyerick

Sherlock Holmes (Johnny Lee Miller) en zijn assistent Watson (Lucy Liu) zijn terug.

Uiteraard zijn de namen gebaseerd op de befaamde boeken van Sir Arthur Conan Doyle, maar daar houdt de vergelijking zo ongeveer op. Wat we in Elementary te zien krijgen, is een moderne kijk op het leven van een getormenteerd Brits genie, dat net uit rehabilitatie komt na een drugverslaving en naar New York verhuist. Watson, een sociaal werkster, wordt aan hem toegewezen om de eerste zes weken constant een oogje in het zeil te houden.

Sherlock is nog steeds een detective en, net als in de boeken, is observatie zijn stokpaardje. CSIgewijs bezoeken Holmes en Watson de plaats delict van een moord en slaan ze meteen aan het speurneuzen. Een vergrootglas komt er niet aan te pas, maar voor de rest wordt er aan alle clichés die de laatste twintig jaar in politieseries gebruikt zijn, voldaan.

18

Televisieseries

Mislukte samenwerking Het is soms pijnlijk duidelijk hoezeer de Amerikanen House M.D. missen in hun programmering, want enkele duidelijke kenmerken van de superdokter –de op het eerste gezicht volstrekt onlogische redeneringen, de overtuigende eloquentie of de eenzaamheid die een slecht karakter voedt – komen uitvoerig aan bod. Dat deze remake van de Holmesverhalen af en toe de wenkbrauwen doet fronsen, komt onder meer door de mislukte samenwerking tussen productiehuis CBS in Amerika en het Britse Hartswood Films, dat al twee jaar geleden met de serie Sherlock de markt veroverde, waardoor het Amerikaanse resultaat een volledig nieuwe insteek nodig had.

Romantisch drama zonder happy ends

Grey’s anatomy Eva Nowé

“Nothing is the same. Everyone’s leaving and everyone’s dying.”

Met deze zin slaat Meredith Grey, de licht gestoorde blondine rond wie de Amerikaanse doktersserie Grey’s anatomy draait, de nagel op de kop. De serie is ondertussen aan haar negende seizoen toe, een seizoen waarop heel wat trouwe kijkers maandenlang gewacht hebben.

In Grey’s anatomy gaat de gebruikelijke dosis liefdesperikelen gepaard met geheime relaties en stomende sekspauzes in de on-callroom van het Seattle Grace-Mercy West ziekenhuis. Passionele eerste kussen en bolle buikjes verzadigen in het negende seizoen menig studenten-, moeder- en ook mannenhart.

Maar het is niet al rozengeur en maneschijn in de wereld van de overdreven knappe dokters.

Elke week opnieuw is het huilen geblazen. De tragische verhalen van de patiënten staan vaak centraal. Denk in de trant van: klein, schattig meisje heeft een tumor die inoperabel is, maar dokter McDreamy snelt te hulp en redt haar net op tijd op miraculeuze wijze. (Had ik al gezegd dat de dokters niet enkel knap, maar ook hoogbegaafd zijn?)

Toch loopt het niet altijd goed af en het is net dát wat Grey’s anatomy onderscheidt van de typische Amerikaanse dramaserie: de kunst om geen happy end te creëren. Dat daardoor de helft van de oorspronkelijke personages reeds de dood gevonden heeft, laten we even buiten beschouwing.

Kers op de taart van deze serie: humor doorspekt met ironie. Was je een minuut geleden nog aan

het huilen, dan kan je plots niet meer ophouden met lachen.

Seizoen 9 De rode draad in het negende seizoen is het gevolg van de vliegtuigcrash op het einde van seizoen acht waarbij twee hoofdpersonages om het leven kwamen, een ervan een been verloor en vele anderen schaafwondjes opliepen. Nadat de overlevenden van de crash een riante compensatie uitbetaald krijgen van het ziekenhuis, dreigt dat ziekenhuis de deuren te moeten sluiten. De dokters slaan de handen in elkaar om een oplossing te bedenken en gaan daarvoor erg ver. Het pad naar de ultieme redding kent veel onverwachte wendingen en moeilijke hindernissen.

De rode draad wordt aangevuld met sterke en aangrijpende verhalen van patiënten en personeel. Seizoen negen is een perfecte mix van spanning, drama, liefde, romantiek en humor. Aan iedereen die veertig minuten lang wil meegezogen worden in een andere wereld én in een rollercoaster van emoties: kijk naar Grey’s anatomy. Onderga.

En bovenal: geniet.

Kortom, wie sowieso al geen fan was van politieseries kan Elementary gerust links laten liggen en wie wel houdt van series als CSI, Bones of NCIS, heeft de zopas opgesomde betere opties. Om toch één lichtpuntje te vermelden: de acteerprestatie van de Brit Lee Miller is uitstekend.

19

Televisieseries

Beklijvend politiek drama

House of cards Kasper Goethals

De Amerikaanse remake van het Britse House of cards is revolutionair. De serie is niet alleen een briljant politiek drama, ze heeft de wereld van de series voorgoed veranderd. House of cards is een productie van Netflix, een populair Amerikaans bedrijf dat films en series on demand aanbiedt op het internet.

Met de serie dropte Netflix begin dit jaar een bommetje boven Hollywood door het gebruikelijke format van een aflevering per week vaarwel te zeggen.

Alle dertien afleveringen werden tegelijk online gezet.

Zo kunnen de abonnees zelf kiezen aan welk tempo ze de serie verslinden.

In 1990 verscheen de Britse politieke thrillerserie House of cards op BBC. Het verhaal bood een unieke blik achter de schermen van de Britse politieke elite in de Conservative Party. Nu, drieĂŤntwintig jaar later, komt Netflix met een Amerikaanse herwerking. Het is een raadsel hoe de overgang van subtiele Britse complotten naar de schreeuwerige Amerikaanse achterkamerpolitiek zo allesomvattend verloopt.

Beangstigend realistisch Het hoofdpersonage Francis Underwood, erg geloofwaardig vertolkt door Kevin Spacey, beweegt zich in de hoogste kringen van de Amerikaanse democratische partij. De vers verkozen president had Underwood de

20

Televisieseries

ministerportefeuille Buitenlandse Zaken beloofd, maar hij krijgt het postje niet.

Onmiddellijk wordt duidelijk hoe gevaarlijk Underwood is. Hij broedt op nieuwe plannen om elke vorm van concurrentie de grond in boren. Hierbij blijven zijn gedachten niet geheim, want Underwood draait zich elke aflevering meerdere keren naar de camera en geeft commentaar op de gebeurtenissen.

Zijn apathische kijk op de wereld is fascinerend en oogt beangstigend realistisch.

Naast het personage van Underwood staan enkele sterke vrouwen in de spotlight. Zijn echtgenote Claire is zijn ijskoningin, ze helpt hem in zijn bedevaart naar de macht. Daarnaast is er een aantrekkelijke jonge journaliste die hij gebruikt om tegenstanders in de media aan te vallen. De wisselwerking tussen hen zorgt voor een spannende mix van politiek, media en psychologie.

Het is moeilijk niet onmiddellijk verslaafd te raken en alle dertien afleveringen in een paar dagen uit te kijken.

De keuze is aan u, net zoals Netflix het bedoeld heeft.

Stereotiepe overdrijvingen in goed scenario

Met man en macht Andreas Heyerick

Begin 2013 kwam productiehuis Woestijnvis opnieuw de huiskamers binnenvallen met een nagelnieuwe fictieserie.

Met man en macht speelt zich af in de fictieve gemeente Ranzegem. Enkele maanden voor de gemeenteraadsverkiezingen wordt het dorpje opgeschrikt door het overlijden van de burgemeester.

Wat nadien volgt, is een eindeloos (al dan niet politiek) steekspel, vol leugens, bedrog en hilarische gebeurtenissen.

Met hoofdrollen voor Tom Van Dyck, Lucas Van den Eynde, Koen De Graeve, Peter Van Den Begin en Jan Decleir was kwaliteit reeds op voorhand verzekerd, al is het natuurlijk spijtig dat we steeds weer diezelfde gezichten te zien krijgen.

Maar goed: klein land, weinig acteurs, we zullen er maar mee leven.

Waar Met man en macht vooral in uitblinkt, is de verhaallijn (het scenario is van Tom Van Dyck en Tom Lenaerts) en de filmstijl. Er wordt overvloedig aandacht besteed aan locaties, authenticiteit en interieur, wat deze serie zeer dicht bij de bevolking brengt.

Woestijnvisfilosofie Iets minder te pruimen is, vooral in de eerste afleveringen, het continue politieke heen-en-weerspelletje. Hoewel het volgens de acteurs gebaseerd is op urenlange bezoeken aan gemeenteraden en schepencolleges, wordt het misschien iets te stereotiep naar voren gebracht.

Zo krijgen de mannen van Groen een brilletje, losse kleding en wilde haardos toebedeeld.

Aan de andere kant is een weinig overdrijven wel op zijn plaats in de abstracte Woestijnvisfilosofie.

Al bij al was Met man en macht een zeer aangenaam alternatief om de maandagavond door te brengen bij een commerciĂŤle zender (en dat zonder reclameonderbrekingen!). Geen Het eiland, maar wie van tragikomische gekheid op stokjes houdt, haalt de serie best tijdig in huis.

21

Televisieseries

Eindelijk: een nieuwe G e n t s e v o e t b a lt e m p e l Brecht Herman

“Op 1 september 2006 wordt gevoetbald in het nieuwe Arteveldestadion”, zeiden toenmalig schepen Daniël Termont en KAA Gent-voorzitter Ivan De Witte in 2004. Zeven jaar later dan oorspronkelijk gepland is het eindelijk zover: in juli neemt voetbalclub KAA Gent zijn intrek in het eerste nieuwe Belgische voetbalstadion sedert 1975. TANK beantwoordt voor u de meest prangende vragen over de nieuwe voetbaltempel aan de Ottergemsesteenweg.

Heeft KAA Gent een stadion met 20.000 stoeltjes nodig?

In het Jules Ottenstadion, de huidige thuishaven van de Buffalo’s, kunnen er 12.900 toeschouwers binnen. Dit seizoen schommelt het gemiddelde aantal toeschouwers tussen 10.000 en 11.000. “Als we op sportief vlak de concurrentie willen aangaan met topclubs als Anderlecht, Standard, Genk en Club Brugge, moeten we ons

budget opkrikken”, zegt Patrick Lips, commercieel directeur van KAA Gent. “Dat kunnen we doen door inkomsten te halen uit de zevenduizend extra toeschouwers.

Lips twijfelt er niet aan dat het stadion volgend seizoen al zal vollopen. “Momenteel hebben we 8.700 abonnees, maar ik reken erop dat we voor volgend seizoen 13.000 tot 14.000 abonnementen kunnen verkopen. Reken daar de verkoop van losse tickets bij en ik denk dat we bij thuismatchen tegen Club Brugge of Anderlecht voor een vol huis kunnen spelen.”

Hoe zal het nieuwe stadion heten?

Jarenlang werd er gesproken over het Arteveldestadion, maar ondertussen is het duidelijk dat het nieuwe stadion anders zal heten. Het stadion zal genoemd worden naar de sponsor die het meeste geld op tafel legt.

“Momenteel lopen er gesprekken met enkele commerciële partners”, verklaart Patrick Lips. “Wanneer exact we de nieuwe naam bekendmaken, kan ik nog niet zeggen. Het is niet iets dat op één vergadering beslist wordt, want er is heel wat geld mee gemoeid.” De VDK-Arena is zeker een mogelijkheid, al vinden wij persoonlijk dat er niets beter bekt dan het TANK-stadion. En neen, die letter D hoeft u heus niet te veranderen in een T.

22

Stadion KAA Gent

Wat is er bijzonder aan het stadion?

Het bestuur van voetbalclub KAA Gent laat geen kans onbenut om te pochen met de promenade, die het paradepaardje van het nieuwe stadion moet worden. Dat is een ring rond het stadion, op acht meter hoogte, waar alle supporters vrij kunnen rondwandelen en samen iets of drinken. “Onder meer de Duitse clubs Schalke 04 en Bayern München hebben zo’n promenade”, zegt manager Michel Louwagie. Kou lijden in tochtige gangen van het stadion behoort vanaf volgend seizoen ook tot het verleden, want de promenade zal tocht- en windvrij zijn.

Een andere bijzonderheid waar voetballiefhebbers minder naar uitkijken, is de gracht die tussen het veld en de tribunes

zal liggen. In de jaren negentig dook dit duistere fenomeen op in verschillende Nederlandse stadions, als vervanging van hoge hekken en met de bedoeling om hooliganisme tegen te gaan. Ook allerhande leveringen zouden via de grachten rond het speelveld kunnen gebeuren. Onlangs besliste de Nederlandse topclub Ajax om de gracht in haar Amsterdam ArenA te dempen, “zodat er een intensere beleving van het voetbal ontstaat”.

Hoeveel zullen studenten betalen voor een match?

KAA Gent profileert zich steeds nadrukkelijker als een club met een hart voor de jeugd. Tieners kunnen aan een heel scherpe prijs een abonnement of ticket kopen. “Ook voor studenten zullen we in het nieuwe stadion een extra inspanning doen”, zegt commercieel directeur Patrick Lips.

“Tot nu toe was er een korting voor studenten tot 21 jaar, maar die leeftijd gaan we optrekken tot 22 jaar.”

Een abonnement voor de vijftien thuismatchen kost 120 euro.

Wat gebeurt er met het Ottenstadion?

In 1920 opende kroonprins Léopold officieel het Jules Ottenstadion, de nieuwe thuishaven van het toenmalige A.R.A. La Gantoise. Bijna 93 jaar later spelen de Buffalo’s er hun allerlaatste match. Voor elke trouwe supporter zal het afscheid van den Ot hard zijn. “Tijdens de laatste thuiswedstrijd zal ik de periode 1957-2013 als een film voor mijn ogen afrollen”, zegt Heli Rombaut, auteur van De Buffalobijbel en Bruiloftstraat 42. “Ik zal terugdenken aan de mooie momenten, zoals het seizoen 2009-2010 waarin we vicekampioen en bekerwinnaar werden. Maar ook de mindere,

zeg maar droevige momenten, zoals de degradatie naar derde klasse in 1974, zullen door mijn hoofd spoken.”

Eenmaal KAA Gent zijn intrek in het nieuwe stadion genomen heeft, gaat het Jules Ottenstadion tegen de vlakte. In de plaats komen er sociale woningen. Enkel de middenstip en een deel van het voetbalveld zullen behouden blijven als parkje in de nieuwe verkaveling. Daarmee willen de Buffalo’s het voorbeeld van de Londense topclub Arsenal volgen, die in 2006 iets gelijkaardig deed bij de afbraak van Highbury.

De bouw van het nieuwe stadion van de Buffalo’s kan u op de voet volgen op de stadionwebsite www.ourfuturestartshere.be

23

Stadion KAA Gent

Student Journalistiek Hannes Van der Bruggen is bij AA Gent op zijn hoede voor de media

“Ik sta kritisch tegenover journalisten” Parsifal De Smet

De meest getalenteerde voetballer van de campus Kantienberg is zonder twijfel Hannes Van der Bruggen (20). De eerstejaarsstudent Journalistiek is niet meer weg te denken uit de selectie van AA Gent. Dit seizoen was hij even aanvoerder van het team, meteen de jongste captain in de geschiedenis van de club. Maar Van der Bruggen is niet verzot op de extra media-aandacht die gepaard gaat met zijn goede prestaties. “Op een bepaald moment besef je hoeveel macht de media hebben.”

Wat vind je van de Arteveldehogeschool?

“Ik word hier enorm goed begeleid. Trajectbeheerder Stijn De Jongh en zorgcoach An Adriaens helpen mij uitstekend. Ook de leerkrachten zijn vrij flexibel en leggen alles goed uit. Vorig jaar heb ik een jaar aan de universiteit gestudeerd. Daar was ik misschien wel vrijer, maar ik had het daardoor ook moeilijker. Bovendien volgde ik vorig academiejaar een modeltraject, maar daar laat ik mij niet meer aan vangen. Ik heb nu mijn draai gevonden. In talen en communicatie ben ik altijd al goed geweest.”

Heb je een journalistiek voorbeeld?

“Ik weet dat er veel ophef geweest is rond een interview dat ik vorig jaar in augustus aan Het Nieuwsblad heb gegeven. Ik vertelde toen dat ik in het middelbaar een thesis over Rudi Vranckx in de Golfoorlog gemaakt had. Dat bericht is toen door veel media overgenomen. Vranckx werd direct tot mijn grote voorbeeld gebombardeerd en ik werd er door journalisten constant over aangesproken. Voetbal leek plots een bijzaak te zijn. Op zo’n moment besef je welke impact media kunnen hebben en hoe uitputtend ze kunnen zijn. Ik heb inderdaad het meeste respect voor Vranckx, maar daarom moet half Vlaanderen dat toch niet weten? Hoe chic ik het ook vind wat Vranckx doet, oorlogsjournalistiek zou nooit iets voor mij zijn. Ik ben nogal een schijtluis (lacht).”

zeker omdat ik toch een degelijke eerste seizoenshelft achter de rug had.”

Praatte je dan over je sportieve situatie met de trainer?

“Neen, zoiets gebeurt zelden. Ik spreek af en toe wel een woordje Spaans met de coach (Van der Bruggen studeerde een jaar Spaans aan de UGent, nvdr.), maar zeker niet regelmatig. Hoeveel een trainer communiceert met zijn spelers hangt af van persoon tot persoon. Trond Sollied zei helemaal niets, maar straalde zoveel charisma uit dat elke speler tevreden was over hem. Bob Peeters praatte dan weer heel veel met de spelersgroep. Maar ik weet niet of ik tegen hem spontaan over een transfer zou durven praten. Ik beslis zelf wel wanneer ik naar een andere club wil gaan als ik hier te weinig aan spelen zou toe komen. Maar een overgang naar een buitenlandse club is nog lang niet aan de orde. Daarvoor moet ik nog veel boterhammekes eten.”

“Blijf uit de voetbalwereld als je kan”

Veel boterhammetjes

Hoe verloopt de combinatie topsport en studies?

Hannes Van der Bruggen: “Voorlopig gaat dat vrij goed. Het is nog steeds de bedoeling om bachelor in de Journalistiek te worden. Waarschijnlijk zal ik alle vakken spreiden over zes in plaats van drie jaar. Journalistieke praktijk vind ik erg tof, zeker dankzij de speciale humor van Peter De Rop.

24

Hannes Van der Bruggen

Maar voorlopig maak ik me niet te veel zor gen over mijn studies, het is vooral belangrijk om intellectueel bezig te blijven. Ik studeer liever vier uur per dag dan op de playstation te spelen. Niet dat ik me niet wil ontspannen, maar ik doe dat liever rustig op café met vrienden. Ook de Overpoort laat ik bij voorkeur aan mij voorbijgaan.”

In de eerste helft van het seizoen werd je plots gebombardeerd tot jongste kapitein ooit van AA Gent. Toen de Spanjaard Fernandez als trainer aangesteld werd, belandde je plots op de bank. Hoe kwam dat, denk je?

“Omdat het bestuur tijdens de winterstop veel nieuwe spelers voor mijn positie had aangetrokken. Ik denk dat de bestuurders wat in paniek geraakten door de tegenvallende resultaten. Voor mij was het niet tof om dan bankzitter te worden,

Welke speler zou je ooit bij jou in de ploeg willen hebben? Ronaldo of Messi? “(lacht) Ronaldo heeft dit seizoen al twee keer de Classico tegen Barcelona gewonnen, (twijfelt) maar als mens zou ik toch liever Messi naast mij zien spelen. Maar eerlijk? Het liefst van al zou ik samen met Andrea Pirlo van Juventus in een ploeg spelen. Ik spiegel me graag aan hem, noem hem gerust mijn voorbeeld.”

25

Hannes Van der Bruggen

Maar hoe word je zo’n topvoetballer als Hannes Van der Bruggen of Andrea Pirlo? “(zonder twijfel) Het belangrijkste is dat je plezier hebt.”

journalist ook nooit over schrijven. In Engeland is dat soort zaken echter ingebakken in de voetbalcultuur. Sommige voetballers zitten daar tot een stuk in de nacht in allerlei clubs en bars, maar de volgende dag zullen ze wel negentig minuten voluit gaan. Als voetballer moet je natuurlijk beseffen dat journalisten het niet zullen laten om zulke dingen tegen je te gebruiken als het wat minder gaat.”

Met plezier alleen raak je niet aan de top.

“Uiteraard moet je ook talent hebben. Als je kijkt naar Messi en pakweg De Camargo: niemand zal ontkennen dat Messi gewoon meer talent heeft. Maar naast talent heb je ook een portie geluk nodig. Als een andere speler geschorst of geblesseerd is, moet je je kans grijpen. Ook doorzettingsvermogen is enorm belangrijk in het voetbal.”

Spaanse televisie Hoe voelt het om de beloftereeksen van de Rode Duivels te doorlopen?

“Dat is natuurlijk een hele eer. Zo ben ik op al op plaatsen geweest waar ik anders nooit zou komen. Ik heb er ook mijn goede vriend Mats Rits, die nu bij KV Mechelen speelt, aan overgehouden. Ook met mijn jarenlange kamergenoot Thorgan Hazard (Zulte-Waregem) heb ik een goede band. Ik kijk nu al uit naar de kwalificatiematchen voor het EK voor beloften. Hopelijk maak ik gauw opnieuw zo’n prachtig doelpunt als dat tegen Spanje. Die goal deed extra deugd omdat de wedstrijd live uitgezonden werd op de Spaanse tv en omdat er veel scouts in de tribune zaten.”

Houden scouts dan zoveel rekening met een doelpunt?

“Een goede scout houdt rekening met het totaalpakket. Maar ik vrees dat er veel slechte scouts zijn. Ik herinner het me nog van vroeger.

We speelden met de nationale U19 in Kroatië. Mijn papa was daar ook en zat op de tribune. Op een gegeven moment kwam een scout van, ik denk, Club Brugge de namen van de spelers aan mijn pa vragen. Die scout kende alleen maar de namen van de spelers van Brugge zelf! Eventjes later kwam er ook een scout van Ajax in de tribune zitten. Die man kende alle 22 spelers en bovendien kende hij ook hun sterke en zwakke eigenschappen. Zo zie je maar dat het contrast tussen scouts onderling erg groot kan zijn.”

“Ooit kwam Anderlecht me eens scouten. De

26

Hannes Van der Bruggen

scouting had een volledige sociale achtergrond van mij en zelfs van mijn ouders. Toen ik achteraf het dossier kreeg, was ik ervan onder de indruk hoe gedetailleerd de scouts te werk waren gegaan.”

Masker Vind je dat journalisten sommige jonge voetballers terecht verwijten niet te leven voor hun sport?

“Ik vind het een nogal gemakkelijke stereotypering. Natuurlijk is de kritiek gedeeltelijk correct. Maar is het slecht dat jonge voetballers speciale kleding en dure auto’s kopen? Ik zou dat niet doen, dat is mijn stijl niet, maar ik zou er als

elkaar. Je moet vaak je gevoelens opzij kunnen zetten. Voor mij is dat een hele opgave, want ik ben nogal een gevoelsmens.”

Heeft je vriendin nog geen last ondervonden van die harde wereld?

“Ik hoop van niet. We zijn nu bijna een jaar samen en ik hou haar bewust uit de media. Want vanaf het moment dat het minder gaat, zoeken, vinden én gebruiken journalisten persoonlijke zaWorden zulke wilde verhalen off the record ken tegen mij en mijn vriendin. Het feit dat ik een aan journalisten doorgespeeld? voetballer ben, maakt het wel moeilijk om tijd vrij “Ik praat zo weinig mogelijk off the record te maken voor elkaar. Op kerstdag bijvoorbeeld met journalisten. Als je naar Extra Time kijkt, zie heb ik haar de hele dag niet gezien, want ik was je vaak dat Filip Joos veel dingen te weten gekoop afzondering met de ploeg, omdat we de volmen is via off the record gende dag moesten spelen. gesprekken. Ik praat ook Ook met z’n tweeën op “Journalisten vinden gewel eens met Filip, maar vakantie gaan is geen sinemakkelijk dingen tegen je cure. Zo is een skivakantie wanneer ik dat doe, probeer als het wat minder gaat” ik een masker op te zetten.” al uitgesloten, want in mijn contract staat er duidelijk Breken de media voetbaldat ik niet mag skiën. Dat lers te vaak af? is wel jammer, want we doen het allebei heel “Ik vind van wel. Maar krantenlezers zitten graag. Ook festivals moet ik aan mijn neus laten daar ook voor iets tussen, want journalisten schrij- voorbijgaan, want in de zomermaanden zijn we ven wat de lezers willen. Journalisten zien soms volop bezig met de voorbereiding van het nieuwe ook totaal andere dingen dan ik. Bij het begin van voetbalseizoen. Maar voetbal is nu eenmaal mijn het seizoen speelden we in de voorronde van de beroep en dat krijgt altijd voorrang.”

Europa League een wedstrijd in en tegen het Luxemburgse Differdange.

We speelden daar een goede wedstrijd, maar misten zeker tien grote kansen.

Uiteindelijk wonnen we met 0-1. De volgende dag maakte een journalist ons met de grond gelijk in zijn krantenartikel. Dat was zwaar overdreven, want we hadden een goede match gespeeld, enkel de afwerking stond nog niet op punt.”

“Maar slecht nieuws verkoopt beter dan goed nieuws. Journalisten in spe moeten dus goed letten op wat ze schrijven, want de mensen geloven hen meteen. Sinds die match, en zeker sinds mijn studies, sta ik veel kritischer tegenover wat journalisten allemaal schrijven.”

Vind je de voetbalwereld een mooie wereld om in te leven? “(gedecideerd) Als je er niet moet zijn, blijf er dan weg. Het is een wereld van komen en gaan, waar de mensen zeer onpersoonlijk zijn tegen

27

Hannes Van der Bruggen

Lector onder de loep: Sandra De Wolf

“Niet jammer dat de Kerk geloofwaardigheid verliest”

Onze redacteur ging dankzij uw inschrijvingsgeld op reportage naar Marokko

“Acht dagen Casablanca?

Ben je zot?!”

Elke Gillis, Eva Coolman, Yasmine De Wilde Parsifal De Smet

Sandra De Wolf is lector RZL, het – naar eigen zeggen – minst begeerde vak in de opleiding verpleegkunde.

Toch probeert ze elke les zo boeiend mogelijk te maken, met dank aan haar aanstekelijk enthousiasme.

Hoe belangrijk is RZL voor verpleegkundigen in spe?

“Voor mij zijn religie, zingeving en levensbeschouwing belangrijke onderdelen van het menszijn. Het wetenschappelijke aspect alleen volstaat niet in de opleiding verpleegkunde, je mag ook het menselijke niet uit het oog verliezen. Ik geef voornamelijk les vanuit een christelijke visie, maar ik wil mijn mening zeker niet opdringen.”

De Kerk verliest steeds meer geloofwaardigheid. Vindt u dat jammer?

“Eigenlijk niet. Zingeving is belangrijk, maar het huidige systeem doet het niet meer. Ik denk dat men het systeem beter zou afbouwen om terug naar de oorsprong te kunnen gaan. Zo hoop ik dat de nieuwe paus onze tijdsgeest herkent en dat hij het leven op een zinvolle manier bekijkt.”

Vegetariër Hoe belangrijk vindt u het persoonlijk contact met uw studenten?

“In het eerste jaar geef ik les aan grote groepen, waardoor het moeilijk is om persoonlijk contact te hebben met mijn studenten. Maar ik probeer hen toch zo veel mogelijk bij de les te betrekken. Ik leer trouwens nog dagelijks bij van jongeren. Ze hebben een andere kijk op het leven. Dat vind ik heel interessant.”

“Sociaal bewustzijn is altijd een belangrijk deel van mijn leven geweest”, zegt Studenten van u vertelden De Wolf. “Daarom wilde ik ons dat u een vegetariër “Welke keuze je ook eerst iets sociaals studeren, maakt, maak ze bewust” bent. maar uiteindelijk ging ik voor “Grappig dat daarover gepraat theologie. Na mijn opleiding wordt. Voor mij heeft de keuze ben als pastor in de zorgsector begonnen. Verwar om vegetariër te zijn te maken met levensbehet niet met pastoor. Ik begeleidde mensen op het schouwing. Ik doe het vooral uit respect voor einde van hun leven, het had vooral met zingeving wie anders is dan ik: zowel voor mensen als voor te maken. Tien jaar later maakte ik de sprong naar dieren. Welke keuze je ook maakt, maak ze op een het onderwijs.” bewuste manier. Dat is wat ik studenten wil leren tijdens mijn lessen.”

28

Lector onder de loep

Een maand in de ban van de examens, gevolgd door een lesvrije week. Het gedroomde moment om op reis te gaan. Onze redacteur Parsifal De Smet en zijn vriendin Lisa trokken begin januari voor acht dagen naar Marokko, waar ze kamelen trotseerden en nieuwe Facebookvrienden maakten. En voor u klacht indient tegen de school: in de boventitel zit een klein grapje verscholen.

Aangekomen in Casablanca, de locatie van ons acht dagen durend verblijf, zochten we onze weg naar het hotel. Dat bleek geen sinecure.

Gelukkig waren er (te opdringerige) taxichauffeurs die ons maar al te graag een ritje aanboden.

Onze chauffeur wilde ons meteen een ander hotel aansmeren. “Veel beter, goedkoper, chiquer en meer westers, Sir.” Maar we kozen toch voor onze westerse zekerheid. Daar kon de taxichauffeur mee leven, maar hij verklaarde ons wel gek toen we zeiden dat we van plan waren acht dagen in Casablanca te blijven. “Acht dagen hier? Ben je zot?! Er is hier helemaal niets te zien!”

Kleine Messi’s en Ronaldo’s

We aten dat typisch Marokkaans gerecht in een piepklein resNadat we ons op zaterdag genesteld hadden in ons taurant, met uitzicht op een strand waar honderden naar Marokkaanse normen chique hotel, maakten we kleine Marokkaanse Messi’s en op zondag meteen de grootste Ronaldo’s hun voetbalkunstjes wandeling van onze reis. Die etaleerden. Na het eten wilde het p o t s a liep voornamelijk langs de kustb ik wat bruinen op het strand, Mijn blote done t o n strook – tevens het toeristische s a maar dat bleek uit den boze. Ik w strand deel van de stad. We maakten zag amper iemand met blote niet alleen de langste wandeling, ledematen, laat staan met een we aten ook de beste tajine, met ontblote brede borstkas als de mijne. Dan maar de vis en Marokkaanse kruiden, van onze hele reis. taxi roepen, afbieden en richting hotel ermee.

29

Marokko

We stapten al keuvelend naar de bekendste moskee van Marokko. Voor we samen met de plaatselijke gids binnengingen, vroeg Souhail of we hem wilden toevoegen op Facebook. “Zelfs hier”, dacht ik bij mezelf. Maar uiteraard accepteerden we zijn real life vriendschapsverzoek.

Over de moskee zelf kan ik kort zijn. Het is de modernste, op twee na grootste moskee van de wereld met een openschuifbaar dak uit massief cederhout en een capaciteit van 25.000 man – nou ja, 20.000 mannen en 5.000 vrouwen om precies te zijn. Een must see voor elke zichzelf respecterende toerist in Casablanca.

Marrakech Aangezien zowel de taxichauffeur als Souhail ons afraadde om acht dagen in Casablanca te blijven, zaten we de volgende dag op de trein richting Marrakech. Op de trein naar Marrakech geraakten we in het Frans – voor de duidelijkheid: Arabisch is de eerste taal in Marokko – aan de praat met Abedllatif, een zelfverklaarde, professionele reisgids. Hij hielp ons in Marrakech aan een prachtige riad (dat is een typisch Marokkaans hotel).

De volgende dag bleek de soeks niet iets te zijn waar je op je gemak kan rondwandelen. Nergens konden we even blijven staan zonder dat er vijf mannen kwamen zeggen “come and watch my shop, no buy, just look”. Zij hebben dan toch een ander idee van “look”. In het begin gingen we, naïef als we waren, mee in Een van Abedllatifs medewerkers gaf ons een de winkel. Een halfuur later kwamen we buiten stadsrondleiding – uiteraard tegen betaling. Hij met twee tajins, 10 postkaartjes, arganolie en een bracht ons onder meer naar een soort van apolederen boekentasje voor Lisa. theker, die zowel heelkruiden, als Maar ik was wel met glans geschoonheidsproducten en slaagd voor mijn Marokkaans Voor ik h kookkruiden verkocht. Onze et wist, kr eeg examen afbieden-voor-beik een rea gids zorgde er ook voor l life vrien ginners. Ik had op elk artikel dschapsver dat we op kamelen konden zoek minstens de helft van de prijs rijden. Voor Lisa een droom afgedongen. die werkelijkheid werd. Maar toegegeven, ik vond het zelf Na enkele dagen doelloos rondlopen, was het tijd ook tof om tussen twee bulten te zitten en over het om écht iets te weten te komen over Casablanca pad te hobbelen met het zonnetje op mijn gezicht. en Marokko. Daarbij werden we uitstekend Het is misschien een idee voor teambuilding voor geholpen door Souhail Lakhdar. Deze westerse eerstejaarsstudenten, of nog beter: voor de nu al jongeman gaf ons onbetaalbare informatie over legendarische profodag. zijn land. “Een man met een gewaad draagt dat gewaad voor zijn geloof. De vrouwen mogen zelf Op de vierde dag belandden we op het Jemaa kiezen of ze een hoofddoek dragen. Het is dus el Fna-plein. Dat is de bekendste plaats van niet vreemd dat toeristen hier soms scheef bekeMarokko waar er een diversiteit aan slangenbeken worden, ik krijg af en toe ook nog een norse zweerders, muziekgroepjes en oude vrouwen met blik hoor”, vertelde Souhail. Hij leidde ons ook henna te vinden is. Een van de oude vrouwtjes liet nog naar een kapper waar ik me voor amper drie euro een piekfijn, gekortwiekt – weliswaar typisch ons (lees: mijn vriendin Lisa) al gauw kennismaken met haar henna. Ze tekende een lelijke tekeMarokkaans – kapsel liet aanmeten. ning waar Lisa niet mee opgezet was. We maakten

30

Marokko

ons snel uit de voeten voor de oude vrouw er nog geld voor kon vragen.

Blinde bedelaar

Toen we terugkwamen van een wandeling zag De volgende dag bleven we uit de buurt van oude ik een beeld dat ik nooit zal vergeten. Een jonge, vrouwtjes en gingen we naar het toeristische Les knappe, westers geklede Marokkaanse vrouw gaf Jardins de Majorelle, ooit de tuin van Yves-Saint een beetje geld aan een blinde, rechtopstaande oude Laurent. Het is een ware magneet voor toeristen, bedelaar met uitgestoken hand. Ze deed het op zo’n vooral omwille van het gedenkmonument ter ere onbeschrijfelijk rustige en oprechte manier dat het van de betreurde modeontwerper. Al was ik zelf nog steeds op mijn netvlies gebrand staat. Voor mij vooral onder de indruk van de verschillende soorwas het de puurste vorm van soten cactussen in de tuin. lidariteit. De laatste dagen gaven we ons wisselgeld e e id n Bij het verlaten van de e spontaan aan bedelaars op e rijden: n le e m a k ? cactustuin kwamen er elke hoek van de straat. In Op ing teambuild twee piepjonge meisjes stilte gingen we naar onze voor een (vier en zeven jaar) ons riad waar we onze dag naar onze riad leiden. doorbrachten op het dak“Tof”, dachten we, tot ze terras, met een ijskoude buitendouche tussendoor. op het einde van de wandeling om geld vroegen.

En ze waren niet meteen tevreden met een kleine Van een koude douche gesproken. Als ik aan de som. Jong geleerd is oud gedaan. In de namiddag laatste dag denk, word ik nog steeds een beetje zochten we de rust op door lekker te zonnebaden op boos. De heer die ons naar het station zou brengen het dakterras van de riad. Eerst kochten we nog wat om terug te keren naar de luchthaven van fruit, waaronder heerlijke cactusvruchten: lekker Casablanca bedroog ons waar we bijstonden. Hij zuur en wegsmeltend in je mond. Het is wel een ging wisselgeld nemen in de auto, maar reed er met metier op zich om de vruchten open te krijgen zon- gierende banden vandoor. Op zo’n moment voel der bloedvergieten. Maar toch een vrucht die stevig je je zwaar in ’t zak gezet. Uiteraard hebben we zou verkopen in de Kantiene, als je het mij vraagt. het niet aan ons hart laten komen en onthouden we vooral dat Marokko een prachtige reisbestemming is voor studenten, met dank aan de rijke cultuur, het prachtige weer en de plezante ritjes op kamelen.

31

Marokko

Drie redacteurs overleven een s c h o o lw e e k l a n g o p t i e n e u r o

Vijf magere dagen Wat op de eerste redactievergadering van TANK als een grap begon, werd voor drie redacteurs uiteindelijk bittere ernst. Om na te gaan hoe duur of goedkoop het Gentse studentenleven is, gingen ze de uitdaging aan een week te overleven met amper tien euro in hun portefeuille.

Onze redacteurs Andreas, Pablo en Parsifal (vlnr.)

32

10 euroweek

Pablo Jossa Maandagochtend word ik wakker in mijn ouderlijk huis. Het eten is dus gratis. Hoewel het redelijk vroeg is en ik nog niet zo veel honger heb, probeer ik zo veel mogelijk te eten. Kwestie van de week met een volle maag te beginnen. ’s Middags eet ik twee boterhammen die ik krijg van een klasgenoot. Eentje met kip curry en eentje met salami.

Ik heb nog geen geld uitgegeven, en dat wil ik ’s avonds zo houden. Tegen sluitingstijd ga ik naar bakkerij ’t Hoogtepunt vlakbij mijn kot. Nadat ik heb uitgelegd dat ik met amper tien euro een hele week moet rond komen, krijg ik twee koffiekoeken. ’s Middags en ’s avonds heb ik last gehad van een hongertje, maar ik ben toch uiterst goedkoop aan de week kunnen beginnen.

waar ik werk. Later op de avond ga ik nog voetbal kijken op café. Een vriend trakteert me een halve liter bier.

Ook dinsdag eet ik overdag niet zo veel. Voor ik naar de les ga, koop ik een broodje kaas van twee euro. Zowel ’s ochtends als ’s middags eet ik een helft. In de namiddag vraag ik aan een vriendin Vrijdagochtend eet ik niets. ’s Middags krijg of ik welkom ben bij het avondeten. Dat ben ik! Op ik serieuze honger. Ik eet de pasta die ik eerder op de week had gekocht. Ik strooi er wat gruyèrekaas het menu staat zelfgemaakte pita. Ik eet behoorlijk op die ik uit de koelkast van mijn vriendin gepikt veel en heb voor het eerst sinds maandagochtend heb. Die combinatie is behoorlijk droog, maar het gevoel dat ik genoeg gegeten heb. Als kers op smaakt toch beter dan verwacht. In de namiddag de taart krijg ik ook nog eten mee naar huis: een koop ik een appel en een icetea appel, een beetje brood, wat voor 1,03 euro. ’s Avonds staat kaas, een kippensoepje en zelfs De bakker trakteert er een etentje met mijn midhagelslag. Later op de avond delbare klas op het programma. ga ik kaarten met vrienden. Ik me op twee gratis Gelukkig loopt het etentje wat eet chips, drink martini, bier en koffiekoeken uit. Ik betaal pas na midderoverheerlijke appelthee. nacht de rekening van tien euro: perfect legaal dus!

Op woensdag eet ik de boterhammen die ik de dag ervoor gekregen heb.

Gespendeerd: 8,03 € Ik heb verdorie kaas en hagelslag: wat een luxe.

Ik waag me ook aan de kippensoep, maar die is Het is me gelukt om minder dan tien euro uit te walgelijk. In de namiddag koop ik een halve kilo pasta en bolognaisesaus voor 2,70 euro. Erg lekker geven, maar het was verdomd lastig. Ik heb vaak honger gehad en zelden lekker of gevarieerd gegeis de saus niet, maar ik eet tenminste voldoende. ’s ten. Bovendien is het ook frustrerend om geen bier Nachts zet ik met enkele vrienden een stapje in de wereld. Op kot krijg ik twee biertjes en wat wijn, in te kunnen bestellen op een feestje. Overleven op tien euro is niet onmogelijk, maar leuk is anders. Je de clubs trakteert mijn vriendin me minstens drie moet voortdurend nadenken over de manier waarop pinten, waarvoor dank. je aan eten zal geraken.

Donderdag sta ik laat op. Om halftwaalf eet ik vier boterhammen bij mijn vriendin. In de namidAndreas Heyerick dag heb ik met iemand afgesproken in een koffiebar. Ik kan moeilijk niets drinken, dus ik bestel een koffie van 2,30 euro. Een serieuze hap uit mijn Maandag begin ik de week met eens goed uit te slapen. Geen koffie of cornflakes bij het ontbijt budget, maar wel een lekkere koffie, de eerste en deze keer, maar gewoon wachten op enkele brillaatste van de week. Om halfzes ga ik gratis soep jante en creatieve ideeën die er helaas niet komen. en brood eten in de Hot club de Gand, het café

33

10 euroweek

Gelukkig krijg ik kort na de middag een sms. Of mijn collega-student FIFA 2012 mag komen spelen? Tuurlijk, maar breng iets te eten mee. Daarop volgt een halfuurtje rekken afschuimen in de Aldi.

Ik kies voor een brood (0,72 euro) en een pot duopasta van Tartinut (0,89 euro). Gelukkig kan ik rekenen op de goedheid van mijn gamekameraad en moet ik die 1,61 euro niet op mijn conto bijschrijven. De actie Dagen zonder vlees maakt de opdracht om op tien euro te overleven er overigens niet eenvoudiger op, maar een goed stel boterhammen met choco gaat er altijd vlotjes in! ‘s Avonds tijd voor ontspanning. Al ligt het niveau van de quizzen van GentQuizt ver boven het mijne, een gratis glas kraantjeswater in café Hotsy Totsy kan ik moeilijk links laten liggen tijdens de pijnlijke hersenoefeningen. Ondanks het eentonige gevangenisvoedsel, leef ik bij het slapengaan nog steeds.

Zo werk ik op woensdag tijdens de ontbijtshift in NH Hotel Belfort. Vroeg opstaan, maar het gratis ontbijt en middagmaal zijn voor mij zeer welgekomen. Na een middagdutje wegens zeer vroeg opgestaan, trek ik naar het kot van een goede vriend voor een vergadering over geplande fietstochten. Het geluk blijft aan mijn zijde, wanneer ik vaststel dat hij bij De Gouden Saté veel te veel gekocht heeft. De bickyburger moet ik helaas aan iemand ander laten – verdomde DZV! – maar de frieten met mayonaise gaan er vlot in. Alweer een dag overleefd, alweer geen rotte frank uitgegeven.

Ik begin te geloven dat het kan!

ik een quiz – misschien een beetje nerdie, maar ik beleef er veel plezier aan. In café De Kafaar word ik met open armen ontvangen. Dat ik de eigenaar die avond extra klanten bezorg, levert mij meteen een zo goed als ongelimiteerde drankvoorraad op.

Driewerf bedankt aan de uitbater, die mij ook trakteerde op een homemade toast champignon (warm eten!). Licht tipsy, maar zeer voldaan én met mijn rood eurobiljet nog steeds op zak kruip ik onder de lakens.

Noot aan allen: zoek een job in de horeca. Niet overal, maar op de meeste plaatsen is spijs en drank gegarandeerd.

Gespendeerd: 2,58

Op donderdag werk ik opnieuw in het NH Hotel. Ik moet toegeven: de week kan plezieriger.

Desalniettemin krijg ik weer ontbijt en middageten aangeboden. ‘s Avonds staat er weer een andere vergadering gepland (een druk leven helpt soms) en ook in café Vooruit kan ik naar hartenlust water krijgen. Door de geluidsoverlast van de werken in Vooruit worden pinten aan de helft van de prijs verkocht. Ik vraag om solidariteit bij m’n vrienden en krijg op die manier nog wat gerstenat naar binnen die avond. Is een nuleuroweek mogelijk?

Vrijdag blijkt al snel dat dat helaas niet zal lukken. Mijn inspiratie loopt ten einde en ik voel me schuldig door alle traktaties deze week. Na een heerlijk ontbijt (boterhammen met choco voor de laatste keer), ga ik de aangeboden waren in de Colruyt inspecteren. Na grondige afwegingen vind ik het volgende in mijn winkelkarretje: Everyday Drie gouden regels spaghettisaus 500 gram Terwijl op dins1. maak goede vrienden (0,33 euro), Everyday dag de boterhammen pasta 500 gram (0,25 2. zoek een job in de horeca met choco mij al toelaeuro), champignons 250 3. don’t try this at home chen vanop de keukengram (0,69 euro) en – ik tafel, gaan mijn gedachkon het niet laten – Galaxi ten uit naar een hopelijk gratin mix geraspte kaas (1,29 euro). Toegegeven: warme maaltijd die dag. Het doel van deze week is de kaas is een extraatje, maar het moest een plezieom naast zo goedkoop mogelijk te leven, ook een plezierige week te beleven. Deze avond organiseer rige week zijn.

34

10 euroweek

€

Ik geef het toe: overleven op tien euro is geen leven. En dat hoeft het ook niet te zijn. Maar laat het duidelijk zijn dat geld niet recht evenredig is met plezier. Overleven op tien euro is echter ook niet vanzelfsprekend. Je kan hulp van vrienden goed gebruiken en werken voor je eten is ook een nobele daad.

Ondanks het goede feestleven van vorige nacht heb ik vrijdag nog de volle vijf euro over, dus beslis ik nog eens zot te doen: ik koop een soepje van Maandag durf ik niet te zot te doen. Mijn sympathieke klasgenoot trakteert me meteen op een 0,85 euro, een Fanta van 1,20 euro en een groot pak koekjes van 1,35 euro. Maar het vriendelijk schooiheerlijk broodje, waarna we op zijn kot FIFA speen heb ik nog steeds niet verleerd. Na opnieuw de len: zo denk ik niet te veel aan de honger die zou gezonde portie schroom opzijgezet te hebben, stap komen. ’s Avonds doe ik inkopen voor de rest van ik met de nodige spanning Bakkerij Sandra binnen. de week, zodat ik zeker niet verhonger. Een goede Ik vertel de bakker over TANK, maar dat blijkt niet strategie, zou achteraf blijken. nodig te zijn. Ze kent TANK blijkbaar erg goed, omdat ze bevriend is met Dinsdag is de dag van een redacteur van dit maWeinig geld hebben de actie. Ik bedel een Bedankt collega! brood bij bakkerij Panda, brengt me dichter bij mijn gazine.

Zonder problemen krijg met succes! Maar mijn vrienden ik een heerlijk broodje grootste kunstje moet nog scampi. En net wanneer ik komen: ik raap al mijn denk dat ik genoeg gekregen heb, trakteert Jarah me moed samen om bij Frietcultuur, u wel bekend in Starbucks nog op een hemelse chocolademelk. als de frituur rechtover onze campus, te bedelen.

parsifal De Smet

Meteen krijgt deze zielige arme jongen een pakje friet. En ik mag ook nog iets kiezen uit de vegetarische snackkaart, hoera. Het was een bijzonder lekkere maaltijd.

Maar ik wil niet enkel van de kleine Gentse zelfstandigen profiteren. Ook mijn vrienden, die steeds beweren dat ze er voor me zijn, buit ik stevig uit.

Woensdag is Jozefien zo vriendelijk me uit te nodigen om op haar kot croquemonsieurs te eten samen met mijn twee beste vrienden. En wat ik normaal te decadent zou vinden, kan me nu bijzonder goed smaken: croque-monsieurs met cava! Maar niet enkel zelfstandigen en vrienden leven met me mee. De grootste verrassing komt van Elke Rötgens, lector Nederlands, die me haar kiwi geeft.

Op het einde van haar werkdag heeft ze er toch eentje over, en die geeft ze met plezier aan mij.

Zo’n tieneuroweek schept niet alleen met je lectoren een betere band, ook met vrienden die je lang niet gezien hebt, krijg je opnieuw contact. Het sleepte al een heel schooljaar aan, maar het kwam er nooit van. Maar nu lukt het eindelijk toch! De bevallige Hannelore heeft een heerlijke vegetarische risotto gemaakt en de minstens even bevallige Julie heeft voor een aperitiefje gezorgd. Zelf kan ik natuurlijk niet met lege handen toekomen, dus ga ik nog snel naar de Aldi om een flesje nepporto van minder dan twee euro. Het wordt uiteindelijk nog een lange en erg plezante donderdagavond.

Gespendeerd: 9,92

€

Ik heb het overleefd! Het was allesbehalve een luxeweek, maar weinig geld blijkt mensen dichter bij elkaar te brengen, hoe cliché dat ook mag klinken. Maar één tieneuroweek volstaat, want ik wil niet elke week terugvallen op vrienden, lectoren en kleine zelfstandigen. Nog een eervolle vermelding voor Eva en Laurens die zo sympathiek waren me in de Kantiene te trakteren. Bedankt aan iedereen die me vijf dagen lang gesteund heeft!

35

10 euroweek

De O p t imi s t i s ch e Pendelaar Kim Lannoo

Mijn eerste lesblok kent zijn einde rond kwart voor tien, waarna een nieuwe periode van doelloos nietsdoen begint. Vijf uur in totaal. Vijf! Tja, wat valt daarin te doen? Wat internetten, werken voor school – mits ik de juiste boeken bij me heb, een zeldzaam voorval – ofwel Gent verkennen. Ik zou zelfs ‘even’ naar huis kunnen reizen.

Daarmee bedoel ik weliswaar twintig minuten. Zo werkt het openbaar vervoer in een boerengat nu eenmaal. Mij deert het in ieder geval niet. Zolang ik op eigen benen mijn huis kan bereiken, ben ik al ruimschoots tevreden. Traagheid heeft ook haar charme, dat weet elke Limburger.

Kent u het, pendelen met een glimlach op uw gezicht? Waarschijnlijk niet, net als alle andere studenten die onmiddellijk hun diepste zucht bovenhalen bij de mededeling: “Uw trein heeft twintig minuten vertraging. Wij danken u voor uw begrip.”

Vrij ironische zin, want er staat niemand te springen om op zo’n moment de NMBS een Een kot huren? Geen denken aan! Ik word nog woord van begrip te schenken. Op die ene liever overreden door een dozijn lijnbussen volpersoon na: ikzelf. gepropt met senioren die Meester in de kunst “Wachten is des mensen, geen rooie cent hoeven te van het relativeren. maar zeker des pendelaars” betalen. Die afkeer heeft Schooldagen herbergen in mijn geval drie zekerheden: wachten op een bus/trein, wachten tijdens mijn overvloed aan springuren en intussen twitteren, enorm veel twitteren. Dat laatste gebeurt trouwens hoofdzakelijk tijdens het duimendraaien, kwestie van mezelf toch enigszins nuttig te voelen. En ook al moet ik soms urenlang wachten vooraleer ik een nieuw lesblok voorgeschoteld krijg, mij zie je niet klagen. Voor de duidelijkheid: inwendig gevloek komt ook bij mij voor als een schooldag meer wacht- dan lesuren bevat. Maar de smile op mijn gezicht blijft een vaste waarde. Dat is niet vanzelfsprekend, zeker als je ziet hoe sommige andere studenten er soms bij lopen. Maar dat terzijde.

Sta me even toe om zo’n dag kort te schetsen, een maandag bijvoorbeeld. Kwart na acht beginnen met school betekent om kwart voor zes opstaan om een uur later de lijnbus RuiseledeGent te nemen. “Huh, Ruiselede?

In wat voor boerengat leef jij?” hoor ik u al denken. Ruiselede dus. Hoofdzakelijk bekend als trekpleister bij het spelletje ‘zoek een lijnbus’. Entertainment niet gegarandeerd. Met wat geluk kom je na een of twee uur een bus

36

Column

Arteveldehogeschool doorstaat doorlichting met glans

tegen, als het niet meezit na drie uur. Exclusief de reistijd, die nog eens een uur bedraagt. Wachten is des mensen, maar zeker des pendelaars.

trouwens niets te maken met geld. Welnu, toch gedeeltelijk. Mijn portefeuille is er mij nog altijd dankbaar voor. Maar wat is dan de echte reden?

Simpel: mijn huis. Enkel op mijn eigen kamer kan ik ten volle genieten van mijn vrije tijd. Daar is zelfs het meest luxueuze kot niet tegen opgewassen.

En geef maar toe: dagelijks pendelen heeft iets speciaals, nietwaar? Al was het maar om elke dag weer een vriendelijke lach te kunnen tonen aan de buschauffeur of conducteur van dienst. Wie weet maken we er zo echt een betere wereld van.

Mathieu De Smedt

Het is weer achter de rug. Een onafhankelijke expertencommissie heeft onlangs de campus Kantienberg doorgelicht. Ze kwam en zag dat het goed was.

Goed? Nee, meer dan goed. Uitstekend zelfs!

De resultaten tonen aan dat de campus Kantienberg van de Arteveldehogeschool zeer sterk scoort op het vlak van efficiëntie, werkdruk en communicatie. Uit cijfers blijkt dat dit jaar slechts vijftien studenten een burnout kregen. Dat is beduidend minder dan het gemiddelde van zesentwintig per jaar. Daarnaast was de commissie ook positief verrast door de vele zinvolle taken en opdrachten die de studenten voorgeschoteld krijgen.

rectieleden van onze school naar Groot-Brittannië reizen om er de structurele aanpassingen in goede banen te leiden. “Want geef toe: aan dit systeem kunnen de Oxbridge-universiteiten nog een puntje zuigen.”

Topschool

Zoals altijd hadden de studenten de mogelijkheid om de commissieleden te spreken op het vrije spreekuur. Hoewel ze dat ook moesten laten weten aan een Arteveldemedewerker, hadden de studenten nooit het gevoel dat ze in de gaten gehouden werden.

Marcel Van Uytenhove, secretaris van de visitatiecommissie, legt uit: “Wat we op de Arteveldehoge- Liselot Segers uit het eerste jaar Verpleegkunde school gezien hebben, is werkelijk fantastisch. Het vertelt: “Ik voelde me in het begin een klein beetje is een school die zichzelf een school mag noemen.” geïntimideerd door de administratief medewerker die met een knuppel in zijn hand aan de deur Op alle vlakken scoort de hogeschool ver boven stond. Ook de loeiharde metalmuziek verzuurde het gemiddelde, zelfs op vlak van infrastructuur.

“De asbakken aan de ingangen doen hun werk. Er de sfeer ietwat, maar nadat ik ophield met commentaar op het beleid te uiten, ging het beter. Het is nergens een peukje op de grond te bespeuren. hele gesprek verliep Daarnaast appreciëvolledig volgens het ren we ook het grote boekje.” aantal vuilnisbakken sa·ti·re (de; v(m); meervoud: satiren, satires) in elk klaslokaal.”

1. hekelende voorstelling, spottend Ook de Noord-Koreaanse Erasmus-stuEn daar houdt het geschrift enz. dent Jong Tae-Se ziet niet op, want Van geen graten in de proUytenhove heeft nog cedure. “De directie meer nieuws: “Er is heeft mijn gastgezin nog redelijk snel vrijgelaten. al contact opgenomen met de universiteiten van In mijn thuisland duurt zo’n procedure normaal Oxford en Cambridge om daar met een gelijkaargezien veel langer. Dus de Arteveldehogeschool is dig model te werken.” Beide instellingen zijn erg geïnteresseerd. Vermoedelijk zullen een aantal di- een echte topschool!” * Elke gelijkenis met personen die rondlopen op campus Kantienberg berust op puur toeval.

37

Satire

Stuvo serveert jaarlijks ontbijt voor één euro

Goedkoop en lekker ontbijten in de Kantiene Kasper Goethals De Kantiene, waar we meestal te veel betalen voor eten van wisselvallige kwaliteit, liep begin maart vol met dolblije hongerige studenten. Voor amper één euro konden we allemaal genieten van een uitgebreid ontbijt. Het water liep ons in de mond bij het zien van de lange tafels vol pistolets, yoghurt, roerei en wereldwinkelsap. Tussen een paar gulzige happen door, namen we de tijd om enkele foto’s te nemen.

Eva Nowé

Wat je nog niet wist over Stuvo

Wist je dat …

… je bij Stuvo terecht kan om een vertrouwelijk of bemoedigend gesprek te voeren zonder dat je docenten of ouders hierover geïnformeerd worden? … Stuvo de nieuwe naam is van Sovoarte?

anciële ondersteuning aanbiedt? … Stuvo een ruime waaier aan fin … je naast je studietoelage ook een tussenkomst kan krijgen in je studie kosten (bijvoorbeeld studiemateriaal en studie reis)? … je indien je geen recht hebt op een studiebeurs misschien wel kans maakt op een vervangende beurs?

je veel medische kosten hebt? ien ind n rde wo kan nd teu ges l iee ... je financ … Stuvo financieel kan tussenkomen indien Stuvo je naar externe hulp doorverwijst?

… Stuvo je gratis begeleiding doo r een (interne) therapeut kan aanbie den? iding verzorgt? … Stuvo ook psychosociale begele … je indien je je naschoolse job niet kan blijven uitoefenen tijdens de examens je een overbrugging kan ontvangen?

38

Stuvo - ontbijt

39

Stuvo - Wist je dat ...

Komt u ook bij t nk?

TANK is steeds op zoek naar enthousiaste en gemotiveerde studenten die willen meewerken aan het beste studentenblad van de campus Kantienberg.

Wilt u, samen met onze fantastische redactie, uw schrijf- of fotografietalent wat bijschaven en tentoonspreiden?

Wilt u uw ei kwijt over iets op onze campus?

Of krijgt u uw pen niet onder controle en moet het er allemaal eens uitvloeien?

Stuur dan vrijblijvend een mailtje naar tankredactie@gmail.com en wie weet staat uw naam vanaf volgend jaar in dit fijne magazine!

Het laatste nieuws over TANK vindt u op Twitter: @MagazineTANK en op onze Facebookgroep: TANK Magazine