CEMRE Gözler vardır, Unutulmuş tertemiz hayallerin içinde. Aşklar vardır, Sahipleri belli olmayan, Güvensiz, Ve bilinmeyen yolculuklar içinde. Hatıralar vardır, El masalarında anlatılan, Kötü duygulara bulanmış. Sevenler vardır, Kapı, pencere altında, Elinde kırlardan çekip alınmış Sarıpapatyalarla sevdiğini söyleyen Ve bir CEMRE vardır; Baharı getirmek için düşen, Der ki: Sevmek gerektiğinde Vazgeçmektir; Belki affetmektir; İstenildiğinde fedakârlık yapmaktır; Ve henüz vakit geç olmadan Gerçekten sevenlere sevdiğini söylemektir. Zor olsa bile...
Cemre on yaşında
2
BİR ÇINAR DAHA DEVRİLDİ
Bir dev daha geçti Karadeniz’in çamurlu patikalarından Güçlüydü, dinçti, azimliydi. İnanıyordu emek verdiği yavrularının Devamlı izinde olacağına Çok güzel gülümserdi. Bilirdi sevginin şartsız olduğunu O bir devdi. Çok büyüktü kalbi. Bir çınardı. Sabırla büyüttü yapraklarını. İstediğine kavuştu en sonunda. Gurur duydu yavrularıyla. Ve o gurur duyduğu fidanları, Şimdi Karadeniz’in çamurlu patikalarından sesleniyor; ‘Seni Seviyoruz!...’
3
VAKİT GELEBİLİR Bir gün vakit gelmiştir. Anlarsın. Fakat söyleyemezsin kimselere, Vaktinin geldiğini anlamasınlar acımasınlar sana diye. Her gün, Ömür yumağından bir parça ip koparır Azrail. Senin için ölüm "çözüm yoludur" ve Güneş battığı yerden doğana kadar yaşamak zaten anlamsızdır. Sonra vakit gelir, Gelir ve çatar. Sessizce, içinden hoşça kalın dersin eşe dosta. Zulüm çektirdiklerinden bir daha af dilersin Ve kapanır gözlerin bu dünyaya. Sen rahat edersin ama arkanda bir sürü gözyaşı kalmıştır...
RASTLANTI Bir yaz gecesiydi Serin rüzgâr her zamanki gibi O zaman rastladım sessizliğe O zaman buldum içimdeki sesleri Bir yaz gecesiydi Serin rüzgâr her zamanki gibi O zaman rastladım şiirlere O zaman buldum hayatımın şairini Bir yaz gecesiydi Serin rüzgâr her zaman ki gibi O zaman rastladım sensizliğe O zaman anladım sensizliğin dehşetini Bir yaz gecesiydi Serin rüzgâr her zamanki gibi İçimdeki her şey seninle birlikte Sıradan sessizlik film gibi...
4
İÇİMDEKİ SEVDAM KÜLLERDE UMUTLARIM GÖZLERİNDE NEFRET HER GECE NEFESSİZLİĞİMDE GÜNEŞİ BİLİYORSUN GÖKLERDE COŞKU; SEN DE, BENDE, BİZDE, ONDA BAKIŞLAR HERKESTE GÖREBİLEN BİRTEK SENSİN BİLEN HEPİMİZİZ ASLINDA BİLDİĞİNİ BİLEN YALNIZ SENSİN AMA GÜZEL GÖZLER ONLARDA GÜZEL BAKAN SADECE SENSİN ANLA İŞTE BÜTÜN DUYGULARIM SENİNLE BİRLİKTE...
5
GÜNEŞ DOĞDU Bir gün güneş doğdu Eskisinden daha sıcaktı Bu kez göz kırpıyordu bana İçimdeki coşkuyu yansıtıyordu Bir gün güneş doğdu Eskisinden daha sıcaktı Artık konuş dedi İçimdekileri kelimelere dönüştürdü Bir gün güneş doğdu Eskisinden daha sıcaktı Hadi gül dedi Üzgün yüzüm tebessümle doldu Bir gün güneş doğdu Eskisinden daha sıcaktı Artık yeter dedi Bana ihtiyacın kalmadı Ve ondan sonra güneş hiç doğmadı Sıcaklığını vermedi Göz kırpmadı hiç Beni bu yolda yalnız bıraktı
6
DÜZ IŞIK Düz ışık Geliyor kırıyor aynaları Aynalar yansıtmaz zaten İçinden geçer bütün gerçekler
Aç pencereyi Işıkla girsin hava içeri Onlar bütün olsun, gözlerinde ve ellerinde Ellerini götür dudaklarına Beni anlat dudakların çatlamadan Belki alışır sözcükler Birlikte anlatmaya, yaşadığın yalanları Belki yalanlar da yalandır Gerçek olur birden Bütün gerçekler yalan olmasın yeter
Düz ışık gelsin Yansıtır belki gözlerin Kalbinden geçenleri Hisseder o zaman Her feryada erişen gönlüm Senin feryadını da belki
7
HADİ BAŞLA Katlettiğin bu ırk Suçlu muydu senin kadar? Elinde silahla barışı getirdin sen Onlar direndi sadece Korkuyordu hepsi Senden değildi korkuları Paranla elde ettiğin gücünden Hadi başla Atom bombaları saç verimli topraklara Oralar kıraç olsun İçindeki petrol yeter sana Hadi başla Yalan söyle durmadan Barış hakkında konuşma yeter Unuttun galiba İçinden ağlayan çocukları Sen kahkahalar atarken derinden Hadi başla Merhamet olmasın içinde Senin olmayan topraklarda Her şey seninmiş gibi davran Senin olmayan yüzler ağlasın sadece Sen gül yeter
Hadi başla!
BEKLENMEYEN CEMRE ile yolun sonunda ya "bu hayatı yaşamak istiyor musun?" diye var oluş hakkında bulamadığım soruların Ne olur ellerimi bırakma, giderken beni istemiyorum!
ödül var ya ceza, ama kimse bana sormadı. Sınırlı aklımla sınırsız yanıtlarını hemen şimdi istiyorum. de götür, sensiz var olmak
8
KARANLIĞIN ANLAMI Bu gün gene gözlerindeydi Işığı yok etti o Oysa ışık olmazsa hayat olmazdı Bu gözlerinde hayat yok demekti Peki, gözlerinde olan neydi Karanlık Ama ışık karanlıkta anlam kazanır Anlam dediğin şey önem değildir aslında Önemli olan anlamdır Anlamı önemli kılan da anlamsızlıktır Anlamsızlık yokken var olan tek şey anlamdır.
9
YAŞAMAK Yaşamak hayata bağlanmak Sevgiyle iç içe olmak Gezmek dolaşmak Belki de şiir yazmak Yaşamak hayata bağlanmak Kalplere sevgi aşılamak Kırlarda uyumak Belki de resim yapmak Yaşamak hayata bağlanmak Sevdiğinin gözlerine bakmak Çimlerde koşmak Belki sadece düşlemek Yaşamak hayata bağlanmak Sevdiğine sımsıkı sarılmak Belki hayallerine ulaşmak Belki de sadece hayallerde buluşmak
Cemre 9 yaşında
10
BEN OLMASAYDIM Ben olmasaydım Bu kadar sıcak olmayacaktı bahar Cemresiz bahar mı olur Toprağa düşerim ben Su benimle ısınır Hava benimle
Ben olmasaydım Belki bunları duymazdın sen Başkaları ‘beni anla’ derdi bu kez Olmadığımın farkında bile olmazdın belki Beni hiç tanımamanın eksikliğini Hisseder miydin? Ben olmasaydım Hey dostlar Dostum olmayacaktınız Cemre demeyecektiniz bana Ben olmasaydım, asla Ben olmasaydım Benim için doğan bu güneş Seni sevmem için parlayan ışıklar Gözlerinde beni çağırıp duran yıldız Bu kadar parlak olur muydu? Ben olmasaydım bu şiirler Boşa sayfa kirletmeyecekti Ben olmasaydım Gözlerin bu kadar güzel bakmayacaktı Belki, ben olmasaydım Sana şiir yazacak biri olmayacaktı Kendini özel hissetmen için Ben olmasaydım belki bu kadar Sevmeyecektin beni Ben olmasaydım Seni bu kadar sevmeyecektim Ben olmasaydım Belki hiçbir şey farklı olmayacaktı Peki, ben olmasaydım Benimle uyanan bu güneş Her sabah aynı saatte Doğmaya devam eder miydin yine?
11
KAN DAMLASIN FIRÇANDAN Ne olur sadece biraz Sadece bir damla kan Renk istiyorum biraz Sadece biraz Savur fırçanı Vur hayatıma Biraz hareket Biraz kan Daldır bileklerime Boşalsın kan Fırçan renklensin Sonra hayatım Savur fırçanı Vur hayatıma Biraz acı Biraz kan Tırnaklarınla kazı Üzerime yapışan gerçeği Aynayı kır gözlerimde Yansıtmasın yalan Kan damlasın yüzümden kan Sonra sür fırçayı yüzüme Vur hayatıma Biraz renk Biraz kan Sök dişlerimi yerinden Konuşmak yeterli değil Kan damlasın ağzımdan Kırmızı konuşsun Sonra sür fırçayı dudaklarıma Vur hayatıma Biraz nefes Biraz kan Konuş biraz Anlat bana Nefes al Nefes ver fırçaya Sonra kır fırçayı Batır kalbime Yalnızca biraz kan Kan damlasın fırçandan Renk kırmızı olsun Rengimi bul Fırçandan damlayan kan gözlerim olsun Fırçanı vur kalbime Senin olsun
Fırçan benim olsun. Vurayım kalbime. Rengim sende dursun. Kırmızı benim rengim olsun. Fırçan şahidim olsun. Gözlerimden damlayan kan olsun!
12
YOKLUK
Zaman, Aksın bir kum saatinde Su, Damlasın toprağa Verim getirsin Açlık götürsün Bir yıldız, Kaysın gökyüzünden Düşsün ellerime Bir insan, Ölsün Kollarımda versin son nefesini Bir fikir, Yok olsun Düşünülmesin artık Usulca silinsin akıllardan Bir gece, Son bulsun Gün, Doğsun yüzüne Güneş parlasın gözlerinde Mavi, yeşil ne varsa Ver ellerime
13
BAŞLANGICI VE SONU OLANLAR İÇİN
I İstedim ki Sadece gözlerim değmesin Ellerim erimesin Düşüncelerim tükenmesin Hislerim değişmesin Ama sen yine Yasakmışsın bana Daha ne kadar sürecek Daha ne kadar seveceğim seni bilmiyorum. Yeter miyim sana onu da bilmiyorum
II Mavi, yeşil günlerimde içimdeki tek zehirsin Umudum kadar yeterlisin Uzak, yakın düşlerimde aklımdaki tek nedensin Gözyaşlarım kadar gerçeksin
III Gözlerim içini döküyor Avuçlarımın arasından kayıp giderken Senden arta kalan beklentiler Unutmak için ağlıyorum
IV Her şey böyle başladı. Bir gün güneş doğdu. Eskisi gibi sönük değildi. Bu kez gülüyordu ve göz kırpıyordu bana Hadi basla dedi. İnceldiği yerden koptu. İstediklerimi yapma fırsatım doğdu.
14
YAZAMAMAK______ İlham dedikleri perim yok kaç gündür Köreliyor parmaklarım Dilim suskun Gözlerimden damlamaz oldu şiir Ne oldu sözlerime Hadi konusun
BİRAZ MUTLULUK!
Uzak anlamlar mı beni sana bağlayan? 15 yılda nefret ettim hayatımdan Bir iki mutluluk ver! Eksik olsun gözyaşımdan…
15 yılda 15.000 damla gözyaşı ‘’’
AYRILDIK Birlikteydik Hep birlikteydik Aynı anda doğduk Biz birlikte ölmeliydik Beraberken anlamlıydık Sonra uzak anlara yayıldık Bir noktadaydı gözlerimiz Ardından sınıflara ayrıldık Uzaklaştık Bir hayalin uğrunda dağıldık Ayrıldık Tek bir kurşunla parçalandık Anlamıştık ölmekten de kötüymüş Ayrılık.
15
VAR OLMAKTA SINIRSIZ YOK OLUŞ Uzayıp giden düşünceler aklımı çelen. Sen yokken, Sadece anımsarken. Akşam güneşiyle, Gözlerim ılık ılık damlar yere. Sözcüklerim boğulur. Netlik bozulur. Sınırsız düşüncelerim Sınırlarda kaybolur. Aslında gerçek budur. Her şey vardır, Hiçbir şey yoktur. Yakınlardan bir ses gelir. Uzak der, dinlersin. İçindeyse, Milyonlarca kez söylersin. Biliyorum Hiçbir zaman sevilmeyeceksin. İşte bu kendim için…
GÖZYAŞLARIM ‘’’
16
SİYAH İNCİ TANEM Güneş penceresini kırıp doğunca üzerine, Güzel yüzünü açtı. Siyah bir inci tanesi Gece lambası gibi parladı, ‘Güneş’ dedi. ‘Belki senin gibi uzarım gittikçe. Benimle aydınlanır mavi menekşe. Belki gözyaşlarımla sulanır, Tohum verir başka bir menekşe.’ Güneş cevap verdi: ‘Ya özlerlerse beni!’ İndirdi yüzünü güzel inci tanesi. Her biri, Bir parça mavi deniz gibi Uçlarına yıldız takmış saçları Savurdu kendini. Güneş ‘Üzülme’ dedi. Bir menekşe çıkardı cebinden, ‘Geç kalma! Benimkilerden daha çok gülsün, Mavi menekşen. Ne olur gül yine inci tanem. Güzel yüzünle aydınlatıyorum ben.’ Ve sen inci tanesi, Her zaman çok sevileceksin. İşte bu da senin için…
Kimse görmezken hızlıca deftere karaladıklarımın bana ait olduğunu yeter ki ben bileyim bu şiirlerin adımda sadece bir kaleme ihtiyaç duyduğunu.....GÖZYAŞLARIM´´´.....
17
ŞİİRSİZLİĞİM
ve hoş geldiniz şiirlerim
Hiç sınır koymadım yazdıklarıma Hiç parmaklarım titremedi Mutlaka üzerini karaladığım oldu kelimelerin Ama hiç pişman olmadım Beğenilmediği zamanlar oldu Kalemimden damlayanların Hatta yok denecek kadar azdı yoldaşım Ama hiç korkmadım İçini döken parmaklarımdan Mutlaka üzerine damladı gözyaşım Fırıncının hamuru gibidir şiir Unlamazsan olmaz Hiç istek üzerine yazmadım Çünkü benim çabam başkaydı Sevilme arzusu taşımamıştı hiçbiri Sadece biraz coşkumu paylaşma kaygısı Birikti bazen içimdeki Bir parça kâğıt bulamadığım oldu Bulutlara söyledim şiirimi Şarkı sandılar Yağmurlar bile dans etti Çoğu şeyi sevdim hayatta Sevdiysem gerçektir
18
Çabuk vazgeçtim İlham beklemedim Sadece gerçek bitti
Kimse istedi diye yazmadım Yazdıysam yalandır Yalancı değilim Yazanlar yalancıdır
Ve ardından Uzadıkça uzadı cümlelerim Bitirme kaygısı taşımadı birçoğu Çünkü ne kadar yazsam da dolmayacaktı İçimdeki anlam boşluğu
Son dememe izin vermeden sildiler gözyaŞlarımı. Eksik bir son oldu Neden yazıyordum? Biri mi istemişti böyle olmasını. Yoksa ben mi çok yükleniyordum kaleme. Çok mu çabalıyordum bir şeyler yazmak için? Bilmiyorum… Sadece her gün mutlaka bir şeyler yazıyorum bir yerlere, Bazıları bilinçli de…
19
Bir pazartesiydi… Başladı ışıklar gözlerinde parlamaya Dönerek renklerine renk katarak geldi Öyle sevdim Sonra çıkardım içimden Unutmadım Ellerime aldım Yaktı ellerimi Yanaklarımdan süzülen yaşlar söndürmedi alevi Ve ben akşamüstü sevdim seni Keşke sen de sevseydin Kim bilir Belki de sevmemeliydim
PAZARTESİnin anlamını çözemeden karşılamaya çalıştığım SALInın şerefine sevdim seni.
20
BİLMİYORUM… Sahte tebessümler fırlatıyorum aynaya Uzun uzun soluklar içime çektiğim Hep benimle kalsın diye bırakmıyorum nefesimi Ben kalemi tutmaktan korktukça Damla damla mısralar dökülüyor kâğıda Tek bildiğim gülüşünü hatırlamanın nasıl bir şey olduğu İsmini bile söyleyecek cesaretim yok Zaten bilmiyorum Bizi bağlayan sadece aynı şehir Ardı ardına bir sürü anlamsız cümle sıralıyorum Kendim bile halime acıyorum Aklımdan çıkmıyorsun derler ya Benim aklım senden çıkmıyor Yitiriyorum artık mantıklı halimi Bir çıkış yolu olsa senden Kapıları açacak gücüm bile yok Yazarak gözyaşlarım olmadan yaşamaktan Düşünerek de ağlamaktan kurtuluyorum Bu çelişkiden ben de nefret ediyorum Seni bir daha görmenin imkânsız olduğunu anladığımdan beri Anlayabileceğim hiçbir şey kalmadı Derdimi sadece kalemle kâğıda anlatabiliyorum Zaten artık kafiyelerimi bile yitiriyorum Gel, ne olursun gel Özlemek değil bu bekleyerek acı çekmek Ve sen Bana ne kadar acı verdiğinin farkında mısın?
21
kor Cevap ver Kor, Gözlerin mi yaşlı yoksa onlar gözyaşların mı?... kor Umutlarını ateşe teslim etmiş, Uzak düşlü, bir gözyaşı prensesi kor Yüzü tuza doymayan, Sönmüş bir gözyaşı prensesi kor Sevmeye cesaretliyken vazgeçilmiş, Sevilirken yemin vermiş Aşk şansızı bir gözyaşı prensesi
kor Külleri hiç soğumayacak, Tebessüme hasret bir gözyaşı prensesi Ve kor Soluk yüzlü, Zehir gözlü bir gözyaşı prensesi
Düşleri umut kuyusuna damlar…
22
BENİMSİN…BENİMLESİN… Biliyorum Gece gündüz fark etmez Düşlerime düşmen için Lanetin hep üzerimde biliyorum Senin istediğin gibi yaşıyorum hayatımı Her şey senin istediğin gibi Her aynaya baktığımda Gözlerimde duruyorsun Hep benimlesin… Gün güneşi getiriyor Rüyamdasın… Güneş saklanıyor bulutların arkasına Aklımdasın… Benim için ağlıyor bulutlar Gözyaşlarımdasın… Biliyorum İçimden hiç çıkmayacaksın İsmin ne? Biliyorum Seni istediğim gibi çağırıyorum Hala benimlesin… Ağlıyorum Tesellimdesin… Gözyaşlarımın içine dalıyorsun Zor mu? Biliyorum Seninle yaşıyorum Acını çekiyorum Çünkü hep benimlesin
23
Hayallerin artık benim Sen hariç her şeyine sahibim Benim değilsin Ama benimlesin Git desem gidecek misin? Hayır Ne zaman gideceğini biliyorum Vazgeçmezsin…vazgeçilmezsin Uyurken uyanırken benimlesin Yaşarken benimlesin Ölüyorum yine benimlesin Ama nerdesin? Üşüyorum hep üşüyorum Neden ısınıyorum sonra Çünkü benimlesin Biliyorum benimleydin, hala benimlesin Kaç kere çarptı göz kapaklarım Kaç kere dalıp gittim boşluklara Kaç kere düştüm çıkmazlara Bilmiyorum Sen biliyorsun Çık artık içimden git Uyuyorum Uyanıyorum Senin olmadığın günleri düşünüyorum Nerdesin? Sen düşümsün…düşlerimdesin Benimsin hep benimlesin
24
DÜŞLERİM Alıp başını gitti gözyaşlarım Ben her gece geleceğini bildiğimden Çekmeceye koydum dertlerimi Bekletti… Sonra baskın verdi Uzun süren hıçkırıklardı nefesimde biriken Tek bir nefes, Gözlerimden kurumaya yol almaktı Bir kez daha geriye bakıp Hataları saymakla başlamalı Gözyaşlarım, Umut kuyum… Her gece soluksuz havaya karışır Düşlerim, Gizli kutum… Hep beni yarı yolda bırakır…
25
GÖZYAŞLARIM SENİN İÇİN Sen misin? Düş kuyumdan dert çalan Nefesime saplanan sen mi? Gözyaşlarıma sığınan gülüşlerin Bana uzak özgürlük heveslisi Bitişi görüyorum yokluğunda Oysa avuç dolusu beklemiştim Kovaladığın benliğim, Son söz senin Konuş ve bitsin Bana inat güne ait bütün gerçeklerin Gözyaşlarım senin için…
GÖ
GÖZYAŞLARIM’’’
26
KELEPÇELİ ŞİİRLER Ağlıyor yine hürriyet Kurşun sesleri duyuyorum Hepsi ellerime saplanıyor Biri kalemi alıyor elimden Mürekkebin gözyaşlarını siliyorum Kelepçeler sıkıyor Yaşamak isterken elimden aldıkları özgürlük gibi Hâlbuki denizler gezmiştim bu sabah Kaç deniz göremeden hissedeceğim ölümün ellerini boynumda Bitişi getiren son istek gibi Kalemi verin ellerim kanıyor Düşünüyorum suç mu? Neyin bedeli başımda duran idam melekleri Neden yasak şiirlerim Vermek istemediğim son nefesim Geç anladım bu kez karanlıkların gelişini Son kez gökyüzünü görüyorum Biraz mürekkep yutuyorum Sonra kan boşalıyor yere Soğuyorum Ölmek ne demek? Hala kurşun sesleri duyuyorum Acıların dindiğini göremeden mi kesilecekti hesabım Alın canımı Üstü kalsın
27
DAHA GERÇEK OLAMAZ Gerçekleri savurdum gökyüzüne Sadık olanlarla yoluma devam ettim Adımlarım zamanı kovaladıkça Bazıları bir ana teslim olmayı seçti Özgür olanları cebime koydum ilerledim Güneşe selam verdim görüntü netleşti Işık uzaklaştıkça ilerledim Bulutlara tutundum düşmemek için Gökyüzüne vardığımda Kimi yıldız olup geceler doldurmayı Kimi yağmur olup güneşe dert olmayı seçti Ben de en son elimde kalanlarla silerken gözyaşlarımı Bir düş satın aldım Artık yalandım Gerçek olan düşlerim Ve seni gördüm, düşlerimdesin
28
DÜŞLERİM ÖLÜMSÜZ Ölüm sessiz ağlar Yaşamak demek Yol almak Ellerimden hiçliğe kadar Düşsüzlüğüm, sen ve suçluluk Aynalar arasında kalır Hepsi birbirini görecek kadar cesur Kırılır aynalar Görüntü parçalara ayrılır Bin türlü gerçek Ellerine alabilir misin? Gerçeklerden korkmak Sen yaralanmaktan Ben yaralarımın kapanmasından Gerçekler ellerimde Bağlandıkça avuçlarımda biter Hadi damla ellerimden Şiir olabilir misin? Sen sadık olamazsın gözyaşım kadar İşte bundan, Ölüm sensiz anlar Düşsüzlüğüm ölüm demek Düşlerim olabilir misin? Şiirler hep kanar Ben gülerim Düşlerim ağlar
29
UNUTMAK YİNE Unutmak yine Vazgeçtiklerini unutmak Rüyalarını unutabilir misin? Ben vazgeçtim rüyalarımdan Önce gördüklerimi unuttum Sonra vazgeçtim hatırlamaktan Mısra olmasın dedim gözyaşlarım Bana ilham olabilir misin? Vazgeçtim ağlamaktan Kendimden vazgeçtim ben Unutmak artık Vazgeçmek anılardan Hatırlamak acı veriyorsa zormuş unutmak Gerçeklerden vazgeçebilir misin? Ben unuttum yalanlarımı Tuzlu satırların tadı Yaralıysa dilin Zormuş unutmak acısını Sözlerime dert olabilir misin? Sessizliğime derman Sakındığım şiirlere, Soluk olabilir misin? Ve unutmak yine Unutmak seni Yazdıklarını beyaza boyamak gibi Acıtan sen ol ki acısın canım Sensizliğime karşılık Kendini verebilir misin?
30
SANA YETERLİ OLMAK İÇİN Yarından daha erken Güneş bu kez doğup, Yenildiğini söylerken Her akşam batıdan batan güneş Doğman için uyanmam mı gerek? Zamansız uyumaktı benimki Şiirlerim zamana bıraktı beni Gözlerim açık gökyüzünde yürüdüm Sabahları tekrarlarken, Mısralar kesti cezamı Sayfalardan döküldüm Kaçıp gitti hepsi Beklentileri karşılamak için mi? Bir ana telsi oldular Oysa vazgeçmiştim Öyle derin ki şimdi nefeslerim Sana yeterli olmak için Bir solukta bütün bildiklerimi söylerim Kalem elimde eriyip biterken Sözlerim kaçıp gitmelere yenilir Mısralar beklemekten nefret ederken Bu derin yokluk söyle bana, ne verir? Sana yeterli olmak için Geçmişim geri gelir Benim şiirlerim sana esir Hadi şimdi yokluğumu bitir
31
OLMASAM, YOK OLMASAM Olmasam, umut kuyum dolmasa Yok olmasam, mısralar kaybolmasa Ellerim yaralı, ellerim kanar Hadi sen yaz kaderimi Varlığımdan emin misin? Yokluğum derin nefesler getirir herkese Al işte sonsuz gülüşler şiirlere Olmasam, yine gider misin? Yok olmasam, her şeye değer misin? Yaklaştığım her soluk, nefessizliğe Başladığım her yol, bitmeye mahkûm Yanımda benden uzak mutluluklar Hiç mi yer yok sayfalarda Nokta olmaya razı olan ben Boşluk bile bırakamadım sayfa aralarında Toz yutar şiirlerim, toz tutar gülüşlerim Hatırlanmadığından kırgın her gelişim Unutulmayacak kadar serttir karşılığı Olmasam, güneşi gülerek bekler misin? Yok olmasam, yine boşluklar seçer misin? Karanlık bu kez hızlı basar aydınlığımı Ellerim yaralı, ellerim kanar Işıklar işaretli beni arar Boşluk olmaya razı oldum ben İnadıma bütün sayfalar dolar Olmasam, karanlık gizler mi şiirlerimi Yok olmasam, güneş doğmaz mı unutup nefretini Ellerim yaralı, ellerim kanar Yok olmasam, mısralar beni yokluğa katar
32
KARBEYAZ Önce geçmişim elini uzatmalı geleceğe Varı, yoğu beklemek niye? Hazır olmalı bu kez gördüklerine Hazır olmalı yüreğin Üşüse bile sıkıca sarılmaya gökyüzüne Avuçlarında kalbim Yılın ilk karını görmüş gibi heyecanla atarsa Mutluyuz demektir biz Şimdi yağmurlar suskun, masallar haylaz Söylesene, her yere yakışmaz mı beyaz?
33
SÖYLEYEBİLMEKSİN Kat beni yıldızlara İlk defa yıldız diyorum Parlamak ellerinde bir su damlası gibi Bir damla şiir Çizmesi kolay, söylemesi zor Söyleyebilmeksin sadece Sen yürüdüğüm en son yol
34
SUSUYORUM Her damlam Umut kuyumu doldurup taşırırken Benim ondan başka çıkış yolum yok. Her gözyaşım Daha da netleştirirken arkamda kalanları Güneş çok geride Sadece üşüyorum Alışkanlıklarım benden vazgeçerken Alışmamaktan korkuyorum Beni benden kaçıran mutsuzluk Yakamı hiç bırakmazsa Ben ölememekten korkuyorum Varlığımın kendine faydası yokken Bana varan beklentilerden Gülmekten Düşünmekten Her günüme seni severek başlarken Seni yenmekten korkuyorum Akşam olduğunda yine Unutmak için tüm çabalarımı Vazgeçmekten, ama yok olmandan korkuyorum Bana yardım et ne olur Artık bu nefesi daha fazla içimde tutamıyorum Kendimi kaybederken seni buluyorum Hep susuyorum ben Sana susuyorum
35
YOKTU Yokluğuna yazdığım hiçbir şiir Hafifletmedi yokluğunu Yokluğunu düşündüğüm her gün Düşündüğüm başka hiçbir şey yoktu Kabullenemedim ben yokluğunu Alışacak gücüm yoktu
36
SEN YERİNE İnandığım yalanlar Beklediğim senin üzerini gözyaşımla kapattılar Boşluğa her adım attığımda Karşıma seni koyup yokluğumu anlattılar Artık ağladığım günler senin Güldüklerim unutmak için Bana kalan son yeminlerin Şimdi umutlarımı geri verin
37
ARTIK ŞİİRSİN İçimde çok büyüktün Uzaklaştıkça netleşen görüntün Hep senin adınla başlayan günüm Bilmezdim bu denli karanlık olduğunu İşte ondan karardı gökyüzüm Yağmursuz günüm yok şimdi Eriyip tükenmeli yenilgim Avuçlarımdaki gibi kar, Taneleri benim Unutmak vazgeçmek değil Adım bulutlar arasında gizlenmişken Yere düşen sevgimle Her gün ben ağlıyorum gökyüzünden Unutmak istemem ki Acım yaşanırsa biter Mürekkep kurursa kâğıtta Şiir gözlerimden yiter Ben vazgeçmem Vazgeçmedim sevmekten Sadece senden Ellerimle çizdiğim bir damla şiirsin Sen benimdin Şimdi ellerinsin, ellerimdesin
38
GERİ DÖNÜŞ Cevapları belli soru işaretleri vardı kafamda Düşüncelerim düşünülmeyi umarken Yine geç kalınmıştı bana Zaman bildiğin gibi ilerlemez Yok hayal başucumda Akrep yelkovan rüyamda Uykularım derin ve sensiz Hava soluksuz Gündüzle gece Belirgin ve uzun Mutsuzluk diz boyu Ama mutluluk yakın Yakındasın Kısa bir yağmur getirecek seni Bulutların arkasından çıkan gökkuşağı gibi…
39
FARKINA VARDIĞIM Yine elimde gözyaşı sileceğim Ya gözlerim ıslatır Ya şiir nöbetlerim Hala içimde acısı bitişlerin Ya vazgeçmek siler geçmişi Ya kimliği yiter geleceğin Artık bütün hüzünlere Bütün sevinçlere sahibim Yeni güzel günler Güzel günler göreceğim
40
ESİNLENDİM Bu şehrin bütün zincirleri bileklerimde İzin günlerim silinir yoklama defterinden Nefessizliğim karanlığı solumaya devam ederken Aydınlıklar da istemez kalem oynatmamı Görevim mutlu olmaya çalışmaktı Elime yüzüme bulaştırdım Şimdi bomboş düne bakan gerçekliğim Karanlıkta kaybettiklerini sayıklarken Her geçen gün tükenen gücümle Belki de hazırdım beklerken Geleceğini bildiğim seni gördüğümde belliydi Karanlığın göğsünü yarıp geldin Çok mucize beklemiştim hayattan Ondan inanmadım Korktum ağlamaktan Rüya değil, düş değil, hayal değil Uyanığım bu gün Gece kalktım yıldızları saydım “İster misin? Beni dinlemek ister misin?” Yırtıp attığım şiirin parçaları Ellerinde bütün oldu İşte beklediğim buydu Şimdi nerdesin? Elimdeki kalemim, bileğimi saran nefessin Varlığına üzülürdüm kafiyelerin Şiirler seninken, yazmaktan nasıl vazgeçerim? Gel sen yine, giden gitsin? Ben seninle esinlendim Varlığın ilham yokluğun derin Bu şiirde ahenk sensin
41