UCHWA£A RADY z dnia 7 czerwca 1984 r. w sprawie dzia³añ na rzecz zwalczania bezrobocia w ród kobiet (84/C 161/02) RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH, uwzglêdniaj¹c Traktat ustanawiaj¹cy Europejsk¹ Wspólnotê Gospodarcz¹, uwzglêdniaj¹c projekt uchwa³y przedstawiony przez Komisjê1 , uwzglêdniaj¹c opiniê Parlamentu Europejskiego2 , oraz opiniê Komitetu Ekonomiczno-Spo³ecznego3 , a tak¿e maj¹c na uwadze, ¿e: na szczeblu Wspólnoty by³y podejmowane ró¿norodne dzia³ania maj¹ce na celu promowanie równych szans dla kobiet, w szczególno ci Rada przyjê³a dyrektywy: nr 75/117/EWG4, nr 76/207/EWG5 oraz nr 79/7/EWG6 , dotycz¹ce równego traktowania mê¿czyzn i kobiet; uchwa³a Rady z 12 lipca 1982 roku w sprawie promowania równych szans dla kobiet7 podkre la w szczególno ci potrzebê zintensyfikowania - w okresie kryzysu gospodarczego - rodków podejmowanych na poziomie Wspólnoty i na szczeblu krajowym, w ramach realizacji dzia³añ pozytywnych na rzecz osi¹gniêcia równo ci szans w praktyce; uchwa³a Rady z 11 lipca 1983 roku dotycz¹ca polityki szkolenia zawodowego we Wspólnocie Europejskiej w latach osiemdziesi¹tych8, z 2 czerwca 1983 roku dotycz¹ca rodków szkolenia zawodowego, zwi¹zanych z nowymi technologiami informatycznymi9 oraz z 23 stycznia 1984 roku w sprawie promocji zatrudnienia m³odych ludzi10, przewiduj¹ specjalne rodki dzia³ania na rzecz kobiet; Parlament Europejski wielokrotnie podkre la³ potrzebê rozwijania rodków dzia³ania Wspólnoty maj¹cych na celu zwalczanie bezrobocia w ród kobiet; bezrobocie kobiet na obszarze Wspólnoty jest znacz¹co wy¿sze, ni¿ bezrobocie mê¿czyzn i wymaga przyjêcia odpowiednich rodków w celu jego ograniczenia oraz poprawy sytuacji bezrobotnych kobiet; stopniowe zmniejszanie stopy bezrobocia kobiet musi stanowiæ czê æ ogólnego programu zmniejszania bezrobocia; bezrobocie kobiet ma równie¿ specyficzne cechy, wymagaj¹ce odpowiednich rodków dzia³ania. PRZYJMUJE NIENIEJSZ¥ UCHWA£Ê: Cele ogólne 1. 2.
3.
Rada bierze pod uwagê komunikat Komisji w sprawie bezrobocia w ród kobiet na obszarze Wspólnoty. Zauwa¿a, i¿ bezrobocie w ród kobiet stanowi niepokoj¹cy aspekt ogólnej sytuacji dotycz¹cej zatrudnienia na obszarze Wspólnoty i mo¿e zostaæ zadowalaj¹co rozwi¹zane tylko w ramach ogólnej polityki maj¹cej na celu poprawê sytuacji gospodarczej i wzrost zatrudnienia. Wzi¹wszy pod uwagê specyficzne cechy bezrobocia kobiet, konieczne jest równie¿ podejmowanie specjalnych wysi³ków na rzecz usuniêcia przeszkód, wp³ywaj¹cych na zatrudnienie kobiet i promowanie równych szans na rynku pracy, w celu stopniowego znacznego zmniejszania poziomu bezrobocia w ród kobiet; K³adzie nacisk na zasady, które musz¹ znale æ siê u podstaw rodków, które nale¿y promowaæ, a mianowicie: · równe prawo mê¿czyzn i kobiet do pracy oraz - z tych samych powodów - do w³asnych dochodów na równych warunkach i zasadach, niezale¿nie od sytuacji ekonomicznej, · rozszerzenie równych szans dla mê¿czyzn i kobiet, w szczególno ci na rynku pracy, w kontek cie rodków stymuluj¹cych poprawê sytuacji gospodarczej i promowanie wzrostu zatrudnienia, · przygotowanie dzia³añ pozytywnych s³u¿¹cych wyrównaniu faktycznych nierówno ci i polepszeniu w ten sposób perspektyw zatrudnienia kobiet oraz promowaniu zatrudnienia mê¿czyzn i kobiet. Wytyczne
1.
Rada uwa¿a, i¿ nale¿y wdra¿aæ lub kontynuowaæ stosowanie poni¿szych wytycznych w odniesieniu do dzia³añ prowadzonych w ramach polityki i praktyki krajowej:
63
a)
w zwi¹zku z tworzeniem miejsc pracy i rekrutacj¹ pracowników: zapewniæ, aby rodki maj¹ce na celu zachêcanie do rekrutacji dodatkowej si³y roboczej, szczególnie ludzi m³odych, w sektorze prywatnym, umo¿liwi³y bardziej zrównowa¿on¹ reprezentacjê mê¿czyzn i kobiet, w szczególno ci w zawodach, w których jest za ma³o kobiet oraz w zawodach wymagaj¹cych kwalifikacji; · skoncentrowaæ preferencje w zatrudnieniu, tam gdzie one istniej¹, na osobach bêd¹cych w najbardziej niekorzystnej sytuacji na rynku pracy - wiele z tych osób to kobiety; · przyj¹æ odpowiednie rodki na rzecz zwiêkszenia liczby kobiet, szczególnie w bran¿ach zwi¹zanych z nowymi technologiami, w celu uzyskania lepszej równowagi p³ci w bran¿ach przysz³o ciowych; · podejmowaæ - równie¿ w sektorze publicznym - wysi³ki na rzecz promowania równych szans, co mo¿e pos³u¿yæ jako przyk³ad szczególnie w tych dziedzinach, w których rozwijane s¹ nowe technologie; · d¹¿yæ do zapewnienia, aby inicjatywy ukierunkowane na zmniejszenie i reorganizacjê czasu pracy stanowi³y pozytywny wk³ad w promocjê równych szans w dziedzinie zatrudnienia, pozwalaj¹c miêdzy innymi na wiêksz¹ elastyczno æ godzin pracy; · zapewniæ, aby dobrowolna praca w niepe³nym wymiarze godzin nie doprowadzi³a do zwiêkszonej segregacji p³ci na rynku pracy; · umo¿liwiæ kobietom równy dostêp do u³atwieñ finansowych i innych umo¿liwiaj¹cych za³o¿enie dzia³alno ci gospodarczej, w szczególno ci w kontek cie lokalnych inicjatyw zwi¹zanych z tworzeniem miejsc pracy, w tym inicjatyw o charakterze spó³dzielczym, oferuj¹cych kobietom przyzwoite perspektywy zatrudnienia i warunki pracy; b) promowaæ w dziedzinie o wiaty, szkolenia i poradnictwa zawodowego rodki maj¹ce na celu: · danie kobietom wiêkszego wyboru zawodów, co umo¿liwi im bardziej równy udzia³ w bran¿ach, w których ma miejsce wzrost oraz w bran¿ach przysz³o ciowych; · zapewnienie odpowiednich kwalifikacji pracownicom szczególnie dotkniêtym restrukturyzacj¹ przemys³u i innowacjami, pracownicom z rejonów mniej uprzywilejowanych, kobietom bezrobotnym oraz pragn¹cym wróciæ do pracy; · promowanie wiêkszego udzia³u kobiet w programach szkoleniowych, by uzyskaæ wiêksz¹ równowagê w tych bran¿ach, w których jest za ma³o kobiet, a szczególnie w bran¿ach zwi¹zanych z nowymi technologiami; c) przyj¹æ konieczne rodki w celu zapewnienia, aby placówki poradnictwa zawodowego i s³u¿by zatrudnienia dysponowa³y odpowiedni¹ liczb¹ wykwalifikowanego personelu, mog¹cego wiadczyæ us³ugi w oparciu o niezbêdne do wiadczenie i znajomo æ specyficznych problemów bezrobotnych kobiet; d) zwiêkszyæ ilo æ i jako æ informacji na temat sytuacji kobiet na rynku pracy oraz ocenê wp³ywu polityki, maj¹cej na celu zwalczanie bezrobocia, na zatrudnienie kobiet, by umo¿liwiæ monitorowanie postêpów w desegregacji p³ci w zatrudnieniu i dok³adniejsz¹ identyfikacjê tendencji w bezrobociu kobiet. Rada podkre la znaczenie, jakie przywi¹zuje do pozytywnego wk³adu Europejskiego Funduszu Socjalnego w realizacjê niniejszych wytycznych. Rada uwa¿a, i¿ przedstawione powy¿ej zasady i wytyczne powinny byæ stosowane w dzia³aniach podejmowanych na ka¿dym szczeblu, tak¿e poprzez zachêcanie do ich stosowania, w miarê mo¿liwo ci, pracodawców i pracowników. Rada podkre la znaczenie rodków towarzysz¹cych, w szczególno ci dotycz¹cych infrastruktury socjalnej oraz rodków maj¹cych zachêcaæ do wiêkszego wspó³udzia³u w obowi¹zkach w wietle ogólnego celu, jakim jest zwiêkszenie zatrudnienia kobiet. Rada wzywa pañstwa cz³onkowskie do przygotowywania, w miarê mo¿liwo ci we wspó³pracy z Komisj¹, kampanii informacyjnych maj¹cych na celu zmianê nastawienia konieczn¹ dla zwiêkszenia równo ci szans w zatrudnieniu. Rada podkre la podstawow¹ rolê krajowych komisji i organów do spraw promocji równych szans, które musz¹ dzia³aæ jak najskuteczniej. Wzywa Komisjê do organizowania corocznej wymiany informacji pomiêdzy pañstwami cz³onkowskimi na temat rodków dzia³ania, podjêtych na mocy niniejszej uchwa³y w celu zmniejszenia bezrobocia w ród kobiet, a tak¿e na temat rodków nadzoru, badañ i oceny. Rada prosi Komisjê o sk³adanie jej regularnych sprawozdañ umo¿liwiaj¹cych ocenê osi¹gniêtych postêpów najpó niej w trzy lata po przyjêciu niniejszej uchwa³y. ·
2. 3. 4. 5.
6. 7.
1
Dz.U. WE nr C 65 z 6.02.1984, str. 8. Opinia wydana 22 maja 1984 (nie opublikowana jeszcze w Dzienniku Urzêdowym Wspólnot Europejskich) 3 Opinia wydana 23 maja 1984 (nie opublikowana jeszcze w Dzienniku Urzêdowym Wspólnot Europejskich) 4 Dz.U. WE nr L 45, 19.02.1976, str. 19. 5 Dz.U. WE nr L 39, 14.01.1976, str. 40. 6 Dz.U. WE nr L 6, 10.01.1979, str. 24. 7 Dz.U. WE nr L 186, 21.07.1982, str..3. 8 Dz.U. WE nr L 193, 20.07.1983, str. 2. 9 Dz.U. WE nr L 166, 25.06.1983, str. 1. 10 Dz.U. WE nr L 29, 04.02.1984, str. 1. 2
64