เรืเรื่อ่องที งที่ ่อ.อติ อ.อติพพลลเม้เม้าท์าท์สสนุนุกกทีที่ส่สุดุดได้ได้แก่แก่เรืเรื่อ่อง................ ง................ เขีเขียยนเถอะ! นเถอะ!ถึถึงงเรืเรื่อ่องเล่ งเล่าของเราจะเป็ าของเราจะเป็นนทำนองประสบการณ์ ทำนองประสบการณ์ ชีชีววิติตก็ก็จจริริงงแต่แต่หหลายๆ ลายๆครัครั้ง้งแ แ งไว้ งไว้ดด้ว้วยปรั ยปรัชชญาอย่ ญาอย่างาง แนบเนี แนบเนียยนนโดยเ โดยเ พาะเวลาอภิ พาะเวลาอภิปปรายกั รายกันนเรืเรื่อ่องความดี งความดี-ความชั -ความชั่ว ่ว เวลาวิ เวลาวิเคราะห์ เคราะห์ปปราก ราก การณ์ การณ์ททางสั างสังงคมคมทัทั้ง้งจากข่ จากข่าวาวจากละคร จากละคร ล้ล้ออไปกั ไปกับบกระแสสั กระแสสังงคม คมจะว่ จะว่าถูาถูกกก็ก็ไม่ไม่ถถูกูกจะว่ จะว่าผิาผิดดก็ก็ไม่ไม่เชิเงชิง เป็เป็นนความเชื ความเชื่อ่อของเราว่ ของเราว่าเวลาที าเวลาที่เจอกั ่เจอกันนความคิ ความคิดดเป็เป็นนสิสิ่งที่ง่ที่ ควรแตกแขนง ควรแตกแขนงถ้ถ้าามัมันนเป็เป็นนอย่ อย่างที างที่เราบอก ่เราบอกก็ก็ถถือือว่าว่เรา าเรา ประสบความสำเร็ ประสบความสำเร็จจและเราก็ และเราก็ภภูมูมิใจในตั ิใจในตัววทุทุกกคนด้ คนด้วยวย บอกแล้ บอกแล้ววว่ว่าาเขีเขียยนยาก, นยาก,เขีเขียยนอะไรยาวๆ นอะไรยาวๆไม่ไม่คค่อ่อยเป็ ยเป็นน แล้แล้ววจริ จริงงๆๆเรืเรื่อ่องในหนั งในหนังงสืสืออเล่เล่มมนีนี้อ้อาจอยู าจอยู่ย่ยาวนาน าวนานและเตื และเตืออนน ความจำพวกเราทุ ความจำพวกเราทุกกครัครั้ง้งทีที่ห่หยิยิบบขึขึ้น้นมาอ่ มาอ่านานอาจจะดี อาจจะดีกกว่าว่า คำพู คำพูดดเปล่ เปล่าาๆๆตรงที ตรงที่เรานำมาทบทวนได้ ่เรานำมาทบทวนได้เสมอ เสมอหากสั หากสังเกตดี งเกตดีๆๆ ความเป็ ความเป็นนพีพี่อ่อยูยู่ในทุ ่ในทุกกบรรทั บรรทัดดทีที่ท่ทุกุกคนได้ คนได้ออ่าน่านความเป็ ความเป็นนพีพี่ถูก่ถูก บรรจุ บรรจุออยูยู่ในทุ ่ในทุกกวิวินนาทีาทีทที่เราเจอกั ี่เราเจอกันนพีพี่จ่จะสร้ ะสร้างแรงบั างแรงบันนดาลใจ ดาลใจ ให้ให้นน้อ้องได้ งได้ ันันใ ใ ่ พี่ พี่จ่จะชีะชี้ท้ทางให้ างให้นน้อ้องไม่ งไม่ชชี้นี้นำ ำพีพี่จ่จะเป็ะเป็นนตัตัวอย่ วอย่างาง ให้ให้นน้อ้องได้ งได้เลืเลืออกเดิ กเดินนต่ต่ออหรืหรืออก้ก้าวเดิ าวเดินนตาม ตามในในานะของพี านะของพี่ที่โ่ทตี่โต กว่ กว่าาพวกเราอยู พวกเราอยู่ห่หลายรุ ลายรุ่น่นและพวกเราใน และพวกเราใน านะที านะที่เป็่เป็นนพีพี่ค่คนน กลางของน้ กลางของน้อองครึ งครึ่ง่งโรงเรี โรงเรียยนนพวกเราทุ พวกเราทุกกคนต่ คนต่างเป็ างเป็นนคนคน ทีที่ม่มีคีค่า่าอย่ อย่าาลืลืมมว่ว่าาเราไม่ เราไม่ใช่ใช่ใคร ใครเราไม่ เราไม่ตต้อ้องทำตั งทำตัววให้ให้ใครมอง ใครมอง เพราะคนที ซ ่ อ ่ ื สั ต ย์ ก บ ั ความรู ส ้ ก ึ ที ส ่ ด ุ คื อ ตั ว เราเอง เพราะคนที่ซื่อสัตย์กับความรู้สึกที่สุดคือตัวเราเอง
สารจากประธานคณะจัดดทำหนั ทำหนังงสืสือออนุ อนุสสรณ์ สารจากประธานคณะจั ์ธัญอธิอธิศศธัธันนยวัยวัศศ ณัณัทนทธ์นัญ
สวนกุ หลาบวิ ทยาลั 135มหัมหัศจรรย์ ศจรรย์รำลึ รำลึกกตึตึกกยาว ยาว100 100ปีปีห้ห้อองง307 307 ทีที่ร่รักักทุทุกกคน คน สวนกุ หลาบวิ ทยาลั ยรุย่นรุ่น135 ขอแสดงความยิ ในโอกาสที่พ่พวกเราได้ วกเราได้สสำเร็ำเร็จจการศึ การศึกกษาในระดั ษาในระดับบชัชั้น้น ขอแสดงความยิ นดีนดีในโอกาสที ธยมศึ กษาตอนต้ 2556นี้ นีซึ้ ่งซึจะได้ ่งจะได้กก้าวขึ ้าวขึ้น้นไปในอี ไปในอีกกขัขั้น้นหนึ หนึ่ง่งของการศึ ของการศึกกษาษา มัธมัยมศึ กษาตอนต้ น นในปีในปี2556 หลายคนยั งคงเป็ นดอกกุ หลาบที่เติ่เบติโตอยู บโตอยู่ที่น่ที่นี่ มีี่ มีบบ้างที ้างที่อ่อาจแยกย้ าจแยกย้าายกั ยกันน หลายคนยั งคงเป็ นดอกกุ หลาบที วยมี ประสงค์ บางอย่างหรื างหรือมีอเมีหตุ เหตุผผลบางประการก็ ลบางประการก็ตตามามไม่ไม่วว่า่าจะอยู จะอยู่ท่ที่ไหน ี่ไหน จะด้จะด้ วยมี วัตวถุัตปถุระสงค์ บางอย่ ความเป็ ่อนก็ งคงอยู่ ไม่่ ไม่จางหาย จางหาย“เพื“เพื่อ่อนกันกันนไม่ไม่มมีวีวันันจบ” จบ” ความเป็ นเพืนเพื ่อนก็ จะยัจงะยัคงอยู วงเวลาที ่เราได้ บเพื่อ่อนรุนรุ่น่นราวคราวเดี ราวคราวเดียยวกัวกันนอีอีกกหลายสิ หลายสิบบคน คน หนึหนึ ่งช่่งวช่งเวลาที ่เราได้ ใช้ใชช้ีวชิตีวกัิตบกัเพื ่อนที ่เรารั บโตทั้งร่้งาร่งกายและจิ างกายและจิตตใจไปพร้ ใจไปพร้ออมๆกั มๆกันน กับกัเพืบเพื ่อนที ่เรารั ก กได้ได้ เรียเรีนยนได้ได้เล่เนล่นได้ได้เติเบติโตทั จนเกิ รกรรมและเรื ่องราวมากมายที่มีท่มีทั้งความสุ ั้งความสุขขความเศร้ ความเศร้าาความเหงา ความเหงา จนเกิ ดเป็ดนเป็วีนรวีกรรมและเรื ่องราวมากมายที ความรั กๆความรู ึกเหล่านัา้นนั้นมันมัต่นาต่งมี างมีสสีสีสันันในตั ในตัววเองอยู เองอยู่เสมอ ่เสมอ ความรั ก กทุกทุๆความรู ้สึก้สเหล่ แต่ วเวลาดี ันเวลาดี ด่อียมมี ่อมมี วเลิันเลิกรา กราเมืเมื่อ่อมาถึ มาถึงเวลาหนึ งเวลาหนึ่ง่งเราอาจจะเป็ เราอาจจะเป็นนกักังงวล วล แต่ ว น ั ด ย ี ว น ั ามกลางการเปลี ่ยนแปลงของการดำเนินชีนวชีิตวิตสิสิ่ง่งเหล่ เหล่านีานี้จ้จะค่ะค่ออยๆ ยๆถูถูกกลบเลื ลบเลืออนหายไป นหายไป ท่าท่หนั มกลางการเปลี ย ่ นแปลงของการดำเนิ งอสืเล่อมเล่นีม้จนีึง้จเป็ึงนเป็การบั นการบั นกทึความทรงจำ กความทรงจำลงบนหน้ ลงบนหน้ากระดาษที ากระดาษที่ได้่ได้ททั้งั้งภาพถ่ ภาพถ่าายย หนัข้งอสืความ น ทึ องทางการติ ภาพกิจกรรมทุ จกรรมทุกกๆช่ๆช่ววงเวลาที งเวลาที่เราได้ ่เราได้ผผ่า่านมาด้ นมาด้ววยกั ยกันน ข้อความ ช่อช่งทางการติ ดต่ดอต่อภาพกิ
มัมันนจึงจึเป็ องหยุ ดเวลา งเป็นเสมื นเสมือนกั อนกับกล่ บกล่ องหยุ ดเวลาที่ไม่ทีว่ไม่่าวจะ่าจะ ผ่ผ่านไปนานเท่ คุณ ค่าค่ยิา่งยินั่งกนักเพราะเมื ่อเรา านไปนานเท่าไหร่ าไหร่ยิ่งยิทวี ่งทวี คุณ เพราะเมื ่อเรา เปิเปิดดขึ้นขึมาคราวใด าๆาๆ ้นมาคราวใดภาพความทรงจำเก่ ภาพความทรงจำเก่ ก็ก็จะกลั ้ง ้ง จะกลับมาให้ บมาให้เราได้ เราได้คิดคถึิดงถึอีงกอีครั กครั ขอให้ ข ขสมหวั งง ขอให้เพืเพื่อนทุ ่อนทุกคน กคนมีคมีวามสุ ความสุ สมหวั ดัดั่งที่ง่ไทีด้่ไตด้ั้งตใจไว้ ญญ ก้าก้วหน้ ายิา่งยิขึ่ง้นขึไป้นไป ั้งใจไว้และมี และมีความเจริ ความเจริ าวหน้
ด้วด้ยรั กและปรารถนาดี วยรั กและปรารถนาดี
ณัณั ทน์ทธน์ัญธัญอธิอธิ ศธัศนธัยวันยวั ศศ ประธานคณะกรรมการจั ดทำหนั งสืงอสือนุ สรณ์ ประธานคณะกรรมการจั ด ทำหนั อ อนุ สรณ์ ชั้นชัมั้นธมัยมศึ ก ษาปี ท ่ ี 307 ประจำปี ก ารศึ ก ษา 2556 ธยมศึกษาปีที่ 307 ประจำปีการศึกษา 2556