COVID - 19
«Γκρίζο χρώμα» Χαλκιδική
Γιάννης Χολογγούνης
Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης
«Τί έκανα στη διάρκεια του εγκλεισμού και στη νέα εποχή του Covid-19»
Ζούσαμε και ζούμε μία κατάσταση πρωτοφανή. Ο Covid 19 έχει εξαπλωθεί σε κάθε γωνιά του πλανήτη και επηρεάζει τον τρόπο που ζούμε, αλληλεπιδρούμε και σκεφτόμαστε. Η επέλαση του ιού άλλαξε και συνεχίζει να αλλάζει την καθημερινότητά μας, ξαναγράφει την ιστορία και πιθανότατα δημιουργεί τις ασφυκτικά «ιδανικές» συνθήκες για έναν δημιουργό, γενικά, ή στην περίπτωση μας για έναν φωτογράφο, να εκφράσει τους φόβους, τις ανησυχίες, ακόμη ίσως και τις ελπίδες που γεννά μέσα του αυτή η νέα εποχή. Το Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης κάλεσε τα μέλη του, να μοιραστούν τις δημιουργίες τους κατά την πρώτη φάση εγκλεισμού (καραντίνας) εξ αιτίας του covid-19 και να συζητήσουν μαζί του τυχόν απορίες και προβληματισμούς που γεννήθηκαν ή γεννιούνται από αυτά. Από την προκήρυξη του project από το Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης (Φ.Κ.Θ.)
«Γκρίζο χρώμα» Χαλκιδική STAY HOME έλεγαν. Έσπασα τα μπλόκα. Λίγο οι υποχρεώσεις, λίγο εκείνο το παλιό επαναστατικό και η αντίδραση ενάντια στην επιβολή, λίγο η αέναη τάση φυγής, η ανάγκη για λίγο οξυγόνο μακριά από τον ασφυκτικό εγκλεισμό λόγω Covid-19, μ έκαναν να βγω στους δρόμους με συμπληρωμένο το Β4 της βεβαίωσης κατ΄ εξαίρεση μετακίνησης πολιτών. Δρόμος για Χαλκιδική. Τι ευτυχία, σταματούσα όπου ήθελα χωρίς να κινδυνεύω να με κάνουν κομμάτια τα επερχόμενα αυτοκίνητα. Περίμενα και δύο και τρία λεπτά να περάσει αυτοκίνητο, ν ακούσω να αγκομαχάει κάποια μηχανή, να φανεί κάποιο φορτηγό, κάποιος με ειδική άδεια μετακίνησης. Εκεί που ηρεμούσε το περιβάλλον, εκεί τρόμαζε ταυτόχρονα. Θαρρούσες πως ένα μαγικό χέρι εξαφάνισε τον άνθρωπο από τη γη. Η βουή του επόμενου αυτοκινήτου έφερνε την πραγματικότητα. Το γκρίζο της ασφάλτου ήταν κυρίαρχο όπως το γκρίζο από τον καταθλιπτικό εγκλεισμό. Οι διαχωριστικές γραμμές των δρόμων επιθετικές όπως και οι απαγορεύσεις. Η Άνοιξη όμως ήταν παρούσα, γιατί κανένας χειμώνας δεν κρατάει για πάντα. Ο οργασμός σε όλα τα επίπεδά της, εξαφάνιζε αμέσως το μαύρο και το γκρίζο. Ο φρέσκος αέρας, ο ήλιος, οι μυρουδιές και η θέα των ανθισμένων λουλουδιών και των δέντρων, τα σπαρμένα πράσινα χωράφια, συνέβαλλαν αποφασιστικά στη μεταβολή των συναισθημάτων. Κλασσικό αντικαταθλιπτικό. Το γκρίζο των έρημων δρόμων λοιπόν, το γκρίζο κενό, η γκρίζα ψυχή μας και η κενή σκέψη λόγω εγκλεισμού από τη μια, η φύση, η αναγέννηση της γης, το πράσινο της ελπίδας και τα χρώματα από την άλλη. Έξω είναι η ερημιά αλλά και η ζωή Οκτώβρης 2020 Γιάννης Χολογγούνης
Ενότητα πρώτη
«Γκρίζο χρώμα» - Νοτιοδυτική Χαλκιδική
Ενότητα δεύτερη
«Γκρίζο χρώμα» - Βορειοανατολική Χαλκιδική
Χολογγούνης Γιάννης (σύντομο βιογραφικό) Γεννήθηκε στον Άγιο Νικόλαο Χαλκιδικής και κατοικεί στη Θεσσαλονίκη όπου και εργάζεται. Πτυχιούχος του Οικονομικού τμήματος του Α.Π.Θ. Υπάλληλος του Υπουργείου Οικονομικών. Μέλος του Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης (Φ.Κ.Θ) (www.fkth.gr). Παρακολουθεί τα σεμινάρια και τις δράσεις του ΦΚΘ ενεργά και ανελλιπώς από παλιά. Εκτός από τις ατομικές εκθέσεις φωτογραφίας, πήρε μέρος σε πάρα πολλές ομαδικές εκθέσεις φωτογραφίας, φωτοχαρακτικής και γενικά δράσεις που διοργάνωσε το ΦΚΘ τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό. Φωτογραφίες του έχουν δημοσιευθεί σε καταλόγους, περιοδικά, ημερολόγια και άλλα. Παράλληλο ενδιαφέρον του είναι η μουσική (παίζει μπουζούκι).
Φωτογραφίες – κείμενο- επιμέλεια καταλόγου :
Γιάννης Χολογγούνης
Τηλ./mobile: +306972013187
e-mail: cholongounis@gmail.com