ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΑΜΠΑΛΗΣ Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ by Christos Babalis

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΑΜΠΑΛΗΣ

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001 – 2011) 1 & 2 ΠΟΙΗΜΑΤΑ 100 & 2 ΣΤΙΧΟΙ

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

Πρώτη έκδοση: Θεσσαλονίκη 2012

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή του παρόντος έργου στο σύνολο του ή τμημάτων του με οποιονδήποτε τρόπο, καθώς και η μετάφραση ή διασκευή του ή εκμετάλλευσή με οποιονδήποτε τρόπο αναπαραγωγής έργου λόγου ή τέχνης, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2121/1993 και της Διεθνούς Σύμβασης Βέρνης – Παρισίου, που κυρώθηκε με το ν. 100/1975. Επίσης απαγορεύεται η αναπαραγωγή της στοιχειοθεσίας, σελιδοποίησης, εξωφύλλου και γενικότερα της όλης αισθητικής εμφάνισης του βιβλίου, με φωτοτυπίες, ηλεκτρονικές ή οποιεσδήποτε άλλες μεθόδους, σύμφωνα με το άρθρο 51 του ν. 2121/1993.

Επιμέλεια έκδοσης: Χρήστος Μπαμπαλής Σελιδοποίηση: Χρήστος Μπαμπαλής Εξώφυλλο: GRAPHICA The Digital Printing House

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ISBN : 978-960-93-3787-8

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

1 & 2 ΠΟΙΗΜΑΤΑ

1. ΤΟ ΑΚΡΩΤΗΡΙ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ 2. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ ; 3. Η ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

100 & 2 ΣΤΙΧΟΙ

ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ Η ΜΑΧΑΙΡΙΑ . . . Έφυγες μακριά (Πρώτος Στίχος 29.7.2001) 1. Προαίσθημα 2. Το τέλος μας 3. Επιβάτης των ονείρων 4. Για μια πληγωμένη καρδιά 5. Γιατί η αγάπη μάτια μου 6. Που είσαι καρδιά μου 7. Ματώνω 8. Τώρα που φεύγεις 9. Η δύναμη υπάρχει στην καρδιά 10. Λυπήσου με 11. Αυτά που ζήσαμε μαζί 12. Γιατί πονάς 13. Το τελευταίο σ’ Αγαπώ 14. Αλίμονο σ’ εκείνους που από έρωτα πονούν

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

15. Άκαρδη 16. Χωρίς Αισθήσεις (Τον Έρωτα ρωτώ) 17. Αυτοτιμωρήθηκα 18. Χωρίς εσένα – Μαζί με σένα 19. Πανσέληνος 20. Ο κύκλος της Ζωής μου 21. Πόσο σ’ αγαπώ 22. Δεν ζήτησα πολλά . . . Αγάπη μόνο 23. Μέσα μου 24. Μόνη εγώ 25. Το ξημέρωμα σαν φτάσει 26. Άβυσσος 27. Το τραγούδι του πόνου 28. Στο μέρος που βρεθήκαμε 29. Χωρίζουμε 30. Σήμερα 31. Το αντίο της Ζωής 32. Θύελλα 33. Γύρισε πίσω να συνεχίσω 34. Κρυφά μονοπάτια 35. Ίσως να προλάβω 36. Το λόγο σου δεν κράτησες 37. Ζω ένα ψέμα 38. Χωρίς εσένα 39. Ακυβέρνητη καρδιά μου 40. Ένας χρόνος μαζί

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

41. Οι σκέψεις μου ραγίζουν την καρδιά 42. Καταστράφηκα για σένα 43. Ποιο είναι το ευχαριστώ σου 44. Είναι κάποιες φορές 45. Πέρασαν τα χρόνια σαν νερό 46. Ράγισαν τα φτερά μου 47. Χωρίς εσένα (Me muero de amor) 48. Ένα κενό 49. Συγχαρητήρια λοιπόν 50. Τα παράπονα μου

ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ Η ΑΓΚΑΛΙΑ . . .

1. Όλος ο κόσμος μου είσαι εσύ 2. Καρδιά μου (Είσαι όλη μου η ζωή) 3. Αιγόκερως – Καρκίνος 4. Φίλα με ξανά 5. Ο Φάρος της Καρδιάς μας 6. Άγγελε μου (Εσύ για μένα) 7. Στην καρδιά υπάρχει Αγάπη 8. Αγκάλιασε με 9. Είσαι εσύ 10. Όλα αυτά 11. Φύλακας Άγγελος 12. «Δ» 13. Ταξίδι στον Ουρανό 14. Σε σένα 15. Το πιο γλυκό φιλί 8

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

16. Μια διαδρομή χωρίς πορεία 17. Όσο θα’ σαι κοντά μου 18. Νύχτα Ερωτική 19. Καυτό φιλί 20. Πλάι μου να είσαι πάντα 21. Με μάγεψες 22. Χρόνια πολλά ! 23. Αγάπη μου μαζί 24. Το Όνειρο μου 25. Τα γενέθλια σου

ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΟΙ ΘΕΩΡΙΕΣ . . .

1. Έρωτας Κεραυνοβόλος 2. Σώσε με 3. Τίτλοι Τέλους 4. Το Όνειρο (Έτσι είναι η ζωή) 5. Της Αγάπης Μαχαιριά 6. Στην Κόλαση του Δάντη 7. Θάλασσα μου 8. Λάθος Δρόμος 9. Το Νερό της Λησμονιάς 10. Ανυπότακτες Καρδιές 11. Δεν είναι αδύνατον 12. Έρωτας Ανίκητος 13. Απέραντος Ωκεανός 14. Υπόγεια Ρεύματα 15. Παρανάλωμα Πυρός 9

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

16. Φωτιά -Βροχή -Αέρας - Γη 17. Το Κυνήγι του Έρωτα 18. Στο χάρτη της καρδιάς μου 19. Τρεμοσβήνει 20. Το Άγνωστο 21. Τραγούδια γράφω 22. Ζήσε το όνειρο 23. Έρημος 24. Πίνω απόψε στην υγειά σου 25. Σαν Αστέρι

Δέκα Χρόνια Στιγμές ( Τελευταίος Στίχος 29.7.2011)

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

Στους γονείς μου, στον αδελφό μου στους φίλους μου και σε όσους με στηρίζουν όλα αυτά τα χρόνια . . .

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ Κυριακή 29.1.2012

Αγαπητοί αναγνώστες, Χαίρομαι πολύ που μετά από τόσο καιρό κατάφερα να ολοκληρώσω αυτό το συλλεκτικό στιχουργικό – ποιητικό βιβλίο με 3 ποιήματα και 102 στίχους μου. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ημέρα που έγραψα τον πρώτο μου στίχο. Ήταν η Κυριακή 29.07.2001. Ένα ηλιόλουστο απόγευμα στην αυλή του σπιτιού μου στο χωριό. Καθόμουν στην βεράντα και άκουγα μουσική. Κάποια στιγμή άρχισα να σιγοτραγουδώ με ένα δικό μου σκοπό λόγια βγαλμένα από το μυαλό μου. Πήρα χαρτί και στυλό και άρχισα να τα γράφω στο χαρτί. Το «Έφυγες Μακριά» και το «Διασκεδάζω», οι πρώτοι μου στίχοι, ήταν έτοιμοι μέχρι το βράδυ με “couple” και “refrain”. Τα χρόνια περνούσαν και μέσα από τα βιώματα μου, έμαθα να εξωτερικεύω τις σκέψεις και τα συναισθήματα μου μέσα από τους στίχους και τα ποιήματα μου. Αυτή η «ιερή τελετή» του γραψίματος μου έμαθε να ονειρεύομαι και να δημιουργώ τον δικό μου κόσμο. Ένα κόσμο με στίχους, συναισθήματα, μουσική και όνειρα. Κάπως έτσι εξελίχτηκε αυτό το διάστημα των δέκα χρόνων (Ιούλιος 2001 – Ιούλιος 2011). Ώσπου όταν έφτασα τους 500 στίχους είπα μέσα μου πως ήρθε η ώρα να βάλω μια τελεία και να κάνω γνωστή τη δουλειά μου. Αποφάσισα λοιπόν να γράψω αυτό το βιβλίο . «Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ» λοιπόν μέσα από 10 χρόνια στιγμές. Στίχοι που μιλάνε για τον Έρωτα μέσα από τις διάφορες εκφάνσεις του όπως αγάπη, πόνος, σχέση, χωρισμός. Το βιβλίο αποτελείται από 4 ενότητες. Η πρώτη ενότητα είναι τα 3 Ποιήματα μου. Η δεύτερη ενότητα ονομάζεται « Του Έρωτα η Μαχαιριά» και περιλαμβάνει στίχους που μιλάνε για χωρισμό, για απιστία και για τον πόνο που σου προκαλούνε αυτές οι καταστάσεις. Η τρίτη ενότητα ονομάζεται «Του Έρωτα η Αγκαλιά» και εξυμνεί τον Έρωτα μεταξύ δύο ανθρώπων και όλα τα ωραία συναισθήματα που έχει κάποιος όταν είναι ερωτευμένος. Τέλος η τέταρτη ενότητα με τίτλο «Του Έρωτα οι Θεωρίες» αποτελείται από στίχους που μιλάνε για τον «Κύκλο του Έρωτα». Μια ενότητα με πιο ποιητικούς τίτλους στίχων. Εύχομαι να αγαπήσετε αυτό το βιβλίο και μακάρι να ονειρευτείτε και να ταξιδέψετε μαζί με τους στίχους και τα ποιήματα μου, σε κόσμους ονειρικούς, πλασμένους από τα «συστατικά» του Έρωτα. Ο «Έρωτας» είναι μια «Μελωδία». Όταν ξεχειλίζεις από Έρωτα, η μελωδία είναι ονειρική. Όταν είσαι πληγωμένος από τον Έρωτα, η μελωδία είναι μελαγχολική. Έτσι όμως είναι κι η «Ζωή»: ένας «Κύκλος» από «Μελωδίες του Έρωτα». Κι αυτό το βιβλίο ας είναι μόνο η αρχή! Ας το έχει καλά ο Θεός! Με αγάπη, Χρήστος Μπαμπαλής 12

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

1 & 2 ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1. ΤΟ ΑΚΡΩΤΗΡΙ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ - ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΚΡΩΤΗΡΙ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ 2. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ ; 3. Η ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

1. ΤΟ ΑΚΡΩΤΗΡΙ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ Στίχοι : Χρήστος Μπαμπαλής ( Ποίημα ) Εκεί που η θάλασσα αφήνει, την τελευταία της πνοή Απ’ του ορίζοντα τα χείλη, συγκλίνει ο πόθος για ζωή Μες στα γαλάζια κύματα της, οι μελωδίες εξυμνούν Τα κατορθώματα ηρώων, που τον εχθρό τους πολεμούν Ο ήλιος σβήνει σαν αστέρι, στην αγκαλιά του δειλινού Και μες στο διάβα του το αγέρι, σκορπίζει δάκρια αγιασμού Στα χτυποκάρδια του κορμιού της, η ακρογιαλιά ανακαλεί Ανυπεράσπιστες ελπίδες, που μαραζώνουν στη σιωπή Κι η γη σωπαίνει, νεκρή σιγή Γύρω η πλάση δίχως ζωή Μόνο το κύμα κι ο ωκεανός Είναι για όλους φίλος καλός Το ακρωτήρι της Ελπίδας, στην άλλη όχθη της ζωής Την προσδοκία επαναφέρει, από τα έγκατα της γης Μπορεί τα χρόνια να αλλάξαν, οι εποχές γίναν σκληρές Και τους ανθρώπους μεταλλάξαν, σε αλησμόνητες ψυχές Μα τα αισθήματα δε φεύγουν, υπάρχουν μέσα στην καρδιά Κι όταν το μίσος κυριέψει, γίνονται έρμαια με μιας Στους ναυαγούς της δυστυχίας, της μοναξιάς και της ντροπής Το ακρωτήρι της ελπίδας, είναι το μέσο διαφυγής Εκεί τα βάσανα παγώνουν, οι έγνοιες γίνονται καπνός Κι απ’ το ανάσεμα της φύσης, γεμίζει λάμψη ο ουρανός Η σωτηρία πλέον υπάρχει, με την ελπίδα έχει ενωθεί 13

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

Σε ένα σώμα από γαλάζιο, σε μια αθάνατη ψυχή ! Ερημωμένος σαν τα δάση, του μαγικού παραμυθιού Ο Αυγερινός έχει αράξει, στην αγκαλιά του ουρανού Και στου ανέμου την πορεία, οι ελπίδες πήρανε σειρά Μήπως και φτάσουν κάποια μέρα, στη μακρινή ακρογιαλιά Και ταξιδεύουν μες στο χιόνι, σε περασμένες εποχές Όπου οι ανθρώποι ζούνε μόνοι, σε ξεχασμένες περιοχές Αναπολούν την ευτυχία, ελπίζουν μέσα τους βαθιά Πως τα’ όνειρα τους δεν θα σβήσουν, απ’ του αγέρα τη φωτιά Και φως σκορπίζει, λάμψη παντού Βροχή τ’ αστέρια του ουρανού Και μια Ελπίδα, μοναδική Όνειρο κάνει κάθε ευχή Στο χάρτη μέσα της υδρόγειου, σε μια γωνιά του Ατλαντικού Το Ακρωτήρι της Ελπίδας, θυμίζει όραμα του νου Οι τρικυμίες κι οι φουρτούνες, υπήρχαν πάντοτε εκεί Να προστατεύουν τη νησίδα, από του κόσμου την οργή Μα μπρος στα βάσανα ανθρώπων, μπρος στα συντρίμμια της ψυχής Οι βράχοι ανοίγουνε το δρόμο, για την πορεία της αυγής Τα μονοπάτια που οδηγούνε, στο ακρωτήρι της ζωής Αναμφισβήτητα μπορούνε, να γίνουν χώρος επαφής Ανεπιθύμητες εικόνες, στιγμές γεμάτες μοναξιά Με την ελπίδα να νικάει, γυρνάνε πίσω στα παλιά Κι απ’ τον απόηχο της Νίκης, η δυστυχία κι ο καημός Μες στο κουτάκι της Πανδώρας, μάταια ψάχνουνε το φως ! Κι έτσι που ο κόσμος αργοσβήνει μες στων αιώνων τη γιορτή Η Ελπίδα πάντοτε θα είναι, η τελευταία αναπνοή ! Το παρόν ποίημα γράφτηκε το Σάββατο 4/03/2006 στις 5:00 – 6:00 (απόγευμα) , την Κυριακή 5/03/2006 στις 10:00 – 11:50 ( πρωί) , την Τρίτη 7/03/2006 στις 2:00 – 3:30 ( ξημερώματα προς Τετάρτη ) και ολοκληρώθηκε την Τετάρτη 8/03/2006 στις 8:00 – 11:00 ( βράδυ).

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

2. ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗ Στίχοι : Χρήστος Μπαμπαλής ( Ποίημα ) Πες μου λοιπόν τι είναι η αγάπη ; Εξήγησε μου απλοϊκά το πιο βαθύ σημάδι Άραγε είναι έρωτας, απόλαυση ή πόνος Είναι ο ήλιος της Αυγής που ξημερώνει μόνος ; Κάποιοι μιλούν για μια θεά με τ’ όνομα Αφροδίτη Που κάποτ’ έφτασε στη Γη απ’ όμορφο πλανήτη Οι Μοίρες όμως διαφωνούν, αλλάζουν την πορεία Και θεωρούν τον Έρωτα, χαρά και δυστυχία Γι’ αυτούς που αγαπήσανε και νοιώσαν ευτυχία Ο Έρωτας δεν άντεξε στου κόσμου την πορεία Αντίθετα στους δυστυχείς που χάσαν την αγάπη Κατάφεραν ν’ αντισταθούν μεσ’ της ζωής τα πάθη Πες μου λοιπόν τι είναι η αγάπη ; Μία κατάσταση, ένα συναίσθημα ή πράξη Πολλοί την παρομοίωσαν με δύσβατο ποτάμι Από τα βάθη της καρδιάς ως του μυαλού τα πάθη Γιατί δεν είναι εύκολο να πιεις γλυκό τραγούδι Όταν αυτό μαραίνεται, «ευαίσθητο λουλούδι» Ο Έρωτας δεν δέχεται να τον παραμελούνε Θυμώνει, εκνευρίζεται γιατί τον αδικούνε Πως θα’ νοιωθές σαν έβλεπες μονάχο το παιδί σου Στης εμμονής τα Θέατρα να δίνεις την ψυχή σου Η αγάπη καθορίστηκε για όλους τους ανθρώπους Γι’ αυτούς που ζουν στην Έρημο, γι’ αυτούς που ζουν στους λόφους Κι όσοι υμνούν τον Έρωτα κι όσοι τον αγκαλιάζουν Μπρος στα εμπόδια της ζωής ποτέ τους δεν δειλιάζουν ! Το παρόν ποίημα γράφτηκε το Σάββατο 17/02/2007 στις 11:20 – 11:40 (το βράδυ) και ολοκληρώθηκε την Καθαρά Δευτέρα 19/02/2007 στις 1:10 – 1:50 ( ξημερώματα – αρχή νέας ημέρας).

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

3. Η ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Στίχοι : Χρήστος Μπαμπαλής Οι προφητείες ήταν όλες, ψεύτικες κι απατηλές Με το φόβο ζούσαν όλοι, μήπως βγουν αληθινές Δυο χιλιάδες τώρα χρόνια, περιμέναν την στιγμή Που η γη θα μαραζώσει, σαν το χώμα στη βροχή Φύσηξε αέρας δυνατός Κι έγινε ο κόσμος μοχθηρός Πέσαν καταιγίδες με οργή Κι έγινε μια κόλαση η γη Έπεσαν οι Πύργοι σαν αστέρια Κι άναψαν φωτιά τα καλοκαίρια Πόλεμοι, αρρώστιες, κακουχίες Μάτωσαν την πλάση οι αμαρτίες Στη Συντέλεια του Κόσμου Δεν θα υπάρξουν όλ’ αυτά Δεν θα γίνονται διακρίσεις Στου θεού την αγκαλιά Τότε όλοι θα’ ναι ίδιοι Ούτε πλούσιοι, ούτε φτωχοί Όποιος έδωσε, θα πάρει Κι όποιος όχι, θα χαθεί Δυο χιλιάδες είχε φτάσει, κι όλοι πίστευαν πως πια Ήρθε η ώρα για την Κρίση, με το Τέλος να νικά Μα ο κόσμος προχωρούσε και γινόταν πιο κακός Κι όταν θα’ ρθει η Συντέλεια, θα κριθεί ολοσχερώς Φύσηξε αέρας δυνατός Κι έγινε ο κόσμος μοχθηρός Πέσαν καταιγίδες με οργή Κι έγινε μια κόλαση η γη Έπεσαν οι Πύργοι σαν αστέρια Κι άναψαν φωτιά τα καλοκαίρια Πόλεμοι, αρρώστιες, κακουχίες Μάτωσαν την πλάση οι αμαρτίες Στη Συντέλεια του Κόσμου Δεν θα υπάρξουν όλ’ αυτά 16

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

Δεν θα γίνονται διακρίσεις Στου θεού την αγκαλιά Τότε όλοι θα’ ναι ίδιοι Ούτε πλούσιοι, ούτε φτωχοί Όποιος έδωσε, θα πάρει Κι όποιος όχι, θα χαθεί Γράφτηκε την Παρασκευή 29/09/2006 στις 8:20 – 9:05 (βράδυ).

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

100 & 2 ΣΤΙΧΟΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ Η ΜΑΧΑΙΡΙΑ Έφυγες μακριά (Πρώτος Στίχος 29.7.2001) 1. Προαίσθημα 2. Το τέλος μας 3. Επιβάτης των ονείρων 4. Για μια πληγωμένη καρδιά 5. Γιατί η αγάπη μάτια μου 6. Που είσαι καρδιά μου 7. Ματώνω 8. Τώρα που φεύγεις 9. Η δύναμη υπάρχει στην καρδιά 10. Λυπήσου με 11. Αυτά που ζήσαμε μαζί 12. Γιατί πονάς 13. Το τελευταίο σ’ Αγαπώ 14. Αλίμονο σ’ εκείνους που από έρωτα πονούν 15. Άκαρδη 16. Χωρίς Αισθήσεις (Τον Έρωτα ρωτώ) 17. Αυτοτιμωρήθηκα 18. Χωρίς εσένα – Μαζί με σένα 19. Πανσέληνος 20. Ο κύκλος της Ζωής μου 21. Πόσο σ’ αγαπώ 22. Δεν ζήτησα πολλά . . . Αγάπη μόνο 18

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

23. Μέσα μου 24. Μόνη εγώ 25. Το ξημέρωμα σαν φτάσει 26. Άβυσσος 27. Το τραγούδι του πόνου 28. Στο μέρος που βρεθήκαμε 29. Χωρίζουμε 30. Σήμερα 31. Το αντίο της Ζωής 32. Θύελλα 33. Γύρισε πίσω να συνεχίσω 34. Κρυφά μονοπάτια 35. Ίσως να προλάβω 36. Το λόγο σου δεν κράτησες 37. Ζω ένα ψέμα 38. Χωρίς εσένα 39. Ακυβέρνητη καρδιά μου 40. Ένας χρόνος μαζί 41. Οι σκέψεις μου ραγίζουν την καρδιά 42. Καταστράφηκα για σένα 43. Ποιο είναι το ευχαριστώ σου 44. Είναι κάποιες φορές 45. Πέρασαν τα χρόνια σαν νερό 46. Ράγισαν τα φτερά μου 47. Χωρίς εσένα (Me muero de amor) 48. Ένα κενό

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

49. Συγχαρητήρια λοιπόν 50. Τα παράπονα μου

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΕΦΥΓΕΣ ΜΑΚΡΙΑ (1ος Στίχος: Κυριακή 29.7.2001) Χωρίς καμιά υπεκφυγή μου αλλάζεις όλη τη ζωή Μου λες πως δεν αντέχεις πια και γι’ αυτό φεύγεις μακριά Κι ούτε που σκέφτηκες εγώ αν μέσα μου θα πληγωθώ Τι θ’ απογίνω, πως θα ζω όταν εσύ δεν θα’ σαι δω Έφυγες και όλα τελειώσανε για μένα Και τα όνειρα που κάναμε πήγαν χαμένα Είναι μαρτύριο η ζωή χωρίς εσένα Και όλα μου φαίνονται πλέον τελειωμένα Έφυγες μακριά , σ’ άλλη αγκαλιά Σε ξένα φιλιά , χάδια ερωτικά Έφυγες μακριά , δεν γυρνάς ξανά Έφυγες μακριά , έφυγες μακριά Χωρίς κανένα ενδοιασμό, μου λες τελειώσαμε εδώ Κλείνεις την πόρτα δυνατά και φεύγεις από’ δω μακριά Κι ούτε που σκέφτηκες εγώ αν μέσα μου θα πληγωθώ Τι θ’ απογίνω πως θα ζω όταν εσύ δεν θα’ σαι δω Έφυγες και όλα τελειώσανε για μένα Και τα όνειρα που κάναμε πήγαν χαμένα Είναι μαρτύριο η ζωή χωρίς εσένα Και όλα μου φαίνονται πλέον τελειωμένα Έφυγες μακριά , σ’ άλλη αγκαλιά Σε ξένα φιλιά , χάδια ερωτικά Έφυγες μακριά , δεν γυρνάς ξανά Έφυγες μακριά , έφυγες μακριά Γράφτηκε την Κυριακή 29/07/2001 και ώρα 16:00 το απόγευμα. Είναι το πρώτο μου τραγούδι και έχει μεγάλη συναισθηματική αξία για μένα .

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

1. ΠΡΟΑΙΣΘΗΜΑ Μουσική – Στίχοι : Χρήστος Μπαμπαλής Έρωτας πια δεν υπήρχε, μόνο πόνος και οργή Στη ζωή μας δεν ανήκε, ειλικρίνεια και στοργή Όλα έδειχναν το τέλος, κάποια μέρα πως θα’ ρθει Στην καρδιά μου ένα βέλος, έγραφε καταστροφή Προαίσθημα για σένα είχα εγώ Αγάπη μου φοβόμουν να στο πω Δεν ήθελα εσύ να πληγωθείς Μια μέρα απ΄ τη ζωή μου να χαθείς Προαίσθημα για σένα είχα εγώ Το κράταγα κρυφό τόσο καιρό Προσπάθησα να βρω την αντοχή Μα όλα γίναν στάχτη και βροχή Ήταν προαίσθημα κακό, μέρες το είχα εγώ αυτό Δεν ήθελα να το πιστέψω Μα έλα που βγήκε αληθινό, κι όλα χαθήκαν στο λεπτό Δεν ξέρω πως θα το αντέξω Δεν ξέρω πως θα το παλέψω Όνειρα καραδοκούσαν, στου μυαλού την ερημιά Μέρα, νύχτα προσπαθούσαν, να με ρίξουν στα βαθιά Ήθελαν να με ξυπνήσουν , για να δω πιο καθαρά Κι’ ύστερά να μου θυμίσουν, πως θα ζούμε μακριά Προαίσθημα για σένα είχα εγώ Αγάπη μου φοβόμουν να στο πω Δεν ήθελα εσύ να πληγωθείς Μια μέρα απ΄ τη ζωή μου να χαθείς Προαίσθημα για σένα είχα εγώ Το κράταγα κρυφό τόσο καιρό Προσπάθησα να βρω την αντοχή Μα όλα γίναν στάχτη και βροχή Ήταν προαίσθημα κακό, μέρες το είχα εγώ αυτό Δεν ήθελα να το πιστέψω Μα έλα που βγήκε αληθινό, κι όλα χαθήκαν στο λεπτό 22

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

Δεν ξέρω πως θα το αντέξω Δεν ξέρω πως θα το παλέψω Μες στη μέση της ασφάλτου, σ’ ένα δρόμο σκοτεινό Τα ερείπια του θανάτου, προμηνύουν το κακό Το προαίσθημα που είχα, βγήκε τώρα αληθινό Στα συντρίμμια εγώ σε είδα, να μου λες το σ’ αγαπώ Γράφτηκε την Τρίτη 1/03/2005 στις 4:00 – 5:00 ( το απόγευμα ).

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΑΣ

Μουσική – Στίχοι : Χρήστος Μπαμπαλής

Μπορεί οι ευκαιρίες , για μας να μην υπήρξαν Μπορεί να εξαντλήθηκαν, μπορεί και να χαθήκαν Το ξέρω ζήσαμε στιγμές , υπεροχές οι δυο μας Τα άστρα όμως διάλεξαν να ρθει ο χωρισμός μας Το τέλος γράφτηκε για μας Σ’ αυτό το χαρτί που εσύ κοιτάς Το ξέρω πως βαθιά πονάς Μα τι να κάνω Με μια σταγόνα από βροχή Τα όνειρα μας κι η σιωπή Ξεθώριασαν σε μια στιγμή Και δε γυρίζουν « Το τέλος μας ορίζουν » Μπορεί η μοίρα να’ παίξε , για μας σκληρό παιχνίδι Μπορεί να μας λυπήθηκε , μα δεν πατά τα ήθη Το ξέρω ζήσαμε στιγμές , υπεροχές οι δυο μας Τα άστρα όμως διάλεξαν να ρθει ο χωρισμός μας Το τέλος γράφτηκε για μας Σ’ αυτό το χαρτί που εσύ κοιτάς Το ξέρω πως βαθιά πονάς Μα τι να κάνω Με μια σταγόνα από βροχή Τα όνειρα μας κι η σιωπή Ξεθώριασαν σε μια στιγμή Και δε γυρίζουν « Το τέλος μας ορίζουν » Γράφτηκε την Τρίτη 29/11/05 στις 2:30 – 2:35 ( το μεσημέρι) και ολοκληρώθηκε στις 4:30 – 4:40 ( το απόγευμά)

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

3. ΕΠΙΒΑΤΗΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ Πέρασε τόσος καιρός που είσαι μακριά μου Μοιάζει γκρίζος ουρανός η ζωή και τα’ όνειρά μου Δεν μπορώ να ξεχαστώ με σενάρια του παρόντος Στο μυαλό μου τριγυρνούν οι φωτιές του παρελθόντος Φλέβες, βάρκες των ονείρων Ενθυμήματα Εκείνων Που παλέψαν για το αύριο Μα πνιγήκαν στο ναυάγιο Λεύκες, δένδρα των αιώνων Έρμαια των παγετώνων Που κρυφτήκαν στα συντρίμμια Και χαθήκαν σαν αγρίμια Επιβάτης των ονείρων είμ’ αγάπη μου εγώ Ταξιδεύω κάθε μέρα να μπορέσω να σε βρω Θέλω τόσο ν’ αντικρίσω τη γλυκιά σου τη ματιά Κι ύστερα να με τελειώσουν δυο απρόσμενα φιλιά Πέρασε τόσος καιρός που δε σ’ έχω πια κοντά μου Εθισμένη στο «γιατί» μαραζώνει η καρδιά μου Δεν θ’ αντέξω να σε δω, σ’ άλλα χέρια, σ’ άλλα χείλη Δεν θα γίνει μια φορά το δικό μου το χατίρι ! Φλέβες, βάρκες των ονείρων Ενθυμήματα Εκείνων Που παλέψαν για το αύριο Μα πνιγήκαν στο ναυάγιο Λεύκες, δένδρα των αιώνων Έρμαια των παγετώνων Που κρυφτήκαν στα συντρίμμια Και χαθήκαν σαν αγρίμια Επιβάτης των ονείρων είμ’ αγάπη μου εγώ Ταξιδεύω κάθε μέρα να μπορέσω να σε βρω Θέλω τόσο ν’ αντικρίσω τη γλυκιά σου τη ματιά Κι ύστερα να με τελειώσουν δυο απρόσμενα φιλιά Το παρόν τραγούδι γράφτηκε την Κυριακή 2/12/2007 στις 6:05 – 6:30 (απόγευμα). 25

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΛΗΓΩΜΕΝΗ ΚΑΡΔΙΑ

Στιγμές στο μυαλό μου καρφωμένες Μέσα απ ‘ τα όνειρα βγαλμένες Βλέπω εσένα γλυκά να με κοιτάς Και στο τέλος της διαδρομής να μου λες πως μ’ αγαπάς Για μια πληγωμένη καρδιά Χτυπά απόψε η μοναξιά Σαν ίσκιος στα όνειρα μου φωλιάζει Και με αγάπη τα αγκαλιάζει Μα όταν το τέλος φτάσει Σαν δολοφόνος τα χαράζει Και όταν απ’ το όνειρο ξυπνώ Σε σκέφτομαι πάω να τρελαθώ Η απουσία σου είναι αισθητή Και μου πληγώνει την ψυχή Για μια πληγωμένη καρδιά Χτυπά απόψε η μοναξιά Σαν ίσκιος στα όνειρα μου φωλιάζει Και με αγάπη τα αγκαλιάζει Μα όταν το τέλος φτάσει Σαν δολοφόνος τα χαράζει Ψάχνω να σε βρω , μα εσύ δεν είσαι εδώ Σε ζητώ παντού , μα εσύ αλλού Το όνομα σου φωνάζω δυνατά Μα εσύ δεν είσαι πουθενά Για μια πληγωμένη καρδιά Χτυπά απόψε η μοναξιά Σαν ίσκιος στα όνειρα μου φωλιάζει Και με αγάπη τα αγκαλιάζει Μα όταν το τέλος φτάσει Σαν δολοφόνος τα χαράζει Εγώ εσένα αγαπώ , παντού σ’ αναζητώ Στα όνειρα ,στα χάδια , στα φιλιά Στα αθέατα τα μυστικά . Γράφτηκε την Τετάρτη 14/04/04 στις 12:00 π.μ και είναι εμπνευσμένο από ένα όνειρο . 26

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΓΙΑΤΙ Η ΑΓΑΠΗ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ

Φέγγει απόψε το φεγγάρι, φέγγει μεσ’ τον ουρανό Κι η καρδιά μου ταξιδεύει σαν αστέρι φωτεινό Ψάχνει να βρει την αγάπη στα λημέρια τα παλιά Όταν γνώρισα εσένα ένα βράδυ έτσι απλά Γιατί η αγάπη μάτια μου Αλλάζει κατοικία Και γίνεται στο πέρασμα Του χρόνου απληστία Δεν νοιάζεται για το μετά Απλά ζητά φροντίδα Και ξέρει να εξαφανισθεί Σαν θα χαθεί η ελπίδα Βάζει απόψε το φεγγάρι, πλώρη για να κινηθεί Μπας κι ο χρόνος ξαναφέρει ότι ξέχασε η ζωή Ταξιδιώτες των ονείρων οι δικές μας οι στιγμές Που σταμάτησαν να ζούνε όταν χάθηκαν στο χθες Γιατί η αγάπη μάτια μου Αλλάζει κατοικία Και γίνεται στο πέρασμα Του χρόνου απληστία Δεν νοιάζεται για το μετά Απλά ζητά φροντίδα Και ξέρει να εξαφανισθεί Σαν θα χαθεί η ελπίδα Γράφτηκε την Τετάρτη 18/02/2009 στις 8:50 – 9:15 (το βράδυ).

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ

Τα πάντα πια αλλάξανε δεν είναι όπως πρώτα Εσύ δεν ξαναγύρισες κατάντησες μια νότα Ο ήχος σου ακούγεται στο άδειο το μυαλό μου Το παρελθόν ξανάρχεται αλλάζει το παρόν μου Τα λόγια που ξεστόμισες γίνανε μπαλάντα Μια άδεια ζοφερή του χειμώνα λιακάδα Στον άνεμο φωνάζω, σε ψάχνω , σε γυρεύω Κοντά μου να επιστρέψεις για λίγο να σε βλέπω Που είσαι καρδιά μου σε θέλω εδώ Πως θέλεις να ζήσω μακριά σου εγώ Για μένα υπήρχες για μένα εσύ Μα τώρα που φεύγεις μου τρως τη ζωή Που είσαι καρδιά μου να νοιώσεις εσύ Το πόνο που νοιώθει η δική μου η ψυχή Η ανάσα μου φεύγει εσένα ζητά Τα χείλη σου θέλει να νοιώσει ξανά Τα σύννεφα βγαίνουν κι ο ήλιος θα φύγει Ζωή στη μαυρίλα είναι άγριο παιχνίδι Οι άνθρωποι νοιώθουν αγάπη κοντά τους Κι εγώ που υποφέρω θα φύγω μακριά τους Στα δάση θα μείνω παρέα μ’ αγρίμια Μαζί μου θα φέρω χιλιάδες συντρίμμια Θα γίνω εγώ , η σκιά που ποθείς Να ξέρεις καρδιά μου πως δεν θα με δεις Που είσαι καρδιά μου σε θέλω εδώ Πως θέλεις να ζήσω μακριά σου εγώ Για μένα υπήρχες για μένα εσύ Μα τώρα που φεύγεις μου τρως τη ζωή Που είσαι καρδιά μου να νοιώσεις εσύ Το πόνο που νοιώθει η δική μου η ψυχή Η ανάσα μου φεύγει εσένα ζητά Τα χείλη σου θέλει να νοιώσει ξανά Γράφτηκε το Σάββατο 30/07/2005 στις 7:10 – 8:00 (απόγευμα) και είναι βασισμένο στο το κομμάτι της Thalia “ Un Alma Sentenciada “. 28

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΜΑΤΩΝΩ

Η απόφαση να φύγω αφορά μονάχα εμένα Κι ούτε θέλω να την κρίνω γιατί στα’ χω ειπωμένα Μια φορά θα συγχωρήσω δεν θ’ αφήσω περιθώρια Κι ούτε όμως θα λυγίσω και θα ζω από εσένα χώρια Αυτή είναι η απόφαση μου Και εδώ τελειώνουν όλα Ματώνω , τελειώνω για χάρη σου λιώνω Μα πάντα όταν σε βλέπω προσποιούμαι Δακρύζω, λυγίζω για σένα πασχίζω Και όσο και αν θέλω δεν μιλούμε Χώρια πηγαίνουμε , δύο μας δεν βγαίνουμε Μαζί εδώ και καιρό Όλα αλλάξανε , μήνες περάσανε Όταν σου είπα φύγε από δω Ξέρω ότι κάνω λάθη και πολύ συχνά θυμώνω Κι όλοι θέλω να πιστεύουν πως στο κρύο δεν παγώνω Μα το ξέρω θα πονέσω και θα ζω μες στα συντρίμμια Τη ζωή πώς να αντέξω κάθε βράδυ στα ξενύχτια Όμως αυτή είναι η απόφαση μου Και εδώ τελειώνουν όλα Ματώνω , τελειώνω για χάρη σου λιώνω Μα πάντα όταν σε βλέπω προσποιούμαι Δακρύζω, λυγίζω για σένα πασχίζω Και όσο και αν θέλω δεν μιλούμε Χώρια πηγαίνουμε , δύο μας δεν βγαίνουμε Μαζί εδώ και καιρό Όλα αλλάξανε , μήνες περάσανε Όταν σου είπα φύγε από δω

Γράφτηκε την Δευτέρα 17/10/05 στις 00:00 – 00:25 (τα ξημερώματα της νέας μέρας – από Κυριακή βράδυ προς Δευτέρα). 29

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΦΕΥΓΕΙΣ

Τώρα που φεύγεις και μ’ αφήνεις μοναχό Πόσο ν΄ αντέξω δίχως να’ χω τα φιλιά σου Τώρα που φεύγεις, απελπίζομαι, πονώ Θέλω να ψάξω πιο βαθιά στα όνειρα σου Χάρτινα σκεπάσματα γυρνούν Το κορμί σου όλο, το τυλίγουν Όνειρα αδιάφορα μιλούν Τη ζωή σου όλη, τη ζαλίζουν Και φύσηξε βοριάς, και φύσηξε τ’ αγέρι Κι η θάλασσα κι η γη, μαζί με το μαχαίρι Καρφώνουν μια ζωή, με το ίδιο τους το χέρι Και κρύφτηκαν μετά στου κόσμου το παρτέρι Τώρα που φεύγεις κι έχω λιώσει απ΄ τον καημό Ένα σου λέω, θα σε πιάσουνε οι τύψεις Τώρα που φεύγεις, μην αλλάξεις ουρανό Γιατί μαζί μου, δεν θα πάψεις να ελπίζεις Χάρτινα σκεπάσματα γυρνούν Το κορμί σου όλο, το τυλίγουν Όνειρα αδιάφορα μιλούν Τη ζωή σου όλη, τη ζαλίζουν Και φύσηξε βοριάς, και φύσηξε τ’ αγέρι Κι η θάλασσα κι η γη, μαζί με το μαχαίρι Καρφώνουν μια ζωή, με το ίδιο τους το χέρι Και κρύφτηκαν μετά στου κόσμου το παρτέρι Γράφτηκε την Δευτέρα 16/07/2007 στις 11:10 – 11:45 (το βράδυ).

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

Η ΔΥΝΑΜΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ

Απόψε θα αλλάξω ουρανό Θα φύγω πέρα απ’ τ’ αστέρια Απόψε θα μιλήσω στο Θεό Θα σβήσω απ’ την καρδιά τα καλοκαίρια Θα γράψω ένα γράμμα για εσένα Να μάθεις όλα μου τα δεδομένα Να νοιώσεις τα ειπωμένα να μιλάνε Με βλέμμα ειρωνικό να σε κοιτάνε Τερμάτισα, τα πάντα με μια λέξη τα σταμάτησα Το είναι μου για σένα καταράστηκα Τους φίλους μου μια μέρα τους παράστησα Και έτρεξα να φύγω Κυνήγησα, στον κίνδυνο μπροστά δε λύγισα Τον πέρασα με μιας , τον χτύπησα Στη μοναξιά για σένα μίλησα Και είπα πως θα γίνω Θα γίνω……….. Χειμώνας, στο κρύο να αντέχω Στον πόνο να απέχω Να νοιώθω σιγουριά Αέρας, που πάντοτε νικάει Τα εμπόδια ξεπερνάει Σαν ξίφος (τα χτυπά) ή (δυνατά) « Η δύναμη υπάρχει στην καρδιά » Απόψε θα πετάξω μακριά Στα πέρατα της γης θα ταξιδέψω Απόψε τελευταία μου φορά Εσένα μια στιγμή θα αγναντέψω Θα γράψω ένα γράμμα για εσένα Να μάθεις όλα μου τα δεδομένα Να νοιώσεις την καρδιά μου πως ραγίζει Σαν μέρα που βραδιάζει να μαυρίζει Τερμάτισα, τα πάντα με μια λέξη τα σταμάτησα Το είναι μου για σένα καταράστηκα Τους φίλους μου μια μέρα τους παράστησα Και έτρεξα να φύγω 31

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

Κυνήγησα, στον κίνδυνο μπροστά δε λύγισα Τον πέρασα με μιας , τον χτύπησα Στη μοναξιά για σένα μίλησα Και είπα πως θα γίνω Θα γίνω……….. Χειμώνας, στο κρύο να αντέχω Στον πόνο να απέχω Να νοιώθω σιγουριά Αέρας, που πάντοτε νικάει Τα εμπόδια ξεπερνάει Σαν ξίφος (τα χτυπά) ή (δυνατά) « Η δύναμη υπάρχει στην καρδιά » Γράφτηκε την Πέμπτη 10/11/05 στις8:45 – 9:05 ( βράδυ)

10.

ΛΥΠΗΣΟΥ ΜΕ

Φθινόπωρο ξανά και λείπεις μακριά Δεν μου’ δωσες καμία ευκαιρία Οκτώβριος θλιβερός κι ο πόνος δυνατός Κυλάει στη δικιά μας ιστορία Ναυάγησε ο έρωτας , ναυάγησ’ η αγάπη Ταξίδεψε ο άνεμος μαζί του και το δάκρυ Και μου’ φέρε τη μοναξιά και φίνα δυστυχία Θα υπάρξει Θεέ μου άραγε για μένα ευτυχία Λυπήσου με σου λέω κοντεύω να χαθώ Δε ράγισες που κλαίω για σένανε εγώ Λυπήσου με σου λέω για χάρη στο ζητώ Λυπήσου με που κλαίω και έλα να σε δω Χειμώνας ζοφερός , θανάσιμος εχθρός Κοντά σου δεν μ’ αφήνει να γυρίσω Μα ο χρόνος σταματά, παράξενα κυλά Και μας τους δύο θέλει πάλι πίσω Ναυάγησε ο έρωτας , ναυάγησ’ η αγάπη Ταξίδεψε ο άνεμος μαζί του και το δάκρυ Και μου’ φέρε τη μοναξιά και φίνα δυστυχία Θα υπάρξει Θεέ μου άραγε για μένα ευτυχία Λυπήσου με σου λέω κοντεύω να χαθώ 32

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

Δε ράγισες που κλαίω για σένανε εγώ Λυπήσου με σου λέω για χάρη στο ζητώ Λυπήσου με που κλαίω και έλα να σε δω Δεν μπορείς να καταλάβεις πως για σένα αναπνέω Όταν λείπεις καταρρέω και χάνομαι στην άβυσσο σου λέω Λυπήσου με σου λέω κοντεύω να χαθώ Δε ράγισες που κλαίω για σένανε εγώ Λυπήσου με σου λέω για χάρη στο ζητώ Λυπήσου με που κλαίω και έλα να σε δω Γράφτηκε την Τετάρτη 5/10/05 στις 7:55 – 8:16 (βράδυ)

11.

ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΖΗΣΑΜΕ ΜΑΖΙ

Νύχτωσε νωρίς ξανά, και εσύ δεν ήρθες πάλι Έψαχνα μες στο βοριά, να βρω αγάπη άλλη Μα τ’ αστέρια ενώθηκαν Και σχημάτισαν καρδιά Μου θυμίσανε απόψε Την δική σου αγκαλιά ( χ2 ) Αυτά που ζήσαμε μαζί, στου έρωτα μας τη γιορτή Αυτά που νοιώσαμε ξανά, με αναμνήσεις και φιλιά Ο έρωτας ήταν αγάπη, δεν είχε λόγο χωρισμού Μα όλα τέλειωσαν σου λέω, στα πρόθυρα του εγωισμού

( χ2 )

Νύχτωσε νωρίς ξανά, και ερήμωσε η πλάση Ποιος θα’ ρθει εδώ μετά, την καρδιά μας να διχάσει Μα τ’ αστέρια ενώθηκαν Γίναν σώμα με ψυχή Στο ταξίδι τους δεν πήραν Τη δικιά μας τη ζωή ( χ2 ) Αυτά που ζήσαμε μαζί, στου έρωτα μας τη γιορτή Αυτά που νοιώσαμε ξανά, με αναμνήσεις και φιλιά Ο έρωτας ήταν αγάπη, δεν είχε λόγο χωρισμού Μα όλα τέλειωσαν σου λέω, στα πρόθυρα του εγωισμού

( χ2 )

Γράφτηκε την Παρασκευή 17/03/2006 στις 10:00 – 11:15 ( το πρωί) . 33

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

12.

ΓΙΑΤΙ ΠΟΝΑΣ

Εσύ δεν νοιάστηκες καθόλου αν θα πονέσω Και από τον χωρισμό αυτό αν θα αντέξω Εγώ περίμενα εσύ να με ξεχάσεις Και τη ζωή σου μακριά μου να φτιάξεις Μα εσύ μου είπανε πως πονάς Και σε κανέναν πια δεν μιλάς Γιατί πονάς αφού δεν μ’ αγαπάς Και μόνο εμένα θες να τυραννάς Γιατί πονάς αφού δεν σταματάς Με λόγια που πονούν να με χτυπάς Γιατί πονάς αφού δεν μ’ αγαπάς Και μόνο εμένα θες να τυραννάς Γιατί πονάς αφού δεν σταματάς Με λόγια που πονούν να με χτυπάς Εσύ δεν μπόρεσες να νοιώσεις τι περνάω Από κοντά μου έφυγες κι εγώ πονάω Μα εγώ περίμενα εσύ να με ξεχάσεις Και τη ζωή σου μακριά μου να τη φτιάξεις Μα εσύ μου είπανε πως πονάς Και σε κανέναν πια δεν μιλάς Γιατί πονάς αφού δεν μ’ αγαπάς Και μόνο εμένα θες να τυραννάς Γιατί πονάς αφού δεν σταματάς Με λόγια που πονούν να με χτυπάς Γιατί πονάς αφού δεν μ’ αγαπάς Και μόνο εμένα θες να τυραννάς Γιατί πονάς αφού δεν σταματάς Με λόγια που πονούν να με χτυπάς

Γράφτηκε την Τετάρτη 8 / 09 / 2004 στις 12:00 το μεσημέρι.

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

13.

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ Σ’ ΑΓΑΠΩ

Μια αγάπη χάθηκε απόψε στο φεγγάρι Μες στην αγκαλιά του θέλω τώρα να με πάρει Να ξεχάσω όλα αυτά που μου πες και πονάω Και για σένανε εγώ τα βράδια ξενυχτάω Το τελευταίο σ’ αγαπώ Καρδιά μου δε στο λέω Απ’ το φεγγάρι σε κοιτώ Και μέρα νύχτα κλαίω Το τελευταίο σ’ αγαπώ Δεν γράφτηκε για μένα Να ξέρεις τώρα μόνο αυτό Εγώ θα ψάχνω εσένα Όνειρα ταξίδεψαν και ήρθανε κοντά μου Φλόγες μου ανάψανε βαθιά μες στην καρδιά μου Πως μπορώ ψυχή μου εγώ , εσένα να μισήσω Ένα αντίο να σου πω , να σ’ αποχαιρετήσω Το τελευταίο σ’ αγαπώ Καρδιά μου δε στο λέω Απ’ το φεγγάρι σε κοιτώ Και μέρα νύχτα κλαίω Το τελευταίο σ’ αγαπώ Δεν γράφτηκε για μένα Να ξέρεις τώρα μόνο αυτό Εγώ θα ψάχνω εσένα Γράφτηκε την Τρίτη 28/06/05 στις 8:10 – 9:10 (πρωί)

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

14.

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΑΛΙΜΟΝΟ Σ’ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠΟ ΕΡΩΤΑ ΠΟΝΟΥΝ

Ήταν τέλη του Σεπτέμβρη, που σε γνώρισα εγώ Ένα βράδυ όπως όλα, δίχως κάτι δυνατό Κι όταν σου’ πιασα το χέρι, για να συστηθώ Δεν φαντάστηκα ποτέ μου, πως θα ερωτευθώ Στην αρχή δεν σου’ δινα καμία σημασία Το μυαλό και η καρδιά ήταν αλλού Μα όταν τέλειωσε αυτή η συνεργασία Κατρακύλησα στο χείλος του γκρεμού Και τώρα σ’ αγαπάω, σε ζητάω, για σένανε πονάω, δεν μπορώ Μαζί σου αν δεν ζήσω, θ’ αρρωστήσω, θα καταστραφώ Οι δρόμοι μ’ εμποδίζουν, με σαστίζουν, με ταλαιπωρούν «Αλίμονο σ’ εκείνους που από έρωτα πονούν» Και δάκρυ κι αντοχή, και πόνος και σιωπή Πως γίνεται ν’ αλλάξουν διαδρομή Ο χρόνος δεν γυρνά, ποτέ δεν σταματά Δεν φέρνει στη ζωή μας τα παλιά Μια αγάπη σαν κι’ αυτή, ποιος ξέρει αν μπορεί Τον έρωτα μας να υπερασπιστεί Δεκαπέντε του Νοέμβρη, μεσημέρι και σιωπή Με χαμόγελο και πόνο, φεύγω για άλλη διαδρομή Κι από τότε ξεκινάει, ο δικός μου Γολγοθάς Δίχως έρωτες κι ελπίδες, δίχως όνειρα καρδιάς Στην αρχή δεν σου’ δινα καμία σημασία Το μυαλό και η καρδιά ήταν αλλού Μα όταν τέλειωσε αυτή η συνεργασία Κατρακύλησα στο χείλος του γκρεμού Και τώρα σ’ αγαπάω, σε ζητάω, για σένανε πονάω, δεν μπορώ Μαζί σου αν δεν ζήσω, θ’ αρρωστήσω, θα καταστραφώ Οι δρόμοι μ’ εμποδίζουν, με σαστίζουν, με ταλαιπωρούν «Αλίμονο σ’ εκείνους που από έρωτα πονούν» Και δάκρυ κι αντοχή, και πόνος και σιωπή Πως γίνεται ν’ αλλάξουν διαδρομή Ο χρόνος δεν γυρνά, ποτέ δεν σταματά 36

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

Δεν φέρνει στη ζωή μας τα παλιά Μια αγάπη σαν κι’ αυτή, ποιος ξέρει αν μπορεί Τον έρωτα μας να υπερασπιστεί Γράφτηκε την Πέμπτη 25/01/2007 στις 8:45 – 9:30 (βράδυ)

15.

ΑΚΑΡΔΗ

Είσαι βλαβερή ουσία που στο αίμα μου κυλά Είσαι γνήσια αμαρτία στου κορμιού τα σωθικά Φλέγεσαι στον πυρετό σου κι όμως πάλι με πονάς Με το βλέμμα το σκληρό σου σαν εχθρό με πολεμάς Άκαρδη μου φαίνεσαι πως είσαι Δεν σε νοιάζει ο άλλος αν πονά Μέσα σου δεν νοιώθεις την αγάπη Κι όλα γύρω σου μοιάζουν κενά Άκαρδη, χωρίς ευαισθησίες Δίχως τύψεις, δίχως ενοχές Μέσα σου μεγάλες αμαρτίες Καταστρέφουν όμορφες στιγμές Είσαι άοσμο λουλούδι, που στην όψη ξεγελά ( ή: σε γελά) Είσαι άσεμνο τραγούδι για μια ξέφρενη βραδιά Στέκεσαι στο σχέδιο σου και ασταμάτητα χτυπάς Κλείνεσαι στον εαυτό σου, δεν μπορείς πια ν’ αγαπάς Άκαρδη μου φαίνεσαι πως είσαι Δεν σε νοιάζει ο άλλος αν πονά Μέσα σου δεν νοιώθεις την αγάπη Κι όλα γύρω σου μοιάζουν κενά Άκαρδη, χωρίς ευαισθησίες Δίχως τύψεις, δίχως ενοχές Μέσα σου μεγάλες αμαρτίες Καταστρέφουν όμορφες στιγμές Γράφτηκε την Κυριακή 29/07/2007 στις 6:10 – 6:40 (το απόγευμά). ( ΕΠΕΤΕΙΟΣ: 6 χρόνια). 37

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

16. ΧΩΡΙΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ (Τον Έρωτα Ρωτώ) Κάποιες φορές θα πω, πως δεν μπορώ Να ζω με τύψεις που με πονάνε Κάποιες φορές θα δεις, περίεργα παιχνίδια της ζωής Όλες οι σκέψεις γύρω μου περνάνε Τον έρωτα ρωτώ Γιατί να πληγωθώ Πώς να αντισταθώ Να βγω, να πω Πως δεν μπορώ… Τη νύχτα αυτή να ζω χωρίς αισθήσεις Μια χάρη σου ζητώ να μη μ’ αφήσεις Το πόνο της καρδιάς να σταματήσω Και ότι μου ζητάς να στο χαρίσω Γύρισε πίσω Να συνεχίσω Ξανά να ζήσω Κάποιες στιγμές μπορεί, ξανά να ρθει Μια νύχτα σαν κι αυτή που είχαμε ζήσει Κάποιες στιγμές αρκεί, μια εικόνα σαν κι αυτή Πολλά να πει και να μας θυμίσει Τον έρωτα ρωτώ Γιατί να πληγωθώ Πώς να αντισταθώ Να βγω, να πω Πως δεν μπορώ… Τη νύχτα αυτή να ζω χωρίς αισθήσεις Μια χάρη σου ζητώ να μη μ’ αφήσεις Το πόνο της καρδιάς να σταματήσω Και ότι μου ζητάς να στο χαρίσω Γύρισε πίσω Να συνεχίσω Ξανά να ζήσω Γράφτηκε την Παρασκευή 23 Ιουλίου του 2010 ( 12:25 – 12:50 το μεσημέρι ). 38

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

17.

ΑΥΤΟΤΙΜΩΡΗΘΗΚΑ

Οι χτύποι της καρδιάς μου έσβησαν Και πάψαν πλέον να υπάρχουν Τα όνειρα μου πάλι μέθυσαν Και τη ζωή μου δεν την νοιάζουν Αυτοτιμωρήθηκα για σένα Όλη η ζωή μου ήταν ψέμα Όλα ήταν ύποπτα και σκάρτα Και δεν ξαναγύρισαν τα βράδια Αυτοτιμωρήθηκα καρδιά μου Στη φωτιά καήκαν τα’ όνειρά μου Γίναν όλα θύματα απάτης Χάθηκε το ρόδο της αγάπης Τα μάτια μου για σένα έκλαψαν Και γίναν δυο σκιές στο χρόνο Τα στήθια μου απόψε άρχισαν Να νοιώθουνε ξανά τον πόνο Αυτοτιμωρήθηκα για σένα Όλη η ζωή μου ήταν ψέμα Όλα ήταν ύποπτα και σκάρτα Και δεν ξαναγύρισαν τα βράδια Αυτοτιμωρήθηκα καρδιά μου Στη φωτιά καήκαν τα’ όνειρά μου Γίναν όλα θύματα απάτης Χάθηκε το ρόδο της αγάπης Γράφτηκε τη Δευτέρα 24/07/2006 στις 11:30 – 11:55 ( πρωί).

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

18.

ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ – ΜΑΖΙ ΜΕ ΣΕΝΑ

Δεν μπορώ να μην θυμάμαι, δεν μπορώ να μην πονάω Κάθε μέρα που περνάει πιο πολύ σε αγαπάω Δεν μπορώ να σε ξεχάσω, μέσα μου αναρωτιέμαι Γιατί έφυγες μακριά μου μια ζωή να τυραννιέμαι Πες μου γιατί δεν μπορώ Μέσα μου κάτι να βρω Να συνεχίσω να ζω Χωρίς εσένα Δώσε μου πίσω ξανά Δυο λατρεμένα φιλιά Μία ζεστή αγκαλιά Μαζί με σένα Δεν μπορώ να διαγράψω καθετί που σε θυμίζει Όλα τώρα μου θυμίζουν τις στιγμές που’ χαμε ζήσει Ήσουν τ’ Άλφα και τ’ Ωμέγα, το κρυφό μου μονοπάτι Μια ασπίδα σωτηρίας απ’ τον πόνο και το δάκρυ Πες μου γιατί δεν μπορώ Μέσα μου κάτι να βρω Να συνεχίσω να ζω Χωρίς εσένα Δώσε μου πίσω ξανά Δυο λατρεμένα φιλιά Μία ζεστή αγκαλιά Μαζί με σένα Κοίτα με λίγο, πονάω Πόσο πολύ σ’ αγαπάω Γύρισε πίσω κοντά μου Δώσε ζωή στα όνειρα μου Refrain : “Πες μου γιατί δεν μπορώ . . . . . . ” Γράφτηκε το Σαββάτο 22/10/2011 και ώρα 14:40 – 15:15 (το μεσημέρι).

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

19.

ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ

Το φεγγάρι πήρε χρώμα, μεθυσμένου ουρανού Κι η καρδιά μου σε ζητάει ως την άκρη του μυαλού Φως τριγύρω μου υπάρχει κι ο Θεός μου οδηγός Στο ταξίδι της Ζωής μου, είσαι εσύ προορισμός «Πανσέληνος» απόψε , μα εσύ δεν είσαι δω Το σπίτι είναι άδειο, ψυχρό και σκοτεινό Χωρίς εσένα όλα δεν έχουνε σκοπό Τ’ αστέρια ίσως λάμπουν, μα όμως δεν γελούν Εμμένανε κοιτάνε και με παρηγορούν Και ψάχνουν μέσ’ τον κόσμο, εσένανε να βρουν Το φεγγάρι δεν κοιμάται, ξαγρυπνά και με κοιτά Τα αστέρια κάνουν βόλτες, στα λιμάνια, στα βουνά Δυο ζωές, χίλια ταξίδια, δεν μου είναι αρκετά Όλα γύρω μου θα σβήσουν, αν δεν έχω εσένα πια «Πανσέληνος» απόψε , μα εσύ δεν είσαι δω Το σπίτι είναι άδειο, ψυχρό και σκοτεινό Χωρίς εσένα όλα δεν έχουνε σκοπό Τ’ αστέρια ίσως λάμπουν, μα όμως δεν γελούν Εμμένανε κοιτάνε και με παρηγορούν Και ψάχνουν μέσ’ τον κόσμο, εσένανε να βρουν Γράφτηκε την Κυριακή 4/03/2007 στις 7:57 – 8:17 (απόγευμά προς βράδυ). Σήμερα έχει «Πανσέληνο» , η οποία άρχισε από τα ξημερώματα της Κυριακής και στις 1:30 τα ξημερώματα , το φεγγάρι έγινε κόκκινο. Φανταστικό Θέαμα. Ήμουν στο χωριό και όλα τα σκυλιά αλυχτούσαν.

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

20.

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ

Ματώνω την καρδιά μου, σκοτώνω τα όνειρα μου Και γίνομαι για σένα ανάμνηση παλιά Κλειδώνω τη ζωή μου, στο άδειο το κορμί μου Και μάταια περιμένω να σπάσεις τα δεσμά Θα περάσουνε χειμώνες, το φθινόπωρο θα’ ρθει Και ο κύκλος της ζωής μου, πάλι θα ολοκληρωθεί Θα ζω μες στο σκοτάδι, θα ζω μες στην σιωπή Για μένα πια το βράδυ , θα είναι το πρωί Δεν έχω λόγο άλλο , να είμαι ζωντανή Ο κύκλος μου τελειώνει, και κλείνει στη στιγμή

( χ2 )

Τρελαίνομαι συνέχεια, που ζω μες στην ανέχεια Καθώς δεν θα μπορέσω να εναντιωθώ Αφήνω την ψυχή μου , σου δίνω τη ζωή μου Την ώρα περιμένω που θα εξαφανισθώ Θα περάσουνε χειμώνες, το φθινόπωρο θα’ ρθει Και ο κύκλος της ζωής μου, πάλι θα ολοκληρωθεί Θα ζω μες στο σκοτάδι Θα ζω μες στην σιωπή Για μένα πια το βράδυ Θα είναι το πρωί Δεν έχω λόγο άλλο Να είμαι ζωντανή Ο κύκλος μου τελειώνει Και κλείνει στη στιγμή

( χ2 )

Γράφτηκε το Σάββατο 11/02/2006 στις 3:15 – 3:40 (μεσημέρι ) .

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

21.

ΠΟΣΟ Σ’ ΑΓΑΠΩ

Είναι κάποιες φορές Που σε θυμάμαι και δακρύζω Το όνομα σου ψιθυρίζω Μέσα μου νοιώθω πανικό Είναι κάποιες στιγμές Που αναμφισβήτητα σε θέλω Τα βράδια μόνη μου πεθαίνω Στης μοναξιάς τον πυρετό Να’ ξερες μονάχα πόσο σ’ αγαπώ Πόσο σε λατρεύω, πόσο σ’ εκτιμώ Έρωτα μου αλήτη, έρωτα βοριά Πάρε με μαζί σου, πάρε με μακριά Ήσουν στη ζωή μου αίμα και πνοή Πόσο λαχταράω ένα σου φιλί Τώρα έχεις φύγει, δεν με αγαπάς Σκότωσε με αν θέλεις τώρα που χτυπάς Είναι κάποιες φορές Που τ’ άρωμα σου ανασαίνω Μεσ’ τα σεντόνια περιμένω Να με αγγίξεις τρυφερά Είναι κάποιες στιγμές Που σβήνω μέσα απ’ τη ζωή μου Πονάω, χάνομαι, ψύχη μου Και σε ζητάω σιωπηρά Να’ ξερες μονάχα πόσο σ’ αγαπώ Πόσο σε λατρεύω, πόσο σ’ εκτιμώ Έρωτα μου αλήτη, έρωτα βοριά Πάρε με μαζί σου, πάρε με μακριά Ήσουν στη ζωή μου αίμα και πνοή Πόσο λαχταράω ένα σου φιλί Τώρα έχεις φύγει, δεν με αγαπάς Σκότωσε με αν θέλεις τώρα που χτυπάς Γράφτηκε την Τετάρτη 12/09/2007 στις 3:25 – 3:45 (το μεσημέρι). 43

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

22.

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΔΕΝ ΖΗΤΗΣΑ ΠΟΛΛΑ. . . ΑΓΑΠΗ ΜΟΝΟ

Να νοιώθεις τον πόνο, μέσα στην καρδιά Δεν είναι αστείο, να ξέρεις πονά Για κάποιους ανθρώπους, που βλέπουν αλλιώς Ο κόσμος τους μοιάζει, μικρός θησαυρός Μα εγώ δεν ζήτησα πολλά, δε ζήτησα διαμάντια Του κόσμου όλα τα πλούτη, μου είναι περιττά Μα εγώ δεν ζήτησα πολλά, δε ζήτησα ταξίδια Αμάξια και στολίδια, δεν είναι αρκετά Γιατί… Αγάπη μόνο σου ζητώ Αγάπη θέλω για να ζω Αγάπη δώσ’ μου αληθινή Αγάπη μέσα απ’ την ψυχή Αγάπη θέλω και ρωτώ Τι νοιώθεις όταν σε φιλώ Η Αγάπη πάντα θα νικά Μαζί με σένα, όλα αυτά Να βλέπεις τα πάντα, με μάτι κακό Να ξέρεις καρδιά μου, δεν είναι καλό Ο χρόνος κυλάει και δε σταματά Ο κόσμος πονάει χωρίς συντροφιά Μα εγώ δεν ζήτησα πολλά, δε ζήτησα διαμάντια Του κόσμου όλα τα πλούτη, μου είναι περιττά Μα εγώ δεν ζήτησα πολλά, δε ζήτησα ταξίδια Αμάξια και στολίδια, δεν είναι αρκετά Γιατί… Αγάπη μόνο σου ζητώ Αγάπη θέλω για να ζω Αγάπη δώσ’ μου αληθινή Αγάπη μέσα απ’ την ψυχή Αγάπη θέλω και ρωτώ Τι νοιώθεις όταν σε φιλώ Η Αγάπη πάντα θα νικά Μαζί με σένα, όλα αυτά Γράφτηκε την Κυριακή 25/03/2007 στις 8:00 – 8:30 (το βράδυ). 44

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

23.

ΜΕΣΑ ΜΟΥ

Μέσα μου υπάρχει μόνο πόνος Δεν μπορώ να ζήσω άλλο μόνος Πόσο θέλω να είμαι κοντά σου Σαν τρελός ζητάω τα φιλιά σου Περνούν οι ώρες σαν λεπτό Να σ’ αγκαλιάσω δεν μπορώ Νοιώθω τον πόνο στην καρδιά Θέλω να φύγω μακριά Περνούν τα χρόνια κι καιροί Και’ μείς δεν είμαστε μαζί Κοντεύω εγώ να τρελαθώ Μακριά σου θα καταστραφώ Πώς να το παλέψω άλλο, δεν θ’ αντέξω Θα καταστραφώ Κι ύστερα θα κλάψω, όλα θα τα σπάσω Για να διαλυθώ Πώς να το παλέψω, άλλο δεν θ’ αντέξω Και θα τρελαθώ Κι ύστερα θα κλάψω , όλα θα τα σπάσω Άλλο να μην ζω Μέσα μου γλεντάει η στεναχώρια Δεν μπορώ να ζω από σένα χώρια Γύρισε σε μένα εδώ κοντά μου Να σε σφίξω μες’ την αγκαλιά μου Περνούν οι ώρες σαν λεπτό Να σ’ αγκαλιάσω δεν μπορώ Νοιώθω τον πόνο στην καρδιά Θέλω να φύγω μακριά Περνούν τα χρόνια κι καιροί Και’ μείς δεν είμαστε μαζί Κοντεύω εγώ να τρελαθώ Μακριά σου θα καταστραφώ Πώς να το παλέψω άλλο, δεν θ’ αντέξω Θα καταστραφώ Κι ύστερα θα κλάψω, όλα θα τα σπάσω Για να διαλυθώ Πώς να το παλέψω, άλλο δεν θ’ αντέξω Και θα τρελαθώ Κι ύστερα θα κλάψω , όλα θα τα σπάσω Άλλο να μην ζω Γράφτηκε την Παρασκευή 12/11/04 στις 9 – 10 το βράδυ. 45

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

24.

ΜΟΝΗ ΕΓΩ

Συνήθιζα να ζω στη μοναξιά Κρυμμένη στις καρδιάς μου την γωνιά Προσπάθησα να βρω παρηγοριά Μα απέτυχα για ακόμη μια φορά Μόνη εγώ , προσπαθώ Άλλο δεν μπορώ να ζω Είσαι εσύ μακριά Που να βρω παρηγοριά Έλα γύρισε κοντά μου για να φύγει η μοναξιά μου Κάνε εσύ το πρώτο βήμα έλα πίσω μου σαν κύμα Τρέξε, ψάξε στα όνειρα μου, στα βαθιά τα μυστικά μου Είναι αλήθεια υποφέρω και για σένα εγώ πεθαίνω Τα βράδια ξενυχτούσα σιωπηρά Τον πόνο μου κρατούσα στην καρδιά Ζητούσα από εσένα μια αγκαλιά Μα όλα μοιάζανε τόσο κενά Μόνη εγώ , προσπαθώ Άλλο δεν μπορώ να ζω Είσαι εσύ μακριά Που να βρω παρηγοριά Έλα γύρισε κοντά μου για να φύγει η μοναξιά μου Κάνε εσύ το πρώτο βήμα έλα πίσω μου σαν κύμα Τρέξε , ψάξε στα όνειρα μου , στα βαθιά τα μυστικά Είναι αλήθεια υποφέρω και για σένα εγώ πεθαίνω Γράφτηκε την Τετάρτη 26/05/04 και ώρα 13:00 το μεσημέρι.

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

25.

ΤΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΣΑΝ ΦΤΑΣΕΙ

Έπεσε η νύχτα και σκοτείνιασε η γη Μέσα σ’ ένα δρόμο προχωράω στη σιωπή Έρημη η πόλη και οι δρόμοι αδειανοί Πέντε πάλι πήγε και γυρνάω μοναχή Και σε ψάχνω , σε φωνάζω Μες τη νύχτα προσπαθώ Να σε βρω, να σ’ αγκαλιάσω Να σου πω, πως σ’ αγαπώ Το ξημέρωμα σαν φτάσει Μόνο ο πόνος ξαγρυπνά Το κορμί μου κι αν πλαγιάσει Πάλι εσένα λησμονά Κρύφτηκε ο ήλιος τη στιγμή του δειλινού Άναψαν τ’ αστέρια στο κορμί του ουρανού Ψεύτικες ελπίδες στην ψυχή μου καρτερούν Μόνες ταξιδεύουν το ξημέρωμα να βρουν Και σε ψάχνω , σε φωνάζω Μες τη νύχτα προσπαθώ Να σε βρω, να σ’ αγκαλιάσω Να σου πω, πως σ’ αγαπώ Το ξημέρωμα σαν φτάσει Μόνο ο πόνος ξαγρυπνά Το κορμί μου κι αν πλαγιάσει Πάλι εσένα λησμονά Και σε ψάχνω , σε φωνάζω Μες τη νύχτα προσπαθώ Να σε βρω, να σ’ αγκαλιάσω Να σου πω, πως σ’ αγαπώ Το ξημέρωμα σαν φτάσει Μόνο ο πόνος ξαγρυπνά Τότε ο ύπνος θα με πιάσει Θα βρεθούμε αγκαλιά Γράφτηκε την Δευτέρα 23/05/05 στις 3:50 – 4:00 (απόγευμά) 47

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

26.

ΑΒΥΣΣΟΣ

Σ’ ένα κομμάτι από χαρτί γράφω όλα τα όνειρα μου Αυτά που αφορούν εμάς και τη φτωχή μικρή καρδιά μου Γράφω αυτά που δεν μπορώ να πω ούτε σε σένα Γιατί η μοίρα έπαιξε παιχνίδι για εμένα Άβυσσος όλη η ζωή μου Δρόμος δίχως γυρισμό Σαν ερείπιο η ψυχή μου Μαραζώνει από καημό Για εμάς πια δεν υπάρχει Μία πόρτα ανοιχτεί Τ’ όνειρο μου αν τελειώσει Θα βρεθώ μες στη σιωπή Σ’ ένα κομμάτι από χαρτί ζωγράφισα το πρόσωπο σου Και δίπλα ήμουνα εγώ σαν φύλακας άγγελος σου Γράφω αυτά που δεν μπορώ να πω ούτε σε σένα Γιατί η μοίρα έπαιξε παιχνίδι για εμένα Άβυσσος όλη η ζωή μου Δρόμος δίχως γυρισμό Σαν ερείπιο η ψυχή μου Μαραζώνει από καημό Για εμάς πια δεν υπάρχει Μία πόρτα ανοιχτεί Τ’ όνειρο μου αν τελειώσει Θα βρεθώ μες στη σιωπή Γράφτηκε την Πέμπτη 21/07/05 στις 9:50 – 10:15 (βράδυ) .

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

27.

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ

Τα σημάδια του δικού μας χωρισμού Χαραγμένα στο κορμί του ουρανού Ξημερώνει ένα αύριο απατηλό Στο σκοτάδι τώρα ζω, και τραγουδώ Το τραγούδι του πόνου στη ζωή μου κυλά Σαν ποτάμι του τρόμου στα βαθιά με πετά Και σαν φτάσει η ώρα να βρεθώ στο κενό Απ’ τον ύπνο ξυπνάω και εσένα ζητώ. Τα σημάδια μιας αγάπης τραγικής Διασχίζουν τα απέραντα της γης Μου θυμίζουνε σκηνές δραματικές Που περάσαμε εμείς πολλές φορές Το τραγούδι του πόνου στη ζωή μου κυλά Σαν ποτάμι του τρόμου στα βαθιά με πετά Και σαν φτάσει η ώρα να βρεθώ στο κενό Απ’ τον ύπνο ξυπνάω και εσένα ζητώ. Μια αγάπη τελειώνει στο τραγούδι αυτό Και απ’ τον πόνο ματώνει η καρδιά που’ χω εγώ Γράφτηκε την Πέμπτη 3/02/05 στις 12:40 – 1:10 ( το πρωί) .

28.

ΣΤΟ ΜΕΡΟΣ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΑΜΕ

Κάποιο βράδυ του Αυγούστου σ’ είδα κάπου μοναχό Τώρα νοιώθουμε καρδιά μου πληγωμένοι και οι δυο Η αγάπη μας παλεύει να μας σώσει απ’ το κακό Να μας φέρει πάλι πίσω , να μας φέρει πάλι εδώ Στο μέρος που βρεθήκαμε Που εμείς συναντηθήκαμε Τρελά ερωτευτήκαμε Και ζούσαμε καλά 49

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

Εκεί αγκαλιαστήκαμε Οι δυο μας φιληθήκαμε Τον ερώτα γνωρίσαμε Για πρώτη μας φορά Μα τώρα πλέον δεν μιλάμε Σαν δυο ξένοι προχωράμε Κι αφήνουμε τον πόνο την καρδιά μας να χτυπά Μα όσο κι αν υποχωρούμε Δεν ξέρω αν ποτέ βρεθούμε Μαζί στο ίδιο μέρος που σε γνώρισα παλιά Κάποια νύχτα με φεγγάρι περπατούσες αγκαλιά Μ’ αναμνήσεις ξεχασμένες που περάσαμε παλιά Κι εγώ σε αγναντεύω, θέλω πάλι να σε δω Να γυρίσουμε πιο πίσω να γυρίσουμε εδώ Στο μέρος που βρεθήκαμε Που εμείς συναντηθήκαμε Τρελά ερωτευτήκαμε Και ζούσαμε καλά Εκεί αγκαλιαστήκαμε Οι δυο μας φιληθήκαμε Τον ερώτα γνωρίσαμε Για πρώτη μας φορά Μα τώρα πλέον δεν μιλάμε Σαν δυο ξένοι προχωράμε Κι αφήνουμε τον πόνο την καρδιά μας να χτυπά Μα όσο κι αν υποχωρούμε Δεν ξέρω αν ποτέ βρεθούμε Μαζί στο ίδιο μέρος που σε γνώρισα παλιά Γράφτηκε την Παρασκευή 12/08/05 στις 10:45 –11:15 (πρωί) .

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

29.

ΧΩΡΙΖΟΥΜΕ

Το ρολόι χτυπάει και η ώρα γυρνά Ξημερώματα φτάνουν περιμένω ξανά Στο δωμάτιο μονάχη δίχως μια συντροφιά Περιμένω εσένα να μου λες τελικά Χωρίζουμε Εμείς οι δυο τώρα χωρίζουμε Την μοίρα μας δεν την ορίζουμε Το πεπρωμένο δεν γνωρίζουμε Χωρίζουμε Ήρθ’ η στιγμή για να χωρίσουμε Τον έρωτα μας να διαλύσουμε Τις πόρτες της καρδιάς να κλείσουμε Χωρίζουμε Και τα δάκρυα τρέχουν σαν ποτάμια κυλούν Οι εικόνες μου γύρω συνεχώς μου μιλούν Επιστρέφουνε πίσω στη μοιραία στιγμή Με μια λέξη αντίο με μια λέξη πικρή Χωρίζουμε Εμείς οι δυο τώρα χωρίζουμε Την μοίρα μας δεν την ορίζουμε Το πεπρωμένο δεν γνωρίζουμε Χωρίζουμε Ήρθ’ η στιγμή για να χωρίσουμε Τον έρωτα μας να διαλύσουμε Τις πόρτες της καρδιάς να κλείσουμε Χωρίζουμε Το τελεσίγραφο σου, τον άλλο εαυτό σου Σε μένα έδειξες την νύχτα εκείνη Χωρίζουμε Εμείς οι δυο τώρα χωρίζουμε Την μοίρα μας δεν την ορίζουμε Το πεπρωμένο δεν γνωρίζουμε Χωρίζουμε Ήρθ’ η στιγμή για να χωρίσουμε Τον έρωτα μας να διαλύσουμε Τις πόρτες της καρδιάς να κλείσουμε Χωρίζουμε

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

Γράφτηκε την Δευτέρα 17/10/05 στις 11:00 – 11:20 (βράδυ) . 30.

ΣΗΜΕΡΑ

Σήμερα δεν τραγουδώ, δεν γελάω, δεν μιλώ Σήμερα δεν είσαι εδώ, λείπεις όλο και πονώ Σήμερα η μουσική , έγινε λυπητερή Κλείστηκα μες στη σιωπή, στου μυαλού τη φυλακή Έψαχνα τα βράδια, μέρη να σε βρω Άφηνα σημάδια για να μη χαθώ Άφηνα τη σκέψη να σ’ ακολουθεί Μήπως καταφέρει κάπου να σε δει/ βρει Ίσως να βρεθούμε κάποτε μαζί Ίσως να σκεφτούμε τι θα πει ζωή Σήμερα μελαγχολώ, πίνω πίκρα και καημό Σήμερα αδιαφορώ, νοιώθω μόνη στο κενό Σήμερα θα τρελαθώ, δεν θ’ αντέξω θα χαθώ Τη ζωή μου δεν θα δω, να αλλάζει με ρυθμό Έψαχνα τα βράδια, μέρη να σε βρω Άφηνα σημάδια για να μη χαθώ Άφηνα τη σκέψη να σ’ ακολουθεί Μήπως καταφέρει κάπου να σε δει/ βρει Ίσως να βρεθούμε κάποτε μαζί Ίσως να σκεφτούμε τι θα πει ζωή Φιλί στον αέρα αφήνω Εσένα να ψάξει να βρει Το σήμερα μόνο σου δίνω Που μάλλον κι αυτό θα χαθεί Γράφτηκε το Σάββατο 29/10/05 στις 3:45 – 4:00 ( μεσημέρι – απόγευμα) .

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

31. ΤΟ ΑΝΤΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ Πες μου τώρα πως ν’ αντέξω Μακριά από εσένα εγώ Πες μου πώς να συνεχίσω Όταν λείπεις και πονώ Γιατί άραγε να ζούμε Τόσο άδικα εμείς Κι ήρθ’ η ώρα για να πούμε Το αντίο της ζωής Σε χαιρετώ Με δάκρια, πόνο, στεναχώρια Οι δυο μας τώρα ζούμε χώρια Οι δυο μας είμαστε μακριά Αναγκασμένοι να υποστούμε Τα δράμα αυτό να μοιραστούμε Το αντίο αυτό απλά να πούμε Με πόνο μέσα στην ψυχή Πες μου τώρα τι να κάνω Λίγο ακόμα και σε χάνω Πες μου πώς να ηρεμήσω Απ΄ τον πόνο θα λυγίσω Γιατί άραγε να ζούμε Τόσο άδικα εμείς Κι ήρθ’ η ώρα για να πούμε Το αντίο της ζωής Σε χαιρετώ Με δάκρια, πόνο, στεναχώρια Οι δυο μας τώρα ζούμε χώρια Οι δυο μας είμαστε μακριά Αναγκασμένοι να υποστούμε Τα δράμα αυτό να μοιραστούμε Το αντίο αυτό απλά να πούμε Με πόνο μέσα στην ψυχή Γράφτηκε την Παρασκευή 28/10/05 στις 5:30 – 5:40 ( απόγευμά) . 53

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

32. ΘΥΕΛΛΑ Μεθυσμένη μου καρδιά Λίγα είναι όλα αυτά Που εσύ μου έκανες Τα εμπόδια πολλά Το πιστεύω δυνατά Πως πάλι έσφαλες Με κατέστρεψες Και πάλι στη ζωή μου όλα τα ανέστρεψες Είσαι μία θύελλα Που ξεσηκώνεται αργά Και με χτυπάει δυνατά Και με πονάει Είσαι μία θύελλα Είσαι ο πόνος της καρδιάς Ο έρωτας μου ο φονιάς Που με σκοτώνει και με πληγώνει ….. Σκοτεινέ μου ουρανέ Δεν κατάλαβες ποτέ Πως είχα αισθήματα Με χαράκωσες κρυφά Στην καρδιά πολύ βαθιά Δεν με λυπήθηκες Δεν με θυμήθηκες Τα σ’ αγαπώ και τα’ όνειρα μας , τα αρνήθηκες …… Είσαι μία θύελλα Που ξεσηκώνεται αργά Και με χτυπάει δυνατά Και με πονάει Είσαι μία θύελλα Είσαι ο πόνος της καρδιάς Ο έρωτας μου ο φονιάς Που με σκοτώνει και με πληγώνει …..

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

Γράφτηκε την Πέμπτη 13/10/05 στις 8:05 – 8:25 (βράδυ).

33. ΓΥΡΙΣΕ ΠΙΣΩ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ

Την καρδιά προσπαθώ να ηρεμήσω Που από εσένα πονάει ξανά Δεν μπορώ μια στιγμή να καθίσω Μήπως έτσι και δω καθαρά Όλη μέρα γυρεύει εσένα Όλη μέρα σε ψάχνει παντού Αν δεν έρθεις σου λέω θα γίνει Στρατιωτάκι του άδειου μυαλού Αχ , θα τρελαθώ ……. Το παρόν υπάρχει, μόνο για να ζούμε Ύστερα ξεχνιέται και το λησμονούμε Άφησε το πείσμα, μακριά να φύγει Κι έλα τώρα πίσω, γιατί θ’ αρρωστήσει Η καρδιά που έχω, και δεν αντέχω Να σιγοσβήνει και να μ’ αφήνει Αχ δεν το αντέχω, σε ικετεύω Γύρισε πίσω, μήπως και ζήσω Αχ να συνεχίσω…….. Μάταιος κόπος να βρω ησυχία Κάθε μέρα η καρδιά, μου μιλά Λέει που πήγε η αγάπη, η ευτυχία Λέει πως πήγες εσύ μακριά Όλη μέρα γυρεύει εσένα Όλη μέρα σε ψάχνει παντού Αν δεν έρθεις σου λέω θα γίνει Στρατιωτάκι του άδειου μυαλού Αχ , θα τρελαθώ ……. Το παρόν υπάρχει, μόνο όταν το ζούμε Ύστερα ξεχνιέται και το λησμονούμε Άφησε το πείσμα, μακριά να φύγει Κι έλα τώρα πίσω, γιατί θ’ αρρωστήσει Η καρδιά που έχω, και δεν αντέχω Να σιγοσβήνει και να μ’ αφήνει Αχ δεν το αντέχω, σε ικετεύω Γύρισε πίσω, μήπως και ζήσω

Γράφτηκε την Κυριακή 22/01/06 στις 9:00 – 9:25 ( βράδυ) . 55

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

Αχ να συνεχίσω……..

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

34. ΚΡΥΦΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ

Κλειδωμένη εδώ και μέρες, η αγάπη κατοικεί Στης καρδιάς μου τα λημέρια, πληγωμένη πλέον ζει Έχει χάσει κάθε ελπίδα Να γυρίσεις πίσω εσύ Που να βρει μου λέει ασπίδα Να μπορέσει να σωθεί Στα κρυφά τα μονοπάτια, στου μυαλού μου τις γωνιές Τριγυρνάνε κάθε μέρα, οι εικόνες σαν σκιές Στα σοκάκια της καρδιά μου , η αγάπη έχει χαθεί Περιμένει από εσένα , τη διέξοδο να βρει ( χ2 ) Πληγωμένη από σένα, κι απ’ τη στάση που κρατάς Και στο δρόμο που τη βλέπεις, μ’ ένα μίσος την κοιτάς Δεν μπορεί πια να πιστέψει Πως τελειώσαν ξαφνικά Η αγάπη με μια λέξη Χάθηκε παντοτινά Στα κρυφά τα μονοπάτια, στου μυαλού μου τις γωνιές Τριγυρνάνε κάθε μέρα, οι εικόνες σαν σκιές Στα σοκάκια της καρδιά μου , η αγάπη έχει χαθεί Περιμένει από εσένα , τη διέξοδο να βρει ( χ2 ) Στα κρυφά τα μονοπάτια Στου μυαλού μου τις γωνιές Τριγυρνάνε κάθε μέρα Οι εικόνες σαν σκιές Στα σοκάκια της καρδιά μου Η αγάπη έχει χαθεί Περιμένει από εσένα Τη διέξοδο να βρει

( χ2 )

Γράφτηκε την Παρασκευή 24/02/06 στις 2:30 – 2:45 ( μεσημέρι ) . 56

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

35.

ΙΣΩΣ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΩ

Το ρολόι δείχνει επτά, ταξιδεύουν τα λεπτά Ταξιδεύεις κι εσύ απόψε Θα σε χάσω εγώ ξανά, ως την άλλη την φορά Που θα’ ρθείς εσύ καρδιά μου, τώρα νοιώσε Την ζωή μου σαν κλωστή έλα και κόψε Ίσως να προλάβω εγώ, ένα γεια να σου το πω Έτσι για να ξεχαστώ, να χαμογελάσω Τη μορφή σου εγώ να δω, θεέ μου μόνο ένα λεπτό Να σου πω το σ’ αγαπώ, λίγο πριν σε χάσω Γι’ αυτά που ζήσαμε μαζί Και τώρα ζούνε στη σιωπή Σαν ξεχασμένα Απ’ του ονείρου τα σκαλιά Κατέβηκες αργά , αργά Στα περασμένα Και τώρα ζω, εγώ δυστυχισμένα Το ρολόι πάει οκτώ, να το ξές θα τρελαθώ Άμα δεν σου πω έστω μια λέξη Δεν θ’ αντέξω, θα χαθώ, στα συντρίμμια θα βρεθώ Αν δεν αφήσεις την ματιά μου να σε κλέψει Στο ταξίδι αυτό να σε συνοδεύσει Ίσως να προλάβω εγώ, ένα γεια να σου το πω Έτσι για να ξεχαστώ, να χαμογελάσω Τη μορφή σου εγώ να δω, θεέ μου μόνο ένα λεπτό Να σου πω το σ’ αγαπώ, λίγο πριν σε χάσω Γι’ αυτά που ζήσαμε μαζί Και τώρα ζούνε στη σιωπή Σαν ξεχασμένα Απ’ του ονείρου τα σκαλιά Κατέβηκες αργά , αργά Στα περασμένα Και τώρα ζω, εγώ δυστυχισμένα

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

Γράφτηκε το Σάββατο 7/01/06 στις 1:30 – 1:50 (μεσημέρι ) . 36.

ΤΟ ΛΟΓΟ ΣΟΥ ΔΕΝ ΚΡΑΤΗΣΕΣ

Το όπλο σήκωσες με στόχο την καρδιά μου Για να σκοτώσεις τη ζωή και τα όνειρα μου Τα λόγια σου με κάνανε κομμάτια Και στην καρδιά χαράχτηκαν σημάδια Το λόγο σου δεν κράτησες Με σκότωσες και μ’ άφησες Να ζω στη μοναξιά μου Το είναι μου κατέστρεψες Τα πάντα τα διέλυσες Δεν ντράπηκες καρδιά μου Τη ζωή μου τώρα πώς να την κρατήσω Μακριά σου δεν μπορώ άλλο να ζήσω Τι κατάλαβες που ράγισα σαν πέτρα Όταν έριξες τη σφαίρα στα δυο μέτρα ( χ2 ) Το βλέμμα έστρεψες επάνω μου με φθόνο Και ούτε νοιάστηκες που ζω και μαραζώνω Τα λόγια σου μου κάρφωσαν μαχαίρι Και η καρδιά μου έσβησε σαν καλοκαίρι Το λόγο σου δεν κράτησες Με σκότωσες και μ’ άφησες Να ζω στη μοναξιά μου Το είναι μου κατέστρεψες Τα πάντα τα διέλυσες Δεν ντράπηκες καρδιά μου Τη ζωή μου τώρα πώς να την κρατήσω Μακριά σου δεν μπορώ άλλο να ζήσω Τι κατάλαβες που ράγισα σαν πέτρα Όταν έριξες τη σφαίρα στα δυο μέτρα ( χ2 )

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

Γράφτηκε την Τετάρτη 1/03/2006 στις 10:30 – 10:45 (βράδυ). 37.

ΖΩ ΕΝΑ ΨΕΜΑ

Ζω ένα ψέμα, δίχως να ‘ χω καρδιά μου εσένα Όλα γίνονται μέσα μου τρέλα, δίχως κανένα Όλα σε μένα, αλήθεια καμιά Δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο Δεν μπορώ να ελπίζω ξανά Η καρδιά μου κομμάτια έχει γίνει Μια ανάσα δίχως μιλιά Ένα τραύμα απόψε ανοίγει Ένα τραύμα, χωρίς γιατρειά Στη ζωή δεν υπάρχει αλήθεια Στη ζωή δεν υπάρχει χαρά Γιατί, όλα τελειώσανε, γιατί γίνανε ψέμα Γιατί απόψε βάφτηκε το σώμα μου με αίμα Γιατί, απόψε ράγισα, γιατί έγινα λιώμα Το σώμα μου μαρμάρωσε και έσπασε στο χώμα Ζω ένα ψέμα, δίχως να’ χω πια λόγο κανένα Όλα γύρω μου μοιάζουν με σένα, μια σκέτη τρέλα Δίχως εσένα , αλήθεια καμιά Δεν τολμώ να παλέψω πια άλλο Δεν τολμώ να γυρίσω ξανά Στη ζωή μου χαθήκανε όλα Το ρολόι γυρνάει αργά Ένα τραύμα απόψε ανοίγει Ένα τραύμα, χωρίς γιατρειά Στη ζωή δεν υπάρχει αλήθεια Στη ζωή δεν υπάρχει χαρά Γιατί, όλα τελειώσανε, γιατί γίνανε ψέμα Γιατί απόψε βάφτηκε το σώμα μου με αίμα Γιατί, απόψε ράγισα, γιατί έγινα λιώμα Το σώμα μου μαρμάρωσε και έσπασε στο χώμα Γράφτηκε την Παρασκευή 9/06/2006 στις 1:30 – 1:45 (μεσημέρι). 59

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

38.

ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ

Έφυγες Και μ’ άφησες να ζω μέσα στο κρύο Μου λες συνέχεια πως εμείς οι δύο Δεν γίνεται να ζούμε πια Όπως παλιά Χωρίς εσένα Δεν γίνεται εγώ να συνεχίσω Δεν γίνεται μακριά σου πια να ζήσω Δεν γίνεται σου λέω τώρα αυτό Χωρίς εσένα Τα πάντα μοιάζουνε ναυαγισμένα Συντρίμμια γύρω μου αραδιασμένα Οι χτύποι της καρδιάς μου αιμορραγούν Και σε ζητούν Έφυγες Και τα’ όνειρα μας όλα ξεθωριάσανε Δεν άντεξαν τον πόνο, μας πετάξανε Να ζούμε μέσα στη βροχή Σ’ άλλη ζωή Χωρίς εσένα Δεν γίνεται εγώ να συνεχίσω Δεν γίνεται μακριά σου πια να ζήσω Δεν γίνεται σου λέω τώρα αυτό Χωρίς εσένα Τα πάντα μοιάζουνε ναυαγισμένα Συντρίμμια γύρω μου αραδιασμένα Οι χτύποι της καρδιάς μου αιμορραγούν Και σε ζητούν Γράφτηκε την Τετάρτη 27/09/2006 στις 11:50 – 12:00 (το πρωί προς μεσημέρι) και ολοκληρώθηκε την ίδια μέρα στις 6:00 – 6:10 (το απόγευμα).

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

39.

ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ

Τα μάτια μου κλείνω, σε βλέπω μπροστά μου Σε νοιώθω καρδιά μου, σε θέλω πολύ Οι ώρες περνάνε , χωρίς να’ χω εσένα Δε γίνεται άλλο, να ζούμε στο ψέμα Ακυβέρνητη καρδιά μου, μάζεψα τα όνειρα μου Σ’ ένα πέτρινο κοχύλι, απ’ της θάλασσας τα χείλη Πίστεψα στον εαυτό μου, σ’ έψαξα για το καλό μου Σε χαμένες πολιτείες και σε ξένους γαλαξίες Μα δεν σε βρήκα πουθενά, δεν ξέρω ποια που είσαι Τα ίχνη σου τα έχασα και τώρα μ’ εκδικείσαι Στο χάος μέσα περπατώ, σε ψάχνω, σε φωνάζω Δεν μ’ ενδιαφέρει άμα χαθώ, καθόλου δε δειλιάζω Τα χείλη μου σφίγγω, δεν θέλω να ουρλιάξω Δεν θέλω να κλάψω, κι αυτό με πονά Ο χρόνος κυλάει, εσύ ταξιδεύεις Σε ξένα λιμάνια απόψε οδεύεις Ακυβέρνητη καρδιά μου, έπνιξα τη μοναξιά μου Σ’ ένα ατέλειωτο ταξίδι ως του ουρανού τη Δύση Πίστεψα στον εαυτό μου, πάλεψα για το καλό μου Με σκιές κι αισθηματίες , δαίμονες κι εγκληματίες Μα δεν σε βρήκα πουθενά, δεν ξέρω ποια που είσαι Τα ίχνη σου τα έχασα και τώρα μ’ εκδικείσαι Στο χάος μέσα περπατώ, σε ψάχνω, σε φωνάζω Δεν μ’ ενδιαφέρει άμα χαθώ, καθόλου δε δειλιάζω Γράφτηκε την Δευτέρα 5 – 02 – 2007 στις 2:00 – 2:15 (το μεσημέρι) και ολοκληρώθηκε την ίδια μέρα στις 4:00 – 4:40 (το απόγευμα).

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

40.

ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΜΑΖΙ

Δεκαπέντε του Νοέμβρη κάτι μέσα μου ξυπνά Δεν μπορώ να καταλάβω τι ζητάει η καρδιά Έξι χρόνια ήταν δοσμένη σ’ έναν έρωτα τρελό Και πριν έρθει ο χειμώνας θα’ χει αλλάξει ουρανό Μα σαν έφυγε ο Φλεβάρης κι ήρθ’ η άνοιξη ξανά Τη ζωή μου χαρακώνει μια καινούρια μαχαιριά Σε δυο πόλεις ταξιδεύω, μέρα – νύχτα τριγυρνώ Μόνη σκέψη άγγελε μου, είναι πότε θα σε δω Πως γίνεται οι αγάπες, οι μεγάλες Να τελειώσουν έτσι απλά Πως γίνεται ο Έρωτας αγάπη μου Ν’ αλλάξει τα σταθμά Ένας χρόνος μαζί, μια ζωή, μια ψυχή Μια αγάπη μπορεί, να αλλάξει τα πάντα Ένας χρόνος μαζί, της καρδιάς το φιλί Μ’ ένα χάδι μπορεί, να γλυκάνει τα νιάτα Όμως πόνος κι οργή, στάση κι αναμονή Τη ψυχή σου μαυρίζουν, τα’ όνειρα σου γκρεμίζουν Τη ζωή σου κλειδώνουν σ’ ένα τούνελ βαθύ Ποιος μπορεί να επιζήσει, σ’ ένα ψέμα να ζήσει Πρέπει τρόπους να βρει, να κρυφτεί, να σωθεί Κι η αγάπη καρδιά μου είν’ η μόνη πνοή Έρχεται το καλοκαίρι κι όμως είσαι μακριά Έχω κουραστεί καρδιά μου να προβλέπω το μετά Μεσ’ τις σκέψεις σου γυρίζεις, κάτι μέσα σου ζητάς Δεν μπορώ πια να σε βλέπω, να μη κλαις, να μη γελάς Κάτι μέσα σου πονάει, σ’ έχει αλλάξει εντελώς Μια αγάπη τελειωμένη, σ’ έχει κάψει ολοσχερώς Κοίτα γύρω σου υπάρχουν, άτομα που σ’ αγαπούν Κι άμα νοιώσεις την καρδιά μου, όλα τότε θα λυθούν Πως γίνεται οι αγάπες, οι μεγάλες Να τελειώσουν έτσι απλά Πως γίνεται ο Έρωτας αγάπη μου Ν’ αλλάξει τα σταθμά 62

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

Ένας χρόνος μαζί, μια ζωή, μια ψυχή Μια αγάπη μπορεί, να αλλάξει τα πάντα Ένας χρόνος μαζί, της καρδιάς το φιλί Μ’ ένα χάδι μπορεί, να γλυκάνει τα νιάτα Όμως πόνος κι οργή, στάση κι αναμονή Τη ψυχή σου μαυρίζουν, τα’ όνειρα σου γκρεμίζουν Τη ζωή σου κλειδώνουν σ’ ένα τούνελ βαθύ Ποιος μπορεί να επιζήσει, σ’ ένα ψέμα να ζήσει Πρέπει τρόπους να βρει, να κρυφτεί, να σωθεί Κι η αγάπη καρδιά μου είν’ η μόνη πνοή Ένα βράδυ μιας Τετάρτης, τρεις του Οκτώβρη, στις εννιά Μεσ’ τ’ αμάξι σου καθόταν μια καινούρια συντροφιά Σ’ αντικρίζω, μ’ αντικρίζεις, φεύγεις κάπου να κρυφτείς Κι απ’ το βράδυ εκείνο Θεέ μου δεν θα είσαι ειλικρινής Το πρωί σαν θα ξυπνήσω, απ’ το δάκρυ αιμορραγώ Δεν μπορώ να το πιστέψω, πως τελειώσαμε εδώ Τ’ άστρα όμως με λυπούνται και μου φέρνουν στη ζωή Έναν Έρωτα μεγάλο που θα λάμψει την Αυγή Πως γίνεται οι αγάπες, οι μεγάλες Να τελειώσουν έτσι απλά Πως γίνεται ο Έρωτας αγάπη μου Ν’ αλλάξει τα σταθμά Ένας χρόνος μαζί, μια ζωή, μια ψυχή Μια αγάπη μπορεί, να αλλάξει τα πάντα Ένας χρόνος μαζί, της καρδιάς το φιλί Μ’ ένα χάδι μπορεί, να γλυκάνει τα νιάτα Όμως πόνος κι οργή, στάση κι αναμονή Τη ψυχή σου μαυρίζουν, τα’ όνειρα σου γκρεμίζουν Τη ζωή σου κλειδώνουν σ’ ένα τούνελ βαθύ Ποιος μπορεί να επιζήσει, σ’ ένα ψέμα να ζήσει Πρέπει τρόπους να βρει, να κρυφτεί, να σωθεί Κι η αγάπη καρδιά μου είν’ η μόνη πνοή Το φινάλε μου έχω γράψει στα χαρτιά, στους αριθμούς Δεκαπέντε του Γενάρη φεύγω γι’ άλλους προορισμούς Μα να ξέρεις πως κι αν φύγω κι είμαι σ’ άλλη αγκαλιά Στην καρδιά μου θα’ σαι πάντα μια ανάμνηση γλυκιά Γράφτηκε την Πέμπτη 22/11/2007 στις 6:30 – 7:00 (το απόγευμά) και ολοκληρώθηκε την Παρασκευή 23/11/2007 στις 6:15 – 6:30 (απόγευμα) . 63

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

41.

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ ΡΑΓΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ

Κάποιες φορές αναρωτιέμαι Αν φταίω εγώ ή αν φταις εσύ Κι είναι στιγμές που τυραννιέμαι Ψάχνοντας θάρρος για ζωή Μα τι νόημα υπάρχει, αν εσύ Είσαι χρόνια μακριά μου, απ’ τη ζωή Όλα μοιάζουνε τοπίο ζοφερό Μέρα δίχως ήλιο λαμπερό Πότε δεν μετανιώνω για το χθες Τις όσες κι αν μου χάρισες στιγμές Πότε δεν θα ξεχάσω πως εσύ Μου άλλαξες για πάντα τη ζωή Οι ώρες που περνούσαμε μαζί Μου έδιναν το γέλιο στην ψυχή Και τώρα που θυμάμαι τα παλιά Οι σκέψεις μου ραγίζουν την καρδιά «Αγάπη μου σου ζήτησα πολλά ?» Ώρες πολλές περιπλανιέμαι Στα μέρη που πήγαμε οι δυο Κι ύστερα κάθομαι, ξεχνιέμαι Δεν ξέρω πια τι να σκεφτώ Μα τι νόημα υπάρχει, αν εσύ Είσαι χρόνια μακριά μου, απ’ τη ζωή Όλα μοιάζουνε τοπίο ζοφερό Μέρα δίχως ήλιο λαμπερό Πότε δεν μετανιώνω για το χθες Τις όσες κι αν μου χάρισες στιγμές Πότε δεν θα ξεχάσω πως εσύ Μου άλλαξες για πάντα τη ζωή Οι ώρες που περνούσαμε μαζί Μου έδιναν το γέλιο στην ψυχή Και τώρα που θυμάμαι τα παλιά Οι σκέψεις μου ραγίζουν την καρδιά «Αγάπη μου σου ζήτησα πολλά ?» 64

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

Γράφτηκε την Τετάρτη 17/01/2007 στις 10:30 – 11:15 (βράδυ).

42. ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ

Ποτέ σου δεν κατάλαβες, τι ήμουνα για σένα Αγάπη μου δεν άντεξα και κλείστηκα στο ψέμα Φωνές που γυροφέρνανε συνέχεια στο μυαλό μου Με κάνανε να τρελαθώ, να ζω με τον καημό μου Καταστράφηκα για σένα Ήμουν δάκρυ, ήμουν αίμα Ήμουν κόλαση γεμάτη παρελθόν Μια ανάμνηση κρυμμένη Απ’ τον πόνο ρημαγμένη Ήμουν μια σκιά που ζούσε στο παρόν Καταστράφηκα σου λέω Μέρα, νύχτα τώρα κλαίω Περιμένω να γυρίσεις πάλι εδώ Όμως μάταια ελπίζω για αυτό ( Όμως μάταια ελπίζω για αυτό) Πως μπόρεσες να πας μακριά, σε ξένα τώρα χέρια Το ξέρω πήγες για δουλειά, μα έκλεψες τ’ αστέρια Κι ο ουρανός δεν λάμπει πια, μονάχα ανασαίνει Στο φύσημα το παγερό, στο νου μου εσένα φέρνει Καταστράφηκα για σένα Ήμουν δάκρυ, ήμουν αίμα Ήμουν κόλαση γεμάτη παρελθόν Μια ανάμνηση κρυμμένη Απ’ τον πόνο ρημαγμένη Ήμουν μια σκιά που ζούσε στο παρόν Καταστράφηκα σου λέω Μέρα, νύχτα τώρα κλαίω Περιμένω να γυρίσεις πάλι εδώ Όμως μάταια ελπίζω για αυτό ( Όμως μάταια ελπίζω για αυτό) Γράφτηκε το Σάββατο 16/09/2006 στις 2:50 – 3:15 (μεσημέρι).

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

43.

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΟΥ

Πίστεψα στα λόγια σου, πίστεψα στους όρκους σου Σε πίστεψα με όλη την καρδιά μου Πάλεψα για χάρη σου, κι έσβησα τα λάθη σου Έκανα κομμάτια τα όνειρα μου Και ποιο είναι το ευχαριστώ σου Η δύναμη, το όνειρο σου Τα λόγια που μου έταξες εσύ Εκείνη την βραδιά Και πως χάθηκε το σ’ αγαπώ σου Σε πίστεψα για το σκοπό σου Μα όλα ήταν ψέματα εξαρχής Αχάριστη καρδιά Αν δεν μ΄ αγαπάς Πες το μου, μην το κρατάς Και μη με τυραννάς Δεν έχει νόημα κανένα Έκλεψα για χάρη σου, σήκωσα τα βάρη σου Και έγινα χαλί να με πατήσεις Σκότωσα το είναι μου, πάγωσα το βήμα μου Σαν μου’ λεγες, συνέχεια μην μ’ αφήσεις Και ποιο είναι το ευχαριστώ σου Η δύναμη, το όνειρο σου Τα λόγια που μου έταξες εσύ Εκείνη την βραδιά Και πως χάθηκε το σ’ αγαπώ σου Σε πίστεψα για το σκοπό σου Μα όλα ήταν ψέματα εξαρχής Αχάριστη καρδιά Αν δεν μ΄ αγαπάς Πες το μου, μην το κρατάς Και μη με τυραννάς Δεν έχει νόημα κανένα

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

Γράφτηκε την Τετάρτη 20/12/2006 στις 10:30 – 11:05 (το πρωί) . 44.

ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ

Είναι κάποιες φορές, που σε νοιώθω κοντά μου Σ’ έχω στην αγκαλιά μου, σαν αστέρι μικρό Είναι κάποιες στιγμές, που μου λείπεις καρδιά μου Σταματούν τα’ όνειρα μου, να σε φέρνουν εδώ Και δεν μπορώ, να σε ξεχάσω Και δεν μπορώ, να σε αλλάξω Δεν γίνεται καρδιά μου να μην κλάψω Απ’ το μυαλό μου να σε διαγράψω Είναι κάποιες φορές, που εσένα θυμάμαι Αγκαλιά σου κοιμάμαι, και σε έχω κοντά Είναι κάποιες στιγμές, που τα πάντα γυρίζουν Εσένα θυμίζουν, μα είσαι μακριά Και δεν μπορώ, να σε ξεχάσω Και δεν μπορώ, να σε αλλάξω Δεν γίνεται καρδιά μου να μην κλάψω Απ’ το μυαλό μου να σε διαγράψω Γράφτηκε τη Δευτέρα 7/08/2006 στις 3:15 – 3:25 (μεσημέρι) .

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

45.ΠΕΡΑΣΑΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΝ ΝΕΡΟ Χάθηκες μακριά μου έτσι απλά Έσβησαν τα πάντα ξαφνικά Η εγκατάλειψη με τσάκισε Τις αισθήσεις μου ναυάγησε Όλα’ χάσαν την ουσία τους Τώρα ζουν στην αμαρτία τους Μόνο ένα πια μου έμεινε Η ανάμνηση απέμεινε Πέρασαν τα χρόνια σαν νερό Μείναν οι αναμνήσεις μου Κι έβλεπα ψηλά στον ουρανό Όλες τις αισθήσεις μου Δεν μπορούσα τίποτα να πω Ν’ ακούσω, να γευτώ Το άρωμα σου να μυρίσω Να σ’ αγγίξω Έφυγες χωρίς να μου το πεις Τι κι αν ήσουν φίλος, τι ληστής Μου’ κλεψες ολόκληρη ζωή Μ’ άφησες να ζω μες ’ τη σιωπή Όλα’ χάσαν την ουσία τους Τώρα ζουν στην αμαρτία τους Μόνο ένα πια μου έμεινε Η ανάμνηση απέμεινε Πέρασαν τα χρόνια σαν νερό Μείναν οι αναμνήσεις μου Κι έβλεπα ψηλά στον ουρανό Όλες τις αισθήσεις μου Δεν μπορούσα τίποτα να πω Ν’ ακούσω, να γευτώ Το άρωμα σου να μυρίσω Να σ’ αγγίξω Γράφτηκε την Παρασκευή 1/12/2006 στις 1:05 – 1:20 (μεσημέρι). Καλό μήνα !!! 68

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

46.

ΡΑΓΙΣΑΝ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΜΟΥ

Γυρνώ, στους δρόμους και ρωτώ Αν σ’ είδαν κάπου εδώ Σε ψάχνω, σε ζητώ Κοντεύω να πεθάνω απ’ τον καημό μου, εγώ Που τόσο σ’ αγαπάω Μετά, πονάει η καρδιά Χτυπάει δυνατά Με τρώει η μοναξιά Που είσαι εσύ μακριά μου, όλα ζοφερά « Ράγισαν τα φτερά μου» Και να πετάξω δεν μπορώ, για να σε ψάξω Όλα στραφήκανε επάνω μου, ξανά Τα φώτα έσβησαν και μαύρισαν την πλάση Και όλα γίνανε απλούστατα γιατί Γιατί παλιοζωή, με χτύπησες εκεί Που εύκολα ραγίζω σαν γυαλί Με έκανες κομμάτια, συντρίμμια, ρημαδιό Και μ’ άφησες να ζήσω στο κενό Πονώ, δεν τρώω, δε γελώ Τα βράδια ξενυχτώ Το ρίχνω στο ποτό Κοντεύω να πεθάνω απ’ τον καημό μου, εγώ Που τόσο σ’ αγαπώ Μετά, πονάει η καρδιά Χτυπάει δυνατά Με τρώει η μοναξιά Που είσαι εσύ μακριά μου, όλα ζοφερά « Ράγισαν τα φτερά μου» Και να πετάξω δεν μπορώ, για να σε ψάξω Όλα στραφήκανε επάνω μου, ξανά Τα φώτα έσβησαν και μαύρισαν την πλάση Και όλα γίνανε απλούστατα γιατί Γιατί παλιοζωή, με χτύπησες εκεί Που εύκολα ραγίζω σαν γυαλί Με έκανες κομμάτια, συντρίμμια, ρημαδιό Και μ’ άφησες να ζήσω στο κενό 69

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

Γράφτηκε την Τετάρτη 3/01/2006 στις 8:45 – 9:08 (βράδυ). 47.

ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ (Me muero de amor)

Κάθε βράδυ εγώ καρδιά μου Σε θέλω κοντά μου Βλέπω μες ’ τα όνειρα μου Να βρίσκεσαι Κάθε μέρα στο μυαλό μου Συνέχεια υπάρχεις Μία χάρη σου ζητάω Εδώ να ξανάρθεις Χωρίς εσένα δεν γίνεται να ζω Για σένα υπάρχω μόνο εγώ Γι’ αυτό να ξέρεις καρδιά μου εγώ Χωρίς εσένα … δεν ζω Χωρίς εσένα τα πάντα είναι φριχτά Τα βράδια μακριά σου ζοφερά Τα πάντα μοιάζουν σαν ψέμα εδώ Γι’ αυτό εγώ.. μια χάρη μόνο σου ζητώ Τόσα χρόνια να το ξέρεις Τρελά σ’ αγαπούσα Πίστευα πως δεν θα ζούσα Μακριά σου εγώ Σ’ είχα μέσα στην καρδιά μου Σαν τ’ άλλο μισό μου Κι όλα μέσα στο μυαλό μου Φωνάζουν δυνατά Χωρίς εσένα δεν γίνεται να ζω Για σένα υπάρχω μόνο εγώ Γι’ αυτό να ξέρεις καρδιά μου εγώ Χωρίς εσένα … δεν ζω Χωρίς εσένα τα πάντα είναι φριχτά Τα βράδια μακριά σου ζοφερά Τα πάντα μοιάζουν σαν ψέμα εδώ Γι’ αυτό εγώ.. μια χάρη μόνο σου ζητώ 70

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

Γύρνα πίσω θα χαθώ Μακριά σου δεν μπορώ Μη μ’ αφήνεις τι θα κάνω Μακριά σου θα πεθάνω Χωρίς εσένα δεν γίνεται να ζω Για σένα υπάρχω μόνο εγώ Γι’ αυτό να ξέρεις καρδιά μου εγώ Χωρίς εσένα … δεν ζω Χωρίς εσένα τα πάντα είναι φριχτά Τα βράδια μακριά σου ζοφερά Τα πάντα μοιάζουν σαν ψέμα εδώ Γι’ αυτό εγώ.. μια χάρη μόνο σου ζητώ Γράφτηκε το Δευτέρα 22/09/2008 στις 5:00 – 10:20 το απόγευμα και ολοκληρώθηκε την Τρίτη 23/09/2008 στις 11:00 – 11:20 (πρωί). Είναι εμπνευσμένο από το ξένο κομμάτι της Natalia Oreiro “ Me muero de amor” με δικούς μου στίχους.

48.

ΕΝΑ ΚΕΝΟ

Κάτι μέσα μου με βασανίζει Δεν μπορώ πλέον να κοιμηθώ Κάθε σκέψη μου με αφοπλίζει Και με κάνει να ζω στο κενό Ένα κενό Μέσα μου νοιώθω πως υπάρχει Το νοιώθω Θεέ μου κάθε βράδυ Κι αιμορραγώ Ένα κενό Που με σκοτώνει δίχως τύψεις Που μου κλειδώνει τις αισθήσεις Και τι να πω «Ένα Κενό» Μέρες τώρα η καρδιά μου φωνάζει Το κακό κάπου εδώ τριγυρνά Και να πω πως αυτό δε με νοιάζει Η ψυχή μου κι απόψε πονά Refrain: (Ένα κενό …..)

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

Γράφτηκε την Πέμπτη 21/02/2008 στις 6:45 – 7:00 (το απόγευμά). 49.

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΛΟΙΠΟΝ

Σαν χτες γυρνάν οι σκηνές στο μυαλό μου Και σε θυμάμαι πως ήσουν παλιά Κι όταν δεν σ’ έχω εδώ στο πλευρό μου Νοιώθω τα πάντα να μοιάζουν κενά Συγχαρητήρια λοιπόν φύγε τώρα Ήρθε η ώρα να μάθεις πολλά Κι αν στη ζωή σου ξυπνήσει μια μπόρα Μην ταξιδέψεις ξανά στα παλιά Συγχαρητήρια λοιπόν μα θυμήσου Πως η ζωή σου θα μοιάζει κενή Ξύπνα και βρες τη χαμένη ψυχή σου Πριν το κορμί σου πεθάνει στη γη Σαν χτες θυμάμαι τις βόλτες μαζί σου Και η καρδιά μου πονάει πολύ Αχ και να είχα ξανά το φιλί σου Να το γευτώ Θεέ μου μια στιγμή Συγχαρητήρια λοιπόν φύγε τώρα Ήρθε η ώρα να μάθεις πολλά Κι αν στη ζωή σου ξυπνήσει μια μπόρα Μην ταξιδέψεις ξανά στα παλιά Συγχαρητήρια λοιπόν μα θυμήσου Πως η ζωή σου θα μοιάζει κενή Ξύπνα και βρες τη χαμένη ψυχή σου Πριν το κορμί σου πεθάνει στη γη Γράφτηκε την Κυριακή 6/04/2008 στις (6:05 – 6:20) απόγευμα.

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

50.

ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΝΑ ΜΟΥ

Απόψε γράφω το τραγούδι μου αυτό Και σκέφτομαι αγάπη μου εσένα Πως πέρασε έτσι ένας χρόνος τι να πω Τα πάντα μοιάζουν τόσο λυπημένα Πέρασα εξαιτίας σου πολλά Έκλαψα και πόνεσα καρδιά μου Τώρα που τελειώνει η χρονιά Άκου τα παράπονα μου Με κατέστρεψες και μ’ άφησες Να ζω μέσα στο ψέμα Δεν λυπήθηκες, δεν ένοιωσες Τι ήμουνα για σένα Με πολέμησες και φρόντισες Να με αποτελειώσεις Και κατάφερες όσο κανένας Εσύ να με πληγώσεις Απόψε γράφω το σημείωμα αυτό Και το αφήνω σε ένα τραπεζάκι Σου λέω πόσο τυραννήθηκα εγώ Μια ζωή σαν ένα παιχνιδάκι Πέρασα εξαιτίας σου πολλά Έκλαψα και πόνεσα καρδιά μου Τώρα που τελειώνει η χρονιά Άκου τα παράπονα μου Με κατέστρεψες και μ’ άφησες Να ζω μέσα στο ψέμα Δεν λυπήθηκες, δεν ένοιωσες Τι ήμουνα για σένα Με πολέμησες και φρόντισες Να με αποτελειώσεις Και κατάφερες όσο κανένας Εσύ να με πληγώσεις Γράφτηκε την Δευτέρα 31/12/2007 στις 9:35 – 10:00 (το βράδυ). 73

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

100 & 2 ΣΤΙΧΟΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ Η ΑΓΚΑΛΙΑ 1. Όλος ο κόσμος μου είσαι εσύ 2. Καρδιά μου (Είσαι όλη μου η ζωή) 3. Αιγόκερως – Καρκίνος 4. Φίλα με ξανά 5. Ο Φάρος της Καρδιάς Μας 6. Άγγελε μου (Εσύ για μένα) 7. Στην καρδιά υπάρχει Αγάπη 8. Αγκάλιασε με 9. Είσαι εσύ 10. Όλα αυτά 11. Φύλακας Άγγελος 12. «Δ» 13. Ταξίδι στον Ουρανό 14. Σε σένα 15. Το πιο γλυκό φιλί 16. Μια διαδρομή χωρίς πορεία 17. Όσο θα’ σαι κοντά μου 18. Νύχτα Ερωτική 19. Καυτό φιλί 20. Πλάι μου να είσαι πάντα 21. Με μάγεψες 22. Χρόνια πολλά ! 23. Αγάπη μου μαζί 74

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

24. Το Όνειρο μου 25. Τα γενέθλια σου

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΟΥ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ

Βιτρίνα από όνειρα στο πλάι σου η ζωή μου Και κάθε μέρα χάνομαι στο πέλαγος, ψυχή μου Το παρελθόν με πίκρανε, μα τώρα δε με νοιάζει Αν είσαι το φεγγάρι μου κανείς δε με τρομάζει Όλος ο κόσμος μου είσαι εσύ Εσύ είσαι όλη μου η ζωή Είσαι το άλλο μου μισό Εσύ είσαι ότι αγαπώ Είσαι η Γη κι ο Ουρανός Του Έρωτα μας ο Θεός Είσαι του ανέμου η πνοή Αγάπη κι Έρωτας μαζί Αγάπη ανεκτίμητη κοντά σου μόνο βρήκα Το άρωμα του Έρωτα στα μάτια σου το είδα Στο χθες αποτελειώθηκα, μα τώρα προχωράω Μ’ εσένανε καρδούλα μου το αύριο κοιτάω Όλος ο κόσμος μου είσαι εσύ Εσύ είσαι όλη μου η ζωή Είσαι το άλλο μου μισό Εσύ είσαι ότι αγαπώ Είσαι η Γη κι ο Ουρανός Του Έρωτα μας ο Θεός Είσαι του ανέμου η πνοή Αγάπη κι Έρωτας μαζί Γράφτηκε την Σαββάτο 19/1/2008 στις (7:00 – 7:15) το βράδυ και ολοκληρώθηκε τν Πέμπτη 7/02/2008 στις (6:45 – 7:00) απόγευμα προς βράδυ.

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ (Είσαι Όλη Μου Η Ζωή)

Στο νου μου θα ’ χω πάντα εκείνη τη στιγμή Που εμένανε μου άλλαξε όλη τη ζωή Τα χείλη σου μ’ ακούμπησαν στο στόμα μου γλυκά Κι ‘ ένοιωσα την αγάπη σου βαθιά μες ‘ την καρδιά Κι από τότε εγώ , άλλο δεν μπορώ Μακριά σου να ζήσω Θέλω να σου πω , πόσο σ’ αγαπώ Και να σε φιλήσω Καρδιά μου άκου μόνο αυτό Εγώ εσένα αγαπώ Είσαι το τέλος μου κι αρχή Εσύ ‘ σαι όλη μου η ζωή Μ’ ένα σου χάδι τρυφερό Θα συνεχίσω εγώ να ζω Μ’ ένα σου βλέμμα , ένα φιλί Όλα για μια καινούρια αρχή Κι απ ‘ το λεπτό που βρέθηκα μέσα στην αγκαλιά σου Αξέχαστα θα μείνουνε τα χάδια και τα φιλιά σου Κι από τότε εγώ , άλλο δεν μπορώ Μακριά σου να ζήσω Θέλω να σου πω , πόσο σ’ αγαπώ Και να σε φιλήσω Καρδιά μου άκου μόνο αυτό Εγώ εσένα θ’ αγαπώ Είσαι το τέλος μου κι αρχή Εσύ ‘ σαι όλη μου η ζωή Μ’ ένα σου χάδι τρυφερό Θα συνεχίσω εγώ να ζω Μ’ ένα σου βλέμμα , ένα φιλί Όλα για μια καινούρια αρχή Γράφτηκε το Σάββατο 17/07/2004 στις 8:00 το πρωί και είναι ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια μαζί με το «Φύλακας Άγγελος» . 77

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ – ΚΑΡΚΙΝΟΣ

Απ’ την πρώτη στιγμή που σε είδα Κάτι ένοιωσα μέσα μου εγώ Η καρδιά μου χτυπούσε συνέχεια Κάθε ώρα και κάθε λεπτό Κάθε σκέψη μου είναι για σένα Κάθε όνειρο, κάθε ευχή Δεν μπορώ πια ν’ αντέξω μακριά σου Είσαι αίμα, ψυχή και πνοή Γι’ αυτό πιστεύω πως …. Πλαστήκαμε ο ένας για τον άλλο Τ’ αστέρια παίξανε ρόλο μεγάλο Η ένωση Αιγόκερως – Καρκίνος Θυμίζει κάτι που έλεγε « Εκείνος» Δυο άστρα κάποτε θα ενωθούνε Και δυο ψυχές τρελά θα ερωτευθούνε Για μας η μοίρα ήταν μια πορεία Που θα’ κλεινε μ’ αυτή την ιστορία Κι όταν μου πες «λιγάκι αν σου λείπω» Τις στιγμές που δεν είμαι εδώ Τότε ένοιωσα μέσα μου κάτι Που το’ λένε αγάπη κι ‘ αυτό Κάθε σκέψη μου είναι για σένα Κάθε όνειρο, κάθε ευχή Δεν μπορώ πια ν’ αντέξω μακριά σου Είσαι αίμα, ψυχή και πνοή Γι’ αυτό πιστεύω πως …. Πλαστήκαμε ο ένας για τον άλλο Τ’ αστέρια παίξανε ρόλο μεγάλο Η ένωση Αιγόκερως – Καρκίνος Θυμίζει κάτι που έλεγε « Εκείνος» Δυο άστρα κάποτε θα ενωθούνε Και δυο ψυχές τρελά θα ερωτευθούνε Για μας η μοίρα ήταν μια πορεία Που θα’ κλεινε μ’ αυτή την ιστορία Γράφτηκε την Πέμπτη 14/12/2006 στις 12:30 – 1:10 (μεσημέρι). 78

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΦΙΛΑ ΜΕ ΞΑΝΑ

Φίλα με ξανά Κι αγάπησε με όπως παλιά Δώσε μου δύναμη πολύ Να ζήσω πάλι απ’ την αρχή Φίλα με ξανά Να ονειρευτούμε τα παλιά Να βρούμε άλλους προορισμούς Καρδιά μου πιο ρομαντικούς Κάπως έτσι αγάπη μου αρχίζω τη ζωή μου Δίπλα σου ταξίδι είν’ η κάθε διαδρομή μου Ίσως στην πορεία να μπερδέψαμε τους χάρτες Δεν τελειώνουν όμως οι μεγάλες οι αγάπες Φίλα με ξανά Κι αγάπησε με όπως παλιά Δώσε μου δύναμη πολύ Να ζήσω πάλι απ’ την αρχή Φίλα με ξανά Να ονειρευτούμε τα παλιά Να βρούμε άλλους προορισμούς Καρδιά μου πιο ρομαντικούς Δίπλα σου αγάπη μου ξυπνούσα κάθε μέρα Έδινα στα όνειρα πνοή από αέρα Ίσως κάποιο όνειρο να’ χασε το φως του Όμως δεν σκοτώθηκε ο ερωτισμός του Φίλα με ξανά Κι αγάπησε με όπως παλιά Δώσε μου δύναμη πολύ Να ζήσω πάλι απ’ την αρχή Φίλα με ξανά Να ονειρευτούμε τα παλιά Να βρούμε άλλους προορισμούς Καρδιά μου πιο ρομαντικούς

Γράφτηκε την Κυριακή 30/12/2007 στις (9:55 – 10:10) πρωί.

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

Ο ΦΑΡΟΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ

Κάθε Σάββατο το βράδυ, γύρω στα μεσάνυχτα Το ταξίδι μας αρχίζει , με φτερά ορθάνοιχτα Σε μια θάλασσα γαλήνια που όλα είναι εφήμερα Η καρδιά μας ζωντανεύει όλα τα αισθήματα Και προστάτης, κι οδηγός μας είναι ο φάρος της καρδιάς Που εμάς θα προστατεύει, όσο εσύ θα μ’ αγαπάς Ένας φάρος μας φωτίζει Κάθε βράδυ συνεχώς Είναι ο φάρος της καρδιάς μας Ένας άγγελος σωστός Κι όταν έρχονται φουρτούνες Πάντα μας ειδοποιεί Με το φως που τρεμοσβήνει Μας προτρέπει σε φυγή Κι έτσι πάντοτε μπορούμε Να’ μαστε κι οι δυο ασφαλείς Την αγάπη μας να δούμε Αιωνίως ευτυχής Στο βυθό της ευτυχίας , κολυμπάμε και οι δυο Μέσα στ’ όνειρο χαμένοι, αγκαλιά με το νερό Τα αστέρια ν’ αγναντεύουν, απ’ τον ουρανό ψηλά Κι ένας ήχος μελωδίας , να ακούγεται γλυκά Και προστάτης, κι οδηγός μας είναι ο φάρος της καρδιάς Που εμάς θα προστατεύει, όσο εσύ θα μ’ αγαπάς Ένας φάρος μας φωτίζει Κάθε βράδυ συνεχώς Είναι ο φάρος της καρδιάς μας Ένας άγγελος σωστός Κι όταν έρχονται φουρτούνες Πάντα μας ειδοποιεί Με το φως που τρεμοσβήνει Μας προτρέπει σε φυγή Κι έτσι πάντοτε μπορούμε Να’ μαστε κι οι δυο ασφαλείς Την αγάπη μας να δούμε Αιωνίως ευτυχής

Γράφτηκε την Τρίτη 20/12/05 στις 2:30 – 3:30 ( ξημερώματα ).

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΑΓΓΕΛΕ ΜΟΥ (Εσύ για μένα)

Ανοίγει η πόρτα και έρχεσαι μέσα Στα μάτια σου βλέπω αγάπη και μπέσα Σαν άγγελος μοιάζεις, σαν μια ηλιαχτίδα Κοντά σου εγώ βρήκα μια νέα ασπίδα Μα εσύ για μένα άγγελε μου Παράδεισε μου, άνεμε μου Φέρε το αγέρι στην ψυχή μου Και την αγάπη στη ζωή μου Μα εσύ για μένα ερωτά μου Ανάσα, γέλιο κι ομορφιά μου Ζωντάνεψε τα όνειρα μου Αγκάλιασε την μοναξιά μου Τ’ αστέρια κοιτάζω και βλέπω εσένα Να γράφεις δυο λέξεις αγάπης για μένα Και τρέμει η καρδιά μου σε θέλω κοντά μου Δεν γίνεται να’ σαι λεπτό μακριά μου Μα εσύ για μένα άγγελε μου Παράδεισε μου, άνεμε μου Φέρε το αγέρι στην ψυχή μου Και την αγάπη στη ζωή μου Μα εσύ για μένα ερωτά μου Ανάσα, γέλιο κι ομορφιά μου Ζωντάνεψε τα όνειρα μου Αγκάλιασε την μοναξιά μου Το παρόν τραγούδι γράφτηκε την Τρίτη 20/09/05 στις 8:57 – 9:12 (βράδυ)

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΑΠΗ

Μια καρδιά για καταφύγιο, μια καρδιά σαν φυλακή Είναι η καρδιά που έχω , κι είναι τόσο ζωντανή Επισκέπτες, καλεσμένοι , από σχέση χωρισμένοι Άνθρωποι ερωτευμένοι, είναι ευπρόσδεκτοί εκεί Στην καρδιά μου όλα χωράνε Δυο λογιών ψυχές γυρνάνε Όλα έρχονται και προχωράνε …. Στην καρδιά υπάρχει αγάπη Να γιατρεύει τις πληγές Στην καρδιά υπάρχουν λάθη Που όμως χάνονται στο χθες

Στην καρδιά μπορείς να ζήσεις Όμορφες, γλυκές στιγμές Στην καρδιά μπορεί να νοιώσεις Τύψεις όσο κ’ ενοχές

Μια καρδιά για Ροβινσόνες , μια καρδιά για ναυαγούς Είναι η καρδιά που έχω , από φίλους και γνωστούς Επισκέπτες, καλεσμένοι , από σχέση χωρισμένοι Άνθρωποι ερωτευμένοι, είναι ευπρόσδεκτοί εκεί Στην καρδιά μου όλα χωράνε Δυο λογιών ψυχές γυρνάνε Όλα έρχονται και προχωράνε …. Στην καρδιά υπάρχει αγάπη Να γιατρεύει τις πληγές Στην καρδιά υπάρχουν λάθη Που όμως χάνονται στο χθες Ότι και να φανταστείς Ότι αγάπη μου σκεφτείς Στην καρδιά μονάχα αν ψάξεις Στην καρδιά θα το εβρείς

Στην καρδιά μπορείς να ζήσεις Όμορφες, γλυκές στιγμές Στην καρδιά μπορεί να νοιώσεις Τύψεις όσο κ’ ενοχές

( χ 2)

Μια καρδιά ερωτευμένη Από αγάπη μεθυσμένη ( ή: μαγεμένη) Δέχεται τα πάντα Ευτυχισμένη ……………. Γράφτηκε την Τετάρτη 25/01/06 στις 8:00 – 8:30 ( βράδυ) . 82

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΑΓΚΑΛΙΑΣΕ ΜΕ

Ένοιωσα την αγάπη να ριζώνει στην καρδιά Το σημάδι της ν’ αφήνει χαραγμένο με φιλιά Η ζωή μου σου ανήκει να το ξες αυτός καλά Έρμαιο θα καταντήσει αν θα φύγεις μακριά Κάτι μου λέγε βαθιά μου Ότι εσύ είσαι ο ερωτάς μου Και ο λόγος που εγώ ζω Αγκάλιασε με σφιχτά , να νοιώσω πραγματικά Τι είναι αυτό που με τρελαίνει μαζί σου Αγκάλιασε με ξανά , και πες μου ψιθυριστά Αν θες να βρίσκομαι εγώ στη ζωή σου Ξέγραψα απ’ το μυαλό μου κάθε άσχημη στιγμή Κράτησα μονάχα εκείνη που’ μαστε οι δυο μαζί Ονειρεύτηκα εσένα τρυφερά να με κοιτάς Αγκαλιά σου να με παίρνεις λέγοντας πως μ’ αγαπάς Κάτι μου λέγε βαθιά μου Ότι εσύ είσαι ο ερωτάς μου Και ο λόγος που εγώ ζω Αγκάλιασε με σφιχτά , να νοιώσω πραγματικά Τι είναι αυτό που με τρελαίνει μαζί σου Αγκάλιασε με ξανά , και πες μου ψιθυριστά Αν θες να βρίσκομαι εγώ στη ζωή σου Γράφτηκε την Κυριακή 10/04/05 στις 9:00 – 9:30( πρωί) Και το 2 couple γράφτηκε την Τρίτη 12/04/05 στις 9:00 – 9:20( βράδυ).

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ (Y Seguir)

Κάθομαι και σε κοιτάζω Με τα μάτια της ψυχής μου Και το ξέρω … πως είσαι πολύ πια μακριά Δεν αντέχω πια στιγμή Είσαι όλη η ζωή μου Και το ξέρεις… πως πάντα θα είμαι εδώ Για όσο θα ζω, θα είμαι εδώ Να το ξέρεις καρδιά μου, δεν σ’ αφήνω λεπτό Κι αν κάθε στιγμή, που κυλά η ζωή Νοιώθεις μόνη/ος, εγώ θα’ μαι τότες εκεί Είσαι εσύ, η ζωή , η ψυχή Ότι νοιώθω καρδιά μου Τα πάντα πια για μένα είσαι εσύ Δεν μπορώ, μια στιγμή, να ησυχάσω Τα πάντα μου μοιάζουν Μακριά σου σαν φρικτή φυλακή Μα εγώ θα βρω την αντοχή Να πολεμήσω στη βροχή, γιατί Εσύ είσαι όλη η ζωή Και όποιος μας αντισταθεί Θα πρέπει να τιμωρηθεί, πολύ Αφού τα πάντα θα πουν «Εγώ» …. Και «Συ» Σε νοιώθω απόψε πιο κοντά Μου έδωσες δύναμη, φτερά Για να βρεθώ στον ουρανό…γιατί μου λείπεις πολύ Δεν αντέχω πια στιγμή Είσαι όλη η ζωή μου Και το ξέρεις… πως πάντα θα είμαι εδώ Για όσο θα ζω, θα είμαι εδώ Να το ξέρεις καρδιά μου, δεν σ’ αφήνω λεπτό Κι αν κάθε στιγμή, που κυλά η ζωή Νοιώθεις μόνη/ος, εγώ θα’ μαι τότες εκεί

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

Είσαι εσύ, η ζωή , η ψυχή Ότι νοιώθω καρδιά μου Τα πάντα πια για μένα είσαι εσύ Δεν μπορώ, μια στιγμή, να ησυχάσω Τα πάντα μου μοιάζουν Μακριά σου σαν φρικτή φυλακή Είσαι εσύ, η ζωή , η ψυχή Ότι νοιώθω καρδιά μου Τα πάντα πια για μένα είσαι εσύ Δεν μπορώ, μια στιγμή, να ησυχάσω Τα πάντα μου μοιάζουν Μακριά σου σαν φρικτή φυλακή Μα εγώ θα βρω την αντοχή Να πολεμήσω στη βροχή, γιατί Εσύ είσαι όλη η ζωή Και όποιος μας αντισταθεί Θα πρέπει να τιμωρηθεί, πολύ Και τότε θα’ μαι εκεί Είσαι εσύ, η ζωή , η ψυχή Ότι νοιώθω καρδιά μου Τα πάντα πια για μένα είσαι εσύ Δεν μπορώ, μια στιγμή, να ησυχάσω Τα πάντα μου μοιάζουν Μακριά σου σαν φρικτή φυλακή Είσαι εσύ, η ζωή , η ψυχή Ότι νοιώθω καρδιά μου Τα πάντα πια για μένα είσαι εσύ Δεν μπορώ, μια στιγμή, να ησυχάσω Τα πάντα μου μοιάζουν Μακριά σου σαν φρικτή φυλακή

Γράφτηκε το Σάββατο 13/01/2007 στις 9:30 – 10:10 το βράδυ και ολοκληρώθηκε την Κυριακή 14/01/2007 στις 8:15 – 8:30 (βράδυ). Εμπνευσμένο από το ξένο κομμάτι της Thalia “ Y Seguir” με δικούς μου στίχους.

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΟΛΑ ΑΥΤΑ

10.

Μέσα στα μάτια μου συνάντησες το δάκρυ Εσύ μου έμαθες τι είναι η αγάπη Στην αγκαλιά σου με κράτησες σφιχτά Και είπες αγάπη μου δεν μοιάζεις με καμιά Όλα αυτά σε’ σένα τα χρωστάω Είσαι εσύ αυτός που αγαπάω Σαν αγέρας φωλιάζεις στο κορμί μου Και με αγάπη γεμίζεις την ψυχή μου Όλα αυτά εγώ δεν τα ξεχνάω Στο μυαλό μου βαθιά θα τα κρατάω Σαν ανάμνηση της πιο γλυκιάς στιγμής μου Είσαι εσύ κομμάτι της ζωής μου. Τα φιλιά σου γιατρικό στον πόνο την καρδιάς μου Και τα χάδια σου στο βλέμμα της ματιάς μου Η αγάπη σου μου έδωσε κουράγιο Για να ζήσω ένα νέο αύριο . Όλα αυτά σε’ σένα τα χρωστάω Είσαι εσύ αυτός που αγαπάω Σαν αγέρας φωλιάζεις στο κορμί μου Και με αγάπη γεμίζεις την ψυχή μου Όλα αυτά εγώ δεν τα ξεχνάω Στο μυαλό μου βαθιά θα τα κρατάω Σαν ανάμνηση της πιο γλυκιάς στιγμής μου Είσαι εσύ κομμάτι της ζωής μου . Γράφτηκε την Παρασκευή 21/ 05 /04 και ώρα 15:00 το μεσημέρι.

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

11.

ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ

Καρδιά μου , ψυχή μου, χαρά μου μεγάλη Θα σου προσφέρω φροντίδα, στοργή και αγάπη Σ’ αυτή τη ζωή Θα σε προσέχω για πάντα , για πάντα ζωή μου Γλυκιά αναπνοή μου Εγώ θα είμαι ο φύλακας άγγελος σου Εγώ θα είμαι το φως και η ελπίδα στα όνειρα σου Θα σε φροντίζω σε όλη μου τη ζωή Γιατί θα είσαι για μένανε το πιο γλυκό φιλί. Σαν αστραπή θα διαβαίνω Κοντά σου θα μένω Γλυκιά μου ζωή Τα όνειρα σου θ’ αγγίζω Και θα τα γεμίζω Μ’ αγάπη πολύ Εγώ θα είμαι ο φύλακας άγγελος σου Εγώ θα είμαι το φως και η ελπίδα στα όνειρα σου Θα σε φροντίζω σε όλη μου τη ζωή Γιατί θα είσαι για μένανε το πιο γλυκό φιλί. Ο στίχος « Φύλακας Άγγελος » έχει γραφτεί στις 22/07/2003.

12.

Το «Δ» γράφω απ’ το όνομα σου Και μια καρδιά σε ένα χαρτί Να ξαναζήσω τα όνειρα σου Κι ότι περάσαμε μαζί Στον ύπνο μου συχνά σε βλέπω Και θέλω πάντα να’ σαι δω Ένα φιλί κρυφά σου κλέβω Αφήνοντας το σ’ αγαπώ 87

«Δ»

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

Ήχος χρώμα μουσική Με εσένανε μαζί Μου αλλάξαν τη ζωή , καρδιά μου Το φιλί σου, τα’ όνειρα σου Με τη χάρη απ’ τ’ όνομα σου Και το Δέλτα της καρδιά σου , χαρά μου Δέλτα το γράφω Το υπογράφω Με τ’ άρωμα σου τ’ απαλό εγώ σε φτιάχνω Σε ζωγραφίζω Σε σχηματίζω Με τη ψυχή μου και τη σκέψη σε αγγίζω Το «Δ» γράφω σ’ ένα φύλλο Με την καρδιά μου οδηγό Απ’ το μυαλό μου δε σ’ αφήνω Ούτε για ένα δα λεπτό Σαν μια συνήθεια έχεις γίνει Σαν ένα γράμμα μαγικό Και η καρδιά μου δε μ’ αφήνει Να μην σε σκέφτομαι εγώ Ήχος χρώμα μουσική Με εσένανε μαζί Μου αλλάξαν τη ζωή , καρδιά μου Το φιλί σου, τα’ όνειρα σου Με τη χάρη απ’ τ’ όνομα σου Και το Δέλτα της καρδιά σου , χαρά μου Δέλτα το γράφω Το υπογράφω Με τ’ άρωμα σου τ’ απαλό εγώ σε φτιάχνω Σε ζωγραφίζω Σε σχηματίζω Με τη ψυχή μου και τη σκέψη σε αγγίζω Γράφτηκε την Τρίτη 13/09/05 το απόγευμα και στις 8:40-9:00(βράδυ)

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

13.

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

Στη ζωή μου η αγάπη υπάρχει Στην καρδιά μου μια φλόγα ανάβει Το φιλί, τ’ Όνειρο σου Η ανάσα το φως σου Αναπόσπαστο μέρος δικό σου Έτσι φτιαγμένη η ζωή Για μας τους δυο ρομαντική Όλα κυλάνε σαν νερό Έρωτας δίχως χωρισμό Όταν ανθίζει μια καρδιά Το γέλιο γίνεται χαρά Η ώρα μοιάζει σαν λεπτό Ταξίδι μες στον ουρανό Οι στιγμές αρχικά ζωντανεύουν Οι σκηνές το μυαλό μου μαγεύουν Και πετάς, τραγουδάς Κάθε ώρα γελάς Τη ζωή σου απλά την περνάς Έτσι φτιαγμένη η ζωή Για μας τους δυο ρομαντική Όλα κυλάνε σαν νερό Έρωτας δίχως χωρισμό Όταν ανθίζει μια καρδιά Το γέλιο γίνεται χαρά Η ώρα μοιάζει σαν λεπτό Ταξίδι μες στον ουρανό Σύννεφα σαλπάρουν στα ουράνια Μυθικά ταξίδια με καράβια Όμορφες Νεράιδες και Τιτάνες Με ρυθμό χτυπάνε οι καμπάνες Έτσι φτιαγμένη η ζωή ……… Γράφτηκε την Πέμπτη 20/10/05 ( Ημέρα Οστεοπόρωσης) στις 2:30 – 3:00 ( μεσημέρι) 89

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

14.

ΣΕ ΣΕΝΑ

Ποτέ μου δεν φαντάστηκα πως θα’ ρθει μια μέρα Που ο κόσμος όλος θα γελά, θα ζει και πιο ωραία Κι εγώ που πάντα νόμιζα αν άραγε υπάρχει Ο έρωτας ο αληθινός που τώρα με κοιτάζει Σε σένα υπάρχει ο έρωτας Σε σένα η αγάπη Σε σένα όλη η ομορφιά Σε σένα και το χάδι Σε σένα όλα ανθίζουνε Υπάρχει ευτυχία Εσένα δεν σ’ αγγίζουνε Σκοτάδι, δυστυχία Ανέκαθεν δεν πίστευα εγώ στα παραμύθια Τον πρίγκιπα αν θα έβρισκα δεν μ’ ένοιαζε στ’ αλήθεια Μα τώρα που σε γνώρισα τα παίρνω όλα πίσω Να ξέρεις σε χρειάζομαι και δίπλα σου θα ζήσω Σε σένα υπάρχει ο έρωτας Σε σένα η αγάπη Σε σένα όλη η ομορφιά Σε σένα και το χάδι Σε σένα όλα ανθίζουνε Υπάρχει ευτυχία Εσένα δεν σ’ αγγίζουνε Σκοτάδι, δυστυχία

Γράφτηκε την Δευτέρα 26/09/05 στις 7:45 – 8:00 (βράδυ)…

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

15.

ΤΟ ΠΙΟ ΓΛΥΚΟ ΦΙΛΙ

Κατάλαβα πως όλη μου η ζωή Κοντά σου βρήκε νόημα γιατί Εσύ μου έδινες αναπνοή Με μάγευες μ’ ένα καυτό φιλί Μου έδινες αγάπη και ζωή Μου χάριζες το πιο γλυκό φιλί Το πιο γλυκό φιλί μου είσαι εσύ Ανάσα απ’ τη ζωή μου ερωτική Χαμόγελο γεμάτο ομορφιά Μαζί σου νοιώθω πάντα σιγουριά Αγάπη αξεπέραστη πολύ Φιλί και γέλιο δίνουνε ζωή Καρδιά μου πώς να κάνω υπομονή Κατάλαβα τι πάει να πει Χρυσός Ο πλούτος της καρδιάς σου ο αληθινός Στη μνήμη μου θα είσαι σαν ευχή Καρδιά μου το πιο όμορφο φιλί Μου έδινες αγάπη και ζωή Μου χάριζες το πιο γλυκό φιλί Το πιο γλυκό φιλί μου είσαι εσύ Ανάσα απ’ τη ζωή μου ερωτική Χαμόγελο γεμάτο ομορφιά Μαζί σου νοιώθω πάντα σιγουριά Αγάπη αξεπέραστη πολύ Φιλί και γέλιο δίνουνε ζωή Καρδιά μου πώς να κάνω υπομονή

Γράφτηκε την Κυριακή 6/11/05 στις 3:15 – 3:30 (μεσημέρι)…

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

16.

ΜΙΑ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΧΩΡΙΣ ΠΟΡΕΙΑ

Τις βαλίτσες ετοιμάζω, για να φύγω το πρωί Που θα πάμε σχεδιάζω, για να ζήσουμε μαζί Λέω ας πάμε όπου και να’ ναι, φτάνει να’ μαστέ οι δυο Το ταξίδι ξεκινάμε , σ’ άγνωστό προορισμό Μια διαδρομή χωρίς πορεία Μια διαδρομή στην ευτυχία Αρχίζει αγάπη μου για μας Μια διαδρομή ονειρεμένη Σ’ άγνωστα μέρη, μαγεμένη Θα τη θυμάσαι όπου κι αν πας Φτάνει εσύ να μ’ αγαπάς

( χ2 )

Χαιρετώ τις αναμνήσεις , κι ότι έμεινε στο χθες Συγκρατώ τις συγκινήσεις, να μην νοιώσω ενοχές Λέω ας πάμε όπου και να’ ναι, φτάνει να’ μαστέ οι δυο Το ταξίδι ξεκινάμε , σ’ άγνωστό προορισμό Μια διαδρομή χωρίς πορεία Μια διαδρομή στην ευτυχία Αρχίζει αγάπη μου για μας Μια διαδρομή ονειρεμένη Σ’ άγνωστα μέρη, μαγεμένη Θα τη θυμάσαι όπου κι αν πας Φτάνει εσύ να μ’ αγαπάς

( χ2 )

Γράφτηκε την Τετάρτη 26/01/06 στις 11:55 – 12:10 (πρωί) .

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

17.

ΟΣΟ ΘΑ’ ΣΑΙ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ

Στο πρόσωπο σου βρήκα, αγάπη και ελπίδα Στα μάτια σου το είδα, θα μου’ δινες φροντίδα Αχόρταγή οπτασία , στα μάτια μου χρυσός Κρυμμένη στο κορμί μου, σαν ένα θησαυρός Φεγγάρι μου, καρδιά μου, ανάσα, ζεστασιά μου Σε σένα θα χαρίσω το γέλιο, τη χαρά μου Όσο θα’ σαι κοντά μου, μη φοβάσαι γιατί Δεν θα δεις την καρδιά μου, να αλλάζει στροφή Δεν θα νοιώσεις ποτέ σου, μοναξιά κι ενοχές Οι στιγμές που θα ζούμε, θα’ ναι μαγευτικές Τα χείλη μου γευτήκαν, τα χείλη σου ξανά Σε σένανε αρχίσαν , να δίνουνε φιλιά Αστέρι της Ερήμου και νήμα της ζωής Μαζί μου κάνε απόψε το βήμα μιας αρχής Φεγγάρι μου, καρδιά μου, ανάσα, ζεστασιά μου Σε σένα θα χαρίσω το γέλιο, τη χαρά μου Όσο θα’ σαι κοντά μου, μη φοβάσαι γιατί Δεν θα δεις την καρδιά μου, να αλλάζει στροφή Δεν θα νοιώσεις ποτέ σου, μοναξιά κι ενοχές Οι στιγμές που θα ζούμε, θα’ ναι μαγευτικές

Γράφτηκε την Παρασκευή 00:00 – 1:00 ( τα μεσάνυχτα) προς ξημερώματα Σαββάτου.

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

18.

ΝΥΧΤΑ ΕΡΩΤΙΚΗ

Μια νύχτα σαν κι αυτή ο έρωτας περνάει Απ’ τα ουράνια ως τη γη κανείς μας δεν μιλάει Μόνο τα μάτια μας μιλούν, τα χείλη δεν αντέχουν Και σαν θηρία που ορμούν, το είναι μας μαγεύουν Νύχτα ερωτική, ξανά μαζί σου Ζήσαμε αγάπη μου, θυμήσου Μάγεψες τα χείλη, την καρδιά μου Και άναψες φωτιά στα όνειρα μου Αγάπη μου, χαρά μου Μια νύχτα όμορφη, γλυκιά, απόψε περιμένει Την μελωδία σου ξανά, ακούει και πεθαίνει Στα άστρα φεύγει μακριά, και μας καληνυχτίζει Ως που να βγει ο Αυγερινός κι ο έρωτας θα σβήσει Νύχτα ερωτική, ξανά μαζί σου Ζήσαμε αγάπη μου, θυμήσου Μάγεψες τα χείλη, την καρδιά μου Και άναψες φωτιά στα όνειρα μου Αγάπη μου, χαρά μου Γράφτηκε την Τρίτη 27/06/2006 στις 5:10- 5:10 (απόγευμά).

19.

Μόνο γέλιο και μουσική Μια εικόνα μοναδική Συνθέτει απόψε η ομορφιά σου Μια πνοή Του αγέρα καυτό φιλί Μια καρδούλα ρομαντική Γελάει απόψε η ματιά σου

ΚΑΥΤΟ ΦΙΛΙ

Μια στιγμή

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

Καυτό φιλί, γλυκιά μου αναπνοή Μου δίνεις τώρα εσύ Σου λέω και τρελαίνομαι πολύ Πεθαίνω, λιώνω , τρέμω Στα χείλη σου ανασαίνω Μια φλόγα έχει ανάψει στην καρδιά Βαθιά Υπάρχω, το μέλλον μου θα φτιάχνω Μπροστά μου θα κοιτάζω Μαζί σου κι ως το θάνατο εγώ, Θα ζω (ή: θα φτάσω) Μια φωνή Τόσο sexy, ρομαντική Σαν ν’ ανθίζει μια εποχή Ξεκίνησε σου λέω τώρα Μια ζωή Σαν διαμάντι μεσ’ τη βροχή Επιπλέει στη λογική Αφήνει να ξεσπάσει μπόρα Καυτό φιλί, γλυκιά μου αναπνοή Μου δίνεις τώρα εσύ Σου λέω και τρελαίνομαι πολύ Πεθαίνω, λιώνω , τρέμω Στα χείλη σου ανασαίνω Μια φλόγα έχει ανάψει στην καρδιά Βαθιά Υπάρχω, το μέλλον μου θα φτιάχνω Μπροστά μου θα κοιτάζω Μαζί σου κι ως το θάνατο εγώ, Θα ζω (ή: θα φτάσω) Γράφτηκε την Κυριακή 25/06/2006 στις 9:10 – 9:25(βράδυ).

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

20.

ΠΛΑΙ ΜΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ

Ο έρωτας γεννήθηκε, απόψε στην καρδιά μας Και με αγάπη σφράγισε, όλα τα όνειρά μας Εγώ για σένα έζησα, πάλεψα να σε έχω Ποτέ μου δεν σε ξέχασα, να ξέρεις δεν αντέχω Πλάι μου να είσαι πάντα Ένας άγγελος σωστός Να μου δίνεις κάθε ώρα Της αγάπης μας το φως Πλάι μου μόνο να σ’ έχω Αυτό είναι αρκετό Να το ξέρεις δεν θ’ αντέξω Αν σε χάσω, θα χαθώ Ο έρωτας γεννήθηκε, στην όχθη της ψυχής μας Και με αγάπη στόλισε, το πέτρινο κορμί μας Μπορεί η μοίρα να’ δωσε, σε μας πολλά εμπόδια Τα πάντα όμως τέλειωσαν, και άνθησαν τα ρόδια Πλάι μου να είσαι πάντα Ένας άγγελος σωστός Να μου δίνεις κάθε ώρα Της αγάπης μας το φως Πλάι μου μόνο να σ’ έχω Αυτό είναι αρκετό Να το ξέρεις δεν θ’ αντέξω Αν σε χάσω, θα χαθώ Γράφτηκε την Δευτέρα 26/06/2006 στις 4:30- 4:45 (απόγευμά).

21.

ΜΕ ΜΑΓΕΨΕΣ

Αγάπη μου σε θέλω απόψε Πιο πολύ από ποτέ Η ζωή μου έχει γίνει Ένα ατέλειωτο couple

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

Το όνομα σου αναφέρω Κάθε λίγο στο λεπτό Μ’ έχεις κάνει να πιστεύω Πως μακριά σου δεν μπορώ Με μάγεψες Με φίλτρα μαγικά Μ’ ανάστησες Με χάδια και φιλιά Με μάγεψες Αγάπη μου προχτές Με πλάνεψες Με πύρινες ματιές Αγάπη μου σε νοιώθω τώρα Πιο πολύ από ποτέ Κάτι μου’ κανες και είμαι Το δικό σου αμανέ Τη μορφή σου αντικρίζω Κάθε ώρα και λεπτό Μ’ έχεις κάνει να πιστεύω Πως τρελά σε αγαπώ Με μάγεψες Με φίλτρα μαγικά Μ’ ανάστησες Με χάδια και φιλιά Με μάγεψες Αγάπη μου προχτές Με πλάνεψες Με πύρινες ματιές Γράφτηκε την Πέμπτη 31/08/2006 στις 1:47 (ξημερώματα – αρχή ημέρας) και ολοκληρώθηκε την Παρασκευή 29/09/2006 στις 3:35 – 3:40 (μεσημέρι) και στις 9:05 – 9:10 (βράδυ).

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

22.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ !

Σήμερα γιορτάζει όλη η πλάση Σήμερα γιορτάζει όλη η γη Σήμερα γιορτάζουνε οι πλούσιοι Σήμερα γιορτάζουν κι οι φτωχοί Έπεσε απόψε ένα αστέρι, κι έκανα από μέσα μου μια ευχή Έπεσε στα χέρια μου η ζωή σου, που γυρνάει μέσα στη βροχή Χρόνια σου πολλά κι ευτυχισμένα Όνειρα κι ευχές να γίνουν ένα Δώσε στη ζωή σου ευτυχία Χάραξε μπροστά σου μια πορεία Χρόνια σου πολλά γιατί γιορτάζεις Μ’ άλλους χίλιους δυο, θα διασκεδάζεις Πίστεψε βαθιά με την καρδιά σου Κι όσα ονειρεύεσαι, δικά σου Όνειρα απόψε ζωντανεύουν Όνειρα απόψε τριγυρνούν Όνειρα την πλάση κατακλύζουν Όνειρα γλυκά μας τραγουδούν Ένοιωσα απόψε την ανάγκη, να σου στείλω όμορφες ευχές Ένοιωσα ανάγκη να σου δείξω, τι αξία έχουν οι γιορτές Χρόνια σου πολλά κι ευτυχισμένα Όνειρα κι ευχές να γίνουν ένα Δώσε στη ζωή σου ευτυχία Χάραξε μπροστά σου μια πορεία Χρόνια σου πολλά γιατί γιορτάζεις Μ’ άλλους χίλιους δυο, θα διασκεδάζεις Πίστεψε βαθιά με την καρδιά σου Κι όσα ονειρεύεσαι, δικά σου Γράφτηκε την Κυριακή 31 – 12 – 2006 στις (6:20 – 6:45 απόγευμα).

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

23.

ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΜΑΖΙ

Κάθε μας στιγμή μοιάζει με τραγούδι Κι όλη μου η ζωή σαν ένα λουλούδι Που όταν το ποτίσεις βγάζει μουσική Κι αν δεν το προσέξεις θα καταστραφεί Γιατί όλα στη ζωή, έχουν μιαν αρχή Και όλα λειτουργούν, με μια λογική Ο ήλιος την αυγή, με φως πολύ Το βράδυ θα κρυφτεί, θα κοιμηθεί Και κάπως έτσι ξεκινήσαμε κι εμείς Σε ένα δρόμο που δεν ήξερα που βγάζει Μα όμως τώρα καθόλου δε με νοιάζει Αφού θα είμαστε αγάπη μου μαζί Κάθε μας φιλί φέρνει την αγάπη Κι όλα στη ζωή ένα μονοπάτι Κι αν τ’ ακολουθήσεις κάπου οδηγεί Πρόσεξε καρδιά μου, τι θα σου συμβεί Γιατί όλα στη ζωή, έχουν μιαν αρχή Και όλα λειτουργούν, με μια λογική Ο ήλιος την αυγή, με φως πολύ Το βράδυ θα κρυφτεί, θα κοιμηθεί Και κάπως έτσι ξεκινήσαμε κι εμείς Σε ένα δρόμο που δεν ήξερα που βγάζει Μα όμως τώρα καθόλου δε με νοιάζει Αφού θα είμαστε αγάπη μου μαζί Γράφτηκε την Τετάρτη 26/12/2007 στις 2:50 – 3:10 (το μεσημέρι).

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

24.

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ

Πάντοτε εγώ, ήθελα να βρω Νόημα στην ύπαρξη μου Ήθελα να δω, πως θα πορευθώ Ψυχικά μες στη ζωή μου Κόσμοι, δρόμοι Επιβάτες γίναν όλοι Στου ονείρου μου τη διαδρομή Το όνειρο μου ξεκινά Απόψε ανοίγω τα φτερά Πετάω σ’ άλλους ουρανούς Θυμάμαι φίλους και εχθρούς Το όνειρο μου τελικά Τελειώνει αναδρομικά Κι αρχίζει πάλι απ’ την αρχή Με σένα πρωταγωνιστή Χρόνια προσπαθώ, να ονειρευτώ Μια ζωή ευτυχισμένη Δίχως ελιγμούς και ενδοιασμούς Τίποτα να μη συμβαίνει Κόσμοι, δρόμοι Επιβάτες γίναν όλοι Στου ονείρου μου τη διαδρομή Το όνειρο μου ξεκινά Απόψε ανοίγω τα φτερά Πετάω σ’ άλλους ουρανούς Θυμάμαι φίλους και εχθρούς Το όνειρο μου τελικά Τελειώνει αναδρομικά Κι αρχίζει πάλι απ’ την αρχή Με σένα πρωταγωνιστή Γράφτηκε την Κυριακή 9/12/2007 στις 5:10 – 5:25 (το απόγευμα).

100

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

25. ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΣΟΥ Η σημερινή η μέρα είναι τόσο λαμπερή Ξεχωρίζει απ’ τις άλλες είναι η πιο μοναδική Για εσένα αφιερωμένο το τραγούδι μου αυτό Την ευχή μου εγώ σου δίνω και σου λέω σ’ αγαπώ Για τα γενέθλια σου εγώ Σου γράφω πόσο σ’ αγαπώ Σου στέλνω μήνυμα γραπτό Σου λέω ζήσε με ρυθμό Τη μέρα αυτή να τη χαρείς Στα χάδια μου να αφεθείς Στην αγκαλιά μου να χαθείς Μ’ ένα φιλί να ζεσταθείς Η σημερινή η μέρα ξεχωρίζει φανερά Σε εσένα είναι δοσμένη η δική μου η καρδιά Στη γιορτή σου αφιερωμένο το τραγούδι μου αυτό Μες στο στίχο μου σου γράφω πως τρελά σε αγαπώ Για τα γενέθλια σου εγώ Σου γράφω πόσο σ’ αγαπώ Σου στέλνω μήνυμα γραπτό Σου λέω ζήσε με ρυθμό Τη μέρα αυτή να τη χαρείς Στα χάδια μου να αφεθείς Στην αγκαλιά μου να χαθείς Μ’ ένα φιλί να ζεσταθείς

Γράφτηκε την Κυριακή 17/07/05 στις 00:10 – 00: 45 ( μεσάνυχτά προς ξημέρωμα)

101

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

100 & 2 ΣΤΙΧΟΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΟΙ ΘΕΩΡΙΕΣ 1. Έρωτας Κεραυνοβόλος 2. Σώσε με 3. Τίτλοι Τέλους 4. Το Όνειρο (Έτσι είναι η ζωή) 5. Της Αγάπης Μαχαιριά 6. Στην Κόλαση του Δάντη 7. Θάλασσα μου 8. Λάθος Δρόμος 9. Το Νερό της Λησμονιάς 10. Ανυπότακτες Καρδιές 11. Δεν είναι αδύνατον 12. Έρωτας Ανίκητος 13. Απέραντος Ωκεανός 14. Υπόγεια Ρεύματα 15. Παρανάλωμα Πυρός 16. Φωτιά -Βροχή -Αέρας - Γη 17. Το Κυνήγι του Έρωτα 18. Στο χάρτη της καρδιάς μου 19. Τρεμοσβήνει 20. Το Άγνωστο 21. Τραγούδια γράφω 22. Ζήσε το όνειρο 102

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

23. Έρημος 24. Πίνω απόψε στην υγειά σου 25. Σαν Αστέρι

Δέκα Χρόνια Στιγμές ( Τελευταίος Στίχος 29.7.2011)

103

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΕΡΩΤΑΣ ΚΕΡΑΥΝΟΒΟΛΟΣ

Μια φορά μου είχες πει πως οι αγάπες οι μεγάλες Δεν μπορούν να ξεχαστούν και να σβήσουν μεσ’ τις στάχτες Του’ Έρωτα ο Κεραυνός άμα πέσει κι αν σε κάψει Το σημάδι στην καρδιά εύκολα δεν θα ξεγράψει Έρωτας Κεραυνοβόλος Στη ζωή συνοδοιπόρος Αν θα πέσει κι αν σε κάψει Δύσκολα θα σε ξεχάσει Έρωτας Κεραυνοβόλος Στα όνειρα μου αγγελιοφόρος Τις καρδιές μας κυριεύει Το μυαλό σου παγιδεύει Και πες πως θα ξεφύγεις και θ’ αλλάξεις αγκαλιά Και πες πως τα’ όνειρα σου θ’ ανήκουν μακριά Μα πες μου πως θα σβήσεις το σημάδι απ’ την καρδιά Που σου’ γράψε ο Έρωτας, πριν χρόνια, μια βραδιά Πριν καιρό μου είχες πει πως το σώμα δεν ξεχνάει Τις αγάπες που η ζωή έτσι ξαφνικά κερνάει Του’ Έρωτα οι διαταγές αν ριζώσουν στο κορμί σου Μια ζωή θα κυνηγούν την ευάλωτη ψυχή σου Έρωτας Κεραυνοβόλος Στη ζωή συνοδοιπόρος Αν θα πέσει κι αν σε κάψει Δύσκολα θα σε ξεχάσει Έρωτας Κεραυνοβόλος Στα όνειρα μου αγγελιοφόρος Τις καρδιές μας κυριεύει Το μυαλό σου παγιδεύει Και πες πως θα ξεφύγεις και θ’ αλλάξεις αγκαλιά Και πες πως τα’ όνειρα σου θ’ ανήκουν μακριά Μα πες μου πως θα σβήσεις το σημάδι απ’ την καρδιά Που σου’ γράψε ο Έρωτας, πριν χρόνια, μια βραδιά Γράφτηκε το Σαββάτο 1/12/2007 στις 4:10 – 4:35 (το απόγευμα). 104

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΣΩΣΕ ΜΕ

Μάτια μελαγχολικά που κλαίνε Δεν μπορούν ποτέ να λένε Ψέματα, γι’ αγάπες δυνατές Σώματα, γυμνά κι απελπισμένα Μοιάζουνε εγκλωβισμένα Σ’ όνειρα και ξένες εποχές Μα τι να κάνω, πες μου τώρα ένα λεπτό Δωσ’ μου τη δύναμη, να ζήσω, να σωθώ Δωσ’ μου τα όνειρα που έχασα παλιά Σώσε με αγάπη μου ξανά Μόνο εσύ μπορείς να κάνεις τα πιο δύσκολα απλά Τη ζωή μου ν’ αναστήσεις για μια δεύτερη φορά Δεν ζητώ ούτε διαμάντια, ούτε πλούτη, ούτε λεφτά Την καρδιά σου αν μου δώσεις, όλα τ’ άλλα περιττά Κάποια λόγια μισοτελειωμένα Μένουν παρεξηγημένα Φέρνουνε εμπόδια και φραγμούς Κάτι αγάπες που αργοπεθαίνουν Στη ζωή μας απομένουν Μόνιμα, μ’ αθάνατους δεσμούς Μα τι να κάνω, πες μου τώρα ένα λεπτό Δωσ’ μου τη δύναμη, να ζήσω, να σωθώ Δωσ’ μου τα όνειρα που έχασα παλιά Σώσε με αγάπη μου ξανά Μόνο εσύ μπορείς να κάνεις τα πιο δύσκολα απλά Τη ζωή μου ν’ αναστήσεις για μια δεύτερη φορά Δεν ζητώ ούτε διαμάντια, ούτε πλούτη, ούτε λεφτά Την καρδιά σου αν μου δώσεις, όλα τ’ άλλα περιττά

Γράφτηκε την Κυριακή 9/09/2007 στις 12:25 – 1:15 (μεσημέρι ) και ολοκληρώθηκε την ίδια μέρα στις (1:30 – 2:00) μεσημέρι.

105

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΤΙΤΛΟΙ ΤΕΛΟΥΣ

Τίτλοι Τέλους, επιτέλους Βρήκα στη ζωή μου εγώ Έψαξα βαθιά μου μέσα Για ένα απώτερο σκοπό Κάπως έτσι πρέπει και εσύ Να βρεις το νόημα που ψάχνεις Δύσκολη δεν είναι η ζωή Αν μέσα σου πιστεύεις και υπάρχεις Μην απορήσεις μη Μην πεις αντίο μη Γιατί η ζωή αυτή Έχει σκληρούς μονόλογους Μη φοβηθείς ξανά Μην ψάξεις μακριά Για κοίτα εδώ μπροστά Να βρεις χιλιάδες πρόλογους Τίτλοι Τέλους, επιτέλους Βάζω τέρμα στα γιατί Φτιάχνω όνειρα δικά μου Ζω τα πάντα απ’ την αρχή Κάπως έτσι πρέπει και εσύ Να νοιώσεις πως θα είναι η ζωή σου Πίστεψε βαθιά και θα το δεις Νόημα θα βρεις στην ύπαρξη σου Μην απορήσεις μη Μην πεις αντίο μη Γιατί η ζωή αυτή Έχει σκληρούς μονόλογους Μη φοβηθείς ξανά Μην ψάξεις μακριά Για κοίτα εδώ μπροστά Να βρεις χιλιάδες πρόλογους Να γράψεις τη δική σου ιστορία Σαν ύπαρξη δεν έχεις πια ουσία Αν δεν μπορείς να νοιώσεις ευτυχία… Γράφτηκε την Κυριακή 30/12/2007 στις (8:20 – 8:40) πρωί. 106

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

4. ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ (Έτσι είναι η Ζωή) Μια φορά κι έναν καιρό, ένα Όνειρο δικό μου Πήρε σάρκα και οστά κι έγινε το φυλαχτό μου Έτσι είναι η ζωή, ταξιδεύει το μυαλό μου Τρεις και λίγο πάλι εκεί, τ’ Όνειρο ξανά γυρνάει Κάτι θέλει να μου πει κι απ’ τον ύπνο με ξυπνάει Έτσι είναι η ζωή σαν νεράκι που κυλάει Το Όνειρο αυτό να ξανά δω Το χρόνο πάλι πίσω να γυρίσω Παλιές εικόνες που έχω πια ξεχάσει Το όνειρο αυτό να μ’ αγκαλιάσει Το Όνειρο φωνάζει δυνατά Φεγγάρι απόψε λάμπει στη ζωή μου Στιγμές από τα χρόνια τα παλιά Φωλιάζουν κάθε μέρα στην ψυχή μου Μεσ’ τα μάτια τ’ ουρανού, λάμπουνε τα όνειρα μου Σαν σμαράγδια του Χρυσού, ομορφαίνουν την καρδιά μου Έτσι είναι η ζωή κάνει γέλιο τη χαρά μου Φεύγω απόψε, βάζω μπρος, πλώρη για τα Όνειρα μου Κάτι τώρα με ωθεί να ανοίξω τα φτερά μου Έτσι είναι η ζωή φλόγα μέσα στην καρδιά μου Το Όνειρο αυτό να ξανά δω Το χρόνο πάλι πίσω να γυρίσω Παλιές εικόνες που έχω πια ξεχάσει Το όνειρο αυτό να μ’ αγκαλιάσει Το Όνειρο φωνάζει δυνατά Φεγγάρι απόψε λάμπει στη ζωή μου Στιγμές από τα χρόνια τα παλιά Φωλιάζουν κάθε μέρα στην ψυχή μου Γράφτηκε την Δευτέρα 28/02/2011 στις 7:30 – 7:55 το απόγευμα προς βράδυ.

107

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΜΑΧΑΙΡΙΑ

Της αγάπης Μαχαιριά, ριζωμένη στην καρδιά Σαν τριαντάφυλλο που ανθίζει, τη ζωή μας πλημμυρίζει Με αγάπες και φαρμάκια Έρωτες και καβγαδάκια Με καημούς και στεναχώριες Δύσβατες κι οι ανηφόρες Χελιδόνι που πετάει, μες στον ουρανό γλεντάει Μεταφέρει αναμνήσεις και πολλών λογιών ειδήσεις Κι αγάπη όταν έρθει, την καρδιά μας κυριεύει Δεν χωράει αμφιβολία, θα βρεθεί σ’ αμηχανία Πόσο άραγε θ’ αντέξει, με τους πόθους να παλέψει Κι είναι βέβαιο μια στις δύο, να ακούσεις το αντίο Της αγάπης Μαχαιριά, ριζωμένη στην καρδιά Σαν τριαντάφυλλο που ανθίζει, τη ζωή μας πλημμυρίζει Με αγάπες και φαρμάκια Έρωτες και καβγαδάκια Με καημούς και στεναχώριες Δύσβατες κι οι ανηφόρες Οι εποχές έχουν αλλάξει, μα η καρδιά δεν θα γεράσει Ξέρει πότε να γλεντήσει και από πόνο να μεθύσει Ξέρει πότε θ’ αγαπήσει, πότε θα τα παρατήσει Και το τέλος όταν φτάσει, δεν θα κάτσει, θα πετάξει Πόσο άραγε θ’ αντέξει, με τους πόθους να παλέψει Κι είναι βέβαιο μια στις δύο, να ακούσεις το αντίο Της αγάπης Μαχαιριά, ριζωμένη στην καρδιά Σαν τριαντάφυλλο που ανθίζει, τη ζωή μας πλημμυρίζει Με αγάπες και φαρμάκια Έρωτες και καβγαδάκια Με καημούς και στεναχώριες Δύσβατες κι οι ανηφόρες Γράφτηκε την Παρασκευή 30/12/05 στις 2:45 – 3:15 (μεσημέρι) 108

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΤΟΥ ΔΑΝΤΗ

Σκιές με κατακλύσανε στην Κόλαση του Δάντη Ερείπιο κατάντησα, χωρίς καμία χάρη Φωτιές ανασαλέψανε, τα πάθη, την καρδιά μου Στη Λάβα εγκλωβίσανε, το γέλιο, τα’ όνειρα μου Χρόνια τώρα ζω στην Κόλαση του Δάντη Με ξέχασαν Θεοί, οι Μοίρες και οι Μάγοι Τον πόλεμο βιώνω, συνέχεια στο κορμί μου Με νόημα βαθύ, αγγίζω την ψυχή μου Μαράζωσα στο χθες, στο ψέμα, στην απάτη Και μ’ άφησα να ζω, στου Έρωτα τα λάθη Στα Τείχη της Βαβέλ, αφήνω την πνοή μου Με Δέκα Εντολές, κλειδώνω τη ζωή μου Οι Δαίμονες αλύπητα, με κάνανε κομμάτια Και μ’ άφησαν να ζω, σε ξένα μονοπάτια Οι φλόγες της Φωτιάς και οι Σάλπιγγες του Σκότους Το «είναι» μου φυλάκισαν, στο ψέμα και στους φόβους Χρόνια τώρα ζω στην Κόλαση του Δάντη Με ξέχασαν Θεοί, οι Μοίρες και οι Μάγοι Τον πόλεμο βιώνω, συνέχεια στο κορμί μου Με νόημα βαθύ, αγγίζω την ψυχή μου Μαράζωσα στο χθες, στο ψέμα, στην απάτη Και μ’ άφησα να ζω, στου Έρωτα τα λάθη Στα Τείχη της Βαβέλ, αφήνω την πνοή μου Με Δέκα Εντολές, κλειδώνω τη ζωή μου Η Κόλαση που έλεγαν τα Ιερά Βιβλία Με τύλιξε απρόσμενα σ’ αιώνια Κατοικία !

Γράφτηκε την Πέμπτη 5/10/2006 στις 2:00 – 2:45 (αρχή ημέρας – ξημερώματα).

109

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΟΥ

Κύμα βγάλε στη στεριά, όνειρα και μυστικά Που ήταν βαθιά κρυμμένα Στ’ ακρογιάλι ερημιά, τριγυρνά η μοναξιά Κι ότι θυμίζει εσένα Θάλασσα μου φύλαξε με , σε παρακαλώ Στα νερά σου σκέπασε με , για να λυτρωθώ Θάλασσα μου είσαι κοντά μου Σε κρατώ στην αγκαλιά μου Κάθε μέρα σε κοιτάζω Στ’ ακρογιάλι σου αράζω Θάλασσα μου δεν αντέχω Μια στιγμή να μη σε βλέπω Φέρε μου την ευτυχία Να μην νοιώθω δυστυχία Η δική σου η μορφή , στο μυαλό μου κατοικεί Ζεις μες στ’ όνειρο μου Κι ο χειμώνας όταν ρθει, δίπλα σου μόνο σιωπή Κλαίω απ’ τον καημό μου Θάλασσα μου δεν θα μείνω , μακριά σου εγώ Να το ξες θα επιμείνω , γιατί σ’ αγαπώ Θάλασσα μου είσαι κοντά μου Σε κρατώ στην αγκαλιά μου Κάθε μέρα σε κοιτάζω Στ’ ακρογιάλι σου αράζω Θάλασσα μου δεν αντέχω Μια στιγμή να μη σε βλέπω Φέρε μου την ευτυχία Να μην νοιώθω δυστυχία

Γράφτηκε την Κυριακή 16/01/05 11:45 τα μεσάνυχτα και ολοκληρώθηκε την Τρίτη 18/01/05 στις 12:00 το μεσημέρι.

110

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΛΑΘΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

Λάθος δρόμο διάλεξες Να πας να βρεις παρηγοριά Λάθος δρόμο τώρα έχεις πάρει Δρόμο δίχως γυρισμό Δρόμο προς το Θάνατό Πες μου τώρα που σαλπάρεις Στα λιμάνια των φονιάδων, στα λιμάνια των εχθρών Που σου δίνουν για ευτυχία, δήθεν ύδωρ των θεών Δεν γνωρίζουν απ’ αγάπη, δεν γνωρίζουν τι θα πει Η ζωή σου να τελειώνει, σ’ ένα απέραντο γιατί Το φαρμάκι σου χαρίζουν, λεν πως είναι ένα πιοτό Μα δεν σκέφτονται καθόλου, πως δεν έχει γυρισμό Ένας δρόμος ψευδαισθήσεις, ένας άσπλαχνος εχθρός Δεν λυπάται να σε βλέπει, να σε τρώει ο Θάνατός Λάθος δρόμο χάραξες Να πας να ψάξεις την Ελπίδα Λάθος δρόμο αγάπη μου οδεύεις Δρόμος μόνο αυταπάτες Δρόμος που γυρνούν φονιάδες Σ’ ένα τέτοιο δρόμο ταξιδεύεις Στα λιμάνια των φονιάδων, στα λιμάνια των εχθρών Που σου δίνουν για ευτυχία, δήθεν ύδωρ των θεών Δεν γνωρίζουν απ’ αγάπη, δεν γνωρίζουν τι θα πει Η ζωή σου να τελειώνει, σ’ ένα απέραντο γιατί Το φαρμάκι σου χαρίζουν, λεν πως είναι ένα πιοτό Μα δεν σκέφτονται καθόλου, πως δεν έχει γυρισμό Ένας δρόμος ψευδαισθήσεις, ένας άσπλαχνος εχθρός Δεν λυπάται να σε βλέπει, να σε τρώει ο Θάνατός Λάθος δρόμο έχεις πάρει Αχ, μακάρι το φεγγάρι Να φωτίσει την ψυχή σου απ’ το κακό Να σου δείξει πως θα έρθεις Φως να δώσει να αντέξεις Το μαρτύριο που ακολουθεί Γράφτηκε την Τρίτη 13/06/2006 στις 9:30 – 10:00 (βράδυ). 111

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΤΟ ΝΕΡΟ ΤΗΣ ΛΗΣΜΟΝΙΑΣ

Η ζωή μου ξεχασμένη σ’ ένα έρημο νησί Περιμένει να γυρίσει μια αγάπη απατηλή Βασανίζεται από πόνο κλαίει σπαραχτικά Τ’ όνομα σου ψιθυρίζει μ’ αναφιλητά Κάθε μέρα που περνάει μοιάζει τόσο τρομερή Το μυαλό μου σταματάει δεν υπάρχει λογική Σύννεφα ήρθανε κοντά μου να μπορέσω να σωθώ Με βροχή να με λυτρώσουν απ’ το δράμα που περνώ Από δίπλα μου κυλάει το νερό της λησμονιάς Να το πιω για να ξεχάσω απ’ τον πόνο της καρδιάς Κ’ ίσως έτσι δεν περάσει στη ζωή μου η μοναξιά Και η ψυχή μου να πετάξει σε μι’ αλλιώτικη αγκαλιά Τίποτ’ άλλο δεν υπάρχει δίπλα μου να κρατηθώ Μια θάλασσα γεμάτη από πίκρα και καημό Η καρδιά μου αναστενάζει δεν αντέχει πια Τ’ όνομα σου ψιθυρίζει μ’ αναφιλητά. Κάθε μέρα που περνάει μοιάζει τόσο τρομερή Το μυαλό μου σταματάει δεν υπάρχει λογική Σύννεφα ήρθανε κοντά μου να μπορέσω να σωθώ Με βροχή να με λυτρώσουν απ’ το δράμα που περνώ Από δίπλα μου κυλάει το νερό της λησμονιάς Να το πιω για να ξεχάσω απ’ τον πόνο της καρδιάς Κ’ ίσως έτσι δεν περάσει στη ζωή μου η μοναξιά Και η ψυχή μου να πετάξει σε μι’ αλλιώτικη αγκαλιά Γράφτηκε την Παρασκευή 18/02/05 στις 4:00 – 4:30 (απόγευμα) και ολοκληρώθηκε το Σάββατο 19/02/05 στις 8:00 – 8:40 ( το βράδυ).

112

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

10.

ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΕΣ ΚΑΡΔΙΕΣ

Μια ζωή σαν παραμύθι Δύσκολά να τη χαρείς Μια αγάπη μες στα πλήθη Δύσκολα να εμπιστευτείς Μοναξιά και δυστυχία Δεν θα νοιώσεις μια φορά Άδειασε η φαντασία Από γέλιο και χαρά Ανυπότακτες καρδιές , ανυπότακτες αγάπες Έρημες οι διαδρομές, μ’ όνειρα και εφιάλτες χ2 Το γυαλί κι αν ραγίσει Η ψυχή δεν γυρίζει Κι ούτε ο χρόνος γυρνάει ξανά Με προσπάθειες, με κόπο Με τα νεύρα, το λόγο Η καρδιά δεν γυρνά στα παλιά Στο καιρό που όλοι ζούμε Η αγάπη έχει χαθεί Και το μόνο που υπάρχει Είναι ο πόνος κι οργή Κάθε σκέψη πια παγώνει Στις εικόνες που αντικρεί , Κι η καρδιά μου μαραζώνει Σαν το χιόνι στη βροχή Ανυπότακτες καρδιές , ανυπότακτες αγάπες Έρημες οι διαδρομές, μ’ όνειρα και εφιάλτες χ2 Το γυαλί κι αν ραγίσει Η ψυχή δεν γυρίζει Κι ούτε ο χρόνος γυρνάει ξανά Με προσπάθειες, με κόπο Με τα νεύρα, το λόγο Η καρδιά δεν γυρνά στα παλιά Γράφτηκε την Κυριακή 9/10/05 στις 5:40 – 6:00 (απόγευμά) 113

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

11.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ

Ξέχνα τη λύπη και διώξε τον πόνο Νίκα τη δίνη σταμάτα το χρόνο Κι άλλαξε τα όλα ( μα όλα) Κάνε μια ευχή και γύρνα σελίδα Να’ ναι λευκή να βρεις την ελπίδα Κι άλλαξε τα όλα ( μα όλα ) Μα να ξέρεις σ’ αυτό τον κόσμο τίποτα δεν είναι αδύνατον Δεν είναι αδύνατον λοιπόν , να φοβάσαι το παρόν Να τολμάς, να μη διστάσεις Κι όλα θα τα προσπεράσεις Δεν είναι αδύνατον θα δεις, λόγια που πονούν να πεις Γιατί έτσι θα πονέσεις Μα ύστερα όλα θα τ’ αντέξεις ( Δεν είναι αδύνατον , Δεν είναι αδύνατον) Ξέχνα τα λόγια που είπες σε μένα Κλείστε τα μάτια, και άστα κρυμμένα Να μείνουν για πάντα ( για πάντα) Πες μια λέξη και γέλα καρδιά μου Νοιώσε την έλξη και έλα κοντά μου Να μείνεις για πάντα ( για πάντα) Μα να ξέρεις σ’ αυτό τον κόσμο τίποτα δεν είναι αδύνατον Δεν είναι αδύνατον λοιπόν , να φοβάσαι το παρόν Να τολμάς, να μη διστάσεις Κι όλα θα τα προσπεράσεις Δεν είναι αδύνατον θα δεις, λόγια που πονούν να πεις Γιατί έτσι θα πονέσεις Μα ύστερα όλα θα τ’ αντέξεις ( Δεν είναι αδύνατον , Δεν είναι αδύνατον) Γράφτηκε την Πέμπτη 30/12/2004 ( την προτελευταία μέρα του 2004 ) στις 11 – 12:30 π.μ.

114

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

12.

ΕΡΩΤΑΣ ΑΝΙΚΗΤΟΣ

Τη φωνή σου θέλω να ακούσω Το κορμί σου πάλι ν΄ ακουμπήσω Για να ζεσταθώ Τη μορφή σου θέλω ν΄ αντικρίσω Άφησε με λίγο ακόμα να σ’ αγγίξω Να σε αισθανθώ Και τώρα σε γυρεύω Σε θέλω, σε ζηλεύω Δεν γίνεται καρδιά μου να σ’ έχω μακριά Έχεις γίνει εξάρτηση Μέσα στο κορμί μου Είσαι εσύ η πάθηση Η βαθιά πληγή μου Έρωτας ανίκητος Πάθος στη ζωή μου Έρωτας μοναδικός Το κρυφό φιλί μου Έρωτας τρελός με κυριεύει Η καρδιά μου πάλι σε γυρεύει Κι έχω τρελαθεί Ένα χάδι σου με γαληνεύει Η ψυχή μακριά σου δεν αντέχει Σ’ έχω ερωτευτεί Και τώρα σε γυρεύω Σε θέλω, σε ζηλεύω Δεν γίνεται καρδιά μου να σ’ έχω μακριά Έχεις γίνει εξάρτηση Μέσα στο κορμί μου Είσαι εσύ η πάθηση Η βαθιά πληγή μου Έρωτας ανίκητος Πάθος στη ζωή μου Έρωτας μοναδικός Το κρυφό φιλί μου

Γράφτηκε την Τετάρτη 29/06/05 στις 3:20 – 3:35 και 4:45 – 5:10(απόγευμα)

115

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

13.

ΑΠΕΡΑΝΤΟΣ ΩΚΕΑΝΟΣ

Όπως η θάλασσα ποτέ της δεν στερεύει Έτσι κι εγώ πάντα θα σ’ αγαπώ Όπως ο ήλιος το ξημέρωμα μαγεύει Τόσο γλυκά κι εγώ θα σε φιλώ Απέραντος ωκεανός, απέραντος ο ουρανός Απέραντη και η αγάπη η δικιά μας Ανάστατος ο πειρασμός, ο έρωτας καθοδηγός Στο μονοπάτι που χαράζει η καρδιά μας Όπως ο άνεμος συνέχεια ταξιδεύει Έτσι κι εγώ θα ψάχνω πάντα να σε βρω Όπως η γήινη ομορφιά σου με πλανεύει Έτσι κι εγώ θα σε κρατάω εδώ Απέραντος ωκεανός, απέραντος ο ουρανός Απέραντη και η αγάπη η δικιά μας Ανάστατος ο πειρασμός, ο έρωτας καθοδηγός Στο μονοπάτι που χαράζει η καρδιά μας Γράφτηκε την Παρασκευή 22/07/05 στις 1:35 – 1:45 (μεσημέρι) και στις 2:05 – 2:20 ( μεσημέρι) έγραψα το υπόλοιπο, δηλαδή το couple.

116

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

14.

ΥΠΟΓΕΙΑ ΡΕΥΜΑΤΑ

Αέρας δυνατός φυσάει παντού καρδιά μου Αέρας παγερός μέσα στα όνειρα μου Ξυπνάει τις σκέψεις μου άξαφνα Και μένα αφυπνίζει Σαν μηχανή του έρωτα Ξέρει να με ρυθμίζει Υπόγεια ρεύματα παντού Ταράζουν το δικό μου νου Νοιώθω να είμαι κάπου αλλού Στο χτυποκάρδι ενός τρελού Υπόγεια ρεύματα στη γη Στη σκοτεινή τη φυλακή Κι άμα τα νοιώσεις μια στιγμή Δεν θα βρεις δίπλα σου σιγή Υπόγεια ρεύματα στη δόλια σου ζωή …….. Αέρας δυνατός ουρλιάζει/ σαλεύει κάθε βράδυ Ατέλειωτος καημός κι αγάπη στο σκοτάδι Αέρας ξαφνικός σαστίζει το κορμί μου Αέρας παγερός παγώνει το φιλί μου Ξυπνάει τις σκέψεις μου άξαφνα Και μένα αφυπνίζει Σαν μηχανή του έρωτα Ξέρει να με ρυθμίζει Υπόγεια ρεύματα παντού Ταράζουν το δικό μου νου Νοιώθω να είμαι κάπου αλλού Στο χτυποκάρδι ενός τρελού Υπόγεια ρεύματα στη γη Στη σκοτεινή τη φυλακή Κι άμα τα νοιώσεις μια στιγμή Δεν θα βρεις δίπλα σου σιγή Υπόγεια ρεύματα στη δόλια σου ζωή …….. Γράφτηκε την Πέμπτη 7/07/05 στις 00:05 – 00:25( αρχή μέρας). 117

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

15.

ΠΑΡΑΝΑΛΩΜΑ ΠΥΡΟΣ

Έχεις στοιχειώσει τα όνειρα μου Μ’ έχεις μαγέψει εσύ πολύ Δόλωμα βάζεις την καρδιά μου Κάθε πρωί , κάθε στιγμή Το δικό σου έχω γίνει Παρανάλωμα πυρός Τίποτα δεν έχει μείνει Μόνο στάχτες και καπνός Φτάνει άλλο δεν αντέχω Φτάνει άλλο δεν μπορώ Μέρα νύχτα να σε βλέπω Μέρα νύχτα είσαι εδώ Μέσα στον ύπνο μου σε βλέπω Ν’ ανάβεις γύρω σου φωτιές Για μας τους δυο εγώ προβλέπω Να έρχονται αναποδιές Το δικό σου έχω γίνει Παρανάλωμα πυρός Τίποτα δεν έχει μείνει Μόνο στάχτες και καπνός Φτάνει άλλο δεν αντέχω Φτάνει άλλο δεν μπορώ Μέρα νύχτα να σε βλέπω Μέρα νύχτα είσαι εδώ

Γράφτηκε την Τετάρτη 20/07/05 στις 00:35 – 1:00 ( μεσάνυχτα προς ξημερώματα )…

118

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

16.

ΦΩΤΙΑ – ΒΡΟΧΗ – ΑΕΡΑΣ – ΓΗ

Μωβ ο ουρανός, ματωμένο το φεγγάρι Γόρδιος δεσμός, τις ψυχές μας καταβάλει Πέλαγος βαθύ στο κορμί σου ατενίζει Ήλιος και βροχή, στην καρδιά μας πάντ’ ανθίζει Στα σημεία του ορίζοντα αυτή η αγάπη μένει Με φωτιά , βροχή , αέρα και γη εσένα περιμένει Στο βορά παγώνει η καρδιά μου Στο νοτιά ψυχρά τα όνειρα μου Ο αέρας εκεί, τη βροχή καρτερεί Να ενωθούνε, να γίνουνε πάγος Με το φως ανατέλλει η ζωή μου Στη σκιά μαραζώνει η ψυχή μου Η φωτιά δυνατή, με τη γη θα ενωθεί Να πετρώσει τα πάντα αμέσως Να φυσάει δυνατά, ο αέρας ξανά Τρικυμία να φέρει μεγάλη Με το φως να φανεί, η αγάπη αυτή Τι ζωή ν’ αντικρίσει και πάλι Φλόγα ζωντανή, τα σημάδια της αφήνει Νύχτα σιωπηρή, στο φιλί ανάσα δίνει Έρημη η γη, στο σκοτάδι μαραζώνει Στ’ άγνωστο γυμνή, τη ζωή μου αναστατώνει Στα σημεία του ορίζοντα αυτή η αγάπη μένει Με φωτιά , βροχή , αέρα και γη εσένα περιμένει Στο βορά παγώνει η καρδιά μου Στο νοτιά ψυχρά τα όνειρα μου Ο αέρας εκεί, τη βροχή καρτερεί Να ενωθούνε, να γίνουνε πάγος Με το φως ανατέλλει η ζωή μου Στη σκιά μαραζώνει η ψυχή μου Η φωτιά δυνατή, με τη γη θα ενωθεί Να πετρώσει τα πάντα αμέσως Να φυσάει δυνατά, ο αέρας ξανά Τρικυμία να φέρει μεγάλη Με το φως να φανεί, η αγάπη αυτή Τι ζωή ν’ αντικρίσει και πάλι

119

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

Γράφτηκε την Δευτέρα 14/11/05 στις 11:30 – 11:55 (βράδυ) . 17.

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

Το κυνήγι του έρωτα μου έκανα προχθές εγώ Ήθελα στην αγκαλιά μου να σε έχω πάλι εδώ Έψαξα σ’ όλα τα δάση, έψαξα στις ερημιές Στα σοκάκια της Αθήνας, στις ακρογιαλιές Κ’ εσύ μου έπαιζες κρυφτό Έψαχνα ώρες να σε βρω Κι αλήθεια κόντεψα να τα παρατήσω Μα όμως σε βρήκα να’ σ’ εκεί Σ’ ένα παγκάκι από γυαλί Κι έγραφες πάνω ποτέ να μη σ’ αφήσω Το κυνήγι του έρωτα μου δεν θα τελειώσει ποτέ Τη μονάκριβη καρδιά μου θα στη δώσω σε κολιέ Να θυμάσαι τις στιγμές μας, τα’ όμορφα τα δειλινά Που σε έβρισκα ζωή μου, σε μι’ ακρογιαλιά Κ’ εσύ μου έπαιζες κρυφτό Έψαχνα ώρες να σε βρω Κι αλήθεια κόντεψα να τα παρατήσω Μα όμως σε βρήκα να’ σ’ εκεί Σ’ ένα παγκάκι από γυαλί Κι έγραφες πάνω ποτέ να μη σ’ αφήσω Γράφτηκε την Τρίτη 21/06/05 στις 10:00 – 10:30 (βράδυ)

120

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

18.

ΣΤΟ ΧΑΡΤΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ

Η ζωή μου ένας χάρτης, ένα απέραντο σχοινί Που ενώνει εμάς του δύο σ’ ένα σώμα μια ψυχή Και για σένα έχω πάντα Μία πόρτα ανοιχτή Για να έρχεσαι καρδιά μου Όποτε το θες εσύ ( ή: όταν το θες εσύ) Στο χάρτη της καρδιάς μου Θα ζεις για πάντα εσύ Στο χάρτης της ματιάς μου Θα είσαι μια ζωή Αστραπές, κεραυνοί, θύελλες, κατακλυσμοί Δεν θα μας χωρίσουνε Δεν θα μας νικήσουνε Ποτέ , ποτέ , ποτέ …. Η ζωή μου μια σελίδα με το χρώμα της καρδιάς Περιμένει εσύ να γράψεις πως εμένα θ’ αγαπάς Και για σένα εγώ αφήνω Ένα κόκκινο στυλό Να υπογράψεις της καρδιά μας Το μεγάλο σ’ αγαπώ Στο χάρτη της καρδιάς μου Θα ζεις για πάντα εσύ Στο χάρτης της ματιάς μου Θα είσαι μια ζωή Αστραπές, κεραυνοί, θύελλες, κατακλυσμοί Δεν θα μας χωρίσουνε Δεν θα μας νικήσουνε Ποτέ , ποτέ , ποτέ ….

Γράφτηκε την Πέμπτη 22/09/05 στις 9:50 – 10:15 (βράδυ)

121

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

19.

ΤΡΕΜΟΣΒΗΝΕΙ

Τα όνειρα μου αναβοσβήνουν Έχουν γίνεις ένας φακός Σαν λαμπάκια τρεμοσβήνουν Χριστουγέννων πυρετός Και η σπίθα ανάβει Γίνεται ζεστή φωτιά Ποιος θα προλάβει Να το νοιώσει αυτό ξανά Τρεμοσβήνει η φλόγα της καρδιάς σου Δεν μ’ αφήνει να βρεθώ κοντά σου Σαν εμπόδιο από καρφιά Από θάμνους και γυαλιά Προσπαθεί τους δυο μας να χωρίσει Σαν αγρίμια που ορμούν Τους εχθρούς τους πολεμούν Έτσι θέλει πάλι αυτή να μας ξορκίσει Τα όνειρα μου υποφέρουν Μ’ εφιάλτες τρομερούς Μάλλον δεν θα καταφέρουν Να νικήσουν τους εχθρούς Και η σπίθα ανάβει Γίνεται ζεστή φωτιά Ποιος θα προλάβει Να το νοιώσει αυτό ξανά Τρεμοσβήνει η φλόγα της καρδιάς σου Δεν μ’ αφήνει να βρεθώ κοντά σου Σαν εμπόδιο από καρφιά Από θάμνους και γυαλιά Προσπαθεί τους δυο μας να χωρίσει Σαν αγρίμια που ορμούν Τους εχθρούς τους πολεμούν Έτσι θέλει πάλι αυτή να μας ξορκίσει Γράφτηκε την Κυριακή 7/08/05 στις 5:45 – 600 (απόγευμα). 122

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

20.

ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ

Στιγμές που λησμονήσαμε, καιρός να τις γευτούμε Το παρελθόν το σβήσαμε, και τώρα προχωρούμε Τα όνειρα μας ξύπνησαν , και είπαν ξεκινάμε Τίποτα δεν μας ζήτησαν, κι όλα καλά θα πάνε Ταξίδι για το άγνωστο μαζί σου τώρα αρχίζει Σε χρόνο, χώρο μαγικό, μα κάτι μου θυμίζει Το όνειρο που είδα εγώ, εδώ και λίγα χρόνια Σ’ αντάμωσα, σε γνώρισα, στα παγωμένα χιόνια Και τώρα πάλι είμαστε, κι οι δυο μας ενωμένοι Στο μέρος που βρεθήκαμε, ξανά αγκαλιασμένοι Σε άγνωστη μα φιλική , για μας ονειροχώρα Δεν μας τρομάζει τίποτε , ακόμη και η μπόρα Στιγμές που ξεθωριάσανε, απόψε ζωντανέψαν Το παρελθόν το κάψανε, και όλα τα αντέξαν Απ’ τα δεσμά ελεύθερη , η σκέψη τριγυρνάει Και στου ονείρου τ’ άγνωστο, την είσοδο περνάει Ταξίδι για το άγνωστο μαζί σου τώρα αρχίζει Σε χρόνο, χώρο μαγικό, μα κάτι μου θυμίζει Το όνειρο που είδα εγώ, εδώ και λίγα χρόνια Σ’ αντάμωσα, σε γνώρισα, στα παγωμένα χιόνια Και τώρα πάλι είμαστε, κι οι δυο μας ενωμένοι Στο μέρος που βρεθήκαμε, ξανά αγκαλιασμένοι Σε άγνωστη μα φιλική , για μας ονειροχώρα Δεν μας τρομάζει τίποτε , ακόμη και η μπόρα

Γράφτηκε την Τρίτη 27/12/2005 στις 3:55 – 4:25 (μεσημέρι προς απόγευμά )

123

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

21.

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΡΑΦΩ

Πάνω σ’ ένα στίχο γράφω ότι θέλει η καρδιά Με μια πένα υπογράφω τ’ άσχημα και τα καλά Αναμνήσεις μιας αγάπης που δεν λέει να ξεχαστεί Τ’ άρωμα της ευτυχίας ποιος μπορεί να θυμηθεί Τραγούδια γράφω, για να ξεχνιέμαι Και τα εσώψυχα να βγάλω απ’ την καρδιά Τραγούδια γράφω, κι αναρωτιέμαι Αν θα γυρίσουμε μια μέρα στα παλιά Κι οι αναμνήσεις οι κακές να ξεχαστούνε Μόνο τα όμορφα να ζήσουν στο παρόν Και ότι έρχεται μονάχα να σκεφτούμε Και τα δυσάρεστα να γίνουν παρελθόν

( χ2 )

Πάνω σ’ ένα στίχο βάζω , πόνο, λύπη και χαρά Με τη σκέψη μου διαβάζω ότι ζήσαμε παλιά Έρχονται ξανά εικόνες , μιας ωραίας εποχής Μα με πνίγουν οι χειμώνες που δεν σ’ άφησαν να’ ρθεις Τραγούδια γράφω, για να ξεχνιέμαι Και τα εσώψυχα να βγάλω απ’ την καρδιά Τραγούδια γράφω, κι αναρωτιέμαι Αν θα γυρίσουμε μια μέρα στα παλιά Κι οι αναμνήσεις οι κακές να ξεχαστούνε Μόνο τα όμορφα να ζήσουν στο παρόν Και ότι έρχεται μονάχα να σκεφτούμε Και τα δυσάρεστα να γίνουν παρελθόν

( χ2 )

Γράφτηκε την Παρασκευή 10/02/2006 στις 11:00 – 11:20 ( το βράδυ) .

124

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

22.

ΖΗΣΕ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

Όταν ονειρεύεσαι, πάντοτε να σκέφτεσαι Πως η κάθε στιγμή, είναι μοναδική Όταν κάτι χάνεται, δύσκολα ξανάρχεται Γίνεται αδύνατο, πάθος ανεκπλήρωτο Γι’ αυτό να πολεμήσεις Γι’ αυτό να συνεχίσεις Το όνειρο που τώρα ζεις Πάλεψε να αποκτήσεις Ζήσε το όνειρο που τώρα βλέπεις Κρύψ’ το καλά και μην τ’ αφήσεις να χαθεί Ζήσε στιγμές που χρόνια επιθυμούσες Παρ’ τες μαζί σου, συντροφιά για μια ζωή Παρ’ τες μαζί σου για να νοιώσεις δυνατή Όταν ονειρεύεσαι, πάντοτε να σκέφτεσαι Πως όλα τα’ όνειρα, κάτι συμβολίζουν Πάλεψε και νίκησε, κάτι διεκδίκησε Απ’ αυτό που τώρα ζεις, και το επιδιώκεις Γι’ αυτό να πολεμήσεις Γι’ αυτό να συνεχίσεις Το όνειρο που τώρα ζεις Πάλεψε να αποκτήσεις Ζήσε το όνειρο που τώρα βλέπεις Κρύψ’ το καλά και μην τ’ αφήσεις να χαθεί Ζήσε στιγμές που χρόνια επιθυμούσες Παρ’ τες μαζί σου, συντροφιά για μια ζωή Παρ’ τες μαζί σου για να νοιώσεις δυνατή

Γράφτηκε την Παρασκευή 13/01/06 στις 8:00 – 8:05 (πρωί) και ολοκληρώθηκε την Τρίτη 17/01/06 στις 7:35 – 7:50 (βράδυ) .

125

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

23.

ΕΡΗΜΟΣ

Τα όνειρα που κάναμε, ξεθώριασαν καρδιά μου Το μίσος τα κυρίεψε και έφυγαν μακριά μου Η ρόδα όμως κύλησε, και άρχισε να τρέχει Η μοίρα δεν σταμάτησε ποτέ της να μας βρέχει Σμαραγδένια βροχή, στο κορμί και στη ζωή Δωσ’ μου αγάπη μου πνοή, ν’ αναστήσω την ψυχή

( χ2 )

Σαν «έρημος» ο δρόμος της καρδιάς μας Σκεπάζει τα κλειδιά της μοναξιάς μας Ταξίδι έχει γίνει η ζωή μας Σμαράγδια και βροχή μες στην ψυχή μας Σαν «έρημος» ο φάρος του κορμιού μας Φυλάει τη φωτιά του εγωισμού μας Τα άστρα τ’ ουρανού δεν μας ξεχνάνε Καρδούλα μου , «αγάπη» μας κερνάνε Τα σχέδια που κάναμε, κατάντησαν με ψέμα Ο χρόνος δεν τα άντεξε, τα πέταξε στο ρέμα Μα η τύχη τους αγνώριστη, δεν ξες τι θ’ απογίνουν Η μοίρα φέρνει ανατροπές, τα όνειρα δεν σβήνουν Σμαραγδένια βροχή, στο κορμί και στη ζωή Δωσ’ μου αγάπη μου πνοή, ν’ αναστήσω την ψυχή

( χ2 )

126

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

24.

ΠΙΝΩ ΑΠΟΨΕ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΟΥ

Μάτια μου, φεγγάρια μου Μάτια μου καθρέφτες Μάτια μου μοναδικά Είστε σαν δυο κλέφτες Κλέψτε την αγάπη μου Φέρτε την κοντά μου Να γυρίσει πίσω εδώ Μες στην αγκαλιά μου Πίνω απόψε στην υγειά σου Πίνω απόψε στα όνειρα σου Πίνω φλόγα από του έρωτα το πάθος Πίνω απόψε στην υγειά σου Πίνω απόψε στα φιλιά σου Πίνω αγάπη μου την ομορφιά σου Πίνω εγώ, έρωτα Χρώμα, γέλιο και χαρά Πίνω απόψε στην υγειά σου , γεια χαρά Πιες εσύ, μια γουλιά Έρωτα μου πες ξανά Πως θα είσαι μια ζωή εδώ κοντά Στη δική μου μέσα , αγκαλιά Γέλιο μου υπέροχο Γέλιο ενός αγγέλου Γέλιο μου μοναδικό Γέλιο του ανέμου Πέρνα απόψε τα βουνά Πέρνα τα ποτάμια Σχίσε χώρες, ερημιές Και κλειστά φεγγάρια Πίνω απόψε στην υγειά σου Πίνω απόψε στα όνειρα σου Πίνω φλόγα από του έρωτα το πάθος Πίνω απόψε στην υγειά σου Πίνω απόψε στα φιλιά σου Πίνω αγάπη μου την ομορφιά σου

127

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

Πίνω εγώ, έρωτα Χρώμα, γέλιο και χαρά Πίνω απόψε στην υγειά σου , γεια χαρά Πιες εσύ, μια γουλιά Έρωτα μου πες ξανά Πως θα είσαι μια ζωή εδώ κοντά Γράφτηκε την Τρίτη Στη δική μου μέσα , αγκαλιά 13/06/2006 στις 7:30 – 8:00 (απόγευμα)

25.

ΣΑΝ ΑΣΤΕΡΙ

Τα πέλαγα μας χώρισαν, με πήρανε μακριά σου Και τώρα που σε σκέφτομαι, μου λείπει η ματιά σου Ταξίδευα για να σε βρω, μα όμως δεν σε βρήκα Το πήρα όμως απόφαση και μέσα μου εγώ είπα Πρέπει να ντυθώ, να’ ρθω να σε βρω Πρέπει να’ μαι σαν αστέρι Ν’ αποκοιμηθώ, μες στον ουρανό Να πετάξω σαν αγέρι Κι ύστερα μπορεί, να’ ρθει κι η στιγμή Που οι καρδιές μας θα ενωθούνε Μ’ αλμυρά νερά, χρώμα και φωτιά Το όνειρα μας θα ντυθούμε Τα ξέφρενα τα βράδια μας, γίναν νερό κι αλάτι Μονάχο/η με παράτησες, στου έρωτα τα λάθη Όμως δεν τα παράτησα, και είπα θα νικήσω Βουνά, ποτάμια θα διαβώ, μαζί σου θα γυρίσω Πρέπει να ντυθώ, να’ ρθω να σε βρω Πρέπει να’ μαι σαν αστέρι Ν’ αποκοιμηθώ, μες στον ουρανό Να πετάξω σαν αγέρι Κι ύστερα μπορεί, να’ ρθει κι η στιγμή Που οι καρδιές μας θα ενωθούνε Μ’ αλμυρά νερά, χρώμα και φωτιά Το όνειρα μας θα ντυθούμε Γράφτηκε την Παρασκευή 30/06/2006 στις 00:10- 00:30 (ξημερώματα- αρχή ημέρας). 128

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ ( Τελευταίος Στίχος 29.7.2011) Στις 29 του Ιούλη το βραδάκι στις εννιά Έζησα στιγμές μεγάλες στη δική σου αγκαλιά Πυρετώδης αναμνήσεις δέκα χρόνια τώρα πια Μου θυμίζουνε εσένα και τη πρώτη μας φορά Αχ και να’ χα, Θεέ μου τάχα Ένα σύννεφο να φύγω μακριά Να γυρίσω και να ζήσω Όλα εκείνα που θυμίζουν τα παλιά Δέκα χρόνια στιγμές ήταν μοναδικές Είχαν μέσα τους ζωή και πάθος Δέκα χρόνια στιγμές, οι δικές μας στιγμές Δεν μπορούν να σβηστούν κατά λάθος Δέκα χρόνια μαζί στο παιχνίδι «Ζωή» Ταξιδεύω μαζί σου στ’ αστέρια Δέκα χρόνια μαζί πάντα να’ σαι εκεί Δεν μπορώ να βρεθώ σ’ άλλα χέρια Δέκα χρόνια έχουν περάσει κι εμείς ζήσαμε πολλά Όνειρα που μου θυμίζουν μια φιλόξενη καρδιά Το Φεγγάρι ν’ αρμενίζει σε μια θάλασσα πλατιά Έρωτα απόψε θέλω να γυρίσω στα παλιά Αχ και να’ χα, Θεέ μου τάχα Ένα σύννεφο να φύγω μακριά Να γυρίσω και να ζήσω Όλα εκείνα που θυμίζουν τα παλιά Δέκα χρόνια στιγμές ήταν μοναδικές Είχαν μέσα τους ζωή και πάθος Δέκα χρόνια στιγμές, οι δικές μας στιγμές Δεν μπορούν να σβηστούν κατά λάθος Δέκα χρόνια μαζί στο παιχνίδι «Ζωή» Ταξιδεύω μαζί σου στ’ αστέρια Δέκα χρόνια μαζί πάντα να’ σαι εκεί Δεν μπορώ να βρεθώ σ’ άλλα χέρια

129

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

Γράφτηκε την Παρασκευή 29/07/2011 στις 12:15 – 13:25 το μεσημέρι. ( ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΟ ΠΡΩΤΑ ΜΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ «ΕΦΥΓΕΣ ΜΑΚΡΙΑ» & «ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΩ» )

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011) 1 & 2 ΠΟΙΗΜΑΤΑ, 100 & 2 ΣΤΙΧΟΙ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΠΑΜΠΑΛΗ ΤΥΠΩΘΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ ΤΟΥ 2012 ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ .

130

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

131

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ (2001-2011)

132