Festival Cinéma Arabe 2014 by Festival Cinéma Arabe

programma 6â&#x20AC;&#x201C;18 mei 2014 www.cinemaarabe.nl

De vlag kan uit: Festival Cinéma Arabe viert haar tienjarig bestaan. Al sinds 2004 vertoont Cinéma Arabe de beste hedendaagse cinema uit landen als Egypte en Tunesië, Marokko en Palestina. Door de ogen van filmmakers uit een zeer diverse regio biedt Cinéma Arabe een andere blik op het leven in de Arabische wereld – de blik van binnenuit.

Hang out the flags: Festival Cinéma Arabe is celebrating its tenth anniversary. Since 2004 Cinéma Arabe has shown the best of contemporary cinema from countries such as Egypt and Tunisia, Morocco and Palestine. Through the eyes of film makers from a very diverse region, Cinéma Arabe offers a different look at life in the Arab world – the view from the inside.

Festival Cinéma Arabe 2014 opent zoals vanouds in Amsterdam, gevolgd door Rotterdam. De week erop is een selectie van de films te zien in Leeuwarden, Maastricht, Den Haag en Den Bosch. Cinéma Arabe timmert aan de weg – en daar zijn we trots op. Vanuit het kantoor van Sphinx Art Productions in Amsterdam maken we al sinds 1989 bijzondere muzikale, theater- en filmprogramma’s. Sinds eind 2013 programmeren we maandelijks een Arabische film in Amsterdam en Rotterdam. Reden voor een feest en dat vieren we graag met u!

Festival Cinéma Arabe opens as usual in Amsterdam, followed by Rotterdam. The following week, a selection of the films travels to Leeuwarden, Maastricht, The Hague and Den Bosch. Cinéma Arabe is making progress – and we’re proud of it. From the small office of Sphinx Art Productions in Amsterdam we’ve been organizing special music, film and theatre programmes since 1989. Since late 2013 we are presenting a monthly Arab film screening in Amsterdam and Rotterdam. A cause for celebration, and we’d like to celebrate with you!

Wat kunt u verwachten op Festival Cinéma Arabe 2014? De juweeltjes van grote filmfestivals als Toronto, Berlijn en Venetië, waar ondanks – of dankzij? – de onrust in veel landen prachtige films in première gingen. Maar juweeltjes komen niet altijd van ver. Trots presenteren wij twee wereldpremières van eigen bodem: Plastic Harem van Rob Schröder en Gabrielle Provaas, die in Egypte op zoek gingen naar het verhaal van de Nederlands-Egyptische beeldhouwer Tarik Sadouma. En uit het noordelijke Delfzijl: Cold Breezes, het fraai ingetogen debuut van voormalig fabrieksarbeider Cengiz Özgök. Voorafgaand aan de hoofdfilms presenteren we bovendien opvallende korte films van jonge filmmakers.

What can you expect at Festival Cinéma Arabe 2014? The jewels from big film festivals such as Toronto, Berlin and Venice, where despite – or because of? – the turmoil in many countries, marvellous films were premiered. But jewels don’t always come from afar. We proudly present two world premieres of homegrown films: Plastic Harem by Rob Schröder and Gabrielle Provaas, who in Egypt went in search of the story of Dutch-Egyptian sculptor Tarik Sadouma. And from northerly Delfzijl: Cold Breezes, the beautifully understated debut of former factory worker Cengiz Özgök. Prior to the feature films, we also present striking short films by young film makers.

Namens alle betrokkenen bij het festival nodig ik u van harte uit om te genieten van ons mooie festival.

On behalf of everyone involved in the festival, I warmly invite you to enjoy our beautiful festival. Hoping to see you in the dark!

Ik zie u graag in het donker! Adel Salem Festivaldirecteur

Adel Salem Festival director

De vlag kan uit Hang out the flag

Opening: The Rooftops Festival Cinéma Arabe 2014 opent met The Rooftops van Merzak Allouache (1944). Het ‘cinematografische gezicht van Algerije’ (Variety) wordt in binnen- en buitenland geroemd om zijn politiek geëngageerde werk en kritische houding jegens het autoritaire regime. Het kwam Allouache duur te staan, toen Harragas (2009) werd gecensureerd. Het precaire evenwicht in Algerije – verscheurd door burgeroorlog in de jaren 90 - is het onderwerp van The Rooftops. De film speelt zich af op de dakterrassen van Algiers: zichtbaar en toch verborgen. Allouache: ‘De Algerijnen zijn een getroebleerd volk, ook al geven ze het zelf niet toe.’

Opening: The Rooftops Festival Cinéma Arabe 2014 opens with The Rooftops by Merzak Allouache (1944). The ‘cinematic face of Algeria’ (Variety) is praised at home and abroad for his politically engaged work and critical position vis-a-vis the authoritarian regime. It cost Allouache dearly, when Harragas (2009) was censored. The precarious balance in Algeria - torn by civil war in the 90s - is the subject of The Rooftops. The film is set on the titular rooftops of Algiers: fully in sight, yet hidden from view. Allouache: ‘The Algerians are a troubled people, even if they don’t admit it themselves.’

Wereldpremières van eigen bodem Trots presenteren wij maar liefst twee wereldpremières van eigen bodem. Na het succes van Ouwehoeren (2011) vonden Rob Schröder en Gabrielle Provaas opnieuw een markante hoofdpersoon: de Nederlands-Egyptische kunstenaar Tarik Sadouma, een kettingrokende bohemien die in Plastic Harem met bravoure de Arabische elite te kijk zet. En uit het hoge noorden: Cold Breezes van Cengiz Özgök. De filmgek uit Groningen (1960) werkte 25 jaar in een fabriek. Toen die in 2009 sloot, lonkte de camera. Mooi verhaal, nog mooiere film: heldere shots, bondige dialogen en heel noordelijk.

World premieres, home-grown We proudly present: two home-grown world premieres. After the success of Meet the Fokkens (2011) Rob Schröder and Gabrielle Provaas found another remarkable protagonist by the name of Tarik Sadouma, a Dutch Egyptian artist and chain-smoking bohemian, who exposes the Arabic elite with bravado in Plastic Harem. And from the North: Cold Breezes by Cengiz Özgök. The film-crazy Özgök from Groningen (1960) worked in a factory for 25 years. When it closed in 2009, the camera finally won. Good story, even better film: clear shots, dense dialogues and truly northerly.

highlights

Vraag het zelf. Filmmakers op het festival

Dat vieren we met oud en nieuw werk van drie grote filmmakers. In de eerste plaats Rashid Masharawi, de chroniqueur van het dagelijks leven in de bezette Palestijnse gebieden. Op het programma Palestine Stereo (2013) over twee escapistische broers, en Laila’s Birthday (2008) over een taxichauffeur met een sterk rechtvaardigheidsgevoel. Van de Marokkaanse Jillali Ferhati vertonen we Pillow Secrets (2013) en klassieker La plage des enfants perdus (1991): trefzekere, sfeervolle verhalen met krachtige vrouwenrollen. Nummer drie is de Koerdisch-Iraanse Taha Karimi, die vorig jaar op 37-jarige leeftijd verongelukte - een verlies voor de Koerdische cinema. Te zien: 1001 Apples (2013) en The Qandil Mountains (2010), opvallend vormgegeven films die zich afspelen in het onherbergzame Irakese Koerdistan. Op de volgende tien jaar!

Na de première van Plastic Harem in Rialto (woe 7 mei) en in LantarenVenster (vrij 9 mei) is er een uitgebreid gesprek met de makers en hoofdpersoon van de film. Op zaterdagavond (10 mei) vragen we in Rialto documentairemakers naar de relevantie, kansen en beperkingen van hun vak. Bij veel vertoningen in Rialto en LantarenVenster is de regisseur van de film aanwezig voor een Q&A. Ook filmkrant.live doet het festival aan: in Rialto en in LantarenVenster geeft een filmjournalist van De Filmkrant een speciale inleiding.

Old & New: 10 Years of Festival Cinéma Arabe

After the premiere of Plastic Harem in Rialto (Wed 7 May) and in LantarenVenster (Fri 9 May), there will be a panel conversation with the makers and the protagonist of the film. On Saturday evening (10 May) we will be asking documentary film makers about the relevance, opportunities and limitations of their profession. After many of the screenings in Rialto and LantarenVenster, film makers are present for a Q&A. De Filmkrant also visits the festival: a film critic from the magazine will introduce a film in Rialto and in LantarenVenster in a special filmkrant.live session.

And we’re celebrating with old and new work by three great film makers. In the first place Rashid Masharawi, the chronicler of daily life in the occupied Palestinian territories. We screen Palestine Stereo (2013) about two escapist brothers, and Laila’s Birthday (2008) about a taxi driver with a strong sense of justice. From the Moroccan Jillali Ferhati, we screen Pillow Secrets (2013) and the classic La plage des enfants perdus (1991): accurate, atmospheric stories and strong female roles. Number three is the Kurdish Iranian Taha Karimi, who died in an accident last year at the age of 37 – a loss for Kurdish cinema. On view: 1001 Apples (2013) and The Qandil Mountains (2010), strikingly designed films set in the beautifully rugged Iraqi Kurdistan. To the next ten years!

programma / program p. 24-28

Wie, waar en wanneer? Houd onze site en Facebook in de gaten!

Go ahead and ask. Filmmakers on the festival

Who, what and when? Keep an eye on our site and Facebook!

legenda / symbols speelfilms feature films documentaires documentary fims korte films short films

Oud & Nieuw: 10 Jaar Festival Cinéma Arabe

1001 Apples Vijf vijftigers reizen naar de uithoeken van Irakees Koerdistan en delen overal glimmend rode appels uit. Ze zijn overlevenden van de Anfal-campagne (vijf van in totaal tien), de moord op 182.000 Koerden eind jaren 80. De slachtoffers, vooral jonge mannen, verdwenen in massagraven. Geen familie bleef gespaard. De met gekleurde kruidnagels versierde appels zijn een Koerdisch symbool van verzoening en liefde – voor elke dode een. Terwijl nabestaanden zo letterlijk uiting geven aan hun verdriet en rouw, doen de vijf mannen hun verhaal. Op wonderbaarlijke wijze overleefden ze de executies van het Ba’ath-regime van Saddam Hoessein. Een fraai verteld en vormgegeven eerbetoon aan de vergeten slachtoffers. De getalenteerde Iraans-Koerdische regisseur Taha Karimi kwam in mei 2013 om het leven bij een auto-ongeluk. 10 Jaar Cinéma Arabe – van dezelfde regisseur: The Qandil Mountains (2010)

Five travellers in their fifties go to the far corners of Iraqi Kurdistan and hand out shiny red apples everywhere. They are survivors of the Anfal campaign (five of a total of ten), the murder of 182,000 Kurds at the end of the 1980s. The victims, mainly young men, disappeared in mass graves. No family was spared. The apples, decorated with coloured cloves, are a Kurdish symbol of reconciliation and love – one for each dead person. While their relatives literally express their sorrow and grief, the five men tell their story. Miraculously, they survived the executions of the Ba’athist regime of Saddam Hussein. A beautifully told and crafted tribute to the forgotten victims. The talented Kurdish Iranian director Taha Karimi was killed in a car accident in May 2013. 10 Years of Cinéma Arabe – by the same director: The Qandil Mountains (2010)

rialto

director Taha Karimi / country Iraq / year 2013 / running time 74’ / language Kurdish / subtitles English

wed 7 14.30 lantarenvenster

thu 8 15.00

Arij - Scent of Revolution Wat begon als een onderzoek naar corruptie in Luxor, werd een persoonlijke film over hoop en verraad in de nadagen van de Egyptische revolutie. Eind 2011 voelt Viola Shafik zich lamgeslagen door het geweld dat de hooggespannen verwachtingen van Tahrir uiteenslaat. Ze gaat te rade bij vier uiteenlopende figuren die elk een ander inzicht bieden in heden en verleden van een geruïneerd land. Zoals de lokale activist die met gevaar voor eigen leven machtsmisbruik in Luxor boven tafel tracht te krijgen. Of de linkse schrijver Alaa El Dib, die een parallel trekt naar de revolutie van 1952. El Dib: ‘We zijn weer terug bij af. Wie dat ontkent, liegt.’ Daar denkt een jonge online activiste heel anders over. Is de geur van revolutie al vervlogen?

What began as an investigation into corruption in Luxor, became a personal film about hope and betrayal in the twilight of the Egyptian revolution. At the end of 2011 Viola Shafik feels paralyzed by the violence that disperses the high hopes of Tahrir. She consults four diverse characters, each offering a different insight into the present and past of a ruined land. Such as the local activist who risks his life trying to expose the abuse of power in Luxor. Or the left-wing writer Alaa El Dib, who draws a parallel with the revolution of 1952. El Dib: ‘We’re back to square one. Anyone who denies it is lying.’ A young online activist thinks very differently about this. Has the scent of revolution already flown?

rialto

director Viola Shafik / country Egypt, Germany / year 2013 / running time 86’ / language Arabic / subtitles English /

sat 10 14.30 lantarenvenster

sat 10 13.00

filmhuis den haag

sun 18 15.30

Het einde van de lente

Spring is over

Terwijl de voorjaarszon in Nederland doorbreekt, is de euforie van de Arabische Lente voorgoed voorbij. Na de gevallen presidenten en de eerste rondes verkiezingen begint het immers pas echt: een samenleving opnieuw vormgeven. Geen sinecure in landen waar de bevolking vooral gewend is aan repressie en weinig weerbaar tegen een machtige staat. Het is vallen en opstaan, zoals pijnlijk duidelijk wordt in Egypte. En het vergt introspectie en zelfonderzoek. Die rol nemen filmmakers op zich, en met verve: de mooiste voorbeelden zijn te zien op het festival.

While spring is breaking in the Netherlands, the euphoria of the Arab Spring is over and done with. After fallen presidents and the first rounds of elections, it is only just really starting: reshaping society. No sinecure, in countries where the population is primarily used to repression and has little resistance to offer against a powerful state. It goes by trial and error, as is painfully obvious in Egypt. And it requires introspection and self-examination. The film makers take on that role themselves, and with gusto: the best examples can be seen at the festival.

Zo laten de Egyptische Rags and Tatters (Ahmad Abdalla) en Arij (Viola Shafiq) de schaduwkant van revolutie zien, net als het Marokkaanse They Are the Dogs (Hicham Lasri). De makers trekken de houdbaarheid van het revolutionair elan in twijfel en wijzen subtiel op onderliggend eigenbelang. In zijn fabelachtige debuut Bastardo toont Tunesiër Néjib Belkhadi hoe hebzucht een kleine gemeenschap ondermijnt - een krachtige waarschuwing voor machtsgeile politieke elites. In Controlling and Punishment schetsen Ridha Tlili en Ayten Mutlu Saray een portret van het Tunesische Sidi Bouzid, de kiem van de revoluties, waar fruitverkoper Mohammed Bouazizi zichzelf in brand stak. Van een heel andere orde is Plastic Harem van Rob Schröder en Gabrielle Provaas, waarin kunstenaar Tarik Sadouma de ijdele Arabische elite een spiegel voorhoudt. De onrust en armoede op straat ontgaan hen, maar hoe lang nog? Anderzijds constateert Sherief Elkatsha in zijn vermakelijke en voor iedere bezoeker aan de stad herkenbare Cairo Drive nuchter: revolutie of niet, het verkeer in Caïro staat altijd vast.

For instance, the Egyptian Rags and Tatters (Ahmad Abdalla) and Arij (Viola Shafiq) show the downside of revolution, as well as the Moroccan They Are the Dogs (Hicham Lasri). The film makers question the sustainability of the revolution and subtly point to underlying interests. In his stunning debut Bastardo, Tunisian Néjib Belkhadi shows how greed undermines a small community – a powerful warning to power-hungry political elites. In Controlling and Punishment, Ridha Tlili and Ayten Mutlu Saray sketch a portrait of the Tunisian Sidi Bouzid, the seed of the revolutions, where fruit-seller Mohammed Bouazizi set himself on fire. Of a very different order is Plastic Harem by Rob Schröder and Gabrielle Provaas, in which artist Tarik Sadouma holds up a mirror to the vain Arab elite. The turmoil and poverty on the streets elude them, but for how long? On the other hand, in his entertaining Cairo Drive, recognizable to every visitor to the city, Sherief Elkatsha plainly states: revolution or no revolution, there is always a traffic jam in Cairo.

Kortom, het festival biedt een palet aan perspectieven op een regio in postrevolutionaire beweging; vaak verontrustend, altijd scherp en zelfbewust. De blik van binnenuit.

In short, the festival offers up a palette of perspectives on a region in post-revolutionary movement, often disturbing, always sharp and confident – the view from the inside.

blik van binnenuit / view from within

Bastardo Bastardo is een buitenstaander in zijn gemeenschap, een verpauperde buitenwijk waar de maffiose bruut Larnouba de scepter zwaait. Als Bastardo, eigenlijk Mohsen, zijn baan verliest, haalt zijn vriend Khlifa hem over een telefoonmast op zijn dak te installeren. De mast geeft Mohsen’s leven een drastische wending. Het geld stroomt binnen en terwijl mobieltjes hun intrede doen in de wijk, geniet Mohsen steeds meer aanzien – en raakt hij steeds meer in de greep van zijn nieuw verworven rijkdom. Een confrontatie met Larnouba kan niet uitblijven. In zijn speelfilmdebuut combineert Néjib Belkadhi toepasselijke film noir met hier en daar een surreëel accent. Een rauwe fabel over macht en corruptie.

Bastardo is an outsider in his community, an impoverished suburb where the mafioso brute Larnouba holds sway. When Bastardo, actually Mohsen, loses his job, his friend Khlifa gets him to install a phone mast on his roof. The mast gives Mohsen’s life a dramatic turn. Money flows in and while mobile phones make their entrance in the neighbourhood, Mohsen enjoys increasing respect – and he is gradually caught in the grip of his newly acquired wealth. A confrontation with Larnouba is unavoidable. In his feature film debut, Néjib Belkadhi combines a suitably film noir approach with a surreal touch here and there. A raw fable about power and corruption.

rialto

tue 6 22.00 sun 11 12.30 lantarenvenster

sat 10 16.45

lumière cinema

sat 17 21.30

verkadefabriek

sun 18 19.30

director Néjib Belkhadi / country Tunisia, France, Qatar / year 2013 / running time 106’ / language Arabic / subtitles English

Cairo Drive Wie er ooit een taxi nam, weet uit eigen ervaring: het verkeer in Caïro is waanzinnig. Het leven in de miljoenenstad speelt zich af op straat, waar ook 14 miljoen voertuigen (taxi’s, bussen, ezelkarren) rondkrioelen. Hitte, drukte, agressie, geflirt, humor, corruptie, ongelukken en oorverdovend getoeter: het verkeer is een metafoor voor de samenleving. Van 2009 tot 2012 filmde de Amerikaans-Egyptische Sherief Elkatsha in de straten van Caïro, op zoek naar ordening in de chaos. Hoe functioneren Egyptenaren in de wanorde van het dagelijks leven? Creatief en geduldig zijn, zo blijkt uit interviews met weggebruikers van alle rangen en standen. En met een flinke dosis typisch Egyptische humor. Een komisch, voortvarend portret van een land dat op ironie en fatalisme drijft. Want revolutie of niet, het verkeer staat altijd vast.

rialto

wed 7 17.15 sat 10 22.00

lantarenvenster

sun 11 14.30

Anyone who ever took a taxi there, knows from their own experience: the traffic in Cairo is insane. Life in the city of millions is played out on the street, which is also teeming with 14 million vehicles (taxis, buses, donkey-carts). Heat, crowds, aggression, flirting, humour, corruption, accidents and deafening horns: the traffic is a metaphor for society. From 2009 to 2012, the American Egyptian Sherief Alkatsha filmed in the streets of Cairo, searching for order in the chaos. How do Egyptians function in the disorder of daily life? By being creative and patient, as it appears from interviews with road users from all walks of life. And with a healthy dose of typical Egyptian humour. A comical, dynamic portrait of a country that thrives on irony and fatalism. Because revolution or no revolution, there is always a traffic jam.

director Sherief Elkatsha / country Egypt / year 2013 / running time 77’ / language Arabic / subtitles English

Cold Breezes (Waterkoud) Van Groningse bodem komt dit sociaal drama over drie verloren zielen in een afgelegen havenstad. Een sobere omgeving voor het even sobere speelfilmdebuut van Cengiz Özgök, die na een half leven in de fabriek filmmaker werd. Özgök groeide op in het nogal troosteloze Delfzijl; het is de onverwachte inspiratiebron voor zijn verhaal over de stugge dokwerker Reinder en zijn ongedurige ex, kassière Inge. De twee draaien stuurloos om elkaar heen, niet bij machte om iets te veranderen in hun leven. Dan verschijnt de Syrische vluchteling Izzat te tonele. Een klein verhaal van grote betekenis, dat met veel gevoel voor sfeer en compositie de kale essentie van deze uithoek van Groningen blootlegt.

This social drama about three lost souls in a remote port comes from the windswept northern province of Groningen. An austere environment for the equally austere feature film debut by Cengiz Özgök, who became a film maker after half a lifetime in the factory. Özgök grew up in the rather bleak Delfzijl; it is the unexpected source of inspiration for his story about the tough docker Reinder and his restless ex, Inge the cashier. The two drift around each other, unable to change anything in their life. Then the Syrian refugee Izzat appears on the scene. A small story of much significance, exposing the bare essence of this far corner of Groningen with a great sense of atmosphere and composition.

rialto

director Cengiz Özgök / country Netherlands / year 2014 / running time 75’ / language Dutch, English / subtitles English

thu 8 19.15 sun 11 19.00

lantarenvenster

sat 10 19.15

Controlling and Punishment De Arabische lente begon in Sidi Bouzid. Op 17 december 2010 stak de fruitverkoper Mohammed Bouazizi zichzelf hier in brand, een wanhoopsdaad die het startsignaal was van de revolutie in Tunesië en de Arabische regio. Sidi Bouzid kent een lange geschiedenis van verzet tegen het centrale gezag. De inwoners van de stad en gelijknamige regio, een droog en desolaat landschap, zijn er gepast trots op: ‘Wij zijn de eerste vijf minuten van de revolutie.’ Samen met Ayten Mutlu Saray keerde Ridha Tlili terug naar zijn geboortestreek voor een poëtisch portret van het weerbarstige Sidi Bouzid. Zelfbewuste burgers verhalen over armoede en onderdrukking, maar tegelijkertijd organiseren ze zich om hun rechten op te eisen. Sidi Bouzid biedt hoop.

rialto

thu 8 14.30 fri 9 16.45

lantarenvenster

sun 11 19.00

The Arab Spring began in Sidi Bouzid. On 17 December 2010, fruit-seller Mohammed Bouazizi set himself on fire here, a desperate act that was the starting signal for the revolution in Tunisia and the Arab region. Sidi Bouzid has a long history of resistance against the central government. The inhabitants of the city and region of the same name, a dry and desolate landscape, are suitably proud of this: ‘We are the first five minutes of the revolution.’ Together with Ayten Mutlu Saray, Ridha Tlili returned to his native area for a poetic portrait of unruly Sidi Bouzid. Confident citizens tell of poverty and oppression, but at the same time organize themselves to claim their rights. Sidi Bouzid offers hope.

director Ridha Tlili & Ayten Mutlu Saray / country Tunisia, Switzerland / year 2013 / running time 90’ / language Arabic / subtitles English

Doaa and Aziza Doaa woont haar hele leven in Parijs en vertrekt naar Egypte. Aziza wil juist weg uit Caïro, naar Parijs. Wat trekt de jonge vrouwen in het land waar de ander opgroeide? Vrijheid, onafhankelijkheid en je thuis voelen blijken in ieder geval relatief. ‘Ik kwam omdat ik van Egypte houd’, verklaart Doaa haar keuze aanvankelijk, maar houdt die liefde stand? Aziza’s ouders gaven haar alle ruimte, maar ze voelt zich een vreemde in eigen land. Haar vader betreurt zelfs dat hij Aziza niet traditioneler opvoedde, dan was ze misschien gelukkiger geweest. Biedt Parijs haar wat ze nodig heeft? Saad Hendawy portretteert de vrouwen in de loop van acht jaar. Verandering is onvermijdelijk. Zoals Doaa opmerkt: ‘Je groeit weer helemaal opnieuw op.’

Doaa has lived in Paris all her life and departs for Egypt. Aziza, on the contrary, wants to leave Cairo and go to Paris. What draws the young women to the land where the other one grew up? Freedom, independence and feeling at home appear to be relative, in any case. ‘I came because I love Egypt’, Doaa explains her choice at first, but will this love last? Aziza’s parents gave her a lot of space, but she feels like a stranger in her own country. Her father even regrets that he didn’t bring up Aziza more traditionally; then she might have been happier. Does Paris offer what she needs? Saad Hendawy portrays the women over a period of eight years. Change is inevitable. As Doaa remarks: ‘You grow up all over again.’

rialto

director Saad Hendawy / country Egypt, UAE / year 2012 / running time 88’ / language Arabic, French / subtitles English, Arabic

sat 10 16.45 lantarenvenster

fri 9 15.00

â&#x20AC;&#x2DC; The times have changed, the traffic has notâ&#x20AC;&#x2122; Cairo Drive

Infiltrators Indringende ‘road movie’ over de ontberingen die veel Palestijnen doorstaan om van de Westoever naar Jeruzalem te komen. De kans op toestemming om ‘gewoon’ via de vele checkpoints naar werk, bejaarde moeders of de moskee aan de andere kant te reizen is bijna nihil. Velen nemen hun toevlucht tot gevaarlijke sluiproutes – vaak dagelijks en al dan niet met behulp van de smokkelaars die in de film worden gevolgd. Hun werkbesprekingen zijn absurd: ‘Hoe brengen we haar naar beneden? –Via de muur, het hek en dan de metalen buizen.’ Het kat-en-muisspel rondom de metershoge muur die Palestijns gebied afsluit wordt door de handcamera dicht op de huid in beeld gebracht. De eerste documentaire van Khaled Jarrar werd bekroond op het filmfestival van Dubai.

Poignant ‘road movie’ about the hardships that many Palestinians endure to come from the West Bank to Jerusalem. The probability of permission to ‘just’ travel via the many checkpoints to work, elderly mothers or the mosque on the other side is almost nil. Many resort to dangerous short cuts – often daily and whether or not with help from the smugglers who are followed in the movie. Their conversations at work are absurd: ‘How do we bring her down? – Through the wall, the fence and then the metal pipes.’ The cat-and-mouse game around the metres-high wall sealing off Palestinian territory is portrayed close-up by the hand camera. Khaled Jarrar’s first documentary received an award at the Dubai film festival.

rialto

director Khaled Jarrar / country Palestine, UAE / year 2012 / running time 70’ / language Arabic / subtitles English

thu 8 12.30 sun 11 11.00

lantarenvenster

sun 11 10.30

La plage des enfants perdus De jonge Mina is zwanger en haar geliefde is dood. Verscheurd door liefde voor zijn dochter en angst voor een schandaal in het kleine kustdorp, sluit haar vader haar op in een verlaten huis. Daar weggestopt wacht ze op de komst van haar kind. Ondertussen wordt Mina’s stiefmoeder verteerd door jaloezie en veinst ze een zwangerschap. Jillali Ferhati schetst een ingetogen portret van een gesloten gemeenschap waar eenieder zo zijn geheimen heeft – het dorp leeft niet voor niets van de smokkelhandel. De zwijgzaamheid van de bewoners contrasteert mooi met het expressieve kustlandschap en de desolate zoutvelden. Zoals de golven op de rotsen beuken, zo onderwerpt het dorp zich aan de tradities. En Mina? Genomineerd voor een Gouden Leeuw op het filmfestival van Venetië (1992). 10 Jaar Cinéma Arabe – van dezelfde regisseur: Pillow Secrets (2013)

Young Mina is pregnant and her beloved is dead. Torn between love for his daughter and fear of a scandal in the small coastal village, her father shuts her away in an abandoned house. Tucked away there, she awaits the arrival of her child. Meanwhile, Mina’s stepmother is consumed by jealousy and she feigns pregnancy. Jillali Ferhati sketches an understated portrait of a closed community where everyone has their own secrets – after all, the village lives on trade from smuggling. The reticence of the inhabitants contrasts nicely with the expressive coastal landscape and desolate salt fields. Just as the waves crash on the rocks, the village subjects itself to traditions. And Mina? Nominated for a Golden Lion at the Venice film festival (1992). 10 Years of Cinéma Arabe – by the same director: Pillow Secrets (2013)

rialto

director Jillali Ferhati / country Morocco / year 1991 / running time 88’ / language Arabic / subtitles Dutch

wed 7 12.30 lantarenvenster

sat 10 15.00

Laila’s Birthday Op haar zevende verjaardag belooft Abu Laila zijn dochter Laila een taart, maar eerst moet hij zelf de dag door zien te komen. Hoewel Abu Laila eigenlijk rechter is, kan hij door allerlei bureaucratische problemen zijn vak niet uitoefenen. In de chaos van de bezette gebieden verdient hij daarom de kost als taxichauffeur. Voordat Abu Laila aan taart toekomt, krijgt hij op deze dag van alles voor zijn kiezen: van gewapende klanten die hij zeer tegen zijn zin meeneemt tot woedende passagiers en een bomaanslag. Ondanks de verwarring en frustratie om hen heen, probeert Abu Laila zijn waardigheid te bewaren. Prijswinnende film van Rashid Masharawi is een bittere komedie over recht en onrecht. 10 Jaar Cinéma Arabe – van dezelfde regisseur: Palestine Stereo (2011)

On her seventh birthday Abu Laila promises his daughter Laila a cake, but first he has to find a way to get through his own day. Although Abu Laila is actually a judge, he cannot practise his profession due to all kinds of bureaucratic problems. Therefore in the chaos of the occupied territories, he earns a living as a taxi driver. Before Abu Laila can get to the cake, on this particular day he has to endure many things: from armed customers whom he takes in his cab much against his will, to furious passengers and a bombing. Despite the confusion and frustration around him, Abu Laila tries to maintain his dignity. This prizewinning film by Rashid Masharawi is a bitter comedy about right and wrong. 10 Years of Cinéma Arabe – by the same director: Palestine Stereo (2011)

rialto

director Rashid Masharawi / country Palestine, Tunisia, Netherlands / year 2008 / running time 70’ / language Arabic / subtitles Dutch

wed 7 16.30

â&#x20AC;&#x2DC; Through the wall, the fence, and then the metal pipesâ&#x20AC;&#x2122; Infiltrators

Palestine Stereo Stereo dankt zijn naam aan zijn optredens op feesten en partijen. Maar nadat een tragische bomaanslag een einde maakte aan zijn levensgeluk wil hij emigreren naar Canada. Zijn jongere broer Samy, die tijdens het bombardement zijn hoor- en spraakvermogen verloor, wil mee – en laat zijn verloofde achter. Ze vinden steun bij familie in Ramallah, waar ze zich verhuren als geluidstechnici om hun reis te betalen. De politieke bijeenkomsten, feesten en demonstraties waar ze zo verzeild raken, laten zien hoe absurd het leven in Palestina kan zijn. Tegelijkertijd confronteren die tragikomische situaties, maar ook hun naasten, Stero en Samy met de vraag waar ze ondanks alles thuishoren. Het is een terugkerend thema in het werk van Rashid Masharawi, die vanuit Gaza films maakt over het dagelijks leven in Palestina. 10 Jaar Cinéma Arabe – van dezelfde regisseur: Laila’s Birthday (2009)

Stereo owes his name to his performances at weddings and parties. But after a tragic bomb attack puts an end to his happiness, he wants to emigrate to Canada. His younger brother Samy, who lost his hearing and speech in the bombing, wants to come along – and leaves his fiancée behind. They find support from family in Ramallah, where they hire themselves out as sound technicians to pay for their journey. The political meetings, celebrations and demonstrations they attend while working, show how absurd life in Palestine can be. At the same time these tragicomic situations, but also their friends and family, confront Stereo and Samy with the question of where they belong, despite everything. It is a recurring theme in the work of Rashid Masharawi, who makes films in Gaza about daily life in Palestine. 10 Years of Cinéma Arabe – by the same director: Laila’s Birthday (2009)

verkadefabriek rialto

filmhuis den haag

sun 18 / 14.30

lumière cinema

director Rashid Masharawi / country Palestine, Tunisia, France, Norway, UAE, Italy, Switzerland / year 2013 / running time 90’ / language Arabic / subtitles English

thu 8 / 17.00 thu 15 sat 10 / 19.00 19.00 lantarenvenster

fri 9 / 16.45 thu 15 Sun 11 / 21.15 19.30

Plastic Harem De Nederlands-Egyptische kunstenaar Tarik Sadouma woont in Caïro en werkt aan een tentoonstelling over het verleidelijke vrouwbeeld in de Arabische media. De opgespoten lippen, nose-jobs en flinke cup van schaarsgeklede popsterren in videoclips staan in schril contrast met het leven op straat. Maar de Arabische elite omarmt de plastic verleiding: een wereld vol uitzichtloze rijkdom, plastisch chirurgen en decadente feestjes. Een wereld die door de Arabische Lente wordt bedreigd. De kettingrokende Sadouma vereeuwigt hen in levensgrote beelden. Om zijn werk aan de man te brengen reist hij van de sloppenwijken van Caïro naar de nachtclubs en paleizen van Beiroet en Dubai. Zijn ex-vriendin en popster (!) Malak Al Nasser staat hem bij. Tweede film van duo Rob Schröder en Gabrielle Provaas, die in 2011 doorbraken met het succesvolle Ouwehoeren.

Dutch-Egyptian artist Tarik Sadouma lives in Cairo and is working on an exhibition about the seductive image of women in the Arab media. The filled-in lips, nose jobs and enlarged busts of scantily clad pop stars in video clips form a stark contrast with life on the streets. But the Arab elite embrace the plastic lure: a world full of empty affluence, plastic surgeons and decadent parties. ]A world threatened by the Arab Spring. Chain-smoking Sadouma immortalizes them in life-size images. To sell his work, he travels from the slums of Cairo to the night clubs and palaces of Beirut and Dubai. His ex-girlfriend and pop star (!) Malak Al Nasser assists him. The second film by duo Rob Schröder and Gabrielle Provaas, who previously made the successful Meet the Fokkens (2011).

rialto

director Rob Schröder & Gabrielle Provaas / country Netherlands / year 2014 / running time 93’ / language Dutch, Arabic / subtitles English

wed 7 19.30 sun 11 14.45

lantarenvenster

fri 9 19.00

lumière cinema

sat 17 19.30

Rags and Tatters In de chaos van de revolutie ontsnapt een jonge man uit de gevangenis. Hij keert terug naar Cairo en dwaalt er rond – ver van het Tahrirplein, in de vergeten uithoeken waar de allerarmsten wonen. Het zijn outsiders, net als hij: Koptische vuilnisophalers, een soefigemeenschap die op een begraafplaats woont. Terwijl Cairo ten prooi valt aan anarchie, stijgt de spanning. Door de ogen van zijn naamloze hoofdpersoon toont Ahmad Abdalla de keerzijde van de triomf: onheil en verwarring. Daar zijn niet veel woorden voor nodig. Zoals wanneer de hoofdpersoon en zijn soefivriend aan de oever van de Nijl een sigaretje roken, terwijl de stad aan de overzijde brandt. ‘Alles komt goed’, aldus de soefist, tegen beter weten in. Abdalla’s even verontrustende als melancholische derde film.

rialto

lumière cinema

lantarenvenster

filmhuis den haag

thu 8/22.00 fri 16 sat 10/17.00 19.30 fri 9 21.30

sat 17 19.00

In the chaos of the revolution, a young man escapes from prison. He returns to Cairo and wanders around – far from Tahrir square, in the forgotten far-flung corners where the poorest people live. They are outsiders, just like him: Coptic refuse collectors, a Sufi community who live in a cemetery. While Cairo falls prey to anarchy, tension rises. Through the eyes of his nameless main character, Ahmad Abdalla shows the downside of the triumph: calamity and confusion. Not many words are needed for this. Such as when the main character and his Sufi friend smoke a cigarette on the bank of the Nile, while the city burns on the other side. ‘Everything will be all right’, says the Sufi, against his better judgement. Abdalla’s equally disturbing and melancholy third film.

director Ahmad Abdalla / country Egypt / year 2013 / running time 87’ / language Arabic / subtitles English

Achter de voordeur

Behind the Front Door

Identiteit, tradities, de positie van vrouwen: geijkte thema’s misschien, maar tijdens het festival komen ze onverwacht invoelbaar tot leven. In Doaa and Aziza (Saad Hendawy) hopen twee jonge vrouwen ver van huis hun draai te vinden, maar ze lopen er vooral tegen zichzelf aan. De inwoners van de Medina in Casablanca zijn juist honkvast, maar hebben over alles een mening; Walls and People (Dalila Ennadre) is een eerbetoon aan hun vergeten wijk.

Identity, traditions, the position of women: standard themes maybe, but during the festival they come to life surprisingly. In Doaa and Aziza (Saad Hendawy) two young women hope to find their place far from home, but they mainly keep running into themselves. The residents of the Medina in Casablanca are completely stay-at-home, but they have an opinion about everything; Walls and People (Dalila Ennadre) is a tribute to their forgotten neighbourhood.

In Pillow Secrets (Jillali Ferhati) en Villa 69 (Ayten Amin) stap je letterlijk over de drempel, van respectievelijk een bordeel ergens in Marokko en de sjofele Caïreense villa van Hussein. Totaal verschillende films, maar: in beide zijn familiebanden uiteindelijk het cement van het leven. Dat geldt ook voor het luchtige zussendrama Rock the Casbah (Laïla Marrakchi), de Marokkaanse publiekslieveling van 2013. The Proof (Amor Hakkar) toont de keerzijde van familietradities, als Ali moet kiezen tussen zijn huwelijk en zijn eer.

In Pillow Secrets (Jillali Ferhati) and Villa 69 (Ayten Amin) you literally step over the threshold, of a brothel somewhere in Morocco and Hussein’s shabby Cairo villa respectively. Totally different films, but: in both, family ties are ultimately the cement of life. This also applies to the light sisterly drama Rock the Casbah (Laïla Marrakchi), the Moroccan audience’s favourite in 2013. The Proof (Amor Hakkar) shows the downside of family traditions, as Ali has to choose between his marriage and his honour.

Hoe juist dagelijkse routines een fascinerend onderwerp kunnen zijn, blijkt uit het indringende Infiltrators (Khaled Jarrar). De metershoge muur op de Westoever houdt Palestijnen op weg naar familie of werk letterlijk buiten de deur. Achter de voordeur gaat een wereld verborgen. Kom binnen en ontdek.

How daily routines in themselves can be a fascinating subject, is evidenced by the probing Infiltrators (Khaled Jarrar): the metres-high wall on the West Bank keeps Palestinians on their way to family or work literally outside the door. Behind the front door is a hidden world. Come in and discover it.

blik van binnenuit / view from within

Pillow Secrets De dood van haar moeder Zahia voert een jonge vrouw terug naar haar moeilijke jeugd. Ze groeit op in een oude wijk bevolkt door kleurrijke figuren, waar de vurige Zahia de scepter zwaait over een bordeel. Een schande die op het meisje afstraalt en haar tot eenzaamheid veroordeelt. Een ouder echtpaar ontfermt zich over haar, maar ze sluit ook een voorzichtige vriendschap met leeftijdgenoot Krikech. De films van Jillali Ferhati staan bekend om de mooie vrouwenrollen en het genuanceerde commentaar op heersende tradities. Ook de ‘gevallen vrouwen’ voor wie Zahia’s bordeel soms de enige uitweg is, staan niettemin hun mannetje. Sfeervol, subtiel verhaal over verloren onschuld en schijnheilige taboes. 10 Jaar Cinéma Arabe – van dezelfde regisseur: La plage des enfants perdus (1992)

The death of her mother Zahia takes a young woman back to her difficult childhood. She grows up in an old neighbourhood populated by colourful figures, where the fiery Zahia is in charge of a brothel. A disgrace that reflects on the girl and sentences her to loneliness. An older couple looks out for her, but she also forms a tentative friendship with a contemporary of hers, Krikech. The films of Jillali Ferhati are known for their strong female leads and finely tuned commentary on prevailing traditions. The ‘fallen women’ for whom Zahia’s brothel is sometimes the only way out, also manage to stand their ground. Atmospheric, subtle story of lost innocence and hypocritical taboos. 10 Years of Cinéma Arabe – by the same director: La plage des enfants perdus (1992)

rialto

director Jillali Ferhati / country Morocco / year 2013 / running time 87’ / language Arabic / subtitles English

fri 9 22.00 sun 11 19.30

lantarenvenster

sun 11 12.30

slieker film

sun 18 19.30

rialto amsterdam tue 6

wed 7

19.30

opening: The Rooftops

p. 33

22.00

Streetcar Bastardo

p. 42 p. 9

12.30

La plage des enfants perdus

p. 16

14.30

Baghdad Messi 1001 Apples

p. 39 p. 6

16.30

Les jours dâ&#x20AC;&#x2122;avant Laila's Birthday

p. 41 p. 17

17.15

Cairo Drive

p. 10

Plastic Harem +

p. 20

19.30

thu 8

fri 9

panel 'From Arab Spring to Arab decadence?'

22.00

Selma The Proof

p. 42 p. 31

12.30

Infiltrators

p. 15

14.30

Controlling and Punishment

p. 12

16.45

Streetcar Villa 69

p. 42 p. 37

17.00

Palestine Stereo

p. 19

19.15

Les jours dâ&#x20AC;&#x2122;avant Cold Breezes

p.41 p. 11

22.00

Rags and Tatters

p. 21

12.30

Walls and People

p. 38

14.30

Foad They Are the Dogs

p. 39 p. 36

sat 10

sun 11

16.45

Karama Has No Walls Controlling and Punishment

p. 41 p. 12

19.15

Baghdad Messi The Rooftops

p. 39 p. 33

22.00

The Lost Voice Pillow Secrets

p.43 p.23

12.30

The Qandil Mountains

p. 32

14.30

Karama Has No Walls Arij - Scent of revolution

p. 41 p. 7

16.45

Doaa and Aziza

p. 13

17.00

Streetcar Rags and Tatters

p. 42 p. 21

19.00

Selma Palestine Stereo + panel ‘Making docs in the Arab world’

p. 42 p. 19

22.00

Cairo Drive

p. 10

11.00

Infiltrators

p. 15

12.30

Bastardo

p. 9

14.45

Baghdad Messi Plastic Harem

p. 39 p. 20

17.30

Rock the Casbah

p.30

19.00

Les jours d’avant Cold Breezes

p. 41 p. 11

19.30

The Lost Voice Pillow secrets

p. 43 p. 23

22.00

Foad They Are the Dogs

p. 39 p. 36

lantarenvenster rotterdam thu 8

fri 9

sat 10

13.00

The Qandil Mountains

p. 32

15.00

Karama Has No Walls 1001 Apples

p. 41 p. 6

17.00

Selma The Proof

p. 42 p. 31

20.15

opening: The Rooftops

p. 33

21.30

Villa 69

p. 37

13.00

Walls and People

p. 38

15.00

Doaa and Aziza

p. 13

16.45

Baghdad Messi Palestine Stereo

p. 39 p. 19

19.00

Street Car Plastic Harem + panel ‘Egypt Decoded?’

p. 42 p. 20

21.30

Rags and Tatters

p. 21

13.00

Arij - Scent of revolution

p. 7

15.00

La plage des enfants perdus

p. 16

16.45

The Lost Voice Bastardo

p. 43 p. 9

19.30

Foad They Are the Dogs

p. 39 p. 36

19.15

Les jours d’avant Cold Breezes

p. 41 p. 11

21.30

Baghdad Messi The Rooftops

p. 39 p. 33

sun 11

10.30

Infiltrators

p. 15

12.30

Pillow Secrets

p. 23

14.30

Cairo Drive

p. 10

16.30

Selma Rock the Casbah

p. 42 p. 30

19.00

Karama Has No Walls Controlling and Punishment

p. 41 p. 12

21.15

Palestine Stereo

p. 32

slieker film leeuwarden sat 17

sun 18

15.30

Villa 69

p.37

19.00

The Lost Voice The Rooftops

p. 33 p.43

16.00

Foad They Are the Dogs

p. 39 p. 36

19.30

Selma Pillow Secrets

p. 42 p. 23

verkadefabriek den bosch sun 18

14.30

Foad Palestine Stereo

p. 39 p. 19

16.15

Streetcar Villa 69

p. 42 p 37

19.30

Selma Bastardo

p. 42 p. 9

lumière cinema maastricht wed 14 19.30

The Proof

p. 31

thu 15

19.30

Palestine Stereo

p. 19

fri 16

19.30

Rags and Tatters

p. 21

21.30

The Rooftops

p. 33

19.30

Plastic Harem

p. 20

21.30

Bastardo

sat 17

filmhuis den haag thu 15

19.00

Streetcar Palestine Stereo

p. 42 p. 19

fri 16

19.00

Selma The Proof

p. 42 p. 31

sat 17

19.00

The Lost Voice Rags and Tatters

p. 43 p. 21

sun 18

15.30

Karama Has No Walls Arij - Scent of revolution

p. 41 p. 7

19.00

Foad They Are the Dogs

p. 39 p. 36

tolhuistuin amsterdam sun 4

15.00

The Turtles’ Song: A Moroccan Revolution + panel ‘Morocco: Still going strong?’

p.35

STICHTING SOUK EN HOLLAND SYMFONIA PRESENTEREN:

HET KONINKLIJK CONCERTGEBOUW AMSTERDAM

1 EN 2 MEI 2014

CAROLE SAMAHA - HOLLAND SYMFONIA HET NATIONALE BALLET - MICHIEL BORSTLAP - FNAÏRE

KAARTEN VIA SOUK.NL

LAST HIJACK

S, O IINN IEW ERV D T NFILMS, A A E W M NIEU E LLE A K D EELLKE MAAN

ting 30 eknr tich rt ¤ op r nv S m Sto eer 370 t terda res of m8655 d, Amsr ’ & ad 43 rlan ateu Fuu ‘Don ovv

!ANT.NL R R U K M TUWES OP FIL A N E O MNI D E FIL T D S T REN LAA O D W N ?CHTERGRO S U A ES & PINI DE B

Rock the Casbah Voor de begrafenis van hun vader keren drie vrouwen terug naar de statige familievilla in Tanger. De nuffige Kenza, zenuwachtige flapuit Miriam en rebelse Sofia verschillen als dag en nacht; het duurt niet lang voor de onderlinge spanningen boven komen drijven. Zo is Sofia vastbesloten om achter de waarheid te komen over een vierde zus, die vanwege een gebroken hart zelfmoord pleegde. Ze dwingt ook de andere vrouwen in de familie om het verleden onder ogen te komen. Luchtig, levendig drama over verwijten en natuurlijk, verzoening. Laïla Marrakchi grijpt de rituelen rondom een sterfgeval aan om subtiel en met veel humor andere tradities ter discussie te stellen. Ook de overleden patriarch zelf (Omar Sharif!) doet een duit in het zakje: af en toe verschijnt zijn geest voor droogkomisch commentaar.

Three women return to their stately family villa in Tangiers for their father’s burial. Prim Kenza, nervous blabbermouth Miriam and rebellious Sofia differ like night and day; it is not long before mutual tensions come to the surface. Sofia is determined to find out the truth about a fourth sister, who committed suicide because of a broken heart. She also forces the other women in the family to come face to face with the past. Light, lively drama about recrimination, and of course, reconciliation. Subtly and with humour, Laïla Marrakchi seizes the rituals around a death to question other traditions. The deceased patriarch himself (Omar Sharif!) also puts his oar in: now and then his ghost appears, and gives a dry comic commentary.

rialto

director Laila Marrakchi / country France, Morocco / year 2013 / running time 100’ / language French, Arabic, English / subtitles English

sun 11 17.30 lantarenvenster

sun 11 16.30

The Proof Taxichauffeur Ali is bang. Hij is al anderhalf jaar getrouwd, maar er is nog steeds geen kind op komst. Aan zijn vrouw Houria, met twee dochters uit een eerder huwelijk, kan het niet liggen. Een delicate kwestie. Uit schaamte laat hij zich stiekem testen in een andere stad. Ali is niet de enige: in de wachtkamer is de spanning te snijden. De uitslag bevestigt echter zijn angst. Op de terugweg geeft hij een lift aan de hoogzwangere Fatima. Eenmaal thuis stelt het noodlot hem op de proef. Kiest Ali voor zijn huwelijk of zijn eer? De tweede speelfilm van Amor Hakkar is een ingetogen, maar taboedoorbrekend verhaal over de worsteling met tradities.

Taxi driver Ali is afraid. He has been married for a year and a half, but there is still no child on the way. It can’t be due to his wife Houria, with two daughters from a previous marriage. A delicate issue. Ashamed, he gets tested secretly in another town. Ali isn’t the only one: in the waiting room, you can cut the tension with a knife. However, the result confirms his fear. On the way back he gives a lift to heavily-pregnant Fatima. Once home, fate puts him to the test. Will Ali choose his marriage or his honour? Amor Hakkar’s second feature film is an understated but taboo-breaking story about the struggle with traditions.

rialto

lumière cinema

lantarenvenster

filmhuis den haag

director Amor Hakkar / country Algeria, France, UAE / year 2013 / running time 95’ / language Arabic / subtitles English

wed 7 22.00 thu 8 17.00

wed 14 19.30 fri 16 19.00

The Qandil Mountains Drie mannen worden in hun jonge jaren verliefd op dezelfde vrouw: Nasreen, dochter van de moskeedienaar. Zij sluit zich aan bij het Koerdische verzet en raakt na verloop van tijd vermist in het Qandil-gebergte op de grens van Irak, Iran en Turkije, waar een voortdurende strijd woedt tussen de legers van de drie landen en de Koerdische peshmergas. De mannen – met de sprookjesachtige namen Shamal van de Gebeden, Rasul van de Tranen en Ayneddin van de Daf (een trommel) – gaan afzonderlijk naar haar op zoek. Tijdens hun zoektocht ontdekken ze dat duizenden anderen – Koerden, Turken, Iraniërs en Arabieren – in deze oorlog vermist zijn geraakt. 10 Jaar Cinéma Arabe – van dezelfde regisseur: 1001 Apples (2013)

When they were young, three men were in love with the same woman: Nasreen, the daughter of the muezzin of the local mosque. She joined the Kurdish resistance movement but disappears in the Qandil mountains in the border region of Iraq, Iran and Turkey, where soldiers of all three countries have been fighting Kurdish ‘pershmergas’ for years. The three men – known by the mysterious names of Shamal O’Prayers, Rasool O’Tears and Eyeneddin O’Daf (a frame drum) – all look for her independently. During their search they discover that thousands of other people – Kurds, Turks, Iranians and Arabs – have gone missing during this war. 10 Years of Cinéma Arabe – by the same director: 1001 Apples (2013)

rialto

director Taha Karimi / country Iraq / year 2010 / running time 90’ / language Arabic, Farsi, Kurdish, Turkish / subtitles English

sat 10 12.30

lantarenvenster

thu 8 / 13.00

A F I L M BY

M E R Z A K A L LO UA C H E 33

A FILM WRITTEN AND DIRECTED BY MERZAK ALLOUACHE, PRODUCED BY MERZAK ALLOUACHE, MARIANNE DUMOULIN, JACQUES BIDOU WITH ADILA BENDIMERAD, NASSIMA BELMIHOUB, AHCENE BENZERARI, AÏSSA CHOUAT, MOURAD KHEN, MYRIAM AIT EL HADJ, AKHRAM DJEGHIM, AMAL KATEB • 1ST ASSISTANT DIRECTOR NADJIB OULEBSIR IMAGE FRÉDÉRIC DERRIEN SOUND PHILIPPE BOUCHEZ, XAVIER THIBAULT, JULIEN PEREZ EDITING SYLVIE GADMER • A COPRODUCTION BAYA FILMS (ALGERIA) AND JBA PRODUCTION (FRANCE) WITH THE SUPPORT OF FDATIC MINISTÈRE ALGÉRIEN DE LA CULTURE, L’AIDE AUX CINÉMAS DU MONDE CENTRE NATIONAL DU CINÉMA ET DE L’IMAGE ANIMÉE MINISTÈRE DES AFFAIRES ETRANGÈRES INSTITUT FRANÇAIS, CINÉ+, RECIPIENT OF A PRODUCTION GRANT FROM DOHA FILM INSTITUT • SALES ELLE DRIVER

The Rooftops

De vijf oproepen tot gebed vormen het kader van deze mozaïekfilm over de inwoners van Algiers. Plaats van handeling: vijf dakterrassen in vijf oude wijken, alle met uitzicht over de stad en de befaamde baai. Maar om het uitzicht is het Merzak Allouache niet te doen. In vijf verhalen legt de filmveteraan trefzeker de corruptie en hypocrisie van de Algerijnse samenleving bloot. Maatschappelijke kwalen die, net als de dakterrassen, tegelijkertijd zichtbaar en verborgen zijn – maar soms tot uitbarsting komen. De daken staan symbool voor werelden op zich die letterlijk naast en bovenop elkaar bestaan: een filmploeg filmt het mooie uitzicht, terwijl beneden iemand gemarteld wordt. Terwijl een hippe band repeteert, wordt aan de overkant een vrouw gemolesteerd. In het ogenschijnlijk rustige Algerije is niets wat het lijkt.

The five calls to prayer form the framework of this mosaic film about the inhabitants of Algiers. Place of action: five rooftops in five old districts, all with a view over the city and the famous bay. But for Merzak Allouache, it’s not about the view. In five stories, the film veteran accurately reveals the corruption and hypocrisy of Algerian society. Social evils which, just like the rooftops, are both visible and hidden at the same time – but sometimes erupt. The roofs are a symbol for separate worlds that literally exist beside and above each other: a film crew films the beautiful view, as someone is being tortured below. While a hip band is rehearsing, a woman is being molested across the way. In the apparently calm Algeria, nothing is what it seems.

rialto

lantarenvenster

lumière cinema

slieker film

director Merzak Allouache / country Algeria, France / year 2013 / running time 91’ / language Arabic / subtitles English

tue 6 / 19.30 thu 8 / 20.15 sat 10 / 21.30 fri 9 / 19.15 fri 16 21.30

sat 17 19.00

‘ All of them respect me now, they are all under my thumb’ Bastardo

The Turtles’ Song: A Moroccan Revolution De Marokkaanse Lente begon op 20 februari 2011, toen Marokkanen uit protest tegen het autocratische bewind de straat op gingen. Jonge Marokkanen, de ‘apolitieke generatie’, liepen voorop. Twee jaar lang volgde Jawad Rhalib de jonge activisten van de 20 Februari-beweging, kunstenaars en muzikanten die blijven strijden voor hun vrijheid en waardigheid. Een periode waarin de situatie in Marokko nauwelijks ècht veranderde - of verbeterde. Is Marokko de revolutionaire schildpad van de Arabische wereld? En hoe kun je als kunstenaar reflecteren op crisis en onrust in een repressief klimaat? Op 4 mei: Preview + nagesprek i.s.m. Framer Framed rondom de tentoonstelling ‘Welcome to the End of History’ met hedendaagse kunst uit het Midden-Oosten. I.h.k.v. de 4 Mei-Herdenking. Meer info: cinemaarabe.nl

The Moroccan Spring began on 20 February 2011, when Moroccans took to the street in protest against the autocratic regime. Young Moroccans, the ‘apolitical generation’, led the way. For two years Jawad Rhalib followed the young activists of the 20 February movement, artists and musicians who continue to struggle for their freedom and dignity. A period in which the situation in Morocco hardly really changed – or improved. Is Morocco the revolutionary tortoise of the Arab world? And how can artists reflect on crisis, turmoil and uncertainty in a repressive climate? On 4 May: Preview + panel with Framer Framed around the expo ‘Welcome to the End of History’ with contemporary art from the Middle East. Part of Remembrance Day events. More info: cinemaarabe.nl

Tolhuistuin

director Jawad Rhalib / country Belgium / year 2013 / running time 85’ / language Arabic / subtitles English

sun 4 15.00

They Are The Dogs Een filmcrew doet in februari 2011 verslag van demonstraties in Casablanca en stuit op een sjofele, verwarde man. Hij weet alleen dat hij tijdens de broodopstanden in 1981 gearresteerd werd – net als in 2011 chaotische tijden – en zijn gevangenisnummer, 404. De ambitieuze presentator ruikt een verhaal en gooit de plannen om: een diepte-interview met deze zonderling die kennelijk net vrij is, in ruil voor hulp in de zoektocht naar zijn gezin. Wat volgt is een energieke guerrillareportage, consequent vanuit het perspectief van de cameraman gefilmd. Terwijl de crew hem kriskras door de stad rijdt, komt 404’s geheugen beetje bij beetje terug. Door zijn kwetsbaarheid schemert de verbeten verontwaardiging over een verloren leven. De tragiek van 404 onderstreept Hicham Lasri’s cynische ondertoon: als je apathie genoeg onderdrukt, wordt de revolutie vanzelf vergeten.

In February 2011, a film crew is reporting on demonstrations in Casablanca and encounters a shabby, confused man. All he knows is that he was arrested during the bread riots in 1981 – chaotic times just like in 2011 – and his prison number, 404. The ambitious presenter smells a story and changes the plans: an in-depth interview with this eccentric who has apparently just been freed, in exchange for help in searching for his family. What follows is a dynamic guerilla reportage, filmed consistently from the perspective of the cameraman. While the crew drives him criss-cross through the city, 404’s memory comes back bit by bit. A pent-up indignation about his lost life filters through his vulnerability. The tragedy of 404 underlines Hicham Lasri’s cynical undertone: if you suppress apathy enough, the revolution will automatically be forgotten.

rialto

slieker film

lantarenvenster

filmhuis den haag

director Hicham Lasri / country Morocco / year 2013 / running time 85’ / language Arabic / subtitles English

fri 9/14.30 sun 18 sun 11/22.00 16.00 sat 10 19.30

sun 18 19.00

Villa 69 Architect Hussein is vanwege een terminale ziekte aan huis gekluisterd. De even charmante als humeurige zestiger is gesteld op zijn rust en routines. Gezelschap verdraagt hij maar moeilijk, al lijkt hij de drie vrienden in zijn slaapkamer wel te dulden – of zijn dat spoken uit het verleden? Als zijn trouwe bediende Abdul Hamid met verlof gaat, staan Husseins zus Nedra en haar zoon Seif op de stoep. Puber Seif maakt iets los bij Hussein, maar Nedra’s bemoeizucht leidt tot spanning in Villa 69. Ayten Amin strikte de grande dame van de Egyptische cinema Lebleba en de bekende acteur Khaled Abol Naga voor de hoofdrollen in haar eerste speelfilm. Het lichtvoetige drama over familie en intimiteit won de Special Jury Award op het Abu Dhabi Film Festival 2013.

Architect Hussein is housebound due to a terminal illness. The equally charming and moody man in his sixties is set on his rest and routines. He finds company hard to endure, although he does seem to tolerate the three friends in his bedroom – or are they ghosts from the past? When his faithful servant Abdul Hamid goes on leave, Hussein’s sister Nedra and her son Seif arrive on the doorstep. The adolescent Seif helps Hussein loosen up, but Nedra’s meddling leads to tension in Villa 69. Ayten Amin recruited the grand lady of Egyptian cinema Lebleba and famous actor Khaled Abol Naga for the main roles in her first feature film. This light-hearted drama about family and intimacy won the Special Jury Award at the 2013 Abu Dhabi Film Festival.

rialto

slieker film

lantarenvenster

verkadefabriek

director Ayten Amin / country Egypt, UAE / year 2013 / running time 108’ / language Arabic / subtitles English

thu 8 16.45 thu 8 21.30

sat 17 15.30

sun 18 16.15

Walls and People Wie gaan er schuil achter de muren van de Medina, het historische centrum van Casablanca? Vanachter de camera leidt Dalila Ennadre de kijker door de nauwe straatjes en over de drempel van enkele bewoners. De meesten brengen er hun hele leven door; de buitenwereld komt alleen via de satelliet binnen. Voor hen is de zo tot de verbeelding sprekende Medina geen sprookje, maar rauwe werkelijkheid. ‘Hebben we hier soms de Eiffeltoren? Wij hebben niks’, roept een jongen Ennadre toe. De wijk maakt inderdaad een verwaarloosde indruk, maar dat doet niets af aan de levendigheid van de bewoners. Een ongedwongen, integere impressie van het oude, maar ferm kloppende hart van Casablanca.

Who is hidden behind the walls of the Medina, the historical centre of Casablanca? From behind the camera, Dalila Ennadre leads the viewer through the narrow streets and over the threshold of some of the residents. Most of them spend their entire life there; the outside world only comes in through the satellite. For them, the Medina which speaks so much to the imagination is not a fairy tale, but raw reality. ‘Do we have the Eiffel Tower here? We have nothing’, a boy calls out to Ennadre. The district indeed appears neglected, but that doesn’t detract from the liveliness of its residents. A relaxed, honest impression of the old but firmly beating heart of Casablanca.

rialto

director Dalila Ennadre / country Morocco, UAE, Algeria, France, Qatar / year 2013 / running time 83’ / language Arabic / subtitles English

fri 9 12.30 lantarenvenster

fri 9 13.00

Baghdad Messi

Foad

Irak, 2009. De 10-jarige Hamoudi is net als zijn vrienden verslaafd aan voetbal. Zijn idool is Lionel Messi, sterspeler van Barcelona. Als de televisie het net voor de Champions Leage-finale tussen FC Barcelona en Manchester United begeeft, onderneemt Hamoudi met zijn vader een riskante tocht.

In een klein kustplaatsje in Marokko probeert de ondernemende tiener w de eindjes aan elkaar te knopen met nogal uitzichtloze baantjes. Er is weinig perspectief op beter werk. Tot hij op een avond een nieuwsbericht ziet over bootvluchtelingen en een briljant plan krijgt.

Iraq, 2009. Just like his friends, 10-year-old Hamoudi is addicted to football. His idol is Lionel Messi, star player of Barcelona. When the television breaks down just before the Champions League final between FC Barcelona and Manchester United, Hamoudi undertakes a risky journey with his father.

In a small coastal town in Morocco, enterprising teenager Foad tries to make ends meet with fairly dead-end jobs. There is little perspective for better work. Until one evening he sees a news item about boat refugees and comes up with a brilliant plan.

rialto / wed 7 14.30 / fri 9 19.15 / sun 11 14.45 lantarenvenster / fri 9 16.45 / sat 10 21.30

rialto / fri 9 14.30 / sun 11 22.00 lantarenvenster / sat 10 19.30 verkadefabriek / sun 18 14.30 filmhuis den haag / sun 18 19.00 slieker film / sun 18 16.00 director Farzad Samsami / country Norway / year 2013 / running time 22â&#x20AC;&#x2122; / language Arabic, French / subtitles English

director Sahim Omar Kalifa / country Belgium, UAE / year 2013 / running time 20â&#x20AC;&#x2122; / language Arabic / subtitles Dutch

‘ Is this a funeral or the Titanic?’

Rock the Casbah

Karama Has No Walls

Les jours d’avant

Een ontluisterend ooggetuigenverslag over de Vrijdag van Karama (18 maart 2011), het schokkende keerpunt van de revolutie in Jemen. Als de doorgaans zwaarbewapende bevolking de wapens neerlegt voor een vreedzaam protest tegen de president in de hoofstad Sana’a, openen scherpschutters het vuur. Sara Ishaq’s indrukwekkende debuut kreeg terecht een Oscarnominatie.

Een ontluikende liefde in een Algerijns stadje, midden jaren ’90. Scholieren Djaber en Yamina zijn buren, maar kennen elkaar niet – de kans om elkaar ontmoeten is zo klein, dat ze de hoop bijna opgeven. Maar in de loop van een paar dagen verandert het snel oprukkende geweld hun levens voorgoed.

A disturbing eyewitness report about the Friday of Dignity (Karama) on 18 March 2011, the shocking turning point of the revolution in Yemen. When the usually heavily-armed population put their weapons aside for a peaceful protest against the president in Sana’a, the capital, snipers open fire. Sara Ishaq’s impressive debut rightly received an Oscar nomination.

rialto / fri 9 16.45 / sat 10 14.30 lantarenvenster / thu 8 15.00 / sun 11 19.00 filmhuis den haag / sun 18 15.30 director Sara Ishaq / country Yemen, UK, USA / year 2012 / running time 26’ / language Arabic / subtitles English

An awakening love in a small Algerian town, mid1990s. School pupils Djaber and Yamina are neighbours, but don’t know each other – the chance of meeting is so slight, that they almost give up hope. But in the course of a few days, the rapidly advancing violence changes their lives forever.

rialto / wed 7 16.30 / thu 8 19.15 / sun 11 19.00 lantarenvenster / sat 10 19.15 director Karim Moussaoui / country France, Algeria / year 2013 / running time 47’ / language Arabic / subtitles English

Selma

Streetcar

Na de dood van haar man besluit Selma zijn taxi te gaan rijden. Ze wil zelfstandig zijn om haar dochter een goede toekomst bieden. Selma neemt rijles en bindt een bescheiden maar veelbetekenende strijd aan met de wereld om haar heen.

Debuterend regisseur Hala Matar schreef het script en vroeg Chloë Sevigny voor de hoofdrol. Resultaat: een stijlvolle liefdestragedie. In een Amerikaanse drive-in bioscoop verlaat de mooie Chloe haar date Mark en vertrekt met haar ‘broer’. Mark wordt verblind door jaloezie en verlangen.

After the death of her husband, Selma decides to drive his taxi. She wants to be independent so that she can offer her daughter a good future. Selma takes driving lessons and engages in a modest but significant battle with the world around her.

rialto / wed 7 22.00 / sat 10 19.00 lantarenvenster / thu 8 17.00 / sun 11 16.30 filmhuis den haag / fri 16 19.00 slieker film / sun 18 19.30 verkadefabriek / sun 18 19.30 director Mohamed Ben Attia / country Tunisia / year 2013 / running time 20’ / language Arabic / subtitles English

First-time director Hala Matar wrote the script and asked Chloë Sevigny to play the main role. Result: a stylish romantic tragedy. In an American drive-in movie theatre, beautiful Chloe leaves her date Mark and goes off with her ‘brother’. Mark is blinded by jealousy and desire.

rialto / thu 8 16.45 / sat 10 17.00 lantarenvenster / fri 9 19.00 filmhuis den haag / thu 15 19.00 verkadefabriek / sun 18 16.15 director Hala Matar / country Bahrain, USA / year 2013 / running time 8’ / language English

legenda / symbols speelfilms feature films documentaires documentary fims korte films short films

The Lost Voice Zangeres Selma ondersteunde ooit het regime van Saddam Hoessein. Nu zit de voormalige diva in een Belgisch asielzoekerscentrum, in de hoop op een rustig leven in Europa. Een ontmoeting met een jonge Irakees confronteert haar met de harde werkelijkheid. Winnaar beste korte film op het filmfestival van Dubai (2013). Vocalist Selma once supported the regime of Saddam Hussein. Now the former diva is in a Belgian refugee centre, hoping for a quiet life in Europe. A meeting with a young Iraqi confronts her with the harsh reality. Winner of best short film at the film festival in Dubai (2013).

rialto / fri 9 22.00 / sun 11 19.30 lantarenvenster / sat 10 16.45 filmhuis den haag / sat 17 19.00 slieker film / sat 17 19.00

director Bavi Yassin / country Iraq, Belgium / year 2013 / running time 20â&#x20AC;&#x2122; / language Arabic / subtitles English

locaties & prijzen venues & prices rialto amsterdam 06.05 – 11.05

Ceintuurbaan 338, 1072 GN Amsterdam Info & reserveringen / reservations: w: www.rialtofilm.nl / t: 020 676 87 00 Prijzen/prices: Mon. - Sun. €9,50

lantarenvenster rotterdam 08.05 – 11.05

Otto Reuchlinweg 996, 3072 MD Rotterdam Info & reserveringen / reservations: w: www.lantarenvenster.nl / t: 010 277 22 77 Prijzen / prices: Mon. – Sun. €9,50

lumière cinema maastricht 14.05 – 18.05

Bogaardenstraat 40b, 6211 SP Maastricht Info & reserveringen / reservations: w: www.lumiere.nl / t: 043 321 40 80 Prijzen / prices: Mon. – Sun. €8,50

filmhuis den haag 15.05 – 18.05

Spui 191, 2511 BN Den Haag Info & reserveringen / reservations: w: www.filmhuisdenhaag.nl / t: 070 365 60 30 Prijzen / prices: Sun. – Thu. €9; Fri. – Sat. €10

slieker film leeuwarden 17.05 – 18.05

Wilhelminaplein 92, 8911 BS Leeuwarden Info & reserveringen / reservations: w: www.sliekerfilm.nl / t: 058-2050320 Prijzen / prices: Mon. – Sun. €9

verkadefabriek den bosch 18.05

Boschdijkstraat 45, 5211 VD ‘s-Hertogenbosch Info & reserveringen / reservations: w: www.verkadefabriek.nl / t: 073 681 81 60 Prijzen / prices: Mon. – Sun. €9

tolhuistuin (tegenover Amsterdam CS / across the IJ from Amsterdam CS) IJplein, Amsterdam – veerboot / ferry CS-IJplein Reserveringen / reservations: w: www.cinemaarabe.nl / @: info@cinemaarabe.nl Prijs / price: €5

Cineville is geldig in Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Maastricht. Voor reguliere kortingen zie websites van de deelnemende theaters. Cineville is valid in Amsterdam, Rotterdam, The Hague and Maastricht. For regular concessions see theater websites.

â&#x20AC;&#x2DC;Alleen De Groene Amsterdammer houdt het nog bij geestelijk voedsel van superieure kwaliteitâ&#x20AC;&#x2122; (Remco Campert in de Volkskrant)

Probeer De Groene vijf weken gratis groene.nl/probeer5keer

ELECTRO CHAABI met: Alaa Fifty + Figo + DJ Martin 19 april Paradiso 20.15u €15 Docu ‘Electro Chaabi’ 16.30u €8 Combiticket docu + concert €20

www.ticketmaster.com www.cinemaarabe.nl

theaters