CO LU M N
Vivianne
RIJNDERS
F
ebruari was de maand van Ciara, Dennis en Luc. Respectievelijk aan winterstormen en boonte störm verbonden. De maand waarin het van Eijsden tot de Mokerhei eine groete café was. Van de Nationale Voorleesdagen en het nieuws dat Matthijs de Wereld niet meer laat Doordraaien. Het was ook de maand waarin ik meemaakte dat een leerling van mij uit huis werd geplaatst en naar een andere stad en andere school moet. Zowel haar verdriet als de impact op ons leerkrachten is enorm. Wat zou ik die hummel graag mee naar huis hebben genomen, ik zou er echt nog wel eentje groot krijgen. Maar dat gaat niet. Ik moet haar loslaten en kan alleen maar hopen dat haar ogen ooit weer stralen, haar mond lacht en haar hart liefde durft toe te laten. Als juf sta je in zo’n situatie volkomen machteloos. Dat frustreert en maakt me heel verdrietig. . En nu wordt het maart. Mijn oma zei altijd: “Maart heeft zeven zomerse dagen en april negen.” En aangezien ik alles wat mijn oma ooit zei nog steeds hooghoud, doe ik dat met deze uitspraak ook. Mijn P probeert mijn nimmer tanende optimisme de kop in te drukken door te roepen dat over vier maanden de dagen weer korter worden en dat steekt even. Echt maar héél even want hé, de lente is in aantocht! Je ruikt het buiten al. Zo’n fris zoetige geur vol beloften. De door stormen geteisterde bomen hullen zich in pastelkleurige bloesem en al die lagen kleding, waar ik zo’n hekel aan heb, hoeven niet meer. Winterjassen worden gewassen en opgeborgen. Althans die van mij. En daar kom ik altijd mee op de koffie. Want ondanks die zeven zomerse
dagen kan maart het ineens vreselijk op haar heupen krijgen en er doodleuk nog eens een sneeuwbui tegenaan gooien of er anderszins een winters tafereeltje van maken. En dan loop ik in mijn jeansjasje.
maatschappij toen in elkaar? Kunst vertelt verhalen, geeft ons een ander beeld van de geschiedenis.
KUNSTIG
Maart is ook de maand van de TEFAF. Net als tijdens de Vrijthofconcerten van André Rieu hangt er ook tijdens deze wereldberoemde kunstbeurs een aparte, sprankelende sfeer in de stad. Je voelt dat er iets speciaals is. En wat vind ik het altijd heerlijk om, vooral op de eerste dagen die alleen bestemd zijn voor genodigden, op een terras te gaan zitten en mensen te kijken. De TEFAF-visite haal je er zo uit. Chique dames, heren in Italiaanse maatpakken. Deftige kapsels in kleurtjes die zeker niet boven de eigen wastafel zijn aangebracht. Dure mensen. Niet wetend waar de lekkerste koffie of het best getapte biertje te krijgen is. Die vragen waar het Vrijthof is als ze er bovenop staan. Soms zegt iemand: “Ik heb niks met kunst.” Dan heb je waarschijnlijk nog nooit echt naar kunst gekeken. Je hoeft geen bepaalde mate van intellect of kennis te hebben om van kunstwerken te genieten. Kunst ervaar je. Je vindt iets mooi of niet. Kunst roept gevoelens op; je kunt genieten van een schilderij, zodanig dat je er helemaal blij van wordt. Of ontroerd, verwonderd of nieuwsgierig. Waarom heeft de kunstenaar het zo gemaakt? Wat speelde er in de tijd waarin dit doek geschilderd is? Hoe zat de
Ik citeer hersenwetenschapper Dick Swaab: “Als we iets mooi vinden geeft het beloningssysteem in onze hersenen dopamine af. Het stofje dopamine maakt ons blij. Dit beloningsysteem komt voort uit de eerste levensbehoeftes. Het systeem is oorspronkelijk gekoppeld aan dingen die belangrijk zijn voor het overleven. Hoewel kunst geen primitieve behoefte is, reageert je systeem wel op mooie kunstwerken. Want,” zegt Swaab, “de koppeling bestaat ook voor afgeleide dingen die je mooi, leuk of lekker vindt. Kunst valt daar ook onder.” Wat een goede reden om naar kunst te kijken! Als de TEFAF nog iets teveel van het goede is, wandel dan eens met open ogen door de stad, je weet niet wat je ziet. Maastricht is een openluchtmuseum. Bekijk de architectuur, loop eens een kerk binnen, bezoek één van de vele galerieën van plaatselijke kunstenaars en je zult je verbazen. Niet alleen over alle moois, maar ook over hoe je er zelf op reageert. Veel plezier gewenst in deze kunstige maand. En … geniet ook van die zeven zomerse dagen! Vivianne Rijnders©
Citymagazine Maastricht | 25
