HBvL - 03 - Gemeenschapsonderwijs by Mediahuis België

LIMBURG

HET BELANG VAN LIMBURG - MAANdAG 4 MEI 2009

binnenste

buiten

Van crèche recht na Sint-Truiden

Het gemeenschapsonderwijs - afgekort Go! - bestaat 20 jaar en we keren dat deze week binnenste buiten. In Limburg is Go! goed voor 25.000 leerlingen verspreid over 160 scholen . Wat gebeurt er binnen de schoolmuren? Wie volgt er les? Hoe pakken ze het lesgeven aan? We starten met de allerkleinsten en eindigen met de grootsten.

Vandaag deel 1 de kleinsten

Cijfer 10 crèches 62 kleuterscholen Het gemeenschapsonderwijs heeft in Limburg 6 kinderdagverblijven, 4 mini-crèches en 62 kleuterscholen

14 baby’s en peuters en nog eens 8 kleuters in de naschoolse opvang. Dat is de kroost van Natacha Vermeire in kinderopvang de Mini-Klavertjes, in SintTruiden. Haar moeder Carla Boulet runt intussen Klavertje 5, de basisschool waarin ook het kinderdagverblijf zit. Of ze gelukkig is met de job van haar dochter? Moeder Carla fronst de wenkbrauwen. “Natacha werkt keihard. ’s Avonds thuis is het nog niet gedaan, dan prakt ze groentepapjes.” In een lokaal liggen kinderen te slapen, in een ander zijn ukjes aan het eten. Netjes aan tafel, zonder wenen of zeuren. “We hebben brave kinderen”, vindt Natacha. In een hoekje - achter een scherm – wachten plaspotjes op oefening. Voor Natacha de kinderopvang overnam, heeft de school nog met vzw’s geëxperimenteerd, maar niets werkte. De zaak moet namelijk ook financieel gezond zijn. Natacha runt de kinderopvang nu als zelfstandige, ze heeft ook personeel in dienst. Waarom hebben niet alle kleuterscholen kinderopvang? “Ik zou wel willen”, zegt Lambert Thijs, algemeen directeur van Scholengroep 13, de gemeenschapsscholen van Zuid-Limburg. “Maar het probleem is de locatie, alle basisscholen zitten overvol. Misschien kunnen we nog kinderopvang regelen in Gingelom of in Rekem.” “Je moet ook aan allerlei voorwaarden voldoen”, vult Carla Boulet aan. “De kinderen moeten een afgeschermde speelruimte hebben.” “En een buitenruimte”, weet Lambert Thijs. “We zijn nu in Borgloon aan het bekijken hoe we dat kunnen oplossen. Na het drama in Dendermonde hebben we ook overal een videofoon geplaatst”.

Niet wenen

Is kinderopvang ook geen manier om kinderen aan het gemeenschapsonderwijs te binden? Botweg gezegd: dan hebben we ze voor de rest van hun schoolcarrière? “Natuurlijk is dit een manier om kinderen aan te trekken en ze met onze scholen te laten kennismaken”, vindt Lambert

Mini-crèche eltje ’t Oogappin woorden zet alles om

Thijs. “Iedereen is vrij om na de kinderopvang om het even welke school te kiezen. We willen zeker niemand onder druk zetten.” “We verplichten echt niemand”, zegt Carla Boulet. “Onlangs nog zijn twee kindjes naar een andere school vertrokken. Maar we hebben natuurlijk ook kinderen die wel naar de kleuterschool doorstromen. Die zitten nu bij juf Rina. Die kennen ze, want we laten de overgang van kinderopvang naar gewone school heel geleidelijk aan gebeuren. Een dag per week laten we de grotere kinderen al eens 1 of 2 uurtjes naar juffrouw Rina gaan, als de ouders dat willen. ” Moet er dan nog iemand wenen op de dag dat ze naar de eerste kleuterklas gaan? “Neen, van de vijf kindjes die nu zijn overgegaan heeft niemand geweend.”

Oudercontactavond

Hoe oud is het kleinste kindje? “Drie maanden en de mama is zeer tevreden”, weet Natacha. “Want voordat de baby naar de crèche kwam, had die het niet op vreemde mensen begrepen. We betrekken de ouders zoveel mogelijk bij wat de kinderen in de crèche doen. We werken met heen-en-weerboekjes waarin we opschrijven wat hun kind kan. En we houden ook een echte oudercontactavond waarin we bespreken hoe ver het kindje staat in de ontwikkeling van onder meer grove motoriek, taal, sociale vaardigheden.” Wat eten de kinderen? “We koken voor hen. De kleintjes krijgen groentepapjes, vanaf vijf maanden eten ze vlees. Dat maak ik ’s avonds klaar. We hangen de menu’s ook op, ook het vieruurtje. Ouders weten graag alles.”

Zodra ze oud genoeg zijn, gaan de ukjes

“Een trein is geen tsjoekt Lommel Leg uit wat je doet, ook aan een baby. Dat is de wijze raad van directeur Nelly Grevendonck, kleuterjuf Liesbeth Maes en kinderverzorgster Nathalie Jacobs van crèche ‘t Oogappeltje.

“Leg uit wat je doet, ook aan een baby”, zegt kinderverzorgster NatFoto Raymond LEMMENS halie Jacobs.

g Kinderopvan ertje Mini-klav Sint-Truiden

“Vanaf hun zesde week beginnen kinderen al te luisteren”, weet Nathalie. “Leg dan uit aan een kind wat je doet. Potje open, fruitpap, oh, daar loopt een man op straat, alles kun je aan een kind uitleggen. Een baby imiteert de manier waarop je je lippen vormt. Wij praten hier voortdurend met de kinderen. We verwoorden alles.” Levert dat ook echt iets op? “Ja, van ouders horen we vaak dat hun kinderen sinds ze in de crèche zitten enorm veel hebben geleerd.” “Wij maken deel uit van een school”, zegt Nelly Grevendonck. “Vandaar dat we erg didactisch bezig zijn. Eerst leggen we alles uit en als ze iets groter zijn en kunnen praten dan laten we hen

zelf het antwoord geven. Of we wijzen hen op teg Als Jenny aan Siebe speelgoed vraagt en zij zegt ‘g dat stuk aan de onderkant ook geel ziet, dan hebbe boven en onder. Dat is het begin van wiskunde. Net als voor en achter, groter en kleiner dan.” “Je moet met kinderen ook duidelijk praten”, vin “Een trein is een trein en geen tsjoektsjoek. Ook al moet je zeggen wat dat is: zacht, hard. Alles moet je v Worden ze daar zelf niet moe van? “Nee, het is ee lacht Nathalie.

Chinees

Kinderen komen naar ’t Oogappeltje in alle kleur talen. Een half-Chineesje, een Afrikaantje met rast meisje met een Britse moeder en een Nederlandse va Grieks spreekt, want de ouders hebben elkaar in he kennen. “We hebben van alles en dat vind ik net b

LIMBURG

aar school

es,

“Leg peuter maar eens uit wat school is” Overpelt Hoe overleeft een kleintje zijn eerste schooldag? Bij de Regenboog proberen ze van alles om het traditionele geschreeuw zoveel mogelijk te beperken. Juf Anja gaat zelfs op voorhand bij de kleintjes op bezoek, zodat ze haar kennen. “Als ouders dat willen, maken we bij hen thuis kennis met de kinderen. Dan babbelen we met de kinderen, zodat ze straks in de school toch geen onbekende voor zich zien. Het is zo al moeilijk om een kind uit te leggen wat school is”, weet Anja Boonen, juf van de peuters en de eerste kleuterklas. “Je kan er wel over vertellen, maar ze kunnen er zich niets bij voorstellen. Vandaar dat we kinderen uitnodigen om op voorhand al een paar keer naar school te komen. We leggen dan ook aan de andere kinderen uit dat er iemand nieuw komt. Ze zijn dan ook heel lief voor de nieuwkomer. Die strelen ze of die krijgt hun speelgoed. Dat is

Kleuterscho o De regen l boog, Overpelt Juf Anja: “Eyup, broertje van Ahmet, is al bij ons komen oefenen Foto Tony VAN GALEN voor zijn eerste dag.” natuurlijk het voordeel van een wijkschooltje: we hebben maar twee klassen en iedereen kent iedereen.”

dagje naar school komen”, legt Anja Boonen uit. “Zo is Eyup al bij ons geweest. Zijn broetje Ahmet zit al in de tweede kleuterklas. In het begin huilde hij ook, maar zodra “Wie al een broertje of een zusje een kindje nieuwsgierig wordt naar heeft in de school kan sowieso wat je aan het doen bent, stopt het gewoon op voorhand een half gehuil hoor.”

Wat vindt mama? Lommel

s van de kinderopvang recht naar de kleuterschool, één lokaal verder. Foto Karel HEMERIJCKX

tsjoek”

genstellingen. groen’, terwijl en we het over t als woordjes

Nelly Grevendonck. “Kinderen zijn klein als ze naar de crèche komen en ze hebben dat Nederlands in een paar maanden onder de knie.” “Bij de peuters zitten ook kinderen die thuis bijvoorbeeld alleen Turks hebben geleerd, maar die zijn al ouder en hun taalachterndt Nathalie. stand is dan groter”, zegt juf Liesbeth. “We geven die kinderen ls je iets voelt, dvd’s en boekjes in het Turks voor thuis. In de klas hebben we verwoorden.” dezelfde boekjes, maar in het Nederlands.” en gewoonte”,

ren en in alle ta-kapsel, een ader dat thuis et zuiden leren boeiend”, zegt

HET BELANG VAN LIMBURG - MAANdAG 4 MEI 2009

Taalpop Jules

“We werken ook met de taalpop Jules”, zegt Liesbeth Maes. “Jules leeft met de kinderen mee. ’s Morgens moeten we zijn pyjama uittrekken en in de weekends gaat hij naar huis. Kinderen mogen aan Jules alles vertellen, dat werkt beter dan het klassieke: vertel eens iets.” Wat is eigenlijk het verschil tussen de crèche en de peuterklas? “In een crèche bepaalt een kind zijn eigen ritme, in de kleuterschool doe je alles in groep.”

In ’t Oogappeltje zit ook Hanne, ze is vier en eigenlijk te groot voor een crèche. Maar ze komt toch omdat haar broertje Sander (2) hier ook zit en omdat mama een paar gebouwen verder in het volwassenenonderwijs werkt. “Hanne vindt het nog leuk hoor”, weet mama Katrien Gijbels. “Elke donderdag zegt ze: joepie, ik ga naar de crèche. Ze wil er graag met andere kindjes spelen. Merkt Katrien iets van de taalstimulering waaraan ze met ’t Oogappeltje doen? “Ja, toch wel hoor. Sander praat nu echt wel vlotter. Hij kan ook goed omgaan met andere kinderen.” “Als de kinderen te klein zijn voor de opvang, laten we ze nog naar de crèche komen”, verduidelijkt directeur Nelly Katrien Gijbels met Hanne en Sander aan de schoolpoort. Grevendonck. Foto RL Met dank aan

Morgen: Basisscholen www.vlaandereninactie.be

Teksten: LILIANA CASAGRANDE

LIMB

HET BELANG VAN LIM

Binnenste

Buiten

Deze week keren we GO!, het onderwijs van de Vlaamse gemeenschap, binnenste buiten. Wat gebeurt er binnen de schoolmuren? Wie volgt er les? Hoe pakken ze het lesgeven aan? We starten met de allerkleinsten en eindigen met de grootsten. GO! telt in Limburg 25.000 leerlingen verspreid over 160 scholen.

Vandaag deel 2: Basisscholen

r Cijfer

62 kleuterscholen 66 lagere scholen 9.194 kinderen “ Tijd van PMS is voorbij” Van basis naar secundair “De IQ-testen zijn al lang afgeschaft, de tijd van het PMS is voorbij”, zegt Paul Vangenechten van het Centrum voor Leerlingenbegeleiding (CLB) Zuid-Limburg. “We volgen de kinderen nu op via een stappenprogramma. Hoe zit ik in elkaar? Wat doe ik graag? Wat bestaat er allemaal in het secundair onderwijs? Dat zijn de vragen waarop wij antwoorden proberen te krijgen. We willen er zoveel mogelijk voor zorgen dat kinderen niet onder hun niveau in het beroeps terechtkomen of dat ze tegen hun goesting Latijn doen. We zoeken naar hun talenten.”

“Niemand krijgt slech Genk Projecten zat in basisschool De Reinpad in Genk. Een auto half flower power, half zonnepanelen, speciale kangoeroeklassen tegen hoogbegaafde verveling, alleen water in de drinkbus, geen snoep, een bever die vindt dat kinderen zich moeten gedragen, directrice Marie-Rose Mathot-Philippens (65!) dist elke vijf seconden een nieuw concept op dat ze de laatste jaren heeft uitgewerkt. Marie-Rose Mathot-Philippens moet vanaf volgend schooljaar met pensioen. Tot dan draaft ze maar door. 935 leerlingen heeft ze, verspreid over 27 lagere klassen en 16 kleutergroepen. “Elke maand deel ik nog zelf de rapporten uit. Nee, ik zeg nooit dat ze slechte punten hebben. Wel dingen als: als je harder werkt, gaat het beter.” Het is erg druk in het kantoor van de directrice. De zorgcoördinatoren tokkelen op de achtergrond. Ze zijn bezig met een kunstproject. “Doen we elk jaar, in de hele school, in alle lessen. Dit jaar is het thema: evolutie en revolutie”, zeggen Annick Jegers en Caroline Gijbels. Snappen kinderen dat thema wel? Ook kleuters? “Oh ja. Een rups die zich ontpopt tot vlinder bijvoorbeeld.” “De kinderen spelen ook een scène uit Daens”, vult directrice Mathot-Philippens aan. “Dan tonen we kinderen van nu, met mp3-speler en mooie kleren, naast kinderen die indertijd nog moesten werken en een fabrieksbaas met een dikke sigaar. We tonen zo dat je via revolutie tot een betere maatschappij komt.” Stakingsleidertjes in de maak dus, zitten er veel kinderen van arbeiders op haar schoolbanken? “We hebben hier allerlei kinderen, van alle rangen en standen. Kinderen die opgroeien met een zwembad en kinderen van arbeiders.”

Voelsproeten Mevrouw de directrice is – zo besluit ik uit alles wat haar collega’s vertellen - voorzien van speciale voelsprieten. Wat ze ook hoort of opvangt, ze kan alles ombuigen tot weer een nieuw project. Een ex-technicus omgeschoold

Basisschool d a de Reinp genk

In De Reinpad werken ze graag rond allerlei concepten. Een bever zorgt ervoor dat kinderen zich gedrag tot onderwijzer die langsliep, mocht meteen in alle klassen zowel kinderen als leerkrachten opleiden. Iemand die toevallig tweetalig is, kan ook meteen het niveau van zowel kinderen als hun onderwijzers opkrikken. “Misschien zijn er ook wel collega’s die denken: daar is ze weer”, lacht Marie-Rose Mathot-Philippens. “Maar er gaat bij mij nogal snel een alarm af. Die technicus solliciteerde net op het moment dat iedereen vond dat kinderen opnieuw iets met techniek moesten doen. Goed dacht ik, maar als die man langs komt, dan geef ik

de leerkrachten niet een paar uur vrij. Dan kunnen de leerkrachten die lessen ook volgen. Dan leren zij ook iets. Intussen zijn we geselecteerd voor een proefproject waarbij leerkrachten opleiding krijgen in techniek en staat die onderwijzer gewoon voor de klas.”

Frans

Zelfde verhaal voor Frans. We geven al jaren initiatie Frans aan kinderen, we hebben toevallig tweetalige leerkrachten in huis.” “Die bakken bijvoorbeeld crêpes met de

kinderen. Z legt Annick

En een kla vervelen lev op. “Op do deren same rond een on tegelijkerti roeklas spe les. Zodat

Kinderen kiezen w In september krijgen de freinetkinderen een eigen pand. Foto Raymond LEMMENS

l Freinetschoooompje ’t Perenb Peer

Peer

krijgen ze een eigen pand. “Want nu staat de ene groep in de rij, terwijl de andere door de gangen rolschaatst”, De muziek staat aan, de schoenen zijn zegt Sarah Candreva, directeur van uitgeschopt, Quinten en Nicky googe- zowel de freinetschool als de gewone len, Sien en Deraya rijgen madeliefjes school. Daar komen nog eens een hoop aan elkaar. “Hoe schrijf je vijver”, uitstapjes bij, maakt dat de kinderen vraagt een ander kindje aan Anja, die uit de gewone school niet stikjaloers? juf die geen juf heet. We zitten in de “Iedereen is vrij om zelf zijn school te eerste klas van freinetschool ’t Peren- kiezen. De ene vorm is niet beter, het boompje. is alleen anders.” ’t Perenboompje is in 2006 gestart en nu kunnen er al geen Nu delen de kinderen van de freinet- kleuters meer bij. “We hebben maar school nog het gebouw met die van het plaats voor 13 kleuters per jaar. We wilgewone onderwijs. Maar in september len bewust geen grotere groepen want

BURG

MBURG - dINsdAG 5 MEI 2009

hte punten”

“Plannen doen ze al in eerste klas” Hasselt

Basisschool s de dalton Hasselt

In Hasselt hebben ze de enige volledige Daltonschool – kleuter én lager - van Vlaanderen. “We werken met gewone handboeken, maar kinderen moeten wel zelfstandig werken én leren plannen”, legt directeur Anne Smeyers uit. “Een vierde van de lestijd krijgen ze instructies, de rest van de tijd vullen ze zelf in. Ze krijgen taken die ze tegen het einde van de week moeten af hebben.” “Ouders beseffen dat in het hoger onderwijs studenten problemen hebben met hun planning, vandaar dat ze het erg belangrijk vinden dat hun kinderen dat op tijd leren. Ook in de eerste klas moeten ze al plannen, al gebeurt het daar nog met de hele klas samen.”

Mama

Kristien Bauwens is de mama van Maya (7) en Maury (9),

Maury heeft nog op een gewone school gezeten, zusje Maya niet. “Hij heeft nu de neiging om meer te doen dan moet”, zegt mama. alle twee Dalton-kinderen. De school is pas in september opgestart. Maury zat daarvoor in het Lyceum, hij kan dus vergelijken met klassiek onderwijs. “Maury heeft het gevoel dat hij zelf veel

mag beslissen en kiezen. Daardoor heeft hij ook de neiging om meer te doen dan moet. Of ze evenveel leren? Ik merk toch dat Maya evenveel kan als Maury toen hij in de eerste klas zat.”

Bye bye leraar van het jaar

gen.

Heers

Ze moeten dan ‘le lait’ aangeven”, k Jegers uit.

Kangoeroeklas

acht over slimme kinderen die zich verde dan weer een kangoeroeklas onderdagnamiddag komen die kinmen. Dan schaken ze of ze werken nderwerp als pakweg stenen. Maar ijd maakt de juf van de kangoeeciale pakketten voor in de gewone ze daar op hun niveau aan taal

of wiskunde kunnen doen. We leggen aan de andere kinderen uit dat er veel soorten intelligenties zijn. In het begin lieten we ook alleen kinderen toe met een IQ hoger dan 130, maar dat hebben we herzien. We baseren ons nu ook op wat juf en ouders zeggen.” Doen ze iets speciaals voor kinderen die thuis geen Nederlands spreken? “Nee, de juffen hebben wel aandacht voor taal. Maar we organiseren geen ontbijten met de moeders of zo. We laten hen vooral leren van andere kinderen.”

wanneer ze zwijgen dan werkt het freinetsysteem niet. Dan haken ouders ook af. We gaan wel vanaf september met een derde en – misschien wel - vierde klas beginnen. Die kinderen zijn wel welkom.”

Aan de muur hangt een verkeerslicht. “Dat hebben ze zelf geïnstalleerd, bij rood licht zwijgen ze, bij oranje fluisteren ze en bij groen licht praten ze. Dat hebben ze zelf met elkaar afgesproken.”

Verkeerslicht

Anja schrijft intussen vijver op het bord, maar eerst vraagt ze aan de kinderen hoe ze denken dat je dit spelt. “We laten de kinderen zelf nadenken. Rekenoefeningen doen we ook niet op papier, we werken met kaartjes. Pas in een laatste fase gaan we dingen opschrijven. Als ze de stof eigenlijk al onder de knie hebben.”

Van waar komen die kinderen allemaal? Uit de school ernaast? “Nee, ze komen allemaal van andere scholen, van ouders die bewust voor dit onderwijssysteem kiezen. En die ouders zijn ook heel erg betrokken bij de school. Kijk maar eens naar onze moestuin, daar heb ik zelf niets voor moeten doen.”

Chris Vandormael (26) van De Bilter is vorig jaar uitgeroepen tot leraar van het jaar. Binnenkort draagt hij de fakkel over. “De pers blijft intussen maar bellen”, lacht Chris. De examenvragen voor Ketnet, een VTM-debat over kindermoorden in Dendermonde en nu weer de krant, de telefoon van meester Chris zwijgt niet. Een vuistdikke map met allerlei liefs over meester Chris. Dat is het dossier waar de ouders vorig jaar mee naar Brussel zijn gestapt en waarmee hij de titel heeft gewonnen. “Ik heb in alle kranten gestaan en we zijn met de hele klas naar TVL mogen gaan. Dat vonden mijn leerlingen geweldig. De meisjes hadden zich zelfs uitgedost met speciale handtassen voor hun tv-optreden. Echte sterren waren het. Ze zijn ook op Klasse-tv geweest.” Meester Chris had hen namelijk verteld

Basisschool de Bilter Heers

Chris Vandormael tussen zijn kinderen van het jaar. dat aangezien hij de leraar van het jaar was, zijn leerlingen dan ook de kinderen van het jaar waren. En dat hadden ze zeer goed onthouden. “Dit jaar ben ik nog eens op Radio 2 geweest

samen met de klas. Dat vonden die van vorig jaar dan erg, want zij waren toch de kinderen van het jaar”, lacht meester Chris. “Ja, een kind kan iets minder relativeren.”

Met dank aan

Morgen: Secundair onderwijS www.vlaandereninactie.be

TekST liliana caSagrande FoTo’S Tony van galen

LIMB

HET BELANG VAN LIM

binnenSte

buiten

Vandaag deel 3: Secundair

r Cijfer

2.766 leerlingen in 1ste graad 2.038 in ASO 2.092 in TSO 3.230 in BSO Koken in Bangkok

Leerlingen van de hotelschool mogen soms wel zeer ver weg op stage. In Bangkok bijvoorbeeld. “Dat was vorig jaar”, zegt Toon Kissembeek, 7de restaurant. “Dit jaar mag ik naar Zuid-Frankrijk, bij Les Palmiers. Ik zou kunnen koken, maar ik doe liever de zaal.” Manon Geeraert, 5de jaar hotel, heeft iets dichter bij de deur stage gelopen. “In Mechelen. Ik heb opgediend, in koken heb ik nog geen ervaring.” Haar klasgenoot Xavier Thoné heeft wel aan het fornuis mogen staan tijdens zijn stage in de Aazaert in Blankenberge. “Ik ben nu 19, maar ik zit al vier jaar in de horeca. Ik ben begonnen met vissen kuisen en zo heb ik me opgewerkt. Thuis vonden ze dat ik ASO moest volgen, maar nu zit ik eindelijk op mijn plaats. Ann van ‘Mijn restaurant’ is trouwens mijn nicht en ik ben haar een paar keer gaan helpen.”

“Ann van Mijn Restaurant k Hasselt Je kan op televisie gaan vechten voor je eigen restaurant of je kan gewoon naar school gaan en het vak leren. De kans dat Peter Goossens je afblaft, is in elk geval kleiner als je écht weet hoe je een vis fileert. Het ruwe kookleven van tv lijkt in elk geval zeer ver weg in de fijnbesnaarde Hasseltse hotelschool. Ze spreken hier nog met twee woorden en houden deuren open voor dames.

Hotelschool Hasselt

“In een restaurant is de klant koning”, legt directeur Marie-Thérèse Hermans-Boyen uit. “Als personeel mag je zelf niet opvallen. Dus geen piercings, geen te lange bakkebaarden en altijd met twee woorden spreken. Ook op school, want anders leren ze het nooit.” De strenge aanpak blijkt te werken. Leerlingen doen spontaan de deur voor ons open, laten ons voorgaan in het restaurant en stoppen met rennen als ze ons zien aankomen.

Kokskleren

Overal in de school pruttelen potten. In de keuken voor het gastronomisch schoolrestaurant, in dat van het ‘gewone’ restaurant en in de klassen zelf. Zelfs op een plek waar sommigen met laptops bezig zijn, eten anderen in een hoekje vogelnestjes. “Normaal gezien is ons gastronomisch restaurant voor de vijfdes en zesdes, maar die zijn deze periode van het jaar op stage, waardoor de vierdes nu het rijk voor zich hebben”, legt Marie-Thérèse Hermans-Boyen uit. “Op het menu: Portugese soep, koninginnepasteitje, rundersteak met hofmeesterboter en bordelaise saus en karamelcrème”, zegt Louis Baillien. Dat lekkers in vier gangen is voor klanten, maar de leerlingen mogen ook aanschuiven voor drie van de vier gerechten. In afwachting van echte klanten oefenen jongens en meisjes in witzwarte uniformen in de zaal. Zelfde tafereel in de derdes. Daar koken ze landbouwerssoep, gehaktbrood met spinazie, roomsaus, puree en appelbeignets. De helft van de klas dient op, de andere helft kookt. De ene draagt een pak, de andere kokskleren.

Het ruwe kookleven van tv lijkt in elk geval zeer ver weg in de fijnbesnaarde Hasseltse hotelschool. “Volgende les wisselen ze”, zegt ze de directeur. Moeten ze altijd de juiste kleren aan? “Ja, sinds dit jaar mogen de meisjes ook een broek aan. Heb ik met pijn in mijn hart toegestaan”.

Ann en Tom

800 leerlingen hebben ze in Hasselt, verspreid over TSO en BSO. Voelen ze iets van al dat gekokkerel op tv? Je hebt niet alleen ‘Mijn restaurant’, maar ook ‘SOS Piet’, ‘Chef in nood’ en dan nog een rist Britten. Zelfs drama

gaat tegenwoordig over eten, denk maar aan ‘Van vlees en bloed’ of aan het fruit van ‘Katarakt’. “Ann Peeters van Bigarreaux is een oudleerling. Ze heeft me ook gebeld om steun te vragen. Allemaal leuk voor onze bekendheid en in de klas wordt ook over tv-programma’s gesproken, maar gelukkig tonen ze ook hoe zwaar die beroepen allemaal zijn.” Ook Tom - de running-mate van Ann - is trouwens een oud-leerling, maar die heeft zijn opleiding niet afgemaakt.

Hebben ze dacht mee TSO-leerli schommelt de conjunc met de eco vingen in d zwaar bero te combine moet ook ’s De leerling

“Als kapster wo Sarah Lismont, Alyssa Triki Giovanna Biondolillo nemen Harjit Singh onder handen.

ol Kapperscho Villers Hasselt

Hasselt Asymmetrisch, dunne punten, kortgeknipt. Of losse permanentkrullen. Zo zien volgens kappersleerlingen Sarah Lismont, Giovanna Biondolillo, Alyssa Triki en Harjit Singh trendy kopjes er dezer dagen uit. Een cultuuruitje naar Parijs, naar de kappersbeurs in Düsseldorf, een fotowedstrijd voor een shampoohuis, een kapper in spe komt al eens ergens.

Net als de leraars. “We moedigen iedereen aan om zich in het buitenland bij te scholen”, zegt technisch adviseur Elvire Colla. “Leraars moeten bij de tijd zijn. Ze moeten dat doorgeven aan onze leerlingen, zo zijn we ook bezig met een zensalon. We willen dat iemand die een kapsalon binnenstapt, zich helemaal ontspant. Daarom leren we onze studenten ook masseren.” “We werken ook enorm veel met kleuren. We leren zelf kleuren mengen zodat je niet afhankelijk bent van het kleurenpalet dat er toevallig op de

BURG

MBURG - woENsdAG 6 MEI 2009

komt van hier”

Op eigen vraag naar Auschwitz

theneum A jk li k in n o K en sint-truid

Sint-Truiden De zesde humane wetenschappen is nog voor Pasen een week naar Auschwitz geweest. Op eigen vraag. Ze zijn namelijk al van in het vijfde bezig met de Tweede Wereldoorlog. Het resultaat: video’s, gedichten en een tentoonstelling. “We hebben altijd heel bewust rond de jodenvervolging gewerkt”, zegt Nadine Libens, directeur van het Koninklijk Atheneum. “Toevallig hadden ze het in verschillende lessen over de vernietigingskampen”, zegt lerares Séverine Jans. “Na het verhaal van Regine Beer, bleven we met vragen zitten”, zeggen Pieter Grauls, Kim Kempeneers, Michael Goessens en Koen Mekers. Uiteindelijk zijn ze aan de directrice gaan vragen of ze naar Auschwitz mochten. Dat kon. “De haren van al die doden, allemaal enorm choque-

Koen Mekers, Michael Goessens, Kim Kempeneers en Pieter Graulus met een Auschwitz-werkje voor hun tentoonstelling. rend”, vindt Kim. “Ik heb er een gedicht over geschreven”, zegt Pieter. “Ik heb mijn video aan mijn ‘bojn’ van 85 getoond via mijn laptop“, zegt Michael. “Ze heeft de oorlog nog meegemaakt,

maar dit was nog erger dan ze dacht. Ze snapte niet dat ik dat bezoek aankon.” Vrijdag werkt de school mee aan de herdenking van 8 mei 1945. Vanaf 9.30 uur in de Academiezaal.

Bij brandweer of politie? Genk

e dan nu door al die media-aaner leerlingen? “Nee, ons aantal ingen is vrij stabiel. In het BSO t het wel, maar dat heeft dan met ctuur te maken. Als het goed gaat onomie hebben we minder inschrijdeze richting, gewoon omdat het een oep is. Daarmee bedoel ik: moeilijk eren met een gezinsleven, want je s avonds en in de weekends werken. gen van het TSO hebben andere

vooruitzichten, de laatste jaren volgt zeker de helft hoger onderwijs. Ze gaan graag voor hotelmanagement of voor leraar.”

Karmeliet

We mogen de lijst van de stageplaatsen inkijken en daar zit heel wat geweldigs tussen. Zoals Chez Bru in Frankijk of De Librije van Jonnie Boer in het Nederlandse Zwolle. “We sturen dit jaar ook voor de eerste keer iemand naar De Karmeliet (drie sterren) in Brugge.”

ord je geboren” markt is”, voegt lerares Jolanda van Loon daaraan toe. “Kleur moet ook bij je huid passen.” Sarah is intussen druk doende met een pop. Ze heeft altijd een schaar bij zich. Wat wil ze eens afgestudeerd doen? “Bij de mensen thuis haren knippen én tegelijkertijd ook haarproducten verkopen. Gewoon mijn eigen kapsalon uitbaten, wil ik niet. Ik wil iets wat niet iedereen doet”, zegt ze beslist. “Als kapster word je geboren”, zegt Elvire Colla. “We kunnen je leren knippen, dat is

pure techniek”, verduidelijkt Jolanda van Loon. “Maar het creatieve, dat moet je zelf hebben.” “Op mijn derde deed ik al speldjes in het haar van mijn pa”, zegt Alyssa. “Bij mijn ma mocht dat niet.” Harjit Singh is de enige jongen in het gezelschap. Waarom hij wil kappen? “Een schilderij is plat, een kapsel niet.” Kappers- en schoonheidsschool Villers bestaat 50 jaar en viert dat op 11 mei met een grote reunie van alle ex-leerlingen en ex-leraars. Inschrijven via www.kta2hasselt.be.

er TA2 De Wijz genk

Vanaf september starten 15 scholen in Vlaanderen met de nieuwe opleiding veiligheid. In TSO kun je een zevende jaar ‘integrale veiligheid’ volgen, in het BSO is dat ‘veiligheidsberoepen’. Met het diploma van het TSO kun je het grootste deel van het ingangsexamen voor politie, overslaan. De nieuwe opleiding bereidt je voor op een beroep als politieagent, brandweerman, veiligheidsagent of steward. Die vakken worden ook door echte brandweermannen en politieagenten gegeven. “De interesse is enorm”, zegt Nicole Peeters, directeur van het Technisch Atheneum De Wijzer in Genk. “We hebben nu plaats voor 20 en die klas zit al vol, maar ik hou wel een wachtlijst bij. De leerlingen moeten namelijk eerst nog slagen voor de psychotechnische proef van de overheid. Ook die van het

Michiel Peters oefent samen met de politie. beroeps. Pas dan mogen ze aan de opleiding beginnen. Die proeven zullen eind augustus, begin september worden georganiseerd door selectiebureau Selor. Ik raad iedereen dus aan om zich

Foto HBvL

ook nog in te schrijven voor iets anders. We zijn trouwens niet de enige school in Limburg die deze opleiding geeft, Sint-Franciscus in Heusden-Zolder doet dit ook.”

Met dank aan

Morgen: internaten www.vlaandereninactie.be

tekst liliana CasagranDe Foto’s tony van galen

LIMB

HET BELANG VAN LIM

binnenste

buiten

Vandaag deel 4: internaten, onthaalklas en MPi

“Zeg tegen mama dat ik van Leopoldsburg E. (8) komt naar me toe. “Wie ben je”, wil hij weten. “Van de krant? Dan moet je iets fijns voor mijn mama schrijven. Dat ik heel fel van mama houd.” “Kun je de krant dan al lezen”, vraagt de opvoedster. “Mijn moeder kan dat”, reageert het bijdehandse baasje. We zitten in De Heuvel, een opvangcentrum voor jongeren die in het weekend vaak niet naar huis kunnen. De helft hiervan is geplaatst door jeugdzorg of jeugdrechter.

r Cijfer

913 leerlingen in 12 internaten

891 in buitengewoon lager

704 in buitengewoon secundair

“Moest gij koffie”, vraagt E. als een gemanierde volwassene die onverwacht bezoek krijgt. Zelf probeert hij een muntsnoepje in een glas water op te lossen. Dat snoepje heeft hij eerder gekregen van een andere opvoedster. “Hij kan mensen ongelooflijk charmeren”, weet hoofdopvoedster Lieve Haesevoets. “Maar hij kan ook ongelooflijk boos worden.” E. heeft intussen ‘de discotheek’ opgezet: Frans Bauer voorzien van een lamp die sterren projecteert. Hij danst met Lieve. E. is één van de 100 kinderen die in het opvangcentrum verblijven. De helft woont hier ook door de week, de andere helft alleen in het weekend. Sommigen gaan nooit naar huis. Ze worstelen allemaal met iets. Met hun gedrag, met een psychiatrisch probleem of een verstandelijke beperking. Al merk je op het eerste gezicht aan sommige kinderen helemaal niets. Ook niet aan E.

Mercedes

D. vraagt of opa hem komt halen. “Met de Mercedes”, voegt hij er volledigheidshalve aan toe. Dan kan hij naar de boerderij. “Hij speelt altijd met dieren”, zegt Lieve. Hij is ook degene die Frans Bauer roept als E. de ‘disco’ opzet. Een jongetje met een helm – als bescherming tegen ongecontroleerde valpartijen – loopt met zijn moeder door de opvang. Ze zoekt zijn schoenen, maar die blijken nog in het internaat te liggen waar hij door de week verblijft. “Da’s een van de problemen: kinderen reizen heen en weer en laten al eens iets liggen”, zegt Lieve.

Zetel

Een paar verdiepingen hoger zit S. Ze is 17 en net terug van een tripje naar de markt. Op zaterdag mag ze haar zogenaamde ‘vrijheden’ oppakken. Dan mag ze zelf een beetje kiezen wat ze doet. “Maar ik ben vroeger van de markt moeten teruggekomen met een meisje dat een bloedneus had.” Dus is ze aan de opvoeders gaan vragen of ze intussen even in een andere leefgroep mag gaan zitten. Een paar jongens zitten in de zetel naast haar naar tv te kijken. Of ze hier graag zijn? “Soms wel, soms niet”, zegt een tweeling van 15. Een andere jongen is in elk geval gelukkig met de ruime zetel waar hij op zit. “Ik ben pas van groep veranderd, in de andere groep zaten we met z’n allen samengedrukt.”

Weglopen

Of ze soms weglopen? “Dat is fel geminderd. Gelukkig”, zegt beheerder Solange Vandendriessche. “Zodra ze weg zijn, verwittigen we de politie. We moeten, want wij zijn anders verantwoordelijk.” “We gaan ze meteen zoeken in het station”, zegt Lieve Haesevoets. “Dan nemen we een foto mee en vragen we of ze zo iemand hebben gezien.” Van opvangcentra als De Heuvel heeft het onderwijs van de Vlaamse gemeenschap er maar vier in Vlaanderen. In De Haan, Koksijde, Neder-over-Heembeek en deze dus in Leopoldsburg. De kinderen komen dus van overal. Directeur Marco Schepers toont trots de plannen van het nieuwe gebouw dat ze binnenkort krijgen. In internaat De Heuvel zitten jongeren die in het weekend vaak niet naar huis kunn Met veel grote ramen en zetels. De jongens zullen blij zijn.

Onthaalklas hool genk Middensc

Eén jaar om Nederla Genk Meryem (16) heeft een Marokkaanse vader en een Italiaanse moeder. Ze woonde tot voor kort in Sicilië. Imane (16) en Wafae (17) komen recht uit Marokko. Angela uit Polen (18) is hier omdat haar moeder getrouwd is met een Belg. Ze zijn allemaal nieuw in dit land en ze krijgen 22 uur Nederlands per week.

Vildan, Meryem, Angela, Imane en Wafae krijgen 22 uur Nederlands per week.

De indeling in de Onthaalklas is eenvoudig. Niet per leeftijd, maar per niveau. “De onthaalklas is voor jonge-

ren tussen 12 en 18 die nog geen jaar in België wonen”, zeggen Yvette Bambust, directeur van de middenschool en Kathleen Stans, lerares Nederlands. “Het gaat vaak om jongeren die hier zijn via een gezinshereniging of die uit asielcentra komen. We hebben hier van alles: Russen, Polen, Afrikaanse kindsoldaten, analfabeten, jongeren die alleen in het Arabisch kunnen schrijven of in Chinese tekens. In principe blijven ze hier één schooljaar en gaan ze dan door naar een andere school. Tenzij ze in januari komen, dan blijven ze tot het volgende schooljaar.

We zijn h toen Hen Dat centr kinderen

Wat doen klas? Ze afmaken maanden Ze wil str talen. En denkt aan dokter. Im tegen elk

BURG

MBURG - doNdERdAG 7 MEI 2009

haar hou” rum Opvangcent l De Heuve urg b Leopolds

Internaat voor alle netten Internaat rt De Imme urg b Leopolds

Leopoldsburg Een internaat dat niet gekoppeld is aan één school, zelfs niet aan één net of aan één land. Ook dat bestaat. In De Immert hebben ze kinderen van het GO!-onderwijs, van het vrije net én van de Europese school in Mol. “We hebben hier écht allerlei kinderen”, zegt beheerder Eddy Janssens. “Een in Parijs geboren Duitse jongen, een jongeman uit het Franse Île de Ré, zonen en dochters van Natomensen. Kinderen van ouders die bij Euratom werken en kinderen die geplaatst zijn.” Praktisch vraagje: wat spreken ze onder elkaar? “Engels vaak.” In de zogenaamde living - een grote zaal - zitten jongens en meisjes naar films te kijken. De jongens aan de ene, de meisjes aan de andere kant, maar dat blijkt toeval. Daartussen zijn jongeren aan het internetten of – wie weet – zelfs huiswerk aan het maken. Het is mooi weer en veel meisjes lopen in de tuin rond. “Het eerste jaar moest ik op internaat”, zegt Klara (16). “Maar daarna ben ik het wel leuk beginnen vinden, nu wil ik hier niet meer weg. Mijn

Klara, Daria, Danielle en Lionel amuseren zich in de tuin van De Immert. vriendinnen zitten hier.” Daria (14) denkt daar anders over. “Thuis is het toch leuker. Daar kan ik weggaan

Foto Raymond LEMMENS

als ik dat zou willen, niet dat ik het daarom ook doe. Maar hier moeten we binnen het domein blijven.”

Starten met een schone lei Genk Medisch pedagogische instelling De Luchtballon vangt als enige van het GO!-onderwijs ook kinderen met gedragsproblemen op. Een aantal van deze kinderen stroomt na het basisonderwijs door naar een gewone school.

nen.

ands te leren

hier indertijd mee begonnen wat ze doorgaans spreken. Is het hier ngelhoef asielcentrum werd.” op school anders dan in Marokko? “Ja, rum is al lang dicht, maar de hier moet je meer studeren.” n zijn blijven komen.

Succesverhaal

n die leerlingen na de onthaalmoeten eerst hun secundair n. Angela is nog maar zeven n hier en spreekt al zeer vlot. raks naar het ASO moderne later voor tolk gaan. Meryem n verpleegkunde en Imane aan mane en Wafae fluisteren wat kaar in het Frans, want dat is

Groot probleem is in elk geval de gelijkschakeling van diploma’s. Je kan dus niet zomaar naar het ASO. “Wie ook geen diploma basisonderwijs kan voorleggen, moet eerst nog naar de centrale examencommissie.” Toch zijn er succesverhalen. “We hebben een Roemeens meisje gehad dat eerst haar diploma basisonderwijs heeft gehaald en nu haar stage doet als advocaat.”

In De Luchtballon, de vroegere Richter, lopen kinderen tot de zesde klas school. Zowel normaal begaafde kinderen als die met een verstandelijke beperking. Maar de normaal begaafden hebben wel een of ander gedragsprobleem. “Dat kan van alles zijn, ADHD, autisme, opstandig gedrag”, zegt directeur Daniëlle Degline. “Kinderen komen hier op alle leeftijden binnen, soms ook pas als ze 12 jaar zijn. Voor die kinderen is het in elk geval belangrijk dat ze met een schone lei kunnen starten. Dat ze succes boeken. Onze structuur is anders dan in het gewoon onderwijs, wij werken met kleine klasjes van

“Sommige kinderen stromen door naar gewone scholen”, zegt Daniëlle Degline. maximaal 9 kinderen. We hebben ook allerlei therapeuten en verplegers in dienst.” “Heel regelmatig stromen er kinderen

MPI Genk ballon De Lucht

met gedragsproblemen door naar het gewone onderwijs. Ze krijgen wel een jaar lang speciale begeleiding en we overleggen veel met de school. “

Met dank aan

Morgen: voLwassenen en kunstonDerwIjs www.vlaandereninactie.be

tekst LILIana CasagranDe Foto’s tony van gaLen

LIMB

HET BELANG VAN LIM

binnenste

buiten

Vandaag deel 5:

Volwassenenonderwijs en kunst

“Opletten of ze zetten je haa Hasselt Ingenieur geeft les aan kapster, kapster aan ingenieur. In de zogenaamde specifieke lerarenopleiding, oefenen cursisten met elkaar. De ene speelt leraar, de andere leerling en dan wisselen ze weer. Af en toe vliegt er al eens iemand buiten. Als die te veel babbelt bijvoorbeeld. En geregeld zijn ze ook elkaars proefkonijn en dan is het opletten. “Mij hadden ze bijna haarextensies gezet”, zeg Jan Freson adjunct-directeur van het Centrum voor Volwassenenonderwijs (CVO) De Step.

r Cijfer

15.780 cursisten in onderwijs voor volwassenen

1.038 cursisten in academies voor kunst en muziek

Iedereen die niet gestudeerd heeft voor onderwijzer of leraar, moet deze tweejarige opleiding volgen. Je krijgt vooral pedagogie, psychologie en onderwijsdidactiek. Het is het vervolg op de vroegere D-cursus, maar toen moest je niet naar de les, nu wel. Yasmin Gözet (24) uit Genk en Bart Verhaeren (48) uit Neerpelt studeren binnenkort af.

iding Lerarenople tep CVo de s Hasselt

25 jaar avondschool

“Ik ben bachelor bedrijfscommunicatie en geef Engels in het Lucernacollege in Genk”, zegt Yasmin Gözet. “Ik moet deze opleiding dus wel volgen. Waarom ik niet meteen voor leraar ben gegaan? Ik heb een tijdlang leerlingen geholpen bij hun huiswerk en heb toen pas gemerkt dat ik dat graag deed. Liever dat dan achter een bureau zitten en reclamecampagnes bedenken.” Bart Verhaeren heeft een ander verhaal. Hij is beroepsavondscholer en heeft zowat elk avonddiploma dat er is: beeldende kunst, elektriciteit, automechanica, dieseltechnologie, integrale kwaliteitszorg, Frans, Duits én Engels. “Ik ben al 25 jaar bezig met avondschool”, lacht Bart. En wil hij nu ook echt leraar worden? “Dat hangt ervan af. Ik werk bij Nyrstar als machinist van de elektrische centrale en ik weet niet hoe dat eindigt. Als daar straks geen werk meer is, kan ik solliciteren in het onderwijs. Ik heb een graduaat elektriciteit en ik zou dus technologie kunnen geven.” Vinden ze dat ze iets opsteken in deze cursus? “Ja, ik voel mijn ervaring groeien en als leerlingen zelf een aha-erlebnis hebben, ben ik ook gelukkig”, zegt Yasmin. “Ik probeer ook om zoveel mogelijk te zoeken naar wat hen interesseert. Ik haal er voor woordenschat en grammatica Facebook en de Simpsons bij. Dat helpt.”

Keizer

Bart: “In al die jaren avondonderwijs ben ik ook jonge gasten tegengekomen die tegen hun zin les volgden. Straks ben je getrouwd en dan kom je met die 7 euro per uur die je nu verdient, niet toe, zei ik hen dan. Jongeren zijn eigenlijk

Bart Verhaeren (48) en Yasmin Gözet (24) studeren binnenkort af als leraar. Ze hebben er een opleiding van twee jaar op zitten. niet moeilijk hoor, je moet gewoon weten hoe ze je aanpakt. Zij mogen de koning zijn, op voorwaarde dat jij keizer bent.” Yasmin: “We moeten niet boven de leerlingen staan, maar er naast. We leren nu om de klasruimte helemaal te benutten. We wandelen dus ook achter in de klas rond.” Je verstoppen op de felbegeerde laatste rij zit er nu dus niet meer in? “Nee.”

Proefkonijn Wie zit er eigenlijk allemaal in hun klas? “Een kapster, verpleegkundigen, een licentiaat wiskunde, een ingenieur en twee architecten. We gebruiken onze medestudenten als proefkonijn. We geven om aan elkaar les.” De ingenieur dus aan de kapster? “Natuurlijk”, zegt Bart beslist. “En als de kapster zijn les vliegtuigbouwkunde verstaat, is de

ingenieur e Wat doet d gelnagels o Adjunct-di sen. “Bij m (lange lokk proberen te iets te kort Bart en Ya

Van avondschool naar 60 procent van de cursisten komt voor een of andere computerles. Foto Raymond LEMMENS

nderwijs o n e n e s s a lw Vo mel lino lom

Lommel Vroeger ging je naar de avondschool, tegenwoordig heet dat volwassenenonderwijs. Je kan namelijk ook overdag naar de avondschool. Die cursussen zijn trouwens enorm populair, in heel Limburg volgen er 15.000 mensen lessen in de centra voor volwassenenonderwijs (CVO) van GO! Dat de vroegere avondschool populair is, merk je al aan de parking. Die zit vol,

net als de straten rond de schoolgebouwen. “We hebben in Noord-Limburg alleen al zo’n 7.000 cursisten”, zegt Patricia Mostmans. “We hebben van alles: van koken tot allerlei talen, maar zo’n 60 procent komt voor de informaticalessen. Al merken we dat het aantal computercursussen voor beginners zakt. Vijf jaar geleden hadden we 20 modules voor beginners, nu zijn er dat nog 5. Iedereen die met de computer wilde leren werken, zal intussen wel een cursus hebben gevolgd, zeker. Veel cursisten beginnen met een initiatiecursus en eindigen met pakweg fotobeheer.

BURG

MBURG - VRIjdAG 8 MEI 2009

arextensies”

“Deze studenten zijn al kunstenaar” ie kunstacademn tongere

Tongeren Danny Manshoven heeft een paar kleurrijke luchtmatrassen aan elkaar gelijmd en van rubberen laarzen voorzien. Straks spuit dit werk ook water. Maarten Deckers heeft een schaduwrijk kadertje klaar met laagjes letters, hars en doorschijnende film. “Danny en Maarten kun je geen studenten meer noemen”, zegt René Vanbrabant, directeur van de kunstacademie. “Ze zijn eigenlijk al echte kunstenaars. Ze werken samen met Peter De Cupere, een kunstenaar met een internationale reputatie.”

Geurkunstenaar

De Cupere is vooral bekend om zijn geurinstallaties, maar hier werkt hij zonder luchtjes. “Peter leert ons in ruimtes denken, want we hebben alle twee schilderkunst gevolgd en we waren dus vooral vlak canvas gewend”, zegt Maarten. Maarten is beroepshalve grafisch vormgever en dat

Maarten helpt Danny bij het installeren van zijn kunstwerk over water. zie je ook aan zijn kunst. “Toch is dit totaal anders. Ik maak veel boekcovers en dan hang je vast aan het verhaal. In de kunst valt dat allemaal weg, maar dan kom ik ook mijn eigen beperkingen

tegen.” Danny is lasser. Hij last alles, dus ook luchtmatrassen. “Het thema voor dit werk is water. Ik ben nog aan het uitzoeken hoe ik water door die matras kan laten lopen.”

Muzikanten van 8 tot 88 jaar Voeren

een goede leraar.” de kapster? “Ook lesgeven, over of over extensions.” irecteur Jan Freson komt even tusmij hebben ze ook eens bij extensions ken die ze lijmen aan je haar, nvdr) e zetten, maar mijn haar bleek toch t.” asmin moeten nu ook stage doen in

scholen. Hoe loopt dat? “Goed, ik heb aan de eerste graad techniek gegeven. Daarvoor heb ik dieren met voertuigen vergeleken. De TGV met de snavel van een reiger en een helikopter met een libelle.” Yasmine: “Ik heb geluk, ik kan gewoon stage lopen in mijn eigen school, maar dan wel bij een andere leerkracht.”

volwassenenonderwijs We hebben ook veel senioren in onze cursussen en die nemen de lessen erg serieus. Ze mopperen als er een les wegvalt en ze hebben echt last van examenstress, maar ze halen dan wel bijna allemaal het maximum aantal punten.”

Rotterdam

De cursisten komen van overal. Zelfs van Rotterdam. “Wij hebben hier veel Nederlanders. Cursussen zijn hier goedkoper, al is dat aan het veranderen. In Nederland krijgen ze sinds kort ook opleidingscheques.” Markus Schommen en Peter van de

Nieuwenhof volgen alle twee de cursus webscripting, waarmee ze webstekken kunnen maken. Markus is een Duitser die in Lommel werkt, Peter een Nederlander die al aan zijn 10de computercursus toe is. “Voor mij is het puur hobby”, zegt Markus. “Ik wil er ook wel iets mee doen”, zegt Peter. “Ik maak nu al bijvoorbeeld de website voor een lassersvereniging.” Waarom komt Peter naar België voor de lessen? “In Nederland zijn de lessen niet alleen duurder, er zijn er ook gewoon minder cursussen.”

“We hebben studenten van 8 tot 88 jaar”, zegt Mathieu Alberigs, directeur van de muziekacademie Voeren-Riemst. “Zowel kinderen vanaf de derde klas als gepensioneerden.”

emie Muziekacad voeren

Blazen is wat ze in deze contreien het liefste doen. “Ze zijn hier sterk in harmonieën”, zegt Mathieu Alberigs. “Elk dorp heeft er wel twee en die concurrentie maakt dat iedereen zijn best doet. ” Hebben ze ook een popen rockrichting? “Nee, maar we zijn er mee bezig. ”

Bandje

Re-fa-la-si-si-la, klinkt het in de klas. Ze leren hier noten. Emmy Pinckaers (9) speelt ook al piano en Hayke Lemlijn (10) saxofoon. “Bij Sinterklaas heb ik al eens een nummertje gespeeld”, zegt Hayke. “En ik heb op mijn cello gespeeld toen mijn opa 90 werd”, zegt Charlotte Beniers (11).

Hayke, Xavier, Emmy en Charlotte in koor: “Re-fa-la-si-si-la.” “Vond hij leuk, ja. Ook al kon ik het toen nog niet echt goed.” Hebben ze al een bandje gevormd? “Ja, heel even”, zegt Xavier Broers (11). “Maar iedereen maakte toen ruzie

over welk instrument ze zouden spelen. Uiteindelijk zat iedereen zomaar wat naast elkaar door te jammen en was het ook meteen gedaan met het groepje.”

Met dank aan

Slot www.vlaandereninactie.be

TeksT lIlIANA CASAGRANDE FoTo’s toNy vAN GAlEN