2 minute read
● Edito
U vindt me vanaf februari in de supermarkt
Gunther Guinée
Hoofdredacteur Roof Belgium De coronajaren hebben voor heel wat miserie gezorgd, maar qua mobiliteit was het wel een zaligheid. Weinig verplaatsingen en dito files, veel online meetings, webinars en Zoom-calls, maar ondertussen zijn we weer kilometers aan het vreten. Werven en beurzen bezoeken, interviews op locatie, studiedagen en productpresentaties, weer vaak de baan op. Normaal gezien ruil ik mijn wagen om de 4 à 5 jaar in voor een nieuwe, maar vanwege corona heb ik dat niet gedaan. Intussen telt de teller echter 260.000 km en zijn we aan ons zevende jaar bezig, tijd dus om toch maar uit te kijken naar een nieuwe wagen. En dan liefst nog een elektrische of hybride wagen, vooral vanwege fiscale redenen en uit milieuoverwegingen. Volledige elektrisch is in mijn geval qua rijbereik – met de beperkte mogelijkheden van de huidige modellen – nog geen optie maar een plug-in hybride voldeed wel aan de verwachtingen.
Je enthousiasme wordt al snel bekoeld wanneer je de levertijden van dit soort nieuwe wagens ontdekt…van 12 tot maar liefst 28 maanden! Maar geheel onverwacht liet mijn garage me weten dat er een wagen beschikbaar zou zijn net na het autosalon, nu eind januari…dus vanaf februari kan ik hem in het stopcontact steken…maar waar dan?
Je staat daar aanvankelijk niet zo bij stil en gelukkig heb je ook nog een deel ‘fossiele’ brandstof, maar hoe en waar kan je elektrisch tanken? Wanneer je informeert naar beschikbare laadpalen, word je vaak eenvoudigweg doorverwezen naar een stopcontact met een verlengkabel…maar een volwassen elektrische auto opladen aan een gewoon stopcontact kan je vergelijken met het vullen van een olympisch zwembad met een waterpistool. En als er dan laadpalen zijn, dan zijn die meestal allemaal in gebruik.
We worden massaal in de richting geduwd van het elektrisch rijden, maar de gevolgen voor de maatschappij zullen dramatisch zijn als de infrastructuur niet volgt. Probeer maar eens een elektrisch laadstation te pakken te krijgen in een publieke parking. En wie het geluk en de middelen heeft kan zelf een laadpaal installeren op zijn oprit, al dan niet gevoed door zonnepanelen, maar probeer maar eens in het midden van de stad je wagen op te laden? Of aan een appartementsgebouw? Met een verlengkabel van het balkon naar beneden? De Europese auto-industrie is niet enkel te laat overgeschakeld naar elektrische wagens, ze heeft ook het infrastructuurprobleem zwaar onderschat.
Dus op dit moment lig ik er nog niet wakker van, maar ik ben benieuwd waar en hoe vaak ik mijn nieuwe auto zal kunnen opladen binnenkort? Want ik heb niet zo’n laadpaal voor mijn deur. De supermarkten hebben het wel goed begrepen, zoals de LIDL aan de overkant van mijn straat. Die installeren best wat nieuwe laadpalen. Klanten kunnen er gratis stroom tanken terwijl ze boodschappen doen en dat is natuurlijk mooi meegenomen in deze tijden van dure energie. Maar daar wordt intussen blijkbaar ook al misbruik van gemaakt door ‘stroomdieven’ die helemaal geen inkopen doen. Daarom neemt de Lidl nu maatregelen, zoals de verlaging van de laadsnelheid.
Maar ik heb tijd…ik maak wel tijd. Dus als u me vanaf februari nodig hebt, dan is de kans groot dat u me in de supermarkt zult vinden.