Vlaamse ondersteuningspremie is een goede oplossing voor mij én de werknemer”

Net zoals zoveel collega’s zocht schrijnwerker Wouter Vanderjeugt enkele jaren geleden de witte raaf onder de werknemers. Het was een moeilijke zoektocht. Daarom zette hij een ongewone stap: hij wierf een jongere met dyslexie aan. Onder meer dankzij de financiële ondersteuning door de overheid bleek dat een goede oplossing te zijn.

Onlangs zei een aannemer: ‘t is tegenwoordig gemakkelijker om de bouwberoepen op te sommen die géén knelpuntberoepen zijn: het lijstje is korter. Misschien lichtjes overdreven, maar hoe krap de arbeidsmarkt is, ontdekte ook Wouter Vanderjeugt toen hij een jaar of vijf geleden een calculator zocht voor zijn onderneming.

Vanderjeugt staat samen met broer Ivo en neef Wim aan het hoofd van het familiebedrijf Vanderjeugt bv in Boezinge bij Ieper, een algemene schrijnwerkerij die voor de particulier werkt, hoofdzakelijk in West­Vlaanderen. Daarnaast is er sinds 2016 BoozWood, een atelier dat houten ramen en deuren maakt voor bouwprofessionals.

Wouter Vanderjeugt: “Ik moet toegeven dat ik de lat vrij hoog legde toen ik die calculator zocht: het moest een bediende zijn die ook kon bijstaan in het atelier. Daarom dacht ik: waarom niet bij de bron gaan zoeken? Ik nam dus contact op met de opleiding bachelor Houttechnologie van de Hogeschool Gent, met de boodschap dat studenten bij mij de stage van 13 weken konden doen voor hun bacherlorproef.”

Matige stages

Twee jaar ontving Vanderjeugt stagiairs in zijn onderneming. Maar het resultaat voldeed niet aan de verwachtingen. De studenten waren niet de werknemers die Vanderjeugt zocht.

Wouter Vanderjeugt: “Ik vond die bachelorproeven niet goed genoeg uitgewerkt. Het derde jaar gooide ik het over een andere boeg. Ik wilde een duidelijk engagement van beide kanten, met duidelijke afspraken over de verwachtingen die wij hadden, maar ook met de belofte van onze kant dat de stagiair alle steun zou krijgen.” en leerde de machine programmeren. De stage was een succes – al waren er ook signalen dat de stagiair niet de doorsnee persoonlijkheid was.

Wouter Vanderjeugt: “Hij had veel inzet en de bachelor­proef was een heel grondig werkstuk. Maar ik merkte wel dat hij soms heel veel tijd stopte in details. Het lukte niet altijd om hoofd­ en bijzaak te scheiden. Maar hij was volledig mee met de techniek, hoewel hij op het vlak van ramen en deuren van nul moest vertrekken. Hij had een klare kijk en wist wat hij moest doen.”

Zoals beloofd kreeg hij bovendien alle mogelijke ondersteuning. Vanderjeugt, die ervaring had als jurylid bij bachelorproeven, organiseerde zelfs een algemene repetitie van de verdediging van zijn eindwerk. Het resultaat: grote onderscheiding.

Dyslexie

Wouter Vanderjeugt: “Ik heb hem dus aangeworven. Hij heeft gevraagd anoniem te blijven, dus laat ik hem Erik noemen – niet zijn echte naam. Bij zijn taken en doelstellingen was de offertedienst belangrijk. Erik was daar vrij snel mee weg. Maar na verloop van tijd zag ik weer dat hij aan bepaalde taken te veel tijd besteedde. Ik sprak hem daarover aan, en toen vertelde hij me dat hij dyslexie had.”

Dankzij financiële ondersteuning door de overheid kon BoozWood een werknemer met een erkende arbeidsbeperking in dienst nemen.

In dat jaar wilde Vanderjeugt een gestuurde freesmachine kopen. Die operatie werd het onbeschreven blad dat de stagiair kreeg. Hij werd betrokken bij de aankoopprocedure, kreeg een opleiding van de fabrikant

“Dat kwam als een verrassing. Zou Erik productief genoeg zijn? Daar moet een ondernemer toch rekening mee houden. Maar anderzijds werkte ik graag met hem samen. Iedereen heeft beperkingen, ook ik. Erik is sterker in software, maar heeft dan weer niet dat talent om heel snel door een taak te gaan.”

De sociale economie heeft ook de bouw wat te bieden

Zoals blijkt uit de getuigenis van Wouter Vanderjeugt in dit artikel, is het mogelijk om mensen met een arbeidsbeperking in te zetten in een bouwonderneming. Het kan een oplossing zijn als u medewerkers zoekt op onze oververhitte arbeidsmarkt. Het vraagt enig engagement van de aannemer en de werknemer, maar dat engagement wordt financieel ondersteund door de Vlaamse overheid. Deze premies zijn er voor arbeiders en bedienden, maar ook zelfstandigen met een arbeidsbeperking kunnen er een beroep op doen.

Individueel maatwerk

Vanaf 1 juli 2023 kunt u IMW of “individueel maatwerk” aanvragen bij de VDAB voor een werknemer met een door de VDAB erkende, blijvende of tijdelijke arbeidsbeperking.

IMW bestaat uit een loonpremie of een begeleidingspremie. De loonpremie is een percentage van het loon en compenseert eventuele extra kosten of een lagere productiviteit. De begeleidingspremie is een forfaitaire vergoeding voor begeleiding op de werkvloer en voor bijkomende kosten in het eerste jaar. Loon- en begeleidingspremie kunnen gecombineerd worden.

Bij een langdurige, blijvende problematiek is de ondersteuning van individueel maatwerk vijf jaar geldig en daarna verlengbaar.

Vlaamse ondersteuningspremie loopt af

IMW komt in de plaats van de Vlaamse ondersteuningspremie (VOP) die op dit moment uitgekeerd wordt en die dezelfde functie heeft. In dit geval is er sprake van een “VOP onbepaalde duur” en een “VOP bepaalde duur”. Beide worden berekend als een percentage van het loon. Wie nog vóór 1 juli 2023 een VOP verkrijgt of deze al geniet, hoeft zich overigens geen zorgen te maken. Hij wordt gedurende de voorziene periode uitgekeerd en er moeten geen verdere stappen ondernomen worden.

NOG VRAGEN?

Leg ze voor aan uw lokale vereniging of stuur een e-mail naar veerle.desutter@embuild.be.

Met BoozWood produceert Wouter Vanderjeugt houten ramen en deuren voor bouwprofessionals.

Financiële steun

Toevallig had de echtgenote van Wouter Vanderjeugt tien jaar gewerkt voor een sociale werkplaats. Ze kende het begrip “sociale economie” en vermoedde dat Vlaanderen premies had voor werknemers die mensen zoals Erik in dienst nemen. Na wat zoeken ontdekten ze de Vlaamse Ondersteuningspremie (VOP) voor werknemers met een erkende arbeidsbeperking. De aanvraag bij de VDAB verliep helaas niet zo vlot.

Wouter Vanderjeugt: “Je moet allerlei formulieren invullen en de VDAB moet checken of het wel degelijk gaat om zo’n erkende beperking. Geen probleem, Erik wilde daaraan meewerken. Er waren de nodige gesprekken met de VDAB ­ en toen kregen we tot onze verbazing te horen dat de VDAB een negatief advies gaf.”

Embuild helpt

Wouter Vanderjeugt: “Ik weet niet wat er toen misgelopen is. Waren we niet diplomatisch genoeg geweest? Hadden we iets verkeerds gezegd, niet de juiste formuleringen gebruikt? Maar in ieder geval vind ik het straf dat wij dat niet konden regelen met een ambtenaar.”

Gelukkig was het mogelijk om een bezwaar in te dienen. Vanderjeugt stapte naar Embuild en via Gerd Decoene van Embuild West­Vlaanderen kwam hij terecht bij Veerle Desutter van Embuild Vlaanderen.

Wouter Vanderjeugt: “Zij is een arbeidsmarkt­expert. Ze heeft meteen de nodige info verzameld en kwam tot de conclusie dat Erik een schoolvoorbeeld was van een werknemer voor wie je een VOP kunt krijgen. Ze heeft ons dossier persoonlijk verdedigd bij de VDAB en toen kwam het ineens wél in orde.”

“Voor ons is dit een heel goeie oplossing”. De VOP werd toegekend voor een periode van vijf jaar. Gedurende ruwweg een jaar krijgt de onderneming een premie ter waarde van 40 % van het loon. Dan ongeveer een jaar 30 %, en vervolgens drie jaar 20 %. Daarna kan de premie opnieuw aangevraagd worden.