11 minute read
szym mieście. s
Turniejem dla dzieci zainaugurowano tegoroczne obchody.
Advertisement
W sobotę, 8 stycznia w hali sportowej OCS odbyły się turnieje dla młodych piłkarzy z roczników 2014/2015 i 2013, zorganizowane przez Akademię Piłkarską Oborniki. Oprócz rywalizacji sportowej zaplanowano w tym dniu również uroczystą inaugurację tegorocznych obchodów 100-lecia piłki nożnej w Obornikach oraz klubu MKS Sparta Oborniki.
Uroczystego otwarcia obchodów dokonał Burmistrz Obornik Tomasz Szrama wraz z władzami Powiatu Obornickiego. W uroczystości uczestniczyli m.in. Posłowie na Sejm RP Krzysztof Paszyk i Jakub Rutnicki oraz wiceprezes Wielkopolskiego Związku Piłki Nożnej Adam Luboński.
W turnieju Żaków 2014, w którym wzięła udział również drużyna Skrzatów 2015 Akademii Piłkarskiej Oborniki klasyfikacja końcowa wyglądała następująco: 1. Lech Poznań Football Academy – Skoki 2. Szkółka Piłkarska Dla Dzieci GOOOL Wągrowiec 3. APO Oborniki I; 4. MKS Patria BUK 5. APO Oborniki II – 2015 6. SKRA Wielkopolska.
Najlepszym bramkarz turnieju:
Antoni Łuczkowiak
Najlepszy strzelec:
Tomasz Pawlak
Najlepszy zawodnik turnieju:
Michał Zawadzki
Najlepsi zawodnicy w drużynach: SP Goool Wągrowiec:
Igor Łuszczki APO I: Mieszko Wypych Patria Buk: Marcel Filipiak LPFA Skoki: Michał Cegielski SKRA Wielkopolska: Wojciech Wagner APO II: Jan Jastrząbek W turnieju na zaproszenie do turnieju Żaków 2013 odpowiedziała czołówka zespołów w tym roczniku w regionie.
Klasyfikacja turnieju:
1. Akademia Piłkarska Reissa Poznań 2. TMS Suchary Suchy Las 3. Akademia Piłkarska Oborniki II 4. Akademia Lecha Poznań 5. Warta Poznań 6. Akademia Piłkarska Oborniki I
Najlepszym bramkarz turnieju:
Kacper Masłowski
Najlepszy strzelec:
Wojciech Dombrowicz
Najlepszy zawodnik turnieju:
Mateusz Krupka
Najlepsi zawodnicy w drużynach:
APO I: Fabian Ołoszczański Warta Poznań: Dawid Adamowicz Lech Poznań: Kuba Kuciak Suchary Suchy Las: Nikodem Żmijewski AP Reissa: Jan Walkowiak APO II: Tomasz Chwał
IV Memoriał Tadeusza Ratajczaka
Pod patronatem Burmistrza Obornik Tomasza Szramy od 17 do 19 grudnia w hali Obornickiego Centrum Sportu odbył się IX Gwiazdkowy Turniej Piłki Ręcznej Młodzików, który był zarazem IV Memoriałem Tadeusza Ratajczaka.
W trzydniowej rywalizacji wzięło udział 8 zespołów, które zaprezentowały naprawdę dobry poziom. Zwycięzcą turnieju został zespół MSPR Siódemka Huras Legnica, który w bardzo zaciętym finałowym meczu zwyciężył Kadrę Mazowsza II.
Puchary dla wszystkich zespołów ufundował Poseł Jakub Rutnicki, okazałe statuetki dla wyróżnionych zawodników Jacek Bogusławski – Członek Zarządu Województwa Wielkopolskiego, medale oraz nagrody indywidualne Dyrektor Obornickiego Centrum Sportu Jacek Okpisz. Tradycyjnie już o pamiątkowe koszulki dla każdego uczestnika zawodów zadbał patron turnieju Burmistrz Obornik Tomasz Szrama. Nagrody i wyróżnienia na zakończenie turnieju wręczali: Poseł na Sejm RP Jakub Rutnicki, Przewodniczący Rady Miejskiej Paweł Drewicz, Sekretarz Gminy Oborniki Krzysztof Nowacki, Dyrektor Obornickiego Centrum Sportu Jacek Okpisz.
Oborniczanie wrócili z Mistrzostw Polski w karate z medalami
Ponad 400 zawodników z 55 klubów wzięło udział w Indywidualnych Mistrzostwach Polski w karate. Zawody, które odbyły się 19 grudnia we Wrocławiu zgromadziły czołówkę polskiego karate.
Podczas zawodów bardzo dobrze zaprezentowali się zawodnicy z Karate Team Oborniki zdobywając 4 medale i zaliczając dodatkowo tzw. 4 małe finały (walki o brązowy medal). Kacper Rodak po widowiskowych walkach zdobył tytuł Indywidualnego Mistrza Polski w kategorii Młodzieżowej u-21 do 67 kg, natomiast w konkurencji seniorów sprawił dużą niespodziankę docierając aż do finału kategorii – 67 kg, gdzie musiał uznać wyższość zawodnika z Tczewa. Olga Kaczmarek wywalczyła brązowy medal w swojej koronnej konkurencji – kata udowadniając, że od lat należy do polskiej czołówki tej kategorii. W konkurencji juniorek na trzecim miejscu podium stanęła Monika Dmytruszyńska, która pomimo swojego młodego wieku (16 lat) dzielnie walczyła także w seniorkach gdzie uplasowała się na 7 pozycji.
850 tys. zł dla obornickich klubów sportowych
Wyjazdy na zawody, wynagrodzenia trenerów, zakup sprzętu sportowego – to tylko niektóre wydatki obornickich klubów sportowych. Rozwijanie umiejętności zawodników w zależności od wielkości klubu może kosztować od kilkudziesięciu do nawet kilkuset tysięcy złotych rocznie.
KLUB SPORTOWY
1. Akademia Piłki Ręcznej Gladiator Oborniki 2. K.S. FUTSAL Oborniki 3. Karate Team Oborniki 4. Klub Sportowy EXTREME TEAM 5. Klub Sportowy Orkan Objezierze 6. Klub Sportowy „ROŻNOVIA” Rożnowo 7. Międzyszkolny Klub Sportowy Tenisa Stołowego „WARTA” Oborniki 8. MKS Sparta Oborniki 9. Obornicki Klub Karate 10. Obornicki Klub Lekkoatletyczny 11. Obornickie Stowarzyszenie Lotnicze 12. Seniorski Klub Sportowy 13. SKF KPR Sparta Oborniki 14. Stowarzyszenie OTS Motoklub Oborniki 15. Tenisowy Klub w Obornikach „VICTORIA” Głównym źródłem finansowania jest zawsze Gmina Oborniki, która w 2022 r. w ramach ustawy o sporcie przeznaczy prawie 450 tys. zł na działalność klubów sportowych z naszego regionu.
Jedna oferta została odrzucona ze względu na braki formalne. Klubom sportowym, które spełniły wszystkie wymogi zaproponowano przyznanie dotacji w następujących wysokościach:
dotacja przyznana w 2021 roku
8 000 zł 64 000 zł 14 000 zł 6 000 zł 37 500 zł 16 000 zł 12 000 zł 100 000 zł 14 000 zł 2 000 zł 4 000 zł 14 900 zł 104 000 zł 2 000 zł —-
dotacja przyznana w 2022 roku
15 000 zł 24 000 zł 15 000 zł 9 000 zł 24 000 zł 24 000 zł 12 000 zł 130 000 zł 15 000 zł 6 000 zł 5 000 zł 14 000 zł 150 000 zł 2 000 zł 2 000 zł
To nie jedyne środki przyznane obornickim sportowcom. Ogromne znaczenie ma inwestowanie w młode talenty, na rozwój których przeznaczono kolejne 400 tys. zł. W styczniu rozstrzygnięte zostały konkursy ofert na realizację zadań publicznych przez podmioty prowadzące działalność pożytku publicznego w ramach wspierania i upowszechniania kultury fizycznej wśród dzieci i młodzieży. Zestawienie kwot w porównaniu z rokiem 2021.
KLUB SPORTOWY dotacja przyznana w 2021 roku
1. Obornicki Klub Karate 2. Karate Team Oborniki 3. Uczniowski Klub Sportowy Sportowiec Oborniki 4. Uczniowski Klub Sportowy Akademia Piłkarska Reissa Oborniki 5. Uczniowski Klub Sportowy „Dwójka” w Obornikach przy Szkole Podstawowej nr 2 w Obornikach 6. Klub Sportowy Extreme Team Oborniki 7. Akademia Piłki Ręcznej Gladiator Oborniki(APR Gladiator Oborniki) 8. Akademia Piłkarska Oborniki
9. Stowarzyszenie Piłki Ręcznej Akademia Spartan
10. Tenisowy Klub w Obornikach Victoria 11. Międzyszkolny Klub Sportowy Tenisa Stołowego Warta Oborniki 30 000,00 zł 22 500,00 zł 7 000,00 zł 10 000,00 zł
7 000,00 zł 4 000,00 zł 32 000,00 zł 187 000,00 zł 0,00 zł Oferta nie uzyskała wymaganej minimalnej liczby punktów –
7 000,00 zł
12. Obornicki Klub Lekkoatletyczny
13. SKF KPR Sparta Oborniki 0,00 zł Oferta nie została przedstawiona zgodnie z ogłoszeniem konkursowym 80 000,00 zł
dotacja przyznana w 2022 roku
20 000,00 zł 20 000,00 zł 7 000,00 zł 10 000,00 zł
7 000,00 zł 7 000,00 zł 33 000,00 zł 178 300,00 zł 0,00 zł Oferta nie uzyskała wymaganej minimalnej liczby punktów 3 000,00 zł 7 000,00 zł
7 700,00 zł
100 000,00 zł
Władysław Siwek – Powstaniec Wielkopolski i dobry polski przedsiębiorca okresu II RP
W marcu 2016 r. Radni Rady Miejskiej w Obornikach podjęli uchwałę o nadaniu nowej nazwy fragmentowi ulicy Nadbrzeżnej. Na wniosek rodziny patronem ulicy, biegnącej od Rynku w kierunku Warty, został Władysław Siwek. Kim był i czym zasłużył się dla lokalnej historii?
Urodzony 28 maja 1887 r. w Grodzisku Wielkopolskim Władysław, był synem Marianny z domu Królik i Wincentego Franciszka Siwka. Był drugim dzieckiem tego małżeństwa i ostatecznie doczekał się aż ośmiorga rodzeństwa. Wychowując się w wielodzietnej rodzinie, w duchu patriotycznym Władysław wyniósł wiele cennych wartości wychowawczych i patriotycznych, które zaważyły na decyzjach podejmowanych w późniejszych latach życia. Ukończywszy szkołę powszechną, zdobył wykształcenie średnie i zawód kupca. Już w wieku 16 lat Władysław został członkiem Towarzystwa Gimnastycznego Sokół, w którym to oprócz postaw patriotycznych rozwijał także sportową tężyznę, która przydała się później podczas I wojny światowej oraz Powstania Wielkopolskiego. 28 stycznia 1913 r. Władysław Siwek poślubił Marię z domu Maćkowiak. Po wybuchu I wojny światowej, w 1914 r. szybko został zmobilizowany do armii i brał udział w walkach na froncie zachodnim. Koniec I wojny światowej nastał podczas jego pobytu w Niemczech. 3 listopada 1918 r. Władysław Siwek przyłącza się do strajku marynarzy w Kilonii. W ciągu kilku dni strajk rozszerzył się na Lubekę, Hamburg, Cuxhaven oraz na przemysłowe miasta w głębi kraju (w tym Berlin), gdzie powoływano rady robotnicze i żołnierskie. Członkiem pierwszej rady powołanej w Kilonii został także Władysław Siwek. Po powrocie do Grodziska od razu rozpoczął działania niepodległościowe, m.in. zajmując się obsadzeniem przez Polaków stanowisk sołtysów poszczególnych wsi, a także tworzeniem zarządów gminnych. Następnie uczestniczył w zorganizowaniu w Grodzisku biura dla Straży Ludowej, zostając wkrótce Powiatowym Komendantem. Nominację na to stanowisko otrzymał od pułkownika Langiego z Poznania oraz Starosty Grodziskiego Skoczyńskiego. Po rozpoczęciu walk wspólnie z innymi oddziałami brał udział w walkach wyzwoleńczych pod Nowym Tomyślem, Zbąszyniem, Rakoniewicami, Wolsztynem.
Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę, Władysław Siwek zajął się tym do czego się kształcił, czyli handlem. Swoją przyszłość związał z Obornikami, do których się przeprowadził. Początkowo działalność prowadzona była jako skład węgla Władysław Siwek i Spółka, przy ulicy Łukowskiej 10. W „Gazecie Obornickiej” z 18 sierpnia 1923 r. znajdziemy ogłoszenie składu węgla Władysław Siwek i Jan Gazecki, ale także smoły, lepiku i papy. Spółka działała bardzo prężnie, mimo ze w roku 1923 Polska była w głębokim kryzysie gospodarczym. Tymczasem spółka Siwek i Gazecki po śmierci Pietzowej i Stanisława Łukanowskiego, na początku sierpnia 1923 r. przekazała do redakcji „Gazety Obornickiej” 200 tys. marek polskich, z przeznaczeniem na biednych. Gazeta postanowiła kwotę tę przekazać na rzecz konferencji św. Wincentego w Obornikach. Dodatkowo w tym samym roku Siwek i Gazecki przekazali 200 tys. marek na rzecz Ochronki dla dzieci, działającej w Obornikach. 1 września spółka Władysława Siwka i Jana Gazeckiego zmieniła nazwę i charakter działalności. Nadal siedziba mieściła się jednak przy ulicy Łukowskiej 10. Władysław Siwek otworzył wówczas Przedsiębiorstwo Spedycyjne, które oprócz dotychczasowej działalności zajmować miało się przeprowadzkami, rozładunkiem towarów z kolei i dostarczaniem ich do klientów, oraz wynajmem wozów konnych. 28 października 1923 r. Przedsiębiorstwo Spedycyjne Siwek i spółka uruchomiło w Obornikach Omnibusa (pojazd wieloosobowy, służący do transportu ludzi, zadaszony, w początkowej fazie ciągniony przez konie, w XX wieku wyposażony w silnik spalinowy), czyli dyliżans z końmi, który woził mieszkańców na każdy pociąg z Rynku na dworzec (dziś tzw. duży dworzec), który oddalony był od centrum o około 2-3 km.
Dobrze rozwijające się przedsiębiorstwo Władysława Siwka potrzebowało dodatkowego miejsca na rozwinięcie działalności. To możliwe stało się, gdy nadarzyła się okazja zakupu nieruchomości, znajdującej się w Obornikach przy ulicy Nadbrzeżnej 1. W 1927 r. wydane zostało Świadectwo Przemysłowe dla Przedsiębiorstwa Handlowego Władysława Siwka, które zajmowało się skupem i sprzedażą węgla. Smykałka do handlu spowodowała, że przedsiębiorstwo nadal prężnie się rozwijało pozyskując kolejnych klientów, a skład węgla zamienił się na Przedsiębiorstwo Kolejowe Spedytorskie, Dom Spedycyjno – Handlowy, oraz rozlewnię piwa.
Cała działalność wraz z rozlewnią piwa, zajezdnią konnych dyliżansów znajdowała się właśnie przy ulicy Nadbrzeżnej. Towary zakupione przez Władysława Siwka na potrzeby prowadzonej działalności, najpierw konnymi dyliżansami przywożone były do głównej siedziby firmy, a następnie rozwożone do poszczególnych klientów. W prasie wydawanej w okresie II RP, często znaleźć można ogłoszenia zamieszczane przez Władysława Siwka, reklamujące jego działalność.
Nie wiadomo jak potoczyłyby się losy przedsiębiorstwa Władysława Siwka, gdyby nie wybuch II wojny światowej. Wydarzenia z września 1939 r. zahamowały rozwój, działalność firmy budowanej przez prawie 20 lat, ale także miały wpływ na późniejsze losy potomków Władysława. Przegrana I wojna światowa, a w szczególności porażka z Polakami podczas Powstania Wielkopolskiego tak drażniła Niemców, że od razu po zajęciu Wielkopolski zaczęli skrupulatnie aresztować wszystkich uczestników tego zwycięskiego dla Polski, a przegranego dla nich powstania. Nie inaczej było w Obornikach.
Wojska wermachtu miasto zajęły na początku września. Od razu po przejęciu władzy rozpoczęły się liczne aresztowania. Zaczęto od obornickiej inteligencji, Powstańców Wielkopolskich oraz członków Batalionu Obrony Narodowej. Jednym z aresztowanych był Władysław Siwek. Niemcy dla zatrzymanych przygotowali tzw. obóz przejściowy w Uścikówcu, w budynku należącym przed wybuchem II wojny światowej do Spółek Wodnych. Wśród zatrzymanych byli m.in.: Ludwik Koliński, Stanisław Mazer, Edmund Dondajewski, Leon Masiakowski, Stanisław Dzikowski, Czesław Zieliński, Walenty Krzyżaniak. Przetrzymywani w Uścikówcu Polacy, w tym i Władysław Siwek zmuszani byli do ciężkich robót przy ulicy Poznańskiej, oraz przy przeciąganiu ręcznie promu, który, po wysadzeniu mostu, przeprawiał mieszkańców z jednej strony Warty na drugą. Na przełomie września i października zatrzymani Polacy przewiezieni zostali do więzienia w Szamotułach. Prawdopodobnie 10 listopada 1939 r. Niemcy wywieźli samochodem ciężarowym 21 osób, przetrzymywanych w szamotulskim więzieniu. Samochód udał się do pobliskich Lasów Kobylnickich. To właśnie w tych lasach zatrzymani oborniczanie zostali brutalnie rozstrzelani przez niemieckie gestapo, a zwłoki ich ciał zostały tam pogrzebane. Data rozstrzelania oborniczan, w tym Władysława Siwka, nie jest do końca znana, przesłuchiwana bowiem w gestapo w Poznaniu żona Ludwika Kolińśkiego, Helena Kolińśka na pytanie czy jej mąż żyje, otrzymała odpowiedź, że został rozstrzelany 29 października 1939 r. na podstawie wyroku sądu. Jednym z zarzutów był udział w Powstaniu Wielkopolskim.
Władysław Siwek pozostawił po sobie zabudowania przy ulicy Nadbrzeżnej, oraz wspomnienie o prężnie działającym przedsiębiorstwie. Dziś z perspektywy czasu śmiało można powiedzieć, że w swoim życiu kierował się wartościami patriotycznymi, oraz dobrocią serca. Członek Towarzystwa Gimnastycznego Sokół, Powstaniec Wielkopolski, prężnie działający przedsiębiorca z troską przekazujący środki na rzecz najbiedniejszych dziś ma swoją ulicę, ulicę na której działał i realizował swoje marzenia.
Opracowanie Krzysztof Nowacki na podstawie materiałów dostarczonych przez Ewę Jasnosz i „Gazety Obornickie” z lat 1923 – 1939 r.
Nasze Oborniki
Bezpłatny Miesięcznik Urzędu Miejskiego w Obornikach Wydawca: Urząd Miejski w Obornikach, Koordynator Projektu Krzysztof Nowacki, Redaktor Naczelny Krzysztof Sroka ul. Marsz. J. Piłsudskiego 76, 64-600 Oborniki, pok. 234, tel. (61) 65 59 127, e-mail: promocja@um.oborniki.pl, www.oborniki.pl Skład i opracowanie graficzne: Creatika Łukasz Kempiński | Druk: Drukarnia Polska Press, Ul. Malwowa 158, 60-175 Poznań, nakład 12 000 szt.
