Van de redactie

Ik keek ernaar uit, die eerste prik

Ergens zo naar uitkijken, de dagen nagenoeg aftellen. Het lijkt iets dat enkel maar voor kinderen van tel is. Maar ook bij mezelf en vele anderen zal het in deze periode herkenbaar zijn. Een eerste keer op een terras gaan zitten, een spuit met een vaccin in je arm. De weg naar de ‘vrijheid’ is ingeslagen, hoor je steeds. Ik denk dat dit klopt. Al moet je ook nuchter blijven, niet alles zal nog zijn zoals het was. Veel komt terug, andere dingen blijven weer hangen. Denk maar aan het online-vergaderen. Voor velen was het anderhalf jaar geleden een ver-van-mijn-bedshow, nu is het al flink ingeburgerd. Ook voor veel veehouders die een bestuurstaak op zich nemen. Ook de prijszetting in de vleesveesector lijkt me goed om te houden, net als de drive van de consument richting korte keten. Dat gaat in elk geval niet vanzelf gebeuren. De sector drijft op een gunstigere wind, maar onze ervaring is dat die snel kan keren. We hebben veel tools in eigen handen. Dat lees je deze maand meermaals in dit nummer. Zo geeft een vleesveehouder die elk jaar een paar honderd dieren afzet, aan dat goed voer essentieel is. Kortom, de lat ligt hoog. Een topproduct afleveren is bijna een obsessie voor dit gezin, en dat in de meest goede zin van het woord. En zo zijn er gelukkig heel veel veehouders in Nederland en Vlaanderen, stielmannen en -vrouwen. Voor het eerst komt in een aparte rubriek in VeeteeltVlees een boerin aan het woord. Geen boer om de tafel. Een primeur, ook voor ondergetekende. Het was meteen een andere vorm van voorbereiding. Het gesprek was wat minder technisch, maar ook zeer verrijkend. En ook Inez gaf aan dat we als sector meer instrumenten in handen hebben om onszelf positief in de kijker te zetten dan we vaak denken. Groot gelijk heeft ze en laat de beeldvorming over onze prachtige sector vooral niet over aan de Demirs, Ouwehands of aanverwante geesten van deze tijd, maar neem ze zelf in handen. Ondertussen hebben we met z’n allen toch wat om naar uit te kijken: een frisse pint, een knuffel van een naaste of toch maar een keuring met koeien en veehouders. Heerlijk, toch!

WIM VEULEMANS HOOFDREDACTEUR