คำ�นำ�
ความเอ๋ยความรัก ยากนักจะหยั่งถึง... คงไม่มีประโยคใด ใช้จ�ำกัดความเรื่องราวความรักที่เกิดขึ้นใน ‘เกมหัวใจ ไฟริษยา’ ได้ดีกว่าประโยคข้างต้นนี้ เมื่อ ‘พิมพ์นารา’ นางเอกของเรื่อง ตกเป็นเครื่องมือเพื่อส่งมอบความแค้น จากมารดาสู่ครอบครัวของผู้ชายที่มอบบทเรียนแห่งรักอันโหดร้าย จนกลายเป็น บาดแผลในชีวิตที่ไม่อาจลบเลือนไปจากความทรงจ�ำได้ หากไม่ได้ตอบแทนความ เลวร้ายนั้นกลับคืนไปอย่างสาสม ทุกตัวละครทีป่ รากฏในนิยายเรือ่ งนี้ ล้วนมีชวี ติ จิตวิญญาณโลดแล่นไม่ตา่ ง อะไรกับผู้คนที่เราพบเห็นได้ในสังคม ความรัก ความใคร่ ความอยากได้อยากดีของมนุษย์ ล้วนเป็นทีม่ าของเรือ่ ง ราววุ่นวายที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน แต่ถ้าทุกคนหันมาใช้สติไตร่ตรอง ก่อนจะลุกขึ้นมา ท�ำอะไรสักอย่าง คิดถึงผลได้ผลเสียของการกระท�ำ ที่ส�ำคัญ เราอาจน�ำธรรมะ เรื่อง ของศาสนาทีอ่ ยูใ่ กล้ตวั เรา มาขัดเกลากิเลสเหล่านัน้ ให้เบาบาง เรือ่ งราวเลวร้ายทีผ่ า่ น เข้ามาในชีวิตคงผ่านเลยไป โดยที่เราไม่ต้องได้รับบาดเจ็บ จนกลายเป็นแค้นฝังใจ อย่าง ‘พรรณราย’ หนึ่งในตัวละครของเรื่อง ถ้าเราทุกคน มองการใช้ชีวิตให้เป็นเรื่องเรียบง่าย อะไรเยอะเกินไป ก็ลด ลงบ้าง รู้จักแพ้ ชนะ รู้จักค�ำว่า ให้อภัย เพียงเท่านี้ ทุกชีวิตที่อาศัยร่วมกันบนโลก ใบนี้ คงพานพบความสุขอย่างแท้จริง ทีเ่ ขียนมาทัง้ หมด ไม่ได้ตอ้ งการจะเปลีย่ นหนังสือนิยายในมือคุณ ให้กลาย เป็นหนังสือธรรมะ แต่การได้กลับมาพบกันระหว่างคุณผูอ้ า่ นกับไปรยา ถือเป็นโอกาส ในการส่งมอบความปรารถนาดีที่มีให้แก่กัน ไปรยา ขอขอบคุณส�ำนักพิมพ์เดซี่ ‘คุณนิ่ม’ บก. เลยไปถึงทีมงานทุกคน ที่เปิดโอกาสต้อนรับนักเขียนคนนี้ ให้กลับเข้ามาในแวดวงวรรณกรรมอีกครั้ง ขอขอบคุณเพื่อนนักเขียนทุกท่านที่พยายามปลุกวิญญาณต่อลมหายใจของไปรยา ให้ตื่นจากการหลับใหล และที่ขาดไม่ได้คือ ก�ำลังใจจากเพื่อนนักอ่านทุกรุ่นทุกวัยที่
เคยติดตามผลงาน ตลอดจนคอยถามไถ่ถงึ การกลับมา ขอขอบพระคุณความรูส้ กึ ดีๆ ที่มอบให้กัน... ขอบคุณจริงๆ สุดท้ายขอฝากผลงาน ‘เกมหัวใจไฟริษยา’ ของไปรยา ซึ่งถือเป็นเล่ม ปฐมฤกษ์ในบ้านหลังที่อบอวลไปด้วยความอ่อนหวานอบอุ่นของเดซี่ รับประกัน ความเข้มข้น น่าติดตาม ยังคงมีให้ได้สัมผัสเหมือนเดิม สมกับที่เราคิดถึงกัน... รักอย่างมีสติสวยงามและมั่นคงเสมอ ไปรยา
ไปรยา
1 “ตกลงได้ไหม” เสียงกังวานใสของหญิงสาวร่างเล็ก ซึง่ อยูใ่ นชุดกระโปรงผ้าลูกไม้ สีชมพูหวานเรียกให้คนที่ก�ำลังนั่งอ่านข้อความในจดหมายละสายตาจากตัวอักษร หันมามองด้วยรอยยิ้ม “ระดับพิม มีหรือที่จะไม่ได้” หญิงสาวที่มีนามว่า ‘พิมพ์นารา ปุริมปรัชญ์’ บอกพร้อมกับไหวไหล่อวบอิ่มที่เผยพ้นจากเสื้อสายเดี่ยวสีน�้ำตาลทองตอกย�้ำให้รู้ว่า ความส�ำเร็จที่ได้รับถือเป็นเรื่องปกติส�ำหรับเธอ “พี่ดีใจด้วยนะพิม” ‘นภัส’ หญิงสาวผู้เปรียบเสมือนพี่สาวแท้ๆ ที่เติบโตมา ด้วยกัน ลุกขึน้ จากเก้าอีม้ าโอบไหล่พมิ พ์นาราพลางชะโงกหน้าดูขอ้ ความในจดหมาย ซึ่งถูกส่งมาจากสถานีโทรทัศน์หลังจากหญิงสาวอ่อนวัยกว่าได้ไปทดสอบเพื่อเป็น ผู้ประกาศไว้ก่อนหน้านั้น “ขอบคุณค่ะพี่ภัส” คนก�ำลังจะได้เป็นผู้ประกาศข่าวบอกเสียงอ่อย “ท�ำไมถึงได้ท�ำหน้าท�ำตาเซ็งขนาดนั้น พิมไม่ดีใจหรือไงที่สอบผ่าน นี่ถ้าพ่อ กับแม่รู้ว่าพิมก�ำลังจะได้เป็นผู้ประกาศ คงดีใจกันใหญ่” “พ่อน่ะ คงไม่เท่าไหร่ แต่แม่คงดีใจมากอย่างที่พี่ภัสว่า” พิมพ์นารายังคงจดจ�ำค�ำพูดของมารดา ก่อนหน้าทีเ่ ธอจะเดินทางไปศึกษาต่อ ต่างประเทศได้เป็นอย่างดีแม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานถึงห้าปีเต็มแล้วก็ตาม ‘พิม...อย่าท�ำให้แม่ผดิ หวังนะลูก’ ประโยคสัน้ ๆ ทีอ่ อกจากปากของผูใ้ ห้กำ� เนิด ดูเหมือนเป็นค�ำขอร้องที่แสนธรรมดาส�ำหรับคนอื่น แต่ส�ำหรับพิมพ์นาราแล้วมี ความหมายมากกว่านั้น ตั้งแต่พิมพ์นาราเติบโตพอที่จะเข้าใจเรื่องราวความเป็นไปในชีวิต หญิงสาว รับรู้ว่าเธอไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของ ‘อ�ำนาจ’ เพราะหลังจากที่บิดาปลิดชีวิตตัวเองด้วยการ กินยานอนหลับเกินขนาด สาเหตุจากการถูกเพือ่ นรักโกงกิจการทีล่ งทุนร่วมกันจนสิน้ เนือ้ ประดาตัว พรรณรายผู้เป็นมารดาจ�ำต้องอุ้มท้องหนีหน้าจากผู้คนในสังคมเดิมๆ มาแต่งงานใหม่กับพ่อหม้ายลูกติดผู้เป็นเจ้าของธุรกิจเครื่องเงินทางภาคเหนือ ด้วยเหตุผลของการอยู่รอด 7
เกมหัวใจไฟริษยา
การได้พบกับอ�ำนาจถือเป็นโชคดีของสองแม่ลูก เพราะนอกจากเขาจะมี ฐานะทางการเงิน รวมถึงกิจการค้าที่มั่นคงแล้ว ชายหนุ่มยังมีความรักความจริงใจ และพร้อมที่จะดูแลสองชีวิตที่ไร้ญาติขาดมิตร ขาดที่พึ่งพาไม่ต่างกับเรือล�ำน้อยลอย เคว้งคว้างอยู่กลางมหาสมุทร ที่กว่าจะพบเรือล�ำใหญ่แข็งแรงมั่นคงน�ำพากลับสู่ ผืนแผ่นดินก็เกือบล่มจมหายไปในกระแสน�้ำอันกว้างใหญ่ แต่ส�ำหรับอ�ำนาจ เขากลับไม่เคยคิดเช่นนั้น เขาถือว่าการได้ร่วมชีวิตกับ พรรณรายถือเป็นเรื่องที่ดีมีคุณค่าที่เกิดขึ้นในชีวิต หลังจากภรรยาเสียชีวิตโดยทิ้ง พยานรักไว้เป็นตัวแทนความผูกพันทีม่ ตี อ่ กัน เขาไม่เคยสนใจหรือใส่ใจผูห้ ญิงคนไหน อีกเลย จนกระทั่งได้พบกับหญิงสาวที่อุ้มท้องซัดเซพเนจร ไม่ต่างอะไรกับคน พลัดถิน่ เข้ามาสมัครเป็นคนงานในโรงงานท�ำเครือ่ งเงินซึง่ เขาเป็นเจ้าของกิจการ ครัง้ นัน้ เขาช่วยเหลือหญิงสาวแปลกหน้าด้วยการรับเข้ามาท�ำงาน แต่แทนที่จะเป็นคนงาน เขากลับให้เธอเข้ามาท�ำหน้าทีพ่ เี่ ลีย้ งลูกสาวตัวน้อย ท่ามกลางเสียงคัดค้านทีด่ งั กระหึม่ จากญาติพี่น้อง แต่นั่นไม่สามารถเปลี่ยนความตั้งใจที่มีของเขาได้ พรรณรายดูแลลูกสาวของอ�ำนาจประหนึ่งเลือดเนื้อเชื้อไขของเธอเอง ท�ำให้ พ่อม่ายเมียตายรูส้ กึ ประทับในตัวหญิงสาวทีต่ อ้ งตาต้องใจเขาตัง้ แต่แรกพบมากยิง่ ขึน้ ในที่สุดเมื่อพรรณรายคลอดลูก เขาจึงรับเป็นพ่อของเด็กหญิงตัวน้อยที่เพิ่ง ลืมตาดูโลก พร้อมกับเอ่ยปากขอคุณแม่คนใหม่แต่งงานเพื่อประกาศให้ญาติพี่น้อง และผู้คนในสังคมได้รับรู้ว่า เขากับหญิงสาวพร้อมแล้วกับการเริ่มต้นชีวิตครอบครัว ใหม่อีกครั้งหนึ่ง “ไม่รู้ท�ำไม แม่ถึงอยากให้พิมมาเป็นผู้ประกาศ ทั้งๆ ที่รู้ดีว่าถ้าทดสอบผ่าน พิมก็ตอ้ งเข้ามาอยูก่ รุงเทพฯ แทนทีจ่ ะช่วยกันดูแลกิจการของเราทีโ่ น่น” นภัสตัง้ ข้อสังเกต เพราะตัวเธอเองมีส่วนได้รับผลกระทบกับความส�ำเร็จในครั้งนี้ของหญิงสาวผู้น้อง อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ “ถ้าพี่ภัสเป็นห่วงโรงงาน พิมจะพูดเรื่องนี้กับแม่อีกทีดีไหม” เจ้าของดวงตา สีน�้ำผึ้งรับอาสาเมื่อเห็นสีหน้าท่าทางอึดอัดใจของพี่สาว “อย่าเลยพิม ถึงแม่จะให้พี่กลับไป แต่พ่อคงไม่ยอมให้พิมอยู่ที่นี่คนเดียว แน่ๆ ก่อนมา พ่อก็ก�ำชับนักก�ำชับหนาให้พี่ดูแลน้องให้ดี พิมคงไม่รู้ว่า พ่อเขาตั้ง เงินเดือนให้พี่ในฐานะผู้จัดการส่วนตัวของพิมด้วยนะ” 8
ไปรยา
“จริงเหรอ พิมไม่เห็นจะรูเ้ รือ่ ง นีพ่ อ่ กับแม่คงคิดว่าพิมต้องได้เป็นผูป้ ระกาศ แน่เลยใช่ไหม” “ก็คงอย่างนั้นล่ะ พ่อถึงได้ตัดสินใจซื้อบ้านหลังนี้ก่อนที่พิมจะเรียนจบกลับ มา” นภัสบอกพลางกวาดตามองรอบบ้านที่เพิ่งย้ายเข้ามายังไม่ทันครบเดือน “พี่ภัสเลยต้องพลอยเดือดร้อนไปกับพิมด้วย” “พีไ่ ม่เดือดร้อนหรอกพิม ถึงเราสองคนไม่ใช่พนี่ อ้ งคลานตามกันมา แต่เราก็ เหมือนสายเลือดเดียวกัน ใช้นามสกุลเดียวกัน แต่นนั่ ไม่สำ� คัญเท่ากับพีร่ กั พิมเหมือน น้องสาว แล้วก็รักแม่พรรณเหมือนกับแม่แท้ๆ ของพี่” “ขอบคุณมากนะคะพีภ่ สั พิมเองก็รสู้ กึ กับพีภ่ สั อย่างนัน้ เหมือนกัน” พิมพ์นารา พูดพลางโน้มใบหน้าลงซบกับไหล่ของนภัส โอบสองแขนรอบล�ำตัวพี่สาวไว้หลวมๆ “แล้วนี่พิมจะต้องเริ่มงานเมื่อไหร่” “วันจันทร์หน้าเขาให้พิมไปรายงานตัว แล้วเข้าอบรมพร้อมกับผู้ประกาศคน อืน่ ๆ ทีไ่ ด้รบั คัดเลือก” หญิงสาวคลายอ้อมกอดหยิบเอกสารขึน้ มาอ่านเพือ่ ตรวจสอบ วันเวลาที่ระบุไว้อีกครั้ง “พิมได้ออกทีวเี มือ่ ไหร่ คนแถวบ้านเราคงฮือฮากันน่าดู ถามจริงๆ พิมตืน่ เต้น หรือเปล่า” “นิดหน่อยค่ะ แต่ไม่มากเท่าไหร่ ตอนเรียนอยู่ที่โน่น พิมก็รับหน้าที่เป็น พิธีกรในงานของมหาวิทยาลัยบ่อยๆ” “พิมนี่เก่งนะ ถ้าเป็นพี่ คงเป็นลมตั้งแต่รู้ตัวว่าต้องไปเทสต์หน้ากล้องแล้ว” พิมพ์นารายิม้ รับค�ำชม ทัง้ ทีภ่ ายในใจรูด้ วี า่ ความส�ำเร็จทีไ่ ด้รบั มานัน้ ตัวเธอ เป็ นเพี ยงจุ ด เริ่ ม ต้ นของผลงานอั นน่ าภาคภู มิใจ ในขณะที่ค ณะกรรมการของ สถานีโทรทัศน์ ถือเป็นผู้มีบทบาทส�ำคัญในการคัดเลือกและตัดสินใจครั้งสุดท้าย ในการที่จะเลือกให้ผู้สมัครคนใดได้เข้ามาท�ำหน้าที่ผู้ประกาศ หนึ่งในจ�ำนวนคณะ กรรมการเหล่านั้นคือ ‘เดชา พัทธ์ตราสิน’ เจ้าพ่อแห่งวงการโทรทัศน์ผู้มีอิทธิพล บวกกับความสามารถเป็นที่ยอมรับของผู้ประกอบอาชีพในแวดวงบันเทิงรวมไปถึง สื่อมวลชนจากอดีตมาจนถึงปัจจุบัน
9
เกมหัวใจไฟริษยา
“พิมไม่ได้เก่งอะไรนักหนาหรอกค่ะพี่ภัส พิมก็แค่ท�ำตามที่แม่สอนไว้” “ท�ำตามแม่สอนเหรอ พี่ไม่ยักรู้ ว่าแม่เป็นเทรนเนอร์ให้พิมได้ด้วย” “แม่เขาแค่จ�ำมาจากทีวี แล้วเอามาบอกให้พิมท�ำหน้ายังไงเวลาอ่านข่าวก็ เท่านั้น ไม่ได้สอนทฤษฎีอะไรมากนักหรอก” พิมพ์นารากลบเกลื่อน เพราะนภัสไม่ เคยรับรู้เรื่องราวความเป็นมาซึ่งถือเป็นความลับระหว่างเธอกับมารดามากเกินกว่า หน้าที่ที่ได้รับมอบหมายจากผู้ให้ก�ำเนิด “พี่ก็พูดเล่นไปอย่างนั้นเอง เพราะพี่เห็นว่า วันๆ แม่ได้แต่นั่งออกแบบลาย เครื่องเงิน จะเอาเวลาที่ไหนมานั่งศึกษาเรื่องพวกนี้” “วันนีพ้ ภี่ สั ว่างหรือเปล่า” พิมพ์นารารีบเปลีย่ นเรือ่ งเมือ่ เห็นสีหน้าคลางแคลง ใจของอีกฝ่าย “พิมจะให้พี่ท�ำอะไรเหรอ” “พิมว่าจะชวนพี่ภสั ไปเดินซื้อเสื้อผ้าด้วยกัน เตรียมไว้เผือ่ เริม่ ต้นท�ำงานแล้ว ไม่มีเวลา” “ดีเหมือนกัน แต่ตอนนี้พี่ว่า พิมรีบโทรบอกพ่อกับแม่ก่อนดีกว่า ป่านนี้พา กันนั่งเฝ้าโทรศัพท์ไม่เป็นอันได้ท�ำอะไรแล้วมั้ง” นภัสพูดจบก็รีบลุกขึ้นจากโซฟาเดิน ตรงไปยังบันไดทางขึน้ ชัน้ สองของบ้านหลังเล็กบนพืน้ ทีเ่ กือบหกสิบตารางวา ซึง่ ตัง้ อยู่ ภายในโครงการหรูแถบชานเมืองทีบ่ ดิ าซือ้ ไว้กอ่ นหน้าทีพ่ มิ พ์นาราจะเดินทางกลับจาก ต่างประเทศได้เพียงไม่นาน คล้อยหลังนภัส พิมพ์นาราเอื้อมมือหยิบจดหมายฉบับนั้นขึ้นมาถือไว้ก่อน ไล่สายตาไปตามตัวอักษรบนกระดาษทีละตัว ขณะที่ภาพใบหน้าของชายหนุ่มผู้เป็น อดีตแห่งรักย้อนกลับเข้ามาในความคิด หญิงสาวแทบจะลบเลือน ‘ปรานต์’ รุน่ พีใ่ นมหาวิทยาลัยทีก่ ลายมาเป็นคนรัก ออกไปจากหัวใจได้หมดสิ้นแล้ว ถ้าหากเธอกับเขาไม่มีโอกาสกลับมาพบกันอีก ครั้งหนึ่ง พิมพ์นาราได้พบกับปรานต์ในวันเปิดภาคเรียนของมหาวิทยาลัย เธอเป็น นักศึกษาใหม่สว่ นเขาเรียนอยูป่ สี ดุ ท้าย ทัง้ สองพบกันในวันงานรับน้อง นับจากวันนัน้ ชายหนุม่ มักจะติดตามคอยดูแลรุน่ น้องสาวสวยจนเพือ่ นๆ พากันล้อว่าเธอกับเขาเป็น แฟนกัน และนั่นถือเป็นจุดเริ่มต้นของความรักครั้งแรกของเธอ แต่หลังจากเข้าเรียน 10
ไปรยา
ในมหาวิทยาลัยแห่งนัน้ ได้เพียงไม่นาน หญิงสาวต้องลาออกเพือ่ เดินทางไปศึกษาต่อ ต่างประเทศตามความต้องการของมารดา เธอจ�ำต้องยุตคิ วามสัมพันธ์กบั ชายหนุม่ ไว้ เพียงแค่นั้น ทั้งที่ต่างฝ่ายต่างมีเยื่อใยต่อกัน แต่สุดท้ายเธอต้องเลือกท�ำตามเหตุผล ของผู้ให้ก�ำเนิดมากกว่าจะยอมท�ำตามความต้องการของหัวใจ ด้วยระยะเวลาเพียงสัน้ ๆ ทีค่ บหากับปรานต์ พิมพ์นาราไม่เคยระแคะระคาย มาก่อนเลยว่า ชายหนุม่ จะเป็นทายาทคนหนึง่ ในตระกูลของคนทีเ่ คยท�ำร้ายพ่อ เธอรู้ แค่ว่า เขาเป็นคนกรุงเทพฯ หลังจากสอบเข้าเรียนมหาวิทยาลัยทางภาคเหนือได้ เขา ก็เดินทางมาศึกษาต่อโดยเข้าพักที่หอพักของทางมหาวิทยาลัย และนานๆ ทีถึงจะ เดินทางกลับบ้านสักครั้งหนึ่ง การกลับมาพบกันอย่างไม่คาดฝันในครั้งนี้ ไม่เพียงแค่พิมพ์นาราเท่านั้นที่ รู้สึกแปลกใจ ปรานต์เองก็คงมีความรู้สึกไม่ต่างไปจากเธอเท่าไหร่นัก สังเกตจาก สายตาที่เขามองดูเธออย่างตื่นตะลึง ดีใจ ความรู้สึกที่ดีๆ ยังคงฉายชัดอยู่ในดวงตา คู่นั้น แม้เวลาจะผ่านไปนานถึงห้าปีเต็ม แต่ความรักความผูกพันที่เคยมีให้กันยังคง ชัดเจนอยู่ในความรู้สึก แต่หลังจากรับรู้เรื่องที่ชายหนุ่มใช้นามสกุลเดียวกับเดชา เขาก็กลายเป็นคน แปลกหน้าส�ำหรับเธอไปในทันที ‘เดชา พัทธ์ตราสิน’ เป็นคนที่ท�ำร้ายพ่อของพิม พิมต้องเข้าไปเป็นผูป้ ระกาศ ให้ได้ พิมจะได้เข้าถึงตัวคนพวกนั้น’ พรรณรายเปิดเผยกับลูกสาวก่อนที่จะเดินทาง กลับจากต่างประเทศเพื่อมาสอบเป็นผู้ประกาศข่าว ‘พัทธ์ตราสิน’ พิมพ์นาราจดจ�ำนามสกุลของชายหนุม่ อดีตคนรักได้เป็นอย่างดี เพียงแต่ไม่เคยรูม้ าก่อนว่าเขาเกีย่ วข้องกับชายสูงวัยผูไ้ ด้รบั ขนานนามจากสือ่ มวลชน ว่า ‘เจ้าพ่อวงการโทรทัศน์เมืองไทย’ นอกเหนือจากได้พบกับปรานต์แล้ว พิมพ์นารายังมีโอกาสได้พบกับเดชา ใน วันทีเ่ ธอเข้าไปทดสอบต่อหน้าคณะกรรมการของสถานีโทรทัศน์ และชายสูงวัยได้เข้า มาเป็นส่วนหนึ่งของคณะกรรมการในการคัดเลือกรอบสุดท้าย พิมพ์นารายังคงจดจ�ำดวงตาคู่คมภายใต้กรอบแว่นสีทองของชายวัยเกือบ หกสิบปี ทีห่ น้าตาดูออ่ นกว่าวัยคนนัน้ ได้เป็นอย่างดี ดวงตาทีเ่ ปีย่ มด้วยความหมาย ซึง่ บ่งบอกถึงความต้องการของความเป็นมนุษย์เพศชายทีฝ่ กั ใฝ่ในรูปลักษณ์ของผูห้ ญิง โดยเฉพาะหญิงสาว ที่สวยสมบูรณ์ไปทั้งตัวอย่างเธอ
11
เกมหัวใจไฟริษยา
เวลานั้นพิมพ์นาราเพียงแต่มองตอบสายตาของเดชา จงใจให้เขารับรู้ว่าเธอ สามารถสือ่ ความหมายทีเ่ ขาส่งผ่านมาให้ พร้อมกับยินดีรบั ความรูส้ กึ ลึกล�ำ้ นัน้ ไว้ดว้ ย ความเต็มใจ ข้อมูลเกีย่ วกับเดชาทีไ่ ด้รบั จากมารดา สามารถน�ำมาใช้ให้เกิดประโยชน์ การันตี ได้จากการที่เธอได้รับคัดเลือกเข้าเป็นผู้ประกาศข่าวอย่างง่ายดาย โดยแทบไม่ ต้องลงทุนลงแรงอะไร มากไปกว่าความสวยงามของรูปร่างหน้าตาบวกกับจริตกิรยิ าที่ บรรจงปั้นแต่งเพื่อสะกดทุกสายตา ดึงดูดความสนใจของคณะกรรมการทุกคนมาไว้ ทีเ่ ธอ เพียงแค่นี้ หญิงสาวก็สามารถก้าวเข้ามาในชีวติ ของผูค้ น ทีผ่ ใู้ ห้กำ� เนิดย�ำ้ นักย�ำ้ หนา ว่าเป็นศัตรูทเี่ ธอต้องพยายามท�ำทุกวิถที างเพือ่ ตอบแทนกลับคืนไปอย่างสาสม... ให้สมกับทีพ่ วกเขาพรากเอาชีวติ ของผูช้ ายคนหนึง่ ไป โดยทีผ่ เู้ ป็นเลือดเนือ้ เชือ้ ไข ยังไม่มีโอกาสได้ลืมตาดูโลกอันโหดร้ายใบนี้เลยด้วยซ�้ำ “พิมสัญญา ว่าพิมจะท�ำทุกอย่าง เพื่อให้คนพวกนั้นได้รับบทเรียนเหมือนที่ พ่อกับแม่เคยได้รับ” พิมพ์นาราประกาศกร้าวราวกับต้องการตอกย�้ำกับตัวเองว่า นับ จากนีเ้ ป็นต้นไป เธอพร้อมแล้วทีจ่ ะเผชิญหน้ากับทุกเรือ่ งราวทีก่ ำ� ลังจะเกิดขึน้ ในชีวติ นับจากวันที่เดชาได้พบกับพิมพ์นาราหญิงสาวอายุรุ่นราวคราวลูกคนนั้น แล้ว ชายสูงวัยพยายามท�ำทุกวิถีทางเพื่อล็อบบีคณะกรรมการของสถานีโทรทัศน์ เพื่อให้หญิงสาวผ่านการคัดเลือกเข้ามาเป็นผู้ประกาศข่าวของช่อง ซึ่งทุกอย่างเป็น ไปด้วยดี อีกไม่นานเขาคงจะมีโอกาสได้พบเธอ ถึงแม้หน้าที่การงานที่รับผิดชอบจะ ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเธอโดยตรง แต่คนอย่างเขา ถ้าต้องการใกล้ชิดกับผู้หญิงคนไหน แล้ว เขาย่อมหาหนทางในการสานฝันของตัวเองให้เป็นความจริงได้ไม่ยาก แต่มีเรื่องหนึ่งที่สร้างความล�ำบากใจให้เดชา คือเรื่องการเก็บรักษาความ สัมพันธ์กับบรรดาสาวๆ ไว้เป็นความลับ ที่ผ่านมา ผู้คนในวงการบันเทิงต่างรู้ว่า เขา มีชื่อเสียงที่ไม่ดีนักในเรื่องของผู้หญิง เขายอมรับว่าเขาเจ้าชู้ ชีวิตของเขาหมกมุ่น ในเรือ่ งกามารมณ์ นับตัง้ แต่วยั หนุม่ มาจนกระทัง่ อายุลว่ งเลยมาจนเกือบครบหกสิบปี เขาไม่เคยห่างหายไปจากเรื่องพวกนี้ เพียงแต่ระยะหลังๆ เขาค่อนข้างเลือกหญิงสาว ที่จะมาเป็นคู่นอน ถ้าหากไม่ถูกใจจริงๆ แล้วละก็ ไม่มีวันที่เขาจะยอมเอาตัวเอา ชื่อเสียงไปพัวพันกับผู้หญิงเหล่านั้น 12
ไปรยา
แต่ถงึ ใครจะมองเดชาว่าอย่างไร เขาก็ไม่เคยเก็บเอามาคิดให้รกสมอง เพราะ ชือ่ เสียงเงินทองทีม่ เี ปรียบเสมือนเกราะก�ำบังให้เขารอดพ้นจากข้อครหาทัง้ มวล ตลอด ชีวิตที่ผ่านมา เขาเคยตกเป็นข่าวเสียหายเรื่องผู้หญิงแค่เพียงครั้งเดียวเท่านั้น และ ทุกอย่างก็ผ่านพ้นไปด้วยดี ‘ขวัญฤทัย’ คู่ทุกข์คู่ยากของเดชา เป็นคนจัดการให้เรื่องราวเลวร้ายที่ผ่าน เข้ามาในชีวิตจบลง โดยที่เขาแทบไม่ต้องท�ำอะไรเลย นอกจากท�ำตามค�ำสั่งของเธอ เขาจึงให้ความเกรงใจหญิงสาวผู้เป็นมากกว่าภรรยาเสมอมา ‘ผมสัญญา ว่าต่อจากนี้ไป ผมจะไม่สร้างปัญหาให้คุณต้องตามล้างตามเช็ด แบบนีอ้ กี แล้ว’ เดชายังคงจดจ�ำค�ำมัน่ สัญญาทีเ่ คยให้ไว้กบั ภรรยา เมือ่ ครัง้ ทีเ่ หตุการณ์ เลวร้ายได้ผ่านเข้ามาในชีวิตครอบครัว แต่นนั่ เป็นเพียงค�ำสัญญาทีอ่ อกจากปากของผูช้ ายไม่รจู้ กั พอคนหนึง่ เพราะ หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็แอบไปยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงอื่นอีกนับไม่ถ้วน ‘ผมไม่ได้ไปเลี้ยงดูใคร คุณก็รู้ว่าผู้หญิงพวกนั้นเป็นแค่ของเล่น ผมเคย จริงจังกับใครเสียที่ไหน’ เหตุผลของเดชาสร้างความปวดร้าวใจให้กับผู้เป็นภรรยา อย่างแสนสาหัส แต่ดเู หมือนคูช่ วี ติ พยายามท�ำใจพร้อมกับหาหนทางประคับประคอง ครอบครัว กระทั่งพ้นผ่านค�ำว่าล่มสลายมาได้จนถึงทุกวันนี้ ‘คุณจะไปยุ่งเกี่ยวกับอีหน้าด้านคนไหนก็ได้ แต่อย่าให้เดือดร้อนมาถึงฉัน’ ภรรยานักสังคมสงเคราะห์ที่ภาพลักษณ์ภายนอกแสนจะอ่อนโยนอ่อนหวานจิตใจดี ออกปากอย่างเผ็ดร้อน หลังจากตระหนักได้ว่าไม่สามารถดัดไม้แก่อย่างเขาได้ แต่ในความเป็นจริงแล้ว ขวัญฤทัยไม่ได้ยอมรับหรือท�ำใจกับความไม่รจู้ กั พอ ของเดชา แต่ดว้ ยชือ่ เสียงของนักสังคมสงเคราะห์ทรี่ ว่ มรณรงค์ให้ผชู้ ายรักเดียวใจเดียว มันค�้ำคอ เธอจึงยอมไม่ได้ที่จะให้ใครมาล่วงรู้พฤติกรรมด้านมืดของสามีตัวเอง ภาพครอบครัวของเธอเวลาปรากฏต่อหน้าสาธารณะชนต้องเพียบพร้อมสมบูรณ์แบบ ในทุกๆ ด้าน สมาชิกทุกคนในครอบครัวไล่ลงไปตั้งแต่สามี ตัวเธอเอง แม้กระทั่ง ลูกๆ ทุกคน ต้องดูดีมีคุณภาพประสบความส�ำเร็จในหน้าที่การงานและชีวิตส่วนตัว สมกับที่ผู้คนยกย่องให้เป็นครอบครัวตัวอย่างในสังคมปัจจุบัน
13
เกมหัวใจไฟริษยา
เดชาให้ความร่วมมือกับภรรยาด้วยการไม่ก่อเรื่องวุ่นวาย ผู้หญิงทุกคนที่ ผ่านเข้ามาในชีวติ ล้วนเชือ่ ฟังค�ำสัง่ และยอมรับในกฎกติกาทีเ่ ขาวางไว้เป็นอย่างดี แต่เขา ไม่เคยเอาเปรียบผู้หญิงเหล่านั้น ทุกคนต่างได้รับผลประโยชน์ ไม่ว่าจะเป็นเงินทอง หรือต�ำแหน่งหน้าที่การงานตามความต้องการโดยไม่มีข้อผูกมัดใดๆ ต่อกัน แต่หลังจากเดชาได้พบกับพิมพ์นารา เขารูส้ กึ ถึงความมีชวี ติ ชีวากระปรีก้ ระเปร่า ราวได้กลับมาเป็นหนุม่ อีกครัง้ หนึง่ ตลอดระยะเวลาหลายปีทผี่ า่ นมา เขาไม่เคยถูกใจ รูปร่างหน้าตาบุคลิกท่วงท่าของผู้หญิงคนไหนถึงขนาดเก็บเอามาฝัน มิหน�ำซ�้ำยังคิด ไปไกลถึงขนาดที่ว่า ถ้าเขาได้ครอบครองร่างกายและหัวใจของเธอแล้ว เขาจะเลิก ยุง่ เกีย่ วกับผูห้ ญิงคนอืน่ แต่ขวัญฤทัยคงไม่เห็นด้วยกับความคิดนี้ เพราะถ้าเลือกได้ ผู้เป็นภรรยาคงต้องการให้เขามีความสัมพันธ์กับหญิงสาวเหล่านั้น แบบผ่านมาแล้ว ผ่านเลยไป ดีกว่าจะมาคิดจริงจังหรือหยุดอยู่ที่ใครคนใดคนหนึ่งเท่านั้น เพราะฉะนั้น ถ้าเขาต้องการสานความสัมพันธ์แนบแน่นกับพิมพ์นารา เขา ต้องเก็บเรือ่ งนีไ้ ว้เป็นความลับขัน้ สูงสุด เพราะถ้าหากรูไ้ ปถึงหูขวัญฤทัยเมือ่ ใด เด็กสาว คนนั้นต้องกลายเป็นผู้รับเคราะห์อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เห็นทีเขาคงต้องขอความ ช่วยเหลือจาก ‘ปรานต์’ ชายหนุ่มผู้เปรียบเสมือนลูกชายคนโตของเขาอีกครั้งหนึ่ง ตลอดเวลาทีผ่ า่ นมา นอกเหนือจากงานประจ�ำทีอ่ ยูใ่ นความรับผิดชอบ ปรานต์ ยังต้องรับหน้าที่เป็นธุระจัดหาติดต่อหญิงสาว ที่ต้องตาต้องใจชายสูงวัยพร้อมทั้ง ควบคุมดูแลไม่ให้เกิดปัญหาตามมา ทุกครัง้ ทีเ่ ดชาเอ่ยปากเขามักจะได้รบั การตอบสนอง อย่างรวดเร็ว คิดได้อย่างนั้นแล้ว เขาจึงรีบกดโทรศัพท์สั่งให้เลขาติดต่อให้ปรานต์มาพบ เพื่อถามถึงความคืบหน้าเรื่องงานของพิมพ์นารา ซึ่งถือเป็นความรับผิดชอบโดยตรง ของชายหนุ่มในฐานะที่ด�ำรงต�ำแหน่งหัวหน้าฝ่ายข่าวของสถานีโทรทัศน์ไทยเอนเตอร์เทน หลังจากวางหูโทรศัพท์ไม่ถงึ สิบนาที ชายหนุม่ ร่างสูงในชุดสูทสีนำ�้ เงินเข้มก้าว เข้ามาหยุดยืนภายในห้องท�ำงานในมือถือแฟ้มประวัติของพิมพ์นารา หญิงสาวเพียง คนเดียวที่ได้รับการคัดเลือกให้เป็นผู้ประกาศข่าวของสถานี ส่วนอีกสี่คนที่เหลือจาก จ�ำนวนที่เปิดรับสมัครทั้งหมดล้วนเป็นผู้ชาย 14
ไปรยา
“นั่งก่อนสิ” เดชาบอกพลางเอื้อมมือไปรับแฟ้มจากชายหนุ่มมาเปิดดูราย ละเอียดข้อมูลส่วนตัวของพิมพ์นารา ปรานต์เลือ่ นเก้าอีต้ รงหน้าแล้วทรุดตัวลงนัง่ สีหน้าท่าทางเหมือนรูจ้ ดุ ประสงค์ ของชายสูงวัยดีอยู่แล้ว เพียงแต่ครั้งนี้ดวงตาคู่คมฉายให้เห็นถึงความล�ำบากใจ ต่าง จากทุกครั้งที่ได้รับมอบหมายให้ติดต่อกับหญิงสาวที่เจ้าพ่อวงการโทรทัศน์พึงใจ “เด็กคนนีเ้ ป็นยังไงบ้าง” เดชาเอ่ยถามขณะทีส่ ายตายังคงจับจ้องรูปถ่ายของ พิมพ์นาราซึ่งมีทั้งแบบถ่ายให้เห็นใบหน้าชัดเจน แบบครึ่งตัว และเต็มตัว “คุณพ่อหมายถึงพิมพ์นาราหรือครับ” “ลูกน้องคนใหม่ของแกนั่นแหละ จะใครเสียอีกล่ะ” “คือ...” “เป็นอะไรไปวะ อึกอักอยู่ได้” “คุณพ่อสนใจ...ผูห้ ญิงคนนีห้ รือครับ” ปรานต์ถามออกมาอย่างกล้าๆ กลัวๆ “เออสิวะ” “ผมเกรงว่า...” “กลัวรู้ไปถึงหูแม่แกน่ะเหรอ” “ครับ” “ไม่เป็นไรหรอกน่า ก็เหมือนทุกครัง้ นัน่ แหละ” เดชาเอ่ยรับรองเหมือนทุกครัง้ ที่ต้องการให้ลูกเลี้ยงท�ำตามค�ำสั่ง “คุณพ่อลืมไปแล้วหรือครับ ว่าน้องดาวอ่านข่าวอยู่ช่องนี้เหมือนกัน” “แล้วยังไง แกเองก็เป็นถึงหัวหน้าฝ่ายข่าว แล้วเรือ่ งนีก้ ็เป็นเรื่องส่วนตัวของ ฉันกับพิมพ์นารา ฉันไม่เห็นว่ามันจะไปวุ่นวายกับงานของพวกแกตรงไหน” “แต่ผมว่า คุณพ่อน่าจะมองผู้หญิงคนอื่น ที่ไกลหูไกลตาคนในครอบครัว หน่อยนะครับ” “แกมีสิทธิ์อะไรมาออกความเห็น” เดชาส่งเสียงตวาด “คือผม...” ปรานต์ก้มหน้าหลบสายตาอย่างไม่รู้จะหาค�ำพูดใดมาอธิบาย “แกแค่ท�ำตามที่ฉันบอก ที่เหลือฉันจัดการเอง” “ครับคุณพ่อ” 15
เกมหัวใจไฟริษยา
“เออ พูดเข้าใจง่ายแบบนี้ค่อยยังชั่วหน่อย” “แต่คงต้องรอให้เขาได้ทำ� งานสักพักนึงนะครับ แล้วผมจะหาโอกาสพูดเรือ่ งนี้ กับเขาอีกที” “เรื่องนั้นไม่ใช่ปัญหา นานแค่ไหนก็รอได้ แต่ระหว่างนี้ แกต้องคอยดูแล หนูพิมเขาให้ดีๆ อย่าให้ใครมาฉกตัดหน้าฉันก็แล้วกัน” เดชาย�้ำตรงประโยคสุดท้าย พร้อมกับยื่นแฟ้มส่งคืนให้ลูกเลี้ยง “คุณพ่อมีเรื่องอะไรให้ผมท�ำอีกหรือเปล่าครับ” “ถ้ามีอะไรเพิ่มเติม ฉันจะบอกอีกที แต่จ�ำไว้ว่า อย่าให้เรื่องนี้รู้ไปถึงหูคน ที่บ้าน” “ครับคุณพ่อ” ปรานต์รับปากก่อนลุกขึ้นเดินถือแฟ้มกลับออกไปจากห้อง ท�ำงานของเดชาอย่างเงียบๆ คล้อยหลังชายหนุม่ เจ้าของห้องจึงเอนหลังลงพิงกับพนักเก้าอี้ ก่อนเอือ้ มมือ ไปหยิบรูปถ่ายของพิมพ์นาราที่วางอยู่บนโต๊ะซึ่งดึงออกจากแฟ้มไว้ก่อนหน้านั้น ขึ้นมาพิจารณา ใบหน้าสวยหวานล้อมกรอบด้วยเรือนผมสีนำ�้ ตาลเข้มดัดอ่อนๆ ยาวระต้นคอ ระหง คิ้วเรียวโค้งพาดอยู่เหนือดวงตาสีน�้ำตาลงามระยับ จมูกโด่งเป็นสันเหมาะเจาะ กับริมฝีปากอิ่มสวยซึ่งแต้มด้วยรอยยิ้มอ่อนหวาน ตัง้ แต่เกิดมาจนอายุเกือบหกสิบปี เขาไม่เคยเห็นผูห้ ญิงคนไหนสวยไปทัง้ ตัว แบบนี้มาก่อน นอกจากรูปร่างหน้าตางดงามอย่างไร้ทตี่ แิ ล้ว พิมพ์นารายังพกพาความเฉลียวฉลาด ค�ำพูดที่เล็ดลอดออกจากริมฝีปากรวมทั้งลักษณะท่าทางที่แสดงออกมาให้เห็นนั้น ยังคงตราตรึงอยูใ่ นความทรงจ�ำจนไม่อาจต้านทานความต้องการของหัวใจและร่างกาย ได้อีกต่อไป “ฉันสัญญา ว่าจะดูแลหนูอย่างดีทสี่ ดุ ...พิมพ์นารา” เดชาเอ่ยออกมาเบาๆ ทว่า หนักแน่นในความปรารถนาอันแรงกล้าอย่างที่ไม่เคยรู้สึกกับหญิงสาวคนใดมาก่อน
16
ไปรยา
2 ทีท่ ำ� การของสถานีโทรทัศน์ไทยเอนเตอร์เทน ตัง้ อยูภ่ ายในอาคารสูงสิบเอ็ดชัน้ รูปทรงทันสมัยบนพืน้ ทีใ่ จกลางแหล่งรวมธุรกิจของเมืองหลวง อาคารแห่งนี้ นอกเหนือ จากใช้เป็นสถานที่ส่งสัญญาณออกอากาศของทางสถานีแล้ว พื้นที่บางส่วนยังเปิด ให้บริษัทเอกชนที่รับผลิตรายการเช่าเพื่อใช้เป็นออฟฟิศในการติดต่อประสานงาน ระหว่างผู้ผลิตกับทางสถานี เดชาเช่าพื้นที่บนชั้นห้าของอาคารแห่งนี้ในนามบริษัท ‘พัทธ์ตราสินวีดีโอ’ เพือ่ ใช้เป็นส�ำนักงาน ส่วนโรงถ่ายของบริษทั ซึง่ เป็นสถานทีร่ วบรวมอุปกรณ์เครือ่ งมือ เครื่องใช้ในการถ่ายท�ำอันทันสมัย แทบจะเรียกได้ว่าเป็นที่หนึ่งของผู้ผลิตรายการ โทรทัศน์ในยุคปัจจุบัน ตั้งอยู่บนพื้นที่เกือบยี่สิบไร่ย่านชานเมือง เจ้าพ่อแห่งวงการโทรทัศน์ มักจะเข้ามานัง่ ประจ�ำอยู่ที่ออฟฟิศภายในอาคาร ของไทยเอนเตอร์เทน โดยปล่อยให้ ‘ยิ่งคุณ’ ลูกชายคนโตรับหน้าที่ในการบริหาร งานทีโ่ รงถ่าย พร้อมกับรัง้ ต�ำแหน่งเฮดครีเอทีฟไดเร็กเตอร์ควบคุมดูแลผลิตรายการ ต่างๆ ป้อนให้กับทางสถานี ปรานต์รับรู้ถึงสาเหตุที่เดชาเข้ามานั่งท�ำงานอยู่ที่นี่ ซึ่งถือเป็นเหตุผลเดียวที่ ท�ำให้เขาถูกเรียกตัวไปพบในวันนี้ ทั้งที่ในความเป็นจริง ประธานบริษัทพัทธ์ตราสิน ควรประจ�ำอยูท่ โี่ รงถ่ายเพือ่ ควบคุมดูแลการท�ำงานรวมถึงภาพรวมทัง้ หมดของบริษทั มากกว่าจะเข้ามานั่งบริหารงานในออฟฟิศเล็กๆ แห่งนี้ แต่ชายหนุ่มไม่อยู่ในฐานะที่ จะแสดงความคิดเห็นหรือให้ข้อเสนอแนะกับผู้มีพระคุณของเขาได้แต่อย่างใด ทันทีที่ปรานต์กลับมาถึงออฟฟิศฝ่ายข่าว ซึ่งตั้งอยู่บนชั้นเก้าของอาคาร ทีท่ ำ� การของสถานีโทรทัศน์ไทยเอนเตอร์เทน ชายหนุม่ รีบก้าวเข้าไปภายในห้องท�ำงาน ส่วนตัว วางแฟ้มประวัติของพิมพ์นาราลงบนโต๊ะก่อนทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้อย่างคน หมดเรี่ยวแรง ภายในหัวอื้ออึงไปด้วยถ้อยค�ำของผู้ที่ชุบเลี้ยงเขามาตั้งแต่จ�ำความได้ ครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่ได้รับมอบหมายให้ท�ำหน้าที่ติดต่อหญิงสาวให้กับชายสูงวัย ที่ ผ่านมาแม้เขาจะรู้สึกล�ำบากใจแต่ก็ไม่มากเท่าครั้งนี้ 17
เกมหัวใจไฟริษยา
ปรานต์ไม่เคยคิดมาก่อน ว่าจะมีโอกาสได้พบกับพิมพ์นารา เพราะหลังจาก ที่เธอเดินเข้ามาหาเขา เพื่อขอยุติความสัมพันธ์ในฐานะคนรักด้วยเหตุผลที่ว่า เขาไม่ คูค่ วรกับเธอ เวลานัน้ เขารูส้ กึ เสียหน้าเจ็บปวดเกินกว่าจะยอมรับในเหตุผลทีห่ ญิงสาว น�ำมากล่าวอ้าง แต่เมื่อเวลาผ่านไป ความทุกข์เริ่มเลือนหายไปจากหัวใจ หลงเหลือ ไว้เพียงเยื่อใยแห่งความผูกพันที่เคยมีให้กับความรักครั้งแรก และความรู้สึกนั้น กลับมาแจ่มชัดในหัวใจอีกครั้งหนึ่ง ในวันที่หญิงสาวเดินกลับเข้ามาในชีวิต เหลือเวลาอีกเพียงไม่กี่วัน เขาจะมีโอกาสได้พบได้พูดคุยกับเจ้าของดวงตา สีน�้ำผึ้ง ดวงตาคู่งามที่เปี่ยมด้วยความเชื่อมั่น ส่องประกายระยิบพริบพราวคล้ายมี แสงดาวส่องสว่างอยู่ในนั้น ‘สีตาของพิม เวลาสะท้อนกับแสงสว่างสีเหมือนน�้ำผึ้งเลยนะ... สวยมากเลย รู้ไหม’ ปรานต์เอ่ยขึ้นมาเบาๆ หลังจากนั่งสบตาหญิงสาวคนรักอยู่นาน ‘ตาของพิมสีน�้ำตาล ถ้าเป็นสีน�้ำผึ้งมันต้องจางกว่านี้’ พิมพ์นาราบอกพลาง กะพริบตาถี่เพื่อยืนยันค�ำพูด ‘พิมไม่เคยเห็นน�้ำผึ้งสีเข้มๆ เหรอ สีตาของพิมเป็นสีนั้นเลยนะ’ ‘ตาสีน�้ำผึ้ง เข้าท่าดีเหมือนกัน แปลกดี เวลาไปสมัครงาน พิมจะกรอกราย ละเอียดสีของตา ว่าเป็นสีน�้ำผึ้ง เขาจะได้รีบรับพิมเข้าท�ำงาน พี่ปรานต์ว่าดีไหม’ ครัง้ นัน้ ปรานต์ไม่ได้ตอบค�ำถามของพิมพ์นารา กระทัง่ ได้เห็นรูปถ่ายพร้อมทัง้ ใบสมัครของหญิงสาว เขาตื่นเต้นดีใจเมื่อเห็นตัวอักษรที่บรรจงเขียนไว้ว่า ‘สีน�้ำผึ้ง’ เติมอยูใ่ นช่องว่างตรงค�ำว่าสีตา...ปรากฏอยูใ่ นใบสมัครเพือ่ เข้าทดสอบผูป้ ระกาศข่าว เขาแทบอดใจรอไม่ไหว คิดที่จะโทรไปหาเธอตามเบอร์โทรศัพท์ที่ให้ไว้ แต่เมื่อ คิดทบทวนอีกที เขาจึงล้มเลิกความตั้งใจ เขาต้องการให้เธอแปลกใจที่ได้กลับมา พบกับเขาอีกครั้งมากกว่า “ตกลงผู้หญิงคนนั้นได้รับคัดเลือกใช่ไหมคะ” เสียงบาดหูดังขึ้นก่อนที่ เจ้าของร่างระหงในชุดเดรสสั้นสีฟ้าน�้ำทะเลจะก้าวเข้ามาทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้หน้าโต๊ะ ท�ำงาน “ผมบอกกีค่ รัง้ แล้ว ให้เคาะประตูกอ่ นเข้ามา ไม่มมี ารยาท” ปรานต์ละสายตา จากแฟ้มตรงหน้าพร้อมทั้งต่อว่าหญิงสาวแทนค�ำตอบ 18
ไปรยา
“ขอโทษค่ะ...บอสขา” หญิงสาวลากเสียงตอบกลับมาอย่างมีจริตมากกว่าจะ รู้สึกตามค�ำพูดที่ออกจากปาก ปรานต์สา่ ยหน้าอย่างระอากับพฤติกรรมของหญิงสาวตรงหน้า ‘ตรีดาว พัทธ์ตราสิน’ ทายาทคนสุดท้องของเจ้าพ่อวงการโทรทัศน์ ผู้มีศักดิ์เป็นน้องสาวที่เขาพลั้งเผลอ มีความสัมพันธ์ขั้นลึกซึ้งกับเธอเมื่อไม่นานมานี้ “ทีนจี้ ะบอกดาวได้หรือยัง ว่าคณะกรรมการตัดสินให้ใครได้เป็นผูป้ ระกาศ” หญิงสาวเอ่ยถามด้วยน�้ำเสียงนุ่มนวลพร้อมกับยื่นมือเรียวมาวางบนหลังมือของชาย หนุ่ม “พิมพ์นารา...” เขาตอบพลางชักมือกลับ “ดาวคิดอยู่แล้วเชียว ว่าต้องเป็นแม่นั่น” “ท�ำไมไปเรียกเขาอย่างนั้น” “แล้วท�ำไมจะเรียกไม่ได้ ก็ท่าทางแม่นั่นใช่ย่อยเสียที่ไหน หูตาแพรวพราว อย่างกับผู้หญิง...” ตรีดาวช�ำเลืองมองหน้าปรานต์แวบหนึง่ ก่อนจะพูดต่อ “ความจริง แล้ว เขาน่าจะไปสมัครเป็นพวกพริตตี้มากกว่าจะมาเป็นผู้ประกาศ” “คุณยังไม่ทันได้พูดคุยกับเขาสักค�ำ ท�ำไมถึงมองเขาในแง่ไม่ดีแบบนั้น” “แล้วพี่ปรานต์รู้จักเขาดีหรือคะ ถึงได้ออกรับแทน อย่าบอกนะว่าไปนอน กับมันมาแล้ว” หญิงสาวตวัดสายตาวาววับแสดงความเป็นเจ้าของตัวเขาอย่างชัดเจน “คุณดาว...” เขาปรามออกมาเบาๆ “ตอนนี้พี่ปรานต์เป็นของดาวแล้ว พี่ปรานต์ห้ามไปยุ่งกับคนอื่น” “คุณก็รู้ ว่าผมไม่ได้ตั้งใจให้เกิดเรื่องแบบนี้” “แต่ดาวตั้งใจ แล้วถ้าไม่อยากให้เรื่องนี้รู้ถึงหูคุณพ่อคุณแม่ พี่ปรานต์ต้อง เชื่อฟังดาว” ตรีดาวออกค�ำสั่งอย่างคนถือไพ่เหนือกว่า “คุณจะให้ผมเชื่อฟังคุณ ทั้งๆ ที่คนในวงการต่างรู้ดี ว่าคุณคบหาอยู่กับคุณ นนท์อย่างนั้นหรือ คุณจะให้ผมอยู่ในฐานะอะไรไม่ทราบ” ปรานต์หมายถึง ‘อานนท์’ ดาราหนุ่มที่ตกเป็นข่าวตามหน้านิตยสารบันเทิง ว่าก�ำลังคบหาดูใจกับลูกสาวคนเล็กของเดชา ซึ่งหญิงสาวให้ความสนิทสนมและมัก จะควงคู่กับอีกฝ่ายอย่างเปิดเผย...ไม่เหมือนกับเขา 19
เกมหัวใจไฟริษยา
“พี่ปรานต์ก็อยู่ในฐานะพี่ชาย คอยดูแลดาว ตามใจดาวไปตลอดชีวิตสิ คะ” ตรีดาวบอกพลางคลี่ยิ้มอ่อนหวาน “พี่ปรานต์อย่าซีเรียสไปเลยนะคะ ดาวไม่ ได้ต้องการให้พี่ปรานต์มารับผิดชอบอะไรทั้งนั้น นอกจากท�ำตัวให้เป็นปกติเหมือน ที่ผ่านมา แล้วก็คอยดูแล อย่าให้ผู้ประกาศคนไหนเด่นเกินหน้าดาวแค่นั้นก็พอ” “ที่คุณพูดมาทั้งหมด เป็นเพราะกลัวว่าพิมพ์นาราจะมาแย่งความส�ำคัญไป จากคุณอย่างนั้นหรือ” ปรานต์พอจะเข้าใจเหตุผลที่ตรีดาวบุกมาหาเขาในวันนี้ “ดาวแค่พูดเผื่อไว้ เพราะกว่าแม่นั่นจะตะกายไต่อันดับขึ้นมาเป็นผู้ประกาศ แถวหน้าของวงการได้ คงต้องใช้เวลาอีกนาน” “ทุกวันนีช้ อื่ เสียงของคุณก็แซงหน้าผูป้ ระกาศของช่องอืน่ อยูแ่ ล้ว คุณไม่เห็น ต้องกลัว ว่าใครจะมาเด่นมาดังเกินหน้าคุณเลยนี่ครับ” “พี่ปรานต์...” ตรีดาวร้องเสียงสูง “ผมพูดอะไรผิดหรือครับ” “ดาวไม่ชอบให้ใครมาพูดประชดประชัน” “ผมพูดความจริงนะครับ ไม่ได้ประชดเสียหน่อย” “ดาวรู้จักพี่ปรานต์มาทั้งชีวิตนะคะ ท�ำไมดาวจะไม่รู้ ว่าพี่คิดยังไง” ปรานต์อยากจะตะโกนใส่หน้าตรีดาวเหมือนกันว่า เขาก็รู้จักเธอดีพอๆ กัน นัน่ แหละ รูด้ ว้ ยว่า เธอแอบมีใจให้เขามานานแล้ว แต่เขามีความรูส้ กึ กับเธอแบบพีช่ าย กับน้องสาว คืนนั้นถ้าสติสัมปชัญญะของเขายังครบถ้วนสมบูรณ์ เขาคงไม่ได้ขึ้นชื่อ ว่าเป็นคนเนรคุณ กินบนเรือนขี้รดบนหลังคาอย่างที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ “คุณมีควิ ต้องอ่านข่าวเย็นนีไ้ ม่ใช่หรือครับ นีก่ เ็ หลือเวลาอีกไม่ถงึ ชัว่ โมง ผม ว่าคุณไปเตรียมตัวก่อนดีกว่า” ปรานต์ตัดบทเสียงเรียบ ตรีดาวช�ำเลืองมองนาฬิกาที่ข้อมือแล้วหันกลับมาสบตาชายหนุ่มแวบหนึ่ง ก่อนจะรีบลุกพรวดพราดก้าวออกไปจากห้องอย่างรวดเร็วโดยไม่ทันได้เอ่ยค�ำล�่ำลา ปรานต์มองตามร่างของหญิงสาวจนลับสายตา ริมฝีปากหยักได้รปู แต้มด้วย รอยยิม้ ในฐานะทีด่ ำ� รงต�ำแหน่งหัวหน้าฝ่ายข่าว ชายหนุม่ ค่อนข้างพอใจในการท�ำงาน ของหญิงสาวซึง่ มีความรับผิดชอบในการท�ำหน้าทีผ่ ปู้ ระกาศข่าว เพราะโดยนิสยั ส่วนตัว แล้ว ทายาทคนเล็กของพัทธ์ตราสิน ไม่ชอบให้ใครมาออกค�ำสัง่ เว้นเสียแต่งานทีไ่ ด้รบั มอบหมายเป็นงานที่รัก เธอก็จะรับผิดชอบท�ำงานนั้นอย่างดีที่สุด 20
ไปรยา
ไม่ แ ปลกอะไรที่ ต รี ด าวจะใช้ เ วลาเพี ย งสองปี ใ นการก้ า วขึ้ น สู ่ ต� ำ แหน่ ง ผูป้ ระกาศข่าวระดับแถวหน้า แม้กอ่ นหน้านัน้ หญิงสาวจะถูกผูค้ นในวงการรวมไปถึง ประชาชนตราหน้า ว่าใช้รูปร่างหน้าตาและนามสกุลดังก้าวเข้าวงการ แต่เมื่อทุกคน ได้เห็นฝีไม้ลายมือในการรายงานข่าวของเธอแล้ว ต่างต้องยอมรับในความสามารถ ที่ไม่เป็นรองผู้ประกาศข่าวคนใดในวงการ ‘ดาวรักอาชีพผู้ประกาศข่าว มากกว่าจะเป็นพิธีกรรายการเกมโชว์อะไรพวก นั้น’ หญิงสาวบอกกับปรานต์ในวันแรกที่มารายตัวในฐานะลูกน้องของเขา ‘แต่ คุ ณพ่ ออยากให้ คุณ เป็ น พิ ธี ก รรายการวาไรตีหรือไม่ก็พวกเกมโชว์ มากกว่า’ ชายหนุ่มอดแย้งไม่ได้ เพราะรู้ดีว่าเดชาไม่ต้องการให้ลูกสาวมาท�ำงานอยู่ ฝ่ายเดียวกับเขา แต่เมือ่ ตรีดาวยืนยันเสียงแข็งทีจ่ ะท�ำหน้าทีผ่ ปู้ ระกาศข่าวให้ได้ มีหรือทีผ่ ใู้ ห้ ก�ำเนิดจะกล้าขัดใจ เขาแทบไม่อยากคิดเลยว่า ถ้าหากผูเ้ ป็นประมุขของพัทธ์ตราสินรู้ เรื่องราวความสัมพันธ์ระหว่างเขากับลูกสาวคนเล็ก เขายังจะมีลมหายใจหยัดยืนอยู่ ในสังคมแห่งนี้ได้อีกหรือเปล่า ชาติก่อนเขาคงท�ำบาปท�ำกรรมไว้มาก โชคชะตาฟ้าดินถึงได้เล่นตลกให้เขา ต้องมีอันเกี่ยวพันกับตรีดาวหญิงสาวที่เขาไม่ได้รัก ขณะเดียวกันเขากลับต้องมาท�ำ หน้าที่ติดต่ออดีตคนรักให้กับบิดาของเธอราวกับเป็นการทดแทนความผิดบาปที่เขา ก่อขึ้นโดยไม่เจตนา เวลานีเ้ ขายังคิดไม่ออก ว่าจะเริม่ ต้นจัดการเรือ่ งราวทีเ่ กิดขึน้ ได้อย่างไร ไม่รู้ แม้กระทั่งจะหันหน้าไปปรึกษาใคร เพราะคนที่เกี่ยวข้องต่างก�ำชับให้เขาเก็บเรื่อง ทัง้ หมดไว้เป็นความลับ ทางออกทีด่ ที สี่ ดุ ในขณะนีค้ อื ยอมท�ำตามค�ำแนะน�ำของตรีดาว ‘ดาวไม่ได้ต้องการให้พี่ปรานต์มารับผิดชอบอะไรทั้งนั้น นอกจากท�ำตัวให้ เป็นปกติเหมือนที่ผ่านมา แล้วก็คอยดูแลอย่าให้ผู้ประกาศคนไหนเด่นเกินหน้าดาว แค่นั้นก็พอ’ ปรานต์เอนหลังลงพิงกับพนักเก้าอี้ หลับตาลงก่อนเริ่มต้นทบทวนค�ำพูดที่ ออกจากปากของหญิงสาวผู้กลายมาเป็นเจ้าชีวิตคนใหม่ ขณะเดียวกันนั้นค�ำพูดของ ชายสูงวัยได้ย้อนกลับเข้ามาในความคิดราวกับต้องการตอกย�้ำถึงความรับผิดชอบที่ เขาไม่อาจหลีกเลี่ยงได้อีกต่อไป 21
เกมหัวใจไฟริษยา
แล้วกัน’
‘ระหว่างนี้แกต้องคอยดูแลหนูพิมเขาให้ดีๆ อย่าให้ใครมาฉกตัดหน้าฉันก็
หนึ่งสัปดาห์เต็มๆ ที่พิมพ์นาราต้องเข้ารับการอบรมเกี่ยวกับการท�ำหน้าที่ ผูป้ ระกาศรวมถึงระบบการท�ำงานของสถานีโทรทัศน์ไทยเอนเตอร์เทนจากผูป้ ระกาศข่าว รุ่นพี่ภายใต้การควบคุมดูแลของปรานต์ในฐานะหัวหน้าฝ่ายข่าว ตลอดเวลาของการอบรมพิมพ์นาราหลีกเลี่ยงที่จะพูดคุยกับปรานต์เป็นการ ส่วนตัว หญิงสาวพยายามวางตัวและพูดคุยกับชายหนุ่มอย่างเป็นทางการ พร้อมทั้ง แสดงให้เขาเห็นว่า เธอหลงลืมเรื่องราวความสัมพันธ์ในอดีตไปหมดสิ้นแล้ว เวลานี้ เขากลายเป็นคนแปลกหน้าและอยู่ในฐานะหัวหน้าของเธอเพียงเท่านั้น แต่ดเู หมือนปรานต์ไม่ละความพยายามทีจ่ ะรือ้ ฟืน้ เรือ่ งราวความหลัง หรือไม่ เขาอาจสงสัยทีพ่ มิ พ์นาราแสดงท่าทีเหมือนไม่เคยรูจ้ กั เขามาก่อน เขาจึงสัง่ ให้พนักงาน คนหนึ่งไปตามเธอมาพบที่ห้องท�ำงานในวันสุดท้ายของการอบรม “พิม...” ปรานต์เอ่ยขึ้นเป็นค�ำแรกหลังจากพิมพ์นาราก้าวเข้ามาภายในห้อง ท�ำงานส่วนตัว “คุณปรานต์มีธุระอะไรกับดิฉันหรือคะ” หญิงสาวถามเสียงเรียบ “นั่งก่อนสิพิม” “ขอบคุณค่ะ” พิมพ์นาราสบตากับชายหนุ่มแวบหนึ่งก่อนทรุดตัวลงนั่งหลัง ตรง “พิมเป็นยังไงบ้าง” “คะ...” “พี่ดีใจที่ได้พบกับพิมอีกครั้ง” “ดิฉันรู้สึกเป็นเกียรติ ที่มีโอกาสได้ร่วมงานกับคุณเช่นกันค่ะ” “ท�ำไมพิม ถึงได้ท�ำท่าท�ำทางเหมือน...” “เหมือนไม่รจู้ กั กับคุณอย่างนัน้ หรือคะ” พิมพ์นาราชิงพูดต่อท้ายประโยคเมือ่ เห็นท่าทีล�ำบากใจของชายหนุ่ม “พี่ท�ำอะไรให้พิมไม่พอใจหรือเปล่า” ปรานต์ถามพลางจ้องหน้าหญิงสาว อย่างค้นหา 22
ไปรยา
“เปล่าค่ะ เพียงแต่...” หญิงสาวหยุดคิดชั่วขณะก่อนตัดสินใจพูดต่อ “ดิฉัน ไม่ตอ้ งการรือ้ ฟืน้ เรือ่ งทีผ่ า่ นมาแล้ว เวลานีค้ ณ ุ กับดิฉนั ควรวางตัวให้เหมาะสมกับงาน ที่รับผิดชอบ คุณเป็นเจ้านายส่วนดิฉันเป็นลูกน้อง ดิฉันไม่ต้องการให้เพื่อนร่วมงาน เข้าใจผิด” “กลัวเพื่อนร่วมงานเข้าใจผิด ถึงขนาดต้องแสดงท่าทางเหมือนไม่รู้จักกับพี่ อย่างนั้นหรือ” “ดิฉันต้องขอโทษด้วยนะคะ ถ้าการกระท�ำของดิฉันท�ำให้คุณไม่พอใจ แต่ ดิฉันขอพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า ดิฉันตั้งใจมาท�ำหน้าที่ผู้ประกาศ ดิฉันไม่ได้คิดที่ จะมารื้อฟื้นเรื่องราวในอดีตกับใคร อีกอย่างดิฉันไม่คิดมาก่อนว่าจะได้มาร่วมงาน กับคุณ” “ถ้าพิมรู้ว่าพี่เป็นหัวฝ่ายข่าวอยู่ไทยเอนเตอร์เทน พิมคงไม่มาสมัครเป็น ผู้ประกาศที่นี่” “นอกจากเรือ่ งนีแ้ ล้ว คุณปรานต์มงี านอะไรทีจ่ ะมอบหมายดิฉนั อีกหรือเปล่า คะ” พิมพ์นารากล่าวตัดบทก่อนทีป่ รานต์จะพร�ำ่ เพ้อถึงความรักความหลังระหว่างเธอ กับเขามากไปกว่านี้ “คุณเดชาให้ผมมาบอกกับคุณว่า ถ้าคุณว่างหรือสะดวกวันไหน ท่านอยาก เชิญคุณไปรับประทานอาหารกับท่านเป็นการส่วนตัว” ปรานต์ตอบกลับมาอย่างเป็น ทางการก่อนจะหยิบนามบัตรในลิ้นชักโต๊ะท�ำงานขึ้นมาวางตรงหน้าหญิงสาว “ถ้าคุณสะดวกวันไหน คุณโทรนัดกับท่านได้เลย” “ฝากเรียนท่านด้วยนะคะว่า ดิฉนั ขอบคุณและรูส้ กึ เป็นเกียรติอย่างมาก แล้ว ดิฉนั จะติดต่อกลับไป” หญิงสาวบอกพลางหยิบนามบัตรขึน้ มาดูชวั่ ครูก่ อ่ นเก็บลงใน กระเป๋าถือ “ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ดิฉันขอตัวก่อนนะคะ พรุ่งนี้เริ่มงานวันแรก ดิฉันอยาก กลับไปเตรียมตัวให้พร้อม ขอบคุณส�ำหรับทุกอย่างนะคะคุณปรานต์” พิมพ์นาราย�้ำ ตรงประโยคสุดท้ายแล้วลุกขึ้นจากเก้าอี้ประณมมือไหว้ชายหนุ่มอย่างนอบน้อม ปรานต์ยกมือขึ้นรับไหว้ พิมพ์นารายิ้มให้เขาอีกครั้งก่อนหมุนตัวกลับออก ไปจากห้องท�ำงานของชายหนุ่มอย่างรวดเร็ว 23
เกมหัวใจไฟริษยา
พิมพ์นาราถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก เมื่อก้าวพ้นจากห้องท�ำงานของ ปรานต์ ซึง่ ตัง้ อยูด่ า้ นในสุดของออฟฟิศฝ่ายข่าว แต่กว่าจะเดินผ่านสายตาหลายสิบคู่ ของบรรดาเพื่อนร่วมงานที่มองอย่างสนใจใคร่รู้มาได้ หญิงสาวก็ต้องหยุดทักทาย หรืออย่างน้อยๆ ก็ตอ้ งหันไปยิม้ ให้คนโน้นทีคนนีท้ ี เพือ่ เป็นการฝากตัวในฐานะน้องใหม่ ที่ก้าวกระโดดขึ้นมาเป็นผู้ประกาศข่าวในช่วงพยากรณ์อากาศ ในขณะที่ชายหนุ่ม ที่ได้รับคัดเลือกมาพร้อมๆ กัน ต้องปฏิบัติหน้าที่ผู้สื่อข่าวภาคสนาม สายตาของผูค้ นทีจ่ อ้ งมองพิมพ์นารา มีทงั้ ชืน่ ชมยินดี แปลกใจ ไม่พอใจ หรือ แม้กระทัง่ อิจฉาริษยา เพือ่ นร่วมงานหลายคนคงคิดว่าเธอเป็นเด็กในอาณัตขิ องผูใ้ หญ่ ที่มีอ�ำนาจในสถานีโทรทัศน์แห่งนี้ เธอถึงได้รับคัดเลือกเข้ามาอย่างง่ายดาย แต่ต่อ หน้าเธอ ไม่มีใครกล้าพูดกล้าถาม จะมีก็เพียงเสียงแว่วเข้ามากระทบหูแต่ไม่สามารถ กระทบจิตใจของคนฟังได้ พิมพ์นาราได้แต่ยิ้มรับค�ำครหาเหล่านั้น ไม่คิดที่จะตอบโต้ จนกระทั่งได้พบ กับหญิงสาวหน้าตาสวยหวานที่ก้าวเข้ามาหยุดยืนตรงหน้า “ยินดีด้วยนะคะ ส�ำหรับเด็กเส้นคนใหม่ ไม่ใช่สิ...ผู้ประกาศข่าวคนใหม่ ของไทยเอนเตอร์เทน” ‘ตรีดาว พัทธ์ตราสิน’ ลูกสาวคนเล็กของเดชา หญิงสาวที่พิมพ์นาราคุ้น หน้าคุน้ ตาเป็นอย่างดี ในฐานะผูป้ ระกาศสาวชือ่ ดังแห่งยุคเอ่ยทักทายพร้อมทัง้ กวาด สายตามองดูเธอตั้งแต่ศีรษะจดปลายเท้า “ขอบคุณมากนะคะคุณตรีดาว” พิมพ์นาราตอบพลางหันไปส�ำรวจรอบตัว ก่อนหันกลับมาสบตากับหญิงสาวตรงหน้าอีกครั้ง “คนที่เธอควรจะไปขอบคุณ น่าจะเป็นคุณพ่อของฉันมากกว่า เพราะถ้าคุณ พ่อฉันไม่เห็นแก่...” ตรีดาวชะงักค�ำพูดแล้วปรายตามองพิมพ์นาราอย่างเหยียดๆ “คุณตรีดาวก�ำลังจะบอกดิฉันว่า คุณพ่อคุณช่วยเทคะแนนให้ดิฉันอย่างนั้น หรือคะ” “ฉันว่า อาจจะมากกว่าเทคะแนน แต่ฉันไม่อยากจะพูดอะไรมาก เดี๋ยวเธอ จะเสียหาย”
24
ไปรยา
นี่ขนาดกลัวคนอื่นเขาจะเสียหาย แต่สีหน้าท่าทางรวมไปถึงกิริยาที่ตรีดาว แสดงออกมานั้น บ่งบอกถึงความคิดอกุศลโดยไม่ต้องตีความให้ยุ่งยาก คงมีแต่คน ปัญญาอ่อนเท่านั้น ที่ไม่เข้าใจความหมายที่หญิงสาวจงใจสื่อออกมาให้เห็น “ขอบคุณที่เอาเรื่องนี้มาบอกกับฉัน ถ้าฉันรู้มาก่อน ฉันคงไม่รอให้คุณเดชา ฝากคุณปรานต์มาเชิญฉันไปทานข้าวด้วยหรอก ฉันนีเ่ สียมารยาทจังเลยนะคะ” พิมพ์นารา ได้ทีถอดสลักระเบิดลูกแรก “เธอว่ายังไงนะ !” ตรีดาวกระชากเสียงถาม ส่งผลให้พนักงานซึ่งอยู่บริเวณ นั้นหันมามองที่สองสาวโดยพร้อมเพรียงกัน “คุณเดชาให้คุณปรานต์มาเชิญฉันไปทานข้าวกับท่าน...เป็นการส่วนตัว” พิมพ์นาราตอบเสียงดังเผื่อแผ่ไปยังบรรดาเหยี่ยวข่าวที่ก�ำลังกางหูผึ่งเพื่อรับข้อมูล ใบหน้าสวยหวานของตรีดาวเริ่มเปลี่ยนเป็นบึ้งตึง ดวงตาวาววับจ้องมอง พิมพ์นาราราวกับจะสาปให้กลายเป็นหิน แต่เพียงครูเ่ ดียว เธอก็สง่ เสียงหัวเราะราวกับ เรื่องที่ได้รับฟังเป็นเรื่องปกติธรรมดา “อย่าดีใจไปหน่อยเลยพิมพ์นารา เธอไม่ใช่ผู้หญิงคนแรกที่พ่อฉันเรียกไป กินข้าวด้วย” “ท�ำไมคุณถึงคิดว่า ฉันต้องดีใจด้วยล่ะคะ” “ผู้หญิงที่ต้องการประสบความส�ำเร็จในวงการนี้ ส่วนใหญ่อยากใกล้ชิด คุณพ่อของฉันทั้งนั้น ฉันคิดว่าเธอเองก็คงไม่ต่างจากผู้หญิงพวกนั้น” “คุณตรีดาวนอกจากวิเคราะห์ข่าวเก่งแล้ว ยังอ่านใจคนได้ทะลุปรุโปร่งเลย นะคะ” พิมพ์นาราบอกพร้อมกับยกมุมปากขึ้นนิดๆ “คนเราสมัยนี้อ่านง่ายจะตายไป” “ถ้าไม่เป็นการรบกวนคุณตรีดาวจนเกินไป วันหลังฉันคงต้องขอค�ำแนะน�ำ เรื่องการอ่านใจคนจากคุณบ้างนะคะ ล�ำพังตัวฉันเอง ตามคนไม่ค่อยทันหรอกค่ะ เพราะคนเราสมัยนี้ดูยาก ส่วนใหญ่ปากอย่างใจอย่าง ชอบสร้างภาพ โดยเฉพาะ คนในวงการนี้ ใครต่อใครเขาก็พูดกันว่า ชอบเสแสร้งแสดงออกว่าตัวเองเป็นคนดี ด้วยกันทั้งนั้น คุณตรีดาวว่าจริงไหมคะ”
25
เกมหัวใจไฟริษยา
ใบหน้าของตรีดาวเริม่ เปลีย่ นสี ริมฝีปากทีเ่ คลือบไว้ดว้ ยลิปสติกสีสม้ อมแดง เม้มเข้าหากันเกือบเป็นเส้นตรง มือทัง้ สองข้างก�ำแน่นราวกับก�ำลังพยายามระงับโทสะ ที่ก่อตัวขึ้นภายในจิตใจ พิมพ์นาราขยับริมฝีปากคลี่ยิ้มจงใจบอกให้ผู้ประกาศสาวรุ่นพี่รู้ว่า เธอ พร้อมแล้วส�ำหรับการเริ่มต้นชีวิตการท�ำงานในวงการที่เต็มไปด้วยการแข่งขัน ชิงดี ชิงเด่น รายล้อมด้วยภาพมายาที่ผู้คนแสดงออกต่อกันไม่เว้นแม้กระทั่งหญิงสาวที่ ยืนอยู่ตรงหน้านี้ “ขอบคุณมากนะคะคุณตรีดาว ที่มีน�้ำใจแสดงความยินดีกับฉัน ฉันเองก็ ยินดีที่มีโอกาสก้าวเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของทีมข่าวไทยเอนเตอร์เทน ฉันหวังว่า วัน ข้างหน้าฉันคงมีโอกาสได้นั่งอ่านข่าวคู่กับคุณนะคะ” ในที่สุดพิมพ์นาราจึงเป็นฝ่าย พูดขึน้ มาก่อนทีต่ รีดาวจะเผลอตัวส่งเสียงกรีดร้องออกมาจนกลายเป็นเรือ่ งราวใหญ่โต “กว่าจะถึงวันนั้น เธอคงต้องใช้ความพยายามมากหน่อย แต่คนอย่างเธอ ฉันว่า...” ตรีดาวยิ้มเหยียดพลางกวาดสายตามองหญิงสาวตรงหน้าตั้งแต่ศีรษะจด ปลายเท้าแล้วว่า “น่าจะใช้อย่างอืน่ ไต่เต้ามากกว่า จะใช้ความพยายามเพียงอย่างเดียว” พิมพ์นาราประสานสายตากับตรีดาวแน่วนิง่ ริมฝีปากอิม่ สวยแต้มด้วยรอยยิม้ ที่สุดแล้วหญิงสาวจึงพยักหน้าน้อยๆ เป็นการอ� ำลา ก่อนก้าวเดินออกไปด้วย ท่วงท่าสง่างาม ทิง้ ให้ผปู้ ระกาศสาวคนดังยืนนิง่ ราวถูกสาปภายใต้รงั สีอำ� มหิตทีเ่ จ้าตัว พยายามสะกดกลั้นไว้สุดความสามารถ
26
ไปรยา
3 “แม่มาถึงเมือ่ ไหร่คะ ท�ำไมไม่โทรบอกก่อน พิมจะได้ขบั รถไปรับ” พิมพ์นารา เอ่ยถามพร้อมกับโผเข้าไปกอดมารดาซึ่งนั่งอยู่บนโซฟาภายในห้องรับแขก “เพิง่ มาถึงสักพักนีล่ ะ แม่เห็นพิมก�ำลังอบรม แม่เลยไม่อยากกวน” พรรณราย บอกพลางยกมือขึ้นลูบศีรษะลูกสาวอย่างรักใคร่ “แล้วนี่พี่ภัสไปไหนล่ะคะ” หญิงสาวเหลียวมองรอบบริเวณบ้านที่เงียบผิด ปกติ “ภัสเห็นว่าแม่ลงมา เขาเลยขอกลับไปอยู่เป็นเพื่อนพ่อ” “แล้วนี่ไปยังไงคะ จะมืดค�่ำอยู่แล้ว” “เห็นว่าจะไปเครื่อง แล้วให้พ่อไปรอรับที่สนามบิน ก่อนไปภัสเขาท�ำกับข้าว เตรียมไว้ให้พิมหลายอย่างเลยนะ” “แม่หวิ หรือยังคะ” หญิงสาวถามพร้อมกับหันไปมองนาฬิกาทรงกลมทีแ่ ขวน อยู่บนฝาหนัง “เกือบทุ่มแล้ว” “ยังหรอกลูก แล้วพิมล่ะ จะกินเลยหรือเปล่า” “พิมยังไม่หิวหรอกค่ะ ขอเวลาพิมค้นข้อมูลของคนพวกนั้นก่อน” “ข้อมูลของคนในครอบครัวนายเดชาน่ะเหรอ” พรรณรายขยับนั่งตัวตรง ดวงตาวาววับเมื่อเอ่ยถึงชายสูงวัยผู้เป็นศัตรู “ค่ะแม่” “แม่เตรียมมาให้พิมหมดแล้ว” ผู้ให้ก�ำเนิดบอกก่อนหันไปเปิดกระเป๋าหนัง สีครีมที่วางอยู่ข้างตัวหยิบซองเอกสารสีน�้ำตาลมายื่นให้ลูกสาว พิมพ์นารารับซองมาเปิด แล้วดึงเอกสารที่เย็บเล่มเรียบร้อยออกมาดูข้อมูล ที่ปรากฏอยู่ภายในเล่มซึ่งมีรูปถ่ายปัจจุบันของสมาชิกตระกูลพัทธ์ตราสิน พร้อมทั้ง รายละเอียดส่วนตัวของแต่ละคน “แม่จา้ งนักสืบให้รวบรวมข้อมูลพวกนี้ พิมจะได้รู้ ว่าใครเป็นใคร” พรรณราย อธิบายเพิ่มเติม 27
เกมหัวใจไฟริษยา
“ครอบครัวของเขาดูอบอุ่นดีนะคะ” พิมพ์นาราบอกพลางพลิกดูภาพถ่าย สมาชิกภายในครอบครัวของเดชาพร้อมทั้งบทสัมภาษณ์บางส่วนที่เคยตีพิมพ์ใน นิตยสาร ในบทสัมภาษณ์นั้น เจ้าพ่อแห่งวงการโทรทัศน์ได้บอกเล่าถึงเรื่องราวความ ส�ำเร็จในหน้าที่การงาน รวมไปถึงความเป็นไปในชีวิตครอบครัวอันประกอบด้วย ขวัญฤทัยผู้เป็นภรรยา ยิ่งคุณ กันต์กวี และตรีดาว ลูกชายลูกสาวซึ่งเป็นที่รู้จักกัน ดีในวงการสื่อสารมวลชน “นายเดชาเขามีลูกสามคน ผู้ชายสอง ผู้หญิงหนึ่ง แม่ว่าอีกไม่นานพิมคงได้ พบกับลูกสาวคนเล็กของเขา” “คุณตรีดาวน่ะหรือคะ พิมเจอกับเขามาแล้ว ว่าแต่คณ ุ เดชากับคุณขวัญฤทัย เขามีลกู ด้วยกันแค่นหี้ รือคะ” พิมพ์นาราบอกพร้อมกับถามข้อสงสัย เพราะในรูปถ่าย ไม่มีรูปของปรานต์ แม้แต่ชื่อของชายหนุ่มก็ไม่มีการเอ่ยถึง “เท่าที่แม่รู้ ก็มีสามคนแค่นั้น” พรรณรายมีสีหน้าครุ่นคิดแต่เพียงชั่วครู่จึง เอ่ยประโยคถัดมาว่า “แต่รู้สึกว่าเขาไปขอเด็กผู้ชายที่ไหนไม่รู้มาเลี้ยงเป็นลูก ถ้าจ�ำ ไม่ผิด น่าจะอายุมากกว่าลูกชายคนโตเขาสักปีสองปีนี่ละ” “ชื่อปรานต์ใช่ไหมคะ” “ลูกรู้จักด้วยเหรอ” “เขาเป็นหัวหน้าฝ่ายข่าวที่ไทยเอนเตอร์เทน พิมเห็นเขานามสกุลเดียวกับ คุณเดชา” “นายปรานต์อะไรนี่ คงเป็นเด็กคนนั้น” พิมพ์นาราเพิ่งคิดได้ว่า ใบหน้าของชายหนุ่มผู้เป็นรักครั้งแรกของเธอไม่มี ส่วนคล้ายคลึงกับสามพี่น้องตระกูลพัทธ์ตราสินเลยสักนิด หน้าตาของปรานต์คมคายแบบผู้ชายไทย ดวงตาคู่เรียวภายใต้คิ้วเข้ม จมูก โด่งเป็นสัน ปลายจมูกรัน้ ขึน้ เล็กน้อย ริมฝีปากบาง ต่างกับสามคนพีน่ อ้ งทีม่ ลี กั ษณะ หน้าตาอย่างคนสืบเชื้อสายจีน แต่ถึงอย่างไรเขาก็ขึ้นชื่อว่าเป็นคนในตระกูลพัทธ์ตราสิน เขาย่อมมีส่วน รับผิดชอบในความผิดที่หัวหน้าครอบครัวเป็นผู้ก่อขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ 28
ไปรยา
“แม่คดิ ว่าข้อมูลพวกนีค้ งเป็นประโยชน์กบั พิม แต่ถา้ พิมสงสัยอะไร พิมค่อย โทรถามแม่อีกที แต่อย่าลืมว่าเรื่องนี้เป็นความลับระหว่างเราสองคน พิมอย่าให้พ่อ กับภัสรู้เรื่องนี้เป็นอันขาด” “แม่ก็อยู่กับพิมที่นี่เลยสิคะ ส่วนพี่ภัสก็ให้เขาอยู่กับพ่อทางโน้น” “พิมก็รู้ดีอยู่แล้วไม่ใช่หรือ ว่าแม่ท�ำอย่างนั้นไม่ได้ แม่เป็นห่วงพ่อ เป็นห่วง โรงงาน” “พิมพูดเล่นค่ะแม่ ถึงพิมอยากให้แม่ลงมาอยูก่ บั พิมมากแค่ไหน พิมก็คงไม่ ท�ำอย่างนั้นหรอกค่ะ พิมเป็นห่วงพ่อเหมือนกัน” “พิมอยู่ทางนี้ ต้องดูแลตัวเองดีๆ นะลูก อย่าท�ำอะไรที่มันเสี่ยง แล้วอย่า เผลอใจไปรักคนพวกนั้นเป็นอันขาด” “แม่สบายใจเถอะนะคะ พิมรับรอง ว่าพิมจะไม่ทำ� ให้แม่ผดิ หวัง” พิมพ์นารา บอกพลางเอื้อมไปจับมือมารดาบีบเบาๆ “ขอบใจมากนะลูก ถ้าพิมคิดว่าเรื่องนี้มันเหลือบ่ากว่าแรงเกินก�ำลังที่ลูกจะ จัดการได้ พิมถอนตัวก็ได้นะ” พรรณรายประสานสายตากับลูกสาวนิ่ง “แม่น่าจะรู้ ถ้าพิมตัดสินใจท�ำอะไรแล้ว พิมก็ต้องเดินหน้าจนกว่าจะส�ำเร็จ พิมไม่มีวันถอยหลังยอมแพ้ง่ายๆ หรอกค่ะ” “แม่รู้จ้ะ แต่แม่อดเป็นห่วงพิมไม่ได้” “แม่ไม่ต้องเป็นห่วงพิมหรอกนะคะ พิมมีพี่ภัสคอยดูแลอยู่ทั้งคน แต่ถ้าไม่ ไหวยังไง พิมจะบอกแม่อีกทีก็แล้วกันนะคะ” พรรณรายดึงตัวพิมพ์นาราเข้าไปกอดไว้ในอ้อมแขน ผูเ้ ป็นลูกสาวซุกใบหน้า ลงกับอ้อมอกที่เต็มไปด้วยไออุ่น รับรู้ได้ถึงความรักความห่วงใยที่มารดามีให้อย่าง ล้นเหลือ “แม่ลงมาคราวนี้ คงอยู่กับพิมได้แค่สองสามวันเท่านั้นนะลูก ถ้าช่วงไหน งานที่โรงงานไม่ยุ่งมาก แม่คงมีเวลาลงมาหาพิมได้บ่อยๆ” คนเป็นแม่บอกพร้อมกับ ยกมือข้างหนึ่งขึ้นลูบศีรษะลูกสาว “วันไหนถ้าพิมทนคิดถึงแม่กบั พ่อไม่ไหว พิมก็จะชวนพีภ่ สั กลับบ้าน” หญิงสาว บอกเสียงอู้อี้ 29
เกมหัวใจไฟริษยา
“อีกหน่อยพอพิมดัง พิมคงไม่มเี วลาได้ไปไหนมาไหนเหมือนคนอืน่ เขาหรอก” พิมพ์นาราได้แต่ยิ้ม คิดวาดภาพตัวเองกลายเป็นคนดังไม่ออก จุดประสงค์ ของการเข้ามาเป็นผูป้ ระกาศข่าว ก็เพือ่ ต้องการพาตัวเองเข้ามาใกล้ชดิ กับคนในตระกูล พัทธ์ตราสิน เธอไม่ได้คาดหวังเรื่องชื่อเสียงเงินทองเท่าไรนัก ไม่เพียงแต่ไม่คาดหวัง เธอแทบจะลืมเรือ่ งนีเ้ สียด้วยซ�ำ้ ถ้าไม่ได้มโี อกาสพบกับหญิงสาวผูป้ ระสบความส�ำเร็จ ในอาชีพผู้ประกาศข่าวอย่างตรีดาว “แม่คิดว่าพิมจะดังหรือคะ” เธอคลายอ้อมกอดเงยหน้าขึ้นสบตากับมารดา “ไม่ใช่แค่ดังอย่างเดียว พิมจะต้องเป็นผู้ประกาศที่ทุกคนจดจ�ำและเฝ้า ติดตามทุกครั้งที่พิมออกมาปรากฏตัวอยู่หน้าจอโทรทัศน์” “พิมยังนึกภาพเวลาที่ตัวเองอ่านข่าวไม่ออกเลยนะคะแม่” “ภัสเขาโทรไปเล่าให้พ่อฟังว่า พิมได้อ่านข่าวช่วงพยากรณ์อากาศ” “ค่ะแม่ พอดีคนเก่าเขาเขยิบขึ้นไปอ่านข่าวภาคดึก คุณปรานต์เลยให้พิมมา รายงานพยากรณ์อากาศช่วงนี้แทน” “ถ้าเป็นเมื่อก่อน คนที่จะเป็นผู้ประกาศส่วนใหญ่ทางช่องมักจะให้เริ่มต้น ด้วยการเป็นผู้สื่อข่าวภาคสนาม ต้องลงพื้นที่ไปท�ำข่าว กว่าจะได้มานั่งอ่านเป็นเรื่อง เป็นราวที่หน้าจอ ต้องใช้เวลานานเลยรู้ไหม อย่างพิมนี่ถือว่าโชคดีมาก พิมต้องใช้ โอกาสที่ได้รับมาให้คุ้มค่านะลูก” “พิมสัญญา ว่าจะท�ำหน้าที่ของตัวเองอย่างดีที่สุด คนที่ท�ำกับพ่อต้องได้รับ ผลตอบแทนอย่างสาสม” พรรณรายยิ้มให้กับค�ำมั่นสัญญาที่ออกจากปากลูกสาว ในขณะที่ด้านหนึ่ง ของจิตใจเกิดความรูส้ กึ ผิดบาป ทีเ่ ป็นคนลงมือเติมเชือ้ ไฟแค้นให้กบั สายเลือดในอก แต่จะท�ำอย่างไรได้ ในเมือ่ เรือ่ งราวต่างๆ ล่วงเลยมาจนถึงวันนีแ้ ล้ว เธอต้อง เดินหน้าให้ถึงที่สุด แม้อ�ำนาจผู้เป็นสามี จะไม่เห็นด้วยกับความคิดที่เธอส่งเสริมให้ พิมพ์นาราได้เป็นผูป้ ระกาศ แต่สดุ ท้ายเขาก็ยอมรับฟังเหตุผลและเคารพการตัดสินใจ ของเธอผู้เป็นมารดารวมถึงเจ้าของรอยแค้นในอดีตที่ยังคงติดตามมาหลอกหลอน โดยไม่มีทีท่าว่าจะลบเลือนไปจากชีวิต หากไม่ได้รับการสะสาง
30
ไปรยา
‘ผมไม่ตอ้ งการให้คณ ุ รือ้ ฟืน้ เรือ่ งราวทีจ่ ะย้อนกลับมาท�ำร้ายให้คณ ุ ต้องเจ็บปวด ความจริ ง คุ ณ ควรลื ม เรื่ อ งที่ เ กิ ด ขึ้ น กั บ คุ ณ ได้ แ ล้ ว ทุ ก วั น นี้ คุ ณ คื อ พรรณราย ปุริมปรัชญ์ ภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของผม แล้วลูกพิมก็เป็นลูกสาวของผม คุณไม่ควรพาลูกไปเสี่ยง’ อ�ำนาจพยายามอ้างถึงเหตุผลเพื่อให้เธอล้มเลิกแผนการ แก้แค้นผู้คนที่เคยท�ำร้ายเธอ ‘ฉันแค่อยากให้ลูกได้ท�ำตามความฝัน ฉันไม่ได้คิดแก้แค้นคนพวกนั้นสัก หน่อย’ วันนั้นพรรณรายยืนยันเสียงแข็งกลับไป แต่อดคิดไม่ได้ว่า ก่อนหน้าที่จะ ตัดสินใจแต่งงานกับอ�ำนาจ เธอไม่น่ายอมรับว่าตนเองคือ ‘อารียา’ หญิงสาวอดีต ผู้ประกาศข่าวที่เคยมีเรื่องอื้อฉาวกับผู้มีอิทธิพลในวงการโทรทัศน์ วันที่หญิงสาวตัดสินใจหันหลังให้กับวงการสื่อสารมวลชน เพื่อเริ่มต้นชีวิต ใหม่ในฐานะพี่เลี้ยงลูกสาวเจ้าของโรงงานท�ำเครื่องเงินที่จังหวัดเชียงใหม่ ชายหนุ่มผู้ เป็นนายจ้างรวมถึงญาติพี่น้องและบรรดาคนงานในโรงงานแห่งนั้น แทบจะไม่มีใคร จดจ�ำเธอได้ มีบา้ งทีร่ สู้ กึ คลับคล้ายคลับคลา ครัง้ นัน้ เธอได้แต่ยนื ยันหนักแน่นกลับ ไปว่า เธอไม่ใช่อารียาผู้ประกาศสาวที่ก�ำลังตกเป็นข่าวฉาวครึกโครมอยู่ในขณะนั้น อดีตผู้ประกาศข่าวชื่อดังลงทุนเปลี่ยนชื่อนามสกุล ปรับปรุงรูปลักษณ์ ภายนอกให้กลายเป็นคนใหม่ จากเดิมที่เคยแต่งกายด้วยเสื้อผ้าทันสมัย เธอเลือกที่ จะสวมชุดคลุมท้องเชยๆ ใบหน้าซีดเซียวไร้การตกแต่งด้วยเครื่องส�ำอางราคาแพง ผมยาวสลวยด�ำขลับถูกย้อมให้กลายเป็นสีน�้ำตาลอ่อนพร้อมทั้งซอยสั้นเหนือต้นคอ เพียงเท่านี้ก็สามารถตบตาผู้คนให้เชื่อว่าเธอคือ ‘พรรณราย’ และการทีอ่ ารียาเป็นเพียงเด็กก�ำพร้าไร้ญาติพนี่ อ้ ง จึงไม่มใี ครเดือดร้อนตาม หาในวันทีเ่ ธอหายสาบสูญไปจากสังคมถึงแม้เธอจะเป็นถึงผูป้ ระกาศข่าวชือ่ ดัง เพราะ หลังจากเกิดข่าวอื้อฉาวระหว่างผู้ประกาศข่าวสาวสวยกับชายหนุ่มผู้ทรงอิทธิพลใน วงการ จนกระทั่งเธอหายหน้าไปจากจอโทรทัศน์ บรรดานักข่าวหนังสือพิมพ์รวมไป ถึงนิตยสารบันเทิง ต่างออกมาเขียนข่าวกล่าวหา ว่าเธอแอบอ้างเรื่องความสัมพันธ์ ลึกซึ้งที่เกิดขึ้น และเมื่อความจริงเปิดเผย ว่าชายหนุ่มคู่กรณีเป็นผู้บริสุทธิ์ เธอจึง เดินทางไปใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศเพื่อหนีข่าวฉาวของตัวเอง 31
เกมหัวใจไฟริษยา
ในวันทีอ่ ารียาต้องหนีหน้าจากผูค้ นในสังคม หญิงสาวไม่เคยรูต้ วั ว่ามีสายเลือด ของผู้ชายใจร้ายติดท้องของเธอมาด้วย แต่หลังจากเปลี่ยนชื่อเป็นพรรณรายแล้ว ย้ายไปกบดานอยูท่ จี่ งั หวัดเชียงใหม่ได้เพียงไม่นาน เธอจึงเริม่ รูส้ กึ ตัว ว่ามีบางสิง่ บาง อย่างที่ผิดปกติเกิดขึ้นภายในร่างกาย ครั้งแรกเธอคิดปลอบใจตัวเองว่า อาการเวียน ศีรษะพร้อมกับครัน่ เนือ้ ครัน้ ตัวคล้ายไม่สบายนัน้ เป็นอาการของโรคไข้หวัด แต่เมือ่ คิด ทบทวนถึงประจ�ำเดือนที่ขาดหายไปเกือบสองเดือน เธอก็แทบล้มทั้งยืน แต่แล้วเมื่อตั้งสติได้ หญิงสาวจึงเดินทางไปพบแพทย์ตรวจร่างกายอย่าง ละเอียด เพื่อจะได้รับค�ำยืนยันกลับมา ว่าเธอตั้งครรภ์ได้สองเดือนกว่าแล้ว นาทีนนั้ หญิงสาวสัญญากับตัวเอง ว่าจะดูแลสายเลือดในอกอย่างดีทสี่ ดุ แม้ วันข้างหน้าต้องเผชิญกับอุปสรรคปัญหาอย่างแสนสาหัส เธอก็พร้อมที่จะรับมือกับ ทุกสิ่งทุกอย่างที่ติดตามมา เพราะลูกถือเป็นสิ่งเดียวที่สามารถยืนยันความสัมพันธ์ ระหว่างเธอกับผู้ชายคนนั้นให้ผู้คนบนโลกใบนี้รู้ว่า ค�ำพูดที่ออกจากปากผู้หญิงตัว เล็กๆ ที่ถูกตราหน้าว่าเป็นคนโกหกนั้นเป็นเรื่องจริง แต่เวลานั้นพรรณรายหรืออารียา ไม่คิดที่จะกลับไปทวงคืนความยุติธรรม ให้กับตัวเองหรือแม้กระทั่งสายเลือดในอกที่ก�ำลังจะลืมตาดูโลก หญิงสาวตัดสินใจ บอกความจริงเกี่ยวกับประวัติความเป็นมากับอ�ำนาจก่อนแต่งงาน เพราะคิดว่าอย่าง น้อยผูช้ ายทีร่ กั เธอด้วยความจริงใจ ยอมเสียสละรับเป็นพ่อของลูกในท้องควรได้รบั รู้ ความจริง และเขาก็แสดงให้เห็นว่า อดีตที่ผ่านมาไม่ส�ำคัญเท่ากับปัจจุบัน เขายืนยัน ที่จะร่วมชีวิตกับผู้หญิงที่มีต�ำหนิอย่างเธอ ความรักอันบริสุทธิ์ที่เขามอบให้ ท�ำให้เธอ ใจอ่อนยอมรับความรู้สึกนั้นไว้ด้วยความเต็มใจ ขณะที่ชีวิตของพรรณรายดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความสุขสมหวัง แต่ทว่า ความแค้นที่มีต่อชายหนุ่มอีกคนหนึ่งยังคงชัดเจนในความรู้สึก อ�ำนาจดูเหมือนจะ รับรู้ถึงความรู้สึกด้านมืดของภรรยา เขาจึงพยายามท�ำทุกวิถีทางเพื่อให้หญิงสาวลืม เรื่องราวเลวร้ายที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ด้วยการทุ่มเทความรักความอบอุ่นพร้อมทั้ง สอนให้รู้จักค�ำว่า ‘ให้อภัย’ โดยเชื่อมั่นว่าความรู้สึกเหล่านั้นจะสามารถเยียวยารักษา บาดแผลในชีวิตของหญิงสาวผู้เป็นภรรยาได้...แต่เขาคิดผิดถนัด
32
ไปรยา
‘ถึงเวลาแล้วทีค่ นพวกนัน้ จะได้รบั ผลตอบแทนอย่างสาสม’ พรรณรายร�ำ่ ร้อง ภายในใจพลางจ้องมองใบหน้าของเลือดเนือ้ เชือ้ ไขทีก่ �ำลังจะกลายมาเป็นเครือ่ งมือใน การบ�ำบัดแค้นครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิต เพี ย งครั้ ง แรกที่ ต รี ด าวมี โ อกาสได้ พู ด คุ ย กั บ ผู ้ ป ระกาศสาวคนใหม่ สัญชาตญาณของเธอบอกให้รู้ว่า หญิงสาวคนนั้นไม่ธรรมดา ไม่วา่ จะเป็นรูปร่างหน้าตาอันงดงาม กิรยิ าท่าทางค�ำพูดจาทีบ่ อกถึงความเชือ่ มัน่ ในตัวเองพอๆ กับความร้ายกาจที่แฝงมาในดวงตางามระยับ ริมฝีปากแต้มด้วย รอยยิ้มหวานล�้ำนั้นก่อให้เกิดความรู้สึกเย็นยะเยือกขึ้นมาอย่างควบคุมไม่อยู่ ทั้งที่ ตลอดชีวิตที่ผ่านมาตรีดาวไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อน แต่ส�ำหรับพิมพ์นาราแล้ว สามารถสร้างความหวาดหวัน่ ครัน่ คร้ามให้ตรีดาว เหมือนกับได้พานพบคู่แข่งที่มีความสามารถสมน�้ำสมเนื้อ ยิ่งอีกฝ่ายประกาศให้รู้ถึง ความสัมพันธ์ที่ก�ำลังจะเริ่มต้นกับบิดาด้วยแล้ว แน่ใจได้เลยว่า หญิงสาวคนนั้นไม่ ได้เก่งแค่ท�ำหน้าที่ผู้ประกาศข่าวเพียงอย่างเดียวเท่านั้น หลังจากได้รับฟังค�ำยืนยันจากปากพิมพ์นารา ถึงมิตรภาพที่เจ้าพ่อวงการ โทรทัศน์หยิบยืน่ ให้ ตรีดาวตัง้ ใจน�ำเรือ่ งนีไ้ ปบอกกับมารดา แต่เมือ่ คิดทบทวนซ�ำ้ ไป ซ�้ำมาหลายครั้ง เธอก็เปลี่ยนใจ ไม่อยากให้เกิดสงครามขึ้นภายในบ้าน เพราะครั้งนี้ ไม่ใช่ครั้งแรกที่บิดาแสดงความสนใจหญิงสาวคราวลูกอย่างออกนอกหน้า ก่อนหน้า นั้น มีผู้หญิงมากหน้าหลายตาผ่านเข้ามาในชีวิตของผู้ให้ก�ำเนิดราวกับเป็นเรื่องปกติ ธรรมดา ซึ่งพิมพ์นาราคงไม่ต่างอะไรกับหญิงสาวเหล่านั้น เวลานี้ สิง่ ทีเ่ ธอควรท�ำคือการสงบปากค�ำพร้อมทัง้ เฝ้าติดตามพฤติกรรมของ พิมพ์นารา โดยไม่ให้ฝ่ายนั้นรู้ตัว และคนที่เหมาะสมในการเป็นหูเป็นตาให้เธอก็คือ ปรานต์ เขาน่าจะรูเ้ รือ่ งของหญิงสาวผูน้ นั้ เป็นอย่างดี ในฐานะทีเ่ ขาเป็นถึงหัวหน้าฝ่าย ข่าว รวมทั้งท�ำหน้าที่เป็นคนกลางจัดหาผู้หญิงมาน�ำเสนอให้บิดาของเธอตลอดระยะ เวลาหลายปีที่ผ่านมา เมื่อมองเห็นทางออก ตรีดาวจึงหมุนพวงมาลัยรถเปลี่ยนเส้นทางจากเดิม ที่ตั้งใจจะกลับเข้าบ้านซึ่งตั้งอยู่ใจกลางเมือง มุ่งหน้าสู่คอนโดมิเนียมสถานที่พ�ำนัก พักพิงของชายหนุ่มผู้เป็นที่รัก 33
เกมหัวใจไฟริษยา
รถตระกูลยุโรปสีตะกั่วพุ่งทะยานมุ่งหน้าไปบนท้องถนนที่ยังคงเต็มไปด้วย ยวดยานซึง่ วิง่ ตามกันเป็นแถวยาวเหยียดแม้เวลาจะล่วงผ่านเกือบค่อนคืนแล้วก็ตาม “จะไปไหนกันนักหนา ดึกป่านนี้แล้ว...” ตรีดาวบ่นกับตัวเองเบาๆ แล้วนึก ขึ้นได้ว่าตัวเองก็ไม่ต่างอะไรจากเจ้าของรถพวกนั้น “ถ้ารู้ว่าติดขนาดนี้ ฉันไม่ขับมา ให้เมื่อยหรอก” หญิงสาวบ่นพลางเอื้อมมือไปหยิบแผ่นซีดีเพลงใส่เครื่องเล่น หวังให้เสียง เพลงช่วยขับกล่อมบรรเทาความน่าเบื่อของการจราจร ซึ่งดูเหมือนจะได้ผล เมื่อ เพลงรักท่วงท�ำนองอ่อนหวานจากนักร้องสาวที่ก�ำลังมีชื่อเสียงโด่งดังอยู่ในขณะนี้ เริ่มต้นบรรเลงด้วยเนื้อหาลึกซึ้ง ท�ำให้คนฟังคิดไปถึงชายหนุ่มที่เจ้าตัวเพิ่งจะได้ลิ้ม รสเสน่หาจากเขาเมื่อไม่นานมานี้ จะว่าไปแล้ว ปรานต์ไม่ใช่ผู้ชายคนแรกที่ตรีดาวยอมมีความสัมพันธ์ลึกซึ้ง ด้วย เพราะช่วงเวลาที่เธอศึกษาอยู่ต่างประเทศ เธอเคยผ่านผู้ชายมาแล้วถึงสี่คน แต่ละคนล้วนเป็นชาวต่างชาติซงึ่ คบหากันเพียงช่วงระยะเวลาสัน้ ๆ โชคดีทสี่ ถานศึกษา รวมถึงเมืองที่เธอไปอาศัยอยู่นั้นมีคนไทยไม่มากนัก และส่วนใหญ่เป็นนักเรียนทุน ฐานะปานกลางไม่ได้ร�่ำรวยถึงขนาดบินมาเรียนต่อในประเทศที่ค่าครองชีพสูงลิบลิ่ว ด้วยทุนตัวเองอย่างเธอ นักเรียนไทยพวกนั้นพากันมองดูตรีดาว สาวไทยคนสวยที่ชอบเดินคอตั้ง หลังตรง แต่งกายด้วยเสือ้ ผ้าหรูหราราคาแพง เวลาเดินผ่านคนชาติเดียวกัน หญิงสาว จะท�ำหน้าเรียบเฉยหรือบางครั้งบึ้งตึงแล้วมองผ่านรอยยิ้มของผู้คนที่ตั้งใจหยิบยื่น ไมตรีมาให้ ต่างกับเวลาทีอ่ ยูก่ บั เพือ่ นชาวต่างชาติ ใบหน้าสวยหวานจะแต่งแต้มด้วย รอยยิ้ม กิริยาท่าทางเต็มไปความสดชื่นมีชีวิตชีวาราวเป็นคนละคน ไม่มีใครรู้ว่าเธอเป็นลูกสาวของเดชา พัทธ์ตราสิน หรือถ้าจะมีคนรู้ ผู้คน เหล่านั้นก็ไม่กล้าเข้ามายุ่งวุ่นวายกับเธอ อพาร์ตเม้นท์ค่าเช่าแพงระยับเปรียบเสมือน โลกส่วนตัวที่แบ่งแยกเธอออกจากผู้คน ไม่มีนักเรียนไทยคนไหนล่วงรู้ถึงวิถีชีวิต ความเป็นไปของตรีดาว หญิงสาวจึงมีชีวิตอิสรเสรี อยากจะท�ำอะไรก็ท�ำไม่ต้องอยู่ ในกรอบที่มารดาขีดเส้นก�ำหนดไว้เหมือนครั้งที่ใช้ชีวิตอยู่ในเมืองไทย ความสวยของหญิ ง สาวชาวไทยเป็ น ที่ เ ลื่ อ งลื อ ในหมู ่ นั ก ศึ ก ษาชายใน มหาวิทยาลัย จึงไม่แปลกอะไรที่เธอจะมีเพื่อนชายมากหน้าหลายตาหลากเชื้อชาติ 34
ไปรยา
แวะเวียนเข้ามาท�ำความรู้จัก แต่ชายหนุ่มสัญชาติอเมริกันดูเหมือนจะเข้าตาตรีดาว มากกว่าคนอื่นๆ ความสุภาพอ่อนโยนช่างเอาใจซึ่งดูแล้วไม่ต่างจากหนุ่มไทยของเขา สร้างความประทับใจให้เธอถึงกับเผลอตัวเผลอใจเพราะหลงผิดคิดว่าเป็นรักแรกพบ แต่สดุ ท้ายเมือ่ สองหนุม่ สาวมีความสัมพันธ์ลกึ ซึง้ ต่อกันได้เพียงไม่นาน เขาก็หนั กลับ ไปควงเพื่อนสาวคนใหม่ซึ่งเป็นคนชาติเดียวกัน เวลานั้นเธอร้องไห้เสียใจ พร้อมๆ กับได้เรียนรู้อีกแง่มุมหนึ่งของชีวิต บทเรียนจากความรักครัง้ แรกสอนให้รวู้ า่ ความสัมพันธ์ทางกายของชายหญิง ไม่จ�ำเป็นต้องเกิดจากความรัก...ความใคร่ต่างหากที่เป็นตัวก�ำหนดให้เกิดความ สัมพันธ์นั้น แต่ถึงจะพยายามท�ำใจให้คิดอย่างนั้นได้ แต่หัวใจดวงน้อยของเธอ ยังรับรู้ถึงความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นอยู่ดี แต่ก็แค่ช่วงระยะเวลาสั้นๆ เมื่อลุกขึ้นยืนได้ ความต้องการทางธรรมชาติในร่างกายที่ความรักครั้งแรกทิ้งไว้ให้กลับแจ่มชัดขึ้นมา ในความรู้สึก รสเสน่หาที่ผ่านเข้ามาในชีวิตสาวยังคงตราตรึงในห้วงลึกของอารมณ์เร้นลับ แม้ครัง้ แรกทีพ่ านพบร่างกายจะเต็มไปด้วยความเจ็บปวด แต่เมือ่ ผ่านช่วงเวลานัน้ ไป แล้ว ความสุขที่ได้รับกลับคืนมาแปรเปลี่ยนเป็นความอิ่มเอมใจจนยากลบเลือนไป จากจิตใจและร่างกาย ตรีดาวถึงได้แสวงความสุขจากผู้ชายครั้งแล้วครั้งเล่าโดยไม่มีข้อผูกมัดใดๆ ต่อกัน จนกระทั่งเรียนจบกลับมาพบกับปรานต์ ชายหนุ่มผู้อยู่ในฐานะลูกชายคน หนึ่งของผู้ให้ก�ำเนิด แต่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทางสายเลือดกับหญิงสาว ความผูกพันในวัยเยาว์ถักทอสายใยกลายเป็นความรักที่ต้องแอบซ่อน แม้ ในความเป็นจริง ตรีดาวจะเป็นฝ่ายแอบรักปรานต์เพียงฝ่ายเดียว และรู้แก่ใจดีว่า ชายหนุม่ รักเธอเหมือนน้องสาวทีเ่ ติบโตมาด้วยกัน ไม่มวี นั ทีค่ วามรูส้ กึ ของเขาจะแปร เปลี่ยนเป็นอื่นไปได้ หญิงสาวจึงคิดวางแผนหลอกล่อเพื่อให้ปรานต์ก้าวเข้ามาติดกับดัก เธอเสีย เวลาอยู่นานกว่าที่แผนการจะส�ำเร็จลุล่วงตามที่ตั้งใจไว้ แต่ไม่ว่าจะอย่างไรรสสัมผัส ที่ได้รับจากชายหนุ่มคิดแล้วคุ้มค่ากับการรอคอย เติมความรู้สึกที่ขาดหายให้กลับ เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขทั้งร่างกายและจิตใจอย่างที่เธอไม่เคยได้รับจากผู้ชายคน ไหนมาก่อน 35
เกมหัวใจไฟริษยา
ตรีดาวยิ้มกับตัวเองเมื่อน�ำรถเข้ามาจอดภายในคอนโดมิเนียมสูงเก้าชั้นซึ่ง ตัง้ อยูห่ า่ งจากถนนสายหลักลึกเข้ามาในซอยเกือบสองร้อยเมตร พนักงานรักษาความ ปลอดภัยเดินน�ำบัตรประชาชนของหญิงสาวกลับมาคืนให้หลังจากจดบันทึกการเข้า ออกของบุคคลภายนอกเสร็จเรียบร้อย “ขอบคุณครับ” พนักงานบอกพร้อมกับยกมือขึ้นตะเบะแสดงความเคารพ ขณะที่ตรีดาวก้าวลงจากรถ หญิงสาวหันไปพยักหน้าน้อยๆ ก่อนยื่นมือไปรับบัตรประชาชนกลับคืนมา ส่วนอีกมือหนึ่งกดโทรศัพท์มือถือติดต่อไปยังเจ้าของห้องซึ่งพักอยู่ภายในอาคาร ตรงหน้า “ลงมารับดาวด้วยค่ะ” เธอออกค�ำสั่งเมื่อปรานต์รับสาย แล้วรีบกดวางโดย ไม่รอค�ำตอบรับของชายหนุ่ม ผ่านไปเกือบห้านาที ประตูกระจกซึ่งเข้าออกด้วยระบบคีย์การ์ดถูกเปิดออก จากด้านใน เผยให้เห็นร่างสูงโปร่งในชุดเสื้อยืดสีขาวแนบล�ำตัวกับกางเกงกีฬาขาสั้น สีด�ำสนิท ใบหน้าเกลี้ยงเกลาอย่างคนอาบน�้ำเสร็จใหม่ๆ ตรีดาวสบตากับชายหนุม่ แวบหนึง่ ก่อนก้าวผ่านประตูตรงไปยังลิฟต์ไม่สนใจ สีหน้าท่าทางล�ำบากใจของอีกฝ่ายที่เดินตามหลังมาติดๆ และเมื่อทั้งสองก้าวเข้ามา ภายในลิฟต์ฝ่ายชายจึงเปิดปากถาม “คุณดาวมาหาผมแบบนี้ ไม่กลัวคนอื่นเห็นหรือไงครับ” หญิงสาวยักไหล่แทนค�ำตอบ ดึกดื่นป่านนี้แล้วจะมีใครหน้าไหนโผล่หน้า ออกมาให้เห็น ถึงเห็นก็คงไม่มีใครทันสังเกตว่าเธอเป็นใคร ตอนที่ขับรถผ่านประตู ด้านหน้าของคอนโดมิเนียมแห่งนี้เข้ามา เธอก็ยื่นบัตรประชาชนของเพื่อนที่ท�ำหล่น ไว้บนรถ พนักงานรักษาความปลอดภัยยังรับไปจดหน้าตาเฉย และครัง้ นีไ้ ม่ใช่ครัง้ แรก ที่เธอมาที่นี่ ประตูลฟิ ต์เลือ่ นเปิดออกหลังจากขึน้ มาหยุดบนชัน้ สูงสุดของคอนโดมิเนียม ปรานต์ก้าวออกมาจากลิฟต์เดินตรงไปยังห้องพักซึ่งตั้งอยู่ทางปีกซ้ายของตัวอาคาร ตรีดาวเดินตามหลังเข้ามาอย่างเงียบเชียบ สายตาจับจ้องไปยังร่างก�ำย�ำของชายหนุ่ม ขณะที่ไฟปรารถนาเริ่มลุกโชนขึ้นภายในจิตใจอย่างควบคุมไม่อยู่ 36
ไปรยา
ทันทีทสี่ องหนุม่ สาวก้าวเข้ามาภายในห้องรอดพ้นจากกล้องวงจรปิดซึง่ ติดตัง้ ไว้ตามจุดต่างๆ ภายในอาคาร หญิงสาวโผเข้ากอดรัดร่างสูงนั้นไว้ด้วยความคิดถึง ริมฝีปากบางพร�่ำร�ำพันยืนยันให้อีกฝ่ายรับรู้ถึงความในใจ “ดาวคิดถึงพี่ปรานต์เหลือเกิน” “คุณดาวอย่าท�ำแบบนีส้ คิ รับ” ปรานต์บอกพร้อมกับฝืนตัวออกจากอ้อมกอด แต่หญิงสาวไม่ยอมปล่อยให้เขาหลุดมือไปง่ายๆ “พี่ปรานต์ไม่คิดถึงดาวบ้างหรือคะ” “ผม...” เขาอึกอักแต่ลมหายใจร้อนผ่าวกล้ามเนือ้ เริม่ ตึงตัว เมือ่ มือเรียวเลือ่ น ไปสัมผัสตามส่วนต่างๆ ของร่างกายอย่างจงใจ ท่าทางเหมือนเด็กหนุ่มที่ไม่ประสีประสาเรื่องราวความรักความใคร่ของ ปรานต์ สร้างความตื่นใจให้ตรีดาวราวกับได้พบของเล่นชิ้นโปรดที่เพิ่งมีโอกาสได้ เป็นเจ้าของ ของเล่นที่ครั้งแรกหลังจากกดปุ่มสตาร์ทเธอต้องเป็นฝ่ายควบคุมเกมการ เล่น และกว่าที่ของเล่นจะตอบสนองความต้องการของผู้เล่นได้นั้น เธอต้องใช้ร้อย เล่ห์มารยาสารพัด ดีที่เธอเชี่ยวชาญและมีประสบการณ์มาก่อน ไม่อย่างนั้นคงยอม ถอดใจหันไปหาของเล่นชิ้นใหม่นานแล้ว “พี่ปรานต์อาบน�้ำเป็นเพื่อนดาวหน่อยนะคะ” ตรีดาวกระซิบข้างหูชายหนุ่ม เป็นประโยคสุดท้ายก่อนดึงร่างที่อ่อนปวกเปียกเหมือนคนไร้เรี่ยวแรงหายเข้าไป ภายในห้องน�้ำที่เวลานี้กลายเป็นสถานที่แห่งความหฤหรรษ์ของเขาและเธอ
37