เด็กหญิงประภัสสร ประวิงทรัพย์ นักเรียนชั้น ป.1/2 ชื่ อหนังสื อ ชื่ อผู้แต่ ง
: :
นิทานเด็กดีกบั ว.วชิรเมธี เรื่ อง เด็กดีไม่ข้ ีตู่ กิตติยา ลี้คลองสกุล
เรื่ องย่ อ : วันนี้อากาศดีแสนสดใสเด็กๆ นัดกันไปทาว่าวเล่น นะ โมกับข้าวตูยมิ้ หน้าเป็ น ติ๊งโหน่งกับโลมาก็ตื่นเต้นด้วยเช่นกัน ทั้งสี่ ช่วยกันขึ้น โครงไม้แปะกระดาษลงไปอย่างแข็งขัน แต่เอ๊ะว่าวของใครบนต้นไม้น้ นั หลุดลอย มาเกี่ยวพันอยูต่ รงนี้ ติ๊งโหน่งให้โลมาขึ้นต้นไม้ปีนขึ้นไปเก็บว่าวเอามานี่โลมา ค่อยๆ ปี นซ้ายทีขวาทีคว้าว่าวได้เร็ วรี่ แสนดีใจ สองแสบดีใจเป็ นที่สุดไม่ตอ้ งคุดคู่ นัง่ ทาว่าวใหม่เอาตัวที่เก็บได้มาเล่นแทนไป นะโมข้าวตู เตือนเพื่อนไปไม่ใช่ของ เรา ติ๊งโหน่งกับโลมาไม่สนใจมัวนัง่ ทาต่อทาไมเสี ยเวลาเปล่าไปเล่นว่าว สนุกสนานกันเถอะเรา นะโมข้าวตูตกแต่งว่าวให้ดูดี และว่าวแสนสวยก็เรี ยบร้อย นะโมข้าวตูยกว่าวขึ้นเร็ วรี่ ต่างปลื้มใจทาว่าวเองได้ดูดี แต่เอ๊ะ นั้นใครนะขี่ จักรยานผ่านไป ไม่นานนักนะโมกับข้าวตูกต็ กตะลึงเสี ยงอื้ออึงดังลัน่ นั้นจากไหน ใช่ติ๊งโหน่งโลมาหรื อว่าใครเด็กทั้งสองรี บวิ่งไปในทันที แก๊งจักรยานที่แท้เป็ น เจ้าของพากันร้อง นั้นว่าวของเรา เอามานี่ ติ๊งโหน่งกับโลมาปี นปี นต้นไม้ไม่รอรี ตั้งใจหนีไม่คืนว่าวยึดเอาไว้ แล้วติ๊งโหน่งกับโลมาก็หล่นดังพลัก่ กิ่งไม้รับน้ าหนัก สองคนไม่ไหว ว่าวแสนสวยกระเด็นหลุดมือไปเจ้าของต่างดีใจคว้าไปทันที นะ โมกับข้าวตูชวนเล่นว่าวแสนสวยให้เพื่อนเล่นด้วยยิง่ สนุกแสนสุ ขสันต์ ว่าวทาเอง น่าภูมิใจและได้แบ่งปั นลมเย็นๆ เล่นด้วยกันนั้นสุ ขใจ เด็กๆ พร้อมใจกราบพระ อาจารย์ได้ฟังนิทานสนุกสนานสุ ขี ยึดมัน่ ในใจ คงไว้ความดีสุขใดจะมี เท่ามี ธรรมะเอย การนาไปใช้ ในชีวติ ประจาวัน : หนังสื อเล่มนี้สอนให้รู้จกั อยูใ่ นศีลในธรรม คือการมีศีลข้อ 2 เปรี ยบได้กบั เว้นจาการถือเอาของที่เขาไม่ได้ให้ (การลักขโมย) “หลักประกันทรัพย์สิน” โดยสุ ภาษิตที่ว่า “เอาใจเขามาใส่ ใจเรา”
เด็กหญิงประภัสสร วิริยนิ ทรีย์ นักเรียนชั้น ป.2/2 ชื่ อหนังสื อ ชื่ อผู้แต่ ง
: :
พญาลิงผูย้ งิ่ ใหญ่ ตุ๊บปอง
เรื่ องย่ อ : กาลครั้งหนึ่ งนานมาแล้ว ทุง่ กว้างกลางป่ า หญ้าครึ้ มเขียว เขียว แม้น้ าลาธารผ่านไหลมะม่วงต้นใหญ่กิ่งใบทึบเทียวลูกโต “โห..เท่าหม้อน้ า” เรื่ อ เรื่ อฉ่ าฉ่ า เหลืองส้มอมเขียว ลิงเฮละโลไขว่ขวักมาพิงมาพักเฟี้ ยวฟ้าวจ๊าวเจี๊ยวพากันมา กินมะม่วงไม่หล่นไม่ร่วงซักลูก ซักเสี้ ยว วันหนึ่ งถึงคราวภัยมารอดหู รอดตาไปได้ลูก เดียวมะม่วงงอมแงม หอมจัด เจ้าป่ าฟึ ดฟัด มาแลมาเหลียว เห็นปุ๊ บ อ เจ้าป่ าตะปบปั๊ บ เคี้ยวแหยบ หยับหยับ หอมหวานอบเปรี้ ยว นอนเฝ้าโคนต้นมะม่วง ใครทักใครท้วงไม่ ฟังท่าเดียว ลิงจ๋ อตาค้างตาตก เหงื่อ ซิ่ กเปี ยกซ่ก ตัวสัน่ หน้าเซี ยว นาความบอกพญาลิง เล่าความตามจริ งไม่ลดไม่เลี้ยว ขืน อยูค่ งตายแหงแก๋ เจ้าป่ าฟัดแน่ คงกรอบเป็ นเกี๊ยว ลุกลี้ลุกลน ล่กล่ก หน้าตื่นคอตก งันงก ห่ อเหี่ ยว ฉับพลันทันใดนั้นเอง พญาลิงตัวเก่งคิดแว้บแป๊ ปเดียว ต้องข้ามแม่น้ าเดี๋ยวนี้ เร็วเร็ว น้องพี่ อย่าด๋ าวอย่าเดี๋ยว เหล่าลิงวิ่งแจ้นเร็วจี๋ ทุกตัวหยุดแก่นหยุดเซี้ ยว ไต่ที ละ ตัว ละตัว ห้อยโหนโยนตัวเกาะเถาวัลย์พนั เลี้ยวข้ามถึงสุ ดกิ่งหมู่มวลฝูงลิงต้องหงอห่ อ เหี่ ยวไต่ไต่ เตาะเตาะ แตะแตะตายหละตายแหละ “ขาดอีกนิ ดเดียว” เกรงว่าเจ้าป่ าจะตื่น พญาลิงรี บยื่นมือไปเกาะเกี่ยวคว้าหมับจับสายเถาวัลย์สองมือเกาะมัน่ สองอันแน่น เหนี ยว พญาลิงดุดนั ทันทีขา้ มไปเดี๋ยวนี้ อย่าลดอย่าเลี้ยวเร็วเร็วเจ้าป่ าตื่นแล้วไปเถิดเพื่อน แก้วข้าเจ็บนิ ดติ๊ดเดียว ไต่ไต่ทีละตัวไต่ไต่จนตัวสุ ดท้ายร้ายกาจแก่นเซี้ ยวโกรธขึ้งพญา ลิงใหญ่ขดั อกขัดใจไม่ให้หนี เที่ยวกระโดดบนตัวพลัก่ พลัก่ พญาลิงกระอักบิดตัวเป็ น เกลียว พญาลิงตัวใหญ่หมดแรง หมดเรี่ ยวเจ้าป่ ารี่ หาพญาลิงยิ่งใหญ่ใหญ่ยิ่ง พญาลิง ปราดเปรี ยว เจ้าคือผูเ้ สี ยสละข้าขอคารวะท่านผูเ้ ดียว การนาไปใช้ ในชีวติ ประจาวัน : หนังสื อเล่มนี้ สร้างสรรค์ข้ ึนมาเป็ นคาคล้องจอง เพื่อ มุ่งเน้นในการอ่านเกิดความสนุกสนานยิ่งขั้น คาบางคาเขียนให้ออกเสี ยงใกล้เคียงกับ เสี ยงพูดเพื่อเพิ่มอรรถรสในการเล่นนิ ทาน
เรื่ องย่ อ : หนังสื อเล่มนี้ให้ความรู ้ในเรื่ องกีฬาต่างๆ เป็ น เกร็ดความรู ้ คาถามและคาตอบเกี่ยวกับกีฬา เช่น การขี่มา้ เป็ นกีฬาที่ ต้องบังคับม้าให้กระโดดข้ามเครื่ องกีดขวาง โดยไม่ให้ขาของม้าเกี่ยว อุปกรณ์ร่วงลงมา นักกีฬาที่ทาได้สมบูรณ์และใช้เวลาน้อยที่สุดจะเป็ น ผูช้ นะ ส่ วนการแข่งม้าเป็ นกีฬาที่ตอ้ งควบม้าให้วงิ่ เข้าเส้นชัยให้เร็ว ที่สุด ดังนั้นการขี่มา้ จึงสาคัญที่ทกั ษะการบังคับม้าให้กระโดดได้อย่าง สมบูรณ์ที่สุด ส่ วนการแข่งม้าสาคัญที่การควบม้าให้วงิ่ เร็วที่สุด เป็ น ต้น การนาไปใช้ ในชีวติ ประจาวัน : ทาให้เรามีทกั ษะในเรื่ องกีฬาต่างๆ
เด็กชายศิวกร ศรีคง นักเรียนชั้น ป.3/2 ชื่อหนังสื อ ชื่อผูแ้ ต่ง
: :
กีฬามหาสนุก วลี จิตจารัสรัตน์
เรื่ องย่ อ : ไปขอให้คุณแม่ซ้ื อให้ดีกว่า มาดีพูดขึ้น จริ งด้วยไปเอา ของเล่นที่มีมาเทียบดูไหมว่าของชิ้นไหนที่เราไม่มี เพื่อนๆ เห็นด้วย พูดเสร็ จเพื่อนๆ ของมาดีกว็ ิ่งไปเอาของเล่นของแต่ละคนที่มีอยูม่ าดูกนั มาดีกย็ กกล่องของเล่นของ ตนออกมาด้วย เราชอบหุ่นยนต์ ถ้าซื้ ออีกเราก็จะมีหุ่นยนต์เพิ่มมากกว่าเดิม มาดี บอกเพื่อนๆ เราก็มีตุ๊กตาเพิ่มมากขึ้นด้วย เพื่อนของมาดีพูดบ้าง เราก็มีรถเพิ่มมาก ขึ้นอีกหลายคัน เพื่อนที่ชอบรถบอก เมื่อทั้งสามนาของเล่นมาวางอวดกัน จึงได้เห็น ของเล่นของแต่ละคนนั้นช่างมากมาย ยิ่งรวมกันก็ยิ่งมากมาย มาดีบอกว่า เรามาแบ่ง กันเล่นดีไหม มาดีอยากเล่นรถบังคับบ้าง เพื่อนของมาดีบอกว่า เราอยากเล่นหุ่นยนต์ ตัวนั้น ขอยืมไปเล่นสักวันนะ เพื่อนอีกคนบอกว่า ขอยืมตุ๊กตาไดโนเสาร์เล่นหน่อย นะ พอแบ่งกันเล่น เด็กๆ ก็รู้สึกสนุก เมื่อคุณแม่กลับมาเห็นมาดีกบั เพื่อนๆ เล่นของ เล่นที่มีอยูแ่ ล้วก็เอยชมว่า “เด็กๆ น่ารักมากที่เล่นของเล่นที่เด็กๆ มีเท่านี้ กเ็ พียงพอ อย่างนี้ละที่เรี ยกว่ารู ้จกั เพียงพอ”
เด็กหญิงภัสสรพร กิตติขจร นักเรียนชั้น ป.3/4
การนาไปใช้ ในชีวติ ประจาวัน : หนังสื อเล่มนี้เป็ นแนวคิดนามาจากพระราชดารัส ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หวั ที่พระราชทานแก่ปวงชนชาวไทย สอนให้รู้จกั
ชื่อหนังสื อ : นิทานคุณธรรมจากพระราชดารัส เรื่ อง ความพอเพียง ชื่อผูแ้ ต่ง : ปรี ชา ปัญญาจันทร์
ความพอเพียง
เรื่ องย่ อ : วัฏจักรของปลา ปลาทุกชนิดที่เป็ นปลาแท้ๆ ยกเว้นปลาวาฬ และปลาโลมา ซึ่งจัดเป็ นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด หนึ่งที่อาศัยอยูใ่ นน้ า ปลาแท้ๆ นั้น จะมีวฏั จักรชีวติ โดยเริ่ มจากไข่ และฟักเป็ นตัวออกเป็ นลูกปลาตัวเล็กๆ ขณะออกจากไข่ใหม่ๆ ลูกปลา ยังหาอาหารกินเองไม่ได้แต่กม็ ีสารอาหารอยูเ่ ต็มท้องทีเดียว แล้วลูก ปลาตัวเล็กก็ค่อยๆ เจริ ญเติบโตกลายเป็ นปลาเต็มวัยในที่สุด การนาไปใช้ ในชีวติ ประจาวัน : นาความรู ้มาใช้ในการเรี ยนการสอน ได้ เด็กชายฐิติกร บรรจบปี นักเรียนชั้น ป.3/4 ชื่ อหนังสื อ ชื่ อผู้แต่ ง
: :
วิถีสัตว์ น.ท.เสริมสกุล โทณะวณิก
เรื่ องย่ อ : โลกสะท้อนแสงดวงอาทิตย์ “โลกเป็ นดาว เคราะห์สีน้ าเงิน” คือคาพูดประโยคแรกของ ยูริ กาการิ น เมื่อมาถึง โลกหลังจากขึ้นยานอวกาศวิสต็อก 1 ของรัสเซียไปโคจรรอบโลก สาเหตุที่โลกเป็ นสี น้ าเงินก็เพราะแสงอาทิตย์ที่สาดส่ องมายังโลก คลื่น แสงบางชนิดโดยเฉพาะแสงสี น้ าเงิน ซึ่งมีความยาวคลื่นสั้นที่สุด และ กระจายตัวได้ดีกว่าแสงสี อื่นได้สะท้อนออกไปในอวกาศ ทาให้โลกดู เป็ นสี่ น้ าเงินอย่างที่เห็น การนาไปใช้ ในชีวติ ประจาวัน : นาความรู ้มาใช้ในการเรี ยนการสอน ด.ช.วิทวัส
นา้ พี้ นักเรียนชั้น ป.4/4
ชื่ อหนังสื อ ชื่ อผู้แต่ ง
: :
ท่ องจักรวาลโลกและทะเล อุไรวรรณ จิตเป็ นธม
ได้
เรื่ องย่อ : การประกาศเขตแดกน เมื่อนกตัวผูร้ ้องเพลง มันได้ บอกให้นกตัวอื่นๆ รู ้ถึงอาณาเขตที่มนั ดูแลอยูห่ มายความว่า มันจะไล่นกตัว ผูอ้ ื่นๆ ที่อยูใ่ นเขตแดนของมันออกไป เสี ยงเพลงจึงเป็ นสัญญาณบอกอาณา เขตที่นกแต่ละตัวครอบครอง สัตว์ทุกตัวต้องการมีอาณาเขตส่ วนตัว เพื่อจะได้ หาอาหารให้คู่ของมันและลูกๆ ได้อย่างพอเพียง บางครั้งก็ใช้เสี ยงขับไล่นกตัว ผูท้ ี่อาจจะมาแย่งคู่ตวั เมียของมันไป อาณาเขตของสัตว์แต่ละชนิด จะมีความ กว้างใหญ่มากน้อยต่างกันไป แรดจะถ่ายปั สสาวะและอุจจาระเป็ นกองๆ รอบ เขตแดนของมัน เป็ นการเตือนไม่ให้สัตว์ตวั อื่นเข้ามาในบริ เวณนี้ การนาไปใช้ ในชีวติ ประจาวัน : เราจะได้เรี ยนรู ้วา่ สัญญาณเป็ นสิ่ งสาคัญ
ต่อสัตว์ทุกประเภท ด.ญ.อรัญญา แพฟื น นักเรียนชั้น ป.5/1 ชื่ อหนังสื อ ชื่ อผู้แต่ ง
: :
สัญญาณของสัตว์ มัลคอล์ม เพนนี
ด.ช.นพพร ชื่ อหนังสื อ ชื่ อผู้แต่ ง
: :
พจน์ ฉายศิริ นักเรียนชั้น ป.6/1 หนุมานเผากรุงลงกา อัมพร เบื่อขุนทด
เรื่ องย่อ : พระรามยกทัพมาถึงที่เขาคันธมาทน์ สัง่ ให้หนุมาน ไปสื บข่าวนางสี ดา และมอบแหวนกับผ้าสไบไปให้นางด้วย และหนุมานก็ได้ พบนางสี ดา และถวายแหวน และผ้าสไบแก่นาง ก่อนกลับหนุมานคิดลองหยัง่ เชิงศัตรู ดู จึงแผลงฤทธิ์ เดชเข้าไปอาละวาด ทศกัณฑ์รู้ข่าวให้อินทรชิต ออกไปปราบหนุมาน แต่ก็แพ้กลับมาและอินทรชิตก็แผลงศรนาคบาศเสี ยงดัง สนัน่ หวัน่ ไหวลูกศรกลายเป็ นพญานาคตัวมหึ มา หนุมานเสี ยท่าถูกพันรอบ กาย หนุมานใช้อุบายให้ทศกัณฑ์ฆ่าตนด้วยวิธีการเผา หนุ มานเห็นไฟติดตัวก็ดี ใจรี บกระโจนเข้าไปในปราสาทราชฐานของกรุ งลงกาทุกแห่งชัว่ พริ บตาเดียว กรุ งลงกาก็กลายเป็ นทะเลเพลิง ทศกัณฑ์ตกใจรี บนามเหสี และเหล่าประยูรญาติ ขึ้นบุษบกไปที่เขาสัตนาคีรี ทิ้งให้เหล่าทหารและข้าราชบริ พารวิง่ หนีไฟกัน สับสนอลหม่าน เมื่อเผากรุ งลงกาแล้วหนุมานก็สลัดไฟออกจากตัว แต่ทา อย่างไรไฟที่ปลายหางก็ไม่ยอมดับ หนุมานหงุดหงิดราคาญจึงกระโจนลงไปใน น้ าดาผุดดาว่ายจนเกิดเป็ นระลอกคลื่นใหญ่ไฟก็ยงั ไม่ยอมดับ เมื่อเห็นไฟไม่ ยอมดับแน่แล้ว หนุมานจึงเหาะไปให้พระฤาษีนารทช่วย พระฤาษีหวั เราะ ขบขันแล้วบอกเป็ นปริ ษนาให้ใช้ “น้ าบ่อน้อย” ดับไฟ หนุมานได้ฟังก็คิดได้ ด้วยสติปัญญา จึงเอาหางใส่ ปากอม แล้วอัดลมในช่องจมูกไฟที่ปลายหางก็ดบั ในทันที หนุมานกราบพระฤาษีแล้วลากลับยังเขาเหมิรัน การนาไปใช้ ในชีวติ ประจาวัน : หนังสื อเล่ มนีใ้ ห้ ความสนุกสนาน เพลิดเพลิน และปลูกฝังให้ นักเรียนรักการอ่าน
คุณครู นราภรณ์ จุลลาย หัวหน้ าฝ่ ายวิชาการประถมศึกษา
ชื่ อหนังสื อ ชื่ อผู้แต่ ง
: :
นิทานจีนสอนใจ เรื่ อง อิฐทีย่ งั ไม่ เผา ม.อึง้ อรุณ
เรื่ องย่อ : นิทาน เป็ นสื่ อแต่งแต้มจินตนาการ สร้างความ สนุกสนาน และยังให้สาระความรู ้ คติสอนใจ เรื่ องอิฐที่ยงั ไม่เผา มีคนงานเผา อิฐได้นาอิฐที่ยงั ไม่เผาใส่ เข้าไปในเตาผิงทีละก้อน อิฐที่ยงั ไม่เผาก้อนหนึ่ง กลัว จนตัวสั่น อิฐที่ยงั ไม่เผาที่อยูข่ า้ งๆ พูดปลอบใจ “ไม่ตอ้ งกลัว นี้คือโอกาสที่หา ได้ยาก เมื่อผ่านการเผาในครั้งนี้ ก็จะกลายเป็ นวัสดุที่มีประโยชน์” แต่อิฐที่ไม่ ถูกเผากลัวไม่ฟัง มันพยายามเบียด พยายามหนีไปหลบซ่อนอยูใ่ นฟาง ผ่านไป ช่วงเวลาหนึ่ง คนงานก็มารวบอิฐที่เผาแล้ว อิฐที่ยงั ไม่เผากับไม่มองถึงความ เปลี่ยนแปลงของอิฐที่เผาแล้ว ว่ากลายเป็ นอิฐสี ดาแดงที่แข็งแรง ขณะที่คนงาน ขนอิฐ ก็พบว่ามีอิฐก้อนหนึ่งยังไม่ถูกเผาในกองอิฐ คนงานพูดขึ้นว่า “ทาไมยัง มีอิฐที่ยงั ไม่เผาอีกเล่า” พูดพลางก็โยนอิฐไปยังที่ไม่เผาอีกด้าน แล้วมองเพื่อนๆ ที่ต่างมุ่งสู่ ตาแหน่งหน้าที่ดว้ ยความดีใจ อิฐที่ยงั ไม่เผาได้แต่เสี ยใจ แต่ก็ช่วย อะไรไม่ได้แล้ว มีแต่จะถูกทอดทิ้งอย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย ตากแดดตากฝน แล้วก็ค่อยๆ เปลี่ยนรู ปในที่สุด ก็กลายเป็ นดินเลนที่เฉอะแฉะไปในที่สุด การนาไปใช้ ในชีวติ ประจาวัน : เกิดสมาธิ ในการอ่าน คิดตาม เกิด จินตนาการ เตือนสติ สอนใจถึงการผ่านอุปสรรคต่างๆ ทาให้เราไม่ทอ้ ถอย ทาให้เราแข็งแกร่ งต่อสู ้กบั อุปสรรคต่างๆ ที่ผา่ นมาได้อย่างปลอดภัย
คุณครู ศิริพรรณ ชื่ อหนังสื อ ชื่ อผู้แต่ ง
: :
เสาวคนธ์
ครู สายชั้น ป.2
สงบเย็นเป็ นประโยชน์ (ธรรมส่ องใจ) พระไพศาล วิสาโล
เรื่ องย่อ : ถ้าเราไม่ดูแลรักษาตัวเองให้ดี ถึงแม้ตอ้ งการจะช่วย ผูอ้ ื่นแต่ก็อาจลืมตัว กลายเป็ นคนสร้างปั ญหาให้แก่หมู่คณะเสี ยเอง และอาจ สร้างปั ญหาให้แก่ตวั เอกงอีกด้วย มีคนๆ หนึ่งสร้างบ้านอยูใ่ นซอย ซึ่ งเป็ น ทางผ่านของนักเรี ยนอาชีวะ สองโรงเรี ยนนี้ไม่ถูกกัน ทาให้กาแพงบ้านของเขา เป็ นที่ระบายข้อความของนักเรี ยนอาชีวะคู่อริ กนั เจ้าของบ้านจึงเอาป้ ายมาติดไว้ ว่า “กรุ ณาอย่าขีดเขียนบนกาแพง ” แต่ก็ไม่ได้ผล ต่อมาเขาเอาป้ ายใหญ่กว่าเดิม มาติด ก็ถูกสี พน่ ทับอีก ที่น้ ีเขาจึงติดประกาศขู่วา่ จะดาเนิ นคดีกบั ผูท้ ี่พน่ กาแพง วันรุ่ งขึ้นกลับมีขอ้ ความท้าทายเจ้าของบ้าน นับวันความไม่พอใจก็สะสมขึ้น เรื่ อยๆ แล้ววันหนึ่งความอดกลั้นก็มาถึงขีดจากัด เขาถือกระป๋ องสี พร้อมแปรง แล้วเขียนข้อความตัวใหญ่ๆ บนกาแพงว่า “ใครเขียนเป็ นหมา” เจ้าของบ้าน ต้องการด่านักเรี ยนมือบอนว่าเป็ นหมา แต่ปรากฏว่า เจ้าของบ้านนั้นแหละเป็ น หมาก่อนใคร เป็ นเพราะเขาลืมตัว นี้เป็ นเพราะไม่มีสติ ไม่ได้มองตน มองแต่คน อื่นก็เลยด่าตนเองโดยไม่รู้ตวั การนาไปใช้ ในชีวติ ประจาวัน : การรักษาตนด้วยการมีสติ เป็ นการรักษาผู ้ อื้นไปในตัว เพราะว่าการมีสติจะช่วยให้แต่ละคนทาหน้าที่การงานของตนเอง ไปด้วยดี
คุณครู สุขดี กรินทรากุล ครู สายชั้น ป.4 ชื่ อหนังสื อ ชื่ อผู้แต่ ง
: คาถาชีวติ : วิกรม กรมดิษฐ์
เรื่ องย่ อ : คาถาที่เกิดขึ้นจากการใช้ชีวิต เพื่อนามาถ่ายทอดเป็ น อุทาหรณ์ และแนวทางให้กบั อีกหลายชีวิต เพราะคาถานับเป็ นสิ่ งหนึ่งที่เข้ามามี บทบาทในชีวิตมนุษย์ ในฐานะถ้อยคาที่มีอานาจต่อกระบวนความคิด และตัดสิ นใจ ซึ่ งอาจเสริ มความแข็งแกร่ งให้กบั ความเปราะบางที่ซ่อนอยูใ่ นจิตใจ หรื อกร่ อนความ แข็งกร้าวของความทระนงที่เกินขอบเขต “คาถาชีวิต” ใช้เป็ นข้อเตือนใจ ช่วย เตือนสติให้ห่างไกลจากปัญหา มีจานวน 60 ข้อความ ทั้งยังเป็ นเครื่ องนาทางใน การก้าวไปสู่ อนาคต ด้วยความรอบคอบ และระมัดระวังยิ่งขึ้น คาถา หรื อสุ ภาษิต เหล่านี้ จึงไม่ใช้ขอ้ ความที่สกั แต่วา่ เขียนกล่าว หากแต่เป็ น “ผลึกคิดจากชีวิจริ ง” เป็ น เสมือนแนวคิด และแนวทางในการดาเนินชีวิต ดังเช่นหัวข้อ 1.เรี ยนก่อนที่จะรู ้ รู ้ ก่อนที่จะทา 2. อยูใ่ ห้ได้ทุกสถานการณ์ 3. เกียรติยศของคนอยูท่ ี่ผลของความดี อ4. ชีวิตมีค่ากว่าอารมณ์ 5. ทาดีไม่ตอ้ งมีคาชม 6. เก่งแต่ไม่โกง 7. หยุดคิดชีวิตจะล่า หลัง 8. มองให้ไกลไปให้ถึง 9. ให้ก่อนได้ 10. ทางานเยอะก็พกั เยอะ 11.ความสุ ข เกิดได้ทุกหนทุกแห่ ง ถ้าเราเป็ นคนมีสุข 12.ความหวังคือพลังชีวิต 13.จริ งจังแต่ไม่ เครี ยด 14.คิดดีไม่มีตน้ ทุน 15. คิดก่อนพูด จะไม่เสี ยใจในอนาคต 16.หนังสื อเป็ น เข็มทิศแห่งปั ญญาและอนาคต 17. อย่าคิดว่าตนดีหรื อวิเศษกว่าผูอ้ ื่นเสมอฯลฯ การนาไปใช้ ในชีวติ ประจาวัน : ใช้เป็ นข้อคิดเตือนใจสาหรับชี วิตของเรา เพื่อที่จะได้ มีมุมมองใหม่ๆ ที่สามารถนาไปปรับใช้กบั ชีวิตได้เพิ่มขึ้น จะได้มีแนวทางในการ ทางาน เพิ่มพลังใจ เห็นคุณค่า พร้อมมีจิตใจเข้มแข็งซึ่ งเป็ นรากฐานต่อสู ช้ ีวิต ทางาน อย่างมีความสุ ขในทุกๆ วันต่อไป
คุณครู ร่ ุงนภา มอทิพย์ ครู สายชั้น ป.4 ชื่ อหนังสื อ ชื่ อผู้แต่ ง
: :
กลยุทธ์ รับมือเพื่อนร่ วมงานเจ้ าปัญหา สานักพิมพ์อ่านเพลิน
เรื่ องย่ อ : คนวัยทางานในแต่ละวันต้องใช้ชีวิตอยูก่ บั ที่ทางาน ท่ามกลางบุคคลที่หลากหลายนิ สยั การทางานกับคนดีๆ ย่อมไม่มีปัญหา แต่ โชคชะตามักให้เราต้องพบกับเพื่อนร่ วมงานแย่ๆ อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ดังนั้นต้องหา วิธีรับมือเพื่อความอยูร่ อดของตนเอง - รับมือกับเพื่อนร่ วมงาน....เห็นแก่ตวั ต้องใช้วาทศิลป์ ในการบอกหากเป็ น เพื่อนร่ วมงานที่เห็นแก่ตวั ประเภทไม้แก่ดดั ยาก ก็ตอ้ งอัดกลับให้หน้าหงาย - รับมือกับเพื่อนร่ วมงาน....ชอบพูดแต่ไม่ชอบทา ต้องบอกให้เขารู ้วา่ จะต้อง ทาให้ได้ตามคาพูดของตน - รับมือกับเพื่อนร่ วมงาน....ขี้อิจฉา ก็อย่าไปสนิทสนม - รับมือกับเพื่อนร่ วมงาน...ขี้นินทา อย่าไปสนิทสนม ถ่ายคลิปแล้วส่ งให้คน ที่ถูกนินทาฟัง - รับมือกับเพื่อนร่ วมงาน....ขี้ฟ้อง พวกน้าถือความวอดวายของเพื่อน คือ สุ ดยอดผลงานของตน งานหลักของบุคคลเหล่านี้ คือ จับผิดผูอ้ ื่น ดังนั้นทา อะไรอย่าให้บุคคลเหล่านี้เห็น และหาโอกาสถ่ายคลิปบุคคลเหล่านี้ที่มกั ไม่ ทาหน้าที่ของตน มักเดินสอดส่ องไปในที่ต่างๆ ส่ งให้ผบู ้ ริ หารดูบา้ ง การนาไปใช้ในชีวิตประจาวัน
:
ใช้รับมือกับเพื่อนร่ วมงานสารพัด
รู ปแบบปัจจุบนั การทางานของเรานอกจากจะผจญกับความเครี ยดแล้ว ยังต้องเจอกับ เพื่อนร่ วมงานที่บนั่ ทอนจิตใจของเราอีก แล้วผลขององค์กรจะมีคุณภาพได้อย่างไร ดังนั้นผูบ้ ริ หารต้องการคุณภาพของงาน ก็ควรกาจัดบุคคลเหล่านี้ออกไป
คุณครู กรกัญญา โชว์ปัญญา ครู สายชั้น ป.5 ชื่ อหนังสื อ ชื่ อผู้แต่ ง
: :
รู ้โลก รู ้ธรรม เห็นกรรมตนเอง หลวงปู่ เม็ด อนาลโย
เรื่ องย่ อ : จากการอ่านแบบศึกษาอย่างวิเคราะห์ได้ความรู ้วา่ ทาไม จึงต้องมีโลก ให้พวกเราและสัตว์โลกได้อาศัยอยู่ ไม่วา่ จะเป็ นคน หรื อสรรพสัตว์ เกิดมาทาไม อะไรให้มาเกิด เมื่อเกิดแล้วจะต้องทาอย่างไร จุดมุ่งหมายปลายทางจะ ไปไหนตัวเราเองจะได้รู้วตั ถุประสงค์การมาเกิดของตนเอง เมื่อรู ้วตั ถุประสงค์จะได้ ประพฤติปฏิบตั ิตนถูก รู ้วา่ สิ่ งไหนควรทา สิ่ งไหนไม่ควรทา การที่เราเกิดมาในโลกนี้ เรามีความตายเป็ นตัวจากัดเวลาของการมีชีวิตอยู่ ความตาย เป็ นสิ่ งที่แน่นอนสาหรับทุกคน แต่เวลาที่จะตายนั้นยังไม่แน่นอนขึ้นอยู่กบั กรรมดี กรรมชัว่ ที่แต่ละคนได้กระทาไว้ในอดีตชาติและปั จจุบนั ชาติ ฉะนั้น เราต้องควร รี บเร่ งสร้างกรรมดีอยูต่ ลอดเวลา ควรระลึกอยูเ่ สมอว่าการอยูเ่ ฉย นอกจากจะได้ กาไรแล้วยังมีโอกาสขาดทุนบุญเก่าที่เคยสัง่ สมไว้จะหมดสิ้ นไป เราจึงจาเป็ นต้องเร่ ง สร้างความดีใหม่อีก เพราะเวลาที่สร้างความดีน้ นั เหลืออีกไม่มาก เราต้อง ระมัดระวังการกระทาของตนเองอย่าไปก่อกรรมทาชัว่ ใหม่ เนื่องจากจะเป็ นผลกรรม ติดตัวไปเป็ นภพเป็ นชาติไม่มีวนั จบสิ้ น สิ่ งเหล่านี้เป็ นกฎเกณฑ์ของโลก เราทุกคน เกิดมาจะต้องมีกรรมเป็ นของตนเอง จะต้องมาพบกับความทุกข์ไม่เรื่ องหนึ่งเรื่ องใดก็ ตาม เราจะต้องหาวิธีพน้ ทุกข์เอาเอง ถ้าเรานาหลักคาสอนของพระศาสดาสัมมาสัม พุทธเจ้ามาเป็ นแนวทางในการประพฤติปฏิบตั ิในการดาเนินชี วิต เราก็จะเป็ นผูม้ ี ปัญญา หาทางแก้ปัญหาอุปสรรคต่างๆ ได้ และอยูด่ ว้ ยความเป็ นสุ ข การนาไปใช้ ในชีวติ ประจาวัน : ทาให้เราเข้าใจในความเป็ นมนุษย์ของเรา ถ้าเรา เข้าใจหลักธรรมคาสอนของสมเด็จพระพุทธเจ้า ทาให้เรามีหลักยืดในการประพฤติ ปฏิบตั ิตนอยูใ่ นครรลองครองธรรม มีความเป็ นอยูอ่ ย่างเป็ นสุ ขโดยยืดหลักการ เดินทางสายกลางนั้น คือมรรคมีองค์ 8
เรื่ องย่ อ : เรี ยนภาษาไทยง่ายๆ สไตล์ครู ลิลลี่ ในหนังสื อ เล่มแรกและเล่มเดียวในประเทศ ที่ใส่ ใจทุกเรี ยนราวของภาษาไทย บอกเล่าขานกลเม็ดเคล็ดลับการเรี ยนภาษาไทยอย่างหมดเปลือก และ วิเคราะห์หน้าตาข้อสอบเข้ามหาวิทยาลัยให้ถึงแก่น ด้วยสานวนภาษา ลีลาการสอนที่ถอดรู ปแบบจากห้องเรี ยนอย่างไม่ผดิ เพี้ยน ไม่วา่ จะ เป็ นวัยคึก วัยดึก หรื อวัยไหนก็สามารถเรี ยนรู ้เรื่ องราว และ กระบวนการภาษาไทยทุกแง่มุม คุณครู สุดศิริ จันทรสารี ครู สายชั้น ป6
การนาไปใช้ ในชีวติ ประจาวัน : ได้เรี ยนรู ้วธิ ี การสอนภาษาแบบ สนุกสนานนักเรี ยนเรี ยนไม่เบื่อ และไม่ผดิ เพี้ยน
ชื่ อหนังสื อ ชื่ อผู้แต่ ง
: :
เรียนภาษาไทยง่ ายๆ สไตล์ครู ลลิ ลี่ ครู ลลิ ลี่
คุณครู ทพิ วรรณ แวงสู งเนิน ครู สายชั้น ป.6 ชื่ อหนังสื อ ชื่ อผู้แต่ ง
: :
ผู้หาความสุ ขเจอ หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
เรื่ องย่ อ : เรื่ องบุญกุศลนี้เป็ นสิ่ งที่ควรแก่มนุษย์เราอย่างยิง่ ทีเดียว มนุษย์ฉลาดรู ้จกั บุญรู ้จกั บาป ในขณะเดียวกับก็ไม่รู้จกั บาป คนที่มี จิตใจใฝ่ ธรรมเป็ นคนอบอุ่นภายในใจ เพราะใจใฝ่ ธรรมแล้วดีใจที่ใฝ่ แต่ฟืนแต่ไฟไม่ดี บ้านหนึ่งๆ มีวดั ประจาๆ วัดต้องเป็ นหัวใจของบ้าน เพื่อให้บาเพ็ญธรรม หรื อเป็ นที่อบอุ่น พระก็พระปฏิบตั ิชอบ หาที่ ต้องติตนเองว่าแยกจากธรรมวินยั ไปไม่มีต้ งั ใจประพฤติปฏิบตั ิชุ่มเย็น พระ ประชาชน ญาติโยมเข้ามาเกี่ยวข้องก็ชุ่มเย็นพระก็รอน ประชาชน ก็ร้อน พระเย็นประชาชนก็เย็นด้วยนี่แหละสาคัญ เพราะอย่างนี้พระจึง นาหน้าเสมอไปปลูกสร้างบ้านเรื อนที่ไหนต้องมีวดั ประจาบ้านน้อยวัด น้อย บ้านใหญ่วดั ใหญ่นี่เป็ นประเพณี ของชาวพุทธ เราเป็ นลูกชาวพุทธ เกิดมาให้มีศีลมีธรรมประจาตน การนาไปใช้ ในชีวติ ประจาวัน : มีขอ้ คิดและคาสอนที่ดีกบั การนาไป เป็ นแนวทางในการดาเนินชีวติ ของเราได้เป็ นอย่างดี ช่วยให้มนุษย์เรา รู ้จกั แยกผิดชอบชัว่ ดีมีความระมัดระวังต่อการดาเนินชีวติ