Sint rochus gazette 2003 12

INT ROCHU S S GAZ E T T E

Hoog in ’t vaandel : onze Gilde !

December 2003, met rasse schreden naderen we het eindejaar en blikken terug op een jaartje dat ò zo vlug voorbij ging. Heeft dit soms met ouderdom te maken? Overtuigd hiervan ben ik echter niet, en dit ondanks vele wijze gezegden! Waar ik echter wel van overtuigd ben, is dat 2003 eens te meer een succesvol jaar geweest is voor onze Gilde.

Ondanks enkele meningsverschillen en onverwachte beslissingen, kunnen wij gerust terug blikken, en dit met fierheid, op onze historische dag van 16 augustus laatstleden. Een creatie en realisatie die enkel kon verwezenlijkt worden door eensgezindheid en samenwerking.

Eens te meer werd onze Gildekamer met zijn historische uitstraling, onze thuisbasis, bewonderd door talrijke bezoekers. Laat ons dan ook hiervoor zorg dragen, onze Gilde waardig.

Het afgelopen jaar is tevens als schuttersjaar succesvol verlopen. Hiervoor verwijs ik naar de prestaties van onze leden tijdens de Belgische Kampioenschappen en het Field gebeuren.

De bekroning van deze inzet heeft dan ook in december plaats gegrepen op het stadhuis van Brussel. Onze oprechte dank aan alle schutters, zowel individueel als in ploegverband, die 2003 zo waardevol hebben laten verlopen.

Laat ons het nieuwe jaar, eensgezind en broederlijk onze Gilde eigen, inzetten en uitbollen zoals dit steeds in het verleden was.

De openlegging van het Sint-Pietersplein en de geplande werken welke zullen aanslepen tot in 2006, mogen geen excuus of verzinsel zijn om niet aanwezig te zijn tijdens de schuttersstonden, wat echter te dikwijls gebeurde de laatste maanden.

Nergens kan men zich beter ontspannen, alle stress vergetend, dan in onze Gilde en dit door de vriendschap en broederlijkheid hoog in het vaandel te dragen.

Het is dan ook in deze geest dat ik allen en diegenen die u dierbaar zijn, in naam van onze Eed een voorspoedig 2004 toewens.

Hoofdman Marc Reynvoet

uw n e u n e s n e w j i W eid h d n o z e g n e k u l familie ge r. a a j e w u e i n t e h in

Alle goede zaken bestaan uit twee...

De 183ste editie van de Koningschieting is eens te meer op een waardige, broederlijke en sportieve wijze gestreden. Ondanks het gering aantal deelnemers, was de strijd des te heviger.

Blijkbaar slaat de formule van een koppelschieting aan bij onze schutters, want om 17u.12 troffen Christophe Vanderhaeghen op de 10 en Johan Bauters op de 6 m op het zelfde moment de buis. Enkele minuten later slaagden Danny Staelens op de 10 m en Johan Hoste op de 6 m eveneens erin de buis te treffen. Aangezien er meerdere schutters aantraden op de 10 m, was Walter Antheunis genoodzaakt, rond 17u.53, zijn Koningsschot op de 6 m alleen af te leveren.

De 6 m Koningstitel werd dan maar, na twee doorgangen, volgens het reglement beslecht met een kampschot. Hier bleek Johan Hoste eens te meer over de sterkste zenuwen te beschikken door een 10 af te leveren. Met een negen bedreigde Johan Bauters nog het meest de nieuwe Koning. Walter Antheunis, nochtans ook moeilijk uit zijn lood te slaan, slaagde er niet in zijn twee jeugdige opponenten te bedreigen.

Intussen werd de strijd om de 20 m stilzwijgend verder gestreden. Tijdens de 4e doorgang besloot Johan Hoste ons uit ons lijden te verlossen, door om 18u.50 het buisje te treffen. Onze nagekomen schutters uit Zwevegem slaagden er niet meer in het tot een kampschot te brengen zodat de strijd vlug beslecht was. Hiermee evenaart Johan het record van zijn vader, Julien Hoste, namelijk 6xKoning op de 20 m. Reeds op 14-jarige leeftijd behaalde hij de 1e van 11 Koningstitels en op 15-jarige leeftijd behaalde hij zijn eerste nationale titel op de 20 m om in 1988 reeds in herhaling te vallen.

De 10 m wordt ook stilletjes aan een familiezaak. Danny Staelens bleek niet opgewassen tegen het kampschot van Christophe Vanderhaeghen. Ook hier komt de zoon al een stap dichter bij de zo fel beheerde Keizerstitel die zijn vader, Jean Vanderhaeghen, nu draagt. Op 17-jarige leeftijd behaalde Christophe zijn eerste Koningstitel op 20 m en bevestigde deze het jaar daarop in 1996. Op 10 m is hij reeds aan zijn 3e Koningstitel toe en zijn 2e op rij en zoals men weet bestaan alle goede zaken uit drie...

Jaargang 9 • Nr. 4 • december 2003 • Kantoor van afgifte: Gent X Driemaandelijks tijdschrift van de v.z.w. Oude Koninglyke Gilde Sint-Rochus • Sint-Pietersplein 13, 9000 Gent Verantw. uitg.: Reynvoet Marc, Adolf Daensstraat 1, B-9040 Gent • www.sint-rochus.be

december 2003 -

Sint Rochus Gazette

2

portief s n e e g o n h c o T Sport kort: Nationale Kampioenschappen succesvol najaar Traditionele disciplines Korte afstanden: 6, 10 en 10 diopter

Op de kortste afstanden konden we over de zeven wedstrijden die het kampioenschap telt niet altijd met onze sterkst mogelijke ploeg aantreden. We moesten dus met bijgestelde ambities ten strijde trekken. Op het einde van de rit mogen we toch op enkele successen terugblikken: met de ploeg wisten we twee ereplaatsen weg te kapen en de individuele resultaten gaven ons palmares nog meer kleur. Belangrijk is hierbij zeker dat enkele schutters, net als vorig jaar, zich occasioneel vrijmaakten om onze ploeg te versterken.

Dat lag aan de basis van de medaillewinst per ploeg, ondanks de moeizame start van de competitie.

Individueel gaf Peter Van De Wiele de concurentie het nakijken met een heel sterk competitie-einde. Hij kaapte drie gouden medailles weg in evenveel disciplines, met daarbij 1 nationaal record (10 diopter) en een evenaring van een nationaal record (6 m).

Nieuwkomer bij de individuele laureaten is Eric Achtergaele, die zijn inspanningen op 6 en 10 diopter

beloond zag met een bronzen en een gouden medaille in de B-categorie.

Moderne disciplines Field indoor 18 m De eindstrijd in deze discipline kreeg extra pit door het feit dat de wedstrijd tegelijk als preselectie gold voor de ploeg die ons land zou vertegenwoordigen bij het eerste Europese Kampioenschap in deze discipline in november in Kortrijk. Dat Sint-Rochus schutters zou afvaardigen, stond al vast. Het wegvallen van Kempenaar Karel Kusters door een aanslepend schouderletsel, effende het pad voor een Belgisch SintRochustrio: Peter, Jean en Carlo.

Nog maar eens trok Peter aan het langste eind, in een spannende kamp. Tijdens de eerste wedstrijdhelft was Jean nochtans de betere; maar de lengte van de wedstrijd (60 schoten) deed hem de das om: hij moest Peter uiteindelijk met 4 punten verschil laten voorgaan. Carlo kampte met materiaalpech en kon niet in hun buurt komen.

Niets dan lachende gezichten op de 20 m finale te Gent Op zondag 19 oktober laatstleden werd de finale van het Belgisch Kampioenschap 20 m nogmaals georganiseerd te Gent door de twee Gentse kruisbooggildes.

Vermits onze nationale unie organisatorisch heel laag scoort sedert het wegvallen van boegbeelden zoals Gilbert Roegiers en Charles Declercq, moest er voor de organisatie van deze finale noodgedwongen op de medewerking gerekend worden van heel wat Gentse broeders en confreers. Deugddoend om te zien dat beide Gentse gilden met gebundelde krachten een vlekkenloze praktische afwerking van dit evenement bewerkstelligden.

In een tijd dat zelfs de Chinezen een man in de ruimte kunnen schieten heeft men nog altijd tientallen mensen nodig om deze organisatie voor één dag rond te krijgen. Pijlentrekken en -transport, blazoenen vervangen, punten uitmaken, gaten dicht kloppen, al deze taken moeten nog altijd op artisanale wijze gebeuren.

Zelfs een medewerker voor het noteren van de punten in de computer wordt opgevorderd. Verdeeld over zes doorgangen is men al vlug negen uur in de weer.

Wat fout liep (vooral het scoren en behandelen van betwiste blazoenen), is integraal op de rekening van de NUKB te schrijven. Het is hun verantwoordelijkheid om een onpartijdige jury af te leveren om deze klus te klaren. Nu viel deze zware last op de schouders van één persoon, Paul Bauters (waren het de zenuwen of een slechte nachtrust, zijn wil was wet, geen discussie mogelijk). Dat hij niet alleen aantrad als schutter, maar daarbij ook nog eens de wedstrijdleiding en de verwerking van de resultaten op computer voor zijn rekening moest nemen, en dan nog eens moest opdraven om betwiste blazoenen – van ver – te bekijken, is

onverantwoord en een Belgisch Kampioen-schap onwaardig. De deelnemende schutter is blijkbaar zelf verantwoordelijk voor het kontroleren van zijn punten.

Indien hij geen kijker bij de hand heeft is hij overgeleverd aan de goodwill van de uitmakers (in quasi de medewerkers van Sint-Rochus en Sint-Joris).

Maar nu naar de wedstrijd. Al bij al is dit kampioenschap andermaal gunstig verlopen voor onze schutters.

Zou een thuiswedstrijd misschien evenveel impact hebben als bij het voetbal?

Onze ploeg (Roland Van den Bossche, Johan Hoste, Johan Bauters, Peter Van De Wiele en Christophe Vanderhaeghen; Danny Staelens viel als zesde en laatste van de ploeg uit de boot) ging voor goud. Het feit dat onze sterkste concurrent (Sint-Sebastiaan Gooreind) zelfs in de baan naast de onze schoot speelde geen enkele rol. Wij waren de besten, maar met slechts drie punten verschil (729 tegenover 726)!

De laatsten zullen de eerste zijn moet Roland Van den Bossche gedacht hebben. In de laatste doorgang, om 16u30, schoot hij zich cool Kampioen van België.

Heeft hij misschien zoet weerwraak genomen op een hem een tweetal jaar geleden aangedaan onrecht? Wie zal het zeggen?

Spijtig dat we naast de zilveren medaille grepen want het brons was voor een immer regelmatig presterende Johan Hoste, maar met de plaatsen vijf, zes en zeven (Peter Van De Wiele, Carlo Schollaert en Vanderhaeghen Christophe) in het klassement was onze overwinning totaal.

Een opmerkzaam lezer zal gemerkt hebben dat bij de eerste tien vijf Sint-Rochusschutters waren.

C. L. & P. V. D. W.

december 2003 -

Sint Rochus Gazette

Sint-Rochus Gent / Sint-Sebastiaan Gooreind Iedere twee jaar geldt deze vriendenwedstrijd als een algemene repetitie voor het Belgisch Kampioenschap 20 m. De Kempenaars moesten met lede ogen aanzien hoe Sint-Rochus de bovenhand haalde, onder andere door een puike inbreng van Hofmeester Dirk Vande Papeliere (97/100). Hun zin op weerwraak bij het B K, stuitte op een nog grotere vastberadenheid in het Gentse kamp, met het gekende resultaat.

Wisselbeker Lafortune Leuven Door de drukke eindejaarskalender moest Sint-Rochus zich dit jaar beperken tot het terugbezorgen van de wisselstukken. We slaagden er niet in een ploeg bij elkaar te krijgen. Julien Bauters en René Verleye verzorgden de koerieropdracht en vertegenwoordigden onze Gilde bij de seniors.

Een aanrader!

Te bezoeken op 3 januari aanstaande met uw gilde

van WIJSHEID met VREUGD gepaard

In de Gentse Kunsthal Sint-Pietersabdij opende op 3 oktober een tentoonstelling over de vrijmetselarij, georganiseerd door het Liberaal archief te Gent in opdracht van de Provincie Oost-Vlaanderen in het kader van het Museum van de Vlaamse Sociale Strijd. Dat Museum van de Vlaamse Sociale Strijd in geen klassiek museum maar een kader om in samenwerking met erkende archief- en documentatiecentra sociaal historische studies, publicaties en tentoonstelling te realiseren. www.wijsheid-en-vreugd.be

Eerste Europees Kampioenschap Field indoor 18 m Zoals eerder gezegd trad Sint-Rochus met zijn drie fieldmusketiers als nationale ploeg aan bij deze gelegenheid. Als er ooit een discipline is waar Peter zich een kans geeft internationaal iets te forceren, dan is het wel deze. Na het superseizoen dat hij afwerkte hoopte hij op een orgelpunt tijdens dit kampioenschap. Veel zou echter van de bezetting van deze wedstrijd afhangen.

Van bij de start werd duidelijk dat de beste schutters op het appel waren. De ambities werden dus bijgesteld: een top 20-plaats zou mooi zijn. En dat werd het net: een 20ste plaats. Op de voet gevolgd door een herboren Carlo Schollaert, die noodgedwongen de wedstrijd moest afwerken met Peters boog (falend slotmechanisme bij zijn wapen). Jean wist zich heel goed te handhaven en eindigde 33ste. Voor de ploeg betekende dit een eervolle 8ste plaats, net achter de Nederlanders.

3

Gentse sagen en legenden De man zonder hoofd In het holst van de nacht flakkerde een vuurgloed achter een kelderraam in de Goucistraat in Gent. Een bakker was zijn oven aan het stoken.

De nachtwacht deed de ronde door de uitgestorven stad en had juist vier uur gehad, toen er op het kelderraam werd geklopt. De bakker nam een half brood van de vorige dag van de plank en opende het raam. Een klamme hand pakte het aan en de geheimzinnige klant verdween zonder een woord. Zijn naam was Naart Stuyk.

Naart Stuyk liet zijn vrouw voor zich werken, sloeg haar bont en blauw en verzoop haar zuurverdiende geld. Op een dag kreeg ze er genoeg van, gooide een flesje vitriool over zijn kop toen hij zijn roes lag uit te slapen, en verhing zich.

Zijn tronie was zo gruwelijk verminkt, dat zelfs de duivel er voor op de loop ging.

Alleen ‘s nachts vertoonde hij zich op straat om brood te halen.

Hoe hij aan zijn eind is gekomen, weet geen mens. Zijn ziel heeft geen rust en bij nacht en ontij doolt hij door sloppen en stegen. Een wegvluchtende schaduw is alles wat men van hem ziet.

De bakkers van Gent hebben altijd een half brood voor hem klaar liggen. Want als ze hem met lege handen laten gaan, valt hun deeg plat en bederft het meel.

Waar gaan we naartoe...?

In De Morgen van 8 november laatstleden stond een merkwaardig artikel.

Richard Fournaux, burgemeester van Dinant en kamerlid voor de franstalige christen-democraten, schrok zich een bonnet toen hij een rekening kreeg omdat er op een officiële plechtigheid in zijn stad de Brabançonne was gespeeld. De parlementaire vraag van Fournaux én onze mail naar het kabinet van minister van Economie Fientje Moerman (VLD), werden positief beantwoord. Voortaan moet voor de Brabançonne, de Internationale én ook de Vlaamse Leeuw en “de hele bazaar” auteursrechten betaald worden, aldus de minister.

Hopelijk is de Vaamse vleugel van Sabam toleranter (lees vaderlandslievender) dan haar Waalse tegenhanger dat een bedrijf heeft ingehuurd voor het innen van auteursrechten.

december 2003 -

Sint Rochus Gazette

4

Terug op de filmset... !!

Was het ervaring...? Of onze filmallure’s van in het verleden, wie zal het zeggen! Was het misschien onze faam als kruisboogschutters die doorgedrongen was tot in Nederland... ik weet het niet.

Desondanks werd via een gekend Gents “Cast bureau“ opnieuw beroep op ons gedaan voor enkele kruisboogfiguranten.

Een belangrijk Nederlands produktiehuis uit Amsterdam wou een speelfilm maken als vervolg op de destijds zo populaire avonturenreeks “Floris“, welke eind der jaren 60 vertoond werd op de buis in Nederland en zelfs in Belgie gekend is door de ouderen onder ons.

Vijf stoere knapen uit ons midden werden gekontakteerd, die zich de komende dagen konden vrijmaken. Na opgave van enkele “persoonlijke“ maten, zoals borstomvang… grootte… ouderdom, vielen een 2 tal broeders af.

Blijkbaar was hun “Jerommekesallure” nl. borst en nekomvang wat te ruim voor de Nederlandse kostuummakers, want maat 52 was het uiterste en daardoor kon ondergetekende van de partij zijn. Sorry, broeders Dirk en Chris, de volgende keer meer succes .

Vier Sint-Rochusknapen, noodgedwongen aangevuld met een handboogschutter maakten dan ook de ploeg uit.

Reeds na enkele dagen vertrokken wij per bus naar Amsterdam in gezelschap van andere Gentse figuranten voor de kostumenparade. Een lange dag stond ons te wachten, aangezien de kruisboogschutters het eerst aangepakt werden. In de late namiddag, na veel zonnekloppen, snoepen van de honger en steeds maar wachten, keerden wij terug naar Gent, wetende dat de opnamen reeds de volgende week in Gent gingen gebeuren.

Plaats van het gebeuren : de Sint-Baafsabdij !!

Wie zijn deze vier koene middeleeuwse soldaten?

De oplossing vindt u op blz. 12.

Onder een stralende zon en vroeg in de morgen, kwamen wij ons gezwind en vol goede moed aanmelden op de filmset.

Wat ons zeker verbaasde, was de vriendelijkheid het geduld en de hulpvaardigheid waarmede de Nederlandse ploeg ons steeds omringde.

Gezien de historische uitstraling van de Sint-Baafsabdij was dit dan ook de ideale plaats voor een speelfilm met Middeleeuws karakter. De andere filmlokatie werd gerealiseerd in een kasteel gelegen op de krijtrotsen van Dover.

Een lange, drukke doch leerrijke dag stond ons te wachten. Was het ons acteertalent of onze bereidwilligheid die ons parten speelde? Want blijkbaar was onze 5 koppige ploeg de spilfiguur van de dag naast deze van hoofdrolspeelster Linda Van Dyck (Hertogin).

Gans de dag werden wij gevraagd voor diverse rollen, beginnende als kruisboogschutters, dan als erewachten voor de Hertogin, gevechtsinstructeur van krijgslieden met de lans/piek, wapenknechten en eindigend als schildwachten van de abdij onder een ondergaande zon.

Om het wel slagen van deze dag te vieren, werden we nogmaals vergast op een maaltijd, ditmaal diverse bereide sandwiches aangevuld met typische Hollandse “toetjes“ en dit alles overgoten van een lekker glaasje Belgisch bier! Wat kunnen die Hollanders toch attent zijn!

Genietend van al deze lekkernijen, aangenaam keuvelend met onze Noorderburen over het verloop van deze dag, konden wij dan ook een ervaring en een mooie herinnering rijker de filmset de rug toe keren.

Volgens een aloud gezegde, bestaan “alle goede dingen uit drie“ dus... who knows?... want onze glazen bol gaat niet zo ver.

En nu maar afwachten... de première is voorzien voor november 2004.

M.R.

Sint Rochus Gazette

december 2003 -

5

Niets nieuws onder de zon... III

In de zomer van 1866 woedde er een cholera epidemie in ons land. Ook te Gent vielen er slachtoffers (in juli en augustus meer dan 3.000) en dan vooral buiten de Heuvelpoort en in Ledeberg, waar zelfs twee personen levend gekist werden doch gelukkig in het lijkenhuisje zichzelf konden bevrijden. In juni moet er al ongerustheid gerezen zijn, doch een communiqué van de Gentse overheid beweerde dat er niets aan de hand was met de gezondheidstoestand van de bevolking.

Een zekere dokter Sioen, die dag en nacht aan de Heuvelpoort de zieken bijgestaan had kreeg later een gouden uurwerk “met seconden” van de burgemeester.

Dit alles resulteerde in oktober in een grote schoonmaakoperatie door het stadsbestuur waaronder meer het driemaal per week vegen van de straten (onder politiebegeleiding a.u.b.) en het opvullen van grachten – bv. het Meerhem – onder de maatregelen viel.

1866 Het jaar 1866 word ingezet met drie nieuwe leden (E. Schelpe, Ad. De Somer en Ed. Vanhecke) maar men ziet zich ook verplicht om ene mijnheer Jooris, rentenier, woonachtig op de Brugsche steenweg, “uit te hangen in den zwarten kader”, als schuldenaar aan de maatschappij.

Op een buitengewone vergadering op het einde van januari wordt beslist een prijsschieting in te richten ten voordele van de werkklassen gehecht aan de stadsscholen van de stad Gent. Deze schieting zal over enkele maanden lopen (beginnend op zondag 4 maart en eindigend op 29 juli) en een groot sukses kennen.

Daarom worden dan ook twee kommissies opgericht, één voor het bijhouden der gelden en één voor het bijhouden der punten der schutters. Een prijs ter waarde van 25 fr. zal geschonken worden door Sint-Rochus.

Later vermeld men dat men er een pendule mee koopt (aangekocht bij Libert!). Men telt 829 series aan 25 centiemen wat 207,25 fr. betekent die men integraal aan het stadsbestuur schenkt, die het geld – professor Laurent, toen gemeenteraadslid, had nog maar net het schoolsparen ingevoerd – gebruikt als spaarprijzen voor verdienstelijke leerlingen*.

Op 2e Paasdag zal men een mis laten opdragen voor Jan de Resse, plafonneerder, wonende in Onderbergen – geboren in 1818 en overleden op 17 januari 1866 – en erevoorzitter van Sint-Rochus. Op zijn begrafenis worden rijtuigen gehuurd voor 12,50 fr.

Om het middenkomiteit (u weet wel een soort federatie avant la lettre) in staat te stellen te kunnen werken stemt men erin toe een jaarlijkse dotatie van 2 fr. te geven. Allicht hebben de aangesloten maatschappijen dit ook gedaan en Henri Westendorp, aftredend maar herkiesbaar lid van bovenvermeld middenkomiteit, wordt in deze hoedanigheid herbevestigt.

Er is blijkbaar onenigheid ontstaan want Karel Houthooft, een nochtans niet onverdienstelijk lid die in enkele uitslagen buitenshuis voorkomt, heeft in maart ontslag genomen en hij niet alleen. Maar in mei wil hij terug aansluiten, wat hem trouwens toegestaan wordt, mits betaling van de welkompenning. Dit geldt eveneens voor de andere dissidenten die willen heraansluiten.

Heeft de bode de kruisboog van mijnheer August De Spiegeleire laten vallen of omver gelopen? We zullen het wellicht nooit weten. Feit is dat de schade aan het

wapen aanzienlijk moet zijn geweest daar het bestuur beslist om de averij desnoods te laten betalen door de maatschappij. De Spiegeleire neemt een maand later wel ontslag als lid maar keert terug.

Dat men reeds in die tijd geducht was voor discussies en onderlinge twisten (die men natuurlijk zoals hedentendage probeerde te vermijden) kan men afleiden uit het feit dat men op 3 juni een procesverbaal neerschrijft: Heden derden Juni den heer L. Vancoppenolle voltrekt eene serie van zes achtereenvolgende kogelscheuten (rozen) in de tegenwoordigheid van de hierondergeschrevene schutters: Bertels, J. Santy, H. Westendorp, Ed. Schelpe & L. Hesters. M.a.w. men wil getuigen bij alles wat buiten de normale gang van zaken valt.

Tevens heeft men blijkbaar een lesje geleerd want op 17 juni beslist men: Ingevolge ‘t besluit door ‘t Bestuur genomen in zitting van 4 juni, zullen alle politieke betoogingen van welken aard zij ook zijn mogen in de maatschappij niet geduld worden.

In juli gebeurt er wel iets merkwaardigs. Bij het drukken van 100 affiches (23 fr.) bij Dulli-plus is er blijkbaar een fout geslopen en worden ze herdrukt (21 fr.).

Het aanplakken van deze aankondigingen moet ook betaald worden (2,50 fr.).

Het wordt woensdag 15 augustus en terug Koningsschieting. Max Dhont (lid sinds november 1863) schiet zich Koning.

Bij de (her)verkiezing van het bestuur komen enkele nieuwe namen: Ed. Schelpe, K. Houthooft, Ch. Herreman als kommissarissen.

Op de maandelijkse zitting van maandag 17 september mag men zes nieuwe werkende leden noteren.

Blijkbaar beschikt men tevens over een hulpje (misschien de zoon van een lid?) want men vermeld: Er wordt gestemd in het verslag aan te melden alsdat de leden gehouden zijn den Knape te voldoen(!) telkens zij hem buiten de maatschappij te werk stellen ‘t zij voor ‘t dragen van boogens of andere kommissiën.

In oktober kan men terug vier nieuwe leden inschrijven maar moet men wel toezien hoe vijf leden de maatschappij verlaten. I. Lammens (een hoedenmaker) zal voortaan Sint-Rochus eveneens vertegenwoordigen in het middenkomiteit.

Dat men sterke banden moet gehad hebben met het Yzeren Kruis kan men afleiden uit het volgende.

Lieven Savonie, een kommies wonende in de Akkergemstraat en voorzitter van het Yzeren Kruis en van het middenbestuur, is overleden († 25 september).

Zijn weduwe en “haar wezen” krijgen van 27 leden

* Zie: Geschiedenis van het stedelijk onderwijs te Gent 1828-1914, blz. 193 en 194. Michel Steels, Gent 1978.

Sint Rochus Gazette

van Sint-Rochus in oktober hun prijzengeld. Op zijn begafenis worden redevoeringen gehouden door de heer Beeckmans, secretaris van het IJzeren Kruis en door van Loo en Henri Westendorp namens het middenbestuur.

Waarom L. Vancoppenolle en Th. Hermans aan al de leden op zondag 30 december een tornooi aanbieden uit erkentelijkheid weten we niet. Wel weten we dat alle wedstrijden onder de leden telkens om 13 uur beginnen en eindigen om 21 uur.

Is 1866 dé bloeiperiode voor Sint-Rochus? In november staan terug vijf nieuwe kandidaten te trappelen om lid te worden. De wispelturige August De Spiegeleire neemt terug ontslag en I. Lammens wordt opgenomen in het bestuur omdat Ed. Schelpe in oktober ook ontslag heeft genomen. Wellicht was Schelpe niet gelukkig bij Sint-Rochus maar wel een gedreven kruisboogschutter want op 18 augustus 1867 is hij het waarschijnlijk die tweede wordt op een wedstrijd bij Gemmi in de herberg De Meerminne als lid van het Yzeren Kruis.

Op zondag 18 november houdt men een banket (waaraan 54 leden deelnemen). De prijs is bepaald op 1,50 fr. Maar men wil er een meerwaarde aan geven, dus doet men de leden 20 centiemen meer betalen. Henri Westendorp krijgt hierop trouwens een staande klok.

Diezelfde Westendorp heeft op het einde van het jaar terug een opsomming van al de wedstrijden (6) waar Sint-Rochus aan deel genomen heeft en een eremetaal heeft bekomen voor het grootst aantal schutters.

Op haar jaarlijks eigen beschrijf (gehouden op zondag 10 juni) heeft men 90 schutters ontvangen. De wedstrijd werd gewonnen door Vanhoorde P., lid van SintRochus.

1867 Het is al februari vooraleer men de eerste belangrijke beslissingen moet nemen. Namelijk het benoemen van Em. Hanskens als bestuurslid in vervanging van Jean Renodyn, een modelmaker uit de Colpaertstraat, die ontslagnemend is.

De derde dag van Carnaval wil men een “nachtfeest” houden, alleen voor de leden en hun dames. Men laat de vrije keuze of men aan dit feest gemaskerd of ongemaskerd deelneemt.

Bij het opmaken van de halfjaarlijkse balans moet men toch 15 leden ingebreke stellen omdat zij hun bijdragen niet meer betaald hebben. Slechts drie zullen later op het jaar deze schuld aanzuiveren.

Zes nieuwe leden vinden in maart de weg naar de Phenixstraat en I. Lammens vindt blijkbaar zijn gading bij het middenbestuur want hij wordt herverkozen voor twee jaar als vertegenwoordiger van SintRochus.

Door het aanbieden van een klok aan Henri Westendorp (in november 1866) kan die niet anders dan uit erkentelijkheid op zondag 12 mei een schieting en een teerlingwedstrijd aan de leden aanbieden. Ook de Koning (Max Dhont) mag op een zondag (26 mei) zijn schieting voor de leden aanbieden.

Dat het lidmaatschap van een vereniging soms gebruikt wordt door zelfstandigen als opstapje naar

december 2003 -

6

een grotere omzet kan men zo uit de verslagen aflezen. Soms wordt er zelfs openlijk gerefereerd naar winkels en handelszaken van leden voor aankopen.

Ofwel was Eugène Debondt – pas lid sinds april van dit jaar – een goede ziel die nummers wil schilderen maar toch zijn materiaal wil recupereren ofwel was hij schilder en vraagt hij daarvoor slechts één frank. Ook drukker Stepman werkt regelmatig voor Sint-Rochus, nu voor 100 blazoenen, waar hij 4,20 fr. voor vraagt.

Staande uurwerken moeten in die tijd iets waardevols geweest zijn. Zij worden meermaals aangeboden uit erkentelijkheid of als hoofdprijs. Dit is eveneens het geval in juni van 1867. Om de voorzitter (P. Vanwaeyenbergh) zijn naamdag te vieren wordt een comité opgericht dat carte blanche krijgt voor de aankoop van een geschenk. En u raad het al, wat koopt men voor de voorzitter... bij De Bruycker een pendule van 105 fr. Men zal van de gelegenheid gebruik maken om de Koning en ondervoorzitter Jean Santy – die zes rozen heeft geschoten – te belonen met hun medaille (de medaille van Koning Max D’hondt is in ons bezit en onderaan deze bladzijde afgebeeld).

Op voorstel van het middenkomiteit is het aan Concordia om tijdens de Gentse Feesten een beschrijf in te richten. Men spreekt van 150 schutters, zelfs uit andere steden (o.a. uit Elsene). Maar terug zijn we onklopbaar wat het grootst aantal schutters betreft.

Is het de bedoeling een matrijs te laten maken met een schild? In augustus wordt er besloten ’een stamp’ te koste der maatschappij te doen vervaardigen, ten einde in het bezit van decoratiën te komen...

Op donderdag 15 augustus is het terug hoogdag. Louis Hesters schiet zich Koning terwijl een familielid van hem (zijn zoon K. Hesters?) één frank vermindering krijgt op zijn bijdragen omdat hij meermaals gedwongen in dienst is (misschien bij de Burgerwacht?). De helft van het bestuur wordt op deze biezondere dag zonder grote veranderingen voor twee jaar herkozen.

Het jaarlijks beschrijf van zondag 15 september heeft 131 schutters op de been gebracht. Ter deze gelegenheid bestelt men voor 61,48 fr. bij weduwe Slimbroeck aan zilver prijzen.

Zie: Inventaris en historische achtergrond van de negentiende-eeuwse prijsmedialles van de Sint-Rochusgilde.

Huguette Taymans, Gent mei 2000. Medialle nr. 11.

Sint Rochus Gazette

Terug een mooi staaltje van het moderne woord “belangenvermenging”? Ed. Dangotte heeft voor meer dan 100 fr. prijzen mogen leveren en zal allicht gezegd hebben dat hij zich lid wilde laten maken. Er staat wel als lid en niet als werkend lid. In november mag hij terug voor 49,05 fr. porselein leveren en december voor 16,10 fr.

In oktober wordt Louis Hardy (zoon) op 19-jarige leeftijd werkend lid (°27/2/1848-†14/7/1921). Later is hij het die rond de eeuwwisseling voorzitter zal zijn.

Hij huwt op 1 april 1875 met Lodriguez Marie-Louise en was leraar van beroep.

december 2003 -

7

Oude getrouwe Westendorp is terug zo vriendelijk een opsomming te maken van het 1867 alhoewel beknopter dan vroeger. Hij vermeld dat Sint-Rochus vier medailles heeft behaalt voor het grootst aantal schutters: op 19 mei in Concordia, op 16 juni in het Yzeren Kruis, op 14 juli terug in Concordia tijdens de jaarlijkse stadswedstrijd en op 18 augustus in Gemmi.

Hij vermeld eveneens dat op de ingericht door SintRochus op 15 september (met de 131 schutters) de vier eerste plaatsen naar eigen leden gingen: namelijk August Vandergucht, Vancoppennolle, Dhont Max en Herman.

We maken ons nu op voor 1868.

Sportverslag schuttersjaar 2002-2003 Traditiegetrouw vangen we het schuttersjaar aan met een hoogtepunt, de jaarlijkse kamp om de koningstitels. Een groot aantal deelnemers vatte de strijd aan.

Al snel besliste Christophe Vanderhaeghen dat de strijd niet te lang mocht duren en plaatste omstreeks 16h20 een voltreffer op de zes meterbaan. Tezelfdertijd opende uittredend koning Roland Van den Bossche op 20m met een koningsschot. Even later wist Carlo Schollaert een stokje te steken voor de koningsplannen van Roland door een al even raak schot af te leveren. Het kampschot besliste in het voordeel van Keizer Carlo.

Ondertussen, om 17h20, op de zes meterbaan was Walter Antheunis vast besloten om zijn kans te wagen, en met succes. Waar er twee vechten om een titel, loopt een derde er mee heen. Dat was ook hier het geval toen Norbert Steyaert om 17h40 zijn pijl in de koningsbuis zag steken en nadien met het mooiste kampschot de strijd definitief in zijn voordeel beslechtte.

Van de vijftien deelnemers op de tien meterbaan wist Christophe Vanderhaeghen pas in de derde doorgang, omstreeks 17h40, als eerste en enige een voltreffer te plaatsen.

Na de koningsschieting is het gildekampioenschap de belangrijkste waardemeter van onze schietkunde. Op alle disciplines bemerken we een niet geringe daling (651 in totaal) van het aantal geschoten reeksen. Ook het aantal schutters dat het gildekampioenschap volbracht daalde licht. Het valt ook op dat we dit jaar geen kampioen hebben met het maximum der punten.

Dit is ooit anders geweest. We volgen deze evolutie op de voet en roepen intussen onze schutters op om regelmatig de kruisboog te blijven hanteren.

Daags na de koningsschieting zorgden Roland Van den Bossche, Johan Bauters en Wim De Meyer dat de kurken aan het knallen gingen.

Na de champagnekurken lieten Christophe Vanderhaeghen, Roland van de Bossche en Julien Bauters tijdens de gaaischieting van januari de kurken op 20m nog eens knallen op het nieuwe jaar.

De herfstschieting bracht 17 schietlustigen op de been.

Peter Van De Wiele schoot de hoofdvogel, doch de overige 16 deelnemers mochten ook een lekker “beestje” mee huiswaarts nemen.

17 schutters kwamen begin december opdagen om van

de Sint een mooi geschenk in ontvangst te nemen. Het was Roland Van den Bossche, die net als het jaar ervoor, als eerste bij de Sint langs mocht.

20 nieuwsgierige broeders traden aan op de Driekoningenschieting. Roland Van den Bossche, Dirk Vande Papeliere en Peter Van De Wiele gingen met de prijzen lopen.

8 dames bewogen zich naar de schietstand om er met hun gelegenheidspartner de kruisboog te hanteren ter gelegenheid van de jaarlijkse “Ladies Night”. Dit jaar opteerden we voor een koppelschieting.

15 schutters voelden zich geroepen om deel te nemen aan de paasschieting. Eric Achtergaele, Johan Hoste en Roland Van den Bossche haalden de beste resultaten doch elkeen ging met een ei huiswaarts.

De gemeentekermisschieting tijdens de Gentse Feesten bracht 17 schutters op de been voor een gewone reeks op een van de drie traditionele afstanden.

Peter Van de Wiele werd winnaar met een maximumscore op 20m.

De Challenges bleven onveranderd t.o.v. vorig jaar.

Hoewel deze traditionele kampen sinds jaar en dag, letterlijk en figuurlijk, deel uitmaken van ons meubilair lijkt de belangstelling hiervoor soms onterecht matig te zijn.

Bij het nationaal kampioenschap van de N.M.B.S., gehouden in onze Gilde, legde Meester Roland Van den Bossche beslag op de eerste plaats. Doelmeester Julien Bauters nam goud bij de veteranen.

Op de 30-ste editie van de schieting “Koning en Prins van België” te Leuven wist Christophe Vanderhaeghen de titel op tien meter van Koning weg te kapen, Julien Bauters deed hetzelfde met de titel van prins.

Op 15 juni namen Carlo Schollaert, Christophe Vanderhaeghen en Peter Van De Wiele deel aan de interland Nederland/België 20 meter. Individueel legde Carlo Schollaert beslag op de derde plaats en Christophe Vanderhaeghen wist de vierde plaats te bezetten.

Ook op de interland Nederland/België op 10 meter waren we vertegenvoordigd. Carlo Schollaert domineerde de wedstrijd zonder diopter, met diopter behaalde hij het brons na het zilver van Peter Van De Wiele. We merken hierbij op dat Christophe Vanderhaeghen en Roland Van den Bossche voor de

Sint Rochus Gazette

eerste maal werden opgeroepen voor deze interland.

Op de NUKB-Uniedag te Zwevegem, waren we vertegenwoordigd door een kleine delegatie. Al waren we niet talrijk, toch deed een van onze schutters de gilde eer aan door als enige aan alle disciplines deel te nemen. Uitslagen zijn echter nog niet bekend.

Op 12 oktober vonden we ondanks een overvolle wedstrijdkalender toch nog enkele beschikbare schutters om onze kleuren te verdedigen op de traditionele wisselbeker Lafortune te Leuven. We behaalden een tweede plaats per ploeg op tien meter en een derde plaats op zes meter. Individueel haalde Peter Van De Wiele de eerste plaats op tien meter en Carlo Schollaert met een maximum score de tweede plaats op zes meter. De overige moedigen waren Julien Bouters, Rene Verleye en Philippe Teetaert.

Op het nationale kampioenschap 20m haalde onze ploeg een vierde plaats. Individueel verging het ons beter. Ons Sint Rochus elite-podium bestond uit Carlo Schollaert (Op kampschot), Roland Van den Bossche en Peter Van De Wiele.

Op zes meter behaalden we goud per ploeg. Bij de elite was het goud voor Carlo Schollaert, in de B-categorie behaalden we goud met Roland Van den Bossche en zilver met Christophe Vanderhaeghen.

Op tien meter zonder diopter behaalden we eveneens goud per ploeg. Bij de elite schutters haalde Peter Van De Wiele goud en Carlo Schollaert brons. In de Acategorie was het goud voor Roland Van Den Bossche en het Brons voor Christophe Vanderhaeghen.

Ook op tien meter met diopter behaalden we goud per ploeg. Elite goud was er voor Peter Van de Wiele en zilver voor Carlo Schollaert. In de A-catagorie ging Christophe Vanderhaeghen met het goud aan de haal.

Bij de moderne disciplines noteerden we voor Field indoor 18m goud voor Peter Van De Wiele en zilver voor Carlo Schollaert.

Voor Field outdoor, 30m match en 10m trophy haalde

december 2003 -

8

Carlo Schollaert respectievelijk twee maal goud en één maal brons.

We houden er aan alle deelnemers en in het bijzonder de eigenaars van de 18 individuele medailles en 3 ploegtitels te bedanken voor hun niet aflatende inzet die tot deze prachtige resultaten geleid heeft. Laat dit een motivatie zijn voor elkeen van ons.

Tijdens onze recentste verbroedering met onze vrienden uit Nieuwmoer stond de vijftienjarige vriendschap tussen onze gilden centraal. Dit jaar konden we voor het eerst kennismaken met hun staande wip. Toen we daarna gewoon op het doel op 70 meter schoten, leek ons dit beter te liggen. Weerom mogen we spreken van een zeer geslaagde verbroederingsschieting.

We trokken begin maart naar Le Grand Serment alwaar we met onze Brusselse vrienden een wedstrijd op de korte afstand schoten. Aangetreden met amper zeven Gildebroeders wonnen we deze wedstrijd met 41 tegen 29 rozen van onze Brusselse Broeders. Leuk geprobeerd om enkel de rozen van de vijf besten te tellen. Het was weerom een zeer vriendschappelijke wedstrijd, zoals we die kennen met de mensen van de Sablon. Ten bewijze daarvan hun originele prijzentafel van hoge gisting, alwaar het met drie maximum scores van onze broeders drummen was.

In mei gingen we onze collega’s van Sint-Joris Gent eens testen. Resultaten waren echter onbelangrijk. De broederschap met onze hoofdgilde primeerde en dit resulteerde in een geslaagde koppelschieting op 20 meter. Een grote opkomst en de goede sfeer getuigde hiervan.

In het kader van de promotie van de kruisboogsport namen we ook dit jaar deel aan de traditionele initiatieschietingen voor het grote publiek tijdens de Gentse- en de Patersholfeesten. Ook het Gentse stadspersoneel kon afgelopen jaar met onze sport kennismaken tijdens hun jaarlijkse sportdag. i.o. Philip Vande Papeliere, Secretaris van het sportcomité

Wie vindt... die zoekt...

Eens te meer moeten we mevrouw Huguette Taymans dankbaar zijn voor haar inzet ten opzichte van het verzamelen van medailles over de Gentse schuttersmaatschappijen en in het biezonder het warme hart dat zij onze gilde toedraagt.

Door haar hebben wij nu kennis kunnen nemen van een medaille (klokje) uit 1924, uitgereikt door onze gilde.

Op een affiche die in ons gildelokaal hangt staat: Du dimanche 4 novembre 1923 au 27 janvier 1924 Grand concours de charité sous le haut patronage de S. M. Albert, Roi des Belges Au profit de la ligue nationale contre la tuberculose et de l’œuvre nationale des invalides de la guerre en novembre: à la grande arbalète à 13 mètres en décembre: à la petite arbalète à 10 mètres en janvier: à la carabine (6 m/m) à 12 mètres Het is van deze laatste discipline dat mevrouw Taymans een exemplaar gevonden heeft (allicht wer-

den er meerdere van gemaakt en werd later aan de achterkant de naam van de wedstrijd en een datum ingegraveerd). Er bestaat eveneens een exemplaar waarop PIETER BLANCKAERT, KONING 1930 1938 vermeld staat.

Voor details over deze wedstrijd verwijzen we naar Niets nieuws onder de zon... (bijlage bij de SintRochusgazette van maart 1999, blz VI).

De medaille is ±30 mm hoog en 23 mm breed in de vorm van een klokje. De voorzijde vertoont ons nog steeds in gebruik zijnde embleem. De achterzijde vermeld CONCOURS CARABINE 1924 en zal dus als aandenken aan iedere deelnemer (geweerschutter) gegeven geweest zijn.

december 2003 -

Sint Rochus Gazette

9

slot

Koninklijke Kruisbooggilde “Jong wordt Oud”... 100 jaar jong In 1953 verliet Frans evenwel ’t Oud Gemeentehuis en werd de herberg omgevormd tot restaurant d’Ouwe Hoeve. Nog enkele jaren kon men er verder schietingen organiseren.

Uit één van de schaars bewaard gebleven archiefstukken bleek dat het bestuur in 1956 uit volgende Deurlenaars bestond: Georges Van de Ginste (schrijver), Edmond Eggermont (kassier), Oscar Van den Bossche, Frans Vaernewyck en Richard Tournet.

Hetzelfde document vermeldt tevens volgende ereleden: August de Geyter, Pierre de Clercq, Jules Dhondt, Hugo Van den Abeele, Jules de Coster, Gaston Martens, René baron Buysse, Jozef van Hoorde, Dhr. Van Houtte, Robert Liebaert, Maurice Hul, Georges Fumière, René Van der Plaetsen, Antoon de Pesseroey en Henri Blomme.

De opsomming is vermoedelijk onvolledig. Zo wordt zelfs niet eens vermeld wie op dat ogenblik voorzitter is van de gilde.

De lijst van ereleden oogt in elk geval indrukwekkend met verscheidene notabelen en kunstenaars die op die wijze hun sympathie uitten voor het Deurlese schuttersgebeuren.

De hoogdagen van ‘t Boldershof In 1960 zegden de nieuwe uitbaters van d’ Ouwe Hoeve hun medewerking op en diende naar een nieuw onderkomen te worden gezocht. Al snel kwam een oplossing uit de bus. Georges Van der Plaetsen, uitbater van’t Boldershof, was bereid de gilde onderdak te bezorgen.

Ondertussen was Antoon de Pesseroey op het toneel verschenen. Sinds 1958 was hij verkozen tot burgemeester van Deurle en al gauw werd duidelijk dat het schuttersieven zijn gewaardeerde belangstelling wegdroeg.

Zo schonk hij in 1960 een vlag aan de kruisbooggilde, waarop het wapenschild van de gemeente, het schild van het kasteel en een kruisboog worden afgebeeld.

Behalve deze vlag bezorgde hij de gilde ook een breuk van verguld zilver, die werd vervaardigd in Spanje. Elk jaar wordt deze breuk plechtig om de schouders van de nieuwe winnaar van de koningsschieting gehangen door de voorzitter of hoofdman van de gilde,

waarna de traditionele foto wordt genomen.

De Pesseroey nam ook het initiatief om bij de verschillende schuttersverenigingen teljoor- of kunstbordenschietingen te houden, waarbij een aantal gaaien als prijs een sierbord vertegenwoordigden.

In 1960 werd bijvoorbeeld een Cyriel Buysse-schieting gehouden. Er werd geschoten op twee liggende wippen en er was een inzet van tweeduizend frank gratis. Op de kunstborden stond een harlekijn van Gust de Smet afgebeeld.

Een jaar later, in 1961, werd Leon de Smet in de kijker gesteld met een dorpsgezicht van Deurle.

In 1963 werden zelfs twee kunstbordenschietingen gehouden : een Gaston Martens-schieting en een Jules de Coster-schieting. Ook hier werd op beide kunstborden een harlekijn van Gust de Smet afgebeeld.

De laatste kunstbordenschieting vond plaats in 1964 en stond in het teken van kunstschilder Albert Ciceys. Het toen te verschieten kunstbord toonde een f raai dorpsgezicht van Deurle van de hand van de kunstenaar.

In 1962 en 1963 werd een zogenaamd Kampioenschap der Kruisboogschutters georganiseerd, waarbij voor de winnaar een kunstbord met het wapenschild van Deurle werd vervaardigd, waarop ook de naam van de “kampioen” werd vermeld. Twee notoire Deurlese schutters viel de eer te beurt om dergelijk kunstbord in ontvangst te nemen: Raymond Vaernewyck en Edmond Eggermont.

Rond de jaren zestig werd het bestuur van de gilde vernieuwd. August de Geyter en Dhr. Vanhoutte werden benoemd tot erevoorzitters en Edmond Eggermont werd voorzitter van de gilde, bijgestaan door ondervoorzitter Jozef Cnudde.

Dhr. Haelemeersch kreeg de functie van secretaris-penningmeester toegewezen, waarnaast het bestuur werd vervolledigd met volgende bestuursleden: Antoon de Pesseroey, Georges van de Putte, Raymond Vaernewyck en Georges Van der Plaetsen.

In 1960 schoot Frans Vaernewyck zich tot koning en in 1961 won Georges van de Ghinste de koningsschieting. In datzelfde jaar verkeerde de gilde alweer in

feeststemming, dit ter gelegenheid van het gouden lidmaatschap van schutter Oscar van den Bossche, die op het gemeentehuis werd ontvangen door burgemeester en schepenen.

Twee jaar later vierde de schuttersgilde haar gouden jubileum, hoewel het in werkelijkheid haar zestigjarig bestaan bleek te zijn. Initiatiefnemer was burgemeester de Pesseroey, die blijkbaar geen graten zag in een verschil van tien jaar.

Kerngedachte bij dit alles was het sociocultureel gebeuren in Deurle levendig houden, een van de levensmotto’s van deze legendarische burgervader. De gilde was voor de gelegenheid voor het eerst uitgedost in de typische klederdracht, die tot op vandaag nog steeds wordt gedragen bij officiële gelegenheden en vieringen: een lange blauwe kiel met rode halsdoek en zwart petje.

Enkel erevoorzitter August de Geyter onderscheidde zich met een rood petje.

De jaren van Bachtenberge Ondertussen was Georges Van der Plaetsen in 1962 met pensioen gegaan en werd ‘t Boldershof overgelaten aan Berten van de Velde, die prompt de naam wijzigde in ‘t Schuttershof. Na enige tijd voelden de kruisboogschutters zich er echter niet meer thuis, omdat de herberg langzamerhand vergroeide van een volkscafé naar een restaurant.

Na enkele jaren zocht de gilde dan ook zijn toevlucht bij René Van de Wiele, die op de hoek van de Ph. De Denterghemlaan en de Koedreef café Bachtenberge uitbaatte.

De eerste schieting had er plaats op 24 april 1966. Twintig schutters namen deel, onderverdeeld in volgende ploegen: Beschrijvers, Statie, Willem Tell, Pinte Vrede, Harlekijnen en Astene.

Edmond Eggermont, die in die tijd instond voor de boekhouding van de gilde, noteerde in 1968 een tweeëntwintigtal ereleden waaronder als belangrijkste namen : August de Geyter, Jules Dhondt, Antoon de Pesseroey, Robert Liebaert, Luc Matthys, Pierre de Clercq, René baron Buysse, René Van der Plaetsen en Maurice Schelck.

Vermeldenswaardig voor de jaren zestig zijn ook de deelnames aan de eerste Canteclaerstoeten in Deinze, waar de

december 2003 -

Sint Rochus Gazette

gilde in hun officiële klederdracht de optocht door het Deinse stadscentrum mee kleur gaven.

Ondertussen werd nog steeds enkel op de liggende wip geschoten in Bachtenberge tot in 1970 de staande wip, die nog altijd achter aan d’Ouwe hoeve stond, diende gesloopt te worden.

De boom die de wip droeg was immers doormidden gebroken. Het geheel werd verstevigd met een ijzeren balk en heropgericht in het bos op de hoek van de Muldersdreef en de Rode Beukendreef, eigendom van erevoorzitter August de Geyter. ‘s Zomers werd er nog enkele jaren in de hoogte geschoten, tot een storm de wip definitief velde.

Na het overlijden van lokaalhouder Van de Wiele konden de schutters verder blijven rekenen op hun lokaal te Bachteberge. René’s weduwe, Rachel Haelemeersch, baatte het typische volkscafé verder uit, zodat de maandelijkse schietingen nog steeds konden blijven doorgaan.

Zonder meer een heuglijk feit voor de vereniging was de koningsschieting van 1970, toen niemand minder dan burgemeester en grote bezieler van de Deurlese schuttersmaatschappijen Toon de Pesseroey zich tot koning schoot op de liggende wip.

Na het overlijden van Edmond Eggermont in 1977 werd de boekhouding van de kruisbooggilde overgedragen aan Georges Van der Plaetsen, die deze taak op zich nam tot april 1981.

In mei 1979 verkeerde de gilde opnieuw in rouwstemming. Antoon de Pesseroey, die zich sinds zijn aanstelling in 1958 als burgemeester tot onvervalste promotor van de schuttersgilden had ontpopt, overleed totaal onverwacht in zijn kasteel aan de Oude Pontweg. Honderden aanwezigen woonden de begrafenis bij in de Sint-Aldegondiskerk, waaronder zowat iedereen die bij het Deurlese en Latemse schuttersleven was betrokken.

Vanaf 1981 noteren wij opnieuw enkele wijzigingen in het bestuur: Antoine Cnudde werd voorzitter-penningmeester, Raymond Vaernewyck werd tot erevoorzitter benoemd en Armand Vaernewyck kreeg de functie van ondervoorzitter toegewezen. Het waren deze krachten die de maatschappij tijdelijk in stand hielden, tot in mei 1982 lokaalhoudster Rachel Haelemeersch schielijk overleed en het café werd gesloten.

Voor de kruisbooggilde was dit een zware klap, want het bleek geen eenvoudige klus om een nieuw lokaal te vin-

den.

Voor het eerst in het verhaal van Jong wordt Oud komt nu de naam Leo Doens prominent naar voren. Na een gesprek met Henri Arnauw nam Leo het initiatief om een nieuwe locatie voor de kruisbooggilde te zoeken. Aanvankelijk kon men in de zomer en het najaar van 1982 nog een viertal schietingen organiseren op het braakliggend terrein van het klooster van de Sint-Jozefsschool in de Ph. de Denterghemlaan, maar dit bleek slechts een tijdelijke oplossing.

Van in den beginne werd gedacht aan een terrein waar ook een staande wip kon worden opgericht. Zo kwamen Leo en Henri in contact met Jacky Van den Weghe. Leo had namelijk zijn oog laten vallen op de terreinen van de Bosgalm, eigendom van de familie Van den Weghe. Deze beboste omgeving, in de schaduw van de vroegere paardenrenstallen waar ooit de in Deurle wereldberoemde prijshengst Quick Star vertoefde, was voor de kruisbooggilde de gedroomde plek voor een nieuwe wipweide. Al gauw bleek Jacky Van den Weghe akkoord, zodat Jong wordt Oud voor de zoveelste maal ontsnapte aan haar einde.

De Bosgalm: een gedroomde locatie Met de nieuwe wipweide aan de Kriekenbergdreef was Jong wordt Oud opnieuw gelanceerd. De schietingen lokten op zomerse zondagen veel wandelaars die, aangetrokken door al het schuttersgeweld, een kijkje namen aan de wipweide en daarna genoten van een koffie met een gebakje in de Bosgolm.

Zelf konden de schutters gebruik maken van een klein bijgebouwtje aan de rand van de wipweide. Een bijkomende opsteker was dat de eigenaar van het terrein tevens toelating gaf om een staande wip op te richten op de weide, zodat bij mooi weer opnieuw omhoog kon worden geschoten.

Leo Doens was dan misschien wel de grote bezieler van de schutters, het bestuur zelf werd aan een jongere generatie overgelaten. De statuten werden hernieuwd, waarbij volgend nieuw bestuur werd aangesteld: Armand Vaernewyck, Antoine Cnudde, Henri Arnouw, René Van der Stichele, Walter Oliebos, Roger Goetgeluck, Valère en Albert Haelemeersch. Leo Doens en Jacky Van den Weghe werden benoemd tot erelid.

Binnen het bestuur, ook wel de eed genoemd, werden de mandaten als volgt

10

verdeeld: • Erevoorzitters of stadhouders: Leo Doens en Jacky Van den Weghe • Voorzitter of hoofdman: Armand Vaernewyck.

• Ondervoorzitter of deken en penningmeester: Antoine Cnudde.

• Schrijver of secretaris: Henri Arnauw.

• Hofmeester: René Van der Stichele.

• Commissarissen: Raymond Vaernewyck, Roger Goetgeluck, Walter Oliebos, Albert en Valere Haelemeersch.

De nieuwe ploeg werkte meteen enthousiast met man en macht om het terrein in orde te krijgen en met Deurle-kermis officieel de nieuwe staande wip (elf meter hoog tot de hoofdvogel) in gebruik te nemen in aanwezigheid van burgemeester en schepenen.

4 september 1983 werd dan ook een historische dag voor Jong wordt Oud. Erevoorzitter Leo Doens en voorzitter Armand Vaernewyck namen het woord in naam van de oudste Deurlese “maatskappieje”. Burgemeester Bob van Hooland sprak het talrijk opgedaagde publiek toe in naam van het gemeentebestuur, waarna hij het traditionele lint doorknipte en het inhuldigingsschot loste. Nadat ook de aanwezige schepenen en gemeenteraadsleden de kruisboog hadden aangespannen, werd het officiële gedeelte afgesloten.

De namiddag werd verdergezet met een feestelijke schieting, die kon rekenen op een groot aantal schutters en kijklustigen.

Datzelfde jaar werd nog een bijzondere schieting georganiseerd. Vier december 1983 stond volledig in het teken van toneelschrijver Gaston Martens, die een eeuw eerder te Zulte werd geboren.

Dochter Ady Geerts-Martens schonk bij die gelegenheid een aantal speciaal door haar gesigneerde toneelwerken van haar vader.

Deurle was die dag niet alleen het “Dorp der Schutters”, maar ook een beetje het “Dorp der Mirakelen”.

De gilde telde in 1984 43 leden, waaronder een aantal jongeren die de weg naar de Bosgalm hadden gevonden.

Toch viel er ook minder goed nieuws te rapen. Op 23 mei 1984 overleed keizer Alfons Verhegghe op negenentachtigjarige leeftijd.

Tijdens de kerrnisperiode werden meerdere schietingen georganiseerd, waaraan talrijke prijzen verbonden waren, geschonken door verscheidene sympathisanten. Begin december werd traditie-

december 2003 -

Sint Rochus Gazette

getrouw ook een Sinterklaasschieting gehouden, waarbij de schutters bij elke afgeschoten gaai een speculaas van de Sint ontvangen.

Jarenlang werd aldus zonder al te veel problemen geschoten op de staande wip aan de Bosgalm, tot die in de stormnacht van 16 op 17 december 1988 totaal werd vernield. De gilde liet evenwel de moed niet zakken en al gauw werden de handen uit de mouwen gestoken om een nog betere staande wip op te richten.

Op 1 juli 1989 was de nieuwe staande wip een feit. De hoofdvogel bevond zich op 14,05 meter hoogte, heel wat hoger dan de oorspronkelijke wip aan de Bosgalm.

Ondertussen kon de kruisbooggilde prat gaan op een tweede keizer in haar rijke geschiedenis. Dirk van Hoorde, die zich in 1983 op veertienjarige leeftijd voor het eerst koning had geschoten op de liggende wip, deed deze bijzondere prestatie over in 1986, 1987 en 1988.

Enkele maanden later verloor de maatschappij opnieuw één van haar bekendste gildebroeders. Begin 1989 overleed immers één van de oudste leden van de gilde, Raymond Vaernewyck. Hij werd 91 jaar oud en behoorde samen met Leo Doens tot de smaakmakers van de maandelijkse schietingen.

De jaren tachtig waren voor de gilde ontegensprekelijk een mooie periode.

Gemiddeld waren jaarlijks tussen vijftig en zestig gildebroeders aangesloten, met als hoogtepunt 1985. Toen noteerde de secretaris zelfs 73 aangesloten leden.

Op de kermisschietingen, waarop ook niet-leden welkom zijn, noteerde de schrijver een zelfde gemiddelde, met in 1987 een absoluut record van 71 aanwezige schutters.

Zo kabbelde de geschiedenis van Jong wordt Oud rustig verder, hoewel het verhaal van Jong wordt Oud in de jaren negentig toch ook door enkele hoogtepunten werd gekleurd.

In 1995 nam de gilde onder impuls van Henri Arnauw onder meer deel aan een feestprogramma ter gelegenheid van het vierhonderdjarig bestaan van Ooidonk.

Gehuld in hun traditionele blauwe kiel, rode halsdoek en zwart petje, waren de Deurlese schutters present op de namiddagschietingen in het eeuwenoude domein te Leerne. Het werd een mooie dag in een middeleeuws kader, te midden van talloze andere schuttersgilden uit binnen- en buitenland, die in hun specifieke klederdracht aan dit schut-

tersfeest extra veel kleur gaven.

Toonden in de vroegere jaren kunstenaars als Leon en Gust de Smet, Maurice Schelck, Jules de Coster en anderen hun sympathie voor deze traditionele volkssport, ook in deze moderne tijden bleef het schuttersgebeuren in het artistieke milieu belangstelling opwekken.

Latems violist Paul Malfait mag dan al als een geroutineerde schutter onder de artiesten gerekend worden, ook Johan Verminnen waagde zich al eens op de wipweide. Een van zijn vrienden, fotograaf Jo Clauwaert, is zelfs een fervent lid van de gilde. Diens echtgenote en televisiediva Katrien de Vos vereerde de schutters meer dan eens met een bezoek aan de Bosgalm.

Maar ook de VRT kende de weg naar de wip van Jong wordt Oud. In het kader van een proefopname van “De Laatste Show” werd een duel opgenomen tussen Michiel “De mol” de Vliegher en f otograaf Michiel Hendryckx (van “De Bende van Wim”). Het item werd evenwel jammer genoeg nooit uitgezonden.

1999 eindigde zowaar in mineur. Op 4 december werd ouderdomsdeken van de Deurlese en Latemse schuttersmaatschappijen Leo Doens in de Deurlese parochiekerk ten grave gedragen.

Zijn begrafenis groeide uit tot een groots eerbetoon vanwege de plaatselijke schuttersgilden, die zijn stoffelijk overschot in stoet begeleidden van de gemeenteschool tot aan de SintAldegondiskerk. Een jaar later, op vijf

Het nieuwe logo van de Koninklijke Kruisbooggilde Jong wordt Oud, een creatie van Jo Clauwaert.

11

september 2000, organiseerde Jong wordt Oud ter gelegenheid van Deurlekermis de “Ereprijs Leo Doens”, een kermisschieting ter nagedachtenis aan haar overleden nestor.

Een eeuw Jong wordt Oud Het nieuwe millennium was nog maar pas ingezet toen een aantal ouwe getrouwen de tijd rijp achtten om de fakkel door te geven aan een jongere generatie.

Voorzitter Armand Vaernewyck, die reeds een tweetal jaar te kennen had gegeven dat hij het voorzitterschap wou afstaan aan een jongere kracht, gaf samen met hofmeester René Vanderstichele zijn ontslag.

Na enkele verkennende gesprekken tussen een aantal gemotiveerde gildebroeders werd het vernieuwde bestuur in het najaar van 2002 geïnstalleerd, waarbij de mandaten als volgt werden verdeeld: • Voorzitter Ivan de Cock • Ondervoorzitter-penningmeester Hendrik Van den Heede • Secretaris Erwin Doens • Bestuursleden: Antoine Cnudde, Henri Arnauw, Albert Hoelemeersch, Jacqueline Van Speybroeck en Pieter van Wassenhove.

Onmiddellijk werd een ambitieus programma op touw gezet voor het jaar 2003, waarin de gilde haar honderdjarig bestaan zou vieren.

Naast de traditionele maandelijkse schietingen tussen februari en december, blijven de ondertussen populaire maandelijkse midweekschietingen voor senioren op dinsdag behouden en in november 2003 wordt het jaarlijkse souper voorzien.

Maar hét hoogtepunt van 2003 is uiteraard het eeuwfeest van de kruisbooggilde. Op 4 mei 2003, werdt de honderdste verjaardag van de gilde luisterrijk gevierd.

Het nieuwe bestuur heeft hierbij voor een speciale verrassing gezorgd. In het kader van de viering van de honderdste verjaardag van de gilde werd het Koninklijk Hof aangeschreven met het verzoek om voortaan de titel van koninklijke gilde te mogen voeren.

Op 11 februari 2003 kreeg voorzitter Ivan de Cock het verlossende nieuws van het kabinet van de koning: de maatschappij mag zich voortaan als koninklijke gilde laten aanspreken.

Lang leve de kersverse “Koninklijke Gilde Jong wordt Oud”.

Eddy Vaernewijck, Deurle 4 mei 2003.

december 2003 -

Sint Rochus Gazette

12

——— Voorlopig klassement Gildekampioenschap 2003-2004 ——— 20 m traditioneel (op 600 punten)

Cat. Elite

10 m traditioneel (op 600 punten)

Cat. I

Schollaert Carlo Van De Wiele Peter Van den Bossche Roland Hoste Johan Vanderhaeghen Christophe Vanderhaeghen Jean

600 598 596 594 594 593

Cat. I

Van De Wiele Peter Vanderhaeghen Christophe Schollaert Carlo Van den Bossche Roland Hoste Johan Staelens Danny Achtergaele Eric

600 596 594 591 384 565 377

Cat. I Bauters Johan Bauters Julien De Groote Marc Hanquet Gaston Staelens Danny Teetaert Philippe Vervaet Jacques Vande Papeliere Dirk De Meyer Wim

577 546 561 555 373 186 567 375 372

6 m traditioneel (op 600 punten)

Van De Wiele Peter Schollaert Carlo Achtergaele Eric Staelens Danny Hoste Johan Vanderhaeghen Christophe Van den Bossche Roland Teetaert Philippe

600 600 600 596 596 595 591 187

Cat. II Bauters Julien Pans Luc Achtergaele Juliaan Schotte Christian Lentz Chris De Witte Kristian

557 544 541 354 344 192

Cat. II De Groote Marc Bauters Johan Vande Papeliere Dirk Hanquet Gaston Vande Papeliere Philippe Hellemons Vervaet Jacques Van Wonterghem Ronan

587 585 584 555 365 347 174 156

Cat. II Antheunis Walter Lentz Chris Vande Papeliere Philippe Geenens Octaaf Verstraeten Dirk

532 168 164 352 173

Cat. III

10 m Trophy (op 1400 punten) Van De Wiele Peter Schollaert Carlo Hoste Johan

Inhoudstafel

1

• Sport kort: • nationale • kampioen• Terug op de • schappen • filmset... !!

• Niets dan • lachende ge• zichten op de • Niets • Sint-Rochus/• 20 m finale • nieuws • Sint-Sebast. onder de • Gooreind zon... III • Waar gaan we • naartoe...?

• Wie vindt...

• Eerste E K Field • indoor 18 m • die zoekt...

• Gentse sagen • en legenden • Wisselbeker • Koninklijke • Lafortune in • Sportverslag • Leuven • Kruisboog• schuttersjaar • gilde “Jong • 2002-2003 • wordt Oud”...

• 100 jaar jong • (slot) • Voorlopig • klassement • Kalender

• Hoog in • ‘t vaandel: • onze Gilde!

• Alle goede • zaken bestaan • uit twee...

2

4

5

3

8

7

9

12

Oplossing van blz. 4.

V.l.n.r. Kristiaan De Witte, Meester Philippe Teetaert, Wim De Meyer en Hoofdman Marc Reynvoet.

382 583 548

Geenens Octaaf Achtergaele Juliaan Antheunis Walter Bauters Julien Casteels Frans Verleye René De Schepper Joseph Vermeulen Firmin

572 569 564 560 540 520 168 325

De challenge van Wapenmeester Gaston Hanquet loopt van september t.e.m. juni

Januari 03 13u45 00 17u00 05 20u00 12 21u00 26 21u30 28 20u00 31 20u00

Bezoek aan tentoonstelling Koffietafel en Driekoningenschieting.

1ste gaaischieting Nieuwjaarsbezoek van de Deken Vergadering der commissarissen Vergadering van de Eed Lady’s night

Februari 08 11u00 25 20u00

Statutaire vergadering met aansluitend lunch Vergadering van de Eed

De challenge van Ere-Archivaris A. Ylen loopt de gehele maand

Maart 05 20u00 06 19u30 07 08 19u30 22 20u30 31 20u00

Vergadering van het Sportcomité Challenge Ere-Lid Ch. Janssens Sint-Rochus/N. D. au Sablon Challenge Ere-Lid Ch. Janssens Vergadering commissie lokaal en patrimonium Vergadering van de Eed

April 12 19u30 28 20u00

Paasschieting Vergadering van de Eed

KALENDER