Jaargang 12 • Nr. 1 • maart 2006 • Kantoor van afgifte: Sint-Amandsberg 1
S in t R och us Ga z ette
Editoriaal Dat de barre wintermaanden achter de rug zijn, kunnen wij spijtig genoeg nog niet zeggen. Deze periode is dan ook de rustperiode voor onze schutters die zich stilaan opwarmen en klaarstomen voor een nieuw druk en belastend schuttersjaar met verre verplaatsingen, eigen aan de “good will“ van onze Vlaamse schutters. Eens te meer werden de voorstellen afgeketst. Voorstellen die onze algemene goedkeuring hadden en de meest logische oplossing waren, voor het blijvend en steeds terugkerend probleem. Is het sportcomité van onze NUKB zo bekrompen of zit er de schrik in voor onze Kempische dwarsliggers? Daarom, hadden wij graag van onze geachte bestuursleden vernomen wat de redenen van weigering waren. Hopelijk heeft er nog iemand het lef om te antwoorden en niet rond de pot te draaien! Intussen zijn onze moedige schutters aan hun eerste selecties en verplaatsingen begonnen, laten wij hun langs deze weg dan ook veel succes toe wensen zodat wij een spetterende finale in het Gentse op 15 oktober a.s. kunnen mee maken. Want eens te meer zal het Belgisch Kampioenschap 20 m in onze stad plaatsgrijpen, zoals voorgaande maal in samenwerking met onze broeders van de Sint-Jorisgilde. Meer nieuws hierover in ons volgend nummer. Met het zonnetje en de lente in het vooruitzicht, wat extra goede moed en bereidwilligheid kan dit onze weinige kruisboogschutters in dit toch al kleine landje ten goede komen, want broederlijkheid en samenhorigheid was toch in het verleden één der mijlpalen in het Gildeleven. Aan de vroege vakantiegangers wens ik nu reeds een aangename en ontspannende periode toe. De Hoofdman Marc Reynvoet
Vinger aan de pols van de N.U.K.B. Na de rampzalige nationale reglementen- en kalendervergadering van december 2005, vind ik het nuttig en nodig mijn feitelijke indrukken en gevoelsmatige reacties te vertellen. Waarom is deze vergadering volledig mislukt? - De vergadering was onvoldoende voorbereid door het nationale sportcomité; - Onvoldoende kennis en geen samenvattende visie over de verschillende reglementenvoorstellen; - De informatie over reglementenvoorstellen werd vooraf bijzonder onvolledig doorgegeven aan de deelnemers; - Onvoldoende structuur in de vergadering: een duidelijke dagorde met alle te bespreken punten en een duidelijke samenvatting van de verschillende voorstellen zijn absoluut noodzakelijk om met zo'n grote groep efficiënt te kunnen vergaderen; - De vergadering miste een sterk maar neutraal persoon die de debatten kon leiden en snel de visies duidelijk kon samenvatten en goed verstaanbaar kon meedelen in beide landstalen. Na deze bijzonder rommelige vergadering zijn heel wat – vermoedelijk de meeste – deelnemers met een bijzonder onaangenaam gevoel vertrokken. Eerder dan een indruk van samenhorigheid, blijft de indruk van onenigheid hangen. Ook de voltallige Gentse delegatie (Sint-Joris en Sint-Rochus) was buitengewoon teleurgesteld en misnoegd. Een ander betreurenswaardig feit dat bij veel aanwezigen is blijven hangen en dat ook mij is bijgebleven is de bijzonder stugge onderhandelingshouding van de afvaardiging van de Kempische Bond omtrent de voorstellen voor de nationale selecties 20 m. Buiten de betrokken Kempische verenigingen kon niemand begrip opbrengen voor de halsstarrige weigering van het voorgestelde compromis. Het roept in ieder geval een herinnering bij me op aan wijlen secretaris-generaal Gilbert Roegiers, die me ooit vertelde dat er met de Kempische Bond bijzonder moeilijk te onderhandelen valt. De tijden zijn dus duidelijk (jammer genoeg) niet veranderd. En is de oneerlijke voorkeursbehandeling van de dames, senioren en jongeren geen halfslachtig compromis-resultaat van toenmalige moeizame onderhandelingen. Voor enkele Kempenaars is sportvoorzitter Wilfried Van Quekelberghe nu de kop van jut. Sommigen weigerden hem zelfs de hand te schudden op de jongste vergadering van de Vlaamse vleugel (L.U.K.) in februari. In ieder geval blijven we als Gentse kruisboogschutters op onze honger zitten en ziet het er naar uit dat we nog maar eens drie jaar lang nutteloze kilometers zullen maken om de 20m-selecties af te werken. Tenzij er in het nationalebondsbestuur eindelijk eens iemand de moed opbrengt om het roer om te gooien en het belang van de schutters te dienen, in de plaats van zichzelf te verliezen in eindeloze en vruchtenloze discussies. Peter Van De Wiele
Driemaandelijks tijdschrift van de v.z.w. Oude Koninglyke Gilde Sint-Rochus • Sint-Pietersplein 13, 9000 Gent Verantw. uitg.: Reynvoet Marc, Adolf Daensstraat 1, B-9040 Gent • www.sint-rochus.be
maart 2006 -
Sint Rochus Gazette
2
Charles zal ons altijd blijven inspireren (1932-2006) Erelid Charles Janssens is niet meer onder ons... maar de herinnering aan hem zal ons steeds sterk bijblijven. Hij leerde onze Gilde kennen tijdens de initiatieschietingen van het Gravensteen en het Patershol en vervoegde onze rangen met zijn neef Ronan einde der jaren 80. Decennia lang was hij betrokken bij het operagebeuren en doorkruiste hij diverse landen zoals Canada, Ierland, England en Amerika alwaar hij al vlug de faam kreeg van... een bezemsteel te kunnen doen wandelen. Tussendoor gaf hij les aan het Filminstituut van Brussel, nu Hogeschool voor audiovisuele technieken genoemd. Zijn kennis, ervaring en inzet was dan ook een dagdagelijks gebeuren. Zo vertelde mij onlangs iemand, wiens echtgenoot jarenlang met hem gewerkt heeft als decormaker, dat elke operavoorstelling geregiseerd door Charles in samenwerking met een bepaalde orkestleider (de naam was haar ontsnapt) steeds een gewaarborgd succes was. Hem kennende op latere leeftijd, kunnen wij van ervaring spreken, want het was Charles die ons de kunst leerde van het toneelspelen. Zijn eerste regie voor onze gilde was een hele opgave voor de leken van de culturele tram tijdens de Gentse Feesten, waarin Marc De Groote de rol toebedeeld kreeg van de zoon van Willem Tell, Dirk Vandepapeliere onze SintRochus uitbeelde en ikzelf Willem Tell speelde. Succes gewaarborgd want de moed werd ons à la Charles ingegoten met koffie gemaakt op basis van whisky en de kalebas voor de dorstige Willem was goed gevuld met water… sorry whisky.
Het heengaan van iemand die je graag ziet is altijd pijnlijk. Het afscheid en de confrontatie met het mysterie van leven en dood zijn bijzonder intens. Overwegen in het begin de pijn, het verdriet, de frustratie om de onmacht, dan verzacht de tijd die negatieve gevoelens om plaats te maken voor dankbaarheid en eerbied voor al wat de gestorvene ons als een prachtig geschenk heeft nagelaten: mooie herinneringen, speelse originaliteit, humor, koppig doorzettingsvermogen en… misschien de inspiratie voor dit gedicht:
Levensadem Als de lucht niet langer je longen vult niet langer de brandstof voor je lichaam biedt dan valt dit leven stil Jouw adem stokte al een tijdje Je lustige levensloop werd afgeremd zeer tegen je zin Want ja die heldere geest van jou die had nog al die plannen De geest je bron van inspiratie bleef wakker Je lichaam sputterde tegen Werd erg ziek En is nu gestorven Maar jouw geest al jouw krachten blijven om lucht te geven aan hen die ademnood verstikt Herinnering aan een kwinkslag Een gedurfde opmerking Kunstzinnige inspiratie Eigenzinnige creatie Voeding voor de geest Levensadem Peter Van De Wiele
Vergeten wij vooral niet het prachtige “Mirakelspel“ dat hij schreef en regisseerde, kledij die hij zelf maakte en al het materiaal dat hij ons ter beschikking stelde, met medewerking van een volledige cast aan broeders (en echtgenotes!) van onze Gilde, dit alles ter gelegenheid van ons 175-jarig bestaan. En daar bleef het niet bij, want in 1999 werd een werk van Gaston Martens in onze gilde ten tonele gebracht met “Leentje uit t’Hemelrijk“ en eens te meer was de regie in handen van onze Charles met onze acteurs Michel, Peter, Berthold, Christophe, Lenie en uiteraard Charles zelf. Een weinig later werd een korte parodie opgevoerd over het leven in onze Gilde, waarbij enkele leden onder de loep genomen werden . In 2003 verwezenlijkte hij samen met zijn vriend en broeder van onze Gilde Octaaf Geenens het prachtige SintRochusbeeld, dat een blijvende plaats gevonden heeft in onze parochiale kerk van SintPieters. Charles was en is een blijvend monument voor ons, wij zijn hem dan ook voor eeuwig dankbaar voor wat hij gepresteerd heeft tijdens die 16 jaren in ons midden. Zijn plotseling overlijden, ondanks zijn aanslepende en pijnlijke ziekte, heeft ons allen diep getroffen, daarom wensen zijn broeders en de Gilde... een Gilde die hem zo nauw aan het hart lag, hem nu een eeuwige rust toe. In naam van de Eed en alle leden van onze Gilde, hou ik eraan... Mevrouw Janssens, broeder Ronan en de familie, ons diepste medeleven te betonen. Gent, 6 maart 2006, de Hoofdman Marc Reynvoet
maart 2006 -
Sint Rochus Gazette
3
Werkingsverslag van 2005 Het werkingsverslag licht de activiteiten toe die door de Eed werden ingericht. De sportieve resultaten, die vorig schuttersjaar voor het tweede jaar op rij voor een historisch hoogtepunt in onze Gilde hebben gezorgd, werden reeds voorgelegd tijdens de Algemene Vergadering van september laatstleden. Wanneer we aan de maand januari denken, dan denken we als vanzelfsprekend aan feesten en recepties. Ook hier konden we natuurlijk niet achterblijven en het begon reeds op de eerste zaterdag van het nieuwe jaar met de Driekoningenschieting. We danken hierbij de Koningen voor de mooie prijzen en we danken tevens de schenkers van de lekkere taarten. Op maandag 10 januari kwam onze Deken op bezoek voor onze jaarlijkse nieuwjaarsreceptie. Een gelegenheid voor ons allen om gezellig en ontspannen, met een glaasje champagne, onze gedachten met elkaar te wisselen. Een weekje voor Valentijnsdag kwam de Lady’s night. Een dag waarop de dames hartelijk werden ontvangen in onze Gilde. We begonnen die bewuste namiddag met een overheerlijke wafelbak, georganiseerd door Luc Pans en zijn vrouw Chantal. Wij danken hen voor hun jaarlijkse inzet! Vervolgens kregen de dames de kans om zich het kruisboogschieten meester te maken. Een gelegenheid waarvan ze gretig gebruik maakten. Naar analogie met de vorige jaren hadden we ook de Algemene Statutaire Ledenvergadering op de 2de zondag van de maand februari. De aanwezige leden toonden aan dat de belangstelling en het enthousiasme nog steeds even groot is. Dit jaar waren er geen verkiezingen omdat dit slechts om de 2 jaar plaats vindt. Deze vergadering eindigde naar gewoonte met een heerlijke lunch. Inmiddels zijn we beland in de periode rond Pasen. De tijd bij uitstek om onze Paasschieting in te richten. De schieting vond plaats op 28 maart. Net als vorig jaar hadden we een prachtige prijzentafel en die
lokte veel volk naar onze Gilde. Met onze dank aan Caroline Hoste. Maar liefst 26 schutters hanteerden de kruisboog. Iedereen kreeg als mooi geschenk chocolade eieren mee naar huis. Kort na onze paasschieting, op 10 april, vond onze vriendschapswedstrijd met Sint-Sebastiaan Gooreind plaats. Hoewel van een echte vriendschapswedstrijd niet echt kan gesproken worden aangezien ze geduchte concurrenten zijn. Ze zorgen voor lichte spanning en onzekerheid. In ieder geval zijn het de ingrediënten voor een superspannende wedstrijd. Ook toen was het niet anders. Met één punt voorsprong hebben we gewonnen. Toch is er elk jaar minder en minder opkomst van beide kanten. Ondertussen hebben we de koppen bij elkaar gestoken en komt er een nieuw en motiverend reglement voor volgend jaar. We kunnen jullie nu al meedelen dat het zeker de moeite loont om eraan deel te nemen! De dag nadien verwelkomden we de overdonderende aanwezigheid van de broeders der Sint-Jorisgilde. Een bevestiging van wederzijdse vriendschap en goede verstandhouding tussen onze twee Gentse Gilden. Een verbroedering die zich met veel plezier voortzette tot in de vroege uurtjes. Het zien van zoveel nieuwe jeugdige leden bij deze Gilde verheugde ons zeer. Onze jaarlijkse ontmoeting met de broeders van Sablon, kende echter een moeizamere start. Na heel wat wijzigingen van de datum werd het uiteindelijk zondag 5 juni. We werden enthousiast onthaald, doch moesten vaststellen dat de opkomst van onze Brusselse broeders aan de (zeer) lage kant was. Dat ze jaar na jaar de duimen moeten leggen voor ons, ligt naar alle waarschijnlijkheid aan de basis. Later die dag mochten we de prijs “in memoriam Charles Declercq” in ontvangst nemen. De wedstrijd, die trouwens eerder dat jaar plaats had gevonden, werd voor de 4de en laatste maal ingericht. Vorig jaar besloot Sablon om deze wedstrijd nog voor een laatste maal
in te richten wegens gebrek aan interesse, zoals u zich wellicht nog herinnert. Oorspronkelijk had Charles voorzien om deze wedstrijd voor 7 jaar in te plannen. Dankbaar schoten we talrijk voor de laatste surprises van erewapenmeester Stany Vanderhaeghen. We houden van onze sport, van de zon, van eten en van gezelligheid. Met andere woorden we genoten weer met ons allen van een heerlijk zomersouper. Wie zin had om eens een dagje op te treden als begeleider, kon zich volledig laten gaan op onze initiatieschieting op de Gentse Feesten. Heel wat leden namen de uitdaging aan. Dat is heus wel nodig om de talrijke nieuwsgierigen (123), zowel Gentenaars als toeristen, te laten kennismaken met onze traditionele sport en cultuur. Het is de eerste keer dat we schoten op onze nieuw aangekochte mobiele schietstand. Dat bleek dus een goede investering te zijn. Dat we ook van andere markten thuis kunnen zijn, bewezen sommige leden door hun deelname aan de Gentse Stroppenstoet. De gemeentekermisschieting bracht 16 deelnemers met zich mee. Ongeveer een week later namen we ook deel aan de Patersholfeesten. Dit jaar maakten we in onze Gilde iets heel uitzonderlijks mee. We kregen namelijk een brief van de Make-a-wish foundation, een organisatie die zich inzet voor kinderen met een levensbedreigende ziekte. Zij wilden een meisje helpen met haar hartenwens in vervulling te laten gaan. Ze had o.a. een enorme belangstelling voor het kruisboogschieten. Het was voor ons allen hartverwarmend om te mogen deel uitmaken van een wensdroom die voor een stukje werkelijkheid werd. Nog een jaarlijkse topper is onze verbroedering met Nieuwmoer. Een bus zorgde ervoor dat we veilig heen en terug gingen. Een toffe namiddag, een heerlijk diner en een overvloed aan ambiance. In één woord: “subliem”! Op 12 augustus werd in onze Gilde de voorstelling van de thriller
maart 2006 -
Sint Rochus Gazette
“Koudvuur” van Stefaan Van Laere gehouden. Centraal staat natuurlijk – hoe kan het ook anders – de kruisboog, maar dan als onderdeel van een politiek moordcomplot. Na de voorstelling werd een receptie gehouden, aangeboden door onze Deken. De dag nadien hielden we naar jaarlijkse gewoonte onze lunch met gezellig samenzijn. Tijdens de Algemene Ledenvergadering van september jongstleden werden voornamelijk de sportieve prestaties van onze leden aangehaald. Na de slottoespraak van Hoofdman Marc Reynvoet gingen we zoals gebruikelijk naar de Eucharistieviering waarna wij de erewijn genuttigd hebben, gevolgd door de jaarlijkse lunch en de Koningsschieting. Het Koningsbanket in november betekent in onze Gilde dat de nieuwe Koningen gelauwerd worden. Een hoogtepunt dat elk jaar opnieuw plaatsvindt. Een feest vol uitbundigheid en ambiance tot in de late of vroege uren – ’t is maar hoe je het bekijkt. Door omstandigheden, later dan voorzien – nader aan de Sint zelf te vragen – werden de kinderen op zaterdag 17 december verrast met de geschenken van Sinterklaas. Het was een gezellige en sfeervolle avond voor groot en klein.
Precies zeven dagen daarvoor werden de nationale laureaten gehuldigd in het Stadhuis van Brussel. Weer kwamen onze fiere schutters met een hele doos medailles terug naar huis. Ons patrimonium werd uitgebreid met een nieuw servies. Het porselein werd reeds een jaar daarvoor aangekocht, maar de nodige bedrukkingen dienden nog te gebeuren. In onze lokalen werden ook dit jaar enkele renovatiewerken verricht. De muur in de laatste gelagzaal is bijzonder vochtig en brokkelt beetje bij beetje af. De Koningsportretten en de wapens hebben daaronder te lijden. De nodige actieplannen zijn opgesteld en in de lente van 2006 zullen de herstellingswerken aanvangen. Er wordt een digitale foto genomen van de bestaande stukken en de originelen zullen op een professionele manier bewaard worden in onze archieven. De Stad Gent is bezig met de werken aan onze nooduitgang, ter hoogte van de vestiaire. Indien we de structuur van onze Gilde bekijken, mogen we er 2 nieuwe leden bijtellen. Luc Baeke en Peter Herman mogen zich trots volwaardig werkend lid van de SintRochusgilde noemen. Tot op heden zijn er maar liefst 7 nieuwe kandidaatleden bijgekomen, waarvan er
4
enkele weken terug reeds 2 gedoopt werden. Van de 7 kandidaten zijn er zo maar eventjes 5 tieners! Het is belangrijk deze jonge mensen te begeleiden tot volwaardige SintRochusschutters, want zij zijn ten slotte de verderzetting van een mooie traditie. Bedankt Johan Hoste voor de vele hulp en tijd die je reeds in onze jeugd gestoken hebt! Met spijt in het hart namen we dit jaar ook afscheid van de vader van Broeder René Waerzeggers en van Dhr. Romain Bailleul. Dat zij de vrede en rust mogen kennen die ze verdienen. Zo hebben we dus opnieuw een bewegingsvol jaar beleefd. Maar wij mogen zeker niet de talrijke vereningen en mensen vergeten die onze Gilde hebben bezocht. De Eed bedankt alle initiatiefnemers, vrijwilligers bij de vele activiteiten en onze kantinière voor de steeds op orde zijnde kantine. Dit was het werkingsverslag voor alle activiteiten van 2005. Dat het nieuwe jaar minstens even vruchtbaar moge wezen, zodat we u in 2007 een even lijvig verslag kunnen voorlezen. Lang leve onze Gilde en haar leden! Christophe Vanderhaeghen, Griffier
maandag 17 april om 20 uur Paasschieting
Algemene Statutaire Vergadering (ASV) van de Landelijke Unie der Kruisboogschutters (LUK) Voorzitter Arnold Van Aperen opende op zaterdag 11 februari om 14u30 de vergadering met het tellen van de stemgerechtigde leden (clubs). Van de 40 verenigingen die de LUK kent waren er 33 aanwezig (één werd vertegenwoordigd bij volmacht). Het verslag van de ASV 2005 werd voorgelezen en zonder opmerkingen goedgekeurd. Ook het financieel verslag van 2005 gaf geen opmerkingen maar men mocht vaststellen dat het merendeel der gelden naar de NUKB gaat. Een nieuwe slokkop is het VLaS. Na het voorlezen van het verslag der twee commissarissen werden de beheerders van de LUK ontlast en werden ze opnieuw
aangesteld om de boekhouding 2006 na te kijken. Het lidgeld blijft tot en met 2007 8 euro per aangesloten lid. Puntje 13 op de dagorde betrof het (her)verkiezen van drie leden van het bestuur: voorzitter A. Van Aperen werd herverkozen met 32 stemmen, penningmeester blijft Maria Van der Wiel (29 stemmen) en ondervoorzitter blijft eveneens Luc Deketelaere (31 stemmen). Het volgende puntje betrof een toelichting over het VLaS, de federatie van Vlaamse volkssporten waartoe de LUK willens nillens gedwongen werd bij toe te treden. Maria Van der Wiel die in de Raad van Bestuur zetelt drukte de kruis-
boogschuttersverenigingen op het hart om bijtijds subsidieaanvragen in te dienen daar het VLaS met een strakke begroting werkt en dat daar zeker de regel telt “op is op”. Zij was er ook van overtuigd dat de provinciale comités bij het VLaS het belangrijkst zijn en dat onze provinciale afgevaardigden een belangrijke rol spelen in het verwerven van toelagen. Het VLaS concentreert zich vooral op het steunen van jongeren en andersvaliden. Tot slot werd nog de raad meegegeven het woord initiatieschietingen te gebruiken i.p.v. promotieschietingen.
zondag 28 mei St-Sebastiaan Gooreind/St-Rochus
maart 2006 -
Sint Rochus Gazette
Algemene Statutaire Ledenvergadering Op zondag 12 februari laatstleden hielden wij onze jaarlijkse vergadering. In zijn openingswoord had onze deken Joseph De Schepper het onder andere over het schitterende schuttersjaar dat wij achter de rug hadden (zie Sint-Rochusgazette nr. 4, 2005, blz 1,). Het was hem ook niet ontgaan dat er nu toch een viertal jeugdige schutters bijgekomen waren en hij hoopte dat deze jonge kerels zeker hun plaats in onze gilde zouden vinden. Een verplicht ritueel is eveneens het vaststellen van de stemgerechtigde leden. Op de 35 aanwezigen waren er 33 stemgerechtigd (volmachten inbegrepen). Het werkingsverslag, voorgelezen door Griffier Christophe Vanderhaeghen, vindt u vanaf blz. 3 van deze gazette. Het financieel verslag 2005 en de begroting 2006 werd bij uitzondering voorgelezen door Hoofdman Marc Reynvoet, oud-thesaurier. Na het voorlezen van het verslag door de twee commissarissen werd décharge verleend door de algemene vergadering aan de beheerders en de commissarissen. Daar er zich geen nieuwe commissarissen aanmeldden voor het boekjaar 2006
werden de twee commissarissen (Patrick Thibaut en Jacques Vervaet) bereid gevonden op het einde van 2006 de boekhouding terug na te kijken. Door een schriftelijke vraag van een aantal leden in verband met het aanvaarden van leden in de Eed van de dezelfde familie ging men over tot een debat. Conclusie is dat dit punt om een preciezere omschrijving vraagt. De vergadering heeft dus aangenomen dat tegen september, op de Algemene Ledenvergadering, de Eed een tekst uitwerkt waarin precies vastgelegd is wat de familiebanden mogen zijn indien men een functie in de Eed ambieert. Vervolgens ging men over tot het (her)verkiezen van de uittredende leden van de Eed. Werden opnieuw verkozen: Griffier Christophe Vanderhaeghen (29/33). Geheimschrijver Octaaf Geenens (24/33). Doelmeester Roland Van den Bossche (29/33). Archivaris Christian Lentz (29/33). Werd verkozen als Thesaurier: Michel Metsu (30/33). Na de slottoespraak door Hoofdman Marc Reynvoet werd de vergadering beëindigd, zoals gewoonlijk, met het zingen van het gildelied.
Begrijpe wie kan... Ter gelegenheid van het 7e Europees Kampioenschap (in 1969), ingericht te Gent door onze Sint-Rochusgilde, hebben de Posterijen een speciale stempel gemaakt die wellicht alleen op de startdag van deze kampioenschappen uitgegeven werd. Om onbegrijpelijke redenen is deze omslag niet in ons archief aanwezig, terwijl andere gilden deze omslag blijkbaar wel in hun bezit hebben. Wie is er bereid zijn exemplaar, met deze speciale stempel, aan de Gilde af te staan? Zijn naam zal voor eeuwig vermeld worden in de SintRochusgazette.
Lady’s night met 16 deelnemers Opnieuw ging onze Lady’s night door. Op zaterdagavond 25 februari hebben zich een 20-tal dames gemeld om eens de kruisboog te hanteren. Miran Vanwonterghem toonde zich de beste, gevolgd door Claudine Verbeke. Derde werd Anita Inghels. Iedere deelneemster werd onthaald op een aankoopcheque van 10 euro. De wafelenbak door broeder Luc Pans blijft een succes ware het niet dat de brandweer bijna de vuren (letterlijk) met zwaar materiaal gingen doven. Opletten dus voor volgende jaren...
5
Onze gilde groeit... Op 28 januari laatstleden werden twee nieuwe broeders gedoopt. In het bijzijn van hun respectievelijke peters werden René Waerzeggers en Andreas Eeckhaut plechtig in onze gilde opgenomen. De publieke belangstelling was goed wat wijst op het belang dat leden en familie van de betrokkenen nog hechten aan deze plechtigheid. René Waerzeggers is in 1951 te Leuven geboren en is werkzaam op het Ministerie van Vervoer. Hij is een verwoed numismaticus en was in 1987 gedurende vijf jaar voorzitter van het Europees Genootschap voor Munt en Penningkunde. Nu bekleedt hij daar nog steeds het ambt van ondervoorzitter. Samen met zijn echtgenote, die eveneens gebeten is van de numismatiek (dankzij Huguette hebben we nu de inventaris en historische achtergrond van de 19e eeuwse prijsmedailles van onze gilde en reeds enkele bijdragen in onze SintRochus Gazette), vormt hij een paar waaraan onze gilde misschien nog veel plezier zou kunnen beleven. Zijn peters zijn Baljuw Christian Schotte en Archivaris Christian Lentz. Andreas Eeckhaut heeft zich als jong mens (hij werd geboren in 1985) in alle stilte in onze gilde geïntroduceerd. Hij studeert voor Bachelor secundair onderwijs en zijn voornaamste hobby’s zijn American Football, Jeugdwerk bij Freetime en... kruisboogschieten. Zijn peters zijn Wim De Meyer en Dirk Verstraeten
maart 2006 -
Sint Rochus Gazette
6
Peter op weg naar de titel (1)
Over twijfels en faalangst, zenuwen en vechtlust, emotie en euforie tot… buikloop en griep Een wedstrijd anders bekeken: het BK 20 m 2005
Met dit artikel wil ik een voorzetje geven voor iedereen die eens zijn verhaal wil doen over hoe hij een of ander gildegebeuren persoonlijk heeft beleefd. Ik ben ervan overtuigd dat dit interessante getuigenissen kan opleveren waar we veel kunnen uit leren. En het is eens een nieuwe impuls voor onze Gazette. Ziet u het niet zitten om zelf achter uw klavier te gaan zitten, spreek me dan gerust aan om uw verhaal op papier te zetten: Broeder schrijft voor Broeder als Broeders kracht ontbreekt. Peter Van De Wiele als het jaar voordien, maar toch bleef alles nog binnen de perken. Zelfs met de fieldkruisboog en de matchwapens liepen de wedstrijden meer dan behoorlijk. Uiteindelijk besliste ik tijdens de maand augustus de 20-meterboog gewoon aan de haak te hangen: bewust een rustperiode inlassen en daarna zouden we wel zien. Maar niets gebaat, toen ik in september de voorbereiding op 20 m hervatte, bleef ik bij dezelfde magere scores van 95 en 96 hangen. Tot die maandagavond na de koningsschieting: een eindeloos lange gaaischieting bracht plots, onder impuls van bemoedigende woorden van Keizer Jean Vanderhaeghen, beetje bij beetje het vertrouwen terug. Plots vond ik die stabiliteit terug en slaagde ik er meer en meer in mijn schoten opnieuw voor 100% af te werken. Na veel mooie ‘gaaischoten’ wist ik op het einde van de avond de derde gaai af te knallen: “Peter was terug”, zou achteraf blijken. Met nog maar 14 dagen te gaan, bleef er niet veel trainingsgelegenheid meer over. En eigenlijk had ik dat ook niet echt nodig. Ik voelde het vertrouwen terugkomen: schoten landden weer waar ik ze had aangekondigd en de scores klommen toch weer naar een aanvaardbare 98 en 99/100. En toch bleven de twijfels me achtervolgen: hoe
zou ik met de stress van een finale omgaan? Kon ik de opperste concentratie 20 schoten lang vasthouden? Ik moest mezelf voortdurend moed inspreken om mijn zelfvertrouwen te voeden en mijn faalangst de kop in te drukken. Toen Griffier Christophe me vroeg als laatste ploegschutter aan te treden, kwam plots ook het ploegbesef nog wat extra druk toevoegen. Kortom, het was een vreemde, wisselende gevoelsstrijd, tussen aanhoudende onzekerheid en opnieuw groeiend zelfvertrouwen, die me naar de finaledag escorteerde. PVDW (wordt vervolgd)
TE KOOP 10(tem balansboog bezichtigen in de gilde) Inlichtingen: Marc De Groote
0478 887 438 zondag 9 april Sint-Rochus / N.D. au Sablon
50 Jahre IAU
van 20 tot 27 augustus
Het zal je maar gebeuren, in aanloop naar het meest prestigieuze nationale kampioenschap van het jaar in een absolute vertrouwenscrisis terechtkomen. Dat was nochtans precies wat me eind vorig jaar overkwam: enkele maanden vruchtenloos jagen op maximumscores op de 20 meter; om die reden in extremis het gildekampioenschap vanuit een gewonnen positie toch aan Carlo moeten laten; uiteindelijk zelfs zo diep wegzakken dat ik nog met moeite 95 of 96 op 100 schoot. Er was nog nauwelijks een reeks waarin ik geen 8 (zelfs eens een 7) meer schoot, iets wat ik in geen jaren meer had voorgehad. Technisch leek ik wel te vervallen in alle foutjes van de beginnende schutter: trekfouten, onvoldoende namikken, onstabiele en steeds wisselende schiethouding, slecht centreren in de diopter, enz. De mindere periode in die tijd van het jaar (van eind mei tot eind september) is wel iets dat me zowat elk jaar overkomt, maar zoals de crisis zich nu voordeed, neen dat had ik in geen jaren meegemaakt. En dan begin je alles in vraag te stellen: zoals de meesten wellicht, in de eerste plaats het materiaal. Maar met een ander wapen (waarmee ik het jaar voordien brons schoot op datzelfde kampioenschap met 149/150) was het al net zo. Twee nieuwe pijlen brachten niet echt een oplossing. De te klein geworden schietuitrusting was al evenmin de oorzaak. Moniteur Staelens dan opgetrommeld om tijdens mijn reeks achter mij post te vatten en te kijken wat er met de boog gebeurde tijdens het afvuren van het schot... Weinig goeds, zo bleek. En dat werd het begin van de langzame ommekeer. Van toen af erkende ik dat de oorzaak bij de schutter lag. Goed, zo ver waren we al, maar dan moet je er nog in slagen het tij te doen keren. Vreemd genoeg manifesteerde het vertrouwensprobleem zich het sterkst op 20 meter. Akkoord, bij de nationale kampioenschappen op de korte afstanden kwamen de maximumscores er ook niet zo vlot uit
1ste WCSA
(World Crossbow Shooting Association)
Europees Kampioenschap van Europa Torres Novas, Portugal Target, Matchplay van 15 tot 22 juli
Sint Rochus Gazette
maart 2006 -
7
Historische schets van de Sint-Rochusschutterij Zutendaal (2) Geen gouden tijden voor de schutterij in de ‘golden sixties’ Sinds de wederoprichting in 1946 kende de vereniging onder leiding van Jozef Ramaekers enkel succes. Zowel op sportief als op financieel vlak ging het de schutterij voor de wind in de vijftiger jaren. En ook met de ‘golden sixties’ leek er geen vuiltje aan de lucht tot de eerste onweerswolken zich begonnen samen te trekken boven de schutterij. Met het aanbreken van een gouden tijd van vrede en welvaart, een decennium waarin alles kon en mocht, vonden velen andere mogelijkheden om zich sportief te uiten. Vooral de jeugd, die voor nieuw bloed en de nodige doorstroming moest zorgen, liet het afweten. Toch kon de vereniging in het jaar 1965 nog een ledenlijst van 23 leden voorleggen. Het ledenaantal zou echter blijven dalen en op het einde van de jaren zestig een dieptepunt bereiken. Met moeite kreeg men toen genoeg schutters bij elkaar om een ploeg te vormen voor een schietwedstrijd. Het waren de bestuursleden die tussen 1960 en 1970 de moed niet lieten zakken en ze werden hiervoor ook beloond. De schutterij verliet in 1971 café Amazone (Trichterweg 113 Zutendaal) en sloeg zijn tenten op in en om café Apollo in de Gijzenveldstraat 42 in Zutendaal. Dat gebeurde op vraag van eigenaar Hermanus Hermans-Geraerts omdat de aanwezigheid van een vereniging voor extra aantrek zorgde en dus goed was voor zijn zaak. In 1972 behaalde de Sint-Rochusschutterij de kampioenstitel in reeks C van het Verbond Zand- en Leemstreek. De schuttersgilde was weer op de goede weg. De schutterij vandaag: vrouwenemancipatie, verjonging en sportieve successen Ondertussen had Jozef Ramaekers zijn zoon Lambert al enkele jaren de smaak van het schuttersleven laten proeven. En toen hij in 1978 na 33 jaar voorzitterschap vond dat de tijd was gekomen om afscheid te nemen, verkozen de leden dan ook zijn zoon, die voldoende ervaring had opgedaan, tot nieuwe voorzitter. De nieuwe voorzitter werd geboren in 1952 in Zutendaal. Hij studeerde elektromechanica en begon
op 18-jarige leeftijd te werken bij Ford Genk. Intussen is hij gehuwd en vader van Linda en Sandra. Onder leiding van Lambert Ramaekers vierde de SintRochusschuttersgilde op 29 oktober 1983 haar honderdjarig bestaan. Hier bleek eens te meer een van de voornaamste, zoniet de belangrijkste bestaansreden van een schuttersgilde, namelijk het leggen van sociale contacten en de onderlinge verbroedering. Het bestuur bestaat op dat moment uit zeven personen: de voorzitter, die om de vier jaar verkozen wordt, een secretaris, een schatbewaarder en nog vier andere personen. De leden zijn van alle leeftijden. Tegenwoordig is het ook niet meer zo dat alle leden afkomstig zijn van het gehucht de Besmer, maar ze komen nu zelfs van buiten de gemeentegrenzen, de vereniging staat open voor iedereen. Dat heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat de onderlinge rivaliteit tussen gehuchten en dorpen zo goed als verdwenen is. Vóór de jaren zeventig konden alleen de mannen lid worden van de schuttersgilde en kwamen de vrouwen kijken of helpen op de feestjes. Daarna werden twee vrouwen lid en nu is ongeveer één derde van het ledenaantal vrouwelijk. De schutterij maakt – met de dolle Mina’s en de emancipatie van de vrouw – geen probleem van het lidmaatschap van vrouwen en is zelfs eerder voor- dan tegenstander. De tijd dat, als de schutterij – ook Sint-Rochus – aan de beurt was om de zondagse schietwedstrijd te organiseren, dat evenement uitgroeide tot een waar dorpsfeest ligt ver achter ons. Er komen praktisch geen buitenstaanders meer opdagen, het wordt een feest van insiders. Net zoals zovele andere verenigingen organiseert Sint-Rochus nu ook jaarlijks een barbecue en enkele andere feestjes hoofdzakelijk alleen voor de leden en hun aanhang. Dat de schutterij het de laatste jaren erg goed doet blijkt duidelijk uit de verschillende kampioenstitels die ze behaalde: kampioen in de Breeks in 1990, vervolgens kampioen in de A-reeks in 1991, 1992, 1993, 1998, 2000, 2001, 2002 en 2005. met dank aan de heer voorzitter Lambert Ramaeckers en Alfred Disch voor zijn opzoekingswerk. De schutters van de schutterij Sint-Rochus van BesmerZutendaal die het 100-jarig bestaan mochten meebeleven.
maart 2006 -
Sint Rochus Gazette
Technische gegevens De Sint-Rochusschutterij doet aan klepschieten. Hierbij wordt er met een karabijn en een 6 mm kogel naar een ijzeren vogel (de klep) geschoten die zich boven op een paal van 20 meter bevindt. De diameter van een klep meet 30 mm bij officiële wedstrijden, maar er bestaan ook kleppen met een doormeter van 25, 20, 16, 12 en 10 mm. De vereniging zelf bezit momenteel twee karabijnen waarmee iedereen mag schieten en verder zijn er nog leden die een persoonlijk geweer hebben. In de loop der jaren zijn de reglementen natuurlijk veranderd en geëvolueerd met de noden en inzichten van de tijd. De reglementen worden wel met de jaren strenger. Dit heeft te maken met de categorie waartoe de karabijn behoort: nu is dat namelijk een verweerwapen en vroeger was het een sportwapen en waren de wetten dus soepeler. Nu moet men bijvoorbeeld minimum 16 jaar zijn om te mogen schieten. Wanneer een wedstrijd van start gegaan is moet zij beëindigd worden, ondanks slecht weer. Enkel bij een wind, sterker dan windkracht 5, mag men de wedstrijd niet aanvangen. De Sint-Rochusschuttersgilde behoort
8
tot het Provinciaal Verbond der Karabijnschuttersgilden. Dit verbond is onderverdeeld in vier andere bonden: het Genker Verbond, Verbond Beringen-Mijn, Verbond Lummen en Verbond Zand- en Leemstreek. Sint-Rochus behoort tot het laatste. Binnen dat verbond bestaan er drie reeksen (A, B, en C) waarin telkens zes schuttersgilden schieten. Achttien verenigingen komen dus samen op een wedstrijd en er zijn vijftien wedstrijden per seizoen. Wanneer een schutterij zo een wedstrijddag moet organiseren één keer per jaar zijn er toch rond de 400 tot 500 personen van de partij. De Sint-Rochusgilde schiet in de beste reeks, de A reeks, samen met nog vijf andere schutterijen. Elke schuttersvereniging is zelf nog verdeeld in een aantal ploegen, afhankelijk van het aantal schutters. De Aploeg, met de zes beste schutters die allen zes kogels schieten, schiet als eerste. Hierbij hoort de ongeschreven wet dat hier 36 op 36 moet behaald worden, met andere woorden: hier mag geen schot gemist worden. Dan is het de beurt aan de B-ploeg en tenslotte de Cen D-ploegen. De schutters van de schutterij in 2005.
Demotiverend, besluiteloos en traag bondsbestuur Of waarom Peter VDW niet naar Götzis ging Begin februari kreeg ik van nationaal sportvoorzitter Wilfried Van Quekelberghe de datum van het jaarlijkse indoortornooi fieldkruisboog 18 m in Götzis (Oostenrijk). De wedstrijd ging dit jaar door op 18 maart ’06. Tijdens datzelfde weekend gingen echter de Belgische kampioenschappen op 6 en 10 m van start met een eerste wedstrijd in Leuven. Geen bezwaar, dacht ik, vermits het bondsbestuur in 2003 beloofde regelingen te treffen om schutters te steunen voor eventuele deelname aan internationale wedstrijden. Ik bevestigde dus enthousiast mijn deelname. Ik stuurde enkele e-mails en een brief naar verschillende nationale bestuursleden met de volgende vraag: kon ik, bij deelname in Götzis, de wedstrijd in Leuven op een latere
datum inhalen? Ik stelde zelf voor de wedstrijd in te halen tijdens een tweede geplande schieting in Leuven, tijdens de maand mei. En dan begon het wachten… Ik stuurde mijn vraag en voorstel opnieuw door… zonder resultaat (behalve 1 telefonische boodschap van Wilfried dat de zaak “moest bekeken worden”). Voor de rest NIETS, zelfs geen beleefdheidsantwoord. En ik bleef wachten en ergernis en frustratie kweken. Het duurde zo lang dat de uiterste inschrijfdatum voor Götzis (28 februari) gevaarlijk dichtbij kwam. Ondertussen had mijn oorspronkelijk enthousiasme plaats gemaakt voor moedeloosheid omwille van de onmacht ten opzichte van de vervolg op blz. 10.
Sint Rochus Gazette
maart 2006 -
9
Niets nieuws onder de zon... XII
De luchtballon is in deze periode hét evenement bij elk feestgebeuren. Te pas en te onpas wordt hij opgevoerd. Ongevallen blijven dan ook niet uit. Het schieten van duiven, die dan ook al een plaag bleken te zijn, lokt reacties uit bij voor- en tegenstanders. Conclusie van een gemeenteraadslid: een duif dient om op te eten en mag dan ook geschoten worden.
1883 We beginnen terug ons verhaal over de Sint-Rochusmaatschappij wanneer het bestuur op 14 januari terug samen komt en twaalf nieuwe werkende leden aanvaard. Adolf Arens, tot hier toe schrijver van de maatschappij (nu noemen we dit geheimschrijver), ziet zich niet meer in staat zijn ambt naar behoren uit te voeren. Hij is teveel afwezig door zijn beroeps- of gezinsleven en de leden vinden dat ook niet kunnen. Op 28 januari is hij nog eens aanwezig maar is niet meer te overhalen. Hij wil zelfs geen lid meer zijn. Norbert Vrebos aanvaardt hem voorlopig te vervangen. Er is ook voor het eerst melding voor het geven van koffieservies aan de winnaar van een wedstrijd (een appelkensschieting!) waarbij de Koning (L. Kinsoen) 10 fr. en de maatschappij 5 fr. schenken. Hadden de dames van de leden het meer voor het zeggen dan we vermoedden? Een zin in het verslag van 11 februari schijnt dit te bevestigen: Het lokaal wordt aan de beschikking der damen gesteld voor het geven van een bal (zondag 4 maert). Kersvers lid Hermine Vandewynckele (hij was één der twaalf die in januari lid werden) geeft een prijzenschieting. Twintig prijzen zullen verschoten worden. Als erkentelijkheid zal men hem een brief schrijven en omdat de maatschappij er financieel goed voorstaat wil de voorzitter ook nog een schieting houden met 40 fr. aan prijzen en omdat men wellicht de smaak te pakken heeft wordt in april op voorstel van alweer de Koning nog een schieting geregeld: 1e prijs een halve ton dobbel bier voor het grootste getal 2e prijs een halve ton enkel bier voor het grootste getal 3e prijs een suprise voor het grootste getal. Voorzitter Goeminne meent het met de SintRochusmaatschappij want in juni stort hij 12,50 fr. in de kas. Waarde van de prijzen die hij blijkbaar op de laatste schieting gewonnen heeft. De kruisboogmaatschappij Borluut schrijft een brief met het verzoek gezamelijk wedstrijden in te richten. Twee bestuursleden vragen dit te verwerpen wat dan ook gebeurt. Het is op diezelfde vergadering dat Louis Hardy het woord neemt met de melding dat de maatschappij op het punt gestaan heeft een gevoelig verlies te leiden. Voorzitter Goeminne heeft op het punt gestaan zijn ontslag aan te bieden maar alle plooien zijn glad gestreken, zo meldt een gelukkige Hardy. Op het einde van juni doet Westendorp nog een voorstel om in juli nog een schieting te houden “daar den
In “La Lys”, toen een textielfabriek aan de Nieuwe Wandeling, verongelukt een dertienjarig jongetje. In een reactie op het gebeuren meldt de directie onder andere dat zij niemand onder de twaalf jaar in dienst heeft! In juni 1984 zijn er dagenlang relletjes (o.a. aan de Poel!) om het grote verlies van de Liberalen bij de toen gehouden verkiezingen. 15 oogst, nog 2 maanden zouden zijn zonder iets voor de leden”. Zijn voorstel wordt aangenomen. Midden juli, op een buitengewone vergadering, besluit men Koning Kinsoen bijzonder te huldigen. Voorzitter Goeminne vindt dat Kinsoen veel voor Sint-Rochus gedaan heeft, vooral op financieel vlak. Men heeft dan ook besloten een portret aan Kinsoen te schenken. De voorzitter heeft dit laten maken bij Sacré1 en heeft het resultaat reeds gezien. Hij is echter bang dat de in omloop zijnde intekenlijst niet genoeg zal opbrengen. Hij krijgt echter steun van andere bestuursleden, gezien de staat van dienst van Kinsoen. Er wordt dan ook besloten om het verschil van de kostprijs (85 fr.) te verdelen onder enkele bereidwillige bestuursleden. Op Sint-Rochusdag schiet voorzitter Camille Goeminne zich voor de tweede maal Koning van het gild. In zijn toespraak heeft hij vooral een dankwoord voor de heer Kinsoen: alhoewel hij maar 14 maanden deel heeft genomen aan de maatschappij, het aan hem te danken is dat de maatschappij heden op zulken goed is, zoowel onder geldelijken toestand, dan onder opzicht van welvarendheid. Ferdinand Kinsoen bedankt voor de mooie woorden en zegt zich als gewoon lid verder te willen inzetten voor het welzijn van de maatschappij. Bij de verkiezing van de helft van het bestuur blijken er geen verrassingen. Goeminne blijft voorzitter, Vrebos wordt bevestigd als secretaris. Als commissarissen worden Emiel Balzar, Constant Vandeweghe, Theofiel D’haeninck en Ferdinand Kinsoen verkozen. Op 2 september dankt Kinsoen “den bestuurleden voor het schoon portret welke zij hem hebben aangeboden en overhandigd aan ieder lid van het bestuur zijn gephotografeeerd afbeeldsel”. In oktober worden voor de eerste maal veiligheidsmaatregelen genomen: “een afsluitings schutsel ter schieting wordt noodzakelijk gekend en aan de zorgen van den voorzitter overgelaten”. Van De Velde Jules (lid sinds aug. 1881) wordt ondervraagd nopens zijn klachten (roddels) tegenover voorzitter Goeminne. Nadat hij deze weerlegd heeft wordt de zaak “in der minne gesloten”. Nadat men op 9 december nog eens is samengekomen om onder andere de klaasschieting te bespreken lijkt het sprookje van 1883 gestopt te zijn... 1. Edmond Sacré (1851-1921) was een Gents vak- en kunstfotograaf (bijzonder als picturalist, een stroming in de fotografie die onderwerpen en stijl ontleende aan de schilderkunst). Hij won talloze medailles (zowel op binnen- en buitenlandse tentoonstellingen) in beide disciplines. Hij was woonachtig in de Twaalfkamerenstraat.
Sint Rochus Gazette
1884 Het is reeds 14 april vooraleer het bestuur blijkbaar nog eens samen is gekomen. Louis Hardy neemt het voorzitterschap waar want Goeminne heeft zijn ontslag gegeven. Hardy stelt voor drie bestuursleden te benoemen om bij de ex-voorzitter het tij te doen keren. Westendorp stelt voor Balzar een blaam te sturen daar hij blijkbaar weigert naar de bestuursvergaderingen te komen om uitleg te verschaffen over hetgeen voorgevallen is tussen hem en de voorzitter. Hermine Vandewinkel heeft blijkbaar een prachtige prijs gegeven om te verschieten want men wil hem bedanken met een bloementuil. Men zal deze prijs verschieten in reeksen van zes schot, beginnend de 1ste zondag van juli en eindigend de laatste zondag van december en omdat men problemen verwacht wordt aan Hardy opdracht gegeven een speciaal reglement voor deze wedstrijd op te maken. Twee maanden later (voor de aanvang van de wedstrijd) wordt nog beslist 10 fr. te geven aan diegene die het grootste aantal rozen schiet. Veertien dagen later, op 27 april, mag Hardy het heuglijke nieuws brengen dat voorzitter Goeminne zijn ontslag ingetrokken heeft. Hij verwerpt het gedrag van Balzar. Op het einde van juli komt men dringend nog eens samen omdat men nog niets geregeld heeft voor de Koningsschieting en voor het banket. Camille Goeminne is (diplomatisch?) niet aanwezig omdat men over een geschenk voor hem als uittredend Koning moet beslissen. Westendorp stelt voor op de uitnodigingen àlle bestuursleden te vermelden. De zes die moeten herkozen worden zullen de laatste staan. Ondervoorzitter Hardy doet zijn beklag omdat hij reeds in juni de secretaris opdracht gegeven heeft intekenlijsten te maken voor het banket en die er nog steeds niet zijn, daarom zal hij ze zelf maken en ze aan de erevoorzitter aanbieden. Daarna moet de secretaris maar zelf bij de leden rondgaan met die lijsten. Op 15 augustus neemt voorzitter en aftredend Koning Camille Goemine het woord tot de nieuwe Koning Alex Bekaert en speldt hem het ereteken op. Na het voorlezen van de kastoestand door penningmeester De Geunter die een boni van 195,53 fr. voorleest, bedankt de voorzitter hem voor de stiptheid waarmee hij zijn taak volbrengt. Men gaat nu over tot het (her)verkiezen van zes bestuursleden. Goeminne stelt voor om Louis Hardy terug als ondervoorzitter te verkiezen wat aanvaard wordt. De Geunter wordt eveneens als “ontvanger” herkozen. Als commissarissen komen Em. Lambrecht, Is. De Meyer, Gustaaf De Somer en Hermine Vandewinckel uit de bus. Henri Westendorp wenst zich niet meer kandidaat te stellen wegens tijdsgebrek. Voor het einde van de vergadering stelt ene Villefort voor Westendorp een brief te sturen voor zijn jarenlange inzet in het bestuur. In september wordt Dhaeninck (ontslaggevend) als commisaris vervangen door Evarist De Laere. De volgende maand (oktober) is Sint-Rochus zijn secretaris kwijt. Voorzitter Goeminne deelt aan de leden mede dat het bestuur “in geheime zitting” besloten heeft maar één kandidaat voor te stellen: Isidoor
maart 2006 -
10
De Meyer en hij vraagt dan ook “den voorgestelde sekretaris met algemeenheid van stemmen te aanvaarden” wat ook gebeurt. Het bestuur stelt voor de heer Sylvian Van Der Cauteren als commissaris aan te stellen. En we zien nu hoe de stempel van de “Hardy’s” op de maatschappij drukt want Eugène Hardy stelt Emiel Bekaert voor als commissaris... wat uiteindelijk resulteert in het aanvaarden van Bekaert als commissaris. Maar de mooie prijs van Hermine Vandewinckel laat een wrang smaakje achter. Koning Alex Bekaert bedankt de milde schenker nogmaals maar die repliceert met “het te betreuren dat men van zijne goedheid misbruik heeft gemaakt”. En op 28 december weten we wellicht waarom hij deze woorden heeft gezegd. Op deze dag wil men overgaan tot het toewijzen van de prijs. De voorzitter heeft vastgesteld dat (dit is niet verzonnen, trouwens onze ganse geschiedenis niet!) “er een komplot heeft bestaan tusschen twee leden ten einde den prijs te kunnen winnen, hij vindt dat op zulke wijze den prijs niet kan toegewezen worden”. Na verhoor van de twee leden, waarbij men niet in detail treedt, en vanzelfsprekend de namen niet vernoemt besluit men op 2 januari de knoop door te hakken... Vermeldenswaardig is ook nog een bijzondere bestuursvergadering op 24 augustus waarbij men het alleen heeft over het uitsluiten van een lid (Jules Vandevelde, zie eind 1983). Verscheidene punten worden hem ten laste gelegd door voorzitter Goeminne. Op een buitengewone vergadering (dit is met de leden) zal men Vandevelde definitief uitsluiten. vervolg van blz. 8 falende nationale bestuursorganisatie. Uiteindelijk bereikte me het bericht, eerst via onze Griffier en later telefonisch door Wilfried, dat er mogelijks op 11, maar eerder op 14 maart een beslissing zou genomen worden. Voorlopig wilde/durfde nationaal blijkbaar niemand een beslissing nemen. Wilfried zelf zag absoluut geen bezwaar tegen mijn voorstel. Ondertussen werd het veel te laat omdat de uiterste inschrijfdatum zo goed als verstreken was. En ook veel te laat om nog een en ander praktisch voor te bereiden (logement en verplaatsing, om nog te zwijgen van de meest elementaire sportieve voorbereiding). Bij dat laatste telefoontje van Wilfried heb ik nog maar eens mijn ongenoegen geuit over de gebrekkige werking van het bondsbestuur en de tergend langzame besluitvorming waarvan de schutters het slachtoffer zijn. Resultaat op het einde van de rit is: toen ik dit artikel op 15 maart schreef, had ik nog altijd geen antwoord op mijn vraag (anderhalve maand na mijn eerste contact); uiteindelijk had ik zelfs geen zin meer om naar Götzis te gaan; een ander voorstel bleef voorlopig ook zonder antwoord; wat overblijft zijn enkel vragen en twijfels: - Kan/wil onze Unie deelname aan internationale wedstrijden nog wel aanmoedigen? - Wat betekent dit voorval voor de werking van het bondsbestuur en haar sportcomité? - Heeft het nog nut vragen of voorstellen te richten aan de Unie? Er ligt een reuzegrote bal in het kamp van de Unie en het is meer dan tijd dat de Unie haar verantwoordelijkheid opneemt. Peter Van De Wiele P.S. Op 16 maart vernam ik van Wilfried dat al mijn vragen negatief beantwoord werden.
Sint Rochus Gazette
maart 2006 -
11
Mens sana in corpore sano Het Centrum voor sportgeneeskunde UZ Gent biedt z’n diensten aan Mens sana in corpore sano (een gezonde geest in een gezond lichaam). Wie kan daar tegen zijn? De Sint-Rochusgilde heeft altijd (en daar hoeven we niet bescheiden over te zijn) vanaf zijn ontstaans-periode goede schutters voortgebracht en het hoeft nauwelijks gezegd dat onze hedendaagse schutters (die aan de selecties en/of aan internationale wedstrijden deelnemen) deze traditie verder zetten en noch enige raadgevingen, noch enige richtlijnen hoeven te aanhoren. Verliezen wij vooral niet uit het oog dat zij allemaal op vrijwillige basis hun sport beoefenen. Doch willen we hen de gelegenheid niet ontzeggen (indien zij dit zelf wensen natuurlijk) zich medisch Het centrum voor sportgeneeskunde van het Universitair Ziekenhuis Gent biedt kwalitaitief hoogstaand gespecialiseerde diensten aan personen die willen sporten op een medisch verantwoorde wijze, om zo het rendement van hun inspanningen te optimaliseren en een hoger fysiek en psychisch welbevinden te bereiken. Een jong en dynamisch team staat dagelijks klaar om u met raad en daad bij te staan op gebied van sportmedische keuring, inspanningsfysiologie en trainingsadvies, bewegingsanalyse, sportpsychologische evaluatie, advies en begeleiding en sportvoedingsadvies. Het Centrum is door het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap erkend als keuringscentrum inzake medisch verantwoorde sportbeoefening. - Waar vindt u hen? Campus UZ Gent - De Pintelaan 185 - 9000 Gent ODWGR - ingang tussen poli 5 en poli 6. - Wie kan bij hen terecht? Recreanten, topsporters, mensen die via sporten hun levenskwaliteit willen verbeteren, andersvaliden, clubs en bedrijven. - Hoe werken zij? Enkel op afspraak: Tel. 09 240 37 40 of 09 240 21 50 (sportkiné). E-mail: sportgeneeskunde@uzgent.be of sportkine@uzgent.be. Website: www.sportgeneeskunde.be. Doorverwijzing is niet noodzakelijk. Afzonderlijke tests, groepspaketten of diverse modules zijn mogelijk. - Uw voordeel alle diensten in één centrum multidisciplinaire aanpak van uw problematiek - Welke diensten bieden zij,? Inspanningsfysiologie, sportmedische keuring en trainingsadvies bepalen zuurstofopname en lactaatdrempel sportspecifieke krachttests sportspecifieke snelheidstests individuele trainingsschema’s op basis van testresulta-
te laten keuren en/of te laten begeleiden. Onze sport (zo beweren sommigen toch) speelt zich vooral tussen de oren af, maar we kunnen niet ontkennen dat een gezond getraind lichaam, een rustige hartslag, een goede ademhaling, een goed zicht, een goed gemoed, een goede houding, optimale instellingen aan de kruisboog en een gezonde voeding bijdragen tot een beter puntensaldo. Daarom geven we hieronder de coördinaten en de mogelijkheden die het Centrum voor sportgeneeskunde van het UZ Gent ons aanbiedt. Je weet maar nooit waar het goed voor is ... misschien voor onze jonge nieuwe leeuwen? ten en aangepast aan individuele omgevingsfactoren Labo voor bewegingsanalyse klinisch biomechanisch onderzoek sportschoenadvies en steunzolen Sportmedische consultatie algemene sportgeneeskunde Sportkinesitherapie massage, fricties cyriax, subaquale manuele therapie electro-, ultrasonore-, warmtetherapie specifieke oefentherapie functionele en sportspecifieke training Mentale training: sportpsychologishe evaluatie, mentale training en begeleiding Mentale screening: analyse van sportpersoonlijkheid, individuele sterktes en zwaktes: indicaties voor omgaan met stress, motivatie, faalangst, ... Opstellen van individueel sportpsychologisch begeleidingsprogramma aan de hand van testresultaten Aanleren en/of optimaliseren van mentale voorbereiding en trainingstechnieken Begeleiden en/of ondersteunen van atleten en coaches: stresshantering, concentratieverbetering, communicatietechnieken, emotiemanagement, groepsdynamica,... Sportvoedingsadvies Analyse van de voedingsgewoonten Individueel voedingsadvies aangepast aan de beoefende sport en de te behalen doelstellingen voor training, wedstrijden en recuperatie Drinkadvies: wat en hoeveel drinken voor, tijdens en na het sporten Voedingsbegeleiding bij diabetes naar topprestaties zonder metabole ontregeling Informatie over voedingssupplement Cateringsadvies bij stages, wedstrijden, ... Workshops, kooklessen en winkeltraining voor sporters
zondag 7 mei verbroedering Sint-Rochus/Sint-Joris Nieuwmoer
maart 2006 -
Sint Rochus Gazette
12
——— Voorlopig klassement Gildekampioenschap 2005-2006 ——— 20 m traditioneel
10 m traditioneel
Cat. Elite
Cat. I
Schollaert Carlo Hoste Johan Van den Bossche Roland Vanderhaeghen Jean
800 797 790 778
Cat. I 764 762 752 750 749 743 735
Cat. II Metsu Michel Bauters Julien
726 670
Met onze ekskuus omdat wij niet alle deelnemers van de eerste selectie, 18 & 19 maart in Help U Zelve Leuven, kunnen vermelden wegens plaatsgebrek: 6 m 1. Hoste Johan 100 2. Schollaert Carlo 100 3. Van De Wiele Peter 97 4. Hoste Mathias 94 5. Staelens Danny 93 10 m 1. Van De Wiele Peter 99 2. Schollaert Carlo 98 3. Hoste Johan 97 4. Staelens Danny 91 5. Bauters Julien 91 10 m D 1. Hoste Johan 99 2. Van De Wiele Peter 99 3. De Witte Kristiaan 96 4. Staelens Danny 95 5. Bauters Julien 93 Vermeldenswaardig is wel dat er drie juniors meedoen: Mathias Hoste, Séan Zenner en Joren Deliaert. Gasten om in het oog te houden.
Hoste Johan Van De Wiele Peter Van den Bossche Roland Schollaert Carlo
De Witte Kristiaan Staelens Danny Achtergaele Juliaan Verleye René Bauters Julien Waerzeggers René
795 793 786 783
Schollaert Carlo Van De Wiele Peter Hoste Johan
2
4
11
5
800 799 783
Cat. II De Groote Marc Vande Papeliere Dirk Staelens Danny Hanquet Gaston Bauters Johan Hoste Mathias De Witte Kristiaan Waerzeggers René Vervaet Jacques Hellemons Statianus Deliaert Joren De Somer Eddy
779 770 770 763 758 753 741 740 735 717 706 659
Cat. Senior Verleye René Achtergaele Juliaan Geenens Octaaf Bauters Julien
742 739 737 726
Welding-design Ontwerp en productie van designmeubelen in INOX, gecombineerd met hout, PVC, glas, ... (www.welding-design.be : voor onze realisaties en portfolio) LC Projects bvba • Hoogstraat 5 • B-9850 Vosselare Tel. : +32 (0) 93 830 840 • Fax : +32 (0) 93 830 832 • Mobile : +32 (0) 486 52 70 86 E-mail : stephane@lcprojects.be • Internet : www.lcprojects.be
9
12
Schollaert Carlo Hoste Johan Van den Bossche Roland
Verkoop van hard- en software aan particulieren en KMO (www.alcomputers.be : onze online computerwinkel) Ontwikkeling van software, websites en online-applicaties
3
8
776 768 759
Broeder schiet voor broeder als broeders kragt ontbreekt
• Werkings• Charles zal • verslag van • • Editoriaal • ons altijd • 2005 • Vinger aan de blijven • Algemene • pols van de inspireren... • Statutaire • N.U.K.B. • Niets ••Ledenver• vervolg van • • nieuws • het Werkings- • gadering onder de • • Begrijpe wie • verslag 2005 zon... XII • Peter • Alg. Stat. • • kan ... • op • Vergadering van • Lady’s night met weg naar • • de Landelijke • 16 deelnemers de titel • Onze gilde • Unie der Kruis• groeit... • boogschutters • Demotiverend • besluiteloos • Historische en traag bonds• schets van • Het Centrum bestuur de Sint-Rochus• voor sport• Voorlopig schutterij geneeskunde UZ • klassement Zutendaal Gent biedt z’n dien• Kalender sten aan
1
755 754 720 718 715 712
10 m Trophy
Inhoudstafel
7
Cat. I
Cat. II
Staelens Danny De Groote Marc De Meyer Wim Hanquet Gaston Bauters Johan De Witte Kristiaan Vervaet Jacques
6
6 m traditioneel
APRIL 09 Sint-Rochus / N.D. au Sablon 17 20u00 Paasschieting 27 20u00 Vergadering van de Eed
KALENDER
MEI 07 25 20u00 27 21u00 28 14u00
Sint-Rochus/Sint-Joris Nieuwmoer Vergadering van de Eed Doop nieuwe leden Sint-Sebastiaan Gooreind/Sint-Rochus
JUNI 09 20u00 10 19u30 12 19u30 17 20u00 29 20u00
Vergadering van het Sportcomité Challenge Hofmeester Dirk Vande Papeliere Challenge Hofmeester Dirk Vande Papeliere Zomersouper Vergadering van de Eed