OP ZOEK NAAR
IDENTITEIT
TEKENING DOOR JAN ROTHUIZEN
04 WIE BEN IK? Interview met Tom Slots
14
04 06
06 HET PARAMETRISCH ONTWERPPROCES Academisch onderzoek naar de mogelijkheden en toepassingen van het parametrisch ontwerpen
14 DE KUNST VAN DE VERSMELTING Boekrecensie
16
16 ROB VOERMAN THE EXCHANGE Artikel
2
magazine publiceren 2017
INHOUD 20 EEN STUDENTENHOTEL MET HET KARAKTER VAN DE BESTAANDE PLEK Als student hartje Nijmegen studeren, werken, ontmoeten en relaxen
20
26 magazine publiceren 2017
26 “BESEF DAT JE ZELF OOK EEN BRON BENT” Korte column
3
4
magazine publiceren 2017
WIE BEN IK?
INTERVIEW MET TOM SLOTS DOOR: ROBERT-JAN ALTINK
Wanneer wist je dat je architect wilde worden? Er is geen moment dat ik besloten heb dat ik architect wilde worden, om eerlijk te zijn weet ik dit nog steeds niet. Ik heb altijd een liefde gehad voor de bouw en ben daarom bouwkunde gaan studeren. Tijdens mijn opleiding bouwkunde op het Windesheim kwam ik erachter dat ik het maken van analyses en het ontwerpen heel leuk vond, daarom heb ik voor de afstudeerrichting architectuur gekozen. Toen ik daarmee klaar was, heb ik besloten om mij in te schrijven op de academie van de bouwkunst.
Wat is voor jou de belangrijkste opgave in de architectuur op dit moment en voor de toekomst? Herbestemming vind ik een heel interessante opgave, ik denk dat dit nu en in de toekomst een belangrijke opgave is. Ik denk dat het belangrijk is om bestaande gebouwen her te bestemmen, deze gebouwen hebben een bepaalde kwaliteit die gebouwen die we tegenwoordig maken niet heeft. Ik denk dat het bewaren van deze kwaliteit belangrijk is, ook als hiervoor extra kosten gemaakt moeten worden.
Wat kun je vertellen over je handschrift? Mijn producten kenmerken zich door een bepaalde stijl, ik denk dat dat mijn handschrift is. De producten die ik maak zijn te herkennen aan een bepaalde opmaak. Deze opmaak is verzorgd en netjes maar geeft geen definitieve indruk, ik vind het belangrijk dat mijn producten er goed uitzien, hiervoor hoeven ze er niet per se heel realistisch uit te zien vind ik.
Bij welk bureau zou je graag willen werken? Ik heb niet een bepaald bureau waar ik graag zou willen werken. Ik vind het veel belangrijker dat ik bij een bureau kan werken waar ik de vrijheid heb om mijzelf te zijn. De vrijheid om te ontwerpen op de manier zoals ik wil, is voor mij het belangrijkste. Daarnaast vind ik samenwerken belangrijk, dit zorgt voor betere ontwerpen.
Hoe overtuig je je opdrachtgever/docent van de kracht van je ontwerp? Ik probeer de kracht van mijn ontwerp over te brengen door middel van mijn tekeningen. Tekeningen moeten het verhaal doen voor mij. Voor mij is een goede presentatie als hierbij niets verteld hoeft te worden, de tekeningen moeten het verhaal vertellen.
Welke uitgangspunten zijn belangrijk voor jou als je een ontwerp maakt? Ik vind het starten van een project altijd lastig, voor mij werkt het goed om een eerste idee te pitchen bij andere mensen en deze daarna te bespreken. Ik bespreek mijn werk en ideeĂŤn met anderen, ik denk dat samenwerken meer oplevert dan alleen werken. De specifieke uitgangspunten verschillen per ontwerp en per locatie.
magazine publiceren 2017
5
HET PARAMETRISCH O Parametrisch ontwerp van een gezicht
ONTWERP PROCES Architectuur is van alle tijden en wordt mede beïnvloedt door de tijd waarin het zich afspeelt. Waar vroeger met de hand schetsen werden gemaakt, zijn we tegenwoordig steeds vaker op zoek naar nieuwe presentatietechnieken en middelen om tot snellere en betere ontwerpen te komen.De digitalisering heeft positieve effecten gehad op de kwaliteit van de hedendaagse architectuur. De meeste architectenbureaus gebruiken tegenwoordig 3d-tekenprogramma’s om ontwerpen te visualiseren en uit te werken. BIM (Building Information Model) krijgt steeds meer prioriteit, waardoor bouwfouten in een vroeg stadium ontdekt en hersteld kunnen worden. Toch vindt deze ontwikkeling nog niet binnen alle fasen van het proces plaats. De schakeling tussen uitwerking en ontwerp blijft lastig en moeizaam. Steeds meer bureaus en architecten experimenteren met het “parametrisch modelleren” waarbij ze de computer op een slimme wijze laten ontwerpen en rekenen. De rol van de architect verandert, hij wordt toeschouwer van zijn “eigen” ontwerp. Toch kan deze wijze van modelleren van waarde zijn voor toekomstige architecten. Vandaar een onderzoek naar de mogelijkheden die het parametrisch modelleren biedt binnen het ontwerpproces.
magazine publiceren 2017
7
DE DEFINITIE Parametrisch, een afgeleide van het woord parameter wordt in de Van Dale beschreven als “veranderlijke grootheid waarvan de constanten van een vergelijking als functies worden beschouwd.” Binnen de architectuur heeft dit als gevolg dat in het ontwerpproces het programma wordt gebruikt om verschillende oplossingsvarianten uit te rekenen van bijvoorbeeld de gevel, maar ook de constructie. Bij het parametrisch modelleren kunnen verschillende parameters door de architect gestuurd en bewerkt worden, waardoor er wijzigingen plaatsvinden in het eindresultaat. Al deze gegevens kunnen worden ingevuld in een spreadsheet. Het spreadsheet bevat verschillende rijen en kolommen, die deels door de gebruiker en deels door de computer wordt aanpast en ingevuld. De gebruiker definieert de cel inhoud en de netwerkstructuur. De computer verwerkt deze informatie en handhaaft deze waarden. binnen het netwerk. Beide processen, van zowel gebruiker als computer, worden een gegevensstroom genoemd. Voorbeeld van een dergelijk systeem/programma is Grasshopper.
PARAMETRISCH MODEL ALS MIDDEL Architecten, de gebruikers, die toekomst zien in het parametrisch ontwerpen, gebruiken de techniek vooral als middel voor hun ontwerpen. Nieuwe technieken leveren nieuwe en interessante ideeën op, meestal met een andere invalshoek. Hieronder twee, uit een lijst van vele architecten, waarbij duidelijk wordt hoe de techniek belangrijk kan zijn in het proces van het ontwerpen. SCHERP BLIJVEN. Projecten van architect Maurice Nio (NIO architecten) zijn projecten waarbij het parametrisch ontwerpproces een belangrijke rol gespeeld heeft. In het boek “digitaal vakmanschap in architectuur” beschrijft Maurice Nio hoe hij digitaal ontwerpen ervaart als het aannemen van een houding. “Software is mijn instrument om alle condities in het ontwerp mee te nemen. Vervolgens laat ik me verrassen, draai ik aan de knoppen, toets ik de resultaten. Deze houding, die het toelaat om ontzettend veel variabelen in je ontwerp een rol te laten spelen, is het startpunt van elke ontwerpopgave. Je maakt eerst de software, voegt de parameters toe.
Dat zijn niet alleen de punten in het programma van eisen, maar ook variabelen als materialen, referenties, inspiraties”. Het programma moet echter niet het doel worden, maar juist het middel om tot creatieve en vernieuwende ideeën te komen. Nio voegt hier nog aan toe dat; “Met digitaal ontwerpen je continu scherp moet blijven. Met software ontstaan er prachtige lijnen, maar daar zijn we helemaal niet naar op zoek. We zijn juist op zoek naar de imperfectie, naar emotie, naar scherpe randjes. Alleen daarmee krijgt een ontwerp menselijkheid en karakter. Dat verlangt een alertheid in het ontwerpproces. Een teveel uitgedokterd, te perfectionistisch ontwerp wordt vaak kil en zielloos. Software is anoniem, maar het is mogelijk om dat instrument zodanig aan te passen dat het een ontwerp terugvoert naar een menselijk niveau. Daarmee zou je dergelijke software kunnen beschouwen als spiegel voor de menselijkheid.” Een voorbeeldproject van Nio’s hand is de Tomb Raider, waarbij de vorm van de omgekeerde piramide voortkomt uit een parametrisch ontwerpmodel.
8
magazine publiceren 2017
Maurice Nio Tomb Raider
magazine publiceren 2017
9
Schüco parametrische systemen
SAMENBRENGEN VAN VLOER, WAND EN PLAFOND. Ook Kas Oosterhuis word gezien als een van de vele architecten die heil ziet in de toekomst van het parametrisch ontwerpen. Op zijn website beschrijft hij hoe hij aankijkt tegen het parametrisch ontwerpen. De quote “Parametric design is not a style” beschrijft in zes woorden de mening van Oosterhuis. Ook hij gebruikt net als Maurice Nio het parametrisch ontwerpen als middel voor ontwerpen van een gebouw/ structuur. De kracht van het programma is het samenbrengen van verschillende onderdelen als, vloer, wand en dak. Echter bepaald dit niet de verschijningsvorm waarin het ook daadwerkelijk gebouwd woord. Er is ook plek voor menselijke aanpassingen. Voorbeeld hiervan is de LIWA tower. De basis van het gevelontwerp is parametrisch ontworpen. Echter beschouwd Oosterhuis het zelf niet als een parametrisch gevelontwerp. Hij zegt: “Wanneer deze toren parametrisch ontworpen zou zijn, zouden alle openingen een unieke vorm hebben en zou iedere gelijkheid een puur toeval zijn.”
Kas Oosterhuis LIWA Tower
In plaats daarvan bedenkt hij zelf 5 typen ramen die schijnbaar willekeurig geplaatst zijn, maar dit niet zijn. Er zijn nog vele andere architecten op te noemen die de technieken van het parametrisch ontwerpen toepassen. Allen hebben een eigen visie op het ontwerpproces. De wijze waarop de techniek wordt ingezet is echter hetzelfde. Het parametrisch ontwerpen is een middel en geen doel.
10
magazine publiceren 2017
PARAMETRISCH MODEL ALS ONTWIKKELING Veel ontwikkelingen zijn er gaande binnen het ontwerpproces. Nieuwe technieken worden gebruikt om tot betere en slimmere ontwerpen te komen. Ook het parametrisch ontwerpproces kent deze ontwikkelingen. Een ontwikkeling dat zich voornamelijk richt op de maakbaarheid van een ontwerp is het uitlezen van het model ten behoeve van een maquette. Grasshopper bijvoorbeeld bevat een functie waarbij vloeren en gevels uitgelezen worden en op een sheet worden gezet. Deze kunnen in dit geval gelijk naar een lasersnijder gestuurd worden, die de verschillende onderdelen kan uitsnijden. Het model werkt op deze manier doelgericht en geeft ontwerpers en architecten de mogelijkheid snel te schakelen van computer naar een werkelijke 3d-maquette. Niet alleen in het ontwerpproces heeft het parametrisch model toegevoegde waarde, ook in het vervolgtraject kan het model van onschatbare waarde zijn. Op basis van het ontwerpmodel, kunnen ook constructieve modellen worden
magazine publiceren 2017
11
gemaakt. De wijze waarop gebeurd op dezelfde manier, echter kunnen hier andere gegevens uit gedestilleerd worden. Zo kunnen constructieve waarden berekend worden en gemakkelijk worden aangepast wanneer deze niet voldoen. Belangrijk blijft de koppeling tussen het model en het uiteindelijke resultaat. Verschillende productiebedrijven haken aan bij de ontwikkelingen in het parametrisch proces. Voorbeeld hiervan is kozijnenleverancier Schüco die een eigen plug-in hebben gemaakt voor programma’s als Grasshopper en Revit. Deze software is vrij toegankelijk voor architecten en kan op deze manier een belangrijke rol vervullen in de maakbaarheid van een ontwerp. Omdat de plug-in door Schüco zelf geleverd word, geeft dit een zeer grote kans van slagen in een tijdsbestek die te verwaarlozen valt ten opzichte van het proces waarbij per kozijn de afmetingen uit het model gehaald moeten worden. Voor iedere aannemer bekend als kozijnstaten.
CONCLUSIE Het parametrisch ontwerpproces, een interresant proces waarbij de mogelijkheden zeer divers zijn en ontwikkelingen elkaar in een snel tempo opvolgen. Vanuit verschillende bedrijven binnen het proces wordt gebruik gemaakt van een parametrisch model. Uitgangspunt vanuit de architectenbranche is duidelijk. Het programma moet dienen als middel voor betere en slimmere ontwerpen en niet het doel worden. Op deze manier behouden ontwerpen de menselijkheid en het karakter. Dit vraagt echter wel om een bepaald alertheid van de de toekomstige ontwerpers en architecten. Hoewel veel ontwikkelingen al hebben plaatsgevonden, komen er voortdurend nieuwe bij. Koppelingen met de maakbaarheid, 3d-printers, lasersnijders, van een ontwerp worden steeds sneller en preciezer en gaan een belangrijke rol spelen in toekomstige projecten.
magazine publiceren 2017
13
DE KUNST VAN DE VERSMELTING THE ART OF BLENDING
Jo Coenen
auteur: Jo Coenen 83 pagina’s Kenniscentrum ®MIT Met medewerking van: Arjan Hebly & Iva König Eindredacteur: Marjan Vrolijk Grafische vormgeving: CO3, Woltera Niemeijer uitgeven in 2006 (eerste editie)
Het boek beschrijft in woord en beeld de inaugurele rede uitgesproken op 19 april 2006 toen Coenen het ambt van hoogleraar restauratie, aan de Faculteit Bouwkunde aanvaarde. Hij beschrijft op eenvoudige wijze en begrijpelijke taal de manier waarop hij hedendaagse vraagstukken ziet. Zijn kijk op met name transformatie van bestaande objecten vormt de leidraad in het boek en kan worden gezien als naslagwerk voor huidige architecten. Hij schroomt zich echter niet om voorbeelden van andere architecten als referentie te gebruiken. Coenen beschrijft op zijn manier hoe wordt omgegaan met bestaande architectuur. Hij beschrijft hoe hij vanuit drie verschillende werkgebieden de rol van restauratie binnen de architectuur ervaart. Met de begrippen Modificatie, Interventie en Transformatie gaat hij in op verschillende schaalniveaus binnen de architectuur en probeert daarmee toekomstige architecten ervan te overtuigen dat bestaande gebouwen een belangrijk vraagstuk zijn en worden.
magazine publiceren 2017
15
Het boek is met name interessant wanneer je meer te weten wilt komen over de manier waarop Coenen transformatie beschrijft en ziet. Zijn manier van denken komt uitvoerig naar voren, maar blijft daarin wel enigszins objectief en oppervlakkig. Interessant was geweest als dieper werd ingegaan op voorbeeldprojecten van eigen hand of dat van andere collega architecten. De voorbeelden zijn er wel, maar geven weinig informatie als je de projecten nog niet kent. Wel biedt dit boek voldoende informatie om te weten te komen hoe Coenen toekomstige transformatieprojecten voor zich ziet. Hij beschrijft de rol van de globalisering en digitalisering als reden waarom jonge architecten het moeilijk hebben bij transformatieprojecten. Voor jonge architecten dus een reden om eens dieper in het boek te duiken en zijn ervaringen op dit gebied te bestuderen. De kunst van de versmelting, een boek waarbij de opgave van transformatie op duidelijke wijze door Coenen wordt besproken, maar naar mijn ingeving niet altijd de juiste referenties gebruikt om dit duidelijk te maken.
Sonsbeek 2016 stond afgelopen jaar in het teken van de hedendaagse kunst. Verschillende kunstenaars worden gevraagd / uitgenodigd om na te denken over kunstwerken / installaties in het openbare park van Sonsbeek in Arnhem. Onderwerp van deze kunstwerken is vaak een thema die de kunstenaar aangrijpt. Een van deze kunstenaars is Rob Voerman. Kunstenaar Rob Voerman stond in eerste instantie bekend om zijn fotografie, sculpturen en tekeningen, voornamelijk kunst om naar te kijken. Met Sonsbeek ’16 en zijn meest recente werken probeert hij het publiek op een andere manier zijn kunstwerken te laten beleven. Het worden installaties waarbij de mensen ook ruimte ervaart. Het wordt een plek waar mensen samen kunnen komen. IIedere kunstenaar heeft een drijfveer om kunst te maken. Rob Voerman is vooral op zoek naar de connectie tussen economie en ecologie. Zijn meest recente installaties, gaan met name over de vluchtelingenproblematiek. Hij vergelijkt de wereldbevolking met een veld vol met distels. Het eigenaardige aan distels is dat deze zich overal verspreiden en zeer lastig uit te roeien of te stoppen zijn. Ook zijn werk “into the grid” heeft met deze blik op de vluchtelingenproblematiek te maken. Hij bedacht een distel van verschillende materialen waar mensen elkaar kunnen spreken en ontmoeten. Hij maakt het kunstwerk niet alleen om het probleem onder de aandacht te brengen. Het wordt ook gelijk een plek waar mensen gedachten kunnen uitwisselen en elkaar kunnen ontmoeten.
Met de Exchange [Sonsbeek ‘’16] gaat Rob Voerman nog een stap verder. Waar bij zijn voorgaande installaties de plek van het object minder van belang was, heeft de plek van de Exchange een belangrijk aandeel in de betekenis van het kunstwerk. De Exchange overschaduwd een waterval. Volgens Voerman staat deze waterval symbool voor de schoonheid van de natuur. Door het afdekken / opsluiten van deze waterval probeert hij de schoonheden van de natuur te bewaren. De problematiek die hij hiermee probeert te benadrukken is het verdwijnen onze prachtige natuur. Voerman probeert met deze installatie opnieuw een relatie te leggen tussen ecologie en economie. De installatie [de Exchange] moet een bankgebouw voorstellen waarbij de waarde niet zit in geld, maar in de schoonheden van de natuur, de waterval. De verschijningsvorm past zich aan dit gegeven aan. De kluis, een vrije vorm van aluminium, versterkt het geluid van de waterval en maakt het object onlosmakelijk verbonden met de plek. Het betreden van deze kluis, geeft een andere ervaring en maakt van de waterval een extra belangrijk object. Hij bedacht ook een eigen valuta waarbij de waarde bepaalt wordt door de ecologische voetafdruk. Al zijn recente installaties hebben een ding gemeen. Het kunstwerk vormt een plek in de ruimte waarbij aandacht wordt gevraagd voor de wereldproblematiek.
“KUNSTWERK ALS PLEK IN DE RUIMTE OM AANDACHT TE VRAGEN VOOR PROBLEMEN”
ROB VOERMAN
16
magazine publiceren 2017
SONSBEEK ‘16 THE EXCHANGE ROB VOER MAN
THE EXCHANGE
DE OPGAVE Een studentenhotel in de binnenstad van Nijmegen, waar studenten, zowel uit binnenland als buitenland zich kunnen huisvesten voor een bepaalde studieperiode. Het moet een creatieve en openbare omgeving zijn waar studenten zich in allerlei kunst- en studievormen kunnen uiten. Het hotel moet een toegevoegde waarde voor de wijk worden, die een relatie aangaat met de bestaande omgeving. De studenten in het hotel moeten deze relatie kunnen voelen en waarnemen. Ook voor de buurt is het belangrijk dat het geen anonieme plek wordt, maar een juist een plek waar wordt ontmoet en verschillende buurt/ wijkgerichte activiteiten kunnen plaatsvinden. Een
“CREATIEVE OPENBARE OMGEVING� aldus de architect van het nieuwe studentenhotel.
FOTO VAN HET HUIDIGE KAVEL
“een STUDENTENHOTEL MET HET KARAKTER VAN DE BESTAANDE PLEK� EEN NIEUWE IDENTITEIT Belangrijk voor iedere plek is de identiteit. Een belangrijke vraag die dan gelijk in mij, als architect, opkomt is; Op welke manier moet het gebouw zich voegen in zijn omgeving? Op de allereerste dag werd al duidelijk dat het kavel en zijn omgeving verschillende identiteiten kent. De voorzijde van het kavel, De Betouwstraat heeft een formeel karakter vanwege de plaatsing op de rooilijn en de horizontaliteit dat in ieder pandje terugkomt. De achterzijde, De Eerste Walstraat, heeft daarentegen een informeel karakter vanwege zijn grillige gevels. Kijken we naar de mensen die gebruik maken van plek, dan zien we weer twee verschillende identiteiten. De Betouwstraat, formeel vanwege zijn vele gebruikers, vaak niet uit de wijk komend. De Eerste Walstraat, informeel vanwege de rust en het gebruik door alleen bewoners van de wijk. Het kavel gelegen tussen deze twee straten vervult een belangrijke rol in de verbinding van deze twee straten. De architect legt uit hoe het ontwerp tot stand gekomen is geeft gebruikers de ruimte hun ervaring te delen.
IMPRESSIE BETOUWSTRAAT
“EEN NIEUW STUDENTEN HOTEL VOOR NIJMEGEN”
DE PERMANENTIE Elke plek draagt een eigen verhaal met zich mee, afhankelijk van wat zich heeft afgespeeld op die plaats. Op het lege kavel tussen de Eerste Walstraat en de Betouwstraat, de plek van het nieuw te bouwen studentenhotel, heeft vroeger een woonhuis gestaan. Dit woonhuis had dezelfde stijlkenmerken als de rest van de wijk. Waar de rest van de straten echter nog bestaan heeft het lege kavel een andere geschiedenis. Ten tijde van de tweede wereldoorlog werden verschillende bommen geworpen op Nijmegen. De woning aan de Eerste Walstraat is hier niet ongeschonden uitgekomen en is jarenlang in zeer slechte staat blijven staan. Eind 20e eeuw werd het echter afgebroken, waardoor een doorgang ontstond tussen de Eerste Walstraat en de Betouwstraat. Het begrip permanentie gaat over het behouden van een monument. Aldo Rossi legt in zijn boek “De architectuur van de Stad” uit hoe hij aankijkt tegen het begrip permanentie en het blijven bestaan van monumenten.
magazine publiceren 2017
21
Hij beschrijft hoe het voortbestaan van een monument berust op het vermogen om belangrijk te zijn voor de stad of zijn omgeving.Het begrip permanentie is voor elk monument of plek van toepassing. Al is het gebouw, dat vroeger op dit kavel stond, toevallig geraakt door een bom, het bepaalt wel de geschiedenis van de plek. Echter ervaren we een stad altijd zoals hij vandaag de dag is, ook al heeft de vorm verschilende periodes in zich. Dit heeft ook een rol gespeeld in het ontwerpproces van het nieuwe studentenhotel. Moeten we de geschiedenis van de plek terughalen of heeft het verleden ervoor gezorgd dat er ook nieuwe kansen en mogelijkheden liggen om het anders te doen. Het nieuwe studenthotel laat in zekere zin deze geschiedenis links liggen, omdat ik als ontwerper het niet van waarde vindt om de geschiedenis van de plek te achterhalen. Er liggen andere kansen om het gebouw en de plek van waarde te kunnen laten zijn, en dat hoeft niet de vorm te zijn waarin het honderd jaar geleden gegoten is.
EEN VERBINDENDE IDENTITEIT De basis voor het ontwerp is de doorsnede hieronder. Het studentenhotel voegt een nieuwe identiteit toe die er niet alleen voor zorgt dat de bestaande identiteiten blijven bestaan, maar ook dat er een relatie wordt gelegd tussen deze verschillende plekken. De bruine lijn in de doorsnede geeft deze nieuwe verbindende identiteit weer. VERSCHILLENDE STUDENTENKAMERS De verschillende typen hotelkamers voor de studenten, geplaatst onder de doorsnede, hebben allemaal dezelfde witte afwerking. Hetgeen dat de kamers met elkaar verbind is de bestaande achterwand waarop een kunstenaar een schilderwerk heeft gemaakt. Het schilderwerk, die op beide gevels van het kavel staat wordt hiermee gehandhaafd, waardoor de identiteit van de plek behouden blijft. De galerijen, worden een verlengstuk van de hotelkamers vanwege dezelfde witte afwerking. De galerijen zijn qua afmetingen zo minimaal mogelijk gedetailleerd waardoor zo veel mogelijk daglicht de studentenkamers kan betreden. Vanaf zowel de voorzijde als de achterzijde kunnen de studenten een relatie aangaan met de mensen die in de openbare ruimte lopen als zij dit graag zouden willen. De 6 kamers, gelegen aan de openbare ruimte hebben wel is waar minder privacy. Ze hebben daarentegen wel een fantastische ruimte om zich te kunnen uiten en eigen kunstobjecten te etaleren.
Verschillende typen studentekamers. Waarbij de identiteit wordt bepaald door het bestaande schilderwerk.
Ik kom 6 maanden studeren in Nijmegen om me verder te verdieping in kunst. Dit hotel geeft mij deze creatieve omgeving die ik graag om me heen heb. Het stimuleert mijn proces. Ook vindt ik het leuk dat mensen in de omgeving kunnen meekijken met ons creatieve denkproces. Hopelijk kan ik, maar ook de andere studententen in het huis, ervoor zorgen dat ook de bewoners van de buurt enthousiast worden. Dit kan ook de saamhorigheid in de wijk ten goede komen. Ik wil niet als een onbekende ergens gaan wonen. Ik wil me betrokken voelen en deel uitmaken van de buurt. Deze plek kan mij deze ervaring bieden. student kunst en vormgeving
Onze wijk heeft een metamorfose ondergaan. We ontmoeten elkaar een paar keer per week bij het hotel om nieuwe mensen te ontmoeten en om gezellig een drankje te drinken. buurtbewoner van het hotel
doorsnede axonometrie De verbindende identiteit wordt een gevouwen vlak waarbij er zowel ruimte onder als boven de doorsnede ontstaat, deze ruimte is in alle gevallen anders, vanwege het verschil in materialsiatie en het gebruik van deze ruimte. [ openbaar / privĂŠ]
22
magazine publiceren 2017
Plattegrond van zowel de begane grond als de eerste verdieping, die duidelijk in materiaalgebruik weergeeft waar
eerste verdieping
de scheiding tussen privĂŠ en openbaar liggen. Op de momenten dat de nieuwe identiteit wat moet toevoegen aan de omgeving
begane grond
is hij aanwezig en zichtbaar. In doorsnede wordt de omgeving belangrijker terwijl in de plattegrond de toevoegingen extreem zichtbaar zijn, waardoor een verbinding tussen de twee straten ontstaat.
doorsnede
FLEXIBELE INVULLING Het studenthotel bevat tien studentenkamers van gemiddeld 21 m². De kamers bevatten allemaal een eigen douche en toilet waardoor studenten de belangrijkste behoeften op hun kamer hebben. Verder is er plek voor een bed, bank en een bureau. De wasruimte, de ontmoetingsruimte en de gezamenlijke keuken zijn losgekoppeld van het studentenhotel, maar hebben wel een relatie, die wederom wordt gemaakt door de weervast stalen platen. De toegang tot de gemeenschappelijke ruimtes kunnen worden bereikt met een trap die tevens dienst doet als zit- en ontmoetingsruimte. De ruimte onder deze trap geeft studenten de mogelijkheid hun fiets vlakbij te stallen.
De belangrijkste functie van het ontwerp staat echter niet beschreven in het programma van eisen, een plek waar de buurt samen kan komen om bijvoorbeeld in de zomer samen te gaan barbecuen. Deze ruimtes hebben niet expliciet een functie gekregen, maar kunnen worden ingevuld door de gebruiker. Het is uiteindelijk aan de studenten en de buurtbewoners zelf om de openbare ruimte in te vullen en te gebruiken.
Wij zijn echt blij met deze nieuwe ontmoetingsplek. Het maakt Nijmegen aantrekkelijker als studentenstad en het geeft de wijk een impuls waardoor meer levendigheid en reuring ontstaat. gemeente Nijmegen
magazine publiceren 2017
23
“KARAKTERVOLLE VERBINDING” De ruimtelijke relatie wordt versterkt door het materiaal, waarmee de verbinding wordt gemaakt, overal hetzelfde te maken. Het weervaste staal, die zich goed voegt in de bestaande wijk vanwege zijn kleur, wordt zowel op wand, vloer als plafond toegepast waardoor een ruimte ontstaat. Deze ruimte wordt niet alleen toegekend aan de nieuwe studenten, maar vormen ook verschillende plekken voor bewoners van de wijk en toeristen om elkaar te ontmoeten. De materialisatie van de doorsnede zorgt er niet alleen voor dat er een verbinding wordt gemaakt, het markeert ook de openbare plekken van het gebied. Daar waar weervast staal aanwezig is, is het openbaar toegankelijk voor de hele wijk. De privé-plekken van het studentenhotel bevinden zich onder de doorsnede en zijn daarmee anders gematerialiseerd.
magazine publiceren 2017
25
IMPRESSIE VAN DE NIEUWE DOORGANG
“BESEF DAT JE ZELF OOK EEN BRON BENT” Caroline Kruit
26
magazine publiceren 2017
“De filmpjes, het woord van de week, een interactief begin van het college�
Een lesje publiceren/documenteren is zeker geen overbodige luxe. Ook ik wil als bron serieus genomen worden en niet later in de krant een artikel lezen over een ontwerp van mijn hand, die zomaar door een ander bureau gebruikt wordt. Dat is er wel ingestampt deze periode, NOTEER ALTIJD JE BRONNEN. Nooit bij stil gestaan, maar het gebruiken van afbeeldingen wordt ook gezien als plagiaat. Bij ons op het architectenbureau ben je snel gewend om referenties bij een project te laten zien, om de sfeer en impressie van het mogelijke ontwerp te kunnen vatten. Meestal zonder bronvermelding. Laten we maar zeggen dat het aan de tijdsdruk ligt. Ook interessant vond ik de zoektocht naar zowel de dode architect als het opstellen van een academisch artikel. Niet zozeer dat ik daar veel van geleerd heb, maar je leert toch van andere studenten doordat zij ook bezig zijn met het schrijven van artikelen. De presentaties in de klas dragen daar erg aan bij. Hoe gaat iemand anders om met informatie van het internet? En hoe kan hij het wel vinden, terwijl mij dat niet lukt?
magazine publiceren 2017
27
Ik denk dat we veel verschillende dingen gezien, ervaren en aangeraakt hebben waar we in de toekomst wat aan kunnen hebben. Belangrijk ook dat daarbij de actualiteit niet werd vergeten. Het belangrijkst voor een student als ik is het atelier op de vrijdag. De vakken op de zaterdag worden daarbij al gauw een ondergeschoven kindje. Knap vindt ik dat, al zeg ik het zelf, iedereen toch gemotiveerd was om er echt iets van te maken. Dit heeft naar mijn idee mede te maken met de manier waarop de lesstof wordt gebracht. Ik ken namelijk ook andere voorbeelden, waarbij de lesstof wel interessant is, maar de manier van overbrengen het verhaal verschrikkelijk saai en langdradig maakt. Om slaperig van te worden. Publiceren en documenteren: Ik denk wat dat betreft een goed voorbeeld van de juiste manier van lesgeven.
BRONNEN HET PARAMETRISCH ONTWERPPROCES (van Nieuwameringen, F., Kruit, C., Steenhouwer, J.,) (2016), Digitaal ontwerpen is een houding, techniek is het middel architectuur blijft het doel, In booosting digitaal vakmanschap (deel 3 uit de serie Ontwerpen in de fabriek), 51-55, Delft SCIA Enginering fact sheet, Parametrisch modelleren, Arnhem Beesley, P., Williamson, S,. Woodbury, R., juli 2006, Parametric Modelling as a Design Representation in Architecture: A Process Account, Toronto: Canadian Design Engineering Network Conference Schüco, Schüco parametric systems, Mijdrecht: Schüco Nederland Oosterhuis, K., 1 december 2016, Parametric design is not a style, gezien: maart 2017, http://www.oosterhuis.nl/?p=145 DE KUNST VAN DE VERSMELTING e-reader van het boek: De kunst van de versmelting. Gegevens van het boek staan vermeldt op pagina 15 van dit magazine SONSBEEK ‘16 THE EXCHANGE Website via www.robvoerman.nl
28
magazine publiceren 2017
WAAR JE TALENTEN EN DE BEHOEFTEN VAN DE WERELD ELKAAR KRUISEN LIGT JE ROEPING. ARISTOTLES
COLOFON REDACTIE Tom Slots REDACTIE ADRES Stokvisweg 5 8111 RS Heeten t 0638729090 m tomslots@hotmail.com OP ZOEK NAAR IDENTITEIT, IS EEN EENMALIGE UITGAVE VAN ArtEZ Hogeschool voor de kunsten Postbus 49 6800 AA Arnhem m communicatie@artez.nl @ www.artez.nl UITGEVER Caroline Kruit
30
magazine publiceren 2017