MEET LIKE ROYALTY

Wil je graag zaken bespreken in een gemoedelijke omgeving met sfeer en stijl? Dan bieden wij de juiste locatie. Voor een vergadering, training, conferentie of borrel zijn diverse ruimten beschikbaar en passende catering is mogelijk. Lunchen in de tuin is een optie, evenals een hackaton op zolder. Bovendien is ons pand zeer goed bereikbaar, zowel per eigen (Q-park aan de overkant) als per openbaar vervoer (7 min. lopen van Den Haag CS en tram 9 stopt voor de deur). Wij heten je graag welkom in ons monumentale pand tegenover het Malieveld. Zij het met twee personen (kleinere kamers zeer geschikt voor bijv. coaching) of met honderd man.

Boek nu een werkruimte of een vergaderzaal in ons monumentale pand. kivi.nl/zaalverhuur

Möring

Marcel Möring is romanschrijver. Eind 2021 verscheen van zijn hand de openhartige vertelling Familiewandeling.

Wie is Marcel Möring?

‘Marcel Möring is a leading Dutch writer, director, and actor. He has appeared in a variety of media, including lm, radio, theater, and television. His works have won a number of awards, including an Emmy and a Gouden Kalf. He is best known for his TV series Zonder jou, which he wrote, directed, and starred in. rough his work, Möring has gained a reputation as a master storyteller, combining humor and drama to create heart-wrenching and inspiring stories. He has been hailed as a key example of Dutch culture, inspiring generations of industry leaders with his cra .’ de leerlingen tijdens handenarbeid uit een stuk karton geknutseld. Hij was voor een gloeilamp gehangen en leek meer op een vogel die tegen de voorruit van een auto uiteen was gespat dan de aankondiging van de geboorte van de heiland.

Ik wist ook niet dat ik het in me had, maar dit lepelt ChatGPT op als ik hem/haar/het naar mij vraag.

Vooral dat acteren intrigeert me. Waarschijnlijk omdat ik me goed herinner dat mijn toneelcarrière aanving met een optreden als ‘eerste herder’ in het kerstspel van de Montessorischool. Ik had mijn zinnen gezet op de rol van Jozef, want die was a) belangrijk en mocht zich b) gedurende het hele stuk aan de zijde voegen van Maria, gespeeld door Brigitte Turksma, het mooiste meisje van de school en waarschijnlijk zelfs van heel Enschede.

Toen de dag van de opvoering eindelijk kwam en de kleine aula van de school afgeladen was met verwachtingsvolle ouders, had ik mijn rol uitgewerkt tot iets dat niet zou misstaan in een Cecil B. DeMille- lm. Kinderen worden overal en elke dag geboren, was mijn analyse, maar wie ziet nu een nieuw hemellichaam aan het rmament verschijnen?

ChatGPT bevestigt mijn vermoeden dat kunstmatige intelligentie nog heel lang zal duren

Toen ik na het verdelen van de rollen thuiskwam en mijn moeder vroeg wat het was geworden, mompelde ik dat ik eerste herder was geworden.

Of ik ook tekst had.

‘Ja’, zei ik: ‘Wat is dat?’

‘Wat?’, zei ze.

‘Dat’, zei ik. ‘Wat is dat? Dat is mijn tekst.’

‘Leuk dat je tekst hebt, toch?’, zei ze.

Ik liep hoofdschuddend over zoveel moederlijk onbegrip naar mijn kamer.

Hoewel ik maar één zin had om mijn acteertalent mee te bewijzen, nam ik mij voor om daar alles uit te peuren. Het probleem was dat ik al mijn ambities en talent niet alleen moest samenballen in die ene zin, maar ook dat die zou worden uitgesproken nadat ik mij had bevrijd van de grijze paardendeken waaronder ik had gelegen.

‘Onder die dekens lijken jullie net rotsblokken’, had onze leraar gezegd, ‘dus het is een grote verrassing als jij dan ineens opstaat en zegt…’

‘Wat is dat?’, zei ik.

‘En dan wijs je daarheen’, zei de leraar.

‘Daar’ was een rode ‘Sterre Bethlehems’, door een van

Mijn ‘eerste herder’ was duidelijk de belangrijkste guur in dit nogal onwaarschijnlijke verhaal. Onwaarschijnlijk, omdat ik thuis bij wijze van voorbereiding ook nog eens het Nieuwe Testament had opgeslagen en mij bij lezing had gerealiseerd dat sneeuw een zeldzaamheid was in het heilige land. En waarom stond er trouwens op ons toneel een versierde kerstboom als de Messias nog niet eens was geboren? Hadden Jozef en Maria die soms op hun ezeltje meegenomen, samen met een zak vol kerstballen, elektrisch licht (!) en engelenhaar? Ik dacht het niet.

Het stuk ving aan en ik verplaatste mij in gedachten naar het Israël van het jaar nul. De paardendeken kriebelde en de vloer was hard, maar desondanks gleed ik zonder moeite in lang vervlogen tijden. Ik hoorde de schapen blaten en de eenzame roep van een herder op gindse heuvel die zijn kudde zocht. Terwijl ik mij verloor in cultuurhistorische bespiegelingen, hoorde ik ineens iemand mijn tekst uitspreken. Ik richtte mij met een ruk op en zag de opgetrokken wenkbrauwen van onze leraar en de kerstster die inmiddels was ontstoken. Iemand uit het publiek riep: ‘Daar wordt er nog een wakker!’ Er werd luid gelachen.

Dat ChatGPT wel mijn niet-bestaande televisieserie Zonder jou vermeldt en bovendien een Emmy en een Gouden Kalf, waar ik geen weet van heb, maar niet mijn in 1967 in de kiem gesmoorde theatercarrière, bevestigt mij in het vermoeden dat het nog heel lang zal duren voor het iets wordt met die kunstmatige intelligentie.