Johan de Boose, Dondersteen

Johan de Boose met een weergaloos nieuw boek, Twee jaar na het succes van Het vloekhout –

een diep ontroerende roman over zijn vader shortlist Libris Literatuurprijs 2019 – komt

Nog iets fysieks: zijn ogen waren blauw, zoals kalksteen uit oude meren. De kalksteen is doorzichtig en schimmelgrijs als je hem uit het water haalt, maar hij past zich aan de omgeving aan. Vaders blik weerspiegelde de diepte van een oermeer dat hij nooit zag. Hij voldeed aan het spreekwoord: stille waters hebben diepe gronden, net zoals ik overigens, maar op een andere manier ook weer niet. Hij kon druk en luidruchtig zijn. Als hij boos was, schreeuwde hij (zoals ik). Als hij geestdriftig was, veranderde hij in een spraakwaterval (ik ook). In een geïrriteerde bui kon hij iemand nijdig en overdreven articulerend afserveren. Hij kon je afpellen, uitkleden en geselen totterdood (ik onderdruk die neiging). Op vrolijke momenten vertelde hij een mop, schaamteloos genietend. Maar zijn luidruchtigheid was altijd van voorbijgaande aard. Wat bleef, was de geladen stilte, de niet uitgesproken diepte, waarbij alleen zijn ogen spraken. Het oppervlak van het meer rimpelde nauwelijks, maar diep eronder kolkte het. Je kon het, als je naar zijn ogen keek, bijna horen.’

uit: Dondersteen

‘Er sluimert een grote Russische schrijver in de ziel van Johan de Boose.’ Stefan Hertmans

‘Het vloekhout is prachtig gecomponeerd en stilistisch ijzersterk.’ Juryrapport Libris Literatuurprijs 2019

Johan de Boose Dondersteen

Een magistrale roman over een vader en een zoon, over eenzaamheid en verwantschap

Twee jaar na het succes van zijn buitengewoon originele roman Het vloekhout – die op de shortlist stond van de Libris Literatuurprijs 2019 – komt Johan de Boose opnieuw met een wondermooi boek. In Dondersteen volgen we romanpersonage Johan op zijn reis dwars door de vs. Met enkel zichzelf als gezelschap is hij op weg naar het graf van zijn vader, een amateurnatuurkundige die ligt begraven in de navel van de wereld, een van de oudste landschappen op aarde. Halverwege de reis houdt Johan stil in het plaatsje Gardner, de laatste rustplaats van zijn boezemvriend en zwager Gary. Onderweg spit hij door zijn geheugen in een poging de herinneringen aan zijn overleden dierbaren in leven te houden en te beschermen tegen de oerneiging van de natuur tot chaos. Dondersteen is een even persoonlijke als liefdevolle roman over een zoektocht naar verwantschap op een eenzame planeet. Tevens is het boek een fonkelend monument van een schrijvende zoon voor zijn vader.

Johan de Boose (Gent, 1962) schrijft romans, non-fictie, gedichten en toneel. Zijn roman Het vloekhout (2018) – over het stuk hout waaraan Jezus werd genageld – bereikte de shortlist van de Libris Literatuurprijs en won de Prijs voor Spirituele Boek 2019. Daarnaast verschenen van zijn hand onder andere de roman Bloedgetuigen, over de Tweede Wereldoorlog en de gruwelen van de twintigste eeuw, en De poppenspeler en de duivelin, non-fictie over de oorlog in Joegoslavië. De Boose is slavist en reist veelvuldig naar landen in Oost-Europa.