ZAKENVRIEND

VAN DONGEN INSTALLATEURS

“Verhalen van cliënten van De Hoop blijven me altijd bij. Veel van hen hebben een bak ellende over zich heen gehad en raakten hierdoor verslaafd of kregen psychische problemen. Dat maakt indruk. Een inkijkje in het leven van deze mensen, kreeg ik tijdens mijn vorige baan bij een bedrijf dat bemiddelde naar passend werk.”

BLIKSLAGER

Aan het woord is Rosalie van Dongen, bedrijfsleider bij Van Dongen Installateurs. Het bedrijf dat gevestigd is in Dordrecht, voert allround installatiewerkzaamheden uit. Van CV-ketels tot complete badkamers met bijbehorend sanitair en van airco’s tot vloerverwarming. Maar ook ambachtelijk loodgieterswerk, zoals zinken goten en hemelwaterafvoeren. Van Dongen bedient de particuliere markt en werkt regelmatig aan grote projecten via aannemers. Via een omweg, langs verschillende banen, is Rosalie bij Van Dongen installateurs terecht gekomen. Overgrootvader van Dongen startte de onderneming zo’n 120 jaar geleden als ‘blikslager’, wat nu loodgieter heet. Nu is het uitgegroeid tot een bedrijf met vijftien medewerkers.

BEGRIP

Rosalie vertelt: “De verhalen van cliënten bij De Hoop maken dat ik meer begrip heb voor persoonlijke situaties van mijn eigen werknemers. Ook vind ik het belangrijk om als commercieel bedrijf maatschappelijk betrokken te zijn. Daarom steunen we De Hoop als Zakenvriend. De Hoop doet mooi werk in een bijzondere omgeving, daar draag ik graag aan bij.”

Wil jij met jouw bedrijf ook het verschil maken in levens van mensen bij De Hoop? Kijk op vriendenvandehoop.nl/zakenvrienden.

Meer dan 120 jaar puur vakmanschap!

“Sta goed in contact met je gevoel”

HOE GA IK OM MET GRENZEN STELLEN EN STEUN VRAGEN?

Marije Jacobse,

GZ-psycholoog

Misschien herken je het: iemand in je omgeving doet een beroep op je. Je vindt de ander belangrijk en wilt graag helpen. Toch merk je dat het je steeds meer moeite kost. Hoe kan je hiermee omgaan? Marije praat je bij over grenzen stellen en steun vragen.

WELKE GRENZEN ZIJN ER?

“Naast lichamelijke grenzen heb je mentale grenzen. Die gaan over de ruimte die je krijgt om eigen gedachten en meningen te hebben. Daarnaast zijn er emotionele grenzen die meer emotie-geladen zijn, zoals verbaal geweld, niet gelijkwaardig behandeld worden in een relatie of geen ruimte ervaren om verdriet of angst te uiten. Grenzen zijn voor iedereen anders. Een ander kan jouw grens niet bepalen. Daarom moet je die zelf aangeven.”

HOE SIGNALEER JE JOUW GRENS?

“Emoties heb je met een reden, dat zijn de vlaggetjes die aangeven dat er iets is. Verdriet zegt bijvoorbeeld: dit raakt me. Angst zegt: je moet opletten. Irritatie zegt: dit raakt een grens. Het is belangrijk om na te gaan waarom je dat voelt. Waar zit je frustratie? Je moet goed in contact staan met je gevoel om je grenzen te herkennen. Als je altijd druk bent, raak je steeds minder in contact met je gevoel. Uiteindelijk gaat je lichaam protesteren. Hoofdpijn, spierpijn, vergeetachtigheid, slecht slapen, een korter lontje… Als je dan toch doorgaat, raken je reserves uitgeput.”

HOE STEL JE GRENZEN?

“Je hoeft niet gelijk ‘ja’ te zeggen als iemand een beroep op je doet. Neem de tijd om te bedenken wat je zelf wilt.

Anders schiet je in een automatisch reactiepatroon. Om grenzen te stellen moet je stevig in je schoenen staan. Mensen kunnen van je gewend zijn dat je meteen voor ze klaarstond. Je gaat mensen teleurstellen. Dat moet je bij de ander kunnen laten. Zeker binnen families of bij nauwe banden kan dat moeilijk zijn, je wilt tenslotte het contact goedhouden. Toch is het belangrijk dat je bij jouw grens blijft. Je kunt wel begrip tonen en aangeven wat je wél kunt doen. Dat maakt het voor de ander makkelijker om de grens te respecteren.”

HOE STEL JE GRENZEN ALS CHRISTEN?

“Juist in christelijke kringen wordt grenzen stellen als moeilijk ervaren. Je hebt te maken met Bijbelse waarden: wees er voor de ander, heb de ander lief… Maar Mozes moest ook leren dat hij het volk niet alleen kon leiden. Met elkáár vormen we het Lichaam van

Christus. Dat betekent dat we er zijn voor de ander, maar dat je niet alles hoeft te doen. Je mag nadenken over jouw talenten. Júist als iedereen zijn eigen talenten inzet, vormen we een gemeente. Grenzen stellen betekent ook dat je weet wat je talenten níet zijn en dat je aangeeft wat je níet wilt.”

WAT HEBBEN GRENZEN EN STEUN MET ELKAAR TE MAKEN?

“Steun vragen betekent dat je jouw grens kent en weet dat je die hebt bereikt. Als jij iemand langdurig steunt, heb je zelf een netwerk nodig om op terug te vallen. Het is belangrijk dat je nadenkt wat jou ontzorgt. Als je dochter chronisch ziek is, kan een dagje voor jezelf of praktische hulp al lucht geven. Voor emotionele steun kun je eens iemand opbellen om je verhaal te doen. Steun vragen is ook: een kruis in je agenda zetten, afspraken afzeggen en inkorten of juist tijd inplannen voor dingen die energie geven. Kom je nooit meer toe aan sporten, terwijl je dat juist nodig hebt? Zorg dat je daar weer tijd voor maakt. De balans moet kloppen. Ken jouw signalen en neem ze serieus. Blijf niet doorrennen!”

“Een ander kan jouw grens niet bepalen, daarom moet je die zelf aangeven.”

ZO MAAK JE JOUW GRENS DUIDELIJK

Voorbeeld: Een vriendin belde je af en toe voor steun, maar belt inmiddels elke avond.

Dit gebeurt er

‘Ik zie dat je last hebt van paniek, klopt dat? Ik merk ook dat je elke avond belt en steun nodig hebt.’ Je benoemt wat je ziet en geeft daarmee begrip.

Dit doet het met me + grens

‘Ik merk dat het mij te veel wordt om elke avond te bellen.’ Door de ik-vorm kan niemand zeggen dat jouw grens niet waar is en voorkom je discussie.

Dit kan ik wel geven

‘Ik wil er graag voor je zijn. Misschien kunnen we samen iemand bedenken die je ook af en toe kan bellen.’ Een alternatief maakt het makkelijker om jouw grens te respecteren.