"Ik keek met bewondering naar papa op het podium!"

Vader en zoon Broes zingen 2017 in!

Vader Jef Broes en oudste zoon Jens zijn met hun prachtige stemmen geen onbekenden meer in de muziekwereld. ‘Beeld zonder klank’ is voor deze coverfoto dan ook jammer. Ons bezoek mondde uit in een geanimeerd gesprek over hun gezamenlijke passie: muziek.

Jef Broes (44) woont samen met zijn vrouw Mie in Hoogstraten. Jens (16) is de oudste zoon van Jef. Hij woont de ene week bij mama Sofie in Minderhout. De andere week woont Jens, samen met zijn broer Jarne en stiefzus Fien, in Hoogstraten bij papa Jef.

Waar komt die liefde voor muziek vandaan, Jef?

Jef: “Die is er bij ons ingegoten met de paplepel. Grootvader speelde trompet in de fanfare in Minderhout en hij speelde ook mondharmonica. Vader zaliger ging op jonge leeftijd in diezelfde fanfare. Hij was drummer en later leider van de drumband daar. Zelf heb ik een poging gedaan vroeger om in die drumband te komen, maar ik vond dat mijn vader voor mij strenger was dan voor de anderen. Misschien deed ik ook niet hard genoeg mijn best, hoor (lachend)… Op een gegeven moment heeft mijn vader me aangeraden om te stoppen. Ik stapte dan maar over op een ander instrument! Bij Jan Tilburgs heb ik trompet leren spelen. In totaal heb ik zo 20 jaar in de fanfare gemusiceerd. Daarnaast speelde ik samen met mijn pa ook nog in de Strawberry City Jazzband.”

Hoe kwam je terecht bij een coverband?

Jef: “De drummer van de fanfare, Jan Matteussen, had met enkele kameraden een muziekbandje opgericht. Dat heette Promil. Zij zochten een zanger en ik voelde me ‘geroepen’. Zo gezegd, zo gedaan! Freaks was geboren. Dat bandje was heel tof, maar stilaan wilde ik meer optreden. Ik las een advertentie waarbij een coverband uit de regio Kalmthout / Wuustwezel een zanger zocht. Ik ben daar op ingegaan en onder de naam Fast Forward doorkruisten we heel Vlaanderen. De hoogtepunten waren de voorprogramma’s voor Clouseau in Brecht (Puntpop) en voor de Kreuners in Wuustwezel. Door omstandigheden is Fast Forward vijf jaar geleden opgesplitst in twee: Barking Bruce en PSI. Ze vroegen mij allebei (ai, ai, ai) om hun leadzanger te zijn. Ik kon natuurlijk niet kiezen… en ik ben dus de zanger van beide bands.”

Jens Broes...

... en vader Jef Broes

Welke muziekgenres spelen jullie?

Jef: “Met Barking Bruce spelen we covers van alternatieve rockmuziek uit de jaren ’90, zoals U2, Nirvana en Pearl Jam. Met PSI concentreren we ons op allround muziek met nummers van o.a. Queen, Doe Maar, de Kreuners. PSI staat wat ‘on hold’ momenteel. Ik hoop dat de motor terug aanslaat en dat dit dus maar een tijdelijke pauze is.”

Wat voor wereld is die muziekscène eigenlijk?

Jef: “Dat is toch wel een vrij harde wereld. Je moet op de juiste moment de juiste mensen tegenkomen, heb ik gemerkt. Het is ook een kwestie van geluk! In 2004 werkte ik samen met Steve Schrijvers, Leen Thielemans en Sven Echelpoels mee aan een eigen single en videoclip. We maakten meer elektronische muziek onder de naam ‘Massberry’. Met het liedje “Super Star” stonden we op één in de Jim list. Dat was een hele leuke ervaring! We geraakten echter niet binnen bij de grote radiostations. We hebben samen best veel nummers gemaakt en stiekem hoop ik er op een dag toch nog iets mee te doen.”

Wat zijn je mooiste muzikale momenten, Jef?

Jef: “Met Barking Bruce wonnen we in december 2014de Benelux-wedstrijd ‘The clash of the coverbands’. Daardoor traden we in Tilburg op voor een uitverkochte zaal. Drie bussen vol met familie en vrienden volgden ons vanuit Hoogstraten naar het optreden. Dat maakte uiteraard veel indruk!

Na de wedstrijd mochten we een single opnemen. Dat werd de cover “Lena”. Als kers op de taart mochten we een videoclip in Le Cirque maken. Een ander onvergetelijk moment voor mezelf was de slotavond voor de VZW Serafien. Ik kreeg er de vraag om Koen Wauters te vervangen. Daardoor mocht ik een duet zingen met Eva De Roovere.”

Hoe is dat bij jou allemaal gegaan, Jens?

Jens: “Ik keek al vroeg vol bewondering naar papa op het podium! Vanaf mijn zes jaar volgde ik muziekschool. Daar leerde ik klassieke piano spelen. Via de musical ‘Gelmel’ (2010), waarin zowel papa als ik meezongen, kwam ik terecht in kinderkoor Jubilate.

In 2011 deed ik auditie voor Junior Eurosong. Ik eindigde toen bij de laatste 140. Een jaar later was ik 11 jaar en waagde ik opnieuw mijn kans. Ik weet het nog alsof het gisteren was! Ik zat toen in het zesde leerjaar in Scharrel (Minderhout). Mama belde me op tijdens de taaluitwisselingsweek in Neufchâteau om te vertellen dat ik bij de laatste 35 geëindigd was! Ik huilde van geluk toen ik dat hoorde... Maar hoe moest ik dat daar, in het Frans dan nog wel, uitleggen aan mijn gastgezin…? (lachend)

Tijdens mijn laatste schooldagen in de lagere school bleek dan dat ik bij de laatste 9 ‘Juniors’ was! Voor de Junior Eurosong-finale zong ik het liedje “Geloven in jezelf” en Ronny Mosuse was mijn coach. Die zomer van 2012 werd onvergetelijk. Ik mocht zingen bij Villa Van Thilt, drie dagen naar Plopsaland om mee te zingen bij de parades enz. En plots stonden mensen in rijen aan te schuiven voor een handtekening van hun favoriete Junior…

Barking Bruce wint de eerste prijs bij de ‘Clash of the Coverbands’.

Wat zijn jouw topmomenten tot nu geweest, Jens?

Jens: “Dat is een lange lijst. Ik heb al vele leuke dingen mogen doen! Ik mocht twee keer zingen bij het leerkrachtenfeest (Instituut Spijker). In 2013 won die school, op dat moment nog mijn school, de wedstrijd van ‘De strafste school van Vlaanderen’ van radiostation MNM. MNM leerde me daardoor kennen als zanger. Later mocht ik dan zingen achter mijn piano voor ‘Marathonradio’ op MNM.

Als ik bij mijn Nederlandse peter logeerde, keek ik daar altijd naar het TV-programma ‘The Voice Kids’. Ik vroeg me af wanneer het programma naar Vlaanderen zou overwaaien. Ik was blij dat het eindelijk zo ver was… Ik nam deel aan de Vlaamse audities en geraakte steeds verder. Het voelde niet echt aan als een wedstrijd. Het hele traject van ‘battles’ en ‘blinds’, met als coach Sean Dhondt, was heel boeiend en tof!

Bij de ‘blinds’ was ik keizenuwachtig tijdens het zingen en dit hoorde je aan mijn stem, vond ik. Toch drukte Sean af en vanaf dat ene moment kon het niet meer stuk. Ik had mijn zenuwen beter onder controle. Ik genoot ook van het samenwerken tijdens de battles, waarbij ik telkens een duet moest zingen. Totaal onverwacht werd ik finalist. 30 mei 2014 staat dan ook in mijn geheugen gegrift. Dat is de dag van de finale van The Voice Kids. Die ging door in ’t Kuipke in Gent. Heel mijn klas van het Spijker ging mee om te supporteren. Uiteindelijk werd ik tweede. Dat nieuws moesten we nog tot oktober (tot de uitzendingen op tv) verzwijgen, niet simpel…

Voor het 25-jarig bestaan van VTM mocht ik samen met Natalia zingen op het strand van Nieuwpoort. Dat was een onvergetelijke ervaring waarbij we al zingend op een kar met paarden werden voortgetrokken. In 2015 zocht Rik Boey van radiozender Q-music online zangtalent. Via social media kwam hij bij mij terecht en werd ik uitgenodigd om te zingen in zijn radioprogramma. Afgelopen zomer mocht ik voor diezelfde radiozender zingen vanuit het Q-beach-house op het strand van Oostende.

In onze regio stond ik op het podium tijdens de Kuipfeesten in 2012 en verzorgde ik het voorprogramma van Skala, al zingend aan mijn piano, in onze Sint-Katharinakerk. Dat was heel speciaal! Dit jaar zong ik ook nog in het voorprogramma van K3 in Minderhout. Stuk voor stuk hele toffe ervaringen, vind ik!”

Welke studie volg je nu?

Jens: “Ik volg de richting ‘lichte muziek en jazz’ in het Heilig Graf in Turnhout. Ik heb daarvoor allerlei ingangsproeven gedaan. In mijn klas zitten we met 13, waaronder ook Hanne Brosens uit Minderhout.”

Klein Jenske’ kijkt naar zijn papa op het podium.

Zongen vader en zoon al eens samen op een podium?

Jef: “Naast de Gelmel-musical zongen we allebei mee in die andere Hoogstraatse musical: 1814. We mochten al een aantal keer op het podium staan tijdens ‘Heilig Bloed’ op woensdagavond. Tijdens een benefiet voor Nepal brachten we ook samen een nummer. Dat zijn telkens emotionele momenten.”

Wat mogen we in 2017 nog van jullie verwachten?

Jens: “Ik nam zes keer deel aan een musicalkamp. Ondertussen is de ‘harde kern’ hecht bevriend en we repeteren elke zondag. Op 3, 4 en 5 maart kan iedereen naar het eindresultaat komen kijken in het Gemeenschapscentrum van Hoogstraten. Ik speel en zing mee, met nog heel wat andere jongeren uit onze regio. Onze musical zal ‘Seussical’ heten. Verder zing ik met Sarah Van Opstal geregeld op trouwfeesten en recepties. Samen vormen wij Two Blond.”

Jef: “Ik blijf, naast mijn werk op de commerciële binnendienst van een groothandel, optreden met Barking Bruce. In de toekomst hoop ik dat we ook nog wat meer optredens in Nederland mogen doen. Ik stel ook geregeld gelegenheidsbandjes samen. Daarbij is zowat alles, naargelang de vraag, mogelijk.”

Waar dromen jullie van?

Jef: “Ik zou het geweldig vinden om iedereen waarmee ik ooit muziek heb gespeeld en nog wil spelen, zou kunnen samenbrengen voor een gevarieerd, muzikaal avondprogramma.” “In 2015 konden we al eens samenwerken met Florejan Verschueren aan de piano, voor een benefietoptreden voor Nepal, dat door Anne Van Opstal georganiseerd was. Nog eens met Florejan samenwerken, sla ik zeker niet af!”

Jens: “Ja, dat zou ik ook leuk vinden! Florejan is een topper, niet alleen als muzikant, maar ook als mens.”

Jef: “En, als we echt eens mogen fantaseren, dan mag je me zeker met Henny Vrienten (zanger van Doe maar) op het podium zetten!”

Schrijven jullie zelf teksten voor liedjes?

Jef: “Ik heb dat wel eens geprobeerd voor Massberry, maar componeren is niet weggelegd voor mij. Ik heb nooit muziekschool gevolgd en ik leerde alleen muzieknoten lezen bij de fanfare.”

Jens: “Ik heb nog maar één keer zelf iets geschreven. Ik was toen tien jaar. Wellicht leren we dat nog tijdens mijn studies.”

Jef: “Of het moet er ‘nog uitkomen’ he!”

Optreden van Jens bij Q-beach house in Oostende

Waar zag je het fijnste publiek?

Jens: “Ik heb echt genoten van de benefietavond voor Rode Neuzen-dag. Dat was heel intiem, zo met alle vrienden en familie erbij. Dat was ook zo tijdens het optreden voor de glitterparty van K3 trouwens. De kinderen waren daar super enthousiast!”

Jef: “Als vader vond ik het optreden van Jens voor The Voice Kids het tofste. Ik heb toen echt gehuild van fierheid! Ik bekijk die opname ook nog vaak. Met Barking Bruce hadden we een geweldig publiek bij de finale van ‘The Clash’ en bij onze singlevoorstelling.”

Jens, jij hebt zelf iets georganiseerd voor Rode Neuzen Dag. Hoe kwam je daarbij?

Jens: “Een paar jaar geleden zat ik in een moeilijkere periode door de vele schoolwissels. Rode Neuzen-dag is een initiatief om psychische problemen bij jongeren in de kijker te zetten. Dat spreekt mij aan. Vandaar ook dat ik een grote fan ben van Selah Sue, trouwens. Ik wil graag, net zoals haar, het taboe rond psychische problemen mee doorbreken. Daarom gaven we in november als ‘Jens en Friends’, met papa en heel wat andere zangertjes erbij, een benefietoptreden in de Pax.”

Jens en Jef hebben duidelijk al veel podiumervaring. Vergis u echter niet. Ze blijven steevast met beide voeten op de grond. De aandacht die ze daardoor krijgen, vinden ze allebei “wel leuk”, maar die minimaliseert papa Jef al snel met de woorden: “Iemand die heel goed kan poetsen, wordt toch ook niet opgehemeld. Waarom gebeurt dat voor een zanger dan wel?” Dat ‘down to earth’ – zijn siert hen. En de fanmail voor Jens valt ook nog goed mee (voorlopig), zo blijkt.

Barking Bruce was te gast bij de Nederlandse radio Veronica. Op de foto ziet u van links naar rechts: Guy Roelands, Paul de Kooning, Jef Broes, Hans Doomen, Kris Van Meel en een DJ van de radio.

Als afsluiter vraag ik hen nog even met welke song ze de start van 2017 zouden willen vieren. Ze kiezen bewust voor “We are the world”, een lied met een sterke boodschap. Met die keuze en het aanhoren van hun zangtalenten, mogen ze ook mij aan hun fanlijst toevoegen…

Bedankt voor de toffe babbel, Jef en Jens! Succes in alles wat jullie nog gaan doen! (sc)

De wereld van SJAH

© Karel Huet