Over business & Rock With You

Toon & Jef Martens over business en muziek

Van Debussy tot Rock With You

Van de kleinzonen van Jos Martens (vader van de Acht van Martens) was het misschien wel te verwachten dat ze iets muzikaals zouden gaan doen – zij het op hun eigen manier. Jef (31) is songwriter & producer van o.a. Basto en Lasgo, Toon (28) is Creative Manager bij de Nederlandse muziekuitgeverij Nanada Music. Twee broers in dezelfde wereld, tussen muziek en business.

Nanada Music - Een van de succesvolste copyrights van Nanada Music is VENUS, geschreven door Rob van Leeuwen en ooit uitgevoerd door Shocking Blue en Bananarama. Nu is de song weer te horen in de allernieuwste zomerse Gillette radio en TV commercial!

Jef Martens: Ik ben opgegroeid met muziek. Ik heb op mijn drie jaar noten leren lezen. Muziek zit bij ons in de familie, ik kreeg wat les van tante Lut, pianoles van zuster Véronique op ’t Spijker, en van mijn buren, Greet Voet & Lieven Strobbe – ik werd dus vanaf het begin langs verschillende kanten met muziek geconfronteerd. Op mijn achttiende ben ik Klassieke Piano en Compositie gaan studeren aan het Conservatorium in Antwerpen, maar ik vond dat wat saai, dus na een jaar ben ik overgeschakeld naar Rechten. Daar ben ik in mijn laatste jaar ook mee gestopt, omdat ik toch iets met muziek wilde gaan doen. Hier thuis stond er veel DJ-materiaal – onze pa heeft 36 jaar gedraaid op bruiloften en feesten – dus ik zat hier regelmatig plaatjes te spelen, en dat was plezant. Op een bepaald moment had Danny Brosens (die toen nog een platenwinkel had op de Vrijheid) iemand te kort om op een fuif te draaien. Ik speelde in de voetbalploeg met zijn zoon Dave, en zo is hij bij mij terecht gekomen. Op die fuif was er een DJ die in de Time Out in de buurt van Eindhoven draaide, destijds de grootste discotheek van West-Europa. En die heeft mij toen de kans gegeven om daar iemand te vervangen, en zo is dat vertrokken. Ik heb daar zes jaar gedraaid, met alle grote namen van heel de wereld. Maar daarnaast had ik mijn muziekopleiding, en ik dacht: ik ga ook eens proberen om een dancenummer te maken, zo moeilijk kan dat niet zijn. Als je in een club werkt, dan is het heel gemakkelijk om je muziek meteen uit te proberen op het publiek, plus je hebt ook contact met platenfirma’s. Dus het gaat heel snel: iets maken, iets testen, iets doorsturen naar een platenfirma. De eerste twee nummers die ik maakte werden meteen top 40-hits, die kwamen op de radio, en hadden ook succes in het buitenland. Ik heb dan nog een tijdje in andere clubs gedraaid, onder andere in Highstreet, maar dat is vrij snel gestopt om puur muziek te produceren. Nu maak ik fulltime (dance)muziek, zowel voor clubs, als voor op de radio, als trailermuziek voor tv-programma’s.

Toon en Jef Martens

Toon Martens: Bij mij is het helemaal anders gegaan. Ik ben niet in de muziekwereld begonnen, ik ben er via Jef ingerold. Ik heb Germaanse gestudeerd, en daarna Theaterwetenschappen en Management in Muziek en Podiumkunsten. Ik zat eigenlijk in een heel andere hoek, ik werkte in CC De Kern in Wilrijk. Maar ik was intussen wel met muziek bezig, ik draaide ook als DJ. En toen kwam er een vacature bij N.E.W.S, de platenfirma waar Jef bij zat, om als Artist- & Repertoiremanager aan de slag te gaan, en zo ben ik ook in de muziekbusiness terecht gekomen. Een A&R-manager vormt de schakel tussen een platenfirma en een artiest, hij bepaalt wat er wordt uitgebracht, stuurt bij en geeft feedback. Hij is de buffer tussen het zakelijke van een firma en het creatieve van een artiest. Intussen werk ik niet meer bij N.E.W.S., maar bij Nanada Music, de Nederlandse muziekuitgeverij van Willem Van Kooten – beter bekend als ‘Joost den Draaijer’ van Veronica destijds. Mijn functie is ongeveer hetzelfde, alleen hou ik mij nu bezig met componisten en songschrijvers – en dat zijn lang niet altijd de uitvoerders. De meeste bekende artiesten schrijven hun nummers niet zelf, en dat zien veel mensen niet. Vorige week nog heb ik een deal gesloten met Tom Helsen - die wél zelf schrijft - en daar ben ik best trots op! Ik ga vaak langs bij songschrijvers om te luisteren wat ze gemaakt hebben, en om dan te zoeken naar artiesten voor wie dat nummer geschikt is, of om ze te gebruiken in reclame, games of films. Ken je die nieuwe Hollywoodfilm 'The Social Network'? Wel, daarin heb ik een plaat uit onze catalogus kunnen pitchen!

Rock with you (2005)

Jef: Het eerste nummer dat ik heb uitgebracht, was ‘Rock With You’. Ik heb dat op een paar uur tijd gemaakt op een vrijdagavond, ik weet dat nog goed. Onze Toon en ik wilden naar een wedstrijd van Club Brugge kijken, maar bij ons thuis waren ze naar iets anders aan ’t zien, dus ging ik nog wat werken op mijn slaapkamer. En ‘Rock With You’ kwam er zo uit. Het was nooit de bedoeling om dat als nummer uit te brengen, ik had dat op een cd gezet en aan een platenwinkel gegeven in Turnhout waar ik wel eens nieuwe dingen liet beluisteren. En die belden mij een paar weken later op: ‘we vinden dat wel cool, mogen we dat niet op vinyl persen?’ Ja, tuurlijk. ‘En welke artiestennaam gebruiken we dan?’ Ik zei: kies maar iets. Die mensen waren geweldige Feyenoordsupporters, en dus hebben ze de naam van een speler overgenomen: Basto! Ze hebben die single geperst en uitgebracht, en ineens kwam dat op nummer één in de dance charts binnen, totaal onverwacht. En toen werden de grote platenfirma’s geïnteresseerd: dat nummer is op single uitgebracht in een land of twintig. Dat is natuurlijk lekker binnenkomen, dan sta je ineens op de radar van de grote spelers in de muziekwereld. Toen werd ik gecontacteerd door Peter Luts, producer van Ian Van Dahl en Lasgo, en dan hebben we samen een plaat uitgebracht. En toen Lasgo in 2008 herbegon met de nieuwe zangeres Jelle Van Dael, heeft Peter mij erbij gevraagd om nummers te schrijven en te produceren. Voor het grote publiek heb ik mij altijd op de vlakte gehouden, maar binnen de muziekindustrie weet iedereen wel dat ik die nummers schrijf, dus dan gaan er weer deuren open. Ik heb een beetje geluk gehad denk ik, dat het vanaf het begin direct scoorde. Omdat ze in die discotheek in Eindhoven regelmatig een jumpavond hadden, heb ik voor de grap ook eens een jumpnummer gemaakt: ‘On the Floor’. Die tekst heb ik op een zatte avond in de Gelmel op een bierviltje gekrabbeld.

Toon: Het kan dus ook maar goed zijn dat de Will dat eigenlijk geschreven heeft, of May. (lacht)

Jef: De volgende dag vond ik dat bierviltje in mijn broekzak en dan heb ik daar een nummer van gemaakt. Ik vond dat zelf niet goed, maar verschillende labels wilden dat uitbrengen, dus heb ik dat onder de naam Felix Projects gedaan. En dat werd ook ineens een top 10-hit. Toon: En nog belangrijker: dat was in 2005 dé kermisschijf van Wortel Kermis!

DE BEKENDSTE PLATEN VAN JEF MARTENS

(Bron Ultratop)

I’m Lonely (Scooter) - Gone (Lasgo) - Out Of My Mind (Lasgo) - Lost (Lasgo) - Over You (Lasgo) - Tonight (Lasgo) - Speechless (Pearl) - Diep 2009 (Get Ready!) - Rock With You (Basto!) - On My Own (Peter Luts & Basto!) - Gregory’s Theme (Basto!) - Out There (John Dahlbäck feat. Basto!) - In My Arms (Lasgo) - Rock That Beat (DJ Mark With A K, Felix Project And Anonymous Pres. The Highstreet Allstars)

JEF MARTENS IN ULTRATOP VLAANDEREN

(Nummer Uitvoerder - Jaartal – Hoogste positie)

On The Floor (Felix Project) 2005-8 - Mindblowing (Bitch Boys ) 2005-49 - Rock With You (Basto!) 2006-24 - Just Be Yourself (Jam ) 2006-46 - On My Own (Peter Luts & Basto!) 2008-31 - Out Of My Mind (Lasgo) 2008-7 - Gone (Lasgo) 2009-5 - Out There (John Dahlbäck feat. Basto!) 2009- 106 - Diep 2009 (Get Ready!) 2009-115 - Lost (Lasgo) 2009-4 - Over You (Lasgo) 2009-23 - Tonight (Lasgo) 2010-29 - Speechless (Pearl ) 2010-21 - Gregory’s Theme (Basto!) 2011-43

Alter ego’s

Jef: Onder mijn eigen naam singles uitbrengen, dat heb ik altijd afgehouden. Omdat ik in het begin dacht: ’t is wel leuk, maar – ik geef dat eerlijk toe – ik vind dat allemaal wel wat plat commercieel. En daar is op zich niks mis mee, maar heel veel mensen, vooral artiesten die voor tien man spelen, doen er vaak heel puristisch over, van ‘je mag de artistieke kant niet verloochenen’. Maar het is muziek‘business’, en heel veel mensen vergeten die businesskant nogal gemakkelijk. Het voordeel van toegevingen te doen naar commercialiteit, is dat ik zeven dagen op zeven kan bezig zijn met wat ik graag doe. Ik had ook alleen maar dingen kunnen maken waar ik echt 180% achter sta, en elke dag moeten werken voor een baas in iets wat niet mijn ding is. Ik doe een paar toegevingen, zeker niet op alles, maar ik kan wel de hele dag bezig zijn met muziek.

Toon: Het grote voordeel van schrijvers is dat ze méér singles kunnen uitbrengen. Als Jef zich als singer-songwriter zou profileren, kan hij maximum vier singles per jaar uitbrengen, als schrijver kan hij er twintig, dertig maken. Als je echt goed bent in schrijven, kan je dus beter achter de schermen blijven, dan op het podium te gaan springen, want het publiek wordt dan sneller verzadigd.

Jef: Dat heb ik in ’t begin ook zo gedaan in het jumpcircuit hier in België: ik had zes of zeven alter ego’s, en in plaats van drie tracks, kon ik er vijftien of twintig uitbrengen.

“Dance is onze job, daarbuiten luisteren we naar heel andere muziek: van klassiek tot metal tot r&b.”

Basto

Jef: Het is de bedoeling om op lange termijn wel mijn eigen ding te gaan doen met Basto. Het gaat meer om de songs draaien, piano krijgt ook een prominentere plaats. Ik wil mij niet profileren als DJ/danceartiest, maar als muzikant. En dat is tot nu toe vooral dance geweest, maar het kan ook best zijn dat er alternatievere tracks bij gaan zijn. Maar het loopt allemaal een beetje sneller dan gepland. Ik zit bij een nieuwe Nederlandse platenfirma, Spinnin’ Records, en we wilden op een jaar tijd drie à vier singles uitbrengen in clubs, om het langzaam weer te laten opborrelen. Maar na de tweede clubrelease kregen we al de vraag van MNM om ‘Gregory’s Theme’ op de radio te draaien, dus dat is per ongeluk alweer vertrokken. Het staat in de Ultratop, het was Big Hit op MNM, en zelfs StuBru en Q Music draaien het. En op Beatport – de belangrijkste internationale internetwinkel voor dancemuziek – hebben we in de top 30 gestaan. Het was niet de bedoeling dat we daar grootschalig mee naar buiten zouden komen, da’s gewoon een happy accident – en ik ben sowieso geen fan van het plannen van een heel traject, want niemand heeft een glazen bol.

Toon: Tot nu toe is het parcours vooral bepaald door de dingen die gebeurden, door geluk soms ook. Maar nu is Jef wel op het punt dat hij zelf de dingen in handen neemt: er is nu een goeie omkadering, hij heeft een manager, en ik ben sinds kort zijn publisher (zo worden muziekuitgevers doorgaans genoemd). Dus het is wel de bedoeling om nu met de platenfirma een traject uit te zetten. En de dingen gebeuren nog zoals ze gebeuren, maar het is wel zo dat het Bastoproject en de songwriting voor andere artiesten echt uitgezet worden. En dat is echt business, zoals Jef zei. Dat is zijn bedrijf dat dingen maakt in de muziek en daarmee geld verdient.

Centen

Jef: Daar kan ik kort over zijn: je weet nooit – zeker niet als je vanuit verschillende buitenlanden geld moet krijgen – wat er uiteindelijk niet is binnengekomen. Je probeert dat zoveel mogelijk in te dammen door te werken met een goeie publisher. Want uitgevers zorgen er niet alleen voor dat je muziek netjes aangemeld wordt bij de instanties die geld moeten uitkeren, die zorgen er niet alleen voor dat je plaat een thuis vindt bij een artiest en een platenfirma, maar die zorgen er ook voor dat je genoeg krijgt afgerekend. Want hoe minder jij als songwriter krijgt, hoe minder zij krijgen. Dus dat is natuurlijk een perfect tegengewicht.

Toon: Publishers hebben ook heel wat meer te zeggen bij auteursverenigingen als SABAM, omdat ze veel grote songschrijvers en artiesten vertegenwoordigen, dus die kunnen meer gewicht in de schaal leggen dan een individuele artiest. Bij uitgeverijen werken ook mensen die fulltime bezig zijn met het controleren van afrekeningen. En het is ook nodig om zoveel druk te zetten op auteursverenigingen. In de Westerse landen hebben we dat heel goed onder controle, Amerika wordt al veel moeilijker, en Oost-Europa en Azië is heel lastig.

Jef: En in Rusland bijvoorbeeld is het gewoon onmogelijk: daar onderhandel je een voorschot op een plaat, en je weet dat dat het enige is dat je ooit gaat zien van geld.

Toon: In Rusland bestaat er gewoon geen legale markt.

Jef: En Italië maakt zijn naam ook waar: dat is echt maffia, daar zie je ook niet meer dan een voorschot.

Toon: “Het is niet omdat je goed omkan met een muziekprogramma, dat je dan ineens muzikant bent – net zoals je geen kunstenaar bent omdat je in Photoshop kunt werken. Er moet wel net iets meer zijn.”

Muziek vs. business

Toon: Het gekke is dat je in ons circuit van uitgevers eigenlijk opvallend weinig professionele muzikanten tegenkomt, mensen die van het Conservatorium komen of zo. Ik heb afgelopen week samengezeten met een beloftevolle Belgische band – die hebben bijna schrik van mij! Iemand heeft ooit tegen hen gezegd dat ze niet met een publisher mogen werken. Muzikanten uit het alternatieve pop- & rockcircuit denken vaak dat publishers er alleen maar zijn om je geld af te pakken, en die laten zoveel kansen liggen. Neem die Belgische band: muziek van hen was gebruikt in een tv-reclame, maar zij hadden dat zelf geregeld. Ze wilden niet zeggen hoeveel ze gekregen hadden, maar toen ik een realistisch bedrag noemde, vielen ze van hun stoel. Ze worden gelicht door andere mensen, maar ze denken wel: ‘we hebben het allemaal zelf geregeld, dus we hebben het goed gedaan.’ Er zijn veel mensen in de dancewereld die minder talent hebben, maar toch meer verdienen, omdat ze nadenken, en het als een business durven bekijken. Het is voor mij veel makkelijker om nieuwe beatproducers te vinden – mannen die handig zijn met de computer – dan om goeie muzikanten te vinden – die hebben een panische angst blijkbaar om hun werk ten gelde te maken.

Jef: “Ik ben dance beginnen maken vanaf mijn vierentwintig, maar ik verzin al melodietjes vanaf dat ik goed genoeg piano kon spelen.”

Tips voor beginners

Jef: Zo makkelijk het de dag van vandaag is om als nieuwkomer muziek te verspreiden, zo moeilijk is het om opgepikt te worden door de goeie partij.

Toon: Er is gewoon veel te veel. Ooit vroeg een beginnende artiest mij ‘wat moet ik doen om mijn plaat voor te stellen?’ En ik heb gezegd: iemand kennen die al een plaat heeft uitgebracht. Als één van mijn artiesten tegen mij zegt: ‘dit moet je eens beluisteren’, dan ga ik dat doen, maar die demo’s van beginners verdwijnen gewoon in de vuilbak. Je hebt er geen tijd voor. En er zit ook zoveel rommel tussen. Je moet als beginnende muzikant iemand vinden – best buiten de eigen familie – die eerlijk zijn gedacht durft te zeggen, want meestal is het gewoon niet goed genoeg. En dan moet je terug je slaapkamer in, alles weggooien en opnieuw beginnen.

De toekomst

Jef: Het is niet mijn bedoeling om over twintig jaar nog met dezelfde muziek bezig te zijn. Ik wil blijven evolueren. Ik wil op termijn heel graag filmmuziek gaan doen – niet kleinschalig, maar grote films met orkestrale muziek. Ik ben opgegroeid met die muziek, ik heb een klassieke opleiding gehad. Ik schrijf ook veel gemakkelijker melodische thema’s en harmonieën, dan dat ik dancemuziek maak. Ik ben veel minder lang bezig met een nummer voor Lasgo, dan met housemuziek, omdat dat veel natuurlijker is voor mij. Ik ben dance beginnen maken vanaf mijn vierentwintig, maar ik verzin al melodietjes vanaf dat ik goed genoeg piano kon spelen.

Toon: Wat echt wel bovenkomt, en waarvan je ziet dat er niet veel aanbod is, dat zijn mensen die mooie melodieën schrijven. En dat klinkt heel simpel, maar ik zie dat als uitgever vaak bij producers die heel veel dingen kunnen in de studio, maar vraag om een catchy melodie te schrijven en ze zitten twee weken strop – wat eigenlijk de basis is van een goeie schrijver. En daarin maakt bijvoorbeeld Jef wel het verschil.

Jef: Maar vergeet niet: ik studeer al muziek vanaf mijn drie jaar. Ik heb effectief elke dag gestudeerd tot mijn vierentwintigste. Je moet eens tellen hoeveel uren dat zijn. En ook nu speel ik nog dagelijks, zij het als ontspanning, vooral Chopin en Debussy, dat blijft mijn ding. En dat is voor mij ook de basis van een goeie song: als je ‘m stript tot pianobegeleiding en zang, blijft ‘m dan nog overeind? (kh)

De wereld van SJAH

© Karel Huet