2 minute read
Nr 400
In het januari-nummer van 2006 debuteerde de jonge Harm De Gruyter (toen 13 jaar - Meer) met zijn geheel originele MIZI-strip in De Hoogstraatse Maand. Er zou nog een hele jaargang volgen.
Harm volgde toentertijd Kunst Secundair Onderwijs en reeds vele jaren IKO. Hij droomde van een carrière als graficus en striptekenaar. Ondertussen is alles naar die wens verlopen en is Harm afgestudeerd als ‘master graficus’ en werkt hij onder de naam ‘Burmington’. Harm heeft voor ons de hoogst originele ‘contra-cover-400’ ontworpen. (lvr)
Beste lezer, u heeft ons anders vast dan anders. U leest ons op de kop en tegendraads. En dat is geen toeval. Want zo zijn wij eigenlijk. Het blad dat u in handen houdt, is immers een koppig en tegendraads anachronisme. Het is van gedrukte letters en zwartwitte foto’s op papier. Het neemt een maand de tijd om op uw tafel te belanden. Zonder jacht op vette koppen en primeurs, zonder misdaad, rampscenario’s, terreur, miserie en andere ongevallen. Zonder mensen-tegen-mekaar-opzetterij en polariserende slogans. Zonder seks, vuilbekkerij en frustratie. Dit is een blad zonder ‘fake news’ en de wanen van de dag.
Maar wel met het kleine nieuws dat echt is en ertoe doet. Omdat het gaat over u, uw leven, uw buren, de mensen uit uw straat, uw vereniging, uw beleidsmakers, uw handelaars, uw werkgevers, uw sporthelden en uw streek. Dààr gaat dit over, al 400 nummers lang. En ja, daar gààt het eigenlijk om, toch?
Wachten is vandaag de dag het nieuwe taboe. En geduld een deugd uit de tijd dat bijbelkennis nog niet in een leerplan gegoten moest worden. Vandaag leven we digitaal en snel, in een tijdsgewricht waarin er alsmaar minder mag mogen en steeds meer moet moeten. Vrije tijd is voor velen, zonder dat ze dat in de gaten hebben, een contradictio in terminis. Want mensen hebben het drukdrukdruk. Elke morzel tijd is een feestkalkoen die volgepropt moet worden. Wie neemt er nog de tijd om vrij te zijn van moeten en mag van zichzelf genieten van mogen?
Awel, dit blad is anders. Dit blad mogen wij elke maand schrijven, tekenen, fotograferen. Met u en voor u. Een hoop vrijwilligers neemt iedere maand opnieuw de tijd om met en over u te spreken en te schrijven. Niet wereldschokkend misschien, wel gewoon zoals het echte leven is naast de deur, in de straat, in het dorp en de stad. Met verbazing gaan wij onze deur uit, we zoeken wie er in uw straat woont, verwelkomen nieuwe burgers, skypen met uitwijkelingen, spreken onze bewondering uit voor wie iets bijzonders doet, zetten gewone mensen in de kijker en houden een oogje in het zeil voor wat instellingen en besturen met ons en met onze streek van plan zijn.
De medewerkers die dit blad al 34 jaargangen vullen en ervoor zorgen dat het tot bij u geraakt, doen dit met veel goesting. Ons archief kan daarvan getuigen, het puilt uit met 400 goedgevulde nummers streeknieuws - een klik op demaand.be volstaat om ervan te genieten. Wij worden graag gelezen, dat spreekt. Waar wacht u nog op om met ons mee te doen? Geen goesting om mee te lezen en te schrijven?
Wij mochten nog maar eens een boekske vol goesting maken… En dat ligt helemaal in uw handen. Kijk, daar zijn wij hier ondersteboven van! (mdl)