1919
2019
Jubileumuitgave
SVV Scheveningen 100 jaar
De oprichting van SVV Scheveningen VOLGENS INGEWIJDEN LIGT DE BAKERMAT VAN HET VOETBAL OP SCHEVENINGEN IN HET WESTBROEKPARK, WAAR GEÏNTERNEERDE ENGELSEN IN DE EERSTE WERELDOORLOG EEN BALLETJE TRAPTEN ONDER DE NAAM ‘PRISONERS OF WAR’. DIT SPEL WERD DOOR JEUGDIGEN OVERGENOMEN, SOMS MET PRIMITIEVE MIDDELEN, ZOALS EEN BAL, GEMAAKT VAN PROPPEN PAPIER MET ELASTIEKEN DAAROMHEEN.
In het voorjaar van 1919 vatte de leden van de toenmalig bestaande muziekvereniging Excelsior, met als gangmaker W.P.J. de Liefde van de latere muziekwinkel in de Stevinstraat, het plan om met een voetbal in de openlucht wat te gaan oefenen. Zij hoopten hierdoor meer uithoudingsvermogen te krijgen, wat noodzakelijk was bij de loop- en marsmuziek. Na verloop van tijd kwamen er meerdere beoefenaars bij, waardoor er zowaar een elftal ontstond. In die tijd was er ook een clubje mensen uit de buurt van de Willem Kuijperstraat genaamd ‘Tot Ons Genoegen’ (TOG), die onder leiding van Ger Moen sr. een balletje trapte. Zijn doel was het voetbalspel in ernst te beoefenen en zich als club aan te sluiten bij de Voetbalbond. Echter door het geringe aantal leden van TOG was dit onmogelijk. Hierop ging Ger Moen op zoek naar een mogelijkheid om het ledenaantal uit te breiden.
De oprichtersvergadering van SVV Scheveningen werd op 1 juli 1919 gehouden in het café Volksbelang in de Keizerstraat. Daar werd met algemene stemmen de naam S(cheveningse) V(oetbal) V(ereniging) Scheveningen aangenomen. Bij de oprichting werd besloten dat de club zou gaan spelen in een groene trui en zwarte broek. SVV Scheveningen kende in haar eerste seizoen 25 leden. Het eerste gekozen bestuur bestond uit: K. Hofland (voorzitter), L. Spaans (secretaris), J. Roskam (penningmeester) en G. Moen sr. (commissaris van materiaal). Echter na enkele weken legde voorzitter Hofland zijn functie alweer neer en werd de heer P.C. Koonings benoemd tot voorzitter. SVV Scheveningen kreeg een terrein aangewezen aan de Stevinstraat. Piet Koonings zette het speelveld met zijn landmeter uit, de familie Mooijman timmerden de doelpalen en Ger Moen trok de lijnen met zijn kalkwagen.
Aangezien de leden van muziekvereniging Excelsior en TOG regelmatig in het Westbroekpark en op het terrein aan de Harstenhoekweg een partijtje voetbal speelde, bestond er tussen beide clubs een vriendschappelijke band. Op zekere avond besprak Ger Moen met Piet Koonings het plan voor een eventuele samenwerking tussen beide partijen. Er zou dan een flinke voetbalvereniging gesticht kunnen worden waardoor alsnog aansluiting met de Haagse Voetbal Bond mogelijk zou zijn. Koonings besprak dit voorstel bij zijn vereniging Excelsior en tot vreugde van alle betrokkenen werd het plan met algemene stemmen aanvaard.
SVV Scheveningen begon aan haar eerste seizoen met twee elftallen op de zondag. Het eerste elftal werd ingedeeld in de 3e Klasse HVB en boekte in het seizoen 1919-1920 een bemoedigend resultaat. SVV Scheveningen eindigde namelijk als tweede achter kampioen Concordia 3 uit Delft. Met deze tweede plaats promoveerde de club automatisch naar de 2e Klasse. SVV Scheveningen kende overigens in dit seizoen een achterhoede die zich niet snel liet passeren en een voorhoede die veelvuldig het net wist te vinden gezien het doelsaldo van 58 voor en 22 tegen.
Hierna kwamen beide clubs bijeen op het duintje bij de wachterswoning aan de Harstenhoekweg, waar na een korte en zakelijke bespreking tot een fusie werd besloten.
Met het tweede elftal ging het lang zo goed niet in het eerste seizoen en zij eindigde daarom ook op de laagste plaats met de doelcijfers 11 voor en 56 tegen.
DE SPELERS DIE TOEN IN SEIZOEN 1919-1920 VOOR HET EERSTE ELFTAL VAN SVV SCHEVENINGEN UITKWAMEN WAREN: A. HOFLAND, M. HARTEVELD, J. ROSKAM, P.J. V.D. TOORN, P.C. BROKKE, C. OOSTERVEEN, P. KOONINGS, L. SPAANS, J.D. BROKKE, F. WEHRMANN EN C. RENSEN
2
1920-1930: Een nieuwe voetbalvereniging is geboren
1919-1920 Het eerste seizoen kende twee elftallen die op zondag speelden. Het eerste elftal werd ingedeeld in de 3e klasse HVB en eindigde knap op de 2e plaats en promoveerde naar de 2e klasse HVB. SVV Scheveningen eindigt de jaren ’20 in de 3e klasse NVB, een TOP prestatie voor een jonge club. 1923 Het eerste jeugd (aspirant)team; min. leeftijd 12 jaar
Palmares Scheveningen Kampioenschappen Zondag 1921-1922 2e klasse B HVB 1923-1924 1e klasse C HVB 1925-1926 4e klasse B NVB
3
1930-1940: Thuishaven
In 1931 kreeg SVV Scheveningen dan eindelijk een thuishaven: twee velden aan de Buurtweg, gelegen tegenover de huidige ingang van camping Duinhorst. Scheveningen 2 moest in het Zuiderpark wederom een beslissingswedstrijd spelen om tot algeheel kampioen aangewezen te kunnen worden. In tegenstelling tot het seizoen daarvoor werd het ditmaal maar liefst 6-2, SVV Scheveningen 2 was Algeheel Kampioen der HVB. Het kampioensteam van SVV Scheveningen 2 bestond dit seizoen uit; W.de Ruiter, G. v.d. Plas, K. Vink, C. Rolfes, Th. v.d. Zeeuw, A. Roos, H.J. Lukassen, J.G. Meere, B. Moen, H. Sas, W.de Vries, J. Guit en C. de Bruijn. 1936: Start Haringserie dit is oudste nederlaagserie van Nederland. De jaren ’30 eindigde SVV Scheveningen met 5 zondag seniorenelftallen, 1 zaterdag seniorenteam en 3 jeugdelftallen. Het 1e speelde 3e klasse NVB en het 2e speelde 2e klasse HVB.
Palmares Scheveningen Kampioenschappen Zondag 1930-1931 3e klasse C 1931-1932 3e klasse A 1932-1933 3e klasse A
4
1940-1950: De Oorlogsjaren Tijdens de eerste oorlogsjaren vond er tussen de Scheveningse clubs SSDS en VVD een fusie plaats. De naam werd CVS, een jaar later in 1940 vond er een fusie plaats tussen CVS en SVV Scheveningen, de naam bleef behouden. In het 1e jaar werd de zateradagkampioen, door de fusie werd het zaterdag 1 elftal een stuk sterker. Tijdens de oorlogsjaren werd er zo goed en zo kwaad als het kon doorgegaan met de competities, het werd steeds moeilijker om te reizen, ondanks dat gingen de mensen te voet van en naar de club. In seizoen ’43 - ’44 moest SVV Scheveningen verhuizen naar het BMT terrein aan de Fruitweg. Het 1e seizoen na de oorlog wist het 1e van de zondag kampioen te worden, na de nacompetitie kon SVV Scheveningen eindelijk naar de 2e klasse KNVB. In mei 1946 kreeg SVV Scheveningen de beschikking over twee velden aan de Benoordenhoutseweg op het terrein van Filmstad, dit terrein was genoemd naar de filmstudio’s van Loet Barnstijn.
Palmares Scheveningen Kampioenschappen Zondag 1941-1942 3e klasse A 1945-1946 3e klasse B Zaterdag 1941-1942 1e klasse B HVB
5
1950-1960: Scheveningen Holland Sport SVV Scheveningen kreeg vanaf 5 juli 1952 de beschikking over Sportpark Duinhorst, hetgeen tot een mijlpaal in de geschiedenis van de voetbalvereniging kon worden beschouwd. De SVV Scheveningen beschikte immers nu, na vele omzwervingen, eindelijk over een eigen sportcomplex. Sportpark “Duinhorst� was namelijk een prachtig complex, mooi gelegen aan de Buurtweg in Wassenaar. Op 14 juli 1955, na de affaire tussen Holland Sport en Feijenoord, ging derdeklasser Scheveningen een fusie aan met Holland Sport en ging men verder onder de naam Scheveningen Holland Sport (S.H.S.). De fusie bracht veel voordelen, zoals de grote aanhang die SVV Scheveningen met zich meebracht. Een nadeel was achteraf weer dat de periode van samengaan met het betaalde voetbal SVV Scheveningen uiteindelijk veel leden van de amateurafdeling heeft gekost. Het normale 1e elftal van SVV Scheveningen werd nu het 3e elftal van de nieuwe club SHS. Het 1e elftal besloot om zijn thuiswedstrijden op Houtrust te gaan spelen wat op dat moment van HBS was, hierdoor kwam er meer publiek op de wedstrijden af.
Het zou voor SHS 1 een historisch seizoen worden dat op 25 augustus 1957 begon met een thuiswedstrijd tegen RCH. Op Houtrust zagen maar liefst 18.000 toeschouwers met 6-4 winnen waarbij Wim Zwarts vier van de zes doelpunten op zijn rekening nam. SHS streed het hele seizoen mee om het kampioenschap. Op maandag 7 april 1958 (tweede Paasdag) zette SHS de kroon op een prachtig seizoen door op een vol Sportpark Houtrust (25.000 toeschouwers) De Volewijckers te verslaan en hiermee het kampioenschap van de Eerste Divisie B binnen te halen. In jaren 50 introduceert SVV Scheveningen pupillenvoetbal (D-klasse) vanaf 10 jaar. In 1950 breidt de Haringserie zich uit naar de zaterdagafdeling. In 1953 vond de oprichting volleybal- en honkbalafdeling plaats. Hoe lang deze sporten onder SVV Scheveningen zijn gebleven is niet bekend. In 1959 start SVV Scheveningen met een damesteam.
6
Palmares Scheveningen Kampioenschappen Zondag 1951-1952 1e klasse B HVB * 1952-1953 1e klasse A HVB 1953-1954 4e klasse B
Ger Moen: “SVV Scheveningen loopt als een rode draad door ons leven ZE KUNNEN NOG NIET BUITEN DE SCHEVENINGSE VOETBALVERENIGING SCHEVENINGEN, AL MAAKTE DAT VROEGER WEL VEEL MEER DEEL UIT VAN HUN (SOCIALE) LEVEN. GER MOEN (92) EN EMMA (IMMETJE) MOEN – KNOESTER (86) WETEN NOG EXACT HOE ALLES BEGON BIJ SVV SCHEVENINGEN. GER HEEFT TALLOZE FUNCTIES BEKLEED EN IMMETJE HEEFT MIN OF MEER DE EERSTE OPZET GEGEVEN AAN HET DAMESVOETBAL. SAMEN LICHTEN ZIJ HUN TIJD BIJ DE 100-JARIGE CLUB NADER TOE. “Mijn grootvader, Ger Moen sr., was één van de oprichters van SVV Scheveningen met Wimpie de Liefde en Piet Konings. Konings was iets meer op de achtergrond. Ik was veel bij mijn grootvader thuis en daar hoorde ik toch vooral de naam Wimpie de Liefde”, steekt Ger direct van wal. “Wimpie de Liefde heeft die muziekwinkel gehad in de Stevinstraat. Mijn vader, Bep Moen, is 40 jaar bestuurslid geweest van de vereniging.” Overgoten “Ik ben eigenlijk helemaal overgoten met het Scheveningse voetbal, doordat ik er door mijn grootvader als het ware in ben gerold. Ik moest vroeger al klusjes voor hem doen voor de club. Als pupil mocht je pas met 10 jaar lid worden, maar ik ben al stiekem op mijn achtste lid geworden. Ik ben dus gematst”, glimlacht Ger. “Op Duinhorst, het complex van Scheveningen, ben ik destijds begonnen te helpen in de consumptietent, die tussen de kleedkamers in stond en door mijn grootvader is gebouwd. Ook als ik van school thuis kwam, moest ik het clubblad van Scheveningen, die mijn vader in elkaar zette, naar de drukker brengen in de Vijzelstraat. Daarna moest ik de adresbandjes schrijven. Zo werd ik in de club Scheveningen opgevoed.” Oprichting “De christelijke Scheveningse bevolking richtte zelf geen voetbalclub op, dat moest van buiten komen”, vervolgt Ger. “Mijn grootvader kwam oorspronkelijk uit Baarn. En Wim de Liefde was ook geen Scheveninger van origine. Op het Westbroekpark kwamen zij elkaar tegen. Daar werd veel gevoetbald en met elkaar zijn ze op het idee gekomen een voetbalclub op te richten. Omdat de familie Moen actief was voor Scheveningen stond er vaak in de krant: ‘de jongens van Moen hebben verloren’.” Tijdens de oorlog werd Ger’s vader opgepakt en moest werken in Duitsland. “In die tijd verving ik mijn vader tijdens (bestuurs) vergaderingen. Ik was dus op mijn 16e al min of meer bestuurslid. Ook bemoeide ik mij met de midweek-competitie. Die competitie was door de bond ingesteld, omdat er zoveel werklozen waren. Na de oorlog ben ik in het zaterdagvoetbal van Scheveningen terechtgekomen. Heel lang speelde ik in Zaterdag 1 met onder meer Gijs en Corretje Korving. Cor kwam nog uit voor het Nederlands Zaterdagteam. De derde klasse was toen het hoogste wat er was en daarin voetbalden wij. Door blessures ben ik, even boven de dertig, gestopt met zelf voetballen. Toen werd ik direct gevraagd om iets op het bestuurlijk vlak te gaan doen. Ik werkte bij een notaris, dat slokte ook de nodige tijd op dus ben ik in de kascommissie terecht gekomen.”
Betaald voetbal “Ik heb ook de hele periode van Scheveningen Holland-Sport meegemaakt. Het kwam goed uit dat ik in de notariële wereld allerlei contacten had. De club moest gesplitst worden in een betaalde tak en een amateurtak. De amateurtak moest weer gesplitst in een zaterdag- en zondagtak. Daarboven moest een overkoepelend algemeen bestuur zitten. Daar ben ik penningmeester in geworden. Ik lette dus op de centen”, vertelt Ger. “Er werd destijds een speler, Spierings, gekocht, die liep in het gips. Ik had daar mijn twijfels over maar de andere bestuursleden zorgden voor het geld. Zij deden dat min of meer achter mijn rug. Daar had ik toch wel mijn twijfels over. Ik zorgde dat ik van de betaalde tak en de amateurtak maandelijks de financiële overzichten kreeg en toen kreeg ik al snel de eerste signalen dat het beter was om de betaalde - en amateurtak helemaal te scheiden. Uiteindelijk ging die scheiding door, maar dan, hoe werk je dat verder uit. Ik spreek dan over de jaren zestig. Om aan geld te komen voor de amateurtak werden bijvoorbeeld oude kranten en lorre opgehaald, dat werd naar van Gurp gebracht in de Marcelisstraat.” Stokje “Ook wilden we eenmaal per week clubavonden houden en door mijn contacten konden we dat doen in het CJMV-gebouw in de Keizerstraat. Er werden allerlei acties op touw gezet om geld te genereren voor de club. Af en toe werden op de clubavonden ook bingo-avonden verzorgd. De clubavonden waren gewoon feestavonden. Daar was toen een ongelooflijke animo voor in die periode. Als ik mensen uit die tijd, nu nog spreek, zeggen ze ‘dat was onze beste periode”, weet Ger nog goed.
“Kroesemeijer leerde ik in die tijd ook kennen, die meer zijn aandacht richtte op de betaalde tak. Kwam ik hem op straat tegen gaf hij mij 100 gulden en zei hij: ‘hier voor je amateurclubje’, waar hij de amateurtak mee bedoelde. Uiteindelijk ging de betaalde tak op in FC Den Haag. En de leden die eerst tegen de scheiding waren zeiden toen tegen mij: ‘Ger je had gelijk met die scheiding’. Ik heb als het ware er een stokje voor gestoken dat niet de gehele vereniging FC Den Haag zou worden. De amateurclub Scheveningen bleef voortbestaan en dat voelde ik verplicht aan mijn grootvader en vader. Ik heb in die tijd echt moeten praten als brugman.” Zijn vrouw Immetje valt bij: “We hadden ook een vrouwenclub van 400 vrouwen en daar is ook voor het eerst damesvoetbal geïntroduceerd. We speelden weliswaar onderling tegen elkaar, maar hadden veel lol. Ik speelde eerst in de spits, maar belandde later in het doel..” Ger vervolgt: “Ook het clubblad maakte en draaide we zelf. Im schreef wekelijks een stukje in het Nederlands in het clubblad, later ging ze dit in het Schevenings dialect doen. Dat is uitgegroeid tot al meer dan 25 jaar een wekelijkse ‘Preitje’ in de beide Scheveningse huis-aan-huisbladen.” Hart en ziel “We kijken ook nu nog met hart en ziel naar de club.” zegt Ger. Hij is ongeveer 15 jaar lang met veel plezier werkzaam geweest in allerlei bestuursfuncties binnen Scheveningen. Het werken bij de club met mensen van allerlei pluimage heeft deze ereleden gevormd. SVV Scheveningen bepaalt nog bijna dagelijkse het reilen en zeilen van Ger en Immetje Moen.
Tekst: Nico Mos / Foto: Dick Teske
7
1960-1970: SVV Scheveningen weer als vanouds Tijdens de op 22 juli 1964 gehouden ledenvergadering in het C.J.M.V. gebouw, konden de leden worden overtuigd van de splitsing tussen de amateur tak en de prof tak van SHS. Hiermee werd de scheiding definitief en zodoende besloten om afzonderlijk verder te gaan en werd hiermee de amateurvereniging SVV Scheveningen herboren. Zondag 1 moest van de KNVB weer in de 4e Klasse beginnen. In 1966 gebeurde er nog een zeer opvallende gebeurtenis in de historie van SVV Scheveningen, de club veranderde n.l. van tenue. Het traditionele groene shirt werd vervangen voor een wit shirt met groen-zwarte baan. In 1960 groeit het aantal jeugdleden (o.a. 6 A-teams) met gevolg: 2 teams naar de zondag, extra kleedkamers bij veld Duinhorst; huur extra veld tegenover Duinhorst. In 1966 promoveert de A-jeugd naar de Regionale jeugd. In april 1968 werd door de Gemeenteraad het verlossende woord gesproken. Besloten was dat de SVV Scheveningen toch naar Sportpark Houtrust mocht en dit complex samen met Holland Sport zou gaan bespelen. De verhuizing liet nog een tijdje op zich wachten. Het seizoen ’68 –’69 speelde SVV Scheveningen op het terrein van VUC aan de Schenkkade.
Palmares Scheveningen Kampioenschappen Zaterdag 1960-1961 4e klasse B 1965-1966 4e klasse B
8
1970-1980: Een eigen terrein en een eigen kantine! Eindelijk was het dan zover! Op vrijdag 10 april 1970 werd het definitieve home van SVV Scheveningen officieel door de toenmalige wethouder J. Dankelman geopend. Na 50 jaar was de SVV Scheveningen eindelijk terug waar men thuishoorde, n.l. op Scheveningen. Door de inzet van een aantal personen kon bij aanvang van het seizoen 1970-1971 begonnen worden met de exploitatie van een in eigen beheer zijnde kantine, waarin een grote ruimte eindelijk gebruik gemaakt kon worden van een uitgebreid assortiment van artikelen. Na het seizoen 1970-1971 volgde er een fusie tussen Holland Sport en ADO en ging deze fusieclub in het Zuiderpark verder onder de naam FC Den Haag. Hierdoor verdween Holland Sport definitief van Houtrust. Het hoofdveld van Holland Sport zou hierna nog jaren verwaarloosd erbij blijven liggen. Bij aanvang van seizoen ’70 – ‘71 telde de SVV Scheveningen 703 leden, onderverdeeld in 19 seniorenelftallen (waarvan 8 teams spelend op zaterdag), 5 A-, 5 B- en 5 C-klassers, 6 pupillen- en 6 welpen-teams. 1978 promoveert de A-1 naar de Regionale A-klasse. In 1969 intro E-klasse vanaf 8 jaar (welpen), 1977: intro F-klasse vanaf 6 jaar (mini-welpen). In 1972 start SVV Scheveningen met een damesteam op de zondag afdeling. In navolging van andere verenigingen begon ook SVV Scheveningen dit seizoen met damesvoetbal. Er werden zelfs twee damesteams bij de KNVB ingeschreven. P. van Mastrigt en W. de Water werden de bezielende leiders en W. de Water verzorgde ook de trainingen voor deze vrouwelijke leden.
Palmares Scheveningen Kampioenschappen Zondag 1969-1970 4e klasse E 1973-1974 3e klasse C
9
1980-1990: Een topprestatie van de dames Bij aanvang van seizoen 1979-1980 speelde SVV Scheveningen weer in het traditionele groene shirt, zwarte broek en groene kousen en werd er dus afscheid genomen van het witte shirt met groen-zwarte vaan, waarin men vanaf seizoen 1966-1967 in voetbalde. Dit nieuwe shirt was gratis verkrijgbaar tegen inlevering van het oude shirt maar dan moest wel alvast de contributie voor het seizoen 1979-1980 betaald zijn. De contributie werd wel de eerste drie jaar met f.3,= verhoogd. In het seizoen 1982-1983 werd voor het eerst shirtreclame toegestaan bij het amateurvoetbal. De Eerste shirt sponsor van SVV Scheveningen was Hoogenraad en Kuyt. Markant detail dit seizoen over het 1e dameselftal van SVV Scheveningen want op 23 november 1986 werd er weer eens verloren, en wel thuis van Blauw Zwart met 1-2. Op het eerste gezicht niet echt opzienbarend nieuws maar wel als men bedenkt dat dit voor dit team de eerste nederlaag was in twee jaar tijd. Van 4 september 1984 tot 23 november 1986 bleef men n.l. ongeslagen in de competitie en dit resultaat behaalde zelfs de landelijke pers. 1986 Zelfstandige damesafdeling met eigen voorzitter en bestuur. Tevens startte SVV Scheveningen met meisjesvoetbal.
Palmares Scheveningen Kampioenschappen Zondag 1982-1983 4e klasse D 1965-1966 4e klasse B Zaterdag 1986-1987 4e klasse A
10
1990-2000: Het decennium van het Landskampioenschap Palmares Scheveningen Kampioenschappen Zondag 1991-1992 4e Klasse D 1995-1996 4e Klasse B Zaterdag 1989-1990 3e klasse A 1995-1996 1e klasse A en Algeheel landskampioen bij de amateurs 1996 Winnaar HC Cup, De Haagse Sportprijs 1996 1997 Winnaar HC Cup
Op het neutrale terrein van FC Hilversum moest SVV Scheveningen op 1 juni 1991 aantreden tegen 1e Klasser Go- Ahead Kampen, na een 2-1 overwinning mocht SVV Scheveningen promoveren naar de 1e kl. zaterdag van de KNVB. In seizoen ’91 – ’92 kwam er rondom het hoofdveld op Houtrust een houten oplopende rijen staanplaatsen. Ten einde alle bezoekers nog beter van dienst te kunnen zijn besloot de SVV Scheveningen de faciliteiten op Sportpark Houtrust voor seizoen ’93 – ‘94 uit te breiden met een geheel overdekte zittribune. Deze tribune geeft plaats aan ruim 500 toeschouwers. Het eerste elftal van de zondag werd in seizoen 1995-1996 met grote overmacht kampioen van de 4e Klasse B. Het eerste elftal van de zaterdag zorgde voor de grootste prestatie ooit van SVV Scheveningen, na het behalen van het kampioenschap van de 1e klasse A werd men ook algeheel zaterdag kampioen van de KNVB. Martin Jol en zijn selectie zetten de kroon op het werk door de algeheel zondag kampioen “de Baronie” in twee duels te verslaan. SVV Scheveningen was landskampioen en mocht zich de beste Amateurvoetbalclub van Nederland noemen.
26 April 1996 vindt een boeiende KNVB beker kwartfinale plaats tussen de Zaterdag 1 en de Zondag 1, na strafschoppen weet de Zaterdag 1 uiteindelijk te winnen, een topprestatie van beide teams, met ruim 2500 toeschouwers een volgepakt Houtrust. Op 28 mei 1994 organisatie SVV Scheveningen 17 finales ter ere van 100 jaar HVB.
11
2000-2010: Intrede van het kunstgras Bij aanvang van seizoen 2003-2004 was veld 2 op “Houtrust” voorzien van een nieuw top kunstgrasveld. I.v.m. de verbouwing op Sportpark Houtrust moest SVV Scheveningen het gehele seizoen 2005-2006 uitwijken naar de oude velden en kantine van Kranenburg. In het seizoen 2005/2006 degradeerde het 1e zaterdagelftal naar de 1e klasse. Op vrijdag 30 juni 2006 werd het nieuwe clubgebouw met daarboven de kleedkamers officieel geopend door wethouder Sander Dekker. Deze gehele nieuwe accommodatie besloeg 1298m² en bestond uit het Holland Casino sponsorhome, een zeer ruime keuken, bergruimte, een grote kantine met daarboven tien kleedkamers. Op zondag 22 maart 2009 ging de vlag in top op Houtrust. Scheveningen behaalde namelijk ongeslagen het kampioenschap in de 4e Klasse C binnen.
12
Palmares Scheveningen Kampioenschappen Zondag 2008-2009 4e klasse C Zaterdag 2007-2008 1e klasse B 2000 Winnaar HC Cup 2003 Winnaar HC Cup
2010-2019: Het einde van de zondagperiode Palmares Scheveningen Kampioenschappen Zaterdag 2011-2012 Hoofdklasse B 2016 Winnaar Haaglanden Cup 2017-2018 promotie naar 2e divisie
Het bestuur van SVV Scheveningen nam in februari 2011 officieel de beslissing om met ingang van het voetbalseizoen 2011–2012 het prestatievoetbal voor haar zondag afdeling te beëindigen, een inktzwarte pagina voor SVV Scheveningen. In het zelfde jaar werd Zaterdag 1 kampioen van de Hoofdklasse B en promoveerde naar de TOP klasse, In het seizoen ’09 – ’10 werd er besloten om in een nieuw tenue te gaan spelen, die gold voor heel SVV Scheveningen. Bij aanvang van seizoen 20122013 kon Scheveningen weer gebruik maken van een geheel nieuw kunstgrasveld. De SVV Scheveningen schreef zich voor seizoen ’14 – ’15 in voor 7 seniorenelftallen en 1 vrouwenteam voor de zaterdagcompetitie in. De jeugdafdeling bestond ditmaal uit 3 A-elftallen, 3 B-, 4 C-, 6 E- en 6 F-teams. Bovendien werden er bij de meisjes een MA 1 en een MD 1 elftal ingeschreven. Zaterdag 9 juni 2018 werd een historische dag in de 99-jarige geschiedenis van SVV Scheveningen want op die dag promoveerde de ploeg van trainer John Blok naar de tweede divisie. woensdag 20 september 2017,
aanvang 18.30 uur
NINGEN - AJAX SVV SCHEVE Jeans Stadion Cars
Scheveningen: tot 21.00 uur, Clubgebouw SVV Donderdag 14 september van 17.00 n voor leden van SVV Scheveninge SPECIALE KAARTVERKOOP alléén ingen) Scheven in tig woonach (dus iedereen én lezers van De Scheveninger ntie €
Bij inlevering van deze adverte
- kaartprijs wordt z.s.m. bekend gemaakt - i.v.m. de veiligheid houdt het bestuur om van SVV Scheveningen het recht kaartverkoop te weigeren
ijs
2,50 korting* p.p. op de reguliere kaartpr
* max 2 kaarten p.p. * legitimatie
Overige verkooptijden worden
verplicht
vermeld via
www.svvscheveningen.nl
SCHEVENINGEN
13
SCHEVENINGEN
Scheveningse iconen:
“Scheveningen is een stabiele club met vriendschappen voor het leven” IN VERBAND MET HET 100-JARIG BESTAAN VAN DE VOETBALCLUB SCHEVENINGEN LATEN RON CRAMER, DICK KLEIJN, CEES VAN DEN BERG EN JOHN BLOK, HUN LICHT SCHIJNEN OVER ‘HUN’ CLUB. WAAR BELEEFDEN ZIJ HUN LEUKSTE TIJD, HOE WORDT ER NU NAAR DE CLUB GEKEKEN EN HOE ZIET DE TOEKOMST ER UIT VAN SVV SCHEVENINGEN? DE VIER SCHEVENINGEN ICONEN LICHTEN EEN EN ANDER TOE.
Dick Kleijn bijt de spits af: “Mijn leukste tijd is in de junioren geweest. Meneer de Lange en meneer Meijerman zijn mijn leiders geweest in de C jeugd. En later Wim Kuyt in de A juniorentijd. Ik heb ook diverse kampioenschappen meegemaakt. In de senioren heb ik het meeste in het tweede team gespeeld met Leen de Mos en later Sjaak de Bruin en Leen Tuyt als leider. Maar ook nu nog heb ik het naar mijn zin bij de veteranen. Twee jaar geleden ben ik, na 50 jaar voetbal, zelf gestopt. Door een schouderblessure, opgelopen tijdens het skiën, moest ik stoppen met voetbal. Trouwens met skiën ben ik ook gestopt”, lacht hij. Dick vervolgt: “Bij het derde team loop ik nog wel te vlaggen en ik ben een beetje hulpleider. We zijn pas met de boys nog naar Schotland geweest. Zowel met het tweede als derde team ben ik altijd betrokken. En met de veteranen gaan we binnenkort naar Sneek. Maar nogmaals mijn jeugdtijd: A, B en C jeugd is voor mij een top tijd geweest.” “Ik vind Scheveningen nog steeds een erg gezellige club met de meesten hier heb ik nog steeds een goed contact”, vertelt Dick. “Ik heb ook wel diverse dingetjes hier meegemaakt bijvoorbeeld degradatie, maar ook de feestavonden van vroeger niet te vergeten. Ik was 17 jaar, toen zat ik al in de jeugdcommissie en organiseerde disco-avonden. Op zo’n avond hadden we de Cinderella’s, de majoretten meisjes uitgenodigd. Ja, dat waren echt leuke gezellige avonden, waar ik nog graag aan herinnerd wil worden.” Dick hoopt dat Scheveningen nog zo lang mogelijk op dit niveau kan blijven voetballen. “Ik vind de 2e divisie een mooi niveau waarin ik afgelopen seizoen leuke wedstrijden heb gezien. Zeker nu ook Noordwijk en Quick Boys zijn gepromoveerd.
14
Dat spreekt hier meer aan dan bijvoorbeeld FC Lienden. Ook hoop ik dat de A1 weer op een aanvaardbaar (hoog) niveau, dus 4e of 3e divisie komt te voetballen”, aldus Kleijn.
Momenteel ben ik bestuurslid Organisatorische Zaken, een soort van jeugdvoorzitter en ook de niet selectie elftallen van de senioren heb ik onder mijn hoede. Die verdienen ook de aandacht.”
OPMARS “Ook ik heb hier een leuke tijd gehad in de jeugd”, valt Cees van de Berg bij. “Ik herinner mij dat we bij een uitwedstrijd in een gele Renault met zeven (!) man klommen. De achterbank ging naar beneden en we moesten allemaal gaan liggen”, lacht Cees. “Toen ik vanuit de jeugd naar de senioren ging, moest ik een keuze maken naar de zaterdag of naar de zondag. Ik ging in mijn eentje naar de zaterdag. John Blok ging naar ADO en de rest ging op zondag ballen. Ron Cramer ging één jaartje bij de zondag voetballen en kwam daarna ook naar de zaterdag toe. Toen is de opmars begonnen. We promoveerden naar de vierde klas, de derde klas, de tweede klas. We hadden toen gewoon een top team met onder meer Patrick Fieret, Fred van Dokkum, Denis Luhulima, Ron en Marcel de Jager, Jerry de Rijk. De trainers waren toen: Jan van Leeuwen en Ruud van der Linden. Wij promoveerden toen via een beslissingswedstrijd naar de 1e klas. Dat was toen het hoogste niveau. Hoger kon niet.” Ron Cramer weet dat ook nog goed: “Ik heb nog een dvd van die beslissingswedstrijd. Op een dramatisch veld moest toen worden gevoetbald.”
“Ik heb geen kinderen meer in de jeugd, maar ben er wel ingestapt”, legt Cees uit. “Soms denk ik wel eens, waar ben ik aan begonnen, maar ik zie ons toch ook stapjes maken. Albert van der Dussen is verantwoordelijk voor de technische kant en ik voor de organisatorische kant. Ik heb met Albert prima contact. Ik ben wel blij dat het allemaal wat meer gestructureerd verloopt in de jeugd. Voor de toekomst hoop ik maar dat Scheveningen een plek is voor topvoetbal, maar ook voor breedtesport en dat iedere jeugdspeler hier een goede opleiding kan krijgen.”
Cees vervolgt: “Maar toen maakte Scheveningen stappen zeker ook toen Martin en Cock Jol hier trainer werden. Er kwamen andere spelers van buitenaf, toen ben ik in het tweede en derde team gaan voetballen. Het eerste team was toen voor mij wel klaar. Ik zit nu alweer 23 jaar in het bestuur van deze club. Ooit begonnen als voorzitter van de damesafdeling. Daarna heb ik 22 jaar in de sponsorcommissie gezeten.
BESLISSINGSWEDSTRIJDEN “Alle fases bij Scheveningen hebben leuke tijden gekend”, gaat Ron verder. “Ook ik vond de jeugd tijd fantastisch. Mooie dingen meegemaakt, weekjes weg met Wim Wiersma als leider. Die herinneringen blijven altijd. Met Joop van Toor wonnen we een heel mooi internationaal toernooi bij DUNO destijds.” Maar Ron maakte ook mooie dingen mee bij de senioren.
John mengt zich in het verhaal: “Plus het feit dat de club dit kan doen met heel veel vrijwilligers die al jaren hart en ziel aan de club verpanden en ook jarenlang bepaalde functies (blijven) uitoefenen. Het hoge niveau waarop we nu acteren is nooit ten koste gegaan van het verenigingsleven en dat moet ook zo blijven.” Cees vervolgt: “Ik verzet mij ook met hand en tand tegen figuren die zeggen dat alles naar het eerste gaat, want die weten gewoonweg niet van de hoed en de rand. Ik kan gewoon aantonen dat dit pertinent niet zo is.”
van links naar rechts: John Blok, Dick Kleijn, Cees van den Berg, Ron Cramer
“Het algemeen kampioenschap was natuurlijk super, maar ook de legendarische beslissingswedstrijden tegen SV’35 staan mij nog helder voor de geest. Dick Jol speelde toen mee bij SV’35. De eerste wedstrijd was 0-0, waar Jan Kuyt nog een pingel miste voor SV’35. De tweede wedstrijd wonnen we wel en Aad Mansveld was daar toen trainer. Heel veel spelers van SV’35 kenden we allemaal.” Later is Ron niet naar het tweede gezakt, maar maakte de overstap naar het derde team. “Waar ik ook met mijn vrienden nog voetbalde. Met een grote groep gaan we nog ieder jaar skiën. En mijn huidige functie vind ik ook weer leuk. Samen met mensen die al jaren binnen de club iets doen en blijven doen. Het is weliswaar pas opgestart, maar ik vind het prima dat ik Cock Jol er bij heb gekregen. Ook de huidige ontwikkelingen ten opzichte van de jeugd is natuurlijk een prima zaak. Hopelijk zullen er in de toekomst misschien wat meer eigen jongens doorstromen, al blijft dat lastig. Ook omdat de tweede divisie een behoorlijk hoog niveau is.” John: “Ik denk juist dat je het om moet draaien en trots moet zijn wat we met z’n allen bereikt hebben.
Ook aangaande het niveau waar Scheveningen nu speelt. Omdat heel veel vrijwilligers zich doordeweeks uit de naad lopen, zodat de heren voetballers dan zaterdags goed voor de dag kunnen komen. En hoe lang hebben we al niet dezelfde sponsoren, die de club trouw blijven. Kortom het gaat gewoon hartstikke goed met de club en nu vieren zelfs het 100-jarig bestaan. Heel veel clubs zoals TONEGIDO, JAC, Kranenburg, die halen dat gewoon niet.” Ron: “Ook is gezelligheid bij het eerste team ook belangrijk wel in de juiste volgorde: eerste presteren, dan gezelligheid.” VRIENDSCHAPPEN John: “Voor mij was het landskampioenschap geweldig, maar je moet wel alles in het perspectief zien. Met elkaar heb je dingen bereikt met spelers die ook voor langere tijd aan Scheveningen waren verbonden. Tegenwoordig heb je ook heel veel clubhoppers, maar bij ons zijn er levenslange vriendschappen uit ontstaan. Ook ik vergeet die tijd uit mijn jeugd nooit meer. Er gebeurde zulke mooie gave dingen.”
Na vier jaar bij ADO te hebben gespeeld keerde John terug naar Scheveningen, ondanks dat de deur bij de Rijnsburgse Boys openstond. “Dat had ik Ron belooft. Scheveningen speelde maar 3e klas, maar ik had mijn woord gegeven. Patrick Fieret was toen (al) de grote animator om de boel op sleeptouw te nemen. Fieret was echt fanatiek. Fieret wilde zich overal mee bemoeien. Hij was toen al een beetje trainer, zeg maar. Trouwens we hadden toen een zaterdag- en een zondagtak, maar de spelers onderling klikten gewoon en kenden elkaar allemaal. Alleen de buitenwacht maakte daar een heikel punt van. Ik liep als ventje van 15 in het eerste (zondag)team, waar na afloop twee kratten bier werden besteld en twee sinas voor mij”, lacht John. “Ik kijk met een trots gevoel naar de club zoals het nu gaat. We spelen op hoog niveau, hebben meer media aandacht, het voetbal is beter, maar ook zwaarder, alleen zou er wel wat meer publiek mogen komen. De club staat er gewoon goed voor. Scheveningen is een stabiele club.”
Tekst & foto: Nico Mos
15
1919
2019