Blog Cloud Research over multicloud: een historische dwaling?

Multicloud: een historische dwaling?

In de laatste maanden heb ik een aantal bedrijven gesproken die allemaal in de afgelopen twee jaar serieus aan de gang zijn gegaan met een cloud first strategie. In al deze bedrijven is nagedacht over een multicloud aanpak. En in al deze bedrijven kozen ze voor een enkele cloud. In sommige gevallen was multicloud wel in de strategie vastgelegd, maar beperkte men zich toch bewust tot een enkele public cloud provider. Volgen deze bedrijven een gevaarlijk pad van cloud lock-in, of is multicloud dan toch een historische dwaling?

In de cloud surveys die Pb7 Research uitvoert, komt steevast naar voren dat de meeste Nederlandse bedrijven beschikken over een multicloud-omgeving. Deze omgeving komt maar bij een hele kleine groep bedrijven uit een bewuste strategie voort. Bij veel bedrijven zijn verschillende teams op eigen houtje gaan experimenteren. Een applicatieteam koos bijvoorbeeld voor de oneindige mogelijkheden die AWS bood, terwijl het infrastructuur team voor Azure koos in het verlengde van een Office365 migratie, en het webteam vanwege de analyticsmogelijkheden voor Google koos. Om de relevantie niet te verliezen, wordt er bovendien een verwoede poging gedaan om de virtuele serveromgeving op te waarderen tot een private cloud. Veel bedrijven zijn ook in een multicloud-strategie gerold na een overname, waarbij beide partijen een andere cloud meenamen.

Maar in ons onderzoek zien we ook al een tijdje dat een groeiend aantal bedrijven orde in de multicloud probeert te brengen en dat er een of twee primaire cloud platforms worden aangewezen. Het aantal cloud platforms vermindert in veel gevallen niet, omdat geen haast wordt gemaakt met het

{‘Verschillende teams zijn op eigen houtje gaan experimenteren’

afbouwen van secundaire platforms. Maar het gaat uiteindelijk wel gebeuren. De belangrijkste reden achter deze consolidatie is de beheersbaarheid van een op hol geslagen multicloudomgeving. Dat wordt echt een probleem als de schaal waarop cloud gebruikt wordt toeneemt, zoals we op dit moment zien gebeuren. Maar het gebeurt ook omdat het kan. Voor de meeste organisaties kan zowel Azure als AWS in de volledige cloudbehoefte zeer adequaat voorzien en ook Google groeit daar duidelijk in. Het is nog steeds zo dat sommige platforms beter zijn in een bepaalde use case dan een andere, maar doordat die verschillen steeds kleiner worden, is het vaak geen rechtvaardiging meer voor het kiezen van een afwijkend platform.

Als we het dan toch over beheersbaarheid hebben: waarom kiezen bedrijven dan niet meteen voor een single cloud strategie? Nou, dat blijken ze dus inderdaad te doen. Met een single cloud strategie neemt de beheersbaarheid aanzienlijk toe. Je hoeft maar één cloud expertise team te bouwen, wat op zich al een flinke uitdaging is met de huidige schaarste aan cloud skills in de markt, je hoeft maar één platform in te richten, en je voorkomt ook nog eens een heleboel discussie over welke cloud er gebruikt moet gaan worden. Super, toch!

Toch blijft er één ding knagen bij de single clouders: willen we echt afhankelijk zijn van één enkele cloud provider? Terwijl we weten dat deze eenzijdig prijzen kan aanpassen en diensten kan discontinueren? De meeste organisaties willen dit eigenlijk liever niet, maar accepteren het uiteindelijk toch als een realiteit. In de praktijk hebben bedrijven met meerdere public cloud providers eigenlijk ook hetzelfde probleem. Zelfs met containertechnologie is het immers nog altijd geen sinecure om een applicatie van de ene naar de andere cloud te verplaatsen.

Het ideaal van een multicloud waarbij workloads van de ene naar de andere cloud kunnen, is iets om te koesteren en om aan te werken. Maar dit ideaal is op dit moment eigenlijk niet te realiseren. Ik kan daarom helemaal meegaan met deze bedrijven die voor een enkele cloud kiezen en het met die ene cloud meteen goed proberen te doen. Laat die multicloud nog maar rustig een paar jaartjes rijpen.

Peter Vermeulen is Directeur bij Pb7 Research