M Treni
p
Patti Smith
Çeviri: Seda Ersavcı
M TRENİ
PATTI SMITH
Özgün ismi: M Train © 2015, Patti Smith Bu kitabın Türkçe yayın hakları Akcalı Telif Hakları Ajansı aracılığıyla alınmıştır. Türkçe yayın hakları: © 2015 Bkz Yayıncılık Ticaret ve Sanayi Ltd. Şti. Sertifika No: 12746 Domingo, Bkz Yayıncılık markasıdır. Çeviri: Seda Ersavcı Kapak Fotoğraf © Claire Alexandra Hatfield Orijinal Kapak Tasarımı: Carol Devine Carson Sayfa Uygulama: Bahadır Erşık ISBN: 978 605 4729 56 2 Baskı: Kasım 2015 Elma Basım Yayın ve İletişim Hizm. San. ve Tic. Ltd. Şti. Halkalı Caddesi No: 164 B-4 Blok 34295 Sefaköy Küçükçekmece İstanbul Tel: (212) 697 30 30 Sertifika No: 12058 Tüm hakları saklıdır. Bu kitabın tümünün veya içeriğinin herhangi bir bölümünün yayıncının yazılı izni olmadan, fotokopi yöntemi dahil, elektronik ya da mekanik herhangi bir yolla çoğaltılması yasaktır.
Bkz Yayıncılık Ticaret ve Sanayi Ltd. Şti. Asmalımescit Mah. Ensiz Sok. No: 2 D: 7 Tünel İstanbul Tel: (212) 245 08 39 e-posta: domingo@domingo.com.tr www.domingo.com.tr
İstasyonlar
Café ’Ino.................................................................... 7 Kanal Değiştirmek................................................. 27 Hayvan Şekilli Bisküviler..................................... 45 Kan Akıtan Pire..................................................... 65 İncir Çekirdeği....................................................... 73 Akrepsiz Yelkovansız Saat.................................... 85 Kuyu........................................................................ 93 Çarkıfelek.............................................................. 111 Zemberekkuşu Kayboluyor................................ 133 Adı Sandy’ydi....................................................... 153 Vecchia Zimarra .................................................. 167 Mu ......................................................................... 171 Fırtına Perileri...................................................... 203 Bir Alfred Wegener Hayali................................ 219 Laraş’a Giden Yol................................................. 227 Kapanan Yollar..................................................... 241 Sevdiğini Yok Eden Linden................................ 247 Kayıplar Vadisi..................................................... 251 Öğle Vakti............................................................. 257
H
o kadar da kolay değildir. Bir rüya karesine girdiğimde bir kovboy böyle diyordu. Hafif yakışıklı, fazlasıyla kısa ve öz konuşan bu adam, katlanabilir bir sandalyede arkasına yaslanıp dengesini sağlamaya çalışıyor, Stetson şapkası ıssız kafenin boz renkli dış cephesinin bir köşesini yalıyordu. Issız diyorum çünkü çevrede köhne bir benzin pompası ile durgun ve pis suyunun son tortuları üzerinde salınan atsinekleriyle süslü, paslı bir yalaktan başka bir şey yoktu. Başka insan da yoktu ama o bunu umursamıyor gibiydi; şapkasını yüzüne indirdi ve konuşmayı sürdürdü. Lyndon Johnson’ın* taktığı modelin aynısıydı: bant dekorunu gümüş bir tokanın süslediği beyaz bir kovboy şapkası. —Fakat her tür çılgın umudu besleyip geliştirerek, diye sürdürdü konuşmasını, yola devam ediyoruz. Kaybedileni, esinin bir kısmını geri kazanmak için. Kumar ya da golf oynamak gibi bir bağımlılık bu da. içbir şey hakkında yazmak
* Lyndon B. Johnson (1908-1973) Amerika Birleşik Devletleri’nin 36. başkanı. John F. Kennedy’nin suikast sonucu öldürülmesinden sonra başkan olmuştur. (ç.n.)
M Tr e n i
—Hiçbir şey hakkında konuşmak çok daha kolaydır, dedim. Varlığımı tamamen yadsıyor değildi ama cevap vermedi. —Her neyse, benim naçizane görüşüm bu. —Tam da performansının doruğundayken vazgeçmek, sopaları bir nehre fırlatmak üzeresin; top fincanın içine giriyor oysa ve madeni paralar ters çevrilmiş şapkana doluyor. Güneş kemer tokasının ucuna çarpıp kurak ovada parıldayan bir ışıltı yaydı. Tiz bir ıslık duyuldu ve sağa doğru adım attığımda gölgesinden bambaşka safsatalar saçıldığını fark ettim. —Buraya daha önce gelmiştim, öyle değil mi? Ovaya bakarak oturdu sadece. Orospu çocuğu, diye geçirdim içimden. Beni görmezden geliyor. —Hey, dedim, ölü olan ben değilim, geçip giden bir gölge değilim. Kanlı canlı duruyorum burada. Cebinden bir defter çıkardı ve yazmaya başladı. —En azından bana bakmalısın, dedim. Ne de olsa bu benim rüyam. Ona iyice, ne yazdığını görebilecek kadar yaklaştım. Defterinde boş bir sayfa açıktı ve aniden iki kelime peydahlandı. Hayır, benim. —Çok şaşırdım, diye mırıldandım. Ellerimi gözlerime siper ettim ve orada durup gördüğü şeye baktım –toz bulutları üstü açık bir kamyon çalı topağı beyaz gök– koca bir hiçlik. —Yazar bir kondüktördür, dedi sözcükleri uzata uzata. Onu zihnin kıvrımlarının dolambaçlı yolunu açıklığa kavuşturması için bırakıp başka yerlere saptım. Beni tamamen
N 5n giyinik bir şekilde dağınık yatağıma bırakan kendi trenime bindiğimde yankılanmaya devam eden sözcükler dağılıp gittiler. Gözlerimi açtım, kalktım, yalpalayarak banyoya gittim, seri bir hareketle yüzüme soğuk su çarptım. Botlarımı ayağıma geçirdim, kedileri besledim, beremi ve eski siyah paltomu alıp daha önce defalarca çıkılan yola koyuldum, geniş sokağın karşısındaki Bedford Sokağı’na ve oradan da küçük Greenwich Village kafesine.