ZELF VRUCHTBARE AARDE WORDEN

DOOR HET LEVEN TE LATEN STROMEN

Leestip: Ontmoeting bij de bron (Johannes 4: 5-42)

In veel bijbelverhalen staan vrouwen bij een bron als er iets belangrijks gebeurd. Kenmerk van een waterbron is dat het water stroomt, een heel klein stroompje dat kan uitgroeien tot een grote brede stroom.

De essentie is dat het water niet stilstaat, maar dat het water stroomt.

In dit gesprek staat de bron symbool waar het in dit gesprek in diepere zin om gaat. Het gaat erom dat het in het leven weer stromen gaat, dat er beweging komt, dat grenzen worden overschreden, dat je jezelf overwint door jezelf te leren kennen.

Dat zit allemaal in die ontmoeting opgesloten en dat komt er gaandeweg bij die vrouw uit. Zij gaat open. Door de wonderlijke ontmoeting met Jezus begint er van alles in haar leven te borrelen, te bewegen.

We vroegen 6 mensen: Vertel eens, waardoor ging het in jouw leven borrelen en bewegen?

Of … welke ontmoeting was in jouw leven belangrijk, zette jou weer in beweging?

Maandag 13 maart 2023

LANG LEVE DE LIEFDE

Woorden op papier zetten? Wellicht niet mijn sterkste kant. Gevoelens plaatsen? Na jaren van leren, naar het luisteren van m’n lijf, m’n ziel, gaat me wellicht wat beter af! Ik doe een poging.

Welke ontmoeting in ‘t leven was belangrijk… wat zette mij in beweging?

Wie was belangrijk … werd mij gevraagd.

Dat zijn er wel een paar, relaties in m’n leven, m’n kind voorop, de mooie ontmoetingen in de wandelgangen van het klooster en de dankbaarheid van mensen.

Maar ook het verdriet, de pijnen die je meedraagt in t leven, die je liever niet had gehad, het verlies van je dierbaren, die je toch waardevolle lessen hebben geleerd en je maakt tot wie ik ben!

Dus wat is nu eigenlijk het antwoord op de vraag?

Simpel… Mijzelf …LIEFDE…Voor jezelf, de mens om je heen, familie, vrienden, collega’s, je werk. Elke stap in het leven die je zet uit liefde. Liefde is groeien, geven, nemen, bewegen, borrelen. En nog oneindig veel meer!

Lang leve de liefde, de liefde dat ben JIJ!

Marcel Janssen is conciërge in Dominicanenklooster Huissen.

De liefde dat ben JIJ!

Dinsdag 14 maart 2023

Levensrituelen

In de periode van de Vietnamoorlog vluchtte mijn familie van Laos naar Thailand, waar wij na 9 jaar weer weg moesten. Zo kwamen wij in Nederland terecht waar opnieuw alles heel anders was. Ik moest een nieuwe taal leren, werk gaan zoeken en met hulp van de gemeente kwam ik bij het Dominicanenklooster terecht. Hier leerde ik een heel nieuwe manier van koken dan die ik van huis uit gewend was en het geeft me veel voldoening om dit voor onze gasten te doen. Het is een dagelijks ritueel haast; soep maken, salade en snacks en natuurlijke de warme maaltijd bereiden. Het met zorg en aandacht bereiden van maaltijden, met een mooi gedekte tafel en bloemen erbij, voor welke gelegenheid dan ook, past erg binnen onze cultuur. Zo is er een dankoffer aan de hemel bij de geboorte van een kind, of als een ziek persoon weer beter is geworden. Deze rituelen zijn belangrijk voor mij en mijn familie en voor mijn geloof, dat zijn oorsprong heeft in het Zenboeddhisme. Hierdoor blijf ik in beweging, elke dag opnieuw.

Kachao Yang is medewerker in de keuken van Dominicanenklooster Huissen.

Het met zorg en aandacht bereiden van maaltijden, met een mooi gedekte tafel en bloemen erbij, voor welke gelegenheid dan ook, past erg binnen onze cultuur.

Woensdag 15 maart 2023

MIJN LICHAAM ALS VRUCHTBARE AARDE OM NIEUW LEVEN TE LATEN STROMEN

Terwijl ik dit schrijf ben ik 28 weken zwanger. Een ongekende belichaming van vruchtbaarheid voedt letterlijk nieuw leven in mij. Onbeschrijfelijk hoe ontvankelijk mijn lichaam zich gedraagt en zich in dienst stelt van iets groots.

Zwanger zijn wekt nog meer de behoefte om volledig in het moment te leven, om mij te verwonderen over elke verandering, om in plaats van op zoek te zijn naar iets juist gewoon te zijn. Een proces dat uitnodigt om verder te vertragen, om vaker rustmomenten in te bouwen en om af te stemmen met deze nieuwe innerlijke wereld waarin mijn lichaam hard werkt en de kleine groeit. Ik voel mij hierin soms klein en onwetend, maar telkens als ik bewust dieper en rustiger adem voel ik mij gedragen en onderdeel van een groter geheel dat van betekenis is.

Eigenlijk heb ik over dit geschenk niets te zeggen. Wel kan ik gehoor geven aan de expansieve roeping in mij om verandering en ontwikkeling te blijven omarmen als voedingsbodem om mijn grenzeloze liefde, zorg, ondersteuning en bemoediging te laten stromen. Niet alleen naar dit nieuwe leven in mij, juist ook naar ieders leven.

Jasmijn Koelink is organisatiepsycholoog, yogadocente en programmabegeleidster in het klooster.

Ik kan gehoor geven aan de expansieve roeping in mij om verandering en ontwikkeling te blijven omarmen als voedingsbodem om mijn grenzeloze liefde, zorg, ondersteuning en bemoediging te laten stromen.

Donderdag 16 maart 2023

GESPREK BIJ DE BRON?

In de jaren negentig, ik werkte bij VluchtelingenWerk, kwam een voormalig vluchtelinge uit Chili bij me langs. Zij wilde terugkeren naar Chili vanwaar ze in de jaren ’70 was gevlucht voor het regime van dictator Pinochet. Het regime dat haar ouders toentertijd had vermoord. Er was inmiddels een ander bewind aan de macht. Haar remigratieplan was klaar, financieel mede mogelijk door een bijdrage van de Nederlandse overheid. Maar…, zo vertelde ze: “de deuren en ramen van mijn ouderlijk huis in Chili staan nog open en ik moet ze eerst sluiten voor ik kan remigreren.” Kort en goed: naar Chili voor het verwerken, terug naar Nederland en dan definitief naar Chili om een nieuw leven op te bouwen… Of een financiële bijdrage mogelijk was voor de eerste reis? Praktisch (en financieel) gezien, dacht ik: waarom twee reizen, waarom niet het één combineren met het ander? We spraken lang, uiteindelijk heb ik bemiddeld waardoor haar eerste reis financieel mogelijk werd. In het licht van Johannes 4, 5 – 42: was dit een gesprek op het werk of bij de bron? En: wie kwam nu eigenlijk bij wie langs?

Henk Nijhuis, kapelganger vrijwilliger voor de vastenactie van Dominicanenklooster Huissen.

Wie kwam nu eigenlijk bij wie langs?

Vrijdag 17 maart 2023

LOVE IS ALL

Ik ben heel gevoelig voor klanken, geluiden, muziek. Toen ik een jaar of twee was, zo vertelt mijn moeder nog steeds graag, luisterde ik altijd naar Toppop. En in mijn geboortejaar – 1974 - was er één nummer waarbij ik elke keer weer moest huilen. Dat was het nummer Love is all van Roger Glover. Klanken maken dat het in mij gaat stromen. Dat er iets opengaat wat uit het zicht was geraakt. Dat er iets gaat trillen wat was verstomd.

Vandaag de dag maak ik daar gericht gebruik van. Bijvoorbeeld als ik het even niet meer weet en me ellendig voel, of als ik creatief aan het werk ben en zoek naar woorden, beelden die stromen.

En soms kan het gebeuren dat ik zomaar een nummer hoor, met een bepaalde melodie of stem, en dat dan de sluizen in mij onverwacht openbreken. Dan ben ik weer voor even dat kleine meisje uit 1974: intens geraakt en ontroerd. En dan weet ik weer waar het om gaat: Love is all, yes, love is all.

Angela Stoof is oprichter en eigenaar van De Milde Organisatie. Ze is één van de ondernemers in het Patershuis, de ondernemersvleugel van het klooster.

Soms kan het gebeuren dat ik een nummer hoor en dat dan de sluizen in mij onverwacht openbreken.

Zaterdag 18 maart 2023

DANKBAAR GENIETEN VAN ONZE VRUCHTBARE AARDE

Mijn vak, koken, is veelal in beweging, nieuwe trends, producten, kooktechnieken, smaken, mondbeleving , voedingsleer enzovoorts. Daar probeer ik ´de mooie vruchten van te plukken´ en ontwikkel me steeds in mijn vak .

De smaak is begonnen in mijn jeugd. De Hollandse pot stond vaak op tafel. Ik ben opgegroeid met hutspot met gekookte klapstuk, stamppotten en erwtensoep met een bouillon van varkenspoot. Tijden zijn veranderd, sommige dingen blijven, andere gerechten verdwijnen naar de achtergrond.

Van de aubergine dacht ik altijd dat deze nog niet zo lang in Nederland bestond, in mijn 120 jaar oude kookboekje staan echter meerdere recepten met aubergine. Waarschijnlijk na de 2e wereldoorlog een beetje in de vergetelheid geraakt, nu is deze groenten in onze keuken bijna niet meer weg te denken.

Ik hou van mooie vers bereidde gerechten, liefst uit de moestuin en zo snel mogelijk op het bord. Ik ben dan ook erg blij met de moestuin die er is gekomen. Soms even een overschot en dan spreken we onze creativiteit aan, maar de smaak is fantastisch!

De laatste tijd ben ik erg nieuwsgierig naar de trends van de veganistische keuken. Ik hoop dan ook meer van deze gerechten te kunnen maken met een herkenbare smaak voor één ieder, zodat we dankbaar mogen genieten van onze vruchtbare aarde.

Bianca Kleijne Joosten is kok in Dominicanenklooster Huissen.

Bianca samen met haar moeder

Ik hou van mooie vers bereidde gerechten, liefst uit de moestuin en zo snel mogelijk op het bord.