City Way Magazine October 2014

Page 1

CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

6:27 ìì

Page 1

way free press magazine

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ‘14 ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

ΜΑΡΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΗ ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΘΑΝΟΣ ΔΗΜΑΔΗΣ ΚΙΤΡΙΝΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ ΕΛΛΗ ΠΑΠΑΓΓΕΛΗ


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:08 ìì

Page 2

ΔΕΥΤΕΡΑ - ΚΥΡΙΑΚΗ: 19:00 - 21:30

www.nanoudonutshouse.gr


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:10 ìì

index

συνεντεύξεις

ΚΙΤΡΙΝΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ:

Μαρία

«...ΤΟ ΛΑΪΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ

Κωνσταντάκη

«Η γενιά μου,

είναι η πιο άβουλη γενιά

ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

#39

#51

Photoscope

γιώργος

Photoscope

ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ...»

του κόσμου»

city t hen/now

Page 3

Ροκ είναι να μπορείς να γελάς και να είσαι

χαρούμενος...

ανδριάνα ΜΠΑΜΠΑΛΗ

ΘΑΝΟΣ

ΔΗΜAΔΗΣ

"ΤΟΥ ΑΞΟΤΗ", ένα σιδηρουργείο

στου Ψυρρή α ό το 1948

12 -13

Aπό το πολιτικό ρεπορτάζ στον «Στον Δαίδαλο των Μνημονίων»

cityway 3

june


ISSN: 2241-8369

CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:10 ìì

Page 4

way free press magazine

#20

Πανεπιστημίου 56, 106 78, Αθήνα τηλ.: 210 3835200, fax.: 210 3835203 κιν.: 6992 351351 e-mail: info@cityway.gr

url: www.cityway.gr Εκδότης ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΡΩΜΑΝΟΣ Υπεύθυνος Διαφημιστικού Τμήματος ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΣΙΛΟΓΛΑΝΙΔΗΣ Παραγωγή Διαφήμισης ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΑΡΑΒΕΛΙΑΣ

Mελινικόν

The Greek Pancake House

Αρχισυντάκτης ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΗΣ Ελεύθερο Ρεπορτάζ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΘΩΜΑΪΔΗΣ Συντάκτες - Συνεργάτες ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΑΡΕΛΗΣ ΠΑΡΗ ΜΑΡΑΒΕΛΙΑ ΘΑΝΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΓΓΕΛΑ ΓΑΒΡΙΛΗ - ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΞΕΝΟΣ BAR MASTER, ΒRAINCO.GR, ΝΕΟPOLIS.GR, PARKOUR.GR, TRIPPIN.GR Αρθρογράφοι - Συνεργάτες ΚΙΡΚΗ ΚΑΡΑΛΗ, ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗ ΗΡΩ ΚΙΣΣΑΝΔΡΑΚΗ ΜΑΡΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΔΗΣ ΧΑΡΗΣ ΕΡΓΑΤΙΔΗΣ ΑΝΤΖΥ ΝΟΜΙΚΟΥ, ΜΑΡΙΚΑΙΤΗ ΠΑΛΛΑ Web development

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΗΣ

visit our new updated

site

joincityway. now www.

gr

www.facebook.com/cityway.gr

...φρέσκα χειροποίητα Pancakes που παρασκευάζουμε στην κουζίνα μας καθημερινά με αγνά υλικά σκουφά 37 κολωνάκι

THΛ.: 211 409 1430 Melinikon -The Greek Pancake House

4 cityway


25/10/2014

4:10 ìì

Page 5

DWHITE

CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:10 ìì

Page 6

neopolis@cityway

Πώς η «πραγματική» επικοινωνία έφτασε στο τέλος της! Γράφει η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΙΜΑΤΗ

Διανύουμε την εποχή της απόλυτης τεχνολογικής εξέλιξης. Η κυριαρχία του smartphone, του iOS, του Facebook, του Instagram και του διαδικτυακού «ψεύτικου» κόσμου. Εκεί όπου το χαμόγελο και μια αγκαλιά αντικαθίστανται με Like, Poke και Inbox. Ένας τεχνολογικός κατακλυσμός όπου ο εθισμός, η αποξένωση και η κατάρρευση της αληθινής επικοινωνίας είναι μονόδρομος. Αυτό ακριβώς το φαινόμενο προσπάθησαν φωτογράφοι ανά τον κόσμο, να απαθανατίσουν σε λίγες εικόνες καταγράφοντας απλούς καθημερινούς ανθρώπους να βρίσκονται μαζί αλλά στην ουσία να μην ανταλλάζουν ούτε ένα βλέμμα.

Στο παρακάτω φωτογραφικό project και σίγουρα θα αναγνωρίσετε σε αυτούς τους ανθρώπους, τον δικό σας.

6 cityway


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:11 ìì

Page 7


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:11 ìì

Page 8

citynewswe like

TΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΡΙΣΙ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ 2014 Το «Μικρό Παρίσι των Αθηνών» ένα φεστιβάλ του Αθηναϊκού καλλιτεχνικού δικτύου, πραγματοποιείται από τις 9 έως τις 19 Οκτωβρίου, στην ευρύτερη γειτονιά του κέντρου, κάτω από την πλατεία Ομονοίας, γύρω από την πλατεία Βάθη και την πλατεία Καραϊσκάκη, ως τον σταθμό Λαρίσσης, όπου πολλοί δρόμοι έχουν γαλλικά ονόματα (Μάρνη, Φαβιέρου, Μαιζώνος, Β.Ουγκώ, Σατωβριάνδου, Βερανζέρου κ.α). Θέατρο, μουσική, χορός, δράσεις και θέατρο δρόμου, εικαστικά, ζωγραφική δρόμου, σινεμά, μόδα, φόρουμ λαμβάνουν χώρα καθ όλη τη διάρκεια του δεκαημέρου. Για 10 ημέρες θα παρελάσουν πάνω από 500 καλλιτέχνες, δημιουργοί και άνθρωποι του πνεύματος, από 30 επιλεγμένα σημεία...

ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ ΒΓΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΖΑΡΑΝ ΓΥΜΝΟΙ ΓΙΑ ...ΚΑΛΟ ΣΚΟΠΟ!

ε

ξω από τα ρούχα τους βγήκαν φοιτητές κτηνιατρικής από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ, όχι φυσικά γιατί ζεστάθηκαν, αλλά για τις ανάγκες ενός ...οικολογικού ημερολόγιο για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Κορίτσια κι αγόρια πέταξαν τις λευκές στολές τους και πόζαραν όπως τους γέννησε η μάμα τους για το ημερολόγιο που φέρει τον εύστοχο τίτλο «Under the Overalls» (κάτω από τις φόρμες). Projects με γυμνό έχουμε δει πολλά. Στην προκειμένη περίπτωση όμως, το ευφάνταστο της υπόθεσης είναι ο τρόπος με τον οποίο επέλεξαν να καλύψουν τα επίμαχα σημεία οι φοιτητές. Ως καλύμματα λοιπόν, χρησίμεψαν ζωάκια όπως άλογα, ψάρια και σκυλάκια, ακόμα κι οι κορμοί των δέντρων, εν ολίγοις η ίδια η φύση. Άλλωστε σκοπός της καμπάνιας είναι η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για τη συγκέντρωση χρημάτων για το Greyhound Rescue. ΆΡΗΣ ΜΠΟΥΣΤΡΑΣ

8 cityway

ΑΛΚΟΤΕΣΤ ΣΕ ΜΕΓΕΘΟΣ ΜΠΡΕΛΟΚ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ ΟΠΟΤΕ ΕΧΕΤΕ ΠΙΕΙ ΛΙΓΑΚΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ... Tο όνομα της συσκευής είναι Breeze. Ο χρήστης φυσάει στο στόμιό της. Ακολούθως, τα δεδομένα μεταφέρονται μέσω Bluetooth στο «έξυπνο» κινητό του, όπου ειδική εγκατεστημένη εφαρμογή (με την ονομασία Breathometer , συμβατή τόσο με λειτουργικά συστήματα iOS όσο και με Android) τον ενημερώνει για τα επίπεδα αλκοόλ που ανιχνεύθηκαν στο αίμα του. Στόχος της συσκευής είναι να προειδοποιήσει τους χρήστες της όποτε εκείνοι είναι έτοιμοι να υπερβούν το όριο πίνοντας ακόμη ένα ποτό, δήλωσε ο άνθρωπος που την εφηύρε, Τσαρλς Μάικλ Γιμ. Όπως είπε ο ίδιος, σε διαφορετική περίπτωση, όταν κάποιος έχει πιει παραπάνω από το επιτρεπτό όριο, η συσκευή αλκοτέστ Breeze τον ενημερώνει ότι δεν πρέπει να οδηγήσει.

ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ» ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΤΟΝ «ΟΔΥΣΣΕΑ» Σε μια ξεχωριστή εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε σήμερα στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, με συντονιστή τον δημοσιογράφο κ. Σπύρο Χαριτάτο, δόθηκε η εκκίνηση του οδοιπορικού του «Οδυσσέα», του 1ου κινητού εργαστηρίου Ενημέρωσης, Εκπαίδευσης και Τεχνολογίας για παιδιά στην Ελλάδα. Παράλληλα κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης επικαιροποιήθηκε, με την προσθήκη του «Οδυσσέα», το Μνημόνιο Συνεργασίας μεταξύ του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων και του οργανισμού «Το Χαμόγελο του Παιδιού» στο πλαίσιο των δράσεων που υλοποιεί ο οργανισμός σε όλα τα σχολεία της χώρας. Ο «Οδυσσέας» αποτελεί ένα μοναδικό «εργαλείο» απόλυτα ασφαλές για κάθε επισκέπτη, μικρό και μεγάλο, με απόλυτη αυτονομία και εξοπλισμένο με: τηλεφωνικό κέντρο, φωτοβολταϊκό σύστημα εναλλακτικής ενέργειας, δορυφορική κεραία, 10 εσωτερικές και εξωτερικές κάμερες, 35 θέσεις εργασίας με πρόσβαση στο internet, smart TVs, Laptops, Tablets και Smart phones. Μεταξύ άλλων παρέχει δυνατότητα διασύνδεσης του τηλεφωνικού του κέντρου με την «Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα παιδιά SOS 1056» καθώς και με την «Ευρωπαϊκή Γραμμή για τα Εξαφανισμένα παιδιά 116 000». Οι βασικές δράσεις που θα υλοποιούνται στον «Οδυσσέα» είναι η ενημέρωση μαθητών, γονέων και εκπαιδευτικών για θέματα που αφορούν στα παιδιά, η κοινωνική και ψυχολογική στήριξη παιδιών και οικογενειών με προβλήματα διαβίωσης, η δυνατότητα αιμοδοσίας σε συνεργασία με τα τοπικά Νοσοκομεία / Κέντρα Υγείας, η δυνατότητα διαχείρισης κρίσεων, η συμμετοχή των παιδιών σε διαδικτυακές τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές μέσω του YouSmile.

DISCOVERYQ ΤΟ ΚΑΛΎΤΕΡΟ ΠΟΡΤΡΈΤΟ ΤΟΥ Μ. ΑΛΕΞΆΝΔΡΟΥ ΣΤΟ ΨΗΦΙΔΩΤΌ; Το ψηφιδωτό που αποκαλύφθηκε στον τύμβο Καστά της Αμφίπολης με την αναπαράσταση της Αρπαγής της Περσεφόνης τράβηξε τα βλέμματα όλου του κόσμου, με τους απανταχού ειδικούς να προσπαθούν να το «ερμηνεύσουν» και να ξεκλειδώσουν το μυστήριο του «ενοίκου». Ο Άντριου Τσαγκ μιλώντας στο Discovery εκτίμησε ότι η φιγούρα του Ερμή θα μπορούσε να είναι το καλύτερο πορτρέτο του νεαρού μεγάλου Αλεξάνδρου.


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

Χαμηλότερα ενοίκια για τους φοιτητές Σε τιμές που είναι μειωμένες κατά 10%-15% σε σχέση με τις αντίστοιχες περσινές ενοικιάζονται φέτος τα δυάρια και οι γκαρσονιέρες στους φοιτητές που αναζητούν κατοικία στην Αθήνα.

25/10/2014

4:11 ìì

Page 9

Μετακόμιση τώρα με οικονομικά πακέτα

που ξεκινούν

από 50 ευρώ

Η γενικότερη κατάρρευση των τιμών των ακινήτων αντικατοπτρίζεται και στα ενοίκια της φοιτητικής στέγης καθώς την τελευταία διετία η μείωση ξεπερνά το 20%. Πλέον, ένα ποσό της τάξης των 300-370 ευρώ το μήνα αρκεί για την ενοικίαση ενός νεόδμητου δυαριού, με όλες τις ανέσεις, σε περιοχή που βρίσκεται κοντά στο πανεπιστήμιο. Ανάλογα, με την παλαιότητα και την απόσταση από το πανεπιστήμιο, το ενοίκιο για δυάρι μπορεί να πέσει ακόμα και στα 200 ευρώ τον μήνα. Η ιδιαιτερότητα της φετινής σεζόν είναι ότι, λόγω των οικονομικών συνθηκών, μεγάλος αριθμός φοιτητών επέλεξε να σπουδάσει στον τόπο καταγωγής του με αποτέλεσμα να μειωθεί σημαντικά η ζήτηση. Από την άλλη, πολλοί ιδιοκτήτες επέλεξαν φέτος να κρατήσουν κλειστά τα διαμερίσματά τους εξαιτίας του φόβου τους ότι μπορεί να έχουν οικονομική ζημιά. Στην Αθήνα, μόνο κάποια δυάρια στου Ζωγράφου, τα οποία έχουν το προνόμιο να βρίσκονται κοντά στην Πανεπιστημιούπολη, ξεπερνούν τα 300 ευρώ το μήνα. Σε άλλες περιοχές αυτό το ποσό αποτελεί «ταβάνι», ενώ για τα παλιά δυάρια το ενοίκιο μπορεί να πέσει στα 200 ευρώ. Συγκεκριμένα, ένα δυάρι στου Ζωγράφου ενοικιάζεται από 280-330 ευρώ, στους Αμπελοκήπους από 270-320, στα Εξάρχεια από 240-280, στο Παγκράτι από 260-300, στα Πετράλωνα από 240-290 και στην Κυψέλη από 250-300 ευρώ. Οι γκαρσονιέρες είναι περίπου 30% φθηνότερες. Σε αντίθεση με τα προηγούμενα δύο χρόνια, φέτος υποχωρεί αρκετά και το φαινόμενο της συγκατοίκησης. Κύρια αιτία είναι το σοβαρό ρίσκο της οικονομικής αδυναμίας ενός από τους συγκατοίκους, κάτι που θα επιβαρύνει τον άλλο. Φέτος, πάντως, έχει κάνει την εμφάνισή της για πρώτη φορά μια τάση αγοράς μικρών διαμερισμάτων από οικογένειες που σπουδάζουν τα παιδιά τους σε άλλες πόλεις.

Ετοιμάζεστε να αλλάξετε σπίτι και σκέφτεστε την μετακόμιση. Εμείς είμαστε εδώ για να σας δώσουμε τη λύση...

Με σύγχρονα μέσα αναλαμβάνουμε την μεταφορά του νοικοκυριού σας σε όλη την Ελλάδα, με αμπαλάζ, αποθήκευση και επανατοποθέτησή τους στο νεο σας σπίτι με ανυψωτικό μηχάνημα

χωρίς ζημιές και απώλειες. ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΑΤΗΡΗΣ Ο.Ε.

ΤΗΛ.: 210 50 25 312 ΚΙΝ.: 6936 802 562


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

25/10/2014

4:11 ìì

Page 10

Διαδικτυακή πλατφόρμα Συν Αθηνά… για τους πολίτες που ψάχνουν λύσεις για την Αθήνα μας,,,

ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ

με Ομάδες Πολιτών

Η

διαδικτυακή πλατφόρμα (www.synahtina.gr) «Συν Αθηνά» είναι μια πρωτοβουλία του Δήμου Αθηναίων για να στηρίξει και να διευκολύνει τις ομάδες πολιτών που με τις δράσεις τους βελτιώνουν την ποιότητα ζωής στην Αθήνα. Ο όρος «Ομάδες Πολιτών» αναφέρεται σε ομάδες κατοίκων που σχετίζονται μεταξύ τους γύρω από λύσεις και δράσεις για το καλό της γειτονιάς τους ή της πόλης. Μπορεί να είναι ΜΚΟ, ΑΜΚΕ ή και άτυπες ομάδες, ακόμη και μεμονωμένες πρωτοβουλίες. Μοναδικό κριτήριο δημοσίευσης της καταχώρησής τους αποτελεί η έμπρακτη εμπλοκή τους σε δραστηριότητες για το κοινό όφελος.

01

Η στέγη «Συν Αθηνά» είναι ένας χώρος συνάντησης, οργάνωσης και υλοποίησης δράσεων που βελτιώνουν την ποιότητα ζωής στην πόλη. Ο χώρος προσφέρεται από το δήμο Αθηναίων στις δημιουργικές ομάδες της πόλης μας. Αυτό που εκφράζεται μέσα από τη διαδικτυακή πλατφόρμα «Συν Αθηνά», στο παλιό αυτό κτίσμα της πλατείας Βαρβακείου, αποκτά το φυσικό του χώρο. Όπως ακριβώς η πλατφόρμα δίνει βήμα στις δημιουργικές ομάδες που φροντίζουν την πόλη, έτσι τώρα η δημοτική αρχή της Αθήνας δίνει στέγη στις συλλογικές δράσεις των κατοίκων για να διευκολύνει την πραγματοποίησή τους.

δίκτυα έχουν υλοποιηθεί δράσεις όπως η αξιοποίηση του δημοτικού περιπτέρου της Βαρβάκειου Πλατείας και η μετατροπή του στη στέγη συνΑθηνά, συνεργασίες με το ραδιοφωνικό σταθμό Εν Λευκώ, τέσσερα ανοιχτά καλέσματα, η συμμετοχή ως συνεργάτης στο πρόγραμμα "ΠΕΔΙΟ_ΑΓΟΡΑ" και το πρόγραμμα "Νύχτα Μέρα".

ΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΡΑΣΕΙΣ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ 02 Επικοινωνία: synathina@cityofathens.gr

10 cityway

Σε συνεργασία με δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς όπως και αρχιτεκτονικά

Facebook: https://www.facebook.com/SunAthina/info

Twitter:@synathina

Instargam:SYNATHINA

Youtube: Συν Αθηνά Πλατφόρμα


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

03

4:11 ìì

Page 11

04 05

ΔΙΕΘΝHΣ ΔΙAΚΡΙΣΗ ΑΠO ΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜO BLOOMBERG ΚΑΙ H ΑΞΙΟΠΟIΗΣΗ TOY ΧΡΗΜΑΤΙΚΟY ΕΠAΘΛΟΥ Η βραβευμένη πρόταση αφορά στην υλοποίηση καινοτόμων υποδομών με στόχο τη θεσμική συμμετοχή των πολιτών στην δημοτική διακυβέρνηση. Η πρόταση αποτελεί την εξέλιξη της πιλοτικής εφαρμογής του προγράμματος «συνΑθηνά». Η διεθνής αυτή διάκριση αποτελεί αποτέλεσμα της εμπιστοσύνης και της δημιουργικής συνεργασίας με τις ομάδες πολιτών στο Δήμο Αθηναίων.

ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟI ΣΤOΧΟΙ Το πρόγραμμα θα αφορά σε ανάπτυξη τεχνολογικών εφαρμογών και συστημάτων που θα προάγουν την άμεση επικοινωνία, συνεργασία και αξιοποίηση της γνώσης των δημιουργικών πολιτών από τους δημοτικούς φορείς. Η στέγη «Συν Αθηνά» για τις δράσεις των ομάδων πολιτών επί της οδού Αθηνάς, απέναντι από την Βαρβάκειο Αγορά.

Aπό τα γυρίσματα teaser που συμμετείχαν ΜΚΟ και Ομάδες Πολιτών

01

(φωτογραφία: Χρήστος Αραζός)

Εθελοντές της Glovo σε δράση φύτευσης των παρτεριών της στέγης ΣυνΑθηνά στη Βαρβάκειο Πλατεία

02

Eγκαίνια της διαδικτυακής πλατφόρμας ΣυνΑθηνά στην ταράτσα του Δημαρχιακού Μεγάρου (φωτογραφία: Χρήστος Αραζός)

03

H ανταλλακτική βιβιβλιοθήκη vivliothiki.org στο Δημαρχιακό Μέγαρο

04

(φωτογραφία: Χρήστος Αραζός)

O Άλλος Άνθρωπος και η Emfasis Foundaion στη στέγη ΣυνΑθηνά

05

(φωτογραφία: Σόλωνας Μάλκας) cityway 11


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:11 ìì

Page 12

city t hen/now

Μένιος Λιοφάγος:

Ο ήχος από τις σφυριές μου κρατάει συντροφιά 55 χρόνια...

"ΤΟΥ ΑΞΟΤΗ", ένα σιδηρουργείο

στου Ψυρρή από το 1948 Οι σφυριές αντηχούν μέσα στη σιωπή του σκοτεινού σιδηρουργείου, το χέρι με τη βαριοπούλα ανεβοκατεβαίνει με ορμή για να δώσει σχήμα στο πυρωμένο ατσάλι πάνω στο αμόνι. Φλογισμένα ρινίσματα πετάγονται και σαν ένα μικρό πυροτέχνημα, φωτίζουν το πρόσωπο του Μένιου Λιοφάγου. «Ο ήχος από τις σφυριές μου κρατά συντροφιά» λέει ο 65χρονος σιδεράς. Λιγομίλητος και αδύνατος, με σοβαρά προβλήματα υγείας από πολύ νέος, δουλεύει από τα δέκα του χρόνια... 12 cityway

Τ

ο πρώτο του έργο, το εμπνεύστηκε από φωτογραφία με τα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ, που είχε δει σε περιοδικό όταν ήταν μικρό παιδί. «Στο τελείωμα από τα κάγκελα των ανακτόρων σχηματιζόταν το κεφάλι ενός δράκου», το φυλάει ακόμα στο σιδηρουργείο και το δείχνει, ενώ ένα νοσταλγικό χαμόγελο σχηματίζεται στο πρόσωπό του. Έμαθε την τέχνη κοντά στον πατέρα του, ο οποίος είναι παρών και σήμερα σε ηλικία 90 χρόνων, «τα σίδερα τα έχει για παιχνίδια» λέει γι’ αυτόν, χαριτολογώντας ένας γείτονας. Το σιδηρουργείο - μηχανουργείο που πέρασε όλη του τη ζωή, βρίσκεται στην περιοχή του Ψυρρή από το 1948. Η πινακίδα στην είσοδο γράφει «ΤΟΥ ΑΞΟΤΗ», η οικογένεια έχει καταγωγή από τη Νάξο και τα βήματα της την έφεραν σε αυτή τη γειτονιά της Αθήνας, που κατοικείτο εκείνη την εποχή κυρίως από Ναξιώτες. Κάποτε εργάζονταν σε αυτό 3-4 άνθρωποι όλη την ημέρα. Τώρα, είναι μόνος, οι παραγγελίες έχουν λιγοστέψει. Ο τελευταίος πελάτης του (λίγο πριν το καλοκαίρι που ετοιμάστηκε αυτό το αφιέρωμα) είναι από την Ύδρα, του ζήτησε να φτιάξει δέκα πόμολα, «πολύ παλιά, δεν υπάρχουν πια στο εμπόριο».


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

Το εσωτερικό του σιδηρουργείου, είναι γεμάτο παρελθόν που παραμένει όμως, ζωντανό σε ένα παρόν το οποίο έχει αλλάξει δραματικά. Ένα καμίνι, ένα αμόνι, οι τοίχοι γεμάτοι από σκαπτικά εργαλεία, σκαλιστήρια, τσάπες, μεγάλα ατσάλινα κλειδιά, πέδιλα που κάποτε χρησιμοποιούσαν οι εναερίτες της ΔΕΗ για να σκαρφαλώσουν στις κολώνες, πολλές φωτογραφίες, μία με τον πατέρα του όταν ήταν 12 ετών με την ποδιά, δίπλα στον αρχιμάστορα και πιο κει ένα καντήλι αναμμένο στη φωτογραφία της μάνας. «Δεν υπάρχει άλλο παραδοσιακό σιδηρουργείο στην Αττική, ίσως και σε ολόκληρη την Ελλάδα, μόνο σε κανένα χωριό μπορεί να συναντήσει κανείς». Μιλάει για τον πατέρα του που δούλευε σε κινητό σιδηρουργείο και έφτιαχνε τα εργαλεία που χρειάζονταν, όταν άνοιγαν τον δρόμο από τη Βουλιαγμένη στο Σούνιο, ή στο ναύσταθμο της Σαλαμίνας. Όταν ανάβει τη φωτιά στο καμίνι σταματάει να μιλάει. Απαντά μόνο αν γίνει κάποια ερώτηση. Κάνει προσάναμμα, σπάζοντας μικρά ξυλαράκια, ανάβει φωτιά και με τη βοήθεια του αέρα που μεταφέρει η φυσούνα, τα κάρβουνα μέσα στο καμίνι, πυρώνουν.

4:11 ìì

Page 13

Βάζει το κομμάτι από το ατσάλι μέσα στις φλόγες μέχρι να κοκκινίσει, να μαλακώσει, να γίνει εύπλαστο, η θερμοκρασία ξεπερνά τους 1.500 βαθμούς Κελσίου, όπως εξηγεί, «αν ήταν σίδερο θα είχε λυγίσει». Λέει, ότι η φάση αυτή είναι η πιο δύσκολη μέχρι ο σιδεράς να του δώσει τη μορφή που θέλει. Στη συνέχεια κρατά το πυρωμένο ατσάλι στο αμόνι και το χτυπά με τη βαριά για να δημιουργήσει τη μύτη που θα το μετατρέψει σε καλέμι. Οι σφυριές είναι συνεχείς, η φωτιά υποχωρεί σιγά-σιγά, το σχήμα αρχίζει να εμφανίζεται. Ξανά στη φωτιά, ξανά το χτύπημα με τη βαριά στο αμόνι και μετά το λιμάρι που βοηθάει στο σχηματισμό της μύτης. Μια διαδικασία που επαναλαμβάνεται 2-3 φορές, μέχρι να βουτήξει το καλέμι μέσα σε ένα βαρέλι με νερό. Βγαίνει καπνός, η φωτιά σβήνει, το καλέμι παγώνει, σκληραίνει και είναι πλέον έτοιμο. «Παλιά σήκωνα βαριά που ζύγιζε δέκα κιλά και τη χρησιμοποιούσα για ώρες. Φοβόμουν ότι αν μάλωνα με κανέναν και σήκωνα χέρι, υπήρχε κίνδυνος να τον σκοτώσω...» Τον ευχαριστεί ότι δημιουργεί κάτι νέο με τα χέρια του. Όπως λέει με υπερηφάνεια, τα δημιουργήματά του «είναι χειροποίητα, δεν είναι έτοιμα, κλοπιμαία…». Παρά το γεγονός ότι η υγεία του είναι κλονισμένη και αναγκάζεται να μπαινοβγαίνει σε νοσοκομεία, είναι κάθε μέρα στο σιδηρουργείο, «η δουλειά με αναζωογονεί, η ζωή μου όλη είναι εδώ. Αρκετές φορές μου κρατάει συντροφιά η γυναίκα μου και πολλοί φίλοι θα περάσουν να πουν ένα γεια». Ο κ. Λιοφάγος έχει τρία παιδιά, δύο κόρες και έναν γιο, που δεν ακολουθεί τα βήματα του πατέρα του. Οι ανάγκες έχουν αλλάξει και πολλά επαγγέλματα που συναντούσε κανείς στην περιοχή του Ψυρρή έχουν εξαφανιστεί εδώ και πολλά χρόνια. Θυμάται τον γαλατά, τον μανάβη με το φορτωμένο γαϊδουράκι, τον σαλεπιτζή, τον άνθρωπο που πουλούσε πάγο... Μας συνοδεύει στην έξοδο και καθώς μας αποχαιρετά, ένας φίλος που είχε να δει καιρό στέκεται να ανταλλάξουν καλημέρες. «Έλα να σου φτιάξω καφέ στη σόμπα…» τον προσκαλεί, ενώ ο ήλιος λούζει αυτή την πανέμορφη γειτονιά στο κέντρο της Αθήνας, όπου ο χρόνος μοιάζει να έχει παγώσει. Πηγή: ΑΜΠΕ, Κωνσταντίνα Μίχα cityway 13


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:11 ìì

Page 14

ΠΡΟΣΩΠΑ

Μαρία Κωνσταντάκη «Η γενιά μου, είναι η πιο

άβουλη γενιά του κόσμου»

Από το “Μάνα X ουρανού”… στο Εθνικό Θέατρο… Η Μαρία Κωνσταντάκη μια από τις καλύτερες ηθοποιούς της γενιάς της, μιλάει σε πρώτο πρόσωπο αποκλειστικά για τους αναγνώστες του cityway. Φέτος είναι μια δυνατή χρονιά για την ίδια, καθώς συμπρωταγωνιστεί στο σήριαλ του Mega "Μάνα Χ ουρανού" στο οποίο κλέβει τις εντυπώσεις. Παράλληλα ετοιμάζεται για το επόμενο θεατρικό της χτύπημα και για την παράσταση: "Φιλουμένα, γάμος αλλά Ιταλικά" σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη, που θα δούμε στο Εθνικό Θέατρο.

14 cityway


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:11 ìì

Page 15

Σ

τη σειρά ή ηρωίδα που υποδύομαι είναι η Έμυ, μια γυναίκα που μέσα της είναι εγκλωβισμένη η ψυχή και το πνεύμα μιας έφηβης. Είναι δηλαδή μια γυναίκα ώριμη με ευθύνες στη ζωή της, έχει κάνει ήδη ένα παιδί, έχει τη δουλειά της, έχει την οικογένειά της είναι ένα άτομο με τις υποχρεώσεις του, κάτι που η ίδια όμως δεν το αντιλαμβάνεται! Νομίζω πως το ιδανικό της θα ήταν να πάρει τρεις μήνες off να ανέβει σε ένα αυτοκίνητο και να κάνει ένα road trip. Τον τελευταίο καιρό αισθάνομαι και εγώ πολύ έφηβη εσωτερικά, παρόλο που αντιλαμβάνομαι ότι έχω ένα γυναικείο σώμα. Αυτή η αντίδραση μου βγαίνει στη μαμά μου λες και είμαι δεκαπέντε χρονών, ενδεχομένως και στα δεκαπέντε να ήμουν τόσο αντιδραστική! Τώρα δεν ξέρω αν η Έμυ με “επηρέασε” ή αν αυτό προ)πήρχε… είναι σαν την παροιμία: «η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα;». Πάντως η αλήθεια είναι πως αυτή την εποχή είμαστε πολύ κοντά με την Έμυ. Βασικό βέβαια, εγώ δεν έχω παιδί... Εν αρχήν είναι ο λόγος, νομίζω ότι όταν ο ηθοποιός έχει ένα πολύ κακό σενάριο δεν μπορεί να κάνει πολλά πράγματα, το πολύ-πολύ να είναι υποφερτό ή μέτριο αυτό που θα αποδώσει. Όταν έχεις ένα πάρα πολύ καλό σενάριο, θα πρέπει να είσαι πάρα πολύ ατάλαντος για να καταστρέψεις αυτό το καλό κείμενο. Το λέω γιατί το έχω ζήσει και με την Μυρτώ Κοντοβά και τώρα με το κείμενο του Γιώργου Φειδά. Αυτός είναι και ο λόγος που ενώ έχει ξεκινήσει τόσο σύντομα η σειρά, έχει αποκτήσει φανατικούς τηλεθεατές και έχουν γίνει σλόγκαν οι ατάκες. cityway 15


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:11 ìì

Page 16

MAΡΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΗ Το σουρεαλιστικό με αυτή την δουλειά, Το σουρεαλιστικό με αυτή την δουλειά, είναι ότι γίνονται με πάρα πολύ γρήγορους ρυθμούς τα γυρίσματα. Κάνουμε δυόμιση μέρες το επεισόδιο με τρομερή προσοχή και αγάπη, σα να γυρίζαμε εφτά μέρες το κάθε επεισόδιο. Το κλίμα είναι εξίσου ευχάριστο όπως θα ήταν αν είχαμε πραγματικά τον άπειρο χρόνο μπροστά μας. Τρέχουμε δηλαδή, αλλά ταυτόχρονα “δεν” τρέχουμε κιόλας, είναι λίγο σαν να “χάνεται” ο χρόνος μέσα στο studio, ίσως να φταίει και το γεγονός ότι είναι πλατό και δεν υπάρχει πολύ οξυγόνο. Πάντως τα πράγματα γίνονται με πολύ γρήγορους ρυθμούς, και κατά έναν περίεργο λόγω γίνονται “αναίμακτα”… υπάρχει μια πολύ ωραία τρέλα. Η άλλη μεγάλη ευτυχία αυτή την εποχή είναι το ότι συνεχίζω τη συνεργασία μου με το Εθνικό Θέατρο το χειμώνα. 1η Δεκεμβρίου ξεκινάω πρόβες με τον Νίκο Μαστοράκη στο «Φιλουμένα, γάμος αλλά Ιταλικά». Μετά τα «Βατράχια» που κάναμε με το Κακλέα συνεχίζω στο Εθνικό, με αυτή την νέα παράσταση. Ξυπνάω κάθε πρωί, κοιτάζομαι στον καθρέφτη με φτύνω… όχι λόγω ομορφιάς αλλά καλής τύχης και λέω: «Φτού σου παιδάκι μου και κουνήσου από τη θέση σου». Πραγματικά νομίζω ότι φέτος επαγγελματικά-θεατρικά, ύστερα από έναν τόσο ταλαντούχο σκηνοθέτη, ετοιμάζομαι να συνεργαστώ με έναν ακόμα ταλαντούχο σκηνοθέτη καθώς και τους δυο τους θεωρώ μέσα στην πεντάδα των καλύτερων σκηνοθετών που έχουμε αυτή την στιγμή στην Ελλάδα. Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς, πόσο τυχερή και ευγνώμων και πόσο με αγωνία αντιμετωπίζω την πρόκληση για ένα τόσο κλασικό έργο, με ένα τέτοιον εξαιρετικό θίασο: Ράντου, Κούρκουλος, Πιατάς, Μαλτέζου, Διακοπαναγιώτου, Αγγελή κ.α.

Η ζωή τρέχει με χίλια…

Υπήρχε μια ταινία, ήταν στις αρχές του 2000 που λεγότανε “fast food fast women”, δεν είμαι τόσο σίγουρη ότι ο τίτλος είχε σχέση με το story, πάντως αισθάνομαι πως η εποχή μας είναι αυτό ακριβώς. Είναι η εποχή που ευνοεί το πάρα πολύ γρήγορο. Λόγω των Junk food και το ότι κινούμαστε με έναν πολύ “junk” τρόπο στις σχέσεις μας, στη ψυχαγωγία μας, στη μόδα, αισθάνομαι ότι είναι λίγο σκουπίδι η όλη φάση. Τι εννοώ; Ότι τα πράγματα κινούνται με τόσο γρήγορους ρυθμούς που ενδεχομένως δεν μπορούμε και να τα απολαύσουμε, πως είναι το burger που θες να το καταβροχθίσεις και μπορεί να μην καταλαβαίνεις τη γεύση έχει; Έτσι ακριβώς νομίζω ότι κινούμαστε και στις σχέσεις. Βέβαια δεν είμαι σίγουρη ότι οι γονείς μας που ήταν σε ένα άλλο τρυπάκι και προσπαθούσαν πάρα πολύ για τις σχέσεις και δεν έπαιρναν διαζύγια, αν ήταν σε καλύτερη κατάσταση από εμάς. Δεν είμαι σίγουρη αν αυτό είναι προτιμότερο ή αυτό που ζούμε τώρα. Δεν πολύ ασχολούμαστε και πάμε κατευθείαν στο επόμενο φαγητό, στο επόμενο σήριαλ που θα κάνουμε zapping, στην επόμενη σχέση... Γενικά δεν είμαι σίγουρη για πολλά πράγματα σ’ αυτό το θέμα. Νομίζω ότι είναι σημεία των καιρών και, αυτός είναι ένας λόγος που ενδεχομένως φτάσαμε εδώ πέρα -καταγγέλλω και τον εαυτό μου- δεν είμαστε σίγουροι για τίποτα και, μάλλον δεν πιέζουμε τον εαυτό μας για να σιγουρευτούμε. 16 cityway

Μ’ αρέσει πολύ η κωμωδία! Κάποτε μου είχε πει ο Λάκη Λαζόπουλος σε μια ακρόαση, ότι ο καλός κωμικός είναι και καλός δραματικός ηθοποιός. Δεν ξέρω αν ισχύει, πάντως θα ήθελα πολύ να κάνω έναν δραματικό ρόλο. Βέβαια νομίζω δεν ενδιαφέρει κανέναν άλλον η φιλοδοξία μου αυτή. Αν ήμουν στην Αμερική αυτή τη στιγμή, θα είχα βγάλει πάρα πολλά λεφτά από την κωμωδία και


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:15 ìì

Page 17

SELFIE

write way

Το στοιχείο της πρόκλησης είναι πολύ έντονο πλέον, στις σχέσεις μας προσπαθούμε να είμαστε λίγο πιο ανταγωνιστικοί και να προκαλέσουμε ο ένας τον άλλον. Στην ψυχαγωγία όπως και στις ταινίες υπάρχει πάρα πολύ αίμα, πάρα πολύ σεξ, πολύ βία. Είμαι γενικά πολύ κυνικό άτομο, ίσως από τα λιγότερα ρομαντικά. Μπορεί να ξεράσω αν με πάει ο άλλος βόλτα για να μου δείξει το ηλιοβασίλεμα, αλλά πραγματικά με ενοχλεί το ότι δεν υπάρχει πια αυτό το φλερτ, ο ρομαντισμός, αυτό το άγγιγμα που υπήρχε στο παρελθόν, που με κάποιον τρόπο δημιουργούσε τις πεταλούδες. Τώρα μέχρι να πας να αισθανθείς την πεταλούδα στο στομάχι, έχει ψοφήσει η πεταλούδα έχουν περάσει οι 24 ώρες ή οι 48-δεν ξέρω πόσες ζούνε οι πεταλούδες- και απλά ετοιμάζεσαι για την επόμενη κάμπια που θα γίνει πεταλούδα. Με αυτή την λογική πιστεύω πως η πρόσκληση υπάρχει και στη μόδα, νομίζω πια πως λίγα πράγματα μπορούν να ειπωθούν για να σοκάρουν. Υπάρχει τόσο πολύ πληροφόρηση και τόσο έντονες εικόνες, που όταν βλέπω ανθρώπους με καπέλα νομίζω ότι υπάγονται σε δυο κατηγορίες: ή αυτοί που προσπαθούν να τραβήξουν την προσοχή, ότι βάζω ένα καπέλο το οποίο μπορεί να είναι περίεργο, μπορεί να είναι κασκέτο πάντως προσπαθώ να προκαλέσω την προσοχή στο κεφάλι μου ή αυτοί που δεν θέλουν να προκαλέσουν την προσοχή διότι είναι αυτοί που μάλλον δεν έχουνε μαλλιά, οπότε προσπαθούν να μην τραβήξουν την προσοχή με την έλλειψη μαλλιών και βάζουν καπέλο. Αυτές οι δυο κατηγορίες νομίζω υπάρχουν.

θα χρηματοδοτούσα ΜΟΝΗ ΜΟΥ την ταινία μου ή το σήριαλ μου το δραματικό, στο οποίο θα έκανα τη μοιραία γυναίκα που στο τέλος θα αυτοκτονούσε ή θα σκότωνε κάποιον… κάτι αρκετά δραματικό, μια και τα απωθημένα είναι μαζεμένα. Στην Ελλάδα όμως του 2014 τίποτα απ’ όλα αυτά δεν θα συμβεί… δεν πειράζει όμως καλό είναι να ονειρευόμαστε, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.

Ούτε καν η Lady Gaga δεν μπορεί πια να προκαλέσει όσον αφορά στιλιστικά. Το γυμνό πλέον δεν σοκάρει κανέναν, οπότε όλα αυτά τα “δήθεν” περίεργα όπως τα σκισμένα τζιν, τα μωβ μαλλιά τίποτα απ’ όλα αυτά δεν μπορεί να θεωρηθεί επανάσταση εκτός και αν είναι μια γιαγιά ογδόντα χρονών που τα κάνει. Ακόμα κι αυτό όμως, δεν ξέρω αν θα μπορούσε να θεωρηθεί επαναστατική κίνηση στη μόδα, μάλλον θα το αντιμετωπίσουμε λίγο γραφικά «...δες τη γιαγιά που δεν είναι συντονισμένη με την ηλικία της και δεν ξέρει που βρίσκεται». Οι άνθρωποι που φοράνε ρολόγια με τρομάζουν. Με τρομάζει γενικότερα ο χρόνος οπότε όταν βλέπω άνθρωπο με ρολόι και ειδικά κοπέλα, νομίζω ότι είναι control freaks. Είναι σαν θέλουν να έχουν πάντα τον έλεγχο στα χέρια τους και κοιτάνε συνέχεια την ώρα, για να μπορούν να τα ελέγχουν όλα. Αυτό το λέω γιατί όταν ήμουν μικρή και φορούσα ρολόι, το κοίταζα ανά πέντε λεπτά. Έχω πολλά στοιχεία control freak και νομίζω ότι κάνω μια ωραιότατη προβολή, που λέει και ο ψυχολόγος μου στη συγκεκριμένη περίπτωση, οπότε δεν φοράω ρολόι ακριβώς για αυτό το λόγο, γιατί παθαίνω εμμονή με την ώρα. Όταν έχω το κινητό δίπλα μου, πάλι την κοιτάζω συνέχεια άρα καλύτερα να το ξεχάσω κάπου. Αν το έχω ξεχασμένο δεν αγχώνομαι, αν όμως το έχω δίπλα μου πρέπει να κοιτάω συνέχεια την ώρα. Το πιο ιδανικό είναι στο πλατό που δεν πιάνει γιατί δεν έχει σήμα, το ξεχνάω και για ένα δεκάωρο ησυχάζει το κεφαλάκι μου. cityway 17


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:15 ìì

Page 18

MAΡΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΗ

Retro... Είναι περίεργο γιατί έχω ζήσει και την δεκαετία του ’80, ’90 και ’00. Η δεκαετία που μου έχει μείνει πιο έντονα είναι του ’80, δεν ξέρω αν ήταν η καλύτερη ή επειδή τότε έζησα τα παιδικάεφηβικά μου χρόνια, να είναι πιο έντονα τα πράγματα στο μυαλό μου, πάντως έχω πάρα πολλές εικόνες, πολύ έντονες και αγαπημένες. Θυμάμαι δηλαδή τη “Δυναστεία”, τον Michael Jackson, τη Madonna, τους Duran Duran. Θυμάμαι επίσης το θέατρο της Δευτέρας, τον Πάνο Μιχαλόπουλο και τον Σταμάτη Γαρδέλη, ήμουν πάντα της “σχολής” Πάνος Μιχαλόπουλος, αν και από ότι φαίνεται έκανα τεράστιο λάθος, όταν έπαιξα με τον Σταμάτη Γαρδέλη στο «Μίλα μου βρώμικα» γιατί είναι ένας πάρα πολύ ωραίος άντρας, ο οποίος παραμένει κούκλος ακόμα και τώρα. Βέβαια έχω καιρό να δω το κύριο Μιχαλόπουλο. Νομίζω ναι, η δεκαετία του’80 είναι η αγαπημένη μου. Μου άρεσε και η μουσική τότε, ήταν πολύ happy. Δεκαετίες ‘90’s καιι ‘00’s καλές ήταν αλλά σαν τα ’80’s δεν έχει.

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία… Το κάθε “πέρσι και καλύτερα” είναι μια πολύ εύκολη φράση, μπορούμε πολύ εύκολα να το λέμε και να βολευόμαστε σ’ αυτό και να μην αναλαμβάνουμε κάποια ευθύνη. Είναι μια κάπως απαισιόδοξη φράση και επειδή είμαι άνθρωπος που κοιτάω το ποτήρι μισογεμάτο, χρησιμοποιώ μια άλλη φράση από μια ταινία που λέει: «όλα θα πάνε καλά στο τέλος, κι αν δεν πάνε δεν ήρθε το τέλος.» Και με αυτή τη φράση βέβαια μπορεί να βολευτείς. Έχω όμως την ανάγκη να πιστεύω ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα, δεν ξέρω όμως αν θα πάνε καλύτερα από τον καναπέ μου ή ανοίγοντας στο delivery boy παραλαμβάνοντας πίτσες, αλλά ας κάνουμε μια προσπάθεια, γιατί η δική μας η γενιά είναι η πιο άβουλη γενιά του κόσμου, είναι η χειρότερη γενια! Έχω όμως ελπίδα στους νεότερους, όπως στα παιδιά που παίζουν τα ανιψιά μου στο σήριαλ, πιστεύω θα καταφέρουν περισσότερα από όσα κάναμε εμείς. 18 cityway


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:15 ìì

Page 19


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

ΘΑΝΟΣ

4:15 ìì

Page 20

ΠΡΟΣΩΠΑ

ΔΗΜAΔΗΣ

Ο Θάνος Δημάδης σπούδασε στο τμήμα Δημοσιογραφίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Ως αριστούχος απόφοιτος συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές σε Αθήνα, Λονδίνο και Ουάσινγκτον. Έχει τρία μεταπτυχιακά διπλώματα. Το 2009 εργάστηκε για ένα χρόνο ως ανταποκριτής από το Λονδίνο. Το 2010, με την υπαγωγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ, μετακομίζει στην Ουάσινγκτον των ΗΠΑ. Από τότε και για τα επόμενα δύο χρόνια κάλυψε ως ανταποκριτής για τον ΣΚΑΪ όλα τα μεγάλα γεγονότα που σημάδεψαν εκείνη την περίοδο. Σήμερα είναι προϊστάμενος πολιτικού ρεπορτάζ στον Alpha, ενώ πριν λίγες ημέρες κυκλοφόρησε το νέου βιβλίο με τίτλο «Στον Δαίδαλο των Μνημονίων» από τις εκδόσεις 8.

«Το εφιαλτικότερο πράγμα για έναν δημοσιογράφο είναι να φοβάται να μεταδώσει την είδηση ή την πληροφορία που έχει, ως απόρροια άλλοτε της λογοκρισίας» ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΗ cityway


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

Το δελτίο ειδήσεων του Alpha έχει καταφέρει να ξεχωρίζει. Πόσο εύκολα επιτυγχάνεται η αντικειμενική ενημέρωση; Η "αντικειμενικότητα" είναι πολύ βαριά λέξη γιατί βαριά είναι η ευθύνη που την συνοδεύει. Ειδικά σε μία περίοδο που στη συνείδηση του κόσμου, το πολιτικό ρεπορτάζ είναι συνδεδεμένο με παιχνίδια συναλλαγής κάτω από το τραπέζι, μεταξύ πολιτικής και δημοσιογραφικής εξουσίας. Αυτό που πιστεύω, καταλαβαίνουν οι τηλεθεατές είναι ότι στον ALPHA μένουμε μακριά από τέτοια παιχνίδια διότι απλά δεν πιστεύουμε ότι η δημοσιογραφία δεν είναι για να παράγεις πολιτική, αλλά για να ελέγχεις την πολιτική. Όσο φυσικά δύσκολο είναι αυτό σε μία χώρα που ο σφιχτός εναγκαλισμός μεταξύ πολιτικής και δημοσιογραφικής εξουσίας είναι εδώ και δεκαετίες ισχυρός, και παραμένει έτσι μέχρι και σήμερα ακόμα δυστυχώς. Ως ανταποκριτής έχεις καλύψει σημαντικά γεγονότα. Υπήρξε στιγμή που δυσκολεύτηκες να μεταδώσεις κάποια είδηση; Ηθική δυσκολία καμία. Άλλου τύπου όμως δυσκολίες αντιμετώπισα στο παρελθόν και είναι γνωστές, οδηγώντας με ακόμα και στην ανάγκη της παραίτησης. Το εφιαλτικότερο πράγμα για έναν δημοσιογράφο είναι να φοβάται να μεταδώσει την είδηση ή την πληροφορία που έχει, ως απόρροια άλλοτε της λογοκρισίας και άλλοτε- ακόμα χειρότερα- της αυτολογοκρισίας. Με το βιβλίο μου θέλω μεταξύ άλλων να εκπέμπψω το μήνυμα στους συναδέλφους της δικής μου γενιάς να μην φοβόμαστε να καταθέτουμε ελεύθερα την άποψή μας, να εκθέτουμε ανενόχλητα τις πληροφορίες μας στον κόσμο, να έχουμε το θάρρος της υπεράσπισης του ρεπορτάζ μας. Με τα ρεπορτάζ σου στο Δ.Ν.Τ. έχεις καταγράψει την διαδρομή της Ελληνικής Κρίσης, σήμερα σε ποια κατάσταση θα έλεγες πως βρίσκεται η χώρα; Θα απαντήσω με μία παράγραφο από τον επίλογο του βιβλίου μου που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις 8 με τίτλο "ΣΤΟΝ ΔΑΙΔΑΛΟ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ: Εμπειρίες, ερμηνείες, γεγονότα από τα κέντρα λήψης αποφάσεων": "...Αδυνατώ να κάμψω το φόβο που νιώθω όταν κλείνω τα μάτια μου και προσπαθώ να αντικρίσω τα χρόνια που έρχονται. Κυριαρχούμαι από την ανησυχία ότι η ιστορία, έστω και με επιμέρους παραλλαγές, μπορεί να επαναληφθεί. Ότι το γνωστό παιχνίδι μετάθεσης ευθυνών από την προηγουμένη στην

25/10/2014

4:15 ìì

ποτέ αντιμέτωπος με >> Βρέθηκες ειδήσεις που να σε δυσκόλεψαν

Page 21

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

να τις διαχειριστείς; Δυσκολεύομαι και έρχομαι σε μεγάλη αμηχανία όταν βλέπω τους ίδιους τους εκπροσώπους του πολιτικού μας συστήματος με την στάση τους, τα λεγόμενά τους, την συμπεριφορά του να ρίχνουν νερό στο μύλο της απαξίωσης των ίδιων και εν τέλει της ίδιας της Δημοκρατίας μας. Αυτή την πραγματικότητα είναι πολύ δύσκολο να την διαχειριστείς, ειδικά όταν ανησυχείς για το πού οδηγεί όλο αυτό που συμβαίνει σήμερα..

επόμενη κυβέρνηση και το αντίστροφο θα συνεχίσει να παίζεται στην Ελλάδα μέχρις ότου η βραδυφλεγής βόμβα της σοβουσ́ ας ελληνικής κρίσης, που από το 2010 πετιέται από τον προηγούμενο στον επόμενο, σκάσει τελικά στα χέρια εκείνου, που σε μια δεδομένη στιγμή θα επιλεγεί ως εξιλαστήριο θύμα για να επιβαρυνθεί με το έργο της αποχρεω ́ σης ευθυνών και λαθών εκ μέρους προσώπων εντος́ κι εκτός των τειχών της χώρας. Πραγματικά θύματα είναι εύκολο να υποτεθεί ποιοι θα είμαστε..". Τι πρέπει να αλλάξει κατά τη γνώμη σου στο πολίτικο σκηνικό, ώστε να νιώσουν «ασφαλείς» οι πολίτες και να βοηθηθεί η χώρα ώστε να βγει από αυτό το τέλμα; Σήμερα ο κοινοβουλευτισμός απαξιώνεται με τις διαδικασίες κοινοβουλευτικού έλεγχου να έχουν καταντήσει πλέον διακοσμητικες́ , τα πολιτικά κομ́ ματα αποστεων́ ονται υπό τη σκιά της αδιαφαν́ ειας στην εσωτερική τους λειτουργιά και στα οικονομικά τους, ο δημοσ́ ιος βιό ς ξεπεφ́ τει κυριαρχουμ́ ενος από τη διεφθαρμεν́ η και παρηκμασμεν́ η πολιτική και κομματική νομενκλατούραπου ειν́ αισυνυπευθ́ υνη για τη χρεοκοπιά της χωρ́ ας, οι θεσμοί κλυδωνιζ́ ονται από το ελ́ λειμμα εμπιστοσύνης προς το ερ́ γο τους, τα μιν́ τια παραπαιό υν αυτοακυρων́ οντας το ρολ́ ο και το λογ́ ο της υπ́ αρξης́ τους και καπ́ οιοι νεοφασισ́ τες μεσ́ α σε αυτό το σκηνικό νοσηροτ́ ητας βρισ́ κουν την ευκαιριά να παρουσιαστουν́ ως αυτοκ́ λητοι προστατ́ ες του ποδηγετημεν́ ου ηθικού και της διαβρωμεν́ ης υπερηφαν́ ειας ενος́ μπερδεμεν́ ου εθ́ νους" λέω στο βιβλίο μου. Όλα αυτά δεν μπορούν να αλλάξουν με τις ψευδαισθήσεις ότι "βγαίνουμε από τα μνημόνια" ή "τα δύσκολα είναι πίσω μας”.

«Στον Δαίδαλο των Μνημονίων» ο τίτλος του νέου σου βιβλίου. Τι πραγματεύεται και ποια η ώθηση για να το γράψεις; Τέσσερα και πλέον χρόνια έχουν περάσει από τότε που η Ελλάδα εισήλθε στα μνημόνια. Θολές εικόνες, αντιφατικές ειδήσεις και αποσπασματικές ερμηνείες μας εμποδίζουν να σχηματίσουμε μια καθαρή αντίληψη για όσα πραγματικά έχουν συμβεί έκτοτε. Σε αυτό το βιβλίο παρουσιάζω τα όσα κατέγραψα ως ανταποκριτής από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην Ουάσιγκτον και τα ευρωπαϊκά όργανα στις Βρυξέλλες κατά την κρίσιμη αυτή ιστορική συγκυρία. Περιγράφω τα κομβικά γεγονότα που καθόρισαν την πορεία της χώρας. Αναλύω και ερμηνεύω κίνητρα και συμπεριφορές των πρωταγωνιστών μέσα από συνεντεύξεις και συνομιλίες, μεταφέροντας την ατμόσφαιρα κρίσιμων συναντήσεων. Φωτίζω πολιτικές σκοπιμότητες και εξηγώ τους λόγους συγκεκριμένων πολιτικών αποφάσεων. Σκοπός της δημοσιογραφικής έρευνάς μου είναι να αναδείξω αθέατες πτυχές των γεγονότων και να συμβάλλω σε μια πλουραλιστική και διαυγή θεώρηση της πρόσφατης ιστορίας μας. Τι θα ήθελες να αλλάξει στην κοινωνία μας; Να μάθουμε να σεβόμαστε τον διπλανό μας και να επικεντρωνόμαστε περισσότερο στο τι κάνουμε εμείς και λιγότερο στο τι κάνουν οι άλλοι. cityway


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

ΒΙΒΛΙΟ - ΚΡΙΤΙΚΕΣ

A.M. Dean ΚΡΥΠΤΟΛΙΘΟΣ Περιπέτεια και ιστορικά στοιχεία συνδυάζει το μυθιστόρημα του A.M. Dean, ενός ακαδημαϊκού με εξειδίκευση στους αρχαίους πολιτισμούς και στην ιστορία της θρησκευτικής πίστης. Με το πρώτο του μυθιστόρημα «Η χαμένη βιβλιοθήκη» ο συγγραφέας σύστησε στο αναγνωστικό κοινό την καθηγήτρια Έμιλι Ουές και στο δεύτερο βιβλίο του, «Κρυπτόλιθος», ο αναγνώστης παρακολουθεί ακόμα μία αναζήτησή της. Ο «Κρυπτόλιθος» είναι ένα έξυπνα δομημένο θρίλερ γεμάτο περιπέτεια, συνωμοσίες, αιρέσεις, θρησκευτικές θεωρίες και απρόοπτα. Ένα καλοκαιρινό βράδυ δύο άγνωστοι μπαίνουν στο σπίτι της Έμιλι ενώ αυτή και ο ξάδερφός της Άντριου κοιμούνται. Ψάχνουν το γραφείο της Έμιλι προσπαθώντας να κλέψουν ένα αρχαίο έγγραφο. Τα δύο ξαδέρφια ξυπνούν και ΚΡΥΠΤΟΛΙΘΟΣ στην αναταραχή ο Άντριου δοΕκδοτικός Οίκος: ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ λοφονείται και οι διαρρήκτες Συγγραφέας: A.M. Dean φεύγουν με την πρώτη σελίδα Μετάφραση: Χριστίνα Σωτηροπούλου του εγγράφου. Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία Η Έμιλι είναι αποφασισμένη Σελίδες: 520 να ανακαλύψει τι είναι αυτό ISBN: 978-960-461-598-8 που αναζητούν και να εκδικηθεί τη δολοφονία του ξακριτική από την δέρφου της. Με τη βοήθεια ΑΦΡΟΔIΤΗ ΔΗΜΟΠΟYΛΟΥ του συζύγου της, του Μάικλ, και του φίλου του Κρις, ο οποίος είναι ειδικός πράκτορας του FBI, αρχίζει μία αναζήτηση που την οδηγεί στην Αίγυπτο. Ταυτόχρονα, μία θρησκευτική αίρεση ετοιμάζει μια τρομοκρατική επίθεση στο Σικάγο κατά τη διάρκεια του εορτασμού της 4ης Ιουλίου. Ο αρχηγός τους είναι αυτός που είχε διατάξει την κλοπή του εγγράφου. Χωρίς τη δεύτερη σελίδα, όμως, δεν μπορεί να αποκτήσει τον κρυπτόλιθο που αποκωδικοποιεί αρχαία κείμενα. Ακολουθεί λοιπόν την Έμιλι και την ομάδα της στην Αίγυπτο και το τελικό στάδιο της αναμέτρησής τους ξεκινά από εκεί για να καταλήξει στο Σικάγο. Ο συγγραφέας προτιμά τα σχετικά σύντομα κεφάλαια που δίνουν ρυθμό στην εξέλιξη της ιστορίας και ταυτόχρονα αυξάνουν το σασπένς, καθώς στο καθένα αποκαλύπτεται κάποιο μυστικό ή υπάρχει κάποια ανατροπή. Παράλληλα, επιλέγει να κινείται στον χώρο και στον χρόνο συχνά, ενώ παρουσιάζει την πορεία της «αναμέτρησης» και από τις δύο πλευρές με αποτέλεσμα να ξεκαθαρίζουν τα κίνητρα και των δύο πλευρών και να μην περιμένει ο αναγνώστης μέχρι την τελευταία σελίδα για να καταλάβει για ποιον ακριβώς λόγο συμβαίνουν όλα αυτά που γίνονται. Ενδιαφέρον, γρήγορο και αγωνιώδες, το μυθιστόρημα του A.M. Dean είναι ένα ευχάριστο και ξεκούραστο ανάγνωσμα. cityway

25/10/2014

4:15 ìì

Page 22

με την υπογραφή του Diavasame.gr

Alice Munro ΑΚΡΙΒΗ ΜΟΥ ΖΩΗ Η ζωή φεύγει από τη ζωή

Πέραν της πολεμικής που σήκωσε η απόφαση της Σουηδικής Ακαδημίας να της απονείμει το Νομπέλ Λογοτεχνίας το 2013 και της... ελληνικότατης μάχης για το πώς προφέρεται τελικά το όνομά της (Μονρό ή Μάνρο;), η 81χρονη Καναδή έχει στην κατοχή της ένα λεπτοδουλεμένο έργο που σμιλεύει τη μικρή φόρμα με μεγάλες ανάσες. Η Μάνρο γράφει για μια χώρα που είναι δεμένη με τη σιωπή και την ερήμωση. Ο δικός της Καναδάς είναι μια αχανής έκταση σαν άδεια καρδιά. Το απροσπέλαστο, αχανές τοπίο καταπίνει τα όνειρα των ανθρώπων, τις μικρές ώρες της ζωής τους, την ίδια τους την υπόσταση. Μα και αυτοί οι άνθρωποι της καθημερινής βιοπάλης, χαμένοι από χέρι, άλλο σκοπό δεν έχουν από το να ψάχνουν ένα πρόσκαιρο στέγαστρο για να κουρνιάσουν την ήττα τους. Γυναίκες μεγάλης ηλικίας που χάνουν το τρένο της ζωής, ΑΚΡΙΒΗ ΜΟΥ ΖΩΗ ξαφνικές απώλειες και απρόσμενοι θάΕκδοτικός Οίκος: ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ νατοι, ζευγάρια που ενώνονται και χωΣυγγραφέας: Alice Munro ρίζουν όπως αργοσβήνει μια ανάσα στο Μετάφραση: Σοφία Σκουλικάρη στήθος. Τα διηγήματα της Μάνρο έχουν Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία την ένταση μιας εσωτερικής κραυγής Σελίδες: 328 που ποτέ δεν προφέρεται. Οι εκρήξεις και ISBN: 978-960-566-495-4 οι εντάσεις έχουν την πληθωρικότητα της σιγής. Οτιδήποτε συμβαίνει είναι μια κριτική από τον αναμενόμενη εκδοχή ενός πράγματος ΔΙΟΝYΣΗ ΜΑΡIΝΟ από νωρίς τελειωμένου. Οι αναδιφήσεις στο παρελθόν δεν είναι λυτρωτικές, αλλά έχουν την πίκρα ενός χυμού που πίνεις καθημερινά από συνήθεια. Σε αυτή τη συλλογή η Μάνρο επιλέγει να δουλέψει με μια δωρικότητα που συνταράσσει. Είναι ένας πνιγμένος θυμός, ένα μουγκαμένο χαμόγελο, μια αγκαλιά που δεν δόθηκε, μια απουσία που δεν έγινε ποτέ παρουσία, είναι τελικά τα μικρά, καθημερινά εγκλήματα που συμβαίνουν την ώρα που πίνεις τον καφέ σου, που περπατάς στο δρόμο ή που απλώς περνούν από μπροστά σου λίγο πριν από την κατάκλιση. Η Μάνρο προσεύχεται στον… Θεό Τσέχοφ και του προσφέρει πανέμορφα μαλάματα – τα διηγήματά της που πατούν στα χνάρια του Ρώσου με τρόπο ανεπιτήδευτο και ατόφιο. Με ειλικρίνεια που τσακίζει, η Μάνρο δεν διστάζει να μιλήσει ανοιχτά για το πάθος της μητέρας της για κοινωνική ανέλιξη, αλλά και για το πρόωρο χτύπημα που δέχθηκε όταν το Πάρκινσον της αφαίρεσε κάθε ικμάδα ζωής. Μιλάει για τις εκρήξεις θυμού του πατέρα της (ένας άντρας που στα χρόνια της Ύφεσης είδε τα επιχειρηματικά του σχέδια να γίνονται στάχτη), αλλά και για τις σχέσεις της με τα αδέρφια της. Πρωτίστως αναθυμάται τον εαυτό της με μια αποστασιοποίηση που δεν της λείπει το μετρημένο συναίσθημα. Η ακροτελεύτια φράση της συλλογής επέχει τη θέση ενός μαχαιριού που φτιάχτηκε για να βρει, κάποια στιγμή, δέρμα και κόκαλο: «Λέμε για κάποια πράγματα ότι δεν έχει συγχώρεση ή πως δεν θα συγχωρέσουμε ποτέ τον εαυτό μας. Το κάνουμε όμως – το κάνουμε διαρκώς». Η έξοχη μετάφραση ανήκει στη Σοφία Σκουλικάρη.


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:16 ìì

Page 23

Tο Y Hotel είναι ένα πλήρως ανακαινισμένο μικρό ξενοδοχείο πολυτελείας, όπου το μητροπολιτικό στιλ συναντά τη μοναδική αίσθηση της επιστροφής στο σπίτι. Ιδανικό για σύντομη ή πολυήμερη παραμονή, όποτε βρίσκεστε στην Αθήνα, για δουλειά ή διασκέδαση. Στο Y Hotel η άψογη φιλοξενία συμβαδίζει με την εμπειρία του σύγχρονου ευ ζην...

Μυκόνου 3 Κεφαλάρι - Κηφισιά Αθήνα 145 62 Τηλ.: +30 210 801 8495 Fax: +30 210 801 5218 E-mail: info@theYhotel.gr

www.theYhotel.gr


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:16 ìì

Page 24

ΠΡΟΣΩΠΑ

Παπαγγελή Ε Λ ΛΗ

“ΜΟΝΟ ΜΕ ΣΚΛΗΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ...” cityway

H Έλλη Παπαγγελή είναι μια προσωπικότητα γεμάτη ενδιαφέρον. Την είχαμε συνηθίσει στο χώρο της μόδας και της τηλεόρασης, Δεν σταματάει όμως εκεί. Έχει σπουδάσει αρχαιολόγος, ενώ παράλληλα στις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές του Μαΐου αποφάσισε να δώσει τη μάχη και για την αυτοδιοίκηση ως υποψήφια σύμβουλος για τον βόρειο τομέα της Αττικής. Εδώ και καιρό έχει εμπνεύσει ως μούσα με την ομορφιά, το χαρακτήρα της αλλά και την φυσική της κατάσταση το promo του Collagen ProActive, του αυθεντικού κολλαγόνου που εμπιστεύονται οι Έλληνες. Την συναντήσαμε στο υπέροχο lobby του ξενοδοχείου «Υ» στο Κεφαλάρι και μέσα από μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα μαζί της, την γνωρίζουμε ακόμα καλύτερα…


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:17 ìì

Page 25

ΕΛΛΗ ΠΑΠΑΓΓΕΛΗ

Σ

PHOTOS: GEORGE LOUVARIS

ε συναντούμε πολύ ανανεωμένη μετά από ένα δυνατό καλοκαίρι. Ήταν η περίοδος που πέρασες ένα βήμα μπροστά και είπες «ναι» είμαι εδώ να με επιλέξετε για την αυτοδιοίκηση. Πώς πήρες αρχικά τότε την απόφαση και πώς το αξιολογείς σήμερα, τέσσερις μήνες μετά από εκείνη την αναμέτρηση; Προβληματίστηκα πολύ, αλλά θεωρώ πως όλοι οφείλουμε να ασχολούμαστε με τα κοινά και να προσφέρουμε το καλύτερο δυνατό. Θα ήθελες να δεις να αλλάζει κάτι άμεσα και δραστικά στην πόλη της Αθήνας ή ευρύτερα στην Αττική; Η καθαριότητα της πόλης, η ανάδειξη τόσων αρχαιολογικών χώρων -που δυστυχώς παραμένουν αναξιοποίητοι-. Να σας πω και μια επιθυμία μου, να δω επιτέλους το γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια. Στο μέλλον θα ξαναδοκιμάσεις με την υποψηφιότητά σου στην πολιτική; Κανείς δεν ξέρει το μέλλον, οπότε έχουμε χρόνο ακόμα. Αυτό που μπορώ να πω είναι πως η αγάπη που μου έδειξε ο κόσμος ήταν πέραν κάθε προσδοκίας και τον ευχαριστώ πάρα πολύ, άρα σίγουρα θα το σκεφτώ πολύ σοβαρά! Αλλά επειδή -για το καλό της χώραςελπίζω οι εκλογές να γίνουν στην ώρα τους, πιστεύω πως έχουμε αρκετό χρόνο ακόμα για να το σκέφτομαι από τώρα.

Είσαι πολύ δραστήριος άνθρωπος. Βάζεις στόχους και επιμένεις σ’ αυτούς; Το θέμα με μένα είναι πως είμαι λίγο αναποφάσιστη. Όμως, με το που κατασταλάζω σε μια απόφαση την υποστηρίζω με όλες μου τις δυνάμεις με πολύ υπομονή αλλά και επιμονή. Θεωρώ πως μόνο με σκληρή δουλειά και στοχοπροσήλωση μπορεί κανείς να πάει μπροστά στη ζωή του.

Βάζω καθημερινά στόχους, τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και σε επαγγελματικό, μικρούς αλλά και μεγαλύτερους γιατί πιστεύω στην συνεχή βελτίωση των αδυναμιών μας.

Πώς είναι η καθημερινότητά σου, το πρόγραμμά σου; Γεμάτο! Ξυπνάω γύρω στις 7:00 και συνήθως το σπίτι μου με ξαναβλέπει το βράδυ αργά. Δουλειά, δουλειά και πάλι δουλειά. Όσο κι αν σου φανεί απίστευτο η δουλειά με γεμίζει τόσο πολύ που μάλλον με ξεκουράζει... Δεν μπορώ τους τεμπέληδες, αυτούς που περιμένουν τα πάντα από τους άλλους, είναι όλη μέρα για καφέ και ασκούν υψηλή κριτική για τα πάντα χωρίς να κάνουν οι ίδιοι τίποτα! Απλά τραγικό! cityway


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:17 ìì

Page 26

ΕΛΛΗ ΠΑΠΑΓΓΕΛΗ Και ερχόμαστε στο αγαπημένο σε όλους μας collagen ProActive, μια ασπίδα για τον οργανισμό για γυναίκες και άντρες. Μίλησε μας για αυτό. Είναι ό,τι καλύτερο ως συμπλήρωμα διατροφής έχω δοκιμάσει ποτέ, και από τότε που το πρωτοδοκίμασα πριν δύο - δυόμιση χρόνια δεν υπάρχει μέρα που να μην το πιω. Με έχει βοηθήσει τόσο πολύ παντού που δεν μπορούσα η ίδια να το πιστέψω. Επειδή γυμνάζομαι πολύ είχα θέμα με τις αρθρώσεις μου που πλέον απλά δεν υπάρχει! Για να μην μιλήσω για τα νύχια και τα μαλλιά μου που είναι σε απίστευτα καλύτερο βαθμό. Δεν είναι τυχαίο που το πίνει για διαφορετικούς λόγους τόσος κόσμος και όλη μου η οικογένεια! Μετά από 5 και πλέον χρόνια κυκλοφορίας του το πόσιμο κολλαγόνο της collagen Pro Active έχει αποκτήσει πολλούς και μόνιμους φανατικούς οπαδούς που το καταναλώνουν αδιάκοπα και έχουν δει τις ευεργετικές του ιδιότητες στον οργανισμό τους. Έχουν όμως εμφανιστεί και πολλά ακόμα σκευάσματα που έχουν προσπαθήσει να αντιγράψουν το συγκεκριμένο. Ναι δυστυχώς έχουν κυκλοφορήσει πολλές απομιμήσεις. Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί, να κοιτάμε να αγοράζουμε το γνήσιο και πάντα από το φαρμακείο της γειτονιάς μας. Μην ξεχνάμε πως στο παρελθόν είχα δοκιμάσει κολλαγόνο από ψάρι με υαλουρινικό οξύ και δεν είδα καμία διαφορά! Τι σε έκανε να αγαπήσεις τόσο το υγρό πόσιμο κολλαγόνο; Πόσο σε έχει βοηθήσει στην καθημερινότητά σου; Μα τα εκπληκτικά αποτελέσματα που προκαλεί στον οργανισμό σε ελάχιστο χρόνο! Στο δεύτερο μπουκάλι είναι ήδη ορατά! Πάρα πολύ ακόμα και σε θέματα ενέργειας και ύπνου πέραν όλων των άλλων! Το μυστικό της ομορφιάς είναι το collagen Pro Active και πόσο πιο άμεσα είναι τα αποτελέσματα όταν συνδυάζεται με προσεγμένη διατροφή, σωματική άσκηση και συνήθειες «καλής ζωής»; Ε βέβαια, όταν το συνδυάζουμε με σωστή διατροφή και άσκηση δεν θα πιστεύουμε τα αποτελέσματά του! Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 10 χρόνια από τώρα σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο; Με μια υπέροχη οικογένεια και 2-3 παιδιά!! Επαγγελματικά καταξιωμένη, περήφανη πάντα για αυτό που κάνω! Ελαττώματα έχεις; Πολλά! Είμαι πεισματάρα, δύσπιστη, εγωίστρια και αλλάζω πολύ δύσκολα γνώμη. Επίσης έχω πολύ κακή σχέση με το κινητό μου οπότε οι φίλοι μου μερικές φορές δυσκολεύονται για να με βρουν! Αλλά θεωρώ πως τα προτερήματα μου υπερτερούν! cityway

Το Collagen Pro Active, το αυθεντικό κολλαγόνο, χωρίς καμία προσθήκη υαλουρονικού οξέως, γλουκοσαμίνης, χονδροϊτίνης ή οποιουδήποτε άλλου συστατικού, είναι το καλύτερο συμπλήρωμα διατροφής, ιδανικό για άντρες και γυναίκες με καταπονημένο οργανισμό και για όσους θέλουν να έχουν ομορφιά, υγεία και ευεξία. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο, ότι το εμπιστεύεται σύσσωμη η ιατρική κοινότητα, οι φαρμακοποιοί οι διατροφολόγοι, αλλά και ο αθλητικός κόσμος.


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:17 ìì

Page 27

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

cityway


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:17 ìì

Page 28

ΠΡΟΣΩΠΑ

Ο Γιώργος Μαργαρίτης είναι λα κός τραγουδιστής με Λ και Τ κεφαλαία και βαριά. Γεννήθηκε στο Πετρωτό Τρικάλων αλλά στις φλέβες του ρέει και Μικρασιάτικο αίμα. Ο παππούς του Κώστας Μαργαρίτης κατάγονταν από την ευρύτερη περιοχή της Σμύρνης. Στη διάρκεια της καριέρας του έχει πραγματοποιήσει μεγάλες συνεργασίες, από τον Άκη Πάνου μέχρι τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και τον Σταμάτη Κραουνάκη. Φέτος κάνει ένα τολμηρό βήμα και πατάει για πρώτη φορά στο θεατρικό σανίδι στην παράσταση «Ο Αγαπητικός της Βοσκοπούλας» στο Παλλάς, σε σκηνοθεσία του Πέτρου Ζούλια. Στη συνέντευξη που ακολουθεί, ξετυλίγει το κουβάρι της ζωή του για να φτάσουμε στο «Δια ταύτα»...

Τα πρώτα χρόνια και η γνωριμία με τον Τσιτσάνη Ποιες αναμνήσεις είναι χαραγμένες στο νου σας από τα παιδικά σας χρόνια; Τι να πρωτοθυμηθώ, τη δυστυχία και την ταλαιπωρία; Γι’ αυτό πήρα τα μάτια μου σε ηλικία έντεκα χρονών και ήρθα στην Αθήνα. Στο χωριό μου γύρισα ύστερα από ένα χρόνο, γιατί δεν είχα βγάλει το δημοτικό, ώσπου στα δεκατέσσερα έφυγα για πάντα. Έτσι ήρθα σ’ αυτό το μεγάλο χωριό που λέγεται Αθήνα, να βρω την τύχη μουνα βγάλω τον καημό μου. Στα δεκατρία μου είχα γνωρίσει τον σπουδαίο Βασίλη Τσιτσάνη. Μου είχε πει να έρθω να τον βρω και έτσι έκανα. Τι σας ώθησε να ασχοληθείτε επαγγελματικά με το τραγούδι; Υπήρχε καημός από μικρό παιδάκι, από τότε που τα αυτιά μου άρχισαν να ακούνε τραγούδια, δεν είχα τίποτα άλλο μέσα μου, είχα καημό και με κέρδισε αυτό το είδος, το πολύ καλό μας λα'κό τραγούδι των μεγάλων μας δημιουργών. Το είχα μεράκι.

Τι είναι αυτό που κρατάτε από τη γνωριμία σας με τον Βασίλη Τσιτσάνη; Είδε και αποείδε ο πατέρας μου, εφόσον στην έκτη δημοτικού του ‘φυγα σε μια στιγμή για δυο-τρεις μήνες στη Μεθώνη Θεσσαλονίκης, σε ένα θείο μου και έβλεπε ότι εγώ δεν αλλάζω. Αυτό ήθελα και τίποτα άλλο, οπότε βρήκε κάποιες άκρες και ήρθαμε σε επαφή με αυτόν τον σπουδαίο μας συνθέτη, που θα πρέπει να μην τον μπερδεύουμε με κανέναν άλλον. Είχε δουλέψει πάρα πολύ στη ζωή του αυτός ο συνθέτης. Έτσι ανταμώσαμε σε ένα καφενείο κάπου στα Τρίκαλα, το οποίο το δούλευαν τα δυο αδέλφια του, ο Νίκος και ο Χρήστος. Μια οικογένεια, στην οποία ήταν όλοι χαμηλών τόνων, γελαστοί άνθρωποι. Εμένα με καλοδέχτηκαν και τα αδέλφια του Τσιτσάνη, οπότε ήρθε ένα Πάσχα ο «μέγας» Βασίλης Τσιτσάνης και ανταμώσαμε παρέα ο πατέρας μου, οι θείοι του Τσιτσάνη και κάποιοι άλλοι φίλοι του πατέρα μου. Ξεκρέμασε το μπουζουκάκι απ’ τον τοίχο και

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ:

«...ΤΟ ΛΑΪΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

ΕΙΝΑΙ ΛΕΡΝΑΙΑ cityway


ΔΙ

CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:17 ìì

Page 29

άρχισε να ψιλό-παίζει διάφορα τραγούδια να μπω και εγώ στο κλίμα, ήμουνα ντροπαλός κι ακόμα ντρέπομαι. Μπήκα στο κλίμα, αφού σιγοτραγουδούσε όλη η παρέα σε κάποιο ρεφρέν, με άκουσε ο «μέγας» ο Βασίλης Τσιτσάνης και μου λέει πάρε αμέσως μολύβι και χαρτί, εγώ πήρα και έγραψα το τηλέφωνό του και τη διεύθυνσή του. Έβγαλα το δημοτικό -γιατί είχα μείνει και στην ίδια τάξη- σε ηλικία δεκατριών χρονών και στη συνέχεια πήρα το τρενάκι και ήρθα στην Αθήνα. Μου είχε πει, όταν μεγαλώσεις και βγάλεις το σχολείο, έλα να με βρεις. Οπότε εγώ ήμουν πολύ μικρός και για να γραμμοφωνήσω και να τραγουδήσω, δεν είχα πείρα ούτε για να ξενυχτήσω ακόμα. Δεν μπορεί ένα παιδί δεκατεσσάρων χρονών να ξενυχτάει, δεν μπορεί αυτό το πράγμα να γίνει. Μην ακούς μερικούς που λένε «εγώ τραγουδούσα από τα δώδεκα κι απ’ τα δέκα κι απ’ τα δεκαπέντε»... Πού τραγούδησες; Στο σπίτι σου, στους φίλους σου, στην παρέα σου;... Όχι όμως σοβαρά επαγγελματικά και να σε εμπιστευτεί ένα πλήθος ανθρώπων και να περάσουν τη βραδιά τους. Αυτό δεν νομίζω να το λέει ένας λογικός άνθρωπος, πρέπει να έρθει το πράγμα μόνο του.

ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΠΟΤΕ

Α ΥΔΡΑ...»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΗ cityway


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ

4:17 ìì

Page 30

Οι μεγάλες συνεργασίες Γιατί καθυστερήσατε να μπείτε στη δισκογραφία;

Ήρθα κάτω, έκανα διάφορες δουλειές εδώ, έχω κοιμηθεί μέχρι και σε παγκάκια... Ήμουν πέντε χρόνια άνεργος, από δω κι από ‘κει έκανα μεροκάματα σε οικοδομές, παντού. Πέρασαν κάποια χρόνια, πήγα φαντάρος, γύρισα, τότε ο «μέγας» Τσιτσάνης είχε σταματήσει να συνθέτει, βλεπόμασταν και τον άκουγα μέχρι που μας ταξίδεψε για τους ουρανούς. Τότε τραγουδούσα στη Γλυφάδα και πέρναγε από εκεί, άφηνε το αμάξι δίπλα σ’ αυτήν την οδό που λέγεται τώρα «Οδός Βασίλη Τσιτσάνη» - τότε λεγότανε Βάο - εκεί εγώ τραγουδούσα, Βουλιαγμένης και Βάο γωνία. Ο Τσιτσάνης σχόλαγε από τα μαγαζιά και ερχόταν με το αμάξι εκεί και τον έβλεπα σχεδόν κάθε πρωινό. Ήταν απλός άνθρωπος, δεν θα ξεχάσω τον ρυθμό και την ένταση που χτύπαγε την πέννα στο μπουζούκι. Δούλεψα περίπου δέκα χρόνια ως άγνωστος τραγουδιστής, αλλά ήμουν πολύ καλός και τυχερός επίσης, γιατί με πίστευαν οι επιχειρηματίες και οι φίλοι οι οποίοι γνώριζα... Όσοι υπάρχουνε και όσοι δεν υπάρχουνε κι αυτοί ακόμα με είχαν πιστέψει και είχαν δει από τότε αυτό το πράγμα που είχα απάνω μου, ότι κάποια μέρα θα τους δικαίωνα... Κι έτσι έγινε. Με όσους φίλους μου υπάρχουν ακόμα, βλεπόμαστε, τα λέμε και χαίρονται για μένα και χαίρομαι κι εγώ γι’ αυτούς...

«Ο τραγουδιστής είναι σαν το αηδόνι, βγάζει τον καημό όποτε αυτός νιώσει. Έτσι νιώθω εγώ από μικρός, όποιος μου έλεγε πες ένα τραγούδι, εγώ γελούσα» cityway

Δεν ήταν τόσο εύκολα τα πράγματα, η οικογένεια μου δεν ήταν σε καλή οικονομική κατάσταση, πέρασε μεγάλη λαχτάρα για περίπου είκοσι με τριάντα χρόνια. Έπρεπε πρωτίστως να βοηθήσω τους δικούς μου ανθρώπους, τους γονείς μου και μετά όλα τα υπόλοιπα. Δεν ήμουν ο μοναδικός που είχα αυτό το πρόβλημα, αρκετές οικογένειες στάθηκαν στα πόδια τους τη δεκαετία του ‘80, είτε το ‘75. Εγώ στάθηκα στα πόδια μου το ‘73, άργησα πάρα πολύ. Έπρεπε να υπηρετήσω το καλό τραγούδι, όπως κάνω αυτή τη στιγμή... Για να γίνει αυτό ήθελε δουλειά. Δεν μπορεί ένα παιδί είκοσι χρονών να κάνει δίσκο, κι άντε πες ότι έκανες, ο κόσμος σε αγκάλιασε, αλλά είναι μέχρι εκεί. Αυτό το έχουν πάθει πολλοί τραγουδιστές που βγήκαν στα είκοσι και τρελάθηκαν, εκεί να δεις «καλάμια». Έπρεπε να έρθει η ώρα. Τη δεκαετία εκείνη που δεν ήμουν στη δισκογραφία, είχα τις προτάσεις μου και πολύ καλές μάλιστα, από σπουδαίους καλλιτέχνες. Ο Απόστολος Καλδάρας με πήγε δυο φορές στο studio της Columbia. Με τον «μεγάλο» Γιώργο Ζαμπέτα ήταν να συναντηθούμε να με ακούσει, αλλά εκείνη την ημέρα είχε ακυρωθεί το studio. Αργότερα ο Βασίλης Βασιλειάδης, ο Αντώνης Ρεπάνης, ο Τάκης Σούκας που κάναμε και τον πρώτο μου δίσκο. Τον Τάκη Σούκα την πρώτη φορά που ήταν να βρεθούμε για να τα πούμε, τον έστησα και δεν πήγα… τόση πολλή ταλαιπωρία είχα επάνω μου. Είχα ένα χόμπι δεν θα στο κρύψω, ήταν ο τζόγος... Είναι άτιμο πράγμα, έχει καταστρέψει κόσμο και κοσμάκη. Ήταν κι αυτό, ένα μέρος από την καθυστέρηση της καριέρας μου. Σε όλη την λεωφόρο Βουλιαγμένης, από τους Στύλους μέχρι κάτω στην Γλυφάδα, είχα κάποιες κρυψώνες και όταν έφερνα καλή ζαριά έκρυβα κάποια ψιλά για να τα έχω στις γκίνιες μου. Έτσι το ραντεβού πήγε στράφι. Αυτό συνέβη το ‘76. Τελικά κάναμε δίσκο το ‘81, μετά από πέντε χρόνια. Από εκεί και πέρα, το πλατύ κοινό αρχίζει και με γνωρίζει.

Θα ήθελα να σταθούμε λίγο στις συνεργασίες που σας σημάδεψαν, πείτε μου δυο λόγια; Έχω κάνει αρκετές συνεργασίες.Καλές ήταν για εκείνη την εποχή, δυνατές. Και ο Σαββόπουλος ήταν σπουδαία συνεργασία και μακάρι κάποια στιγμή να την επαναλάβουμε. Αυτή όμως που με σημάδεψε ήταν σε έναν χώρο που λεγόταν «Playboy» στη λεωφόρο Συγγρού, ήταν καινούργιο το μαγαζί με πρωτότυπη ονομασία για την Ελλάδα, ήμουν καινούργιος και εγώ τότε τραγούδησα το «μα τι λέω, τι λέω», ήταν μεγάλη επιτυχία του


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:17 ìì

Page 31

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Αντώνη Ρεπάνη που το έγραψε. Εκεί ήταν όλοι επιτυχημένοι, μεγάλα ονόματα, Τζένη Βάνου, Γιάννης Βογιατζής, Νέλλη Γκίνη, ο Δημήτρης Ψαριανός, ο μαέστρος ο Χάρης Λυμπερόπουλος κι εγώ. Αυτό το σχήμα μου έχει μείνει, γιατί λέγαμε ωραία τραγούδια και ήταν ωραίες φωνές. Κι άλλα σχήματα ήταν ωραία, όπως με τον Γιάννη Πουλόπουλο και την Καίτη Γκρέυ στην «Νεράιδα». Δισκογραφικά δεν πρέπει να παραλείψω τον πρώτο συνθέτη μου τον Τάκη Σούκα... Ο Τάκης έβαλε το πρώτο λιθάρι στο οικοδόμημα, μου έδωσε ό,τι καλύτερο είχε εκείνη την εποχή. Πρόλαβα και τραγούδησα δημιουργούς όπως, τον Άκη Πάνου, τον Ρεπάνη, τον Νικολόπουλο, τον Μουσαφίρη, τον Μπάμπη Μπακάλη, τον Βασίλη Βασιλειάδη. Ενώ πρόσφατα έκανα μια γεφύρωση που δεν έχει κάνει κανένας λα'κός τραγουδιστής με τους έντεχνους δημιουργούς. Με τον Μαχαιρίτσα κάναμε μια επιτυχία μεγάλη. Αυτές οι δυο πλευρές του τραγουδιού, το λα'κό με το έντεχνο δεν είχαν και τις καλύτερες σχέσεις, όχι με όλους βέβαια. Έχω κάνει δυνατές συνεργασίες, για εμένα είναι όλοι τους πετυχημένοι δημιουργοί, τους αγαπώ πολύ και τους σέβομαι.

Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας μου είχε πει σε συνέντευξη πως είστε ο τελευταίος Λα4κός Τραγουδιστής, τι απαντάτε εσείς; Ο τελευταίος με τα βιώματα αυτά που ζητάει το τραγούδι, το οποίο υπηρετώ, εγώ συμφωνώ.

Μπορεί να είμαι ο πιο μικρός της παρέας από εκείνη τη γενιά που τραγουδούσε αυτά τα τραγούδια, αλλά όμως τα έχω και εγώ

αυτά τα βιώματα. Είμαι μερακλής-διασκεδαστής τραγουδιστής.

Ο Λαυρέντης είναι πολύ γλυκός συνθέτης, αυτό το τραγούδι που μου έγραψε το «Πεθαίνω για σένα» έχει τέτοια ομορφιά, δεν μπορώ να καταλάβω, τώρα δυναμώνει πολύ. Μου θυμίζει λίγο το «Κελί 33» που έχει σκεπάσει τα πάντα. Το «Πεθαίνω για σένα» μην ξεχνάμε πως φέρει και τον τίτλο από την ταινία της Ελένης Ράντου.

Το λα κό τραγούδι σήμερα Πώς βλέπετε το λα4κό τραγούδι σήμερα; Πρώτα απ’ όλα ο κόσμος να μην κρίνει αρνητικά τους καινούργιους, να τους κρίνει θετικά... Και οι καινούργιοι είναι καλοί τραγουδιστές - όχι όλοι - και σε εμάς συνέβαινε αυτό τότε. Κάποιοι

πήγαν σπίτι τους και τώρα θα πάνε κάποιοι στα σπίτια τους. Όμως τα νέα παιδιά, έχουν αυτά τα βιώματα, έτσι θα μας τραγουδάνε τα λα'κά τραγούδια, μην περιμένουμε να μας τραγουδήσουν όπως μάθαμε εμείς. Εμείς ανήκουμε σε μια άλληγενιά, έχουμε άλλα βιώματα και ακούσματα και απαιτούμενα μας τα λένε έτσι, όπως νομίζουμε εμείς. Δεν πάνε έτσι τα πράγματα,θα τα λένε όπως θέλουν. Αυτό θα είναι το κριτήριο των νέων. Θα ήθελα να πω στον κόσμο πως όσοι λένε ότι: «να μωρέ δεν τα λένε καλά, δεν ξέρουν να τραγουδήσουν»... πως αυτά δεν ισχύουν. Να τους κρίνει η γενιά τους, Αλέξανδρέ μου, εσείς θα κριθείτε μόνοι σας. Εγώ το μόνο που μπορώ να κάνω, είναι να σας ευχηθώ να έχετε καλή υγεία και καλή σταδιοδρομία. Αυτό που έχω εγώ στο μυαλό μου, μπορεί να μην το χρειάζεται η εποχή, πώς θα κάτσω να σας πω τι να κάνετε; Το να προσέχετε στη ζωή σας, είναι του Θεού. Αν θα με ρωτήσετε θα σας πω τη γνώμη μου. Το «κακό» ξεκινάει από το γεγονός πως αυτοί που άκουγαν το πολύ καλό λα κό τραγούδι-όχι ότι έχει τελειώσει το λα κό τραγούδι, δεν τελειώνει ποτέ είναι λερναία Ύδρα- τι γίνεται όμως; Φύγανε οι θεατές, οι ακροατές έχουν φύγει από τη ζωή, από εκεί ξεκινάει. Όταν έχει φύγει ο άνθρωπος που το άκουγε, έρχεται μια άλλη νεολαία, η οποία δεν έχει αυτά τα βιώματα. Εγώ θα πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους νέουςμας, όπως και ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους μετανάστες που υπάρχουν αυτή τη στιγμή μέσα στην πατρίδα μας. Είναι τρία τα εκατομμύρια οι μετανάστες και όχι ενάμιση, είναι πιο πολλοί από εμάς αυτή τη στιγμή. Οι άνθρωποιαυτοί το ξέρεις ότι με γνωρίζουν όλοι; Μικροί - μεγάλοι. Εάν κυκλοφορήσω αυτή τη στιγμή στην Ομόνοια, έχω τρελαθεί ο ίδιος. Υπάρχει Έλληνας που δεν με ξέρει και δεν υπάρχει πρόσφυγας που να μην με ξέρει. Απίστευτο και όμως αληθινό. Οι μετανάστες που ήρθαν εδώ, θέλουν να μάθουν την Ελλάδα. Το ίδιο κάνουμε και εμείς στο εξωτερικό, τους ξένους τους ξέρουμε, τους δικούς μας δεν μαθαίνουμε. Όσο για τους νέους, μου αρκεί που ακούν τα τραγούδια μου και ξέρουν, πραγματικά τους ευχαριστώ.

Το τελευταίο διάστημα υπάρχει ένας «οργασμός» από νεώτερους μουσικούς να διασκευάζουν παλιά τραγούδια, άλλοι με φολκλορικό τρόπο και άλλοι πιο συνετά. Ποια η άποψή σας; Κατά καιρούς υπάρχουν τραγουδιστές που πείραξαν το ρεπερτόριο των δασκάλων μας και το έκαναν τρις χειρότερα. Οι νέοι τουλάχιστον -όπως το συγκρότημα που πήρε τη Φραγκοσυριανή- εγώ θα τους χειροκροτήσω, γιατί κάνουν κάτι άλλο. Κάποιοι άλλοι τραγουδιστές που έπιασαν και είπαν τα τραγούδια των μεγάλων μας δημιουρcityway


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:17 ìì

Page 32

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ γών, ντεμέκ να τα πουν καλύτερα, αλλά τελικά τα χαλάσανε. Νομίζουν ότι τα είπαν καλά, ο κόσμος όμως πάει και αγοράζει τους αυθεντικούς δίσκους, τους original.

Τα χρόνια της υπομονής... Είπατε ότι περάσατε δύσκολα χρόνια, μοιάζουν εκείνες οι μέρες με τις σημερινές; Καμία σχέση και εύχομαι να μην έρθουν ποτέ ξανά εκείνα τα χρόνια. Υπάρχει μια μερίδα ανθρώπων στους οποίους πρέπει να συμπαρασταθούμε όλοι. Μακάρι να μην έχει κανένας την ανάγκη κανενός, αλλά όλοι πρέπει να είμαστε μαζί γιατί δεν συμφέρει κανέναν, και τα ρημάδια εδώ μένουνε δεν παίρνουμε τίποτα μαζί μας. Εύχομαι να το ξεπεράσουμε, είναι μια μερίδα των οποίων η μοίρα τους και η τύχη τους δυστυχώς είναι αυτή.

Η τοποθέτηση του Γιώργου Μαργαρίτη για την πολιτική και οικονομική κρίση; Καλυτέρευση δεν βλέπω, αντίθετα μου φαίνεται να έρχονται χειρότερες μέρες. Είμαι με ανθρώπους, οι οποίοι βλέπουν έστω και για λίγο το αύριο. Πονάω πολύ τον απλό άνθρωπο, δεν ανήκω στους “μπρούκλιδες”, γιατί όπως σου είπα έζησα δύσκολα χρόνια και δεν μπορεί να με κερδίσει με τίποτα ό,τι κι αν έρθει δίπλα μου. Το μόνο που έρχεται είναι η αγάπη του κόσμου. Η αγάπη αυτή είναι πολύ δυνατή και φυσικά αμοιβαία, τους ευχαριστώ πολύ όλους.

είτε ξένα, μιλάμε για ακούσματα σαράντα χρόνων. Αυτή την περίοδο τελειώνει μια δυνατή παραγωγή, γύρω στα πενήντα τραγούδια, από την αρχή της δισκογραφίας μου, συν δέκα τραγούδια που μου άρεσαν, από κάποιους συνθέτες. Επίσης ερμηνεύω έναν “διάλογο” με την Άσπα Θεοφίλου, ένα τραγούδι του «μεγάλου» Τάκη Σούκα. Σε λίγο καιρό θα κυκλοφορήσει. Τον λόγο που επέλεξα να πω ξανά τα τραγούδια αυτά, το εξηγώ στον πρόλογο που θα έχω στο cd. Τα τραγούδια αυτά φέρνουν τον τίτλο «Τα τραγούδια της Ομόνοιας»,είμαι και εγώ ένας τραγουδιστής που βγήκα μέσα από την Ομόνοια. Δεν διστάζω να σου πω, πως η μισή δισκογραφία της Ελλάδας βγήκε από την Ομόνοια, όταν ακούσετε τον πρόλογο θα καταλάβετε τι εννοώ.

Η σημασία της οικογένειας για εσάς; Η οικογένειά μου δεν ανακατεύεται με την δουλειά μου, τα παιδιά μου είναι εικοσιτριών και εικοσιτεσσάρων χρονών, τώρα τελειώσανε από τα πανεπιστήμιά τους. Συμβάλλουν όμως με την αγάπη τους όλοι. Κατά τ’ άλλα, υπάρχουν άνθρωποι τριγύρω μου, οι οποίοι κι αυτοί λένε τη γνώμη τους, που με πείθουνε, μεοδηγούν σε κάποιους δρόμους που εγώ δεν μπορώ να δω, όπως η συνεργασία μου με το Θέατρο Παλλάς που δεν ήξερα αν πρέπει να κάνω μια τέτοια κίνηση. Χρωστάω σ’ αυτά τα άτομα ένα μεγάλο «ευχαριστώ» που το κατόρθωσαν και με έπεισαν. Δεν μπορεί ένας καλλιτέχνης να τα ξέρει όλα...

Ο Γιώργος απλός και λα κός Ένα παράπονό σας; Το παράπονό μου είναι το ότι δεν έμαθα πολλά γράμματα, αρκετές φορές αναρωτιέμαι «πώς τα βγάζεις πέρα ρε Γιώργο;». Στιγμές-στιγμές σκέφτομαι, λεςτο ότι δεν έμαθα και πολλά γράμματα να μου έκανε καλό στη ζωή μου; Είναι πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι έβγαλαν πανεπιστήμια και έχουν γίνει αρχικλέφταροι, γιατί τα έμαθαν τα γράμματα για να κλέβουν; Υπήρχε μια παροιμία που έλεγε: «μάθε γράμματα να μην σε κορο%δεύει ο άλλος». Να μάθω εγώ γράμματα να κορο'δέψω τον άλλον; Αν το σκεφτείς, στο βάθος έχει κάτι να πει αυτή η παροιμία. Δόξα τω θεώ την υγεία μας να έχουμε, ο κόσμος όλος και εγώ, να συνεχίσω να εισπράττω όλη αυτή την αγάπη... και την μισή να παίρνω, εμένα πάλι θα μου φτάνει.

Πώς περνάτε την καθημερινότητά σας; Ακούω πολύ τραγούδι. Άρχισα να ακούω τραγούδια, τα οποία άκουγα εκείνα τα χρόνια που δεν ήμουνα γνωστός. Τραγούδια, είτε είναι δικά μας cityway

Κι από το πάλκο στη σκηνή του Παλλάς... Έχουμε ένα κλασσικό έργο, με αυτούς τους πολύ καλούς ηθοποιούς. Όλοι τους είναι υπεύθυνοι καλλιτέχνες τους οποίους λατρεύει ο κόσμος. Το έργο το έβλεπα όταν ήμουν πολύ μικρός, το έχουν παίξει σπουδαίοι ηθοποιοί. Οι μέρες έρχονται κάπως προς τα πίσω και η παράδοσή μας αυτή είναι δυνατή. Εγώ κάνω τον τραγουδιστή, ερμηνεύω κάποια τραγούδια τα οποία δένουν με την ατμόσφαιρα του έργου. Είναι κάτι διαφορετικό για μένα αυτή η συνεργασία και ευχαριστώ πολύ την Ελένη Κούρκουλα και τον Διονύση Παναγιωτάκη που με επέλεξαν. Επίσης, ευχαριστώ και τον σκηνοθέτη μας, τον Πέτρο Ζούλια με τον οποίο γίναμε φίλοι και πίνουμε τακτικά το καφεδάκι μας...


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:24 ìì

Page 33

Γρηγ. Αυξεντίου 58-60 Άνω Ιλίσια, Αθήνα τηλ.: 210 7487683 www.dolcecafebar.gr Dolce Cafe Bar

Ένα μέρος που σίγουρα θα σου κάνει εντύπωση η ιδιαίτερη διακόσμηση αλλά και το καλό φαγητό. Κάθε βράδυ ζωντανή ελληνική μουσική παρέα με καλό τσίπουρο και κρασί. Ανοιχτά καθημερινές από τις 7 το απόγευμα μέχρι τις 5 το πρωί και τα Σαββατοκύριακα από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 5 το πρωί.

Γρηγορίου Αυξεντίου 58 -60 Ιλίσια, Τηλ.: 21 07775050 Grammes Ton or izo nto n


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:24 ìì

Page 34

ΠΑΜΕ ΘΕΑΤΡΟ

Πλούσιος αναμένεται να είναι ο φετινός θεατρικός χειμώνας με παραστάσεις υψηλού επιπέδου, με σκοπό να καλύψουν όλα τα γούστα. Την πάλαι ποτέ «Ελληνική Θεαμάτων, ήρθαν να την διαδεχθούν τα «Αθηναϊκά Θέατρα Α.Ε.». Η νεοσύστατη εταιρεία των Ελένης Κούρκουλα-Διονύση Παναγιωτάκη, στοχεύει σε έργα υψηλής αισθητικής όπως έχει γίνει ήδη αντιληπτό. Στο “Παλλάς” από τις 11 Οκτωβρίου, έχει ξεκινήσει ο «Αγαπητικός της Βοσκοπούλας» του Δημήτριου Κορομηλά και σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια. Ο Θίασος αποτελείτε από κορυφαίους έλληνες ηθοποιούς όπως: Ρένη Πιττακή, Χρήστο Στέργιογλου, Μαρία Πρωτόπαπα, Βασίλη Μπισμπίκη, Πάνο Βλάχο, Ευγενία Δημητροπούλου κ.α. Αξίζει να σημειωθεί πως στην παράσταση τα δημώδη τραγούδια ερμηνεύει ζωντανά ο Γιώργος Μαργαρίτης. Στο εν λόγω θέατρο από 11 Φεβρουαρίου θα ανέβει η παράσταση «Ο κύκλος με την κιμωλία» του Μπρεχτ, σε σκηνοθεσία Τζέζαρις Γκραουζίνης με τον Νικήτα Τσακίρογλου, την Μαρία Πρωτόπαπα, τον Αντώνη Λουδάρο κ.α. Στο θέατρο «Λαμπέτη»και για τρίτη συνεχή χρονιά συνεχίζουν ακάθεκτοι οι «Άντρες έτοιμοι για όλα» με τους: Ευριπιώτη, Κόκλα, Τσιμισέλη, Ευθυμιάδη, Σταυρακέλη κ.α. Ο Δημήτρης Καταλειφός συνεχίζει για δεύτερη σαιζόν την «Εκδοχή του Μπράουνινγκ»για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων στο θέατρο “Εμπορικόν”. Αξίζει να σημειωθεί πως στο πλευρό του έχει την Πέγκυ Σταθακοπούλου ενώ την σκηνοθεσία υπογράφει η Ελένη Σκότη. Ο Σταμάτης Φασουλής υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Νίκου Χατζόπουλου ντύνεται «Δικηγόρος Ντάροου» από τις 24 Οκτωβρίου στο θέατρο “Δημήτρης Χορν” και για 40 παραστάσεις. Με μεγάλη αγωνία αναμένεται και η «Ντόλλυ, η Προξενήτρα» με την Βίκυ Σταυροπούλου και τον Χρήστο Χατζηπαναγιώτη στο “Αλίκη”, παρέα με έναν λαμπερό θίασο και σκηνοθέτη τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη. Ακριβώς δίπλα, στο θέατρο “Μικρό Παλλάς” και για δεύτερη χρονιά ο Θοδωρής Αθερίδης με τον Γιάννη Ζουγανέλη, συνεχίζουν τα «Πράγματα και Θαύματα» ενώ τα ΔευτερόΤριτα και ύστερα από απουσία μερικών χρόνων έρχονται και πάλι οι «Ήρωες» της Ελένης Γκασούκα με πρωταγωνιστή τον Θανάση Αλευρά. Στο θέατρο «Άνεσις» ο Τάσος Ιορδανίδης επέλεξε να ανεβάσει το «Λεωφορείο ο Πόθος»του Τένεσι Ουίλιαμς με συμπρωταγωνίστρια την Κατερίνα Λέχου. Η σκηνοθεσία είναι του Λεβάν Τσουλάτζε ενώ την μουσική υπογράφει ο Θάνος Μικρούτσικος. «Δυο γυναίκες χορεύουν» στο θέατρο “Ιλίσια-Βολανάκης” με τις Χρυσούλα Διαβάτη και Θάλεια Ματίκα, η παράσταση που αγαπήθηκε όσο καμία άλλη την προηγούμενη σαιζόν, συνεχίζει και φέτος. cityway

Ανοίγει ξανά το θέατρο “Βέμπο” στο Μεταξουργείο, με την παράσταση: «Πριν το χάραμα» των Ρέππα-Παπαθανασίου. Η διανομή είναι πολυάνθρωπη, περισσότεροι από 30 καλλιτέχνες. Τους βασικούς ρόλους έχουν αγαπημένοι τραγουδιστές και καλοί ηθοποιοί: (αλφαβητικά) Σοφία Βόσσου, Στέλιος Διονυσίου, Ευθύμης Ζησάκης, Κατερίνα Κούκα, Βάσω Λασκαράκη, Μπέτυ Μαγγίρα, Αλέξανδρος Μπουρδούμης, Ορέστης Τζιόβας. Ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης σκηνοθετεί του «Τενόρους» στο θέατρο “Ζίνα” και συμπρωταγωνιστεί με τον Θανάση Τσαλταμπάση. Τo “Pantheon Theater” μπαίνει δυναμικά στον θεατρικό χάρτη της πόλης με ξεχωριστές παραστάσεις. Από τις 17 Οκτωβρίου ανεβαίνει ο «Συρανό ντε Μπερζεράκ» σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα και πρωταγωνιστές τους: Βασίλη Χαραλαμπόλουλο, Σμαράγδα Καρύδη, Γιώργο Παπαγεωργίου κ.α. Στην παιδική σκηνή του “Pantheon”συναντάμε τον Σάκη Ρουβά να ντύνεται «Ηρακλής»έχοντας στο πλευρό του την Ρούλα Πατεράκη, την Ναταλία Δραγούμη και την Αγορίτσα Οικονόμου. Η σκηνοθεσία ανήκει στον νέο δημιουργό Απόλλωνα Παπαθεοχάρη. Από τον Ιανουάριο του 2015 θα ηχήσουν οι «Καμπάνες του edelweiss» η νέα πρωτότυπη ροκ όπερα του Νίκου Καρβέλα, με πρωταγωνίστρια την Άννα Βίσση και σκηνοθέτη τον Γιάννη Κακλέα, αναμένεται να κλέψει τις εντυπώσεις. Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του “Pantheon Theater”Δημήτρης Λιγνάδης, θα σκηνοθετήσει το μιούζικαλ “Victor/Victoria” με την Μαρία Ναυπλιώτου στον πρωταγωνιστικό ρόλο, στον θίασο θα βρίσκονται επίσης ο Γιάννης Ζουγανέλης και ο Αλέξης Γεωργούλης. Η πρεμιέρα έχει οριστεί για τις 27 Μαρτίου. Επίσης συνεχίζει από πέρσι ο «Πουπουλένιος» στο θέατρο «Αθηνών», με τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, Νίκο Κουρή, Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο και Γιώργο Πυρπασόπουλο. Τέλος, ο θεατρικός παραγωγός Τάσος Παπανδρέου ετοιμάζει την δυναμική επιστροφή του. Για φέτος τον χειμώνα θα διαχειρίζεται τα θέατρα: “Γκλόρια”, “Διάνα”, “Πειραιώς 131”, “Αποθήκη” και “Κιβωτός”. Στο “Γκλόρια” ετοιμάζουν μια δυνατή κωμωδία σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή, ενώ στο “Πειραιώς 131” συνεχίζουν «Οι Φόνισσες της Παπαδιαμάντη» με ανανεωμένο και πολύ δυνατό θίασο. Στην “Αποθήκη”, θα δούμε τη Βασιλική Ανδρίτσου με τον Νίκο Μουτσινά σε μια κωμωδία των Ρήγα-Αποστόλου ενώ στο “Κιβωτός” μια κωμωδία του Γιώργου Βάλαρα. Περισσότερα θεατρικά νέα στο επόμενο τεύχος μας. Μέχρι τότε, καλή σας διασκέδαση! Η ομάδα του cityway


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:24 ìì

Page 35


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:25 ìì

Page 36

#51

Photoscope

ποιοςεισαι

γιωργο ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ Η ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗ ρωτάει τον ΓΙΩΡΓΟ

O Γιώργος Παπαγεωργίου είναι ηθοποιός, μουσικός και ιδρυτικό μέλος των Pӧlkar. Από τις 17 Οκτωβρίου θα βρίσκεται στο Pantheon Theater στην παράσταση «Συρανό ντε Μπερζεράκ» σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα. Στη συνέχεια θα βρίσκεται στη σκηνή του θεάτρου Πόρτα στο έργο «Το μυστήριο της Πολιτείας Χάμελιν» σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου. Επίσης στην παράσταση «Μότζο» του Τζεζ Μπάτεργουερθ πάλι σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου. Παράλληλα ετοιμάζει με τον Σίμο Κακάλα, επίσης για το θέατρο Πόρτα, ένα βαριετέ για δύο, υπό τον τίτλο “Bochin sky brothers present: The dead east fiesta cantaleros grande!” που θα παρουσιαστεί στις 3 Φεβρουαρίου. Πρόσφατα γύρισε το video clip για το τραγούδι “Love me tonight”. Αυτό τον καιρό ετοιμάζει μαζί τους Pӧlkar τον πρώτο τους προσωπικό δίσκο στο Royal Alzheimer Hall στη Θεσσαλονίκη, παρέα με τον Τίτο Καργιωτάκη και τον Χρήστο Χαρμπίλα, αποκλειστικά με δικά τους μέσα. Θα βοηθήσεις; Μπες στο Groopio.gr και δες τον τρόπο Ο Γιώργος ντύνεται ρόλους, τραγουδάει, συνθέτει, παίζει γιουκαλίλι και που και που γράφει μικρές ιστορίες που δημοσιεύονται σε κάποια freepress. Όπως αυτή της 4ης φωτογραφίας που δημοσιεύθηκε στο cityway πριν ένα χρόνο. Μιλάει με άνεση για τον πρώτο του έρωτα σε όλους εκτός από εκείνην. Μας εκμυστηρεύτηκε εντελώς εμπιστευτικά ότι τη συνάντησε τυχαία μετά τη δημοσίευση της ιστορίας, σκέφτηκε να της μιλήσει, αλλά «κώλωσε». Ήταν με παρέα. «Θα φανώ περίεργος», σκέφτηκε. cityway

Περισσότερα φωτοσκόπια στο www.brainco.gr


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

ιάς «Τροβαδούρους Παλα Mε τους εξαιρετικούς ς τον «Δεσμό». Αθήνας» ηχογραφώντα

4:25 ìì

«Ρινόκερος» του Ιονέσκο σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου στο θέατρο Θησείον, λίγο πριν την έναρξη του β’ μέρους, με τους Μανώλη Μαυροματάκη και Γιώργο Χρυσοστόμου.

ια και βόλτα «Ανεβαίνεις τα σκαλ στο χωριο!»

Μια βόλτα στο Καπάνι.

Η ημέρα αποφοίτησής του απο τη δραματική σχολή του Εθνικού

«Σε αυτή την ηλικία δε ν είχα καθόλου καλή σχέση με το φα γητό»

Page 37

ht» videoclip «Lovemetonig Από τα γυρίσματα του των Pӧlkar

α Μarketing: «Αποφάσισ ρε. φε διέ εν με ν δε ότι νωρίς τη σα είω Παρ’ όλα αυτά, τελ σχολή»

της Αθήνας Στον κλασικό μαραθώνιο , παρέα ου ύρ κτο Αρ στο πλευρό του με άλλους bearlovers


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:25 ìì

Page 38

#39

Photoscope

ποιαεισαι

ανδριανα ΜΠΑΜΠΑΛΗ Η ΚΙΡΚΗ ΚΑΡΑΛΗ

ρωτάει την ΑΝΔΡΙΑΝΑ

Περισσότερα φωτοσκόπια στο www.brainco.gr

Η Ανδριάνα Μπάμπαλη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Οικονομικά και Μουσική, αλλά αφιερώθηκε στην τελευταία, όταν από το 1998 βρέθηκε πλάι στον Νίκο Πορτοκάλογλου, παίρνοντας το “βάφτισμα του πυρός”. Το 2010 συμμετείχε ως ηθοποιός στην ταινία του Άρη Μπαφαλούκα «Άπνοια» και το 2011 στη θεατρική παράσταση «Γκρης Ηλέβεν» του Γιώργου Νανούρη. Η Ανδριάνα αν δεν ήταν τραγουδοποιός θα ήθελε να είναι εξερευνήτρια κι αν μπορούσε να κάνει μια ευχή που σίγουρα θα έπιανε, δε θα έκανε μόνο μια: θα ζητούσε να κερδίσει το τζακ ποτ για να πραγματοποιήσει όλες τις περιττές ματαιοδοξίες της, αλλά και να ταξιδέψει για να βοηθήσει τον κόσμο που έχει πραγματική ανάγκη. Στην 9η εικόνα βρίσκεται στο χωριό της, τη Φοινικούντα και στη 10η στη Siena της Ιταλίας, όπου ζει μια παράλληλη ζωή με το κωδικό όνομα Lina Babalina.

cityway


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:25 ìì

Η παρέα με την οποία περιόδευσες αυτόν τον καιρό.

ς σου “μπαμπάς”; Ποιος είναι ο μουσικό

Η πιο απροσδόκητη συνάντηση που είχες μέχρι σήμερα επί σκηνής.

Αν δεν ήσουν τραγουδοποιός, θα ήθελες να είσαι:

Σε διαβεβαιώνουν ότι η επόμενη ευχή που θα κάνεις, θα πιάσει. Όμως θα είναι η τελευταία σου ευχή που πιάνει. Τι εύχεσαι;

Σου χαρίζουν απεριόριστ η ποσότητα υπομονής για να τη χρησ ιμοποιήσεις αποκλειστικά απέναντι σε μία και μοναδική δυσκολία. Πως κά νεις χρήση;

Page 39

ραφική Πίσω από την κινηματογ κάμερα.

, που δεν έχει σχέση Κάτι που αγαπάς πολύ ι μέσα στο σπίτι σου. με μουσική και βρίσκετα

Κάποιο προεφηβικό καλοκαίρι.

σου

μάρτυρας Αν ήσουν προστατευόμενη σμου θα κό της CIA, σε ποιο μέρος του ο όνομα ποι με ι κα υν ίλο στε σε ‘θελες να φτίσουν”; θα επιθυμούσες να σε “βα


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:25 ìì

Page 40

ΚΙΤΡΙΝΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ

Ροκ είναι να μπορείς και να είσαι χαρού μ «+ 10» το προηγούμενο άλμπουμ, μια δουλειά που ταυτίστηκε με την δεκάχρονη σχεδόν παρουσία σας στη δισκογραφία. Σήμερα προσθέτουμε λίγα παραπάνω χρόνια...! Θέλω να μου πείτε πώς ήταν αυτή η διαδρομή για σας, τι χρώματα είχε, εκτός από το έντονο και χαρούμενο κίτρινο που έτσι κι αλλιώς σας χαρακτηρίζει. Υπάρχουν κάποιες στιγμές που ξεχωρίζετε;

Το «+10» ήταν πράγματι ένας επετειακός δίσκος. Με αυτό το άλμπουμ θελήσαμε να κάνουμε έναν απολογισμό της δεκαεcityway

τίας, να περάσουμε από όλα τα στάδια που μέχρι τότε είχαμε περάσει μουσικά και ενορχηστρωτικά. Το συγκεκριμένο άλμπουμ είχε κάποιες πολύ σημαντικές στιγμές, καθώς υπήρξανε όλες οι αδειοδοτήσεις για να διασκευάσουμε Θεοδωράκη, Μούτση και φυσικά μας δόθηκε η άδεια να μελοποιήσουμε Καββαδία, κάτι που στην Ελλάδα για πολλά χρόνια υπήρξε άβατο. Έγινε λοιπόν ειδική εξαίρεση για μας κι αυτό ήταν μια εξαιρετικά σημαντική στιγμή. Υπήρξε όμως κι άλλη σημαντική στιγμή στο άλμπουμ αυτό:


ς

CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:25 ìì

Page 41

ΡΗΟΤΟ: ANNA PANTELIA

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

να γελάς

ύ μενος...

Η μουσική που είχαμε γράψει για την παράσταση «Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού» με το Σπύρο Παπαδόπουλο. Αυτό σημαίνει ότι το συγκεκριμένο άλμπουμ έκλεισε μέσα του όλη μας την πορεία γιατί μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια είχαμε κάνει μουσική για ταινία, μουσική για σίριαλ, είχαμε κάνει κι άλλες συνεργασίες κι άλλες διασκευές, όπως το «ήλιε μου» των Poll. Τα χρώματα που θα μπορούσαμε αλληγορικά να δώσουμε σε όλη αυτή την πορεία είναι πάρα πολλά! Άλλες φορές φωτεινά, άλλες πάλι λίγο μουντά.

Συνάντησα τα Κίτρινα Ποδήλατα λίγο πριν μοιραστούν τη σκηνή του Passport με το Πάνο Κατσιμίχα στις 15, 22 και 29 Νοεμβρίου. Αν έπρεπε να δώσω ένα χρώμα στην κουβέντα μου με τον Γιώργο και τον Αλέξανδρο αυτό θα ήταν σίγουρα το κίτρινο, όχι μόνο γιατί επέλεξαν να ‘’βάψουν’’ μ’ αυτό τα ποδήλατά τους, αλλά γιατί τα τραγούδια τους έχουν ένταση και πάθος, αισιοδοξία και αλήθεια, αγάπη και ρομαντισμό. Πλημμυρίζουν από ένα έντονο και καθαρό φως που μόνο το κίτρινο χρώμα μπορεί να αποτυπώσει. Ακόμα κι όταν φοράνε τα παπούτσια των 16άρηδων για να πάρουν φόρα ευκολότερα, ακόμα κι όταν μετρούν αντίστροφα θυμωμένοι, ακόμα και τότε δεν σταματούν να γελούν, γιατί άλλωστε πιστεύουν πως το γέλιο μπορεί να γίνει το σπίρτο που θα ανάψει την αγάπη! Οι ίδιοι συζητούν όπως ακριβώς παίζουν μουσική και τραγουδούν.. Έχουν μια ειλικρίνεια και μια διάθεση μοιράσματος, είναι εκρηκτικοί, ονειροπόλοι και φύσει αισιόδοξοι. Από τα κίτρινα ποδήλατα θα κρατήσω μια εικόνα που δυστυχώς δεν είναι δυνατόν να αποτυπωθεί στις παρακάτω λέξεις: την εικόνα των χιλιάδων νέων παιδιών που σε κάθε συναυλία τραγουδούν μαζί τους για την αγάπη με τα χέρια υψωμένα... ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΠΑΡΗ ΜΑΡΑΒΕΛΙΑ cityway


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:26 ìì

Page 42

ΚΙΤΡΙΝΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ

Τι δίνει μορφή στα τραγούδια σας; Είναι οι εμπειρίες, οι έρωτες, η φαντασία, οι εικόνες που υπάρχουν γύρω σας; Ποια είναι τα “συστατικά” τους; Εμείς με ένα τραγούδι, ένα άλμπουμ ή μια συναυλία προσπαθούμε, εκτός από το να εκφραστούμε, να συντροφεύσουμε την ημέρα του ανθρώπου που ξυπνά το πρωί και μας κάνει την τιμή να θέλει μας ακούσει. Η ζωή λοιπόν ενός ανθρώπου περνάει από όλα τα επίπεδα.. Ίσως πριν κοιμηθεί το βράδυ θα κάνει κάποια αυτοκριτική, θα σκεφτεί κάποια πράγματα που ο ίδιος έκανε λάθος, θα στεναχωρηθεί για κάποια άλλα που του έκαναν κάποιοι, θα νοσταλγήσει, θα θελήσει να ενθουσιαστεί, να ερωτευτεί, θα απογοητευτεί από αυτά που συμβαίνουν γύρω του, θα ξαναπαλέψει, θα σταθεί στα πόδια του.. Μια μικρή μάχη είναι κάθε στιγμή στη ζωή μας, οπότε εμείς θέλουμε να εκφράσουμε με κάποιο τρόπο όλες τις συναισθηματικές φάσεις που περνάμε εμείς, άρα και οι γύρω μας. Είναι στοίχημα για μας να γράφουμε μουσική και τραγούδια που να εκφράζουνε άλλους ανθρώπους. Κι είναι τιμή και μεγάλη χαρά για μας να μας λένε άνθρωποι από διάφορα σημεία της Ελλάδας ότι ακούγοντας τη μουσική μας ξεπέρασαν δυσκολίες και προβλήματα. Ό,τι μας εξιτάρει και ό,τι μας διεγείρει τα συναισθήματα μπορεί άνετα να γίνει ένα τραγούδι, χωρίς αυτό όμως να αποτελεί αυτοσκοπό. Όταν το νιώθουμε, γράφουμε. Τα τραγούδια σας κρύβουν μια αισιοδοξία, έχουν ένταση, φως, χρώματα, ρομαντισμό και είναι γεμάτα από αγάπη. Αυτός είναι για σας ένας τρόπος να αντιστέκεστε απέναντι στον κυνισμό της εποχής και στην πραγματικότητα που δεν είναι πάντα τόσο φωτεινή; Θέλουμε στην άκρη του τούνελ να βρίσκουμε πάντα το φως! Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε είναι αυτό, που νομίζουμε πως έχει «υποχρέωση» να κάνει απέναντι στον εαυτό του και σε αυτούς που τον ακούνε ένας άνθρωπος που ασχολείται με την τέχνη. Δεν θα σου πούμε τη λέξη καλλιτέχνης, γιατί δεν θέλουμε να χρησιμοποιούμε αυτό τον όρο. Ακούγεται πια τόσο πολύ από όλους, με αποτέλεσμα να έχει χάσει την αξία του. Ο χρόνος εξάλλου θα δείξει ποιος είναι καλλιτέχνης και ποιος όχι. Είναι σημαντικό για μας λοιπόν να προηγούμαστε λίγο αυτών που έρχονται, να προσπαθούμε να οσμιστούμε και να αφουγκραστούμε τις εξελίξεις και ή να προειδοποιήσουμε ανθρώπους, ή να μοιραστούμε σκέψεις μαζί τους, να τους βάλουμε στο μυαλό τους κάτι που μπορεί να μην το cityway

ΡΗΟΤΟ: ANNA EVANGELOPOULOU

Το θέμα είναι ότι προσπαθήσαμε κάθε κακοτοπιά, κάθε καλή ή κακή στιγμή που μας ήρθε σε όλα αυτά τα 10 χρόνια να τη ζήσουμε με την ίδια ένταση! Γιατί αφενός οι καλές στιγμές είναι αυτές που σου δίνουνε το έναυσμα να ξεκινήσεις από την αρχή και αφετέρου, γιατί οι δύσκολες στιγμές, κατά τη γνώμη μας, σε δυναμώνουνε και δίνουνε μεγαλύτερη ένταση στις καλές στιγμές! Προσπαθήσαμε λοιπόν όλα τα χρώματα να τα γυρίσουμε σε κίτρινο! Το κίτρινο για μας είναι το πιο αισιόδοξο και φωτεινό χρώμα και τα τραγούδια μας θέλουμε να έχουν φως, ακόμα κι όταν είναι μελαγχολικά και πιο εσωτερικά κάποιες στιγμές...

έχουν δει και που μπορεί εμείς να το έχουμε σκεφτεί. Αντίστοιχα θα θέλαμε και από ένα φίλο να μοιραστεί μαζί μας την δική του οπτική γωνία, γιατί ίσως να μην έχουμε κι εμείς αντιληφθεί κάτι. Με αυτή τη λογική προσπαθούμε να προηγούμαστε της εποχής μας κι όχι απλά να την περιγράφουμε. Όταν γράψαμε για παράδειγμα το «θα πάρω φόρα» στα μέσα του 2008 δεν φανταζόμασταν κι εμείς οι ίδιοι τι θα ερχόταν ακριβώς, παρατηρούσαμε πως έχαναν οι άνθρωποι τις δουλειές τους, πως νέοι άνθρωποι ανέβαλαν σχέδια ζωής, ξέραμε ότι επρόκειτο κάτι να συμβεί. Μετά από 2 χρόνια όλα αυτά που περιγράφει το τραγούδι επιβεβαιώθηκαν και συνεχίζουν να επιβεβαιώνονται. Η αξία συνεπώς αυτού του τραγουδιού δεν είναι ότι περιγράφει απλά μια πραγματικότητα, αλλά ότι προηγείται αυτής.

Κάθε φορά λοιπόν πρέπει να βλέπουμε αυτό που συμβαίνει για να μπορούμε να πάμε ένα βήμα παρακάτω. Στο «Ετών 16» προσπαθήσαμε να αποκαταστήσουμε την ψυχολογία σε όλους αυτούς που μας ακούνε και κυρίως στα νέα παιδία. Το ζητούμενο είναι να βρούμε μέσα μας το φως! Κρίνοντας από τους τίτλους των άλμπουμ «Χρόνος», «ετών 16», «+ 10» και από στίχους όπως «κι όμως να


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:26 ìì

Page 43

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ που μεγαλώνω», διαπιστώνω πως μάλλον έχετε μια ιδιαίτερη σχέση με το χρόνο, σχεδόν ερωτική σε πολλές περιπτώσεις. Άλλες φορές πάλι μου φαίνεται ότι προσπαθείτε να τον ξορκίσετε με κάποιο τρόπο. Ποια είναι λοιπόν η σχέση σας μ’ αυτόν; Προσπαθούμε να έχουμε πάντοτε το χρόνο φίλο μας. Θέλουμε να περνάει δημιουργικά, όμορφα, να μην τον φοβόμαστε καθόλου, να νιώθουμε ότι ωριμάζει και η μουσική μας και εμείς σαν άνθρωποι. Είναι μαγικό να μεγαλώνεις με τους ανθρώπους που σε ακούνε. Είναι απίστευτο ότι τα παιδιά που μας ακούγανε το 2002 και το 2003, είναι τα ίδια παιδιά που μας ακολουθούν και σήμερα και ότι μπορεί να έχουν πια το πρώτο τους παιδί, να το παίρνουν απ’ το χέρι και να έρχονται να μας ακούσουν παρέα. Είμαστε φίλοι που μεγαλώνουμε μαζί. Το κοινό μας το έχουμε χτίσει βήμα βήμα, έξω από συστήματα και καταναγκαστική επιτυχία. Υπάρχει λοιπόν ένας πολύ μεγάλος σεβασμός σε αυτή τη σχέση και ο χρόνος είναι το στοιχείο που μας ενώνει. Ο χρόνος είναι ο μοναδικός μας κριτής. Αν δεν έχεις αφήσει ούτε ένα τραγούδι πίσω, δεν έχεις καταφέρει τίποτα, είναι όλα απλά ματαιοδοξία! Εμείς ποντάρουμε στο να δημιουργήσουμε μια πορεία που να αντέχει στο χρόνο. Ο χρόνος είναι λοιπόν το μεγάλο μας στοίχημα. Το τελευταίο άλμπουμ με τον τίτλο «ετών 16» περιέχει ανάμεσα στα άλλα και το τραγούδι «απ’ τα σαλόνια στα αλώνια», το οποίο και μοιράζεστε με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα. Στους στίχους του τραγουδιού καθρεφτίζεται ξεκάθαρα η κατάσταση της σημερινής κοινωνίας. Ποιες σκέψεις σας γεννά αυτή η δυσάρεστη πραγματικότητα; Αυτό το τραγούδι είναι το μόνο περιγραφικό και κάπως σαρκαστικό κομμάτι του άλμπουμ. Το κομμάτι λοιπόν αυτό γεννήθηκε από μια ανάγκη: Την ανάγκη της συνειδητοποίησης ότι όλα όσα ξέραμε μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει. Υπάρχει ένας διαρκής αγώνας και μια διαρκής προσμονή ότι μια μέρα θα ξυπνήσουμε, θα έχει γυρίσει ο διακόπτης και όλα θα είναι όπως παλιά. Πρέπει να το πάρουμε χαμπάρι! Κάποια πράγματα έχουν οριστικά αλλάξει, γι’ αυτό και έχουμε παραφράσει κάποιες φράσεις. Μέχρι τώρα γνωρίζαμε πως κάποιος πήγε «απ’ τα αλώνια στα σαλόνια», τώρα πια οδηγηθήκαμε «από τα σαλόνια στ’ αλώνια». Το «Μπόρα είναι θα περάσει» έπρεπε να γίνει «Η μπόρα είναι αιώνια», για να κατανοήσουμε πως κάποια πράγματα δεν είναι όπως πριν. Πρέπει να προσαρμοστούμε σ’ αυτό. Μην περιμένουμε ότι θα γίνει ένα θαύμα και θα αλλάξουν όλα. Θα προσαρμοστούμε! Κι αυτό θα γίνει με αυτοσαρκασμό και χιούμορ, με ισορροπία ανάμεσα στο χιούμορ και την πραγματικότητα και με δράση. Ο Έλληνας είναι ένας άνθρωπος με όπλα το χιούμορ και το φως. Αυτά δεν θα του τα πάρει κανείς ποτέ και μ’ αυτά θα παλέψει! «Ετών 16» λοιπόν και το ομώνυμο τραγούδι, αν και έχει κάτι από τον αυθορμητισμό και την καθαρότητα της ηλικίας των 16, ταυτόχρονα είναι ένα κομμάτι θυμωμένο, όπως εκείνα που μας χαρίσατε το 2009 με το δίσκο «Ανάδυση»

και λίγο πιο πριν με το «Τι είναι κράτος», κομμάτια που δεν επιτρέπουν καθόλου τον εφησυχασμό. Τι έχετε να πείτε λοιπόν στους σημερινούς 16άρηδες που νιώθουν πως «είναι στη νέα εποχή ένα χαρτί που έχει καεί...;» Αυτό το τραγούδι είναι το μόνο πραγματικά θυμωμένο τραγούδι του άλμπουμ. Μοιάζει με την «Ανάδυση» που σαν άλμπουμ είχε μεγάλη εξωστρέφεια, γιατί νιώθαμε ότι τότε έπρεπε να μιλήσουμε για κάτι που έρχεται και δεν θα μας καταλάβαιναν διαφορετικά. Δεν θέλαμε καμουφλαρισμένα πράγματα, θέλαμε να μιλήσουμε ξεκάθαρα. Το τραγούδι αυτό είναι τόσο εξωστρεφές και θυμωμένο, γιατί το μήνυμά του ουσιαστικά δεν απευθύνεται στους 16άρηδες. Σ’ αυτούς έχουμε μεγάλη εμπιστοσύνη, ξέρουνε πολύ καλά τι θα κάνουν. Το κομμάτι αυτό απευθύνεται στους «άλλους»... θέλει λοιπόν να πει ξεκάθαρα σε όλους εκείνους που προσπαθούν μέσα στη μέρα να την βολέψουν πάλι, να σκεφτούν για μια έστω φορά τη νέα γενιά και να σταματήσουν να της παραδίδουν καμένο έδαφος! Είναι καιρός να αφήσουν τις δικαιολογίες και το μικροβόλεμα. Πρέπει να φωνάξουμε: Προσοχή στα νέα παιδιά, τα οποία είναι πιο ικανά από ποτέ! Αυτός ο κόσμος τους ανήκει. Ο καθένας μας πρέπει να κρατά ένα μέρος της ενέργειάς του για αυτά τα παιδιά. Θυμώνουμε όταν χάνονται οι γενιές! Δεν θέλουμε λοιπόν να χαθεί άλλη γενιά.. Οφείλουμε να τους ανοίξουμε έναν πρώτο δρόμο να πατήσουν. Γι’ αυτό και το εξώφυλλο του τελευταίου μας άλμπουμ έχει έναν δρόμο, τα παπούτσια των 16άρηδων και παράλληλα το όνομα του συγκροτήματος, γιατί θέλουμε να είμαστε δίπλα σε αυτά τα παιδιά.. Αυτό το τραγούδι είναι και για τους δυο μας πολύ σημαντικό. Η Αθήνα είναι μια γκρίζα πόλη, σκοτεινή και σκληρή πολλές φορές. Ταυτόχρονα μπορεί να γίνει εξαιρετικά φωτεινή και ενδιαφέρουσα. Θέλω να μου πείτε ποια πράγματα αγαπάτε σ’ αυτή την πόλη και ποια θα θέλατε να αλλάξετε, αν είχατε τη δυνατότητα. Αλέξανδρος: Θα ήθελα στην πόλη αυτή να πολλαπλασιαστούν οι πολιτιστικές δράσεις. Θα ήθελα να δοθεί σημασία στις μικρές θεατρικές ομάδες, σε εναλλακτικές μορφές τέχνης, στη ζωγραφική κ.τ.λ. Αν και γίνονται αρκετά πράγματα, συνήθως αυτά έχουν εξωστρέφεια όταν ανήκουν σε κάποιος ομίλους ή στηρίζονται από διαφημιστικές και ανθρώπους που δίνουν κάποια χρήματα. Στην πόλη υπάρχουν εξαιρετικοί χώροι που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν εκθέσεις φωτογραφίας ή ζωγραφικής, να λειτουργήσουν ως σκηνές για μουσικές και θεατρικές παραστάσεις. Ωστόσο, ερημώνουν όπως ακριβώς και τα Ολυμπιακά ακίνητα. Θα ήθελα λοιπόν να υπάρχουν χώροι που να αξιοποιηθούν, να αποκτήσουν φως και χρώμα, ώστε τα νέα παιδιά να δείξουν τα ταλέντα τους. Θα ήταν πολύ ωραίο η Αθήνα να είναι μια πρωτεύουσα πολιτιστική κι αυτό να το βλέπεις σε κάθε σοκάκι της. Γιώργος: Εγώ θα ήθελα να μείνουν στην Αθήνα μόνο οι άνθρωποι που πραγματικά την αγαπάνε. Αυτόματα θα γινότανε μια υπέροχη πόλη και την ημέρα, γιατί το βράδυ έτσι κι αλλιώς είναι υπέροχη! Όταν πέφτουν οι ρυθμοί της και ο κόσμος που κυκλοcityway


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:26 ìì

Page 44

ΚΙΤΡΙΝΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ

cityway

Έχω διαλέξει κάποιες σκόρπιες λέξεις μέσα από τα τραγούδια σας, λέξεις που συχνά χρησιμοποιείτε και θέλω να μου πείτε τι σας έρχεται στο μυαλό ακούγοντάς τις. Αγάπη, μισώ, γέλιο, ψέμα... Αλέξανδρος: Σ΄ αυτή την ερώτηση μάλλον θα απαντήσει ο Γιώργος που γράφει και τους στίχους! Γιώργος: Αγάπη: Η αγάπη είναι η κινητήρια δύναμη. Ο καθένας βέβαια την αντιλαμβάνεται διαφορετικά. Αγάπη για τον εαυτό μας, αγάπη στα νέα παιδιά, αγάπη για τους φίλους, αγάπη για τη ζωή, αγάπη για το παρακάτω. Μισώ: «Όσο σε αγάπησα, θα σε μισώ..» λέει ο στίχος του τραγουδιού μας. Έτσι θέλουμε να περιγράψουμε το πάθος. Πιστεύουμε ότι στη ζωή αξίζουν και μένουν πράγματα μόνο όταν τα ερωτευτείς και παθιαστείς μαζί τους. Πολλές φορές αγάπη και μίσος ταυτίζονται.. Πάντα τη λέξη μίσος στα τραγούδια μας θα τη βρεις παρέα με την αγάπη! Στο «Λαβύρινθο» χαρακτηριστικά γράφουμε: «Θα πατώ όπου περπάτησες κι όσο μ’ αγάπησες, θα σε μισώ..»

...Αν το εύφλεκτο υλικό είναι η αγάπη, το γέλιο είναι το σπίρτο.. Αν καταφέρεις να κάνεις έναν άνθρωπο να χαμογελάσει,

τότε τον έχεις κερδίσει.

ΡΗΟΤΟ: ANNA EVANGELOPOULOU

Θέλω να μάθω για σας πράγματα που δεν τα γνωρίζω όπως: Τι ταινίες σας αρέσει να βλέπετε; Αν έχετε κάποιο αγαπημένο βιβλίο ή συγγραφέα; Σε ποια γωνιά της πόλης καταφεύγετε για να χαλαρώσετε; Έχετε κάποιον αγαπημένο χειμερινό προορισμό; Θα σας έλεγα καλοκαιρινό αλλά...μάλλον το καλοκαίρι τελείωσε..!; Γιώργος: Το να βλέπουμε ταινίες είναι από τα πιο αγαπημένα μας πράγματα. Μας ξεκουράζει, μας πηγαίνει παρακάτω, μας φέρνει σε επαφή με νέες εικόνες, με κάποιο τρόπο γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι. Μπορούμε να δούμε πάρα πολλά πράγματα ανάλογα από το τι θέλουμε κάθε φορά από μια ταινία. Βλέπουμε ταινίες γιατί θέλουμε να δούμε πώς έντυσε με μουσική ο εκάστοτε μουσικός την ταινία ή τι φωτογραφία έχει, να πάρουμε ιδέες από τις διάφορες σκηνοθεσίες. Άλλες φορές πάλι είναι μια καλή ευκαιρία να μαζευτούμε με φίλους και να γελάσουμε, να προβληματιστούμε, να συγκινηθούμε. Σε ό, τι έχει να κάνει με τα βιβλία... μου αρέσει πολύ ο Λειβαδίτης, γιατί περιγράφοντας τη στάχτη του πολέμου και το μαύρο γενικότερα καταφέρνει να σε βάλει στην πιο φωτεινή διαδικασία. Με συγκινεί ότι, ενώ περιγράφει το χαμό και την απώλεια, σε κάνει να νιώθεις σαν να κρατάς στο χέρι σου μια πέτρα χρυσού. Αρέσει επίσης και στους δυο μας να διαβάζουμε βιβλία νέων παιδιών. Εκ φύσεως ψάχνουμε τον επόμενο ποιητή, τον επόμενο μυθιστοριογράφο. Η ζωή εξάλλου είναι σαν τον άνεμο και σαν το νερό, ανανεώνεται συνέχεια. Ανάμεσα στα πολλά που έχω διαβάσει, μου άρεσε πολύ το μυθιστόρημα «Στο γέλιο της καταιγίδας» της Χριστίνας Αυγερινού, μιας νέας δημιουργού με πολύ ταλέντο. Η γωνιά που καταφεύγουμε για να χαλαρώσουμε είναι η γειτονιά μας, το Περιστέρι. Μας αρέσει να ξέρουμε πως βγαίνοντας έξω θα συναντήσουμε φίλους. Το καταφύγιό μας όμως δεν βρίσκεται στην Αθήνα. Είναι μια παραλία στη Ραφήνα, στην οποία έχουμε μεγαλώσει και πάντα καταφεύγουμε εκεί. Ιδιαίτερη αδυναμία έχουμε στη Νεάπολη και στην Ελαφόνησο Λακωνίας, αν και δεν υπάρχει πια χρόνος να πηγαίνουμε. Αλέξανδρος: Μας αρέσει πολύ κυρίως ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος. Εγώ έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στο Πορτογαλικό και Ισπανικό σινεμά, την οποία την έχω μεταδώσει και στο Γιώργο. Αυτό δε σημαίνει ότι δε θα δούμε και μια παραγωγή του Χόλυγουντ. Δεν απορρίπτουμε πράγματα πριν τα δούμε. Το Gravity για παράδειγμα είχε μια συγκλονιστική μουσική, αν και δεν ταυτιζόταν σαν ταινία με τις προτιμήσεις μας. Από βιβλία, το αγαπημένο μου είναι «Ο Ιππότης με τη σκουριασμένη πανοπλία» του Ρόμπερτ Φίσερ. Αρέσει και σε μένα όπως και στο Γιώργο να αναζητάμε προσπάθειες νέων ανθρώπων με ταλέντο και προοπτική. Σε ό, τι έχει να κάνει με προορισμούς, χειμερινούς και μη, έχουμε μαρκάρει το χάρτη σε όλη την Ελλάδα με μέρη που θέλουμε να πάμε, μέρη που γνωρίζουμε μέσα από τις περιοδείες μας. Στο τέλος στέλνουμε εκεί τους φίλους μας!

Τι μουσική ακούτε όταν έχετε ελεύθερο χρόνο;; Γιώργος: Εγώ θα σου πω πως υπάρχουν περίοδοι που θέλω να κλείσω τη μουσική εντελώς και να πάρω μια απόσταση. Όταν θέλω να ακούσω όμως πολλά πράγματα προτιμώ, όπως σου είπα και πριν, τα καινούργια πράγματα. Μου αρέσει πολύ περισσότερο να βλέπω νέα παιδιά σε μαγαζιά, να παίρνω demo τους και να ακούω τις δουλειές τους, παρά να ανοίγω ένα ραδιόφωνο και να ακούω το playlist που μου επιβάλλουν. Συνεχώς προσπαθούμε να ακούμε πράγματα που θα μας ανοίξουν τους ορίζοντες και θα μας βοηθήσουν να εξελίξουμε τον ήχο μας. Αλέξανδρος: Ακούμε και οι δύο από κλασική μουσική μέχρι ηλεκτρονική μουσική. Ακούμε πράγματα που φαινομενικά είναι αντίθετα μεταξύ τους, μας δίνει όμως έμπνευση ο συνδυασμός τους. Στο «+10» για παράδειγμα συνδυάσαμε τον απόλυτα ηλεκτρικό ήχο με κουαρτέτο εγχόρδων. Στο άλμπουμ που ακολούθησε βάλαμε πολλά ηλεκτρονικά στοιχεία συνδυάζοντάς τα με μπάσο, τύμπανα και κιθάρα.

φορεί έξω χαλαρώνει, η Αθήνα μεταμορφώνεται σε μια πόλη μαγική. Χαίρεσαι να βλέπεις το κέντρο της, τους νέους ανθρώπους, τις γειτονιές της. Είναι μια πόλη με κουλτούρα, με ζωή, έχει ό, τι έχει μια πρωτεύουσα του κόσμου. Θα ήθελα επίσης να στηρίζεται πιο πολύ στους νέους ανθρώπους για να έχει περισσότερη ζωή και φως.


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:26 ìì

Page 45

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Γέλιο: Αν το εύφλεκτο υλικό είναι η αγάπη, το γέλιο είναι το σπίρτο.. Αν καταφέρεις να κάνεις έναν άνθρωπο να χαμογελάσει, τον έχεις κερδίσει. Ψέμα: Ό, τι κι αν σου πω θα είναι ψέματα! Μεταξύ πολλών στίχων που μου αρέσουν πολύ ξεχώρισα το «Κι αν ακόμη μπορείς να αγαπήσεις κράτησέ με, ποτέ μη μ’ αφήσεις» από το «Ετών 16» και το «Μόνο η αγάπη μπορεί να αντέξει...» από τον δίσκο «+10». Αγάπη επίσης λέγεται και το καινούργιο κομμάτι που γράψατε στη Μιρέλας Πάχου. Αναρωτιέμαι λοιπόν... Η αγάπη μπορεί να λειτουργήσει λυτρωτικά; Έχει αυτή τη δύναμη; Τα τραγούδια λοιπόν λένε την αλήθεια. Το «κράτησέ με» προσπαθεί να περιγράψει τη ψυχολογία ενός ανθρώπου που μετά από πολλά χρόνια κόπου αρχίζει ξαφνικά να αμφιβάλλει για όλα, αμφιβάλλει για τον εαυτό του, για το αύριο, κοιτάει τον εαυτό του στον καθρέφτη και αναρωτιέται...Το τραγούδι ουσιαστικά μας λέει πως πρέπει να μειώσουμε τους εγωισμούς, δεν είναι κακό να απλώσουμε το χέρι και να ζητήσουμε ή να δώσουμε βοήθεια. Στην εποχή της ευμάρειας όλοι νομίζαμε πως μπορούμε να κατακτήσουμε τον κόσμο, ότι δεν χρειαζόμαστε τη βοήθεια κανενός. Δεν είναι κακό να πούμε «δε μπορώ». Στο «μόνο η αγάπη μπορεί να αντέξει», λέει ανάμεσα στα άλλα το εξής: «κι όλα τα λάθη μπορεί να συγχωρήσει..». Μόνο η αγάπη μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο. Θα γίνεις καλύτερος άνθρωπος μόνο, αν συγχωρήσεις τα λάθη των άλλων. Η αγάπη κρύβεται στην υπέρβαση. Αυτό που παρατηρώ με μεγάλη μου χαρά είναι πως αγαπάτε ιδιαίτερα τις συνεργασίες. Δίνετε τραγούδια σας σε άλλους καλλιτέχνες, έχετε συμμετοχές σε άλμπουμ φίλων και νέων κυρίως δημιουργών, αγαπάτε να «μοιράζεστε» σε μια εποχή που το «μαζί» μάλλον δεν είναι κάτι το συνηθισμένο. Μιλήστε μου λίγο γι’ αυτές τις συνεργασίες που απ’ ότι καταλαβαίνω έχουν γίνει πια κάτι σαν προσωπική ανάγκη για σας. Οι συνεργασίες που έχουν γίνει με ήδη καταξιωμένους καλλιτέχνες είναι στα πλαίσια μουσικού πειράματος, γίνονται για να αλλάξουμε λίγο τα νερά του καλλιτέχνη, να τα φέρουμε προς το μέρος μας ή να μετακινηθούμε εμείς προς το μέρος των άλλων. Οι συνεργασίες δεν έχουν εμπορική χροιά, ούτε είναι μαγειρέματα εταιρειών, αν ήταν, θα τα άκουγες κάθε μέρα στα ραδιόφωνα θες δε θες. Είναι πολύ ωραίο να συνυπάρχεις με ανθρώπους που θαυμάζεις, που σε μαγεύει η χροιά της φωνής τους, η ηθική τους, ο τρόπος που δρουν. Το τελευταίο μας καλλιτεχνικό απωθημένο ήταν να μοιραστούμε ένα τραγούδι με τη Μελίνα Κανά. Τέτοιες συνεργασίες είναι για καθαρά καλλιτεχνικούς λόγους. Σε ό, τι έχει να κάνει όμως με τα νέα παιδιά υπάρχει μια σχετική αξιολόγηση για το πού θα συμπράξουμε και πού θα δώσουμε τραγούδια μας. Θέλουμε να είμαστε σίγουροι ότι τα παιδιά αυτά δεν θα εκτεθούν πηγαίνοντας μετά από κάποια χρόνια σε μουσικά talent shows, εκείνα τα παιδιά έτσι κι αλλιώς τα στηρίζουν κάποιοι άλλοι. Εμείς θέλουμε να βοηθήσουμε τα

παιδιά που δεν θα πάνε ποτέ σε τέτοιες εκπομπές, αλλά θα βασίσουνε την πορεία τους στην προσπάθεια και τη δυσκολία. Τα νέα παιδιά λοιπόν θα πρέπει να έχουν υπομονή, ηθική, να αντέχουν στα δύσκολα και να μην αναζητούν το ματαιόδοξο. Η Μιρέλα Πάχου για παράδειγμα υπάρχει στο χώρο χρόνια, είναι μια υψηλού επιπέδου μουσικός, είναι ένα καταπληκτικό παιδί, ένα παιδί της κουλτούρα μας, που δεν θα προδώσει ποτέ αυτή τη σκηνή, γι’ αυτό νιώθουμε και τυχεροί και ασφαλείς που συνεργαστήκαμε και πήρε τραγούδια μας. Είμαστε σίγουροι ότι θα εμπνεύσει πολλά νέα παιδιά στο μέλλον. Τι όμορφο μας ετοιμάζετε για το χειμώνα που έρχεται; Κατ’ αρχήν το ύφος του συγκροτήματος θέλουμε να περάσει από ένα πιο ακουστικό στάδιο, το οποίο το ονειρευόμαστε 2-3 χρόνια. Προσπαθούμε να κερδίσουμε ένα στοίχημα: Πώς θα γίνει όλα αυτά τα τραγούδια που έχουν ένταση, ενορχηστρώσεις, γκάζι, ηλεκτρικές κιθάρες, να ακουστούν μόνο με δύο κιθάρες σαν να παίζουν δύο αδέρφια στο δωμάτιό τους; Θέλουμε δηλαδή να δείξουμε πως το νόημα του τραγουδιού, η ψυχή και ο ρυθμός του δεν κρύβονται στα τύμπανα ή στις μεγάλες ενορχηστρώσεις, στα video wall, ούτε στις μεγάλες παραγωγές. Αυτές έτσι κι αλλιώς τις υποστηρίξαμε σε δύσκολες περιόδους, χωρίς μάλιστα να κάνουμε την παραμικρή καλλιτεχνική έκπτωση. Τώρα είμαστε σε μια φάση που επιθυμούμε να πάρουμε μια απόσταση από τα πολλά γκάζια. Θέλουμε λοιπόν πολύ απλά να ακούσετε τα τραγούδια μας ενορχηστρωμένα με δυο κιθάρες, με δύο κιθάρες κι ένα τσέλο, με μια κιθάρα κι ένα πιάνο, όπως ακριβώς γεννιούνται στο μυαλό μας, όταν γεννιέται και η πρώτη τους μαγιά. Είμαστε κι εμείς περίεργοι να δούμε αν η ψυχή των τραγουδιών μπορεί να βγει μόνο από τον κόσμο και μια ακουστική κιθάρα σε μια περιοδεία που έχουμε αρχίσει να οργανώνουμε σε όλη την Ελλάδα. Αυτό το πέρασμα θα αποτυπωθεί και δισκογραφικά. Από την άλλη, έχουμε μια μεγάλη συνεργασία με τον Πάνο Κατσιμίχα, η οποία θα ξεκινήσει με 3 συναυλίες που θα γίνουν στις 15, 22 και 29 Νοεμβρίου στο Passport. Μετά τις γιορτές θα κάνουμε κάποιες ακόμα συναυλίες. Για μας αυτή η συνεργασία είναι ό, τι καλύτερο μας έχει συμβεί και μάλιστα θα συνεχιστεί και το επόμενο καλοκαίρι. Παράλληλα ετοιμάζουμε κάτι πολύ μεγάλο με τον αδερφό μου για τα νέα παιδιά, το οποίο θα έχει τη μορφή φεστιβάλ και θα γίνει με τη συνεργασία του Δήμου. Το στήσιμό του έχει ήδη ξεκινήσει, θα χρειαστεί όμως ένας περίπου χρόνος για να οργανωθεί. Στα πλαίσια λοιπόν αυτού του φεστιβάλ νέοι άνθρωποι θα έχουν την ευκαιρία να επιδίδονται σε δραστηριότητες όπως η ζωγραφική, η γλυπτική, το θέατρο, θα φτιάχνουν τις δικές τους ταινίες μικρού μήκους, θα στήνουν τις θεατρικές παραστάσεις τους, θα ασχολούνται με τη μουσική. Θα μπούμε και σε σχολεία να βρούμε καινούργια ταλέντα και να τα αναδείξουμε. Παράλληλα έχουμε ήδη πολλά νέα παιδιά στο στούντιο, βοηθάμε στην παραγωγή τους, τους γράφουμε τραγούδια, προσπαθούμε να τα βοηθήσουμε όσο μπορούμε. Σε όλα λοιπόν τα παραπάνω συνοψίζονται τα σχέδιά μας και έπεται συνέχεια... cityway


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:26 ìì

Page 46

IΩΑΝΝΑ

Λεντζάκη

PHOTOS: GEORGE LOUVARIS PLACE: PLAZA RESORT HOTEL

Φαντασία, χαμόγελο, κέφι για δουλειά και αισιοδοξία! Η Ιωάννα Λεντζάκη δημιούργησε στην Καισαριανή έναν υπέροχο κόσμο ομορφιάς, το «Nyxomania Nail Hair» και μας υποδέχτηκε φιλόξενα σ’ αυτόν με διάθεση να μοιραστεί μαζί μας τα «όμορφα μυστικά» της…

«ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ cityway


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

Ιωάννα, τι ήταν κυρίως αυτό που σε έκανε να ασχοληθείς με τον κόσμο της ομορφιάς; Μα η αγάπη για την ομορφιά φυσικά! Το «καλλιτεχνικό δαιμόνιο» υπήρχε από νεαρή ηλικία, όμως χρειάζονται οι απαιτούμενες γνώσεις και η ωριμότητα για να πατήσεις γερά στα πόδια σου και μάλιστα σε έναν τόσο δύσκολο χώρο. Είναι ένα επάγγελμα δημιουργικό και καλλιτεχνικό που ταιριάζει απόλυτα στην ιδιοσυγκρασία μου. Δε σε αφήνει στιγμή να βαλτώσεις, διότι διαρκώς εξελίσσεται και εξιτάρει τη φαντασία. Άλλωστε δεν είμαι άνθρωπος της στασιμότητας, αλλά της εξέλιξης. Ποιες υπηρεσίες παρέχει το υπέροχο Nyxomania Nail Hair που έχεις δημιουργήσει στην Kαισαριανή; Πρωταρχικός μας ρόλος είναι να προσφέρουμε στους πελάτες μας υπηρεσίες υψηλών προδιαγραφών με ό, τι νέο και καλύτερο κυκλοφορεί στην αγορά, σε συνδυασμό πάντα με λογικές τιμές.

4:26 ìì

Page 47

Η ομάδα της Nyxomania παρέχει για παραπάνω από δέκα χρόνια περιποιήσεις άκρων, περιποιήσεις spa και ολοκληρωμένες παροχές κομμωτηρίου. Ποια είναι η τάση στα μαλλιά και τα νύχια για το χειμώνα που ακολουθεί; Οι παρουσιάσεις που είδαμε στο κόκκινο χαλί για το Φθινόπωρο και το Χειμώνα του 2014 είναι: Σκουρόχρωμες ανταύγειες, φυσικά ξανθά , sompre ,χάλκινα και πολλές σοκολατένιες αποχρώσεις. Πιασίματα, αφέλειες και αλογοουρές βρίσκονται πάλι στο επίκεντρο. Όσο για τα νύχια... Το Φθινόπωρο του 2014 επικρατεί το κερασί, το γκρι και οι nude βεβαίως αποχρώσεις. Οι Metallic αποχρώσεις είναι το new entry αυτής της χρονιάς. Σχέδια με εναλλαγές και εκλεπτυσμένα μοτίβα, θα είναι τα look που θα τραβήξουν τα βλέμματα.

Σ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ...» cityway


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:26 ìì

Page 48

ΙΩΑΝΝΑ ΛΕΝΤΖΑΚΗ

Το μυστικό της ομορφιάς θεωρώ ότι κρύβεται μέσα μας. Όταν είσαι καλά με τον εαυτό σου φαίνεται παντού,

στα μάτια, στο χαμόγελο...

Υπάρχει μια λάμψη που δεν κρύβεται με τίποτα και φυσικά αυτό το εισπράττουν τα αγαπημένα μου πρόσωπα και ο κόσμος γύρω μου.

cityway


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

Τι είναι αυτό που όταν συμβαίνει στη δουλειά σου, σου δίνει τη μεγαλύτερη χαρά και ικανοποίηση; Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από το να αναλαμβάνεις κάτι παραμελημένο και να καταφέρνεις να δημιουργείς κάτι όμορφο πάνω του βγάζοντας όλη τη φαντασία που υπάρχει στο μυαλό. Σημαντική επίσης είναι η εμπιστοσύνη των πελατών που μου έχει δώσει το θάρρος και το θράσος μετά από τόσα χρόνια να τολμώ να λέω: «Όχι, δε σου ταιριάζει αυτό, δε σε αφήνω να το κάνεις..». Θέλω οι πελάτες να φεύγουν από το χώρο τολμώντας το διαφορετικό, σύμφωνα πάντα με τις ανάγκες και την καθημερινότητά τους. Εξάλλου η κάθε γυναίκα έχει το δικό της τύπο και το προσωπικό της στυλ. Τι θα συμβούλευες τις γυναίκες ώστε να διατηρούνται πάντοτε νέες και όμορφες; Μότο μου είναι το: «Άδραξε τη μέρα!». Από προσωπική εμπειρία θα πω στις γυναίκες να μην παραμελούν τον εαυτό τους, κάτι που δεν χρειάζεται κόπο, αλλά μόνο σωστή διαχείριση χρόνου. Με λίγες ώρες φροντίδας, εκτός από το αισθητικό αποτέλεσμα, θα ανέβει η διάθεση! Με αυτόν λοιπόν τον τρόπο θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στο δύσκολο καθημερινό τους πρόγραμμα.. Άλλωστε μη ξεχνάμε πως οι γυναίκες σε αυτόν το πλανήτη έχουν πάρα πολλούς ρόλους.

4:26 ìì

Page 49

Ιωάννα, τι σου αρέσει να κάνεις στον ελεύθερο χρόνο σου; Δεν μου έχει απομείνει πια πολύς ελεύθερος χρόνος. Όταν όμως καταφέρνω να ξεκλέψω έστω και λίγο χρόνο, τον χρησιμοποιώ για να φορτίσω μπαταρίες με μικρές αποδράσεις κυρίως στη θάλασσα διαβάζοντας αγαπημένους συγγραφείς. Παίζω επίσης τένις για εκτόνωση και ακούω μουσική, η οποία για μένα είναι πηγή ζωής! Φυσικά αφιερώνω όσο περισσότερο χρόνο μπορώ στα αγαπημένα μου πρόσωπα.

Tα μελλοντικά σου σχέδια και όνειρα; Υπάρχει κάτι στα σκαριά, αλλά είναι νωρίς ακόμα για αποκαλύψεις. Ως άνθρωπος πεισματάρης που διαρκώς εξελίσσεται... τα όνειρά μου, μικρά ή μεγάλα, είναι οι στόχοι που βάζω. Μέχρι τώρα είμαι πολύ ικανοποιημένη για ό, τι έχω καταφέρει. Φιλοσοφία μου είναι η δημιουργία και η ανανέωση. Ως αισιόδοξος άνθρωπος λοιπόν, εύχομαι τα όνειρα που έχω για το μέλλον να πραγματοποιηθούν με την ίδια επιτυχία. cityway


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

4:26 ìì

Page 50

COCKTAILS & STORIES

Οι Πειρατές και το Ρούμι Όταν παρακολουθούμε μια ταινία Πειρατών, σίγουρα στο τέλος της δε μας μένει στο μυαλό μόνο η περιπέτεια και οι μάχες, αλλά σίγουρα και εικόνες από τα γλέντια τους. Ποιο είναι όμως το ποτό που αποζητούσαν για την διασκέδαση και το γλέντι τους; Το ρούμι φυσικά! Το Ρούμι όχι μόνο για τους Άγγλους, αλλά μεγαλύτερη αξία για τους Πειρατές! Οι Πειρατές έκαναν επιθέσεις σε χωριά, πολλές φορές με κύριο σκοπό όχι το χρυσάφι, αλλά το Ρούμι που με το πέρας του καιρού είχε αποκτήσει μεγάλη αξία ως πολύτιμο ποτό και ακριβό εμπόρευμα, σε σημείο τέτοιο που η πληρωμή των Πειρατών ήταν μόνο Ρούμι.

Τι είναι το Ρούμι; Οι Μύθοι και οι Ιστοριες!

Το Ρούμι φτιάχνεται από απόσταγμα ζαχαροκάλαμου ή μελάσσας και πρόδρομος του, όπως το αποκαλούσε και ο Μάρκο Πόλο (μετά το ταξίδι του το 1271), θεωρείται το «Κρασί από Ζάχαρη» με την Κίνα και την Ινδία να ερίζουν την πατρότητά του...

citybar tender

Όλα όμως άρχισαν κάπου στο δεύτερο ταξίδι του Κολόμβου το 1493, όταν έφερε στο νησί Ισπανιόλα -τη σημερινή Αϊτή και Άγιο Δομίνικο- τα φυτά ζαχαροκάλαμου από τα Κανάρια Νησιά. Στα χρόνια που ακολούθησαν, αναπτύχθηκε με ραγδαίο ρυθμό η παραγωγή ζάχαρης, ενώ άρχισε η καλλιέργεια ζαχαροκάλαμου στο Μεξικό, το Περού και την Βραζιλία. Το 1655 στα νησιά Μπαρμπάντος, μετά την κατάκτηση της Τζαμάικα από το Βρετανικό Ναυτικό, πήραν την απόφαση μαζί με το γεύμα στα μέλη του Βασιλικού Ναυτικού της Αγγλίας να δίδεται μια μερίδα Ρούμι αντί του Μπράντι, κάτι το οποίο άρεσε στους Ναυτικούς ενώ στη συνέχεια μεθούσαν με αυτό ώστε να ξεχνάνε το μεγάλο ταξίδι και αυτά που

τους βασάνιζαν. Με το πέρας του καιρού οι μερίδες Ρουμιού στους Ναυτικούς άρχισαν να μειώνονται γιατί δεν ήθελαν πλέον τους ναυτικούς μεθυσμένους ή αναίσθητους, ενώ 31 Ιουλίου του 1970 το σταμάτησαν εντελώς. Λίγο αργότερα ο ναύαρχος Edward Vernon έδωσε εντολή να αραιώνουν το Ρούμι με νερό και να προστίθεται ζάχαρη και χυμός Κίτρου... και κάπως έτσι επινόησε το πρώτο κοκτέιλ με Ρούμι το οποίο ονομάστηκε Γκρογκ από το παρατσούκλι του «Γέρο-Γκρόγκραμ». Μια από τις κύριες ασθένειες της εποχής, αρκετές φορές θανατηφόρα, ήταν το σκορβούτο το οποίο προκαλούνταν από την έλλειψη βιταμίνης C, όμως από το 1795 με το Grog, δεν μειώθηκαν μόνο τα κρούσματα αλλά και οι Άγγλοι ναυτικοί έγιναν ακμαιότατοι!

Pirat s' Story 50 ml Reserve Rum 10 ml fresh Lime juice 15ml homemade Citrus Syrup 2 Yuzu Shiso Leaves 1 Dash Spicy Bitters

Pirat s' Story

50 cityway

by george georgiou

Βάζουμε τα υλικά στο shaker και χτυπάμε καλά. Στη συνέχεια διπλοσουρώνουμε και σερβίρουμε σε ποτήρι Cocktail, προσθέτουμε 1 Dash Spicy Bitters και γαρνίρουμε με ένα φύλλο Yuzu Shiso...

Με το πέρασμα των αιώνων κάπου στην Κούβα, στην Αβάνα, συναντάμε τον Ernest Hemingway που με τα χειρόγραφα του υμνεί τα Κοκτέιλ με βάση το Ρούμι αναφερόμενος στο Daiquiri του Μπαρ “Floridita” και στο Mojito του Μπαρ “Bodeguita Del Medio”. Όσοι αιώνες και αν περάσανε, είτε μάχες Πειρατικές, το Ρούμι συνεχίζει να είναι στις καρδιές μας, και με τα απαλά spicy αρώματα του καθώς και με την απαλή του γεύση να μας ταξιδεύει μέσα σε κάποιο “ιδιαίτερο” Cocktail κάπου στις θάλασσες της Καραϊβικής. george georgiou

^xxÑ UtÜàxÇw|Çz

 b master r

bar training bar consulting cocktail party | events

www.facebook.com/pages/Bar-Master


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

5:22 ìì

Page 51

Ανοιχτό 24 ώρες 7 ημέρες 12 μήνες τον χρόνο . .στην καρδιά του Κολωνακίου στον πολυσύχναστο πεζόδρομο της Τσακάλωφ 14 βρίσκεται η κρεπερί "sugar inn" . .Προσφέρει γλυκές και αλμυρές κρέπες, παγωτά, βάφλες και καφέ. . . Ανοιχτή ολο το 24ωρο με λογικές τιμές με ποιοτικό.. delivery με εξαίρετα γρήγορη παράδοση σε μεγάλη ακτίνα διαμονής όλο το 24ωρο.

Τηλ.: 211 7150332


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

5:22 ìì

Page 52

Χειμωνιάτικος Γάμος a la Plaza Resort! Φθινοπωρινό Ραντεβού στο IVORY Το Plaza Resort αποτελεί τον τέλειο... προορισμό για τη δεξίωση του γάμου σας και το χειμώνα! Κάθε λεπτό θα είναι μια μοναδική εμπειρία μέχρι και τη στιγμή που θα ξυπνήσετε το πρωί σε ένα από τα Exclusive δωμάτια και θα αντικρίσετε το πρώτο φως της κοινής σας ζωής να ανατέλλει πάνω από τον Σαρωνικό! Επιλέξτε ανάμεσα στα ειδικά διαμορφωμένα μενού που προτείνει ο chef μας, ή ελάτε να δημιουργήσουμε το δικό σας μενού σύμφωνα με τις επιθυμίες και τις απαιτήσεις σας. Επωφεληθείτε από την ειδική χειμερινή προσφορά με έκπτωση -20% στα πακέτα δεξιώσεων από 15 Οκτωβρίου 2014 έως 15 Μαρτίου 2015.

Φθινοπωρινό Ραντεβού... στο IVORY Για το Φθινόπωρο, ο Executive Chef του Plaza Resort Σωτήρης Παξιμαδάς προτείνει Χοιρινό φιλέτο με φασκόμηλο, λιαστή ντομάτα και μανούρι, σβησμένο με κρασί μαρσάλα. Σερβίρεται με πουρέ καρότου αρωματισμένο με πορτοκάλι. Ένα ιδιαίτερο πιάτο με ζεστά αρώματα και υφές που συνδυάζεται όμορφα με μια πράσινη ανάμεικτη σαλάτα με vinaigrette βαλσάμικου. Συνοδέψτε το με ένα λευκό Chardonney. Τώρα το Φθινόπωρο επισκεφθείτε το κομψό εστιατόριο IVORY που βρίσκεται στο ισόγειο του ξενοδοχείου με θέα στον κήπο και απολαύστε τις δημιουργίες του chef μας με έκπτωση -10% και δώρο ένα μπουκάλι κρασί!

Στο Au Bar η ζωή είναι... ωραία! Κάθε Σάββατο και Κυριακή στο main bar του ξενοδοχείου Au Bar, θα μπορείτε να απολαμβάνετε κρασί σε ποτήρι με συνοδεία ατομικής ποικιλίας τυριών με μόνο 6€. Και κάθε μέρα “Happy Hour 1+1” 5 μ.μ. - 7 μ.μ. με δώρο το 2ο ποτό (εκτός συλλεκτικών οίνων & special whiskey. Η προσφορά δεν συνδυάζεται με άλλη).

Οι προσφορές ισχύουν έως 30/11/14

one of the

GREAT HOTELS OF THE WORLD

52 km, Athens-Sounion Ave. 19013 Palaia Fokaia Attiki, Greece T. 22910 75000 www.plaza-resort.com www.facebook.com/pages/ Plaza-Resort-Hotel-5/ 325444134193394?fref=ts


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

5:22 ìì

Page 53

KEEP CALM AND

COME

TO NYXOMANIA NYXOMANIA NAIL - HAIR ΝΕΑΣ ΕΦΕΣΣΟΥ 18, ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ ΤΗΛ.: 211 182 3690 Νyxomania Nail Hair


CITY WAY MAGAZINE OCTOBER 2014 web:Layout 1

25/10/2014

5:22 ìì

Page 54


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.