7 minute read
Dreefnieuws: portretten van Overvechters
ONDERNEMER Wim van den Manacker
Advertisement
‘Mijn groene vingers heb ik van mijn opa’s. Die zaten in de tuinbouw en vlasteelt. Duurzaamheid is het hoofdthema voor mij. Ik wil een betere en eerlijke wereld. Maken en creëren vind ik het allerleukst.
Op een dag fietste ik langs een café en zag een groot plastic vat: Wat zou dat zijn? Dat was het begin van Ecolife Tube: een gesloten ecosysteem van planten in een bol met een lampje. In de workshops bouw je eigen Ecolife Tube. Die kun je dan thuis een mooi plekje geven. Ik wil mensen bewuster maken van het belang van planten.’ www.ecolifetube.nl
FOTO EBRU AYDIN TEKST ANNA VAN HATTEM
Coffee of the World - Plan Einstein
Bij elkaar op de koffie gaan. Samen even ‘een bakkie doen’. We doen het wekelijks, misschien wel dagelijks. Is dat eigenlijk typisch Nederlands? Nee, want overal in de wereld is samen koffie of thee drinken een geliefde sociale bezigheid. Dus toen de Social Impact Factory (SIF) een ‘challenge’ bedacht om de ontmoetingsruimte van Plan Einstein meer bekendheid in Overvecht te geven, draaide het al snel om koffie. Voor een aantal mensen uit de wijk en bewoners van Plan Einstein werd het een mooie uitdaging om in zes weken samen iets bijzonders neer te zetten.
Op 24 juni openden de deuren van Coffee of the World bij Plan Einstein. Het is een sfeervol en kleurrijk koffie- en theehuis geworden waar je gratis een ‘bakkie ver weg’ kunt proeven en er verhalen hoort alsof je op reis bent.
Koffiekannen in de armen
Een vrouw uit Eritrea moest voor de oorlog op de vlucht. Soms kun je zo’n reis helemaal niet plannen. Als moordende en plunderende soldaten opeens jouw dorp binnenvallen, pak je snel het dierbaarste bij elkaar en sla je op de vlucht. De vrouw had twee koffiekannen in haar armen geklemd en was ver weggerend. Deze liefste bezittingen vormden het middelpunt van het leven met haar familieleden. Nu schenken de twee kannen koffie in Overvecht.
Tweede huiskamer
Organisator Maaike Wit (SIF) vertelt: ‘Het is voor veel buurtbewoners een tweede huiskamer geworden. Er zijn altijd mensen die hier even komen koffie drinken en een praatje maken met elkaar. Over de koffie bijvoorbeeld, want die is bijzonder en vooral lekker.’ Jolanda (24) studeert Human Resource Management en woont nu bijna een jaar in Plan Einstein: ‘Koffie gaat over thuis, over eigenschappen en smaken die in iedere cultuur weer anders zijn. Dat levert prachtige verhalen op die hier verteld worden.’
Plan Einstein open Elke werkdag van 9.00-17.00 uur.
BEWONER Natasha Pasricha
‘Sinds vier jaar woon ik in Overvecht. Ik vind het fantastisch hier. Ik wil niet meer verhuizen. Overvecht is gezellig. Ik ben moeder van Rohan van drie en Meera van twee. In het eerste jaar met Rohan had ik het moeilijk. Ik kende niemand. Nu ga ik woensdag naar het Mamacafé in Burezina en dinsdag en donderdag naar de Watertoren. Het maakt een groot verschil. Er is hier een communitygevoel. De kinderen spelen samen en kunnen overal op de bel drukken en binnenlopen. Rohan en Meera vinden het erg leuk om met de buurkinderen te fietsen.’
FOTO EBRU AYDIN TEKST ANNA VAN HATTEM
Alles is te vinden in Overvecht
Op het prachtige Fort Blauwkapel woont Charon Duermeijer samen met haar man en twee zoons. Een plek die genieten van het groen mogelijk maakt en tegelijkertijd toch dicht bij de stad is.
‘Utrecht is mijn stadsie’, zegt Charon. Zij is er geboren en getogen. Als jong kind woonde Charon in Kanaleneiland. Daarna heeft zij jarenlang in Lunetten gewoond. Tijdens haar studie geologie aan de Universiteit van Utrecht is Charon in de binnenstad gaan wonen, samen met haar man.
‘Toen de kinderen waren geboren, bespraken mijn man en ik wat wij nu zouden willen; hij is een buitenmens en ik een stadsmens. Tja, wat doe je dan? Plots kwamen mijn ouders met het nieuws dat er bij Fort Blauwkapel gebouwd zou worden en toen wisten wij het: dit moet het zijn.’
Sinds ongeveer elf jaar woont Charon samen met haar gezin op het fort. Wat zij het leukst van wonen daar vindt, is dat iedereen in de buurt elkaar kent. Er is veel gezelligheid, maar het is er niet te klef. Iedereen laat elkaar met rust. Wie ergens aan mee wil doen, doet mee en anders niet. Het voelt voor haar als een echte buurt. ‘Natuurlijk is de natuur om ons heen ook geweldig. Fantastisch om een ommetje te maken en te genieten van het groen.’
Minder leuke kanten van wonen op het fort kon Charon lastig bedenken. Er zijn veel plekken in Overvecht die zij mooi of leuk vindt. Fort de Klop, bijvoorbeeld, vindt ze bijzonder en voor de boodschappen is zij geregeld te vinden in winkelcentrum Overvecht of bij Overkapel. ‘Alles is te vinden in Overvecht; groen, sport, winkels en scholen; wat willen we nog meer? Ik denk dat ik hier wel oud word.’
TEKST VISHMA DE KEIJZER FOTO GODFRIED VAN UTRECHT
WETHOUDER Kees Diepeveen
Wethouder Kees in gesprek met Martine Barendrecht, wijkbewoner sinds 40 jaar.
‘Tweeënhalf jaar geleden kwam ik voor het eerst in Overvecht. De wijk heeft mij niet meer losgelaten. Ik ga me hardmaken voor de wijk, samen met bewoners en organisaties in Overvecht. Mijn favoriete plekken zijn de Watertoren en de Dierenweide. Ik word ongelofelijk blij van het groen en alle mooie initiatieven zoals BuurtBuik of Buurt Mobiel. Al die verschillende mensen bij elkaar die aan de buurt werken. Als wijkwethouder ben ik meer dan alleen wethouder van Overvecht. Ik praat graag met bewoners. Daarom houd ik ook wijkspreekuur. Hier kun je terecht met een probleem of een oplossing.’
Heb je een mooi initiatief of wil je een plekje laten zien? Wethouder Kees komt graag in aanraking met waar je als bewoner blij van wordt. Je kunt je opgeven voor het wijkspreekuur via: 14 030 of e-mail: overvecht@utrecht.nl
FOTO EBRU AYDIN TEKST ANNA VAN HATTEM
BEWONER Patricia Waijers
‘Sinds twaalf jaar woon ik in Overvecht. Daar heb ik al tien jaar een moestuin. Tuinieren en dansen zijn mijn passies. Dansen is voor mij een ontdekkingsweg naar mezelf. Deze zomer heb ik in Engeland meegedaan met een dansceremonie. 72 uur dansen zonder eten en bijna zonder slaap. Een dankzegging aan het leven voor een goed doel. Ik zocht een concreet doel, dicht bij huis. Dat vond ik in de Voedselbank Overvecht, waarvoor ik 482 euro heb opgehaald. Als bedankje kregen alle sponsors van mij een potje zelfgemaakte bramenjam.’
Patricia heeft een praktijk als masseur en voedingskundige: www.jelijfjeziel.nl
FOTO EBRU AYDIN TEKST ANNA VAN HATTEM
Trots gedicht op nieuwe stationsplein
In samenwerking met de sociaal artistieke onderneming GedachtenLezen heeft dichter Fred Penninga – lid van het Utrechts Stadsdichtersgilde – een juichend gedicht voor Overvecht geschreven.
Aanvankelijk was het de bedoeling dat het gedicht op de witte-muur-met-de-knik van moskee Omar al Farouk, bij NS-station Overvecht, zou komen. Het gedicht zou de relatie met de omringende wijk op een positieve manier onder woorden brengen. De dichter was enkele keren te gast in de moskee en werkte samen met de leerlingen van de Koranschool. Uiteindelijk ging het plaatsen van het gedicht op de witte muur van de moskee niet door.
Maar geen nood. De mensen van GedachtenLezen hoorden dat het gebiedje voor het station her-ingericht ging worden. Dat zou een prima plek kunnen opleveren voor het Overvecht-gedicht. Een welkomsttekst voor iedereen die uit de trein stapt en Overvecht binnenloopt. Een trotse tekst voor Overvechters die naar de trein gaan.
En dat gebeurde. Het duurde even, want er waren nog heel wat hobbels te nemen. Op welk materiaal zou het gedicht moeten komen? Op welke plek zou het gedicht kunnen komen? Het moest geen struikelblok zijn, maar juist iets om gemakkelijk langs te lopen. En hoeveel ging dat kosten?
Uiteindelijk kwam alles goed. Het gedicht is prachtig in de betonnen band-met-knik gefreesd, die een van de groenperken op het stationsplein omsluit. Het is het eerste perk aan de rechterkant, voor wie het station uit komt; iedereen komt er langs. En het heeft inderdaad wel wat gekost, maar dat kwam beschikbaar en is goed besteed.
Op woensdag 27 juni 2018 werd het nieuwe stationsplein officieel in gebruik genomen. Het gedicht lag er stralend in de zomerzon bij toen wijkwethouder Kees Diepeveen zijn feestelijke openingsspeech afsloot met het voorlezen van het hele gedicht...
Overvecht
Ons huis, mijn school, deze allee; de plekken waar ik veel van houd, ik vind een wijkplaats en denk mee met familie, vrienden, buren; jong en oud bouwen aan één wijk. . . dat is het idee
alles tussen groen, station en dreven heb ik tot dit gedicht gedacht over verschillend samen leven zo wordt vrede aan het licht gebracht en zo staat het hier geschreven.
Fred Penninga
