Natuurvriend - lente 2020 de

corona dagboeken

Met een bijdrage van Lily-Anne Christiaens, Willy Berckmoes, Freddy Peirens, Johan Hellinckx, Jenny Cuveliers, Guy De Vos, Marcel Moonen, Els Opdebeeck, Patrick Grunewald, Hugo Van Den Bossche, Luc Bal, Greet van Gool, Lars Meulenbergs, Sara Van Rompaey, Tist Liekens, Valeria Carossa, Tom Vanderhaegen, Niels Jespers, Manfred Pils en Andrea Lichtenecker.

De Natuurvriend contacteerde de voorzitters van de lokale afdelingen om te vragen hoe ze deze tijden beleven en wat hun verwachtingen zijn voor de toekomst.

Lily-Anne Christiaens Sint-Niklaas

Hoe brengt u de lockdown door?

Ik breng mijn dagen thuis door, alleen en soms een beetje eenzaam. Onze jongere leden hebben daar iets op gevonden: een fietstochtje door onze stad en een bezoekje aan de oudere leden. Even zwaaien en een woordje roepen door de venster, toch hartverwarmend.

Hoe houdt u contact met de leden van uw afdeling?

Om contact te houden: wekelijks een mailtje naar alle leden waar ik veel respons op krijg. De telefoon doet het ook goed, zij het dan voor intiemere contacten.

Wat zijn uw verwachtingen voor de toekomst?

Gezien onze leeftijd zal het het komende jaar voorzichtig zijn. Ik probeer de meeste activiteiten in de buitenlucht te plannen, als we buiten mogen. Even nadenken over grotere evenementen zoals een Natuurvriendendag. Onze leden vooral daadwerkelijk bijstaan met contacten via de vele kanalen. Hopelijk toch nog een groepsreis maar vooral in kleine activiteiten de vriendschap en ons sociaal contact op peil houden. Sociaal moeten wij hier sterker uitkomen en zeker de moed niet verliezen.Een dikke dreun is niet het einde maar het begin van andere tijden met de nodige uitdagingen. Take care and stay strong!

De afdeling Ronse bestaat hoofdzakelijk uit 70-plussers, dus grote risico leeftijders. Tot nu toe heb ik nog geen weet van besmettingen onder onze leden, maar ik hou mijn hart vast en durf er zelfs niet naar te informeren. Kwestie van hen niet nog ongeruster te maken. Onze laatste activiteit was een digitale projectie over de Brenta Dolomieten en Japan en kon nog juist plaats hebben op 11 maart, in een service-centrum en dit voor een vijftigtal bejaarde deelnemers! Dit was nog op het nippertje, maar zonder enig zicht op de besmettingssituatie op dat ogenblik.

Ikzelf had enkele dagen ervoor, op zondag 8 maart als voorzitter van de Stedelijke Raad der Bommelsfeesten Ronse, nog handcontact en gesprekken met ruim 400 carnavalisten tijdens een groepsmaaltijd en proclamatie van de wedstrijd “schoonste Bommelsgroep in de stoet van januari 2020”. Dan was het bij de afkondiging van de lockdown toch wel even terugdenken… en zeker zo weinig mogelijk contacten zoeken. Inmiddels ligt één der bestuursleden van de Stedelijke Raad der Bommels - we zijn met 11 - reeds voor de derde maal op intensief, ditmaal in de corona-afdeling van het UZ Gent. Zolang ik zelf niet grondig kan getest worden blijf ik ‘in mijn kot’ en zoek zo weinig mogelijk contact, behalve telefoon, e-mail en whatsapp.

Gelukkig heb ik een grote tuin die wel eens een flinke opknapbeurt kan gebruiken, zo dat ik daar heel wat energie kwijt kan. Bij minder goed weer is een grondige inspectie en herklassering van kelders en zolders ook geen verloren tijd. Voeg daarbij af en toe een langere fietstocht en we zijn zo goed als rond.

Onze volgende clubactiviteit is een busreis op donderdag 28 naar Damme, maar die zal wellicht toch verboden blijven, en weinig 70-plussers zijn momenteel bereid om samen in een autobus te gaan zitten, terwijl momenteel ook de toeristische gidsbeurten nog niet doorgaan. Het wordt dus nog even afwachten en daarna afgelasten. Hetzelfde lot staan wellicht een zomers etentje op restaurant in juli en een busreis naar de Somme in Frankrijk te wachten…

“Na de coronacrisis komt er een unieke kans om de mooie streek rond De Berk en ons goed uitgebouwd vakantiedomein te ontdekken”

waarbij je waardebonnen kunt kopen om dan te gebruiken na de corona-heropening. We roepen iedereen op om daar maximaal gebruik van te maken. Na de heropening zullen wij in De Berk in ieder geval heel wat activiteiten ontplooien om de achterstand in te halen.

Wat zijn je verwachtingen voor de toekomst over de effecten van het virus op onze samenleving?

Ja, dat onze samenleving grondig zal veranderen is waarschijnlijk voor iedereen duidelijk. Hopelijk zullen wij daar enkel de positieve zaken van onthouden en leren mee werken. Nu is er teveel negativiteit en vooral veel stuurlui die aan wal staan. Dat stoort me, samen met de ongelofelijke mediageile personen die het allemaal denken beter te weten. Wij zullen vooral meer over moeten hebben voor degenen die ons door deze crisis hebben geholpen. Zij die in de “war-zone” staan. Ik hoop vooral dat het niet bij handengeklap en witte doeken blijft, maar dat de politiek nu eens begint te begrijpen wat die mensen voor de samenleving hebben gedaan. Dat zal pas een echte dank zijn voor deze “ warriors”.

Ik denk ook dat onze manier van werken nog meer naar thuiswerk zal gaan, hoewel wij bij ATB en Het Natuurvriendenhuis daar al meer dan een jaar mee bezig zijn. Maar vooral denk ik dat wij het leven niet meer als vanzelfsprekend zullen vinden en wij hopelijk zullen beseffen in welke goed samenleving wij leven. Wij hebben eten en drinken, zelfs genoeg wc-papier. Maar wat met degenen die dit niet hebben of met leiders zitten die zich van hun bevolking niets aantrekken als de “mighty dollar” maar opbrengt. Ik ben nog steeds heel hoopvol en positief, voor zowel de samenleving als voor onze Natuurvriendenverenigingen.

Manfred Pils Andrea Lichtenecker

Naturefriends International

De strijd niet staken.

Het coronavirus houdt de wereld in een greep. Het publieke en economische leven wordt beperkt tot een minimum, de gezondheidszorg wordt op de proef gesteld en botsen op zijn limieten in steeds meer landen. De Natuurvrienden worden ook hard getroffen door de huidige situatie. Actitiviteiten die voorbereid werden met de grootst mogelijke zorg zullen niet plaatsvinden. Vergaderingen en evenementen worden geschrapt. Natuurvriendenhuizen sluiten de deuren, met serieuze financiële gevolgen.

De natuur samen beleven, het faciliteren van ontmoetingen en ontspanning - de hoeksteen waarop De Natuurvrienden-beweging werd gebouwd - zijn voorlopig stopgezet. Wat blijft zijn onze gedeelde waarden, die momenteel urgenter zijn dan voordien: solidariteit en verantwoordelijk gedrag van ons allemaal! De pandemie veroorzaakt veel pijn en lijden - niet alleen in onze omgeving maar ook daarbuiten. Het is nu belangrijk om de zwaksten in onze samenleving te ondersteunen, om samen sterk te blijven en solidariteit te tonen. En deze solidariteit mag niet stoppen aan de landsgrenzen.

We mogen de ogen niet sluiten voor de dramatische situatie in de overvolle vluchtelingenkampen op de Griekse eilanden, Turkije of in Libanon, waar wanhopige mensen, ook duizenden kinderen, vele maanden in verschrikkelijke omstandigheden hebben moeten leven. Hun lot moet nu onze bezorgdheid zijn!

We mogen ook niet de ogen sluiten voor de situatie in Afrika, een continent waar op vele plekken een gebrek is aan medische zorg, ziekenhuizen en sanitaire voorzieningen. Ook daar is er dringend nood aan medische ondersteuning zodat mensenlevens gered kunnen worden.

Het is tijd om te reageren en solidariteit te tonen! De huidige toestand toont ons de negatieve aspecten van globalisatie. Maar we zijn ook dat veel dingen mogelijk zijn: mensen die elkaar helpen, ondersteunen, en economische doelen die meer en meer naar de achtergrond verdwijnen. Er schijnt een licht aan de horizon; elke crisis is eveneens een kans. Die moeten we grijpen! Laten we onze krachten bundelen om sterker uit deze moeilijke tijd te komen! Laten we niet stoppen met te strijden voor een eerlijkere, meer inclusieve en groenere planeet!

Laat ons een toekomst vormgeven met meer menselijkheid, met meer solidariteit, met modellen die focussen op mensen en de bescherming van onze planeet - in overeenstemming met de “Agenda 2030 voor duurzame ontwikkeling” van de Verenigde Staten: een goed en veilig leven voor iedereen!